Exposición de Pintura: Danza Cósmica by Embajada de la República Bolivariana de Venezuela en la República Helénica

Danza Cósmica

FOTIS GALANOPOULOS ΦΩΤΗΣ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΣ

FOTIS GALANOPOULOS ΦΩΤΗΣ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΣ Exposición de pintura Έκθεση ζωγραφικής

Espacio Cultural “FRANCISCO DE MIRANDA” Cháritos 6, Atenas Πολιτιστικός Χώρος “ΦΡΑΝΣΙΣΚΟ ΝΤΕ ΜΙΡΑΝΤΑ” Χάριτος 6, Αθήνα

ΦΩΤΗΣ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΣ Danza Cósmica

Στις εσχατιές του σύμπαντος, στου χάους τις προβλήτες, εκεί που όλα μαγικά ανύπαρκτα υπάρχουν… Φώτης Γαλανόπουλος, « Στις εσχατιές του σύμπαντος»

Στην έκθεση «Danza Cósmica» παρουσιάζεται μια καινοφανής φωτοταξία του Σύμπαντος –ή εσωτερική αναγκαιότητα- που υπαιννίσεται τα τοπία του Μύθου. Ο δισυπόστατος παλμός του Φωτός αναδύεται στο εικαστικό έργο του Φώτη Γαλανόπουλου σαν έκρηξη και ανασύσταση ενός σύμπαντος που προκύπτει από την φυγόκεντρη και την κεντρομόλο κίνηση του Φωτός. Η εσωτερική αναγκαιότητα κάθε καλλιτεχνικής έκφρασης νοείται εδώ ως επίμονη αναζήτηση μιας ολοκληρωμένης σύνθεσης που γίνεται αίνιγμα –άνοιγμα- στην ψυχή του ανθρώπου. Σύμφωνα με τον Τζόρτζιο ντε Κίρικο η προοπτική είναι μεταφυσική. Τα έργα του Φώτη Γαλανόπουλου αβίαστα υποβάλλουν μια σχετική απόσταση διότι ο κάθε πίνακας αποτελεί κατά βάθος ένα εννοιολογικό παλίμψηστο που στηρίζεται αισθητικά στην κίνηση των χρωμάτων. Η σπάτουλα γίνεται προέκταση του ψυχισμού του καλλιτέχνη. Το χρώμα προηγείται της σκέψης. Η έκρηξη του Φωτός αποτελεί την απαρχή ενός καινούργιου σύμπαντος που αναδημιουργείται μέσα στον ίδιο τον καμβά. Ο Άνθρωπος γίνεται προέκταση του Φωτός ή, μάλλον, μια αέναα μυστηριώδης ύπαρξη που εμφανίζεται ποικιλοτρόπως ανάλογα με την εικαστική σύνθεση που σκιαγραφείται στο κάθε έργο του Φώτη Γαλανόπουλου. Η εσωτερική σχέση ανάμεσα στη μουσική και τη ζωγραφική νοείται ως απελευθέρωση από τη παραστατικότητα και αναζήτηση συνάμα των εκφραστικών δυνατοτήτων της εικαστικής γλώσσας. Η συνήχηση των χρωμάτων αποκαθιστά τη μεταφυσική συγγένεια μεταξύ Μουσικής και Ζωγραφικής. Στην Danza Cósmica ο θεατής μπορεί να αντιληφθεί τη γέννηση μιας ποιητικής αρμονίας που μετουσιώνει βαθμιαία τον χώρο σε χρόνο, την εικόνα σε ρυθμό. Διόλου τυχαία ο λυρικός ποιητής Φ. Χέλντερλιν είπε κάποτε προφητικά πως εντελώς επάξια αλλά ποιητικά μπορεί να κατοικεί ο άνθρωπος επάνω σε τούτη τη Γη. Σε μια εποχή που κατακλύζεται σταδιακά από τη δύναμη της ψηφιακής εικόνας η τέχνη του Φώτη Γαλανόπουλου καθιστά τον ρυθμό ως θεμελειώδη άξονα μια θέασης του κόσμου που συντάσσεται με την αιώνια κίνηση, την ανεξίτηλη πηγή της Δημιουργίας. Marta Silvia Dios Sanz

En la exposición «Danza Cósmica» se presenta una fototaxia particular del universo –o una necesidad interna- que evoca el paisaje del Mito. El pulso bifásico de la Luz emerge a la superficie de la obra pictórica de Fotis Galanópoulos como explosión y reconstitución de un mundo que resulta de la fuerza centrífuga y centrípeta de la Luz. La necesidad interna toda expresión artística se ve reflejada en una búsqueda constante de la síntesis realizada que se vuelve enigma-apertura- en el alma del hombre. De acuerdo Con Giorgio De Chirico, la perspectiva es metafísica. Las obras de Fotis Galanópoulos sugieren inevitablemente una cierta distancia ya que cada pintura constituye en el fondo un pergamino conceptual sostenido estéticamente por el movimiento cromático. La espátula se vuelve una extensión del mundo psíquico del artista. El color se antepone al pensamiento. La explosión de Luz es el comienzo de un universo que se recrea en la misma tela. El Hombre se vuelve proyección de la Luz, o, mejor dicho, una existencia absolutamente misteriosa representada de múltiples maneras, de acuerdo con la composición pictórica que se va delineando en cada una de las obras de Fotis Galanópoulos. La relación interna entre música y pintura se concibe aquí como una liberación de la representatividad y al mismo tiempo como una búsqueda de las posibilidades expresivas del lenguaje plástico. La consonancia de los colores viene a restituir la conexión metafísica entre la Música y la Pintura. En Danza Cósmica el espectador puede percibir el nacimiento de una armonía poética que va transmutando gradualmente el espacio en tiempo, la imagen en ritmo. No casualmente el poeta lírico F. Hölderlin dijo alguna vez proféticamente que no de mérito, mas, poéticamente habita el hombre sobre esta tierra”. En una época dominada cada vez más por la fuerza de la imagen digital, el arte de Fotis Galanópoulos impone el ritmo como eje fundamental de una visión del mundo identificada con el movimiento eterno, con la inagotable fuente de la Creación. Marta Silvia Dios Sanz