«Είμαστε ότι φοράμε.. ένα ρούχο χίλιες λέξεις» ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΩΝ ΠΑΝΟΥΑ' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ 2012-2013 Επιμέλεια Μαρία Τσάκωνα
‘One should either be a work of art or wear a work of art’ Oscar Wilde Η ιστορία και η εξέλιξη του ενδύματος συνδέονται στενά με την κοινωνική ζωή του ατόμου, αφού είναι γνωστό ότι το ένδυμα χαρακτηρίζει την προσωπικότητα ενός ανθρώπου. Πρωταρχικός σκοπός του ενδύματος ήταν να προστατεύει τον άνθρωπο από τις καιρικές συνθήκες, αλλά συνδέονταν άμεσα με το πρόσωπο ή προσωπείο που το άτομο εμφάνιζε στο κοινωνικό του περιβάλλον. Ως εκ τούτου το ένδυμα ως «κοινωνικό σημείο» αποτελεί σημαντική πηγή πληροφοριών για την προσωπική και κοινωνική ταυτότητα των ατόμων, καθώς μπορεί να ερμηνευτεί από ιστορική, οικονομική, ψυχολογική, κοινωνιολογική και γεωγραφική άποψη
Εκλιπαρώντας την ανάσα του θεού τη ζωοδότρα ανάσα του την αρχαία ανάσα του την ανάσα των νερών την ανάσα των σπόρων την ανάσα των αγαθών την ανάσα της γονιμότητας την ανάσα της δύναμης την ανάσα του δυνατού πνεύματος την ανάσα κάθε ευτυχίας ζητώντας την ανάσα του και μέσα στο ζεστό μου σώμα τραβώντας την ανάσα του τη φυσάω στην ανάσα σου ευτυχισμένες πάντα για να ζεις. Λαϊκό ινδιάνικο τραγούδι
Φως εν αρχή και δάκρυ αγέννητο στις κόγχες των ματιών σου κάπου χάθηκες και χάθηκε κι ο δρόμος σκηνοθετείς πάλι από την αρχή την αναπαράσταση του αθέατου ταξιδιού από το χάος στον έρωτα και τη μοίρα χαράζεις το όριο τις τρεις πρώτες νότες πρελούδιο σε λα μινόρε Από τη συλλογή Σημείο φυγής της Βικτωρίας Καπλάνη
Ξένε Μη γράφεις σ' αγαπώ/ στο χιόνι φωτιά γίνεται / το λιώνει. Έρωτα περαστικέ μην κάνεις περίπατο πάνω στο χιόνι κόκκινο βάφεις το λευκό και η ψυχή θυμώνει. Ταξιδευτή - πραματευτή / ονείρων το πατάς το χιόνι το παγώνεις. Άνθρωπος είναι από κάτω ο πάγος στάζει στη καρδιά του την πληγώνει. Ανώνυμο
Του μέλλοντος οι μέρες στέκοντ' εμπροστά μας σα μιά σειρά κεράκια αναμένα χρυσά, ζεστά, και ζωηρά κεράκια. Κ.Π. Καβάφης
Στο δωμάτιο είχα ένα κερί
ένα κερί αναμμένο με τη ψυχή και το μυαλό εσένα να προσμένω. Και μες την φλόγα ξαφνικά ένας άγγελος μπροστά μου, ήταν η μορφή σου, μια ματιά, βγαλμένη από τα όνειρα μου. Την φλόγα τότε πρόσεξα, η απόλυτη ευτυχία τη ζωή μου σκέφτηκα ως τότε δεν είχα ζήσει, τον κόσμο μέσα έβλεπα από την Ανατολή έως τη Δύση, και στην καρδιά την έβαλα, ποτέ της να μη σβήσει. Ανώνυμο
Δεν με πειράζει αν απλώνη έξω ο χειμώνας καταχνιά, σύννεφα, και κρυάδα. Μέσα μου κάμνει άνοιξι, χαρά αληθινή. Το γέλοιο είναι ακτίνα, μαλαματένια όλη, σαν την αγάπη άλλο δεν είναι περιβόλι, του τραγουδιού η ζέστη όλα τα χιόνια λυώνει. Κ. Π. Καβάφης
Ένας άγγελος απ΄τα ουράνια στον κόσμο κατέβηκε για να δει τα παιδιά στον πλανήτη μας πως περνούν Ένα δάκρυ πικρό απ΄τα μάτια του κατρακύλησε Για τα βάσανα που είδε και άκουσε να περνούν. Ανώνυμος
O Θέλουμε να ευχαριστήσουμε τη φωτογράφο Γεωργία
Μπούνια, για την ευγενική διάθεση των φωτογραφιών της, που έκαναν εφικτή την υλοποίηση αυτού του λευκώματος .
O Επίσης, θέλουμε να ευχαριστήσουμε την εικαστικό κα Μαρία
Πρωτοψάλτη για την τεχνική επεξεργασία του δοθέντος υλικού.
O Τον κο Ηρακλή Μαρκέλη, καθηγητή Πληροφορικής O Τη Μαρία Τσάκωνα, μαθήτρια της α΄ γυμνασίου των
Εκπαιδευτηρίων Πάνου για την επιμέλεια των κειμένων.
O Τη διεύθυνση και τη διοίκηση των Εκπαιδευτηρίων Πάνου για
την ηθική υποστήριξη καθώς και την υλικοτεχνική υποδομή που μας διέθεσαν.