Κιβωτός final edition 2014

Σχολική εφημερίδα του 1ου Γενικού Λυκείου Πεύκων Τεύχος 5

Μάιος 2014

Αφιέρωμα στην οικογένεια

Αν μπορείς Like a bird song

Ο Αρμάνης

Προχωρώντας με τα μάτια ανοιχτά Σιωπηλοί δολοφόνοι ‘Ολοι οι ήχοι ήταν απόμακροι

Beyond our borders

Όταν το ταλέντο ξεπερνάει το φόβο...

Διαβάστε στο τεύχος μας... Προχωρώντας με τα μάτια ανοιχτά σελ. 3 Σιωπηλοί δολοφόνοι σελ.4 SOS-οικογένεια στο Φίλυρο σελ.6 Μια άλλη Κιβωτός σελ.7 Στη μηχανή του χρόνου σελ.8 Ποιος κάνει οικογένεια σήμερα; Σελ.9 Προγράμματα –Δράσεις σελ.10,11,12,13 Όταν το ταλέντο ξεπερνάει το φόβο σελ. 14 Beyond our borders σελ.15

Συντακτική ομάδα Υπεύθυνη έκδοσης: Τσαούση Ελισάβετ (Φυσικής Αγωγής) Επιμέλεια κειμένων: Βασιλείου Σοφία (Φιλόλογος), Μιχελακάκης Στέφανος ( Φιλόλογος) Επιμέλεια Αγγλικών κειμένων: Δερμιτζάκη Μαρία ( Αγγλικής Φιλολογίας) Δημοσιογραφική Ομάδα: Ανδρέοβιτς Α., Ακριβού Ε., Βαβλιάκη Σ., Βασιλειάδου Κ., Γαλατά Ε, Γιανναράκης Α., Γκότση Α., Γούναρης Δ., Γούναρη Μ., Γραμματικοπούλου Ε. Ευαγγελινός Γ., Ηλιάδη Γ., Θεοδωρίδου Ε., Ιορδανίδου Α., Καζάκου Κ., Καραθανάσης Α., Κελεσίδου Ε., Μάγρα Μ., Παπαγεωργίου Π., Παπαηλιοπούλου Χ., Πλουμούδη Τ., Σιδηροπούλου, Ρ., Στεργίου Μ., Τελούδη Α., Τεξακαλίδου Κ., Φιλίππου Μ., Χαλάτση Ι., Χριστοφορίδου Σ., Csilla Tóth,, Villő

Το δημιουργικό του εντύπου επιμελήθηκε η Ελισάβετ Τσαούση

ΤΟ ΔΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΓΟΝΕΩΝ Κ ΚΗΔ/ΝΩΝ ΤΟΥ 1ΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΠΕΥΚΩΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΣΥΓΧΑΡΕΙ -ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΟΧΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΑΣ, ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΑΣ, -ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ ΤΟΥ 1ΟΥ ΓΕΛ ΠΟΥ ΔΙΑΚΡΙΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΤΙΜΗΘΗΚΑΝ ΣΤΟΥΣ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥΣ Ή ΕΚΘΕΣΕΙΣ, Ή ΟΠΟΥ ΑΛΛΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ ΕΠΙΣΗΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥ… ΛΙΓΟ ΑΓΧΟΣ!

ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΔΙΠΛΑ ΣΑΣ

Η συντακτική ομάδα της εφημερίδας ευχαριστεί το Δ.Σ του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 1ου Λυκείου Πεύκων για την ευγενική χορηγία.

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ

Πριν 22 χρόνια, το 1992, στο βιβλίο μου Η ΕΚΘΕΣΗ ΔΟΚΙΜΙΟ ΣΤΟ ΛΥΚΕΙΟ σημείωνα: Η διαχρονική ιστορική και κοινωνιολογική μελέτη των κοινωνιών έχει δείξει ότι αυτές παρουσιάζουν κάτι κοινό, την ύπαρξη μιας ομάδας που αποτελεί τον πυρήνα του κοινωνικού γίγνεσθαι, της οικογένειας, με ευρύτερα διαρθρωμένες συγγενικές σχέσεις. Και μάλιστα η συζυγική οικογενειακή μονάδα αποτελεί καθολικό κοινωνικό φαινόμενο και διαδραματίζει βασικό ρόλο στο όλο κοινωνικό οικοδόμημα, που λίγο ή πολύ, κατά τόπο και χρόνο, παρουσιάζει ουσιαστικές λειτουργικές ομοιότητες. Και πρωτίστως είναι αναγκαίο να επισημάνουμε τις φυσικές λειτουργίες της οικογένειας, την αναπαραγωγή, την προστασία και την οικονομική στήριξη των μελών της. Επιπλέον, διακρίνουμε τις κοινωνικές- πολιτισμικές λειτουργίες, αφού στα πλαίσια της οικογένειας το άτομο προσλαμβάνει τις πρώτες γνώσεις για τον έξω κόσμο, διαμορφώνει με τη διδαχή τις απαρχές της προσωπικότητάς του, μαθαίνει τους τρόπους της συμπεριφοράς κοινωνικοποιούμενο με βάση τις εντολές και επιταγές του ευρύτερου κοινωνικού συνόλου, αναπτύσσει κλίσεις και ενδιαφέροντα και οπλίζεται με όλα εκείνα τα στοιχεία, ώστε με την ενηλικίωσή του να ενταχθεί ομαλά στο κοινωνικό σύνολο και να προκόψει. Όσο, όμως, απομακρυνόμαστε από τα χρονικά πλαίσια της παραδοσιακής κοινωνίας, καθώς η κοινωνία γίνεται πολυπλοκότερη, τα άτομα έχουν μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων και ευκολότερα μπορούν να απαλλαγούν από τα «δεσμά» της. Οι γονείς, σε κάποιες περιπτώσεις, δεν ανατρέφουν σωστά τα παιδιά τους, δεν τα προστατεύουν και πολλά από αυτά έκθετα οδηγούνται στο περιθώριο της κοινωνικής ζωής, αφού η οικογένεια δεν μπορεί να τα στηρίξει ούτε οικονομικά ούτε ηθικά. Αλλά, κατά βάση η συναισθηματική πληρότητα των συζύγων, η ύπαρξη των υλικών μέσων, με τα οποία η οικογένεια θα καλύπτει τις ανάγκες της, υλικές και πολιτισμικές-πνευματικές, η πίστη σε κοινούς στόχους και επιτεύξεις δημιουργούν το ουσιαστικό υπόστρωμα της συνοχής της οικογένειας, γιατί η ισορροπημένη ζωή έχει μεγάλη συμμετοχή στην αρμονική και γεμάτη αγάπη ζωή των μελών της. Αν και, πολλές φορές, η ανυπομονησία, ο εγωισμός, ο αγχωτικός, και επιφανειακός τρόπος ζωής των ανθρώπων τους οδηγεί στην αποξένωση και στη διάλυση των ισχυρών δεσμών της οικογένειας, ενθαρρυντικό είναι ότι οι άνθρωποι δεν έπαψαν να επιζητούν να ανήκουν σε αυτό το κύτταρο της ανθρωπότητας. Και όταν διαλυθεί, παρατηρούμε ότι η οργανωμένη κοινωνία δραστηριοποιείται στη δημιουργία παρόμοιων οικογενειακών δομών (παιδικά χωριά, ανάδοχες οικογένειες, ανάδοχοι γονείς). Δεν θα υπήρχε αυτή η επιδίωξη, αν δεν υπήρχε η βασική παραδοχή που υπαγορεύει ότι μέσα στην οικογένεια εξασφαλίζεται και είναι εγγυημένη η ψυχική ευστάθεια και η πνευματική υγεία των νεαρών βλαστών της. Ουσιαστικά μέσα σ’ αυτή σφυρηλατείται το μέλλον. Επομένως αξίζει την προσοχή μας, την αγάπη μας, τον αγώνα μας, την προστασία μας και την κρατική φροντίδα. Συγχαρητήρια στους μαθητές και στους καθηγητές τους που με ευαισθησία προσέγγισαν αυτό το θέμα. ΑΓΓΕΛΑΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Δρ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ – ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΜΑ

Η αλήθεια είναι πως ελάχιστοι είναι αυτοί που

Προχωρώντας ….

ΤΑ ΔΕΚΑ+ΠΕΝΤΕ καταλαβαίνουν την προσπάθεια που καταβάλουμε

Ο Αργύρης, ένα άτομο με σπουδαία πορεία και πολλές διακρίσεις σε όλα τα σχολικά του χρόνια, όταν έφτασε στη Γ΄ Λυκείου χτύπησε με ενθουσιασμό την πόρτα του Τμήματος Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ο Αργύρης, όμως, έχει ένα "κουσούρι", είναι τυφλός, και γι' αυτό, όταν ζήτησε την εισαγωγή του, η απάντηση των υπευθύνων ήταν αρνητική αρχικά. Σύμφωνα με τις διεκπεραιωτικές μάλλον δηλώσεις τους, επειδή το τμήμα που στεγάζεται στο ΑΠΘ προσφέρει εργαστηριακά μαθήματα (το 30% των μαθημάτων) ένα άτομο με πρόβλημα όρασης δεν θα μπορούσε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της Σχολής. Κι εδώ είναι το απογοητευτικό. Ακόμη κι ένας άνθρωπος με διακρίσεις σε διαγωνισμούς, όπως ο Αργύρης, και εξαιρετικά προσόντα, με αξιοθαύμαστες πνευματικές ικανότητες, με φαντασία και οξυμμένη αντίληψη, προσπαθεί να διεκδικήσει τα αυτονόητα. Κι είναι λυπηρό να ασχολούνται οι φορείς, που είναι εκεί για να δίνουν απαντήσεις έγκαιρα στις σκληρές συνθήκες που αντιμετωπίζουν συμπολίτες μας με ειδικές ανάγκες, μόνο αφού πρώτα τα ζητήματα και τα δικαιώματα αυτών πάρουν τεράστιες διαστάσεις και γίνουν γνωστά στο ευρύ κοινό. Αυτό που αναρωτιέμαι είναι: Άραγε οι υπεύθυνοι ασχολούνται πραγματικά από ενδιαφέρον και αγάπη με τέτοια ζητήματα ή όταν δοθεί η ευκαιρία τα χρησιμοποιούν τεχνηέντως για να καρπωθούν κάποια δημοσιότητα; Το ευχάριστο είναι, βέβαια, πως τελικά το θάρρος και η επιμονή του Αργύρη άγγιξαν τις ευαίσθητες χορδές και του Προέδρου της Δημοκρατίας και του Υπουργού Παιδείας και πως βρέθηκε λύση. Το πρόβλημα ωστόσο βρίσκεται βαθιά στις ρίζες της σύγχρονης πολιτικής-κοινωνικής αντίληψης. Γι' αυτό ολοκληρώνοντας θα θέσω έναν προβληματισμό. Τι θα έλεγε άραγε ο μεγάλος φιλόσοφος Αριστοτέλης αν στέκονταν απέναντί μας και έβλεπε όλη αυτή την παρωδία του εκπαιδευτικού συστήματος; Άραγε πως θα αντιδρούσε ο μεγάλος αυτός θετικός φιλόσοφος, που με την φαντασία και την οξύνοιά του μας χάρισε όλα τα απαραίτητα εφόδια και τις κατάλληλες εμπνεύσεις για επιστημονική έρευνα, βλέποντας να καταστρέφουν τα όνειρα ενός άλλου σύγχρονου μυαλού, πριν καν του δοθεί η δυνατότητα να δοκιμάσει τις δυνάμεις του, του Αργύρη;

εμείς, οι μαθητές λυκείου. Ας ρίξουμε λοιπόν, μια ματιά στην σκληρή μας καθημερινότητα. Σηκωνόμαστε αρκετά νωρίς το πρωί, χάρη στα τέσσερα ξυπνητήρια που βάζουμε, ώστε να μη χάσουμε στο σχολείο μια ακόμη τυπική μέρα. Σχηματίζοντας παρέες, παίρνουμε το δρόμο κάνοντας τις πρώτες κουβεντούλες με τους φίλους μας. Με τα μάτια μισόκλειστα και χωρίς άμεση επικοινωνία με το περιβάλλον μπαίνουμε στις τάξεις! Αχ και τι δεν θα δίναμε για λίγες ωρίτσες ύπνου ακόμα… Η φωνή του καθηγητή ακούγεται τόσο μακρινή, με δυσκολία συγκεντρωνόμαστε. Μετά το πρώτο διάλειμμα τα πράγματα γίνονται πιο εύκολα, έχουμε μπει για τα καλά στο πρόγραμμα. Όμως το τελευταίο κουδούνι μοιάζει σαν σωτηρία που μας οδηγεί στο σπιτάκι μας! Αλλά η χαρά μας δεν κρατάει για πολύ… Μετά από οκτώ ώρες σχολείου έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα ωραιότατο τετράωρο φροντιστηρίου! Επιστρέφοντας απ’ το φροντιστήριο, σκεφτόμαστε τις επόμενες υποχρεώσεις που έχουν σειρά. Προπονήσεις, αγγλικά, ωδεία, όλα είναι εκεί και μας περιμένουν! Γυρνώντας στο σπίτι το βραδάκι, πιστεύουμε πως ήρθε η στιγμή να πάρουμε κάποια ανάσα, αλλά δυστυχώς δεν είναι έτσι. Μας περιμένουν εργασίες για την επόμενη μέρα που πρέπει να εκτελεστούν γιατί αλλιώς θα έχουμε επιπτώσεις στον βαθμό. Είναι αργά το βράδυ και επιτέλους έφτασε η στιγμή που θα κλείσουμε τα μάτια και για λίγες ώρες δεν θα κάνουμε απολύτως τίποτα! Και αναρωτιέμαι εγώ τώρα, αξίζουν όλα; Κυνηγάμε να μαζέψουμε γνώσεις που δε μαζεύονται και βαθμούς κρίσιμους για ένα μέλλον αβέβαιο. Χάνουμε τα εφηβικά μας χρόνια. Χρόνια γεμάτα εμπειρίες, αναμνήσεις, βόλτες, χαρές, απογοητεύσεις, όνειρα. Η εφηβεία είναι μια μοναδική περίοδος που θα μας συντροφεύει και θα βαδίζει δίπλα μας για όλη μας τη ζωή. Ανακαλύπτουμε τους εαυτούς μας και διαμορφώνουμε τον χαρακτήρα και την προσωπικότητά μας. Πως μπορεί να γίνει αυτό αν περνάμε δεκαπέντε ώρες στα θρανία και βυθισμένοι στα βιβλία; Αξίζει λοιπόν να χαραμίζουμε τα καλύτερά μας χρόνια για ένα “χαρτί”, που όπως φαίνονται τα πράγματα δεν θα οδηγήσει πουθενά ή τουλάχιστον δεν θα οδηγήσει εκεί που εμείς οι ίδιοι θέλουμε, ή μήπως πρέπει να βρούμε την κατάλληλη ισορροπία ώστε να ζήσουμε τη ζωή;

Ηλιάδης Γιώργος Γ2 Πλουμούδη Τάνια Α6

Της ευχόμαστε ολόθερμα Συγχαρητήρια!

Η μαθήτρια Σκαλίδου Σμαράγδα του Α7 τμήματος της Α' Λυκείου του σχολείου μας, πέρασε με τον πρώτο καλύτερο χρόνο (28.10) στο αγώνισμα 50μ. ελεύθερο στον τελικό του Πανελληνίου σχολικού πρωταθλήματος κολύμβησης που διοργανώθηκε στο Παπαστράτειο κολυμβητήριο της Αθήνας.

ΣΙΩΠΗΛΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ Τη σκότωσαν οι αναθυμιάσεις που ανέδυε το μαγκάλι · το αυτοσχέδιο αυτό μαγκάλι που ως μέσο θέρμανσης ήταν η μόνη επιλογή της μητέρας της, μετανάστριας, εξαιτίας της οικονομικής της αδυναμίας να πληρώσει το ρεύμα. Η Σάρα, το δεκατριάχρονο κορίτσι από την Ξηροκρήνη, άφησε την τελευταία της πνοή ένα βράδυ του Δεκεμβρίου, μέσα στον κρύο χειμώνα πνιγμένη στον ύπνο της από τις αναθυμιάσεις... Το μονοξείδιο του άνθρακα (CO), o γνωστός ''σιωπηλός δολοφόνος ", επανέρχεται στο προσκήνιο. Αυτό είναι ο ένοχος. Άχρωμο και άοσμο, προϊόν ατελούς καύσης, εμποδίζει τη μεταφορά αίματος στους ιστούς και έτσι σκοτώνει ακαριαία, πριν καν γίνει αντιληπτό. Αυτό σκότωσε και τη μικρή Σάρα. Ή έτσι λένε, τουλάχιστον… Οι αναθυμιάσεις... Εύκολη κατηγορία και επιστημονικά έγκυρη. Μήπως όμως η πραγματικότητα είναι πιο οδυνηρή και πιο βαθιά; Μήπως τελικά αυτός που σκότωσε τη μικρή Σάρα δεν είναι τόσο οι αναθυμιάσεις του μαγκαλιού όσο οι αναθυμιάσεις της ίδιας μας της ''Δημοκρατίας''; Σιωπηλός δολοφόνος, λοιπόν, αποδεικνύεται η κοινωνία μας, όλοι εμείς που είμαστε τα μέλη της και που θέλουμε όλοι να περηφανευόμαστε πόσο αγαπάμε και στηρίζουμε τη Δημοκρατία. Στη θεωρία, βέβαια, όλα μοιάζουν υπερβολικά απλά. Η Ελλάδα, που περιγράφεται στα βιβλία ως ένα κοινωνικό κράτος - κράτος παροχών -, κράτος δι-

Αν μπορείς Αν μπορείς και συ το καθρέπτη να κοιτάξεις με μια χαζή γκριμάτσα απ' τα γέλια σου να κλάψεις Αν μπορείς τη μοναξιά σου μόνος να νικήσεις ενώ παραμιλάς να βρίσκεις εξηγήσεις Αν όταν πεθαίνεις ξέρεις πως να ζήσεις τον χάρο αν ζητάς να τον χαιρετήσεις Αν μπαίνεις στο χορό δίχως βήματα να ξέρεις μες τη ζάλη του ποτού αγαπάς να υποφέρεις Αν το μέσα σου απ' έξω το γυρίσεις με σιωπηλό πάθος ζητάς να ξαναζήσεις Το είπε και ο Φρόιντ δεν υπάρχει λογική και αν οι σκέψεις είναι τρελές εμείς ακόμα πιο πολύ Αλεξάνδρα Ιορδανίδου, Β3

καίου. Το Σύνταγμα... Πάνω απ' όλα το Σύνταγμα, ο θεμελιώδης νόμος αυτού του ταλαίπωρου έθνους. Το Σύνταγμα που θεσπίζει την ισότητα καθώς και ότι "όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα " (άρθρο 1). Το Σύνταγμα· σεβασμό ορίζει το Σύνταγμα και σεβασμό απαιτεί. Γιατί το Σύνταγμα αγκαλιάζει ολόκληρο το λαό, καθώς πρωταρχικό του μέλημα είναι το καλό των πολιτών. Ωστόσο, η κοινωνία, εμείς δηλαδή τα μέλη της, δίνει συχνά την εντύπωση ότι αδιαφορεί για τους πολίτες της. Κατά τα

μας μπροστά στην αλήθεια. Η φτώχεια έχει ξεκινήσει σαρωτική πορεία και στο πέρασμά της σακατεύει και εξαθλιώνει τους πολίτες. Σκληρά τα μέτρα, δρακόντειοι οι νόμοι. Έρχονται γιορτινές μέρες, νέες και ξανά νέες, με κάθε ευκαιρία ευχόμαστε, «χρόνια πολλά και καλά». Πόσο ''καλά'' μπορεί να είναι για την Ελλάδα, όμως, η πείνα και το κρύο; Πόσοι άνθρωποι, άραγε, χάθηκαν και θα χαθούν ακόμα από το κρύο τους χειμώνες που θα ακολουθήσουν; Γιατί η Σάρα δεν ήταν η πρώτη που πέθανε από φτώχεια. Ούτε και πρόκειται να είναι η τελευταία. Όπως είπε γνωστός δημοσιογράφος, τα μαγκάλια θα έπρεπε κανονικά να έχουν βρει τη θέση τους στα λαογραφικά μουσεία. Αλλά κάποτε, όταν ο απλός λαός φτώχαινε, άλλοι πλούτιζαν. Και κάποιοι άλλοι αναλάμβαναν να συγκαλύπτουν, να επιβάλλουν τη σιωπή. Ήθελαν - και συνεχίζουν φυσικά να θέλουν - να κάνουν το λαό να αδιαφορήσει μπροστά στο θέαμα των εγκλημάτων του. Αυτή είναι η "Δημοκρατία" μας: θεμελιωμένη στο προσωπικό συμφέρον των λίγων – ας πεινάνε οι πολλοί κι ας κρυώνουν – θεμελιωμένη στην κοροϊδία. Στη σιωπή. Σιωπή. Απαιτείται σιωπή. Πολίτες ειδικευμένοι στη συγκάλυψη. Εμείς θα σιωπήσουμε; Θα δεάλλα, λέγεται πως δεν υφίστανται διακρίσεις στα χτούμε να γίνουμε σιωπηλοί μάρτυρες και συμμέκοινωνικά δικαιώματα, το σύνολο των οποίων τοχοι - σχεδόν συνένοχοι - στα ειδεχθή δράματα συνθέτει ένα άλλο δικαίωμα · αυτό της αξιοπρέ- που παίζονται σιωπηλά αλλά ολοφάνερα δίπλα πειας. μας; Ή θα σταθούμε στο συνάνθρωπό μας όχι πια Μόνο που η Ελλάδα πεινάει. Η Ελλάδα κρυώνει με λόγια αλλά με έργα; – θα ήταν μάλλον ανούσιο να κλείσουμε τα μάτια Τεξακαλίδου Κυριακή, Β6

ΟΛΟΙ ΟΙ ΗΧΟΙ ΗΤΑΝ ΑΠΟΜΑΚΡΟΙ...

κατέκλεψες.

»Μου έκλεισες το στόμα, μου κάλυψες τα μάτια, μου σφράγισες τα αυτιά, μου έδεσες τα χέρια. Μα να, Όλοι οι ήχοι ήταν απόμακροι. Ο διευθυντής να μιλά, είμαι μπροστά σου, τόσο θεόρατο πια, τόσο συλλογικά μερικοί ψίθυροι να μαρτυρούν πως η γιορτή αρχίζει, πλασμένο, που σε κάθε μου βήμα τραντάζεται το παιδιά να βγαίνουν στη σκηνή, παιδιά με μαύρα, παιδιά έδαφος που μας χωρίζει». με λευκά, τραγούδια με συνοδεία οργάνων, παιδιά να Και πάντα θα ΄ναι αναμμένα τα τέσσερα αυτά κεριά, απαγγέλλουν Λειβαδίτη, ιστορίες αδικοχαμένων νεκρών της εξέγερσης… Όλα πολύ γρήγορα, εγώ σχεδόν τουλάχιστον κάτω απ΄ τα στήθια μας –εκεί είναι μονίμως προσηλωμένος στα τέσσερα κεριά που ασφαλή, δεν πρόκειται ποτέ να σβήσουν αν δε τα βρίσκονταν στη μέση της σκηνής, και είχαν πλέον παρατήσουμε εμείς. Τέσσερα κεριά, όπως ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, ανάψει. Και με τη φλόγα τους -κι ας ήταν μικρή, δεν ΑΓΩΝΑΣ, ΘΥΣΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Και πάντα, γύρω αφημένα πειράζει- ακτινοβολούσαν ζεστασιά και σε ράντιζαν με τριαντάφυλλα, λευκά, κόκκινα, και ευτυχισμένοι όσοι ιδανικά που ίσως είχες ακούσει και ξέχασες, με ιδανικά τα δέχονται προς ανάμνησή τους. που ίσως σου ΄χαν μάθει μα δε θέλησες ποτέ να ασχοληθείς. Ιδανικά, που σε κάνουν άνθρωπο, που χωρίς αυτά υπάρχεις, μα δε ζεις. Με τη φλόγα τους προειδοποιούν όποιον θελήσει να τα νεκρώσει σβήνοντάς τα. «Μπορεί πριν να ήμουν ένα άχαρο αντικείμενο, μα τώρα λάμπω, σε καίω αν θελήσεις να με σβήσεις· δε θα με σβήσεις. »Κι ας είμαι άοπλο, έχω για πιστόλι τη φωνή μου, πηγάζει απ’ τις χαράδρες των σωθικών μου, απ ’ τις σκέψεις που ξερίζωσες αφήνοντάς με ακατέργαστο. »Μα ακόμα και αν το καταφέρεις, εγώ έδωσα σημείο ζωής. Μπορεί να φαίνομαι κερί με κορυφή μια σπίθα τόση δα, είμαι όμως φάρος ιδανικών, των δικαιωμάτων που δε σεβάστηκες και τόσο βίαια μου

Βαβλιάκης Σωτήρης, Β1

Μαθήματα και άγχος

Δε θέλω να είμαι απαισιόδοξη ... Τρέχω ενθουσιασμένα λαχανιασμένη στους δρόμους της Βιέννης… Χρώματα, μουσικές, γλυκά και ξαφνικά.. ΝΤΡΙΙΙΝ! Ωχ, οκτώ η ώρα! Πρέπει να βιαστώ!! Σηκώνομαι, ετοιμάζομαι σε κλάσματα δευτερολέπτων! Οκτώ και μισή! Πάλι άργησα! Παρακάλια και συγγνώμες να αποφύγω την απουσία.. Τα κατάφερα αυτή τη φορά!

Μάθημα. Μια λέξη που έχουμε συνδέσει με πολλά αρνητικά συναισθήματα. Είναι όμως πραγματικά έτσι; Αναμφισβήτητα, η καθημερινότητα ενός μαθητή είναι πολύ δύσκολη, καθώς το άγχος κατακλύζει τη ζωή του. Το πρωί στο σχολείο το μεσημέρι σπίτι και το απόγευμα φροντιστήριο και ιδιαίτερα. Ο ελεύθερος χρόνος είναι ελάχιστος και οι υποχρεώσεις πολλές. Η ρουτίνα πνίγει τον έφηβο ο όποιος αναζητά μια διέξοδο και ένα μέσο έκφρασης της προσωπικότητάς του και των συναισθημάτων του Κάθε μέρα είναι ένας καινούργιος αγώνας για εμάς τους μαθητές που εργαζόμαστε πιο σκληρά απ' όλους. Συχνά αγωνιούμε για έναν βαθμό που στην ουσία δε μας χαρακτηρίζει . Το θέμα είναι όμως πως το άγχος δεν πρέπει να μας καταβάλει αλλά να είναι δημιουργικό. Γιατί να το στρέφουμε εναντίον μας, ενώ έχουμε τη δυνατότητα να το μετατρέψουμε σε ένα όπλο προκειμένου να πετύχουμε τους στόχους μας; Κάθε μέρα λοιπόν προσπαθούμε απεγνωσμένα να ανέβουμε αυτόν τον δύσκολο και ανηφορικό δρόμο της μάθησης πιεσμένοι από όλες τις μεριές. Μα τι θα ήμασταν χωρίς αυτή; Ας σκεφτούμε ότι δε θα γινόμασταν αυτό που είμαστε σήμερα. Επομένως, γιατί να γυρνάμε την πλάτη στη γνώση ενώ αυτή είναι που μας καθοδηγεί και μας κάνει καλυτέρους ανθρώπους; Κατά συνέπεια είναι αναγκαίο να μην αφήσουμε το εκπαιδευτικό σύστημα να στρεβλώσει την αξία της γνώσης ούτε να μπει εμπόδιο στα όνειρα και τους στόχους μας.

Και τώρα μάθημα! Για τις επόμενες έξι ώρες..! Βαριέμαι!! Όμως δεν μπορώ να είμαι τόσο απαισιόδοξη… Πρέπει να σκεφτώ τα τόσο ενδιαφέροντα πράγματα που θα μάθω σήμερα, το βόλεϊ την τέταρτη ώρα, την συνάντηση της εφημερίδας στο τέλος του ωραρίου..! Μα ύστερα , ακούω τη θεωρία για το ‘’νέο σύστημα‘’. Και βλέπω τα σχέδιά μου για το μέλλον να καταρρέουν.. Με βλέπω κλεισμένη σε ένα δωμάτιο με μαύρους τοίχους, χωρίς καμία ένδειξη χαράς στο πρόσωπό μου , να διαβάζω σαν μανιακή και να τρελαίνομαι..! Βλέπω τη θέση της δημοσιογράφου, που πάντα ονειρευόμουν να γίνω, να παίρνει μια νεαρή άνεργη, με γκρεμισμένα όνειρα και ξεριζωμένες ελπίδες. Ανησυχώ… Πάντα έβλεπα στις ταινίες μα και στη ζωή, τους ‘’μεγάλους’’ και τους θαύμαζα! Φαινόταν χαρούμενοι και ευτυχισμένοι. Και σκέφτομαι πως δεν θα τα αποκτήσω ποτέ όλα αυτά εγώ… Όχι γιατί δεν προσπάθησα, μα γιατί δεν μου δόθηκε η ευκαιρία να τα αποκτήσω. Σχόλασα. Επιστρέφω γρήγορα σπίτι. Κλέβω λίγα λεπτά από το διάβασμά μου και τα χαρίζω στη μεσημεριανή ανάπαυση. Τρώω βιαστικά και φεύγω πάλι. Φροντιστήριο, πιάνο, αγγλικά, σπίτι κατάκοπη και πάλι διάβασμα. Ποτέ δεν εγκατέλειψα, ούτε θα εγκαταλείψω τους στόχους μου! Ακόμα και αν αυτό μου στοιχίσει τρία καθόλου διασκεδαστικά χρόνια στο γενικό λύκειο… Φυσική, Ιστορία, Μαθηματικά, Αρχαία, όλα ένας αχταρμάς μέσα στο κεφάλι μου! Μα πρέπει να τα μάθω όλα! Δε σηκώνω κεφάλι μέχρι τη στιγμή που πάω για ύπνο. Γκότση Άννα, Α3

Έφηβος εν δράσει!!! Άραγε πώς είναι η καθημερινότητα ενός εφήβου; Το ερώτημα αυτό δε θέλει πολύ φαντασία και έρευνα να απαντηθεί. Φαινομενικά μόνο μπορεί ο κάθε έφηβος να διαμορφώνει τη ζωή του με βάση τις ανάγκες και τις επιθυμίες του. Σε γενικό επίπεδο όμως, ο σημερινός έφηβος ακολουθεί μια προκαθορισμένη διαδρομή, πηγαίνει σχολείο, διαβάζει για τα φροντιστήρια ή για τα ιδιαίτερα μαθήματα που κάνει και παίρνει μέρος σε διάφορες ομάδες για την κοινωνικοποίησή του όπως π.χ. αθλητικές, περιβαλλοντικές, επιστημονικές κλπ. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ζει σε έντονους ρυθμούς, όχι όμως για να δημιουργήσει κάτι δικό του, αλλά για να τα προλάβει όλα και γι' αυτό μέσα στο άγχος να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του.

Ευτυχώς που υπάρχουν τα σαββατοκύριακα και οι μέρες των διακοπών για να χαλαρώσει και να ασχοληθεί με τα ενδιαφέροντά του. Άλλωστε βρίσκεται σε μια ευαίσθητη ηλικία και Χριστοφορίδου Στέλλα, Β7 χρειάζεται χρόνο για να ανακαλύψει τον κόσμο. Οι υποχρεώσεις από τη μια τον κάνουν πιο υπεύθυνο, από την άλλη όμως δεν του αφήνουν τα περιΟ Αρμάνης είναι συνήθως νεόπλουτος και έχει θώρια να ανασάνει. πάρει αυτό το όνομα από το αγαπημένο του Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της σημερινής εποχής είναι άρωμα των 200$ Giorgio Armani, που ισχυρίζεται ότι ήταν δώρο γενεθλίων ενώ στην πραγματικότητα του το αγόρασαν οι γονείς του μια βροχερή Πέμπτη για να του φτιάξουν την διά- ότι ο έφηβος μαζεύει πτυχία για τη μελλοντική του επαγθεση. Είναι μέτριος μαθητής, αν και ξοδεύει την μισή του μέρα σε ιδιαίτερα, παρόλα αυτά ο γελματική του καταξίωση ή για να ικανοποιήσει προσωπιπατέρας του τον αποκαλεί «διάδοχο» στην εταιρία του. Έχει επίσης έφεση στα αθλήματα, κές του φιλοδοξίες. Επίσης, η αγορά εργασίας είναι απαιιδίως στο τένις ή στο ποδόσφαιρο σε πιο σπάνιες περιπτώσεις. Έχει στην κατοχή του σίγου- τητική και δεν έχουν όλοι τη δυνατότητα πρόσβασης σ΄ ρα ένα ζευγάρι καφέ μπότες Timberland και ένα μακρύ χακί μπουφάν με γούνα στην κου- αυτήν, με αποτέλεσμα να υπάρχει σκληρός ανταγωνισκούλα. Το στυλ του συνδυάζεται επίσης με ρολόι στο χέρι – μεγαλύτερο και από ρολόι τοί- μός.

Ο Αρμάνης ….

χου- εκάστοτε χρυσό. Στις πιο σπορτίβ του εμφανίσεις προτιμάει φούτερ με λογότυπο GAP ή NIKE και αθλητικό με αεροδυναμική σόλα 10cm, τελευταία λέξη της μόδας. Ο Αρμάνης κατά βάθος είναι καλό παιδί, αν και ζηλεύει την άνεση των υπόλοιπων αγοριών παρόλο που έχει ό,τι υλικό αγαθό ζητήσει, και θεωρείται από τα μεγαλύτερα fashion icon του σχολείου του. Καταλαβαίνουμε όμως, ότι είναι λογικό να συναναστρέφεται με άτομα ιδίου κοινωνικού στρώματος, για να έχουν την δυνατότητα, βρε παιδί μου, να νοικιάσουν μια σουίτα στο Hilton, να μιλήσουν ήσυχα για το νέο I-phone 6725! Κελεσίδου Εύα, Α3

Συνοψίζοντας, ο άνθρωπος από τη νεανική του ηλικία φροντίζει να πάρει τα κατάλληλα εφόδια για την ομαλή ένταξή του στην κοινωνία. Γι’ αυτό χρειάζεται να δουλεύει εντατικά και να δείξει υπομονή. Εξάλλου αργά ή γρήγορα όλα θα πάρουν το δρόμο τους. Μάγρα Μαίρη, Β7

SOS-οικογένεια στο Φίλυρο κοινωνικό λειτουργό. Το Γυμνάσιο βγαίνει 1 μέρα, ενώ το Λύκειο 2 μέρες και υπάρχει πλήρης έλεγχος. Για ποιους λόγους κάποια παιδιά, όπως είπατε προηγουμένως, δικαιούνται λιγότερες εξόδους από άλλα τα Σαββατοκύριακα; Γιατί δεν υπάρχει η ίδια εμπιστοσύνη ή η ίδια ωριμότητα. Δε σημαίνει πάντα πως η ηλικία καθορίζει τη συμπεριφορά. Αν όμως κρίνουμε πως η συμπεριφορά κάποιου παιδιού είναι θετική, σαν επιβράβευση μπορούν να αυξηθούν οι έξοδοι, όπως βέβαια μπορεί να συμβεί και το αντίθετο. Μια αρνητική συμπεριφορά στο σχολείο ή στο σπίτι μπορεί να οδηγήσει σε τιμωρίες, όπως άλλωστε και σε κάθε συνηθισμένη οικογένεια. Τι παράπονα σας εκφράζουν συνήθως τα παιδιά; Κυρίως για τις τιμωρίες, γιατί δεν έχουν την εμπειρία διαβίωσης σε μια καθημερινή οικογένεια και έτσι νομίζουν πως τιμωρίες υπάρχουν μόνο εδώ και όχι στον υπόλοιπο κόσμο. Άλλα πάλι αφορούν τη βιολογική τους οικογένεια. Ποιες προϋποθέσεις πρέπει να πληροί μια κυρία, για να γίνει «μητέρα» σε ένα σπίτι; Την Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2014 η ομάδα μας επισκέφθηκε το Ελληνικό Παιδικό Χωριό στο Φίλυρο, όπου ενημερωθήκαμε για τη μεγάλη οικογένεια που έχουν δημιουργήσει, καθώς και για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες δρα και εξελίσσεται. Η συνέντευξη που ακολουθεί δόθηκε από την κοινωνική λειτουργό/ψυχολόγο του χωριού. Αν και μένουμε τόσο κοντά και ακούμε για τα Παιδικό Χωριό σας, ξέρουμε, στην πραγματικότητα, λίγα πράγματα γι’ αυτό. Πέστε μας, σας παρακαλούμε, τα παιδιά κάτω από ποιες συνθήκες ζουν; Τα παιδιά φοιτούν στα σχολεία της περιοχής. Τους παρέχεται ιατρική φροντίδα από εθελοντές γιατρούς, ψυχολόγους και παιδιάτρους. Στον αριθμό είναι 49 και έχουν ηλικία από 6-21 ετών. Η πλειοψηφία είναι έφηβοι. Όσον αφορά την κοινωνικοποίησή τους, ενθαρρύνεται η συμμετοχή τους σε αθλητικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες με στόχο τον περιορισμό του ιδρυματισμού. Πώς γίνεται η ένταξή τους στα Παιδικά Χωριά; Με νόμιμες διαδικασίες. Τα παιδιά πρέπει να είναι ηλικίας 0-6 ετών, σωματικά και πνευματικά υγιή και να έρχονται με εισαγγελική εντολή. Συνήθως έρχονται με συνοδεία περιπολικού, κάτι που τους είναι ιδιαίτερα οδυνηρό. Είπατε προηγουμένως πως τα παιδιά πρέπει να είναι υγιή. Δηλαδή αν ένα παιδάκι έχει σωματικά προβλήματα δεν μπορεί να γίνει δεκτό; Η λειτουργικότητα των σπιτιών δεν είναι ικανοποιητική για τα ΑΜΕΑ. Για παράδειγμα, δεν υπάρχουν ράμπες. Ωστόσο, υπήρξαν περιπτώσεις που κάποια παιδιά παρουσίασαν μια ελαφρά νοητική υστέρηση, αλλά είχαν καλή υποστήριξη και εκπαίδευση. Το ψυχολογικό κομμάτι υπερκαλύπτει τα υπόλοιπα.

Πρώτα πρέπει να έχει θέληση να βοηθήσει και υπομονή, γιατί το έργο της είναι δύσκολο. Δεύτερον, δεν έχει σημασία η ηλικία και η μόρφωση, αλλά η αγάπη της για τα παιδιά. Τρίτον, ακολουθείται μια συγκε- Η οικονομική κρίση έχε πλήξει και τα Παικριμένη διαδικασία - αίτηση δικά Χωριά. Για παράδειγμα το Χωριό στο στα κεντρικά γραφεία, συνέντευξη, επίσκεψη σε ένα σπίτι, Φίλυρο, όταν πρωτοξεκίνησε μπορούσε άποψη δύο μητέρων, έγκριση να συντηρήσει οκτώ σπίτια, ενώ τώρα παιδοψυχίατρου, παιδοψυχο- είναι ενεργά μόνο τα επτά. Ξεκίνησε ως λόγου και κοινωνικών λει- κατασκήνωση που φιλοξενούσε παιδιά τουργών και έγκριση από το από τη Β. Ήπειρο και από τη Βοσνία. Σήμεδιοικητικό συμβούλιο- και ρα, τα Παιδικά Χωριά είναι αναμετά από μια δοκιμαστική περίοδο 15-20 ημερών προσ- γνωρισμένα από το κράτος, ελέγχονται από το Υπουργείο Πρόνοιας και διοιλαμβάνεται. κούνται από 9μελές συμβούλιο. Είπατε προηγουμένως ότι ο ρόλος της «μητέρας» είναι πολύ απαιτητικός. Οι «μητέρες» του χωριού ικανοποιούν πλήρως τις προσδοκίες σας; Οι παρούσες «μητέρες» καταρχάς δεν είναι αρκετές. Ουσιαστικά είναι 7 μητέρες και 3 θείες, αλλά θεωρώ ότι όλες κάνουν το ίδιο έργο. Αυτή τη στιγμή χρειάζονται δύο επιπλέον. Βέβαια, υπάρχουν και δυσκολίες, λόγω κούρασης και άλλων καταστάσεων. Υπάρχουν και ομάδες υποστήριξης, όπου συζητιούνται θέματα εκτός χωριού, με σκοπό να ξεφεύγουν κάπως από το πλαίσιο του χωριού και να υπάρχει βοήθεια στην ψυχική κούραση που βιώνουν. Τι είδους σχέσεις αναπτύσσονται γενικά ανάμεσα στα παιδιά;

Τα παιδιά που μένουν στο ίδιο σπίτι βλέπουν τον εαυτό τους λίγο διαφοΕίπατε πως παιδιά ηλικίας 0-6 ετών γίνονται δεκτά. Τι συμβαίνει όμως ρετικά. Τα αδέλφια εξ’ αίματος διατηρούν μάλλον ψυχρές σχέσεις, γιατί με ένα παιδί που ίσως χρειάζεται βοήθεια σε μεγαλύτερη ηλικία; θυμίζουν το ένα στο άλλο πράγματα που θέλουν να ξεχάσουν. Γενικά όμως, Θα πρέπει να πάει σε άλλο χώρο. Είναι πάρα πολλές οι περιπτώσεις εφή- αναπτύσσονται συχνά σχέσεις ζήλιας και ανταγωνισμού. Μάλιστα, δε λείβων και είναι πολύ σημαντικό το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ελληνική πουν και οι σχέσεις μεταξύ των αγοριών και των κοριτσιών, πράγμα που πρόνοια, αφού δεν υπάρχουν χώροι για εφήβους. Υπήρχε περίπτωση που είναι λογικό, αφού το χωριό αποτελεί μια μεγάλη γειτονιά, τα παιδιά γνωρίέφηβος φιλοξενούνταν σε κλινική νοσοκομείου! Το πρόβλημα είναι πως ζουν το ένα το άλλο, δε χρειάζεται να δίνουν εξηγήσεις για το πού μένουν. πρέπει να βρεθούν επιπλέον μητέρες και λόγω της οικονομικής κρίσης είναι Για ευνόητους λοιπόν λόγους διαχωρίζουμε τα αγόρια από τα κορίτσια στην εφηβεία. μεγάλη η οικονομική επιβάρυνση. Πώς είναι διαμορφωμένη μια οικογένεια στα Παιδικά Χωριά; Κατ’ αρχάς είναι μια τεχνητή οικογένεια. Ωστόσο, υπάρχουν ο «πατέρας», η «μητέρα» και τα παιδιά. Η «μητέρα» είναι μια εργαζόμενη γυναίκα, δουλεύει 24 ώρες και είναι υπεύθυνη για όλα τα ζητήματα του σπιτιού. Σε περίπτωση που πάρει άδεια, την αντικαθιστά η «θεία», η οποία έχει τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις. Ο πατέρας είναι ο διευθυντής του χωριού, μπορεί να είναι κοινωνικός λειτουργός ή εκπαιδευτικός και μένει εκεί με τη δική του οικογένειά του. Κάθε πότε βγαίνουν τα παιδιά έξω; Οι έξοδοι γίνονται τα Σαββατοκύριακα και πρέπει να δοθεί άδεια από τον

Ποια είναι η τύχη των παιδιών μετά την ενηλικίωσή τους; Κάποια παιδιά εγκαταλείπουν το χωριό και τακτοποιούνται φυσιολογικά με μια δουλειά. Όταν όμως φύγουν δε δικαιούνται να ξαναγυρίσουν. Κάποια άλλα βέβαια, επιθυμούν να παραμείνουν για ένα διάστημα και μετά την ενηλικίωση και αυτό γίνεται συνήθως δεκτό. Σας ευχαριστούμε για τις πληροφορίες. Καλή δύναμη και συνέχεια στο έργο σας Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη. Μάγρα, Μ., Γιανναράκης, Α., Βαβλιάκης, Σ.

ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΚΙΒΩΤΟΣ

Κάθε μεγάλη πόλη, κάθε πολυάνθρωπη πόλη μπορεί να αποδειχτεί αδιάφορη έως πολύ σκληρή, για τους πολίτες της, πόσο μάλλον για τα παιδιά. Για τα παιδιά χωρίς οικογένεια, για τα παιδιά από περιβάλλοντα ανέχειας και στερήσεων. Παιδιά των φαναριών, παιδιά του δρόμου, παραμελημένα ή τελείως εγκαταλελειμμένα. Παιδιά που το συχνά ανάλγητο ‘’σχολείο της ζωής’’ σκλήρυνε το χαρακτήρα τους. Ποιος νοιάζεται όμως γι’ αυτά τα παιδιά; Όταν άρχισε το ιερατικό του έργο σε ηλικία είκοσι έξι ετών, το 1996, κάπου στην Αθήνα, ο πατέρας Αντώνιος ήρθε αντιμέτωπος με τις παραπάνω σκηνές. Αποφάσισε όμως ότι δε θα έμενε αδιάφορος ήθελε να δώσει πίσω σε αυτά τα παιδιά τη χαμένη παιδική τους ηλικία. Σιγά σιγά μέσα από μια ομάδα μπάσκετ που δημιούργησε, κατάφερε να τα προσεγγίσει και με τον καιρό να κερδίσει την εμπιστοσύνη τους. Χαρίζοντάς τους την παρέα του τους άνοιξε την πόρτα της καρδιάς του, την πόρτα του σπιτιού του, κι εκείνα ανταποκρίθηκαν.

Έτσι

τέθηκαν τα θεμέλια και το 1998 αυτό το μεγάλο όραμα, που μέσα του δίχως ρατσισμό και διακρίσεις

θα στέγαζε τα όνειρα των παιδιών για κάθε είδους φροντίδα,

περίθαλψη και μια ευκαιρία στη μόρφωση, είχε αρχίσει να γίνεται αληθινό. Το όραμα της ‘’Κιβωτού του Κόσμου’’. Υπάρχουν, ωστόσο ακόμα άνθρωποι που μακριά απ' όλα αυτά ενδιαφέρονται ακόμη αποκλειστικά για τα πλούτη, τα λούσα, τη χλιδή, τον απαστράπτοντα μικρόκοσμό τους, τις ανέσεις και αδιαφορούν τους για τον πόνο των ανθρώπων που ζουν γύρω τους. Υπάρχουν ίσως, ακόμα κάποιοι που δεν έχουν νιώσει την κρίση αυτού του κόσμου να διεισδύει όχι απλώς μέσα στα σπίτια τους, αλλά μέσα στα κόκαλα και μέσα στην καρδιά τους. Γιατί πέρα από το μαρασμό της οικονομίας υπάρχει σίγουρα και κάτι

Ο πατέρας Αντώνιος ξεκίνησε την πορεία του δίχως χρήματα, με τη στήριξη της συζύγου του και μιας ομάδας εθελοντών και με μοναδικό γνώμονα την σφοδρή επιθυμία για προσφορά. Ιδιαίτερη φροντίδα έδειξε εξαρχής για τα παραμελημένα παιδιά και τις μονογονεϊκές οικογένειες, αφού όπως υπο-στηρίζει, η παρουσία του γονιού είναι προτιμότερη από κάθε ίδρυμα. Σήμερα, οι εγκαταστάσεις της Κιβωτού, με τη συμβολή χορηγιών, έχουν εξελιχτεί και εκσυγχρονιστεί σε πολύ μεγάλο βαθμό ώστε να παρέχουν στα παιδιά τις καλύτερες δυνατές συνθήκες ζωής.

άλλο που όσο πάει και μαραίνεται σε αυτό τον κόσμο .Ένα λουλούδι που δεν ανθίζει πια στους κήπους των ανθρώπων, ένα λουλούδι που το λένε Ανθρωπιά. Και πώς να ανθίσει άλλωστε; Λένε πως η αγάπη φανερώνεται έμπρακτα, και η έμπρακτη αγάπη σε εκείνον που έχει ανάγκη είναι δύσκολο έως ακατόρθωτο να εκδηλωθεί πια. Η θεωρία όμως αποκτά νόημα όταν μετατρέπεται σε πράξη. Γιατί η αγάπη του "θα" και του "ίσως", η αγάπη του "αν είχα θα βοηθούσα" είναι πασίγνωστη. Η αγάπη του "τώρα"; Η αγάπη που ανθίζει και καρποφορεί μέσα από πολυάριθμες στερήσεις και αγώνες; Είναι μια ουτοπία; Ένας Τιτανικός που ναυάγησε ; Όμως, όχι .Το παράδειγμα του πατέρα της Κιβωτού αποδεικνύει πως τελικά η αγάπη, η πηγαία ανιδιοτελής αγάπη, δεν χάθηκε ακόμα και δεν είναι μια ουτοπία, αλλά μια έννοια με σάρκα και οστά που υπερνικά όλα τα εμπόδια, και με τη δύναμή της καταφέρνει να δημιουργήσει κάτι τεράστιο. Και ίσως τελικά να είναι η εύρεση αυτής της αγάπης που θα βγάλει κι εμάς, τους θλιμμένους και στερημένους, από τη μιζέρια μας. Γιατί όταν δίνεις χαρά παίρνεις χαρά· είναι ένας νόμος της φύσης, ένας νόμος δράσης – αντίδρασης. Άλλη χαρά δεν είναι πιο μεγάλη απ’ τη χαρά που δίνεις, γράφει ο Ρίτσος. Μα εμείς απογοητευμένοι αναζητάμε τη χαρά στα πιο ακατάλληλα μέρη, ενώ αυτή είναι κοντά μας, δίπλα μας, και μας χτυπά την πόρτα ακούραστα κάθε μέρα … Εμείς θα της ανοίξουμε;

''

Like a bird song

I can hear them whispering happy words Like a birdsong They say '' you are fine '' Yes I am Yes I am Their words are like a bird song They laugh like a little baby Their laughter is like a bird song I am happy Like a bird song!

Papailiopoulou Christina, Α4

Τεξακαλίδου Κυριακή Β6

Η αναζήτησή μας για την αξία της οικογένειας έδωσε την αφορμή να ( α πό αφήγηση του κ. Φράγκου ) ταξιδέψουμε πίσω στο παρελθόν. Η περιοχή μας, το Ρετζίκι, όπως το ξέρουμε, δεν ήταν το ίδιο στις αρχές του 20ου αιώνα. Πέρα από τα ήδη γνωστά από ιστορικές έρευνες στοιχεία, η παρουσίαση που μας έκανε ο πρώτος –και τελευταίος- κοινοτάρχης του Ρετζικίου κ. Φράγκος ήταν ιδιαίτερα χρήσιμη στην αναδρομή αυτή. Ο κ. Φράγκος επισκέφθηκε το σχολείο μας στις 19/2/14 και με την ομιλία του και τις απαντήσεις που έδωσε στις ερωτήσεις μας «ζωγράφισε» με λεπτομέρειες την ιστορία του τόπου και την εγκατάσταση των πρώτων οικογενειών στην περιοχή. Η ιστορία του τόπου μας λοιπόν, ξεκινάει από πολύ παλιά. Κοιτάζοντας πίσω, ήταν το 1430 όταν όλη η περιοχή της Θεσσαλονίκης κατακτήθηκε από τους Τούρκους. Την ίδια εποχή η περιοχή από τη δασωμένη ρεματιά που κατέβαινε από τη βουνοπλαγιά της σημερινής Αγίας Τριάδας ονομάστηκε «Ουρεντζίκ», που σημαίνει Μικρός Παράδεισος. Τον 17ο και 18ο αιώνα στην κοιλάδα «Ουρεντζίκ» κάποιοι μεγαλέμποροι και διπλωμάτες της Θεσσαλονίκης είχαν τις επαύλεις τους, όπως η βίλα Άμποτ, στο χώρο του σημερινού Δελασάλ (σήμερα δεν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία) και ήταν θέρετρο της Ευρωπαϊκής παροικίας της Θεσσαλονίκης. Η ζωή στην κοινότητα αυτή ήταν γραφική. Το 1909 εμφανίστηκαν οι πρώτοι κτηνοτρόφοι που ξεχειμώνιαζαν στο Ρετζίκι με τα κοπάδια των αιγοπροβάτων τους, προερχόμενοι από την περιοχή των Μεγάλων Λιβαδιών. Από το 1922 πολλές οικογένειες κτηνοτρόφων και προσφύγων (1925) εγκαταστάθηκαν μόνιμα στην περιοχή και από το 1933 κατοχύρωσαν δικαιώματα για τις εκτάσεις που διεκδικούσαν ως τόπους βοσκής για τα κοπάδια τους. Οι οικογένειες αυτές ήταν του Φράγκου, του Περόντζη, του Μούζα, του Τζιτζιμίκα, Σαραμάντου, Σίβα, Σαμαρίνα, Νταβέλη, κ.α. Μέχρι τη δεκαετία του 1970 οι πρόσφυγες

ΣΤΗ ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

καλλιεργούσαν εδώ μόνοι τους σιτηρά και άλλες πρώτες ύλες με τα οποία συντηρούσαν τους ίδιους και τις οικογένειες τους και κάποτε τα εμπορεύονταν. Όλες οι παλιές οικογένειες ήταν πολυμελείς. Το όνομα της περιοχής άλλαξε σε Πεύκα μετά τα γεγονότα του 1953 στην Κωνσταντινούπολη. Ο οικισμός προσαρτήθηκε αρχικά στο Ασβεστοχώρι και αργότερα στο δήμο Συκεών. Το 1993 λειτούργησε ανεξάρτητα η πρώτη κοινότητα των Πεύκων. Η ανοικοδόμηση από το 1990 και έπειτα προχώρησε με ραγδαίους ρυθμούς και πολλοί κάτοικοι της Θεσσαλονίκης μετακόμισαν στην περιοχή. Πολλά είναι βέβαια ακόμη και σήμερα τα προβλήματα, όπως η ύδρευση, η αποχέτευση, οι δρόμοι, τα σχολεία. Το Ρετζίκι ή τα Πεύκα, όπως είναι η επίσημη πλέον ονομασία του έχει σήμερα περίπου 13.000 κατοίκους από 900 που μετρούσε το 1971. Η καθαρή του ατμόσφαιρα και το φιλικό περιβάλλον σε συνδυασμό με την απόστασή του από την καρδιά της Θεσσαλονίκης συνέβαλαν στο να γίνει το Ρετζίκι κυριολεκτικά ένας μικρός παράδεισος. Χαλάτση Ιωάννα, Β7

Οι πρώτες οικογένειες στο Ρετζίκι ήταν των Πέτρου Μόραλη, Δημήτριου Μπίρδα, Κωνσταντίνου Φράγκου, Χαράλαμπου Γιαννακίδη, Δημήτριου Πασχαλίδη, Νικήτα Πισσά, Μιλτιάδη Κουκουλίδη, Χαράλαμπου Τζάβαλου, Ιωάννη -Ιωαννίδη, Αρίστου Γεωργιάδη και αρκετών άλλων. Ο (από αφήγηση του Π. Μόραλη) Πέτρος Μόραλης σε συνέντευξη που είχε δώσει το 2007 διηγείται για τον οικισμό του Ρετζικίου που είχε προπολεμικά όλο κι όλο 40 σπίτια του εποικισμού και τους Βλάχους που τότε ακόμα πηγαινοέρχονταν με τα ζώα τους στο Μεγάλο Λιβάδι το καλοκαίρι και στο Ρετζίκι το χειμώνα. Όπως μαθαίνουμε από τον ίδιο τον Πέτρο Μόραλη, οι γονείς του ήταν Μικρασιάτες πρόσφυγες και ο πατέρας του είχε έρθει στο Ρετζίκι για πρώτη φορά το 1912. Έτσι ήξερε που θα ερχόταν το ’22 όταν τους έδιωξαν οι Τούρκοι. Ήταν γεωργός, είχε φτιάξει μπαχτσέ, είχε μπολιάσει αχλαδιές , νοικοκύρης καλός με περιβόλια και ζώα και με τα γαϊδουράκια κατέβαζε τα προϊόντα του και τα πουλούσε στη Λαχαναγορά. Αξίζει να αναφέρουμε επίσης ότι στο Ρετζίκι τότε είχε πολλές συκιές. Ο ίδιος ο Πέτρος Μόραλης μάζευε σύκα, τα φόρτωνε σε δυο σειρές στο κάρο και κάθε μέρα τα κατέβαζε χαράματα στη λαχαναγορά. Ήταν και αυτός γεωργός, όμως όταν παντρεύτηκε, άνοιξε κρεοπωλείο. Είχε πολλά πτηνοτροφεία στο Ρετζίκι και γι’ αυτό πολλοί ήταν αγρότες και κάποιοι δούλευαν στη πόλη……. έτσι ήταν τότε. Ήταν δύσκολα τα χρόνια εκείνα για τον ίδιο και για την οικογένειά του αλλά στο Ρετζίκι ήταν όλοι ενωμένοι. Ήταν πολύ όμορφα εκεί, αν σκεφτείς ότι όλο το χωριό δούλεψε για να φτιαχτεί το εκκλησάκι της Αγίας Τριάδας, το οποίο ολοκληρώθηκε το 1947. Αξιοσημείωτος είναι και ο αγώνας που έκαναν τότε για να έχει η περιοχή πόσιμο νερό, όταν αυτή υπάγονταν πλέον στις Συκιές. Πριν από αυτό, πόσιμο νερό είχε μόνο στο Πλατάνι, δίπλα στο δημαρχείο από όπου πότιζαν τα χωράφια και γέμιζαν τις στάμνες για να πιουν στα σπίτια. Στο Ρετζίκι οι οικογένειες είχαν πολύ φιλικές σχέσεις μεταξύ τους. Πάλεψαν πολύ για να κάνουν το Ρετζίκι Κοινότητα. Αγαπούσαν τον τόπο τους, γι’ αυτό δεν πούλησαν τα κτήματά τους και το Ρετζίκι είναι αυτό που είναι σήμερα…

ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΣΤΟ ΡΕΤΖΙΚΙ

Χριστοφορίδου Στέλλα, Β7

Ποιος κάνει οικογένεια σήμερα; Η οικογένεια αποτελεί μια δομή στα πλαίσια της οποίας τα νεότερα μέλη λαμβάνουν κάποιες βασικές γνώσεις και τις θεμελιώδεις κοινωνικές συμβάσεις που θα επιτρέψουν την ομαλή τους κοινωνικοποίηση. Όπως είπε ο Φραγκλίνος Ρούσβελτ, η ειρήνη, όπως και η φιλανθρωπία, ξενικά από το σπίτι. Συχνά λέμε πως η οικογένεια και το σχοΗ διεθνής εμπειρία δείχνει ότι στις χώρες που έχουν λείο είναι οι δύο νευραλγικοί παράγοντες οι οποίοι είναι υπεύθυνοι να δημιουργήσουν πολίτες χρήσιμους στην κοινωνία, που σέβονται την νομοθεσία υιοθετήσει μια συνεπή οικογενειακή-δημογραφική πολιτική και λειτουργούν με σκοπό το κοινό καλό. Από την άλλη, ωστόσο, στην υπο- παρατηρείται αύξηση των γεννήσεων και αντίστοιχα μείωση λειτουργία αυτών των θεσμών αποδίδεται διαρκώς η γενικευμένη κρίση των της πληθυσμιακής γήρανσης. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε τελευταίων χρόνων. Αφού λοιπόν όλοι καταλαβαίνουμε την σπουδαιότητα το παράδειγμα της Γαλλίας, όπου, λόγω της άσκησης κατάλτης οικογένειας, τότε γιατί δεν κάνει κανείς τίποτα; Γιατί παραγκωνίζεται η ληλης πολιτικής, ο δείκτης γονιμότητας έχει ήδη φτάσει στα όρια της αντικατάστασης των γενεών. Η πολιτική αυτή περιοικογένεια; και γιατί επιβαρύνεται με επιπλέον φορολόγηση; Σε ευρωπαϊκό αλλά και σε διεθνές επίπεδο, η Ελλάδα βρίσκεται, μαζί λαμβάνει παροχή υψηλών οικογενειακών επιδομάτων, με την Ιταλία και την Ισπανία, στην τελευταία θέση όσον αφορά τη γεννητι- έμφαση στις υπηρεσίες δημόσιου προσχολικού συστήματος κότητα, ενώ παρουσιάζει και τον ταχύτερο ρυθμό πληθυσμιακής γήρανσης. για τα παιδιά από 3-6 ετών, αλλά και για παιδιά ηλικίας μέχρι 2 ετών. Παρά τα υψηλά ποσοστά ανεργίας, τις αυστηρές Επιπλέον, οι προβλέψεις πληθυσμού αναφέρουν ότι μέχρι το 2050 περίπου οικονομικές πιέσεις και τις προσπάθειες να μειωθεί το δημοο ένας στους τρεις κατοίκους της χώρας θα είναι 65 ετών και άνω, ενώ τα σιονομικό έλλειμμα, η Γαλλία συνεχίζει να διατηρεί τις υποποσοστά των νέων θα μειωθούν σημαντικά, με αποτέλεσμα το ποσοστό στηρικτικές πολιτικές της για το παιδί και την οικογένεια. των ατόμων τρίτης ηλικίας να είναι τριπλάσιο από το ποσοστό των ατόμων κάτω των 15 ετών. Η οικογένεια, σύμφωνα με τα στοιχεία έρευνας, είναι ο μοναδικός θεσμός στον οποίο στρέφονται οι Έλληνες όταν αντιμετωπίζουν κάποιο σοβαρό πρόβλημα. Η οικογένεια υποκαθιστά τις ελλείψεις του συστήματος πρόνοιας, το οποίο σήμερα κλυδωνίζεται. Μένει συνεπώς μετέωρο το ερώτημα, "γιατί δεν ενισχύεται αυτός ο θεσμός που αποτελεί το πρώτο και το τελευταίο οχυρό των Ελλήνων σε κάθε δύσκολη περίπτωση;" Παρατηρείται λοιπόν μια αντίφαση ανάμεσα στις παραδοχές για το ρόλο της οικογένειας από τη μια και τις ενέργειες της πολιτείας αλλά και της κοινωνίας γενικότερα από την άλλη. Είναι συνεπώς στενάχωρο, αν μη Στην Ελλάδα, σύμφωνα με τις έρευνες του ΕΚΚΕ (Εθνικό τι άλλο, η κοινωνία να οδηγεί τη χώρα σε ακόμα χαμηλότερα ποσοστά γενΚέντρο Κοινωνικών Ερευνών), όπου έχει διεξαχθεί και σχετική νητικότητας εκμηδενίζοντας το μελλοντικό εργατικό δυναμικό, θέτοντας σε ανάλυση κόστους-οφέλους, μια αποτελεσματική δημογραφική κίνδυνο τα συνταξιοδοτικά και ασφαλιστικά προγράμματα του κράτους, και πολιτική θα περιελάμβανε μέτρα, όπως: προκαλώ-ντας μαζική γήρανση του πληθυσμού, αφού πέρα από την τακτική Παροχή άμεσων εισοδηματικών ενισχύσεων στην οικογέφορολογία επιβάλλονται συνεχώς νέοι έκτακτοι φόροι και εισφορές που μάνεια, ανάλογα με τον αριθμό των παιδιών, και θέσπιση φολιστα γίνονται τακτικοί με τον καιρό, ενώ και οικογενειακά επιδόματα κόβονται, ροαπαλλαγών για την ανακούφιση των οικογενειών. Ενίσχυση της γυναικείας απασχόλησης, η οποία λειτουργεί όπως και κάθε άλλη κρατική υποστήριξη. Από την άλλη, είναι βέβαιο, η ελληνική πολιτεία, που πάντα ήταν αρωγός θετικά στη γονιμότητα, με την προϋπόθεση ότι συνδυάζεται της οικογένειας, θα συνειδητοποιήσει αργά ή γρήγορα τις συνέπειες της κατάμε τις κατάλληλες υπηρεσίες φροντίδας και φύλαξης των παιστασης και θα ενισχύσει με κατάλληλα και σύγχρονα μέτρα τον πραγματικό διών. Καθιέρωση αμειβόμενης, μερικά τουλάχιστον, γονικής πυρήνα της ελληνικής κοινωνίας. άδειας, σε αντικατάσταση της υπάρχουσας μη αμειβόμενης που ισχύει στην Ελλάδα, σε αντίθεση με όλες τις άλλες χώρες Καραθανάσης,Θανάσης, Β3 της Ε.Ε. Κάλυψη των αναγκών σε βρεφονηπιακούς και παιδικούς σταθμούς. Ενεργοποίηση του θεσμού των «βοηθών μητέρων» και αξιοποίηση του δυναμικού των μητέρων που έχουν μεχρι σήμερα εκπαιδευτεί για το σκοπό αυτό. Κατάργηση της διπλοβάρδιας στα σχολεία και κάλυψη των αναγκών σε πρωινά μόνο τμήματα. Επέκταση του θεσμού των ολοήμερων σχολείων

Επταήμερη εκπαιδευτική εκδρομή στη καρδιά των πειραμάτων του CERN Για τρίτη συνεχή χρονιά, 53 μαθητές της Α’ και Β΄τάξης του Γενικού Λυκείου Πεύκων του Δήμου Νεάπολης Συκεών και οι 5 συνοδοί τους, ο Διευθυντής του Λυκείου κ. Αγγελάκης Κω/νος , Δρ Θεολογίας-Φιλόλογος ΜΑ ,ο υποδιευθυντής κ. Αρβανιτίδης Χρ., Οικονομολόγος, και οι καθηγητές κα. Απταλίδου Φ., Πολιτικός Μηχ/ κός M.Sc, η κα. Ζιούρκα Ευρ., Φυσικός και κ. Καραλής Στ., Φυσικός , επισκέφθηκαν στις 20 και 21 Μαρτίου 2014, το μεγαλύτερο Πειραματικό Οργανισμό Ερευνών σωματιδιακής Φυσικής, στα Γαλλοελβετικά σύνορα. Η φετινή εκπαιδευτική εκδρομή επεφύλασσε σε όλους μια μοναδική ευκαιρία! Επισκέφθηκαν όχι μόνο τις επίγειες εγκαταστάσεις, αλλά και την καρδιά δύο εκ των τεσσάρων μεγαλύτερων πειραμάτων του LHC.Πρόκειται για τις ανιχνευτικές διατάξεις που είναι γνωστές με τις κωδικές ονομασίες ΑLICE και LHCb, και βρίσκονται εκατό μέτρα κάτω από την επιφάνεια της γης. Για την ώρα ο LHC παραμένει κλειστός για αναβαθμίσεις οι οποίες θα του επιτρέψουν μέσα στο 2015 να λειτουργήσει με ενέργειες διπλάσιες από αυτές που είχε φτάσει νωρίτερα, αγγίζοντας τα 14 TeV. Αυτός είναι και ο λόγος που μπορέσαμε να βρεθούμε στην καρδιά των πειραμάτων. H αύξηση της ενέργειας ενός επιταχυντή επιτρέπει στους επιστήμονες να ερευνήσουν όλο και πιο βαθιά τα μυστήρια της φύσης, προσομοιώνοντας τις συνθήκες που επικρατούσαν στο Σύμπαν λίγο μετά τη Μεγάλη Έκρηξη.

Η Λέσχη Φυσικών Επιστημών του λυκείου μας Η φετινή σχολική χρονιά ήταν η πρώτη της λειτουργίας της Λέσχης Φυσικών Επιστημών, η οποία δημιουργήθηκε με σκοπό να προσελκύσει τους μαθητές που γοητεύονται από τον κόσμο της φυσικής, της χημείας και της βιολογίας, ώστε να μάθουν μέσα από διασκεδαστικά πειράματα με απλά υλικά καθημερινής χρήσης. Οι μαθητές πέρα από την απλή παρακολούθηση των πειραμάτων που επεδείκνυαν οι επιβλέποντες καθηγητές (κ. Βουρλιάς, κ. Θάνου, κ. Χρυσόπουλος, κ. Καρκατζίνος), είχαν άμεση συμμετοχή παρουσιάζοντας τα δικά τους πειράματα στην υπόλοιπη ομάδα. Εμείς, ως συμμετέχοντες στην λέσχη είχαμε την ευκαιρία να παρουσιάσουμε τα πειράματά μας στο Κέντρο Αποθεραπείας και Αποκατάστασης Παιδιών με Αναπηρία- Ινστιτούτο Αναπτυξιακής Αποκατάστασης τις μέρες των Χριστουγέννων μοιράζοντας χαρά στα παιδιά και τους δασκάλους του κέντρου. Ένα από τα αξιομνημόνευτα γεγονότα που συνέβησαν στο πλαίσιο της λέσχης ήταν η επίσκεψη του χημικού κ. κόσμο και τους κριτές. Ήταν μια εμπειρία που νομίζω πως όλοι μας Πάγκαλου στο σχολείο μας. Ο κ. Πάγκαλος εντυπωσίασε τους πάντες, απολαύσαμε, παρά την προφανή κούραση μας. Στο συνέδριο είχαμε, ακόμη δείχνοντας μας χημικές αντιδράσεις, που μόνο θεωρητικά γνωρίζαμε, στην την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε παρουσιάσεις μαθητών από διάφορα πράξη. σχολεία της Ελλάδας και του κόσμου γενικότερα, αλλά και διαλέξεις Επίσης κάποια από παιδιά της λέσχης συμμετείχαν στο μαθητικό διακεκριμένων επιστημόνων. Πέρα, όμως από την προσωπική μας επιστημονικό συνέδριο του Κολεγίου Ανατόλια , ACSTAC 2014, μετά από ευχαρίστηση αποκομίσαμε και το πρώτο βραβείο της κατηγορίας, κάτι που προτροπή του κ. Βουρλιά. Έτσι λοιπόν συγκεντρώσαμε ( Κουμτζής Αργύρης, σαφέστατα χαροποίησε ολόκληρη την ομάδα. Από την εμπειρία μου με την Κουμτζης Σεβαστός, Παπαβασιλείου Αντώνης, Μπρόζου Ελευθερία, λέσχη πιστεύω πως θα ήταν πολύ ωφέλιμο να συνεχιστεί και τα επόμενα Καραθανάσης Θανάσης, Τσικιρίδης Πρόδρομος και Κεχαγιάς Σωτήρης) τα χρόνια η λειτουργία της δίνοντας ευχαρίστηση τόσο στους συμμετέχοντες πιο εντυπωσιακά από τα πειράματα της λέσχης και με την παρότρυνση των όσο και σε αυτούς που θα παρακολουθήσουν τις δραστηριότητές της. καθηγητών μας τα παρουσιάσαμε στο πλαίσιο του τομέα των εκθέσεων. Βρισκόμασταν σε ένα θρανίο και παρουσιάζαμε συνεχώς τα πειράματα στον Καραθανάσης θανάσης Β3

Προληπτικά μέτρα κατά της σχολικής βίας Τρίτη συνεχή χρονιά, 20 μαθητές από την Α΄, Β΄ και Γ΄ Λυκείου μαζί με τους καθηγητές Μιχαήλ Σταυρούλα, Ζιούρκα Ευρύκλεια, και Μιχελακάκη Στέφανο δραστηριοποιηθήκαν στο πρόγραμμα με θέμα τη Διαμεσολάβηση που αφορά σύνολο οργανωμένων δραστηριοτήτων με τελικό στόχο την αντιμετώπιση φαινομένων σχολικού εκφοβισμού (bullying). Προσπαθήσαμε , να ενισχύσουμε τη συνεργασία και την επικοινωνία μεταξύ των μαθητών, καθώς και ο σεβασμό στο διαφορετικό. Σε ένα επόμενο επίπεδο, στόχος μας ήταν η ανάπτυξη της ικανότητας των παιδιών να κάνουν διάλογο , να μάθουν να ακούνε το συνομιλητή τους και να σέβονται μια διαφορετική άποψη, φτάνοντας έτσι στο γενικότερο σκοπό του προγράμματος, ο οποίος ήταν η επίλυση των διαφορών τους, με έναν τρόπο ήρεμο και ουσιαστικό. Στο πλαίσιο αυτό οι ίδιοι οι μαθητές είχαν την ευκαιρία να πραγματοποιήσουν σημαντικές και αποτελεσματικές διαμεσολαβήσεις.

«ΜΝΗΜΕΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ ΤΗΣ UNESCO ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΙΤΑΛΙΑ ΚΑΙ ΣΛΟΒΕΝΙΑ ΚΑΙ Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ» Τη φετινή σχολική χρονιά μαθητές και μαθήτριες της Α΄ και Β΄ τάξης του Λυκείου μας παρακολούθησαν πολιτιστικό πρόγραμμα με θέμα τα μνημεία της Βόρειας Ιταλίας και της Σλοβενίας, που αποτελούν μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO. Ήταν μια ενδιαφέρουσα εμπειρία για τους μαθητές αλλά και για τις υπεύθυνες καθηγήτριες του

Αστικό μονοπάτι Θεσσαλονίκης Λευκός Πύργος – Αριστοτέλους, 2013-2014 15 Νοεμβρίου 2013 όλα ξεκίνησαν τότε. Η παρέα, το γέλιο, το φαγητό, το περπάτημα, με λίγα λόγια το πρόγραμμα μας. Μια όμορφη εμπειρία που μας βοήθησε να γνωρίσουμε καλύτερα την πόλη μας αλλά και τους ίδιους μας τους συμμαθητές. Μέσα από θεατρικά δρώμενα, ζωγραφική, ποιήματα αλλά και έρευνες διεισδύσαμε στον πολιτισμό της Θεσσαλονίκης και ανακαλύψαμε άγνωστες έως τότε για εμάς γωνίες της. Τι περιλαμβάνει όμως αυτό το πρόγραμμα; Το ‘Αστικό Μονοπάτι’ αναπτύσσει τους 4 άξονες της αειφορίας και εξετάζει ανθρώπους, κτίρια, περιβάλλον που συναντάμε στην διαδρομή μας μέσα από την ιστορία, τον πολιτισμό, την πολιτική, την οικονομία, την τέχνη και την κοινωνική ζωή. Το ταξίδι βέβαια αυτό δε σταματάει εδώ. Συνεχίζεται και του χρόνου με νέους προορισμούς και περιπέ- Υπευθ. καθ: Παπαδοπούλου, Α., Παρασκευά, Α. τειες…

Ταξιδεύοντας συντροφιά με την ιστορία και την τέχνη προγράμματος, τις φιλολόγους Δεβετζή Ελευθερία και Τσελίκα Αναστασία, και την καθηγήτρια πληροφορικής κυρία Μιχαήλ Σταυρούλα. Οι μαθητές, με την καθοδήγηση των καθηγητριών τους, αναζήτησαν και συγκέντρωσαν πληροφορίες για τα μνημεία της UNESCO, ενώ παράλληλα διερεύνησαν και τη σχέση τους με την Ελλάδα. Το πρόγραμμα ολοκληρώθηκε και οι στόχοι του επιτεύχθηκαν με την επταήμερη εκδρομή που πραγματοποιήθηκε από 30 Μαρτίου έως 5 Απριλίου στην Ιταλία και τη Σλοβενία. Οι μαθητές μας είχαν την ευκαιρία να επισκεφτούν πόλεις της Βόρειας Ιταλίας, όπως τη Βιτσέντσα, τη Βερόνα, τη Βενετία, η οποία αποτελεί ολόκληρη μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO, τη Ραβέννα, με τα υπέροχα ψηφιδωτά, την Μπολόνια, καθώς και την πρωτεύουσα της Σλοβενίας, Λιουμπλιάνα και να θαυμάσουν από κοντά τα μνημεία απαράμιλλης τέχνης και ομορφιάς που μελέτησαν όλη τη χρονιά. Ευχόμαστε ανάλογες δραστηριότητες που προάγουν τον πολιτισμό μέσα στα σχολεία να συνεχιστούν και στο μέλλον.

ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΓΕΛ ΠΕΥΚΩΝ: ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ “ΝΕΦΕΛΕΣ”

Στις αρχές της φετινής σχολικής χρονιάς η ομάδα μας συμμετείχε στο διεθνές φεστιβάλ αρχαίου ελληνικού θεάτρου “Τα Ολύμπια τα εν Δίω”. Ταξιδέψαμε στο αρχαίο θέατρο του Δίου Πιερίας και παρουσιάσαμε με μεγάλη, κατά γενική ομολογία, επιτυχία τη δική μας εκδοχή των “Νεφελών” του Αριστοφάνη. Ευχαριστούμε όσους μας στήριξαν σε αυτό το εγχείρημα και συγχαίρουμε τους μαθητές που το υλοποίησαν. Το ταξίδι της θεατρικής μας ομάδας συνεχίζεται με νέα μέλη και νέους στόχους… Υπευθ. καθ: Βασιλείου, Σ ., Αχτίδα, Β., Τσελίκα, Α., Κορομηλή,

H Κινηματογραφική Λέσχη στα Studios της Cinecitta Η Κινηματογραφική Λέσχη του Λυκείου μας τη φετινή σχολική χρονιά διευρύνοντας τους στόχους της και συνταιριάζοντας την κινηματογραφική της πνοή και διάθεση με το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα e-twinning πραγματοποίησε εκπαιδευτική εκδρομή στη Ρώμη και τη Φλωρεντία. Η επίσκεψη στο Βατικανό, στο Κολοσσαίο, στη Ρωμαϊκή Αγορά, στο Καπιτώλιο, στη Piazza Di Spagna, στη Piazza del Popolo, στη Piazza Navona , στη Fontana di Trevi, στις Κατακόμβες, καθώς και η περιήγηση στους δρόμους της Ρώμης και της Φλωρεντίας πλούτισαν το ταξίδι μας με εικόνες ελληνορωμαϊκού και αναγεννησιακού πολιτισμού· βασικούς όμως πό-

Ένα από τα πολλά προγράμματα που πραγματοποιήθηκαν κατά το τρέχον σχολικό έτος στο ΓΕΛ Πεύκων ήταν κι αυτό με τον τίτλο: «Ιστορικές πόλεις της Βόρειας Ιταλίας και της Σλοβενίας μέσα απ’ τη ζωγραφική και τη φωτογραφία και η σχέση των πόλεων αυτών με την Ελλάδα. Οι τριάντα πέντε μαθητές και μαθήτριες που συμμετείχαν στο πρόγραμμα μελέτησαν την ιστορία αυτών των πόλεων, εντόπισαν φωτογραφικό υλικό αλλά και ιστορικούς πίνακες που απεικονίζουν τις πόλεις αυτές και μελέτησαν τα σημεία στα οποία η ιστορία των πόλεων αυτών συναντά τη χώρα μας. Εκτός από το θεωρητικό τμήμα του προγράμματος, κύριο μέλημα ήταν η καλλιτεχνική δραστηριοποίηση των μαθητών, προκειμένου να εκφραστούν ελεύθερα, να αναδείξουν τα ταλέντα τους και να δημιουργήσουν τα δικά τους έργα τέχνης. Έτσι, οι μαθητές χωρισμένοι σε ομάδες δημιούργησαν δύο ψηφιδωτά, λεπτομέρειες από αντίστοιχα ψηφιδωτά που βρίσκονται στη Ραβέννα, πρωταγωνίστησαν σε μια ταινία μικρού μήκους, μέρος της οποίας γυρίστηκε στις πόλεις αυτές και μελοποίησαν και ένα τραγούδι, το οποίο χρησιμοποιήθηκε για την παραγωγή ενός δικού τους βίντεο κλιπ. Ως επιστέγασμα της προσπάθειάς τους ήρθε τον Απρίλιο και η επίσκεψή τους στις πόλεις αυτές κατά τη διάρκεια της οποίας είχαν τη δυνατότητα να θαυμάσουν από κοντά τα μνημεία, την ιστορία και την κουλτούρα τους. Υπευθ. καθ: Αργυρόπουλος, Π & Καραμπελιά, Π

λους αποτέλεσαν για μας τα Studios της Cinecitta στη Ρώμη και η Διεθνής Σχολή Κινηματογράφου στη Φλωρεντία, όπου κάθε χρόνο στις αρχές Σεπτεμβρίου διεξάγεται το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου. Στην Cinecitta ζήσαμε την εμπειρία της κινηματογραφικής δημιουργίας, αγγίξαμε σκηνικά ταινιών-γνωστών στην ιστορία του κινηματογράφου, ανακαλύψαμε τι κρύβεται πίσω από την κινηματογραφική εικόνα, γίναμε μέρος ενός τεράστιου σκηνικού περνώντας από τη μια ταινία στην άλλη, από ταινίες του Federico Felini και του Vittorio De Sica σε ταινίες του Martin Scorcese και στον “Μονομάχο” του Ridley Scott. Στους χώρους της Cinecitta γυρίσαμε σκηνές και της δικής μας ταινίας, γυρίσματα που συνεχίστηκαν στη Φλωρεντία και συγκεκριμένα στο κτήριο της Διεθνούς Σχολής Κινηματογράφου όπου η διευθύντρια κα Elizabeth Monroy μας υποδέχθηκε και μας μίλησε για τη Σχολή, αλλά και το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Φλωρεντίας. Η επίσκεψή μας στα Studios της Cinecitta και στη Φλωρεντία, πόλη σκηνικό για πολλές ταινίες, μας έδωσε τη δυνατότητα να προσεγγίσουμε χώρους και πρόσωπα της 7ης τέχνης και να γνωρίσουμε καλύτερα την κινηματογραφική δημιουργία της Ευρώπης. Υπευθ. Καθ.: Δεληγιαννοπούλου Ά, Πετροτσάτου Λ

Ο Κόσμος έξω από την Ελλάδα Μια διαφορετική εμπειρία από τη συμμετοχή στο πρόγραμμα προσομοίωσης του Ο.Η.Ε

απασχολούν όλους. Επίσης, κατά τη διάρκεια του συνεδρίου χρειάζεται καλή στρατηγική και κριτική σκέψη, καθώς και ικανότητα λήψης ορθών αποφάσεων. Τέλος, η επικοινωνία με άτομα διαφορετικών εθνοτήτων και πολιτισμών, καθώς στο συνέδριο συμμετείχαν μαθητές από 9 χώρες και όχι μόνο ευρωπαϊκές, κάνει την εμπειρία εντονότερη, ενώ παράλληλα προσφέρει τη δυνατότητα έστω και για λίγο στους συμμετέχοντες να γνωριστούν και να ανταλλάξουν απόψεις.

Στις 21-23 Φεβρουαρίου 2014 πραγματοποιήθηκε το ένατο Model United Την εκπροσώπηση του σχολείου μας επιμελήθηκαν οι καθηγητές κ.

Nations (MUN) στο Κολλέγιο Ανατόλια, στο οποίο το σχολείο μας έλαβε Μιχελακάκης και κ. Δερμιτζάκη, τους οποίους ευχαριστούμε θερμά. για πρώτη φορά μέρος. Πρόκειται για ένα πρόγραμμα προσομοίωσης του ΟΗΕ, που στόχο έχει να εξοικειώσει τους μαθητές Γυμνασίων-Λυκείων με τα όργανα και τον τρόπο λειτουργίας του Οργανισμού. Οι μαθητές, που συμμετέχουν, αναλαμβάνουν το ρόλο διπλωμάτη ενός κράτους-μέλους του ΟΗΕ και καλούνται να συζητήσουν, να προτείνουν λύσεις για επίκαιρα θέματα παγκόσμιας εμβέλειας και να προσπαθήσουν να τις κάνουν αποδεκτές ως αποφάσεις των εργασιών. Πριν τη συμμετοχή τους στο MUN οι μαθητές προετοιμάζονται εντατικά και μαθαίνουν την πολιτική και τα συμφέροντα της χώρας που θα εκπροσωπήσουν, ενώ συντάσσουν και μια έκθεση που προβάλλει τις βασικές επιδιώξεις της αντιπροσωπείας τους, ο καθένας για τα δυο θέματα που πρόκειται να συζητηθούν στην επιτροπή που επωμίζεται. Κατόπιν των τριήμερων συζητήσεων στο πλαίσιο των επιτροπών του ΟΗΕ που αφορούν μεταξύ άλλων θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οικονομικά, οικονομικής ανάπτυξης, προστασίας περιβάλλοντος, λαμβάνονται αποφάσεις για τις οποίες οι "διπλωμάτες" καλούνται να παίξουν ενεργό ρόλο. Τι κερδίζει κανείς με τη συμμετοχή του σε ένα MUN; Θεωρώ ότι η συμμετοχή σε ένα MUN έχει αναμφίβολα να προσφέρει πολλά. Σίγουρα η διαδικασία προετοιμασίας είναι αρκετά κοπιαστική και χρονοβόρα, καθώς προστίθεται επιπλέον διάβασμα, αλλά νομίζω ότι αξίζει την κούραση, αρκεί να υπάρχει ευχάριστη διάθεση. Κι αυτό γιατί αντιμετωπίζεις τα καθημερινά προβλήματα από μια άλλη σκοπιά, ευρύτερη, πιο σοβαρή και υπεύθυνη, έχοντας θέσει ως στόχο το γενικό καλό. Συμμετέχεις ως ενεργό μέλος σε μια κοινότητα που αναζητεί λύσεις σε προβλήματα που

Γιανναράκης Αστέριος Β1

Στου κύκλου τα γυρίσματα και του χορού τα βήματα

Φέτος συνεχίσαμε για δεύτερη χρονιά το ταξίδι μας Στου κύκλου τα γυρίσματα και στου χορού τα βήματα υπό την καθοδήγηση των υπεύθυνων καθηγητριών κ. Τσαούση, κ. Παρασκευά και κ. Παπαδοπούλου. Περιηγηθήκαμε στα νησιά του Αιγαίου χορεύοντας χορούς από την Ικαρία, την Σάμο και την Κρήτη. Μέσα σε ένα κλίμα χαράς και ενθουσιασμού συμμετείχαμε στο «1ο Μαθητικό Φεστιβάλ Παραδοσιακών Χορών» του Δήμου Νεάπολης – Συκεών ,στο «Φεστιβάλ Παιδείας» του δήμου μας και στην παρουσίαση « Καλλιτεχνικών και Πολιτιστικών Προγραμμάτων Εκπαίδευσης Δυτικής Θεσσαλονίκης». Ακόμη συνδιοργανώσαμε με το Γυμνάσιο «Αντάμωμα» χορευτικών συγκροτημάτων των Πεύκων και της ευρύτερης περιοχής στο 3Ο Δημοτικό Σχολείο Πεύκων στις 20 Μαΐου. Ευχαριστούμε τις υπεύθυνες καθηγήτριες κα Τσαούση και κα Παρασκευά που ήταν οδηγοί και συνοδοιπόροι σ’ αυτό το ταξίδι! Τελούδη Αντριάννα, Β6

Στα χνάρια του κυκλαδικού

Στις 2 Μαΐου στα πλαίσια του πολιτιστικού προγράμματος με θέμα τον πρωτοκυκλαδικό πολιτισμό και την επίδρασή του στη μοντέρνα τέχνη, το σχολείο μας πραγπολιτισμού ματοποίησε εκδρομή στην Αθήνα και τη Σύρο. Κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς οι μαθητές μελέτησαν τον πρωτοκυκλαδικό πολιτισμό, τους λόγους ακμής του, τα αντικείμενα καθημερινής χρήσης και τα έργα τέχνης εκείνης της εποχής καθώς και τη σχέση που συνδέει τα έργα αυτά με τη μοντέρνα τέχνη. Σκοπός του προγράμματος ήταν όχι μόνο η θεωρητική επαφή των μαθητών με τον πολιτισμό αυτό αλλά και η ενεργοποίηση της δημιουργικής τους έκφρασης. Έτσι, παιδιά που είχαν έφεση στην ζωγραφική φιλοτέχνησαν τρεις πίνακες ζωγραφικής, αντί-γραφα τοιχογραφιών που βρέθηκαν στις αρχαιολογικές ανασκαφές της Σαντορίνης. Η εκδρομή στην Αθήνα και τη Σύρο τους έδωσε τη δυνατότητα να θαυμάσουν τα αρχαιολογικά ευρήματα του κυκλαδικού πολιτισμού που φυλάσσονται στο μουσείο κυκλαδικής τέχνης της Αθήνας, αλλά και να επισκεφτούν τα μοναδικά εκθέματα του Παρθενώνα στο μουσείο της Ακρόπολης, βλέποντας έτσι διαφορετικές φάσεις του αρχαίου πολιτισμού στον Ελλαδικό χώρο. Στη Σύρο επισκέφτηκαν τα νεοκλασικά κτίρια της Ερμούπολης, το εκπληκτικό δημαρχείο της που στεγάζει το αρχαιολογικό μουσείο, την εντυπωσιακή εκκλησία του Αγίου Νικολάου, την εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, που φιλοξενεί σπάνια αγιογραφία του Δομίνικου Θεοτοκόπουλου, το θέατρο Απόλλων, που θεωρείται μικρογραφία της Σκάλας του Μιλάνου, την Άνω Σύρο και το μουσείο του Μάρκου Βαμβακάρη, τα γραφικά χωριά της Σύρου, που πολλά απ’ αυτά είναι διάσημα από τα τραγούδια του μεγάλου ρεμπέτη δημιουργού. Υπεύθ. Καθ: Αργυρόπουλος, Π & Καραμπελιά, Π., Γιαννούση, Π

«Η βιοκλιματική αρχιτεκτονική», αφορά στο σχεδιασμό κτιρίων και χώρων (εσωτερικών και εξωτερικών -υπαίθριων) με βάση το τοπικό κλίμα, με σκοπό την εξασφάλιση συνθηκών θερμικής και οπτικής άνεσης, αξιοποιώντας την ηλιακή ενέργεια και άλλες ανανεώσιμες πηγές, αλλά και τα χαρακτηριστικά του τοπικού κλίματος. Βασικά στοιχεία του βιοκλιματικού σχεδιασμού αποτελούν τα συστήματα (παθητικά και ενεργητικά) που ενσωματώνονται στα κτίρια με στόχο την αξιοποίηση των Το βιοκλιματικό μας σχολείο περιβαλλοντικών πηγών για θέρμανση, ψύξη και φωτισμό , καλύπτοντας τις ενεργειακές ανάγκες των κατοίκων με μηδενική επιβάρυνση του περιβάλλοντος .

ΒΙΟΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΣΤΟ… «ΠΡΑΣΙΝΟ» !

Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον μάθαμε ότι το κτιριακό συγκρότημα του Γενικού Λυκείου Πεύκων του δήμου Νεάπολης Συκεών , που λειτούργησε για πρώτη φορά το σχολικό έτος 2011-2012,ανήκει στα βιοκλιματικά σχολεία που σχεδίασε ο Οργανισμός Σχολικών Κτιρίων. Χτίσθηκε με οικολογικά υλικά, δηλαδή τούβλα και βαφές απαλλαγμένες από ου-σίες που ενδέχεται να δημιουργήσουν ρύπους στο κτίριο, τοποθετήθηκαν φωτοβολταϊκά συστήματα για εξοικονόμηση ενέργειας αξιοποιώντας τον ήλιο, διπλά τζάμια στα μεγάλα ανοίγματα με κατάλληλο προσανατολισμό και ηλιοπροστασία , θέρμανση από φυσικό αέριο και προστασία του εξωτερικού κελύφους με κατάλληλη θερμομόνωση. Οι αίθουσες έχουν άπλετο φυσικό φωτισμό και με ανοίγματα στις κεκλιμένες στέγες δημιουργούνται συνθήκες διαμπερούς φυσικού αερισμού και δροσισμού. Από το σχεδιασμό του κτιρίου, προβλέφθηκε να υλοποιηθεί στο μέλλον και φυτεμένη στέγη για να διατηρεί σταθερή τη θερμοκρασία στους εσωτερικούς χώρους.

2ο βραβείο στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό για τον Λευκάδιο Χερν Η ερευνητική εργασία της μαθήτριας Τερζή Ινώ της Β τάξης του λυκείου μας με τίτλο: «Ιαπωνικοί Μύθοι και παραδόσεις μέσα από το έργο του Λευκάδιου Hearn» που κέρδισε το 2ο Βραβείο στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό για τον Ελληνοϊρλανδό συγγραφέα Λευκάδιο Χερν, που διοργανώθηκε από το Γραφείο Σχολικών Συμβούλων Λευκάδας και στον οποίο συμμετείχαν σχολεία από όλη την Ελλάδα. Η εργασία πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του μαθήματος του project με θέμα: Χορευτική Πατριδογνωσία και υπεύθυνη καθηγήτρια την κα Τσαούση Ελισάβετ.

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΔΥΤΙΚΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 1Ο ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΠΕΥΚΩΝ

2014 Θέμα: Οι Ιαπωνικοί μύθοι και παραδόσεις μέσα από το έργο του Λευκάδιου Hearn

Ερευνητική Εργασία Α τετραμήνου της

Επομένως, το ίδιο το σχολικό περιβάλλον, αποτελεί για μας τους μαθητές, πεδίο έρευνας και καλλιέργειας περιβαλλοντικής συνείδησης για τη σωστή εφαρμογή και εκμετάλλευση μέτρων εξοικονόμησης ενέργειας. Μέχρι τώρα έχουμε μάθει ότι τα κέρδη του βιοκλιματικού σχεδιασμού είναι πολλαπλά διότι: μειώνεται η κατανάλωση ενέργειας για θέρμανση, δροσισμό, φωτισμό στα κτίρια, γίνεται εξοικονόμηση φυσικών πόρων διότι μειώνεται η κατανάλωση ορυκτών πόρων, μειώνεται η ρύπανση του περιβάλλοντος στις πόλεις, αλλά επίσης ελαχιστοποιούνται οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις.

μαθήτριας της Β τάξης : Τερζή Ινώ Υπεύθυνη Καθηγήτρια:Τσαούση Ελισάβετ

Διάκριση του ΓΕΛ Πεύκων στο διαγωνισμό Euroscola

Έγραψαν υπό την επίβλεψη της υπεύθ. Καθ. Απταλίδου Φωτεινής οι μαθητές του Α5: Βασιλειάδου Κ ,Γαλατά Ε, Γούναρης Δ, Γραμματικοπούλου Ε, Ευαγγελινός Γ, Θεοδωρίδου Ε, Καζάκου Κ.

Η μαθήτρια της Γ΄ Λυκείου, Νάνσυ Μαυροκεφαλίδου (στη φωτογραφία πρώτη από δεξιά, ενώ παρουσιάζει τα επιχειρήματά της), αποτελεί την πρώτη επιτυχή συμμετοχή του ΓΕΛ Πεύκων στον ευρωπαϊκό διαγωνισμό Euroscola. Αποτέλεσμα αυτής η αποστολή της μαζί με ακόμη 23 μαθητές από την Κεντρική Μακεδονία στις εγκαταστάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις 2 Δεκεμβρίου 2013, όπου και πήρε μέρος σε ημερίδα-πρόγραμμα προσομοίωσης του ευρωπαϊκού θεσμού. Η μαθήτριά μας είχε έτσι την ευκαιρία να γνωρίσει από κοντά τη λειτουργία των ευρωπαϊκών οργάνων, τη σημασία της ευρωπαϊκής ιδέας και να ανταλλάξει σκέψεις και εμπειρίες με μαθητές από όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Της ευχόμαστε καλή συνέχεια στις επιλογές της και ελπίζουμε να στείλουμε του χρόνου περισσότερους μαθητές στο Στρασβούργο. Υπεύθ. καθ: Μιχελακάκης Στέφανος

Γρηγορότερα, ψηλότερα, δυνατότερα...

Η μεγάλη συμμετοχή μαθητών του λυκείου μας στο σχολικό πρωτάθλημα στίβου δυτικής Θεσσαλονίκης συνοδεύτηκε από σημαντικές διακρίσεις και πολλά μετάλλια. Χρυσά κατέκτησαν οι Χατζηϊωακειμίδου Ιωάννα και Τσογγίδης στη σφύρα. Ασημένια μετάλλια οι Γερογιάννης στη δισκοβολία και Χατζηδημητριάδης Αλέξανδρος στην σφυροβολία. Ασημένιοι και οι Γιαμουρίδης Ευθύμης στα 400 μέτρα και Γραμμενούδης Αλέξανδρος στα 110 με εμπόδια. Στο βάθρο των νικητών ανέβηκαν και τα αδέρφια Παντουλούφος Άλκης και Νίκος στα 2000 μέτρα στήπλ τερματίζοντας στην πρώτη και τρίτη θέση αντίστοιχα. Ο Γιώργος Φιλίππου απέδειξε ότι εκτός από εξαιρετικός χαντμπωλίστας είναι και πολύ καλός άλτης του ύψους κατακτώντας το χάλκινο μετάλλιο. Χάλκινος κι ο Σαλμάνης Χρήστος στο πολύ τεχνικό αγώνισμα του άλματος τριπλούν. Το σημαντικό είναι ότι οι περισσότεροι μαθητές που συμμετείχαν από το λύκειο μας προέρχονται από διάφορα αθλήματα κι αυτό κάνει την επιτυχία τους ακόμη πιο σπουδαία.

Άλλη μια επιτυχία σημείωσε το σχολείο μας με την κατάκτηση της δεύτερης θέσης στους σχολικούς αγώνες χάντμπολ Θεσσαλονίκης! Πιο δύσκολος αποδείχθηκε ο τελικός αγώνας ενάντια στο Λύκειο Συκεών. Τα παιδιά έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό και οι εντυπώσεις που αφήσαμε στους περσινούς πανελλήνιους πρωταθλητές αλλά και στους παρευρισκόμενους ήταν οι καλύτερες. Όχι επειδή τους δυσκολέψαμε, κάθε άλλο, η νίκη φαινόταν «κλειδωμένη» από τα αποδυτήρια. Η αγωνιστικότητα όμως των αγοριών, το πείσμα, αλλά και η ολοφάνερα διασκεδαστική διάθεση με την οποία η ομάδα και η κερκίδα μας αντιμετώπισε το ματς χάρισε μπόλικα χαμόγελα και παντοτινές αναμνήσεις σε όλους! Αν και δευτεραθλητές λοιπόν, καταφέραμε να βγούμε πραγματικοί νικητές, αποκτώντας μια ακόμα εμπειρία στο άθλημα που λέγεται ζωή. Στην επιτυχία της ομάδας μας συνέβαλαν όλοι με τον δικό τους τρόπο. Δεν έλειψε και η συνέντευξη, από τον αρχηγό της ομάδας, Αρβανιτίδη Θάνο, αλλά και οι δηλώσεις του «πρωταγωνιστή» Γιώργου Φιλίππου. Ο πρώτος δήλωσε: «Προσπαθήσαμε να κάνουμε ότι καλύτερο μπορούσαμε και το καταφέραμε. Δεν πρέπει να παρατάμε ποτέ την προσπάθεια. Πρέπει πάντα να είμαστε δυνατοί και να πιστεύουμε ότι θα καταφέρουμε να κάνουμε κάτι, ακόμα και αν ξέρουμε πως δεν έχουμε ελπίδες». Ο δεύτερος: «Παίξαμε καλά για τις δυνατότητες μας αν και η μάχη ήταν άνιση. Τουλάχιστον το χαρήκαμε με τη ψυχή μας, περάσαμε καλά, δοκιμαστήκαμε και πάνω από όλα, μπορεί να χάσαμε, αλλά κερδίσαμε τις εντυπώσεις!»

Ζωής άθλημα

Για να μην ξεχνάμε βέβαια και την τραβηγμένη με μπόλικη τρέλα ομαδική μας φωτογραφία!!!

Γούναρη Μαριάννα, Γ1

Όταν το ταλέντο ξεπερνάει το φόβο...

Ο

φόβος του για το νερό ήταν ο λόγος που ξεκίνησε την κολύμβηση και τελικά η αγάπη του για το συγκεκριμένο άθλημα υπερνίκησε τον φόβο και οδήγησε τον συμμαθητή μας Φώτη Μυλωνά σε κορυφαίες διακρίσεις. Σημαντικότερες απ’ αυτές το χάλκινο στο Πανευρωπαϊκό, η συμμετοχή του στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα και η πρόσφατη πρόκρισή του στην Ολυμπιάδα Νέων! Τώρα πώς συνδυάζονται η τρίωρη καθημερινή προπόνηση και οι διπλές προπονήσεις σε περιόδους προετοιμασίας με το σχολείο; «Δεν λέω ότι είμαι από τους καλύτερους μαθητές, αλλά, όποιος θέλει μπορεί να κάνει τα πάντα!», μας λέει ο Φώτης και συνεχίζει, «η έλλειψη κλειστών κολυμβητηρίων είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι αθλητές του υγρού στίβου ιδιαίτερα τους χειμερινούς μήνες. Προσωπικά προπονούμαι στο εθνικό κολυμβητήριο και το χειμώνα, που κλείνει η εξωτερική πισίνα, βρίσκω καταφύγιο στο δημοτικό κολυμβητήριο της Τουμπας». Ποιος, όμως, ο ρόλος της πολιτείας; Βοηθά τα παιδιά που ανεβάζουν τη χώρα μας στο πιο ψηλό σκαλί του βάθρου; «Η συμβολή της πολιτείας είναι απαραίτητη, ώστε να δη-μιουργηθούν οι κατάλληλες υποδομές που θα βοηθήσουν στην εξέλιξη των παιδιών που ασχολούνται με τον αθλητισμό. Κύριος αρωγός, ωστόσο, για μένα στάθηκε η οικογένειά μου που με στήριξε και με στηρίζει. Από τα πρώτα μου βήματα ήταν αυτή που με ώθησε στον πρωταθλητισμό και χωρίς την υποστήριξή της δεν ξέρω, αν θα είχα καταφέρει να φτάσω μέχρι εδώ σήμερα». Γούναρης Δημήτρης & Ευαγγελινός Γιώργος Α5

Αλεξάνδρα Ιορδανίδου, Β3

DIVERGENTD

Divergent is the first part of the trilogy written by Veronica Roth.

In this alternative society taking place in Chicago people are divided into five factions; Candor, Abnegation, Erudite, Dauntless, Amity.

five factions according to both their abilities and preference.

Beatrice Prior, a sixteen year old girl of Abnegation decides to take the risk and join the Dauntless abandoning her family. She struggles to get through the challenging new environment until she meets Four, a mysterious but rather attractive guy with a number for a name. Together they decide that being honest, selfless, intelligent, brave and peaceful is far better that the simplex, one way choice between just one of those values every faction professes.

I enjoyed watching the movie as I found it quite action-packed and In their sixteenth year of age people are called captivating. However I couldn’t help but feel it lacked the intense emotions to choose between those and strong meanings the book itself conveyed.

Παυλίνα Παπαγεωργίου

A FAMOUS GREEK .WHO IS HE ?

Dimitris Nanopoulos

looking for the tiniest Physicists have been working for centuries to be able to understand and explain everything, every natural phenomenon, from tiny particles to enormous galaxies.

In this scientific quest ,Greece was and is still represented by brilliant scientists who have contributed to the unlock of the great mysteries of nature. One of these people is Dimitris Nanopoulos, a world-renowned theoretical physicist and astrophysicist. He was born in 1948 and raised in Athens, but as he has stated he is originated from Northern Epirus. As a child he was a normal ,common boy and loved football. He was an average student, but he was inspired by a teacher of his to pursue a career in physics, which he loved from an early age. After he had graduated with a B.S. in Physics from the University of Athens, he was accepted to the University of Sussex in England, where he o-btained a Ph.D. in 1973 in High Energy Physics. Although he was rejected from the position of the professor in Physics from the University of Athens he had been a member of the staff and a researcher in a list of major universities and institutes, such as the CERN, The Harvard University,the École Normale Supérieure .

He has been a professor in the Texas A&M University and a regular member of the Academy of Athens.

He has also collaborated with NASA and ESA. His scientific interests include supersymmetry, cosmology, biophysics, and the search for a theory of everything. He is the fourth most cited High Energy Physicist and he has been awarded with various prizes. He was also voted as the 49th greatest Greek ;(one of his greatest distinctions is his election as one of the greatest Greeks of all time). It is also said that he has been twice nominated for the Nobel prize in Physics.

One group at János Vajda Grammar School got into the national competition called Europa Direct. They had to organise a day which they got. They got Ireland and they decided that the whole school could organise a competition for the students of schools which are nearby.

A special day at my school

Before the Irish day everybody, who wanted to help, had to choose something which he or she organised. My classmates chose one word about Ireland and we explained it in English and the students had to guess what it was.

On 28th November it was the Irish day. The students of János Vajda Grammar School came in white, red or green clothes. Some students dyed their hair to green or red. We decorated every classroom to welcome our visitors.

Firstly, there was a show in the school gym. Some dancers performed an amazing show. After that the headmistress told us why we organised that Irish day. Some girls made the pub in the school. They made a nice decoration and in the pub we could buy tasty tee and traditional Irish food.

On the other hand, we did a competition. Every group had four members and one or two students from the Vajda went with each team. The competitors had to wear green clothes and they got plus points. I think everybody enjoyed this day. The groups had to do the tasks and they could win some prizes. The school actors and actresses performed a play. It was a good play.

To my mind we should organise this day again because everybody enjoyed it.

by Csilla Tóth

Vajda School

Where do we come from? We come from a small country’s small school. Who are we? We are the students of Vajda János Secondary School. What can we do? Anything. And what do we want to do? Everything!

We are from Bicske, a school with only 300 learners.

We are not special or important. However, we are the

Καραθανάσης Θανάσης, Β3

most exciting ones. In Vajda, you simply cannot be The word “deadline” is one that we freA word’s history-deadline quently speak and hear in our everyday lives. However, has any of us ever heard the fascinating story that lies behind it?

Most etymologists agree that the word first appeared in the 1860s, while the American Civil War was raging. In the words of colonel D.T. Chandler, the federal prisoners of war were confined within in an area of roughly 270 square meters. It was a common practice to draw lines in the soil, forming a circle around the prisoners, in order to separate them from the rest of the troops. Soldiers called this line a “deadline” as any prisoner that attempted to cross it, touch it or fall upon it was bound to be executed at once, without further notice.

Rania Sidiropoulou

bored – we love to work and we can do nice things.

You could have heard about us. If you love records, you can read about us as the creators of the biggest envelope in the world. You can find us on the net and watch our lip dub which was made to raise money for one of our schoolmates, who had lost his leg. There is another extraordinary thing: we organised flash mob last summer, when we danced palotás (a Hungarian folk dance) with all volunteers from our town. And if you would like to learn more about us, please, visit the Island of Freedom in Budapest, where we are the first school, which presents something special: a 30 metres long dragon built of bottles to draw people’s attention to the importance of protection of our environment.

Villő (HU)

Crossword

1. The article on cloning was written for scientists. It was over my

2

h…..... (over my h…...... = beyond one’s understanding ) 2.A college education in America costs an a….... and a leg.

1

4 3

(it costs an a…... and a leg = it's very expensive)

5

3.George is really poor. He lives from hand to m…........ (live from hand to m…....... = to barely have enough money to survive) 4.The Boston Symphony Orchestra is head and s............ above any other orchestra in the area.

6

a

9 8 7

(head and s…......... above = far superior to) 5.I’ll help you with your homework if you do the dishes. You scratch my b....... and I’ll scratch yours.

(You scratch my b…...... and I’ll scratch yours =let’s cooperate) 6.Dawn hit the n....... on the head when she said that Tiffany is jealous of Amber.

(Hit the n....... on the head= to be right) 7.Ted was in love from the moment he set e....... on Amber.

(Set e....... on= to look for the first time) 8.Larry won the bicycle race by a h....... . The second- place winner came in just a second behind him.

(By a h......-= by a small amount) 9.Did you really have your h....... set on going to Harvard?

(Have one’s h........ set on = to really want something)

My day starts somehow like this: My mum comes in my room and starts singing to wake me up. And I'm like: “what's worst, waking up or listening to her?” . I'm not complaining though, it's real fun to have somenone to sing for you! You may don't really want to leave your bed, but come on, school's waiting!

So, on the way to school, even after I reach in, I won't be willing to take my headphones off. Music follows my every step and I find it impossible to start my day without some headbanging! And, it's time for class… “I have to stop laughing and talking”, that's what I keep telling myself. But hey, Algebra is sooo boring, and the book, uh the book keeps staring at me: “You can't solve anything, mouhahahahahha”, it's laughing in my face! It may be dif-ficult sometimes, but I wouldn't change anything about it! The teacher's suspicious looks, jokes, friends, romance, everything is there, so I smile and look at the bright side of it!

And after school, I'm starving of course. “Let's not have beens for today, God please”, this is my everyday praying! Sitting on the table for lunch with my family ,is the best part I think. Talking about how well or bad the day that day was, some gossip, some fun, some fussing...everyday stuff that make you feel alive although they're so simple.

It's so nice that I don't want to go back in my room. Nahhh, I'm kidding, I just don't want to study. Sometimes it takes so long that I get bored to death. I have to try though, we all have to, to have a chance for something better. I “finish” my homework, I serf the net or read something, all that as I wait so badly for weekend to come.

This is my life, yours?

Hey! Ho! New Day On The

Alexandra Iordanidou