GOIRLES BELANG - WOENSDAG 3 FEBRUARI 2016
PAGINA 1 61e JAARGANG - No. 5 / WOENSDAG 3 FEBRUARI 2016
goirles belang
Weekblad voor Goirle, Riel, Tilburg-zuid
Opgericht55 1 maart 19
Oplage: 17.000 ex.
uitgave van Uitgeverij Em.de Jong in samenwerking met GbG Primeur •
5051 NR
Goirle
Culturele pagina 7
-
•
tel. 013-5341217
•
Email: redactie@gbg.nl
Gemeentepagina 12 & 13
-
•
www.goirlesbelang.nl
Familiepagina 14
Johnny Purple ook dit jaar weer op volle toeren tijdens carnaval
“Genieten met een hoofdletter G!”
-
Kerkpagina 15
•
Klachten bezorging: 073 - 544 30 30
-
GRATIS WAARDEBEPALING
Memorandum 18
KLANTEN BEOORDEL ING FUNDA 9, 1
Muldersweg 19, Goirle tel.: 013-8228139 info@zmakelaars.nl
WWW.ZMAKELAARS.NL
Foto’s in opdracht van Goirles Belang gemaakt, zijn van
m nn aa dd ee cc oo ll uu m
R e d a ct i e : de Hovel 46
n ne oo wiel de l n r ran ns be n ve v a de ma joh van erle l te m eo lle elin neg r i k w qu ike x jac ma s su u su
Pijlers en bakens
Door Maartje Bertens Bart Melis is een goedlachse vriendelijke kerel die zo op het oog weinig gemeen heeft met zijn alterego. Een keurige trui in plaats van een pimpelpaars pak, een net kapsel in plaats van een paarse getoupeerde pruik en een bescheiden horloge in plaats van talloze gouden kettingen. Toch kruipt Bart Melis alweer voor het vierde jaar in de huid van feestbeest Johnny Purple. “Dat gevoel is met geen pen te beschrijven. Het is genieten met een hoofdletter G.” Het begon allemaal zo’n zeven jaar geleden. Bart nam met zijn broer deel aan het tonpraten in Goirle bij de sauwelclinics van c.v. de Luxe Bene. “Ik had al twee typetjes op mijn naam staan en we dachten samen na over een nieuw type. Ik werkte rond die tijd bij café d’n Brands en stond daarvoor in de Skihut van de Return. Daar zong ik af en toe al wat meezingers. Mijn broer had nog een paars pak liggen en voilà, volkszanger Johnny Purple was geboren. Met dat type ben ik in de ton gaan staan. Daarnaast trad ik af en toe op in de kroeg als een soort volkszanger. Vervolgens vroeg Franco Lemans, de eigenaar van café Kerkzicht, of ik een carnavalsnummer met hen op wilde nemen. N atuurlijk, lachen! Daarna is het heel snel gegaan. We zijn gestart met niks en het liep op een goede manier volledig uit de hand. We maakten een échte videoclip en brachten een cd uit. Daarnaast schreven
dus daar hebben we mooi gebruik van gemaakt. In het derde jaar bracht ik onder andere het nummer Porseleinen Pony en Blozen in mijn Lederhosen uit. En enkele weken terug hebben we ons nummer voor dit jaar uitgebracht. De aanloop ernaartoe was fantastisch. In de Intratuin, bij de Albert Heijn en op Facebook vroegen mensen: ‘Bart, waar blijft je nieuwe nummer?’. Het nummer gaat over een kampeervakantie in Frankrijk en heet Johnny Turquoise. Zoals gebruikelijk staat het nummer vol onzin en flauwe ul. Johnny voelt zich op de camping helemaal op zijn gemak. Een clichétypetje op een cliché plek. Lekker met de sleurhut, de zelf geschilde piepers en de hagelslag naar Frankrijk. Samen met ‘hullie Pricil’. Daarnaast speelt het clichébeeld van een Fransman een grote rol. Stokbrood en een fles wijn onder de arm, gestreept shirt aan, baret Vervolg op pagina 3
we ons in voor diverse wedstrij- huispak van Roy Donders was op Bovenstaand artikel is ook te lezen den. Bij Giel Beelen belandde ons dat moment op zijn hoogtepunt, op www.goirlesbelang.nl nummer in de top 33. Vervolgens stroomden we door naar de top Woensdag 10 februari verschijnt onze 11 en toen barstte het feest pas echt los. Ik mocht in de studio van 3FM komen en zat aan tafel bij De S P E C I A Wereld Draait Door. Tussen Giel Beelen en Mathijs van Nieuwkerk! Ik zweefde op een paarse wolk!” lacht Bart met een knipoog. Johnny Turquoise “N a carnaval hebben we alles even laten bezinken. Wilden we hiermee door? En hoe? Al snel kwam naar voren dat we er weer vol voor wilden gaan. Gewoon voor de fun en de flauwe ul. Lekker lol maken met z’n allen. Omdat er van mijn stem weinig meer over was tijdens carnaval, nam ik een stemcoach in de arm die me kon trainen in mijn zangvaardigheid en mij mijn stem beter liet gebruiken. Daarna zijn we aan de slag gegaan met een nieuw nummer. De hectiek rondom het
Valentijn
L
Wilt u hierin adverteren, bel 013-5341217 of mail naar redactie@gbg.nl
Ook tijdens Carnaval zijn wij iedere dag voor u geopend van 8.00 tot 22.00 uur!
Deze week
Carnaval
S P E C I A L Albert Heijn van Hogendorpplein Koningsschild 11 Ballefruttersgat
Zie pagina 8 t/m 11
Ik zie mezelf als ruimdenkend mens met een vrije geest. Ik ben in staat om te relativeren en flexibel genoeg om me zonder moeite aan te passen aan de steeds veranderende wereld. Tenminste, dat dacht ik tot ruim drie weken geleden. Het was maandagochtend, 11 januari. Tijdens het ontbijt klonk op de radio het nieuwsbericht van het overlijden van pop-icoon David Bowie. Ik schrok enorm en kreeg het unheimische gevoel iets belangrijks te zijn verloren. Ik besloot het werk van die dag op te schorten om een portret van hem te schilderen. Tijdens het schilderen ging ik bij mezelf te rade wat mij zo raakte. Ik was geen ‘die-hard’ Bowie-fan, had niet al zijn platen (wel een paar) en ik had vroeger zelfs geen poster van hem achter punaises naast mijn bed, maar toch was ik door zijn plotselinge dood geschokt. Ik bedacht dat mijn reactie niet de mens Bowie betrof, maar dat waar hij voor stond: creatieve vrijheid. Bowie was een begrip, een pijler, een artistiek fenomeen voor mijn generatie muziek- en kunstliefhebbers. Zo iemand lijkt onsterfelijk tot uiteindelijk blijkt dat ook hij gewoon een mens is, van ashes to ashes en van dust to dust. Ik herinner me dat ik eenzelfde ‘het kán niet waar zijn’-gevoel heb ervaren bij het overlijden van Queen’s Freddy Mercury. Het kan dus wél. Bakens en pijlers kunnen verdwijnen en laten een soort onzekere leegte achter. Neem V&D, Vroom & Dreesman in vroeger tijden, met sierlijke letters op de gevel. Ik kwam er als kind met mijn oma voor warme sokken en marsepein. Afspraak? We zien elkaar bij V&D. Cadeau? Doe maar een V&D-bon... Zo’n sterk merk geeft ongemerkt een gevoel van veiligheid. Het zijn bakens en pijlers van ons bestaan, vaste waarheden die niet kúnnen verdwijnen. Tot oudejaarsdag jl.; de dag waarop duizenden werknemers van het concern en niet veel later wij allemaal, te horen kregen dat het faillissement was aangekondigd. Inmiddels is bekend dat Jumbo het horeca-onderdeel La Place van V&D wil overnemen, wat misschien de redding van het bedrijf kan betekenen en voor velen een opluchting. Zo zijn er veel meer te noemen, waarheden die zijn verdwenen, fenomenen die werden opgeslokt door veranderingen binnen een vernieuwende wereld. Zekerheden die uit ons bestaan werden gerukt door economisch of fysiek overlijden. Zo verdween PTT, van Gend & Loos, Radio Veronica en zelfs het complete winkelcentrum waar ik ooit mijn zaterdagbaantje had, maar dat plaats moest maken voor een woonwijk. Er verdwijnen gebouwen, straten, scholen, of hele dorpen die worden ingelijfd door grote steden. Zelfs in onze taal sterven er woorden en worden nieuwe woorden geboren. Kostbare oude culturen en gebruiken gaan teloor en er ontstaan nieuwe, soms geruisloos, soms onder veel protest. Het leven laat meer dan eens bakens of pijlers sterven, maar baart ook nieuwe voor een komende generatie. Zekerheden waarop we ons bestaan bouwen, tot we beseffen dat alles betrekkelijk is. De waarheid van de vergankelijkheid. We weten het allemaal; het is gewoon een kwestie van tijd.
Bovenstaand artikel is ook te lezen op www.goirlesbelang.nl