KEΦAΛONIA KEFALONIA

A FIRST-PERSON ACCOUNT

Η Κεφαλονιά είναι διάσημη για τις παραλίες με τα πεντακάθαρα νερά, όπως ο Μύρτος.

Kefalonia is famous for its crystal-clear waters and stunning stretches of sand, such as Myrtos Beach, pictured here.

εννήθηκα και μένω στην Αθήνα. Οι γονείς μου κατάγο- νται και οι δύο από την Κεφαλονιά, όπου περνούσαν τα καλοκαίρια τους. Μια ωραία σημείωση: υπάρχει στο νησί ένας μικρός οικισμός, τα Γραικουσάτα, που έχει πάρει το όνομά του από το επίθετο της μητέρας μου, Γραικούση.

Χτίστηκε από τον παππού της και αποτελεί τόσο μέρος της ιστορίας της οικογένειας, όσο και μια απόδειξη αντοχής, καθώς επιβίωσε από τους καταστροφικούς σεισμούς του 1953.

Εγώ, μέχρι να τελειώσω το σχολείο, έκανα διακοπές στην Κεφαλονιά κάθε Πάσχα και κάθε καλοκαίρι. Ως παιδί μού άρεσε το νησί, αλλά αργότερα, στην εφηβεία, με περιόριζαν οι μεγάλες αποστάσεις του. Άρχισα να την εκτιμώ και πάλι προς τα τέλη του λυκείου. Ήταν η περίοδος που γυρίστηκε στο νησί η ταινία «Το μαντολίνο του λοχαγού Κορέλι». Ο σκηνοθέτης, Τζον

Μάντεν, φίλος ενός οικογενειακού φίλου, έμεινε σπίτι μας στη διάρκεια των γυρισμάτων κι εγώ αισθανόμουν τρομερά απογοητευμένος που ήρθε αυτός να μείνει στο σπίτι μαζί μας αντί κάποιος από τους πρωταγωνιστές, η Πενέλοπε Κρουζ ή ο Νίκολας Κέιτζ. Αργότερα κατάλαβα πως η επιτυχία της ταινίας, δυστυχώς, έκανε κακό στην Κεφαλονιά, επειδή έφερε έναν ευκαιριακό τουρισμό. Ό,τι δεν καταστράφηκε από τους σεισμούς του ’53, καταστρέφεται σήμερα από κάποιες επενδύσεις που έχουν στόχο το πρόσκαιρο κέρδος.

Σε ό,τι αφορά την αρχιτεκτονική, που είναι ο τομέας μου, στην Κε- φαλονιά υπάρχει μια παράδοση που θυμίζει περισσότερο ηπειρωτική αρχιτεκτονική και λιγότερο νησιωτική. Στις μεγάλες πόλεις που έχουν αστικό χαρακτήρα βλέπει κανείς γαλλικά παραθυρόφυλλα και κεραμίδια, ενώ στα χωριά ρωμαϊκά κεραμίδια και απλά ταμπλαδωτά παντζούρια.

Σε πολλές περιπτώσεις υπάρχουν κορνίζες γύρω από τα παράθυρα και γωνιόλιθοι στις ακμές των κτιρίων. Νεοκλασική αρχιτεκτονική βλέπουμε μέχρι σήμερα και στην κεντρική πλατεία του Αργοστολίου, την πλατεία

Βαλλιάνου, από την οποία περνούν όλοι, κυρίως νωρίς το πρωί ή αργά το απόγευμα. Η πλατεία ανέκαθεν είχε ρόλο κοινωνικό και εμπορικό. Μέχρι σήμερα, για τη νυχτερινή ζωή, τα μπαράκια, καφενεία για ρακή, για μια έξοδο πιο νεανική, πάει κανείς στο Αργοστόλι. χωρια για εξερευνηση

Icurrently live in Athens, where I was born, but my family roots go back to Kefalonia, where both my parents originally hailed from, and where they spent their summers. Fun fact: there’s a little family settlement on the island called Graikousata, named after my mother’s family, the Graikousis. Built by her grandfather, it’s a testament not just to our family's history but also to its resilience, having withstood the devastating earthquakes of 1953.

Growing up, Kefalonia was my go-to spot for every Easter and summer vacation. As a young kid, I was completely smitten with the island. But as I navigated my teenage years, I started to find its geography a bit stifling. It was only towards the end of high school that I began to see Kefalonia in a different light, appreciating it once again. Around that time, "Captain Corelli's Mandolin" was being filmed on the island. The director, John Madden, a friend of a family friend, lodged with us during the shoot. I remember feeling a bit let down that it was the director, not the film’s stars Penelope Cruz or Nicolas Cage, who was staying with us. But as I got older, I realized that the film’s success had an ironic downside. It drew in waves of opportunistic tourism that ended up harming Kefalonia. It felt as if whatever had survived earthquakes was now under siege by short-sighted investments.

Today, as an architect, I see Kefalonia with a different eye. Its architecture reflects more of the mainland style rather than the typical island style. In the urbanized cities, you’ll see plenty of French shutters and tiles. But when you visit the villages, you’ll find Roman tiles and simpler board and batten shutters. You’ll often spot windows with external framework and quoins on the buildings. The echoes of neoclassical architecture are still visible today, especially in Argostoli’s central Vallianou Square. It’s a must-visit spot, especially early in the morning or late in the afternoon. Over the years, the square has remained a bustling social and commercial center. And even today, when the younger crowd is looking for a lively night out, with lively bars or kafeneia that serve raki, they head over to Argostoli.

Στα βορειοδυτικά, η Άσσος είναι ένα μικρό παραθαλάσσιο χωριό που έχει διατηρήσει τον χαρακτήρα του και παραμένει γραφικό, με πολύχρωμα σπιτάκια σκαρφαλωμένα πάνω σε έναν βράχο, που κοιτάζουν στο μικρό λιμάνι και απέναντι στη χερσόνησο και στο κάστρο της Άσσου.

Στα βόρεια, τα Δρακοπουλάτα είναι ένα σχεδόν εγκαταλελειμμένο χωριό κοντά στην παραθαλάσσια κοινότητα της Αγίας Ευφημίας. Ένας μηχανικός που έχουμε συνεργαστεί στο παρελθόν, ο Γεράσιμος Βασιλάτος, πριν από μερικά χρόνια αναστήλωσε ένα μισοκατεστραμμένο κτίσμα, το μετέτρεψε σε ξενώνα και πλέον το εκμεταλλεύεται τουριστικά. Εάν και άλλα ερειπωμένα σπίτια αναπαλαιωθούν σωστά, τα Δρακοπουλάτα μπορούν να γίνουν παράδειγμα προς μίμηση για όλη την Κεφαλονιά, καθώς έχουν προοπτική να αναπτυχθούν με βιώσιμο τρόπο. Περνώντας από το κέντρο του νησιού, όποιος αγαπάει το περπάτημα, αξίζει να πάει προς τα Δρακοπουλάτα, να περιηγηθεί ανάμεσα στα ερείπια και να απολαύσει την ωραία θέα και την ηρεμία.

Στα νοτιοδυτικά αξίζει να εξερευνήσετε και το χωριό Κουρκουμελά- τα. Αν και ισοπεδώθηκε με τον σεισμό του 1953, ξαναχτίστηκε σύμφωνα με τις επιταγές της νεοκλασικής αρχιτεκτονικής, κατ’ απαίτηση του ντό- πιου εφοπλιστή Γεωργίου Βεργωτή, ο οποίος στήριξε οικονομικά το έργο.

Περιποιημένες αυλές και φροντισμένα σπίτια δημιουργούν το όμορφο σκηνικό της βόλτας σας.

Villages To Explore

In the northwest of Kefalonia, you’ll find Assos, a charming seaside village that has successfully maintained its authentic character. It’s quite a sight, with colorful little houses clinging to a rocky hill, overlooking a cozy harbor and directly facing the peninsula that’s home to the historic Venetian Castle of Assos.

Up in the north, there’s an almost deserted village called Drakopoulata near the coastal community of Aghia Efimia. Not too long ago, an engineer and sometime colleague of mine, Gerasimos Vasilatos, restored a half-ruined building there, transforming it into a guesthouse. If more of these abandoned houses were repurposed like this, Drakopoulata could become a blueprint for sustainable development across all of Kefalonia. If you happen to be in the area and you enjoy going for walks, a stop at Drakopoulata is definitely worth your while. You can wander among the ruins, take in the beautiful views, and soak up the peaceful atmosphere there.

Down in the southwest, you should explore the village of Kourkoumelata Completely flattened by the 1953 earthquake, it was rebuilt in line with the neoclassical architectural style, thanks to the financial backing of local shipowner Georgios Vergotis. The village is a sight to behold, with well-maintained courtyards and perfectly maintained houses providing lovely backdrops for a relaxed walk.

οι παραλιες και οι αξεχαστες βουτιες

Ο Μύρτος είναι από τις ωραιότερες παραλίες. Είναι γνωστός για το γα- λακτερό χρώμα του νερού, που προκύπτει από τα άσπρα βότσαλα και τον κυματισμό. Τις ημέρες που φυσάει ανατολικός άνεμος και το νερό δεν ανακατεύεται με τα ασβεστώδη βότσαλα, η θάλασσα είναι διαυγής σαν κρύσταλλο, ακόμα και σε πολύ μεγάλο βάθος – μια συνθήκη μαγική. Ση- μειώστε πάντως ότι λόγω της αντανάκλασης του ήλιου στα άσπρα βράχια έχει πολλή ζέστη, οπότε η καλύτερη ώρα να την επισκεφθεί κανείς είναι πολύ πρωί ή το απόγευμα. Λειτουργεί εκεί και μια δημοτική καντίνα.

Μου αρέσει να κολυμπάω και στην Πεσσάδα. Ξεκινώντας από την κεντρική παραλία και περπατώντας προς τα δεξιά, φτάνετε σε μια μικρή αμμουδιά, από τις ωραιότερες της νότιας Κεφαλονιάς, χωρίς τουριστικές ανέσεις, στην οποία χρειάζεται να φέρετε ομπρέλα και νερό. Υπάρχει και ένας άτυπος νόμος: να μένεις ξυπόλυτος πριν πατήσεις στην άμμο. Φτά- νοντας λοιπόν στην Πεσσάδα, βλέπεις ένα πλάτωμα με πολλά παπούτσια και πρέπει να αφήσεις εκεί και τα δικά σου.

Κάποιες φορές, επισκέπτομαι και την απομακρυσμένη παραλία Αθέρα με την γκρίζα άμμο, κοντά στον ομώνυμο οικισμό στη δυτική

Κεφαλονιά. Δεν έχει καθόλου τουρίστες, έρχονται όμως οικογένειες, γιαγιάδες και παιδιά από πολλά χωριά του Ληξουρίου. Ο κόσμος «σπάει» το απόγευμα και τότε μπορείς να κάνεις μια πιο ήσυχη βουτιά.

Από τις πιο αγαπημένες μου είναι και οι παραλίες της Κιμηλιάς –η μία μεγάλη, η άλλη μικρή, η τρίτη με επίπεδες πέτρες– στο βορινό τμήμα του νησιού, όπως και η παραλία του ιστορικού ξενοδοχείου Mediterranee στη Λάσση, με ατμόσφαιρα ’70s. Όποτε πηγαίνω εκεί, νιώθω ότι ταξιδεύω στον χρόνο.

The Beaches I Love

Myrtos is, hands down, one of the most breathtaking beaches around. It’s famous for the almost milky color of its waters, an enchanting spectacle produced by the combination of white pebbles and the lapping waves. On days when the east wind is blowing and the limestone pebbles don't churn up the water, the sea retains a stunning crystal clarity, even at great depths. Keep in mind, however, that the glaring reflection of the sun on the white rocks can make it quite a hot place, so it’s best to visit either early in the morning or later in the afternoon. There's a handy municipal snack bar on site for a quick bite or a drink.

I also love swimming at Pessada. If you start at the main beach and head to the right, you’ll come across a small sandy beach, easily one of the loveliest in southern Kefalonia. It’s a bit more rustic, lacking the usual tourist facilities, so be sure to pack an umbrella and water. You’ll also notice a charming local custom: everyone goes barefoot on the sand. When you arrive at the beach, you’ll see a spot with a bunch of shoes. Just kick off yours and join in.

Every now and then, I head over to off-the-beaten-track Atheras Beach with its unique gray sand. It’s near a settlement of the same name in western Kefalonia. You won’t find many tourists there, but you will encounter local families from various villages in the Lixouri region. By afternoon, the crowd thins out and you can enjoy a serene, quiet swim.

A few more of my favorite spots include the beaches of Kimilia — one large, another small, and a third strewn with flat stones — up in the northern part of the island, and the beach at the historic Mediterranee Hotel in Lassi, which exudes a cool ’70s vibe. Every time I’m there, it feels like I’ve stepped into a time machine.

η τοπικη κουζινα και οι ταβερνες

Αν βρεθώ στο Αργοστόλι, συνηθίζω να περνάω από το Opsarion fish bar (Δρακοπούλου 2, τηλ. 26710-24030), ένα μικρό take-away εστιατόριο στην αγορά, κοντά στα μανάβικα. Τα ψάρια του είναι πάντα φρέσκα και το φαγητό κάπως fusion, δηλαδή λίγο ελληνικό, λίγο οριένταλ: έχει bao buns με αστακό, γαρίδες ψητές, πεντανόστιμο μπακαλιάρο και ταραμοσαλάτα. Στο Φισκάρδο πηγαίνω για παραδοσιακή κουζίνα στην Τασία (τηλ. 26740-41205). Δεν είναι ένα οποιοδήποτε εστιατόριο, έχει ιστορία που πραγματικά με συγκινεί. Το Φισκάρδο είναι ένα μικρό χωριό, ένας κλειστός κόλπος χωρίς ίχνος τουρισμού, μέχρι που η Τασία ανέλαβε την οικογενειακή ταβέρνα. Ό,τι είναι σήμερα το χωριό το χρωστάει σε εκείνη. Σε μια κουβέντα που είχαμε, θυμάμαι να λέει ότι «εγώ σχολείο δεν τελείωσα, προέρχομαι από μια φτωχή οικογένεια που έβοσκε ζώα». Ακούγοντάς το σκέφτηκα πως δεν είναι ούτε τα χρήματα ούτε η μόρφωση, αλλά το μόνο πράγμα που μετράει είναι το όραμα του ανθρώπου. Η Τασία δημιούργησε μια επιχείρηση που έδωσε την ώθηση σε ένα χωριό να γίνει τουριστικός προορισμός, χωρίς να αλλοιώσει καθόλου τον χαρακτήρα του. Σήμερα το Φισκάρδο είναι πόλος έλξης επισκεπτών αλλά και ένα από τα πιο καλο- διατηρημένα χωριά της βόρειας Κεφαλονιάς.

Στην ενδοχώρα, στο χωριό Πουλάτα, προτιμώ την κρεατοταβέρνα του Θωμά (τηλ. 6986-979412). Σε ένα απλό κτίσμα σε μια ορεινή τοπο- θεσία, ο Θωμάς ψήνει προβατίνα και παϊδάκια από αρνί ή κατσίκι: πολύ καλής ποιότητας κρέας σε ένα απλό και ωραίο περιβάλλον, χωρίς υπερβολές. Επίσης, πηγαίνω στο Paradise Beach (τηλ. 26740-61392) λίγο έξω από την Αγία Ευφημία. Ο Σταύρος Δενδρινός, κάποτε μάγειρας σε κρουαζιερόπλοιο, άνοιξε αυτή την ταβέρνα δεκαετίες πριν, όταν η Αγία

Ευφημία ήταν τόπος παραθερισμού για τις αστικές οικογένειες της Κε- φαλονιάς. Σήμερα θεωρείται «η καλή» ταβέρνα της περιοχής για ψάρι και φανταστικές μελιτζάνες τουρσί.

Η Κεφαλονιά φημίζεται για το κρασί της. Θυμάμαι τότε που ήμουν παιδί να πηγαίνουμε στα Μηνιά, στο οινοποιείο Gentilini (gentilini.gr), και οι γονείς μου να κάνουν wine tasting. Επίσης, ο Ευρυβιάδης Σκλάβος (sclavoswines.gr) έχει εξαιρετικά κρασιά από γηγενείς ποικιλίες, τα οποία απολαμβάνω συχνά, αν και δεν έχω καταφέρει να πάω στο επισκέ- ψιμο οινοποιείο του στον Άγιο Δημήτριο, στο Ληξούρι. Υπάρχει και το

Κτήμα Χαριτάτου (instagram.com/haritatosvineyard) στα Μονοπολά- τα, το οποίο ξεχωρίζω, όχι μόνο λόγω των κρασιών που παράγουν, αλλά και γιατί το σπίτι της οικογένειας, που κατοικείται ακόμα, είναι ένα από τα ομορφότερα στο νησί. ♦

The Local Cuisine And The Teries That Serve It

When I find myself in Argostoli, I usually make a beeline for the seafood bar Opsarion (2 Drakopoulou, Tel. (+30) 26710.240.30). Tucked away among the greengrocers in the market area, this charming little take-away place offers a fresh take on fish, blending Greek and Oriental flavors. You absolutely must try their lobster bao buns, grilled prawns, or scrumptious cod served with taramosalata (fish roe spread).

In Fiskardo, I’m a big fan of the traditional cuisine at Tasia’s (Tel. (+30) 26740.412.05). It’s not just a restaurant to me; Tasia’s has a nostalgic charm due to its fascinating history and influence. Before Tasia worked her magic, Fiskardo was a quaint, quiet village that hadn’t yet been touched by tourism. She once told me about her modest roots as an "uneducated girl from a family of shepherds." It made me realize that you don't always need money or a formal education to achieve success. Sometimes, a strong vision can be more powerful. Thanks to Tasia, Fiskardo became a lively spot, popular with visitors, and yet today it still remains one of the best-preserved villages in northern Kefalonia.

If I venture into the mountain village of Poulata, you can bet I’ll be stopping by Thomas’ meat taverna (Tel. (+30) 698.697.9412). Thomas has a knack for roasting lamb and goat chops, offering top-quality meat in a lovely down-to-earth setting. For those with a love for seafood, Paradise Beach (Tel. 26740-61392) near Aghia Efimia is the place to be. Established by Stavros Dendrinos, a former cruise ship cook, this taverna has gained a reputation as the best spot in the area for fresh fish; it’s well known for its amazing pickled eggplants, too. Kefalonia is quite famous for its wine. I have fond childhood memories of attending wine tastings at the Gentilini Winery (gentilini.gr) in Minia with my parents. Evribiades Sclavos (sclavoswines.gr) offers superb wines from local varieties, which I always enjoy, although I haven't yet visited his winery in Aghios Dimitrios, Lixouri. Lastly, I must mention the Haritatos Estate (instagram.com/haritatosvineyard) in Monopolata. Their fantastic wines aside, I adore the estate's on-site family home; still in use as a residence, it's one of the most impressive architectural gems on the island. ♦

18 καρατίων, εμπνευσμένα από τη φυσική ομορφιά των ελληνικών νησιών και τη θάλασσα του Αιγαίου. Οι συλλογές Poniros, σχεδιασμένες αποκλειστικά από τους διεθνούς φήμης σχεδιαστές κοσμημάτων Γιώργο και Φώτη Πονηρό, ξεχωρίζουν για τους υπέροχους πολύτιμους λίθους, τους ζωηρούς συνδυασμούς χρωμάτων και την εξαιρετική δεξιοτεχνία τους. Αυτό το καλοκαίρι, ανακαλύψτε τη συλλογή Περιστεριώνες, εμπνευσμένη από τα περίφημα «κεντήματα» της Κυκλαδικής αρχιτεκτονικής που συναντά κανείς στα ελληνικά νησιά. Περίτεχνα διακοσμημένη με γεωμετρικά σχέδια και διαμάντια,

Indulge yourself at Poniros, a revered luxury house crafting timeless handcrafted jewelry in resplendent 18K gold for over six decades. Imbued with the essence of Greece’s pristine islands and the Aegean Sea, Poniros creations define elegance and opulence. Meticulously designed by internationally acclaimed jewelry virtuosos George and Fotis Poniros, each collection unveils a symphony of precious gemstones, harmonious hues, and unparalleled artistry.

This summer, immerse yourself in the divine Peristeriones collection — an homage to the legendary “embroideries” of Cycladic architecture. Adorned with meticulous geometric patterns and resplendent diamonds, the collection emanates an aura of sublime elegance, resonating with perfect harmony and exquisite symmetry.

Experience its mesmerizing allure firsthand at Poniros’ prestigious boutiques in Athens, Mykonos and Santorini.