Mei 2015
Emigreer Magazine Inhoud 4 6 12 14
Voorwoord Verhuizen naar Ohio Over verhuisdozen Column door Fija van Bokhoven: Wat vinden emigranten van Nieuw Zeeland 15 Vergelijk diverse verhuisoffertes middels ĂŠĂŠn aanvraag.
14 Wat vinden emigranten van Nieuw Zeeland
Emigreer Magazine
Mei 2015
16 Cita Mágica, NL-makelaar, interessante objecten te koop op het Canarische eiland La Palma 18 Werken in Noorwegen 21 Agenda 22 Onze verhuizing naar het mooie Italië
22 Onze verhuizing naar Italië
Emigreer Magazine
Colofon: Emigreer Magazine is een uitgave van MediaMix Publishing Verkoop & organisatie: Marcel Wulfers marcel@emigreermagazine.nl
Voorwoord
Redactie: Marcel Wulfers Maandelijks nieuwe auteurs Verschijning: Twaalf keer per jaar. Iedere eerste week van de nieuwe maand Informatie en reacties via: info@emigreermagazine.nl
B
uenos dias ¡
Immers, Iedere dag is er één om van te genieten. Toch? Enkele jaren geleden werd ik wakker met het idee om naar een warmer land te willen verhuizen. Al jaren deed ik het zelfde werk, weliswaar met plezier maar bedacht na mijn idee toch een soort plan om eventueel te kunnen vertrekken naar een meer zonniger en rustiger oord. Een wens van ongeveer één op de drie Nederlanders wordt er wel eens geschat. En ik maakte het mogelijk. Mijn verkoop en internetervaringen leverden mij onder andere uw Emigreer Magazine op. Met internet en een goede basis vertrok ik een jaar later naar La Palma, een eiland midden in de Atlantische oceaan en dichter bij de evenaar dan het voor mij vochtige Nederland. Mijn astmatische problemen verdwenen als sneeuw voor de zon op dit prachtige, meest groene en steilste (Canarische) eiland van de wereld. Een winstpunt! Moraal van dit verhaal, ik leef mijn droom, ik heb hem waargemaakt!
Copyright 2011 MediaMix Publishing. Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een automatisch gegevensbest-and of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechani-sch, door fotokopieën, opnamen of enige andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. Uitgever en auteurs verklaren dat deze uitgave op zorgvuldige wijze naar beste geweten is samengesteld. Evenwel kunnen uitgever en auteurs op geen enke-le wijze instaan voor de juist-heid of volledigheid van de informatie Uitgever en auteu-rs aanvaarden geen enkele aansprakelijkheid voor schade, van welke aard dan ook, die het gevolg is van handelingen en/of beslissingen die gebaseerd zijn op bedoelde informatie.
Mijn tip: bereid u goed voor op alle gebieden. En sluit goed af als u gaat emigreren. Een afscheidsfeestje in welke vorm dan ook hoort daar bij. Vergeet niet dat u emotioneel al in het buitenland zit als u het uw naaste familie en vrienden verteld. Niet iedereen zal misschien even vrolijk reageren op uw vertrek. Uw echte vrienden en naaste familie zullen u waarschijnlijk mede uit nieuwsgierigheid de eerste twee jaar met enige regelmaat bezoeken. Lees maar gauw verdere emigratieverhalen in het mei- nummer van dit jaar. Immers de klok staat niet stil, bereid u goed voor! Een zonnige groet,
Marcel Wulfers Uitgever
Emigreer Magazine
Van Amsterdam naar Ohio, r later a a j 2 ; n j i l r e B r Emigreren naa
Wie zijn wij?
Een baan vinden.
In augustus 2008 zijn Sjoerd (man), ik (Dorothea) en onze drie kinderen naar Ohio vertrokken. De kinderen waren toen resp. 11, 8 en 4 jaar oud. Hoe dit tot stand is gekomen willen we graag met de lezers van het emigreermagazine delen.
Als je naar de VS wilt emigreren dan gaat dat niet zomaar. Wij waren en zijn geen expats (waar grotendeels alles voor geregeld wordt door het bedrijf) en moesten dus zorgen voor een baan. Mits je getrouwd bent met een Amerikaan (se), een greencard verkregen hebt door de “Lottery” is het erg moeilijk om een visum te verkrijgen. Je kunt natuurlijk illegaal worden maar die optie leek ons niet zo aantrekkelijk..! Omdat het bedrijf waar Sjoerd werkte ook een vestiging had in de VS leek dat de meest logische stap. Het zag er naar uit dat het niet zou lukken maar uiteindelijk werd hij toch uitgenodigd voor een gesprek en dus stapte hij op het vliegtuig om “even” te solliciteren in Ohio. De rest is geschiedenis zoals blijkt.
Ik zelf heb al op jonge leeftijd een “liefde” voor Amerika ontwikkeld door het feit dat mijn grote zus getrouwd was met een Amerikaan. Toen ik klein was zei ik altijd tegen m’n moeder “later ga ik in Amerika wonen” waarop m’n moeder uiteraard niet enthousiast reageerde want nog een dochter in Amerika, tja daar zat ze natuurlijk niet op te wachten. Dat Sjoerd precies dezelfde “liefde” voor het land had en heeft noem ik geen toeval,dit moest zo zijn.
Emigreer Magazine
Waarom Ohio? Het hoofdkantoor van het bedrijf zat nu eenmaal in North-East Ohio. Na ons eerste bezoek was ik verbaasd over hoe prachtig de natuur hier is. Het klimaat is erg verschillend van NL. Strenge winters met veel sneeuw en warme zomers. Je kunt wel zeggen dat het verschil niet groter had kunnen zijn, van Amsterdam naar Ohio. Even op je fiets stappen is er niet meer bij maar er is zoveel voor terug gekomen. Nog elke dag verbaas ik me over de herten in de tuin, de eagles in de lucht en nog veel meer natuurschoon. De Ohioanen hebben we leren kennen als zeer vriendelijke en behulpzame mensen. Zonder vooroordelen en erg geïnteresseerd in jouw verhaal. De andere kant is dat de mensen hier toch wel licht conservatief zijn in tegenstelling tot bijvoorbeeld NY of California. Althans in onze Amsterdamse ogen… De voorbereiding. Het eerste wat geregeld moest worden was het verkrijgen van een visum. Dit moest via de werkgever en vroeg een lange adem en veel stress. Welkom in het paradijs van de Amerikaanse immigratiedienst! Uiteindelijk hebben we een werk/ woonvisum verkregen wat intussen al weer gewijzigd is. Ondertussen loopt het proces voor de greencard nog steeds, dit kan jaren in beslag nemen. Buiten de visum aanvraag was er nog een huis wat verkocht moest worden. Na maanden wachten was het eindelijk zover, we mochten naar het consulaat om onze papieren op te halen. Dat alleen al was een hele belevenis want zelfs bij het loket werden er nog mensen afgewezen. Gelukkig was dat bij ons niet het geval en kregen we onze paspoorten MET visum afgeleverd door de postbode.
Vluchten voor het hele gezin geboekt en op naar Twinsburg, Ohio. Het was een zware maar mooie week want immers, dit zou de plek worden waar we onze wortels voor ons Amerikaanse bestaan zouden planten. Uiteindelijk zijn we voor een huurhuis in Aurora gegaan en daar hebben we ook de kinderen op school ingeschreven. Omdat werkelijk al-les anders is geregeld en helemaal het schoolsysteem moest je echt goed je hoofd erbij houden. Bij terugkomst in NL bleek er nog niet veel animo voor het huis te zijn dus helaas moesten we dat onverkocht achter laten. Het waren de laatste weken voor ons vertrek zeer emotionele weken. De hele verhuizing en we hebben moeten afscheid nemen van m’n lieve grote zus die na een lang ziekbed helaas precies een week voor ons vertrek overleed. Hoe verdrietig het ook was, (eindelijk kwam ik haar kant op) het gaf ons nog meer moed om onze droom te verwezenlijken. Met alles in de container, van iedereen afscheid genomen waren we klaar voor vertrek naar de Verenigde Staten. Wonen in “The Greater Cleveland area”. Zo wordt het gebied genoemd waar wij wonen, oftewel de suburbs van North-East Cleveland. Het voelde meteen goed en zo is het nog steeds. Als een goed zittend pak als het ware. Dat het goed past wil niet zeggen dat emigreren niet veel energie kost. Bij werkelijk alles wat je doet moet je nadenken. Wat je gewoon vindt is opeens niet meer zo gewoon. Van naar de supermarkt gaan tot dingen regelen bij de bank, de kinderen op de gele schoolbus zetten ipv op de fiets naar school en je kind in de klas brengen en het tussen de middag ophalen, het klimaat, alles met de auto doen, de afstanden, alle producten, het andere rekensysteem, feet ipv meters, Fahrenheit ipv Celcius en zo kan ik nog wel uren door gaan.
Emigreer Magazine
Het is ook een rare gewaarwording dat je werkelijk niemand kent, dwz als je in je oude woonplaats boodschappen aan het doen was kwam je altijd wel iemand tegen die je kende al was het maar van gezicht. Hier ken je werkelijk niemand in het begin. Dat zijn allemaal dingen waar je nooit bij stil staat. Op het moment dat je mensen gaat herkennen en mensen je roepen of gedag zeggen denk je “heeee, nou beginnen we in te burgeren” en dat is een heel aangenaam gevoel! Inmiddels zijn we hier twee jaar en het begint echt als thuis te voelen helemaal nu we onze eigen stek hebben. Eindelijk kunnen die dozen uitgepakt worden waar allemaal herinneringen uit een ander leven in zitten. In North-East Ohio wonen betekent dat je rekening moet houden met zeer strengen winters met ongelooflijk veel sneeuw en temperaturen ver beneden het vriespunt. Voor ons als kazen heeft het nog steeds iets bijzonders al die sneeuw. Het betekent ook dat je kinderen op “ski-club” kunnen in de winter en sleetje rijden is dan net zo gewoon als in NL fietsen naar de bakker. De kinderen In 2007 kwamen wij terug van een vakantie in Florida en het “gevoel” was er weer helemaal, het gevoel wat je niet kunt uitleggen, het gevoel van, ik wil niet terug naar NL, ik wil hier blijven. Het is moeilijk uit te leggen, het heeft niets met een vakantiegevoel te
maken. We hebben genoeg prachtige vakanties in Europa doorgebracht maar geen haar op m’n hoofd die er aan dacht om daar te gaan wonen. Het is altijd OF Amsterdam geweest, OF de VS, ja daar zit veel tussen… Nu was het mooi dat wij die droom hadden maar was het ook de droom van de kinderen? Het doet nogal wat met ze zo’n grote overstap. Weg van je vertrouwde omgeving, school, buurt, vriendjes. Het gekke was dat onze oudste dochter op het vliegveld tegen d’r vader zei “papa kan je niet een baan vinden in Amerika?”. Maar tussen zo’n opmerking en het daadwerkelijk doen zit een groot verschil natuurlijk. In ons geval bleek het uiteindelijk totaal geen probleem te zijn, ze zijn vanaf het prille begin razend enthousiast geweest en waren helemaal in voor het avontuur en nog tot op de dag van vandaag is het alsof ze hier altijd gewoond hebben. Dat is een hele prettig bijkomstigheid want als je kinderen het niet naar de zin hebben dan heb je gauw de neiging om je koffers te pakken. In de VS wonen. Het wonen en wennen in de VS ging eigenlijk heel geleidelijk. Omdat alles zo anders is als in NL vraagt het natuurlijk wel veel energie. De Amerikanen zijn echter zo behulpzaam en vriendelijk
Emigreer Magazine
EN omdat dit natuurlijk het land van “convenience” is spreekt veel voor zich zelf. De afstanden zijn hier veel groter en dus kost het meer tijd en moet je die tijd ook inplannen. Het schoolsysteem is natuurlijk ook heel anders. De kinderen worden met de bus opgehaald en weer thuis afgezet. Op woensdagmiddag geen vrij maar in de zomervakantie maar liefst 10 weken. Ook krijgen de kinderen hier al vanaf de kleuterschool huiswerk en dat neemt toe naarmate ze in hogere klassen komen. Ze zijn (en ik ook..) er nu aan gewend maar in het begin was dat wel een overgang. Zo op het oog lijkt er niet veel verschil tussen het leven in NL en in de VS, je moet werken, kinderen naar school, sportclubjes etc. maar schijn bedriegt..
Service staat hoog in het vaandel hier en dat moet ook wel want de gemiddelde kwaliteit van producten is vaak van het merk “na 1 jaar vervangen”. Ze adverteren ook continue met slogans als “made in Europe” of “European style”. Ze gaan er vanuit dat als het uit Duitsland komt dan is het goed. Wij weten beter maar de gemiddelde Amerikaan koopt EN verkoopt alles. Zo staat er op de kentekenplaat van onze buurman “SELL IT”…. Wat ons ook is opgevallen is hoe vreselijk kritisch wij Europeanen zijn, o-ve-ral hebben we een mening over en kritiek. Amerikanen hebben ook wel kritiek en een mening maar ze zijn niet gewend om deze te pas en onpas te geven, ze houden het voor zichzelf uit beleefdheidsredenen, je zou iemand toch voor het hoofd kunnen stoten.
Alleen al de omgangsregels zijn zo anders hier. Hier in de Midwest is het echt heel normaal dat je elkaar uitgebreid gedag zegt en vraagt hoe het er mee gaat. Als je in een restaurant komt dan is het een beleefdheidsvorm maar in de omgang met mensen die een andere status hebben dan “kennis”is het echt een vorm van interesse tonen. Mensen zijn oprecht geïnteresseerd hoeveel koffie je die ochtend hebt gedronken en hoe het met je hond gaat. Op school besteden ze hier ook veel aandacht aan. Respecteer elkaar, “treat people the way you want to be treated”, kijk in iemands ogen als je naar iemand luistert. Als je uit een andere stad, land of zelfs werelddeel komt willen ze echt weten hoe het daar aan toe gaat. Oppervlakkigheid heb ik op die manier nog niet echt mee gemaakt. Ze zijn vaak “overdreven” in onze nuchtere Amsterdamse ogen. Ze zien iedereen als vriend en als je ze niet bevalt dan kunnen ze je altijd nog “afstoten” is hun redenatie. Als je je daarop instelt en niet meteen denkt dat je er meteen 100 vrienden bij hebt kun je heel goed door 1 deur met de gemiddelde Amerikaan.
Emigreer Magazine
Valkuilen.
De toekomst.
Waar we ook geen rekening mee hadden gehouden was het feit dat we geen “credit history” hadden. In de VS valt of staat alles met je “credit score”. Deze score die in een getal wordt weergegeven is erg belangrijk en wordt bij elke aanvraag voor wat dan ook opgevraagd.
Wij leven van dag tot dag. We zijn hier heel gelukkig en we hopen hier te mogen blijven al dan niet in Ohio. Door deze stap te hebben genomen opent het ook deuren naar andere avonturen. Je wordt makkelijker, de “emigreerberg” is niet zo hoog. Je horizon verbreden is het beste wat hieruit is voort gekomen en..je weet nooit wat er op je pad komt!
Dit was erg frusterend want dit zijn allemaal belangrijke dingen. Je komt dan ook terecht in wat ze ook wel “catch 21” noemen. Je hebt een creditcard nodig om je credit te kunnen opbouwen maar je krijgt geen creditcard omdat je geen creditopbouw hebt. Totdat ons huis verkocht was, was het dus behoorlijk bikkelen! Voor de amerikanen is het zo gewoon dat het moeilijk is om hier informatie over te krijgen laat staan hoe je dan wel je score kunt opbouwen. Omdat expats veel via hun werk geregeld krijgen konden deze mensen ons ook niet aan informatie helpen. Beetje bij beetje en door schade en schande wijs geworden is het ons uiteindelijk toch gelukt en zijn we nu zelfs de trotse bezitters van een heus eigen Amerikaans huis.
Emigreer Magazine
Emigreer Magazine
De Verhuisdozen-Winkel
Als je gaat emigreren komt er heel wat bij kijken wat je allemaal moet regelen. Daarbij is het van belang dat spullen goed verpakt worden en beschermd zijn. Je moet er toch niet aan denken dat als je huisraad over zee gaat en de verhuisdozen uitpakt alles kapot is. De Verhuisdozen-Winkel is de specialist in kwaliteits verhuisdozen, verhuisdekens, noppenfolie en verhuismaterialen voor elke verhuizing, verhuizer, transport, opslag en emigratie. Als je verhuisdozen koopt is de sterkte van het karton absoluut belangrijk. Ook het draagvermogen van verhuisdozen is van belang als de verhuisdozen opgestapeld worden voor langdurige opslag of voor transport in een container over zee. Als het karton te slap is zakken alle dozen in door het gewicht. Neem daarom altijd voor emigratie en opslag dubbelgolf kartonnen verhuisdozen. De Verhuisdozen-Winkel heeft premium verhuisdozen en multibox verhuisdozen die absoluut de beste verhuisdozen zijn om te verhuizen, emigreren en voor langdurige opslag. Door de dubbelgolf constructie en ons eigen klik-klak systeem, is deze verhuisdoos in een seconde op te zetten en plat te maken. Door de sterkte van ons karton heeft deze verhuisdoos een echt draagvermogen van 50 kg en een stapelwaarde van ruim 600 kilo. Kijk uit als een verhuisdoos enkelgolf is en bij de omschrijving staat dat deze 50 kg kan dragen. Dit kan niet. Enkelgolf verhuisdozen hebben een draagvermogen tot maximaal 20 kg.
Voor het vervoeren van kleding heeft de Verhuisdozen-Winkel professionele kledingboxen, waar makkelijk 40 kledingstukken in gehangen kunnen worden. Deze robuuste kwaliteits kledingbox zorgt dat al uw kleding kreukvrij aankomt en deze zo weer in de kast gehangen kan worden. Het voordeel van deze kledingbox is dat deze heel eenvoudig te herbruiken is als een “kast� op zolder of in de garage. Wel zo makkelijk om je winter en zomer spullen in op te hangen. Om je meubels goed te beschermen kun je of verhuisdekens of noppenfolie gebruiken. Noppenfolie heeft door de constructie van allemaal luchtbellen een absorberend vermogen om alle schokken op te vangen. Verhuisdekens beschermen je kostbare kasten tegen krassen en butsen. Bij de Verhuisdozen-Winkel koop je alleen professionele verhuismaterialen en wordt niet ingeboet aan kwaliteit. Pak je matrassen, stoelen en banken in met grote meubelhoezen. Zo komen al je meubels stof en schadevrij over bij je emigratie en verhuizing. De Verhuisdozen-Winkel is ontstaan uit onze zuster website Verhuisboxen.nl. 10 jaar geleden zou ik zelf gaan emigreren naar Engeland en had ook ik verhuisdozen nodig. Op het internet heb ik 200 verhuisdozen gekocht. Helaas ging de emigratie niet door en heb toen de verhuisdozen op internet weer verkocht.
Emigreer Magazine
Na 10 jaar zijn de Verhuisdozen-Winkel en Verhuisboxen.nl toonaangevend in de verkoop van verhuisdozen en verhuismaterialen. Door onze jarenlange ervaring hebben we onze eigen verhuisdozen laten ontwikkelen die qua gebruikersgemak en sterkte elke test kunnen doorstaan. Met de kwaliteit van de Verhuisdozen-Winkel wordt elke verhuizing, emigratie en opslag een succes. Onze verhuisdozen worden gebruikt door veel erkende verhuizers, transporteurs en decoratie bouwers. Zo maken we elk jaar van onze verhuisdozen een doolhof, decoratiewanden voor tv en theaterproducties en gebruiken karton kunstenaars onze verhuisdozen voor het maken van een kartonnen bar, eifeltoren etc. Wij van de Verhuisdozen-Winkel staan u altijd met raad en daad terzijde en helpen u graag om van uw emigratie een succes te maken. Voor vragen staat onze klantenservice u graag te woord.
Andreas van Beek Marketing Manager Verhuisdozen-Winkel/ Verhuisboxen.nl Smederij 4 3371MC Hardinxveld 0623996660 mailto:info@verhuisdozen-winkel.nl
Emigreer Magazine
Wat vinden emigranten van Nieuw Zeeland? De meeste nieuwe migranten voelen zich welkom in NieuwZeeland en veilig. Dit is de belangrijkste conclusie uit een jaarlijks terugkerend onderzoek dat je Nieuw-Zeelandse overhead uitvoert onder migranten. Een kleine groep gaf aan dat ze het leven in Nieuw-Zeeland ‘uitdagend’ vinden. Daarnaast gaf 25% van de respondenten aan dat ze zich minimaal één keer gediscrimineerd voelden. Meestal in een openbare ruimte of op het werk. Discriminatie werd het meest ervaren door migranten uit Azië, terwijl migranten uit Europa, Noord Amerika, Zuid-Afrika en Groot-Brittannië nauwelijks discriminatie ondervinden. De minste discriminatie vindt plaats in Auckland, waar verreweg de meeste (Aziatische) migranten wonen. De inwoners van Auckland hebben zich goed aangepast aan de overvloed van nieuwe culturen en heeft zich ontwikkeld tot een internationale stad met bijbehorende waarden en normen. Buiten Auckland zijn de verhalen anders. Vooral niet-Westerse immigranten zijn nog wel eens het doelwit van racisme. Dit kan te maken hebben met het feit dat kleinere steden en dorpen nog meer een monocultuur zijn en het langer duurt voordat mensen zich aangepast hebben aan een samenleving waar de samenstelling van culturen wijzigt. Nieuw-Zeeland staat bekend om zijn tolerantie ten opzichte van andere culturen. Het is ten slotte een emigratieland dat goed geschoolde buitenlandse werkers nodig heeft. Het land zelf bestaat nog maar een goede 150 jaar en ruim 25% van de totale bevolking is buiten Nieuw-Zeeland geboren. Ik zelf heb me altijd welkom gevoeld en nog nooit een racistische opmerking gehad. Het meest irritante van emigreren voor mij is dat je altijd en overal je naam moet spellen (voor- en achternaam). Als dat het ergste is…… Het leven is goed hier. Heb je interesse om te emigreren naar Nieuw-Zeeland en wil je weten wat je mogelijkheden zijn, neem dan contact op via info@experienzimmigration.co.nz.
Fija van Bokhoven Licensed Immigration advisor info@experienzimmigration.co.nz
Emigreer Magazine
ONTVANG ZES GRATIS VERHUISOFFERTES Vraag hier uw offertes aan Voor dat er verhuisd kan worden, moet eerst alles op orde zijn. Alles moet klaar staan en ingepakt zijn waarbij gewicht ook een rol speelt. Verdeel het gewicht over meerdere dozen en pak alles goed in. Wikkel breekbare spullen in noppenfolie of doeken en plaats deze zorgvuldig in de dozen. Zorg dat de dozen gelabeld zijn met de naam of afkorting van de kamer van bestemming. Nummer de dozen en maak een lijst zodat je altijd weet wat er in een doos zit. Daarmee kunnen de dozen tevens rechtstreeks in de juiste kamers worden gezet. Verhuizen naar het buitenland:
Inpakken Het is van groot belang dat de inboedel zeewaardig verpakt wordt, omdat de lading behoorlijk kan bewegen tijdens het laden en/of lossen de containerscheper (of van het vliegtuig) en uiteraard ook tijdens de vaart (of vlucht). Met name kostbare en breekbare goederen zoals schilderijen, servies en glaswerk of antiek worden dienen vakkundig verpakt te worden, soms zelfs in speciale houten kratten. U kunt ervoor kiezen om een deel van het inpakken zelf te doen, zodat u op de verhuiskosten kunt besparen. Wij raden u echter aan om vooral bij overzeese verhuizingen het inpakken over te laten aan uw verhuisbedrijf. Demontage De demontage van grote meubelen die niet in zijn geheel vervoerd kunnen worden kunt u laten uitvoeren door uw verhuizer. De meeste verhuizers hebben een handyman in dienst die zich over de demontage zal ontfermen. Besluit u dit zelf te doen overleg dan van te voren met uw verhuisbedrijf welke goederen gedemonteerd moeten worden. Omdat bij verhuizingen overzee de prijs vaak per kubieke meter wordt vastgesteld kan het voordeliger zijn om veel grote meubels te demonteren.
Emigreer Magazine
Cita Mรกgica, (magische afspraak) de voordeligste makelaar van La Palma La Palma, Canarias
Kijk op onze website voor meer informatie:
www.citamagica.eu
Emigreer Magazine
Emigreer Magazine
Werken in Noorwegen
Klimaat Noorwegen
Arbeidsmigratie vormt een integraal deel van de ontwikkeling van de Noorse maatschappij. De Noorse overheid probeert het voor gekwalificeerde buitenlandse arbeidskrachten gemakkelijker te maken om in Noorwegen aan het werk te gaan.
Er zijn verschillende klimaten in Noorwegen. De westkust, het fjordengebied, heeft een zacht gematigd zeeklimaat, iets koeler dan Nederland en Vlaanderen. In het hoge noorden is een toendraklimaat. Ten oosten van de bergketens heerst een landklimaat. In sommige gebieden in de westelijke fjorden en het midden valt meer dan 4000 mm neerslag per jaar, terwijl de neerslag in het noorden en
De meeste buitenlandse arbeidskrachten moeten een vergunning hebben om in Noorwegen te mogen werken. Informatie over de regels en richtlijnen die voor de onderdanen van de verschillende landen gelden en over de diverse soorten werkvergunningen is te vinden op de website van het Norwegian Directorate of Immigration (UDI). Op de website is ook informatie te vinden over hoe een vergunning voor werken en wonen in Noorwegen kan worden aangevraagd. Let op: er gelden aparte regels voor burgers uit landen die vallen onder de EU/ EER/EFTA. Ga voor meer informatie over het vinden van werk in Noorwegen naar de website van de Norwegian Labour and Welfare Administration (NAV).
Emigreer Magazine
Internationale verhuizers
mediamix P u b l i s h i n g
55000 mensen zullen genieten van een VS-visum. Ga na of u in aanmerking komt om deel te nemen
Adios Holanda Wereldverhuizers Atlas Movers Derksen Verhuizingen Dijkshoorn HACON containerverhuizingen Hazeleger verhuisservice Jacobs verhuizingen B.V. Oranje verhuizers Stealth-Verhuizingen Tipker World Wide Movers Vraag hier 6 verhuisoffertes aan!
Klik hier Eenvoudig controleren in 5 minuten. Bezoek deze link voor aanvullende informatie. We willen u graag bedanken voor uw lidmaatschap van de GeoNetwork community. De lotterij wordt jaarlijks georganiseerd door het Ministerie van Buitenlandse Zaken en uitgevoerd onder de voorwaarden van sectie 203(c ) van de wet op immigratie en nationaliteit.
Doorklikken naar deze Internationale verhuisbedrijven kan ook via de hompage van www.emigreermagazine.nl
Emigreer Magazine
AGENDA 2015 ————————————————————————— -
Second Home International Datum: 2 t/m 4 oktober 2015, Jaarbeurs Utrecht Klik hier voor meer informatie
____________________________
Activity International info-avond: 25 Juni.
KRO-NCRV zoekt kandidaten voor nieuw programma over remigratie. Verlang jij of je partner terug naar je oorspronkelijke vaderland? Woon je al een tijd in Nederland en heb je hier je draai gevonden maar mis je bijvoorbeeld je familie, de omgangsvormen, het eten of simpelweg het dagelijks leven van het land waar je oorspronkelijk vandaan komt? Speel je met de gedachte om (met je partner/gezin) terug te emigreren maar zou je het eerst tijdelijk willen uitproberen om te onderzoeken of dat een goed idee is? Laat het ons dan (vrijblijvend) weten en misschien bieden wij jou de kans om dat te doen voor een nieuw KRO-NCRV programma. Mail ons jouw/jullie motivatie samen met naam, leeftijd en telefoonnummer naar: jaimy.mannaart@kro-ncrv.nl en we nemen contact met je op.
Informatie-avond van Activity International met aandacht voor vrijwilligerswerk. Van 17.00 uur tot 21.00 uur. Locatie: JoHo Support Center Utrecht, Sint Jacobsstraat 273-275, Utrecht
_____________________________________________
Emigreer Magazine
De Wereldschool geeft iedere maand een voorlichting over het volgen van Nederlands onderwijs in het buitenland: van peuterpakket tot vwo-diploma en van vermenigvuldigen tot geschiedenis. In mei is de voorlichtingsdag om zaterdag 9 mei, vanaf 11.00. Tijdens deze voorlichting wordt er informatie gegeven over de Wereldschool. Zo kunt u de lesmethodes inkijken, hoort u welke mogelijkheden er bij de Wereldschool zijn en mag u vragen stellen. Wilt u inzoomen op uw situatie? Geef dat aan bij aanmelding, dan wordt hier rekening mee gehouden. Aanmelden voor de voorlichting kan via deze link.
Download uw gratis ticket Droomt u van een tweede huis in binnen- of buitenland? Wenst u juridische en fiscale informatie omtrent de aankoop van een tweede huis? Ontdek meer dan 25 landen, waaronder toplocaties Spanje, Frankrijk, ItaliĂŤ en een uitgebreid dagelijks seminar programma. Registreer u nu online en bezoek Second Home International gratis Registreren voor de Second Home beurs kan via deze link
Emigreer Magazine
r g i m e Onze
ĂŤ i l a t I r atie naa
Het begon allemaal met een sappig verhaal na onze vakantie in Toscane. Op een gegeven moment opperde iemand dat we er misschien maar moesten gaan wonen, zodat iedereen elke vakantie even kon komen om mee te genieten van dat paradijs.
Willen we dat leven echt opgeven, kunnen we vrienden en familie achterlaten, wat als er iemand heimwee krijgt, wat als het hele plan mislukt en willen we dit eigenlijk wel echt of jutten we elkaar gewoon wat op?
Na verloop van tijd bleek dat dit idee ons niet meer losliet. We begonnen te dromen en te praten over het organiseren van muziek- en kookcursussen. Maar al snel bedachten we met enige nuchterheid dat we daar niet van zouden kunnen leven en dus ontstond ook het idee van een Bed and Breakfast. Dan heb je dus een huis nodig met een aantal kamers en de mogelijkheid tot het bouwen van net zoveel badkamers, We hebben een woonplek voor onszelf nodig en een grote ruimte om te kunnen werken met groepen tot 20 personen. Is zo iets te vinden en kunnen wij dat eigenlijk wel betalen?
Vele vragen, waar geen antwoord op te geven was. Na drie jaar dromen, denken en fantaseren, bedachten we dat we het liever geprobeerd wilden hebben dan in Nederland blijven en te denken wat als we het gedaan zouden hebben. We kwamen tot de conclusie dat het enige wat we konden verliezen, geld was. En dat bleek ineens heel relatief te zijn. Op hetzelfde moment kwam er ook duidelijkheid over het feit dat ik in mijn baan 5 jaar onbetaald verlof kon nemen. We zouden dus eventueel op iets terug kunnen vallen.
Frans werkte als orthopedagoog en liep al enige tijd tegen wat frustraties aan. Ik werkte als leerkracht in de Muziekacademie van Mol en Neerpelt en was dirigente van 3 koren.
Het besluit viel op een avond in februari, zittend bij de haard met een glas wijn in de hand. Onafhankelijk van elkaar kwamen we tot de slotsom dat we het echt wilden proberen. Het besluit leek dus genomen. Familie en vrienden waren er niet heel blij mee, maar vonden wel dat als we het wilden
Emigreer Magazine
doen, dit het moment was. We besloten op Italiaanse les te gaan, ons huis te koop te zetten (want dat zou wel eens enige tijd kunnen duren), en ons te gaan oriënteren op makelaars in Italië waar tenminste iemand Engels sprak. We begonnen ‘natuurlijk’ in Toscane en kwamen er direct achter dat we dat niet zouden kunnen betalen. Verder vonden we het belangrijk dat onze nieuwe plek in één dag reizen vanuit Nederland bereikbaar zou zijn, omdat mensen die een cursus komen volgen vaak niet ook nog veel tijd aan reizen kwijt willen zijn. En zo kwamen we in Piemonte terecht. Gelukkig toeval was dat we een makelaar vonden waar een Nederlands echtpaar werkte. Binnen drie weken was ons huis verkocht en dus moesten we ter overbrugging naar een vakantiehuisje. Al onze spullen moesten voor langere tijd worden opgeslagen. Dus moesten we goed bedenken wat we de komende maanden nodig zouden hebben aan kleding, partituren, concertmateriaal, spullen voor het werk, enz. Banen moesten worden opgezegd en belangrijker nog we moesten nog een woning in Piemonte vinden. We
zijn in de periode van november 2005 tot april 2006 vijf keer naar Piemonte gereisd om samen met de makelaar huizen te bekijken. De streek beviel ons onmiddellijk. Een prachtige natuur, heel vriendelijke mensen en nog niet overspoeld door toeristen. De eerste keer dat we er waren was het zo mistig dat je geen 50 meter zicht had. De makelaar vertelde ons bij elk huis steeds maar dat er ook een prachtig uitzicht was dat helaas vandaag niet te zien was. Het voordeel was dat we de streek als eerste van zijn ‘slechtste’ kant hadden gezien. De daaropvolgende keren werd het alleen maar mooier. Het is namelijk belangrijk om te weten hoe je toekomstige woonplek er in de verschillende seizoenen uitziet, en of je daar in wilt en kunt leven. Na vele, vele bezichtigingen vonden we ons ‘Casa I Fortunelli’ (het huis van de geluksvogels), twee huizen, een grote schuur en stal en 5000 vierkante meter vlakke grond, een uitzondering in onze streek. Veel mensen dromen van dat ene huis op die helling, dat is ook heel mooi om te gaan wonen, maar niet om te gaan werken.
Emigreer Magazine
Hellingen zijn vaak niet geschikt voor terrassen en zitjes, die we bij onze B&B wel wilden hebben. De bereikbaarheid moest goed zijn, en liefst een geasfalteerde weg, want die wordt ’s winters schoongemaakt, en zo kunnen gasten beter bij de B&B komen. Juli 2006 was het zover. Vol goede moed vertrokken we naar Piansoave, een klein gehucht waar ‘s winters zeven mensen wonen. Dat is het moment dat je beseft dat je niemand kent en helemaal opnieuw moet beginnen. We gingen klussen, iets wat we nog nooit echt hadden gedaan. We hadden een globaal plan en dat bleek fantastisch te werken. Omdat je nu eenmaal niet alles van te voren kunt regelen zoals jij dat in je hoofd hebt, en al helemaal niet in Italië. Mensen werken er hard maar niet altijd efficiënt en dat maakt wel eens dat je denkt dat je in de foute film zit. Maar zolang je zelf maar verder kunt werken blijkt het allemaal mee te vallen. We voelden ons te gast, kenden de regels niet en gingen dus maar alles vragen op de gemeente en bij
mensen in ons dorpje. Een voordeel in de kleine dorpen is dat er veel via deze mensen geregeld wordt, en in Italië doe je sowieso liefst alles via via. Er moesten vergunningen aangvraagd, bijvoorbeeld voor de verbouwing van ons huis, maar allereerst moesten we een verblijfsvergunning regelen. Als je één ding leert bij een emigratie is het dat één Europa nog lang niet bestaat. Steeds weer werden we gevraagd of Nederland wel bij de Europese Unie hoort. De Italiaanse carabinieri is nog steeds niet op de hoogte van een wet die al meer dan 10 jaar bestaat, dat het Nederlandse rijbewijs gewoon geldig is, en hoewel er in Europa een vrij verkeer van goederen en personen is, moet je voor je Italiaanse nummerplaat toch een flinke duit betalen. Maar elke morgen scheen de zon, we gingen met hamer en beitel aan de slag. Er werd puin geruimd, stucwerk afgebikt, vloeren uitgegraven, elektriciteit en afvoeren aangelegd. Oude stenen muren kwamen te voorschijn en we leerden die voegen, stelkozijnen in zo’n muren plaatsen was ook best spannend. We hebben hard gewerkt en veel
Emigreer Magazine
gelachen. En steeds maar wachten op dat moment dat je in tranen uitbarst en je afvraagt waar je aan begonnen bent. Na een jaar besloten we dat dat moment niet zou komen. En wat is het heerlijk om na een dag hard werken op het randje van je eigen terras te zitten, uit te kijken over je tuin, te genieten van een prachtig uitzicht en een lekker glas wijn. We waren met dromen naar Piemonte vertrokken, één daarvan was het leven met de Italianen. Als je je kunt overgeven aan het weer, de tradities en gebruiken, en als je de Nederlandse betweterigheid achter je kunt laten, dan is dat heel gemakkelijk. Na drie weken wisten we al dat we er niet alleen voor stonden. Dat was wel een bijzondere gewaarwording. Na een korte tijd stonden we bekend als i musicisti, gli Olandesi of I Fortunelli. Dat is wel heel hartverwarmend.
Hoe konden wij nu dank je wel zeggen als onze vrienden en bekenden al weer met allerlei lekkers kwamen? Na vijf waren we vaste leden van de ‘proloco, de vrijwilligers van de gemeenschap, vieren we Kerst en oudjaar met Italianen, organiseren we elk jaar vier tot zes concerten in de regio, zijn we een koor begonnen, organiseren we minstens één muziekproject/cursus per jaar en draait onze Bed and Breakfast (www.fortunelli.eu) inmiddels negen jaar. We zijn te gast bij speciale verjaardagen en huwelijksfeesten, en ook waren we getuige van de eerste sterfgevallen in onze vriendenkring. Na vijf zeiden we tegen elkaar we zeggen dat we materieel gezien een flinke stap terug hebben gezet, maar dat ons leven verschrikkelijk rijk is geworden.
Na ongeveer een jaar wilden we onze nieuwe vrienden en buren bedanken voor de gastvrijheid, hulp en goede raad. En we organiseerden een huisconcert met na afloop een hapje en een drankje. ’s Middags arriveerden vrienden en buren met taarten,koekjes, worsten en wijnen.
Emigreer Magazine
Emigreer Magazine