Op Fieldtrip in Tienen

Thijs Gillis coördineert het vrijwilligerswerk bij de Fietsersbond. Af en toe brengt hij een bezoekje aan een lokale Fietsersbond-afdeling om te kijken wat ze daar doen om het fietsen te promoten. Onlangs ging hij in Tienen mee op fieldtrip. Een verslag van Thijs.

Op een koude zaterdag in januari stap ik van de trein aan het station van Tienen. Berty van de lokale Fietsersbond staat me met een vriendelijke glimlach op te wachten. Snel springen we op de fiets, zodat we tegen ten tienen aan de kerk van Grimde staan, waar we met de Tiense Fietsersbond hebben afgesproken voor een fieldtrip langsheen de deelgemeenten Wulmersum en Hakendover. Twee inwoners van deze deelgemeenten sluiten zich bij ons aan.

Waarom deze fieldtrip?

Gerrit: "Het is de bedoeling dat we vandaag stilstaan bij de knelpunten in deze deelgemeenten. We deden eerder al gelijkaardige fieldtrips rond de Tiense vesten, de stationsomgeving, het stadscentrum en andere deelgemeenten. Vandaag is het de beurt aan Wulmersum en Hakendover. Al deze knelpunten verwerken we in ons vernieuwd fietsrapport. Het is de bedoeling om in dat rapport al een aantal mogelijke oplossingen naar voor te schuiven. Het resultaat moet een werkdocument worden om de knelpunten op het grondgebied van de stad aan te pakken."

John: "We maken ook telkens een evenement aan voor onze fieldtrips op facebook om de bewoners van de buurt de kans te geven om mee te fietsen en hun kijk op de knelpunten te geven. De buurtbewoners zijn immers het best geplaatst hen aan te wijzen en mee naar oplossingen te zoeken. Bepaalde locaties zijn bovendien pas een écht knelpunt tijdens de spitsuren. Aangezien onze fieldtrips telkens op een zaterdag plaatsvinden is de inbreng van de buurt dus onmisbaar. Het is gewoon belangrijk dat mensen in heel dit verhaal betrokken worden. Zo krijgt onze werking meer bekendheid in de gemeente en ziet men waar wij allemaal mee bezig zijn."

Fietser van de week

Ondertussen stoppen we af en toe bij problematische locaties van allerlei aard. Een verkeerslicht dat nét lang genoeg op groen staat voor een paar fitte fietsers om een gewestweg over te steken en een

Uiteindelijk zijn we als winnaar uit de bus gekomen en hebben we de award samen met een mooie geldprijs mee naar huis mogen nemen."

Mark: "Ja, dat hadden we absoluut niet verwacht hé. Voor onze werking die uiteindelijk nog maar een half jaar bestond was dat alleszins een grote opsteker."

AUTOLOZE ZONDAG: TELKENS EEN ANDER CONCEPT

Elke maand interviewen we een Tiense fietser die we dan in de kijker zetten op onze Facebookpagina. Kandidaten vinden we in onze eigen sociale kring, worden ons aangereikt, of zijn toevallige ontmoetingen. Deze maand wordt het een postbode die met een elektrische fiets en een karretje zijn rondes doet. Op deze manier ontmoeten wij de Tiense fietsers en ontmoeten zij ons."

Vijf jaar Fietsersbond Tienen We verlaten Hakendover om terug richting Tienen te fietsen en af te sluiten in het gezellige Pand 10, de tijdelijke invulling van het gesloten stationsbuffet van Tienen. We warmen ons wat op met een koffie en praten nog wat na. Ik neem voor de gelegenheid een extra klontje suiker.

Mark: "Hier vinden onze afdelingsvergaderingen plaats. Af en toe geven we hier ook een lezing of organiseren we een fietsquiz."

Berty: "Na het organiseren van onze eerste Critical Mass vijf jaar geleden, we waren toen nog geen half jaar bezig, zijn we samen met twee andere initiatieven genomineerd geweest voor de ‘Zo Dicht Bij Award’ van Bond Beter Leefmilieu. Mark en ik zijn toen naar Brussel gegaan voor de uitreiking.

Guido: "Verleden jaar viel autoloze zondag toevallig op de dag van het WK tijdrijden in Knokke. Om daarop in te pikken hebben we met de Fietsersbond in Tienen ons eigen kampioenschap tijdrijden georganiseerd. Voorheen deden we op autoloze zondag elk jaar iets anders, maar het WK tijdrijden viel zodanig in de smaak bij de Tienenaars dat er van ons verwacht wordt dat we dit elk jaar organiseren."

Berty: "We kunnen er niet meer onderuit vrees ik. Op onze tweede autoloze zondag organiseerden we net het omgekeerde: de slakkenrace. Bedoeling was om zo traag mogelijk een parcours af te leggen. Uiteindelijk kwam het erop neer dat de beste surplacers wonnen. Op onze eerste autoloze zondag deden we de eierrace dacht ik?"

Mark: "Inderdaad, om aan te tonen hoe hobbelig de weg er bij wijlen bijligt. Met die eieren moest het publiek een parcours afleggen. De eieren die de rit overleefden werden aan de eindmeet omgetoverd tot een lekker omelet. Hoe meer eieren je rit overleefden, hoe groter je omelet dus!"

"Met mijn gedachten al op zondag en de goesting in een groot omelet spring ik terug de trein op en laat ik de suikerstad voor even achter me. Tot de volgende!"