Klarisa2eusk(v2).qxp:Maquetación 1
8/5/19
11:46
Página 1
KLARISA eta
Arimen Parkearen misterioa
Klarisa2eusk(v2).qxp:Maquetación 1
8/5/19
11:46
Página 2
Obra honen edozein erreprodukzio modu, banaketa, komunikazio publiko edo aldaketa egiteko, nahitaezkoa da jabeen baimena, legeak aurrez ikusitako salbuespenezko kasuetan salbu. Obra honen zatiren bat fotokopiatu edo eskaneatu nahi baduzu, jo CEDROra (Centro Español de Derechos Reprográficos, www.conlicencia.com; 91 702 19 70 / 93 272 04 47). Liburu honek Eusko Jaurlaritzako Kultura eta Hizkuntza Politika Sailaren diru-laguntza jaso du.
1. argitalpena: 2019ko maiatzean
Azala eta liburuaren diseinua: Iturri Maketazioa: Erein Azala eta barruko ilustrazioak: Marimar Agirre © Arrate Egaña © EREIN. Donostia 2019 ISBN: 978-84-9109-454-8 L. G.: SS-557/2019 EREIN Argitaletxea Tolosa Etorbidea 107 20018 Donostia T 943 218 300 e-mail: erein@erein.eus www.erein.eus Inprimatzailea: Gertu Zubillaga industrialdea, 9 20560 Oñati, Gipuzkoa T 943 783 309 e-mail: gertu@gertu.net www.gertu.net
Klarisa2eusk(v2).qxp:Maquetación 1
8/5/19
11:46
Página 3
KLARISA eta
Arimen Parkearen misterioa
Arrate Egaña Ilustrazioak: Marimar Agirre
erein
Klarisa2eusk(v2).qxp:Maquetación 1
8/5/19
11:46
Página 5
Eguzkiak Aizkorri mendiko gailurra argitu zuen une batez,
eta Goierriko herrien gainean proiektatu zuen itzala hedatuz joan zen. Hodei mamitsu batzuek zerua goibeldu zuten gero. Orratzak bezain fin eta hotzak erori ziren euri-tantak, eta soroak eta bideak zipriztindu zituzten. Haizeak hosto eroriak hegaldarazi zituen Magurain herriko kale zaharretan; kantoietan bildu eta, herriko plaza bakartian, dantzarazi zituen. Gorospe kaleko etxe batean, Mutiri familia pil-pilean zegoen, Magurain herriko biztanle guztien antzera, egia esateko. Lan handia egin zuten urteko garai hartako antzinako tradizioa suspertzeko, Gau Beltzarena hain zuzen, Halloween izenaz ere ezaguna den jaia. Osteguna zen, eta, Gau Beltza larunbatean ospatuko bazuten ere, mutiritarrak antolatze-lanetan ziharduten. Etxeko korridoreak zonbien eta eskeletoen marrazkiekin apaindu zituzten, eta bi kalabaza hustu zituzten barruan kandelak sartzeko; gainera, gaztaina-opilaren lurrin gozoa labetik gela orotara barreiatzen zen. Tradizioak agindutakoaren arabera, edozein gauza jantzi behar da Gau Beltzean, edonon aurkiturikoa, mozorroak benetakoagoak izate aldera. Hori dela eta, mutiritar ume txiki
5
Klarisa2eusk(v2).qxp:Maquetación 1
8/5/19
11:46
Página 6
bikiak gorputza bendez estaltzen saiatzen ari ziren, momia ñimiñoak irudikatzeko. Ahizpa ertaina aspaldidanik ari zen lagunekin batera artilezko eta sokazko harilak biltzen, jantzi iletsu batzuk egiteko. «Gauza»ren antza hartuko zuten, Adams familiako lehengusuaren itxura. Hiru neba-arrebak alde batetik bestera zebiltzan, tiraderetatik aurpegirako margoak ateratzen edo saskiak topatzen, larunbatean bizilagunek emango zizkieten gozokiak gordetzeko. Elenek, arreba nagusiak, banpiro-trajea josi zuen. Jantzi, eta bere buruari begiratu zion ispiluan: ez zegoen batere gaizki. Begi-zulo sakonak morez margotu eta banpiro-letaginak jarri zituen. Berehala kendu zituen, ordea, amarekin hitz egiteko. Gurasoak konbentzitu nahi zituen, ditxosozko larunbat gauean etxera beranduago itzultzen uzteko. –Nire lagun guztiak gauerdian itzuliko dira! –oihu egin zuen lurrean ostikada bat joz. –Hori esaten duzue denek, gurasoei ziria sartzeko. Une hartan, sorginaren jantzia osatzeko zapiak hautatzen ari zen ama; kartoizko kapelu puntaduna geroxeago egingo zuen. –Ba, oraingo honetan egia da. –Ezetz esan dizut. Gauerdian itzuli, bai zera… ez dituzu hamabi urte baino. –Halloween izango da!
6
Klarisa2eusk(v2).qxp:Maquetación 1
8/5/19
11:46
Página 7
Klarisa2eusk(v2).qxp:Maquetación 1
8/5/19
11:46
Página 8
–Hemen Gau Beltza deitzen diogu, Elene. Eta ez zaitez astuna izan: egun bi falta dira oraindik. –Bi egun konbentzitzeko. –Ezta ametsetan ere. Larunbatean, hamarretan egongo zara etxean. Mutiri jauna Frankenstein itxuraz agertu zen egongelan, robot baten ibilera imitatuz. Umeak trufatu zitzaizkion pasillotik. –Zergatik egiten didazue barre? –galdetu zien aitak ahots sakonaz–. Gaizki ematen dit mozorroak? –Ez duzu beldurrik ematen –esan zuen ahizpa ertainak–; saiatu beste jantzi batekin. Umeek etxea korritzeari ekin zioten berriro, han eta hemen margoak eta oihalak eskuratzeari. Elenek temati jarraitzen zuen eskaerarekin. –Mesedez! –Gauez irtetea arriskutsua izan daiteke –esan zion aitak–; desagertutako ume horiek ahaztu dituzu ala? –Hori duela mila urte gertatu zen! –Azkena, iaz. Ama Eleneren aurrean paratu zen. –Hartu dugu erabakia –esan zion serio–: hamarretan itzuliko zara. Horrela izango da, eta kito. –Guraso izugarri txarrak zarete!
8
Klarisa2eusk(v2).qxp:Maquetación 1
8/5/19
11:46
Página 9
Eleneren garrasiaren ondoren, kalapita eten egin zen. Neba-arrebak asaldatuta gerturatu ziren egongelara, baina bakarrik ikusi ahal izan zuten Elene etxetik irteten, ateari danbatekoa joz. Sarrerako horman zintzilik zegoen ordularia lurrera erori zen, burrunba itzela sortuz, eta esferaren kristala pitzatu zen. Orratz trangatuetan pausatu zen ordua. Elene kale harriztatuetan barrena ibili zen. Hain zegoen haserre, ezen mozorroa eranztea ahaztu baitzuen. Lotsatu zen. Nora joango zen itxura horrekin? Oraindik ez zen Gau Beltza! Ez zen etxera itzuliko, hori ziur. Plazara heldu zenean ikusi zuen bere lagunak ez zeudela han. Denbora franko falta zen hitzordurako. Ez zen konturatu plazan koloretako argiak ipintzen ari zirela, eta bertako kioskoan zortzi burezur, zein bere kandelarekin, kioskoko izkina bakoitzeko bana. Haserreak aurrera segitzera bultzatu zuen. Hozten ari zuen gainera, eta mozorroak ez zuen aski berotzen. Malko bi erori zitzaizkion begi makillatuetatik masailetan behera, bi marra ilun margotuz. Inguruko auzoraino heldu zen. Han ere udaletxeko langileak argi-kateak jartzen ari ziren. Bizilagun batzuk kalabazak eta jostailuzko amaraunak eta saguzarrak hasi ziren ateetan eta leihoetan kokatzen. Baten batek itxurazko hilobiak inkatzen zituen lorategian, edo eskeletoak atarian zintzilikatzen. Bere adineko bi lagun ikusi zituen; batek hildako baten itxura zuen, besteak ontzi bat zeraman buruan, baina begien parean
9
Klarisa2eusk(v2).qxp:Maquetación 1
8/5/19
11:46
Página 10
irekiera bat zeukan, ikusi ahal izateko. Gurutzatu zirenean Elene agurtu zuten, baina berak ez zituen ezagutu. Zorionez, jende gehiago zebilen mozorroturik, ez bera bakarrik, nahiz eta Gau Beltza bi egun barru izan. –Ontzi Gizona –xuxurlatu zuen bere baitarako, hozkirri batek hartuta–, hemengo umeak eramaten dituen gizona. Bere erruz ez didate gauerdira arte geratzen utziko, hori lelokeria!
Klarisa2eusk(v2).qxp:Maquetación 1
8/5/19
11:46
Página 11
Oria ibaiaren ertzetik abiatu zen. Hasiak ziren lehenbiziko izarrak azaltzen, Basozabalen sartu zenean. Hura zen herriko oihanik sakonena. Lurra amorruz zapaltzen zuen, hosto lehorrak eta adarrak suntsituz. Zuhaitz batzuk saihestuta, Osina lakura zeraman xendra hartu zuen. Heldutakoan, lakuari begiratu zion: uraren gainean ñirñirka zebilen ilargiaren isla uhindua. Handik gutxira, itzultzea erabaki zuen, ilunegi baitzegoen basoa. Bidean zihoala, itzal bat ikusi zuela iruditu zitzaion, ez urruti, zuhaitzen artean. Ikaratuta, martxa bizkortu zuen. Soilgune batean gelditu zen; ilargiaren argipean, ingurua miatu zuen. Haizeak astinduta, zuhaitzek, sasiek eta iratzeek ez zuten osatzen mordoilo dardarkari bat baino. Itzal mugikorra ikusi zuen berriro, oraingo honetan argiago eta hurbilago. Ezkutaketan zebilen pertsona bat ote zen? Bai, hori ematen zuen, pertsona handi bat, hain zuzen. Lasterrari eman zion. Atzetik hurbiltzen ari zitzaion norbaiten urrats luzeak entzun zituen. Orduan, zuhaitz baten erroarekin estropezu egin eta ziplo erori zen. Atzera begiratu zuen; zorionez, ez zen inor ageri. Zutitu eta banpiro-jantzia astindu zuen, itsatsi zitzaizkion hostoak kentzeko. Haize-kolpe batek ilea nahastu zion. Telefono mugikorra atera zuen gonen artetik. Lagunei deituko zien, eta eskatuko zien baso-irteeran egoteko bere zain; horrek lasaituko zuen. Baina begiak zeru beltzerantz altxatu zituenean, izaki
11
Klarisa2eusk(v2).qxp:Maquetación 1
8/5/19
11:46
Página 12
Klarisa2eusk(v2).qxp:Maquetación 1
8/5/19
11:46
Página 13
erraldoi bat ikusi zuen, besoak zabalik bera harrapatzeko. Pitxer antzeko bat zeraman buru gainean. Oihu egin arren, inork ez zion entzun, eta erraldoiaren besoari kosk egin zion, Drakularen haginak zeramatzala aprobetxatuta. Erraldoiak askatu egin zuen, eta Elenek korrikari ekin zion ostera. Beranduegi, alabaina. Ontzi Gizonak gerritik heldu eta airean eraman zuen. Etsi-etsian norbaiti deitzen saiatu zen Elene, mugikorraren teklak kontrolik gabe sakatuz, baina ez zuen lortu argazki-kamera aktibatzea baizik, flash urdinxka bat jaurti zuena. Gero, aparatua eskuetatik irristatu eta lurra jo zuen. Hantxe geratu zen, sasien artean, bakarrik eta erabilezin. Ilunabarraren haize leunak une batez bide gaineko hosto eroriak astindu zituen. Basoa bere onera itzuli zen, ohiko iluntasun lasaira, ezer gertatu izan ez balitz bezala.
13
Klarisa2eusk(v2).qxp:Maquetación 1
8/5/19
11:46
Página 14
1. Deia
Bilboko San Frantzisko auzoan, Harrobi plazako atiko zahar
batean, Klarisa Lupabitx bere bainu erlaxagarria ari zen hartzen. Azkeneko pisua zenez, garbi sumatzen zituen udazkeneko haize indartsua eta euria teilatuen gainean tantaka. Lasai asko zegoen andrea ur epeletan. Telefonoak jo zuen arte. Samedi katemea toalla batean erdi lo zetzan, eta haserre altxatu zuen burua. Eguraldi txarragatik ez zen lagunekin egotera teilatura irten, eta orain, lozorro zegoelarik, esnatu behar zuten! Zergatik deituko zuten bainu lasaigarri batean murgiltzen zen aldiro?, pentsatu zuen bere aldetik detektibeak. Bere buru
Klarisa2eusk(v2).qxp:Maquetación 1
8/5/19
11:46
Página 15
analitiko eta arrazionalak ezin zuen ulertu, baina, ia beti gertatzen zitzaionez, aparatua baineraren ondoan kokatzen amaitu zuen. Eskuak lehortu ondoren, aurikularra hartu zuen. Bere adiskide bat zen, Marko Ostender zaharra. Magurain herrian jazotako desagerpenaz mintzatu zitzaion. –Garrantzitsua da niretzat –esplikatu zion–: nire anaiaren biloba da Elene. –Kasua onartzen dut –konpromisoa hartu zuen Klarisak, dudarik egin gabe. –Aurka egitea espero nuen –esan zuen Ostenderrek harrituta–; azkenotan nekatuta zeundela ulertu nizun; are gehiago: erretiroan pentsatzen ari zinela. –Aipatzen didazuna kasu berezia da. Argitu gabe geratu zaidan kasu bakarra. Han beste hiru ume desagertu ziren, eta ez nuen lortu zer gertatu zen jakitea. –«Arimen kasua»? –Bai, jauna, horixe bera. Ostenderrek eztul egin zuen, eta marranta garbitu. –Badugu beste zerbait. Gizonak komunikatu zion Maiderrek interesa zuela beraiekin ikertzera joateko, detektibe bikaina izatea erabaki baitzuen. Eta Bertol ere, hain interes handia erakusten ez bazuen ere, elkartuko zitzaiela, ziurrenik Maiderren ondoan egon ahal izateko.
15
Klarisa2eusk(v2).qxp:Maquetación 1
8/5/19
11:46
Página 16
–Badakizu, biziki estimatzen du neska hori. –Bai, noski, badakit –berretsi zuen andreak, beste eskuaz xaboi-burbuilekin jolasean, Samediren begi erneak so zituela–. Ondo iruditzen zait, Ostender. Belaunaldi berriek gure lekukoa hartu beharko dute. –Ba! Gazteegiak dira. –Ikasiko dute; gainera, atsegin zaizkit bai Bertol eta bai Maider. –Bada, hau ere jakin behar duzu –esan zion Ostenderrek nahigabetasunez–: Bertol petraldu egin zaigu. –Arriskua onartzen dut –erabaki zuen andreak–. Badakizu gazteak nolakoak diren. Ziur nago denon artean kasua argituko dugula. –Hori espero dut; kezkatuta nago. –Zeinek gehiago daki desagertzearen berri? –Poliziari deitu zioten, baina etzi arte ez diote ikerketari ekingo; diotenez, laburregia da desagerpenaz geroztik igarotako denbora. –Hobeto; horrela, abantaila izango dugu. Azkeneko neurriak zehazteko hitz egingo dugu. –Ados. Gabon pasa.
16
Klarisa2eusk(v2).qxp:Maquetación 1
8/5/19
11:46
Página 17
Klarisa Lupabitx pentsakor geratu zen. Bi egun barru Gau Beltza ospatuko zuten, edo Halloween. Beharbada, ez ziren desagerpen bat ikertzeko egunik egokienak izango. Hozkirri batek astindu zuen. Ura hozten ari da, pentsatu zuen. Ur beroaren txorrota ireki eta bainua epeldu zen. Oh, là, là, hagitzez ere hobeki! –Samedi, mon amie, bihar Magurainera joango gara –xuxurlatu zion katemeari, honek begiak ixteaz batera–. Neska batek gure laguntza behar du. Katemeak ez zion jaramonik egin; aitzitik, seko lo geratu zen toalla gainean. Noizbehinka inguratzen zitzaion Pirata katu begibakarrekin egin zuen amets. Ezin zuen imajinatu zelako saltsa zetorkien gainera, bai berari eta bai bere nagusiari ere.
Klarisa2eusk(v2).qxp:Maquetación 1
8/5/19
11:46
Página 18
2. Beste dei bat
Maider eta Bertol Bilbon zeuden, baina bata bestearen-
gandik urrun samar. Maiderren gurasoak bananduta zeuden, eta asteburu hartan aitarekin zuen txanda, Abandoko etxean. Bere logelan itxita hitz egiten zuen mugikorraz, ahopean, aitak ez entzuteko. Bertol Matiko auzoko etxe batean bizi zen. Ganbarara igo zen, ez zezan inork molestatu, eta hautsez beteriko gelan atzera eta aurrera zebilen bitartean mintzo zen. Bere aitona, Marko Ostender, haren bila zebilen gelaz gela; garrasika deitzen zion. –Zure aitonarentzat oso garrantzitsua da –esan zion Maiderrek–; anaiaren biloba du. –Badakit; Elene, nire lehengusina… Tira, onartzen dudala esan dizut. –Aurka egitea espero nuen; hitz egin genuen azkeneko aldiz zalantza handiak zenituen, detektibe izan ala ez. –Eta zalantzan jarraitzen dut, baina kasu honek jakin-mina piztu dit. Klarisa Lupabitxek argitu ahal izan ez duen kasu bakarra da. –Arimen Parkearen kasu ospetsua… –Badakizu zergatik deitzen dioten horrela parkeari? –galdetu zuen mutilak.
18
Klarisa2eusk(v2).qxp:Maquetación 1
8/5/19
11:46
Página 19
–Mamuak agertzen zirelako. Hala uste dut, behintzat. Primeran, pentsatu zuen Bertolek, beldurtzen hasita. –Okerrena zera da: aitona ere joango dela. Badakizu zenbat estimatzen duen detektibea. –Ondo deritzot; biek ala biek irakatsiko digute trikimailu mordoa. Gainera, gogoko ditut. –Bada, hau ere jakin behar duzu –esan zion Bertolek nahigabetasunez–: aitona petraldu egin zaigu. –Arriskua onartzen dut –erabaki zuen neskak–. Badakizu zaharrak nolakoak diren. Ziur nago denon artean kasua argituko dugula. –Hala espero dut. Egia esateko, kezkatuta nago lehengusinaren asunto honekin.
Klarisa2eusk(v2).qxp:Maquetación 1
8/5/19
11:46
Página 20
–Ba nik ez dut atzera egingo. Asko kostatu zait aita konbentzitzea zuekin joaten uzteko. Beldur handia ematen dio niri zerbait gertatzeak, are gehiago berekin egoteko txanda badut. –Esaiozu ez kezkatzeko –aholkatu zion Bertolek–, gu laurok haran galdu batean Elene lehengusinaren bila, Gau Beltza iristear, arimak gora eta behera dabiltzan parke batean… Zer irten liteke gaizki? Kolpetik isildu ziren biak, zeinek bere mugikorra belarrian zanpaturik. Ikusia zuten filmetan: galdera horrek zoritxarra zekarren. Maider sustoari buelta ematen ahalegindu zen. –Klarisak esaten duen bezala: courage! –Ez dut inoiz jakin hitz horren esanahia… –esan zuen Bertolek. –Animatzeko espresio bat dela esango nuke: kuraia! –Nolatan da Lupabitx hitz frantsesen hain zalea? –Parisen jaio zen, badakizu… –Bai, egia da. Ba… Courage! –oihu egin zuen Bertolek, ez oso konbentzituta. Mutilak Marko Ostender sumatu zuen eskailerak astiro igotzen. Hurbiltzen ari zitzaion. Aldi berean, Maiderrek deika zuen aita; afaria prest zeukan, eta balea urdinei buruzko dokumentala hastear. –Uf, utziko zaitut; aitak afaltzera deitu nau. Bihar arte! –Bai, agur; ni ere berehala aurkituko nau aitonak. Gabon!
20
Klarisa2eusk(v2).qxp:Maquetación 1
8/5/19
11:46
Página 21
Bertolek deia amaitu eta, aitona ganbaran sartzean, manga-komiki bat irakurtzeko plantak egin zituen. –Bertol, prestatu arropa, bihar joango gaituk. –Orain bertan prestatu behar nuen, ez didazu zertan agindu. –Ondo zagok! –esan zuen aitonak–. Bai ume petrala! –Zu petralago! –Aitonari ez esan horrelakorik! –Bilobari ere ez! Aitona marmarka irten zen. Bertolek ganbarako leihotik begiratu zuen. Kanpoan euria ari zuen, eta hotza. Artxandako funikularra ikusi zuen mendian gora; beldar alfer eta argitsu bat iruditu zitzaion. Dena ondo irtengo da, erraza izango da, xuxurlatu zuen bere baitan, lasaitzearren. Inolaz ere ezin zuen imajinatu zer gertatuko zitzaien.
21