Apokries

Αποκριάτικες Ιδέες

Χειροποίητα κουστούμια Ιδέες για μακιγιάζ Έθιμα και παραδόσεις

και πολλά ακόμα...

Απόκριες Έθιμα, ιστορίες, παραδόσεις

Οι Απόκριες έχουν τις ρίζες τους στην αρχαιότητα, καθώς έχουμε μαρτυρίες για μεταμφιέσεις ήδη από το 2.000 π.Χ. στην Ασία και, συγκεκριμένα, στη Μεσοποταμία και στη Βαβυλώνα. Στην αρχαία Ελλάδα έχουν σχέση με τις γιορτές διονυσιακής λατρείας, όπως τα Βάκχαια, τα Λήναια, τα Ανθεστήρια... Στην αρχαία Ρώμη γιόρταζαν τα Λουπερκάλια (προς τιμήν του θεού Βάκχου) και τα Σατουρνάλια (προς τιμήν του θεού Κρόνου). Στη βυζαντινή εποχή έχουμε αντίστοιχες αποκριάτικες γιορτές, τις «καλένδες». Στα νεότερα χρόνια, οι γιορτές της Αποκριάς διαρκούν 3 εβδομάδες, με αποκορύφωμα την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς, την Κυριακή της Τυρινής. Όπως λέμε και στην Κρήτη «Τσι μεγάλες Αποκρές, κουζουλένονται κι οι γρες» (Στις μεγάλες Αποκριές τρελαίνονται κι οι γριές!) Η ονομασία της Αποκριάς προέρχεται από την «αποχή από το κρέας», ενώ λέγεται και η εβδομάδα της Τυροφάγου, γιατί τρώμε γαλακτοκομικά και όχι κρέας, ώστε να προετοιμαζόμαστε για τη νηστεία της Σαρακοστής. Η ξένη λέξη «καρναβάλι» (Carnival, carnival, carnaval κλπ.), έχει την ίδια έννοια, δηλαδή carne (=κρέας) και vale (=περνάει). Οι τρεις εβδομάδες της Αποκριάς ονομάζονται Προφωνή, Κρεατινή και της Τυροφάγου. Η Τσικνοπέμπτη βρίσκεται ακριβώς στη μέση της Αποκριάς, στην Κρεατινή εβδομάδα.

kalosagogos.blogspot.com

Αυτοσχέδιες μεταμφιέσεις Φτιάξτο μόνος σου!

Τι πιο ωραίο από το να μασκαρευτούμε μόνοι μας, αντί να αγοράσουμε έτοιμες στολές που, συνήθως είναι κακής ποιότητας και μερικές ίσως όχι και τόσο ασφαλείς για μικρά παιδιά; Επιπλέον, είναι μια καλή ευκαιρία να περάσουμε μερικές δημιουργικές στιγμές με το παιδί μας φτιάχνοντας κάτι από κοινού! Ας αναβιώσουμε, λοιπόν, παλιά έθιμα, όπου οι στολές δεν ήταν αγορασμένες, αλλά βασίζοντας στη φαντασία όσων τις φορούσαν και τις οποίες έραβαν μόνοι τους και χρησιμοποιούσαν όσα αξεσουάρ είχαν στη διάθεσή τους. Στις επόμενες σελίδες μπορείτε να δείτε μερικές ιδέες που ίσως σας εμπνεύσουν για μοναδικές φορεσιές...

Η ιστορία του Αρλεκίνου Πηγή: «Διαθεματικές Προσεγγίσεις Για Όλο Το Χρόνο – Χειμώνας» Εκδόσεις Σαββάλας

Στη Βενετία ζούσε κάποτε ένα πολύ φτωχό παιδί που το έλεγαν Αρλεκίνο. Η μητέρα του δούλευε όλη μέρα, αλλά δεν έβγαζε πολλά λεφτά και ίσα-ίσα που τους έφταναν για φαγητό και ρούχα. Κάποιες Απόκριες οι φίλοι του Αρλεκίνου ντύθηκαν με τα φανταχτερά κουστούμια τους και τις στολές τους και πέρασαν μπροστά από το σπίτι του Αρλεκίνου, γελώντας και τραγουδώντας. Ο Αρλεκίνος καθόταν στο παράθυρο και τους χάζευε και ήταν λυπημένος, γιατί ήθελε κι αυτός να έχει μια ωραία στολή. Η μαμά του, που τον είδε έτσι στενοχωρημένο και κλαμένο, τον φώναξε και πήγαν μαζί στη σοφίτα και άρχισαν να ψάχνουν για οτιδήποτε θα μπορούσε να τους φανεί χρήσιμο για να φτιάξουν μια στολή. Εκεί η μαμά του βρήκε ένα μπαουλάκι και, όταν το άνοιξε, βρήκε μέσα πολλά κομμάτια από διάφορα χρωματιστά υφάσματα. Πήρε τότε τις βελόνες και τις κλωστές της και άρχισε να ράβει και να ενώνει όλα τα κομματάκια, φτιάχνοντας ένα μεγάλο ύφασμα. Αφού το τέλειωσε, πήρε με τη μεζούρα της τα μέτρα του Αρλεκίνου και σιγά-σιγά έφτιαξε ένα σακάκι κι ένα παντελόνι. Έφτιαξε έτσι μια πολύχρωμη στολή και κατόπιν μια μάσκα κι ένα καπέλο και μ’ ένα χάρτινο κύλινδρο μια φλογέρα. Ο Αρλεκίνος ντύθηκε με τη στολή του και πήγε κι αυτός στο χορό που γινόταν στη μεγάλη πλατεία. Όταν έφτασε εκεί, όλοι σταμάτησαν για να θαυμάσουν τη στολή του. Κανείς δεν τον είχε αναγνωρίσει. Μόνο όταν έβγαλε τη μάσκα κατάλαβαν ποιος ήταν. Κι ήταν τόσο όμορφος με την πολύχρωμη στολή του, που τον ανακήρυξαν Βασιλιά του Καρναβαλιού!

Ελληνικά έθιμα της Αποκριάς Η Αποκριά είναι συνδεδεμένη με προκαταλήψεις και δεισιδαιμονίες. Για παράδειγμα, οι γυναίκες συνήθιζαν να μη λούζονται την εβδομάδα της Τυροφάγου, διότι λεγόταν ότι τα μαλλιά τους θα άσπριζαν. Επίσης, δεν παντρεύονταν εκείνη την ημέρα, διότι λεγόταν ότι το ζευγάρι δε θα περνούσε καλά. Το έθιμο του βλάχικου γάμου Το έθιμο αυτό γίνεται στη Θήβα και ξεκινά από την Τσικνοπέμπτη. Ξεκινά απ' το προξενιό, συνεχίζεται με το γάμο δύο νέων και τελειώνει με την πορεία των προικιών της νύφης και το γλέντι των συμπεθέρων. Όλες αυτές οι διαδικασίες είναι γεμάτες από βωμολοχίες, αθυροστομία, γλέντι, κέφι και πολύ χορό, όπως συνηθίζεται στις Απόκριες. Σαν το έθιμο του βλάχικου γάμου στη Θήβα, υπάρχει και το έθιμο του "ιερού γάμου" στα χωριά της Κέρκυρας. Η διαφορά είναι ότι το ρόλο της "νύφης" έχει άνδρας και, μάλιστα, μουστακαλής! Υπάρχει και ένας πρόσθετος ρόλος, αυτός του σάτυρου, που προσπαθεί να χαλάσει το γάμο. Σ' όλη τη διάρκεια της τελετής, οι συχωριανοί αισχρολογούν ακατάπαυστα, πειράζοντας οι χωριανοί του "γαμπρού" τους χωριανούς της "νύφης". Το έθιμο της συγχώρεσης Υπήρχε η συνήθεια να επισκέπτονται παππούδες, γονείς, πεθερικά και κουμπάρους και, αφού τους φιλούσαν το χέρι, ζητούσαν "συγχώρεση". Αν υπήρχαν παιδιά μες στο σπίτι, οι επισκέπτες τους άφηναν λεφτά.

Ελληνικά έθιμα της Αποκριάς Το έθιμο του βραστού αυγού Η γιαγιά κάθε οικογένειας μάζευε όλα της τα εγγόνια και τα περνούσε απ' την εξής δοκιμασία: Αφού ξεφλούδιζε ένα βραστό αυγό το έδενε με κλωστή από ένα πλάστη και, στη συνέχεια, το ακουμπούσε στο στόμα καθενός εγγονιού. Όλα τα παιδιά, φυσικά, είχαν τα χέρια τους πίσω απ' την πλάτη και προσπαθούσαν να πιάσουν με το στόμα τους το αυγό. Το εγγόνι εκείνο που το κατόρθωνε, κέρδιζε ένα κομμάτι χαλβά ή λεφτά για να αγοράσει καραμέλες. Το έθιμο αυτό ήταν για να "κλείνει τα στόματα", δηλαδή για να προετοιμάσει για τη νηστεία της Σαρακοστής. Το έθιμο της «Μόστρας» Πρόκειται για ωραίο έθιμο της Χίου, το οποίο εκτυλίσσεται σε δύο φάσεις: την Παρασκευή της Τυροφάγου και την Κυριακή της Τυρινής. Το βράδυ της Παρασκευής, νέοι φοράνε παλιά ρούχα (αντρικά ή γυναικεία) και φοράνε τις "μουτσουναριές", μάσκες αυτοσχέδιες. Αυτοί λέγονται "κουδουνάτοι" και κάνουν διάφορα κωμικά σκετς με σκοπό να διασκεδάσουν τον κόσμο. Την Κυριακή, μετά τον εκκλησιασμό, συγκεντρώνονται όλοι στο νεκροταφείο του χωριού, όπου παίζουν το σκοπό του ταλιμιού με συνοδεία οργάνων. Τελικός προορισμός είναι η κεντρική πλατεία του χωριού, όπου όλοι χορεύουν το "ταλίμι". Το "ταλίμι" είναι ένας χορός που αναπαριστά τις μάχες των Χιωτών με τους πειρατές.

irinivasilaki.com