GOIRLES BELANG - WOENSDAG 20 JANUARI 2016
PAGINA 1 61e JAARGANG - No. 3 / WOENSDAG 20 JANUARI 2016
goirles belang
Weekblad voor Goirle, Riel, Tilburg-zuid
Opgericht55 1 maart 19
Oplage: 17.000 ex.
uitgave van Uitgeverij Em.de Jong in samenwerking met GbG Primeur •
5051 NR
Goirle
Culturele pagina 7
-
•
tel. 013-5341217
•
Gemeentepagina 11 & 12
Email: redactie@gbg.nl
-
•
www.goirlesbelang.nl
Familiepagina 17
Sssttt, doorvertellen!
Gôolse Geheimen
-
Kerkpagina 18
•
Klachten bezorging: 073 - 544 30 30
-
GRATIS WAARDEBEPALING
Memorandum 22
KLANTEN BEOORDEL ING FUNDA 9, 1
Muldersweg 19, Goirle tel.: 013-8228139 info@zmakelaars.nl
WWW.ZMAKELAARS.NL
Foto’s in opdracht van Goirles Belang gemaakt, zijn van
m nn aa dd ee cc oo ll uu m
R e d a ct i e : de Hovel 46
n ne oo wiel de l n r ran ns be n ve v a de ma joh van erle l te m eo lle elin neg r i k w qu ike x jac ma s su u su
Biechtspiegel
DEZE WEEK
TRICOLORES NIEUWS Pagina 13 t/m 16
Woensdag 27 januari verschijnt onze Foto van de streekmarkt op 25 oktober 2015 met op de voorgrond de aanduiding van de natuurpoort Roovertsche Leij. [fotograaf Jeroen Vos] door: Norbert de Vries Ik heb een mooi, nieuw woord geleerd: gastvrijheidseconomie. ‘Economie’ komt uit het Grieks: oikos = huis en nomos=gewoonte, manier, wet, en samen wordt dat dan zoiets als: het besturen van een huis, ofwel: huishoudkunde. Gaandeweg werd dat: staatshuishouding, en ten slotte: het gehele stelsel van ‘den voortbrenging en den verdeling’, dus - kort door de bocht - de welvaart. En bij het woord ‘gastvrijheid’ denken we aan: het (betalende) gasten zoveel als mogelijk naar de zin maken. Die gastvrijheid is in de loop der jaren een steeds belangrijkere sector geworden. In een recent rapport (‘Vinden, Verrassen, Verbinden’, verschenen in oktober 2013) lees ik: “De gastvrijheidssector heeft met 50.000 ondernemingen en 590.000 banen voor ons land een economische betekenis van €65 miljard. Het is een sector met een grote variatie aan vormen van gastvrijheid, een sector met kansen!” En wat voor ons land geldt, geldt mutatis mutandis (dat wil zeggen: met de voor de toepassing in een ander geval nodige veranderingen) ook voor Goirle. lieve grootmoeder, - half wakend, helemaal niets te maken wilde Witte vlek Recreatie en toerisme, daar moest half slapend - nieuwe hieltjens hebben met de Streek VVV Hart Goirle een aantal decennia gele- aan de versletene kousjens der van Brabant, die toentertijd onder den helemaal niks van hebben. Hè kleintjens breidde, en een van de bezielende leiding stond van de toe nou, grootvader, vertel! (groot- jullie mij met een vleiende stem heer Adri Bontebal, thans galerievader schraapt de keel en steekt toeriep: ‘Och, grootvader! vertel houder te Oisterwijk. Goirle deed van wal) Wel, lieve kindertjes, ons nog eens van de historie van destijds gewoon niet mee aan de wanneer wij na afloop van den het toeristisch beleid van de ge- Streek VVV en was een ‘witte avonddisch een naauwer kring meente Goirle’, heb ik steeds aan vlek’ in Midden-Brabant, althans om den haard sloten, en ik nog jullie nieuwsgierigheid voldaan en wat de promotie van het vreemeen laatste pijp stopte, terwijl uw verteld van de dagen, dat Goirle delingenverkeer betreft. Goirle wilde, toeristisch gezien, ‘een stiltegebied’ blijven. We moesten er niet aan denken: van die malle Piet Pleziers die door de straten van Goirle - het was in de periode 1977-1985, dus Riel was nog verbonden aan Alphen - zouden rijden. Bah! Toeristen moesten hun platte vermaak maar in Oisterwijk of zo gaan zoeken. Welnu, het kan verkeeren, gelijk Brederoo zei. Want kijk nú maar eens naar de bloei en groei van de recreatieve en toeristische bedrijvigheid in Goirle en Riel! Andere koek Inderdaad, dat is andere koek! Nu klinkt het allerwegen: “Welkom in Goirle en Riel!”. (niet hardop wordt uitgesproken, maar zeker ook bedoeld: laat hier uw euroo tjes rollen) want je hebt hier alles: prachtige natuur - in de folders heet dat steevast doch onterecht:
S P E C I A L
Uitvaart Wilt u hierin adverteren, bel 013-5341217 of mail naar redactie@gbg.nl ‘ongerepte’ natuur - voor een heerlijke wandeling of fietstocht, gezellige winkelcentra, leuke terrasjes, fijne restaurants, allerlei vormen van kunst en cultuur, te kust en te keur, enzovoorts. De in 2009 opgerichte Stichting Recreatie en Toerisme Goirle en Omgeving heeft hiervoor de slogan (of, minder krijgzuchtig, het label) ‘Genieten in Goirle’ bedacht. Een alliteratie, ofwel stafrijm, blijft heel vaak in ons geheugen hangen, en is dus, publicitair gezien, altijd aan te bevelen. We spreken met Paul N ijskens, de voorzitter van het bestuur van voornoemde stichting, en vragen hem: is die gastvrijheidseconomie ook in Goirle en Riel een factor van belang? En hij antwoordt ronduit bevestigend. “Ja, en in steeds grotere mate. We tellen in onze gemeente inmiddels ruim vijftig ondernemers op dit terrein. Horeca, minicampings, de natuurpoort Roovertsche Ley met de buitenspeelaccommodatie Rocks ’n Rivers, Thermen Goirle, Nieuwkerk, de Boerensuite in Riel, om er een slechts enkele te noemen. De ‘leisure sector’ maakt in onze gemeente een stevige opgang.” Hoe is die groei te verklaren? “Er zijn twee belangrijke verklaringen: enerzijds het ondernemerschap Vervolg op pagina 3 Bovenstaand artikel is ook te lezen op www.goirlesbelang.nl
Op maandagavond 23 november 2015 legde ik mijn breiwerkje neer, kwam achter de geraniums vandaan (Hallo Henk van Raak: columnadisten zijn ouwe wijven die achter de geraniums hun truitje breien), nam mijn rijwiel uit het schuurtje en fietste naar de Opstandingskerk aan de Cobbenhagenlaan 8 in Tilburg, voor de eerste avond van drie over Laudato Si’, de milieu-encycliek van paus Franciscus. Laudato Si’ gaat over de zorg voor ons gemeenschappelijk huis, de aarde; Franciscus doet een beroep op alle mensen van goede wil om onze kinderen en kleinkinderen een leefbare aarde na te laten. Daar moeten we vreselijk goed ons best voor doen, anders gaat het fout. Er stond een oude man op die het volgende zei: ik eet geen vlees, ik reis met het openbaar vervoer, ik ga niet meer in een vliegtuig, ik heb zonnepanelen op mijn dak, ik stem op een politieke partij die ernst maakt met het milieu. Vervolgens hief hij theatraal zijn armen ten hemel en riep uit: wat moet ik nog méér doen? Het tafereel deed me denken aan die jonge man die tegen Jezus zegt: al de geboden heb ik onderhouden, wat moet ik nog meer doen om het eeuwig leven te verwerven? Jezus wist het wel. Eén ding ontbreekt je nog: verkoop je bezit en geef het aan de armen; maar de man ging bedroefd heen, want hij had vele bezittingen (zie Mattheüs 19, 16 – 22). Hoe herkenbaar is dit verhaal! We willen wel ons steentje bijdragen, maar dat ene doen we niet. Dat ene is onze collectieve rijkdom, onze voorzieningen, onze creativiteit binnen het fort Europa delen met de have-nots en het ten gunste laten komen van mensen die op onleefbare plaatsen leven. Met mondjesmaat geven we geld voor de opvang van vluchtelingen in de eigen regio zodat ze onze landen niet ‘overspoelen’. Ik kijk met interesse naar pleidooien voor een basisloon: gratis geld voor iedereen. Het principe lijkt me gezond: ieder moet voldoende middelen hebben om van te leven, op basis daarvan stel je (vrijwillig) je arbeid ten dienste van de gemeenschap of doe je de dingen die nodig en zinvol zijn. De praktische uitwerking laat ik graag aan anderen over. Er is nog iets waar het lijstje van de oude man me aan deed denken, namelijk aan de biechtspiegel van destijds. Het was een hulpmiddel voordat je ging biechten: je geweten onderzoeken en nagaan tegen welk gebod je had gezondigd. De opsomming van de oude man in de Opstandingskerk kan dienen als een hedendaagse biechtspiegel in positieve zin: doe ik die dingen, werk ik in die richting? Zo ja, dan is er absolutie, leven voor onze kleinkinderen, kans op een wereld zonder permanente oorlogen. Met deze gedachten fietste ik weer naar huis, om achter de geraniums verder te breien aan het truitje nu de winter misschien toch nog komt. Kan de thermostaat ook een graadje lager, dat is beter voor het milieu. Tussen haakjes: volgende week woensdag 27 januari zelfde locatie is de tweede avond over Laudato Si’. Bovenstaand artikel is ook te lezen op www.goirlesbelang.nl