O CEIP Quintela estreará tellado e comedor escolar o vindeiro curso A cuberta e o comedor eran vellas demandas da comunidade educativa As obras levaranse a cabo unha vez rematado o presente curso escolar Estíbaliz Ibarretxe, directora do centro, considera que "o comedor, xunto co Plan Madruga, é un logro para que as familias poidan compatibilizar a vida familiar e laboral". "Creo que vai supor un incremento do alumnado", apunta. PÁX. 3
Sumario Alumnado de 4º propón melloras para o colexio nun pleno do Concello
PÁX. 5
APolicía ensínanos os perigos da Internet e a facerfronte ao acoso escolar
Cartel publicitario do colexio deseñado polo alumnado de 5º de Primaria.
Xa estamos nas ondas! Quintela FM, a radio da escola, comeza a emitir O alumnado elabora programas sobre diferentes temáticas que escoitamos cada xoves, despois do recreo
PÁX. 1 7
PÁX. 6
Retrocedemos no tempo para coñecer a delicada técnica dos pergamiños PÁX. 1 5
Faro de Vigo amósanos as súas instalacións en Chapela
PÁX. 1 6
García Teijeiro: "Escribo para os nenos porque creo que necesitades a mellor literatura" Entrevistamos ao escritor vigués Antonio García Teijeiro, galardoado co Premio Nacional de
Literatura Infantil e Xuvenil pola súa obra "Poemar o mar". Teijeiro anímanos a ler moita poesía. PÁX. 21
Alumnado de 3º durante a emisión do seu programa.
"Un muuu...ndo de animais!", tema da biblioteca
O corredor de saída ao patio cobra vida coa reforma
QUINTELA / Tina. 5º EP
QUINTELA / 3º EP
Este curso escollimos o tema do proxecto da biblioteca dunha maneira novidosa. Fixemos unha votación na que participaron tódolos cursos do cole. En primeiro lugar, cada clase reuniu diferentes ideas e escolleu as máis interesantes. Gañaron tres opcións para elixir: animais, deportes e alimentación. A continuación, na biblioteca ensináronnos un vídeo de cada temática. Gustáronnos moito todas. Logo repartíronnos unhas papeletas coas tres opcións, para marcar a nosa favorita. Non nos esperabamos poder votar, con urna e todo. Era coma se tivésemos dezaoito anos e fósemos votar nunhas eleccións políticas. Foi toda unha experiencia. Tras o reconto de votos comprobamos que a proposta escollida foi a dos animais, seguida polos deportes. Durante o curso levamos a cabo moitas actividades relacionadas co tema do proxecto.
Os nenos e nenas do colexio de Quintela comezamos este curso estreando a nova imaxe do corredor polo que saímos ao patio do noso colexio, que foi reformado no mes de setembro, pouco antes de que se iniciaran as clases. O túnel polo que saímos ao patio ten agora as paredes de cor verde, un teito de chapa branca e uns ventanais moi grandes. Ademais de levarse a cabo a restauración das paredes e do teito, neste espazo foron colocadas varias mesas e cadeiras para que os nenos e nenas que o desexen poidan realizar distintas actividades durante o recreo. O alumnado tamén ten á súa disposición diversos xogos de mesa para utilizar no tempo de lecer: risk, tres en raia, xadrez... As obras supuxeron unha gran mellora para a escola e tanto o alumnado coma o profesorado están moi satisfeitos coa reforma.
A aula dos "madrugadores", un espazo no que nos divertimos ao tempo que aprendemos.
Varias familias gozan das vantaxes que ofrece o servizo do Plan Madruga
O centro pon en marcha o servizo, en colaboración coa ANPA, para facilitar a conciliación laboral e familiar QUINTELA/ Roi. 3º EP Este curso temos unha novidade no colexio que se chama o "Plan Madruga". Consiste na posibilidade de acudir á escola dende as 8.1 5 da mañá ata as 9.30, que é xusto cando toca a serea para entrar. Temos unha aula pequena, pero moi acolledora e divertida. Cando chegamos ao cole, recíbenos a nosa monitora, que se chama Ángela. Con ela realizamos diversas actividades ata o momento en que comezan as
clases: xogamos, facemos manualidades... Os papás e mamás poden ir traballar coa tranquilidade de que os peques estamos coidados e vixilados, ao tempo que nos divertimos e aprendemos. O Plan Madruga pretende pretende facilitar a conciliación da vida familiar e laboral dos pais e nais con xornadas de traballo que comezan antes de que os seus fillos se incorporen ás clases. O custe do servizo por alumno é de 1 ,50 euros ao día; medio euro máis se queres que Ángela che faga
un delicioso almorzo. "Preocupámonos de que o almorzo sexa variado e saudable e temos tarifas reducidas para irmáns", explica Ángela, a monitora. O mellor de ser un "madrugador" é que estamos xuntos nenos e nenas de diferentes cursos e así coñecémonos mellor. Para facer uso do servizo é necesario anotarse cun par de días de antelación. A ANPA dispón dun enderezo para consultar os menús e outras novidades: facebook.com/anpaquinsa.
Xaquín, a nosa mascota da biblioteca, cumpre doce anos Naceu no 2006, no mesmo ano que o alumnado de 6º de Primaria
Xaquín anímanos a ler e comparte aventuras con nós. O cambio da cuberta, bastante deteriorada, era unha vella reivindicación da comunidade educativa.
QUINTELA / 6º EP
O noso colexio contará co servizo de comedor a partir do vindeiro curso escolar
Antes das vacacións de Semana Santa do ano 2006, o noso colexio recibiu oito cartas dun esquío, unha para cada clase. Nesas cartas, o misterioso animaliño pedíanos se podía quedar con nós na escola de Quintela. Xaquín asinaba as cartas coa súa pegada e contábanos a dramática historia que o levara ata alí. Vivía coa súa numerosa familia no bosque, pero un día uns leñadores cortaron a árbore que ata daquela fora o seu fogar. A familia de esquíos tivo que mudarse a outro souto, pero o máis pequeno da familia topouse no seu camiño coa escola de Quintela e tanto lle gustou que quixo quedar a vivir na nosa biblioteca. Cando nos incorporamos de novo ás clases, despois das vacacións, atopamos pegadas de esquío dende a porta do colexio ata a biblioteca. Mentres o buscabamos,
O servizo, xunto co Plan Madruga e o arranxo da cuberta, responde a parte das demandas da comunidade educativa QUINTELA / 6º EP O próximo curso 2018-19 comezará a funcionar no CEIP Quintela o comedor escolar, que atenderá a un máximo de 25 alumnos e alumnas. As obras levaranse a cabo rematado o presente curso escolar. A actuación responde á demanda da dirección e da ANPA do centro. A directora da escola, Estíbaliz Ibarretxe, afirma que "xunto co Plan Madruga, trátase dun gran logro para que as familias compatibilicen a vida familiar e laboral". "Ante a falta de matrícula nestes últimos anos, creo que vai supor un considerable incremento do alumnado,
porque facilitaralles a conciliación a aquelas familias que o precisen", engade. Outra das peticións que se viñan reivindicando dente o ano 2011 foi o arranxo da cuberta do noso colexio, despois de que parte do mesmo fora desprendido a causa dun temporal. "Era unha loita que leva tendo o centro coa Xefatura Territorial dende hai sete anos porque, ademais de estar en malas condicións, está construído con amianto" apunta Estíbaliz. "Coa renovación do tellado, o colexio estará mellor illado e, como consecuencia, aforraremos no consumo de
calefacción”, engade. Queda pendente que as autoridades educativas dean resposta a outra das demandas do centro. A necesidade dun pavillón. O alumnado quéixase de que cando temos un ano moi chuvioso, coma este, a maioría dos días non pode saír ao recreo nin facer Educación Física en condicións, ao que Ibarretxe apunta que "a necesidade dun pavillón é unha das prioridades deste equipo directivo, pois estamos de acordo en que poder gozar do recreo e recibir clases de Educación Física é un dereito do noso alumnado, independientemente das condicións climatolóxicas".
pensamos nun nome fermoso e agarimoso para o noso novo compañeiro. Entre todos, chegamos ao acordo de chamarlle Xaquín. Tamén lle fixemos un retrato que está colgado na nosa biblioteca, asinado por Martín Fernández, o pai de Saínza e Xende, exalumnos do colexio. Dende aquel día, Xaquín é o noso compañeiro de aventuras. Recibe con moito agarimo aos nenos e nenas de 3 anos que se incorporan ao colexio cada curso. Ademais, non deixa de sorprendernos, estimula a nosa imaxinación e, por riba, anímanos a ler moitos libros, algo fundamental para a nosa formación como persoas. Este curso, Xaquín cumpre doce anos, igual que os nenos e nenas de 6º de Primaria, que no mes de xuño se despiden da escola. Así que queremos lembrarnos desta efeméride e desexarlle ao noso esquío querido un feliz aniversario.
Sementando inclusión na aula de PT
O alumnado que acode á aula sementa landras de carballo para repoboaro monte
Alumnado de 6º, vaciando residuos das merendas na composteira.
Xapodemosfacercompost,omellor abono para o noso horto escolar Instalamos unha composteira na que o alumnado deposita os restos orgánicos das merendas QUINTELA / 6º EP O CEIP Quintela estreou este curso unha composteira para transformar os residuos orgánicos xerados no centro en abono. O compost resultante será empregado polo alumnado para abonar o horto ecolóxico no que os nenos e nenas de Infantil plantan cada primavera leitugas, cebolas e amorodos, entre outros cultivos. Todo comezou coa visita dun técnico da Concellería de Medio Ambiente de Redondela, o 29 de novembro, á que asistimos o alumnado de 4º, 5º e 6º de Primaria. Tratábase dunha charla informativa acerca da reciclaxe e a compostaxe, na que nos falaron da regra das tres R (reducir, reutilizar e reciclar), ademais de explicarnos os diferentes tipos de contenedores e os seus usos. O técnico explicounos que para facer compost
necesitabamos unha composteira, que é un recipiente onde se descompón a materia orgánica (restos de froitas, pan, vexetais...) que vamos depositando co obxecto de obter un abono ecolóxico. Para facer un bo compost é necesario que a composteira estea situada nun terreo sen pendente, preferiblemente onde non lle dea o sol. Debemos depositar nela varios tipos de restos orgánicos. Por unha banda, materiais que aporten humidade (lixo orgánico, follas verdes, céspede, herba...) e, por outra, material seco que impida que se apelmace e facilite a circulación de aire (follas secas, ramas...). Tamén debemos regar de cando en vez. Podemos revolver a mestura cun pau e agregarlle lombrigas. O proceso vén durando entre 1 00 e 1 40 días, así que pasados uns meses, o
compost xa está feito. Quitarémolo pola trampilla inferior do recipiente e pódese empregar para aboar os nosos cultivos, as nosas flores, etc. A nosa composteira está situada nun lateral do colexio e cada semana un curso encárgase de levar os restos de froitas, pan e calquera outro residuo orgánico xerado nas merendas. Debemos evitar engadir restos de orixe animal que poidan atraer parásitos e provocar malos olores, así como evitar calquera material non biodegradable, como plásticos ou vidro. Cando o noso compost xa estea feito, empregarémolo para abonar a horta que os nosos compañeiros e compañeiras de Infantil teñen no seu patio. Seguro que este ano as leitugas e os amorodos sairán marabillosos! Animámosvos a que fagades o voso propio compost nas vosas casas!
Carballos plantados nos tetrabricks decorados polo alumnado.
QUINTELA / PT Dende a aula de PT do centro e seguindo a temática dos animais do proxecto do colexio, quixemos facer a nosa pequena achega. Como? Sementando landras de carballo, para axudar a que medren máis árbores autóctonas que sirvan de alimento e refuxio aos animais
da nosa contorna. Para iso, algúns dos alumnos que acudimos á aula de PT decoramos fermosamente uns tetrabrikcs, enchémolos de terra e sementamos con agarimo fermosas landras de carballo que apañamos no monte. Cando medren, plantarémolas para axudar a repoboar o monte danado polos lumes.
Mercadillo de Nadal solidario
A ANPA organiza un mercadillo para conseguir cartos para a excursión de fin de curso de 6º QUINTELA/ Sara. 4º EP A ANPA de Quintela levou a cabo un mercadillo solidario no Nadal. Tiña á venda un monte de cousas: magdalenas, turrón, biscoito, colares, pulseiras, aneis, imáns, broches, etc. Todo era feito na casa. Tamén había marcapáxinas de cores e libretas, entre outros obxectos. O fin da iniciativa era conseguir diñeiro para a excursión de fin de curso á Coruña de 6º de Primaria. Algúns dos accesorios á venda.
Antía e Pablo interveñen como voceiros do CEIP Quintela nun pleno do Concello Os nenos e nenas de 4º de Educación Primaria trasladan ás autoridades de Redondela as súas propostas para mellorar o colexio nun pleno no que se lles dá voz a varias escolas da contorna QUINTELA /Paula e Nuria 4º EP O alumnado de 4º curso de Educación Primaria puidemos experimentar que se sente sendo políticos por un día. O 22 de novembro fomos moi ilusionados ao multiusos da Xunqueira. O motivo era que os nosos compañeiros, Pablo De La Iglesia e Antía Ferrín, ían falar nun pleno no que tamén estaban nenos e nenas doutros colexios da contorna: o CEIP Igrexa Chapela e o de Laredo, entre outros. Durante varias semanas estivemos traballando na clase para que os nosos compañeiros puideran facerlles chegar ás autoridades de Redondela algunhas das nosas propostas para a mellora das infraestruturas do colexio. Aproveitando que nos escoitaban o alcalde, Javier Bas, e algúns concelleiros, os nosos voceiros, Antía e Pablo, reclamaron melloras para o patio exterior do cole e a construción dun pavillón cuberto para poder disfrutar do recreo e das clases de Educación
O alumnado de 4º, satisfeito trala súa intervención ante as autoridades no pleno do Concello de Redondela.
Física nos días de choiva. A medida máis urxente, segundo Antía, é "que se amplíen as estradas que levan ao colexio, porque temos moitos problemas cando coinciden os autobuses e os coches das familias". Pola súa banda, a Pablo parécelle fundamental que se faga un pavillón cuberto. "Cando chove non podemos saír ao patio e penso que nas aulas non desconectamos igual e hai máis
descontrol", argumenta. Trala intervención, Pablo e Antía sinalaron que falar en público diante de tanta xente lles pareceu unha experiencia súper emocionante e moi positiva, a pesar dos nervios. "Estaba vermello coma un tomate e tremíame a voz", afirma Pablo. Antía coincide con el. "Non contabamos con que nos ían sentar nunhas mesas no escenario, lonxe dos
nosos compañeiros de clase. Iso púxonos algo nerviosos, pero fixémolo moi ben", engade. Os representantes das escolas que participaron achegaron diversas ideas para mellorar a súa contorna. Falaron de que tiñan varios problemas: coches mal aparcados, perigos ao cruzar a rúa, parques infantís sen aseos públicos, chans sucios, mobiliario en mal estado... Houbo ideas moi
orixinais, como as do CEIP de Laredo, para diminuír a contaminación acústica. "Propoñen colocar unhas pelotas de tenis nas patas das cadeiras, para non facer ruído", indica Pablo. Todas as propostas foron acollidas positivamente polo Concello para o seu estudo. Agora, os nenos e nenas de Quintela só agardamos que se teñan en conta as nosas propostas e se leven a cabo o antes posible.
A Policía advirte ao alumnado do CEIP Quintela dos perigos do ciberacoso e do mal uso da Internet O alumnado dos cursos superiores de Primaria recibe orientacións básicas sobre como detectar o acoso escolar e como actuar no caso de seren vítimas ou testigos dunha situación de "bullying" QUINTELA / Laura, Íker e CASO DE ACOSO? O axente María. 5º EP explicou os tres tipos de persoas que interveñen nun O alumnado do CEIP caso de acoso: primeiro, o Quintela coñeceu da man propio acosador; segundo, dun axente de policía a vítima e terceiro, os algunhas das claves para espectadores, que son as detectar un caso de acoso persoas que ven todo o que escolar, así como algunhas está a suceder e, na orientacións para actuar maioría dos casos, non fan correctamente neste tipo de nada, non actúan. situacións. Tamén foi QUE FACER SE SOSPEI TAMOS alertado dalgúns dos DUN CASO DE ACOSO? A perigos das novas Policía explicou a diferenza tecnoloxías e das redes entre un "chivato" e os que sociais, que aínda que podemos contar o que teñen moitos aspectos pasa. Dixo que é necesario positivos, poden facer moito que teñamos empatía coa dano a quen non as utiliza vítima para saber o que correctamente. sofre. Por esta razón, O venres, 6 de abril, o debemos avisar a algún alumnado de 4º, 5º e 6º de adulto co que teñamos Primaria asistiu a unha confianza (desde un interesante charla no profesor, ata os nosos colexio, impartida por un propios pais) para poder axente da Policía Nacional acabar con esa situación. que lles veu falar do acoso E... moi importante: nas aulas. debemos estar moi atentos CANDO PODEMOS FALAR DE aos sinais que poidamos ACOSO? O primeiro que observar, porque as vítimas aclarou o axente é que o teñen medo a contalo e, ás acoso non se dá se se veces, poden chegar a produce soamente un día estar moito tempo sen dicir ou de vez en cando. Ten nada. que ocorrer moitas veces OS PERI GOS DA I NTERNET. A ao longo do curso e sempre Policía advertiunos de que coas mesmas vítimas. debemos acceder sempre QUE FAI O ACOSADOR? O a contidos adecuados para policía foi nomeando as a nosa idade e non distintas accións que compartir imaxes ou vídeos empregan os acosadores, comprometidos, xa que como rirse, empurrar, falar todo que subamos ás redes cos demais para illar as queda gravado para vítimas, as redes sociais< sempre. Tamén explicou que moitas Tamén nos aconsellou das vítimas son nenos ou non utilizar as redes sociais nenas que se senten como mínimo ata os "diferentes", é dicir, menos dezaseis anos e insistiu en fortes, teñen inseguridades, que, se temos algún indicio son tímidos, torpes... de ser vítima de ciberacoso, QUEN ESTÁ I MPLI CADO NUN debemos denuncialo.
Imaxe do cartel que a Policía N acional está a difundir nos centros educativos para previr o ciberacoso.
O ci beracoso ou acoso vi rtu al u ti l i za medi os di xi tai s para facer dan o á víti ma.
A fascinante experiencia de ser xinetes por un día, no Club Hípico La Muralla
Monitores expertos en equitación ensínannos a montar e explícannos os coidados e atencións que necesitan os cabalos QUINTELA / 2º e 3º EP
Moi preto da nosa escola, na parroquia de Cesantes, en Redondela, atópase o Club Hípico La Muralla. O 1 7 de xaneiro, os nenos e nenas de 1 º, 2º e 3º de Primaria visitamos as súas instalacións. Para moitos de nós era a primeira vez que viamos un cabalo de preto. Cando chegamos, un monitor explicounos algunhas normas de comportamento moi importantes para que os animais non se asustasen ou se puxesen nerviosos ao vernos: non berrar, non correr... "Insistíronnos en que nuncha debemos pasar por detrás deles, porque poden darnos unha couce", comenta Xoel, alumno de 2º. De seguido, coñecemos a un simpático poni chamado Nebraska e fixémonos unhas fotos con el que levamos de recordo. O percorrido continuou coa visita aos cortellos onde estaban os cabalos. Que grandes son! Habíaos de diferentes razas: un pura sangue inglés, un cabalo de raza árabe, outro de pura raza galega... Aprendemos moitas cousas sobre este fermoso animal. Teñen o estómago moi delicado e hai que ter moito coidado coa súa alimentación. Comen tres vees ao día, basicamente herba e unha mestura de cereais. Ademais, beben moitísimo. Uns 40 litros de auga ao día! Tamén fan caca moitas veces, de dez
Alumnado de 2º curso, montando a Manchas, Truco e Godello.
O acicalamento reforza o vínculo emocional co cabalo a quince veces no día. "Sorprendeunos moito que non poden vomitar porque teñen unha válvula na entrada do estómago
que non deixa que os alimentos volvan á boca", afirma Leire, de 2º curso. Outra curiosidade que nos explicaron é que os cabalos non poden respirar pola boca, só polas fosas nasais. Tampouco poden jadear para regular a súa temperatura corporal. Coa lección ben aprendida, fomos onde
estaban os cabalos pequenos, os ponis. Os monitores déronnos valiosos consellos para acicalar a estes animais. Ademais de manter a pel saudable, peitear os cabalos estimula a circulación sanguínea e axuda a protexer a súa pelame do vento e da chuvia. Para cepillalos, primeiro
faciamos círculos coa rasqueta e logo peiteábamolos co cepillo cara abaixo. Gustáballes, porque estaban moi quediños. Segundo os monitores, o acicalamento permite que gañemos a confianza do cabalo e crear un vínculo emocional con el. Con tanto traballo entrounos a fame e merendamos na cafetería. Tras o descanso, chegou o mellor da visita: montar a cabalo! Por quendas e acompañados polos monitores montamos a Manchas, Truco e Godello. Os monitores déronnos algunhas indicacións sobre como montar. É importante estar ben sentados na silla coa espalda recta e os ombreiros cara atrás para non perder o equilibrio. Tamén hai que colocar correctamente os pés nos estribos, agarrar as rendas e... sobre todo, estar calmados, xa que os cabalos perciben como nos sentimos e poden actuar en consecuencia. Cada un de nós deu dúas voltas á pista e pasámolo moi ben. Para case todos era a primeira vez. Para rematar, o noso compañeiro Pepe, que xa sabe montar, e o monitor deron unhas voltas ao trote.
Montar a cabalo reforza a autoestima e axuda a vencer os posibles medos A equitación é un deporte moi completo porque axuda a tonificar os músculos, a manter unha postura correcta e mellora o sentido do equilibrio e a coordinación motriz. A equinoterapia é un método que emprega actividades con cabalos como medio para a
rehabilitación e educación de persoas que presentan necesidades especiais ou con algún tipo de discapacidade. Os beneficios psicolóxicos que aporta a práctica deste deporte son varios: axuda a superar os medos, a aprender a solucionar problemas e a
coller confianza. Isto é debido a que para controlar o cabalo hai que saber actuar con calma, pero con firmeza e responsabilidade. Ademais é unha actividade en contacto coa natureza. A equitación serve para que os nenos e nenas desenvolvan valores moi
importantes: mellorar a relación coa natureza, aprender a coidar e respectar o animal, traballar en equipo, mellorar as relacións sociais, fomentar a confianza e a seguridade en si mesmo, a disciplina e o espíritu de superación, entre outros.
Aprendemos sobre o polifacético Castelao no Museo de Pontevedra
O alumnado dos últimos cursos de Primaria visita unha completa exposición dedicada ao escritor e artista de Rianxo PONTEVEDRA / Tina e Uxía. 5º EP O alumnado de 4º, 5º e 6º de Educación Primaria visitamos o Museo de Pontevedra o pasado 25 de outubro, grazas a unha subvención da Deputación de Pontevedra. Alí amosáronnos varias salas dedicadas a Castelao, que foi un gran pintor moi interesado, sobre todo, pola xente cega. Naceu en Rianxo, pero a súa vida transcorreu en diferentes lugares. En Pontevedra viviu vinte anos!! Castelao tamén foi un importante escritor, autor de novelas, ensaios, obras de teatro ou contos. Un dos que máis nos chamou a atención trataba sobre un esqueleto que tiña... un ollo de vidro!!! Tamén ficamos admirados coa súa faceta de debuxante. Castelao adoitaba representarse cun sombreiro, un cigarro, unhas gafas e unha
O alumnado atende as explicacións sobre a obra de Castelao, declarada Ben de Interese Cultural.
Castelao foi a figura máis importante da cultura galega do século XX paxariña. Dúas das obras que vimos eran autorretratos e estaban moi ben pintados. Aparte de artista, Castelao foi intelectual e
político. No museo tamén tivemos a oportunidade de ver algúns dos obxectos persoais máis interesantes deste ilustre galego, como as gafas ou as plumas coas que escribía. O persoal que nos recibiu entregounos un libriño con actividades para que seguísemos buscando información sobre a vida de Castelao, os seus cadros, as cores, etc.
Ademais das obras de Castelao, no museo de Pontevedra podemos atopar cadros doutros pintores, esculturas, así como varias exposicións permanentes e temporais moi interesantes. Aprendemos moito coa visita, pasámolo moi ben e, aínda por riba, felicitáronnos polo noso bo comportamento. Beeeeeeeen!!!
Apaixoante viaxe á Prehistoria no museo PONTEVEDRA / 4º EP Os nenos e nenas de 4º mergullámonos na Prehistoria durante a nosa visita ao Museo de Pontevedra. Aprendemos moito sobre o pasado e a forma de vida dos prehistóricos. Vimos obxectos antigos de caza, ferramentas, petróglifos e xoias de gran valor, coma un tesouro de 1 5 quilos de ouro soterrado en Galicia hai 3700 anos. Na chamada "sala da morte" había tumbas de pedra con debuxos que representaban o oficio do morto e ficamos abraiados ao ver dous esqueletos humanos. Noutras salas vimos obxectos do período castrexo, celtas e romanos: vasos, cuncas, teteiras, cubertos... Encantounos a visita. Era como entrar na historia máis profunda de Galicia!
Unha proclama pola igualdade con motivo do 8 do marzo, Día Internacional da Muller O alumnado de 5º fai unha compilación de fermosos adxectivos para cualificar as mulleres importantes das súas vidas QUINTELA / 5º EP Muller: semente, froito, flor, camiño... Con palabras fermosas dedicadas ás mulleres anónimas importantes das súa vidas. Así conmemorou o alumnado de 5º de Primaria do CEIP Quintela o 8 de marzo, Día Internacional da Muller Traballadora. A data tamén foi chamada Día da Muller debido á decisión da ONU, en 1 975, de conmemorar a loita da muller pola igualdade co home na sociedade e polo seu desenvolvemento íntegro como persoa. Os nenos e nenas quixemos lembrarnos delas; de todas as mulleres que temos ao noso lado, desas que non son famosas e que pasan de forma anónima pola vida, pero que sempre, sempre están con nós: das avoas, das nais, das irmás, das curmás, das tías, das amigas, das veciñas, das noivas, das mestras... Esas princesas dos nosos contos infantís, heroínas,
independentes, ás veces infelices e ata perversas; Exisimos respecto para todas elas! Tamén nos lembramos de mulleres recoñecidas como Rosalía de Castro, a galega máis universal, ou Maria Victoria Fernández Moreno, a quen están dedicadas as Letras Galegas deste 201 8. Unha muller que non tivo o galego como lingua materna, pero foi editora, tradutora, conferenciante, escritora de literatura infantil e xuvenil en lingua galega e profesora de ensino secundario en distintos institutos da nosa terra. A elas recoñecémolas como abandeiradas da nosa cultura, pero quixemos homenaxealas a todas e non soamente a unhas poucas. Por iso, cada un de nós escolleu o adxectivo co que cualificaría as mulleres da súa vida e entre todos confeccionamos unha nube de palabras á que demos forma de silueta de muller. Silueta feminina coa nube de adxectivos escollidos polo alumnado.
Do mar ao prato: coñecemos o percorrido que realiza o peixe fresco que chega ao Porto de Vigo Alumnado dos cursos inferiores de Primaria aprende nunha visita guiada como se traballa co peixe que desembarca cada día no Porto de Vigo para que chegue en perfecto estado ás nosas mesas VIGO / Raúl, Paula, Lucas e Elena. 3º EP Os nenos e nenas de 1 º, 2º e 3º de Primaria disfrutamos dunha visita guiada no Porto de Vigo o 8 de novembro. Trátase dun dos portos de pesca máis importantes do mundo e... témolo ben cerca de Quintela! A el chegan cada día miles de toneladas dos máis variados peixes e mariscos. Cada día traballan no Porto de Vigo máis de 2.000 persoas que descargan, preparan, venden e empaquetan o peixe. As súas instalacións miden uns 4 quilómetros de longo. Ao longo da visita, tivemos a oportunidade de coñecer algunhas das súas dependencias máis importantes. Primeiro, o guía levounos á Lonxa de Grandes Peixes. Dentro vimos moito xeo e peixes espada que pesaban aproximadamente 90 quilos. Nesa zona limpaban por dentro o peixe e sacábanlle as tripas. Ao saír vimos unha chea de gaivotas, atraídas polo cheiro. A continuación, o guía levounos á Lonxa de Altura. Explicounos que se chama así porque veñen os barcos de pescar moi lonxe. Estes son peixes máis pequenos. Había unha gran variedade: peixes sapo, rapantes, atúns,
O Porto conta cos servizos de dous axentes especiais: dúas fermosas aguias patrullan dende o aire para espantar as gaivotas.
Observamos os peixes espada na Lonxa de Grandes Peixes.
xurelos, pescadas; Unha das cousas máis divertidas foi aprender algunhas curiosidades sobre os peixes. Cando é pequeno, o rapante ten un ollo en cada lado e ao facerse adulto pasa a
telos xuntiños, ao mesmo lado do corpo. Sorprendente! Tamén nos chamou a atención que o peixe sapo se agocha debaixo da area e, o máis alucinante, sáelle unha especie de
cana de pescar da cabeza. Cando se acerca un peixe... zas! Atrápao coa súa enorme boca. Na nosa visita ao Porto de Vigo tamén puidemos ver como se vende o peixe. A poxa faixe á
baixa. O prezo vai diminuíndo ata que alguén o compra. O noso percorrido continuou polo Viveiro de Mariscos. Chámase viveiro porque alí se atopan os mariscos vivos. Había crustáceos metidos en piscinas: centolas, lubrigantes, nécoras, bois... Para rematar, coñecemos a dous homes que levaban unhas fermosas aguias. Unha delas era grande. A outra aínda era unha cría e levaba posta unha especie de caperuza. Dixéronnos que serven para espantar as gaivotas e que non coman os peixes. Puxémonos en fila e a aguia voou por enriba das nosas cabezas. Súper emocionante!
Curioseando sobre os segredos do mundo mariño no acuario de O Grove
Alumnado de 5º e 6º de Primaria realiza unha compilación de datos sorprendentes sobre algunhas das especies acuáticas que habitan os nosos mares e rías O GROVE / 5º E 6º EP Sabiades que canto máis cristalina é a auga do mar menos vida hai nela? Ou que o 97% do corpo das medusas é auga? E que vos parece que exista un peixe chamado cirurxán, que ten unha espiña tan afiada coma un bisturí? Son algunhas das moitas curiosidades sobre o mundo mariño que aprendemos o alumnado de 4º, 5º e 6º durante a visita ao acuario de O Grove, o pasado 21 de febreiro. Durante o percorrido descubrimos que algúns peixes teñen seis sentidos, que o rodaballo cambia de cor para camuflarse ou que a cola da raia é coma un látigo cun aguillón e un líquido velenoso. "Os mariñeiros sofren picaduras moitas veces e din que pasan unha dor moi forte", explica a monitora da visita. Tamén nos resultou sorprendente que o cabaliño de mar macho garda os ovos que pon a
Se perden un brazo, as estrelas de mar son capaces de rexeneralo e recuperar a forma inicial.
femia nunha bolsa que ten no ventre ata que nacen; que os pepinos de mar, para defenderse, botan unha substancia pegañenta parecida a unha tea de araña e que as caracolas se utilizaban antigamente como bucinas para orientar os mariñeiros que chegaban de noite do mar. Outra curiosidade! As estrelas de mar cando comen botan fóra do seu
corpo o estómago e teñen Durante a visita puidemos un incrible poder de ver de preto algún dos rexeneración; se perden un peixes máis sabrosos das brazo, nosas rías, As raias recupérano coma o sargo, rapidamente. deféndense cun que ten unha A monitora do aguillón velenoso potente dentadura acuario, Noa, cando se senten parecida á deixoúnolas ameazadas dunha persoa coller na man coa que tritura para que puideramos comprobar o os bivalvos dos que se dura que era a parte alimenta: percebes, ameixas, berberechos... superior do seu corpo.
Tamén observamos crustáceos: centolas, bois de mar, lagostas... Para medrar, mudan o caparazón e quedan moi brandiños, volvéndose moi vulnerables para os seus depredadores. Sabiades que hai un peixe sen aletas nin escamas que se chama morea? Antigamente os mariñeiros crían que eran velenosas, pero o que ocorre é que comen carroña e a súa boca está tan chea de bacterias que, se nos roe, poden infectarse as feridas. Na zona do mexillón por excelencia, non podiamos esquecernos das bateas. Cada unha das máis de duascentas cordas de 1 2 metros de lonxitude que poden ter forman pequenos ecosistemas onde os animais viven un dos outros. Ademais dos peixes das nosas rías, no acuario do Grove tamén hai peixes de augas quentes, coma o paiaso, coñecido pola película "Buscando a Nemo". Se visitades o acuario non esquezades que os peixes non teñen pálpebras, así que non podemos quitar fotografías con flash porque lles danariamos os ollos.
Decoramos bólas de Nadal con pegadas de animais. Escollimos as pegadas de can, crocodilo e león.
Ultimando os detalles do noso disfrace de Entroido. As mamás de Sofía, Breixo e Mateo participaron no obradoiro de máscaras da clase de 3 anos.
Obradoiros en familia
Decorando a árbore de Nadal. Foi moi divertido que as mamás nos axudaran a colgar as bólas.
Ao longo do curso, as aulas de Infantil recibiron a visita das familias para colaborar en varios obradoiros relacionados coa temática do noso proxecto, os animais salvaxes. O primeiro, en decembro, consistiu na decoración de bólas de Nadal con pegadas de animais. No segundo, en vísperas do Entroido, elaboramos as máscaras para os nosos disfraces. Grazas por colaborar, mamás e papás!
Encántanos que papás e mamás veñan ao cole. O alumnado de 3 anos disfrutou moito coa actividade.
Obradoiro de Entroido. Confeccionamos as nosas máscaras para o desfile. De tigre, xirafa, leopardo ou cebra.
Momentos do obradoiro de caretas. Ás nosas mamás encántalles vir ao Satisfeitos co traballo realizado. Nenos e nenas de 4 anos, diante da árbore cole a realizar actividades coma esta.
de Nadal coas mamás que participaron no obradoiro de bólas.
Antes do desfile. O alumnado de Infantil e o de 2º de Primaria, posando minutos antes de comezar o desfile polas rúas. Os máis peques do cole disfrazáronse de cebras, xirafas, leopardos e tigres. Os nenos e nenas de 2º, fixérono de Kraken, unha critatura marina da mitoloxía escandinava.
O Entroido de Quintela, menuda animalada! Titulo de fotonoticia. Texto de prueba para una información Vaia fauna!! O alumnado de 6º de Primaria loce o seu colorido disfrace de moucho polas rúas de Saxamonde.
Titulo de fotonoticia. Texto de prueba para una información Animais mariños. O alumnado de 4º de Primaria confeccionou un disfrace alusivo á fauna do mar.
Tras varias semanas de duro traballo, deseñando e confeccionando os disfraces coa axuda dos profes, o alumnado do CEIP Quintela luciu os seus traxes no tradicional desfile de Entroido, que este ano tivo lugar polas rúas de Saxamonde. Á saída do cole agardábannos moitos papás e mamás, cámara en man, para non perder detalle. Moitas familias quixeron acompañarnos ao longo de todo o percorrido. Ao final disfrutamos da festa merendola organizada pola ANPA.
Titulo de fotonoticia. Texto de prueba para una información Causamos grande expectación. Moitas familias quixeron acompañarnos durante o noso percorrido.
Titulo de fotonoticia. Texto de prueba para una información Paxariños, a voar! A clase de 6º de Primaria deseñou un fermoso e colorido disfrace de paxaro.
Titulo de fotonoticia. Texto de prueba para una Titulo de fotonoticia. Texto de prueba para una Titulo de fotonoticia. Texto de prueba para una A croar! A clase de 3º, que estudou os anfibios, fixo unha divertida comparsa de ras.
1º posa co seu disfrace de bolboretas. Este curso aprendemos moito sobre este fermoso insecto!
Delicioso! O alumnado de Infantil disfruta dunha rica merenda cos doces típicos do Entroido.
HÍPICA LA MURALLA. Nenos e HORTO ESCOLAR. Plantando leitugas e cebolas nenas de 5 anos, cepillando o poni Bombón. no horto de Infantil.
DÍA DA PAZ. Para conmemorar esta data estampamos pombas nunha árbore coas nosas mans pintadas de branco.
CHARLA DO CSIC. Alumnado de Primaria, durante o encontro co científico do CSIC, Pedro Revilla.
Escolma fotográfica de datas especiais Ciencia, deporte, contacto coa natureza, actividades culturais... Ao longo deste curso, no CEIP Quintela vivimos unha chea de experiencias moi especiais que, ademais de resultaren educativas, foron moi divertidas. Nesta páxina fican inmortalizadas algunhas das que máis disfrutamos, como a festa do magosto, os apadriñamentos lectores ou a APADRIÑAMENTOS LECTORES. Os maiores len libros aos pequenos do cole o 23 de abril, Día do Libro. carreira da rosca.
CARREIRA DA ROSCA. Animando aos participantes na TOURIÑÁN E DIANA NOGUEIRA RESPONDEN. Verónica e Nicolás, de 6º, carreira, no Pavillón Municipal de Redondela.
formúlanlles a súa pregunta no encontro xornalístico Faro de Vigo celebrado en Pontevedra.
AXUSTADA VICTORIA DO EQUIPO AZUL. O MAGOSTO. Recollemos castañas nos APÍPOLIS. Os nenos e nenas de Infantil alumnado do equipo que resultou vencedor na carreira de relevos.
soutos da contorna para asalas no cole.
convértense en pequenos apicultores.
Retrocedemos varios séculos no tempo para coñecer a técnica dos pergamiños
O alumnado de 5º nivel de Primaria participamos nun interesante obradoiro no que aprendemos a facer pergamiños, un traballo tan divertido como delicado QUINTELA/ 5º EP O alumnado de 5º de Primaria tivemos a oportunidade de coñecer de primeira man todo o proceso de fabricación dun pergamiño. Foi grazas ao mestre Miguel, todo un experto no tema, que estivo encantado de levar a cabo un obradoiro para que nós, os nenos e as nenas, puideramos elaborar os nosos propios pergamiños. Comezamos coa parte teórica. Nunha primeira clase coñecemos os materiais, os tipos de pergamiños que existen e algunhas cousas sobre a caldeiro cheo de auga con súa historia. cal, removéndoa cun pau Os pergamiños eran follas de madeira unha hora ao onde escribían os copistas día. Ao cabo duns días, da antigüidade, tamén cando xa está branda, usadas por monxes e reis. quítaselle o pelo, para o Fanse a partir das peles que usaremos unhas luvas. O seguinte dos animais. é Poden ser de Para facer paso colocala nun vaca, ovella tinta negra bastidor, onde ou coello. usamos restos A pel de se estira e se de ollín das vaca é grande, seca. dura e grosa; chemineas Tentando a de coello é mantela o pequena, fráxil e fina. A de máis tensa posible, ovella, de tamaño mediano, límpase ben para eliminar foi a máis utilizada na Idade todas as impurezas e Media. Preferíanse os ráspase para conseguir o animais de pouca idade, grosor desexado. Cando para que a pel fora máis está ben limpa, procédese suave e flexible. Para facer ao seu secado ao sol, o que as cubertas dos libros axuda a que se poña dura. empregábase a pel dos Ademais do tratamento animais maiores. da pel, coñecemos como Para poder utilizar a pel fabricar a tinta. A de cor de animal, antes hai que negra é a máis doada de preparala adecuadamente, facer. Para elaborala porque das tres partes que empréganse varios a compoñen só se traballa ingredientes: ollín ou restos coa dermis. do carbón das chemineas, Primeiro quítaselle o pelo. auga destilada (podemos Para iso métese nun conseguila deixando unha
In ven tamos l etras capi tai s, debu xamos e copi amos o ti po de l etra dal gú n s pergami ñ os.
Para escri bi r os pergami ñ os empregamos pl u ma de voi tre.
pouca de auga ao aire durante unha semana) e goma arábiga, que lle dá á tinta un pouco de consistencia. No lugar desta última podemos empregar clara de ovo. Removemos todo xunto, procurando que non queden grumos e... listo!
Ademais da tinta negra, tamén as hai de cores. Fanse con distintos minerais desfeitos e mesturados con auga destilada e goma arábiga. Para a de cor verde emprégase a malaquita e para a de cor azul, a azurita. As de cor ouro e prata fanse
con ouro e prata diluídos. Para poder realizar o noso manuscrito como na antigüidade, só nos quedaba a pluma. Utilizábanse plumas de ave. As máis apropiadas son as de oca e as de voitre, por ser grandes, duras e firmes. Para poder escribir con elas hai que deixarlles soamente o cano, que se baleira. Nun extremo fáiselle un corte e... xa está feita a pluma para escribir! A última parte da actividade foi, sen dúbida, a máis divertida. Practicamos escribindo como facían hai séculos os copistas. Fomos conscientes do difícil que resulta escribir con pluma. O peor é se te equivocas. Borrar a tinta sobre a pel era moi complicado. Había que raspar cunha coitela! Tentamos facer letras capitais inventadas por nós, copiamos o tipo de letra dalgún pergamiño e ata fixemos algún debuxo. Era como viaxar no tempo! Durante séculos, usáronse os pergamiños para rexistrar información, igual que hoxe nós usamos as follas de papel. Trátase dun material resistente ao paso do tempo e moito menos fráxil que o papiro. Por iso se conservan moitos libros e documentos antigos que doutro xeito terían desaparecido. Un exemplo é o Pergamiño Vindel, un valioso manuscrito do século XIII que estivo exposto no Museo del Mar de Vigo. Nel reúnense cantigas de amor e partituras compostas polo trovador español Martín Códax escritas hai oito séculos. Aprender a facer pergamiños foi unha experiencia inesquecible e... estamos desexando repetila!
Faro de Vigo amósanos todo o proceso de elaboración do xornal nas súas instalacións en Chapela O diario decano ábrenos as portas para participar nun percorrido guiado polos diferentes departamentos nos que se lle dá forma ao xornal, que cada día chega a 45.000 fogares CHAPELA / 4º e 5º EP O pasado 5 de abril, o alumnado de 4º, 5º e 6º de Primaria visitamos as instalación de Faro de Vigo, na parroquia redondelá de Chapela. Da man da nosa guía, Xulia, fixemos un percorrido polos distintos espazos do edificio, onde nos explicou que se fai en cada un. Para nós foi toda unha experiencia coñecer de primeira man como se elabora o periódico máis antigo de España. Faro de Vigo nacía no ano 1 853 e está considerado o periódico decano da prensa española. O primeiro exemplar tiña soamente 4 páxinas e non tiña fotografías, cor nin anuncios. No xornal trabállase as 24 horas do día para que cada mañá o Faro chegue aos seus lectores. Hai moito persoal empregado: ademais dos xornalistas e fotógrafos, hai xente traballando en publicidade, maquetación, contabilidade, recepción... Os contidos do periódico distribúense en varias seccións: deportes, cultura, sociedade, economía, pasatempos, sucesos, local, anuncios breves, etc. Faro de Vigo posúe redaccións en distintas zonas. Publica diariamente seis edicións coas primeiras páxinas diferentes para distribuír ás persoas que vivan en Vigo, Ourense, Pontevedra, Arousa, o Morrazo e na comarca do Deza... Xulia explicounos que hai noticias comúns ás distintas edicións; as páxinas
O alumnado de 4º, 5º e 6º, na entrada de Faro de Vigo cos agasallos recibidos durante a visita.
da metade ao final son iguais. Durante a visita leváronos a unha sala onde nos falaron da versión dixital do periódico e de como acceder a ela. Actualmente, Faro de Vigo posúe unha versión on line que len unhas 300.000 persoas. Ademais, explicáronnos que o prezo da publicidade varía dependendo do tamaño do anuncio, de se sae en cor ou en branco e negro e da páxina na que saia publicado. Os que máis custan son os que van nas páxinas impares, na portada e na contraportada. "O anuncio dun supermercado ronda os 7.500 euros", apunta Xulia. Ficamos abraiados! Como curiosidade, aprendemos que o periódico debe o seu nome a que un faro aluma e indica o camiño
dos barcos e o Faro guía aos seus lectores. Tamén nos dixeron que as ganancias do prezo de cada periódico se reparten entre o quiosco e a empresa a partes iguais. Para rematar fomos a unha sala inmensa na que se atopa a rotativa, onde se imprime o periódico. Ficamos coas gañas de ver a maquinaria en funcionamento, pero non foi posible porque empeza a funcionar de noite. Nas instalacións de Faro de Vigo imprímense, na actualidade, ao redor de 45.000 exemplares diarios, que se venden por toda España. Ao finalizar a visita, déronnos unha morea de agasallos: un conto, un póster e un CD do Celta, unha axenda ilustrada por Davila e un calendario. A nosa guía, Xulia, explicándonos o funcionamento da rotativa. Saímos encantados!
Xa estamos nas ondas! Comeza a emitir Quintela FM, a radio da escola O alumnado elabora programas sobre diferentes temáticas que se emiten en directo cada xoves, despois do recreo, ás 1 2.30 horas QUINTELA / 6º EP
Hai uns meses, na escola, comezamos con moita ilusión o proxecto para crear a nosa emisora de radio. Decidimos que queriamos un espazo no que facernos oír e dende o que difundir as nosas novidades ao resto dos nenos e nenas do cole. Puxémonos mans á obra. Decatámonos de que necesitabamos un nome e un logo, pero queriamos que a decisión fora totalmente democrática, así que levamos a cabo un concurso de ideas. Todo o alumnado propuxo un
Nenos e nenas de 2º, probando micros antes do programa.
nome e deseñou un posible logotipo para a nosa radio. Entre tódalas propostas, eliximos democraticamente
a que máis nos gustaba de cada clase. Para finalizar, fixemos unha votación entre as ideas escollidas na que participou todo o
alumnado do colexio. Os nomes que figuraban nas papeletas para a votación final foron: Radio Quin, Radio Cole, Quintela FM e Radio Quintela. Organizamos unha xornada electoral en toda regra. O alumnado de 6º de Primaria presidiu a mesa da votación, que se instalou na aula de informática. Ata alí achegáronse tódolos nenos e nenas do colexio. Cada quen marcou na súa papeleta a opción elixida: un nome e un logo. Chegou o emocionante momento do reconto. O nome que resultou gañador
foi "Quintela FM" e o logo que recibiu máis votos foi o elaborado pola nosa compañeira Diana, de 5º curso. Á semana seguinte comezamos coa nosa primeira emisión con moita ilusión. O alumnado de 6º foi o primeiro en sentarse fronte aos microfónos. "Foi unha experiencia divertida, á vez que emocionante", indican. Dende entón, cada xoves, emítese o programa preparado por un dos cursos do cole, dende 6º ata Infantil. Falamos de diversos temas: música, noticias, poemas, contos, saídas... de todo aquilo do noso interese! Os programas poden escoitarse en diferido na páxina web do colexio: http://www.edu.xunta.gal/c entros/ceipquintela/. Desexamos unha longa vida á nosa radio!
O alumnado de Quintela deixa o pavillón alto na competición de Cross escolar Íker, de 5º de Primaria, clasifícase para a fase galega do campionato e Arianna, de 2º, chega á provincial VIGO / 4º EP O xogo da soga foi deporte olímpico entre 1900 e 1920.
Divertida xornada de xogos de contacto no CUVI
Alumnado de Quintela e de Porto Cabeiro miden as súas forzas en varios xogos tradicionais VIGO/ Sergio. 4º EP O martes, 1 6 de xaneiro, os nenos e nenas de 4º de Primaria fomos ao CUVI para pasar con outros colexios un día especial. A actividade consitía en facer xogos de “loita libre”, pero non de pelexas, senón xogos de contacto. Fomos ata Vigo nun autobús, na compaña dos rapaces e rapazas de 4º curso do veciño colexio de Porto Cabeiro. Viñeron connosco os profes Freire e Bea. Ao chegar ao CUVI, ficamos abraiados polas súas enormes e estupendas instalacións: os vestiarios, as pistas, as gradas... Xogamos durante máis dunha hora. Foi unha xornada moi divertida. "O tempo pasa voando cando o pasas tan ben!", sinala un alumno. Durante a actividade, tivemos a oportunidade de practicar con outros escolares da nosa idade varios xogos de contacto tradicionais. Un dos que
máis nos gustou foi o de "quitar o pano". Por parellas, un fronte a outro, os xogadores deben facerse cun pano que o rival ten na parte posterior da cintura. Pode facerse partindo da posición erguida ou de xeonllos. Tamén nos resultou moi divertido o xogo do "roubo de balón". Dous contrincantes, un fronte ao outro, agarran ao mesmo tempo un balón de baloncesto coas mans. O xogo consiste en que deben arrebatarllo ao adversario facendo forza. Pero, para a maioría do alumnado, o mellor foi o denominado “sogatira”, un deporte no que dous equipos miden as súas forzas tirando cada un do extremo dunha corda. O que consiga que o adversario supere unha certa distancia resulta vencedor. O xogo da soga, tamén chamado "tira e afrouxa" foi deporte olímpico entre os anos 1 900 e 1 920.
Varios alumnos de 2º a 6º de Primaria participaron no Campionato Escolar de Cross celebrado na parroquia de Zamáns, en Vigo. O CEIP Quintela estivo representado por máis de corenta nenos e nenas, que, acompañados polos mestres Freire e Miguel, chegaron ao Alto de San Cosme moi motivados para participar nunha emocionante xornada deportiva en contacto coa natureza. O campionato, organizado polo Servizo Provincial de Deportes, ten como obxectivo fundamental potenciar a participación dos escolares nun deporte saudable e educativo como son as carreiras pedestres. Na competición disputáronse dez carreiras das categorías de benxamíns, alevíns, infantís e cadetes, tanto masculino coma feminino. Os circuítos estaban adaptados a cada unha delas. Así, os benxamíns recorreron distancias de 600 metros, mentres que os cadetes, chegaron aos 2.500. As rapazas de Quintela correron unha distancia de 800 metros e os rapaces, de 1 000 metros. "Fíxosenos un pouco longo o percorrido, pero foi moi divertido", afirman. Ao remate da proba, celebrouse a entrega de premios, con medallas para Íker, de 5º, e Arianna, de 2º de Primaria. Ambos clasificáronse para disputar
O alumnado que representou ao CEIP Quintela na competición.
Arianna e Íker, medallistas na fase local, cos outros participantes na provincial.
Íker, co dorsal 126, disputando a carreira na fase provincial.
a fase provincial, que se celebraría no mes de xaneiro na localidade de Portas. Na provincial, Íker clasificouse para o campionato galego ao quedar cuarto na súa proba. Na fase galega rematou a participación do CEIP Quintela. O mestre de Educación
Física Freire, destaca o positivo de que os rapaces adquirisen hábitos de quecemento e flexibilidade previos á carreira. "Traballamos a técnica de carreira axeitada para economizar esforzo e motiváronse cara o deporte de resistencia", explica.
Canicross: unha saudable disciplina que une a paixón polo deporte e polos animais Adestradores do Club Canicross Vigo realizan unha divertida exhibición no patio do colexio QUINTELA / Breixo. 5º EP O CEIP Quintela recibiu a visita dalgúns membros da agrupación Canicross Vigo o pasado 7 de novembro. O club realiza charlas nos coles para dar a coñecer este deporte e para concienciar os nenos e as nenas da responsabilidade que supón ter un can como mascota. A educadora canina María Tino explicounos os principais coidados que necesitan os cans: unha alimentación e hixiene adecuadas, atención veterinaria, paseos diarios e, sobre todo, moito cariño. Tamén nos amosou a maneira máis segura de achegarnos a un can descoñecido, para non correr riscos. "Debemos aproximarlle a nosa man para que a cheire e, moi importante, non facer movementos bruscos", insiste a adestradora. Os membros de
Un neno de 4º, practicando canicross co pastor suízo Choco mentres o resto do alumnado anima dende as gradas.
Canicroos trouxeron tres dos seus cans para a exhibición no cole. Chamábanse Choco, Hera e Truco. Todo o público ficou abraiado ao ver a gran habilidade destes animais na realización dos diferentes
xogos, pero, sen dúbida, o que máis nos gustou foi ter a oportunidade de probar nós este emocionante deporte. Os adestradores, David Costas e Alberto Villanueva, explicáronnos as súas diferentes
modalidades (o bikejoring, o canicross, o scooter, etc.) Logo deixáronnos achegarnos aos cans e facer canicross con Choco, un precioso pastor suízo, e con Hera, unha cadela mestiza tamén moi fermosa. Foi moi divertido!
Ao final de todo, ata puidemos acaricialos. A actividade levouse a cabo porque o proxecto anual de Biblioteca que estamos traballando no colexio durante este curso titúlase "Un muuu...ndo de animais!".
ÁNGEL BARROS / Pintor, escultor e restaurador
Marcos Calveiro: "A foto duns nenos vivindo nunha neveira dun vertedoiro inspirou o meu libro"
O escritor asina exemplares de "Unha casiña branca" no CEIP Quintela
Ángel Barros e Antía, de 4º, xunto á obra "A coroación de Napoleón".
"O máis importante ao restaurar un cadro é non engadir nada nel que non estivese antes" "A primeira vez que restaurei un cadro tremíanme as pernas e tiña medo ata de tocalo" REDONDELA / Antía. 4º -Tiña 1 6 anos e pintei un EP óleo. -Com o se sen ti u a pri m ei ra Unha bonita música vez q u e restau rou u n clásica recíbenos na casa- cad ro? taller do artista Ángel -Tremíanme as pernas e Barros. As súas obras de tiña medo ata de tocalo. arte parecen fotografías Sentíame cunha gran porque pon una dedicación responsabilidade e cun incrible nelas. gran peso nos ombreiros. Angel Barros naceu en -Cal foi a obra m ái s Redondela no ano 1 935. i m portan te q u e restau rou ? Xa dende ben pequeno a -Unha súa vocación foi a pintura. táboa do Como lenzo utilizaba papel século XV de estraza e, como pincel, e unha carbón da cociña. Eran escultura tempos moi duros e, para románica. poder mercar o seu -Pod e primeiro libro de pintura, d i ci rm e tivo que aforrar durante un al g ú n ano enteiro. m u seo para o q u e Barros é pintor, escultor restau rase obras? e restaurador. A isto último -En tre ou tros, trabal l ei para é ao que se dedicou o m u seo Lou vre, en París. principalmente. -De q u e pi n tores restau rou -Can tos an os ti ñ a can d o obras? pi n tou o seu pri m ei ro -Restaurei obras de cad ro? artistas como Picasso,
Manet, Renoir, Tapies e de pintores do século XV e XVI. -Cal é o seu pi n tor favori to? -O Greco é un dos pintores que máis me gustan e unha das miñas fontes de inspiración. -Qu e técn i cas u ti l i za n as sú as obras? -Depende da obra, pero principalmente a técnica dos mestres antigos. -Para vosted e, q u e é o m ái s i m portan te á h ora d e restau rar u n h a obra d e arte? -O máis importante á hora de restaurar un cadro é non engadir nada nel que non estivese antes. -Qu e ti po d e cad ros l l e g u sta pi n tar? -Pinto, sobre todo, cadros dos séculos XVI e XVII.
"Restaurei obras de Picasso, Manet e Renoir, entre outros"
Marcos Calveiro, durante o encontro co alumnado.
QUINTELA / 5º EP Marcos Calveiro é un escritor nado en Vilagarcía de Arousa que escribe libros para nenos en galego. O 1 5 de xaneiro recibimos a súa visita no colexio para falarnos do seu libro "Unha casiña branca”. Como xa o tiñamos traballado nas aulas, fixémoslle unha chea de preguntas. O conto trata dun neno e dunha nena que viven no lixo e deciden marchar en busca dun lugar que aparece nunha foto que ten un vello, porque eles non teñen soños, nin melodías, nin recordos... Marcos Calveiro revelounos algúns segredos sobre a súa forma de escribir. "Para escribir un libro primeiro teño que coñecer o final e logo escribo a historia de atrás para adiante", explica. O autor de obras da literatura intantil e xuvenil
como "O canto dos peixes", Premio O Barco de Vapor 2008, ou "As palabras poden matar" non quixo responder a moitas das nosas preguntas. E deunos unha convincente razón. Díxonos que o libro "Unha casiña branca" estaba feito para que cada lector buscara a súa propia explicación e atopara unha resposta distinta. Pero todos entendemos que a historia nos fala dun mundo desigual, no que moitos nenos e nenas viven do lixo e, á vez, dentro del. Ao final, asinou algúns exemplares do libro. Ao chegar á clase, dialogamos sobre o aprendido, coincidindo en que nos encantara a historia porque era diferente e actual. Xa pasa en moitos lugares do noso planeta e nun futuro podería darse en todo o mundo. Mete medo pensalo!
ANTONIO GARCÍA TEIJEIRO / Escritor
" Escribo para os nenos porque vos quero e creo que necesitades a mellor literatura posible" "Escribir é un acto de ilusión e de xenerosidade cun mesmo e cos demais". "Creo que todos debemos ter "peixes de cores" e loitar por esas ilusións cando estamos convencidos de que estamos facendo as cousas ben" QUINTELA / 5º EP Cercano, sincero e defensor dos seus ideais, Antonio García Teijeiro é un escritor vigués ao que admiramos moito. Galardoado co Premio Nacional de Literatura Infantil e Xuvenil, Teijeiro é un incansable defensor da palabra como ferramenta para comunicar e para emocionar. Con el, aprendemos a amar un pouco máis a poesía. -De tód ol os l i bros q u e escri bi u , d e cal se sen te especi al m en te org u l l oso? -É moi difícil. Afortunadamente, teño máis de 60 libros publicados e todos responden a un determinado momento ou necesidade, aínda que quizais agora, polo Premio Nacional, "Poemar o mar" teña una especial importancia para min. -Como e por q u e d eci d i u ser poeta? -Decidín ser poeta por necesidade. Cando eu era novo, había moitas cousas que non me gustaban. Viviamos unha época gris. Roubáronme a literatura galega, o idioma galego, a historia de Galicia, roubáronme boa parte da liberdade e necesitei expresar todos eses sentimentos, que se traduciron en poemas. A poesía foi a arma que necesitei para romper con moitas cousas. -Se n on fora escri tor, a q u e se d ed i caría? -Eu fun mestre toda a miña vida e iso deume unha dimensión marabillosa para coñecer o ser humano e, sobre todo, a seres coma vós, que sodes pequenos, pero non parvos. Síntome moi feliz diso e non o cambiaría por nada. Sempre me
García Teijeiro presentounos o seu boneco Martiño, unha marioneta coa que anima aos nenos a ler.
gustou ter sido xornalista, porque me gustaba moito escribir, pero non puiden facelo porque a situación non era a máis axeitada. De todas formas, colaboro con periódicos, escribo artigos... -Se pu i d era vi axar atrás n o tem po, q u e poem a ou l i bro n u n ca escri bi ría ou cam bi aría? -Ningún. Cada libro, mellor ou peor, sempre foi a base para escribir o seguinte e para exercitarme, ir mellorando e vendo os erros. Non cambiaría absolutamente ningún dos libros que escribín, porque formaron parte dun momento da miña vida e me axudaron a medrar como escritor pero, sobre todo, como persoa. -Seg u e ten d o a m esm a i l u si ón e en tu si asm o q u e an tes can d o com eza u n n ovo l i bro? -Si. Escribir é un acto de ilusión e de xenerosidade cun mesmo e cos
"Para ser poeta hai que ler moita poesía" "O día que non sinta ilusión deixo de escribir"
demais, é unha necesidade para amosar o teu mundo e grazas a escribir coñézome mellor. O día que non sinta ilusión deixo de escribir. -Cal foi o pri m ei ro l i bro q u e l eu e aín d a h oxe record a con em oci ón ? -O primeiro libro que me emocionou foi La Familia de Pascual Duarte, de Camilo José Cela. En galego, sacudíronme as obras de Álvaro Cunqueiro, de Rosalía de Castro, de Celso Emilio Ferreiro... En castelán, a poesía de Antonio Machado, de Lorca e Rafael Alberti. -Por q u e escri be para n en os? -Dende os anos 80, que empecei a escribir para os nenos, escribo para os nenos porque vos quero e creo que necesitades a mellor literatura posible. -Qu e van taxes l l e ve á sú a profesi ón com o escri tor? -Poder expresar o que sinto e que outras persoas lean o que escribo, lles guste e se emocionen. -Eu q u ero ser poeta. Qu e teñ o q u e facer?
deler moita -Para ser Título poeta hai que poesía. O obradoiro máispara grande do prueba mundo é a lectura. Ver as estruturas, una maqueta as maneiras de expresar, como se poden construír versos, xogar de Faro da coas palabras>Escola A escola ten1374c que facer persoas ás que lles guste a poesía. -Cal es son os teu s "pei xes d e cores"? REDACCIÓN / Vigo -Os "pei xes d e cores" son as i l u si ón s q uTexto e eu tide venprueba sem prpara e e quna ue m e cortabinformación an . Can d otipo eu deq uFaro ería d ed i carm edea eVigo scri bipara r e raver ch arcomo con m oi tas couqueda sas, oymporque eu pai no semparte pre me d i cía: “Tcrónica ú aú n cmusical rees enol oteatral s pecedes d e col oresFarodeVigo, ”. Se h oxdecano e m e devi rlaa sen ti ríase oprensa rg u l l osnacional. o. Creo q uTexto e tod odes d ebem os tprueba er os npara ososuna "peinforma i xes d e cores" e lción oi tar para por ver esasis parte i l u si óin ns can d o estaformación mos con vtipo en cicrónica d os d e mu que estam os fasical cen dooteatral as codeu sFaro as bedeVi n. -Cal foi o mgo, ai odecano r cambide o nlaa prensa tú a vi dna a? -Querían dirixirme cara un de cional. Texto de tipo prueba vida e eu escollín totalmente para unaoutra información tipo diferente. crónica Fun atopando o meu musical o teatral de camiño. SeFarodeVigo, miro cara atrás, síntome decano de la moi satisfeito co que fixen. Texto de prensa nacional.
Pasatempos literarios homenaxe a García Teijeiro
ATOPA AS DIFERENZAS. Estes debuxos do libro "Honorato, o rato namorado" parécense, pero entre eles hai 5 diferenzas. Rodea cada unha delas na ilustración da esquerda.
Xogamos e aprendemos coa obra do escritor vigués
ENCRUCILLADO. Completa este encrucillado baseado no libro "Os peixes de cores".
BIOGRAFÍA. Completa a biografía de Antonio García Teijeiro coas palabras que aparecen abaixo.
Baixo a coordinación do Equipo de Biblioteca do colexio, deseñamos unha serie de pasatempos sobre os libros de Antonio García Teijeiro que traballamos nas distintas clases ao longo do curso. Animámosvos a que xoguedes coas palabras e cos personaxes das obras deste autor e que gocedes tanto coma nós tentando resolver as diferentes probas!
Titulo de fotonoticia. Texto de prueba para una información FUGA DE PALABRAS. Ao copiar este poema voaron algunhas palabras. Podes colocalas no seu sitio? Lembra que teñen que rimar.
SOPA DE LETRAS. Busca cinco nomes propios do conto "O cabalo de cartón".
ADIVIÑAS. Resolve estas adiviñas inspiradas no libro "Honorato, o rato namorado".
FACENDO MEMORIA... Coloca cada palabra onde corresponda e pinta o cabalo.
ENCRUCILLADO. Coas palabras que obterás ao resolver o encrucillado, baseado no libro
VERBAS DE CORES. Lembras de que cores pintaba
"Poemar o mar", poderás completar o poema seguinte.
Honorato as palabras? Trata de colorealas como el o facía.
CREAMOS UN POEMA. Elixe un animal e compón un ORDENA AS IMAXES. Numera as CREACIÓN LITERARIA. Deixa poema cambiando algunhas palabras desta poesía do libro "Recendo de aire sonoro", no que a protagonista é unha andoriña.
ilustracións na orde en que aparecen na historia voar a imaxinación e continúa o poema de García Teijeiro como queiras. de "Honorato, o rato namorado".
ARCHIVO
ARCHIVO
da de Faro da Escola para portada parae ver como queda y fotonoticia ver si part
da de Faro da Escola para portada parae ver como queda y fotonoticia ver si part
Titulo de fotonoticia. Texto de prueba para una información para la porta Titulo de fotonoticia. Texto de prueba para una información para la porta
Unha pequena mostra das fermosas ilustracións coas que o alumnado de Infantil e Primaria decorou as camisetas.
Un tendedeiro de poemas O CEIP Quintela conmemora o Día Mundial da Poesía decorando a biblioteca do centro con máis dun cento de camisetas cheas de poemas ilustrados polo alumnado QUINTELA / 3º EP O 21 de marzo celébrase o Día Mundial da Poesía e no CEIP Quintela quixemos conmemorar esta data sinalada dun xeito especial. Esta celebración foi proposta pola UNESCO no ano 1 999. Ellixiuse esta data porque adoita ser o día que comeza a primavera. O principal obxectivo desta celebración é promocionar a ensinanza da poesía e os recitais poéticos, así como pór de manifesto a diversidade dos idiomas, porque todos poden expresarse a través dos poemas. Así loce o tendedeiro de poemas na biblioteca do noso colexio. A nosa meta era realizar un enorme Blázquez, Ana María literario, desenvolvemos tendedeiro de poemas co entre a nosa imaxinación como As camisetas Fernández9 que decorar a biblioteca foron ilustradas outros. ilustradores. do colexio. Cada quen escribiu o Do noso tendedeiro de polo alumnado Comezamos escollendo poema escollido nunha poemas colgan 1 31 empregando unha poesía cada un dos camiseta de cartolina, que camisetas. Nalgunhas nenos e nenas da escola, decoramos libremente mesmo se poden ler diferentes entre unha escolma de con bonitas ilustracións. poesías inéditas dalgúns técnicas libros de diferentes O resultado foi un fermoso alumnos de 6º curso que plásticas poetas: Antonio García tendedeiro de poemas co se animaron a dar renda Teijeiro, Fran Alonso, que, ademais de fomentar solta á súa creatividade Xosé María Álvarez o gusto por este xénero literaria.
Para conmemorar o Día Mundial da Poesía, en moitas cidades do mundo organizan recitais poéticos. Nós, no noso colexio, tamén recitamos poemas. Algúns recitaron individualmente; outros, fixérono en parellas ou en grupo. O importante é que todos participamos e disfrutamos coa poesía.