21 Μαρτίου
Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης και Εξάλειψης των Φυλετικών Διακρίσεων
Η ELSA Greece κάνει ένα διάλειμμα από την ζοφερή επικαιρότητα και στρέφει σύντομα το βλέμμα της στον εορτασμό της 21ης Μαρτίου, της Παγκόσμιας Ημέρας για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων σε συνδυασμό με την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης. Από τη μία, ο ΟΗΕ ήδη από το 1966 θεσμοθέτησε την εν λόγω ημέρα ως φόρο τιμής στα θύματα μίας ειρηνικής διαδήλωσης από την κυβέρνηση του Απαρτχάιντ. Από την άλλη, το 1999 η UNESCO ανακήρυξε την ίδια ημέρα ως την ημέρα εορτασμού ιδίως της γλωσσικής ποικιλομορφίας και της οικουμενικότητας στην ποίηση. Παρόλα αυτά, η σύμπτωση των δύο αυτών παγκόσμιων ημερών δεν είναι τυχαία, καθώς εξ αρχαιοτάτων χρόνων η τέχνη, πόσω μάλλον η ποίηση, εξυμνεί όλα όσα ενώνουν το ανθρώπινο είδος. Ποιητές τόσο εντός των συνόρων όσο και πέρα από τα όρια της χώρας, από την Maya Angelou εώς τον Τάσο Λειβαδίτη, τον Νίκο Εγγονόπουλο ή τον Γιάννη Ρίτσο, εξυψώνουν την ανθρώπινη φύση ως το ανώτατο κοινό γνώρισμα, το οποίο δεν θα μπορούσε να παραμεριστεί στο όνομα των διαφορών εκ καταγωγής ή φυλής. Εξάλλου, η εξάλειψη φυλετικών διακρίσεων προβλέπεται όχι μόνο στην εξειδικεύμενη Διεθνή Σύμβαση για την Κατάργηση Κάθε Μορφής Φυλετικών Διακρίσεων, αλλά και σε κάθε άλλο σύγχρονο κείμενο ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένης της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε. και του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα των Η.Ε., καθώς επίσης και στην πλειονότητα των Συνταγμάτων.
Maya Angelou – Human Family (απόσπασμα)
I note the obvious differences between each sort and type, but we are more alike, my friends, than we are unalike. We are more alike, my friends, than we are unalike. We are more alike, my friends, than we are unalike.
Νίκος Εγγονόπουλος – Στην κοιλάδα με τους ροδώνες (απόσπασμα) Αλήθεια -των αδυνάτων αδύνατο ποτές δεν εκατάφερα να καταλάβω / αυτά τα όντα που δεν βλέπουνε το τερατώδες κοινό γνώρισμα τ’ ανθρώπου / το εφήμερο της παράλογης ζωής του κι ανακαλύπτουνε διαφορές γιομάτοι μίσος διαφορές σε χρώμα δέρματος /φυλή / θρησκεία
Γιάννης Ρίτσος – Καπνισμένο Τσουκάλι (απόσπασμα)
Εδώ είναι φως αδερφικό — απλά τα χέρια και τα μάτια. Εδώ δεν είναι να ’μαι εγώ πάνω από σένα ή εσύ πάνω από μένα. Εδώ είναι να ’ναι ο καθένας μας πάνω απ’ τον εαυτό του. Εδώ είναι ένα φως αδερφικό που τρέχει σαν ποτάμι δίπλα στο μεγάλο τοίχο. Αυτό το ποτάμι το ακούμε ως και μέσα στον ύπνο μας. Κι όταν κοιμόμαστε το ’να μας χέρι κρεμασμένο απ’ όξω απ’ την κουβέρτα βρέχεται μέσα σε τούτο το ποτάμι. Φτάνει με δυο σταγόνες μόνο από τούτο το νερό να ραντίσεις το πρόσωπο του εφιάλτη, και χάνεται καπνός πίσω απ’ τα δέντρα.
Let the Human in you GRow
Έρευνα
Γιώργος Γούλας Βασιλική Τσιομπανίδου