Hoofdstuk 1
Hij zag er heel gewoon uit. De man wandelde op zijn gemak door de straten van Washington, alsof hij daar thuishoorde. Hij droeg een antracietgrijs pak, een rood met blauwe stropdas en glimmende Italiaanse leren schoenen. In zijn hand droeg hij een kalfsleren attachékoffer en in zijn zak zat een telefoon – een van zijn belangrijkste rekwisieten. Een man in pak, met een attachékoffer en een telefoon … Wie zou hem in het centrum van Washington opmerken, laat staan verdenken? Toch was de reden waarom hij in de stad was bepaald niet gewoon te noemen. Hij was hiernaartoe gekomen om zijn prooi op te sporen. Het was vroeg in de avond in de eerste week van een veelbelovende zomer. Het was druk in de straten en de restaurants en cafés zaten propvol gasten die genoten van de eerste langer wordende, warmere dagen. Een nieuw, ongeremd optimisme leek de kop op te steken als de zomer arriveerde – de boeien van de winter werden losgeschud en mensen begonnen te denken aan vakanties, stranden en bruin bakken in de zon. Zakenlunches leken minder gespannen doordat de partners het meer over jachten en zomerhuisjes hadden dan over de economie en de dalende grondstoffenprijzen. Hij wist er alles van, want overdag bewoog hij zich in de zake7