Tanja’s rondreis in het noorden van Zuid Afrika 26 juni t/m 16 juli 2008
Afrika: Weefsel van Afrikaanse en westerse culturen. Waarom Afrika: Ik vind het altijd leuk om een inleiding te geven waarom ik voor een bepaalde bestemming kies. Vaak vorm je zelf een beeld van een bestemming en wordt je zo nieuwsgierig, dat je het er eindelijk van laat komen. De dieren, daar was het ons vooral om te doen, het gemakkelijk zelf verplaatsen, en de taal deden ons besluiten voor Zuid Afrika te kiezen. Al waren we ons bewust van het feit dat het daar in die tijd winter is, was het ook de enige optie om naar dit land te gaan. Dat is best gek, meeste mensen gaan in onze winter naar de zon, andersom komt minder voor. Ik was daar wel een beetje huiverig voor. De meiden zagen erg op tegen de malariapillen.
2
Wat nemen we mee? Wat viel dat mee, toen we bij de GGD te horen kregen dat er geen malaria pillen deze tijd geslikt hoeven te worden! Dat was een reuze meevaller. Vooral ook, omdat ze aangaven, dat er nauwelijks muggen zijn in deze tijd van het jaar. Roelie, degene van ons die altijd lek geprikt wordt, Tip : was gelijk enthousiast! Maar dan de koffers pakken…. de wanten moeten mee, en….. je bikini ook. Lekkere Neem alsjeblieft een dikke sokken en de winterschoenen liggen naast de extra koffer mee, er slippers in je koffer. Ieder een eigen verrekijker mee zijn zoveel mooie voor al het wild, en nog een extra fototoestel voor je spullen te koop voor weet maar nooit. 4 volle koffers staan klaar voor weinig geld. vertrek. Nu maar hopen dat ze in de auto passen.
in
Waarschuwingen voor onveiligheid: Van te voren zijn we veel gewaarschuwd voor de onveiligheid in het land. De boekjes hebben veel adviezen hierover. Ook onze omgeving vond het maar wat spannend van ons om naar zo’n land te gaan. Het links rijden is ook natuurlijk wel even wennen. Het zijn wel zaken waarvan je vooraf toch een beetje de kriebels krijgt of het geen narigheid gaat opleveren. Aankomst: En dan is het toch eindelijk zover, na een hectische dag werken, vertrekken we aan het einde van de dag richting Schiphol om met de nachtvlucht via Parijs naar Zuid Afrika te vliegen. Een bewuste keus, omdat we ’s ochtends wilden arriveren. Niet meteen in het donker Johannesburg in, dacht ik. Na een prima vlucht stapten we uit met een stralende zon, een goed begin! We haalden de auto op om onze eerste stop te gaan opzoeken: Pretoria. Helaas weer eens gesteggel over de verkeerde auto, ja ook ik maak dat mee! Uiteindelijk gaan we met een behoorlijke bak op stap, zonder navigatie, en dat was toch wel gemakkelijk geweest. We hebben vele rondjes om ons guesthouse gedraaid voordat we het uiteindelijk gevonden hadden. De dames waren zeer hartelijk met hun ontvangst en ons eigen “huisje” op het terrein was goddelijk met het terras in de zon. Grappig dat je in je bikini ligt te zonnen, maar je voelt en ruikt dat het om de winter gaat. Voor de ski kenners, het voelt als een dag met mooi weer in de sneeuw! Einde van de middag besluiten we om naar de supermarkt om de hoek te lopen. Kan dat, denk je nog? Zo aan de rand van Pretoria? De supermarkt is even uitgebreid als de grootste AH bij ons in Nederland! Wat een keuze, niks armoede, de donkere mensen lopen hier tussen de blanke en andersom. Hier mengt het zich aardig. De luxe huizen langs de route, staan wel achter Tip : een grote muur met prikkeldraad, een bewijs dat Niets in de auto er toch wel degelijk iets kan gebeuren. Toch voelen we ons hier niet onveilig, lopend over op de slechte trottoirs langs drukke wegen. ’s Nachts is achterbank of er geen buiten zitten meer bij, onze elektrische in het zicht dekens staan aan, en de verwarming is ook geen laten liggen. overbodige luxe.
3
Ons Guesthouse is opgezet door blanke Zuid Afrikanen, en dat zien we onze gehele vakantie, Blanken in de organisatie en “Zwarten” in de bediening en schoonmaak. Natanja Guesthouse is echt een fijne plek om te starten, even rustig bijkomen voordat je kilometers gaat maken.
4
Prachtige natuur: De volgende ochtend staan we bijtijds op. Er staat 300 kilometer op ons programma. We gaan richting Golden Gate National Park, ten zuid oosten van Johannesburg. De eerste kilometers zijn langs de drukke steden Pretoria en Johannesburg, daarna gaat de tolweg langs “niets”. Omdat het winter is bloeit en groeit er ook niets en is de hele omgeving geel-bruin vanwege dorre struiken. Niks mooie natuur. Er valt behoorlijk hard te rijden, maar toch zijn de kilometers langer dan ik had gedacht. Rechte wegen, en hier en daar nederzettingen, ongelooflijk armzalige hutjes, echt iets anders dan de voorstad van Pretoria. Ik zou het niet in mijn hoofd halen om zo’n nederzetting in te rijden. Je hebt er ook niets te zoeken, want er is ook niets. Even voor de ingang van het park stoppen we voor de lunch. We zijn in het “blank” toeristische plaatsje Clarens, veel souvenirwinkels, restaurants, terrassen en zwarte schooiertjes die op je auto willen passen, of een zelf van klei gemaakte, ehh ja wat is het, willen verkopen. Ze krijgen van ons kleurpotloden en een schrift. Daar hebben we vooraf wat van ingeslagen, voor dit soort aangelegenheden. De jongen glimt! Dit soort verdiensten wordt continue aan je aangeboden. Eerst weiger je pertinent, wat een onzin, maar al snel blijkt dat iedereen het doet, het is ook de gelegenheid om toch even een babbeltje te houden met de bevolking en ach 15 cent voor op je auto passen is prettiger dan bedelende mensen met een zielig hoofd. Het is al na 3 uur als we het Golden Gate National Park inrijden, een perfecte tijd want de rotsformaties gloeien in deze zon helemaal diep rood op. Een spetterend gezicht! Onze overnachtingsplek is een soort arendsnest op de hoogste top van het park, een bere eind van de supermarkt of winkel, dom dat we niet bij het inchecken al wat hebben ingeslagen, nu rijden we dezelfde kilometers weer terug om nog wat te eten te halen. De accommodatie erg koud en van god en
alles verlaten, maar met het mooiste uitzicht wat je maar wensen kan! Op 2200 meter hoogte schuurt en tocht het door de houten chalet heen. De van overheid uitgaande accommodatie is toch wat anders dan privÊ lodges blijkt later. Maar de haardplaats geeft een hoop gezelligheid en warmte. Onze eerste Zebra en Jakhals spotten we in dit park‌.. Dat doet wat met je, als je in de schemer ineens een zebra uit de ZOO los naast je auto ziet lopen. In dit park hebben we meerdere wandelingen gemaakt en dat is in de winter bij 25 graden en zon heerlijk. Prachtige rotsformaties. Geen moeilijke wandelingen met enge beesten, de jakhals laat zich niet zien. Wij hebben hier ook op de rug van een paard gezeten. Lekker sjokkend genieten van de natuur en de zon, die ook deze dagen schijnt. De Kust bij Durban; De ochtend is het mooiste hier in het Golden Gate National Park, de nevels zitten tussen de dalen en je ziet de zon langzaam opkomen; wat een schouwspel! Jammer, dit gaan we missen, deze weidsheid! Na drie dagen zoeken we een andere omgeving op. Onze rit gaat verder langs de snelweg, maar we slaan ook maar eens een zijweg in ter variatie, dat betekend wel dat we langer in de auto zitten, en dat we meer zien. Ook hier komen we weer de nederzettingen in de valleien tegen. Langs de weg staan dan veel mensen te liften. Niet meenemen was al het advies, maar tja, wie zou je moeten kiezen van die vele mensen. De pick-up auto’s die je overal ziet, kunnen dat beter. Eentje met 6 man erin, scheurt ons met 120 kilometer voorbij !!!! Ze hebben ook nog een koelkast en bank bij zich. Dit zijn weer de echte Afrikaanse taferelen. Ik verbaas me de hele reis over dit contrast. Zwart en blank leven nog heel veel gescheiden, ieder met zijn eigen leefcultuur. Dat maakt het als blanke wel lastig in aanraking te komen met de zwarte bevolking, en dat is een van de weinige negatieve punten die ik van dit land wil noemen. De weg naar Durban is afwisselend. We komen andere dorpen tegen waar blank en zwart iets meer mengt. De natuur gaat van droog naar subtropische begroeiing, en de temperatuur doet mee.
5
Ons stekje even buiten Durban, een stadje Amanzimtoti genaamd is geweldig gelegen. Uizicht op zee, vlak voor de dolfijnen kust, en eerlijk waar hoor …… we hebben ze gezien! Een hele school dolfijnen zwom ons beeld door tijdens ons ontbijt, met in de verte, alsof dit al niet genoeg was, nog een leuke walvis die aan het spuiten was. Geweldig! Ook voor Durban werden we gewaarschuwd. Deuren op slot als je rijdt, niet in de verkeerde wijken komen…. Door deze waarschuwingen kijk je helaas anders aan tegen mensen die weer op je auto willen passen of op het strand naast je komen liggen. Wij hebben de normale voorzorg getroffen, niet teveel geld mee, en niet te opzichtig foto’s maken. Ons is ook hier niets overkomen. Iets achter de boulevard waar het er maar matig uitzag, kwamen we wel de spontane hartelijke zwarten tegen. Ik vind Durban geen mooie stad, maar het was er aangenaam warm, even lekker zwemmen, en vooral shoppen. Dat hadden we onze tienerdochters beloofd, en dat was hier, bij de diverse super shopping malls goed te doen, en….. Zuid Afrika is erg goedkoop. We hebben hier ook heerlijk gegeten. Ik vind het eten in Zuid Afrika trouwens zeer gevarieerd en lekker. Ook erg belangrijk. Er waren net surfboard wedstrijden aan de gang, met alle stoere jongetjes erbij, een sfeertje waar ik Durban wel in kan plaatsen.
6
Op weg naar het wildpark: Na twee nachten rijden we dan toch eindelijk richting ons eerste wildpark: Hluhluwe National Park. Deze hele streek is aangenaam qua temperatuur, we blijven langs de kust omhoog rijden, het is nog steeds groen en het lijkt zo hier en daar wel een beetje Europa. Tanken doen we in een drukke plaats net voor Hluhluwe. Er is markt en het krioelt van de mensen, voornamelijk zwart. We moeten hier ook even pinnen voor we het park ingaan, maar is dat safe, vraag je jezelf weer af. Ze hebben weinig oog voor ons, pas als de blonde meiden ook uitstappen wordt er meer gekeken. We pinnen toch maar en rijden door. Onze lodge hier is er zo één als van de plaatjes: Midden in de bush, maar wel een uitzicht op het meer vanaf de houten veranda, waar ontbeten wordt en gedineerd met olielampen. Onze chalets zijn stijlvol ingericht en liggen ruim verspreid door de
bloeiende tuin. De impala’s schieten schichtig door de bush. Hier maken we de eerste game drive met open jeep. Erg spannend hoor als een zwarte neushoorn boos tegen je staat te blazen, dan is een open jeep erg open!!! Vooral als mr Joe dan ook nog doodleuk erna verteld wat er met de auto van zijn collega is gebeurd enige weken geleden. We zien veel beesten en houden een 2,5 uur durende “gamedrive” met gemak vol. Het leven is zwaar als je na een warme douche alweer klaar moet staan voor het 3 gangendiner ……..Ben je klaar met eten, maar je fles wijn heeft nog een sliertje, ga lekker bij het vuur zitten en deel je safari ervaring met de andere gasten. Wat is het hier heerlijk, beetje safari, Tip : fietsen, wandelen, paardrijden, wat wil je nog Er zitten tal van voordelen aan deze periode van meer….. beetje luieren in de zon, want die schijnt reizen. De accommodatie is goedkoper, in de nog steeds volop. Ook de 5e buffel vinden we nog parken is het minder druk, en er valt weinig regen superleuk want die staat net te drinken, of heeft een in het noorden. Het is er ook niet al te heet in kleintje. Joe, onze ranger, wordt behoorlijk boos op deze tijd van het jaar. een stel toeristen die denken de olifanten te kunnen aaien, zo dichtbij staan ze, uit de auto, te filmen. Hoe dom kun je zijn! We zien een deel van de big five, maar ach is die wartok ook niet echt geweldig? Ook in deze lodge weten de mensen wat gastvrijheid betekend! God’s Window: Wie wil daar nou niet doorheen kijken, na vier nachten in ons paradijsje verplaatsen we ons naar de omgeving van het Kruger park, waar de noordelijke Firstzich bevinden. De grillige Blyde rivier heeft hier een fantastisch landschap gecreëerd. In Hazyview staat ons landhuis met fijne kamers, en nog heerlijker eten. Hazyview ligt tegen het Kruger park aan, toch bewaren we dit voor de volgende dagen want dan trekken we door het Kruger park zelf en slapen er ook. Het is een hele klus, alle mooie uitzichtpunten en plekjes aan te doen, in 2 dagen tijd. We zitten voornamelijk in de auto, en stappen hier en daar uit. Beetje japanner voel ik mij wel. Helemaal als we bij God’s Window met zijn 20 door het “luik” proberen te kijken. Verderop sta je alleen, en is hier het uitzicht minder? Ach…. Niet als er een knetter blauw vogeltje door je beeld vliegt…. Dit is duidelijk een
7
toeristische streek, veel blanke dorpen, souvenir shops en uiteraard de schooiertjes. Ook de marktjes doen het hier goed. Fraaie spulletjes voor echt weinig geld. We moeten echt aan onze kilo’s denken van de bagage! Het Cheetah’s breeding project is ook een leuk uitstapje hier, vooral als er 6 weken oude cheetahtjes te zien zijn. Kunnen we die ook kopen?
8
Paul Kruger park: Bijna iedereen kent dit Wildpark wel. Het bekendste wildpark van Afrika. Ik was nieuwsgierig, vooral met hoeveel auto’s we om een leeuw heen zouden staan. Vrijwel direct rijden we het Kruger park in om 200 kilometer later in het midden van het park te overnachten. In het park mag je niet harder rijden dan 40km per uur, en op de gravel roads zelfs maar 30 kilometer. Maar wil je wat zien, dan ga je nog langzamer….. reken maar uit, inderdaad een 10 uur durende tocht werd het, langs beesten, beesten en nog eens beesten. Maar we kregen waar voor ons geld. Bijna alle beesten hadden er wel zin in om voor ons te verschijnen, waarbij de hyena’s met de dikke buik, liggend langs de kant van de weg wel het mooiste waren. Ik denk dat ze niet verder kwamen met die dikke pens. De leeuw was moeilijk te spotten, en we waren blij met die paar auto’s die we zagen, want dan kon je tenminste zien waar iets te spotten viel. Leeuwen zoeken is toch echt niet gemakkelijk. Tussen de auto’s door zagen we nog een staart zwabberen van die bewuste leeuw, maar veel meer kon je niet zien. Nijlpaarden lagen heerlijk te gapen in het water van de olifantsrivier, bij een vennetje stonden de impala’s gezellig samen met de giraffen en de gnoe’s te drinken. Een fraai plaatje om lang bij stil te staan. Olifanten, kudde gnoe’s, wartoks, aapjes en vele soorten Tip : bokjes. Ons gekochte boekje in Neem ieder je Suid Afrikaans kon ons zeggen eigen kijker om welk bokje het ging. Marit mee, want het en Roelie waren onze eigen is vechten om gids. Wat een pech toen we de de kijker als er volgende dag een relaxt dagje iets gespot wilde inlassen, onze wordt. Leen accommodatie, Olifantskamp, desnoods een was overboekt, de zon was er van iemand. voor het eerst niet, en het was
er eigenlijk een armetierige zooi. Weg hier. Onze weg richting uitgang Kruger park is evenzo triest, want er verscheen nog maar een enkele impala en een zielige gnoe. Even Pauze: Bij ons nieuwe hotel, overigens een fraaie accommodatie bij Phalaworba, moest die rustdag er alsnog maar van komen. Helaas was de zon nog steeds niet van de partij, en dan is het echt wel fris op de dag. Een graad of 15. Geen zwemmen dus, maar een boek is ook prima. We hopen niet dat dit het einde van het mooie weer inhoud, want zelfs regen dreigt. Phalaworba is overigens een provincie stad waar blank en zwart weer gemengd wonen. Hier hebben we leuke gesprekken met Tip : diverse mensen. Een Neem pennen mee in je handtas, zodat klein kijkje in de je altijd iets hebt om weg te geven. keuken van deze mensen. Privé Wild Park Entabeni: We hebben nog een ritje voor de boeg. Dit is toch gauw weer een uur of 5 rijden naar dit park. Dwars door de fraaie groenstrook van de Tzaneendam, waar het inmiddels ook echt gaat regenen. Getverrrrrr. Maar na de hoge pas, waar we haarspeld na haarspeld weer afrijden, hebben we de zon weer terug. De Tented Lodge in Entabeni is echt geweldig. Meer in de natuur kun je niet zitten. Onze Lodge is niet omheind, en dat betekend dat we ’s nachts onze “tent” niet uit mogen. Willen we dat dan? Douche, minibar…… elektrische deken, want het is hier ’s nachts weer steenkoud. Niks de tent uit. Zeker niet als ik inderdaad gesnor hoor naast mijn hoofdkussen. Om ons heen is er rust, we zijn op een gezin na de enige in de Lodge. Onze ranger, Mark moet ons ’s avonds met zijn geweer naar onze tent brengen. ’s Ochtend worden we heel persoonlijk gewekt, door een klopje op de deur. Het is zes uur, tijd voor de safari. Met alles aan houden we het nog steeds niet warm. Het is 5 graden en de jeep is mogelijk nog meer open dan de vorige jeep.
9
Maar dat voel je niet meer als je na een uur zoeken oog in oog staat met 5 leeuwen! SPECTACULAIR. Op nog geen 5 meter van ons vandaan, kluiven drie dames op een gnoe, en de 2 mannetjes kijken waakzaam naar elkaar. Op dat moment fluisteren we om het tafereel niet te
10 verstoren, wow wat is dit gaaf. We proberen ze ’s avonds weer op te sporen, we horen ze brullen, maar krijgen ze niet meer te zien. Jammer, maar dat hoort er ook bij. We raken al een beetje blasé na het zoveelste hert en merken een verzadigingspunt. Het luipaard laat zich niet zien, maar de gnoe’s des te meer. Voedselrijk gebied hier. Onze leeuwen zijn een mooie afsluiting vinden we voor deze fijne vakantie.
Onze laatste uren: Na onze laatste safari, waar helaas geen ontmoeting meer met de leeuwen bij zit, vertrekken we weer richting het vliegveld. We hebben de hele dag nog ter vrije besteding, en op onze weg komen we de Bela Bela warmwaterbronnen tegen. Het blijkt een groot Centerparcs-achtig zwembad te zijn met warm water. De zon schijnt volop, het waterpark is bijna verlaten leeg, en we vermaken ons op de wildwaterglijbanen. We hebben eindelijk de bikini aan. We kopen onze laatste souvenirs, eten bij een geweldige Wimpy, op zijn Afrikaans, en leveren de auto weer in. We hebben wel wat schade aan de auto want we hebben te stevig door de kuilen gereden en zijn onze nummerplaat verloren. Geen probleem, het kost ons enkele rand, dat is te overzien. Het vliegtuig is half leeg en we kunnen ons over een aantal banken verspreiden, en slapen daardoor heerlijk.
11 Tip : Laat je wereldstekker maar thuis, Zuid Afrika heeft weer een ander systeem, de stekker kun je goedkoop en makkelijk kopen. Je eerste souvenir!
Tot Slot: Zuid Afrika is me, wat betreft het weer, honderd procent meegevallen, ik zou zo weer kiezen voor deze periode. De afstanden vond ik toch langer dan ze leken. In ieder geval voelden ze lang. Hoewel we dus aardig wat dagen op 1 plek bleven, rij je op die dagen ook nog heel wat kilometers weg. Veel wegen zijn twee baans, en met een vrachtwagen voor je snufferd in een heuvelachtig gebied, schiet dat niet erg op. Links rijden was geen probleem, de meiden riepen de eerste dagen in koor, links kleine bocht, rechts grote bocht. Daarna ging dat automatisch. Wat de beesten betreft zijn we op ons wenken bediend. Dit was echt het allerleukste. Ik zou zo weer terug willen. Zuid Afrika vind ik geen ontmoeting met Afrika, zoals ik het me voorstelde, een andere cultuur, daar was het te gescheiden voor, en dat viel me tegen. Dit land heeft nog een lange weg te gaan voor integratie van de zwarte bevolking. Ik heb mij geen moment onveilig gevoeld, de keren dat ik twijfelde was dat meer vanwege alle waarschuwingen, die we vooraf gekregen hadden. Ik kan er iedereen met een gerust hart naar toe sturen. Tanja Ootes
12 Telefoon: Mobiel: E-mail: Website:
023 7850430 06 10564352 tanja@travelcounsellors.nl http://www.travelcounsellors.nl/tanja