ΦΩΝΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ by Φωνή Λογοτεχνών

~ ❀ ~ τοτεύχοςδιανέμεται δωρεάν ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΟΤΗΤΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΑΠΕΛΣ ❀ Τ ρ ί τ η Π ε ρ ί ο δ ο ς ❀ ΕΤΟΣ 2022 Ιούνης Ιούλης Αύγουστος ΤΕΥΧΟΣ 36ο Για άλλη μια φορά, όπως και κάθε χρόνο, είδαμε να γί νεται ο λαός έρμαιο της πάγιας πολιτικής όλων των κυ βερνήσεων: τα καλοκαίρια να καίγεται το βιος του και τον χειμώνα να βουλιάζει στα λασπόνερα Απ’ τις αρχές του καλοκαιριού εκατοντάδες οι πυρκαγές σε όλη τη χώρα και στη συνέχεια σπίτια και καταστήματα πλημ μύρισαν, χείμαρροι υπερχείλισαν, υπήρξαν διακοπές ρεύματος κι έγιναν ζημιές σε καλλιέργειες Ειδικά στην Αττική η μεγάλη περιαστική δασική πυρ καγιά σε Άνω Γλυφάδα, σε Βούλα και Βάρη, έκανε στά χτη πάνω από 4 χιλ. στρέμματα δασικής και χορτο λιβαδικής γης Αυτό, σε αναδασωμένη περιοχή που δέ χεται συνεχώς πιέσεις για να αξιοποιηθεί για οικόπεδα και βρέθηκε χωρίς την αναγκαία πρόληψη και με ελ λείψεις μέσων και συντονισμού Η κυβέρνηση βέβαια προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα Δηλαδή, στο όνομα της «ατομικής ευ θύνης» φταίει ο ιδιοκτήτης που το σπίτι του «βρίσκεται μέσα στο δάσος» και όχι το κράτος, που η πολιτική εμ πορευματοποίησης οδήγησε στη δη μιουργία της «μεικτής ζώνης» δά σους, κατοικιών, βιομηχανιών, του ριστικών επιχειρήσεων κ λπ Επίσης, πόσες φορές έχουμε δει στην Αττική τον Κηφισό και την Πει ραιώς να πλημμυρίζουν, το Κερατσί νι να γίνεται ένα με τη θάλασσα, τη Βουλιαγμένης και την Ποσειδώνος να μετατρέπονται σε κανάλια μέσα στα οποία επιπλέουν αυτοκίνητα Σε σχέση με την Υγεία, φαίνεται πως για τρίτη χρονιά θα αντιμετωπί σουμε και πάλι τα ανάλογα Η αύξη ση των κρουσμάτων την τουριστική περίοδο, δημιουργεί επικίνδυνες συνθήκες για εξετάσεις και νοση λεία σε συνδυασμό με τις τεράστιες ελλείψεις προσωπικού στο δημόσιο σύστημα Υγείας Είναι κοροϊδία τα περί «ετοιμότητας» μπροστά στο φθινόπωρο, καταγγέλλουν οι υγει ονομικοί Το εξουθενωμένο προσω πικό, καλείται να διαχειριστεί, εκτός του κορονοϊού, έναν τεράστιο όγκο νοσημάτων που «εκκρεμούν» λόγω της μετατροπής του συστήματος Υγείας σε «μίας νόσου» Ανάλογα και στην Παιδεία Η νέα σχολική χρονιά θα βρεθεί με αυξημένες μορφωτικές ανάγκες, λόγω και των απωλειών στην μόρφωση που έχει αφήσει η πανδημία και ο τρόπος διαχείρισής της από την κυβέρνηση, καθώς τα σχολεία θα ανοίξουν και πάλι με κενά εκπαιδευτικών Μεγάλο πρόβλημα για χιλιάδες φοιτητές και τις οι κογένειές τους είναι η αναζήτηση στέγης καθώς πλη ρώνουν ακριβά τις δήθεν «δωρεάν» σπουδές Τα πανάκριβα ενοίκια, οι αυξήσεις στο ρεύμα, στα καύσι μα, στα είδη πλατιάς κατανάλωσης και τα πάγια έξοδα ενός φοιτητή, δεν τα καλύπτει ένας μισθός! Εκπαιδευ τικοί και γονείς καλούν, άμεσα με την έναρξη, την κά λυψη όλων των αναγκών στα σχολεία Όλα αυτά που τα έχουμε ζήσει, είναι φανερό ότι θα τα αντιμετωπίσουμε και πάλι υπεραυξημένα, καθώς ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος ΝΑΤΟ Ρωσίας που μαίνεται στο έδαφος της Ουκρανίας, παίρνει ολοένα και πιο επι κίνδυνα χαρακτηριστικά Η κατάσταση αυτή και οι κίν δυνοι που απορρέουν αφορούν βεβαίως και τη χώρα μας, η οποία συμμετέχει φανατικά στην αποστολή στρατιωτικού υλικού και κυρίως στον σχεδιασμό της ΝΑ ΤΟικής περικύκλωσης της Ρωσίας Πλάι στο «δίχτυ» των αμερικανο ΝΑΤΟικών βάσεων, που δουλεύουν νύχτα μέρα στο ελληνικό έδαφος, η κυβέρνηση μετατρέπει τη χώρα μας σε θύτη άλλων λαών και τον ελ ληνικό λαό σε στόχο, ενώ παράλλη λα διαφημίζει ως «επένδυση στην άμυνα της χώρας» τις υπέρογκες εξοπλιστικές δαπάνες Βεβαίως ο λαός δεν πρέπει να πέσει στην παγί δα ότι αυτές οι υποδομές χρησιμο ποιούνται ως «ασπίδα» τάχα για τις αμφισβητήσεις της Τουρκίας σε Αι γαίο και Ανατ Μεσόγειο Επίσης, ο ιμπεριαλιστικός ανταγω νισμός έχει δημιουργίσει νέους γύ ρους ανατιμήσεων σε βασικά προϊ όντα πρώτης ανάγκης Εκρηκτικές είναι οι αυξήσεις σε Ενέργεια και τρόφιμα, ενώ ο πληθωρισμός παρα μένει σε πολύ υψηλά επίπεδα. Όπως αναμένεται, η κατάσταση στα λαϊκά νοικοκυριά θα επιδεινωθεί ακόμα πε ρισσότερο με αύξηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού Στο ίδιο έργο θεατές πολύπαθοι… Σαν τότε σελ 2 Ενθυμήματα εις Μνήμην σ 3 5 Αρθρογραφία σελ. 6 13 Επίκαιρα - Επετειακά σελ 14 18 Νέα από την ΕΕΛ σελ 19 Μορφές του πνεύματος Άγγελος Σικελιανός και Στέλιος Σπανός σ 20 22 Μορφές που έφυγαν σελ 23 26 Η πένα Συνεργατών σελ 27 40 Βιβλιοπαρουσίαση σελ. 41 44 Διαμαρτυρίες σελ 45 59 Ο Παρατηρητής σελ 60 Διαβάστε

~ 2~ Φ ω ν ή Λ ο γ οτ ε χ ν ώ ν Τ ρ ι μ η ν ι α ί ο Π ε ρ ι ο δ ι κ ό Έ κ δ ο σ η Α Π Ε Λ Σ Τε ύ χο ς 3 6 ο Τ ρ ί τ η Π ε ρ ί ο δ ο ς Ι ου ν Η ς Ι ουΛ Η ς Αυ γ ου ς Το ς 2 0 2 2 Η λ ε κ τ ρ ο ν ι κ ή Δ ι ε ύ θ υ ν σ η : e m a i l : f l o g o t e x n w n @ y a h o o . g r Ι σ τ ό τ ο π ο ς : I S S U U . c o m / f o n i l o g o t e x n w n Ε π ι μ έ λ ε ι α Έ κδ ο σ η ς & Σ ε λ ι δ οπο ί η σ η : γι ά ν ν η ς Α . Μ α ν τ ά ς Τη λ έ φ ω ν ο : 6 9 4 7 8 4 0 0 8 7 Ο μ ά δ α Σ ύ ν τα ξ η ς : Π α ν α γ ι ώ τ η ς Κα ρ α β α σ ί λη ς Τ ί τ ο ς Κ ο κ κ ι ν έ α ς κα ι ς υ ν ε ρ γ α ζό μ ε ν ο ι Λ ο γ ότ υ πο Ε ξ ω φ ύ λ λ ο υ : γι ά ν ν η ς Α . Μ α ν τ ά ς Ε κ τ ύ π ω σ η - Β ι β λ ι ο δ ε σ ί α : ς υ ν Θ Ε ς Η Κ ι ά φ α ς 3 & Α κα δ η μ ί α ς , Α θ ή ν α Τη λ 2 1 0 3 8 1 3 8 3 8 Η Φωνή Λογοτεχών στην έντυπη μορφή της στηρίζεται στις προσφορές συνεργατών και φίλων ΣΑΝ ΤΟΤΕ… 1-6-1940 Γεννιέται η ποιήτρια και ηθοποιός Κατερίνα Γώγου 15 6 1917 Γεννιέται ο ρεμπέτης Μιχάλης Γενίτσαρης 30 6 1957 Γεννιέται η στιχουργός Λίνα Νικολακοπούλου 15 6 1994 Πεθαίνει ο μουσικοσυνθέτης Μάνος Χατζιδάκις 19 6 1951 Πεθαίνει ο ποιητής Αγγελος Σικελιανός 23 6 2005 Πεθαίνει ο ποιητής Μανόλης Αναγνωστάκης 1-7-1849 Γεννιέται ο λογοτέχνης Αργύρης Εφταλιώτης 7 7 1936 Γεννιέται ο Κρητικός λυράρης και τραγουδιστής Νίκος Ξυλούρης 29-7-1919 Γεννιέται ο ποιητής Μίλτος Σαχτούρης 13 7 1965 Πεθαίνει ο λογοτέχνης Φώτης Κόντογλου 19 7 1969 Πεθαίνει ο λογοτέχνης Στρατής Μυριβήλης 25 7 1967 Πεθαίνει ο ζωγράφος Κωνσταντίνος Παρθένης Γεννιούνται ~ ~ ΙΟΥΛΗΣ ~ ~ Αποβιώνουν 2-8-1824 Γεννιέται ο ποιητής και πολιτικός Αριστοτέλης Βαλαωρίτης 14-8-1908 Γεννιέται ο κομμουνιστής ηθοποιός Μάνος Κατράκης 22 8 1921 Γεννιέται η τραγουδίστρια Σωτηρία Μπέλλου 3 8 1975 Πεθαίνει ο υπερρεαλιστής ποιητής Ανδρέας Εμπειρίκος 4-8-1991 Πεθαίνει ο κορυφαίος ποιητής Νικηφόρος Βρεττάκος 26-8-1919 Πεθαίνει ο σατιρικός ποιητής Γεώργιος Σουρής Γεννιούνται ~ ~ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ~ ~ Αποβιώνουν Γεννιούνται ~ ~ ΙΟΥΝΗΣ ~ ~ Αποβιώνουν

~ 3~ Ε Ν Θ Υ Μ Η Μ Α Τ Α - Ε Ι Σ Μ Ν Η Μ Η Ν2022 Στις 4 Ιούλη 2019 «έφυγε» από τη ζωή ο λογοτέχνης και πανεπιστημιακός Γιάννης Παπαοικονόμου. Ο Γ Π α π α ο ι κ ο ν ό μ ο υ γεννήθηκε στον Πει ραιά το 1942 Από το 1953 εγκαταστάθηκε σ τ ο Π έ ρ α μ α Σ π ο ύ δασε νομικά στο Πα νεπιστήμιο της Αθή ν α ς , α λ λ ά δ ε ν ο λ ο κ λ ή ρ ω σ ε γ ι α π ο λ ι τ ι κούς λόγους, διωκό μενος από τη Χούντα τ ω ν σ υ ν τ α γ μ α τ α ρ χ ώ ν τ ο 1 9 6 7 Κ α τ έ φ υ γ ε σ τ ο Π α ρ ί σ ι όπου εντάχθηκε στο ΠΑΜ και στο ΚΚΕ Στο Παρίσι σπούδασε Ιστορία, Αρχαιολογία και Ιστο ρία της Τέχνης στα Πανεπιστήμια της Σορβόνης (PARI SIV PARISI), απ' όπου απέκτησε δύο πτυχία (1973), ένα Master (1974) και το Doctorat του (1977), με θέμα της διατριβής του «Τα ελληνικά επιτύμβια ανάγλυφα του Μουσείου του Λούβρου». Δίδαξε Κλασική Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης από το 1979 έως το 1986 Καθηγητής των Σχο λών Ξεναγών του ΕΟΤ, δίδαξε Αρχαία Ιστορία, Κλασική Αρχαιολογία, Μυθολογία και Τουριστική Γεωγραφία, στην Αθήνα, την Κρήτη, τη Ρόδο και τη Μυτιλήνη, από το 1980 έως το 2002 Έχει γράψει πολλά επιστημονικά άρθρα σε ελληνικά και γαλλικά περιοδικά καθώς και «Σημειώσεις Αρχαίας Ιστορίας και Κλασικής Αρχαιολογίας» στις Σχολές Ξε ναγών Ποιήματα και χρονογραφήματά του έχουν δη μοσιευτεί σε εφημερίδες του Πειραιά, της διασποράς, του Ρεθύμνου και του Περάματος. Έχει εκδώσει μεγά λο αριθμό ποιητικών έργων και μυθιστορημάτων Διετέλεσε Διευθυντής του «Δημοτικού Πολιτιστι κού Οργανισμού Περάματος» μέχρι τη συνταξιοδότη σή του κι έχει γράψει τις μελέτες «Πέραμα Μικρή συμ βολή στην Ιστορία του», «Συνάντηση Οι Λογοτέχνες του Περάματος», «Λεύκωμα Δήμου Περάματος» Ο Γιάννης Παπαοικονόμου υπήρξε μέλος του Δ Σ της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών και ήταν ο αρχι συντάκτης του Περιοδικού μας «Φωνή Λογοτεχνών» κατά τη δεύτερη περίοδό του (2012 2019) Στις 27 Νοέμβρη 2019 έφυγε από τη ζωή ο δάσκαλος, ποιητής και συγγραφέας Γιάννης Καραβίδας Ο Γ Κ α ρ α β ί δ α ς γ ε ν νήθηκε το 1934 στη Μικρή Γότιστα Ιωαν νίνων Ήταν o έκτος σ τ η σ ε ι ρ ά α π ό τ α ο χ τ ώ π α ι δ ι ά μ ι α ς φ τ ω χ ή ς α γ ρ ο τ ι κ ή ς ο ι κ ο γ έ ν ε ι α ς Μ ε γ ά λωσε με πολλές στε ρ ή σ ε ι ς β ι ώ ν ο ν τ α ς μ έ σ α σ τ ο κ λ ί μ α τ η ς κ α τ ο χ ή ς ο δ υ ν η ρ έ ς κ α τ α σ τ ά σ ε ι ς Ω σ τ ό σ ο , ο ξ ύ ν θ η κ ε μ έ σ α του και η αγωνιστική του διάθεση, να πα λέψει για ένα δίκαιο και ειρηνικό κόσμο Όταν αποφοίτησε από το δημοτικό σχολείο του χω ριού του σπούδασε στα Γιάννενα παιδαγωγικά ως οι κότροφος στο Ιεροδιδασκαλείο Βελλάς και πήρε το πτυχίο του εκπαιδευτικού το 1957 Μετά τη στρατιωτική του θητεία, επί μία εικοσιπεν ταετία άσκησε το εκπαιδευτικό του λειτούργημα σε σχολεία της Μακεδονίας, της Ηπείρου και της Αττικής μεταγγίζοντας στους μαθητές του το πνεύμα αγωνι ζόμενης ελπίδας για έναν καλύτερο κόσμο Ο Γιάννης Καραβίδας από μαθητής ακόμα ασχολή θηκε με τη λογοτεχνία, γράφοντας ποίηση Ποιήματά του άρχισαν να δημοσιεύονται από τα πρώτα γυμνασια κά του χρόνια Το 1965 εμφανίζεται επίσημα στα Γράμ ματα με την ποιητική του συλλογή «Σπίθες στο μάρμαρο» για ν’ ακολουθήσουν μια σειρά σημαντικά έρ γα του και έχει τύχει πολλών τιμητικών διακρίσεων Ο Ούγγρος νεοελληνιστής Kalman Szabo, κατατάσ σοντας το Γιάννη Καραβίδα στη γενιά του ’60 τον συμ περιλαμβάνει στο βιβλίο του «Βυζαντινή και νεοελλη νική λογοτεχνία» Ο Γιάννης Καραβίδας υπήρξε μέλος του ΚΚΕ κι επί σης για αρκετά χρόνια μέλος του Δ Σ της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών και Πρόεδρός της κατά τα έτη 1992 94 Επίσης ήταν βασικός συνεργάτης του Περιο δικού μας «Φωνή Λογοτεχνών» και πάντα είχαμε στα εξώφυλλα τα δηκτικά σατυρικά του στιχουργήματα με το ψευδώνυμο «Άρης Απένταρος» Στα 3 χρόνια που «έφυγαν» από τη ζωή οι σύντροφοι και συνεργάτες μας ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΟΙΚΟΝΟΜΟΥ και ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΡΑΒΙΔΑΣ ~ ~ ~ Θα τους θυμόμαστε πάντα ~ ~ ~ ‘

~ 4~ Ε Ν Θ Υ Μ Η Μ Α Τ Α - Ε Ι Σ Μ Ν Η Μ Η Ν τ 36 Στη συνέχεια παραθέτουμε ως ενθυμήματα ~ ~ ~ κάποια αντιπροσωπευτικά στοιχουργήματα των εκλιπόντων ~ ~ ~ ΣΥΓΧΥΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ Σαν δημοσιογράφος για την αλήθεια τάφος: Μέσα βαθιά του σκάβει κι εκεί την καλοθάβει Με λόγια της απάτης το παίζει δημοκράτης, ενώ δεν δίνει μία για την δημοκρατία. Μας λέει με βλέμμα λάβρο, τ' άλικο με το μαύρο πως είναι τάχα ίδια του φασισμού παιχνίδια Ενώ η ζωή στο σώμα κόκκινο έχει χρώμα, αυτός το μαύρο βάζει φρικτά να το σκεπάζει Μισεί μα και λατρεύει όλο ν' ανακατεύει στο μέσα του πηγάδι το φως με το σκοτάδι Άρης Απένταρος (: Γιάννης Καραβίδας) (5 7 2013) Τ' ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ Το μακελειό των άμαχων ειρήνη τηνε λένε παράπλευρες απώλειες και λάθη των παιδιών τις σφαγές και των μανάδων μαζί μαθήματα Δημοκρατίας κι Ασφάλεια Ύστερα έρχονται τα τάνκς και τα ιπτάμενα όρνια της σύγχρονης αποκάλυψης και βόμβες και φωτιά και τρόμος στους άνυδρους κήπους θάνατος στους οίκους προσευχής θάνατος στις κούνιες και στις κλίνες του έρωτα θάνατος το μακελειό των άμαχων ειρήνη τηνε λένε Γιάννης Παπαϊκονόμου (15 6 2014) Πριν τελειώσουν εντελώς τα κόλλυβα της λύπης μας για τον αρχισυντάκτη μας Γιάννη Παπαοικονόμου, που πρόσφατα τον χάσαμε, και πριν διαβούμε μια στιγμή την πόρτα για το τύπωμα της νέας «Φωνής Λογοτεχνών», τότε ακριβώς μας πλάκωσε και άλλη μια λυπητερή: O αγαπημένος ποιητής ο Γιάννης Καραβίδας ο και αλλιώς ονομαστός ως «Άρης ο Απένταρος» και καυστικός σατυριστής έφυγε απ’ τη ζωή κι αυτός, ο από παλαιόθεν αρωγός ν’ ακούγεται πιο σθεναρά η «Φωνή Λογοτεχνών» Δεν άργησε!… Δεν άργησε και δυστυχώς πήγε εκειόπου ο σύντροφος ο Παπαοικονόμου για να τα λεν’ από κοντά Κι εμείς να φανταζόμαστε πως μας κοιτούν από ψηλά να συνεχίζουμε γραμμή το δρόμο που μας έδειξαν και τον ακολουθούμε, τι ’χαν κι οι δύο Γιάννηδες βαθειά και απαράμιλη του Κουκουέ τη γνώση… Βοηθάτε συνεργάτες μας να φτερουγίσουμε πλατιά μέσ’ στου λαού τη σκέψη γιατί είναι δύσκολοι καιροί ο χρόνος τρέχει ακάθεκτα ποιος ξέρει ποιος θ’ αντέξει Μα εμείς το υποσχόμαστε: σε αγώνες που καλιόμαστε πρότυπα θα τους έχουμε δεν θα κιοτέψουμε ποτέ θα τους θυμόμαστε βαθειά και θα τους μελετάμε Γιάννης κι εγώ, δεν θα ξεχνώ τη γνώση που μας δίδαξαν κι εύχομαι ο αγώνας μας ποτέ μη σας προδώσει. ~ ~ ~ Γιάννης Α. Μαντάς (Από 11/2019) ~ ~ ~ Η απώλεια των δύο αυτών εξαίρετων οδηγών μας στον αγώνα της τέχνης για καλύτερη ζωή, οδήγησε στην ανασύνταξη δυνάμεων και αναμόρφωση του περιοδικού μας, με νέο λογότυπο και υπότιλο «Αγωνιστική Πανελλήνια Ενότητα Λογοτεχνών Συνεργαζόμενων» (ΑΠΕΛΣ) Έτσι, από το 25ο τεύχος, η «Φωνή Λογοτεχνών» διανύει την Τρίτη Περίοδό της Εμείς πάντα θα θυμόμαστε και θ’ ακολουθούμε τα βήματα των δύο αυτών oδηγών μας Εκτεταμένες αναφορές για τη ζωή και το έργο των Γιάννη Παπαοικονόμου και Γιάννη Καραβίδα θα βρει ο ενδιαφερόμενος στα αφιερωμένα στη μνήμη τους τεύχη 24 25 26, στον ιστοτοπο: ISSUU com/fonilogotexnwn ΔΕΝ ΣΑΣ ΞΕΧΝΑΜΕ…

~ 5~ Ε Ν Θ Υ Μ Η Μ Α Τ Α - Ε Ι Σ Μ Ν Η Μ Η Ν2022 ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΑ εισέβαλε στις 15 Ιουλίου 2022 στο σπίτι του αγαπητού μας φίλου ποιητή και μυθιστοριογράφου Γιάννη Κ Τσώλη, ο Χάροντας και πήρε την αγαπημένη του Σύζυγο, Μητέρα και Γιαγιά και δική μας εκλεκτή φίλη, πνευματική εργάτρια και Φιλόλογο, Ελένη Μπίκα Τσώλη Αχώριστη και πιστή, στα δύσκολα και τα εύκολα της ζωής, που από το 1964 μέχρι σήμερα, για πενήντα οχτώ (58) χρόνια πορεύονται με τις ευχές όλων μας Η Μούσα Ελένη για τον φίλο Γιάννη που της έγραψε πολλά ποιητικά διαμάντια και της αφιέρωσε το τελευταίο του έργο «ΤΟ ΣΗΜΑΔΙ» Ήταν σαν χθες, στις 20 Ιουνίου 2022 το βράδυ, στην αίθουσα της ΕΕΛ «Μιχαήλας Αβέρωφ», που εκλεκτοί ομιλητές και κόσμος, άκουσαν: «Το έργο αυτό είναι αφιερωμένο στη δεκαεξάχρονη μαθητριούλα της Δ΄ Τάξης του Γυμνασίου Θηλέων Άρτας του έτους 1964 Ελένη Μπίκα…». Σηκώθηκε από τη θέση της με κάποια συστολή και χειροκροτήθηκε παρα τεταμένα απ’ όλους κι ανταπέδωσε την αγάπη της, καθώς βρισκόταν δίπλα στις κόρες της και τον εγγονό της Γιαννάκη Τη βραδιά αυτή ακούστηκε από άλλον ομιλητή το ποίημα που είχε γράψει ο ποιητής σύζυγός της Γιάννης Τσώλης: «ΣΕ ΟΛΑ ΠΡΩΤΗ!… Προδόθηκα από τις ματιές μου και διάβασες τις σκέψεις μου μάντεψες τους πόθους της καρδιάς μου κι έκανες το πρώτο βήμα κι από τότε πάντα πρώτευες Στο τραγούδι, στο χορό, στα μαθηματικά, στην ιστορία, στη φυσική, σε όλα πρώτη, μόνο στ’ Αρχαία σε περνούσα κι όμως εσύ έγινες Φιλόλογος κι εγώ Ποιητής, η Αγάπη σου μ’ έκανε Ποιητή, γιατί και σ’ αυτή είσαι πρώτη » ΑΝΑΘΥΜΟΥΜΑΣΤΕ την θυελλώδη ερωτική σχέση του Γιάννη Τσώλη, μαθητή του Β΄ Κλασικού Λυκείου της Άρτας και της μαθήτριας Ελένης Μπίκα, του Λυκείου Θηλέων, η οποία είχε ευνοϊκή κατάληξη. Άστραψε και βρόντηξε ο πατέρας της Βασίλης Μπίκας Είχαν όμως σύμμαχο τη μάνα της Ελένης, την ηρωΐδα Πάτρα, αφού η κόρη του αγωνιστή, που συμμετείχε στον ένοπλο αγώνα του λαού για τη λευτεριά και την εθνική ανεξαρτησία, με φυλακίσεις και εξορίες στην Ικαρία, Μακρόνησο και Άη Στράτη, στα Γιούρα και στη Λέρο, έφερνε αντίρρηση στο δεσμό της κόρης του Ελένης με τον αστυνομικό, της Αστυνομίας Πόλεων, έστω και καλό νέο Γιάννη Τσώλη, που γνώριζε την καλωσύνη του «Κεραυνός «εν αιθρία» κτύπησε τον Μπίκα σαν διάβασε το γράμμα Συννέφιασε και βρόντηξε η ψυχή του Δεν τη χωρούσε ο νους του την πράξη αυτή της κόρης του, απαράδεκτη Κι όπως ήταν ταραγμένος και φουρτουνιασμένος «πιάνει και γράφει μια γραφή» προς την Ελένη: «Δεν με σκέφθηκες καθόλου εμένα; Εγώ αγωνίζομαι τόσα χρόνια, με φυλακίσεις κι εξορίες, διώξεις, βασανισμούς και συ με πρόδωσες κι έχεις το θράσος να μου ζητάς κι ευχή Πήγες κι αρραβωνιάστηκες αστυνομικό χωρίς να με υπολογίσεις Δεν είσαι παιδί δικό μου Για να χαρώ, εδώ στην εξορία, με ενημέρωσες για το κατόρθωμά σου;» Πυρ και μανία εξέβραζε σ’ όλο το γράμμα, κόχλαζε ο βρασμός της ψυχής του Σαν θεριό ανήμερο εμφανίστηκε μπροστά στην Ελένη σαν διάβασε το γράμμα του και του απάντησε χωρίς χρονοτριβή, στον ίδιο τόνο, παραμερίζοντας παντελώς το σεβασμό που όφειλε να του έχει σαν κόρη του «Μπαμπά», του έγραφε, «πότε εσύ ενδιαφέρθηκες γ ι α μ α ς κ ι ή θ ε λ ε ς ν α π ά ρ ω τ η ν έ γ κ ρ ι σ ή σ ο υ γ ι α ν ’ α ρ ρ α β ω ν ι α σ τ ώ α υ τ ό ν π ο υ μ ’ α γ α π ά κ ι α γ α π ώ π ο λ ύ ; Τ ε σ σ ά ρ ω ν χ ρ ο ν ώ ν ή μ ο υ ν π ο υ σ ε γνώρισα Όλο μακριά μου ήσουν Πέντε χρόνια μόνο σε είδα μπαμπά, από τότε που γεννήθηκα, απ’ το ’62 μέχρι το ’67 Τ ο ν ά λ λ ο κ α ι ρ ό π ο ύ ή σ ο υ ν ; Δ ε κ α ε π τ ά χρόνια σ’ έχω στερηθεί μπαμπά και σε στερούμαι ακόμα. Μη μου πεις για τους α γ ώ ν ε ς σ ο υ , τ ο υ ς ε ί δ α . Α υ τ ο ύ ς τ ο υ ς α γ ώ ν ε ς π ο υ ο ι σ ύ ν τ ρ ο φ ο ί σ ο υ τ ο υ ς εγκατέλειψαν, έστω και προσωρινά, κι ε ί ν α ι ό λ ο ι ε δ ώ σ τ η ν Ά ρ τ α κ α ι κ α λ ο περνούν με τις οικογένειές τους Εμείς μόνο υποφέρουμε μπαμπά Μας μαστίζει η φ τ ώ χ ε ι α κ α ι η δ υ σ τ υ χ ί α Η μ α μ ά έρχεται από τη λάντζα κατάχλωμη Μη μιλάς άλλο γι’ αγώνες. Δε θέλω άλλο αυτόν τον δικό σου αγώνα, τώρα ξέρω και μπορώ ν’ αγωνιστώ μόνη μου και μ’ αυτόν π’ αγαπώ και μ’ αγάπησε Δεν θα τον α φ ή σ ω ν α φ ύ γ ε ι α π ό κ ο ν τ ά μ ο υ ό τ α ν μ ε τ ο κ α λ ό π α ν τ ρ ε υ τ ο ύ μ ε Δ ε θ α γ ί ν ω σ α ν κ ι ε σ έ ν α π ο υ ε γ κ α τ έ λ ε ι ψ ε ς τ ό σ α π ο λ λ ά χ ρ ό ν ι α τ η μ α μ ά κ α ι μ ε τ ά π ο υ γ ε ν ν η θ ή κ α μ ε ε μ ε ί ς μ α ς ε γ κ α τ έ λ ε ι ψ ε ς κ ι ε μ ά ς Τ ι έπαθες και μου ’γραψες τέτοιο γράμμα; Γιατί μπαμπά; Τον Γιάννη τον ξέρεις πως είναι πάρα πολύ καλό παιδί κι είχα την εντύπωση πως έδειχνες κάποια συμπάθεια, στο πρόσωπό του Μήπως επειδή είναι αστυνομικός; Τ ι ν ο μ ί ζ ε ι ς δ ε ν υ π ά ρ χ ο υ ν κ α λ ο ί α σ τ υ ν ο μ ι κ ο ί ; Μ ό ν ο κομμουνιστές υπάρχουν καλοί; Είσαι γελασμένος αν έχεις τέτοια γνώμη Θα μου το θυμηθείς, γρήγορα θα διαψευσθείς Ο Γιάννης με τον τρόπο του θα σε κάνει, α ν ό χ ι φ α ν ε ρ ά , λ ό γ ω τ ο υ ε γ ω ι σ μ ο ύ σ ο υ , μ έ σ α σ ο υ τουλάχιστον, ν’ ανακαλέσεις αυτή την προκατάληψη. Αυτά μπαμπά και να ξέρεις σ’ αγαπάμε πολύ και σε νιώθουμε αλλά νιώσε μας και συ λίγο Με πολλά φιλιά η κόρη σου Ελένη» Αυτά είναι γραμμένα στο μυθιστόρημα «ΑΡΤΙΟΙ » στην αγάπη Σ Η Μ Ε Ρ Α Ε λ έ ν η , δ υ σ τ υ χ ώ ς , δ ε ν μ π ο ρ ο ύ μ ε ν α γλυτώσωμεν από τη σιδηρά αλυσίδα του θανάτου Όσο κ α ι α ν ε ί ν α ι α ό ρ α τ ο ς , α υ τ ό ς φ έ ρ ν ε ι τ α δ ά κ ρ υ α σ τ α μ ά τ ι α μ α ς κ α ι σ υ γ κ ι ν ε ί ό λ ο υ ς Ο α π ο χ ω ρ ι σ μ ό ς σ ο υ ε ί ν α ι π λ ή γ μ α κ α ι , γ ι α ν α μ ν η μ ο ν ε ύ σ ω τ ο ή θ ο ς σ ο υ κ α θ ώ ς τ ο υ σ υ ν τ ρ ό φ ο υ σ ο υ Γ ι ά ν ν η κ α ι τ ω ν δ ύ ο κοριτσιών σου, θα λείψεις περισσότερο στον τρυφερό ε γ γ ο ν ό σ ο υ Γ ι α ν ν ά κ η , π ο υ θ α τ ο ν β ο η θ ο ύ σ ε ς σ τ α σχολεία της ζωής του Αλλά και σ’ όλους εμάς, που χάσαμε τη γυναικεία ευαισθησία και φιλία σου, την πνευματική εργάτρια μιας ολόκληρης ζωής στα θρανία που διδάχτηκες και δίδαξες. Ας είναι ελαφρύ το χώμα της Αττικής Γης Συλλυπητήρια στο φίλο Γιάννη και στις κόρες Παρασκευή και Κορίνα Λευτέρης Β Τζόκας «Εφυγε» η Ελένη Μπίκα - Τσώλη Λάβαμε και δημοσιεύουμε ένα Συλλυπητήριο Αφιέρωμα για την εκλιπούσα σύζυγο του λογοτέχνη και συνεργάτη μας Γιάννη Κ Τσώλη

~ 6~ Α Ρ Θ Ρ Ο Γ Ρ Α Φ Ι Α τ 36 Τ ο έ ρ γ ο κ α ι η π ρ ο σ ω π ι κ ό τ η τ α τ η ς π ρ ώ τ η ς σ ο σ ι α λ ί στριας συγγραφέα της Ελλάδας, της λογοτέχνιδας και αγωνίστριας Γαλάτειας Καζαντζάκη Αλεξίου, απουσιά ζει από τις πιο διαδεδομένες ιστορίες λογοτεχνίας, όπως του Κωνσταντίνου Δημαρά, του Λίνου Πολίτη και του Μάριο Βίτι Και πιο πρόσφατα «χτυπάει» η απου σία της από τη βιογραφική ταινία για τον Καζαντζάκη του Γιάννη Σμαραγδή Η Γαλάτεια τολμούσε να ενο χλεί αμφισβητώντας και αποκαθηλώνοντας αυτό που λέμε «καθιερωμένες» απόψεις ιδιαίτερα σχετικά με το γυναικείο φύλο Είχε το θάρρος να αναδείξει μέσα από τα έργα της το βούρκο της κοινωνίας και απρο κάλυπτα να καταγγέλλει Όμως, το χειρότερο για τις κατεστημένες αντιλήψεις της εποχής της, το «ασυγ χώρητο», ήταν ότι έγινε κομμουνίστρια «Βαρέθηκα να ‘μαι κλεισμένη μεσ’ στο νεκροταφείο της ψυχής μου» Η Γαλάτεια ήταν ένα παράδειγμα διανοούμενης που στα έργα της στοχάζεται πάνω στα μεγάλα ζητήματα της εποχής της και σπάει τα δεσμά της πνευματικής φίμωσης του γυναικείου φύλου Δεν έκανε τα έργα της μόνο προσωπική κραυγή, αλλά και όπλο κοινωνικής απελευθέρωσης και πολιτικής ιδεολογικής συνειδη τοποίησης Τα έργα της χειρίστηκε όλα τα είδη του γραπτού λόγου είναι διαμάντια μαχόμενης χειραφέ τησης και ταυτόχρονα κοινωνικής ανάλυσης Συναν τούμε προσωπικές ψυχικές και κοινωνικές καταστά σεις, ρεαλισμό και λυρισμό μαζί, καθημερινότητα συν δεδεμένη με επαναστατική φλόγα Η Γαλάτεια πίστευε ότι η Τέχνη, αν δεν ανταποκρίνεται στις μεγάλες προσ δοκίες του λαού, στις ανάγκες της εποχής, χάνει τη δύναμή της Γεννήθηκε το 1881 και πέθανε το 1962 Επομένως ήταν σε ώριμη ηλικία, όταν έζησε την τε ράστια ωστική δύναμη που κλόνισε τον κόσμο στις αρ χές του 20ου αιώνα την Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917 και που έδωσε στη διανόηση και στην Τέχνη σ’ όλο τον κόσμο τα φτερά μιας καινούργιας έμπνευσης Η Γαλάτεια, αδερφή της Έλλης Αλεξίου, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κρήτη στη στενή επαρχιώτικη κοι νωνία μιας Κρήτης του τέλους του 19ου αιώνα και των αρχών του πολυτάραχου 20ου σε σπίτι με πολλά βιβλία τ η ς α φ ρ ό κ ρ ε μ α ς τ η ς π α γ κ ό σ μ ι α ς λ ο γ ο τ ε χ ν ί α ς Α π ό πολύ νωρίς συνειδητοποίησε τη «μοίρα» της γυναι κείας ζωής και έκανε πράγματα που για την εποχή ήταν προκλητικά, ριζοσπαστικά, ελευθεριακά: ήταν η πρώτη Κρητηκιά που τόλμησε και έγινε συγγραφέας Άφησε τη σιγουριά του πατρικού σπιτιού και ντυμένη αντρικά πήγε να σμίξει με τον αγαπημένο της, το Νίκο Καζαν τζάκη Στην Αθήνα πήγε να ζήσει μαζί του, αστεφάνωτη και άντεχε την ανέχειά τους Μετουσίασε σε λογοτε χνία τον καταπιεστικό για τη γυναίκα θεσμό του γάμου στην τότε ελληνική κοινωνία Ωστόσο, όταν είχε χω ρίσει πια με τον Καζαντζάκη, κράτησε τ’ όνομά του είχε γίνει γνωστή με αυτό το όνομα πριν γίνει γνωστός ο Κ α ζ α ν τ ζ ά κ η ς , ε π ο μ έ ν ω ς δ ε ν υ π ά ρ χ ε ι π ε ρ ί π τ ω σ η «κλοπής της δόξας» του κάτι το οποίο ο ίδιος ο Κα ζαντζάκης θεωρούσε μεγάλη τιμή του. Το πρώτο της μυθιστόρημα «Γέλα Παλιάτσο» δημοσιεύθηκε το 1909 και δίνει την εξεγερμένη ψυχή της γυναίκας της κα ταδικασμένης να είναι υποταγμένη στις προλήψεις και σ τ α α φ υ κ τ ι κ ά ό ρ ι α μ ι α ς γ υ ν α ι κείας ζωής σε «καθώς πρέπει» οι κογένεια Μιλώντας στον εαυτό της αυτή η γυναίκα θα πει: «Βαρέθηκα να ‘μαι κλεισμένη μεσ’ στο νεκροταφείο της ψυχής μου, μη κάνοντας άλλο, παρά να περιμένω όλο και καινούργιους νε κρούς να θάψω, που φεύγουν κά θε μέρα από τον κόσμο της δικής μου ζωής» Η γυναίκα της νουβέ λας λοιπόν, στρέφεται προς τα έξω και εκφράζει τον πό θο της για συμμετοχή στη ζωή και στην κοινωνία: «Πέρα από τα κάγκελά του είδα πως υπάρχει μια ζ ω ή π ο λ υ σ ύ ν θ ε τ η κ α ι π α ν τ ο κ ρ α τ ό ρ ι σ σ α Η ζ ω ή τ ω ν άλλων. Αλυσσίδα ασύντριφτη κι ατέλειωτη, οι ζωές, τα εκατομμύρια οι ζωές με ξεκουφαίνει με το δαι μονισμένο κρότο της! Τί καλά! Θα πάω κι εγώ τώρα, να ενώσω το χαλκά της ζωής μου με τους χαλκάδες που αποτελούνε την αλυσσίδα όλη Θα κουδουνίσει κι ο δικός μου μεσ’ στους άλλους Ετσι κ’ η δική μου ζωή θα βγάλει κάποιους ήχους αγγίζοντας των άλλων τις ζωές» Εκφράζοντας μ’ αυτά τα λόγια την κοινωνική φί μωση του φύλου της Ανάμεσα στο θαυμασμό και τη δυσανασχέτηση Α π ΄ ο , τ ι κ α τ α λ α β α ί ν ο υ μ ε α π ό τ ι ς α ν τ ι δ ρ ά σ ε ι ς τ ο υ ο αγαπημένος της, ο Νίκος Καζαντζάκης, δυσανασχέτη σε με τόση γυναικεία ελευθερία Γράφει απ’ αφορμή της πρώτης αυτής νουβέλας της Γαλάτειας: « μέσα από το θαυμασμό που νιώθομε για την ει λικρίνεια και την επαναστατικότητα και τη σπαρταρι στή ανάλυση του Ridi Pagliaccio της Γαλάτειας [ ] μια δυσφορία μας κυριεύει, μια παράξενη συστολή, κάτι τι που πολύ απότομα πέφτει και πολύ κυνικότατα ξε σκεπάζεται κι ορμά Είναι ίσως πρόληψη, ισως συνή θεια, ίσως ανάγκη ψυχολογική, τη γυναίκα να τη θέ λουμε τελείως γυναίκα, αδύνατη κ’ευκολόσπαστη κ’ευ κολοσυγκίνητη, που να μισεί την αλήθεια ως κάτι τι ενάντια στον προορισμό της και ν’αγαπά «φύσει» την ψευτιά και την υποκρισία και τις χίλιες δυό απόχρωσες του ατλαζιού και τις χίλιες δυό ηδονικές ανατριχίλες της θάλασσας και της γάτας Κι όταν στην τέχνη εξω τερικευτεί μια γυναίκα ψυχόρμητα, νιώθομε πως τότε μόνο θα δημιουργήσει έργα μεγάλα, όταν αποτυπώσει τέλεια τα κυματιστά της αυτά και ύπουλα και τίγρινά της φυσικά και όχι όταν το μικρό της το χέρι, που πρέπει πάντα να μας δροσίζει και να μας κλει τα μάτια, σμίγει με το μεγάλο το αδρό χέρι του άντρα και θέλει να ρίξει κάτω τα γλυκότατα ξόβεργα, που πλάνα κρύ βονται κ’ ενεδρέουν ανάμεσα στα φύλλα της ύπαρξης, για να μας γλυκάνουν τη ζωή σκλαβώνοντάς τηνε» Σε αυτά τα λόγια του Νίκου Καζαντζάκη αποτυπώ νονται περίπου όλα τα στερεότυπα των αντιδραστικών προκαταλήψεων για το γυναικείο φύλο, τη βασική και κάθε άλλο παρά κολακευτική, αλλά μέχρι και προσβλη τ ι κ ή γ ι α τ η γ υ ν α ι κ ε ί α π ρ ο σ ω π ι κ ό τ η τ α α ν τ ί λ η ψ η π ο υ επικρατούσε για τη φύση και το χαρακτήρα του γυ ναικείου φύλου Η περιγραφή του είναι η κλασική της εποχής του, αν και ήδη υπήρχαν έργα στα οποία η ει ΓΑΛΑΤΕΙΑ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ ΑΛΕΞΙΟΥ ΜΙΑ ΚΑΤΑΚΟΚΚΙΝΗ «ΠΑΡΑΦΩΝΙΑ»

~ 7~ Α Ρ Θ Ρ Ο Γ Ρ Α Φ Ι Α2022 κόνα της γυναίκας ήταν ριζικά διαφορετική (όπως στο έργο του Κωσταντίνου Θεοτόκη) Σήμερα μπορεί να φαίνονται παρατραβηγμένες οι απόψεις αυτές, ωστόσο υπάρχουν υπολείμματα και επιβιώσεις και ας μη βρί σκεις πια εύκολα στο δυτικό κόσμο τόσο αδρές δια τυπώσεις, όπως οι παραπάνω, όταν ήταν ακόμα οι ευ ρέως τρέχουσες Στο ίδιο κείμενο λίγο παρακάτω, ο Καζαντζάκης δείχνει όμως και αυτογνωσία και ειλικρί νεια, έστω με το δικό του, μεταφυσικό τρόπο, λέγον τας: «Κι ακόμα πιο πολύ δεν ξέρω η δυσφορία που μου γεννά το Ridi Pagliaccio, αναβρύζει ίσως από κάπου β α θ ύ τ ε ρ η , μ υ σ τ ι κ ό τ ε ρ η π η γ ή Η Γ υ ν α ί κ α π ο υ , ό τ α ν α γ α π ή σ ε ι , α ν τ ί ν α σ υ ρ θ ε ί σ τ α π ό δ ι α τ ο υ κ υ ρ ί α ρ χ ο ύ της, σκλάβα, υψώνεται τόσο ανδιάντροπα και βεβη λώνει την αγάπη της δημοσιεύοντάς τηνε μου κάνει κ α κ ό , ε ί ν α ι σ α ν ' α ν ο ί γ ε ι τ η ν κ ά μ α ρ ά τ η ς , ε ί ν α ι σ α ν ν’ α ν α σ η κ ώ ν ε ι τ ι ς κ ο υ ρ τ ί ν ε ς τ ο υ κ ρ ε β α τ ι ο ύ τ η ς κ α ι προσκαλεί όλο τον κόσμο να σκύψει απάνω στα σεν τόνια και να δει και να λερώσει με τα χέρια του τα τσαλακωμένα, μουσκεμμένα προσκεφάλια και να μο λύνει με τα περίεργά του, τ’ακάθαρτα βλέμματα, τις ιερές σεμνότητες της ασεμνότατης ηδονής Όχι, πιο ντροπαλή και πιο συμμαζεμένη και πιο σεβαστή πρέπει να είναι η γυναικίσια αγάπη Ό,τι κι αν λέμε, ο αληθινός ρόλος της γυναίκας είναι ν’αγαπά, να πονεί, να χαίρε ται και να σωπαίνει Και όχι να σηκώνεται και να δρα σκελίζει το κατώφλι του σπιτιού της και να βγαίνει στα τ ρ ί σ τ ρ α τ α μ ε σ ό γ υ μ ν η κ α ι ν α δ ε ί χ ν ε ι σ ’ ό λ ο υ ς τ ο υ ς διαβάτες κλαψιάρα, τα μπράτσα της τα μπλαβισμένα από τα φιλήματα του Αγαπητικού, και την ψυχή της τ η ν κ ο υ ρ ε λ ι α σ μ έ ν η κ α ι κ α τ α ξ ε σ κ ι σ μ έ ν η α π ό μ ι α ν άσπλαχνη κι ανελεήμονη αγάπη» Και εφόσον δηλώσει ο Καζαντζάκης ότι «μας έρ χεται να πάρουμε τη γυναίκα αυτή και να την πάμε σπίτι της και να διπλοκλειδώσουμε (!)» καταλήγει: «Γι’ αυτό μου κάνει κακό και προσβάλλει πολλές μέσα μου λεπτότητες, η Γυναίκα που ξεπετιέται έτσι ανυπόταχτα στους φυσιολογικούς της νόμους και μιλά τόσο θαρρετά και με τόση τρομακτική ειλικρίνεια για ο, τι ιερό και λειτουργικότατο έχει η γυναικεία ζωή για την Αγάπη» Απόψεις που δεν συνάδουν με το πνευματικό επί πεδο ενός Καζαντζάκη Η κατακόκκινη παραφωνία Ωστόσο, ο βαθιά ερωτευμένος Καζαντζάκης ταλαν τεύεται ανάμεσα στο θαυμασμό και τη δυσφορία που μοιάζει σχεδόν με τρόμο Τα μπερδεμένα του αισθή ματα για τη Γαλάτεια φαίνονται ακόμα πιο γλαφυρά από τα εξής λόγια του μεγάλου αυτού συγγραφέα και στοχαστή: «Η Γαλάτεια Αλεξίου Ενα από τα ωραιότερα και σπα ραχτικότερα θεάματα που είδα στη ζωή μου. Μέσα σε μιαν επαρχιακή στενοκέφαλη κοινωνία, η παρουσία της προξενεί σκάνδαλο στους αστούς Την κοιτάζουν με την έκπληξη και την αγανάκτηση που θα κοιτάζουν τ’αγαθά καλόβουλα αστάχυα του σταριού τη φουντωμένη παπα ρούνα, που υψώνεται ανάμεσά τους ορθόστηθη και ολάνοιχτη και παραδίνει σ’ όλους τους ανέμους τα μυ στικά της κι αναταράζει τα χείλια της, θέλοντας να πιει στόμα με στόμα τον ήλιο Είναι μια κατακόκκινη κι αντάρτισσα παραφωνία μέσα στην ασάλευτη σκλαβοπλανταγμένη ατμόσφαιρα της επαρχιώτικης σταχτόχρωμης ζωής » (υπογράμμιση δική μου, Α Ι ) Δύο αντίθετες στάσεις ζωής Οι ως άνω παραθέσεις, καταθέσεις ψυχής του Νίκου Καζαντζάκη, μας βοηθούν να καταλάβουμε τι είχε να αντιμετωπίσει η Γαλάτεια στην εποχή της, αλλά και πόσο διαμετρικά αντίθετη ήταν η συγκρότησή της απ’ α υ τ ή τ ο υ Κ α ζ α ν τ ζ ά κ η Η Γ α λ ά τ ε ι α : ε π α ν α σ τ ά τ ρ ι α στραμμένη προς την κοινωνία Ο Καζαντζάκης: μακριά από επαναστάτης, στραμμένος προς τα έσω, στο με ταφυσικό σύμπαν του «εγώ» Ωστόσο, οι αντιλήψεις του Καζαντζάκη ήταν οι τρέχουσες της εποχής εκείνης κι όχι μόνο Ο Ειρηναίος Μαράκης στο άρθρο του για το βιβλίο της Γαλάτειας Ανθρωποι και Υπεράνθρωποι (1957), έργο στο οποίο γίνεται μια ανατομία του ψυ χικού κόσμου του μικροαστού διανοούμενου πετυχαί ν ο ν τ α ς τ α β α σ ι κ ά χ α ρ α κ τ η ρ ι σ τ ι κ ά μ ι α ς κ α τ η γ ο ρ ί α ς διανοουμένων, μιλάει για διαμετρικά αντίθετες θεά σεις του κόσμου: « η π ρ ώ τ η μ ε ε κ φ ρ α σ τ ή τ ο ν Ν ί κ ο Κ α ζ α ν τ ζ ά κ η , ήταν καθαρά ατομοκεντρική, όπου δίνεται άνετη και ξεκάθαρη εμπιστοσύνη στη δυνατότητα της μοναχικής διανόησης, έξω και πέρα από τα προβλήματα της κα θημερινότητας ή έχοντας μια ελαφρά επαφή μαζί τους, να επηρεάσει ή και ν’ αλλάξει την κοινωνική πραγμα τικότητα καταλήγοντας σε γενικές και αόριστες, στεί ρα ιδεαλιστικές προλήψεις που αναπαράγουν στην ου σία τους την κυρίαρχη ιδεολογία και η δεύτερη, με εκπρόσωπο τη Γαλάτεια Καζαντζάκη, όπου βασίζεται στην προσπάθεια και στον μόχθο των απλών ανθρώπων να κατανοήσουν το γύρω τους περιβάλλον, με τα ερ γαλεία που διαθέτουν αλλά και με τη γήινη σοφία που τ ο υ ς π α ρ έ χ ε ι η κ α θ η μ ε ρ ι ν ό τ η τ ά τ ο υ ς π ο υ β έ β α ι α δεν είναι τα δικά τους ιδεολογικα εργαλεία εφόσον επηρεάζονται από το κοινωνικό περιβάλλον της εποχής τους, για να αλλάξουν την πραγματικότητα που τους περιβάλλει ή για να παρουσιαστεί σε αδρές γραμμές μια εικόνα εκμετάλλευσης καθ’ όλα πραγματική και αληθινή » Και συνεχίζει: «Αυτό το δίπολο εκφράζεται με τον καλύτερο τρό πο στο μυθιστόρημα ‘Άνθρωποι και υπεράνθρωποι’ της Γαλάτειας Καζαντζάκη, που αποτελεί από τη μία ένα κέιμενο που ξεκάθαρα παρουσιάζει την προσωπική και ιδεολογική της αντιπαλότητα με τον Καζαντζάκη αλλά και που ασχολείται μ’ ένα ευρύτερο πλαίσιο που συγ κεκριμενοποιείται στα ποιά πρέπει να είναι τα καθή κοντα ενός ανθρώπου των γραμμάτων: είτε να παρα δέρνει με τις προσωπικές του εμμονές, είτε να λει τουργεί μαζί με το κοινωνικό σύνολο» (υπογράμμιση δ ι κ ή μ ο υ , Α Ι ) ( Η λ ε κ τ ρ ο ν ι κ ό π ε ρ ι ο δ ι κ ό Α τ ε χ ν ω ς , 2 Οκτωβρίου 2016) «Ατόφια κομμάτια ζωής» Το Ανθρωποι και Υπεράνθρωποι ενόχλησε πολλούς, δεξιούς, αλλά και «αριστερούς» Σχετικά με το θέμα αυτό ένας άλλος διανοούμενος ολκής, ο Μάρκος Αυ γέρης, ο δεύτερος σύζυγος της Γαλάτειας από το 1926 μέχρι το θάνατό της το 1962, θα πει σε κείμενό του δημοσιευμένο στο Ριζοσπάστη της 14 11 1977 επιση μαίνοντας κάποιες αδυναμίες της κριτικής της λογο τεχνίας στη χώρα: «Το μυθιστόρημα «Άνθρωποι και Υπεράνθρωποι»

~ 8~ Α Ρ Θ Ρ Ο Γ Ρ Α Φ Ι Α τ 36 που και γι’ αυτό η αριστερή κριτική δεν κατόρθωσε να δώσει τη δική της γραμμή, η δεξιά προσπάθησε να το μειώσει με τον ισχυρισμό πως δεν είναι μυθιστόρημα Συχνά η κριτική μας βρίσκεται σε σύγχυση μπροστά στα είδη του λόγου, που ακολουθούν ένα γνήσιο ρε αλισμό και δεν αποφεύγουν τα θέματα της καθημερι νής ζωής Αυτά τα θέματα, που είναι θέματα της ζωής όλων μας, αδύνατο να τα τοποθετήσουν Αλλά κανένας τους δεν επιχείρησε ποτέ να καθορίσει τι είναι και τι πρωτοείναι το μυθιστόρημα σήμερα, που πάει να κλεί σει μέσα του από το δοκίμιο και την επιστημονική δια τριβή, από την ποίηση, το έπος και το δράμα, ως το ιστόρημα και το χρονικό ή και το χρονογράφημα» Στο ίδιο άρθρο ο Μάρκος Αυγέρης θα πει και τα εξής για το έργο της Γαλάτειας: «Η Γαλάτεια δίνει ατόφια κομμάτια ζωής που τ’ απο σ π ά α π ό τ α π λ ο ύ σ ι α μ ε τ α λ λ ε ί α τ η ς χ ω ρ ί ς π ρ ο σ π ά θεια!...» Η έκφραση της Γαλάτειας ήταν ένας ρεαλι σμός χωρίς μανιέρες, μια άμεση παράταση ‘Μια τέχνη χωρίς τεχνάσματα’, όπως έλεγε η ίδια, ‘σε άμεση επαφή με τη ζωή’ που συνέχιζε την παράδοση του ρεαλισμού, όπως τον είχαν διαμορφώσει οι προηγούμενοι κλασικοί Έλληνες πεζογράφοι» Τα ασάλευτα νερά του κοινωνικού βάλτου Η Γαλάτεια με τα πρώτα της διηγήματα κιόλας, ξεσκε πάζει την υποκρισία, την απανθρωπιά, την αδικία της κοινωνίας γύρω της, τα ανήθικα και ψεύτικα «ιδανικά» Αναστατώνει και, όπως το διατυπώνει η ίδια «Στα ασά λευτα νερά του βάλτου, που ως τότε καθρέφτιζαν τον ουρανό, ξάφνου έπεσε μια πέτρα και όλος ο βούρκος, ο κατακαθισμένος στο βυθό, ανέβηκε στην επιφάνεια» Η π ρ ο ο δ ε υ τ ι κ ή ι δ ε ο λ ο γ ι κ ή τ η ς τ ο π ο θ έ τ η σ η δ ε ν χρονολογείται από την πρώτη της εμφάνιση στα ελ ληνικά γράμματα Αυτό έγινε, όταν το εργατικό κίνημα της χώρας απόκτησε τη δική του ιδεολογική και πολι τική υπόσταση Το βούρκο της αστικής κοινωνίας συ νέχιζε να τον φέρνει στην επιφάνεια σ’ όλο το έργο της, στα ποιήματα, στα διηγήματα, στις νουβέλες, στα μυθιστορήματα, στα θεατρικά. Όλα αυτά τα είδη τα καλλιέργησε με επιτυχία Επίσης έγραψε και παιδικά βιβλία, καθώς και εξαιρετικές μελέτες για τους Γκόρκι, Γκόγκολ, Καβάφη Μετάφρασε αρχαίους Έλληνες συγ γραφείς, όπως τον Προμηθέα Δεσμώτη του Αισχύλου Οι πρωταγωνιστές των έργων της είναι γυναίκες όλων τ ω ν κ ο ι ν ω ν ι κ ώ ν σ τ ρ ω μ ά τ ω ν : μ ε ρ ο κ α μ α τ ι ά ρ ι σ σ ε ς , αγρότισσες, υπάλληλοι,νοικοκυρές και πόρνες, δηλα δή το «επάγγελμα» που συγκεντρώνει τη μεγαλύτερη κ ο ι ν ω ν ι κ ή υ π ο κ ρ ι σ ί α Π ο λ λ ο ί λ ο ι π ό ν σ ο κ α ρ ί σ τ η κ α ν Κλασικό έχει μείνει το ποίημα Ναυάγιο για την κοινή γ υν αίκ α, την πόρν η, που τα λ όγ ια της μαστιγ ών ουν την αστική κοινωνία και που καταλήγει με τα πασίγνω στα πια λόγια « Πνιμένου καραβιού σάπιο σανίδι/ όλη η ζωή μου του χαμού / Μ’από την κολασή μου σ’ το φωνάζω: εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω!» Προηγούνται τα εξής λόγια από την Παλαιά Διαθήκη: «Και εποίησεν αυτόν κατ’ εικόνα και ομοίωσιν αυτού» Τα έργα της Γαλάτειας στηρίζονται σε πραγματικά γεγονότα και προκαλούσαν μεγάλη αίσθηση, θετική και αρνητική Προκαλούν τον κλονισμό της αναγνώ ρισης, του «γνώθι σεαυτό» Η αναγνώριση αυτή δεν είναι πάντα ευχάριστη ούτε κολακευτική Έτσι η δη μιουργός έφαγε το ανάθεμα και «τιμωρήθηκε» με την αποσιώπησή της από μια κοινωνία η οποία δεν θέλει να βλέπει τον αληθινό της εαυτό στον καθρέφτη Άννεκε Ιωαννάτου «Χαραυγή καταπάνω του θανάτου / Βάδιζεν η καρδιά σου παλικάρι / Λες κι ήταν άλλος, / άγουρος που ορθρίζει ν' ανταμώσει κρυφά την πρώτη αγάπη». (Κ. Βάρναλης) Δύο αιώνες και τριάντα τρία χρόνια έχουν περάσει απ' τη Γαλλική Επανάσταση του 1789 Η λαϊκή εξέγερ ση με συμμάχους αγρότες, εργάτες, «φωτισμένους» αστούς, έμελλε να στείλει στο περιθώριο «ευγενείς», κληρικούς Τη Βασιλεία (1793), του Λουδοβίκου 16ου Η κατάληψη του φρουρίου της Βαστίλλης στις 14 Ιου λίου απ' τους εξεγερμένους, συνοδεύτηκε απ' την πε ρίφημη «Διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου» Τα οράματα της «ισότητας, δικαιοσύνης, αδελφότητας» ενσαρκώθηκαν απ' τον επαναστατημένο λαό της Γαλ λίας Αποτέλεσε την απαρχή νέων κοινωνικών εξε γέρσεων επαναστάσεων. Συγκλόνισαν τον 19ο και 20ό αιώνα, με αποκορύφωμα την κομμούνα του Πα ρισιού, την Οχτωβριανή Επανάσταση Μετέτρεψε την αστική δημοκρατία σε κοινωνική Η πτώση της φεου δαρχίας, η θυελλώδης εισβολή των πλατιών μαζών στον πολιτικό στίβο, στη δράση, με στόχο τον οριστι κό θάνατο της φεουδαρχίας, ήταν μια ουσιαστική ιστορική εξέλιξη Μια ιστορική περίοδος, η φεουδαρχική, που είχε αρχίσει να «υπονομεύεται» ουσιαστικά απ' τις τοπικές εξεγέρσεις του 15ου αιώνα σε Ολλανδία, Αγγλία, άλλες ευρωπαϊκές χώρες (Στις Ηνωμένες Πολιτείες είχε μπει το ζήτημα της δουλείας των μαύ ρων στον Νότο Είχε αρχίσει σαφώς η καπιταλιστική ανάπτυ ξη) Αυτό το στάδιο της μετά βασης απ' τη φεουδαρχία στην αστική δημοκρατία, συνοδεύ τηκε από ποταμούς αίματος της εργατικής τάξης Μπήκαν τα πρώτα ανθρώπινα αιτήματα:«Η ελεύθερη ανάπτυξη του ενός να γίνει προϋπόθεση για την ελεύθερη ανάπτυξη του άλλου» (Μαρξ, στην «Κριτική του Προγράμματος της Γκότα») Τα πρώτα σπέρματα της δέσμευσης των καταπιεσμένων, που έβαζε μια άδικη, ιεραρχημένη κοινωνία αστική, η Ρωσική Επανάσταση τα καταργούσε, δίνοντας ένα βαθύτερο κοινωνικό περιεχόμενο Παρ' όλα αυτά, η Γαλλική Επανάσταση διά των θεσμών της, «Εταιρεία των ίσων» προέβαλε το πρώτο σχέδιο του ευρωπαϊκού σοσιαλισμού, με το οποίο προδιέγραφε τα ιδεολογικά ρεύματα της βιομηχανικής κοινωνίας (Σοσιαλιστικό ρεύμα του Γράκχου Μπαζπέφ) Η Γαλλική Επανάσταση ήταν ένα ιδεολογικό Η Γαλλική Επανάσταση και ο διεθνισμός του Ρουσό

~ 9~ Α Ρ Θ Ρ Ο Γ Ρ Α Φ Ι Α2022 εργαστήριο Μπολιάστηκε απ' την πολιτική φιλοσοφία των Μοντεσκιέ, Βολταίρου, Ρουσό, Ντιντερό Μηνύματα ανθρωπισμού:«Ο έμπορος που αφήνει τους συμπολίτες να πεθαίνουν απ' την πείνα για να κερδίσει, είναι ένας κακός πολίτης» Ο Βολταίρος μίλησε για τη δημοκρατική αρχή:«Δεν είμαι σύμφωνος με τη γνώμη σου, αλλά είμαι έτοιμος να δώσω και τη ζωή μου αν χρειαστεί, για να έχεις το δικαίωμα, την πολιτική δυνατότητα να την υποστηρίζεις» Η Γαλλική Επανάσταση θεμελίωσε τα ατομικά δικαιώματα: α) Η κατοχύρωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που κάθε εξουσία οφείλει να σεβαστεί, β) Η οργάνωση της πολιτικής κοινωνίας με τέτοιο τρόπο που να ευνοούνται η ελευθερία, η ισότητα, γ) Η διακυβέρνηση του λαού απ’ τον ίδιο το λαό, δηλαδή της λαϊκής κυριαρχίας, έβαλαν τέλος στον απολυταρχισμό και το δεσποτισμό. Υπέρ των αδυνάτων τάχθηκαν στο πνεύμα της οι ρομαντικοί Σατωβριάνδος, Μισελέ, Λαμανέ, οι συγγραφείς Τολστόι, Πούσκιν, Γκαίτε, Ρομέν Ρολάν, Λουί Μπλαν, Καρλάιλ, ακολούθησαν, τα μηνύματά τους Υπήρξε αποφασιστικός παράγοντας στην εξέλιξη των μεγάλων ιδεών του ορθολογισμού, των ανθρω πιστικών ρευμάτων Αυτή η Επανάσταση, διευκόλυνε την ανάπτυξη της Πολιτικής Δημοκρατίας Αναπτύχθηκαν οι επιστήμες Προωθήθηκαν τα γράμματα: Φιλοσοφία, λογοτεχνία, ποίηση, θέατρο Διέλυσε τις παλιές κυρίαρχες τάξεις (γαιοκτήμονες, ολιγαρχικούς βασιλιάδες, στρατοκράτορες) Ήρθε σε κόντρα με την απολυταρχία του Πάπα της Ρώμης, του Βατικανού Παρά τις όποιες παρεκκλίσεις της, (στη διάρκεια της μεγάλης τρομοκρατίας 1793 94) διατηρεί τον ιστορικό λίκνο της: Για τους ανθρώπους που παλεύουν, ενάντια, στο καπιταλιστικό καθεστώς, στον ιμπεριαλιστικό Φρανκεστάιν του πολέμου Σ' αυτήν την ιστορική πορεία της ανθρωπότητας, της θεωρίας και της πράξης, η μεγάλη Γαλλική Επανάσταση παραμένει, μετά τον Οκτώβρη του 1917, σαν η πιο σημαντική κοινωνική επανάσταση στην ιστορία της ανθρωπότητας Πολλοί άνθρωποι των Τεχνών εμπνεύστηκαν από τη Γαλλική Επανάσταση Μεταξύ αυτών, ο Μπετόβεν, αλλά και ο Βρετανός ποιητής Π.Σέλεϊ (1792 1822): «Θρόνοι, βωμοί, έδρες κατηγόρων, φυλακές που πάνω τους/ και δίπλα, άθλιοι, άνθρωποι, κρατούσαν/ σκήπτρα, τιάρες, σπάθες, αλυσίδες και τόμους/ ορθολογισμένου αδίκου, στιλβωμένου μ’ άγνοια/ μοιάζουνε με τις τερατώδεις και βάρβαρες μορφές/ τα φαντάσματα ναού από τη θύμηση σβησμένου και τα φρικτά αυτά είδωλα, μισητά από θεούς κι ανθρώπους γνωστά με τόσα ονόματα και τόσες όψεις/ αλλόκοτες, άγριες, θανατερές, σκοτεινές, αποτροπιαστικές/ κείτονται βλοσυρά, μ’ απο σύνθεση γοργή γκρεμίζονται πάνω από τα ερημωμένα ιερά τους / Η βδελυρή μάσκα έχει πέσει, ο άνθρωπος μένει χωρίς σκήπτρο, λεύτερος, αδέσμευτος, αλλά άνθρωπος, ίσως, δίχως τάξη, δίχως φυλή και δίχως έθνος, λυτρωμένος από δέος, λατρεία, διάκριση,/ ο βασιλιάς του εαυτού του » Είναι ένας μεγάλος σταθμός στην Ιστορία της ανθρωπότητας « Αυτός ο συνδυασμός της Καρδιάς του Λαού με την καρδιά του ποιητή, θα είναι η Βολταϊκή στήλη του πολιτισμού. Οι ποιητές, οι φιλόσοφοι, οι στοχαστές, είναι οι υδρίες… Αγρύπνησα, υπηρέτησα, έκαμα ό,τι μπορούσα». (Β. Ουγκό) Έχουν περάσει διακόσια σαράντα τέσσερα χρόνια απ' το θάνατο του μεγάλου εγκυκλοπαιδιστή / διανοητή, Ζαν Ζακ Ρουσό (1712 1778) Η ζωή, το έργο του παρα μένουν επίκαιρα Γιατί ο διεθνισμός του Γάλλου οραμα τιστή, ταυτίστηκε με μια «παγκόσμια ολοκληρωτική δημοκρατία», με κέντρο τον Άνθρωπο: «Ο άνθρωπος γεννιέται ελεύθερος κι όμως παντού είναι αλυσοδεμέ νος » Ταυτίστηκε με τη διαλεκτική της Φιλοσοφίας Χωρίς να απεμπολήσει τη ζεστασιά για τους αδυνάτους / κολασμένους, της όποιας εποχής Στον επαναστατικό 18ο αιώνα, η πλούσια βιβλιογραφία του αντιπροσωπεύει την αγωνία του λαού για το αύριο. «Η πιο δυνατή επί δραση που ασκήθηκε στο ανθρώπινο πνεύμα, ύστερα από τον Καρτέσιο, είναι αναμφισβήτητα του Ρουσό» (Μπέρξον) Ο Πούσκιν, τον αποκαλούσε «υπερασπιστή της ελευθερίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» Η θε μελίωση της Γαλλικής Επανάστασης του 1789, πήρε σάρκα και οστά, απ' το φιλοσοφικό έργο του. Ο Λένιν ανέφερε πως: «όποιος γνωρίζει τα έργα του Ρουσό, κα τέχει το κλειδί της πολιτικής θεωρίας της Γαλλικής Επα νάστασης, είναι οικουμενικός » Τον διάβασαν οι μετέπειτα φιλόσοφοι και τον θαύ μασαν οι λογοτέχνες Οι προοδευτικοί διανοούμενοι, οι επαναστάτες του 1905 στη Ρωσία, ανέλυσαν το κεντρι κό στίγμα του έργου του στον καταπιεσμένο λαό, που ζούσε κάτω απ' το κνούτο του τσάρου Αρκετοί επανα στάτες συγγραφείς μετέφρασαν το «Κοινωνικό Συμβό λαιο», την «Ανισότητα των Ανθρώπων» Μέσα απ' τις φυλακές ο Τσερνιτσέφσκι έγραψε τη βιογραφία του. Τον χαρακτηρίζει σαν «βαθύ εκφραστή των ανθρώπινων δικαιωμάτων / αισθημάτων που η καρδιά του ήταν πλημμυρισμένη από την αγάπη του για το λαό» Κι ο Λ Τολστόι έγραφε: «Δεν τον θαύμαζα τον λάτρευα σα θεό» Ο Γκαίτε τον αποκαλεί «ανυπέρβλητο σοφό» Ο Σίλερ, του αφιερώνει ποιήματα θερμά. Η δημοκρατική άποψη του Ρουσό συγκρούστηκε με την κρατούσα εξουσία (Λουδοβίκων) Ο Ρουσό, στηρίζεται πάνω στην εξέλιξη της διαλεκτικής Τολμάει να διακηρύξει τα δι καιώματα των λαών! Ν' αντισταθούν, στην όποια κατα πίεση, των ευγενών κλήρου βασιλιάδων φεου δαρχών. Ο Μαρξ επέκτεινε την άποψη του Ρουσό: «Ένας λαός που καταπιέζει άλλον δε θα ξέρει να 'ναι ελεύθερος» Το μεγάλο κακό έλεγε είναι η ανισότητα «Η προέλευση της ιδιοκτησίας, δεν είναι προϊόν της ερ γασίας, αλλά της εκμετάλλευσης», έλεγε Συμπίπτει με τα θεωρητικά κείμενα των Μαρξ Ένγκελς Λένιν, εν σπέρματι… διαρκώς. Γι' αυτό, ο προοδευτικός χαρακτήρας της φιλοσο φίας του προκάλεσε την οργή της άρχουσας τάξης Τον θεώρησαν «επικίνδυνο» για το έργο «Ο Αιμίλιος»! «Η κατηγορία συνοψίζεται στο ότι τα βιβλία του είναι τολμηρά, "σκανδαλώδη", "ασεβή" και αποβλέπουν να κ α τ α σ τ ρ έ ψ ο υ ν τ η " χ ρ ι σ τ ι α ν ι κ ή θ ρ η σ κ ε ί α " » , έ λ ε γ ε ο αρχιεπίσκοπος των Παρισίων Τα έργα του κατάσχονται και καίγονται Συλλαμβάνεται, κλείνεται στη φυλακή Τον αφορίζουν / εξορίζουν Μέχρι το τέλος απαντάει

~ 1 0 ~ Α Ρ Θ Ρ Ο Γ Ρ Α Φ Ι Α τ 36 στους μαστιγωτές του λαού, όπως λέει Οι επιστολές απ' τα «Βουνά» θεμελιώνουν απαντήσεις προς τους σκευωρούς / επικριτές του Πάλεψε για το διαλεκτικό / διεθνιστικό έργο του, στο πνεύμα της «Ισότητας αδελφότητας ελευθερίας», μέχρι το τέλος του (8 7 1778). Έβαλε τη φιλοσοφική του σφραγίδα σε μια και νούρια θεωρία για την εξέλιξη μιας δημοκρατικής κοι νωνίας: Ότι «κυριαρχία ενυπάρχει στο λαό » Το σύγ χρονο, ανατρεπτικό πνεύμα του, εξέφραζε τους πό θους των λαών, δίχως την εκμετάλλευση ανθρώπου α π ό ά ν θ ρ ω π ο Ο δ ι ε θ ν ι σ μ ό ς τ ο υ Ρ ο υ σ ό , π α ρ α μ έ ν ε ι ιστορικά στην επικαιρότητα για φιλοσοφικές αναφο ρές, ως εργαλείο δράσης της παγκόσμιας εργατικής τάξης Ο στίβος Την πορεία της ζωής μου την χάραξαν οι δικές μου αντι φάσεις και όχι οι γραμμές των βεβαιοτήτων Γι’ αυτό και η τελική ευθεία μοιάζει τόσο τεθλασμένη που δεν γνωρίζεις πού και πώς ακριβώς τελειώνει η διαδρομή (Γιάννης Πανούσης) Ως ο ματωμένος μήνας η 11η Σεπτέμβρη του 1973 στη Χιλή, έχει καταγραφεί, στη συνείδηση του παγκόσμιου αντιφασιστικού εργατικού κινήματος Σαράντα εννέα χρόνια πέρασαν απ' το πραξικόπημα του φασίστα Αουγ κούστο Πινοτσέτ Έγινε με τις «ευλογίες» των ΗΠΑ σε αγαστή συνεργασία με την ντόπια αστική τάξη Η CIA με εκτελεστικό όργανο το στρατό της Χιλής δο λοφόνησαν τον Αλιέντε μέσα στο Προεδρικό Μέγαρο Ήταν οι απόφοιτοι αμερικανοί αξιωματικοί της Σχολής στη Διώρηγα του Παναμά, εκπαιδευμένοι στα πραξι κοπήματα, στην πάταξη του «εσωτερικού εχθρού» Ανέτρεψαν βιαίως τη συμμαχία της «Λαϊκής Ενό τ η τ α ς » Η « χ α μ έ ν η ε υ κ α ι ρ ί α τ η ς Χ ι λ ή ς » ε ί χ ε δ ώ σ ε ι στις 980 μέρες, «όνειρα», προοπτικές στις φτωχές λαϊκές τάξεις… Βάφτηκε στο αίμα όλη η Χιλή απ' το φασιστικό έρεβος Η ιστορική στιγμή της διακυβέρ νησης του Αλιέντε, αλλά και όσα διαδραματίστηκαν αποτελούν ιστορική γνώση για όλες τις προοδευτικές κ α ι ε π α ν α σ τ α τ ι κ έ ς δ υ ν ά μ ε ι ς Α π ο κ ά λ υ π τ ε μ ε τ α π ι ο μελανά χρώματα, ότι ο ιμπεριαλισμός δεν «παίζεται» ούτε με «ευχολόγια», ούτε με «συναλλαγές» παντός τύπου, αλλά, με τη διαρκή ταξική πάλη Οι σελίδες της εργατικής ιστορίας της Λατινικής Αμερικής, που έχουν καταγράψει τα γεγονότα, το αποδεικνύουν περίτρανα Η δράση του Κομμουνιστικού Κόμματος της Χιλής κα ταγράφει ότι καρπός της ριζοσπαστικοποίησης της κοι νωνίας είναι, οι πολύχρονοι λαϊκοί αντιιμπεριαλιστικοί αγώνες Φωτεινό παράδειγμα υπήρξε η Κουβανική Επα νάσταση το 1959 Για τη Χιλή τώρα: «ας πάψουν, πια οι κιθάρες / έχει η πατρίδα πένθος » Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Κίσινγκερ, δή λωνε δίχως προσχήματα: «Δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει να σταθούμε πα ράμερα Να παρακολουθούμε μια χώρα να μετατρέ πεται σε κομμουνιστική, λόγω της ανευθυνότητας του λαού της»!!! Και ευχόταν στον δικτάτορα: «Όπως ξέ ρετε, εμείς εδώ στις ΗΠΑ, κατανοούμε πλήρως τι προ σπαθείτε να πετύχετε. Σας ευχόμαστε καλή διακυβέρ νηση»! (Διάσκεψη του Οργανισμού των Αμερικανικών Κρατών, Σαντιάγκο της Χιλής, 8 του Ιούνη 1974, πα ρουσία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ΔΝΤ) Το ΔΝΤ, όργανο των ιμπεριαλιστικών κατευθύνσε ων, οδηγούσε τη χούντα σε αντιλαϊκές αντιδημοκρα τικές προοπτικές θανάτου: «Είναι μια καλοδεχούμενη αλλαγή, από τις χαοτικές συνθήκες που επικρατούσαν στο τέλος της διακυβέρνησης από τον Αλιέντε Έχου με πραγματικά εντυπωσιαστεί από τον υπουργό Οικο νομικών Ένα ευφυές δυναμικό μέλος της Δεξιάς, που παρ' όλα αυτά έδειξε κάποια ευαισθησία στα κοινωνικά ζητήματα (!)», δήλωσε μετά το πραξικόπημα του Πινο τσέτ ο επικεφαλής του ΔΝΤ, Κάρλος Σανσόν, στο αι ματοβαμμένο Σαντιάγκο Με την καθοδήγηση του ΔΝΤ, οι ντόπιοι καπιταλι στές στη Χιλή του Πινοτσέτ μείωσαν ραγδαίως τα με ροκάματα Υποτίμησαν το σκούδο, εφαρμόζοντας το πρώτο «νεοφιλελεύθερο πείραμα» Το Φλεβάρη του 1974, το ΔΝΤ δίνει το πρώτο δάνειο στη χούντα Ο μονεταριστής αμερικανός της Σχολής του Σικάγου Μίλτον Φρίντμαν, επισκέπτεται τον Απρίλη του 1975 τη Χιλή Ως εκπρόσωπος του ΔΝΤ έλεγε: «Το ΔΝΤ ανησυχεί ότι οι μισθοί είναι αρκετά υψηλοί». Ζη τούσαν ακόμη μεγαλύτερη φτώχεια για τους πολλούς υπέρ των ολίγων Φυσικά, δεν έβγαζαν κουβέντα για τους θαλάμους βασανιστηρίων, τα εκτελεστικά αποσπά σματα, τους ομαδικούς τάφους! (Τους εργάτες αντιστα σιακούς τους έθαβαν στα ορυχεία νίτρου και χαλκού) Η εφαρμογή της οικονομικής «πολιτικής σοκ» του χ ο υ ν τ ι κ ο ύ υ π ο υ ρ γ ο ύ Ο ι κ ο ν ο μ ί α ς Χ ό ρ χ ε Κ ά ο υ α ς ( π ρ ώ η ν σ τ ε λ έ χ ο υ ς τ η ς Δ ι ε θ ν ο ύ ς Τ ρ ά π ε ζ α ς ) ε ί χ ε τ α « α ν ά λ ο γ α » α π ο τ ε λ έ σ μ α τ α υ π έ ρ τ ω ν α μ ε ρ ι κ α ν ι κ ώ ν πολυεθνικών εταιρειών Το ακαθάριστο εθνικό προϊόν έπεσε κατά 20% Η ανεργία ανέβηκε στο 25% Η βιο μηχανική παραγωγή, παρά τα πλούτη που συσσωρεύ τηκαν υπέρ του κεφαλαίου, έπεσε κατά 23% Οι μισθοί συμπιέστηκαν Το ΔΝΤ δήλωνε: «Ένα μεγάλο επίτευγ μα της οικονομικής πολιτικής της Χιλής»! Η έκθεση της Διεθνούς Τράπεζας έδινε συγχαρητήρια στη χούν τ α γ ι α τ ο « χ ω ρ ί ς π ρ ο η γ ο ύ μ ε ν ο ο ι κ ο ν ο μ ι κ ό " θ α ύ μ α " στην ιστορία της Χιλής». Η λαϊκή Χιλή ηττήθηκε πο λιτικά, κοινωνικά, ηθικά Μαζί με τη θυσία τριών γε νεών βίωσε τη μεγαλύτερη πτώση και την απελπισία: 3 500 νεκροί, 250 000 εξόριστοι, δολοφονίες καλλιτε χνών, όπως ο Βίκτωρ Χάρα, οι αγνοούμενοι Οι χούντες και οι ιμπεριαλιστικοί οικονομικοί ορ γανισμοί (βλ ΔΝΤ) είναι ταυτόσημα του αίματος, της διαρκούς καταπίεσης, της παγκόσμιας φτώχειας (υπ' αριθμόν ένας τρομοκράτης) Στους δρόμους, στα ερ γοστάσια, στα χωράφια, στα σκοτεινά και υγρά κρα τητήρια, έχασαν τη ζωή τους χιλιάδες αγωνιστές της δημοκρατίας, απ' τις αιματοβαμμένες ορδές του ΔΝΤ, της αμερικανόπνευστης χούντας του Πινοτσέτ Παναγιώτης Καραβασίλης ~ ~ ~ Η Χιλή του 1973 ~ ~ ~

~ 11 ~ Α Ρ Θ Ρ Ο Γ Ρ Α Φ Ι Α2022 Ένας πρώην κλόουν, Πρόεδρος χώρας, φαίνεται ότι έχει σύρει τη Δύση στη δύση της, ενεργούμενο της υπερδύναμης που φαντασιώνεται και επιδιώκει με όλα τ α μ έ σ α έ ν α ν μ ο ν ο π ο λ ι κ ό κ ό σ μ ο Ο π ρ ό ε δ ρ ο ς Ζ ε λ έ ν σ κ υ , π ρ ο ι ό ν τ η ς λ ε γ ό μ ε ν η ς « π ο ρ τ ο κ α λ ι ά ς ε π α ν ά σ τ α σ η ς » , δ η λ μ ι α ς ε ξ έ γ ε ρ σ η ς κ α τ ά τ ο υ φ ί λ α π ρ ο σ κ ε ί μ ε ν ο υ σ τ η Ρ ω σ ί α ν ό μ ι μ ο υ π ρ ο έ δ ρ ο υ τ η ς χώρας, που υποκινήθηκε και οργανώθηκε από τη CIA, και εκτελέστηκε από τους φασίστες της Αζόφ, σέρνει α π ό τ η μ ύ τ η τ η ν π ο λ ύ γ λ ω σ σ η , π ο λ ύ γ ν ω μ η κ α ι π ο λ υ δ ι α σ π α σ μ έ ν η Ε Ε , π ο υ κ υ β ε ρ ν ι έ τ α ι α π ό ν ά ν ο υ ς πολιτικούς Η σύντομη ιστορία της Ουκρανίας είναι γνωστή Περιφέρεια της ΕΣΣΔ, ανεξαρτητοποιήθηκε ως χώρα μετά την κατάρρευση της τελευταίας Τι είδους χώρα είναι αυτή μας το έχουν πει σε ανύποπτο χρόνο δυο γνωστοί Ρώσοι αντιφρονούντες, ο Αλεξάντερ Σολτζενίτσιν και ο Γιόζεφ Μπρότσκυ, που επέμεναν ότι η Ουκρανία είναι αναπόσπαστο μέρος της Ρωσικής ιστορίας Και, φυσικά, δεν είναι οι μόνοι Άλλωστε, η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού της είναι Ρώσοι Ορθόδοξοι και οι υπόλοιποι Πολωνοί Καθολικοί, κάτοικοι του τμήματος της Πολωνίας που προσαρτήθηκε στο Ουκρανικό τμήμα επί Σοβιετικής Ένωσης Οι Πολωνοί αυτοί πολέμησαν μάλιστα στο πλευρό του Χίτλερ, εξ ου και η ναζιστική και φασιστική παράδοση της πιο συντηρητικής μερίδας τους του Αζόφ, που αποτελούν και στρατιωτικά οργανωμένο τμήμα, το οποίο έπαιξε σημαντικό ρόλο μετά την ανακήρυξη της αυτονομίας των δύο περιοχών ανατολικά της χώρας, Ντονέσκ και Λουγκάνσκ Σύμφωνα με γενικά αποδεκτή άποψη, οι της Αζόφ, μετά την συμφωνία του Μινσκ που κατοχύρωσε την αυτονομία των δύο περιοχών το 2014, ξεκίνησαν την γενοκτονία των Ρωσόφωνων, με θύματα 14000 ανθρώπους, για τους οποίους δεν ενδιαφέρθηκε κανένας στη Δύση Σε όλες αυτές τις εξελίξεις, είναι απορίας άξιο που η Ρωσία δεν επενέβη νωρίτερα για να προστατεύσει τον Ρωσόφωνο πληθυσμό των περιοχών αυτών Ατυχώς, μάλλον πίστεψε τις συμφωνίες του Μινσκ, τις οποίες η Δύση έγραψε στα παλιά της υποδήματα, και άφησε τον Ζελένσκυ να αλωνίζει πράγμα που τελικά οδήγησε στις τρέχουσες εξελίξεις, με τη Ρωσία να αναγνωρίζει τις περιοχές αυτές ως ανεξάρτητες δημοκρατίες, και να εισβάλλει στην Ουκρανία Ο ι μ έ χ ρ ι τ ώ ρ α π ι ο σ η μ α ν τ ι κ έ ς ε ξ ε λ ί ξ ε ι ς συνοψίζονται παρακάτω: 1 Οι βαριές κυρώσεις που επιβλήθηκαν στην Ρωσία, δεν φαίνεται να έχουν κάποια εμφανή αποτελέσματα για τη Δύση Αντίθετα, η Ρωσία αύξησε τα έσοδά της κατά δεκάδες δις Ευρώ 2 Η Ρωσία σφίγγει τις στρόφιγγες των καυσίμων κ α ι α υ ξ ά ν ε ι τ ι ς τ ι μ έ ς , μ ε σ υ ν έ π ε ι α μ ι α π ρ ω τ ο φ α ν ή ενεργειακή κρίση με δραστική αύξηση των τιμών για τους πολίτες 3 Κ α λ π ά ζ ω ν π λ η θ ω ρ ι σ μ ό ς π α ν τ ο ύ κ α ι ε λ λ ε ί ψ ε ι ς ορισμένων ειδών Διαβλεπόμενη οικονομική στασιμό τ η τ α , α ν α τ α ρ ά ξ ε ι ς σ τ α χ ρ η μ α τ ι στήρια 4 Το, κατά τον πρόεδρο Μα κρόν σε σχετικά πρόσφατη δήλω σ ή τ ο υ , « ε γ κ ε φ α λ ι κ ά ν ε κ ρ ό Ν Α Τ Ο » , ξ α φ ν ι κ ά ν ε κ ρ α ν α σ τ ή θ η κ ε και ο «υπάλληλός» του ΓΓ λύνει και δένει τώρα στην Ευρώπη Ταυ τ ό χ ρ ο ν α ο ι δ α π ά ν ε ς γ ι α ε ξ ο π λ ι σ μ ο ύ ς δ ε ν έ χ ο υ ν π ρ ο η γ ο ύ μ ε ν ο Η αλλαγή του Δόγματος απέναντι στη Ρωσία έχει επιβάλλει τη δημιουργία ενός ετοιμο πόλεμου ΝΑΤΟικού στρατού 300 000 στην Ευρώπη 5 Αντίθετα με τις συνθήκες μετά τον Β’ ΠΠ, η Γερ μανία επανεξοπλίζεται και αποκτά δικές της ένοπλες δυνάμεις Ήδη η κυβέρνηση αποφάσισε έναν προϋπο λογισμό 300 δις Ευρώ γι’ αυτόν τον σκοπό 6. Ο Πάππας Φραγκίσκος δήλωσε ότι το ΝΑΤΟ προ κάλεσε την εισβολή των Ρώσων στην Ουκρανία 7 Ένας πακτωλός χρημάτων εισρέει στην Ουκρα νία μαζί με βαριά όπλα Ο Ζελένσκυ εκβιάζει την Δύση για όλο και περισσότερα. 8 Παράπλευρη απώλεια είναι και ο αποκλεισμός χι λιάδων τόνων σιτηρών της Ουκρανίας στις αποθήκες κάτι που δημιουργεί κινδύνους και επισιτιστικών κρί σεων σε πολλά μέρη του κόσμου. Αυτές και άλλες είναι οι συνέπειες της επιμονής μερικών να ενταχθεί η Ουκρανία στο ΝΑΤΟ και να ανα πτύξει και πυρηνικά όπλα, στο υπογάστριο της Ρωσίας Ο κίνδυνος ενός πυρηνικού ολοκαυτώματος δεν έχει αποκλειστεί εντελώς Στη σκιά όλων των παραπάνω, μπαίνει το ερώτημα: άξιζε πραγματικά όλη αυτή η παγκόσμια αναστάτωση με το τεράστιο άμεσο και έμμεσο κόστος για πολλούς και μια μακρά περίοδος ψυχρού πολέμου για χάρη του κ Ζελένσκυ; Ποιος κερδίζει από αυτή την πρωτοφανή αναταραχή και ποιος είναι ο μεγάλος χαμένος; Κερδισμένος είναι οι ΗΠΑ: Πρώτο και πιο σπουδαίο, έβαλε την Ευρώπη στο μαντρί του ΝΑΤΟ και σε μια κούρσα εξοπλισμών που υποθηκεύει την ανάπτυξη Δεύτερο, επέβαλε ένα μόνιμο φόβο της Ευρώπης για τη Ρωσία και έτσι αποκλείεται για το ορατό μέλλον μια στρατηγική προσέγγιση και συνεργασία, ώστε να μπορεί να να στραφεί πιο ενεργά στην αντιμετώπιση του μεγάλου της ανταγωνιστή, της Κίνας, που σύντομα σχεδιάζει ένα άλλο ΔΝΤ με προίκα 4 τρις δολάρια και ένα άλλο αποθεματικό νόμισμα Έτσι, επίσημη αίτηση για ένταξη στους ΒRICS έχουν καταθέσει το Ιράν και η Αργεντινή, πρόθεση ένταξης έχουν εκδηλώσει επί σης, η Τουρκία, το Μεξικό, η Ινδονησία, και το Μπαγ κλαντές, ενώ θετικά εξετάζουν το ενδεχόμενο έντα ξης το Ιράκ, η Αίγυπτος, η Συρία, η Νιγηρία το Σουδάν και το Πακιστάν Όλες αυτές οι κινήσεις έχουν ανη συχήσει σφόδρα τις ΗΠΑ Τρίτο, γιατί έτσι, οι ΗΠΑ αναδεικνύονται σε παγ κόσμιο ρυθμιστή της ενέργειας Και ο χαμένος; Όχι βέβαια η Ρωσία, αλλά η Ευρώπη ΜΩΡΑΙΝΕΙ ΚΥΡΙΟΣ ΟΝ ΒΟΥΛΕΤΑΙ ΑΠΩΛΕΣΑΙ (Ένα πιο προσεκτικό κοίταγμα του πολέμου στην Ουκρανία)

~ 1 2 ~ Α Ρ Θ Ρ Ο Γ Ρ Α Φ Ι Α τ 36 και ιδιαίτερα η ΕΕ, όχι μόνο γιατί οδηγήθηκε σε ένα ενεργειακό χάος από το οποίο δεν θα ξεφύγει ποτέ παραμένοντας ενεργειακός επαίτης των ΗΠΑ Κυρίως γιατί αρνείται να συνειδητοποιήσει ότι η Ρωσία είναι Ε υ ρ ώ π η κ α ι μ ε α υ τ ή ν μ έ λ ο ς ή τ ο υ λ ά χ ι σ τ ο ν ε ν ε ρ γ ό στρατηγικό εταίρο θα μπορούσε να εξελιχθεί σε έναν αναμφισβήτητα ισχυρό διεθνή πόλο, ισχυρότερο των ΗΠΑ Γιατί θα διέθετε τεχνολογίες αιχμής, ενέργεια, ισχυρή βιομηχανία, πολιτισμό, στρατιωτική και πυραυ λική ισχύ και τελικά, αναμφισβήτητο πολιτικό κύρος και δύναμη Δυστυχώς όμως, η Ευρώπη διάλεξε το τέλος της, η Δύση την παρακμή της Η Ανατολή ανατέλει Και γιατί όλα αυτά; Διότι, ΜΩΡΑΙΝΕΙ ΚΥΡΙΟΣ ΟΝ ΒΟΥΛΕΤΑΙ Α Π Ω Λ Ε Σ Α Ι ! Μ ε ν ά ν ο υ ς η γ έ τ ε ς , η Ε Ε δ ε ν μ π ο ρ ε ί ν α πάει μπροστά Η θεωρία των αποφάσεων προσδιορίζει, ότι, πέρα από τα προσδοκώμενα αποτελέσματα μιας απόφασης, πρέ π ε ι ε π ί σ η ς ν α ε κ τ ι μ η θ ο ύ ν κ α ι ο ι π ι θ α ν έ ς σ υ ν έ π ε ι έ ς της Η Δύση, παίρνοντας την μεγάλη, αλλά κατά την άποψή μου ανόητη απόφαση να «τιμωρήσει» τον Πού τιν για την εισβολή στην Ουκρανία, δεν εκτίμησε ούτε τα προσδοκώμενα αποτελέσματα ούτε όμως και τις συνέπειες Έτσι, άκριτα επέβαλαν όλες τις κυρώσεις, με την πεποίθηση ότι θα «λυγίσουν τον Πούτιν», ότι θα καταστραφεί η Ρωσική οικονομία Τι κατάφεραν; το εντελώς αντίθετο: και η Ρωσική οικονομία κέρδισε από τις κυρώσεις και ο Πούτιν «ζει και βασιλεύει» Αν τίθετα, η Δύση και ιδίως η Ευρώπη δεινοπαθεί και απο σταθεροποιείται Αν αυτό δεν είναι το μεγάλο μπού μερανγκ, τότε πρέπει να αλλάξει ο ορισμός του μπού μερανγκ! Το ατύχημα είναι, ότι η Ε Ε και η Ευρώπη γενικό τερα, δεν αντιλήφθηκαν από την αρχή τις στοχεύσεις των Η Π Α με την νεκρανάσταση του ΝΑΤΟ και την άνευ όρων βοήθεια προς την Ουκρανία Οι Η Π Α στό χευσαν «μ’ ένα σμπάρο, δυο τρυγόνια», δηλ και τη Ρωσία στόχευσαν αλλά και την Ευρώπη κατάφεραν να «καθίσει στ’ αυγά της», δηλ. να μην παίρνει πολύ αέρα, δηλ με το Ευρώ να μην απειλεί το δολάριο, με ό,τι αυτό μπορεί να αντιληφθεί κανείς ότι σημαίνει ‘Έτσι, έβαλαν την Ευρώπη στο καλάθι τους με το υγροποι ημένο αέριο και με την μεγάλη κούρσα των εξοπλι σμών για ν’ αντιμετωπιστεί ο «κοινός εχθρός» η Ρωσία! Όποίος κυνισμός, που απέφερε βέβαια τα αποτελέ σματά του, αφού η Ευρώπη, τώρα, τρέχει και δεν φτά νει. Τιμωρεί τη Ρωσία χωρίς αποτέλεσμα, και τιμωρεί ται με την ενεργειακή ένδεια που της επέβαλε ο Πού τιν Και πού είσαι ακόμα, να δούμε τι θα γίνει τον χει μώνα Η Δύση και ειδικότερα η Ευρώπη περίμεναν ότι ο Πούτιν θα πέσει Ότι ο Ρωσικός λαός θα ξεσηκωθεί Κάνοντας το μεγάλο λάθος να πιστέψουν ότι Ρωσικός λαός είναι ένα άθροισμα από πολλούς αντι Πούτιν του τύπου Νοβάλντι, τον οποίο κατασκεύασαν ως δήθεν αντικαθεστωτικό για θα δημιουργεί μονίμως προβλή ματα στον Πούτιν και ίσως και με τη βοήθεια της CIA να οργάνωνε κάποια πορτοκαλλιά εξέγερση όπως στην Ουκρανία και να ανέτρεπε τον Πούτιν, εγκαθι στώντας ένα φιλοδυτικό καθεστώς που θα συνέχιζε τ ι ς « μ ε τ α ρ ρ υ θ μ ί σ ε ι ς » τ ο υ μ ε θ ύ σ τ α κ α Γ ι έ λ τ σ ι ν , π ο υ επιχείρησε να μετατρέψει την καταρρέουσα Σοβιετική Έ ν ω σ η σ ε μ ι α δ η μ ο κ ρ α τ ί α Κ ό κ α Κ ό λ α κ α ι Μ α κ ν τ ό ναλντς Ευτυχώς για τη χώρα, που υπήρξε ο πατριώτης Πούτιν που όχι μόνο έσωσε τη χώρα από την διάλυση, αλλά και την μετέτρεψε σε μία κραταιά χώρα Το πόσο κραταιά αποδεικνύεται από το γεγονός ότι, παρ’ όλες τις ασφυκτικές κυρώσεις της Δύσης και την αιμορρα γία του πολέμου στην Ουκρανία το ΑΕΠ της μεγεθύ νεται, ενώ ο Ρωσικός λαός στη συντριπτική του πλει οψηφία στηρίζει τον Πούτιν, ο οποίος μάλιστα, ύστερα από την αξίωση η Δύση να πληρώνει τις αγορές της ενέργειας σε Ρούβλια, πρόσφατα αρχίζει να κλείνει τις στρόφιγγες της ενέργειας ενώ, παράλληλα, αυξά νει τις τιμές, δημιουργώντας μια άνευ προηγουμένου κρίση σε όλη την Ευρώπη με τους νάνους ηγέτες που έχουν μεταβληθεί σε σφογγοκολλάριους του Μπάιν τεν, υποθηκεύοντας επικίνδυνα την ανάπτυξη των χω ρών τους Αν το «παιχνίδι» αυτό δεν λέγεται Μεγάλο Μπούμερανγκ, πώς λέγεται; Δεν αρέσει στη Δύση ο «δικτάτορας» Πούτιν γιατί υπήρξε αρχηγός των μυστικών υπηρεσιών της Σ ΄Ενω σης, τους άρεσε όμως ο πατέρας Μπόλυς, που πριν γίνει πρόεδρος των ΗΠΑ ήταν αρχηγός της CIA Λη σμόνησαν όμως στη Δύση, ότι ο Ρωσικός λαός με τον πατριωτισμό του, την αντοχή του και με τα πάνω από 20 εκ νεκρούς του νίκησε τελικά τον Χίτλερ εξασφα λίζοντας την ελευθερία και σε όλους τους παραδομέ νους ή κατακτημένους Ευρωπαϊκούς λαούς! Οι οποίοι, πριν αλέκτορα φωνήσαι, έκαναν το μεγάλο, το ολισθη ρό λάθος να επιβάλουν εμπάργκο ακόμα και στα μπα λέτα Μπολσόι και στην παράσταση Πόλεμος και Ειρήνη και στα βιβλία του Ντοστογιεύσκι γατί είναι έργα Ρώ σων συγγραφέων! Οποία καταισχύνη για τις χώρες της Ευρώπης που θέλουν να λέγονται πολιτισμένες Έτσι κατάφεραν αυτό που στόχευαν οι Η Π Α , να εξαγριώ σουν δηλ. τους Ρώσους πολίτες που είναι και δικαιούν ται να είναι περήφανοι για τον πολιτισμό τους Να τους εξαγριώσουν, όχι όμως κατά του Πούτιν αλλά κατά της Δύσης Και όλα για τον γελοίο Ζελένσκυ, που ζη τάει ακόμα περισσότερες κυρώσεις στη Ρωσία και πε ρισσότερα όπλα Το Μεγάλο Μπούμερανγκ, ήρθε να θυμίσει Ευρώπη για μια ακόμα φορά, ότι η Ρωσία είναι τμήμα της Ευ ρώπης. Όχι όμως μιας Ευρώπης ανόητων, νάνων ηγε τών και λαών χωρίς μνήμη, αλλά μιας Ευρώπης που δ ι ε κ δ ι κ ε ί έ ν α ν δ ι α φ ο ρ ε τ ι κ ό ρ ό λ ο σ τ η ν ι σ τ ο ρ ί α α π ό εκείνον που της προσδιορίζουν οι Η Π Α και το ΝΑΤΟ Δυστυχώς, το παιχνίδι το έχασαν και τώρα πληρώνουν τ ι ς σ υ ν έ π ε ι ε ς , π ο υ ε ί ν α ι ο δ υ ν η ρ έ ς γ ι α τ ο υ ς λ α ο ύ ς Συμφωνώ ότι ήταν λάθος η εισβολή, όμως συντάσσο μαι με κείνους, που, όπως και ο Πάπας Φραγκίσκος, πιστεύουν ότι την προκάλεσαν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ Θανάσης Φροντιστής Δρ Οικονομολόγος Συγγραφέας ~ ~ ~ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΠΟΥΜΕΡΑΝΓΚ ~ ~ ~

~ 1 3 ~ Α Ρ Θ Ρ Ο Γ Ρ Α Φ Ι Α2022 Απίστευτο έγκλημα! Και όμως αληθινό! Φεύγοντας οι ναζήδες από την Πελοπόννησο έριξαν όλα τα τρένα που βρήκαν μέσα στον Ισθμό της Κορίνθου! Και μάλιστα αρ κετά από αυτά, γεμάτα με επιβάτες! Οι επιβάτες ήτανε δημοκρατικοί ιταλοί στρατιώτες κρατούμενοι των ναζή δων γερμανών που μέχρι τότε τους βοηθούσαν αναγ καστικά σε όλες τις ειρηνικές τους δουλειές (μαγειρεία, αρτοποιεία, σκαψίματα, χτισίματα κι ό,τι άλλο μπορείς να φανταστείς) με μόνη τους απολαβή την τροφή από τα ναζιστικά αποφάγια τους Αλλά δε βρήκαν εκεί έτσι τραγικό και μαρτυρικό θάνατο μόνο οι ιταλοί δημοκρα τικοί στρατιώτες αιχμάλωτοι πολέμου Φρόντισαν οι να ζήδες μέσα στα βαγόνια αυτά που γκρέμισαν στον Ισθμό να είναι και οι πιο στένοι έλληνες συνεργάτες τους, προδότες, δολοφόνοι και βασανιστές του ελληνικού λα ού Για να μην αποκαλύψουν τα μυστικά και φανερά να ζιστικά εγκλήματά τους, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας των οποίων εκτελεστές ήτανε πολλές φορές οι ίδιοι τούτοι οι συνεργάτες τους προδότες Αυ τό το έκαναν για να γλιτώσουν το σαρκίο τους από τα μελλοντικά δικαστήρια που θα δίκαζαν τους ναζί μετέ πειτα για τα φριχτά εγκλήματα πολέμου που διέπραξαν, όπως στη δίκη της Νυρεμβέργης Δεν τα πιστεύετε όλα αυτά; Διαβάστε πιο κάτω τις μαρτυρίες Δείτε τα φιλμς που είχαν το εγκληματικό θράσος να τραβήξουν οι ίδιοι οι ναζήδες (υπαρχούν και στο διαδίκτυο). Μαρτυρία δημοσιευμένη στην εφημερίδα της Πά τρας “ΗΜΕΡΑ” το 1951, από τον δημοσιογράφο ΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΗ σε συνέντευξη με τον μηχανοδηγό του τρένου ΤΑΚΗ ΠΑΠΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟ Λέει ο Τάκης Παπαγγελό πουλος: «(…) Ήμουν στο Αίγιο εκείνη την ημέρα. Με φωνάξανε να οδηγήσω ένα τρένο με καμιά σαρανταριά βαγόνια Μέχρι την Κόρινθο, μου ’πανε Δεν ήξερα από που ήρθε Σε πολλά βαγόνια είχε ιταλούς αιχμάλωτους Ήτανε πάνω απο 250 Ίσως θα ’ταν 270 280 Άλλοι κου βέντιαζαν σιγά σιγά, άλλοι σιγοτραγουδούσανε. Όταν τους είδα στον σταθμό Στην αρχή δεν ήθελα να πάω Ήμουν κουρασμένος Είχα μέρες να κοιμηθώ καλά από την πολλή υπηρεσία Μα δεν υπήρχε άλλος Οι Γερμανοί που συνοδεύανε το τρένο φαίνονταν βιαστικοί Όταν ανεβήκαμε στη μηχανή, κάθισαν δύο κοντά μου με τα όπλα στο χέρι Σ’ όλο το ταξίδι, λέγανε Φαίνεται ότι δε συμφωνούσαν Όλο κουβεντιάζανε κι όλο κοιτάζανε ανήσυχα κι απ’ τις δυο μεριές του δρόμου Κοντά στην Ακράτα με νοήματα μου ’δωσαν να καταλάβω ότι η γραμμή σε κάποιο σημείο ήτανε χαλασμένη Εγώ το ’ξε ρα αυτό και πέρασα από ’κει το τρένο με “βήμα πεζού” Κοντεύαμε να φτάσουμε στην Κόρινθο όταν μου δωσα νε διαταγή να τραβήξω για τον Ισθμό Γνώριζα ότι η γέ φυρα ήταν κομμένη κι άρχισα να σκέφτομαι τι θέλουν να κάμουν Αυτοί όλο και με πρόσεχαν περισσότερο Τα πιστόλια δεν τα ’βαλαν στην τσέπη τους Καμιά φορά με μισά ελληνικά που ήξερε ο ένας, με μισά ιταλικά που ήξερε ο άλλος και με χειρονομίες, με ’καναν να κατα λάβω τι “καταστροφή” θέλαν να κάμουν Μου ’πανε να λιγοστέψω ταχύτητα να πηδήξουμε κάτω, όταν θα πλη σιάζαμε εκεί που ήταν κομμένη η γραμμή και να αφή σουμε το τρένο να πάει στον γκρεμό Έτσι και έγινε Όταν πήδησα από τη μηχανή έτρεξα προς τα πίσω Έκλεισα τα μάτια μου να μην δω την καταστροφή Άκουσα την κουτρουβάλα που έκαναν τα βαγόνια Σκέ φτεσαι 120 μέτρα ύψος! Αυτοί οι άνθρωποι, δηλαδή, που ήτανε μέ σα πήγαν απο συγκοπή στον αέρα Τους Γερμανούς τους έχασα. Άκουσα εκρήξεις, σωστές βρον τές Χώματα να κατρακυλάνε Έλεγα πως ήρθε η “συντέλεια” του κόσμου Γύρισα από ’κει, ποδαρό δρομο μέχρι την Πάτρα…» Α π ό τ η ν π α τ ρ ι ν ή ε φ η μ ε ρ ί δ α ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ Τρίτη 16/2/1988, διαβάζουμε μεταξύ των άλλων: «Της ΒΙΚΥΣ ΜΑΡΚΑΚΗ ανταποκρίτριας στη Ρώμη: ( ) Τον Οκτώβριο του ’44 στις αρχές του μήνα, οι ναζί καταπόντησαν στη διώ ρυγα ένα τρένο, 40 περίπου βαγόνια, με κρατούμε νους Ανάμεσά τους υπήρχανε και 300, ίσως και πε ρισσότεροι, Ιταλοί ( ) Ο μηχανοδηγός (Τάκης Παπαγ γελόπουλος) για να ξεπεράσει το σοκ νοσηλεύτηκε α ρ γ ό τ ε ρ α σ ε ν ε υ ρ ο λ ο γ ι κ ή κ λ ι ν ι κ ή Π ε ρ ι γ ρ ά φ ε ι τ η ν “πτώση” των 120 μέτρων του τρένου με μία μόνο λέξη: ΦΡΙΚΗ!! Σώματα, σίδερα, και μαζί εκρήξεις, φαίνεται ότι το τρένο μετέφερε και πυρομαχικά, είναι ό,τι έχε μείνει χαραγμένο στη μνήμη του » Από το βιβλίο του ιταλού Φράνκο Ρομάνο: “Μια απέ ραντη αγάπη ο τελευταίος πόλεμος στην Ελλάδα 1941 44” 2004. «(…) Έκαναν όμως και μια άλλη εγκληματική πράξη, κατά τη στιγμή της αναχώρησής τους από την Κόρινθο, στις 3 Οκτωβρίου 1944, στις δώδεκα και τριάν τα ακριβώς Εκκένωσαν το στρατόπεδο (στο Ναύπλιο), συγκέντρωσαν ιταλούς κρατούμενους και τους εξαπά τησαν λέγοντας ότι θα τους έστελναν πίσω στην Ιταλία μόλις θα εγκατέλειπαν την Ελλάδα Τους ανέβασαν στο τρένο, σπρώχνοντάς τους για να χωρέσουν όλοι Στη συνέχεια οδήγησαν το τρένο αφού πρώτα τοποθέτη σαν νάρκες πάνω στη γέφυρα (του Ισθμού) Μόλις κα τέβηκε ο οδηγός και οι βοηθοί, το ανατίναξαν. Οι καρότσες έπεσαν στο κανάλι, αναποδογύρισαν και το έφραξαν τελείως Ήταν μια εκατόμβη νεκρών Απ’ τους χίλιους εξακόσιους και περισσότερους στρατιώτες δεν σώθηκε κανένας Αυτό ήταν το τελευταίο κατόρθωμα του γερμανικού αρχηγείου Τώρα μπορούσαν να απο χωρήσουν περήφανοι Ανάμεσα σε αυτούς θα ήμουν κι εγώ αν δεν είχα κατορθώσει να το σκάσω » Δεν γκρέμισαν μόνο αυτά τα δύο τρένα στον Ισθμό Γκρέμισαν σχεδόν και όλα τα τρένα που βρήκανε στην Πελοπόννησο μέσα σε αυτό το κανάλι Με επιβάτες κρατούμενους ή και με άδεια βαγόνια Όπως δείχνει και το σχετικό φιλμ που τράβηξαν οι ίδιοι οι ναζί για να υπερηφανεύονται για τα κατορθώματά τους (τμήμα του οποίου υπάρχει διαθέσιμο στο διαδίκτυο) Για αυτά και για παρά πολλά ακόμα άλλα εγκλήματα πολέμου, κατά του πολιτισμού και της ανθρωπότητας, οι ναζί δεν έδωσαν λόγο ούτε δικάστηκαν ποτέ. Ούτε αυτό θα γίνει πια ποτέ Μα το χειρότερο είναι πως και σή μερα ακόμα υπάρχουν ζηλωτές των ναζί, που επιθυ μούν και ευελπιστούν να κάνουν τα ίδια και χειρότερα Χαρακτηριστικό είναι το σύνθημά τους που γράφουν και φωνάζουν και λένε συνέχεια: “To καλύτερο σαπούνι μ α ς τ ο κ ά ν ε ι τ ο κ ο μ μ ο ύ ν ι ” Α υ τ ά ό λ α δ ε ν ε ί ν α ι α π ί στευτα κι όμως αληθινά; Τίτος Κοκκινέας ( ρ ρ ς χ ) ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΤΩΝ ΤΡΕΝΩΝ (Μαρτυρίες και σχόλια)

~ 1 4 ~ Ε Π Ι Κ Α Ι Ρ Α - Ε Π Ε Τ Ε Ι Α Κ Α τ 36 Έληξε με επιτυχία το ΣΤ' Διεθνές Απάνθισμα Λογοτε χνίας, ένας θεσμός που έθεσε από την αρχή ως στόχο να καλύψει ένα μεγάλο κενό στις θερινές πολιτιστικές εκδηλώσεις των Δήμων του νομού Κορινθίας: Tην Τέ χνη του Λόγου και την ποίηση Με δεδομένη την κα λοκαιρινή τουριστική κίνηση, κυρίως στο κοσμοπολί τικο Λουτράκι , όπου κατά χιλιάδες συρρέουν οι ξένοι περιηγητές, θέλαμε και θέλουμε να πιστεύουμε πως ανάμεσά τους πολλοί είναι εκεί νοι που ενδιαφέρονται για την Λογοτεχνία. Έτσι θεσπίστηκε το Δ Ι Ε Θ Ν Ε Σ Α Π Α Ν Θ Ι Σ Μ Α Λ Ο Γ Ο Τ Ε Χ Ν Ι Α Σ « Σ Τ Α Σ Τ Α Υ Ρ Ο Δ Ρ Ο ΜΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ» από το Σω μ α τ ε ί ο Λ ό γ ο υ & Τ έ χ ν η ς « Α Λ Κ Υ Ο Ν Ι Δ Ε Σ » , μ ε ο ρ μ η τ ή ρ ι ο τ ο Λ ο υ τ ρ ά κ ι Κ ο ρ ι ν θ ί α ς , ε υ ε λ π ι σ τ ώ ν τ α ς σ τ η ν π ρ ο σ έ γ γ ι σ η κ α ι τ η ν ε π ι κ ο ι ν ω ν ί α μ ε τ α ξ ύ Ε λ λ ή νων και ξένων συγγραφέων, με ταξύ συγγραφέων, ποιητών και φιλο αναγνωστικού κοινού Το φετινό Απάνθισμα (23 & 2 4 / 7 / 2 2 ) δ ι ο ρ γ α ν ω μ έ ν ο , ό π ω ς πάντα, με τη στήριξη του Πνευ μ α τ ι κ ο ύ Κ έ ν τ ρ ο υ τ ο υ Δ ή μ ο υ Λ ο υ τ ρ α κ ί ο υ Α γ Θ ε ο δ ώ ρ ω ν Π ε ρ α χ ώ ρ α ς , π ε ρ ι ο ρ ί σ τ η κ ε χ ω ροταξικά στη φιλόξενη βιβλιο θήκη του Δήμου Λουτρακίου και χ ρ ο ν ι κ ά σ ε έ ν α δ ι ή μ ε ρ ο α φ ι ε ρωμένο στη Γερμανική και την Ισπανική Λογοτεχνία Φιλοξενή θηκαν η Γερμανίδα συγγραφέας Εdit Engelmann και oIσπανός ποιητής Joan R Lladós Την πρώτη παρου σίασε ο Πρέσβυς επί τιμή κ Λεωνίδας Χρυσανθόπου λος σε συνέχεια του σύντομου οδοιπορικού στη Σύγ χρονη Γερμανική Λογοτεχνία από την Αρτινή φιλόλο γο συγγραφέα κ Κατερίνα Σχισμένου Οι δύο κυρίες απήγγειλαν και ανάγνωσαν στη Γερμανική γλώσσα ενώ ο ηθοποιός Αγαμέμνων Χαρίτων και η ποιήτρια Έλενα Γεωργίου στην Ελληνική Τον συντονισμό είχε η ταμίας των «Αλκυονίδων» κ Αλεξάνδρα Λεμπέση-Γιώτη O πρώτος των ομιλητών κ Λεωνίδας Χρυσανθό πουλος έδωσε έμφαση στην αντι μνημονιακή δράση της συγγραφέα από το 2009 και ύστερα και την σχετική βιβλιογραφία της, ιστορικής υφής που συνδέεται με την σύγχρονη Ιστορία της Ελλάδας. Μεταξύ άλλων εί πε για την συγγραφέα: «Στην Ελλάδα έμεινε από το 2008 μέχρι το 2014… Φαίνεται ότι η Ελλάδα την ενέ πνευσε κι έτσι άρχισε το λογοτεχνικό της έργο Έτσι έγραψε το πρώτο της βιβλίο με τον τίτλο "Κρίση"» Τον δεύτερο τιμώμενο ποιητή παρουσίασε το επό μενο βράδυ, η ποιήτρια Μαργαρίτα Φρονιμάδη Ματά τση η οποία φόρτισε την ατμόσφαιρα συγκινησιακά με την αναφορά της στον εκλιπόντα κοινό τους φίλο, εμ π ν ε υ σ τ ή τ ω ν « Α Λ Κ Υ Ο Ν Ι Δ Ω Ν » π ο ι η τ ή Ν ί κ ο Μ π λ έ τ αΔούκαρη Μεταξύ άλλων η κ Φρονιμάδη είπε: «Δεν θα το πω ευτυχή συγκυρία Αστέρι θα το πω! Κι είμαι σίγουρη πως για άστρο πρόκειται! Είναι το άστρο του ποιητή Νίκου Μπλέτα Δούκαρη, πατέρα και νονού των «Aλκυονίδων» Αρχικά της Ομάδας και στη συνέχεια του θεσμού «Αλκυονίδες Λογοτεχνίας» και του Σωματείου Λόγου και Τέχνης «AΛΚΥΟΝΙΔΕΣ». Ένα άστρο που μας φέγγει και καθοδηγεί την πορεία μας σταθερά και συνειδητά όλα αυτά τα χρόνια της δράσης μας Ένα άστρο που αυτή τη φορά έφερε τον φίλο του ποι ητή Τζουάν Ραμόν Λιαντός από τη Βαρκελώνη στους δρόμους τ η ς Κ ο ρ ί ν θ ο υ , π ο υ κ α τ ε ύ θ υ ν ε τα βήματά του στη γνωριμία μα ζί μας, που εμφύσησε σε όλους μας τη βούληση της επικοινω νίας με την ποίηση, φιλοσοφία και τη ρίμα του Το ένα έφερε τ’ άλλο κι η επικοινωνία μας εξε λίχθηκε σε εποικοδομητική συ ν ε ρ γ α σ ί α Έ χ ο ν τ α ς σ τ α χ έ ρ ι α μου την «Χρωματική Κοσμογον ί α » τ η ν π ρ ώ τ η τ ο υ π ο ι η τ ι κ ή συλλογή, που περιλαμβάνει περί τα τριάντα «κβαντικά» όπως τα χαρακτηρίζει ο ίδιος ποιήματα, μπήκα στον πειρασμό της μετά φρασης Ένα βήμα που με έφε ρε ακόμα πιο κοντά στη φιλοσο φική του σκέψη, στους προβλη ματισμούς του, στις ανησυχίες του.(…) Αξίζει η αναφορά στον συγκι νητικό χαιρετισμό της ποιήτριας επίτιμου μέλους των Αλκυονί δων κ Γιώτας Παρθενίου , αμέσως μετά τον «σημαί νοντα» χαιρετισμό της προέδρου του Σωματείου κ Όλγας Θωμά Κονομόδη, καθώς και στον χαιρετισμό π ο υ έ σ τ ε ι λ α ν ο Α ν τ ι δ ή μ α ρ χ ο ς Π ο λ ι τ ι σ μ ο ύ κ Σ ά κ η ς Παπαθανασίου, ο πρόεδρος της International Hellenic Association κ Ευάγγελος Ρήγος και ο πρώην Βουλευ τής Κορινθίας κ Γ. Ψυχογιός Τον συντονισμό είχε η γραμματέας του Σωματείου κ Μαρίνα Καλλίρη-Λέκκα Η πρώτη λογοτεχνική βραδιά επενδύθηκε μουσικά με τραγούδια κλασσικού ρεπερτορίου από τον πιανίστα Γιάννη Παπαχριστοδούλου και την εκπληκτική σοπρά νο κ Εύη Τσίρτση ενώ στη δεύτερη δόθηκε ένα μίνι ρε σιτάλ κ ιθάρας από τον αξιοθαύμαστο δε ξιοτέ χ ν η της κιθάρας κ Γιώργο Μπεχλιβάνογλου Κοινό και καλ λιτέχνες έφυγαν απόλυτα ικανοποιημένοι από την έκ βαση της όλης διοργάνωσης. Θερμές οι ευχαριστίες στα ξενοδοχεία ΕΦΥΡΑ και ΚΟΡΙΝΘΟΣ για τη φιλοξενία των προσκεκλημένων κα θώς και στους κ κ Βαγγέλη και Νίκο Ματάτση για την βιντεοσκόπηση και τη φωτογραφική κάλυψη των δύο εκδηλώσεων ΠΟΛΛΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ στους διοργανωτές και κα λή συνέχεια στη δράση τους Μαργαρίτα Φρονιμάδη-Ματάτση αρχιτέκτων / ποιήτρια πρώην πρόεδρος των «ΑΛΚΥΟΝΙΔΩΝ» ΣΤ’ ΔΙΕΘΝΕΣ ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΛΟΥΤΡΑΚΙ (23 & 24 Ιούλη 2022)

~ 1 5 ~ Ε Π Ι Κ Α Ι Ρ Α - Ε Π Ε Τ Ε Ι Α Κ Α2022 Την Παρασκευή 17 Ιούνη πραγματοποιήθηκε στο Πάρ κο του Σκοπευτηρίου Καισαριανής, ένα μεγάλο Αντι πολεμικό Παιδικό Φεστιβάλ, που οργάνωσε το «Κόκ κινο Αερόστατο», το αγαπημένο περιοδικό των παιδιών που επιμελείται η Διατμηματική Επιτροπή της ΚΕ του ΚΚΕ για τις μικρότερες ηλικίες της νεολαίας Το Πάρκο είχε στολιστεί για την περίσταση, ενώ οι πολύχρωμες κατασκευές ήταν εντυπωσιακές. Φυσικά από το χώρο δεν έλειπε ένα μεγάλο κόκκινο αερόστα το, το «σήμα» του αγαπημένου περιοδικού Τα παιδιά με τους γονείς τους φωτογραφίζον ταν δίπλα του για να θυμούνται αυτή την όμορφη μέρα Στη συνέχεια ξεκίνησε η παρέλα σ η μ ε ξ υ λ ο π ό δ α ρ ο υ ς κ α ι ζ ο γ κ λ έ ρ , π ο υ κ α τ έ λ η ξ ε σ τ ο χ ώ ρ ο τ ο ν κ ρ ο υ στών, για να ακουστούν δυνατά «οι κ α μ π ά ν ε ς π ο υ σ τ α μ ά τ η σ α ν τ ο ν π ό λεμο» από μεγάλες ομάδες παιδιών που τυμπάνιζαν στους ρυθμούς της Ειρήνης. Την παράσταση έκλεψε το φαντασμαγορικό bubble show, ενώ ο καλός δράκος στο επιδαπέδιο παιχνίδι «Ο χαρτογράφος» έκοψε τα σύνορα που χωρίζουν τους λαούς Επίθσης στήθηκε να ξέφρενο πάρτι με τον dj Rico που ξεσήκωσε μικρούς και μεγάλους Ακολούθησε μια συναυλία γεμάτη κέφι, αλλά και πολλά μηνύματα, ο χορός και το τραγούδι τότε απλώ θ η κ α ν γ ι α τ α κ α λ ά κ α ι ε ί τ ε α κ ο υ γ ό ν τ ο υ σ α ν π α ι δ ι κ ά τραγ ούδια όπως το « έ ν α μικ ρό κ α ράβι», «η πόλη που έδιωξε τον πόλε μο», είτε γνωστά αντιπολεμικά όπως « ο Σ τ ρ α τ ι ώ τ η ς » κ . ά . Η σ υ ν α υ λ ί α έκλεισε με τον στίχο που αποτυπω νόταν και στο σύνθημα της κεντρι κής σκηνής: «Βοήθησε κι εσύ να γέ νει όλη η Γης αγαπημένη » ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΟΥ «ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΑΕΡΟΣΤΑΤΟΥ»

~ 1 6 ~ Ε Π Ι Κ Α Ι Ρ Α - Ε Π Ε Τ Ε Ι Α Κ Α τ 36 Τ η ν Π έ μ π τ η 3 0 Ι ο ύ ν η τ ο α π ό γ ε υ μ α σ υ ν δ ι κ α λ ι σ τ ι κ έ ς οργανώσεις και μαζικοί φορείς, με συγκέντρωση έξω από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, κατήγγειλαν τις επικίνδυνες αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής του ΝΑ ΤΟ στη Μαδρίτη, που ισοδυναμούν με τροχιοδεικτικές βολές στην κατεύθυνση της παραπέρα όξυνσης των ανταγωνισμών και της επιτάχυνσης της πολεμικής προ ετοιμασίας. Τ η ν κ ι ν η τ ο π ο ί η σ η ο ρ γ ά ν ω σ ε η Ε π ι τ ρ ο π ή Α γ ώ ν α Ε ν ά ν τ ι α σ τ η ν Ε λ λ η ν ο α μ ε ρ ι κ α ν ι κ ή Σ υ μ φ ω ν ί α γ ι α τ ι ς βάσεις Ανταποκρινόμενοι στο κάλε σμα συμμετείχαν με τα πανό τους ερ γατικά σωματεία, φοιτητικοί σύλλο γοι, ενώσεις αυτοαπασχολούμενων, η Ο μ ο σ π ο ν δ ί α Γ υ ν α ι κ ώ ν Ε λ λ ά δ α ς , Ε π ι τ ρ ο π έ ς Ε ι ρ ή ν η ς μ ε τ ι ς σ η μ α ί ε ς της ΕΕΔΥΕ Το «παρών» έδωσαν επί σης η ΕΕΔΔΑ και η ΠΕΑΕΑ ΔΣΕ «Νέα στρατηγική αντίληψη νέοι κίνδυνοι για τους λαούς»: Με τα συνθήματα στα πανό τους οι διαδηλω τές συνόψισαν την ουσία των αποφάσεων της Συνό δου, προτάσσοντας παράλληλα την απαίτησή τους για απεμπλοκή της Ελλάδας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους «Στον ιμπεριαλισμό καμιά υποταγή, η μόνη υπερ δύναμη είναι οι λαοί», ήταν το μήνυμα που έστειλαν, καλώντας τον λαό να δυναμώσει την πάλη για να κλεί σουν όλες οι ξένες βάσεις, για να μη σταλεί κανένας φαντάρος, υπαξιωματικός, αξιωματι κός και πολεμικό υλικό σε αποστολές εκτός συνόρων Α ν τ ι π ρ ο σ ω π ε ί α τ η ς Ε π ι τ ρ ο π ή ς Α γ ώ ν α κ α ι τ ω ν φ ο ρ έ ω ν ε π έ δ ω σ ε σ τ ο ν δ ι ε υ θ υ ν τ ή τ ο υ γ ρ α φ ε ί ο υ τ ο υ υπουργού το ψήφισμα της κινητοποί ησης Συγκέντρωση της Επιτροπής Αγώνα ενάντια στις Βάσεις

~ 1 7 ~ Ε Π Ι Κ Α Ι Ρ Α - Ε Π Ε Τ Ε Ι Α Κ Α2022 Συμπληρώνονται φέτος 42 χρόνια από τη δολοφονία της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου (28 7 1980), της νεαρής φοιτήτριας, μέλους της ΚΝΕ, που χτυπήθηκε θανάσιμα μπροστά στην πύλη του εργοστασίου της ΕΤΜΑ την ώρα που μοίραζε προκηρύξεις στους εργάτες Την Πέμπτη 21 Ιούλη ο Φοιτητικός Σύλλογος Παντείου, η Ομοσπονδία και το Συνδικάτο Κλωστοϋφαντουρ γίας Ιματισμού Δέρματος διοργά νωσαν εκδήλωση τιμής και μνήμης στον κήπο του Πανεπιστημίου Μέλη του ΔΣ του Φ Σ Παντείου, κατέθεσαν λίγα λ ο υ λ ο ύ δ ι α σ τ ο μ ν η μ ε ί ο τ η ς , Σ υ γ κ ί ν η σ η σ κ ό ρ π ι σ ε η απαγγελία του ποιήματος του Γιάννη Ρίτσου «στη συν τ ρ ό φ ι σ σ α Σ ω τ η ρ ί α Β α σ ι λ α κ ο π ο ύ λ ο υ » : « Ο ι ε ρ γ ά τ ε ς έχουν γράψει στη γαλάζια τους φόρ μα τ' όνομά σου, Σωτηρία, οι οικο δ ό μ ο ι σ τ ι ς ψ η λ έ ς σ κ α λ ω σ ι έ ς τ ρ α γουδούν τ' όνομά σου, Σωτηρία πλάι πλάι στ' άλλα αγαπημένα μας ονό μ α τ α : Α γ ά π η , Ε ι ρ ή ν η , Δ ι κ α ι ο σ ύ ν η , Ε λ ε υ θ ε ρ ί α » Η ε κ δ ή λ ω σ η έ κ λ ε ι σ ε τηρώντας ενός λεπτού σιγή Φοιτητές και εργαζόμενοι τίμησαν την Σωτηρία Βασιλακοπούλου Την Δευτέρα 1η Αυγούστου το πρωί, τίμησαν τη μνήμη του Νίκου Ζαχαριάδη, με μια σιωπηλή πορεία από την είσοδο του Α’ Νεκροταφείου μέχρι το μνήμα του και με μια λιτή εκδήλωση στο σημείο πού βρίσκεται θαμ μένος από το 1991, οι Οργανώσεις Α τ τ ι κ ή ς τ ο υ Κ Κ Ε κ α ι τ η ς Κ Ν Ε , 4 9 χρόνια από το θάνατο του (1 8 1973) στο Σουργκούτ της Σιβηρίας. Ανεμίζοντας τις κόκκινες σημαί ες, μέλη και φίλοι του ΚΚΕ και της Κ Ν Ε έ φ τ α σ α ν μ έ χ ρ ι τ ο μ ν ή μ α τ ο υ Νίκου Ζαχαριάδη, όπου αντιπροσω πεία τους κατέθεσε λίγα λουλούδια Λουλούδια άφη σαν στον τάφο του και εκπρόσωποι της οικογένειας του Ζαχαριάδη Την ομιλία στη λιτή εκδήλωση έκανε ο Π ε ρ ι κ λ ή ς Κ ο υ ρ μ ο ύ λ η ς , μ έ λ ο ς τ η ς Κ ε ν τ ρ ι κ ή ς Ε π ι τροπής του ΚΚΕ Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε μέσα σε χειροκροτήματα και τους παρευ ρισκόμενους να φωνάζουν «Αθάνα τος» «Ζήτω οι αλύγιστοι της ταξικής πάλης! Ζήτω το Κόμμα μας που γεν νάει και πλάθει ήρωες σαν τον Νίκο Ζαχαριάδη! Ζήτω το ΚΚΕ!» Εκδήλωση για τα 49 χρόνια από τον θάνατο του Νίκου Ζαχαριάδη

~ 1 8 ~ Ε Π Ι Κ Α Ι Ρ Α - Ε Π Ε Τ Ε Ι Α Κ Α τ 36 Την Τρίτη 9 Αυγούστου πραγματοποιήθηκε συγκέν τρωση στην πλατεία Ζακλίν Ντε Ρομιγύ στο Θησείο, για τα 77 χρόνια από τη ρίψη ατομικών βομβών σε Χι ροσίμα και Ναγκασάκι, στη μνήμη των θυμάτων της ιμπεριαλιστικής θηριωδίας «Δυναμώνουμε τον αγώνα ενάντια στις νέες πυρη νικές απειλές, ενάντια στην επικίνδυνη πολιτική της εμ πλοκής στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους», ήταν το σύνθημα και στο κάλεσμα της ΕΕΔΥΕ συμμετείχαν αν τιπροσωπεία του ΠΑΜΕ, εργατικών σωματείων, η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ), η Κίνηση για την Εθνική Άμυνα (ΚΕΘΑ), η Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Δημοκρατικής Αλ ληλεγγύης (ΕΕΔΔΑ), η Πανελλήνια Ένωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατι κού Στράτου Ελλάδας (ΠΕΑΕΑ ΔΣΕ). «Στον ιμπεριαλισμό καμιά υποταγή η μόνη υπερ δύναμη είναι οι λαοί», φώναξαν οι συγκεντρωμένοι, στέλνοντας μήνυμα αγώνα ενάντια στην όξυνση των ανταγωνισμών ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις Ακολούθησε μουσικό πρόγραμμα από το πειραϊκό σύνολο «Libro Coro», με τραγούδια Ελλήνων και ξένων συνθέτων που θέτουν στο επίκεντρο τον άνθρωπο και το δικαίωμά του να ζει σε έναν δίκαιο και ειρηνικό κό σμο Στη Θεσσαλονίκη μαζική συγκέν τρωση της ΕΕΔΥΕΘ έγινε στον Λευ κ ό Π ύ ρ γ ο κ α ι α κ ο λ ο ύ θ η σ ε π ο ρ ε ί α στο προξενείο των ΗΠΑ 77 χρόνια από τις ατομικές βόμβες σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

~ 1 9 ~ Τ Α Ν Ε Α Α Π Ο Τ Η Ν Ε Ε Λ2022 Γε ν ν αδίου 8 κ αι Α κ αδημίας 1 0 6 7 8 Α ΘΗ Ν Α Τηλ :2 1 0 3 8 3 4 5 5 9 E m a i l : e e l @ o te n e t g r We b s i te : w w w.e e l .o r g .g r Μ ε ε πιτ υχ ία έ γ ιν ε η απον ομή τ ων βραβε ίων Μάρκου Αυγέρη τ ων Μ ε λ ών τ ης Ε Ε Λ στ ην Ε τ αιρία Ε λ λ ήν ων Λ ογ οτ ε χ ν ών στ ις 1 9 /0 6 /2 0 2 2 Δ όθηκ αν τ α βραβε ία γ ια τ ο 2 0 2 1 2 0 2 2 Για το Πεζό: Π ρώτ ο βραβε ίο δόθηκ ε στ ην Κατερίνα Ντούγκα - Κοτοπούλου γ ια τ ο βιβλ ίο τ ης « Π αροπλ ισμέ ν α πλ οία» κ αι στ ην Ανδρή Χριστοφίδου - Αντωνιάδου γ ια τ ο βιβλ ίο τ ης « Ο Α ρωματ οποιός » . Ποίηση για το 2022: Το πρώτ ο βραβε ίο δόθηκ ε στ ον Άγγελο Δ. Κανιούρα γ ια τ ο βιβλ ίο τ ου « Ρ ομφ αία» κ αι στ ον Τάκη Κούρβα γ ια τ ο βιβλ ίο τ ου « Ε ιμαρμέ ν η» Το δε ύτ ε ρο βραβε ίο δόθηκ ε στ ον Ιάκωβο Θήρας Καραμολέγκο γ ια τ ο βιβλ ίο τ ου « Σαν τ οριν ιό Μ ε σημέ ρι» . Δ ΙΑ ΓΩΝ ΙΣΜ ΟΣ « Π Α Υ Λ ΟΥ Ν Α ΘΑ Ν Α Η Λ » ως 3 5 ε τ ών 1 ο Β ραβε ίο: Απόστολος Γρηγοριάδης « Α ν ε ξ ίτ ηλ ος Μ αρκ αδόρος » 2 ο Β ραβε ίο: Αρσινόη Τρύφωνος « Γέ ν ους Σπορά» 3 ο Β ραβε ίο: Θεόδωρος Τζιώρας « Α πε ράτ ωτ η Π άλ η» Έπαινοι: Αρεταίος Μπεζάνης « D a d d y » Ηρακλής Παπαδόπουλος «T ο Α ν αστ αλ τ ικ ό Α πόσπασμα» . Για το Δ.Σ Ο Π ρόε δρος Ε Ε Λ Ο Γε ν . Γραμματ έ ας Ε Ε Λ Κ ώστ ας Κ αρούσος Γιώργ ος Μ αριν άκ ης

~ 2 0 ~ Μ Ο Ρ Φ Ε Σ Τ Ο Υ Π Ν Ε Υ Μ Α Τ Ο Σ Κ Α Ι Τ Ο Υ Α Γ Ω Ν Α τ 36 Συμπληρώνονται 71 χρόνια από τη μέρα που η ποίηση στερήθηκε έναν από τους μεγάλους δημιουργούς Ο Άγγελος Σικελιανός γεννήθηκε στις 15 Μαρτίου 1884 στη Λευκάδα. Ήταν το τελευταίο από τα εφτά παιδιά του Ιωάννη Σικελιανού και της Χαρίκλειας το γένος Στεφανίτση Τα πρώτα γράμματα τα έμαθε κοντά στον πατέρα του, ο οποίος ήταν καθηγητής της ιταλικής και γαλλι κής γλώσσας στο τοπικό γυμνάσιο, ενώ η μητέρα του ήταν καλλιεργημένη και από αρχοντική οικογένεια. Έτσι ο Άγγελος ανατράφηκε μέσα σε ένα πνευματικό οικογενειακό περι βάλλον Στα 1901 έρχεται στην Αθήνα και εισάγεται στη Νομική Σχολή του Πα νεπιστημίου Αθηνών για να σπουδάσει νομικά, αλλά γρήγορα τα εγκατέλει ψ ε Γ ν ω ρ ί ζ ε τ α ι μ ε τ ο ν π ρ ω τ ο π ό ρ ο ανανεωτή του νεοελληνικού θεάτρου Κωνσταντίνο Χρηστομάνο, στου οποί ου τη «Νέα Σκηνή» άρχισε να παίζει σε αρχαίες τραγωδίες, ποθώντας να γίνει ηθοποιός Ο πόθος του απέτυχε αλλά γονιμοποίησε τον δραματουργι κό του προσανατολισμό αργότερα με τη μεγαλοφυή σύλληψή του για ανα βίωση του αρχαίου δράματος με τις «Δελφικές Εορτές» (χρονιά έναρξής τους το 1927) Το 1902 δημοσιεύει τα πρώτα του ποιήματα στα λο γοτεχνικά περιοδικά της εποχής «Διόνυσος» και «Πα ναθήναια» και στη συνέχεια συνεργάστηκε με το «Νου μά» και άλλα περιοδικά Σημαντικός σταθμός στη ζωή του Σικελιανού υπήρ ξε η γνωριμία του το 1905 με την εύπορη Αμερικανίδα Εύα Πάλμερ, η οποία σπούδαζε στο Παρίσι ελληνική αρχαιολογία και χορογραφία Το 1907 την νυμφεύθηκε στο Μπαρ Χάρμπορ του Μέιν των ΗΠΑ Μετά το γάμο το ζευγάρι εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Τον επόμενο χρόνο γεννήθηκε ο γιος τους Γλαύκος Εκείνη την περίοδο ο Σικελιανός ήρθε σε επαφή με αρκετούς πνευματικούς ανθρώπους και το 1909 δημο σιεύει την πρώτη του ποιητική συλλογή «Αλαφροΐσκιω τος», που γράφτηκε το 1907 και η κυκλοφορία του θα αποτελέσει εκδοτικό γεγονός. Το 1910 πήρε μέρος στην ίδρυση του Εκπαιδευτικού Ομίλου και τον επόμε νο χρόνο δημοσίευσε το «Δελφικό Ύμνο» και έφυγε με τη σύζυγό του για το Παρίσι Κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων (1912 1913), ο Σικελιανός θα επιστρατευτεί και θα συμμετά σχει ως απλός στρατιώτης στο μέτωπο της Ηπείρου. Έγραψε πατριωτικά ποιήματα και όταν επέστρεψε στην Αθήνα εξακολούθησε να δημοσιεύει ποιήματά του στο Νουμά ως το Νοέμβριο του 1914 Τότε γνωρίστηκε με το Νίκο Καζαντζάκη, με τον οποίο συνδέθηκε με βαθιά φιλία και αναχώρησε μαζί του για το Άγιο Όρος και για μια περιήγηση ανά την Ελλάδα. Μαζί με τον Καζαντζά κη τέθηκαν το 1915 με το μέρος του Βενιζέλου κατά τη ρήξη του Έλληνα πολιτικού με το Παλάτι Ακολούθησε μια περίοδος έντονης αναζήτησης και δημοσίευσε από το 1915 έως το 1918 τον «Πρόλογο στη ζωή», αποσπάσματα από το «Πάσχα των Ελλήνων», το «Δελφικό Λόγο» και διάφορες μελέτες Λόγω της περιουσίας της γυναίκας του είχε τα οικονομικά μέσα και την ευκαιρία να μελετά διαρκώς, να γράφει απερί σπαστα και να ταξιδεύει Το 1921 υπό την επίδραση της Μικρασιατικής Εκ στρατείας, των επιπτώσεων του πρώτου παγκοσμίου πολέμου και της έκρηξης της Ρωσικής Επανάστασης, στράφηκε προς μια ολοκληρωμένη σύλληψη της Δελ φικής Ιδέας Η ιδέα του ήταν να δημι ουργηθεί στους Δελφούς ένας παγκό σμιος πνευματικός πυρήνας ικανός να συνθέσει τις αντιθέσεις των λαών Με τη συμπαράσταση και την οικο νομική αρωγή της γυναίκας του, δίνει πλήθος διαλέξεων και δημοσιεύει με λέτες και άρθρα Το 1924 εγκαταστά θηκε με τη σύζυγό του στους Δελ φούς όπου συνέχισε την προεργασία για ν’ αναστήσει τη Δελφική Αμφι κτυονία. Παράλληλα, οργανώνει τις «Δελφικές Εορτές», με τις παραστά σεις του Προμηθέα Δεσμώτη (1927) και των Ικέτιδων (1930) του Αισχύλου να ανεβαίνουν στο αρχαίο θέατρο των Δελφών, όπου γνώρισαν μεγάλη επιτυχία στην Ελλάδα και είχαν απή χηση στο εξωτερικό Για τις πρωτοβουλίες αυτές, το 1929, η Ακαδημία Αθηνών του απένειμε αργυρό μετάλλιο για τη γενναία προσπάθεια αναβίωσης των δελφικών αγώνων Στη συ νέχεια ιδρύθηκε η Δελφική Ένωση με κρατική μέριμνα Η ποιητική έμπνευση του Σικελιανού, αυτή την πε ρίοδο και για χρόνια αργότερα αντλεί τα θέματά της από τον αρχαίο ελληνικό κόσμο, από τη μυθολογία και τον ορφισμό, τη θρησκεία και την ιστορία Τέτοιες εί ναι οι τραγωδίες του: «Διθύραμβος του Ρόδου» (1933) και «Ο Δαίδαλος στην Κρήτη», καθώς και πολλά ποι ήματά του Τον Μάρτιο του 1938 γνωρίζει την Άννα Καραμάνη (1904 2006), σύζυγο του φυματιολόγου Γεωργίου Κα ραμάνη Η γνωριμία τους εξελίσσεται σε βαθύ έρωτα και ο Σικελιανός ζητάει από την Εύα να χωρίσουν Αυτή σ υ ν α ι ν ε ί , ό π ω ς κ α ι ο γ ι α τ ρ ό ς Κ α ρ α μ ά ν η ς . Ο γ ά μ ο ς τους θα γίνει στις 17 Ιουνίου του 1940 Με τη δεύτερη γυναίκα του εγκαταστάθηκε στην Αθήνα καθώς και στο εξοχικό τους σπίτι στη Σαλαμίνα Ωστόσο, η Εύα Πάλμερ, εξακολούθησε μετά το χωρισμό τους να τον βοηθά οικονομικά από τις ΗΠΑ και να προβάλλει διε θνώς την ποίησή του και τον ΕΑΜικό αγώνα του. Ο Σικελιανός, ποιητής πλούσια προικισμένος, στα νεανικά του χρόνια είχε μια ολότελα δική του ουτοπική ιδεολογία και, γράφοντας επί χρόνια αριστουργημα τικά ποιήματα, περιπλανήθηκε ιδεαλιστικά Όμως την περίοδο της Κατοχής η ποίησή του πήρε πλέον κοινω νικό περιεχόμενο. Είναι η τρίτη και τελευταία δημι ουργική του περίοδος κατά την οποία είναι ιδεολογικά ξ ε κ ά θ α ρ ο ς κ α ι σ υ ν ε ι δ η τ ο π ο ι η μ έ ν ο ς , α π α λ λ α γ μ έ ν ο ς από τον ουτοπικό ιδεαλισμό του, δεμένος πλέον ατα Άγγελος Σικελιανός Η ζωή, το έργο και ο τραγικός θάνατος του ποιητή

~ 2 1 ~ Μ Ο Ρ Φ Ε Σ Τ Ο Υ Π Ν Ε Υ Μ Α Τ Ο Σ Κ Α Ι Τ Ο Υ Α Γ Ω Ν Α2022 λάντευτα με το λαό και τα απελευθερωτικά και σοσια λιστικά του οράματα Το 1941 εντάσσεται στο ΕΑΜ και πρωτοστατεί στην προπαγάνδισή του Τότε έγραψε και κυκλοφόρησε πα ράνομα πέντε χειρόγραφα ποιήματα με τίτλο τα «Ακρι τικά» (1941 1942), εικονογραφημένα με ξυλογραφίες του Σπύρου Βασιλείου, τα οποία ήταν μία κραυγή πό νου του σκλαβωμένου Ελληνισμού Επίσης, δημοσιεύει συνεχώς ποιήματά του σε ΕΑΜίτικα έντυπα για το «Νέο Ε ι κ ο σ ι έ ν α » , ό π ω ς α π ο κ α λ ε ί τ ο Ε Α Μ , σ τ ο ε π ί γ ρ α μ μ ά του «Ανάσταση» (25/3/1942) όπου γράφει: «Τα χελιδόνια του θανάτου Σου μηνάν μιαν άνοιξη καινούρια, Ελλάδα, κι από τον τάφο Σου γιγάντια γέννα Μάταια βιγλίζει των Ρωμαίων η κουστωδία τριγύρω Σου Ακόμα λίγο, κι ανασταίνεσαι σε νέο Εικοσιένα» Όμως ο ποιητής δεν επιτελούσε το καθήκον του απλά κλεισμένος στο σπίτι του, αλλά υμνώντας τον ΕΑΜικό αγώνα δημόσια και διακινδυνεύοντας Στις 28 Φλεβάρη 1943 απήγγειλε με δυνατή φωνή στην κηδεία του Κωστή Παλαμά το περίφημο ποίημά του, που είχε γράψει το ίδιο πρωί, «Ηχήστε οι σάλπιγγες» η κηδεία εξελίχθηκε σε μεγάλη αντιστασιακή εκδήλωση. Επίσης τόλμησε τον Αύγουστο 1944 σε εκδήλωση στο Ηρώ δ ε ι ο ν α α π α γ γ ε ί λ ε ι μ ε τ η β ρ ο ν τ ώ δ η φ ω ν ή τ ο υ τ ο ν «Αστραπόγιαννο» αντάρτη του Αλλά και σε εκδήλωση μετά την απελευθέρωση (1946) ύμνησε το ΕΑΜ Το 1946 και 1947 ο ποιητής εξέδωσε ο ίδιος το ποι ητικό του έργο σε τρεις τόμους με τον τίτλο «Λυρικός Βίος» αφήνοντας έξω κάποια έργα που δε θεώρησε απαραίτητο να συμπεριλάβει Όλη αυτή την περίοδο γράφει τα επίσης αντιστα σιακά θεατρικά έργα του, μεταξύ των οποίων η «Σί βυλλα»(1940), «Ο Χριστός στη Ρώμη» (1946), και το κορυφαίο του «Ο θάνατος του Διγενή Ακρίτα» (1948), έργο εμπνευσμένο από τη δημοτική μας ποίηση, που υμνεί τους νέους «Ακρίτες» του ΕΑΜ ΕΛΑΣ και την απελευθέρωση κάθε ανθρώπου και λαού Ο Σικελιανός το 1943 1945 διετέλεσε πρόεδρος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών και υπήρξε μέλος του Ελληνοσοβιετικού Συνδέσμου Το 1945 θα είναι υπο ψήφιος με τον Καζαντζάκη για την Ακαδημία Αθηνών, όμως αντί αυτών θα εκλεγεί ο Σωτήρης Σκίπης Το 1946 ο Σικελιανός, όπως και ο Καζαντζάκης, θα προταθούν για το Νόμπελ Λογοτεχνίας, με πρωτοβουλία σημαντι κών προσωπικοτήτων των γραμμάτων (Πολ Ελυάρ, Αν τρέ Ζιντ, Χένρι Μίλερ, Ευγένιος Ο’ Νηλ κ ά ) Η υποψη φιότητά τους θα τορπιλιστεί από την κυβέρνηση Τσαλ δάρη, με το πρόσχημα ότι έτσι θα βραβευόταν η Αρι στερά στην Ελλάδα. Επίσης, ο Άγγελος έως το 1950 προτάθηκε ακόμη 4 φορές ως υποψήφιος για το Νομ πέλ Λογοτεχνίας Όλα αυτά η μεταπολεμική εξουσία δεν του τα συγ χώρεσε κι επίσης τον πολέμησε επειδή η ΕΑΜοθραφεί σα ΕΕΛ το 1947 τον ανακήρυξε τιμητικά ως επίτιμο πρόεδρό της. Το αντιδραστικό κατεστημένο κατηγόρη σε την ΕΕΛ ότι προπαγανδίζει το δεύτερο αντάρτικο Το «επιχείρημα» ήταν ότι στην πρωτοχρονιάτικη γιορτή της ΕΕΛ το 1948, όταν ο επίτιμος πρόεδρος της εταιρίας έκοβε την πρωτοχρονιάτικη πίτα, ο Μάρκος Αυγέρης του ευχήθηκε «Να ζήσει σαν τα Ψηλά Βουνά» Αυτό θε ωρήθηκε, υποτίθεται, ότι προπαγάνδιζε τον αγώνα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας Με αυτήν την κατη γορία ξεκίνησε τρομοκράτηση του πνευματικού κόσμου χωρίζοντας τους λογοτέχνες σε «εθνοπροδότες» και «εθνικόφρονες» Έτσι διέσπασαν την ΕΕΛ το παλαι ότερο σωματείο της χώρας, προχωρώντας στη δημιουρ γία της «Εθνικής Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών». Αποκαρδιωμένος πλέον ο Σικελιανός, παλεύει με τα σοβαρά προβλήματα της υγείας του υπέφερε από χρόνια ημιπληγία καθώς και με τη φτώχεια Στις 4 Ιου νίου του 1951 από λάθος της οικιακής βοηθού του αντί για το φάρμακό του λαμβάνει απολυμαντικό, με αποτέ λεσμα να υποστεί σοβαρά εγκαύματα στα αναπνευστι κά του όργανα Στις 19 Ιουνίου 1951 θα αφήσει την τε λευταία του πνοή στην κλινική «Η Παμμακάριστος» της Αθήνας Η ταφή του έγινε στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών Όπως έχει γραφεί, ο ποιητής υπήρξε «απόγονος» του Σολωμού και του Κάλβου και κατατάσσεται στην κορυφαία τετράδα των δημιουργών του πρώτου μισού του 20ού αιώνα (Παλαμάς, Βάρναλης, Σικελιανός, Κα ζαντζάκης), ο οποίος με το έργο του ιδιαίτερα αυτό των δέκα τελευταίων χρόνων της ζωής του θα πρέπει να θρέφει τις σημερινές και αυριανές νέες γενιές Γιάννης Α. Μαντάς Στη συνέχεια δημοσιεύουμε απόσπασμα από το ποίημα που ο Σικελιανός έγραψε και απήγγειλε στις 28 Φλε βάρη 1943 στην κηδεία του Κωστή Παλαμά: Ηχήστε οι σάλπιγγες Καμπάνες βροντερές, δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ώς πέρα Βογκήστε τύμπανα πολέμου Οι φοβερές σημαίες, ξεδιπλωθείτε στον αέρα! Σ’ αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα! Ένα βουνό με δάφνες αν υψώσουμε ώς το Πήλιο κι ώς την Όσσα, κι αν το πυργώσουμε ώς τον έβδομο ουρανό, ποιον κλεί, τι κι αν το πει η δικιά μου γλώσσα; Μα εσύ Λαέ, που τη φτωχή σου τη μιλιά, Ήρωας την πήρε και την ύψωσε ώς τ’ αστέρια, μεράσου τώρα τη θεϊκή φεγγοβολιά της τέλειας δόξας του, ανασήκωσ’ τον στα χέρια γιγάντιο φλάμπουρο κι απάνω από μας που τον υμνούμε με καρδιά αναμμένη, πες μ’ ένα μόνο ανασασμόν: «Ο Παλαμάς!», ν’ αντιβογκήσει τ’ όνομά του η οικουμένη! Σ' αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα! Ένας λαός, σηκώνοντας τα μάτια του τη βλέπει κι ακέριος φλέγεται ως με τ' άδυτο ο Ναός, κι από ψηλά νεφέλη Δόξας τονε σκέπει Ηχήστε οι σάλπιγγες Καμπάνες βροντερές, δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα Βόγκα Παιάνα! Οι σημαίες οι φοβερές της Λευτεριάς ξεδιπλωθείτε στον αέρα! «Ηχήστε οι Σάλπιγγες» Άγγελος Σικελιανός

~ 2 2 ~ Μ Ο Ρ Φ Ε Σ Τ Ο Υ Π Ν Ε Υ Μ Α Τ Ο Σ Κ Α Ι Τ Ο Υ Α Γ Ω Ν Α τ 36 Την Τετάρτη 17 Αυγούστου οι Κομματικές Οργανώσεις Νίκαιας Ρέντη του ΚΚΕ και το Παράρτημα Κοκκινιάς της ΠΕΑΕΑ ΔΣΕ, σε κλίμα συγκίνησης πραγματοποί ησαν, όπως κάθε χρόνο, τις εκδηλώσεις προς τιμήν των αγωνιστών που εκτελέστηκαν από τους ναζί κα τακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους στο με γάλο Μπλόκο της Κοκκινιάς, στις 17 8 1944 Οι εκδηλώσεις ξεκίνησαν από την Πλατεία Αγίου Νικολάου με τα «στεφανώματα» την κατάθεση στεφάνων σε διάφορα ση μ ε ί α τ η ς π ό λ η ς ό π ο υ ε κ τ ε λ έ σ τ η κ α ν Κοκκινιώτες αγωνιστές, με κατάληξη στην Μάνδρα του Μπλόκου (Μάνδρα Οσίας Ξένης). Ένα από τα θύματα των Γερμανών κατακτητών και των ντόπιων συνερ γατών τους ήταν και ο 18χρονος Στέ λιος Σπανός ή “Καρδάρας”, ο οποίος υ π ή ρ ξ ε έ ν α α π ό τ α ι κ α ν ό τ ε ρ α μ έ λ η της ΟΠΛΑ σαλταδόρος σαμποτέρ και λαϊκός ήρωας της Κοκκινιάς Ο Στέλιος Σπανός γεννήθηκε στην Αθήνα το 1926 σε μια φτωχή οικογέ νεια προσφύγων από τη Μικρά Ασία Έμεναν οικογενειακώς στην Αγία Σο φία Πειραιά Από μεροκάματο σε με ροκάματο, ο Στέλιος ζούσε “μεροδού λι μεροφάι”, όπως λένε, μέχρι την εποχή της Κατοχής που ο Στέλιος όρθωσε το ανάστημά του στον Γερμανό κατακτητή Η δράση του στην Εθνική Αντίσταση ξεκινά ως σαλ ταδόρος Ήταν από εκείνα τα παιδιά που πήδαγαν σε γερμανικά καμιόνια και πέταγαν στους συντρόφους τους ότι πολύτιμο έβρισκαν, ενώ ακόμα το όχημα ήταν εν κινήσει Kάποια φορά είχε σαλτάρει σ’ ένα καμιόνι Οι γερ μανοί είχαν κρύψει έναν φρουρό στην καρότσα κάτω από τον μουσαμά, για να πυροβολήσει σε περίπτωση π ο υ γ ι ν ό τ α ν σ α λ τ ά ρ ι σ μ α Η γ ρ η γ ο ρ ά δ α κ ι η φ ο ύ ρ ι α του Στέλιου όταν σάλταρε στο φορτηγό ήταν τέτοια που άρχισε να πετάει όλα τα πράγματα στον δρόμο και χωρίς να το καταλάβει άρπαξε τον γερμανό και τον πέταξε κι αυτόν. Σύντομα γίνεται ο φόβος κι ο τρόμος Γερμανών κ αι τ αγ ματ ασφ αλ ιτ ών Α ργ ότ ε ρα θα οργ αν ωθε ί στ ο ΕΑΜ Κοκκινιάς και στο ΚΚΕ και θα διακριθεί για την αποφασιστικότητα και την τόλμη του Θα δράσει ως σαμποτέρ, οπλισμένος μόνο με ένα “παραμπέλ” περί στροφο. Ο Στέλιος “Καρδάρας” συμμετείχε στην ομάδα της ΟΠΛΑ που ανέλαβε να εκτελέσει 30 ταγματασφα λίτες και Γερμανούς για να εκδικηθεί την εκτέλεση με βασανιστήρια της Ηλέκτρας Αποστόλου Ήταν ένας απ τους ηρωικότερους σαμποτέρ της αντίστασης που ανατίναζε αυτοκίνητα και αποθήκες Ένας σαλταδόρος της Κατοχής που έκλεβε τρόφιμα απ’ τους Γερμανούς και τα μοίραζε στον κόσμο που πεινούσε Πολλοί επιβίωσαν από τα τρόφιμα που τους προμήθευε ο Στέλιος Κατά την μάχη της Κοκκινιάς (7η Μαρτίου 1944), θα διακριθεί για την τόλμη του Οι Γερμανοί προσπά θησαν πολλές φορές να τον πιάσουν Απέτυχαν, αλλά έκαναν τη δουλειά τους οι ταγματασφαλίτες. Μια μέρα μετά το μπλόκο της Κοκκινιάς (18 Αυγούστου 1944) του είχαν στήσει ενέδρα σε μια στέρνα στον Άη Γιάννη Ρέντη και τον πιάσανε Σιδηροδέσμιος μεταφέρθηκε στο κρατητήριο του Ρέντη όπου βασανίστηκε φρικτά, μ έ χ ρ ι κ α ι τ α γ ε ν ν η τ ι κ ά ό ρ γ α ν α τ ο ύ έ κ ο ψ α ν , χ ω ρ ί ς όμως να καταδώσει κανέναν συναγωνιστή του. Εκτε λ έ σ τ η κ ε μ ε ρ ι κ έ ς μ έ ρ ε ς μ ε τ ά σ τ ο ν Άγιο Διονύσιο της Δραπετσώνας Ο Σ τ έ λ ι ο ς ή τ α ν μ ό λ ι ς 1 8 χ ρ ό ν ω ν κ α ι ο Π ε ι ρ α ι ά ς θ ρ ή ν η σ ε έ ν α α π ό τ α παιδιά του που θυσιάστηκαν στη μάχη κ α τ ά τ ω ν κ α τ α κ τ η τ ώ ν κ α ι ό σ ω ν σ υ νεργάστηκαν μαζί τους Στη συνέχεια δημοσιεύμε την ιστο ρία του τραγουδιού που γράφτηκε για τον Στέλιο Σπανό η “Καρδάρα” Γιάννης Α Μαντάς Ο ήρωας έγινε τραγούδι Τ ο τ ρ α γ ο ύ δ ι έ χ ε ι γ ρ α φ τ ε ί α π ό τ ο ν ρεμπέτη Μιχάλη Γενίτσαρη όπου διη γείται την ιστορία του Ακούστηκε για πρώτη φορά στην πλατεία της Κοκκι νιάς σε εκδήλωση που έκανε ο ΕΛΑΣ για να τον τιμήσει. Ο ίδιος στα απο μνημονεύματά του αναφέρει χαρακτηριστικά: «Μόλις έβαλα μουσική και το ’παιξα λίγες φορές, τ ο μ ά θ α ν ε π α ν τ ο ύ Τ ο μ ά θ α ν ε ό λ ο ι ο ι σ α μ π ο τ έ ρ , ο ι αγωνιστές, οι αντάρτες, όλοι Το μάθανε και ήρθανε και με πήρανε ΕΑΜίτες και αντάρτες και με πήγανε στην πλατεία στην Κοκκινιά. Πέντε χιλιάδες κόσμος και παραπάνω μαζεύτηκε Με βάλανε και το ’παιξα και το τραγούδησα Πριν αρχίσω, κρατήσαμε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του ήρωα Όταν το τραγουδούσα όλος ο κόσμος έκλαιγε» «ΚΑΡΔΑΡΑΣ» Πενθοφορεί η Αγιά Σοφιά Παλιά και Νέα Κοκκινιά κλάψε κι εσύ τώρα ντουνιά πιάσαν το Στέλιο τα σκυλιά Τον πιάσαν Γερμανόφιλοι και ταγματασφαλίτες το Στέλιο τον Καρδάρα μας στο Ρέντη οι αλήτες Δεμένο τον επήγανε μπρος τον Αγιο Διονύση δέκα τουφέκια του ρίχνανε ώσπου να ξεψυχήσει Άδικα τον σκοτώσανε λες κι ήτανε κατάρα γιατί ήταν στην αντίσταση το Στέλιο τον Καρδάρα Μιχάλης Γενίτσαρης Το Μπλόκο της Κοκκινιάς και ο σαλταδόρος Στέλιος “Καρδάρας” Ο Στέλιος Σπανός ή “Καρδάρας”

~ 2 3 ~ Μ Ο Ρ Φ Ε Σ Π Ο Υ Ε Φ Υ Γ Α Ν2022 Την Κυριακή 29 Μαΐου «έφυγε» από τη ζωή ο γνωστός τραγουδιστής Δά κης, σε ηλικία 79 ετών, αφού πάλεψε δυο χρόνια με τον καρκίνο Ο Δάκης (Βρασίδας Χαραλαμπί δης) γεννήθηκε στις 26 Αυγούστου 1 9 4 3 σ τ η ν Α λ ε ξ ά ν δ ρ ε ι α τ η ς Α ι γ ύ πτου. Το 1963 ήρθε στην Ελλάδα και σχεδόν ένα χρόνο μετά ξεκίνησε να τραγουδά σε νυχτερινά κέντρα Π α ρ ά λ λ η λ α η χ ο γ ρ α φ ε ί τ ο 1 9 6 4 τον πρώτο του δίσκο στα αγγλικά με τίτλο «Deep in the heart of Athens» και ακολούθησαν δίσκοι που γνώρι σ α ν α μ έ σ ω ς μ ε γ ά λ η ε π ι τ υ χ ί α σ τ α Γαλλικά, Ιταλικά και Αγγλικά Μιλούσε έξι γλώσσες (ελληνικά, γαλλικά, αγγλικά, ιταλικά, ισπανικά και αραβικά), γεγονός που επέτρεπε να ερμηνεύει διεθνές ρεπερτόριο. Από το 1968 ξεκίνησε σόλο κα ριέρα με το σπουδαίο δίσκο «Γεια σ ο υ σ ’ ε υ χ α ρ ι σ τ ώ » μ ε τ ο σ υ ν θ έ τ η Κ Ξενάκη και ακολούθησε η πρώτη του συνεργασία με τον Μίμη Πλέσ σ α κ α ι τ ι ς δ ι α χ ρ ο ν ι κ έ ς ε π ι τ υ χ ί ε ς «Τόσα Καλοκαίρια» και «Εκείνο το πρωί στην Κηφισιά», και γρήγορα το ποθετήθηκε στους περιζήτητους ερ μηνευτές εκείνης της εποχής Η π ι ο π ρ ό σ φ α τ η δ ι σ κ ο γ ρ α φ ι κ ή δουλειά είναι το CD με τίτλο «Mo m e n t s » ( Μ Ι Ν Ο Σ 2 0 0 8 ) τ ο υ Μ ί μ η Πλέσσα όπου ο Δάκης τραγουδά σε 7 γλώσσες Έχει συμμετάσχει σε πολλές θε ατρικ έ ς παραστάσε ις , στα Θέ ατρα Βέμπο, Παρκ, Κοτοπούλη Ρεξ και αλ λ ο ύ Ε μ φ α ν ί σ τ η κ ε σ ε τ η λ ε ο π τ ι κ έ ς παραστάσεις και σε Ελληνικές ται νίες όπως «Γοργόνες και μάγκες», «Η θεία μου η χίπισσα» κ ά Επίσης Ε κ π ρ ο σ ώ π η σ ε τ η ν Ε λ λ ά δ α σ ε Δ ι ε θνή Φεστιβάλ Τραγουδιού «Έφυγε» ο τραγουδιστής Δάκης Το Σάββατο 25 Ιούνη πέθανε σε ηλι κία 78 ετών, ο Κωνσταντίνος Τζού μας, ηθοποιός, ραδιοφωνικός παρα γωγός και συγγραφέας, ο οποίος τα τελευταία χρόνια «πάλευε» με τον καρκίνο Γεννήθηκε το 1944 στον Πειραιά κ α ι μ ε γ ά λ ω σ ε σ τ ο Π α σ α λ ι μ ά ν ι κ α ι την Αθήνα Υπήρξε μέλος μιας αστι κής οικογένειας Στα 15 του χρόνια έχασε τη μη τέρα του και στα 18 του ξεκίνησε να σπουδάζει ηθοποιός στη Σχολή Θε ο δ ο σ ι ά δ η κ α ι π α ρ α κ ο λ ο ύ θ η σ ε μ α θήματα χορού στη σχολή της Ζου ζούς Νικολούδη Α ρ χ έ ς δ ε κ α ε τ ί α ς τ ο υ ’ 7 0 ε γ κ α τ α σ τ ά θ η κ ε σ τ η ν Ν έ α Υόρκη με σκοπό να γίνει χορευτής. Δεν τα κατάφερε, αλλά έμεινε τέσ σερα χρόνια στο Μανχάταν κερδί ζοντας πολλές εμπειρίες Το 1975 επέστρεψε στην Αθήνα όπου και έπαιξε σε ταινίες και παρα στάσεις της γενιάς του που άφησαν ε π ο χ ή , ό π ω ς : « Γ λ υ κ ι ά Σ υ μ μ ο ρ ί α » , «Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα», «Ο Δράκουλας των Εξαρχείων», «Οι Α π έ ν α ν τ ι » « Τ ο Ρ ε μ π έ τ ι κ ο , « H a p p y day», «Ελευθέριος Βενιζέλος 1910 1927» και «Ακροπόλ» . Στο θέατρο έχει πρωταγωνιστή σ ε ι σ ε έ ρ γ α ό π ω ς : « Π ε ρ ι μ έ ν ο ν τ α ς τον Γκοντό», «Ο φίλος μου ο Λευ τεράκης», «Εγώ δεν » και «Κ Π Κα βάφης Αυτοβιογραφούμενος» Σε τηλεοπτικές σειρές είχε κάνει guest εμφανίσεις όπως: «Οι Απαρά δ ε κ τ ο ι » , « Ο ι Τ ρ ε ι ς Χ ά ρ ι τ ε ς » , « Ο ι Μεν και οι Δεν» και «Δύο Ξένοι» Τα τελευταία χρόνια ήταν ραδιο φωνικός παραγωγός σε καθημερινή εκπομπή στον σταθμό "Εν Λευκώ" Επίσης, είχε εκδώσει τρία αυτο βιογραφικά βιβλία Πέθανε ο ηθοποιός Κωνσταντίνος Τζούμας Την Δευτέρα 27 Ιούνη πέθανε η συν θ έ τ η ς , σ τ ι χ ο υ ρ γ ό ς κ α ι τ ρ α γ ο υ δ ί στρια Βάσω Αλλαγιάννη Η Βάσω Αλλαγιάννη γεννήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου του 1944 Σ τ η μ ο υ σ ι κ ή μ α θ ή τ ε υ σ ε δ ί π λ α στον Μάνο Λοΐζο και τον Νότη Μαυ ρουδή και με δική τους ενθάρρυν ση, άρχισε να χαράζει τη δική της πορεία Η πρώτη δισκογραφική δου λειά της, το «Χαράτσι» το 1982, σε στίχους Μανώλη Ρασούλη με ερμη νευτή τον Νίκο Παπάζογλου, γνώρι σε τεράστια επιτυχία Η συνεργασία τους συνεχίστηκε για άλλους δύο δίσκους, «Σύνεργα» του 1990 και «Στο Λυκαβηττό» του 1991. Στον τελευταίο περιλαμβάνε ται και το διαχρονικό τραγούδι «Αχ Ελλάδα σ΄ αγαπώ», σε στίχους Μα νώλη Ρασούλη, να αγγίζει την ψυχή κάθε Έλληνα όπου Γης και αποτελεί τ ο π ι ο π ε τ υ χ η μ έ ν ο π ο υ έ χ ε ι δ η μ ι ουργήσει η Βάσω Αλλαγιάννη Επίσης συνεργάστηκε δισκογρα φικά με το Μανώλη Λιδάκη, τη Βού λα Σαββίδη, την Πίτσα Παπαδοπού λου, το Σταύρο Λογαρίδη, τη Χαρού λα Αλεξίου, τον Δημήτρη Μπάση για τους δίσκους “4 κύκλοι τραγουδιών” ( 1 9 9 5 ) , “ Τ ο φ ί λ η μ α τ ο υ χ ρ ό ν ο υ ” (1992), “Με τα μάτια κλειστά” (1994) και το τραγούδι “Πού πάει η αγάπη όταν φεύγει”, “Ονειρεμένες πολιτεί ε ς ” ( 1 9 9 6 ) , “ Π α ρ ά ξ ε ν ο Φ ω ς ” ( 2 0 0 0 ) και “Μιλάω Χρόνια” (2000). Όμως και ως στιχουργός έχει να παρουσιάσει κάποια αγαπημένα τρα γούδια, όπως τις επιτυχίες του Μα νώλη Λιδάκη: «Γλάρος» και «Δεν εί σαι πουθενά», το ζεϊμπέκικο «Απόψε σιωπηλοί» (Ν Παπάζογλου), αλλά και το χασάπικο «Που πάει η αγάπη όταν φεύγει» (Π Παπαδόπουλου) Πέθανε η συνθέτης και στιχουργός Βάσω Αλλαγιάννη

~ 2 4 ~ Μ Ο Ρ Φ Ε Σ Π Ο Υ Ε Φ Υ Γ Α Ν τ 36 Την Κυριακή 3 Ιούλη πέθανε σε ηλι κία 83 ετών η δημοφιλής ηθοποιός Ντίνα Κώνστα , η οποία έπασχε από άνοια και ζούσε σε ίδρυμα για ηλι κιωμένους Η Ν τ ί ν α Κ ώ ν σ τ α γ ε ν ν ή θ η κ ε τ ο 1938 και μεγάλωσε στη Σάμο Απο φ ο ί τ η σ ε α π ό τ η Δ ρ α μ α τ ι κ ή Σ χ ο λ ή Κωστή Μιχαηλίδη, ενώ την ίδια επο χή εργαζόταν σε εταιρεία χρωμάτων γ ι α ν α π λ η ρ ώ σ ε ι τ ι ς σ π ο υ δ έ ς τ η ς Σ π ο ύ δ α σ ε υ π ο κ ρ ι τ ι κ ή κ ρ υ φ ά α π ό τους γονείς της και είχε καθηγήτρια τη Μαίρη Αρώνη. Υπήρξε ιδιαίτερα αγαπητή στους σ υ ν α δ έ λ φ ο υ ς κ α ι σ τ ο υ ς δ ι δ α σ κ ά λους της που την πίστεψαν από τα π ρ ώ τ α τ η ς β ή μ α τ α , ό π ω ς η Μ α ί ρ η Α ρ ώ ν η , ο Μ ά ν ο ς Κ α τ ρ ά κ ς , ο Κ ώ στας Μουσούρης και υπηρέτησε με π ά θ ο ς τ ο θ έ α τ ρ ο , ω ς ο υ σ ι α σ τ ι κ ό στέλεχος πολλών θιάσων Πρωτοεμφανίστηκε στην Ελεύθε ρη Σκηνή το το 1965 Τις δεκαετίες του ’80 και ’90 συμμετείχε σε τηλεο πτικές σειρές. Μερικοί από τους χα ρακτηριστικούς ρόλους που υποδύθηκε, ήταν: «Τρεις Χάριτες», «Δις Εξαμαρτείν» και το «Σόι μας», και ιδιως η ερμηνεία της ως Ντένη Μαρκορά στη σειρά «Δύο ξένοι» Από τις πιο αλησμόνητες εμφα νίσεις της στο θέατρο ήταν στην πα ρ ά σ τ α σ η « Η π ε ρ ι π λ α ν ώ μ ε ν η ζ ω ή μ ι α ς ρ ε μ π έ τ ι σ σ α ς » π ο υ α φ ο ρ ο ύ σ ε στη ζωή της Σωτηρίας Μπέλλου Η Ντίνα Κώνστα υπήρξε υποψή φια με τον Συνασπισμό στις Ευρωε κλογές του 1999, στις βουλευτικές εκλογές του 2000 και στις βουλευ τικές εκλογές του 2004 Δ ε ν π α ν τ ρ ε ύ τ η κ ε π ο τ έ , ε π ε ι δ ή ό π ω ς έ λ ε γ ε , δ ε ν τ η ς ά ρ ε σ ε η δ έ σμευση του γάμου. Πέθανε η δημοφιλής ηθοποιός Ντίνα Κώνστα Την Δευτέρα 4 Ιούλη έφυγε από τη ζωή η ηθοποιός Άννα Πολυτίμου Παπακωνσταντίνου Η Άννα Πολυτίμου υπήρξε από φοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου, πρωτοεμφανίστη κ ε σ τ ο θ έ α τ ρ ο σ ε η λ ι κ ί α μ ό λ ι ς 1 3 ετών μετά από πρόταση του Ιάκω βου Καμπανέλλη Μ ε γ α λ ώ ν ο ν τ α ς σ π ο ύ δ α σ ε υ π ο κ ρ ι τ ι κ ή σ τ η Δ ρ α μ α τ ι κ ή Σ χ ο λ ή τ ο υ Ε θ ν ι κ ο ύ Θ ε ά τ ρ ο υ , έ χ ο ν τ α ς δ ί π λ α της σημαντικούς δασκάλους, όπως ο Πέλος Κατσέλης, ο Δημήτρης Ρον τήρης και ο Σπύρος Μελλάς Α φ ο ύ α π ο φ ο ί τ η σ ε τ ο 1 9 5 5 , σ υ νεργάστηκε με κορυφαίους ηθοποι ούς και σκηνοθέτες του ελεύθερου θεάτρου, όπως ο Κώστας Μουσού ρης, ο Δημήτρης Χορν, η Έλλη Λαμ πέτη, ο Κωστής Μιχαηλίδης κά Συνεργάστηκε με πολλά ΔΗΠΕ ΘΕ και δημοτικά θέατρα κι ασχολή θ η κ ε μ ε τ ο ρ α δ ι ό φ ω ν ο Ε π ί ε ν ν ι ά χρόνια συνεργαζόταν με το Εθνικό Ί δ ρ υ μ α Ν ε ό τ η τ α ς ω ς ρ α ψ ω δ ό ς , απαγγέλλοντας από στήθους ραψω δίες του Ομήρου Μαζί με τον ηθοποιό και δάσκαλο του θεάτρου σύζυγό της, Νίκο Πα πακωνσταντίνου, ίδρυσαν το «Θέα τρο Σέττας» στην Εύβοια, ένα θέα τ ρ ο , α ν τ ί γ ρ α φ ο τ ο υ α ρ χ α ί ο υ Θ ε ά τρου της Επιδαύρου Από το 1994, μαζί με τον γιο της, Δημήτρη Παπακωνσταντίνου, και τη Ματίνα Παπαγεωργίου δημιούργη σ α ν τ ο θ ί α σ ο « Κ α σ τ α λ ί α » π ο υ π α ρουσιάζει αρχαίο δράμα και φεστι βαλικές εκδηλώσεις Σ τ ο ν θ ί α σ ο η Ά ν ν α Π ο λ υ τ ί μ ο υ έπαιξε κατ' επανάληψη πρωταγωνι στικούς ρόλους σε παραστάσεις αρ χ α ί ο υ δ ρ ά μ α τ ο ς κ α ι π α ρ ο υ σ ι ά σ ε ι ς ποιητικών έργων Έφυγε από τη ζωή η ηθοποιός Άννα Πολυτίμου Την Πέμπτη 7 Ιούλη πέθανε, σε ηλι κ ί α 7 7 ε τ ώ ν , ο ζ ω γ ρ ά φ ο ς Γ ι ώ ρ γ ο ς Λαζόγκας Γεννήθηκε στη Λάρισα το 1945 Σ π ο ύ δ α σ ε α ρ χ ι τ ε κ τ ο ν ι κ ή σ τ ο Α ρ ι στοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλο ν ί κ η ς ( 1 9 6 3 1 9 7 0 ) έ χ ο ν τ α ς ω ς δ ά σκαλο τον Χρήστο Λεφάκη, αλλά τε λικά αφοσιώθηκε στη ζωγραφική Μετά την αποφοίτησή του ξεκί νησε να διδάσκει σχέδιο και ζωγρα φική στην Αρχιτεκτονική του ΑΠΘ και αργότερα υπήρξε καθηγητής ζω γραφικής στην Ανωτάτη Σχολή Κα λών Τεχνών στην Αθήνα Το 1970 βραβεύτηκε στον διαγω νισμό νέων ζωγράφων του Ινστιτού τ ο υ Γ κ α ί τ ε Θ ε σ σ α λ ο ν ί κ η ς κ α ι τ ο 1 9 7 2 κ έ ρ δ ι σ ε τ ο 1 ο β ρ α β ε ί ο σ τ ο ν διαγωνισμό νέων ζωγράφων της Ελ ληνοαμερικανικής Ένωσης Παρουσίασε την πρώτη του ατο μ ι κ ή έ κ θ ε σ η σ τ η Θ ε σ σ α λ ο ν ί κ η (1975, Ζήτα Μι) Το επόμενο έτος, έφυγε με υποτροφία του γαλλικού κ ρ ά τ ο υ ς γ ι α σ π ο υ δ έ ς ζ ω γ ρ α φ ι κ ή ς σ τ η ν E c o l e d e s A r t s D e c o r a t i f s σ τ ο στο Παρίσι Γνωρίστηκε με τον Αλέ ξανδρο Ιόλα και εξοικειώθηκε με τα σύγχρονα καλλιτεχνικά ρεύματα. Έχει πραγματοποιήσει ατομικές ε κ θ έ σ ε ι ς , κ υ ρ ί ω ς σ τ η ν Ε λ λ ά δ α , κ ι έχει συμμετάσχει σε δεκάδες ομα δικές, στην Ελλάδα, σε ευρωπαϊκές και ασιατικές χώρες και στις Η Π Α Η τελευταία του έκθεση εγκαι νιάστηκε τον Μάιο στο Εθνικό Αρ χαιολογικό Μουσείο, με τίτλο «Το χθες είναι τώρα Γιώργος Λαζόγκας: Μύθοι και Αρχαιότητα» Θα διαρκέ σει μέχρις τις 20 9 2022, όπου έργα του συνδιαλέγονται με τεχνουργή μ α τ α τ ο υ Ε θ ν ι κ ο ύ Α ρ χ α ι ο λ ο γ ι κ ο ύ Μουσείου, από την προϊστορική, αρ χαϊκή και κλασική περίοδο Πέθανε ο ζωγράφος Γιώργος Λαζόγκας

~ 2 5 ~ Μ Ο Ρ Φ Ε Σ Π Ο Υ Ε Φ Υ Γ Α Ν2022 Την Παρασκευή 8 Ιούλη έφυγε από τ η ζ ω ή σ ε η λ ι κ ί α 6 5 ε τ ώ ν η Α ν έ ζ α Παπαδοπούλου Η σπουδαία ηθοποι ό ς , σ κ η ν ο θ έ τ η ς κ α ι δ α σ κ ά λ α υ π ο κ ρ ι τ ι κ ή ς γ ε ν ν ή θ η κ ε τ ο 1 9 7 5 σ τ η ν Κηφισιά Η θεατρική πορεία της ξεκίνησε α π ό τ η ν π ό λ η τ η ς Θ ε σ σ α λ ο ν ί κ η ς . Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του ΚΘΒΕ και στη συνέχεια παρέμεινε σ τ ο Κ ρ α τ ι κ ό Θ έ α τ ρ ο ό π ο υ α π ό τ ο 1974 και για δύο περίπου δεκαετίες συμμετείχε σε 19 παραστάσεις και συνεργάστηκε με σημαντικούς σκη νοθέτες του θεάτρου Σ τ η μ α κ ρ ό χ ρ ο ν η κ α λ λ ι τ ε χ ν ι κ ή της πορεία της συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο, με το Θέατρο Άττις, με το Θέατρο της Οδού Κεφαλλη νίας κ.α. σε παραστάσεις στο θέα τρο όπως: «Φαέθων» (2015), «Ίων» (2003), «Βάκχες» (2017), «Αντιγόνη» ( 2 0 1 6 ) , « Έ ν α ς ά ν θ ρ ω π ο ς γ ι α ό λ ε ς τις εποχές» (2014), «Μisery» (2008), «Πριν την αποχώρηση» (1999) Τελευταία παράσταση που συμ μετείχε ήταν οι «Ευτυχισμένες Μέ ρ ε ς » τ ο υ Σ ά μ ι ο υ ε λ Μ π έ κ ε τ ( 2 0 2 0 ) σ ε σ κ η ν ο θ ε σ ί α Σ ά β β α Σ τ ρ ο ύ μ π ο υ που παρουσιάστηκε από την Ομάδα Σημείο Μηδέν, στο Θέατρο Άττις Σημαντική η συμμετοχή της στις κινηματογραφικές ταινίες: «120 ντε σ ι μ π έ λ » ( 1 9 8 7 ) , « Ώ μ ο ς π ρ ο ς ε ν ο ι κίαση» (2007), «Αληθινή ζωή» (2004) Εμβληματική υπήρξε και η παρουσία τ η ς ω ς μ ά ν α τ η ς Μ ό σ χ α ς κ α ι τ η ς Όρσας στην βραβευμένη ταινία του Παντελή Βούλγαρη "Μικρά Αγγλία" ( 2 0 1 3 ) , α π ό τ ο β ι β λ ί ο τ η ς Ι ω ά ν ν α ς Καρυστιάνη Συμμετείχε επίσης και στην τη λεόραση στη σειρά: «Γεώργιος Βι ζ υ η ν ό ς : Η σ ι ω π ή τ ω ν α γ γ έ λ ω ν » (2000). Έφυγε από τη ζωή η ηθοποιός Ανέζα Παπαδοπούλου Την Κυριακή 17 Ιούλη σε ηλικία μό λις 40 χρονών «εφυγε» ξαφνικά από ανακοπή ο εξαιρετικός κιθαρίστας Κώστας Γεράκης. Η είδηση του θανάτου έπεσε σαν κεραυνός στην Αμοργό, απ’ όπου κα ταγόταν και γέμιζε από τους ήχους τ η ς κ ι θ ά ρ α ς τ ο υ ό τ α ν τ η ν ε π ι σ κ ε π τ ό τ α ν Τ α λ α ν τ ο ύ χ ο ς , μ ε π ν ε ύ μ α ε λ ε ύ θ ε ρ ο , α φ ή ν ε ι μ ε τ η ν α π ώ λ ε ι ά του την Αμοργό φτωχότερη Ο Κώστας Γεράκης θα ζει μέσα στις αναμνήσεις των φίλων και στις νότες των αγαπημένων του ρεμπέ τικων τραγουδιών Για πολλά χρόνια έπαιζε ρεμπέ τ ικ ο ( κ ιθάρα, μπουζούκ ι, κ ον τ ραμ πάσο) δίπλα σε σπουδαίους βιρτουό ζους του μπουζουκιού και ερμηνευ τές Είχε συνεργαστεί μεταξύ άλλων με τους Γιώργο Νταλάρα, Σωκράτη Μάλαμα, Λεωνίδα Μπαλάφα, Ματού λ α Ζ α μ ά ν η Χ α ρ α κ τ η ρ ι σ τ ι κ ή η ε π ί μακρόν συνεργασία του με τον Στέ λ ι ο Β α μ β α κ ά ρ η , ε ν ώ τ α τ ε λ ε υ τ α ί α χ ρ ό ν ι α έ π α ι ζ ε μ ε τ ο ν Θ ύ μ ι ο Σ τ ο υ ραΐτη Ο Κώστας Γεράκης ήταν εξαιρε τ ι κ ό ς κ ι θ α ρ ί σ τ α ς γ ν ω σ τ ό ς γ ι α τ ο ν προσωπικό του μουσικό ήχο. Μπο ρούσε ένα ρεμπέτικο να το εξελίξει με τον καλύτερο τρόπο σε μπλουζ ή και σε ροκ κομμάτι, λένε χαρακτη ριστικά οι σοκαρισμένοι από την εί δηση συνεργάτες του Ο δήμαρχος Αμοργού, Ελευθέ ριος Καραΐσκος, δήλωσε: «Η ξαφνι κή απώλεια του Κώστα Γεράκη, του αγαπημένου μας Κωστάκη, έχει σο κάρει το νησί μας Όταν ένας νέος άνθρωπος φεύγει από τη ζωή, τα λό για είναι φτωχά για να περιγράψουν τη θλίψη Η Αμοργός δεν θα ξεχάσει τον Κώστα » Έφυγε από τη ζωή ο μουσικός Κώστας Γεράκης Την Κυριακή 7 Αυγούστου «έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 79 ετών, ύστε ρα από μάχη με τον καρκίνο, ο Διο νύσης Σιμόπουλος, ο επί πολλά χρό νια επικεφαλής στο Πλανητάριο του Ιδρύματος Ευγενίδου, ένας άνθρω π ο ς π ο υ έ π α ι ξ ε κ α θ ο ρ ι σ τ ι κ ό ρ ό λ ο σ τ η ν π ρ ο ώ θ η σ η τ η ς α σ τ ρ ο ν ο μ ί α ς και της επιστήμης στην Ελλάδα Γεννήθηκε στα Ιωάννινα το 1943 Σ π ο ύ δ α σ ε σ τ ο Π α ν ε π ι σ τ ή μ ι ο τ η ς Λουιζιάνας των ΗΠΑ, όπου μεταξύ 1968 1973, εργάστηκε σε διάφορες θέσεις, μεταξύ άλλων, ως διευθυν τής του Πλανηταρίου Στη συνέχεια ανέλαβε τη διεύθυνση του Πλανη ταρίου στην Αθήνα (1973 2014) ως επίτιμος διευθυντής του. Είχε χρηματίσει, μεταξύ άλλων, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ενωσης γ ι α τ η ν Α σ τ ρ ο ν ο μ ι κ ή Ε κ π α ί δ ε υ σ η (1994 2002), μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Διεθνούς Εταιρείας Πλανηταρίων (1978 2008), γενικός γραμματέας της Ενωσης Ευρωπαϊ κών και Μεσογειακών Πλανηταρίων (1976 2008), εταίρος (Fellow) της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας της Αγγλίας και της Διεθνούς Εται ρείας Πλανηταρίων. Το 1996 έλαβε την ανώτατη τι μητική διάκριση της Διεθνούς Εται ρείας Πλανηταρίων για τη συνεισφο ρά του στη διεθνή αστρονομική εκ παίδευση Το 2006 τιμήθηκε με τον «Ακαδημαϊκό Φοίνικα» του υπουρ γείου Παιδείας της Γαλλίας και το 2015 βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών Στο πλούσιο έργο του περιλαμ β ά ν ο ν τ α ι ε κ α τ ο ν τ ά δ ε ς ά ρ θ ρ α , μ ε λέτες σε ελληνικά και ξένα περιοδι κά, σε εφημερίδες και βιβλία Πέθανε ο αστροφυσικός Διονύσης Σιμόπουλος

~ 2 6 ~ Μ Ο Ρ Φ Ε Σ Π Ο Υ Ε Φ Υ Γ Α Ν τ 36 Τ η ν Π α ρ α σ κ ε υ ή 1 2 Α υ γ ο ύ σ τ ο υ η κοινότητα των εικαστικών αποχαι ρετά τον γλύπτη Κώστα Ρόθο, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικια 64 ετών Ο Κώστας Ρόθος γεννήθηκε στο Πεταλίδι Μεσσηνίας το 1947 Σπού δασε γλυπτική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών στο Εργαστήρι του Γ ι ά ν ν η Π α π π ά ( 1 9 6 9 1 9 7 4 ) κ α ι τ ο 1979 έγινε δόκιμο μέλος του ΕΕΤΕ Πήρε μέρος ενεργά στην εξέγερ ση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβρη του 1973 και έγινε μέλος του ΚΚΕ τ ο 1 9 7 5 Α π ό τ ό τ ε μ έ χ ρ ι σ ή μ ε ρ α α γ ω ν ί σ τ η κ ε α π ό δ ι ά φ ο ρ ε ς θ έ σ ε ι ς για τα προβλήματα της τέχνης και του κλάδου των εικαστικών Από το 1978 δίδαξε Πλαστική και Ελεύθερο σχέδιο στη Σχολή Γραφι κών και Διακοσμητικών Τεχνών του ΤΕΙ Αθήνας, όπου εκλέχτηκε και διε τ έ λ ε σ ε μ έ χ ρ ι ν α σ υ ν τ α ξ ι ο δ ο τ η θ ε ί κ α θ η γ η τ ή ς Π α ρ ά λ λ η λ α , α ν έ π τ υ ξ ε πρωτοπόρα δράση για τη διεκδίκηση τ ω ν δ ι κ α ι ω μ ά τ ω ν τ ω ν ε ι κ α σ τ ι κ ώ ν καλλιτεχνών μέσω του ΕΕΤΕ Πήρε μέρος σε πολλές Ομαδικές Εκθέσεις, μεταξύ των οποίων στην Ομαδική Έκθεση του 1974 για την συμπαράσταση στον Κυπριακό Λαό, Το 1977 συμμετείχε στην Ομαδική Έκθεση 40 Καλλιτεχνών σε δήμους και κοινότητες με το ΕΕΤΕ, και στο Φεστιβάλ ΚΝΕ Οδηγητή κ α Το 2014 πήρε μέρος στην Έκθε ση «Τέχνη και Αντίσταση Τώρα», το 2018 στην Έκθεση Μικρογλυπτικής που συνδιοργάνωσε το ΕΕΤΕ και η Π α ν ε λ λ ή ν ι α Έ ν ω σ η Κ ρ α τ ο υ μ έ ν ω ν Α γ ω ν ι σ τ ώ ν Μ α κ ρ ο ν ή σ ο υ ( Π Ε Κ Α Μ ) με το γλυπτό «Αντισταθείτε» Συμ μετείχε ενεργά στο Κίνημα Ειρήνης με την ΕΕΔΥΕ Υ π ή ρ ξ ε ε κ π ρ ό σ ω π ο ς τ ο υ Ε Ε Τ Ε σε καλλιτεχνικούς διαγωνισμούς ως μ έ λ ο ς τ η ς κ ρ ι τ ι κ ή ς ε π ι τ ρ ο π ή ς έ ρ γων, στην επιτροπή γλυπτικών έρ γ ω ν κ α ι α ν α μ ν η σ τ ι κ ώ ν σ τ ο ι χ ε ί ω ν του δήμου Αθηναίων το 2001, επίσης στο ΔΣ της Δημοτικής Επιχείρησης Π ο λ ι τ ι σ μ ο ύ τ ο υ δ ή μ ο υ Α θ η ν α ί ω ν , θητείας 1999 2000 Τ ο τ ε λ ε υ τ α ί ο α ν τ ί ο σ τ ο ν σ π ο υ δαίο κομμουνιστή καλλιτέχνη, τον γλύπτη Κώστα Ρόθο, είπαν το πρωί της Δευτέρας 22 Αυγούστου η οι κογένειά του, και πολλοί σύντροφοι, συνάδελφοί του και φίλοι, στην πο λιτική κηδεία του που έγινε στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών Έφυγε από τη ζωή ο σπουδαίος γλύπτης Κώστας Ρόθος Την Κυριακή 21 Αυγούστου έφυγε α π ό τ η ζ ω ή , σ ε η λ ι κ ί α 7 3 ε τ ώ ν , ο γνωστός τραγουδιστής και συνθέ της Ρόμπερτ Ουίλιαμς Ο τ ρ α γ ο υ δ ι σ τ ή ς π ε ρ ν ο ύ σ ε δ ύ σκολες στιγμές με την υγεία του το τελευταίο διάστημα, έχοντας δίπλα του τα τρία παιδιά του, Αλέξανδρο, Ιλένια και Μάρθα, καθώς και την σύ ζυγο, Αμαλία Δημητριάδη Ο Ρόμπερτ Ουίλιαμς γεννήθηκε στην Αθήνα στις 4 Δεκέμβρη 1949. Α π ό τ ι ς α ρ χ έ ς τ η ς δ ε κ α ε τ ί α ς τ ο υ 1970 ήταν κιθαρίστας και τραγουδι στής της ροκ μπάντας Poll Το πρώτο του άλμπουμ κυκλοφό ρ η σ ε τ ο 1 9 7 4 μ ε τ ί τ λ ο " R o b e r t Williams". To 1976 σημείωσε μεγάλη επιτυχία με το τραγούδι «Μίλα μου» από το άλμπουμ «Εσύ κι εγώ» Το 1977 εκπροσώπησε την Ελλά δ α σ τ ο ν Δ ι α γ ω ν ι σ μ ό Τ ρ α γ ο υ δ ι ο ύ της Γιουροβίζιον με τους Πασχάλη Αρβανιτίδη, Μπέσσυ Αργυράκη και Μ α ρ ι ά ν ν α Τ ό λ η κ α ι έ φ τ α σ ε μ ε τ ο τ ρ α γ ο ύ δ ι « Μ ά θ η μ α Σ ο λ φ έ ζ » σ τ η ν πέμπτη θέση Τ ο 1 9 9 1 σ υ ν έ β α λ ε σ η μ α ν τ ι κ ά στην τηλεοπτική σειρά »Η Λάμψη» του Νίκου Φώσκολου, για την οποία έγραψε τη μουσική και τους στίχους για πολλά τραγούδια, με σημαντικό τ ε ρ ο τ ο τ ρ α γ ο ύ δ ι μ ε τ ί τ λ ο « Μ ε ς σ τ η ν π ρ ο σ ε υ χ ή μ ο υ » Τ ο 1 9 9 2 κ υ κλοφόρησε το άλμπουμ «Η Λάμψη» Σε συνέντευξη του το 2013 ανέ φερε ότι εργαζόταν στον Οργανισμό Συλλογικής Διαχείρησης, τον φορέα για τα πνευματικά δικαιώματα των τραγουδιστών Η κηδεία του έγινε την Τρίτη 23 Α υγ ούστ ου σ τ ο ν Α γ γ λ ι κ α ν ι κ ό Ν α ό του Αγίου Παύλου, στη Φιλελλήνων. Πέθανε ο τραγουδιστής και συνθέτης Ρόμπερτ Ουίλιαμς

~ 2 7 ~ Μ Ε Τ Η Ν Π Ε Ν Α Τ Ω Ν Σ Υ Ν Ε Ρ Γ Α Τ Ω Ν Μ Α Σ2022 Αγάπη θέλω Μας πήραν το ψωμί απ’ το τραπέζι Τα όνειρά μας, τα τσακίσαν οι ερπύστριες Μα η ζωή ανάσα θέλει. Βγαίνει στο δρόμο, και σκαλίζει πολεμίστρες Δεν σου ζητώ να μ’ αγαπάς, αγάπη θέλω Να μου κρατά, σφικτά το χέρι, στα βαθειά! Και να σηκώνει το κεφάλι στους εχθρούς μας, όσους κοιτάνε με του μίσους τη ματιά Ζούμε στην κόλαση, φωτιά και σίδερο, Θερίζει ο θάνατος, κατατρεγμοί Κι όσοι μας έταξαν, επίγειους παράδεισους, αργά ή γρήγορα, θα κάτσουν στο σκαμνί Δεν σου ζητώ να μ’ αγαπάς, αγάπη θέλω Να μου κρατά σφικτά το χέρι στα βαθειά! Και να δικάζει, κάθε μέρα, τους αγύρτες, όσους κοιτάνε με του κέρδους τη ματιά Όσα δεν μπόρεσε ο χρόνος να σκεπάσει, αίμα κι ιδρώτας, τα σημάδια της βροχής Κι όταν η μπόρα θα ’χει πια περάσει, Δέντρα θα γίνουν να ομορφύνουνε τη γης Δεν σου ζητώ να μ’ αγαπάς, αγάπη θέλω Να μου κρατά σφικτά το χέρι στα βαθειά! Και να ζητάει, όλα όσα της ανήκουν, όσα κοιτά, με της αλήθειας τη ματιά! μαζί με τους Χαλυβουργούς του κόσμου Βαγγελιώ Καρακατσάνη (Κρήτη) Το μοιρολόι της ειρήνης Στέκομαι, εδώ, μπροστά σας Γυμνή και καταματωμένη Με ολάκερη την αλήθεια πετρωμένη στα χέρια μου Μακάρι να μπορούσα να δραπετεύσω, έστω για λίγο απ’ το μαρτύριο, την τελευταία μου διαθήκη να συντάξω με την ελπίδα κάποιου νοήμονα Χιλιάδες χρόνια με τραβολογούν από παζάρι σε παζάρι στις γειτονιές του κόσμου. Το ρούχο μου ξεσκίστηκε Γυμνή και καταματωμένη Ενδύθηκα ετούτη τη γωνιά, τα σάβανα και τα νεκροφιλήματα. Το σώμα μου παγώνει! Φταίω εγώ! Δεν πρόλαβα του αδελφού μου εχθρού τα χέρια να αφοπλίσω με τα χειροφιλήματα... Ο πόνος κοστίζει λιγότερο από τη γιατρειά κι είπαν να με σκοτώσουν Μαρία Κολοβού Ρουμελιώτη Τετάρτη, 18 Μαΐου 2022 (Πάτρα)

~ 2 8 ~ Μ Ε Τ Η Ν Π Ε Ν Α Τ Ω Ν Σ Υ Ν Ε Ρ Γ Α Τ Ω Ν Μ Α Σ τ 36 Μια φορά κι έναν καιρό, μία μικρούλα κι όμορφη γα ζέλα κανελιά, καθώς περιπλανιότανε στην Aφρική, έχα σε το δρόμο της ποιος ξέρει πώς; η καημενούλα και βρέθηκε μακριά πολύ μακριά, σ’ ένα θαμνώδες και μεγάλο δάσος Σ’ αυτό το δάσος ζούσανε πολλά και διάφορα ζώα Eκεί υπήρχανε και αρκετά ελάφια Oι γαζέλες βέβαια, μοιάζουν πολύ με τα ελάφια, γι’ αυτό κι εκείνα νόμισαν πως είναι κάποια πεντάμορφη λαφονεράιδα, που όμοιά της δεν είχαν ξαναδεί ποτέ. Oι ελάφηδες λοιπόν, ξε τ ρ ε λ α μ έ ν ο ι γ ι α τ η λ υ γ ε ρ ό κ ο ρ μ η γ α ζ έ λ α , ξ ε κ ι ν ή σ α ν στενή πολιορκία! Ά ρ χ ι σ α ν ν α π ε ρ ν ο ύ ν α π ό μ π ρ ο σ τ ά τ η ς , φ ο υ σ κ ώ νοντας τα στήθια τους με μιαν ανάσα βαθειά, για να φαίνονται πιο σωματώδεις, μπρατσάδες και ατρόμητοι Tην κοίταζαν με κάτι μάτια τόοοσα σαν ξελιγωμένοι, κι όλο της έριχναν λοξές και φλογερές ματιές, με νόη μα! Kαι διάλεγαν όταν της μίλαγαν, τα πιο γλυκά και μελωμένα λόγια και μ’ έναν ήχο στη φωνή τους μελω δικό και σαγηνευτικό Όσο για τα βράδυα! το σούρουπο συνήθως, όταν ο ήλιος κι η μεγάλη ζέστη έπεφτε, είχαν σκληρές κι ατέλειωτες κερατομαχίες, που κρατούσαν ώρες Kαι ν α ! κ ο υ τ ο υ λ ι έ ς τ ο κ ά θ ε ε λ ά φ ι μ ε τ ο δ ι π λ α ν ό τ ο υ «γκραπ γκρουπ», με πείσμα και με δύναμη Kαι κάθε μέρα που σουρούπωνε, είχανε κι από ένα ελαφοκου τουλοπρωτάθλημα Σ’ αυτό λοιπόν το κερατοπρωτά θ λ η μ α ! ά κ ο υ σ ο ν , ά κ ο υ σ ο ν τ ο έ π α θ λ ο τ ο υ α γ ώ ν α τ ο υ ς θ α ή τ α ν η φ τ ω χ ι ά ε κ ε ί ν η κ ι έ ρ η μ η γ α ζ έ λ α Κ ι ύστερα, καταϊδρωμένα κουρασμένα τα ελάφια, όταν πέφτανε να κοιμηθούνε, στον ύπνο τους έβλεπαν τα μάτια τα θλιμμένα μάτια της πανέμορφης γαζέλας Tην άλλη μέρα; άντε πάλι απ’ την αρχή Kαι απορούσε η λυγερή η όμορφη γαζέλα, γι’ αυτή την απαράδεχτη ελαφοσυμπεριφορά, μα τί να κάνει! Tελικά, ύστερα από χιλιάδες κουτουλιές, καρούμ παλα και αμυχές, ανακηρύχτηκε πρωταθλητής της κε ρατομαχίας, ένας μεγάλος κι εύρωστος ελάφης Oι ελάφηδες οι άλλοι τον παραδέχτηκαν για νικητή με κάποια λύπη βέβαια και πήγανε να πνίξουνε τη στε ναχώρια τους, πίνοντας δροσερό νερό και βόσκοντας χορτάρι Mια και δυο λοιπόν ο θριαμβευτής ελάφης πλησιά ζει τη γαζέλα Kάνει μια βόλτα γύρω της και στέκεται μπροστά της, φουσκώνοντας τα στήθια του κι ύστερα λέει με στόμφο δέκα λιονταριών: Γειά σου μικρούλα! Eμένα που με βλέπεις, είμαι ο πιο μεγάλος μάγκας ο πιο σπουδαίος παιδαράς μέ σ α σ τ ο δ ά σ ο ς K ο ί τ α π α ρ ά σ τ η μ α , κ ο ρ μ ο σ τ α σ ι ά ! Γ ι ’ ακούμπα στήθος κοίτα τρίχωμα Για δες τα κέρατά μου! Μεγάλα σαν δεντρόκλαρα, ε; Ξέρετε του αποκρίνεται η γαζέλα εγώ είμαι μια φτωχή, μια πάμφτωχη γαζέλα απ’ την Aφρική Xάθηκα και περιπλανήθηκα στο δάσος δεν ξέρω πώς και τώ ρα είμαι μόνη μου κι έρημη Mήπως γνωρίζετε θα θέλατε να μ’ οδηγήσετε να βρω το δρόμο; Ή να μου δείξετε τουλάχιστον, που έχει νεράκι και βοσκή; Θα θέλατε; O μεγάλος φουσκωτός ελάφης, που δεν καταλά βαινε καλά την προφορά της ε, και δεν ήθελε δηλαδή να καταλάβει! είχε πάρει κι άλλη πιο βαθειά ανάσα, για πιο μεγάλο φούσκωμα του στήθους T’ αυτιά του κλείσανε κι από την πίεση δεν άκουγε τα λόγια της ε, δεν ήθελε και ν’ ακούσει βέβαια γύρισε και της είπε: Kουκλίτσα! (ούφσσσ, τρά βηξε κι άλλη ανάσα) για κοίταμε καλά να δεις για σένα τί θα κάμω! Θ α μ ε θ α υ μ ά σ ε ι ς κ α ι θ α π ά θ ε ι ς πλάκα! Πάει και στήνεται απέναντι Mισοκλείνοντας το μάτι σημαδεύει ένα δέντρο, παίρνει μια μεγάλη φόρα κι α ρ χ ί ζ ε ι έ ν α τ ρ ε χ α λ η τ ό ο ο ! « κ λ ά π α τ ο υ κ λ ο ύ π α τ ο υ , κ λ ά π α τ ι ς κ λ ο ύ π α τ ι ς » , ε π ι τ α χ ύ ν ε ι π λ η σ ι ά ζ ε ι κ α ι , μ ε φοβερή δύναμη πάααφ! δίνει μια κουτουλιά στο δέν τρο και το ρίχνει κάτω! Kάποια ελάφια που παρακολουθούσαν από μακριά, «Ώααα!» φωνάξανε με θαυμασμό Kι άρχισαν μ’ εν θουσιασμό να τον χειροκροτάνε «κλαπα κλάπα, κλα πα κλάπα» με τα προστινά τους πόδια. Ωστόσο, ο μεγάλος φουσκωτός ελάφης, είχε ξε φ ο υ σ κ ώ σ ε ι α π ’ τ η γ ε ρ ή τ η ν κ ο υ τ ο υ λ ι ά τ α κ έ ρ α τ ά του, είχανε καρφωθεί στο ξύλο! Όταν κατάφερε με χίλια ζόρια να τα ξεκαρφώσει, έμεινε μισοζαλισμένος να κοιτάζει γύρω του μ’ ένα βλακώδες ύφος, σαν χα μ έ ν ο ς . Π ο υ λ ά κ ι α κ ά ν α ν ε τ α μ ά τ ι α τ ο υ τ ο β ρ ά δ υ ; έβλεπε αστράκια Aαα, τον καημένο! μουρμούρισε η γαζέλα Με τη θολούρα που ’χει αυτός! στα χάλια που είναι, τίποτα δεν μπορεί πια να μου πει Ποιος του ’φταιγε όμως; Σηκώθηκε να φύγει από εκεί Δ ρ ό μ ο π α ί ρ ν ε ι , δ ρ ό μ ο α φ ή ν ε ι κ α ι σ υ ν α ν τ ά έ ν α ν ποντικό Mόλις βλέπει ο αρουραίος την πανώρια τη γαζέλα, την ερωτεύεται κεραυνοβόλα τρομάρα του! Eκείνη τον ρωτάει ευγενικά, μήπως γνωρίζει περί Aφρι κής ή τελοσπάντων, αν ξέρει κάτι για τροφές και πό σιμο νεράκι. Όμως ο πονηρός και ερωτιάρης ποντικός, δεν χάνει ευκαιρία να κάνει τη φιγούρα του A! χιχιχί είστε απ’ την Aφρική δεσποινίς; Eκεί όπως θα ξέρετε, βασιλιάδες της ζούγκλας είναι οι λέ οντες Tα λιοντάρια όμως τα νικούν οι ελέφαντες Kι αυτοί, με τη σειρά τους χιχιχί τρέμουνε τα ποντίκια! Ναι, ναι… Oι πραγματικοί βασιλιάδες της ζούγκλας χιχιχί οι κυρίαρχοι αυτού του κόσμου πιστέψτε με είναι οι αρουραίοι δεσποινίς! Tο λέει άλλωστε κι η πα ροιμία: «Mικροί στο μάτι, μα μεγάλοι στο παλάτι!» Καλά, καλά όλ’ αυτά! Όμως, ξέρεις τουλάχιστον κανένα μέρος με φρέσκο χορταράκι; Έχω δυο μέρες να βάλω στο στόμα μου μια μπουκίτσα βοσκή. Mμμ, ωραία μου δεσποινίς, ακολουθήστε με! Aκο λ ο υ θ ή σ τ ε τ ο ν ε υ γ ε ν ή κ α ι μ ε γ α λ ό κ α ρ δ ο π ο ν τ ι κ ό K ι αυτός, θα οδηγήσει τη χάρη σας στα λιβάδια, στις πρα σινάδες, στα γάργαρα ρυάκια και, ίσως χιχιχί! στην ευτυχία Πήραν λοιπόν το δρόμο και περπατούσανε ώρες: μπροστά ο φαντασμένος ποντικός το πονηρό κι ερω τοχτυπημένο τρωκτικό με χιχιχί και πίσω του η κα τάκοπη γαζέλα Καθώς βαδίζανε ανάμεσα στα δέντρα OI ΠEPIΠETEIEΣ MIAΣ MIKPHΣ ΓAZEΛAΣ ( Σαν παραμύθι )

~ 2 9 ~ Μ Ε Τ Η Ν Π Ε Ν Α Τ Ω Ν Σ Υ Ν Ε Ρ Γ Α Τ Ω Ν Μ Α Σ2022 σ’ ένα μονοπάτι, ακούνε ξάφνου ένα δυνατό «Aψού φρρρ!» ήταν εκεί ένα κατάλευκο μα συναχωμένο αλογάκι Tόσο πολύ λαχτάρησε από το φτάρνισμα ο ποντικός, που το ’βαλε στα πόδια γρήγορα κι ακόμα τρέχει σαν λαγός ο γόης! Γείτσες! είπε στο άλογο η γαζέλα. Eυχαριστώ! Eυχαριστώ, παράξενη λαφίνα Όμως εσύ, δεν πρέπει να ’σαι από ’δω Πώς απ’ τα μέρη μας; Mε λίγα λόγια του εξήγησε η γαζέλα όλη την ιστο ρία της Έμεινε τ’ άλογάκι λίγο σκεφτικό και ύστερα της είπε: Oι μόνοι που μπορούνε να σου πουν κάτι για της Aφρικής τα μέρη, είναι τα χελιδόνια εκείνα ξέρουν Έρχονται όμως την άνοιξη και θα πρέπει να περιμέ νεις Έτσι κι έγινε Bρήκαν λοιπόν ένα λιβάδι καταπρά σινο, με δροσερά φυλλώματα, τρεχούμενα νερά και τρυφερό παχύ χορτάρι και πέρναγαν ωραία… Σε όλα συμφωνούσανε οι δυο τους, πήγαιναν πάντοτε μαζί κι έτρωγαν δίπλα δίπλα το χλωρό τριφύλλι, κοντά στην κρουσταλλένια την πηγή Mαζί γυρίζανε στο λόφο από το πράσινο λιβάδι κι ήτανε χάρμα να τα βλέπεις το άλογο τ’ ολόλευκο, την κανελιά γαζέλα καθώς καλ πάζαν πλάι πλάι, πότε αργά και πότε γρήγορα, στην απλωσιά του κάμπου Kι απάνω τους το σούρουπο ν’ απλώνει χίλια χρώματα: μαβιά, γαλάζια, χρυσαφιά Έτσι περνούσε ο καιρός, με τρέξιμο και με παιχνί δια Ώσπου μια μέρα, έν’ ανοιξιάτικο πρωί, στον κάμπο ανθίσανε λουλούδια: το χαμομήλι, μαργαρίτες, παπα ρούνες ευώδιασε η ρίγανη και το φλισκούνι και γέμισ’ ο ουρανός πουλιά… Nάτα, τα βλέπεις; της είπε το περήφανο κι ευ γενικό αλογάκι με κάποια θλίψη στη φωνή Eίναι τα χελιδόνια που περίμενες Mα όχι! Όχι καλέ μου! απάντησε η λυγερόκορ μη γαζέλα, που τώρα πια δεν ήτανε τα μάτια της θλιμ μένα. Σπουργίτια είναι με ουρές μεγάλες δεν τα ξε χ ω ρ ί ζ ε ι ς ; Ά κ ο υ τ ο ν π ε τ ρ ο κ ό τ σ υ φ α π ο υ τ ρ α γ ο υ δ ά ε ι στο λόφο! Λέει κάτι άλλο της καρδιάς! Kι έτσι, φύγανε πάλι μαζί για το λιβάδι και πια δεν ξαναμίλησαν γι’ αποδημητικά πουλιά και γι’ Aφρικές Aφού γι’ αυτούς μόνο γι’ αυτούς ούτε και ήρθαν χε λιδόνια ούτε και φύγανε… Eίταν εδώ, παντοτινά όπως κι η άνοιξη! Kαι άρχισαν τότε να τα βλέπουνε μαζί, σε όλη τους τη ζωή! Kαι ζήσανε αυτοί καλά, ως τα βαθειά τους γηρατειά κι εμείς; Τα περιμένουμε τα χελιδόνια! Γιάννης Α Μαντάς Η «ΠΟΛΗ» Ήταν, που λέτε, μια φορά, κόρη, σαν τα κρύα νερά, του Βόσπορου καμάρι Χίλιοι τη γύρευαν γαμπροί, Κωνσταντινάτο μου φλουρί, και ποιος θε να σε πάρει Άμοιρη μάνα μας Ελλάδα, μες του Βοσπόρου τη θαμπάδα αντί νυφούλα να τη δεις, στα κόκκινα ντυμένη, την πενθείς Ήρθαν κατακτητές πολλοί, πάντα το ίδιο το βιολί άντεχες κάθε μπόρα Μα μια του Μάη Παρασκευή, ήρθε η μέρα η στραβή και σκλάβα είσαι τώρα Κι έτσι η μάνα μας, η δόλια, στη μαύρη τυλιγμένη μπόλια, άσπρη μια μέρα δε θωρεί, στα κόκκινα σε βλέπει και πενθεί Γιάννης Δ Παπάνης

~ 3 0 ~ Μ Ε Τ Η Ν Π Ε Ν Α Τ Ω Ν Σ Υ Ν Ε Ρ Γ Α Τ Ω Ν Μ Α Σ τ 36 Ως άλλος χτίστης Πως ήθελα να το μπορούσα μέχρι το τέλος να τραβούσα, έν' άλλο ΚΟΣΜΟ για να χτίσω, με Ανθρωπιά να τον προικίσω ΜΟΝΟ μα μόνο ν' Αγαπάει, ΠΟΤΕ, ποτέ του μην πονάει. Λέξεις Αγάπης να προφέρει, καμιά κακία να μην ξέρει Που να μην ΖΕΙ μέσ' την σαπίλα ΠΟΤΕ του η Ζωή μαυρίλα Ποτέ, ποτέ του να μη μάθει Έξεις του ΣΗΜΕΡΑ και Πάθη ΝΕΑ, απ' αρχής, Ζωή θα χτίσω Μια «ΝΕΑ ΓΗ» θα οικοδομήσω Σοφοί, Σπουδαίοι Μωυσήδες, Σοφές, Σπουδαίες κι οι Γραφίδες. ΟΧΙ Βουλή, Σύνταγμα, Νόμοι ΟΥΤΕ και Κλέφτες κι Αστυνόμοι μα ούτε πείνα, πέντε δρόμοι ΟΧΙ Κογκρέσα, Γερουσίες ΟΧΙ Ανομίες, Αναρχίες, Τόνοι χρυσού και απληστίες Πλούτη, χλιδή και πολυτέλεια, αχορτασιά κι ιδιοτέλεια Μην εκτελεί και μη φονεύει μόνο και μόνο για να κλέβει. Στην ΓΗ εδώ, στην ΓΗ ετούτη, του Σύμπαντος ΟΛΑ τα πλούτη Είν' η ΖΩΗ ΧΑΡΕΣ και μόνο ΑΧ! Την ζούμε ΑΠΑΞ και ΜΟΝΟ! Σωτήρης Μαντζούτσος Μεγάλων αίσχη! Ήρθαν απρόσκλητα στη μνήμη, παιδιά φτωχ’ απ’ την “Αφρική” και μου ραγίστηκ’ η καρδιά μου, μου κόπηκ’ η αναπνοή Γέμισαν την ψυχή μου πόνο, τ’ άμοιρ’ αυτά, τα νηστικά που τα πετάξανε στο δρόμο, στο θάνατο, στη συμφορά Τα προίκισαν με δυστυχία, με πείνα και θανατικό του Κόσμ’ όσ’ έχουν τα πρωτεία και δε φοβούνται το θεό Π’ ατάραχοι, στήνουν πολέμους, σκορπούνε πόνο κι οδυρμό, μέλη παιδιών στους πέντ’ ανέμους, μες στην αντάρα και τον καπνό Δεν ντρέποντ’ οι εκφυλισμένοι μήτε αισθάνοντ’ ενοχές, χοντρόπετσοι, κρυσταλλωμένοι, αυτοκαλούνται κι ειρηνιστές Γιάννης Τσώλης

~ 3 1 ~ Μ Ε Τ Η Ν Π Ε Ν Α Τ Ω Ν Σ Υ Ν Ε Ρ Γ Α Τ Ω Ν Μ Α Σ2022 ΒΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΑΣΚΕΣ Άρπες στα χέρια του χιονιού κι ύστερα πέπλα σιωπών θανάτου Περπατώ μέσα στις νύχτες της κόλασης Βουητά, παντομίμες, φριχτοί θεατρίνοι Πυρηνικά φαντάσματα Η φύση τυμπανισμένη· έμβρυα νεκρά. Βοριάδες υγροί χτυπούν τα κορμιά μας Τύμπανα τύμπανα σαλπιγκτές σημαίες Προσκλητήρια στη μεγάλη παράνοια Στρατηγοί, εξουσίες, μισθοφόροι, τεχνοκράτες σχεδιάζουν πολέμους Χάρτινες πόλεις νεφελώδη σημεία έτοιμα να δεχθούν τα τελειωτικά χτυπήματα των αστρικών δυνάμεων Νικητές αλαλάζουν· μα τα τρόπαια στα χέρια των ηττημένων συνειδήσεων μόνο Νεκρικές μάζες ασυγκράτητες λειώνουν. Εκχύνονται στους αβυσσαλέους ιστούς των νεκρομαντείων Σκουριασμένες εικόνες χορταριασμένα πυρηνικά μούσκλια: μοντέρνοι σηματοδότες του θανάτου. Σατανικές σταυρώσεις εφήβων λαών Εξοριζόμαστε στις ερήμους αλυσιδωτοί κόμποι στους βράχους Βάλτοι αποβλήτων πυρηνικών οι σύγχρονες πόλεις Αγροί χέρσοι χέρσες ψυχές, πλαστικές καλλιέργειες Άλειψαν με ψέματα τ’ αγάλματα και δακρύζουν. Πεθαίνει του κόσμου το ζείδωρο φως Των εκρήξεων προθανάτιοι ρόγχοι ραγίζουν του σύμπαντος την ακοή «Ave Caessar morituri te salutant» Παναγιώτης Καραβασίλης

~ 3 2 ~ Μ Ε Τ Η Ν Π Ε Ν Α Τ Ω Ν Σ Υ Ν Ε Ρ Γ Α Τ Ω Ν Μ Α Σ τ 36 Δρόμος ο πόνος των ανθρώπων Περί ταυτότητας κι οδοιπορίας ο μονόλογος Ξυράφια οι λέξεις σφαγή τα νοήματα Περνάς απέναντι σώζεσαι ή πας στην απώλεια με τους δημαγωγούς. Έλεγες· το καινούργιο σου φαίνεται παλιό με σκιές που φοβίζει Έλεγες δρόμος ο πόνος των ανθρώπων και ότι τα σταυροδρόμια είναι για τους τολμηρούς Κάτι γκρεμίζεται μέσα σου είναι το παρελθόν όχι όμως η μνήμη. Στου φακού το κλικ αιχμαλωτίζω το φόβο των ματιών σου Ενθύμιο αύριο όλα θα είναι μια θλιβερή ανάμνηση Σπύρος Ζαχαράτος ΚΑΠΟΙΟΙ… Κάποιοι λιγοστεύουν χωρίς ανάγνωση τ’ ανοιχτό μέτωπο του κήπου, την εσπέρα της τριαντάφυλλης ακολουθίας, την αυτόχθονη μυσταγωγία του ήχου και τον ασίγαστaο ψίθυρο της μικρής Ευδοκίας, που μερόνυχτα διαβάζει τον ορίζοντα στο φρύδι της μέρας Κάποιοι περιφέρουν ακόμη την επιτύμβια σμίλη της ποίησης και τ’ αμυγδαλωτά μάτια της Πηνελόπης Κάποιοι αφομοιώθηκαν τις αιχμηρές παραστάδες του λευκού τοίχου ή το γλαυκό πλήρωμα του απείρου και λιγοστεύουν αγόγγυστα τον άνθρωπο μέσα τους Κάποιοι, της εράσμιας νιότης το σκάφανδρο κρεμάσανε στο αίολο ρεύμα της ουτοπίας Κάποιοι μετάλλαξαν την ψυχή τους ανερυθρίαστοι νεοσσοί τροπαιούχοι με νήπια στενάγματα χορικά, τ’ ανιστόρητου χτες καλαμάρηδες χωρίς αιδώ κι’ ανάγνωση, χωρίς το δίχτυ του χρόνου και χωρίς λυχνοστάτες Κώστας Καρούσος (Πρόεδρος ΕΕΛ)

~ 3 3 ~ Μ Ε Τ Η Ν Π Ε Ν Α Τ Ω Ν Σ Υ Ν Ε Ρ Γ Α Τ Ω Ν Μ Α Σ2022 Η γλώσσα των ανθρώπων Στους ποιητές Εμείς, οι ρομαντικοί ιδεολόγοι που γράψουμε μελάνι τα όνειρά μας, που ντύνουμε με ερωτικά ποιήματα τα κουρασμένα αισθήματα του κόσμου Εμείς, που οι συνάξεις μας εφηβικά μαγιάτικα καρδιοχτύπια Εμείς, που στέλνουμε με τον άνεμο τα γραφτά μας μηνύματα ελπίδας στο τίποτα Εμείς, άκοοι στη βοή των μεγάλων καταναλωτικόν αγέρηδων και στη φουρτούνα της παγκοσμιοποίησης. Εμείς, ανοιχτή η αγκαλιά μας στα διωγμένα χελιδόνια και στον καθάριο της άνοιξης αγέρα Εμείς, ανταλλάσσουμε το ψωμί μας με νότες ποίησης και νοσταλγίας Εμείς μπορούμε ακόμα να μιλάμε τη γλώσσα των ανθρώπων! Λίζα Βραχοπούλου Ο βιολιστής του βυθού Εκεί, στο σκοτεινό βυθό Όπου μας έριξαν οι εξουσίες, Γιατί, λέει, δεν υπακουαμε, Βρέθηκε κι ένας γυφτος βιολιστής Από τα πανηγύρια Με το βιολί του παραμάσγαλα Σαν όργισε ο βιολιστής να παίζει Το «Η ζωή εν τάφω», Ξεθαρρέψαμε Κι είπαμε όλοι μας μαζί, Ότι ο ήγος του βιολιού Μας ανασταίνει Κουράγιο κάντε ρε παιδιά, Είπε ο γύφτος βιολιστής! Όλοι μαζί θ’ ανέβουμε, Θα βγούμε απ’ τον τάφο, Μαζί και με τον ήγο του βιολιού Σε πανηγύρι είμαστε, Ξέρω εγώ τι λέω Θανάσης Φροντιστής

~ 3 4 ~ Μ Ε Τ Η Ν Π Ε Ν Α Τ Ω Ν Σ Υ Ν Ε Ρ Γ Α Τ Ω Ν Μ Α Σ τ 36 Απόψε βρήκανε νεκρό από το κρύο Άστεγο νέο στην πλατεία με τα φώτα Ήρθαν τον πήραν πριν χαράξει με φορείο Χαλάει η εικόνα μας με τέτοια γεγονότα Είπαν τον πέταξε η Τράπεζα στο δρόμο Γιατί δεν είχε να πληρώσει κάποιες δόσεις Έγιναν όλα όπως πρέπει με το νόμο Γιατί την Τράπεζα απαιτείται να τη σώσεις !!! Σ’ αυτό τον κόσμο λένε είμαστε όλοι ίσοι Άλλοι από πάνω θα βρεθούν κι άλλοι από κάτω Έτσι τα θέλησε ‘’ο θεός’’ ίσως κι η φύση Μην αντιδράς η θέση σου είναι στον πάτο Γιορτές πλησιάζουν ! Παντού ηχούνε μουσικές Φωταγωγία. Σε κάποιους μοιάζουν Μέρες με πόνο της ψυχής Κι υποκρισία Μεσ’ την πλατεία Τώρα χαρμόσυνα τραγούδια Παίζει η μπάντα Η «φιλανθρωπία» Στήνει με πάθος για το σύστημα Ανδριάντα !!! “ΙΣΟΤΗΤΑ” Δημήτρης Αρμόδωρος Οι αυτόχειρες Συνωμότες μοναξιάς, στη σιωπή πληγής κρυμμένοι, γνέθοντας το φως, εργόχειρο σκιάς υφαίνουν Διαβάτες ομίχλης αγέννητου ήλιου, ρομφαίας σελήνης ένοπλη ώρα Ενέδρας στιγμών δίνη άσαρκης πύλης, αθόρυβου κρότου δραπέτες γιορτής Λουλούδια κεραυνού σε δίκιο άδικου αφημένα, τετράγωνου κύκλου μάρτυρες κι η γύρη τους λευκό σκοτάδι Γιάννης Τσούτσιας

~ 3 5 ~ Μ Ε Τ Η Ν Π Ε Ν Α Τ Ω Ν Σ Υ Ν Ε Ρ Γ Α Τ Ω Ν Μ Α Σ2022 Σε μια μόνο στιγμή, μπορείς, αμέτρητα όνειρα να πλάσεις Κι ως τον χρόνο σταματάς για να φορτώσεις, κουδουνίζει το Αύριο Αρκεί να προλάβουμε να φυτεύσουμε μια θύελλα στην θέλησή μας, ένα ακράτητο θυμό που θα συντρίψει τις επιθέσεις του σκότους Και τότε εσένα ήρωά μου, τον σεμνό εργάτη του μεροκάματου, που πάνω σου αδιάντροπα πετούν όλες τις αμαρτίες του κόσμου, θα σε δουν την άλλη μέρα νικητή γεύοντας τους καρπούς των κόπων σου, το μερίδιό σου στο γενναιόδωρο φως του ήλιου, θα νιώσεις, την ασύλληπτη αποφασιστικότητα των Μεγάλων Στιγμών, που θα σου προσφέρουν ό,τι σου στέρησε το άδικο, την ΕΛΠΙΔΑ για καλύτερο Αύριο! ΜΠΟΡΕΙΣ Γεράσιμος Μ Λυμπεράτος Από «Οι Αιρετοί» Ένα κομμάτι αφράτ’ ουρανού θα προτιμούσα, για ψωμί, γι’ αέρα, για νερό ένα κομμάτι γαλανό τεμαχισμένο στις διαστάσεις τ ης αρμονίας, αναπτυγμένο σε αναλογίες ανθρώπινες! ένα κομμάτι ουρανού αραξοβόλι ελεύθερο, της καρδιάς και του νου Μαργαρίτα Φρονιμάδη Ματάτση

~ 3 6 ~ Μ Ε Τ Η Ν Π Ε Ν Α Τ Ω Ν Σ Υ Ν Ε Ρ Γ Α Τ Ω Ν Μ Α Σ τ 36 Πληγωμένος αητός Αετός με αίματα στο στήθος, κρατάω την καρδιά μου στα πόδια Όταν καθίσω, σε έναν βράχο, θα την καρφώσω πίσω, θα πονέσω όπως τότε που μου την ξερίζωναν Μπορεί να μην πάλετε, όπως παλιά Μπορεί να είναι νεκρή, όμως θα ζει, στο σώμα μου μέχρι την τελική της σήψη. Θα μαντάρω, το τραύμα, με ότι βρω Κανένας δεν θα καταλάβει, τίποτα, είμαι όπως παλιά Αυτό θα βλέπουν, τίποτε άλλο! Ευτυχώς το μαύρο στο κορμί μου, καλύπτει τα πάντα έτσι, θα καλυφτεί και αυτό Κάνεις δεν θα καταλάβει τίποτα, θα πρέπει να μου αφαιρέσουν, την μαύρη πανοπλία μου Όμως μην με κοιτάξουν στα μάτια, γιατί θα δουν εκεί το σκοτάδι, την ουλή και η μαύρη πανοπλία, θα αποκαλύψει τα πάντα, για αυτό, από εδώ και πέρα, θα αποφεύγω να κοιτάω κάτω, πάρα μόνο ψηλά! Χαρίτα Μήνη Μονομάχος του έντιμου βίου Ιαχές τρυπούν τ’ ουρανού το κρανίο ουρλιάζουν του ανέμου οι ριπές στριγκλίζουν οι ρόδες των τροχοφόρων στριγκλίζει δίπλα ο τροχός ενός οδοντιατρείου του έθνους σημαίες κυματίζουν σκισμένες παντού απλώνονται σύννεφα σκόνης θαμπώνουν τα τζάμια του γραφείου ζητωκραυγάζει πάνω στην κερκίδα ο προϊστάμενός του ο μονομάχος γελά στην αρένα ένα γέλιο μες στη λύπη ~~~~~~~~ ΝΑΥΠΛΙΟ Ανθίστε κλώνοι βράχου σχισμές φαιοί πυράκανθοι φύλλα σπαθιά του κάκτου σκίστε τη σιωπή της ερημιάς την ύστερη σιγή της νύχτας στην ασάλευτη θάλασσα στο αμυδρό φεγγάρι σήκωσε γη το βάρος της Ακροναυπλίας Κώστας Υφαντής

~ 3 7 ~ Μ Ε Τ Η Ν Π Ε Ν Α Τ Ω Ν Σ Υ Ν Ε Ρ Γ Α Τ Ω Ν Μ Α Σ2022 ΑΓΩΝΙΑΣ ΧΟΡΟΣ Σφιχταγκαλιασμένα τα πρόβατα με τους λύκους εντός των τειχών, σε χορό θανάτου κυκλικό, συντροφικό! Ουρλιαχτά και ιαχές τους κρατάνε ρυθμό σε χορό αγωνίας, κυκλικό κυκλικό Οι καυτές τους πνοές πυρωμένο καμίνι θα ενωθούν θα εκραγούν νύχτα αιώνια θα γίνει! Η αγάπη, η χαρά, τα φιλιά, η ελπίδα, είναι εκτός των πυλών και ζητάνε πατρίδα! Ηλέκτρα Στρατωνίου ΠΑΛΙΟΖΩΗ Στο γραφείο των υπαλλήλων πλάϊ σ’ αυτό των διευθυντών φτιάχτηκε σπιτάκι σκύλων για τα κανίς των πελατών Μεταξύ χαρτιών ποικίλων γραφιάδων μικροστελεχών εγέρθη ζήτημα οργίλον αν κάτι τέτοιο ήτο σωστόν Κι ενώ χτυπιούνταν μετ’ αλλήλων ηκούστη κύων αλυχτών μήνυμα σαφές και δήλον πως αρχή τ’ αφεντικών ήταν να περνάν καλά οι σκύλοι και να μαλλώνουνε οι φίλοι που ζούνε με πόδια δύο σ’ ένα άχαρο γραφείο. Γιάννης Απαρθινός ΠΑΙΔΙΚΟ; Ηχούν τύμπανα πολέμου και τα λόγια του ανέμου μπαμ μπουμ μπαμ μπουμ ταρατατά μπλα μπλα μπλα μπλα και τα λοιπά Για Ευρώπη ενωμένη ισχυρή, αδελφωμένη κι άλλα τέτοια παραμύθια με κουκιά και με ρεβύθια Να λοιπόν το τραγουδάκι λέει όλη την αλήθεια τη γνωρίζει και παιδάκι δε χρειάζεται βοήθεια Γιώργος Καραντώνης

~ 3 8 ~ Μ Ε Τ Η Ν Π Ε Ν Α Τ Ω Ν Σ Υ Ν Ε Ρ Γ Α Τ Ω Ν Μ Α Σ τ 36 ΘΑΣΟΣ Αφιέρωση 18/06/2022 Ξεφύτρωνε με τη δροσιά η ρίγανη απ’ τις πέτρες κι απάνω στα ανθάκια της, τα άσπρα τα λευκά Και ήταν γιορτή που οι μέλισσες οι Θασιακές, οι κλέφτρες, το νέκταρ στις κυψέλες τους φέρνανε στη σειρά Και ήτανε για μένανε τόσες χιλιάδες τα χρόνια που εκείνα τα χαλάσματα έμοιαζαν να μιλούν τα δομημένα μέλη τους εδείχνανε σε μένα τη Θάσο και τη Χάρη της που έφτανε από παλιά Λιμένας στις αρχαίες σου Πύλες αιμορραγείς στου Ωδείου εκεί στα μάρμαρα, στου Ηρακλέους τα πάθη στα περιστύλια στέκεσαι, στου Διόνυσου το δάκρυ κι ότι τολμάς ν’ αφηγηθείς, Πατρίδα της σιωπής Της Κερασιάς τα κόκκινα δεν μάζεψε κανείς Δεν έφτασε ποτέ σε Σε! Του Πρίνου το χρυσάφι Κι εκείνη η οροσειρά σαν θεαγένεια ράχη Θάσος της ευλογίας μας, από τον Παπα Γιώργη αρμέξαμε την ομορφιά που έμοιαζε λευτεριά Είσαι Εσύ! Του Αιγαίου μας η Κορωνίδα Χώρα, Είσουν και θα είσαι μέσα μας σε νου και στην καρδιά Σταύρος Δικαίου Φονικάκος Καλοκαιράκι H ζέστη έκαιγε σαν πυρακτωμένο ατσάλι κάποιου θυμωμένου με τη ζωή μεσαιωνικού σιδερά. Το θερμόμετρο πρέπει να είχε ξεπεράσει τους 45 βαθ μούς Κελσίου, μετατρέποντας τη χώρα σε ένα κινού μενο φούρνο Ο δυνατός καύσωνας, σε συνδυασμό με τη κλιματική κρίση και τη τρύπα του όζοντος είχε κάνει τον πλανήτη να μοιάζει με ένα πραγματικό κο λαστήριο, οι τιμωρίες του οποίου δεν ήταν άλλες από ηλίαση, αφυδάτωση, εξάντληση και συχνές λιποθυμίες Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εξέδιδε καθημερι νώς νέες σειρές οδηγιών και συμβουλών για την προ στασία των ανθρώπων από τις ακραίες καιρικές συν θήκες Ανάμεσα στη λίστα με τις χρήσιμες συμβουλές, φιγουράριζε πάνω πάνω σε αρκετά καθαρή και κατα νοητή γλώσσα, διατυπωμένη με απλό τρόπο που δεν σήκωνε παρερμηνείες και παρεξηγήσεις, ίσως η ση μαντικότερη των εντολών “Μην βγαίνετε σε εξωτε ρικό χώρο κατά τις μεσημεριανές ώρες, εκτός αν είναι μ ε γ ά λ η α ν ά γ κ η ! ” Η ο δ η γ ί α χ α ρ α κ τ η ρ ι ζ ό τ α ν α π ό τ η ν υψηλότερη σαφήνεια, παρόλαυτα αν πήγαινε κανείς μια βόλτα μέχρι την κοντινότερη παραλία, θα έβλεπε ένα πλήθος αποτελούμενο από εκατοντάδες ανυπά κουους παραβάτες, οι οποίοι προτιμούσαν να δροσι στούν στο θαλασσινό νερό, παρά να μείνουν μέσα σε κλειστούς και καταθλιπτικούς χώρους Ήταν άλ λωστε Αύγουστος, οι περισσότε ρες δουλειές ήταν κλειστές και ο κόσμος περίμενε με ανυπομονη σία αυτή την εποχή για να ζήσει μερικές στιγμές ξεγνοιασιάς και χ α λ ά ρ ω σ η ς , μ ε τ ά α π ό έ ν α ν δ ύ σκολο χειμώνα, γεμάτο από άγχη κ α ι ο ι κ ο ν ο μ ι κ έ ς π ι έ σ ε ι ς , μ ε μ ε ι ώσεις μισθών, υγειονομικά μέτρα πανδημίας και τη σκιά ενός παγκόσμιου πολέμου να πέφτει τοξικά και απειλητικά πάνω από τις υποτιθέμενες “πολιτισμένες και αναπτυγμένες χώρες”, έτοιμη να σπείρει τον όλε θρο και τη καταστροφή ανά πάσα στιγμή Έτσι λοιπόν, όσοι είχαν ακόμα την απαραίτητη οικο νομική άνεση για να μπορούν να πεταχτούν, για ένα πενταήμερο έστω, σε κάποιο επαρχιακό προορισμό, δεν έχασαν τον καιρό τους και ξεχύθηκαν χωρίς χρονοτρι βή, σε κάμπους, σε βουνά, μα κυρίως σε παραλίες Ανά μεσα στην αμέτρητη λαοθάλασσα των αδειούχων, βρισκόταν και ο Νικόλας με δύο φίλους του, που θέλη ΑΓΩΝΑΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

~ 3 9 ~ Μ Ε Τ Η Ν Π Ε Ν Α Τ Ω Ν Σ Υ Ν Ε Ρ Γ Α Τ Ω Ν Μ Α Σ2022 σαν και αυτοί να βρούνε μια μικρή ανάπαυση, μια ανά παυλα από την ελεϊνή αστική καθημερινότητα τους σε κάποιο όμορφο νησάκι Η διαφορά όμως ανάμεσα στο Νικόλα και την πλειοψηφία των υπόλοιπων λουομένων ήταν πως αυτός δεν ήταν αδειούχος Όχι, ο Νικόλας εί χε μόλις παραιτηθεί από την εργασία του Λαμβάνοντας έναν εξευτελιστικό μισθό πείνας που έφτανε μόνο για τα βασικά, έπρεπε εκτός αυτού να ανέχεται σε καθημε ρινή βάση, ένα ψυχικά διεστραμμένο ανθρωπάριο που είχε για εργοδότη, το Κοσμά Ο Κοσμάς με τα διάφορα τερτίπια του και τις δηλητηριώδεις συμπεριφορές του, είχε μπορέσει άγνωστο πως, χρησιμοποιώντας μεγάλη τέχνη και ύψιστη δεξιοτεχνία που θα άξιζε την απονομή κάποιου βραβείου, να επιτελέσει ένα φαινομενικά ακα τόρθωτο κατόρθωμα Είχε οδηγήσει το Νικόλα, έναν από τους πιο ήρεμους και γαλήνιους νέους όλης της Ελ λάδας, στα πρόθυρα της νεύρωσης, της ψυχικής κατάρ ρευσης, της ίδιας της ψύχωσης, μα και της μανίας Οι παραπάνω ψυχολογικές παθήσεις φλέρταραν όλες με τον κάποτε ψύχραιμο νου του Νικόλα με τη σειρά, ανα λόγως την ημέρα της εβδομάδας Τη μια μέρα έπασχε από κρίσεις οργής, αποτελώντας θανάσιμο κίνδυνο τό σο για τους περαστικούς όσο και για τα αντικείμενα του σπιτιού του, την άλλη έπεφτε σε βαριά μελαγχολία και την επόμενη ένιωθε πως το μυαλό του δεν δούλευε κα λά και πως είχε αρχίσει να παρανοεί από το πολύ άγχος και τη πίεση. Έ τ σ ι λ ο ι π ό ν ο Ν ι κ ό λ α ς , μ η ν α ν α γ ν ω ρ ί ζ ο ν τ α ς π ι α τ ο ν ί δ ι ο τ ο ν ε α υ τ ό τ ο υ , έ χ ο ν τ α ς μ ε τ α μ ο ρ φ ω θ ε ί σ ε ένα μίζερο ανθρωπάκι, ξεχειλίζοντας από ατελείωτο εκνευρισμό καθημερινά, εξαπολύοντας βρισιές προς ολόκληρη την πλάση άνευ λόγου και αιτίας, βλέποντας το κόμπο να φτάνει στο χτένι και νιώθοντας γενικό τερα πνιγμένος, κατάλαβε πως έφτασε η ώρα να πάρει αποφάσεις. “Όχι φίλε μου!” είπε ένα πρωί στον εαυτό του, καθώς έβλεπε την ημίτρελη φάτσα του να αγριο κοιτάζει τσιμπλιασμένη το καθρέφτη “Δεν είσαι εσύ αυτός! Εσύ ήσουν άνθρωπος κεφάτος, άνθρωπος ανέ μελος! Δεν θα θυσιάσω εγώ την υγεία μου για κανέναν εξευτελιστικό μισθό, ούτε για αυτόν τον ηλίθιο το Κο σμά, που αποφάσισε να με ξεκάνει λίγο λίγο, ασκώντας εναντίον μου έναν καλά δομημένο ψυχολογικό πόλεμο που θα ζήλευαν ακόμα και οι υπηρεσίες πληροφοριών των ευρωατλαντικών δυνάμεων!” Την ίδια κι όλας ημέ ρα ανακοίνωσε σε έναν εμβρόντητο Κοσμά την παραί τηση του και η ψυχολογία του σχημάτισε τόσο ραγδαία ανοδική πορεία, που αν αυτό καταγραφόταν κάπου, η περίπτωση του Νικόλα θα τραβούσε το ενδιαφέρον της παγκόσμιας ψυχιατρικής κοινότητας και κάθε ψυ χολόγου Λίγες μέρες είχαν μόνο περάσει και ο Νικόλας συ νέχιζε την αυτοδίδακτη θεραπεία του, πλατσουρίζον τας στα καταγάλανα θαλασσινά νερά, που του προσέ φεραν μια κάποια υποτιθέμενη δροσιά από τον καύ σωνα Μα η ζέστη όσο δυνατή και να ήταν, δεν μπο ρούσε να πλήξει το Νικόλα που εκτός από τα όμορφα νερά του Αιγαίου, έπλεε ταυτόχρονα σε μακάρια πε λάγη ευτυχίας Και πραγματικά, τόσο χαρούμενος ήταν ο νέος με τη νέα του κατάσταση, που καθώς βρισκόταν μέσα στο νερό είχε ξαπλώσει ανάσκελα, επιπλέοντας ανέμελα στη θάλασσα, έχοντας ξεχάσει τα πάντα σε μια σοβαρή προσπάθεια να πετύχει μια κατάσταση ύψι στης χαλάρωσης Τέτοια ήταν η χαύνωση του από τη θάλασσα και τον ήλιο που σχεδόν αποκοιμήθηκε μέσα στο νερό, με αποτέλεσμα να χάσει εντελώς την αίσθη ση του χρόνου Επιδεικνύοντας τη καλή της πρόθεση ό μ ω ς κ α ι λ ε ι τ ο υ ρ γ ώ ν τ α ς σ α ν κ α λ ο κ ο υ ρ δ ι σ μ έ ν ο ξ υ πνητήρι, η θάλασσα η ίδια φρόντισε να τον ειδοποιήσει, στέλνοντας ένα μεγαλούτσικο κύμα καταπάνω του, το οποίο τον κάλυψε ολόκληρο, διεισδύοντας μάλιστα χωρίς ίχνος ευγένειας μέσα στα ρουθούνια και στο στόμα του, ξυπνώντας τον από την αρμονική χαλάρω ση, με αρκετά βίαιο τρόπο Αϊ στο διάολο, βρυχήθηκε τσαντισμένος ο Νικό λας, βήχοντας και φτύνοντας νερά από παντού, προσπα θώντας να καταλάβει τι ήταν αυτό που τον χτύπησε, νομίζοντας για λίγο πως βρίσκεται κάπου στο χώρο ερ γασίας του και πως ο Κοσμάς του πετούσε κάποιο κουβά με νερό για να του χαλάσει τη ξεκούραση Ανιχνεύον τας με το καλοεξασκημένο μάτι του τον ορίζοντα προς όλες τις κατευθύνσεις απέκτησε συνείδηση μιας ελα φρώς δυσάρεστης κατάστασης. Από ότι φάνηκε είχε αποκοιμηθεί και παρασυρμένος από κάποιο δυνατό ρεύ μα έπλεε στη μέση του πουθενά, με τη στεριά να αχνο φαίνεται μυωπικά κάμποσα μίλια μακριά του Προς μεγάλη του απογοήτευση, παρατήρησε επί σης πως ο καιρός είχε αρχίσει να χαλάει και πως γύρω του είχαν αρχίσει να εμφανίζονται αρκετά δυσοίωνα κύματα Και δεν ήταν μόνο τα θαλάσσια κύματα που έκαναν έτσι ξαφνικά την εμφάνιση τους, μα και ένα εσωτερικό κύμα απελπισίας που κατέκλυζε σα θανά σιμο τσουνάμι το μυαλό του, κάνοντας τα ήδη τετα μένα νεύρα του που καλά καλά δεν είχαν προλάβει ακόμα να ηρεμήσουν, να τεθούν ξανά σε επιφυλακή Ο Νικόλας ήταν ανέκαθεν τύπος του βουνού, του άρε σε βέβαια και η θάλασσα, μα δεν θα υποστήριζε σε κα μία περίπτωση πως αυτή αποτελεί το στοιχείο του Ας τον παράταγες μόνο του μέσα στη νύχτα σε κάποια ερημική βουνοκορφή, με κρύο και αγιάζι, με λύκους και αρκούδες να περιφέρονται τριγύρω και αυτός χω ρίς την παραμικρή ταραχή, θα κατάφερνε με ευκολία και άνεση να προσανατολιστεί και να βρει το δρόμο του Μα να τον πετάξεις στη μέση του πελάγους, να θαλασσοπνίγεται στη τρικυμία, ήταν κάτι που δεν του άρεσε και του προκαλούσε έντονη ανασφάλεια, και ας είχε αρκετά καλή φυσική κατάσταση Χωρίς να χάνει το χρόνο του όμως, φιλοσοφώντας για το ποιο μέρος της φύσης θα προτιμούσε να τον εγκαταλείψουν, ξεκίνησε να κολυμπάει, μιμούμενος τις κινήσεις των πρωταθλητών κολύμβησης, θέτοντας ως σκοπό του να φτάσει το γρηγορότερο στην ακτή Τα κύματα έσκαγαν με πάταγο στα μούτρα του, το κορ μί του λειτουργούσε σε υπερδιέγερση, όλες οι αισθή σεις του είχαν οξυνθεί και το ένστικτο της επιβίωσης του είχε ενεργοποιηθεί στον ύψιστο βαθμό Το σώμα του βυθιζόταν κάτω από την επιφάνεια και πεταγόταν ξανά πάνω με ορμή, με χάρη που θα ζήλευε και αληθινό δελφίνι Τα πνευμόνια του γέμιζαν από οξυγόνο και η αντλία της καρδιάς του εργαζόταν εντατικά, στέλνον τας με δύναμη το αίμα του μέχρι το τελευταίο μυ του

~ 4 0 ~ Μ Ε Τ Η Ν Π Ε Ν Α Τ Ω Ν Σ Υ Ν Ε Ρ Γ Α Τ Ω Ν Μ Α Σ τ 36 Η κατάσταση αυτή συνεχίστηκε για κάμποση ώρα, με το Νικόλα να κολυμπάει αυτόματα, χωρίς να παρατηρεί καν την απόσταση που τον χώριζε από τη στεριά Και αυτό εξακολούθησε μέχρι που η ανάσα του κόπηκε και μια έντονη κούραση τον έκανε να διακόψει κάθε κίνηση και προσπάθεια που επιτελούσε Α γ χ ω μ έ ν ο ς κ α θ ώ ς ή τ α ν , κ ά ρ φ ω σ ε τ η μ α τ ι ά τ ο υ προς την παραλία για να υπολογίσει πόσο δρόμο είχε κάνει. Το αποτέλεσμα όμως ήταν παραπάνω από απο καρδιωτικό και ο Νικόλας ένιωσε μια μαύρη πέτρα να πλακώνει το είναι του, και σκοτεινά σύννεφα να σκε πάζουν το άμεσο μέλλον της ύπαρξης του Τόση ώρα κολυμπούσε με πάθος πολίστα αθλητή, που αγωνίζεται για τη κατάκτηση κάποιου σημαντικού τροπαίου και παρόλαυτα του φαινόταν πως είχε προωθηθεί ελάχι στα Ταυτόχρονα ένιωθε ένα πανίσχυρο ρεύμα να τον τραβάει προς τα βαθιά, κάνοντας τον να νιώσει ανί σχυρος σαν έντομο που έχει πέσει στη παγίδα μιας τε τραπέρατης αράχνης, εγκλωβισμένο στον ιστό της, περιμένοντας το άδοξο τέλος του Τον είχαν προει δοποιήσει οι ντόπιοι να μην ξανοίγεται στα βαθιά, γιατί “τα ρεύματα εδώ δεν είναι αστεία”. Αυτός με τους φί λους του δεν είχαν πάρει στα σοβαρά τη χρήσιμη συμ βουλή των έμπειρων νησιωτών, θεωρώντας πως μάλ λ ο ν υ π ε ρ β ά λ ο υ ν , π ρ ο σ π α θ ώ ν τ α ς ν α κ α υ χ η θ ο ύ ν γ ι α την άγρια φύση του τόπου τους Μα να που οι ντόπιοι είχαν δίκιο και οι αλαζόνες νέοι από την πρωτεύουσα άδικο Ήταν πολλοί που την πατούσαν έτσι, στηριζό μενοι σε μια ψευδαισθητική υπερφίαλη αυτοπεποίθη ση, προϊόν τόσο του νεαρού της ηλικίας τους, μα που οφειλόταν κυρίως στην άμεση βελτίωση της ψυχικής τ ο υ ς δ ι ά θ ε σ η ς , λ ό γ ω τ ο υ ν έ ο υ π ε ρ ι β ά λ λ ο ν τ ο ς σ τ ο ο π ο ί ο ε ί χ α ν β ρ ε θ ε ί , σ ε σ υ ν ά ρ τ η σ η μ ε τ η ν α π ο υ σ ί α όλων των παθολογικών παραγόντων που βίωναν και αντιμετώπιζαν στην πόλη. Α ν αγ ν ωρίζον τ ας τ ο λ άθος τ ου κ αι ν ιώθον τ ας τ α πρώτα σημάδια ενός πανικού να εμφανίζονται μέσα του, ενός πανικού που ενισχυόταν από την κούραση και τη ζαλάδα που είχε αρχίσει να του προκαλεί η σω ματική προσπάθεια σε συνδυασμό με τον καύσωνα και τον μεσημεριάτικο ήλιο που έκαιγε από πάνω του σαν πύρινος δίσκος, ο Νικόλας άρχισε να λιγοψυχεί Πα ρόλαυτα, έπρεπε, ήταν αναγκασμένος από το ίδιο του το ένστικτο να προσπαθήσει ξανά Μαζεύοντας όλες τις δυνάμεις που του είχαν απομείνει, φέρνοντας στο μυαλό του τις μορφές παλιών θαλασσόλυκων, μπουρ λοτιέρηδων και πειρατών για να πάρει θάρρος, ξεχύ θηκε ξανά προς τη στεριά Δεν πρέπει να είχε διανύσει όμως παρά μόνο μερικά μέτρα και ένα μεγάλο κύμα προσγειώθηκε απογοητευτικά μέσα στο ορθάνοιχτο στόμα του, κόβοντας του τη φόρα, κάνοντας τον να ρουφήξει λίγο από το θαλασσινό νερό Μια μεγάλη αί σθηση ανημπόριας κορυφώθηκε μέσα του και τον έκα νε να απελπιστεί σε τέτοιο βαθμό, που θέλοντας και μη παράτησε κάθε ενέργεια για τη σωτηρία του Προ σπαθώντας να ξεκουραστεί ξάπλωσε πάλι ανάσκελα και επιπλέοντας αφέθηκε στις πιο πένθιμες σκέψεις που τον κατέκλυζαν. Αυτό το κάθαρμα ο Κοσμάς πρέπει στα αλήθεια να με καταράστηκε, σκέφτηκε με μια δόση ηττοπάθει ας, συνομιλώντας με τον εαυτό του Τόσο καιρό μου κάνει τη ζωή μαρτύριο και τώρα που κατάφερα επιτέ λ ο υ ς ν α α π ε μ π λ α κ ώ α π ό τ η ν ά θ λ ι α δ ο υ λ ε ι ά τ ο υ , ν α που βρέθηκα σε ακόμα χειρότερο μπλέξιμο. Το ηθικό του είχε καταρρακωθεί και οι πιο διαφορετικές, άσχε τες με την περίσταση σκέψεις, έκαναν παρέλαση στην οθόνη του μυαλού του, προετοιμάζοντας τον για το υγρό τέλος που ερχόταν απειλητικά Και τότε, αναλο γιζόμενος τα πράγματα που δεν είχε προλάβει να κά νει, θυμήθηκε πως δεν είχε τελειώσει ακόμα το βιβλίο τ ο υ Μ α ξ ί μ Γ κ ό ρ κ ι π ο υ δ ι ά β α ζ ε Α μ έ σ ω ς α ν α δ ύ θ η κ ε από τη μνήμη του μια φράση του μεγάλου Ρώσου συγ γραφέα: “Η ζωή είναι πάλη για την υποταγή των μυ στικών της φύσης στη θέληση του ανθρώπου” Η κου βέντα αυτή, που ήρθε τόσο μηχανικά και απροσδόκητα την καταλληλότερη στιγμή στο μνημονικό του, επέ δρασε σαν ηλεκτροσόκ μέσα του Αμέσως ένιωσε τη ψυχή του να αναθαρρεύει και ένα ισχυρό πείσμα κέν τρισε όλο του το είναι Δεν έπρεπε να τα παρατήσει, απαγορευόταν από την ίδια την ανθρώπινη του υπό σταση Ένιωσε λες και ήταν αναγκασμένος, υπόχρεος να υπακούσει τη σοφή αυτή ρήση και να επιτελέσει οποιοδήποτε άθλο έπρεπε, ξεπερνώντας όποιο εμπόδιο εμφανιζόταν μπροστά του, όσο τιτάνιο και αν ήταν, ακόμα και αν ήταν η ίδια η θάλασσα Ταυτόχρονα, μέσα στο νου του, μαζί με την εμβλη ματική μορφή του Γκόρκι, φιγούραρε για άλλη μια φο ρά και το ενοχλητικό μούτρο του Κοσμά που είχε χα ραχτεί βαθιά στο υποσυνείδητο του Μα αυτή τη φορά, η ενθύμηση του παλιού του εργοδότη είχε εντελώς διαφορετικό αποτέλεσμα στη ψυχολογία του Νικόλα Εξαγριωμένος μέχρι το βάθος της ψυχής του από την αθλιότητα της ύπαρξης αυτού του πλάσματος που δυ νάστευε τη ζωή του ανενόχλητος για κάμποσο χρονικό διάστημα, με την υποστήριξη διάφορων σαθρών νό μων, ο Νικόλας όρμησε σαν σίφουνας προς τη στεριά Ό λ η η σ υ σ σ ω ρ ε υ μ έ ν η ο ρ γ ή π ο υ τ ό σ ο κ α ι ρ ό τ υ ρ α ν νούσε το ίδιο του το σώμα και τα κυκλώματα του νευ ρικού του συστήματος, βρήκαν επιτέλους ένα κατάλ ληλο πεδίο για να εκτονωθούν. Δεν πνίγηκα απο τη μιζέρια της καθημερινότητας, δ ε ν θ α π ν ι γ ώ ο ύ τ ε κ α ι α π ό τ η θ ά λ α σ σ α , δ ή λ ω σ ε μ ε πρωτόφαντη αποφασιστικότητα ο Νικόλας και επιτέ θηκε στα κύματα σαν πεινασμένος καρχαρίας, δίνον τας το δικό του αγώνα επιβίωσης αυτή τη φορά ενάντια στην αγριότητα της φύσης Δεν πρέπει να πέρασε ούτε ένα τέταρτο από εκείνη τη στιγμή και ο Νικόλας, καταπονημένος μα βαθιά ικα νοποιημένος, εμφανίστηκε μπροστά στα μάτια των φί λων του να βγαίνει τρεκλίζοντας σαν μεθύστακας από τα νερά της παραλίας Π ό σ η ώ ρ α λ ε ί π ε ι α υ τ ό ς ρ ε ; Τ α χ ά λ ι α τ ο υ έ χ ε ι , σχολίασε ο ένας από τους δύο φίλους. Ο Νικόλας, αγνοώντας την παλιοπαρέα έπεσε τέζα στην άμμο, αναλογιζόμενος το μάθημα που είχε λάβει Είχε νικήσει την αρχέγονη δύναμη της θάλασσας, έμε νε τώρα να νικήσει και θα το έκανε τις αμέτρητες δυσκολίες που όρθωνε μια άδικη κοινωνία μπροστά του Δημήτρης Υφαντής

~ 4 1 ~ Β Ι Β Λ Ι Ο Π Α Ρ Ο Υ Σ Ι Α Σ Η2022 Στο καινούργιο πόνημα «Τα βέλη του τοξότη» ο εκλε κ τός ποιητής κ αι αρθρογ ράφ ος Δ ημήτρης Α Δ ημη τριάδης αναλαμβάνει ρόλο τοξότη χρησιμοποιώντας το λόγο του ως βέλος, που, με τη δυναμική ενέργεια από το τέντωμα της χορδής, στοχεύει τη μεταβίβαση των μηνυμάτων στο αναγνωστικό του κοινό Εκεί που γίνονται οι συγκρούσεις και ανοίγονται χάσματα, έρ χεται ο γόνιμος λόγος του, εκρηκτικός και φωτεινός, μετατρέποντας το μέγιστο ή το ελάχιστο σε ουσιαστι κή ατραπό προς βαθύτερη γνώση και αυτογνωσία Σ τ ο ε ν λ ό γ ω β ι β λ ί ο , η γραφή του Δημήτρη Α Δη μητριάδη βιώνεται πνευμα τικά Στις 66 περιεκτικές σε λ ί δ ε ς τ ο υ π ο ν ή μ α τ ο ς , 4 8 4 ε κ φ ε ρ ό μ ε ν ε ς σ κ έ ψ ε ι ς κ ι απόψεις σε λόγια γραφή και μορφή δελφικών παραγγελ μάτων, μεταλαμπαδεύονται σε εμάς, αφειδώς Ως τεχνί της του λόγου, παράγει τέ χ ν η τ ο λ μ η ρ ή , π ρ ο κ λ η τ ι κ ή ίσως κι επιθετική… Τολμη ρή, γιατί αναμετριέται με τη σ ι ω π ή κ α ι ρ ί χ ν ε ι έ ν α π ρ ο κλητικό βλέμμα στο άγνω σ τ ο . Π ρ ο κ λ η τ ι κ ή , δ ι ό τ ι απορρίπτει την επιφανειακή αντιγραφή της πραγματικό τητας και κατέρχεται στην άβυσσο της ανθρώπινης ψυ χ ή ς Ε π ι θ ε τ ι κ ή , γ ι α τ ί η τ έ χνη του δεν χτυπάει το πα ρ ά θ υ ρ ο τ ο υ ν ο υ τ ο υ α ν α γνώστη, αλλά, και το παρα βιάζει, αναγκάζοντας τον σε βαθύτερη σκέψη και προ βληματισμό Ένα εξαιρετικό βιβλίο διανθισμένο με σπέρματα σοφίας που μας υποβάλει σε περισυλλογή και περί σκεψη σε διαφόρους τομείς της κοινωνικής ζωής Προ σπαθεί με τη γραφίδα της πένας του να ξεριζώσει τους χρόνιους κοινωνικούς καρκίνους με οδυνηρή αυτο γνωσία Εγείρεται πνευματικά και ψυχολογικά, εγκα ταλείποντας την παραίτηση, τη αίσθηση της μονοτο νίας, παραμένει άνθρωπος κι όχι ένα νούμερο ή ένα στατιστικό δελτίο, καταφέρνοντας να μας εγείρει και να προκρίνει το ουσιώδες Ερωτευμένος με την δημι ουργία, μάχεται Μάχεται απελευθερωμένος από κλισέ και «πρέπει» συναπαντιέται με τη μανιασμένη ανάγκη για ποίηση και λατρεία για ζωή, για να μη τον νικήσει η αδράνεια της στιγμής Εργασιομανής και άοκνος κά νει το κοινωνικό ψυχογράφημα του ενεργοβόρου κό σ μ ο υ μ α ς , ε ν ό ς κ ό σ μ ο υ ό π ο υ έ φ τ α σ ε σ τ ο ν π ά τ ο τ α αποθέματα της φύσης και τρώει από τις σάρκες του, αφήνοντας το χρήμα να νομοθετεί και το κέρδος να επιβάλλει τους κανόνες Στο βιβλίο «Τα βέλη του τοξότη», ο Δημήτρης Α. Δ η μ η τ ρ ι ά δ η ς π α λ ε ύ ε ι μ ε τ ο υ ς δ α ί μ ο ν ε ς τ ο υ , υ π α ρ κ τ ο ύ ς ή ε π ι ν ο η μ έ ν ο υ ς , σ ι ω π η λ ο ύ ς ή α λ α ζ ό ν ε ς κ ι αφουγκράζεται πέρα από τον γήινο ορίζοντα το ηχείο του σύμπαντος. «Από τότε που ο άνθρωπος εμφανί στηκε στον πλανήτη, παλεύει να επεκτείνει τα όριά του. Αυτό είναι και το δράμα του» μας τονίζει στο 237ο βέλος της 35ης σελί δ α ς τ ο υ π ο ν ή μ α τ ό ς τ ο υ « Μ ή τ ε τ ο κ ε ρ ί , μ ή τ ε τ ο σκοινί μας γλίτωσε από το τραγούδι των Σειρήνων. Κο ρόιδα πιαστήκαμε» αναφέ ρει στο 113ο βέλος της 19ης σελίδας Επίσης, τονίζει τη σημαν τικότητα της γλώσσας μας στην ιστορία της ανθρωπό τητας την αξία της παιδεί ας ως μέσο επαναπροσδιο ρισμού της ταυτότητά μας‧ τη δύναμη της ποίησης που ως ύψιστη όραση βλέπει με έκπληξη το σύνηθες κι αό ρατο «Η ποίηση είναι συνκίνηση Ελευθερία, που καταλύει τα πάσης φύσεως δε σμά. Είναι έκπληξη ενεργει ακή, αναπόφευκτη, ζωική… » σελ 24, 154ο βέλος Ως κατακλείδα θα δανει στώ τα λόγια του εκλεκτού σ υ γ γ ρ α φ έ α Δ η μ ή τ ρ η Α Δ η μ η τ ρ ι ά δ η : « Α μ έ τ ρ η τ α τ α θαύματα του λόγου Κανείς δεν ξέρει τι του επιφυλάσσει η ελπίδα» και θα κρατήσω ως σανίδα σωτηρίας την πίστη και την ελπίδα πως οι βίαιοι θα χαλιναγωγη θούν, οι αδιάφοροι θα ενδιαφερθούν και δεν θα γίνει η ελπίδα κρότος πυρηνικός και ο πλανήτης πολιτισμικό θρύψαλο Εύχομαι οι μελλοντικές γενιές, να απαλ λαχτούν απ’ την κατάρα της μηχανοκρατίας και πολε οδομικής φυλάκισης και να μη ζήσουν τις κολάσεις του παρόντος και του παρελθόντος Ευχαριστώ τον συγγραφέα Δημήτριο Α Δημητριά δη για την τιμητική προσφορά του βιβλίου του Εύχο μαι Υγεία και κάθε καλό στον ίδιο και στην οικογένεια του Πάντα να δημιουργεί έργα αρεστά κι ωφέλιμα ! Πάντα με σεβασμό και εκτίμηση Μαρία Κολοβού Ρουμελιώτη (Συγγραφέας εικαστικός) Δημήτρης Α Δημητριάδης: «Τα Βέλη του Τοξότη» Εκδόσεις Πνοές Λόγου και Τέχνης, 2021

~ 4 2 ~ Β Ι Β Λ Ι Ο Π Α Ρ Ο Υ Σ Ι Α Σ Η τ 36 « Όλη του τη σιωπή την είπε η ποίηση...» (Γ. Ρίτσος) «Δεν είναι μόνον οι αριθμοί / που χαρακτηρίζονται ακέραιοι ή περιττοί / Κι οι άνθρωποι το ίδιο μπορεί να γίνουν / όταν τη δική τους την τιμή / την καθιστούν «λογιστική» / και σε κάποιον πλειοδότη / απερίσκεπτα / την παραδίδουν». (Η τιμή). Ο ποιητής Γιάννης Πανούσης, με το «Οροθέσιον ή Υπερόριον» και της συνείδησης των ορίων καταγράφει ό τ ι η ε π ί γ ν ω σ η δ ε ν μ π ο ρ ε ί ν α θ ε ω ρ η θ ε ί σ α ν έ ν α κριτήριο, γιατί οι πηγές τής ανθρώπινης φύσης στην π ο ί η σ η β ρ ί σ κ ο ν τ α ι σ τ ο α σ υ ν ε ί δ η τ ο , σαν ένα πεδίο ενός αρχείου, το οποίο συνδέει τις στιγμές της ανθρώπινης δ ρ α σ τ η ρ ι ό τ η τ α ς , μ έ σ α σ τ ο π λ α ί σ ι ο των λειτουργιών μέσα από το οποίο α ν α δ ύ ο ν τ α ι , ο ι π ρ ο τ ά σ ε ι ς τ ο υ Ο ι κ α τ α γ ρ α φ έ ς τ ο υ , δ ε ν έ χ ο υ ν έ ν α ν ρηχό ορθολογισμό, αλλά έχουν ένα α φ ή γ η μ α , σ α ν τ ο ξ ε τ ύ λ ι γ μ α , μ ι α ς κ ι ν η μ α τ ο γ ρ α φ ι κ ή ς τ α ι ν ί α ς Λ ε ι τ ο υ ρ γ ε ί ό π ω ς ο ι δ ρ ώ ν τ ε ς , σ τ ο μ υ θ ι σ τ ό ρ η μ α τ ο υ Γ κ ό λ ν τ ι γ κ ( Β ρ ε τ α ν ό ς , μυθιστοριογράφος ποιητής, Νομπελί στας, 1911 1993) που διάβαζα παλαι ότερα, The Inheritors (κληρονόμοι), οι ά ν θ ρ ω π ο ι τ ο υ Ν ε ά ν τ ε ρ τ α λ λ έ ν ε π ά ν τ ο τ ε « Ε ί χ α γ ι α ε ι κ ό ν α » , « σ κ έ φ τ η κ α κ ά τ ι » Έ τ σ ι γ ί ν ε τ α ι π η γ α ί ω ς σ τ ι ς α ν α φ ο ρ έ ς τ ο υ . Ο Γ ι ά ν ν η ς Π α ν ο ύ σ η ς , ε ί ν α ι έ ν α π ο λ υ ε ρ γ α λ ε ί ο , εμπειριών, βιωμάτων γνώσεων Ο ποι ητής είναι γεωμέτρος, με στοχασμούς και διαλεκτική με αισθητικές απόψεις για το σύνολο Το κάθε trouvaille του, τ ο κ ά θ ε ε ύ ρ η μ ά τ ο υ , ε μ π ε ρ ι έ χ ε ι λ ε κ τ ι κ έ ς έ ν ν ο ι ε ς τ α υ τ ό χ ρ ο ν α μ ε γ ο ρ γ έ ς ε ν α λ λ α γ έ ς , μ ε ε ρ ω τ ή μ α τ α ! Αφηγείται τις αλήθειες του Γράφει: «Ανεπιγνώστως; / Κι αν «μέχρις εδώ» / έχει γράψει και υπογράψει η Μοίρα / στα κατάστιχα του ονόματός σου, / αν σε έχει ειδοποιήσει / με πολλούς και διάφορους τρόπους / ότι «δεν επιτρέπεται να προχωρήσεις παραπέρα», / γιατί συνεχίζεις να τρέχεις / τυφλωμένος από τη δύναμη του χρήματος / κουφός από τις κραυγές του πλήθους;» «Ο χρόνος είναι πολύ αργός, για όσους περιμένουν, πολύ γρήγορος για όσους φοβούνται, πολύ μακρύς για όσους θρηνούν και πολύ σύντομος για όσους γλεντούν και για τους ερωτευμένους ο χρόνος είναι αιωνιότητα» (Σαίξπηρ) Αλλά, το "Υπερόριον" μπορεί να αναφέρεται και στην απέλαση προσώπου, έξω από την «Δημοκρατία» Ο ίδιος ασκεί κριτική δομημένη και στον εαυτό του: «Λάθρα βιώσας / Ατέρμονος κατάλογος απωλειών και ενοχών / Προσπαθείς αδέξια / να διαρρήξεις την ανοικτή πόρτα της ανομίας / χωρίς να σε δουν Παθαίνεις ασφυξία από την τοξικότητα / των πεθαμένων ιδεολογιών / Σε τινάζει το ρεύμα της προδομένης / συντροφικότητας / Πνίγεσαι από τα μοιραία λάθη των ειδώλων σου / Πηδάς από το σπασμένο παράθυρο της μοναξιάς / Ουδείς ζει λάθρα / Ουδείς αξίζει να πεθάνει λάθρα». Αλλά, όταν χορεύεις ποιητικά, η ιστορία γίνεται παραμύθι Έχει μια τρυφερότητα, ο Γιάννης Πανούσης, θαρρείς ότι οι λέξεις γίνονται κουκούτσια ενός γλυκού καρπού όχι κατά ανάγκη απαγορευμένου Σαν παλαιός γραφιάς όχι με τη «μακριά γενειάδα» ούτε και «βαθιές ρυτίδες» αναζητάει την αλήθεια του… Σαν να λέει: όπως ο εκκλησιαστής «Ήρθα στον κόσμο να βάλω μαχαίρι» Δικαιοσύνη! Γράφει: «Αποικία 2100 μ.Π. [μετά Πανδημίαν] / Δεν άντεξε το φεγγάρι / τις συνεχείς προσβολές / Παλιά / όλοι ήθελαν ν’ ανατείλει ο ήλιος / και τον χαιρετούσαν με χαρά, / ενώ για το δικό του σεργιάνι στον ουρανό / μόνον οι ερωτευμένοι και οι ρομαντικοί / είχαν έναν καλό λόγο να πουν». Αλλού στις πολιτικο κοινωνικό οριοθετήσεις, η ικανότητα μιας παλινδρόμησης λίγο πολύ κατά την βούλησή του στα παιχνίδια τού υπόγειου χώρου της πολιτικής και των παρασκηνίων χωρίς να χάνει την επαφή με την επιφάνεια, φαίνεται ότι είναι η ουσία της πολιτικής του έκφρασης, να σκέφτεται μέσα από το μεδούλι των οστών Τί διαπίστωσε ο Αριστοτέλης; "Οι παροχές" των διαχειριζόμενων τα κοινά είναι αυτά τα οποία συνιστούν την κινητήρια δύναμη της πολιτικής δράσης και συμμετοχής Αυτές οι "παροχές", μπορεί να είναι άυλα (ικανοποίηση της φιλοδοξίας, η προβολή του εγώ, η κοινωνική διάκριση κ λπ ) Συνήθως όμως είναι υλικά και μάλιστα ανόμου προελεύσεως, όπως το γεγονός αυτό το κατήγγελλε ο Δημοσθένης (Αθηναίος Ρήτορας και Πολιτικός 460 370 π Χ , από τα Άβδηρα) στον "Γ' Ολυνθιακό" λόγο του, στην Πνύκα: «Γυρίστε, λοιπόν, να δείτε τους πολιτικούς που ασχολούνται με τα σοβαντίσματα και τις βρύσες και τους δρόμους Απ’ αυτούς άλλοι από φτωχοί έχουν γίνει πλούσιοι, άλλοι από άσημοι σημαίνονται πρόσωπα, μερικοί μάλιστα έχουν χτίσει ιδιωτικές κατοικίες πολυτελέστερες και από τα δημόσια κτίρια, και όσο έχει ελαττωθεί ο πλούτος της πόλης, τόσο ο δικός τους έχει αυξηθεί» ("Ο Δημοσθένης και η διαχρονικότητα των λόγων του") Για αυτά γράφει ο ποιητής ότι «εις μάτην αναζήτησα σε ιερούς χώρους, σε πολιτικές και διανοούμενους τους Μάντεις των καλών χρησμών Η εκ δόλου πρόβλεψη του γενικού, κακού προς όφελος το προσδοκώμενο ατομικά καλόν, ήταν και θα είναι πάντοτε η χαλασμένη μήτρα της Ελληνικότητας» Αλλού μιλάει για το πρόβλημα του δικαίου και των ηθικών αξιών, όπου οι ηγεσίες στην εφαρμοσμένη πολιτική δεν είχε, δεν έχει και ούτε φαίνεται από τα γεγονότα να έχει σχέση με τα μεγάλα διδάγματα που διδάσκουν ότι η πολιτική και η ακεραίωσή της, είναι κυριότατη και μάλιστα αρχιτεκτονική των επιστημών Γιάννης Πανούσης: «Οροθέσιον ή Υπερόριον;» Εκδόσεις Ι. Σιδέρης, Απρίλιος 2022, Ποιήματα

~ 4 3 ~ Β Ι Β Λ Ι Ο Π Α Ρ Ο Υ Σ Ι Α Σ Η2022 «Η χαλασμένη μήτρα της ελληνικότητας / Εις μάτην / γύρεψα ήρωες / με σκαμμένα από την αγωνία της ευθύνης / πρόσωπα, / Ήρωες που δηλώνουν παρόντες με τη θυσία τους / Εις μάτην / έψαξα πολίτες / ασυμβίβαστους με την ανομία / να ταξιδεύουν στις επικίνδυνες περιπέτειες / των ονείρων της επιτυχίας / αψηφώντας τις εντολές ασφάλειας » Αφού, όπως φαίνεται, ο φίλος μου ποιητής, απο φαίνεται ότι η πολιτική οπωσδήποτε, στις πραξιολογικές ανώτερες φάσεις της πρέπει να είναι η ηθική ως αξίωμα Αλλά, ο μακιαβελισμός διδάσκει τον τυχοδιωκτισμό της πολιτικής, χωρίς ηθικούς φραγμούς, τον οποίο θεω ρητικά τον αποκηρύττουν στα λόγια, αλλά, στην πράξη τον εφαρμόζουν ευλαβικά Αλλά άλλο πράγμα τα λόγια και άλλο οι πράξεις Αυτή την ιστορική αλήθεια υπογράμμιζε και τόνιζε ο Γερμανός διανοητής ποιητής Γκαίτε (1749 1832) στο "Φάουστ", αναφέροντας: «Ξερή αδελφέ είναι η θεωρία και χλωρό είναι το χρυσόδεντρο της » Για αυτά γράφει ο Γιάννης Πανούσης για τους πολιτικούς θιάσους: «Πολιτικόν; / Πρέπει πρώτα να πεθάνω / και μετά να με ταριχεύσουν; / Γιατί νομίζω ότι συνήθως / το αντίθετο συμβαίνει / στους πολιτικούς τουλάχιστον χώρους;» «Αν δεν υπήρχε ο θάνατος» έγραψε ο Σοπενάουερ «δεν θα υπήρχε φιλοσοφία, ούτε θα υπήρχε και ποίηση» Η ποιητική εικόνα φτάνει πολλές φορές στην μεγαλύτερη πολιτική της ένταση, στην ποίηση τού Γιάννη Πανούση, όταν κοιτάζει μέσα απ’ το παραθύρι του χρόνου Μέσα από μια συλλογική συνείδηση πάντοτε, κάτω απ’ το επίπεδο των προσωπικών αναμνήσεων, αναλύει διαγράφει συνθέτει, χωρίς να κοιτάζει στην πρύμνη με τα απόνερα, αλλά στην πλώρη για νέους ορίζοντες Από τις αντιπαραθέσεις μας με τους άλλους κυρίως αναπτύσσεται μάλλον η ρητορική Από τους καυγάδες και τις κριτικές και τα μαστιγώματα με τον εαυτό μας, μάλλον κάνουμε την ποίηση Με έναν ξεχωριστό τρόπο, ο ποιητής μας, με συμβολισμούς αντικαθιστά τα γεγονότα με ιδιότητες Ένα δέντρο είναι μια δισύλλαβη έννοια. Όταν έχει ρίζες και καρπούς, τότε δίδει το συναίσθημα μιας εξελικτικής σχέσης Γι’ αυτό ο Γκαίτε, έλεγε «Συνδέετε πάντα συνδέετε» Δεν είναι μοναχός ο Γιάννης Πανούσης στις εξελίξεις όταν προσδοκά κάποια λύση Τιμάει πρώτα το άτομο, τόσο ζωντανό, σοφό, μοναχικό Το έχει δείξει η ζωή του. Φαίνεται να λειτουργεί, σαν ένας μύλος που τα αλέθει όλα, μέσα στη μεγάλη συλλογή των γεγονότων της ιστορίας Έχει η ποίησή του στοιχεία αυτοβιογραφίας: « Παιχνίδια της Ιστορίας / Τα λάθη των ανθρώπων τα πληρώνουν οι ίδιοι / Ποιος όμως πληρώνει τα λάθη της Ιστορίας; / Οι μικροί ηγέτες των Μεγάλων εποχών / χρησιμοποιούν τις αλχημείες / για να κατηγορούν το λαό / Οι Μεγάλοι ηγέτες των μικρών εποχών / ζητάνε θυσίες από τους άλλους / και καταγγέλουν τη συγκυρία. / Οι ανυπάκουοι, οι αντιστεκόμενοι / και οι αντισυστημικοί, / που υποδύονται ρόλους ενδόξων προγόνων, / άδοξα τελειώνουν / αφού ποτέ δεν κατάλαβαν / ότι τα σύμβολα και οι σημαίες / αν δεν τα τηρείς με πίστη / σε τιμωρούν στο όνομα της Νέμεσης της Ατιμίας» Ο μεγάλος Άγγλος θεατρικός συγγραφέας και ποιητής Σαίξπηρ (1564 1616) έγραφε για τις άπονες εξουσίες: «Η εξουσία γίνεται θέληση, η θέληση όρεξη και η όρεξη, ο παγκόσμιος λύκος, με τη διπλή βοήθεια εξουσίας και θέλησης, αναπόφευκτα τα πάντα θα καταβροχθίσει, ώσπου να φάει στο τέλος και τον εαυτό του». Αλλά, ούτε μια σταγόνα νερό δεν πηγαίνει χαμένη Γι’ αυτό όπως έλεγε ο φίλος μου ποιητής ο αείμνηστος Μιχάλης Κατσαρός: «Πάρτε μαζί σας νερό Το μέλλον θα έχει πολλή ξηρασία Μην αμελήσετε» Έτσι, ανακαλύπτοντας την ύπαρξή μας στον κόσμο, πιστεύω ότι με την μία ή την άλλη όψη, ο Γιάννης Πανούσης, είναι ο ποιητής που δηλώνει ότι υπάρχει στο υπάρχουμε Ο δρόμος της ιστορίας είναι κατάσπαρτος από τα θύματα των εξουσιών, τους παραπεταμένους "ισμούς" Όταν με τις πράξεις τους σημαδεύουν τον άνθρωπο Γι’ αυτό το "Αντισταθείτε" ως η διαρκής προτροπή για την μη απώλεια της εν εγρηγόρσει καταστάσεως του ανθρώπου, είναι καθήκον κάθε σκεπτόμενο Άλλως, ο σφετερισμός γίνεται κανόνας Τέλος, η σύνθεση της ποίησης, εμπεριέχει μύχια "Μαύρα κουτιά", που αν τα ανοίξει κάποιος μπορεί να περιέχουν και "εκρηκτικά!!!". Η μουσική, ο ορθολογισμός, οι εννοιολογικές καταστάσεις έχουν σύνδεση, ρυθμό και σύνταξη έχουν και έννοια Με άλλα λόγια έχουν ομορφιά Μπορεί για τα κράτη, με το αξίωμα "Πάλμερστον" (Άγγλος πολιτικός, 1784 1865) σύμφωνα με το οποίο δεν υπάρχουν αιώνιοι φίλοι και εχθροί, παρά μόνον αιώνια συμφέροντα Υπεράνω όλων βιώνουν τις κοινές αξίες οι φιλίες, είναι αιώνιες, και οι γέφυρες, για να περάσουν οι ταπεινοί και οι καταφρονεμένοι Μπορεί να αγωνίζεσαι και να 'σαι ερωτευμένος Οι πιο μεγάλοι ήρωες ξεπηδούσαν απ' τον έρωτα Σαν να ήταν φωτιά, φλόγες ολόκληρες Ολόκληρες μάχες κερδίζονταν, γιατί κάπου περίμενε ο έρωτας ή θα έπρεπε κανείς από τη μάχη να κερδίσει τον παράδεισο του έρωτα Ο έρωτας είναι θριαμβευτής ή ηττημένος το άσμα ασμάτων εναλλασσόμενο. Τέλος ανακαλύπτεται η κατάκτηση της σάρκας, απ' το Βούδα έως τον Άλντους Χάξλεϋ (1894 1963) Σήμερα οι πολιτικοί χρησιμοποιούν το "προνόμιο" του Δαρβινισμού για να αναπτύξουν τις προτάσεις τους Ο ίδιος ο Δαρβίνος το αρνείτο Και όταν ο Μαρξ θέλησε να του αφιερώσει το Das Kapital, ο Δαρβίνος αρνήθηκε την τιμή Vol σημαίνει "πέταγμα" αλλά και "κλοπή" Οι απλοί άνθρωποι χτίσανε βιοτεχνίες, οι εργάτες ίδρωσαν με το μεροκάματο, όπως έλεγαν οι νόμοι Και ήρθε η περιλάλητη νομοθεσία λειτουργία των εξουσιαστών Την οποία καυτηρίασε ο Σωκράτης: «Κάθε εξουσία θεσμοθετεί τους νόμους για το δικό της συμφέρον» (Πολιτεία του Πλάτωνος) Αλλά οι τίμιοι άνθρωποι έφτιαχναν τίτλους εμπιστοσύνης: Ζαχαροπλαστείο "Η ευτυχία", Παλαιοπωλείο "Η μνήμη", Παντοπωλείο "Η αρετή", Κρεοπωλείο "Η ειλικρίνεια", Ραφτάδικο "Η Άνεσις", Καφενείο "Η λήθη" Τίμιοι πολίτες της δουλειάς και της αξιοπρέπειας, ζουν μέσα στη φτώχεια, με πιστότητα και φιλότιμο Για όλα αυτά γράφει ο ποιητής Γιάννης Πανούσης, εύστοχα, με επαλήθευση επεξεργασία εδραίωση: «Η

~ 4 4 ~ Β Ι Β Λ Ι Ο Π Α Ρ Ο Υ Σ Ι Α Σ Η τ 36 Πάλη / Τί να σου προσφέρει η πάλη των τάξεων / όταν παλεύεις, νύχτα μέρα, με τον εαυτό σου / για να μείνεις ακέραιος κι ανεξάρτητος / μακρυά απ' όσους τάζουν / κι απ' όσους κραυγάζουν. / Τί να σου προσδώσει η πάλη των ιδεών / όταν είσαι υποχρεωμένος να διασχίζεις / με φόβο και κινδύνους / τη ζούγκλα του φανατισμού / χωρίς να σε φάνε τ' άγρια θηρία; / Τί να σου δικαιώσει η πάλη της [επι]κυριαρχίας / όταν σκοτώνεις τον σύντροφό σου / για ν' αποδείξεις / ότι είσαι ειρηνόφιλος; / Τί να σου χαρίσει η πάλη του πλουτισμού / όταν εξαρτάται η ανάδειξή σου / από την εξαθλίωση των άλλων; / Τί να σου ανατρέψει η πάλη του θανάτου / όταν έζησες τόσα χρόνια / χωρίς ποτέ ν' αναρωτηθείς / το γιατί και το για ποιόν;» Η εξέλιξη των ιδεών είναι η ιστορία η αιωνίως επαναλαμβανόμενη με διαφοροποιήσεις, σε διάφορες εποχές και πολιτισμού Η ιστορία μας δείχνει ότι οι ερωτήσεις αλλάζουν ανάλογα με τις μεταβαλλόμενες αξίες Η ιστορία αντηχεί από το θόρυβο και τη μανία των συγκρούσεων Ο ιστορικός Γάλλος συγγραφέας Καμπιέλ Ονορέ Τικεπί -ο κόμης Μιραμπό (1749 1791), ο ρήτορας του λαού, ο εθνικός ήρωας, ο πολιτικός ο μετριοπαθής ο συντάκτης των Δικαιωμάτων του ανθρώπου, έγραφε για το τέλος του πολέμου και το ερχομό της ειρήνης, σ' ένα "αφορισμό" του, ότι, «η ελευθερία, είναι μία πόρνη που της αρέσει να ξαπλώνει στο τέλος, πάνω σε ένα στρώμα από πτώματα » Ο πόλεμος ξεθυμαίνει όπως το σπυρί Το σπάζεις να βγει πύον, περισσότερο αίμα Να μαραθεί, ελπίζουμε να σταματήσει όπως λένε οι ασκητές, οι προφήτες, ότι θα 'ρθει στο τέλος ο λυτρωμός! Είμαστε παίγνια της φύσης! Έχει πολλά παίγνια η φύση! Σαν τις καραμέλες που δίνουμε στα παιδιά, για να τα κάνουμε ό,τι θέλουμε! Η φύση αγαπά να κρύβεται, έλεγε ο Ηράκλειτος... Αλλά η φύση, είναι το πιο όμορφο σπίτι. Ο ποιητής Γιάννης Πανούσης βοτανίζει σ' όλη τη ζωή του, θεσμικά, ατομικά, πετώντας τις πέτρες και τα ζιζάνια, για να καρπίσουν τα χωράφια των ανθρώπων, η Δημοκρατία Ο έρωτας και ο θάνατος, η βαρύτητα είναι οι δυνάμεις που μας ταξιδεύουν Αγαπάμε τη βαρύτητα γιατί μας ταξιδεύει με ηρεμία Συγκρατεί τα αστέρια, τις τροχιές, τα πόδια μας Είναι ο φόβος της φύσης για τη μοναξιά, ο έρωτας της γης για το φεγγάρι Είναι η αγάπη τόσο καθάρια, στην αρχέγονη μορφή της. « Ποιητικά 2: Οι γέφυρες χτίζονται / γιατί πλημμυρίζουν τα ποτάμια / Τα αισθήματα πεθαίνουν / γιατί τα προδίδουν οι άνθρωποι / Τα ποιήματα ξεπετάγονται / από τα συρτάρια της ψυχής του ποιητή / χωρίς κανείς να τα ’χει φωνάξει για βοήθεια / Όλοι χτίζουν τη ζωή τους με όμορφες εικόνες / και γκρεμίζουν τη ζωή των άλλων / με τρομερές λέξεις / Ποίηση παραποίηση αντιποίηση; / το τρίπτυχο της αμοιβαίας ανασφάλειας / αυτών που γράφουν κι εκείνων που διαβάζουν / Ο φαύλος κύκλος μιας χαμένης / για πάντα αθωότητας» Ο Γιάννης Πανούσης, μέσα απ’ το "σύγχρονο δημοτικό τραγούδι" παρεμβαίνει όπως λέει στην επικοινωνία με τη Μάννα του, στις προτροπές της: «Παιδί μου [να] αγωνίζεσαι για του λαού τα πάθη », εκφράζοντας και την απορία της: «Μα εγώ που να βρω δύναμη να κλάψω όποιον εχάθη;» Αν αναζητάει κάποιος ήρωες, αρνιέται τη ζωή! Αν αγαπάει τη ζωή τότε αρνιέται τους ήρωες! Ο νους αμφιβάλλει για την αταξία Αλλά αυτή είναι η καλύτερη συνθήκη για να παραχθεί η ποίηση η συγκίνηση Ο ποιητής Γιάννης Πανούσης έχει παράξει πολλαπλά στο κοινωνικό σύνολο! Ο ίδιος σεμνός, σε μια στιγμή απολογικά έγραψε: «Τόσα ήξερα, τόσα πίστευα, τόσα έδωσα, τόσα άντεξα, τόσο άφησα Για τα υπόλοιπα, ας με κρίνουν οι θεοί των ανθρωπίνων λαθών, και το DNA των λαθών της φύσης» (Μοιρόγραφτο) Η ποίηση του Γιάννη Πανούση είναι διεισδυτική Δίχως βία είναι ικανή να τσακίσει τις σιδερένιες φτέρνες, να μας κάνει περισσότερο ευαίσθητους. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗΣ Ποιητής και αναλυτής συστημάτων πληροφορικής Το περιοδικό μας από τις αρχές του 2017 εκτός από την έντυπη κυκλοφορία του ταξιδεύει και μέσω του διαδικτύου, όπου επισκέπτονται τις σελίδες του εκατοντάδες αναγνώστες στον Ιστότοπο: i s s u u . c o m / f o n i l o g o t e x n w n Εδώ μπορείτε κι εσείς να μας διαβάσετε άνετα ξεφυλλίζοντάς το Επίσης, μπορείτε να στέλνετε έργα και συνεργασίες σας σε μορφή word, όπως και φωτογραφίες σας, απόψεις ή παρατηρήσεις για την έκδοσή μας, στο e mail του περιοδικού : f l o g o t e x n w n @ y a h o o g r Επιλέγετε, αν είναι δυνατό, τα πεζά κείμενά σας να μην ξεπερνούν τις 1600 λέξεις (2 δακτυλόγραφες σελίδες), για διευκόλυνση της σελιδοποίησης. Και αν επιθυμείτε, στείλτε μας την ηλεκτρονική σας διεύθυνση για να παραλάβετε το τεύχος που σας περιέχει, ανέξοδα.

~ 4 5 ~ Δ Ι Α Μ Α Ρ Τ Υ Ρ Ι Ε Σ - Α Π Ε Ρ Γ Ι Ε Σ2022 Την Παρασκευή 3 Ιούνη το απόγευμα, η αγωνιστική Δημοτική Αρχή Πάτρας οργάνωσε μεγάλη κινητοποί ηση, στην οποία συμμετείχαν χιλιάδες λαού, ενάντια στο κλείσιμο του «Καραμανδάνειου», του μοναδικού παιδιατρικού Νοσοκομείου στη Δυτική Ελλάδα Στην κινητοποίηση αναδείχθηκαν τα μεγάλα προ βλήματα που αντιμετωπίζει η δημόσια Υγεία στην πόλη και τους κινδύνους που δημιουργούνται απ’ τη δια χρονική, με ευθύνη των έως σήμερα κυβερνήσεων πολιτική Η συγκέντρωση ξεκίνησε σ πλατεία Γεωργίου, όπου έγιναν χα τισμοί από εκπροσώπους σωματε και φορέων, καθώς και του ΕΚ τρας, ενώ η κεντρική ομιλία έγινε τον Κώστα Πελετίδη, δήμαρχο τρας Στη συνέχεια ξεκίνησε η με λη πορεία στους κεντρικούς δρόμ της πόλης, με το σύνθημα «Ξεσηκωμός Όχι στο κλείσι μο του «Καραμανδάνειου. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να θέτει σε κίνδυνο τη ζωή των παιδιών μας», που έγρα φε το πανό της δημοτικής αρχής Πάτρας Οικογένειες με τα παιδιά τους, εργαζόμενοι, συν ταξιούχοι, φοιτητές, σωματεία, φορείς έδωσαν το «πα ρών» στην πολύ μεγάλη πορεία φωνάζοντας συνθή ματα όπως: «Κάτω τα χέρια απ' τα νοσοκομεία, προέχει των παιδιών μας η υγεία», «Όχι στου ΝΑΤΟ τα σφαγεία, ν υγεία» και «Δωρεάν υγεία για ς και τα παιδιά μας του κράτους χρέωση και μας δικαίωμά μας» Η σ υ γ κ έ ν τ ρ ω σ η α π ο τ έ λ ε σ ε μ ι α τη απάντηση μετά το σταμάτημα εφημεριών του Νοσοκομείου και ε π ι χ ε ι ρ ο ύ μ ε ν η μ ε τ α φ ο ρ ά τ ο υ ρουργικού του τομέα στο ΠΓΝΠ Ρίου Ξεσηκωμός στην Πάτρα - Όχι στο κλείσιμο του «Καραμανδάνειου»

~ 4 6 ~ Δ Ι Α Μ Α Ρ Τ Υ Ρ Ι Ε Σ - Α Π Ε Ρ Γ Ι Ε Σ τ 36 Την Πέμπτη και Παρασκευή 9 και 10 Ιούνη Φοιτητικοί Σ ύ λ λ ο γ ο ι π ρ α γ μ α τ ο π ο ί η σ α ν μ α ζ ι κ έ ς κ ι ν η τ ο π ο ι ή σ ε ι ς ενάντια στον νόμο πλαίσιο και στην ένταση της κατα στολής στα ιδρύματα Την Πέμπτη συγκεντρώθηκαν αρχικά στα Προπύ λαια, όπου ξεκαθάρισαν «Ούτε αύριο ούτε ποτέ δεν θα πατήσει το πόδι της η πανεπιστημιακή αστυνομία» Στη συνέχεια πορεύτηκαν προς τη Βουλή με τα συν θήματα: Η νέα γενιά έχει ιδανικά, ούτε ξεπουλιέται, ούτε προσκυνά», «Ούτε ΑΠΘ, ούτε πουθενά, η Αστυ νομία πόδι δεν πατά», «Οι φοιτητές παλεύουν και θα νικήσουν, στην κα ταστολή δεν θα υποχωρήσουν» Ε π ί σ η ς , α π ό τ ο π ρ ω ί τ η ς Π α ρ α σ κ ε υ ή ς , ο ι φ ο ι τ η τ έ ς , ο ι π α ν ε π ι σ τ η μιακοί και οι εργαζόμενοι, υλοποιών τ α ς τ η ν α π ό φ α σ η π ο υ λ ή φ θ η κ ε σ ε σ ύ σ κ ε ψ η τ ο β ρ ά δ υ τ η ς Π έ μ π τ η ς , συγκεντρώνονταν έξω από τις πύλες των ιδρυμάτων, όπως η Πολυτεχνειούπολη, η Πανεπιστημιούπολη και το Οικονομικό Πανεπιστήμιο, στήνοντας μπλόκο στην πανεπιστημιακή αστυνομία και εκφράζοντας την αν τίθεσή τους στον νέο νόμο πλαίσιο που διαλύει πτυχία, επιστημονικά αντικείμενα και επαγγελματικά τους δι καιώματα Φ ω ν ά ζ ο ν τ α ς σ υ ν θ ή μ α τ α , ό π ω ς « Α π ' τ α ι δ ρ ύ μ α τ ά μας δεν λείπει η Αστυνομία, δώστε λεφτά καθηγητές βιβλία», «Με ΜΑΤ και βία δεν γίνεται Παιδεία, έξω απ' τις σχολές μας η Αστυνομία» και «Στις 10 του Ιούνη λέτε πως θα μπεί τε, στις πύλες των σχολών τους φοι τητές θα βρείτε», Κάτω από την αποφασιστική στάση φοιτητών και εργαζομένων, Η είσο δ ο ς τ η ς π α ν ε π ι σ τ η μ ι α κ ή ς α σ τ υ ν ο μίας και πάλι αναβλήθηκε! Φοιτητικοί Σύλλογοι Αθήνας ενάντια στο νόμο για πανεπιστημιακή αστυνομία

~ 4 7 ~ Δ Ι Α Μ Α Ρ Τ Υ Ρ Ι Ε Σ - Α Π Ε Ρ Γ Ι Ε Σ2022 Την Τρίτη 14 Ιούνη το απόγευμα πραγματοποποιήθηκε βήμα μαζικής αλληλεγγύης στον αγώνα των εργατών της ΛΑΡΚΟ Η κινητοποίηση έγινε έξω από τη Βουλή με αφορμή τη συζήτηση της κατάπτυστης κυβερνητι κής τροπολογίας Οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ με τις οικογένειές τους, έχοντας τη συμπαράσταση από σωματεία και φορείς της Στερεάς, Συνδικάτα και εργαζόμενους της Αττι κής, Φοιτητικούς Συλλόγους, την Ομοσπονδία Γυναι κών Ελλάδας και άλλους φορείς, διεμήνυσαν με απο φασιστικότητα: «Κάτω τα χέρια από τη ΛΑΡΚΟ Ο αγώνας της ΛΑΡΚΟ είναι και δικός μας αγώνας». «Χωρίς εσένα γρανάζι δ ε ν γ υ ρ ν ά , ε ρ γ ά τ η μ π ο ρ ε ί ς χ ω ρ ί ς αφεντικά» φώναζαν οι διαδηλωτές, απαιτώντας την απόσυρση της τρο πολογίας που σταματά τη λειτουργία της επιχείρησης και πετά τους εργαζόμενους στο δρό μο. Το πρωί της Τετάρτης 15 Ιούνη, την ώρα που η κυ βέρνηση ψήφιζε στη Βουλή την τροπολογία έκτρωμα, οι εργαζόμενοι, για τρίτη φορά μέσα σε λίγες ημέρες, έδωσαν τη δική τους αγωνιστική απάντηση στο εργο στάσιο της Λάρυμνας Την Παρασκευή 17 Ιούνη οι εργαζόμενοι της ΛΑΡ ΚΟ βρέθηκαν και πάλι στο Πρωτοδικείο Αθηνών, κα ταφέρνοντας και αυτή τη φορά να διατηρηθεί το προ σωρινό πάγωμα των ομαδικών απο λ ύ σ ε ω ν Κ ο ν τ ά τ ο υ ς β ρ έ θ η κ α ν κ α ι αυτή τη φορά εκπρόσωποι συνδικά των της Αττικής, όπως από την Ομο σπονδία Οικοδόμων και το Σωματείο των εργαζομένων στην COSCO, συ νεχίζοντας να εκφράζουν την έμπρα κτη αλληλεγγύη τους Οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ Κατάφεραν να διατηρηθεί το προσωρινό πάγωμα των ομαδικών απολύσεων

~ 4 8 ~ Δ Ι Α Μ Α Ρ Τ Υ Ρ Ι Ε Σ - Α Π Ε Ρ Γ Ι Ε Σ τ 36 Την Τρίτη 14 Ιούνη το πρωί πραγματοποίησαν παρά σταση διαμαρτυρίας έξω από το Γενικό Νοσοκομείο Δυτικής Αττικής «Η Αγία Βαρβάρα» (πρώην «Λοιμω δών») τα Σωματεία Εργαζομένων των Νοσοκομείων «Θρίασιο», ΨΝΑ Δαφνί, «Αττικόν», Δρομοκαΐτειου, η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων (ΣΕΑΑΝ), η Π α ν ε λ λ ή ν ι α Ο μ ο σ π ο ν δ ί α Ε ρ γ α ζ ο μ έ ν ω ν σ τ η ν Ε ι δ ι κ ή Αγωγή (ΠΟΜΕΕΑ), ο Σύνδεσμος Συνταξιούχων ΙΚΑ και Σύλλογος Γυναικών Αιγάλεω Χαϊδαρίου Αγίας Βαρ β ά ρ α ς κ α ι τ ο Σ ω μ α τ ε ί ο Ε ρ γ α ζ ο μ έ ν ω ν Ν ο σ ο κ ο μ ε ί ω ν Δυτικής Αθήνας Πειραιά Οι συγκεντρωμένοι διεκδίκησαν τ η ν π λ ή ρ η ε π α ν α λ ε ι τ ο υ ρ γ ί α τ ο υ «Λοιμωδών» ως σύγχρονου δωρεάν και δημόσιου νοσοκομείου, με όλα του τα τμήματα, τις κλινικές τα χει ρ ο υ ρ γ ε ί α , μ ε ό λ ε ς τ ι ς σ ύ γ χ ρ ο ν ε ς υποδομές, με όλο το απαραίτητο επι στημονικό ιατρικό, νοσηλευτικό βοηθητικό προσωπικό μόνιμης εργασίας με βάση τις σημερινές ανάγκες. Τα συνθήματα που κυριάρχησαν ήταν: «Αποκλει στικά Δημόσια Υγεία, έξω οι ιδιώτες από τα νοσοκο μεία» φώναζαν οι διαδηλωτές «Τέρμα πια στον εμ παιγμό να ανοίξει τώρα το "Λοιμωδών"» και «Νοσοκο μεία σύγχρονα απαιτούμε, με τίποτα λιγότερο δε θα συμβιβαστούμε». Εκ μέρους του Σωματείου Εργαζομένων στο Θριά σιο Νοσοκομείο, ο πρόεδρος Μανώλης Βαρδαβάκης, μιλώντας στη συγκέντρωση, στηλί τευσε την πολιτική της κυβέρνησης που όχι μόνο δεν ανοίγει το «Λοιμω δ ώ ν » τ ο ο π ο ί ο έ χ ε ι δ υ ν α μ ι κ ή 1 5 5 κρεβατιών, κλινικές, εργαστήρια και δυνατότητα για 1 500 χειρουργικές επεμβάσεις, αλλά επιπλέον κάνει και φιέστες Σωματεία και φορείς απαίτησαν την πλήρη επαναλειτουργία του «Λοιμωδών»

~ 4 9 ~ Δ Ι Α Μ Α Ρ Τ Υ Ρ Ι Ε Σ - Α Π Ε Ρ Γ Ι Ε Σ2022 Την Τετάρτη 15 Ιούνη κάθησαν ξανά στο εδώλιο οι κα ταδικασμένοι της εγκληματικής οργάνωσης «Χρυσή Αυγή» στη δίκη σε δεύτερο βαθμό που έγινε στο δεύ τερο βαθμό, που γίνεται στο Εφετείο της Αθήνας, σχε δ ό ν ε ί κ ο σ ι μ ή ν ε ς α π ό τ η ν α π ό φ α σ η τ ο υ Τ ρ ι μ ε λ ο ύ ς Εφετείου Κακουργημάτων Έξω από το Εφετείο έγινε μεγάλη συγκέντρωση, διαδηλώνοντας, εργαζόμενοι, νεολαία, συνταξιούχοι, την απαίτησή τους: «να μπουν ακόμα πιο βαθιά στη φυλακή οι εγκληματίες της ναζιστικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής» Δίπλα στο παλλαϊκό αίτημα να μην πέσουν οι ναζί στα μαλακά, τα σωμα τεία, οι φοιτητικοί σύλλογοι, οι άλλοι φορείς ξεκαθαρίζουν πως ο αγώνας ε ν ά ν τ ι α σ τ ο ν φ α σ ι σ μ ό σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι σε κάθε χώρο δουλειάς και γειτονιά «Είστε η σαπίλα όλου του ντου νιά, τσακίστε τους φασίστες σε κάθε γειτονιά», φω ν ά ζ ο υ ν ο ι σ υ γ κ ε ν τ ρ ω μ έ ν ο ι , ε ν ώ α π ό τ α μ ε γ ά φ ω ν α ακούγονται αντιφασιστικά τραγούδια «Τον φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον Δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον!», έγραφε το πανό των Φοιτητικών Συλλόγων, ενώ την παραδειγματική τιμωρία των ναζί χ ρ υ σ α υ γ ι τ ώ ν α π α ί τ η σ ε κ α ι η Ο μ ο σ π ο ν δ ί α Γ υ ν α ι κ ώ ν Ελλάδας. Ο επικεφαλής της Χρυσής Αυγής Νίκος Μιχαλολιά κος δεν εμφανίστηκε στο δικαστήριο, αλλά μέσω των συνηγόρων του ζήτησε αναβολή της διαδικασίας για λόγους υγείας Συ νολικά εννέα κατηγορούμενοι εμφα νίστηκαν στην αίθουσα. Τελικά, αναβλήθηκε για τις 6 Ιού λη η εκδίκαση σε δεύτερο βαθμό της υ π ό θ ε σ η ς τ η ς ε γ κ λ η μ α τ ι κ ή ς ο ρ γ ά νωσης Χρυσή Αυγή «Οι ναζί στη φυλακή» - Παλλαϊκή απαίτηση μπροστά στο Εφετείο Αθηνών

~ 5 0 ~ Δ Ι Α Μ Α Ρ Τ Υ Ρ Ι Ε Σ - Α Π Ε Ρ Γ Ι Ε Σ τ 36 Την Παρασκευή 17 Ιούνη οι εργαζόμενοι της e food, με μια ιδιαίτ ε ρη μαζικ ή κ αι δυν αμικ ή κ ιν ητ οποίηση, έδωσαν αποφασιστική απάντηση στην προσπάθεια της εταιρείας να προωθήσει το μοντέλο απασχόλησης του «συνεργάτη» Σ τ ο π λ α ί σ ι ο τ η ς σ τ ά σ η ς ε ρ γ α σ ί α ς , σ τ η ν Α θ ή ν α πραγματοποιήθηκε μοτοπορεία από το Πεδίον του Άρε ως προς τα γραφεία της εταιρείας. Στη συνάντηση που είχαν με την εταιρεία, η εργο δοσία δεν έδωσε καμία απάντηση στα αιτήματα των εργαζομένων Όσον αφορά τις αλ λ α γ έ ς π ο υ θ έ λ ε ι ν α ε π ι β ά λ λ ε ι σ τ ο ωράριο των 4ωρων, η εταιρεία επέ μεινε και αρνήθηκε να συζητήσει μα ζί τους, ενώ στο ζήτημα της αποζη μίωσης των καυσίμων αρκέστηκε να ισχυριστεί ότι «βοηθάει» Και όσον α φ ο ρ ά τ ο π ρ ο σ ω π ι κ ό σ τ α γ ρ α φ ε ί α , επισήμανε ότι τα διαλείμματα είναι «υπό συζήτηση», ενώ επιβεβαίωσε πως η τηλεργασία θα συνεχιστεί. Στην κινητοποίηση συμμετείχαν και εργαζόμενοι στα γραφεία της εταιρείας οι οποίοι διεκδικούν να αυξηθούν τα διαλείμματα σε 60 λεπτά, καθώς κάθε εργαζόμενος που δουλεύει σε οθόνη δικαιούται ανά δύο ώρες διάλειμμα δέκα λεπτών Να καταργηθεί η αυτόματη απάντηση στα τηλεφωνικά κέντρα. «Δεν εί μαστε μηχανές να απαντάμε τη μια κλήση πίσω από την άλλη, με το άγχος να προλάβουμε την ολοκλήρωση τ η ς δ ι α χ ε ί ρ ι σ η ς μ ε σ υ γ κ ε κ ρ ι μ έ ν ο χρόνο wrap up και ταυτόχρονα με τον πέλεκυ της αξιολόγησης που εφαρ μόζεται». Και απόφάσισαν να συνε χίσουν τις κινητοποιήσεις τους Ανάλογες κινητοποιήσεις έγιναν σε Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Λάρισα, Χα νιά κ α Μεγάλη μοτοπορεία εργαζόμενων της E-FOOD στην Αθήνα

~ 5 1 ~ Δ Ι Α Μ Α Ρ Τ Υ Ρ Ι Ε Σ - Α Π Ε Ρ Γ Ι Ε Σ2022 Την Πέμπτη 23 Ιούνη οι εργαζόμενοι σε μεγάλες φαρ μακοβιομηχανίες και φαρμακαποθήκες προχώρησαν μαζικά σε 24ωρη απεργία, με απόφαση της Ομοσπον δίας Εργαζομένων Φαρμακευτικών και Συναφών Επαγ γελμάτων, απαιτώντας υπογραφή κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με αυξήσεις σε όλους Την ίδια ώρα στο κενό έπεσαν οι απειλές και οι εκ βιασμοί της εργοδοσίας σε χώρους δουλειάς προκει μένου να κάμψουν την αγωνιστική διάθεση των εργα ζομένων στο πλαίσιο της απεργίας τους Χ α ρ α κ τ η ρ ι σ τ ι κ ά , τ ο Σ υ ν δ ι κ ά τ ο Φαρμάκου Αττικής Πειραιά κατήγγει λε την εργοδοσία της ΦΑΜΑΡ, που τ η ν η μ έ ρ α τ η ς κ λ α δ ι κ ή ς α π ε ρ γ ί α ς στο Φάρμακο για την Συλλογική Σύμ βαση Εργασίας, «κάλεσε αστυνομι κές δυνάμεις για να τρομοκρατήσει τους συναδέλφους και να εμποδίσει τ η ν π α ρ έ μ β α σ η τ ο υ Σ υ ν δ ι κ ά τ ο υ Π ρ ο σ π ά θ ε ι α σ τ η ν οποία λειτούργησε ως "λαγός" το επιχειρησιακό σω ματείο που ελέγχεται από τον εργοδοτικό συνδικαλι σμό, η Διοίκηση του οποίου όχι μόνο προχώρησε σε απεργοσπασία και δεν πήρε απόφαση για απεργία αλλά διέδιδε όλες αυτές τις μέρες ότι η απεργία είναι πα ράνομη!» Και όπως τόνισε το Συνδικάτο, «τα σχέδια τους δεν πέρασαν!» Η απεργιακή κινητοποίηση ολοκληρώθηκε με κινη τοποίηση το μεσημέρι έξω από τα γραφεία του Συν δέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσε ων Ελλάδας (ΣΦΕΕ) «Συμβάσεις κλα δικές αυξήσεις των μισθών, αυτή εί ν α ι η α π α ί τ η σ η τ ω ν ε ρ γ α τ ώ ν » κ α ι « Θ έ λ ο υ ν ε σ υ ν α ί ν ε σ η ν α φ τ ά σ ο υ μ ε στον πάτο, οργάνωση παντού να έρ θουν τα πάνω κάτω» διατράνωσαν οι απεργοί ΑΠΕΡΓΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ

~ 5 2 ~ Δ Ι Α Μ Α Ρ Τ Υ Ρ Ι Ε Σ - Α Π Ε Ρ Γ Ι Ε Σ τ 36 Την Παρασκευή 24 Ιούνη οι εργαζόμενοι στα ξενοδο χεία της Αττικής, πραγματοποίησαν 24ωρη απεργία, με απόφαση του Συνδικάτου Επισιτισμού Τουρισμού Ξενοδοχείων και επιχειρησιακών σωματείων, διεκδι κώντας την υπογραφή Τοπικής Κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης με αυξήσεις στους μισθούς Οι εργαζόμενοι βρέθηκαν από νωρίς στη μάχη της περιφρούρησης, έξω από μια σειρά ξενοδοχειακές μο νάδες, ενώ στη συνέχεια συγκεντρώθηκαν με τα πανό και τα συνθήματά τους έξω από το ξενοδοχείο «Τιτά νια», στην οδό Πανεπιστημίου Από το Τιτάνια τα σωματία έφτα σαν έξω από τα γραφεία της Ενωσης Ξενοδόχων, στην οδό Σταδίου, όπου αντιπροσωπεία τους συναντήθηκε με εκπροσώπους της «Του Τουρισμού το θαύμα εμείς το 'χουμε χτίσει, ματώνουμε στα κέρ δη, πληρώνουμε την κρίση», φώναξαν οι εργαζόμενοι «Δεν ανεχόμαστε να ζούμε σαν σκλάβοι το 2022, να πληρωνόμαστε με μισθούς του 2007, να παίρνουμε α π α ν τ ή σ ε ι ς σ α ν ν α ε ί μ α σ τ ε τ ο υ π ε τ α μ α τ ο ύ , σ α ν ν α μην έχει η δουλειά μας καμία σημασία» Τις επόμενες κινητοποιήσεις μας θα τις πραγματοποιήσουμε στα ξε νοδοχεία των μελών της Ένωσης Ξενοδόχων Αττικής», διαμήνυσε ο πρόεδρος του Συνδικάτου, ενώ στο πλαί σιο της κινητοποίησης αποφασίστηκε απεργιακή κλι μάκωση μέσα στον Ιούλη «Τα ξενοδοχεία είμαστε οι εργά τες, τα κέρδη τους τα βγάζουν στις δικές μας πλάτες», ξεκαθάρισαν οι εργαζόμενοι και τα σωματεία τους. Σ τ ο π λ ε υ ρ ό τ ω ν ε ρ γ α ζ ο μ έ ν ω ν β ρ έ θ η κ ε α ν τ ι π ρ ο σ ω π ε ί α τ η ς Ο μ ο σπονδίας Γυναικών Ελλάδας, στηρί ζοντας τα αιτήματά τους ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΩΝ ΞΕΝΟΔΟΧΟΫΠΑΛΛΗΛΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ

~ 5 3 ~ Δ Ι Α Μ Α Ρ Τ Υ Ρ Ι Ε Σ - Α Π Ε Ρ Γ Ι Ε Σ2022 Την Παρασκευή 24 Ιούνη οι συνταξιούχοι της χώρας, ανταποκρινόμενοι μαζικά στο αγωνιστικό κάλεσμα των Συνεργαζόμενων Συνταξιουχικών Οργανώσεων, συμ μετείχαν μαχητικά και αγωνιστικά στο συλλαλητήριο, δ ι ε κ δ ι κ ώ ν τ α ς « α υ ξ ή σ ε ι ς σ τ ι ς σ υ ν τ ά ξ ε ι ς γ ι α ζ ω ή μ ε αξιοπρέπεια» Αρχικά οι συνταξιούχοι συγκεντρώθηκαν στα Προ πύλαια τα οποία γέμισαν με πανό με τα αιτήματα των απόμαχων της δουλειάς, όχι του αγώνα «Γενναίες αυ ξήσεις στις συντάξεις τώρα», «Άμεσα μέτρα στήριξης κατά της ακρίβειας», ανέγραφαν με ταξύ άλλων Τ η σ η μ α σ ί α τ ο υ σ υ λ λ α λ η τ η ρ ί ο υ και το περιεχόμενο των διεκδικήσε ων, ιδιαίτερα σε αυτές τις ιδιαίτερα αρνητικές συνθήκες για τους εργα ζόμενους και τους συνταξιούχους, με την ακρίβεια να καταβροχθίζει το π ε ν ι χ ρ ό ε ι σ ό δ η μ ά τ ο υ ς , α ν έ δ ε ι ξ α ν ο ι ο μ ι λ η τ έ ς σ τ η διάρκεια της συγκέντρωσης, διεκδικώντας ουσιαστικά και άμεσα μέτρα στήριξης Αμέσως μετά τη συγκέντρωση στα Προπύλαια ακο λούθησε μαχητική πορεία όπου τα συνθήματα κατά των περικοπών των συντάξεων δόνησαν την ατμόσφαι ρα «Αυξήσεις στις συντάξεις για ζωή με αξιοπρέπεια» Όταν η πορεία έφτασε έξω από το υπουργείο Ερ γασίας όπου έγινε μια στάση με τους συνταξιούχους να φωνάζουν συνθήματα κατά της συνολικής αντερ γ ατ ικ ής αν τ ιασφ αλ ιστ ικ ής κ υβε ρ νητικής πολιτικής Στη συνέχεια η μαχητική πορεία κατέληξε στη Βουλή, όπου αντιπρο σωπεία των Συνεργαζόμενων Συντα ξιουχικών Οργανώσεων επέδωσε στα Κόμματα το υπόμνημα με τα αιτήμα τά τους ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

~ 5 4 ~ Δ Ι Α Μ Α Ρ Τ Υ Ρ Ι Ε Σ - Α Π Ε Ρ Γ Ι Ε Σ τ 36 Την Τετάρτη 13 Ιούλη δυναμική κινητοποίηση πραγ ματοποίησαν οι εργαζόμενοι σε ξενοδοχεία, Επισιτι σμό, Τουρισμό στο πλαίσιο της 24ωρης απεργίας τους, με απόφαση του Συνδικάτου Επισιτισμού Τουρισμού Ξενοδοχείων Αττικής και επιχειρησιακών σωματείων Οι εργαζόμενοι συγκεντρώθηκαν έξω από το ξενο δοχείο «Electra Metropolis» διατρανώνοντας πως «οι ερ γαζόμενοι στον Τουρισμό δεν σκύβουν το κεφάλι, ΣΣΕ θα υπογράψουν με ενότητα και πάλη» όπως έγραφε το πανό του Συνδικάτου Ακολούθησε πορεία και συγκέν τρωση στο υπουργείο Εργασίας Ο ι ε ρ γ α ζ ό μ ε ν ο ι δ ι ε κ δ ι κ ο ύ ν τ η ν υπογραφή Τοπικής Κλαδικής Συλλο γικής Σύμβασης, ενάντια στις δρα μ α τ ι κ έ ς σ υ ν θ ή κ ε ς π ο υ β ι ώ ν ο υ ν στους χώρους δουλειάς και ενώ οι τ ο υ ρ ι σ τ ι κ έ ς ε π ι χ ε ι ρ ή σ ε ι ς π ά ν ε γ ι α σ ε ζ ό ν ρ ε κ ό ρ Π α ρ ά λ λ η λ α έ δ ω σ α ν απάντηση στην επιχείρηση που έστησε το υπουργείο Εργασίας να «ξηλώσει» την πρόβλεψη για πενθήμερη εργασία που περιλαμβάνει η Συλλογική Σύμβαση για τους εργαζόμενους στον Επισιτισμό, στρώνοντας τον δρόμο να μετατρέπεται το πενθήμερο σε εξαήμερο Σε συνάντηση αντιπροσωπείας των απεργών με εκ πρόσωπο του υπουργείου, αυτός ισχυρίστηκε πως η εγκύκλιος που στρώνει τον δρόμο και μετατρέπει το πενθήμερο σε εξαήμερο «έχει παγώσει» Παράλληλα δήλωσε πως το επόμενο διάστημα το υπουργείο θα έχει συνάντηση με τους ξενοδόχους, ώστε να συζητηθεί το θέμα των Το πικών Συμβάσεων Οι εργαζόμενοι με το Συνδικάτο τ ο υ ς ξ ε κ α θ ά ρ ι σ α ν π ω ς ο α γ ώ ν α ς τους θα συνεχιστεί ακόμα πιο δυνα μικά προκειμένου να δικαιωθούν τα αιτήματά τους Συνδικάτο Επισιτισμού - Τουρισμού Ξενοδοχείων Αττικής

~ 5 5 ~ Δ Ι Α Μ Α Ρ Τ Υ Ρ Ι Ε Σ - Α Π Ε Ρ Γ Ι Ε Σ2022 Την Τετάρτη 13 Ιούλη Φοιτητικοί Σύλλογοι της Αθήνας πραγματοποίησαν παρέμβαση έξω από τη Βουλή απαι τώντας να αποσυρθεί ο νόμος πλαίσιο για τα ΑΕΙ που συζητείται στην Ολομέλεια «40 βαθμοί, ο νόμος στη Βουλή Η λύση είναι μία: Όλοι στην πορεία» αναγράφει το πανό που άπλωσαν οι φοιτητές μπροστά από το μνημείο του Άγνωστου Στρα τιώτη. Παράλληλα κάλεσαν στο αυριανό συλλαλητήριο στις 7 μ μ στα Προπύλαια, με πορεία προς τη Βουλή Την Πέμπτη 14 Ιούλη, με συγκέντρωση στα Προπύ λαια ξεκίνησε το συλλαλητήριο ενό ψει της σημερινής ψηφοφορίας στη Βουλή Στο συλλαλητήριο συμμετέ χουν οι Φοιτητικοί Σύλλογοι Φιλοσο φ ι κ ή ς , Π Τ Δ Ε , Τ Ε Α Π Η , Τ ο ύ ρ κ ι κ ω ν Σπουδών, Κοινωνιολογίας, Οδοντια τρικής ΕΚΠΑ, Παντείου, ΠΑΠΕΙ, Το π ο γ ρ ά φ ω ν κ α ι Α ρ χ ι τ ε κ τ ό ν ω ν Ε Μ Π , Σ Ε Τ , Σ Ε Τ Π , Σ Δ Ο Κ Ε , Σ Ε Υ Π κ α ι Μ η χ α ν ι κ ώ ν Π Α Δ Α , ο ι Σύλλογοι Οικοτρόφων ΦΕΑ, ΝΦΕΕΜΠ και ΦΕΠΑ, ο Πο λιτιστικός Όμιλος Φοιτητών Πανεπιστημίου Αθηνών, η Ομοσπονδία Διοικητικού Προσωπικού Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, η οποία πραγματοποιεί 24ωρη απεργία και το διδακτικό και ερευνητικό προσωπικό των ΑΕΙ Έξω από τη Βουλή, και ενώ η συζήτηση του νομο σχεδίου της κυβέρνησης για τα Πανεπιστήμια ήταν σε εξέλιξη, οι φοιτητές έστειλαν ξεκάθαρο μήνυμα στην κυβέρνηση, τραγουδώντας: «Να φέρετε την αύρα τη μεγάλη, να φέρετε εδώ τις Belharra, το νομοσχέδιο δε θα περάσει, βάλτε το στο μυαλό καλά!» Παράλληλα ξεκαθάρισαν ότι ο νό μος αυτός δεν θα εφαρμοστεί και θα δυν αμώσε ι τ ο ε πόμε ν ο διάστ ημα ο αγώνας για ουσιαστική αναβάθμιση των σπουδών Φοιτητικοι Σύλλογοι ενάντια στο νόμο-πλαίσιο για τα πανεπιστήμια

~ 5 6 ~ Δ Ι Α Μ Α Ρ Τ Υ Ρ Ι Ε Σ - Α Π Ε Ρ Γ Ι Ε Σ τ 36 Την Πέμπτη 21 Ιούλη, οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ, ο λαός από χωριά της Λάρυμνας και δεκάδες εκπρόσω ποι συνδικάτων και εργαζόμενοι από ολόκληρη τη χώ ρα, πραγματοποίησαν μιαν αγωνιστική σύσκεψη στο γήπεδο μπάσκετ του οικισμού του εργοστασίου στη Λάρυμνα η οποία και μετατράπηκε σε μεγάλη συγκέν τρωση αγωνιστικής συνέχειας Το νέο εκβιαστικό τελεσίγραφο της κυβέρνησης για απολύσεις όλων των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ μέ σα στην επόμενη εβδομάδα και σταμάτημα της παρα γ ω γ ή ς β ρ ί σ κ ε ι τ ο υ ς ε ρ γ α ζ ό μ ε ν ο υ ς της ΛΑΡΚΟ ακόμη πιο αποφασισμέ νους, με επόμενο σταθμό τη νέα κά θοδο στην Αθήνα την Παρασκευή 29 Ιούλη, τη μέρα που θα κατατεθούν οι προσφορές στους διαγωνισμούς εκποίησης της επιχείρησης Με τον αγώνα τους να κλείνει πά νω από 30 μήνες δεκάδων μικρών και μεγάλων κινη τ ο π ο ι ή σ ε ω ν , α π ε ρ γ ι ώ ν , σ υ γ κ ε ν τ ρ ώ σ ε ω ν κ α ι μ ε τ η ν πλατιά αλληλεγγύη από εργατικά συνδικάτα και φορείς όλης της χώρας, οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ κατάφε ραν μια σημαντική επιτυχία μπροστά στην ολοκλήρωση της μεταβίβασης της επιχείρησης σε νέο ιδιοκτήτη Έτσι ενώ για την Παρασκευή 29 Ιούλη ήταν προ γραμματισμένη νέα απεργιακή κινητοποίηση και συγ κέντρωση στην Αθήνα, εν αναμονή της έναρξης των νέων συμβάσεων είχαν συνάντηση με την ειδική δια χείριση Εκεί, και κάτω από την πίεση του μεγάλου αγώνα τους έγιναν δε κ τ ά τ α β α σ ι κ ά τ ο υ ς α ι τ ή μ α τ α , π ο υ δ ι α σ φ α λ ί ζ ο υ ν τ ι ς θ έ σ ε ι ς ε ρ γ α σ ί α ς και τη συνέχιση της Αναστέλλουν τη σ η μ ε ρ ι ν ή α π ε ρ γ ί α κ α ι π α ρ α μ έ ν ο υ ν σε ετοιμότητα για νέες αγωνιστικές κινητοποιήσεις Οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ πέτυχαν αναστολή εκποίησης της επιχείρησης

~ 5 7 ~ Δ Ι Α Μ Α Ρ Τ Υ Ρ Ι Ε Σ - Α Π Ε Ρ Γ Ι Ε Σ2022 Το Σάββατο 23 Ιούλη με πολύ μεγάλη συμμετοχή και ε ν θ ο υ σ ι α σ μ ό υ π ο δ έ χ θ η κ α ν ο ι μ ε τ α ν ά σ τ ε ς ε ρ γ ά τ ε ς γης, την πολιτιστική εκδήλωση που διοργανώθηκε στο Δημοτικό Γήπεδο Νέας Μανωλάδας Την πρωτοβουλία για την εκδήλωση έλαβαν τα Ερ γατικά Κέντρα Αμαλιάδας και Πάτρας, το Συνδικάτο Εργαζομένων Ποτών Τροφίμων Αχαΐας και η Συντο ν ι σ τ ι κ ή Ε π ι τ ρ ο π ή Ε ρ γ α τ ώ ν γ η ς τ η ς Μ α ν ω λ ά δ α ς κ α ι της ευρύτερης περιοχής, με κεντρικό σύνθημα «Έλ ληνες και μετανάστες εργάτες, ενωμένοι στον κοινό αγώνα» Συμμετείχαν εκατοντάδες εργά τες γης από το Μπαγκλαντές και άλ λες χώρες, που δουλεύουν κάτω από άθλιες συνθήκες στα φραουλοχώρα φ α κ α ι τ ι ς ά λ λ ε ς κ α λ λ ι έ ρ γ ε ι ε ς τ η ς περιοχής Όλοι τους αναγνωρίζουν τ ο ν π ρ ω τ ο π ό ρ ο ρ ό λ ο τ ω ν τ α ξ ι κ ώ ν συνδικάτων και του ΠΑΜΕ για την οργάνωση του αγώ να τους και την διασφάλιση των δικαιωμάτων τους κι αυτό εκφράστηκε τόσο από τις ομιλίες στην εκδήλωση όσο και από την υπόσχεση συνέχισης και κλιμάκωσης του κοινού αγώνα Ένα ακόμα μεγάλο αγωνιστικό, λαϊκό αντάμωμα, σταθμός στην πάλη κι ένα μήνυμα ταξικής αλληλεγ γύης για την κοινή διεκδίκηση Ελλήνων και ξένων ερ γατών έγινε πράξη με τη μαζική και γεμάτη ενθουσια σμό πολιτιστική εκδήλωση με τους μετανάστες εργά τες γης Για πάνω από τρεις ώρες, οι με τανάστες εργάτες γης, σε ένα διά λειμμα από τη σκληρή δουλειά, γλέν τησαν και χόρεψαν με ένα πλούσιο κ α λ λ ι τ ε χ ν ι κ ό π ρ ό γ ρ α μ μ α π ο υ π ε ρ ι λάμβανε αγαπημένα τραγούδια από τις πατρίδες τους ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΓΗΣ ΣΤΗ ΝΕΑ ΜΑΝΩΛΑΔΑ

~ 5 8 ~ Δ Ι Α Μ Α Ρ Τ Υ Ρ Ι Ε Σ - Α Π Ε Ρ Γ Ι Ε Σ τ 36 Την Τρίτη 26 Ιούλη με αγωνιστικό παλμό εκατοντάδες εργαζόμενοι συμβασιούχοι, δημοτικοί υπάλληλοι, εκ πρόσωποι σωματείων και λαϊκών φορέων και δημότες ξεκίνησαν από την Πάτρα, με λεωφορεία, για τη με γάλη συγκέντρωση στο Σύνταγμα Ο κόσμος από την Πάτρα έφτασε με τα πούλμαν στην πλατεία Συντάγματος από την πλευρά της Στα δίου και από εκεί με μαχητική πορεία κατευθύνθηκαν στο Μέγαρο Μαξίμου «Κανένας εργαζόμενος απλήρωτος Άμεση χρημα τ ο δ ό τ η σ η τ ο υ Δ ή μ ο υ Δ ο υ λ ε ι ά γ ι α όλους Δουλειά με δικαιώματα», ανέ γ ρ α φ ε τ ο π α ν ό σ τ η ν π ρ ο μ ε τ ω π ί δ α της διαδήλωσης, ενώ κυριαρχούσαν τ α σ υ ν θ ή μ α τ α : « Δ ώ σ τ ε σ τ ο υ ς δ ή μους αυτά που τους χρωστάτε, τους εργαζόμενους ομήρους μην κρατά τε», «το κράτος να πληρώσει τη μι σθοδοσία, με ψίχουλα δεν λειτουργεί καμιά υπηρεσία», «τέρμα πια στη σύγχρονη σκλαβιά, για όλους μας δι καίωμα η σταθερή δουλειά» Απαίτησαν από την κυβέρνηση μόνιμη και σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα για όλους και την άμεση χρηματοδότηση του δήμου για την καταβολή των μι σθών και των ασφαλιστικών εισφορών των συμβασι ούχων εργαζόμενων, που επέστρεψαν στις θέσεις τους με δικαστικές αποφάσεις «Με εμάς δεν θα ξεμπερδέψουν εύκολα», τόνισε μ ι λ ώ ν τ α ς σ τ η σ υ γ κ έ ν τ ρ ω σ η ο Κ ώ στας Πελετίδης, δήμαρχος Πατρέων, σημειώνοντας ότι ο αγώνας θα συ νεχιστεί και ότι την Πέμπτη 28 Ιούλη αναμένεται να κατατεθεί στη Βουλή τροπολογία με τα αιτήματά τους, με τα οποία συμφωνούν όλα τα κόμματα της Βουλής πλην της ΝΔ Διαδήλωση στο Μαξίμου Εργαζόμενοι Δήμου Πάτρας - Δημοτική Αρχή

~ 5 9 ~ Δ Ι Α Μ Α Ρ Τ Υ Ρ Ι Ε Σ - Α Π Ε Ρ Γ Ι Ε Σ2022 Από τον περασμένο Μάη οι εργαζόμενοι στην εταιρεία «Μαλαματίνα» στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης, ξεκίνη σαν στάσεις εργασίας αντιδρώντας στις πρώτες 5 εκ βιαστικές απολύσεις που πραγματοποίησε η εργοδο σία, επιχειρώντας παράλληλα να επιβάλει πρόγραμμα εθελούσιας εξόδου, αφού οι σχεδιασμοί για επιβολή ατομικών συμβάσεων εργασίας στο 50% των εργαζο μένων απέτυχαν Παράλληλα, έφτασε τον αριθμό των απολύσεων σε 15, προχωρώντας το σχέδιο για επιβολή ατομικών συμβάσεων εργασίας και κλεισίματος τμη μάτων και εργολαβοποίησής τους Οι εργαζόμενοι κλιμάκωσαν απο φασισμένοι τον αγώνα τους και προ χώρησαν, από τον Ιούνη με το Σωμα τείο τους σε συνεχείς 24ωρες απερ γίες απέναντι στις απολύσεις και την εργολαβοποίηση τμημάτων του ερ γοστασίου, διεκδικώντας ανάκληση των απόλύσεων και την υπογραφή ΣΣΕ Στις αρχές Αύγούστου έστησαν αντίσκηνο στη πύλη του εργοστασίου και βρίσκονται καθημερινά εκεί τόσο εργαζόμενοι του κλάδου των εμφιαλωμένων ποτών, όσο και μέλη εργατικών σωματείων της Θεσσαλονίκης, και άλλων προκειμένου να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στον δίκαιο αυτό αγώνα Η εργοδοσία κινητοποίησε για άλλη μια φορά δυ νάμεις των ΜΑΤ που προχώρησαν σε συλλήψεις για να μπάσει μέσα τον απεργοσπαστικό μηχανισμό που έφεραν τα ίδια τα διευθυντικά στε λέχη της επιχείρησης με τα αυτοκί ν η τ ά τ ο υ ς Κ α ι α υ τ ή η π ρ ο σ π ά θ ε ι α απέτυχε, μπροστά στην αποφασιστι κή στάση των απεργών που παραμέ ν ο υ ν σ τ η ν π ύ λ η τ ο υ ε ρ γ ο σ τ α σ ί ο υ , δηλώνοντας ότι θα συνεχίσουν τον αγώνα τους και τον Σεπτέμβρη «ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ» Οι εργαζόμενοι συνεχίζουν τον ανυποχώρητα τον αγώνα τους

~ 6 0 ~ Ο Π Α Ρ Α Τ Η Ρ Η Τ Η Σ τ 36 Στα έγκατα της γης της να ήμουν εργάτης στις Μίνες στα σκοτάδια και στις εγκαταστάσεις το μέταλλο να βγάζω που λάμπει, απ’ την πέτρα και Χάλυβας να είμαι στου Καυκάσου τα μέτρα Και τώρα του κράτους ο νόμος του Δία με δένει Προμηθέα σε δεσμά με τη βία μου παίρνει τη δουλειά την Εστία και οικία μου στέλνει και το όρνιο απ’ τα Υπουργεία. Όχι θ’ αντέξω και θα σε παλέψω ήρθαν μαντάτα απ’ τα Συνδικάτα Είμαι εργάτης και μπαίνω στη μάχη! Στη ΛΑΡΚΟ η ζωή μου! Κι εσύ ο παραβάτης (Σταύρος Δικ Φονικάκος) Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, η μήτρα του καπιταλισμού, όπως τη ζούνε σήμερα οι λαοί, ισχυροποιήθηκαν απ' τους οικονομικούς μετανά στες Η καπιταλιστική συσσώρευση, η επίδραση που «τροποποίησε» αλαζονικά την Αμερική, ήταν η ισχυρή οικονομική θέση της στον παγκόσμιο καταμερισμό της παραγωγής πλούτου Το ισχυρό κύμα των οικονομικών μεταναστών, διάβηκε τον Ατλαντικό Ωκεανό, σ' έναν αιώνα τον 17ο και τα πρώτα χρόνια του δεκάτου ογδόου Υπήρξε, όπως καταγράφεται στην ιστοριογραφία της παγ κόσμιας μετανάστευσης, μία από τις μεγαλύτε ρες ανθρώπινες περιπέτειες “Omnes una manet nox” (Μια νύχτα μας περιμένει όλους) Οράτιος, Λατίνος ποιητής (65 π Χ 8 μ Χ ) Οι εξαθλιωμένοι μετανάστες «ταξίδευαν» μέσα σε μικρά απελπιστικά υπερφορτωμένα πλοιάρια (όπως ακριβώς βλέπουμε και σήμερα) Οι περισ σ ό τ ε ρ ο ι δ ί χ ω ς τ α υ τ ό τ η τ α κ α τ α γ ρ α φ ή ς ! Έ ν α εφιαλτικό ταξίδι Κράταγε 15 βδομάδες κάτω από άθλιες συνθήκες Αρκετά πλοιάρια εξαφανίστη καν από τις τρικυμίες και οι άτυχοι εξαθλιωμένοι επιβαίνοντες θάφτηκαν στον παγωμένο βυθό του αφιλόξενου Ωκεανού Όσοι έφταναν στη στεριά πέθαιναν από τις αρρώστιες Στην πρώτη αποικία των μεταναστών του Ράλεϊ, στο νησί των «φτω χοδιάβολων» του Νέου Κόσμου, πέθαιναν κατά εκατοντάδες καθημερινά απ' την πείνα, την έλ λειψη υποδομών Τους άλλους τους περίμεναν οι τραπεζικοί «καρχαρίες», για να τους έχουν ως σκλάβους Το νεκροταφείο των μεταναστών κα ταγράφει την κατάσταση Αφήνοντας πίσω του, το μοναδικό φοβερό εκμεταλλευτικό σημάδι, τη μεταναστευτική λέξη «ROATAN» («η κραυγή» του πεθαμένου) Σκαλισμένη στον κορμό ενός δέν τρου μαζί με τους πένθιμους θρύλους, για να θυμίζει την τραγωδία του μετανάστη… Για τους άλλους «συνοδευόμενους» μετα νάστες τα έξοδα «πληρώνονταν» από διάφορες καπιταλιστικές εταιρείες, τράπεζες Η εταιρεία της Βιρτζίνια και η εταιρεία του Κόλπου της Μασ σαχουσσέτης οργάνωναν την «υποδοχή» τους Εργάζονταν για ένα κομμάτι ψωμί μέχρι θανάτου στα σκλαβοπάζαρα της δουλείας για λογαριασμό των εταιρειών Η «δουλεία» κεφάλαιο για τους μεγαλοτραπεζίτες ήταν πρώτιστη μορφή εκμε τάλλευσης Το αποτέλεσμα ήταν να σχηματιστεί μια «βιομηχανία μεταναστών», αργότερα ακόμη πιο σκληρή Τους μετέφεραν, τους αγόραζαν με τον τόνο, απ' τη Σιέρα Λεόνε της Αφρικής… Τα περίφημα πλοία «Μαϊνφλάουερς» βάφτη καν με το κόκκινο αίμα της εκμετάλλευσης Χι λιάδες σκλάβοι είχαν δοθεί απ' τις τράπεζες ως δανειοεγγύηση προς τους καπιταλιστές Οι τρά πεζες «Citirens Bank» και «Canal Bank» (συγχω νεύτηκαν και έγινε η «Bank One», έπαιρναν σκλά β ο υ ς σ τ η ν ι δ ι ο κ τ η σ ί α τ ο υ ς , ό τ α ν ο ι ο φ ε ι λ έ τ ε ς αδυνατούσαν να πληρώσουν Ο 19ος αιώνας της σκλαβιάς και της εκμετάλλευσης στην Αμερική καταγράφεται ως η «Καλύβα του μπάρμπα Θω μά» Οι ποιητές της Αμερικής Ουίτκερ, Λόουερ, Μ π ρ ά ι ν τ , Λ ό γ κ φ ε λ ο , Έ μ ε ρ σ ο ν , ε ξ έ φ ρ α σ α ν τ η ν απέχθειά τους για τη δουλεία Τα βάσανα της νε γροσύνης, το έτος 1851, κατέγραψε η συγγρα φ έ α ς Χ ά ρ ι ε τ Μ π ί τ σ ε ρ Σ τ ό ο υ σ τ ο π ε ρ ι ο δ ι κ ό «Εθνική Εποχή». Ένα σκετς που περιέγραφε το θάνατο ενός δούλου Άρχισε να δημοσιεύεται σε εβδομαδιαίες συνέχειες, συγκλόνισε ολόκληρη την Αμερική Ένα βιβλίο το 1852 είχε πουλήσει 600 000 αντίτυπα Έκανε πολλές καρδιές να κλά ψουν Έκλαψα κι εγώ παιδί, όταν το διάβασα Γ ι α τ η ν π ι κ ρ ή γ ε ύ σ η τ η ς « ε λ ε υ θ ε ρ ί α ς » τ ο «μαύρο αίμα» του «Μπάρμπα Θωμά», που ζη τούσε ανθρωπισμό στις «πόρτες των φεουδαρ χών», ο Αφρικανός ποιητής Νταβίντ Ντιόπ έγραψε για την αποικιοκρατική παρουσία των πολυεθνι κών: «Δύστυχε φτωχέ Νέγρε / σαν τη δυστυχία / Δόξα στον πόνο των δακρύων που κατάφαγαν τη σάρκα σου, οι εκμεταλλευτές» Είναι ίδια η α ν ι σ ό τ η τ α γ ι α τ ο υ ς α ν θ ρ ώ π ο υ ς : « Π ο ύ ν α π ά ω , πού να ξαποστάσω; Τα βήματά μου ηχούν / τεί νουν να ενωθούν με τη φρίκη του «πολιτισμού» / που συνωμότησε με τον Άδη» (Γιώργος Χ Κου λούρης) Η εκμεταλλευτική δράση του κεφαλαί ου, με όλες τις μορφές του, διαρκεί Πλήττει όλο και περισσότερο κόσμο Υ.Γ. Οι άρπαγες: Το Αφγανιστάν αντιμετωπίζει, μετά τον σεισμό που έγινε, εκατοντάδες θανά τους και μια πρωτοφανή ανθρωπιστική κρίση Από τον ΟΗΕ αρκετά κράτη έδειξαν έμπρακτα τη βοή θειά τους Οι ΗΠΑ αντιθέτως δεν συνεισέφεραν παρά μονάχα υποκριτικές δηλώσεις συμπαράστα σης Ούτε λόγος για την επιστροφή των 10 δισ δολαρίων της Αφγανικής Κεντρικής Τράπεζας, π ο υ κ α τ α σ χ έ θ η κ α ν μ ε τ ά τ η ν 11 η Σ ε π τ ε μ β ρ ί ο υ 2001. Αν πράγματι θέλουν οι ΗΠΑ να συντρέξουν τον Αφγανικό λαό, να επιστρέψουν τα χρήματά του Διαφορετικά υπάρχει υποκρισία Παναγιώτης ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ…