Stoffeerderij Brouwer

Stoffeerderij Brouwer: mooie kleur in interieur

Stof eerderij Brouwer heet een enorm aanbod meubelstof en in allerlei prijsklassen: van eenvoudig tot zeer exclusief, van merken als Designers Guild, de Ploeg, Pierre Frey, Romo, Rubelli, Leliévre, Sanderson en Kvadrat. De onderneming houdt zich daarnaast bezig met het repareren en herstof eren van alle soorten meubilair voor particulieren, kantoren, horeca en zorg- en overheidsinstellingen en met het herstel van autobekleding en de meubelstof ering in boten en jachten. Eigenaar Herman Brouwer: „Wij proberen bij alle producten en diensten een zo hoog mogelijke kwaliteit te halen en een zo groot mogelijk spectrum aan kleuren, stof en en leders te bieden. En dat tegen een acceptabel bedrag! Maar de prijs hangt natuurlijk af van wat een klant selecteert in de 900 boeken met 70 merken. De bedragen variëren van 30 euro tot 600 euro p/m.” Particulieren vormen de grootste klantengroep, maar Herman verwelkomt de laatste tijd steeds vaker bedrijven. Die laten hun kantoormeubilair niet vervangen, maar herstof eren in het kader van maatschappelijk verantwoord ondernemen. Herman: „Rekening houden met het milieu wordt ook in onze branche steeds belangrijker. Lijmsoorten op basis van water en het uitbannen van oplosmiddelen zijn trends, die ook wij volgen. Verder hebben we ons pand voorzien van ledverlichting en zonnepanelen.”

STOFFEERDERIJ BROUWER

Nieuwe Rijksweg 8 4472 AB ’s-Heer Hendrikskinderen 0113 - 21 36 42 info@stoffeerderijbrouwer.nl www.stoffeerderijbrouwer.nl Facebook.com/BrouwerMeubelstoffering

Gun meubilair tweede leven

Veel meubilair is tegenwoordig zo goedkoop dat het nauwelijks loont om het te herstellen als het aan het eind van zijn stoffelijk bestaan is gekomen. Met het oog op duurzaamheid is het dan ook beter om kwaliteitsbanken en -stoelen te kopen. Die gaan veel langer mee dan modellen van een budgetwinkel, die soms al na een jaar of zes op de schroothoop belanden. Mocht je na verloop van tijd op het dure meubelstuk uitgekeken zijn, laat het dan eens opnieuw stofferen. De bank of stoel toont en zit dan weer als nieuw en heeft desgewenst een heel nieuwe look. Bovendien hoeft er dan maar één keer in zijn ‘leven’ een onderstel gemaakt te worden, dat ook maar één keer vanuit een ver land naar Nederland verscheept wordt.

Reformatorisch Dagblad 7

beeld Conno Bochoven

Knus museum in een oude bakkerij

Ooit was het een voorraadschuur naast de bakkerij. Nu is het een knus bakkersmuseum waar de drie specialiteiten van eigenaar Jan de Koning samenkomen: bakken, verzamelen én praten.

8 Conno Bochoven

Sinds zo’n 15 jaar is de 140 jaar oude houten schuur -vroeger de opslagplaats voor de takkenbossen voor in de oven van de bakkerij- een knus bakkersmuseum. Vol met spullen die met het nobele bakkersvak te maken hebben en waar je de liefde voor het eeuwenoude ambacht voelt. De 66-jarige Jan de Koning is geboren en getogen op de Hoeksedijk nummer 3, hartje Maasdam, hartje Hoeksche Waard; en woont er nog altijd. Hij is een telg uit een echte bakkersfamilie. Opa De Koning begon de bakkerij in het jaar 1919. Jan leerde als kind spelenderwijs het vak. „We groeiden er vanzelf in”, vertelt de joviale bakker, „en ik vond het leuk, ik was graag in de bakkerij. Ik weet nog goed dat er toen ik een jaar of zes was op de lagere school een groot gebrek aan leerkrachten was. Daardoor duurde de schooldag maar kort en was je vaak ’s morgens om 11 uur al uit. Dan sprong ik op mijn i ets en ging mijn vader opzoeken. Die was dan brood aan het rondbrengen, in het dorp en op de dijken. Ik ging ‘m helpen, grote tas aan het stuur. Dat vond ik prachtig, je kwam bij iedereen aan de deur en je kon een praatje maken. Dat zat er toen al in kennelijk. Altijd goed voor de klantenbinding. Je leerde bovendien goed hoofdrekenen, daar heb ik mijn hele leven plezier van gehad. En dat moet ik ook zeggen: m’n ouders gooiden het geld niet over de balk, maar ze gaven ons al heel jong een zakcentje omdat we meehielpen.”

Loodgieter Later nam De Koning de bakkerij van z’n ouders over. Hij bakte, zijn zus runde de winkel. Het woonhuis aan de achterzijde was inpandig. Maar zijn zus overleed op betrekkelijk jonge leet ijd; hij moest alleen verder. „Dat was te veel voor me: bakken, bezorgen en een winkel

14 mei 2021