Publireportage
Atelier Passe Partout (B)
VAKMANSCHAP IS MEESTERSCHAP VOORLIEFDE VOOR HOUT, ANTIEK, MEUBELEN EN INSTRUMENTENBOUW LEIDT NAAR PARKETWERELD Nogal wat zaken zijn tegenwoordig gemeengoed in de parketwereld. Hoe vaak spreken we niet over legklaar, voorafgewerkt, zwevend te plaatsen, lasergesneden, voorzien van clicksysteem,...? Het illustreert hoe de vloerenindustrie een commerciëlere omgeving is geworden, maar daar stapt niet iedereen in mee. Zoals Filip Redant. Hij zweert bij het traditionele ambacht, waarbij enkel massief hout – en bijgevolg vakmanschap – goed genoeg is. In dit steeds kleiner wordende gezelschap is Redant, die vooral naam maakte en maakt met zijn unieke en dikwijls zelf ontworpen marqueterievloeren, een van de laatste rotsen in de branding. Al sinds 1988 is Redant, hierbij op de werf geholpen door diens echtgenote, actief als parketteur. Daarbij plaatst hij enkel massief parket volgens de aloude regels van de kunst en valt hij op door een zelden geziene beheersing van een heel speciaal onderdeel van het parketplaatsen: de marqueterie. Via diens bedrijf, Atelier Passe Partout (www.atelierpassepartout.be) in Mechelen, is hij actief in zowel binnen- als buitenland en verwierf hij ook buiten de landsgrenzen bekendheid. Dat resulteerde in 2019 zelfs in de winst van de ‘Wood Floor of the Year’ 2019, een award uitgereikt door de NWFA, een Amerikaanse vakorganisatie voor de parketbranche. Aanvankelijk leek de man nochtans niet voorbestemd om in de parketbranche terecht te komen. Hij had dan wel van meet af aan een voorliefde voor hout, maar sloeg toch eerst een andere richting in. Filip Redant: “Ik begon als restaurateur van muziekinstrumenten, nadat ik vanaf mijn achtste viool had leren spelen, en daarmee is meteen het verband met marqueterie / inlegwerk gelegd. Daarnaast volgde ik ook opleidingen tot antiquair en meubelrestaurateur, en ook daar komt marqueterie regelmatig aan bod. Voeg daar nog aan toe dat ik altijd al geboeid ben door het samenspel van verschillende houtsoorten met hun specifieke kenmerken, kleuren en structuren, en verdere uitleg wordt overbodig.”
Diverse onderdelen “Mijn werk valt uiteen in vier onderdelen. Allereerst is er het plaatsen van nieuw parket, waarbij het altijd gaat om traditionele, massieve parketvloeren. Vervolgens zijn er de restauratiewerken, waarbij ik bestaande vloeren onder handen neem en waarvan de restauratie van de parketvloeren in het Koninklijk paleis een mooi voorbeeld is. Als derde luik is er de plaatsing van authentieke 18de-eeuwse vloeren, waarbij het authentieke hout uit afbraak wordt gebruikt, circulair bouwen avant la lettre dus. Tot slot is er mijn paradepaardje, exclusieve met de hand gemaakte houten vloeren, waaronder ook marqueterie valt. Dat laatste is goed voor een kleine 20% van mijn omzet.”
8
Floor Forum 146
Is er niet ook een vijfde luik? “Eigenlijk wel, ja. Via een tweede bedrijfje (met eigen website: www. filipredant.com) maak ik speciale luxeobjecten. Daarbij gaat het om humidors en volledig met de hand gemaakte kabinetten (whiskykabinetten, make-up kastjes,...), waar marqueterie eveneens mee te maken heeft. Deze vijfde tak is eigenlijk een uitloper van het feit dat ik een methode zocht om mijn kostbare houtafval maximaal te gebruiken. In de plaats van dit weg te gooien, begon ik er als hobby objecten mee te maken en dat passioneerde me steeds meer. Overschotten vormen dus de basis voor mijn ‘kistjes’”. “Ik ben daar nu ongeveer drie jaar mee bezig en wil dat wat meer uitbouwen. Eind 2019 opende ik zelfs een winkeltje in Antwerpen, maar dat is sindsdien helaas meer dicht dan open geweest. Corona, weet je wel (lacht)... Veel brengt het voorlopig dus niet op, maar of dat erg is? Het maken van dergelijke luxe houten objecten is bijzonder leuk, ik doe het gewoon graag, of ik het nu verkoop of niet. Soms kan ik wel een maand bezig zijn met een klein kastje. Dat mag dan al waanzinnig duur en niet voor iedereen weggelegd zijn, maar omdat er geen verkoopsdruk is, bederft het mijn werkplezier niet en bestaat de term overtollig hout niet langer.”
Passie voor hout Wat Filip Redant vooral typeert, is zijn passie voor hout. En niet zomaar hout. Al zijn hele leven verzamelt en koopt hij hout dat uiterst zeldzaam is en dat hij soms jarenlang kan laten liggen voor hij het gebruikt.“ Vanuit mijn opleidingen tot restaurateur van muziekinstrumenten en meubelen deed ik een grote kennis op over mooie en zeldzame houtsoorten. Vele houtsoorten die ik aankoop, zijn dan ook in eerste instantie bedoeld voor de bouw van instrumenten. Ik koop al mijn hele leven ‘mooi hout’ en kan ondertussen putten uit een collectie van meer dan 120 verschillende soorten. Ook oude stocks van meubelhout, zoals bij de uitverkoop van voormalig meubelfabrikant De Coene, koop ik soms op als er speciale houtsoorten in voorkomen. Dat doe ik omdat bepaalde houtsoorten door hun zeldzaamheid vandaag niet meer verkrijgbaar zijn. Vele houtsoorten zijn beschermd en opgenomen op de CITES-lijst, die beschermde plant- en diersoorten oplijst. Deze houtsoorten worden vaak verkocht per kilogram en zijn zeer duur. Zo kocht ik onlangs nog een plankje Rio-palissander, 100 cm lang, 10 cm breed en 20 mm dik, met bovendien een barst erin. Kostprijs: 295 euro. Je zult begrijpen dat ik daar bij de verwerking zo maximaal mogelijk gebruik van probeer te maken, al moet je er rekening mee houden dat er door zagen en schaven toch nog om en bij de 30% verloren gaat. Soms krijg ik zelfs de vraag van gespecialiseerde houthandels uit het buitenland of ik iets aan hen wil verkopen, omdat ik het op voorraad heb en niemand anders het nog heeft.”
