Em juli 2015

Juli 2015

Emigreer Magazine Inhoud 4 6 8 10 12

Voorwoord Spullen pakken en wegwezen Column: Maaike in Curaçao , Caracas baai Emigreren naar Zuid Afrika Column door Fija van Bokhoven,´Adviseur versus zelf doen´ Nieuw Zeeland 14 Cita Mágica 16 Recensie

6 Spullen pakken en Wegwezen Emigreer Magazine

Juli 2015

18 20 22 24

Agenda 2015 Het Rijtuigenmuseum Lissabon P E R U : Interview, een beter leven De keus om te emigreren naar Suriname

22 Stichting Ni単os helpt kinderen in Peru Emigreer Magazine

Colofon: Emigreer Magazine is een uitgave van MediaMix Publishing Verkoop & organisatie: Marcel Wulfers marcel@emigreermagazine.nl

Voorwoord

Redactie: Marcel Wulfers Maandelijks nieuwe auteurs Verschijning: Twaalf keer per jaar.

Iedere eerste dag van de nieuwe maand Informatie en reacties via: info@emigreermagazine.nl

S

teeds vaker blijkt dat er na een vakantie een emigratie gepland word!

Zo verging het ook Jolanda die na haar vakantie is gemigreerd naar Peru om daar een kinderproject te starten. Er zijn daar veel hulploze kinderen die rondzwerven op straat. Hulp is dus van harte welkom.

Een mooi en inmiddels geslaagd initiatief. U leest er over middels een leuk interview in dit julinummer van Emigreer Magazine.

Tevens halen we een stukje geschiedenis over Nederlands -Indië naar voren. Een familieverhaal! Niet alles gaat altijd maar over rozen bij een emigratie. Struikelblokken als vervoer, werk of taal en ook integratieproblemen zijn vaak gehoorde problemen van geëmigreerden. Toch blijven ze ondanks deze tegenvallers vechten voor hun nieuwe bestaan. En dat valt te bewonderen.

Copyright 2011 MediaMix Publishing. Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een automatisch gegevensbestand of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen of enige andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.

Uitgever en auteurs verklaren dat deze uitgave op zorgvuldige wijze naar beste geweten is samengesteld. Evenwel kunnen uitgever en auteurs op geen enkele wijze instaan voor de juistheid of volledigheid van de informatie Uitgever en auteurs aanvaarden geen enkele aansprakelijkheid voor schade, van welke aard dan ook, die het gevolg is van handelingen en/of beslissingen die gebaseerd zijn op bedoelde informatie.

Blader maar gauw door naar de volgende pagina. Wij wensen u in ieder geval een fijne vakantie toe. Wie weet besluit u ook, net als de vele voorgangers om definitief te emigreren naar uw favoriete vakantiebestemming.

Bent u nog niet ingeschreven op onze maandelijkse nieuwsbrief?

U kunt u zelf hier aanmelden!

Marcel Wulfers Uitgever

Emigreer Magazine

Spullen pakken en wegwezen Indonesië, Bali. 10 Juni 2014 Rijstvelden zover je maar kunt kijken maken voortaan deel uit van ons nieuwe thuis

Emigreren doe je niet een-twee-drie, daar gaat wel een periode van voorbereiding aan vooraf. Om over de aanpassingsperiode nog maar te zwijgen. Onze verhuizing van Nederland naar Bali is ook echt niet over een nacht ijs gegaan. Bij elke tegenslag, kon ik kracht putten uit het verhaal van mijn vader die ooit met zijn ouders emigreerde van Indonesië naar Nederland.

Een dikke bankrekening is een goed uitgangspunt om het avontuur aan te gaan. Ruim de tijd nemen om het huis op te ruimen, spullen te pakken en afscheid te nemen van iedereen, volgt daarna. Ons spaarpotje aakte redelijk snel op en uiteindelijk heb ik best wat persoonlijke spullen weggegooid, omdat ik ze niet kon meenemen.

gemakkelijk. Materieel gezien, kun je er snel warmpjes bij zitten (klinkt raar in de tropen), maar de mentale aanpassing wordt vaak vergeten.

Bij dit alles wat ons overkomen is tijdens het verhuizen en aanpassen in het nieuwe land, heb ik vaak gedacht aan mijn grootouders die met kinderen en een paar koffers ruim 50 jaar geleden hetzelfde deden: Emigreren, maar dan in omgekeerde richting. Vanuit Indonesië vertrokken zij in 1961 naar Nederland.

Uiteindelijk, want in eerste instantie hadden ze geen plannen om te verkassen.

Ze voelden zich thuis in Indonesië. Toch heeft de zus van mijn oma hen overgehaald. ,,In Nederland is een betere toekomst voor de kinderen,” tegen een dergelijk argument kun je moeilijk in gaan.

Het klinkt heel aannemelijk, dat een verhuizing, spullen oppakken om ze vervolgens ergens anders neer te zetten, zonder slag of stoot verloopt. Helaas ben ik nu de brenger van slecht nieuws, want het is niet

Emigreer Magazine

Het schip Willem Ruys bracht duizenden mensen uit Indië naar Nederland Hoe verliep die migratie toen, van Indië, later Indonesië, naar Nederland voor onze grootouders en ouders? In de meeste gevallen hadden ze geen grote zak met geld en geen tijd om het huis uit te ruimen.

Wie in de jaren ’50 naar Nederland wilde (moest), hoorden meestal een week van te voren dat er een plek voor het gezin was op de boot. De oorlog en de bersiap-periode hadden ze net achter zich gelaten, er was geen mogelijkheid geweest om te sparen. Hals over kop stapten de meeste gezinnen op de boot, vaarwel zwaaiend naar hun geliefde land van herkomst.

In het geval van mijn grootouders en vader was die goedgevulde portemonnee ook niet aanwezig. Vlak voor vertrek was mijn opa’s pensioen afgekocht, zodat hij met een koffer vol cash op het vliegveld stond. Mijn vader weet nog goed dat het grote bedrag aan rupiahs niet de grens over mocht. Door de hekken van het vliegveld hebben ze, aan wie het maar wilde ontvangen, het geld weggegeven.

Decennia later wordt mijn vader herenigd met zijn oude schoolvriendjes, inmiddels allemaal 60plussers, maar ze noemen elkaar nog steeds ‘vriendjes’. Ze vragen hem hoe het hem is vergaan na al die jaren in de Filipijnen. ,,De Filipijnen?” Je begrijpt de frons op het voorhoofd van mijn vader op dat moment. Vlak voor de migratie naar Nederland mocht hij aan niemand vertellen over de plannen, want het vertrek was uiterst geheim. Net als mijn vader hadden de meeste mensen geen tijd om zich goed voor te bereiden op de reis die komen ging. Zoiets als afscheid nemen van vriendjes was niet altijd mogelijk. Het moet mening kinderhart hebben gebroken in die tijd.

Archieffoto van het schip Willem Ruys

Terug naar het heden: waarom kan ik kracht putten uit dit verhaal? Doordat ik het verhaal ken (ik heb ernaar gevraagd, doe dat zelf ook indien het nog kan), vergeet ik niet waar we vandaan komen.

Ik heb ervan geleerd dat het soms tegen zit in het leven, en behoorlijk ook, maar dat je altijd moet blijven vechten. Als je met niks in een land komt, zoals mijn vader en zijn lotgenoten, dan vecht je extra hard om er wat van te maken. Wie ben ik om het bijltje erbij neer te leggen, als zij dat ook nooit hebben gedaan?

Emigreer Magazine

Caracasbaai

Emigreer Magazine

Dit alles om het strandplezier zo hoog mogelijk te houden. Caracasbaai heeft ook zo’n bord, alleen alles wat erop staat wat niet mag, gebeurt daar wel!

Tegen het einde van de middag begint het vol te lopen met verjaardagsfeestjes, familiefeestjes of gewoon-gezellig-samenzijn-feestjes. Pickups worden achteruit de parkeerplaats op gereden, muziek wordt aangezet en het feest kan beginnen.

Heerlijk!

Maaike

Caracasbaai is voor mij totaal geen zwem-strand.

Er ligt een foeilelijk groot booreiland, je vindt geregeld bbq-botjes in de branding en kolen op het strand. Voor mij is echt een strand waar het gaat om gezelligheid, veel eten en feest. Ik vind het heerlijk om te genieten van de eindeloosheid van de zee en de kolossaalheid van het booreiland, het uitzicht op het oude quarantaine-huis met een rosé’tje in je hand een een stuk vlees op je bord!

Column

Lang leve Caracasbaai!

Caracasbaai Als mensen mij vragen wat typische Curaçaose gewoontes zijn, vertel ik ze vaak over de barbecues.

In Nederland is dit vaak een speciaal moment, want echt zomerse dagen (en dan bedoel ik die waarop het ’s avonds lang warm blijft) zijn helaas wat aan de zeldzame kant. Bij een Nederlandse bbq denk ik ook vaak aan zwartgeblakerd vlees op je bord met ketchup en salsa saus. Op Curaçao wordt er op een heel ander niveau gebbq’d. Bijna iedereen heeft wel een fancy grill of een grote ‘old skool’ kolen bbq. Elk moment wordt aangegrepen om de bbq aan te steken en een lekker stuk lomito (ossenhaas) te grillen!

Voor de echte local wordt de bbq ook geregeld in de pickup gehesen samen met alle benodigdheden: een jug met ijs, veel bier (het liefst Polar of Amstel Bright) en nog meer vlees. Op de Caracasbaai wordt dit alles weer uitgeladen en de familie en vrienden verzamelen zich onder de palapa’s (rieten parasollen) die op het strand staan.

Je moet weten dat op alle openbare stranden een groot bord staat met alles wat op het strand wel en niet mag.

Geen bbq, geen auto’s op het strand, geen muziek, etc.

Emigreer Magazine

Emigreren naar Zuid-Afrika Emigreren... steeds meer Nederlanders kiezen ervoor om in het buitenland te werken, een eigen bedrijf op te zetten, te studeren etc. Zuid-Afrika is in groeiende mate een land dat Nederlanders aantrekt als emigratiebestemming. Voor sommigen is het een avontuur voor één of enkele jaren. Voor anderen is het de bedoeling daadwerkelijk voor altijd in Zuid-Afrika te gaan wonen.

De immigratie-agenten van Intergate Immigration hebben met succes alle vereiste examens afgelegd en zijn geregistreerd bij het Zuid-Afrikaanse ministerie van Binnenlandse Zaken. Ons registratie nummer is 2007/01/0485. All onze diensten worden uitgevoerd binnen de kaders van de ZuidAfrikaanse immigratiewet. Onze diensten op het gebied van consultatie zijn niet verkrijgbaar via overheidskanalen. De aanvraagformulieren die worden gebruikt in het aanvraagproces kunnen ook gratis worden afgehaald bij ieder kantoor van Home Affairs (het Zuid-Afrikaanse ministerie van Binnenlandse Zaken).

Of het nu gaat om vertrek uit Nederland voor tijdelijk of om een permanente emigratie naar ZuidAfrika, Intergate Immigration staat u graag met raad en daad bij tijdens alle fasen van uw immigratie. Wij zijn gespecialiseerd in het bieden van complete oplossingen. In de eerste plaats evalueren wij voor welk type visum of vergunning u in aanmerking komt. Vervolgens geven wij een complete begeleiding bij het aanvragen van deze vergunning. Een professionele ’file manager’ helpt u bij het verzamelen van alle benodigde documenten en loodst u door het hele proces. Naast serviceverlening op dit gebied, begeleiden wij u ook graag bij andere zaken. Emigratie brengt immers veel meer met zich mee, dan alleen het verkrijgen van de juiste permit. Met dit in gedachte kunnen wij u desgewenst ook bijstaan met het openen van een bankrekening, het afsluiten van de juiste verzekeringen (zorgverzekeringen, autoverzekeringen) en indien noodzakelijk met het vinden van geschikte woonruimte. Heeft u kinderen en wilt u weten welke scholen goed zijn? Ook daarvoor kunt u bij ons terecht! Voor vragen over deze of andere additionele diensten kunt u natuurlijk altijd even contact met ons opnemen.

Naast de mogelijkheid tot een complete begeleiding bij alle aspecten van de immigratie naar ZuidAfrika, ligt de kracht van Intergate in het feit dat de Client Managers uw eigen taal spreken. Zelf hebben zij het immigratieproces ook doorlopen, hierdoor kennen zij de vragen die bij u als klant spelen en weten (meestal uit eigen ervaring) de antwoorden hierop.

Denkt u ook over emigratie naar Zuid-Afrika?

Heeft u vragen over wat de mogelijkheden zijn?

Neem dan contact met ons op voor een vrijblijvend advies!

Contact opnemen kan via deze website

Emigreer Magazine

Emigreer Magazine

Adviseur versus zelf doen Het is vaak moeilijk om te besluiten of je wel of niet gebruik moet maken van een emigratie-adviseur. Het zijn extra kosten en misschien kun je het net zo goed zelf doen. Velen hebben een visumaanvraag succesvol zelf voltooid. Er zijn ook mensen van wie hun visumaanvraag afgekeurd wordt en waarbij een adviseur ze had kunnen helpen. Deze mensen moeten opnieuw kosten maken als ze besluiten het nog een keer te proberen, maar dan met hulp van een adviseur.

Het is niet verplicht om een adviseur te gebruiken, het is een persoonlijke keus. De ene visumaanvraag is de andere niet en de ene persoon is de andere niet. Wat de een eenvoudig vindt kan een ander wekenlang hoofdpijn geven.

Als je besluit om een adviseur te gebruiken, verzeker je er dan van dat het er eentje is die een geldige licentie heeft. Dit kun je nakijken op https://iaa.ewr.govt.nz/PublicRegister/ Search.aspx .

Er zijn vele goede emigratie-adviseurs. Het voordeel van het licentiesysteem is dat de rotte appels verwijderd kunnen worden. Het nadeel is dat eigenlijk alleen opgetreden kan worden tegen adviseurs in Nieuw-Zeeland en niet daarbuiten omdat daar de Nieuw-Zeelandse wetgeving niet geldt.

Wat je ook besluit, laat je niet leiden door meningen van anderen, maar ga af op waar je je zelf prettig bij voelt. Je portemonnee hoeft ook geen belemmering te zijn. Er zijn vaak meerdere opties in serviceniveau beschikbaar die advies voor elk budget mogelijk maken.

Daarnaast zijn er opties voor adviseurs die in Nederland gevestigd zijn of adviseurs die in Nieuw-Zeeland gevestigd zijn.

Mijn klanten vinden het een voordeel dat ik in Nieuw-Zeeland woon, omdat ik dan dicht bij het vuur zit. Van hieruit een goede werkrelatie opbouwen en onderhouden met een cliĂŤnt in Nederland is met de moderne communicatiemogelijkheden ook geen enkel probleem.

Fija van Bokhoven Licensed Immigration advisor info@experienzimmigration.co.nz

Emigreer Magazine

ONTVANG VIJF GRATIS VERHUISOFFERTES

Vraag hier uw offertes aan Voor dat er verhuisd kan worden, moet eerst alles op orde zijn. Alles moet klaar staan en ingepakt zijn waarbij gewicht ook een rol speelt. Verdeel het gewicht over meerdere dozen en pak alles goed in.

Wikkel breekbare spullen in noppenfolie of doeken en plaats deze zorgvuldig in de dozen. Zorg dat de dozen gelabeld zijn met de naam of afkorting van de kamer van bestemming. Nummer de dozen en maak een lijst zodat je altijd weet wat er in een doos zit.

Daarmee kunnen de dozen tevens rechtstreeks in de juiste kamers worden gezet.

Verhuizen naar het buitenland:

Inpakken Het is van groot belang dat de inboedel zeewaardig verpakt wordt, omdat de lading behoorlijk kan bewegen tijdens het laden en/of lossen de containerscheper (of van het vliegtuig) en uiteraard ook tijdens de vaart (of vlucht). Met name kostbare en breekbare goederen zoals schilderijen, servies en glaswerk of antiek worden dienen vakkundig verpakt te worden, soms zelfs in speciale houten kratten. U kunt ervoor kiezen om een deel van het inpakken zelf te doen, zodat u op de verhuiskosten kunt besparen. Wij raden u echter aan om vooral bij overzeese verhuizingen het inpakken over te laten aan uw verhuisbedrijf.

Demontage De demontage van grote meubelen die niet in zijn geheel vervoerd kunnen worden kunt u laten uitvoeren door uw verhuizer. De meeste verhuizers hebben een handyman in dienst die zich over de demontage zal ontfermen. Besluit u dit zelf te doen overleg dan van te voren met uw verhuisbedrijf welke goederen gedemonteerd moeten worden. Omdat bij verhuizingen overzee de prijs vaak per kubieke meter wordt vastgesteld kan het voordeliger zijn om veel grote meubels te demonteren.

Emigreer Magazine

Cita Mรกgica, (magische afspraak) de voordeligste makelaar van La Palma La Palma, Canarias

Kijk op onze website voor meer informatie:

www.citamagica.eu

Nieuwste aanbod

Emigreer Magazine

Emigreer Magazine

Met deze verhalen in ons achterhoofd hebben wij in Nederland diverse internationale transport bedrijven over de vloer gehad voor een oriënterend gesprek en natuurlijk een inschatting van de hoeveelheid spullen die vervoerd moesten worden met daarbij horende offerte. Het viel ons op dat de zaken nogal uiteen liepen. Veel bedrijven hebben vertegenwoordigers die na een kort interview onzerzijds bleken niet veel over de specifieke situatie Nederland-la Palma te weten. Ook viel ons op dat bij veel bedrijven het niet mogelijk was om ook zelf een rol in de verhuizing te spelen. Zij zouden komen met mankracht en pak materiaal en alles werd ingepakt, genoteerd en vervoerd. Hierdoor liepen ook de kosten van zo’n verhuizing nogal uiteen.

RECENTIE

Geschreven door Paulien Haar www.finca-lacruz.com lacruzfinca@gmail.com Verhuizen….. vaak de laatste stap die gezet word in een nieuw leven op een andere plek. Een verhuizing binnen de stadsgrenzen, naar een andere stad of zoals in ons geval naar een plek, dik 3000km verderop: het eiland la Palma ergens in de Atlantische oceaan.

Via online research en vragen aan verschillende ‘die ons voor gingen’ op forums hadden we al diverse verhalen gelezen die ons op z’n minst wat zorgen baarde….

Papieren die niet in orde waren, inboedel die op een heel ander eiland stond te wachten, de afspraak ‘deur tot deur’ die in de praktijk bleek: ‘zoek het lekker zelf uit’ en maanden lang wachten op inboedel die ‘gewoon’ in de haven staat om redenen die je niet weet.

Je beheerst de taal nog niet goed genoeg en/of je kent de juiste wegen nog niet om alles geregeld te krijgen.

Uiteindelijk is onze keuze gevallen op het bedrijf HALO removal logistics met Hans Hageman aan het roer. Hans is een man uit het vak met jarenlange ervaring en dito internationale contacten. Hans heeft geen poeha, maakt geen mooie verhaaltjes, maar is gewoon duidelijk en recht door zee. Hij kan ons ook gelijk van A tot Z duidelijk maken hoe alles in zijn werk gaat, wat eventueel onze rol daarin kan zijn en is daarin flexibel en meedenkend.

Hans werkt ook met contacten ‘op bestemming’ die Engels spreken en (net als Hans) adequaat en efficiënt op al onze vragen reageren. En de prijs was ook nog eens heel scherp! Al met al dus een top prijs-kwaliteit verhouding met een hoog gevoel van veiligheid. Wel zo fijn als je al de andere spookverhalen moet geloven.

Uiteindelijk is ook het gehele transport precies gegaan zoals van tevoren geschetst. Wij willen Hans Hageman van HALO removal logistics en zijn mensen op Tenerife/ la Palma (Gil Stauffer transport) aanbevelen als er internationaal verhuisd moet worden en helemaal naar de Canarische eilanden!

Contact informatie: HALO removal logistics: Mail: info@halo-logistics.nl Telefoon: +31 (0)224 851666 Mobiel: +31 (0)6 12928396

Emigreer Magazine

Internationale verhuizers

mediamix P u b l i s h i n g

Adios Holanda Wereldverhuizers Atlas Movers Derksen Verhuizingen Dijkshoorn HACON containerverhuizingen HALO wwereldverhuizer Hazeleger verhuisservice Jacobs verhuizingen B.V. Oranje verhuizers Stealth-Verhuizingen

Vraag hier 6 verhuisoffertes aan!

Doorklikken naar deze Internationale verhuisbedrijven kan ook via de hompage van www.emigreermagazine.nl

Emigreer Magazine

AGENDA 2015 Emigratiedag voor Australië, Canada of Nieuw Zeeland Visa4you Datum: 2 t/m 4 oktober 2015 Zaterdag 12 september organiseert Visa4you een emigratiedag voor iedereen Jaarbeurs Utrecht. die overweegt te emigreren naar Australië, Canada of Nieuw Zeeland.

Bent u op zoek naar een tweede huis in binnen- of buitenland? Dan bent u hier op Visa4you is een erkend visumspecialist de juiste plek! voor deze landen. De emigratiedag gaat over zowel tijdelijke als permanente De beurs richt zich naar een heel specifieemigratie en visumaanvragen. Diverse ke doelgroep: de medioren van deze visumspecialisten houden lezingen en er samenleving. Het gaat meestal om worden films getoond van al geëmigreerde tweeverdieners (40-plussers) met een Nederlanders. Verder is er een informatie- hoger dan gemiddeld netto-inkomen en markt waar verschillende bedrijven kinderen die het huis uit zijn. aanwezig zijn die u tijdens het emigratietraject kunnen helpen. Op een ontmoeVroeger was die leeftijdscategorie eerder tingsplein kunt u informatie, ervaringen en geneigd om te sparen, maar nu willen ze tips uitwisselen met mensen die het visum genieten, zichzelf in de watten leggen. onlangs verkregen hebben, en op het punt staan te emigreren.

Klik hier voor meer informatie

Emigreer Magazine

Emigreer Magazine

Het Rijtuigenmuseum Lissabon In Lissabon in de wijk Belém en vlakbij het Jeronimus klooster, staat het Nationaal Rijtuigenmuseum (Museu dos Coches). Het is geopend in 1905 als Koninklijk Rijtuigen Museum. De toenmalige Koningin Amélia is hiervoor als grondlegger verantwoordelijk geweest om de rijtuigen van het Koninklijke Huis aan het publiek te tonen. Dit museum is een van de vele bezienswaardigheden in deze wijk. Bijna naast het Jeroniumusklooster, maar ook dichtbij het Presidentsmuseum en het Elektriciteitsmuseum. Aan de overkant ligt de rivier de Taag met gezellige terrasjes aan het water.

huis. Hierdoor is het initiatief ontstaan de rijtuigen op een locatie te brengen en tentoon te stellen aan het publiek. Samen met een luitenant-kolonel van de Cavalerie, tevens raadsheer van de Koning is het project tot stand gekomen. De voormalige rijdstallen van het koninklijk paleis in Belém, is de plek waar de Koningin de oude aristocratische voertuigen van het Portugese Koninklijke huis met de bijbehorende accessoires samenbracht. Dit bijzondere erfgoed is verspreid geweest over verschillende opslagruimten en koetshuizen van de Koninklijke paleizen.

De collectie De oorspronkelijke collectie telt in eerste instantie 29

Het museum is in het bezit van de meest oudste en

voertuigen, uniformen, harnassen en cavalerieacces-

beroemdste collectie koninklijke rijtuigen ter wereld.

soires die in gebruik zijn geweest bij de Koninklijke

De rijtuigen stammen uit de 17e, 18e en 19e eeuw en

familie. Het is het nalatenschap en privé-eigendom

zijn grotendeels afkomstig van de Portugese koninklij-

van het vroegere Portugese Koninklijk Huis. De col-

ke familie. Het museum is gevestigd in de voormalige

lectie is uitgebreid en bestaat uit toerrijtuigen, berli-

stallen van het Paleis van Bélem. Vandaag de dag is

nes, karossen, diligences, draagbare ligstoelen, rijtui-

Portugal een republiek, maar voorheen dus een Ko-

gen voor kinderen en kinderstoelen. Na de oprichting

ninkrijk. Niet alleen de rijtuigencollectie is bijzonder.

van de Republiek in 1910, is het museum omgedoopt

Het pand waarin het museum is gevestigd, is minstens

tot het Nationaal Rijtuigen Museum en de collectie

net zo bijzonder en de moeite waard.

uitgebreid met andere voertuigen van de toenmalige regering en enkele aristocratische huizen.

Geschiedenis van het ontstaan Koningin Amélia van Orleans en Bragança, vrouw

De oude locatie

van Koning Carlos I, is grondlegger van het museum.

Niet alleen de collectie van het museum is schitte-

Zij is zich bewust geweest van de culturele waarde

rend. Het museum was tot voor kort gelegen aan de

van de ceremoniële voertuigen van het koninklijk

rivier de Taag in de wijk Belém in het westelijk deel

Emigreer Magazine

van Lissabon. In 1726 is het pand gekocht door ko-

schild en zwaard draagt. Hij rijdt in een wagen ge-

ning João V. Hij kocht het van de graaf van Aveiras.

trokken door leeuwen met de vrouwelijke figuur van

Het oude museum is gebouwd in neoklassieke stijl

de victorie ernaast. In 1940, is een nieuw project ge-

naar het ontwerp is van een Italiaanse architect. De

start onder leiding van de architect Raul Lino. Dit is

Quinta is eerst gebruikt als manege en later verbouwd

de uitbreiding van de tentoonstellingsruimte en de

als museum. De centrale hal van het oude museum is

bouw van de nieuwe entreehal. Tussen 1999 en 2001

50 meter lang en 17 meter breed, een bijzondere en-

is de restauratie van het dak van het gebouw uitge-

tree. In het museum heeft het bovenste deel van de

voerd.

van de twee verdiepingen tellende zaal tribunes die verbonden zijn door smalle galerijen met kolommen,

De nieuwe locatie

voorheen bedoeld voor de Koninklijke familie en het Hof om hippische wedstrijden kijken die hier vroeger

Helaas is het oude pand te klein voor de uitgebreide

werden gehouden. Je kon de rijtuigen van bovenaf

collectie en kreeg het museum in het voorjaar van

bekijken. De gesloten koetsen zijn aan de bovenkant

2015 een nieuwe locatie. Het nieuwe museum heeft

vaak voorzien van mooi snijwerk of andere versierin-

een moderne uitstraling en bevat ruimtes voor perma-

gen en waren dus zo mooi zichtbaar.

nente en tijdelijke tentoonstelling, een gedeelte waar restauratiewerkzaamheden worden uitgevoerd voor het behoud en herstel van het erfgoed. Het museum

Het plafond Het plafond in de hal heeft mooie decoratieve motieven die gekoppeld zijn aan de ruitersport. Op het plafond van de museumzaal zijn drie grote ovale medaillons geschilderd met symbolische beelden. De eerste schildering is de figuur van een Portugese ridder met vier vrouwelijke figuren die de continenten symboliseren. Ze zijn gemakkelijk te herkennen door het dier dat hen begeleidt: het paard voor Europa, de kameel voor Azië, de krokodil voor Afrika en de papegaai voor Amerika. In het middelste medaillon is een vrouwelijke figuur geschilderd met een kroon op haar hoofd en een hoorn die zijn in haar armen vasthoudt.

Deze schildering staat symbool voor vrede en welvaart van het koninkrijk. In het derde medaillon wordt de oorlog uitgebeeld door de figuur die een lans,

heeft nu een meer publieke functie en zijn er een bibliotheek en auditorium gehuisvest en ruimte voor meer culturele activiteiten, eetgelegenheden en informatiepunt voor het toerisme. De omliggende gebieden van het nieuwe museum, met inbegrip van het museumplein is een gratis zone en een plek om te wandelen en te recreëren.

Meer informatie Vandaag de dag heeft het museum een collectie die uniek is vanwege de artistieke verscheidenheid van de ceremoniële voertuigen uit de 17e, 18e en 19e eeuw. Informatie over de openingsdagen, openingstijden en entreeprijzen vind je op de vernieuwde site van het Rijtuigenmuseum.

Emigreer Magazine

Jolanda met de kinderen

Interview: Een beter leven Inmiddels al bijna twintig jaar geleden vertrok Jolanda van den Berg voor een vakantie naar Peru. Het was in de oude hoofdstad Cusco waar ze werd gegrepen door het lot van vele kansarme, verwaarloosde straatkinderen, die vaak met (huiselijk) geweld in aanraking komen en geen liefde om zich heen hebben. Bij terugkomst in Nederland wist Jolanda zeker dat iets wilde doen om deze kinderen te helpen. En dus verliet ze Nederland in 1995 voorgoed en startte ze Stichting Niños Unidos Peruanos.

De vakantie in Peru heeft je leven voorgoed veranderd. Kun je wat vertellen over de situatie die je destijds in Cusco aantrof?

“Veel dingen zijn veranderd sinds ik hier voor de eerste keer was in 1995, vooral het straatbeeld”, vertelt Jolanda. “Wat mij toen zo enorm trof waren al die kinderen die overal rondliepen en probeerden je iets te verkopen, schoenen te poetsen of om geld bedelden.

Nu is dat nauwelijks meer mogelijk omdat de regels veranderd zijn en er geen straatverkopers of schoenpoetsers meer in het centrum van de stad mogen komen. Dat betekent overigens niet dat de armoede is opgelost, maar alleen dat het minder zichtbaar is voor toeristen.”

Je was vastberaden om deze kinderen te helpen.

Hoe heb je dat aangepakt?

“Na mijn vakantie in Peru ben ik bij thuiskomst meteen iedereen die ik maar kende een brief gaan sturen met wat vakantiefoto´s en de vraag dat als ik naar Peru zou gaan verhuizen om iets voor deze kinderen te doen, of ze dan bereid zouden zijn mij met 10 gulden per maand te helpen. Binnen twee maanden had ik tot mijn grote verbazing meer dan 40 ‘donateurs’. Het verbaasde mij zo omdat ik geen plan of echte uitleg had over wat ik dan precies zou gaan doen. Mijn gedrevenheid werkte blijkbaar erg aanstekelijk en mensen geloofden erin dat ik werkelijk wat kan betekenen. Daarna durfde ik het aan om een

Emigreer Magazine

concreet plan te gaan maken voor een verhuizing naar Peru.”

Hoe verliep de verhuizing van Nederland naar Peru?

“Zes maanden na mijn vakantie in Peru heb ik een groot afscheidsfeest op het strand met vrienden en familie gehouden en daarna vertrok ik voorgoed en alleen naar Peru. Aangekomen in Peru ben ik eerst een kamer gaan zoeken. Uiteindelijk vond ik iets in de plaatselijke krant en ben daarna meteen ook Spaanse les gaan nemen, aangezien ik geen woord Spaans sprak. In het huis waar ik ben gaan wonen de eerste maanden deelde ik met drie Peruanen.”

Inmiddels is jouw geweldige initiatief uitgegroeid tot Stichting Niños. Wat doet deze stichting allemaal voor de kinderen in Cusco?

loven niet in ongelijke verhoudingen, waarbij de een geeft en de ander alleen ontvangt. We willen zelf werken voor ons geld en onze medewerkers een normaal salaris geven voor hun werk. Het tweede hotel konden we in 2001 openen nadat de stichting gegroeid was en we ook inkomsten hadden uit het eerste hotel. Het derde hotel is een haciënda, geopend in 2008. Deze haciënda bevindt zich op een sprookjesachtige plek iets buiten Cusco, waar we verschillende bungalows verhuren. Ook lopen er een aantal paarden rond.

De winst van de drie hotels gaat voor 100% naar de projecten.”

Onlangs hebben jullie een taartenwinkel en cadeauwinkel geopend? Kun je hier wat meer over vertellen?

“De missie van de Stichting is om zoveel mogelijk kansarme en verwaarloosde kinderen in en om Cusco een beter leven en een betere toekomst te geven. Mijn reden om naar Cusco te verhuizen en daardoor ook het motto van onze stichting is, luidt ‘Al help ik er maar één’. En hoewel dat er inmiddels 600 per dag zijn geworden, telt dat nog steeds.

Behalve de 600 kinderen hebben we inmiddels ook ruim 90 volwassen Peruanen aan werk geholpen. De stichting werkt niet met vrijwilligers en uitsluitend met lokale mensen. Deze mensen onderhouden op hun beurt hun gezinnen, waardoor men met gemak die 90 met vijf kan vermenigvuldigen. In totaal profiteren er nu dus 1000 mensen van het feit dat er ooit één persoon, de stap heeft genomen om naar Cusco te vertrekken. Dit geeft een erg goed gevoel.”

Eten voor de kinderen Kun je wat meer vertellen over de vijf kinderrestaurants en de drie Niños hotels?

“Deze winkels zijn onderdeel van ons nieuwe jongerenproject. De jongeren leren in de winkels een heel gevarieerd pakket: marketing, voorraadbeheer, design, administratie, productie en verkoop. De inkomsten van de winkels hebben maandelijks een ander doel: van gymschoenen voor de sportlessen tot schoolmaterialen of voor wat dan ook dat op dat moment aan de orde is.

“In de vijf kinderrestaurants krijgen dagelijks 600 verwaarloosde kinderen (5 tot 12 jaar) twee maaltijden, huiswerkbegeleiding en medische en tandheelkundige verzorging. Ze kunnen spelen, sporten en lezen in veiligheid, worden emotioneel begeleid, krijgen aandacht, liefde en de kans om kind te zijn. Nieuw vanaf dit jaar is ons jongerenproject waar 48 jongeren en ook oudere studenten terecht kunnen.”

“Het eerste Niños Hotel zijn we gestart in 1998”, vertelt Jolanda verder. De reden voor de start van dit hotel was om niet volledig afhankelijk te zijn van donaties.

En ook omdat we geloven in zelf onze handen uit de mouwen te steken om inkomsten te genereren. We ge-

Emigreer Magazine

Het team Niños Unidos Peruanos Wat zijn jullie plannen voor de toekomst?

Benoeming tot ridder !

Gefeliciteerd met je benoeming tot Ridder in de orde van Oranje Nassau! Hoe is dit zo gekomen?

“Tja, dat was voor mij echt een enorme verrassing!

Een donateur van onze stichting heeft mij voorgedragen en daarna start er een onderzoek naar je. Je moet namelijk aan allerlei eisen voldoen om in aanmerking te komen. Ons team in Nederland heeft dat verder allemaal geregeld en ik wist werkelijk niets tot het moment van de uitreiking op mijn verjaardag op 26 april van dit jaar.”

“Voor de kinderen van onze stichting was de hele uitreiking werkelijk een sprookje, aangezien de Nederlandse consul uitlegde dat het een hele bijzondere benoeming was van de koningin van Nederland. De kinderen hebben alles met open mond bekeken. In Peru hebben we geen koningshuis maar een president, en ‘koningen en koninginnen’ spreken natuurlijk heel erg tot de verbeelding.”

“Waar we vanaf het begin altijd mee bezig zijn geweest, is het zoeken van een balans tussen zelf inkomsten genereren en donaties ontvangen voor de projecten. In de toekomst zal de nadruk nog meer liggen op het zelf genereren van inkomsten. Door de crisis in Europa wordt het namelijk steeds moeilijker om donaties te krijgen. Ons doel is om nog meer onafhankelijkheid te creëren en uiteindelijk uit te komen op volledige onafhankelijkheid met onze projecten. Gelukkig hebben we een hele trouwe achterban waardoor we de afgelopen jaren enorm zijn gegroeid.”

“We hopen dat nog meer mensen ons gaan steunen en in ons concept geloven. Wij zijn ervan overtuigd dat het geven van middelen aan mensen om zelf hun inkomsten te verdienen, dé manier van helpen is. De bedoeling is om in onze projecten altijd een win/ win/win situatie te creëren: opleiding in combinatie met ondernemen, salarissen voor de betrokken mensen en daarnaast inkomsten voor de projecten.

Naar ons idee is dat de enige goede manier van ontwikkelingshulp. Onze hotels en nu ook winkels zijn daar een goed voorbeeld van!”

Tripadvisor heeft het Niños Hotel wederom uitgeroepen tot Best Hotel 2013. Wat maakt jullie otels zo bijzonder?

Meer weten over Stichting Niños, de hotels en de winkels?

“Waar we altijd naar op zoek zijn is een sfeer scheppen van ‘thuis voelen’. Open haard, lekker eten, vriendelijk personeel, kunst aan de muur, zonnige binnenplaats met heerlijke cappuccino, maar ook goede bedden, schone kamers en een warme douche. We letten op de details en dat is denk ik wat het verschil maakt.”

Websites: www.ninoshotel.com & www.stichtingninos.com Facebook: www.facebook.com/stichtingninos & www.facebook.com/Ninosshopcusco Wil je het project bezoeken? Maak dan een afspraak bij de receptie van het Niños Hotel in Cusco.

Dagelijks worden er om 17:00 uur rondleidingen gegeven. En mocht je iets willen meenemen voor de kinderen, dan zijn ondergoed en tweedehands kinderkleding heel erg welkom!

Emigreer Magazine

AMBASSADEUR Met trots kunnen we u vermelden wij dat we met Emigreer Magazine vanaf deze maand officieel ambassadeur zijn van de Stichting Ni単os.

Emigreer Magazine

De keus om te emigreren naar Suriname

In 2004 hebben we de keuze gemaakt om alles in Nederland achter te laten en een nieuw leven op te bouwen in Suriname. Aanvankelijk was er de keuze tussen Zuid-Afrika en Suriname, maar na veel wikken en wegen en vooral heel veel informatie op zoeken viel de keus op Suriname. Een keus die ons leven drastisch zou veranderen in alle opzichten.

Niet alleen mijn eigen leven, maar ook het leven van mijn man en onze kinderen.

Nu zullen velen zich wellicht afvragen waarom we wilden emigreren. Het morele verval in Nederland was toch een zeer groot punt voor ons, want wilden we onze kinderen op laten groeien in een land waar men geen respect voor de ander heeft? Waar men de mond vol heeft van allerlei rechten en vrijheden, maar feitelijk beperkt is door de ene regel na de andere?

Hier komt nog bij dat Nederland niet meer gezond is door alle vervuiling. Zowel mijn man als kinderen hebben astma/bronchitis en dat werd er niet beter op.

Mijn man werd bij tijd en wijle ondanks medicatie overvallen door zware astma en mijn zoon lag om de drie/vier weken plat met een aanval, gepaard gaande met koorts die zo nu en dan ruim boven de 40째C uitkwam (met uitschieters tot 43째C). En dan moet je de keuze maken: laat je alles achter je en vertrek je of

blijf je waar je bent? Toen we als zendeling gevraagd werden naar Suriname te gaan was er van mijn kant geen twijfel: dit zou wel eens de oplossing voor ons kunnen zijn. En zo namen wij het besluit te emigreren.

Van Nederland naar Suriname De emigratie bracht al de nodige veranderingen in ons leven teweeg: we moesten ineens zo veel zaken regelen: het huis verkopen, afscheid nemen van dierbaren, uitschrijven, werk opzeggen enz. Maar uiteindelijk is het allemaal binnen een paar maanden prima gelukt en zijn we dan in november 2004 op het vliegtuig gestapt een nieuw leven tegemoet.

In Suriname aangekomen moesten we natuurlijk vanaf het nulpunt beginnen: een nieuw huis (aanvankelijk met familie, later zelfstandig), een nieuwe school zoeken voor de kinderen, nieuwe vrienden maken, kortom: je komt aan in een land met een deel van je oude spullen, maar voor de rest begin je een nieuwe fase, een blanco bladzijde in je leven. En veel dingen die je dan tegenkomt zijn echt wennen: de ambtenarij werkte toen in alle gevallen nog met de hand en alles duurde honderd maal langer dan in Nederland, een bezoek aan de vreemdelingendienst betekende dat men een halve dag zoet was, boodschappen doen is heel anders want de

Emigreer Magazine

winkels zijn hier veel onoverzichtelijker en minder ruim voorzien qua assortiment (is wel allemaal aan het veranderen), je krijgt te maken met diverse culturen enz. Kortom, het wennen ging niet vanzelf en heeft heel wat (lonende) moeite gekost.

De keuze om alleen te wonen, maar dan heel primitief Op gegeven moment kwamen we voor de keuze te staan: samen te blijven wonen met familie of een huis zoeken waar we alleen met het gezin konden wonen.

Uiteindelijk kozen we voor een eigen huis, omdat het samenwonen met nog 8 anderen geen optie meer voor ons was. Omdat we maar zeer beperkte financiĂŤle middelen hadden hebben we een koopje moeten zoeken. Dit werd tenslotte een huis met een groot stuk grond, MAAR, zonder stroom, water en goede weg, net buiten de hoofdstad. Na jarenlang geren naar diverse ministeries en instanties en heel wat geld minder, hebben we sinds begin dit jaar alles wat we nodig hebben: stroom (kregen we na 6 maanden), water en een enigszins goede en begaanbare weg (sinds januari 2012). Achteraf gezien kun je -je afvragen hoe we het al die jaren volgehouden hebben onder primitieve omstandigheden, zeker als Westerling, die gewend is alles te hebben en alles voor lief aanneemt, maar het is gelukt.

De keuze voor een Surinaamse school Toen we hier kwamen was onze zoon nog net niet leerplichtig voor de basisschool (hier zijn kinderen tussen 6-15 jaar leerplichtig), maar we wilden hem toch inschrijven op een kleuterschool want binnen een paar maanden zou hij 6 worden en dan naar de basisschool moeten. Hierin hebben we bewust gekozen voor een normale Surinaamse school, zodat de kinderen compleet kunnen integreren. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat we wel kieskeurig waren bij het zoeken naar een geschikte school: de school in de buurt waar we eerst woonden viel niet in de smaak, omdat hierbij het schoolplein gedeeld werd met een LTS school en de hele uitstraling van de school ons niet aansprak. Toch hebben we een leuke school gevonden en konden de kids naar een gewone Surinaamse school in plaats van een internationale of zelfs een (onbetaalbare) Nederlandse school. Geen onderscheid voor onze kinderen: net als Surinaamse kinderen zouden zij voortaan in uniform naar school moeten, alles leren over het nieuwe vaderland en vriendjes maken met lokale kinderen van allerlei culturen. Kan alleen zeggen dat dit het leven van de kinderen verrijkt heeft. Komt nog bij dat Surinaamse scholen nog waarden en normen hanteren en dat er respect voor de leerkracht getoond wordt.

De keuze heeft ons leven in alle opzichten veranderd Inmiddels zijn we natuurlijk helemaal gewend en hebben we ons zo ver mogelijk aangepast. Gelukkig is de vooruitgang niet uitgebleven en zien we vooral de laatste paar jaren heel wat zaken veranderen, waardoor het leven een stuk makkelijker wordt.

Qua gezondheid is er een enorme vooruitgang geboekt: we hebben heel wat dieren, waaronder een kat waar mijn man allergisch voor is, die echter op ons bed slaapt en een voorkeur heeft voor mijn man, maar door de goede lucht hier en de gelijkmatige temperatuur zonder al te veel verschillen, hebben ervoor gezorgd dat een ieder hier in huis heel erg vooruit gegaan is met zijn gezondheid. We zijn hier naar toe gekomen als zendeling, maar zijn al lang niet meer verbonden aan de gemeente waarvan we uit zijn gestuurd, we hebben ons aangesloten bij een lokale gemeente. Men behoeft immers niet opnieuw het wiel uit te vinden.

Voorlopig hebben we het nog naar onze zin en hebben we geen plannen terug te gaan naar Nederland, al zouden we wel weer eens op familiebezoek willen gaan. Helaas is dat er nog niet van gekomen, waardoor we onze (schoon)familie al zo lang moeten missen.

Emigreer Magazine

Emigreer Magazine