de eerste die voortdurend refereerde aan andere films. We leven in een tijd waar alles een knipoog naar iets anders is. Dat is veeleer de tijdsgeest dan Tarantino’s invloed. Toch vind ik het fijn dat hij die referenties blijft doen, hij zweert bij zijn helden. WAS HET DAN NIET IETS NIEUWS DAT
FILM FEST GENT ON TOUR
For Sama Kill Bill: Vol. 1 (2003) & 2 (2004)
EEN LETTERLIJK UIT DE VIDEOTHEEK GEPLUKTE NERD PLOTS ROCKSTERREGISSEUR WERD? Ja, maar ook daar
denk ik dat in het algemeen de laatste 25 jaar de geeks de wereld hebben overgenomen (lacht). Hun tijd was gewoon gekomen. Plots zag je allemaal filmmakers die in de jaren 70 en 80 massaal entertainment verorberd hadden nu zelf films maken en Hollywood inpalmen. Wat ik het mafst vind aan zijn oeuvre is dat hij een B-stijl gebruikt, maar maanden de tijd heeft om een film in elkaar te steken. Eigenlijk klopt het niet dat iemand zoveel attentie geeft aan pulp. Neem die gewelddadige scène op het einde van Once Upon A Time In Hollywood: Tarantino’s level of dedication om bloederige taferelen te filmen, blijf ik fascinerend vinden. Tarantino weet vooraf niet hoe een beeld er zal uitzien – hij laat het ontstaan in het moment. Wanneer je veel actiescènes filmt, teken je dat eerst helemaal uit. Hij doet dat niet en die spontaniteit voel je bijvoorbeeld in de manier waarop hij zijn camera plaatst. Hij filmt op ouderwetse wijze, met camera op statief. Dat vind ik charmant. En hij draait nog steeds op film, nog een pluspunt.
Death Proof (2007)
Inglourious Basterds (2009)
Django Unchained (2012)
“Een oorlogsfilm en een liefdesbrief: iedereen zou dit moeten zien.” TROUW
VIDEOTHEEKMEDEWERKER ALS EEN
Van mijn generatie filmmakers hebben veel mensen in een videotheek gewerkt. Zo zag ik bijvoorbeeld alle Woody Allen-films op mijn 18e, gewoon omdat ik het kon. Je krijgt het mee, gratis en voor niets. Op de filmschool word je in een bepaalde richting geduwd, in een videotheek niet. Het was een goede leerschool voor mensen met een smaak als ik (lacht). (RV)
Er gebeurt veel in de vijf jaar die de jonge Syrische journaliste documenteert. Hun alledaagse bestaan als prille ouders wordt voortdurend doorprikt met de bittere realiteit van het allesverwoestende conflict. For Sama toont de Syrische tragedie van binnenuit, als een brief van een moeder aan haar kind. Een radicaal empathische film, waarin de liefde het haalt op de allesvernietigende kracht van oorlog. Verschroeiend, onvergetelijk en intens pakkend. 2019, duur: 1:35, VK, regie: Waad al-Kateab, Edward Watts, dialogen: Arabisch
ZIE JE ZIJN ACHTERGROND ALS IDEALE SCHOOL VOOR FILMMAKERS?
De jonge journaliste Waad Al-Kateab wordt verliefd op een arts midden in de Syrische burgeroorlog. Vijf jaar lang legt ze hun leven vast op camera. Hij werkt in een door hem opgezet en geïmproviseerd ziekenhuis. Daar wordt de tol die de oorlog opeist pijnlijk zichtbaar. Het gevaar komt ook steeds dichterbij, want zelfs het ziekenhuis wordt het doelwit van een nieuw bombardement. De twijfel slaat toe: vluchten voor hun eigen veiligheid, of bij hun vrienden blijven en niet toegeven aan de horror die de strijdmachten veroorzaken?
The Hateful Eight (2015)
Once Upon a Time in Hollywood (2019)
Vertoningen: 20/10 in Cinema ZED-Vesalius 30/10, 31/10, 1/11, 2/11 in Cinema ZEDSTUK
25
