![](https://assets.isu.pub/document-structure/211102094134-7c6b9b6abcc51a4c0186fab2d175801f/v1/e2ba8d0aa403f4dc15c6d4734b45079c.jpeg?width=720&quality=85%2C50)
9 minute read
verdieping
Bloed, tijd en talent doneren
In de donkerste maand van het jaar denken we aan de komst van het grootste Geschenk ooit: het Licht van de wereld. Die Gift van de Vader is door mensen niet te evenaren, hoeveel cadeaus we elkaar in december ook schenken. Dat neemt niet weg dat het goed is om iets over te hebben voor een naaste. Drie donateurs vertellen over cadeaus voor anderen die niet direct geld kosten, maar bloed, tijd en talent. Hoewel, kosten? Volgens henzelf worden ze alleen maar rijker van dat geven.
Marianne Buijk geeft plasma om antistoffen
Naam: Marianne Buijk Leeftijd: 26 jaar Woonplaats: Capelle aan den IJssel
Elise Verschuure
Een vingerprik, een vragenljst, een roze koek en een kopje thee: voor de mensen die bekend zjn met Sanquin bloedvoorziening een vertrouwde combinatie. Zo ook voor Marianne
Bujk. Nadat ze in het voorjaar was besmet met het coronavirus, besloot ze gehoor te geven aan de oproep van de bloedbank om bloedplasma te doneren voor onderzoek naar antistoffen tegen het longvirus.
Een paar maanden geleden had u dus corona? „Waarschjnljk wel. Het was nog in de tjd dat niet iedereen getest mocht worden, dus alleen mjn moeder kreeg een zelftest mee naar huis. Ons hele gezin was ziek. De test van mjn moeder was negatief, maar de huisarts zei dat we ervan uit moesten gaan dat we toch corona hadden, omdat de zelftesten die toen gebruikt werden, niet altjd even betrouwbaar zjn. Ikzelf ben twee volle weken ziek geweest: hoofdpjn, verhoging, benauwdheid en verkoudheid.”
En daarna? „Mjn conditie was nul. Het kwartiertje ietsen naar mjn werk duurde ineens een stuk langer, en de drie trappen kwam ik niet meer op zonder tussendoor uit te moeten rusten. Ook de hoofdpjn bleef in aanvallen terugkomen. Op de momenten dat ik hoofdpjn had, was ik ook overgevoelig voor licht en geluid. Ik heb wel speciale pjnstillers gekregen om me daarvan af te helpen. Dat wordt nu pas minder, ruim een halfjaar later.”
Waarom besloot u plasma te doneren? „Ik was al een tjd bloeddonor, en bj een van mjn donaties zag ik een poster over het doneren van plasma na een coronabesmetting. De bloedbank hoopt dat het plasma van mensen die besmet zjn geweest met het virus antistoffen tegen corona bevat. Deze antistoffen zouden bj directe toediening bj een coronapatiënt kunnen zorgen voor een vermindering van de klachten. Een ander deel van het plasma wordt gebruikt voor de ontwikkeling van een plasmageneesmiddel tegen het coronavirus. Het doneren van plasma is een heel eenvoudig en concreet ding, en als er iets is wat ik kan doen om in deze situatie te helpen, grjp ik dat aan.”
Hoe ging het doneren in zjn werk?
„Ik moest online een test invullen om te zien of ik in aanmerking zou komen voor deze speciale donatie. Daarna nam de bloedbank contact met me op om een afspraak te plannen. Op de dag van de afspraak moest ik eerst een vragenljst invullen over de dingen die van invloed kunnen zjn op de kwaliteit van mjn plasma, en werd er gecontroleerd hoeveel milliliter plasma ik zou mogen geven. Daarna mocht ik op zo’n stoel gaan liggen en prikten ze de naald in mjn arm – al ging dat niet vlekkeloos. Bj mj moeten ze er altjd iemand bjhalen omdat ze mjn aders niet goed kunnen vinden.
Via het slangetje loopt je bloed naar de machine, die het iltert. Het plasma, dat eigenljk het vocht is waar de bloedcellen in rondzwemmen, loopt in een zakje, terwjl het bloed in een tankje in de machine verdwjnt. In een heel aantal rondes krjg je je bloed via hetzelfde slangetje weer terug: dat pompen ze zo je lichaam weer in.
Je voelt er niks van, gelukkig. Na drie kwartier was ik 820 milliliter plasma lichter. Ik kreeg de zak met plasma zelfs nog even te zien, dat was leuk. Het personeel bj de bloedbank doet altjd enorm zjn best om ervoor te zorgen dat je jezelf op je gemak voelt en dat je niets tekortkomt.”
„Mensen helpen is belangrijk. Dat breng ik graag in praktijk”
Hoe reageerde uw familie op de keuze om plasma te gaan doneren?
Lachend: „Ze vinden er geloof ik niet zo veel van, ik krjg hooguit te horen dat ik er niet te veel roze koeken moet eten.”
Speelt het geloof een rol in de keuze om te doneren?
„Mensen helpen is een van mjn belangrjkste waarden, dat breng ik graag in de praktjk. Dat hoort voor mj bj het handen en voeten geven aan mjn geloof.”
En, zaten er antistoffen in uw
plasma? „Helaas niet. Ik kreeg een aantal weken na mjn donatie een brief dat ze geen antistoffen in mjn plasma aantroffen. De vervolgdonaties werden daarom ook geannuleerd. Maar het plasma dat ik al gedoneerd had, kunnen ze gelukkig ook zonder speciieke antistoffen tegen het coronavirus goed gebruiken om mensen te helpen.
Ik heb me direct maar ingeschreven om gewoon plasma te gaan doneren, want daar waren ze ook naar op zoek.”
![](https://assets.isu.pub/document-structure/211102094134-7c6b9b6abcc51a4c0186fab2d175801f/v1/df0a8b7d166c46d370630518cfd40ae4.jpeg?width=720&quality=85%2C50)
Echtpaar Veerman dient buiten de eigen bubbel
Naam: Gert-Jan en Karianne Veerman Leeftijd: 39 en 36 jaar Woonplaats: Ede
Elise Verschuure
Twee weekenden per jaar verruilen Gert-Jan en Karianne Veerman hun Edese huis voor een kamer in het vrjwilligersverbljf bj time-outvoorziening Het Passion in Hummelo, om daar samen met een ander stel de staf te vervangen.
Wat is Het Passion precies? „Bj Het Passion krjgen dak- en thuislozen een begeleidingstraject om hen te ondersteunen en verder te helpen. Vaak hebben ze te maken met meervoudige problematiek: sociaal isolement, verslaving of psychische problemen, bjvoorbeeld. Het Passion heeft drie gebouwen: een waar de cliënten wonen, een waar de vrjwilligers wonen en een gemeenschappeljk gebouw. Het Passion biedt professionele begeleiding en ook krjgen de bewoners bjvoorbeeld externe begeleiding als het gaat om verslavingszorg.”
Wat is jullie taak bj Het Passion?
„Samen met een ander echtpaar vervangen we het stafechtpaar, dat normaal in een privéwoning op het terrein in Hummelo woont. Onze taak is vooral het voortzetten van het normale leven daar: koken, eten, spelletjes doen, gesprekken voeren. We zjn er gewoon, met en voor de cliënten.”
Hoe reageert jullie omgeving op jullie werk voor Het Passion? „Over het algemeen positief. Onze ouders passen op onze drie kinderen, daarmee maken ze ons werk bj Het Passion mede mogeljk. Er zjn weleens mensen die aan ons vragen waarom we in dat vrje weekend niet gewoon lekker naar een hotel gaan en tjd voor elkaar nemen, maar de weekenden in Het Passion zjn te waardevol om voor een hotel te verruilen. En ook daar hebben we tjd voor elkaar, gelukkig.”
Waarom doen jullie dit? „Ja, waarom niet?” kaatst Karianne terug. „Ik werk bj Stichting Ontmoeting en heb tien jaar op deze prachtige plek mogen werken. Deze doelgroep heeft ons hart. In het omgaan met hen zie je hoe dun het ljntje is tussen onze levens: er hoeft maar iets te gebeuren en we zitten aan de grond of we raken ons huis kwjt. Die geljkwaardigheid tussen ons en de cliënten inspireert ons. We zjn daar niet als hulpverleners, we zjn er gewoon als medemens, om elkaar te ontmoeten en een band te creëren.” Gert-Jan: „De weekenden zjn ontzettend verrjkend voor ons. In het dageljks leven komen de twee groepen mensen die elkaar bj Het Passion
ontmoeten, elkaar bjna nooit tegen. De weekenden zjn dus een heel mooie kans om van hart tot hart met hen te spreken.
Juist deze mensen, die verder vrjwel niets bezitten, tonen vaak zo veel hoop en doorzettingsvermogen, en sommigen van hen hebben een heel puur vertrouwen op God. Dat is een spiegel voor ons leven. Mede door ons werk hier leren we danken voor alle dingen die we daarvoor vanzelfsprekend vonden: een bed, een huis, een inkomen. Het feit dat we energie hebben, dat we gezond zjn. Dat is allemaal genade. En van alles wat we krjgen mogen we uitdelen aan de mensen bj Het Passion. Wj mogen een klein stukje oplopen met deze mensen. Ja, het is soms intensief, alle verhalen over pjn en verdriet, maar het is het helemaal waard.”
Wat is het mooiste wat jullie heb-
ben meegemaakt bj Het Passion?
„We leren vooral ontzettend veel van de mensen daar. We gaan daarheen om te geven, maar dat is geen eenrichtingsverkeer. Ook de cliënten geven ons enorm veel, dat laat de geljkwaardigheid van de relatie zien. Zo’n anderhalf jaar geleden waren we aan het winkelen met een van de cliënten, toen hj kinderkleding begon te verzamelen in de maten van onze kinderen. Hj wilde zo graag iets terugdoen. Dat was heel beschamend voor ons, wj geven twee weekenden van onze overvloed, en hj wilde van het weinige wat hj had zo veel meer teruggeven. Uiteindeljk kwamen we thuis met een mango voor de kinderen en leerden we zien dat geven een stuk makkeljker is dan ontvangen.”
Zouden jullie dit vrjwilligerswerk
aanraden aan anderen? „Absoluut. Vanuit mjn werk merk ik dat veel mensen het lastig vinden om tjd vrj te maken voor dit soort dingen, omdat ze het te druk hebben in hun eigen kerkeljke bubbel. Maar juist daarbuiten is zo veel werk te doen voor ons. Als kerk doen we onszelf tekort als we alleen maar naar binnen kjken. Juist ook Jezus’ ontmoetingen waren met mensen die buiten de bubbel van de meeste Joden vielen, de mensen aan de rand van de samenleving. Hj had oog voor tollenaren en hoeren. Dat is de roeping voor ieder van ons, om Hem hierin na te volgen.”
![](https://assets.isu.pub/document-structure/211102094134-7c6b9b6abcc51a4c0186fab2d175801f/v1/dd082688cd2def7a9c930399ff9e4bcb.jpeg?width=720&quality=85%2C50)
Ben Evink zoekt verbinding met vluchteling
Naam: Ben Evink Leeftijd: 45 jaar Woonplaats: Barneveld
Maarten Dijkstra
Zo’nvierdagenindeweekwerkthj als docent aan het Van Lodenstein College in Barneveld, één dag per weekishjambulanthulpverleneren verderhjisschoolopleidervoorde ReformatorischeAcademischeOpleidingsschool.Toenhemin2018werd gevraagdomdeeltenemenaande WerkgroepVluchtelingenBarneveld moesthjvanwegedie„goedgevulde werkweek”duswelevennadenken.In overlegmetzjngezinzeihjtochja.
Waarom? „Alshetgoedis,isonsheleleven doordrenkt door de vraag: wat wil de Heerevanmj?Vandaaruitprobeerik allestedoen:lesgeven,opvoeden,hulp bieden.WehebbendeBjbelseopdracht omonzenaaste,dusookdevluchteling,inliefdebjtestaan,tedragenen teverdragen.Datkunnenwewelzeggenenhoren,maarhetgaateromdat wehetinpraktjkbrengen.”
Wat zjn uw taken in de werk-
groep?
„Ineersteinstantiewasikvooralbezig methetvaststellenvanonzedoelstellingen,ondermeer:dereformatorische achterbanbekendmakenmetvluchtelingenenvooroordelenwegnemen, gemeenteledenbinnendereformatorischekerkeninBarneveldmotiveren omvluchtelingenwerktegaandoenen vrjwilligersvanuitdereformatorische identiteittoerustenenondersteunen. Na die opstartfase ging ik op dinsdagavondenhetplaatseljketaalcafé bezoeken.Datiseenontmoetingsplek voorNederlandersenvluchtelingendie onzetaalwillenlerenspreken.”
Wat waren de ervaringen daar?
„Ikraakteaandepraatmetverschillendebezoekers.Somsovertaalkwesties,vaakookoverheelanderezaken. Mensenlegdenhunhelelevenoptafel. Alsnelkwamenmjndocenttalenten bovendrjven.Opeengegevenmoment zeieenvluchteling:„Ikzouwelelke weekmetjouwillenpraten,wantik leerheelveelvanjou.”Eenandervroeg ofikhemwildehelpenbjhetbehalen vanzjnburgerschapsdiploma.”Omallesbetertekunnenplannen,beslootik asielzoekersthuistegaanbezoeken.”
Welke vragen kwamen er op u af ?
„Heelverschillende.Zovertelde iemand:„Ikhebietsgehoordenik weetnietwathetbetekent:„Erloopt eenbaardindewei…”Jezegttoch ookniet:„Erloopteenoogdoorde straat?””Daarmoestikevenover nadenken.Opeenshadikhetdoor:de manhaaldedewoorden”paard”en ”baard”doorelkaar.Datisnietzogek, wantvoorSyriërszjnde”p”ende”k”
moeiljkeklanken;diekennenzeniet. LaatstwasikbjeenKoerdvaneen jaarof22,23,diebezigismethethalen vanzjnstartkwaliicatie.Ikhelphem metNederlandsenrekenenendatis nodigook,wanttussenzjnvierdeen twaalfdeheefthjamperonderwjs gehad.Rekenenleerdehjmetvingers entakjes.Bjeenvandesommendie hjhadmeegekregen,stonddatjehet
„Het gaat erom dat we naastenliefde in praktijk brengen”
aantallitersmoestalezen.„Alezen?” vroeghj.„Moetikdaneersthethele boekuitlezen?””
Bent u tjdens die huisbezoeken al-
leen met taalproblemen bezig?
„Nee.Ikkjkvooralnaarwatmensen nodighebbeninhuncontext.DeKoerd over wie ik het had, heeft heel veel meegemaakt:zjnouderszittenvast inIstanbul,zjnbroerisnaarZweden gevluchtenanderefamilieledenzjn voorzjnogenvermoord.Alshjdat levensverhaalvertelt,biedikhemeen luisterendoor.Daarheefthjopdat momentveelmeerbehoefteaandan aan een taalcoach. Ikhebmethemookoverhetgeloof gepraat.Hjverteldedathjchristenis. Ikvroeghem:„Hoeisdatvoorjou,hoe geloofjj?”DeBjbelleesthjdoordeweeksniet,dieisvoorzondag,gafhj aan.Danwordtdieindekerkvoorhem geopend.Biddenisvoorhemwelweer belangrjk.Datdoethj’smorgensbj eengeopendraam,alshetkanmethet gezichtnaarhetoosten.”
Loopt u weleens tegen grenzen aan?
„Zeker.Pasverteldeeenvluchteling dathjproblemenmetzjnbaashad;hj vroegwathjmoestdoen.Ikwildebest adviezengeven,maartoenhjmeverzochtmeenaarzjncheftegaan,hebik neegezegd.Jemoetdeproblemenwel daarlatenwaarzehoren. Verderwilikmebestaanpassenaan bepaaldehuisregelsalsikbjvluchtelingenoverdevloerkom.Daarmee neemikzenietmeteenover.Pasals menvraagtwatikvanbepaaldezaken vind,dangeefikmjnmeningendanis hetaandevragenstellerwathjermee doet. Hetwordtandersalsmensenme vragenommeetegaannaarhunmoskeeendaarmethenteknielenente bidden.Danzegik:„Datisjóúwgeloof, datkanikniet.”Maardatwilnietzeggendatikhungeenhulpkanenmag bieden.Gelukkigwel.”