Maart 2015
Emigreer Magazine Inhoud 4 6 10 13 14 15
Voorwoord Familie van der Horst in Karinthie, Oostenrijk Streekinformatie over emigreren naar Zweden Dagelijks leven in Canada Column door Fija van Bokhoven over een permanente visa, NZ Vraag gratis 6 verhuisoffertes aan
1
6
Over een emigratie naar Oostenrijk Emigreer Magazine
Maart 2015
16 18 21 22 24
Cita Mรกgica, NL-makelaar,diverse objecten te koop op La Palma Nederlanders in hedendaags Japan Internationale verhuizers Agenda en Nieuws Bericht uit La Palma van Poes en Iep
18 Nederlanders in hedendaags Japan Emigreer Magazine
Colofon:
Marcel Wulfers Uitgever
Emigreer Magazine is een uitgave van MediaMix Publishing Verkoop & organisatie: Marcel Wulfers marcel@emigreermagazine.nl
Voorwoord
Redactie: Marcel Wulfers Maandelijks nieuwe auteurs Verschijning: Twaalf keer per jaar. Iedere eerste week van de nieuwe maand Informatie en reacties via: info@emigreermagazine.nl
H
oe dan ook emigreren is veranderen!
Ruim één op de drie Nederlanders vertrekt naar het buitenland vanwege werk. Deze doelgroep heeft een leeftijd tussen de 18 en 30 jaar. De grootste groep ´NL-vertrekkers´ is dus aan de jonge kant! Werken in het buitenland is dus aantrekkelijk. Het avontuur, het salaris en een geheel andere omgeving doen deze groep expats/emigranten beslissen te vertrekken. Op het internet zijn veel banen in het buitenland te vinden. Uitzending voor langere of bepaalde tijd vanuit vaak grotere bedrijven zijn kansen om te emigreren. Ook worden er voor de ondernemende emigranten diverse objecten en bedrijven aangeboden op verschillende websites. Hoe dan ook emigreren is veranderen! Familie en vrienden worden achtergelaten voor een nieuwe uitdagende baan en of bestemming. Natuurlijk zijn er diverse mogelijkheden om goed contact te houden zoals telefonisch contact of via Skype, Whatsapp, e-mail of gewoon via een vooraf geplande vakantie! Deze maand brengen wij u informatie, nieuws en verhalen uit Japan, Oostenrijk, La Palma, Canada en Zweden. Reden genoeg om gauw door te bladeren naar de volgende pagina’s.
Copyright 2011 MediaMix Publishing. Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een automatisch gegevensbest-and of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechani-sch, door fotokopieën, opnamen of enige andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. Uitgever en auteurs verklaren dat deze uitgave op zorgvuldige wijze naar beste geweten is samengesteld. Evenwel kunnen uitgever en auteurs op geen enke-le wijze instaan voor de juist-heid of volledigheid van de informatie Uitgever en auteu-rs aanvaarden geen enkele aansprakelijkheid voor schade, van welke aard dan ook, die het gevolg is van handelingen en/of beslissingen die gebaseerd zijn op bedoelde informatie.
Marcel Wulfers Uitgever
Emigreer Magazine
Oostenrijk
In december 2006 emigreerden wij, de familie van der Horst, Naar Steindorf am Ossiacher See, Karinthie, Oostenrijk.
„Zomaar“ even ons emigratieverhaal opschrijven blijkt na 7 jaar een stuk lastiger dan gedacht. Alhoewel we ons er nog elke dag van bewust zijn een ander leven begonnen te zijn, heeft terugdenken aan de emigratiefase meer iets van een nostalgische terugblik als van een feitelijke weergave van de gebeurtenissen rond die vertrektijd. Komt bij dat verschillende gezinsleden het hele verhaal anders ervaren, andere gedachten hebben en andere twijfels……. Iris :
Het begon allemaal 7 jaar geleden in het koude Nederland, toen mijn ouders besloten om naar Oostenrijk te verhuizen. Mijn vader werkte op het Coenecoopcollege en mijn moeder op de administratie ook op het Coenecoopcollege. Ik was een 3 maand lang brugpiepertje(raad eens:… Bingo!) Ook op het Coenecoopcollege! Yoeri is 2 jaar jonger dan ik en zat nog steeds op de basisschool
´de Kardinaalalfrink, waar ik ook 8 jaar van mijn leven heb gezweten.. (is dat een woord?) Toen mijn ouders me vertelden, dat ze naar Oostenrijk wilden verhuizen, wilde ik het eerst niet geloven. Ik wist wel dat ze ermee bezig waren, want als je overal in het huis “Wilt u ook emigreren naar Oostenrijk?”, boekjes vind, ga je je toch dingen afvragen. Maar het was toch een schok en ik reageerde niet echt enthousiast. Maar laten we wel wezen: ik zat in Nederland net 2 maanden op de middelbare school en ik had een leuke klas. Ook zat ik op korfbal, wat in Oostenrijk niet bestaat, wat het er niet echt beter op maakte. Kijk, al hadden ze nou gezegd: we verhuizen naar Hollywood of Hawaï of zoiets, dan had ik misschien ietsje enthousiaster gereageerd, maar Oostenrijk??? Dus onze protesten hielpen
Emigreer Magazine
Ik ging heel nerveus naar school, maar uiteindelijk viel alles wel mee. De dag vloog voorbij. Soms als kinderen iets tegen mij zeiden, dacht ik wel: “Translation, please.”
jammer genoeg niets en we moesten wel mee. Op 18 december 2006 kwamen we in het kleine plaatsje Steindorf in het zuiden van Karinthie aan. Edgar: In 2006, het jaar dat we geëmigreerd zijn naar Karinthie in Oostenrijk, hadden wij het idee dat we wisten wat we wilden. We werden aangetrokken door het nieuwe, de schoonheid van het land, het onbekende (avontuur)…..ook wilden we weg uit de Hollandse Randstad. Je zou kunnen zeggen aangetrokken worden door het één en afgestoten door het andere……..we gaan de goede kant op. Bij emigratie komt veel kijken maar met argumenten als: we zijn gezond, we weten van aanpakken en we zijn positief ingesteld, hadden we het idee dat we moeilijkheden die op zouden kunnen duiken wel de baas zouden zijn. Een andere taal, andere cultuur, andere baan en ver van familie, vrienden, de vaste baan en meer “vastigheden” zoals de school van de kinderen, tand(arts), mannetje voor de kachel, de garage die je nooit oplichtte….voor elk probleem een oplossing!! Iris:
Waar was ik? O ja…Op 18 december 2006 kwamen we in het besneeuwde, -10 graad koude Oostenrijk aan. Ik moest wel toegeven, dat ons pension er niet verkeerd uitzag. De vorige eigenaar stond al op ons te wachten met de sleutel. We pakten alles uit, wat best snel ging, aangezien de verhuiswagen nog moest komen. 2 dagen later kwam de verhuiswagen. Het duurde een hele tijd voordat we alles uit hadden geladen. En dan ben je nog niet klaar! Het heeft ongeveer een half jaar geduurd voordat alles op zijn plek stond. Maar dat was op dat moment het minste van mijn zorgen. Het leek mijn ouders namelijk een goed idee om nog voor de kerstvakantie met mijn nieuwe klas en school kennis te maken. Mijn reactie: AHHHH en toen: “Scheiße”!!!!!( dat woord kende ik al) Wat ik daarmee bedoel is: dat het mij helemaal geen goed idee leek!
Maar gelukkig had ik van te voren wel een beetje Duitse les gehad. Toen ik terug kwam van school was ik heel opgelucht. Omdat ik nu mijn klas een beetje kende en een paar vriendinnen had. Dus eigenlijk had ik niet zoveel meer om zorgen over te maken en mijn ouders hadden weer eens gelijk! Edgar: Goed, de intensieve voorbereidingen in Nederland hadden we achter de rug. Alles voorbereid, ingepakt, afscheid genomen en vertrokken naar Steindorf am Ossiacher See. De wens om een pension te beginnen in het prachtige Oostenrijk is eindelijk in vervulling gegaan. Vooraf hadden we al allerlei ideeën over hoe wij in Oostenrijk ons familiepension vorm wilden geven. We zijn dus hard aan de slag gegaan om mooie en ruime familiekamers te bouwen, het sanitair te vernieuwen en de diverse verblijfruimtes aan te kleden. Zo hebben we een leesen speelkamer en een tafeltenniskamer. Natuurlijk moest de wat kale ontbijtruimte omgetoverd worden in een gezellige verblijfruimte waar ook ’s middags “kaffee und kuche” en een borrel genuttigd kan worden. Daarna het eerste begin op onze 1000 m2 ligweide . De schommel, glijbaan, trampoline, volleybal en basketbalveldje opgezet. Zodra het zeker was dat het niet meer ging sneeuwen hebben we de trampoline en het volleybalveld opgezet. Daarna het terras en de zandbak en tussendoor natuurlijk maaien en de bakken aan ons huis vullen met bloemen. Ook hadden we ideeën over onze integratiemogelijkheden. Iris had weinig moeite om zich aan te passen aan de Oostenrijkse Hauptschule. Het lijkt wel of Yoeri meer met zijn 3. Stufe Volksschule gaat skiën, langlaufen of schaatsen dan in de schoolbanken zit. Ook Jorien en Ik probeerden op onze manier te integreren. Meehelpen met de Carnavalsvoorbereidingen van de oudervereniging was een leuke binnenkomer. Jorien rolde al snel in de makelaarswereld. Ondertussen zijn onze eerste gasten geweest. Nederlanders, Oostenrijkers en Bulgaren. Er komt van alles langs. De kinderen die meekomen hebben veel plezier met het tafelvoetbalspel, spelletjes en de tafeltennistafel. Er wordt buiten in de tuin al (tussen de laatste resten sneeuw door) gevoetbald. Van onze gasten krijgen we positieve reacties en willen graag
Emigreer Magazine
weer terug komen. Kortom de ideeën die we vooraf hadden beginnen een beetje uit te komen. Terug naar Nederland? Nee dat niet. Toch missen we een aantal dingen uit Nederland zeker. Via het Coenecoop College ontvingen we per mail een fotocompilatie van ons afscheid, ondersteunt met muziek. Gelijk afgespeeld natuurlijk. We waren er wel even stil van. Alle bekende gezichten, collega’s en vrienden van het Coenecoop College kwamen weer even voorbij. Gelukkig kwamen ouders en vrienden al snel bij ons langs……
Iris: Mij viel al heel snel op, dat er op school een paar dingen anders waren als in Nederland . Bijvoorbeeld:
Iedereen staat op als de leraar binnenkomt.
Iedere klas heeft zijn eigen klaslokaal.
Er is maar 1 pauze en die duurt een kwartier.
Er is geen aula.
Je ben bijna elke dag om kwart over 1 uit.(yippie!)
Je krijgt bijna geen huiswerk.(nog 1 keer yippie!)
En het is bijna onmogelijk om te verdwalen.
Het eerste jaar kreeg ik 10 uur in de week extra Duitse les. Dat heeft natuurlijk heel veel geholpen en daar ben ik ook heel dankbaar voor. De taal beheerste ik, denk ik, in een half jaar tijd. Ik vierde zelfs in Maart al mijn verjaardag met Duitse vriendinnen. We zijn met z’n alle naar de bios geweest. Over de bios gesproken: Alle films zijn hier in het Duits gesynchroniseerd!! Was wel even schrikken om Johnny Depp in het Duits te horen. Dus gelukkig waren Yoeri en ik al snel geïntrigeerd! Al weigerden we wel een dirndljurk en lederhose te kopen, toen mijn moeder dat voorstelde. Edgar: Een eigen onderneminkje runnen brengt toch heel andere verantwoordelijkheden met zich mee als een betaalde baan op een school. Ik gebruikte als leraar lichamelijke opvoeding op school veel creativiteit en ondernemerschap. Ik vindt dat mij dat nu goed van pas komt in het pensionbedrijf. Jorien was in Nederland gediplomeerd reisbureaumedewerkster bij TUI en projectsecretaresse bij een bouwonderneming. Misschien is zij daarom na onze emigratie naar Karinthie gevraagd door Makelaarskantoren om voor hun te komen werken in Oostenrijk. Zij heeft toen al snel diploma´s gehaald bij de Wirtschaftskammer om dit beroep te kunnen uitoefenen en heeft zich daarna vooral gespecialiseerd in de emigratie van Nederlanders en Belgen naar Karinthie. Ze probeert mensen advies te geven en wegwijs te maken. Inmiddels zijn al vele emigranten en tweedewoningbezitters mede
Emigreer Magazine
met hulp van haar aan een nieuwe start van hun leven en bedrijf begonnen. Ook voor haar heeft de emigratie een onverwachte wending genomen. In Nederland zou dit niet op haar pad zijn gekomen. Yoeri vermaakt zich in de zomermaanden met gasten en vrienden. Is veel bij het strandbad aan de Ossiacher See te vinden, ´s avonds tafeltennissen of gamen of een dvd kijken. Ook helpen de kinderen mee in het pension. Voor hun een soort vakantiebaantje aan huis. Nu, vier jaar na onze emigratie uit Nederland kunnen we wel stellen dat ons leven in Nederland op geen enkele manier te vergelijken is met ons leven in Oostenrijk. Je kan dan ook niet echt een goede vergelijking maken. Wel kunnen we zeggen dat het een goede keus is geweest, we niet naar Nederland terug zouden willen en we het hier uitstekend naar ons zin hebben. De schoonheid van de natuur , de afwisseling in ons werk, het klimaat, ons levensritme als gezin zijn items die we hier intensief beleven. Hoe we die items anno 2010 in Nederland zouden beleven als we niet zouden zijn geëmigreerd blijft gissen.
Iris: Op dit moment zit ik in mijn vijfde jaar van het gymnasium en het gaat allemaal super! Ik heb nu ook Latijn en Franse les, wat ik heel erg leuk vind. In Duits gaat het ook nog steeds heel goed. We zijn nu heel veel verhalen aan het schrijven en boeken aan het lezen. Natuurlijk beheers je de taal nooit
volledig. Ik vraag me soms nog steeds af, of ik dingen nou fout zeg of goed. Maar ik maak wel dezelfde testen als mijn klasgenootjes en ik wordt ook gelijk beoordeeld. Dus eigenlijk had die hele emigratie niet beter gekund en ben ik heel blij dat mijn ouders die beslissing hebben genomen en het hebben aangedurfd om zo’n stap te nemen! Meer informatie: www.makelaar-karinthie.nl www.pensionadlerhorst.at
Emigreer Magazine
Streekinformatie over De provincie Kalmar ligt in het zuidoostelijke deel van Zweden. Het ligt centraal gelegen in de Oostzee (ook wel Baltische Zee genoemd) en wordt ook wel ‘de toegangspoort naar Zwden’ genoemd. Maar misschien ken je het gebied beter als een deel van ‘Småland’. Dit is een van Zweden’s meest bezochte regio’s. Hier woont Pippi Langkous, spelen de verhalen van Johan Theorin zich af, wordt jaarlijks de Grandprix Speedway georganiseerd, is de thuisbasis van de grootste glasblazerijen zoals Kosta Boda en Orrefors. Alleen hier worden nog de ouderwetse houten (whiskey) doppen geproduceerd voor o.a. Jack Daniels en diverse cognac- en olijfolie flessen. Hier kun je in de oudste bioscoop van Zweden relaxed naar de nieuwste films kijken. Öland is de populairste vakantiebestemming van Zweden en de Zweedse Koninklijke familie heeft er een zomerpaleis. Het klimaat is erg mild en heeft veelal de meeste zonuren van Zweden. In de winter is het ongeveer een uur eerder donker dan in Nederland, maar daarentegen is het ’s morgens een uurtje eerder lichter dan in Nederland. Je vindt hier 2 nationaal parken, waarvan 1 het eiland de ‘Blå Jungfru’ is. Dit eiland, gelegen tussen Oskarshamn en Öland, is bijna 200 ha groot, maar 132 ha hiervan is water. Het eiland word ook wel Blåkulla genoemd, waar volgens de overleveringen de heksen heenvlogen op de donderdag voor de Pasen (skärtorsdagen) en hier hun heksenfeest vierden. Het is een heel mystiek eiland, met veel granieten rotsblokken,
Zweden stenen en bossen. Het zou ongeluk brengen om de stenen van het eiland mee te nemen. Daarom vind je in Byxelkrok en Oskarshamn in de havens (de vertrekplaatsen voor de boot naar de Blå Jungfru) ook ontzettend veel stenen op de kade, achtergelaten door de toeristen die het w.s. toch niet aandurfden om de stenen mee naar huis te nemen. Alhoewel de provincie zuidelijk ligt, zijn er toch een aantal kleine wintersportgebieden met een of meerdere skiliften en langlauf mogelijkheden. In welke gemeente je ook woont, je bent binnen een uur (of minder) bij een skilift! De provincie Kalmar bestaat uit 12 gemeentes, waarvan Kalmar de hoofdstad is: Kalmar is een van de oudste hoofdsteden van Zweden en is meerdere malen in Deense handen gevallen. Om dit te voorkomen is het hele centrum in 1647 verplaatst en sindsdien (toeval?) is de stad nooit mee aangevallen. De stad heeft ongeveer 62.000 inwoners. De inwoners van Kalmar zijn trots op hun geschiedenis en de zeer goed onderhouden monumentale gebouwen. Kalmar is een moderne stad, met een schat aan internationale contacten. Alle voordelen van een grote stad zijn hier te vinden! Bijna 50% van alle inwoners woont landelijk. In ongeveer 15 autominuten rijd je naar het centrum van Kalmar. Natuurlijk rijden er ook vele lijnbussen van en naar Kalmar! Je kunt Kalmar via auto, bus, trein, vliegtuig of boot bereiken. Met een voordelig bus ticket kun je vanuit Stockholm en Götenborg dagelijks naar Kalmar rijden. Ook met het vliegtuig kun je
Emigreer Magazine
via Stockholm naar Kalmar in 50 minuten vliegen of ben je vanuit Kopenhagen met de directe treinverbinding in 3 ½ uur in Kalmar centrum. Vanaf Smaland airport in Växjö vlieg je 2 keer per week naar o.a. Weeze (vlakbij Nijmegen) in Duitsland. Op loop- en fietsafstand vind je een overvloed aan zon, zee, bossen, parken, weilanden, stranden, winkels, in- en ontspanning, kunst en cultuur. En niet te vergeten het boegbeeld van de stad: het kasteel! In Kalmar hebben zich meer dan 6000 bedrijven gevestigd. Enkele grote namen zijn o.a. IKEA, Atlas Copco, Arla, Tieto Enator, Media Markt en Bauhaus. Niet alleen de handel is sterk vertegenwoordigd in Kalmar, maar ook de dienstensector, productie en energie- en milieu technische bedrijven zijn hier volop aanwezig. Vele energie- en milieu technische bedrijven zijn verenigd in ‘Sustainable Sweden Southeast AB’, een netwerk voor bedrijven die o.a. onderdelen produceren en oplossingen bieden voor een duurzamere samenleving. In Kalmar Science Park hebben zich een 60 tal bedrijven gevestigd die zijn gespecialiseerd in ICT, gezondheidszorg en energie- en milieu techniek Tezamen hebben zij een breed scala aan competenties: van milieu toepassingen tot e-business en e-health onderzoek tot software ontwikkelingen. Kalmar Science Park is tevens een ontmoetingsplaats en arena voor startende ondernemers die een klankbord voor hun ideeën zoeken. Formulärets nederkant
Emmaboda ligt midden in het hart van de provincie en is al sinds de 18e eeuw bekend om zijn glasproductie. In Emmaboda wonen ongeveer 5000 inwoners en naast de glasindustrie zijn ook de milieu-technische ontwikkelingen en de agrarische industrie een grote bron van inkomsten. Emmaboda is ook de de geboorteplaats van Wilhem Moberg, de schrijver die o.a. boeken heeft geschreven over de Zweedse emigranten die rond 1900 naar Amerika vertrokken. Veel van zijn boeken zijn verfilmd en elk jaar wordt hij in het zonnetje gezet. In de zomer kun je genieten van het Emmaboda festival, waar diverse nationale en internationale artiesten optreden. In Emmaboda kun je niet alleen van de vele bossen genieten, maar ook de vele meertjes (om bijv. te kanoën) zijn een grote aanrader! Torsås is een kleine gemeente met 7.100 inwoners en ligt ongeveer 30 km ten zuiden van Kalmar. Torsås ligt aan de kust en in de zomer kun je hier zelfs een zeehonden excursie boeken, of een eigen eiland huren! De populairste gebieden zijn Torsås, Bergkvara en Söderåkra. Nybro: Ook Nybro ligt in het glasdistrikt en is bekend om zijn wereldberoemde glasblazerijen. Een aanrader is om eens naar een ‘hyttsil’ te gaan. Dit is een glasblazerij waar er zoals vroeger door de glasblazers wordt gegeten en gefeest. Met 13.000 inwoners heeft Nybro een bloeiende industrie in glas, design, hout en papier. Vergeet niet het 007 museum te bezoeken! Öland: Het eiland Öland bestaat uit 2 gemeentes: Borgholm in het noorden en Mörbylånga in
Emigreer Magazine
het zuiden. Het eiland is sinds 1972 met een 6 km lange brug met Kalmar verbonden en is de meest bezochte vakantiebestemming van Zweden. Jaarlijks komen er 3 miljoen bezoekers naar het eiland, terwijl er 24.000 mensen op het eiland wonen. Öland is een heel apart eiland, het is heel lang (137 km) en op het breedste gedeelte maar 16 km. Zelfs de Zweedse Koninklijke familie heeft er een zomerpaleis, Solliden. Dit is gedeeltelijk opengesteld voor het publiek en een van de grootste trekpleisters van het paleis is de rozentuin. Het noorden van Öland is gemarkeerd door de vuurtoren genaamd Lange Erik, terwijl het zuiden de Lange Jan heeft. Öland is befaamd om zijn unieke flora en fauna. Hier vind je hele bijzondere orchideeën en komen er jaarlijks vele vogelspotters naar het eiland. Högsby: Högsby is de kleinste gemeente van deze provincie. De voornaamste bedrijfstaken zijn de houtverwerkende industrie, landbouw en bosbouw. Bezoek Aboda Klint met zijn schitterende uitzicht over vele kilometers bos en glinsterende meren die 50 meter boven het meer Kleven uittorent. De maretakken (mistletoe) die in Högsby groeien zijn zeer bekend. Het is een bijzondere en beschermde plant, die parasiteert in bomen en wordt gebruikt rond de Kersttijd. Mönsterås: Mönsterås is idylisch aan de kust gelegen en is zeer bekend in Zweden om het Bluesfestival. Ieder jaar komen hier duizenden mensen op af. Een van de zeer goed goed geconserveerde plekjes is Pataholm. Alsof je in de tijd van Charles Dickens bent gekomen! Mocht je Mönsterås bezoeken, vergeet dan niet de karamelfabriek te bezoeken! Oskarshamn: Oskarshamn is bekend van o.a. de Scania fabriek. Deze charmante havenstad heeft een bootverbinding met de eilanden Öland en Gotland en heeft een belangrijke internationale havenfunctie als overslaghaven. Het wereld beroemde kamerorkest Camerata Nordica heeft zijn basis in Oskarshamn, evenals de kunstenaar Axel Petersson (Döderhultarn) die wereldberoemd is geworden door zijn houten sculpturen. Västervik: is de gemeente waar (procentueel) de meeste koeien grazen. Västervik is een kustplaats en heeft 5.000(!) eilandjes voor de kust liggen. Västervik is ook bekend om zijn Visfestival (nee,
geen visfestival) een 3 daags festival waar kunst & cultuur elkaar ontmoeten. Een van de eerdere deelnemers is de Nederlands-Zweeds Cornelis Vreeswijk geweest. Een tip als je in Västervik bent is om het psychiatrische museum te bezoeken! Vimmerby is de geboorteplaats van Astrid Lindgren, de schrijfster van o.a. Emil en Pippi Langkous (Pippi Långstrump). Vimmerby heeft zijn eigen ‘Astrid Lindgrens värld’ (Astrid Lindgren’s wereld) en heeft in 2010 de kindertoerist prijs gekregen. Net als in de rest van de provincie vind je hier ook een elandenpark die een bezoek waard is. In Frödinge Mejeri (tussen Vimmerby en Västervik) vind je de fabriek die Småland’s specialiteit produceert, nl. de ostkaka (kaastaart). Dit is een zoetige pie van kaas, geserveerd met slagroom en evt. jam of verse vruchten. Een ware delicatese! Hultsfred, bekend om zijn Hultsfred rock festival, ligt in het noorden van de provincie. Hier vind je een schitterende natuur, met vele bossen en meren en zelf een kleine skipiste. Hier worden ook diverse producten voor IKEA gemaakt (kasten etc.) en het is dan ook niet vreemd dat hout een van de grootste im-export product is. Vergeet niet het elandenpark te bezoeken als je in Hultsfred bent! Fact & Figures -
-
2.000 meren 16.382 eilanden, waarvan er 78 zijn bewoond en 333 zijn bebouwd 250 km lang en 70 km breed 11.694 km2 64% bestaat uit bossen 29.500 archeologische vondsten 12 gemeentes: Borgholm, Emmaboda, Hultsfred, Högsby, Kalmar, Mönsterås, Mörbylånga, Nybro, Oskarshamn, Torsås, Vimmerby en Västervik 233.396 inwoners (juni 2010) De hoofdstad is Kalmar 28.833 km strand Het grootste eiland is Öland en bestaat uit 2 gemeentes: Borgholm in het noorden en Mörbylånga in het zuiden. Öland is 137 km lang en 16 km breed.
Emigreer Magazine
Dagelijks leven Emigreren. Het is ontzettend avontuurlijk. Je begint echt letterlijk opnieuw. Een nieuwe woonomgeving, nieuwe mensen, nieuwe kansen, nieuwe mogelijkheden. Zelfs naar de supermarkt gaan voelt exotisch. Nieuwe producten, andere gezichten en advertenties in een andere taal. Ik vond het bijvoorbeeld ook altijd zo grappig dat als ik dan de radio aanzette in de auto (waar ik in reed met mijn Canadese rijbewijs op de Canadese snelweg) er dan Engelse radioprogramma’s te horen waren! Dat zijn van die kleine momentjes waarop je beseft wat er eigenlijk allemaal gebeurd. Maar toch merk je dat je er stukje bij beetje ook aan went. Dat de supermarkt geen uitstapje meer is, maar gewoon ‘routine’ en dat het Engels je heel gewoon in de oren gaat klinken. Tot er dan bezoek komt uit Nederland. Hen vallen alle zaken op die jou in eerste instantie ook opvielen. De grote auto’s, de Engelse reclameborden en de kieren tussen alle wc-deuren (ja, echt!). De grootte van de supermarkten, de sneeuw en de stilte. Het doet me altijd glimlachen. En dan ben ik toch ook best een beetje trots: het is niet niks. Compleet uit je comfort-zone stappen en kiezen voor een avontuur waarvan je de uitkomst niet kent. Je nooit te hoeven afvragen: ‘wat als?’ Dat geeft een enorm gevoel van vrijheid.
www.canadamovesyou.wordpress.com
Emigreer Magazine
Permanente Visa De meeste mensen die interesse hebben in emigreren naar Nieuw-Zeeland zijn bekend met woorden als Expression of Interest (EOI), Skilled Migrant en points system. Deze termen verwijzen allemaal naar een Resident Visa aanvraag via de Skilled Migrant Category. Toch is dit niet de enige manier om een permanent visum aan te vragen. Hoe je het doet, ligt aan je situatie. Skilled Migrant Category (SMC) Heb je nog geen werkvisum voor Nieuw-Zeeland en wil je een permanent visum aanvragen op basis van je werkervaring en/of opleiding, dan moet je een aanvraag indienen via de SMC. Dit is een op punten gebaseerd systeem. Als je voldoende punten kunt claimen, kun je een proces starten (zie ook column december 2014). Ook als je een Essential Skills Work Visa hebt, moet je deze weg volgen. Residence from Work (RfW) Voor mensen die al een Work to Residence (WtR) visum hebben (zie column februari 2015), is de aanvraag veel makkelijker. Je vraagt een visum aan via de RfW categorie. Je moet bewijzen dat je minimaal 24 maanden een WtR visum hebt gehad en gewerkt hebt bij een werkgever waarvoor je werkvisum geldig was. Je moet ook aan een inkomenseis voldoen. Als je geen 24 maanden wilt wachten, kun je ook een permanente visumaanvraag indienen visa de SMC. Oneerlijk? De bewijslast voor een visumaanvraag via de SMC lijkt veel hoger te liggen dan via de RfW Category. Dit is niet zo. Mensen die een werkvisum hebben onder de RtW Category hebben hun bewijs al moeten inleveren bij hun werkvisumaanvraag. De bewijslast ligt in dit geval dus eerder. Nieuw-Zeelandse partner of bedrijf opgestart? Heb je een Nieuw-Zeelandse partner en hebben jullie meer dan 12 maanden samengewoond, dan kun je een Resident Visa aanvragen. Ook als je succesvol een bedrijf bent gestart (op een Entrepreneur Work Visa) kun je een permanent visum aanvragen.
Fija van Bokhoven Licensed Immigration advisor info@experienzimmigration.co.nz
Emigreer Magazine
ONTVANG ZES GRATIS VERHUISOFFERTES Vraag hier uw offertes aan Voor dat er verhuisd kan worden, moet eerst alles op orde zijn. Alles moet klaar staan en ingepakt zijn waarbij gewicht ook een rol speelt. Verdeel het gewicht over meerdere dozen en pak alles goed in. Wikkel breekbare spullen in noppenfolie of doeken en plaats deze zorgvuldig in de dozen. Zorg dat de dozen gelabeld zijn met de naam of afkorting van de kamer van bestemming. Nummer de dozen en maak een lijst zodat je altijd weet wat er in een doos zit. Daarmee kunnen de dozen tevens rechtstreeks in de juiste kamers worden gezet. Verhuizen naar het buitenland:
Laden Uw verhuisbedrijf zal de inboedel op de afgesproken dag in de verhuiswagen laden. Om uw inboedel opti male bescherming te bieden tijdens de verhuizing wordt er gewerkt met verhuisdekens. Het is van cruciaal belang dat de inboedel goed in de wagen wordt gestuwd (= inladen), zodat bij transport geen schade kan ontstaan. Transport
Inpakken Nadat de inboedel is ingeladen zal de container met Het is van groot belang dat de inboedel zeewaardig uw inboedel naar een terminal vervoerd worden alwaar de container gehandeld zal worden. De contaiverpakt wordt, omdat de lading behoorlijk kan bewegen tijdens het laden en/of lossen de containers- ner wordt op een containerschip geladen en zal vercheper (of van het vliegtuig) en uiteraard ook tijdens voerd worden naar de haven in uw nieuwe woonde vaart (of vlucht). Met name kostbare en breekba- land. Daar aangekomen zal de container ingeklaard moeten worden. re goederen zoals schilderijen, servies en glaswerk of antiek worden dienen vakkundig verpakt te worden, soms zelfs in speciale houten kratten. U kunt Lossen ervoor kiezen om een deel van het inpakken zelf te Nadat de nodige formaliteiten zijn uitgevoerd zal doen, zodat u op de verhuiskosten kunt besparen. Wij raden u echter aan om vooral bij overzeese ver- een lokaal verhuisbedrijf (die samenwerkt met uw huizingen het inpakken over te laten aan uw verhuis- verhuisbedrijf in Nederland) het transport naar uw nieuwe woning verzorgen. Dit verhuisbedrijf haalt bedrijf. vervolgens uw container op vanaf haven of vliegtuig en zorgt voor aflevering. Op basis van de inventarisDemontage lijsten worden de goederen gecheckt en gelost in uw nieuwe woning. De demontage van grote meubelen die niet in zijn geheel vervoerd kunnen worden kunt u laten uitvoeren door uw verhuizer. De meeste verhuizers hebben Uitpakken en monteren een handyman in dienst die zich over de demontage zal ontfermen. Besluit u dit zelf te doen overleg dan Bij het lossen worden de goederen en de meubelen van te voren met uw verhuisbedrijf welke goederen in de juiste ruimte geplaatst. Het uitpakken van de gedemonteerd moeten worden. Omdat bij verhuizin- verhuisdozen wordt doorgaans door de bewoners zelf gedaan. Als uw verhuisbedrijf de demontage gen overzee de prijs vaak per kubieke meter wordt verzorgd heeft is het aan te raden om deze ook de vastgesteld kan het voordeliger zijn om veel grote montage te laten uitvoeren. meubels te demonteren.
Emigreer Magazine
Cita Mรกgica, (magische afspraak) de voordeligste makelaar van La Palma La Palma, Canarias
Kijk op onze website voor meer informatie:
www.citamagica.eu
Emigreer Magazine
Emigreer Magazine
Nederlanders in hedendaags Japan
Wonen in Japan In 1999 waren er 894 Nederlanders, die in Japan woonden*). De meeste Nederlanders die in Japan gaan wonen doen dit bedrijfsmatig en zullen geholpen worden vanuit het bedrijf. In ieder geval is de Japanse ambassade het aangewezen adres om te helpen bij het verkrijgen van allerlei informatie en voor het afwikkelen van de noodzakelijke formaliteiten. Daarnaast geeft ook het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken informatie voor Nederlanders die naar het buitenland willen emigreren of daar voor langere tijd willen gaan wonen. In Japan zijn Nederlandse verenigingen actief. EĂŠn daarvan is de Nederlandse vereniging in West Japan. De voorzitter is de Nederlander Kjeld Duits. Deze vereniging kan veel informatie en verstrekken over het wonen in Japan. In de regio Tokyo/Yokohama is een gezelligheidsvereniging voor Nederlanders actief. Dit is de Nederlandse Kring in de Kanto. *) Bron Ministry of Foreign Affairs of Japan
Werken in Japan Om, als Nederlander, te kunnen werken in Japan is een werkvisum vereist. Hiervoor is het echter nodig om een werkgever te vinden die bereid is garant te staan en die een werkvergunning wil aanvragen bij de Japanse immigratiedienst. Als dit dan wordt goedgekeurd, wordt een zgn. Certificate of Eligibility afgegeven, waarmee dan bij de Japanse ambassade in Nederland een visum aangevraagd kan worden. Het is dus niet mogelijk om op goed geluk naar Japan te gaan en daar een (legale) baan te vinden omdat de visumaanvraag vanuit Nederland moet gebeuren. Weliswaar is het mogelijk om op een illegale wijze werk te vinden maar dan is dit meestal in de "waterhandelsfeer", ofwel in het nachtleven, bijv. als portier, danseres of hostess. De politie controleert echter regelmatig de werkvergunningen. Op de website van de Japanse ambassade is de benodigde informatie te vinden, eventueel
Emigreer Magazine
via de links naar de website van 'mofa' (Ministery of Foreign Affairs) Een andere link op het internet met informatie over werken in Japan is: http:// www.escapeartist.com/japan/japan.htm Studeren in Japan Voor korte studies, zoals studie van de Japanse taal in de zgn. Summer schools, waardoor verblijf in Japan niet langer hoeft te duren dan 90 dagen, is geen speciaal visum vereist. Voor langere studies is dit wel het geval, dan is namelijk een studentenvisum noodzakelijk. Deze is echter niet zo moeilijk te verkrijgen als men ingeschreven staat bij een Japanse universiteit en collegegeld betaald heeft of in het bezit is van een beurs. De universiteit zal dan het bovengenoemde Certificate of Eligibility aanvragen en die naar de a.s. student opsturen, waarmee vervolgens hier in Nederland een visum aangevraagd kan worden. De ambassade kan, bij het behandelen van de visum aanvraag, vragen te bewijzen dat men over voldoende geld bezit om het verblijf in Japan te bekostigen of dat er iemand is die in Japan die bereid is garant te staan voor deze verblijfskosten. Ook de informatie hiervoor kan gevonden worden op de home page van de Japanse ambassade, nu onder 'scholarships'. Verder zijn er verschillende studiebeurzen te verkrijgen voor studie in Japan, waarvan sommige via de Japanse ambassade gegeven worden, maar er zijn ook andere instanties die beurzen uitgeven, informatie kan worden gevonden op de website van de ambassade en andere links zijn: Youth for Understanding
http://www.yfu.nl/?id=101
The JapanFoundation
http://www.jpf.go.jp/e/ index.html
Rotary uitwisseling
http://www.rotaryjeugduitwisseling.nl/
Study in Japan
www.studyjapan.go.jp/en/ index.html
Emigreer Magazine
Het is ook mogelijk te studeren in Japan zonder een beurs, maar dit is natuurlijk nogal kostbaar. Men kan zich dan gewoon in laten schrijven op een universiteit en het collegegeld betalen, waarna de universiteit het bovengenoemde Certificate of Eligibility zal aanvragen. Korte cursussen Verschillende universiteiten hebben ook zomercursussen, waar men dan in 2 maanden een drilcursus Japans kan krijgen, maar deze cursussen zijn ook behoorlijk prijzig, zoals te zien is op http:// subsite.icu.ac.jp/scj/index.html. Voordeel is dat dit met een gewoon toeristenvisum gedaan kan worden (bezoek aan Japan korter dan 90 dagen). Ook is er een aantal privĂŠ taalinstituten in Tokyo of Kyoto, speciaal voor buitenlanders die in een paar maanden de Japanse taal willen leren. Deze zijn te vinden via internet. Een groot instituut is Apple languages, die vanuit Engeland werkt maar waarmee ook in het Nederlands gecorrespondeerd kan worden en veel mogelijkheden biedt. Zie ook onderstaande link.
Autorijden en rijbewijs in Japan Voor de gemiddelde toerist wordt het zelf autorijden in Japan over het algemeen niet aangeraden, maar als men voor langere tijd in Japan verblijft, voor studie of werk, kan dit natuurlijk anders komen te liggen. In dat geval kan dan niet meer worden volstaan met het Nederlands (en internationaal) rijbewijs maar dient dit originele en geldig rijbewijs binnen een half jaar te worden omgezet naar een Japans rijbewijs. Hiertoe moet het wel officieel worden vertaald en na een ogentest kan het Japanse rijbewijs in ontvangst worden genomen. Een examen is dan niet vereist. Indien men niet in het bezit is van een (geldig) buitenlands rijbewijs of te laat is met omzetten, dient een examen te worden afgelegd. Dit is in Japan duur en tijdrovend. Weinig mensen slagen voor de eerste keer. Informatie op deze pagina is voor een belangrijk deel verkregen van de Japanse ambassade in Den Haag.
Emigreer Magazine
Internationale verhuizers
mediamix P u b l i s h i n g
Adios Holanda Wereldverhuizers Atlas Movers Derksen Verhuizingen Dijkshoorn HACON containerverhuizingen Hazeleger verhuisservice Jacobs verhuizingen B.V. Oranje verhuizers Stealth-Verhuizingen Tipker World Wide Movers Vraag hier 6 verhuisoffertes aan!
Doorklikken naar deze Internationale verhuisbedrijven kan ook via de hompage van www.emigreermagazine.nl
Emigreer Magazine
Het aantal Nederlanders met emigratieplannen neemt sinds 2008 flink af.
AGENDA 2015 ————————————————————————— -
Second Home International Datum: 13 t/m 15 maart 2015, Jaarbeurs Utrecht Klik hier voor meer informatie
Vakbeurzen, seminars en bijeenkomsten in 2015 ____________________________ Second Home International Datum: 6 - 8 maart 2015 Flanders Expo Gent Klik hier voor meer informatie
Destijds was zes procent van de 18- tot 63-jarigen van plan om voor minimaal acht maanden naar het buitenland te gaan. In 2013 was dat gedaald tot vier procent. Voornamelijk jonge Nederlanders tussen de 18 en 30 jaar hebben plannen klaarliggen om zich in het buitenland te vestigen, namelijk zeven procent. Vanaf de dertig jaar is dat nog maar drie procent. Ruim een op de drie Nederlanders met emigratieplannen vertrekt vanwege werk. Daarmee is het de meest genoemde reden voor emigratie. Meer ruimte, rust, stilte en natuur is ook voor veel personen aanleiding om voor langere periode naar het buitenland te gaan. Emigranten vertrekken vooral naar buurlanden België en Duitsland. Ook de Verenigde Staten en Australië zijn populaire emigratielanden. Bron: Nu.nl
_____________________________________________ _
Emigreer Magazine
Emigreer Magazine
Bericht uit La Palma van Poes en Iep.
Hallo Kater Karel,
Ik werd er erg onrustig van. Niet relaxed en dat hebben we laten merken ook. Ik heb nu wel een eigen boek met Hoe bevalt het je bij je nieuwe menveel stempels en schrijfsels. Dat is besen? We zijn gewend hier en willen nooit meer terug. Je moet een keer op langrijk zeggen mijn mensen, anders vakantie komen. Dat vinden onze men- kunnen we niet mee in het vliegtuig. sen vast wel goed. Het veranderde erg in het huis in Putten. Het werd steeds leger. Eindeloze Het was een hele verhuizing naar de Canarische eilanden, La Palm of zo. Ze vloeren om over te rennen. Overal vertelde dat ik ging vliegen en dat het briefjes om van de muur te krabben. Een nadeel was dat alle kleden verdweleuk was, maar ik ben geen vogel.. Weken van te voren moesten Iep en ik nen en de bank, mijn favoriete slechtal naar zo’n man in een witte jas ; die weer-plek. (Die heb ik nooit meer terug zat in mij en vriend Iep te prikken. Zijn gezien) Het ergste was dat die warmte huis rook naar onze vijanden, honden. uit hout op een dag weg was. Houtka-
Emigreer Magazine
chel? Dus maar op de vensterbank boven de warme lucht. Het was immers November. De kamer werd leger en leger. Ineens stonden er twee bakken met tralies. Daar gingen ze ons eten in zetten. Mooi dat ik daar niet intrapte.
eigen kleedje. Uit de auto, dacht ik dat we bevrijd werden, maar nee. We moesten we in de kooi blijven, op een zwart ding met piepwielen door drukte, vol met nare geluiden en vieze luchten. Naar Odd Lugage gingen we zeiden de
Op een dag mocht niet meer naar buiten, ik Poes een buitenkat. De hele dag sluip en spring ik buiten en opeens mocht ik alleen maar naar buiten aan een lijntje met een tuigje om. Ik ben toch geen hond. Stom van mijn mensen, ik loop heus niet weg. Iep wel, die ontsnapte de avond voordat we in die vreselijke bak moesten, alsof hij het wist. Maar vrouwmens heeft hem weer gevangen, gelokt met eten. O ja, eten kregen we ook niet meer, dat was beter had onze man in de witte jas gezegd. En hij had het over pillen om te relaxen dat we die beter niet konden eten; anders wilden we terug naar huis? Ik snapte er niets van. Wij katten zijn toch meestal erg relaxed. Mensen eten toch pillen om rustig te zijn?
mensen en moesten lachen. Gegild heb ik. Het hielp; Er kwam een mens kijken. Hij deed de kooi een beetje open. Ik dacht nog “Eindelijk” Maar nee hoor. Hij ging met zijn hand in de kooi om te kijken of we drugs hadden. Die beesten ken ik niet, alleen vlooien en teken. Iep ging zo tekeer dat de mens het bij Midden in de nacht ging het licht aan. hem niet durfde. Dan ben ik weer veel Iep en ik werden gevangen, aan de lijn te goed. gedaan en later in de kooi gezet. Ik Toen kwam het ergste. We gingen in dacht nog weer naar de dierenarts, de kooi in een ruimte met veel andere weer een prik . Mijn mensen waar ner- dieren, allemaal waren we bang. Dat veus. Er kwamen meer mensen. Alle hoorde en rook je ook. En onze mentassen en spullen gingen in de auto’s. sen, nergens te zien, te horen of te ruiIk haat autorijden. Dat heb ik goed la- ken. Opeens allerlei vreemde hoge geten weten. Een uur in de auto heb ik luiden, waar ik heel onrustig van werd. gegromd, gejankt, gemauwd, maar Iep stond stijf van angst en gilde. Hij niets hielp. Ja Iep hielp, die miauwde deed het in zijn broek. Het geluid, gemee. We zaten in een donkere ruimte piep en de vreemde trillingen ging uren in die nare kooi. Gelukkig wel op mijn door. Een keer kwam er iemand kijken
Emigreer Magazine
maar die ging weer weg. Ik heb die mens nog lang geroepen. Na een hevige klap, een scheurend geluid en gesis stopte alles. De deur ging open. “Mogen we er nu eindelijk uit”, schreeuwde ik. Iep had inmiddels geen stem meer. Zijn ogen waren zo groot als schoteltjes melk. “Waar zijn we.” Riep ik “ Mensen ik ben hier !” Maar niemand luisterde. Ik rook vreemde en nieuwe luchten. Weer een ander mens pakte ons op en zette ons neer. Toen ging de kooi vanzelf. Ik gromde naar dat duistere gat in de verte. We werden opgegeten met kooi en al. Opeens hoorde ik mijn vrouwmens. “Hoi “,dacht ik, “Nu mag ik er uit.” Mooi niet, weer op een ding met piepwieltjes. Allemaal mensen kwamen me een kopje geven door de kooi. Mensen die dat doen zijn meestal wel fans. Soms krijg je dan iets. Dat was wel vertrouwd. Iep vond alles spannend, die keek met grote stressogen rond en mauwde zonder geluid.
Weer in de auto. Nou ik had het wel gehad. Dus heb goed laten horen dat ik het hier niet mee eens was. Iep ging slapen, die had het opgegeven. Zoveel kleuren, flitsen, luchten, geluiden, dieren, mensen en vreemde dingen. Na een lange tijd stopte de auto. Moesten we eruit ; eten en drinken. Alsof je honger hebt in zo'n stressvolle situatie. Alsof je uit die kooi komt in een wildvreemde omgeving met honden, in een soort bos. Mooi niet dus. Alles ruikt anders, zelfs de muizen. Ik bleef zitten. Toen zei manmens dat het goed was. Ik naar buiten en wat denk je, weer aan zo'n lijn. Toen was ik er klaar mee. Geen stap heb ik meer verzet. Iep wel Die zag kansen en sprong een gat in de lucht en verdween in de diepte. Gelukkig zat hij aan de lijn. Na zijn ontdekkingstocht viel Iep op zijn eten aan. Iep eet altijd. Tegenwoordig eet hij ook avocado’s.
Emigreer Magazine
Daarna moesten we weer in de auto. Na uren kwamen we eindelijk in een grot. Het rook naar ratten, vreemde beesten, muizen, vogels en heel veel andere katten. Eindelijk uit die vreselijke kooi. Niet vrij, aangelijnd werden we, 9 dagen lang. Elke dag een rondje over het terrein. Ik schaamde me dood, aan een lijntje als een hond. We hadden wel onze eigen kamer, met kattenbak. Maar ik, Poes van buiten op een kattenbak. Daar wordt je chagrijnig en vervelend van. Dan ga je eten.
niets aan. De staart rent weg. Die vangen we dan en eten we op. Ze zijn er vaak en hoe kouder het is, hoe trager ze worden. Dan is jagen niet spannend. Je kunt hier ook heerlijk in het zand rollen al is het wat stenig. Het is rood, dus ik krijg mooie kleuren, oranje, rood of roze. Anders dan in Nederland waar ik alleen maar grijs werd.
De buurezels zijn blij met me en de geiten ook. Ik ruim de muizen voor ze op en zij leren me Spaans. Dat gaat me goed af. Ze noemen me hier Gato Na 9 gemiste nachten mochten we ein- Grande (grote poes), omdat de andedelijk vrij. We hoefden het terrein niet ren allemaal kleiner zijn. O ja, we hebmeer aangelijnd te verkennen. Spanben een halfzusje nu, Luna heet ze. Ze nend!!!!!. Maar gelukkig hebben ze hier is doof. Wel aardig maar mauwen kan hoge amandelbomen (die helpen ook ze niet. goed tegen honden) met mooie kijkplaatsen. Hard hout, prima om je naSpaanse mensen vinden me ook aargels in te zetten. Alleen die avocadobo- dig. Ik krijg hier wel minder kopjes en men, die mogen we niet bekrassen. kriebel en aaien, maar dat komt omdat Rare bomen trouwens met die groene hier minder mensen zijn. Soms komen bollen. Het hele terrein moesten we hier mensen in de BenB grot slapen. besproeien, verdedigen, verkennen en Die missen hun eigen katten. Dan ga ik merken. Daar zijn we nog steeds mee buiten in het zonnetje bij ze op schoot bezig. Iep en ik hebben het verdeeld in zitten. tweeĂŤn. We hebben ieder ons eigen stuk. Ik houd ook de weg in de gaten. Het gaat goed met ons. We vechten en Maar weinig auto's hier, dus saai. We stoeien nog steeds en kunnen samen hebben al aardig wat katten weggede hele wereld aan. Het is hier ook niet jaagd. Het is best goed hier Lekker koud. En dat witte spul wat zeer aan je veel grond en muizen. De vogeltjes pootjes doet hebben ze hier niet. Ze zien er anders uit, maar ze smaken pri- hebben wel stekelplanten, die noemen ma en het zijn er veel. ze cactussen, maar daar loop ik geEn dat buitenlandse eten, dat is even woon door heen. wennen.
Zo Karel, nu ben je weer op de We eten hier staarten. Er zijn hier kik- hoogte. Tot de volgende brief. kers met een staart. Die vang je. Het Poot van Poes en Iep en neusje beest gaat meteen dood liggen, daar is van Luna.
Emigreer Magazine
Emigreer Magazine