Novio Nimma

Interview nachtburgemeester Cas Leermakers Nijmeegse Hotspots: Van honigcomplex tot lugubere martelkelders

Sinan Can: “Als je ergens écht gelukkig bent, mag je dat best zeggen.

En dat ben ik.”

1

Inhoudsopgave Het honig Complex p.3 Green Capital p.10 Trendy tweedehands p. 12 Vrijheid van kledingsuiting p. 14 Column inspiratie voor de inauguratie p.16 Night at the library p.18 Versje op maat p.19 Streetart @Nimma p. 20 Interview Sinan Can p.22 Column vierdaagsekoorts p. 24 Herdenking bombardement p.26 Sportief Nijmegen p. 28 Interview Ronnie Ruysdael p.30 Lugubere spots in Nimma p.32 Column Legaliseer die pil! p. 36 Discofever in Metro Kollektief p.38 34 Nachtburgemeester van Nijmegen p. 40 Avondwinkel p.42 Feitjes over Nimma p. 43 2

Lise/hoofdredacteur: Verlichte kapelletjes, oude stadsmuren en een waanzinnig vergezicht van de stad. Het Valkhof park symboliseert voor mij de oudheid van Nijmegen. Het schilderachtige uitzicht op de Stevenstoren en de Waalbrug maken het plaatje van Nijmegen voor mij compleet.

Lotte van der Wijst/vormgever: Het uitzicht over de stad vanaf Veur-Lent. Dit vind ik het mooiste wanneer de zonnestralen over de stad heen vallen. Een momentje waarbij ik me altijd even besef wat een prachtige stad Nijmegen is.

Puck/eindredacteur: Het Goffertpark. Daar kun je echt lekker zitten met vrienden. Kleedje neer, zonnetje erbij, muziek aan en een biertje in de hand, genieten.

Cas: Het Kronenburgerpark. Ik heb daar zoveel goede herinneringen gemaakt met oude schoolvrienden toen PokÊmon Go nog hip was, dat het voor altijd een plekje in m’n hart zal claimen.

Floor/vormgever: Mijn persoonlijke favoriete spot is het waalstrandje, je kunt hier heerlijk wandelen en picknicken als het weer het toelaat.

Eelke: Als ik aan Nijmegen denk, dan kijk ik terug op het Goffertpark, de kinderboerderij en het openluchtzwembad in mijn jeugd.

Miguel: Het lopen door de oude stad geeft elke keer weer hetzelfde magische gevoel voor mij. De scheve huisjes, winkeltjes, de Stevenstoren die trots op de stad neerkijkt en de smalle straatjes die het nostalgische gevoel representeren. En daar waar de oude stad eindigt, begint het Kronenburgerpark.

Lotte Gijselhart/vormgever: De concerten en festivals die ik in het Goffertpark heb meegemaakt, maakt voor mij dat dit park altijd de mooiste herinneringen met zich mee zal dragen.

Frederique/illustrator: De Kaaij! Door het uitzicht op de Waal aan de ene kant, en de stad aan de andere kant geeft dit plekje mij het ultieme vakantiegevoel in mijn eigen stad.

3

Het Honig Complex

Het honigcomplex, gelegen aan de Waalbanddijk te Nijmegen, is een hotspot voor vele ondernemers en creators. De Smeltkroes is een van de grotere bedrijven binnen het complex. In de smeltkroes zit een mengelmoes van bedrijven, startups, en verschillende kleine ondernemingen. In dit stuk zoomen we in op ĂŠĂŠn van de initiatiefnemers van de Smeltkroes; RebelSpaces; en de ervaringen van ondernemers over het complex en diens toekomst."

4

De Smeltkroes De Smeltmeesters willen hetgeen ze gecreëerd hebben op het honigcomplex voortzetten in een 2.0 versie op de NYMA Vijf jaar geleden is meubelmaker Bauke Smit samen met zijn twee beste vrienden Wimke en Bas begonnen met de smeltkroes in het Honigcomplex in Nijmegen. Vanuit hun gedeelde interesse in ambachten besloten ze zich samen te voegen. Ze hadden behoefte aan een plek met meerdere ateliers en werkplaatsen waar je een vergaderplek of workshopruimte kunt delen. Die behoefte bleken veel meer mensen te hebben. Ze startten een geslaagde crowdfundingsactie en nu is er zelfs sprake van een mogelijke verhuizing vanaf het tijdelijke onderkomen in het Honigcomplex naar een permanente vestiging op NYMA. Hoe zijn jullie begonnen met het werven van ondernemers? ‘ We zochten de kranten op en benutten de krachten van de sociale media. Hierdoor hadden we meteen best veel publiciteit. Op de presentatieavonden in de geheel lege fabriekshal luisterden telkens 80 tot 100 geïnteresseerden naar onze plannen. Dat was voor ons wel een teken dat er potentie in zat’ Vervolgens zorgde een crowdfundingsactie voor een groot deel van de financiering. Hoe is dat bevallen? ‘ Goed. We bereikten daarmee gelijk onze doelgroep en deze manier van lenen is minder anoniem waardoor je een grotere verantwoordelijkheid voelt voor het geleende geld’ Wat is de kracht van jullie concept met de Smeltkroes?

‘Wij zijn toegespitst op de makers en bieden alle voor hen relevante faciliteiten aan.

Daarvoor zijn onze werkplaatsen heel belangrijk.

Daar komen makers met elkaar in contact en zo ontstaat er echte kruisbestuiving tussen bedrijven. ‘De meubelmaker laat zijn product fotograferen door de fotograaf of de beeldend kunstenaar laat zijn webpagina in elkaar zetten door een websitebouwer.’ Dat zijn stuk voor stuk ondernemers die de drive hadden

om een bedrijf te beginnen en dat zorgt voor een interessante dynamiek.’

Zijn er ook nadelen aan deze plek?

‘Ja, de bereikbaarheid van het terrein is minder.

Omdat er rondom het terrein constant wordt gebouwd is de infrastructuur en bereikbaarheid van het terrein telkens aan veranderingen onderhevig. Tevens missen we interne bedrijvigheid zoals een horecatentje of een winkel die alle dagen open is. Nu zitten we in een vrij gesloten gebouw met een smalle binnengang. Voor bezoekers is het vaak zoeken waar de ateliers zijn. Met een aansprekende entree was het voor gasten ook aantrekkelijker binnenkomen geweest.’

Jullie wisten voordat jullie aan dit project begonnen al dat het tijdelijk zou zijn. Hoe gingen jullie hiermee om?

“Dat was onderdeel van de spelregels. De ontwikkelaar en tevens eigenaar was blij omdat wij iets realiseerden dat voor hem niet haalbaar was vanwege de grote hoeveelheid werk en het gaf ons de mogelijkheid om te testen of ons concept levensvatbaar was. We zien het gebouw als de hardware, die kan je vervangen. De software zijn wijzelf met ons bedrijf. De software gaan we ergens anders weer implementeren.”

Welke locatie hebben jullie op het oog?

‘NYMA. Dat is een gebied twee keer zo groot als het Honig complex. De gemeente heeft de aanzet gegeven om te kijken of dit gebied geschikt is voor zo’n ontwikkeling. Zij hebben natuurlijk ook gezien dat het Honigcomplex een positieve bijdrage levert aan het stadskapitaal. Het skateboardpark Waalhalla en cultuurspinnerij De Vasim zijn al gevestigd in dat gebied. Wij hebben nu ook een gebouw gezien dat wij mooi vinden en waarvan we denken dat onze activiteiten daar passen. Dat pand hebben we verkend en aan de hand daarvan zijn we gaan tekenen en plannen. Die plannen hebben we gepresenteerd aan onze huurders en die reageerden heel enthousiast. De 5

meeste huurders zijn klein gestart op het Honig complex maar denken nu ook groter: ‘Ik ga geen unit meer huren maar misschien wel kopen of uitbreiden.’

Hoe realistisch is het ‘NYMAplan’?

‘Of het allemaal gaat lukken wordt hopelijk komend jaar duidelijk. Voor de huidige locatie zat ook één jaar aan voorbereidingstijd voordat überhaupt bekend was of het doorgang ging vinden. 31 december 2021 is officieel de einddatum voor de huidige locatie. Dan hebben we dus nog drie jaar om het pand in de NYMA in gereedheid te brengen.’

Gaat dan het volledige Honig Complex tegen de vlakte? ‘ Het mooie oude stenen gedeelte van de Honig blijft misschien wel behouden.’

Waarom juist dat gedeelte?

‘Rondom de Honig zijn ze een hele nieuwe wijk aan het bouwen: het Waalfront. In het oude stenen gedeelte zitten voornamelijk horecazaken.

Als je naar de stadsbrede ontwikkeling kijkt dan heeft het Waalfront ook een kleine dorpskern nodig. Die zit er nu dus in feite al en daarmee heb je een leuke plek voor de toekomstige bewoners van de wijk om naar toe te gaan.

Bauke mijmert al over het volgende scenario: Als wij allemaal naar de NYMA gaan, dan ontstaat er een prachtige route vanuit de stad. De waalkade wordt helemaal groen en bij de waalhaven komt waarschijnlijk een bruggetje. Dan drink je hier bij het overgebleven horecagedeelte van de Honig een kop koffie en wandel je via de nog te bouwen looppromenade langs de Waal zo naar de NYMA toe.

Of het allemaal gaat lukken is nog maar de vraag maar aan de glinstering in de ogen van Bauke is te zien dat hij er veel aan gelegen is om dit plan te laten slagen.

6

Geschiedenis Honigcomplex De hoge silo met het logo van Honig erop is al lang gezichtsbepalend in Nijmegen. In 1914 start de geschiedenis van het bedrijf in de stad: het produceerde tarwezetmeel. Hierdoor kon Honig soepen gaan maken, en later ook vermicelli. In 2012 stopte de productie. Op de plek waar nu het Honigcomplex staat, was vroeger een grote Romeinse stad met een haven, tempels en een badhuis. In de nabijheid van het Honigcomplex zijn veel Romeinse scherven en kleine spullen gevonden.

Rebels, fair en circulair Voor Johnny Kerkhof, eigenaar van Startup Mix en RebelSpaces is de smeltkroes een ideaal hoofdkwartier. RebelSpaces is ontstaan als een algemene werkplek voor ondernemers, freelancers, etcetera uit Nijmegen e.o. die een werkplek nodig hebben voor de dag – en naderhand hun spullen weer mee naar huis nemen. Het is dus geen kantoor of eigen ruimte, maar een kantoortuin. RebelSpaces wilde innoveren – “dus was het nodig om met veel innovatieve mensen op één plek te zitten.” Aldus Johnny.

Zo is RebelSpaces in de smeltkroes terecht gekomen, met een hoop ondernemers.

Johnny noemt Startupmix en Rebelspaces changemakers, zijn eigen manier om de wereld te veranderen. De twee ondernemingen hebben geen primair motief om geld te verdienen, maar eerder om een impact te maken.

Voor Johnny zijn de voordelen aan RebelSpaces voornamelijk een gezellige werkplek, een keukentje, maar ook het meubilair past bij de wereldkijk van Johnny. Voor Johnny is Circulaire Economie een belangrijk standpunt. Circulaire economie is een economisch en industrieel systeem waarin geen eindige grondstofvoorraden worden uitgeput en waarin reststoffen volledig opnieuw worden ingezet in het systeem.

De meubels in RebelSpaces komen van twee studenten die naast hun studie design ook met spijkerbroeken of legerkleding meubels maken. Zo koopt

RebelSpaces meubels die duurzaam en al circulair zijn, zo helpen ze de circulaire markt – een belangrijk standpunt van Johnny. Op die manier put RebelSpaces dus niet de grondstoffen uit, en blijft het circulair.

Verder geeft Johnny voor Startupmix ook lessen en masterclasses. Onderwijs veranderen van binnenuit gaat lastig worden, dus wil Johnny een alternatief bouwen. Een plek om de wereld te verbeteren door een alternatieve plek om te werken.

Volgens Johnny is de wereld niet achtergelaten op een manier dat onze kinderen goed kunnen leven, de welvaart is niet eerlijk verdeeld, en de volgende generatie word niet opgeleid over hoe we onze problemen oplossen. Volgens Johnny loopt het onderwijs vet achter, want mensen die over 5 jaar klaar zijn hebben bij wijze van al theorie van 13 jaar oud – terwijl de wereld steeds maar meer evolueert.

Volgens Johnny hoeven mensen niet 30 te zijn om al “mee te doen” – de jongere generatie telt net zo goed mee. Zo gebruiken ze de jongeren om mee te helpen aan de circulaire economie.

Qua locatie zijn er namens Johnny nog wel wat kleine nadelen: Het honigcomplex is een lastige plek om te navigeren voor de eerste keer, en je kunt niet makkelijk parkeren, maar verder is de smeltkroes “een ideale locatie.”

7

Volgens Johnny is de wereld niet achtergelaten op een manier dat onze kinderen goed kunnen leven, de welvaart is niet eerlijk verdeeld, en de volgende generatie word niet opgeleid over hoe we onze problemen oplossen. Volgens Johnny loopt het onderwijs vet achter, want mensen die over 5 jaar klaar zijn hebben bij wijze van al theorie van 13 jaar oud – terwijl de wereld steeds maar meer evolueert.

Volgens Johnny hoeven mensen niet 30 te zijn om al “mee te doen” – de jongere generatie telt net zo goed mee. Zo gebruiken ze de jongeren om mee te helpen aan de circulaire economie.

Qua locatie zijn er namens Johnny nog wel wat kleine nadelen: Het honigcomplex is een lastige plek om te navigeren voor de eerste keer, en je kunt niet makkelijk parkeren, maar verder is de smeltkroes “een ideale locatie.”

8

Wijk voor niemand uit Een van de vele organisaties in de Smeltkroes is Stichting Wijkwerk. Niels Leijdekkers is acquisiteur van Wijkwerk: hij haalt opdrachten en klanten binnen.

Niels: “Stichting Wijkwerk begeleidt mensen naar en in hun baan. Dat doen we in de hele stad, maar ook hier op het Honigcomplex. Daarnaast hebben we een aantal projecten: de Zonnetrein en Wereldkoks, welke onlangs gestart zijn. Wereldkoks is een werkorganisatie die mensen opleidt voor de startkwalificatie in de richting koken, bijvoorbeeld voor catering. De Zonnetrein is een duurzaam vervoersmiddel voor groepen, we leiden daar mensen op tot onder andere taxichauffeur. Het kunnen studenten zijn, maar ook bedrijven.”

Voor Niels en vele anderen was er nooit angst voor de sloop van het Honigcomplex, omdat er al vroeg veel duidelijkheid was. “Er was in het begin al de afspraak dat het hier maar tijdelijk was. Maar nu is er wat nuance ontstaan. Het complex stond er, er kwam crisis, en het stond leeg. Dan is de vraag: wat doen we er mee? De projectontwikkelaar zei eigenlijk dat hij er nog niks mee kon. Toen hebben ze gekeken of het niet kon worden gevuld met diversiteiten aan ondernemerschap. Dat is heel erg geslaagd, en heeft landelijk formaat gekregen.

Daardoor kwam de vraag of we het door de impact die het heeft niet gedeeltelijk kunnen laten staan.

Nu is dus besloten dat het rode, bakstenen deel blijft staan. (red: Rebelspaces tot aan de Meesterproef) De rest wordt afgebroken en daar komt nieuwbouw.”

Sites on site voor de webdesign Tom van Ooijen, ontwerper bij Tromik Website Design ‘Met ons bedrijf bouwen we websites op maat. We deden het eerst vanuit huis, maar vier jaar geleden nam ons bedrijf steeds serieuzere vormen aan en besloten we een kantoorruimte te zoeken. Afkomstig uit Nijmegen wist ik van het bestaan van het Honigcomplex af. Het had nog veel voeten in aarde om hier terecht te komen, vanwege de hoge vraag. De huur is in ieder geval goed betaalbaar. We hebben niet onze eigen ruimte - we delen met anderen - maar het is wel stukken goedkoper. Wij hebben ons kantoor op de eerste verdieping, waar met name zakelijke dienstverlenende bedrijven zitten. Op de begane grond zitten de makers.’

De toekomst ‘‘Volgens mij begint het al een klein beetje leeg te staan omdat mensen moeten afwegen: blijven we hier, gaan we ergens anders in investeren, of wachten we op het nieuwe plan van de Nijma? Wij zitten hier prima dus we blijven voorlopig zeker. Alle basisvoorwaarden zijn er: goed internet, creatieve mensen en omgeving, goed contact met andere bedrijven. In de twee jaar tijd dat wij hier zitten is er niet veel veranderd. Alle ingangen van de deuren hebben visitekaartjes gekregen en de entree is wat netter geworden. Voor de rest is alles hetzelfde gebleven en dat geldt ook voor de mensen die hier hun werkplek hebben. Zeker driekwart van de mensen die er nu zit, zat er twee jaar geleden ook.

9

Duurzaamheid; een toekomstig conflict NIJMEGEN - Op donderdag 7 februari komen onder meer twee vooruitdenkende personen naar het cultureel centrum Lindenberg in Nijmegen om te praten over de toekomst. Futurist en technologie-expert Richard van Hooijdonk en internationaal activist en ecoloog Tiokasin Ghosthorse vertellen hoe zij denken dat de toekomst er uit zal gaan zien, wat het belang van duurzaamheid is en welke obstakels er nu zijn om in de toekomst die duurzame samenleving waar te maken.

Even lijkt het erop dat er niet veel mensen interesse hebben in deze bijeenkomst, maar vlak voor het begin van de presentatie stroomt het publiek binnen. Uiteindelijk vullen ongeveer 120 bezoekers de tribune. De presentator voor vanavond is Harm Edens, onder andere bekend van het satirische programma ‘Dit was het nieuws’. Hij vertelt dat Nijmegen het afgelopen jaar ‘Green Capital’ van Europa is geweest. In de nasleep hiervan wordt er vandaag gesproken over duurzaamheid en de toekomst.

Richard van Hooijdonk en Tiokasin Ghosthorse staan deze avond bijna lijnrecht tegenover elkaar.

Als trendwatcher en technologiefanaat heeft van Hooijdonk een heel andere visie dan Ghosthorse, die vindt dat wij als westers land te ver van de natuur zijn afgedwaald. Volgens Van Hooijdonk hebben wij technologie nodig en maakt het ons leven een stuk gemakkelijker. Daarnaast vindt hij dat het onderwijs moet worden aangepast: ‘Onderwijs leidt kinderen op om allemaal hetzelfde te weten en te kunnen.’ Volgens hem hebben wij als samenleving in de toekomst specialisten nodig. Kinderen zouden meer de ruimte moeten krijgen om zichzelf en hun talenten te ontwikkelen. Terwijl Richard ontzettend met de toekomst bezig is, is Tiokasin meer met het verleden bezig en hoe wij ontzettend veel zouden kunnen leren van onze voorouders. Er zou veel wijsheid verborgen liggen in ons verleden en de manier van leven die onze voorouders hadden.

10

Nijmegen is Green Capital van Europa NIJMEGEN – Afgelopen jaar was het eindelijk zover en heeft de focus op vergroening en verduurzaming zijn vruchten afgeworpen. Jaren lang heeft de gemeente Nijmegen en haar vrijwilligers hard gewerkt om voor één jaar de Green Capital van Europa te worden. In Ljubljana, de vorige Greencapital van Europa, werd het verlossende woord gegeven.

Green Capital is een titel die elk jaar wordt uitgedeeld door de Europese Commissie aan steden die veel aandacht besteden aan duurzaamheid, milieuvriendelijkheid en circulaire economie. Zo probeert de Commissie Europese lokale bestuurders te motiveren om zich meer bezig te houden met het milieu. Intotaal is deze prijs nu al elf keer uitgedeeld aan verschillende steden in Europa. Onder andere Stockholm, Hamburg, Nantes en Bristol gingen Nijmegen voor.

Al twee keer eerder, in 2014 en 2015, probeerde Nijmegen deze prestigieuze prijs te winnen, maar pas in 2016 kon de Nijmeegse delegatie de internationale jury ervan overtuigen dat Nijmegen in 2018 de Green Capital van Europa moest worden. Om het te vieren waren er het hele jaar door speciale evenementen in Nijmegen. Ook de koning kwam 4 juli langs om onder andere in gesprek te gaan met vrijwilligers, vertegenwoordigers van duurzame maatschappelijke initiatieven en leraren en leerlingen die veel hebben bijgedragen aan de verduurzaming van Nijmegen.

In februari van dit jaar waren de laatste evenementen in Nijmegen, maar nu heeft Oslo de titel Green Capital overgenomen van Nijmegen en in 2020 zal Lissabon het weer overnemen van Oslo.

11

Trendy tweedehands Nieuwkomers als de Reshare Store en Appel & Ei zijn tweedehands kledingwinkels en trekken tegenwoordig niet alleen mensen met een kleine portemonnee. Studenten lijken de tweedehandskledingwinkels sneller te vinden. ‘’Kledingbakken om in te graaien werken hier het best’’, vn e r telt Masha Stevens floormanager Reshare Store in Nijmegen.

‘‘We zijn er voor de mensen en als dat betekent dat we een halfuurtje staan te kletsen, so be it!’’

Reshare Store Aan de lange Hezelstraat, ook wel de oudste straat van Nijmegen, ligt de tweedehands kledingwinkel van het Leger des Heils, de Reshare Store. Met een klassieke voorgevel en de moderne inrichting van het pand lijkt het in eerste opzicht geen tweedehandswinkel. Het imago dat er in een tweedehands kledingwinkel een muffe geur rondhangt is verleden tijd. Masha Stevens is floormanager van de Reshare Store in Nijmegen en is trots op het werk wat ze doet. ‘’We willen dat iedereen hier binnen kan lopen. Als winkel zitten we ook tussen de eenmanszaakjes aan de Lange Hezelstraat’’, Ik denk, ’’dat wij daar heel goed tussen passen. De meeste Reshare Stores vestigen zich om de grote winkelstraten heen.’’

Appel & EI Sinds mei 2017 is Appel & Ei te vinden in de Nijmeegse Augustijnenstraat. De winkel verkoopt tweedehands kleding en stelt als doel dat alles voor een appel en een ei te koop is, zoals het spreekwoord gaat. Lenny Fleuren is de eigenaresse van Appel & Ei en maakt onderdeel uit van een franchiseonderneming. Naast Nijmegen zijn er nog dertien andere vestigingen van Appel & Ei die ieder hun eigen selectie aan kleding maken, vertelt Lenny Fleuren. ‘’Elke eigenaar heeft zijn eigen kledingsmaak en dat zie je terug in het assortiment, de kleding die bij mij in de winkel hangt is modieus en van hoge kwaliteit.’

Mascha vertelt ook hoe de winkel het moet hebben van de mond-op-mondreclame en vooral door de studenten die komen. Studenten hebben een kleine portemonnee wat betekent dat ze in deze winkel de kans krijgen om te shoppen. Niet alleen studenten maar ook daklozen en mensen met een duurzaamheidsbelang komen hier om hun slag te slaan.

Voor veel mensen heerst er nog een taboe over tweedehandskleding, dat het stinkt of dat het van slechte kwaliteit zou zijn. Volgens Masha denken mensen niet snel aan tweedehandskledingwinkel en eerder aan de grote bekende kledingwinkels. ‘’Ook toen ik zelf in een financieel moeilijke tijd zat, dacht ik niet aan tweedehands kleding.’’

12

Voordat Lenny Fleuren begon als ondernemer van Appel & Ei was, kocht ze ook veel tweedehands kleding en stond ze een keer per maand op de markt met haar eigen tweedehandskleding. Tegenwoordig koopt ze ook nog wel eens kleren uit haar eigen assortiment en kan ze genieten van elke dag dat er nieuwe kleren binnenkomen. ‘’Januari en februari zijn rustige maanden, echter als de lente begint, peulen onze schappen met kledingtassen uit’’, aldus Lenny Fleuren

Tweedehands kledingwinkels schieten uit grond In de afgelopen twee jaar stijgt het aantal tweedehands kledingwinkels, zo blijkt uit een artikel uit De Gelderlander.’’ Met name studenten lijken de tweedehandswinkels steeds sneller te vinden’’, aldus Masha Stevens. De gemiddelde omzet van tweedehands winkels steeg met vier procent. Onder andere studenten brengen steeds meer tassen met gedragen kleren naar tweedehands kledingwinkels, aldus Masha Stevens. ‘’ In de Radboud Universiteit staan in het Gymnasion ‘ReBoxen’ voor de tweedehands

kleding te doneren. Bovendien organiseren jong-volwassenen zelf op een middag een kledingruilbeurs, ze lenen dan van onze winkel wat kledingrekken en wat dan overblijft komt weer terug’’. Ondanks de mond-op-mondreclame door studenten, zijn mensen met een kleine portemonnee de grootste groep die de Reshare Store bezoekt.

Hart luchten Naast duurzame klanten zijn er ook shoppers die rond snuffelen en eventueel hun hart willen luchten. Masha vertelt ook over hoe de reshare store als sociale woonkamer fungeert en dus niet alleen als kledingwinkel. ‘’ Mensen hebben vaak de behoefte om hun verhaal te doen, en wij geven hen die tijd ook. We zijn er voor de mensen en als dat betekent dat we een halfuurtje staan te kletsen, so be it!

Bovendien lopen studenten stralend door de winkel als ze een nieuw item hebben buit gemaakt, het lijkt af en toe net een sport dat shoppen’’, vertelt Masha lachend. Studenten kicken echt op een goede aankoop, dat lijkt de taboe rondom tweedehandskleding weg te nemen. ‘’Ik zie dat sommige mensen met een klein vermogen, soms nog een drempel over moeten om binnen te stappen, maar dat lijkt weg te trekken door de tegenwoordige trend rondom gedragen kleren. Jongvolwassenen die hun kleding doneren lijken bewuster om te gaan met duurzaamheid en krijgen zo ook een positieve associatie met tweedehands.’’

Trendy Lenny Fleuren is als ondernemer zoal bezig met haar winkel aantrekkelijk als modieus te houden, daarbij is Appel & Ei wel een tweedehandswinkel met een hoger segment . ‘’ In onze opslagruimte heb ik kledingrek staan waardoor bepaalde modetrends in de gaten houden, als bepaalde items niet verkocht worden kunnen we daarop inspelen. Ik houd zelf ook tijdschriften en blogs bij met de laatste modetrends’’. Studenten komen ook steeds vaker langs om hun eigen kleren in te leveren en snuffelen daarna vaak nog zelf even rond in de winkel’’. Studenten vinden de terugkomende vintagekleding hip en komen daarom naar tweedehands kledingswinkels.

Jurkjes uit de jaren zestig, broeken met wijden pijpen, de retro kleding is terug van weggeweest. In

onze winkel moeten mensen echt te tijd nemen voor het assortiment. ‘’Met een kopje koffie erbij tijdens het shoppen ben je zo een uur verder’’, grapt Lenny Fleuren.

Aantal tweedehqndskledingwinkels Nijmegen staat bekend als een echte studentenstad. In Nimma City (bijnaam van Nijmegen) studeren ruim 42.000 studenten.

De grote getallen aan studenten, die zich interesseren voor vintage kleding. zorgen voor meer bekendheid van trendy tweedehandskledingwinkels. In Nijmegen staan vijf tweedehandskledingwinkels.

13

Gespannen sfeer bij voorleesmiddag dragqueen

De tweede poging voor een voorleesmiddag gehouden door een dragqueen, droeg het karakter van een gespannen voetbalwedstrijd. De vorige poging eindigde in een verstoring van extreemrechts. Zaterdag 2 februari om 13:30 begon geagiteerd het voorspel van de volgeboekte zaterdagmiddag met een toespraak van Jac. Splinter over “Vrijheid van Kledingsuiting”.

Een grijze sfeer De grijze wolken overmeesteren de positieve sfeer op het plein voor bibliotheek de Mariënburg in Nijmegen. De intimiderende verstoring door extreemrechtse demonstranten van een jaar geleden galmt nog luid na. Op alle uithoeken van het plein zijn agenten te vinden, leunend op hun druipende mountainbike, die in de gure regen de menigte op het plein voor de bibliotheek in de gaten houden.

“Eigen kleding heerst!” is de kreet die de menigte op het plein doet opzwepen na het betoog van Splinter.

Jac. Splinter Jac. Splinter is geen onbekende naam in Nijmegen.

Hij is kunstenaar en bedenkt volgens zijn persoonlijke website ‘leuke dingen voor de mensen’. Ook richtte Splinter uit protest twee eigen politieke partijen op tegen de zogenaamde ‘carrièremakers’ in de politiek. De terugkerende thema’s in zijn werk zijn dan ook onder andere macht en misbruik, en normen en waarden. Splinter roept iedereen op om zich te kleden hoe hij of zij dat leuk vindt. De boodschap van de betogers en Splinter is dan ook dat iedereen welkom is ongeacht zijn of haar uiterlijk: Vrijheid van Kledingsuiting.

Een natte demonstratie De voorbijgangers zijn zich van geen kwaad bewust wat er afspeelt. De meesten lopen er zelfs met een grote boog omheen. Het begint alsmaar harder te regenen dat zelfs de harde kern die buiten staat, om het betoog van meneer Splinter te aanschouwen, de paraplu’s tevoorschijn halen.

De felgekleurde regenboogparaplu’s in de lucht zijn nu goed zichtbaar. Wapperend in de wind leggen twee eenzame doorweekte en met verf bewerkte spandoeken een andere situatie uit. De situatie die 14

in december vorig jaar de voorleesmiddag in het water liet vallen. Ondanks de regen zal dat deze dag niet gebeuren. Er wordt vol afgunst afgerekend met de extreemrechtse interruptie van vorig jaar.

“Toen niet, nu niet, nooit meer fascisme!”, zijn kreten die buiten te horen zijn. Het betoog voor de bibliotheek heeft duidelijk gemaakt dat iedereen mag dragen wat hij of zij wil. De doorweekte mensen die keken naar het betoog zijn ondertussen ook naar binnen gegaan.

Het voorlezen Inmiddels is het 14:00 en in de bibliotheek lijkt de sfeer minder gespannen te zijn. Kleine kinderen luisteren vol aandacht naar het verhaal wat dragqueen Dolly Bellefleur hen vertelt. Ze heeft een grote roze feeërieke jurk aan met groene handschoenen en een flink bos haar die doet denken aan een suikerspin. De verhalen die worden verteld gaan over van alles en nog wat. Sprookjes over koningen en prinsessen doen de oogjes van de kleine kinderen glunderen. Achter de kinderen zijn vooral journalisten, fotografen en ouders te vinden die het moment willen vastleggen. Ook burgemeester Hubert Bruls komt een kijkje nemen in de bibliotheek. Hij bekijkt de situatie van een afstandje en er wordt zelfs een kleine glimlach zichtbaar op het gezicht van de burgemeester.

“Eigen kleding heerst!”

Langzaamaan lopen de kindjes aan de hand van hun ouders naar buiten. De bibliotheek stroomt leeg en er wordt zachtjes nagepraat over de voorleesmiddag. Huppelend naar buiten vertellen de kinderen elkaar wat ze van de sprookjes vonden.

De grijze sfeer van het begin van de middag is compleet verdwenen. Wanneer de laatste kinderen de bibliotheek verlaten wordt er nog wat gepraat over de ‘mevrouw’ die de verhaaltjes voorlas. Voor de volwassenen zal de middag hier en daar wat spanning met zich mee hebben gebracht, maar voor

de kinderen heeft de demonstratie van een jaar geleden, noch de demonstratie van nu voor narigheid gezorgd tijdens de voorleesmiddag. Eén ding blijkt zeker: voor kinderen bestaat er in ieder geval Vrijheid van Kledingsuiting.

“Hij bekijkt de situatie van een afstandje en er wordt zelfs een kleine glimlach zichtbaar op het gezicht van de burgemeester.”

15

Na de Door: Cas van Asseldonk

16

Op 5 februari is de nieuwe stadsdichter van Nijmegen geïnaugureerd. Voor 2019 en 2020 is Wout Waanders gekozen door onder andere het Wintertuin-festival en de wethouder van cultuur, Noël Vergunst. Ik was als hobby-schrijver zelf aanwezig in de Mariënberg om de inauguratie bij te wonen.

De bibliotheek was zoals verwacht stil op zijn eigen manier. Er broeide wel leven - dat was tenslotte wel te verwachten van de grootste bibliotheek in Nijmegen maar het was nog vrij rustig. Ondanks de rust was vrijwel elke tweede stoel bezet, waardoor ik als de ware Nederlander bijna een kwartier doelloos rondliep op zoek naar een tafel of stoel waar niet iemand direct voor of naast me zat. Uiteindelijk nam ik plaats op een klein krukje naast de Young Adult-sectie. De schappen waren net zo vol als de desbetreffende rij leeg was. Dat is waarom naar mijn mening Wout Waanders een fantastische keuze is als nieuwe stadsdichter. Wout is amper 30 jaar oud, een erg jong gezicht. Het is een fantastische keuze om de jeugd weer te betrekken tot één van de vele categorieën van de literatuur.

Om de jeugd te betrekken geeft Wout les op de kunstacademie aan de HAN, maar geeft hij ook vele workshops op middelbare scholen en heeft hij opgetreden op vele festivals, onder andere Lowlands en Wintertuin. Zo werd, met een oorverdovend applaus, bubbels en een bosje bloemen, de nieuwe dichter ingehuldigd. Een jong gezicht is misschien wat de Nijmeegse literaire jeugd nodig heeft als inspiratie voor de toekomst. Wie weet, we zullen het in de komende twee jaar gaan zien.

17

A Night at the Library Er is zaterdagavond 16 februari sprake van een drukke bedoening voor bibliotheek Mariënburg in Nijmegen. Het geluid van energieke jonge jengelende kinderen overstemt alle andere straatgeluiden. Vol ongeduld wachten de kinderen tot ze om klokslag half acht de poorten van de heilige hemel kunnen bestormen. Wat rest is het geluid van de ratelende wieltjes van uitpuilende rolkoffertjes, voortgesleept door ouders en verzorgers.

Eenmaal binnen waan je je in een megagrote slaapzaal. Veertig tentjes staan opgesteld tussen de kasten gevuld met stapels boeken. Organisatrice Lieteke Aalbers rent druk rond om te kijken of alles volgens plan verloopt. De logeerpartij wordt geopend met een improvisatievoorstelling. Na afloop verspreidt de meute zich. Ieder kind kan zich inschrijven voor een aantal workshops.

Kidsproof reporter Lieke legt de overnachting vast met een vlogcamera. Met een vrolijk ondeugende stem zegt ze helemaal niet te gaan slapen vannacht. Moeder Ellen breekt in schaterlachen uit: ‘Ik geef ze groot gelijk. Dit is een unieke kans om een nacht door te brengen in de bieb en dan mag ze die van mij gerust aangrijpen om de hele nacht te lezen.’ Op het eind van de avond geeft een stralende Lieteke aan te hebben genoten van de avond: ‘Die kinderen zijn op een plek waar ’s avonds eigenlijk niet horen te zijn. De magie die dat met zich meebrengt, vind ik fantastisch om te delen met anderen.’

Het meest in het oog springend zijn de kinderen en ouders die elkaar met speelgoedgeweren achterna zitten. Lieteke: ‘Ons personeelsuitje was laserschieten en zo kwamen we op het idee. Maar zeker niet alle workshops zijn zo informeel. We willen laten zien hoe leuk taal kan zijn. Zo is er een workshop gedichten maken en een cursus striptekenen.

Op een verhalende manier worden de kinderen vermaakt door bioloog Willem van de Akker met een minicollege nachtdieren. Het gehele programma is in de voorbereiding uitgevoerd voor kinderen van de weekendschool. Zij reageerden enthousiast op de onderdelen die er nu staan.’

“We willen laten zien hoe leuk taal kan zijn.”

18

kidsproofreporter Lieke

Voor iedereen een ‘versje op maat’ Nijmegen- Dichter Lars van der Werf, voornamelijk bekend van zijn wekelijkse column in Metro, komt naar boekenwinkel Dekker van de Vegt in het kader van de Nijmeegse Poëzieweek. De dichter toert door het land met zijn 'versjes op maat': bezoekers vertellen hem wat en hij maakt daar ter plekke een kort versje over.

Het bezoek van de dichter staat gepland van 15:00 tot 17:00. Hij neemt voor elke fan rustig de tijd om even te kletsen, waardoor de wachttijd al snel oploopt tot meer dan een uur. Dat drukt de pret in de wachtrij niet: de normaal zo rustige boekhandel lijkt wel omgedoopt tot een kippenhok vol giechelende jonge meiden. Boven het gekakel uit klinkt af en toe driftig getik op de felblauwe typemachine die Lars mee heeft genomen.

Na ruim een uur wachten heeft van der Werf tijd om wat vragen te beantwoorden. 'Mijn inspiratie haal ik uit alles, vooral uit mensen. Mooie vrouwen. Op dit moment uit Mare, mijn vriendin.' Op de vraag wat hij toch met liefde heeft, reageert hij een beetje verontwaardigd. 'Heb je er soms wat tegen? Ik denk dat er maar een ding is op de wereld, en dat is liefde.' Dat hij voornamelijk geliefd is door jonge meiden vindt hij geen probleem. 'Als de boekjes maar verkopen.'

Het thema van de poëzieweek is vrijheid, maar daar heeft Lars niet per se iets mee. 'Ik heb vrijheid omdat ik doe wat ik doe. Maar als je eenmaal vrijheid hebt, weet je niet meer wat je er mee moet doen. Wat zei Tom Lanoye gisteren ook weer?

"Het is een opgelegd thema, vrijheid." En dat is wel grappig. Vrijheid, maar opgelegd.'

“Ik heb vrijheid omdat ik doe wat ik doe. Maar als je eenmaal vrijheid hebt, weet je niet meer wat je er mee moet doen.”

19

Street art @Nimma

Graffiti in het begin Graffiti is ontstaan in 1960 in New York City. Tieners spoten hun straatnummer en handtekingen op treinstellen. Sindsdien werden er steeds meer muren als canvasdoeken gebruikt en verspreiden de kunstige tieneruiting over heel de wereld.

20

de Vasim heeft sinds 2003 zijn eign graffiti atelier, gerund door Rob Arts. Hij wil de spuitbuskunst naar een hoger niveau brengen en geeft workshops aan mensen en bedrijven.

De Vasim

21

Interview met Wie is de Mol kandidaat Sinan Can

Sinan Can 31 oktober 1977 (Nijmegen) Journalist voor de Vrede (2016) Documentaire ‘Bloedbroeders’ Kandidaat Wie is de Mol (2019) Winnaar Van Praagprijs (2019)

22

Onderzoeksjournalist en programmamaker Sinan Can heeft heel zijn leven in Nijmegen doorgebracht. Hij is opgegroeid in de wijk Bottendaal en nog steeds vindt hij zijn rust in het hartje van de stad.

“Ik wist nog niet wat ik wilde gaan doen na mijn vwo-eindexamen. Ik had een periode dat ik geschiedenis wilde gaan studeren aan de Radboud Universiteit. Maar wat kon ik doen met geschiedenis? Hoe zou het verloop van mijn carrière eruitzien? Ik moest iets gaan doen wat écht bij mij paste, iets avontuurlijks. Ik was altijd al geïnteresseerd in de journalistiek en ik kende zelf ook veel journalisten uit Nijmegen. In de jaren ’90 werd een Turkse onderzoeksjournalist vermoord. Mijn vader wilde journalist worden maar eindigde in een metaalfabriek. Alles kwam bij elkaar, ik moest vooral mijn hart volgen en dat is de journalistiek.”

“Ik heb al vaker gezegd dat Nijmegen een lieve stad is, vol met lieve mensen. Dat komt door het contact met de mensen, de gesprekken die je voert.

Als ik naar oorlogsgebieden ben geweest, vind ik het altijd fijn om weer terug te komen in Nijmegen, wetende dat het een veilige en vredige stad is waar de oorlog al 74 jaar achter ons ligt. Het zijn grote contrasten en de overgang is soms ook wel heftig.

Ruïnes, kapot, haat, ellende, oorlog, de geur van dood en dan heb je Nijmegen. Maar de sfeer van de stad helpt mij enorm om even bij te komen en te herstellen van de ellendige dingen die ik heb gezien.”

“Het werk dat ik doe als onderzoeksjournalist kan heel heftig zijn. De verhalen van mensen blijven mij telkens opnieuw raken maar ik zie dat als iets positiefs. Het is als een soort brandstof, het werkt motiverend en dan besef ik me waarom ik dit werk doe. Ik wil iets moois neerzetten, ook al moet ik

“Ik moest vooral mijn hart volgen en dat is de journalistiek”

“Ik vind het fijn om contact te maken met mensen, ook al is het maar een klein gesprekje” daarvoor veel risico’s nemen. Er is geen formule voor hoe je zulke dingen verwerkt. Het helpt mij om thuis in de rust van Nijmegen veel te wandelen en na te denken.”

“Ik heb de sfeer in Nijmegen altijd als heel prettig ervaren. Het is een oude stad, een die al eeuwenlang allerlei gasten heeft ontvangen. We raken niet in de war als er nieuwkomers onze stad benaderen.

Nijmegen ademt veiligheid uit.”

“Elke keer wanneer ik de Waal over rijd, met de trein of auto, krijg ik een echt ‘thuiskomgevoel’.

Fantastisch is dat. Als je ergens écht gelukkig bent, mag je dat best zeggen. En dat ben ik. Dat weten mensen, tot vervelens toe. Amsterdam is ook een prachtige stad, maar ik zie Nijmegen toch liever.”

“Ik wandel graag over de markt in Nijmegen. Ik houd ervan om onder de mensen te zijn. Zo reis ik ook bijna altijd met de trein naar werk en mensen vragen me altijd waarom ik dat doe. Ik vind het fijn om contact te maken met mensen, ook al is het maar een klein gesprekje. En verder wandel ik veel door de stad en fiets ik graag stukken. Voor mij is het elke keer weer als ik terugkom echt thuiskomen in een stad die geborgenheid geeft. De stad is helend voor mij.”

“Als je ergens écht gelukkig bent, mag je dat best zeggen.

En dat ben ik”

23

Door: Frederique Huting

24

De maanden tussen de kerst- en de zomervakantie zijn weer aangebroken.

Maanden die je liever over zou slaan om zo snel mogelijk met je voeten omhoog op een strandstoel in Marbella te liggen. Maar dat is niet de enige reden waarom ik zo verlang naar de zomer. In juli is het alweer tijd voor de 103e editie van de Nijmeegse Vierdaagse.

Mensen in korte broekjes met robuuste wandelschoenen eronder lopen vier dagen lang alle energie uit hun lijf om… ja, waarom eigenlijk? Waarom zou je vrijwillig jezelf helemaal naar de *piep* willen lopen? Mensen zeggen vaak dat het zo gezellig is of dat het hen ontzettend veel voldoening geeft. Dat snap ik dan eigenlijk ook weer niet. Wat geeft je nou voldoening aan het met blaren op je voeten lopen door de bloedhete zon?

Na vier dagen je helemaal kapot gezwoegd te hebben word je onthaald op de Sint Annastraat, die elk jaar in de week van de vierdaagse tot Via Gladiola omgedoopt wordt. Hier word je toegejuicht door je familie, vrienden en een hoop mensen die je eigenlijk helemaal niet kent, maar die het toch leuk vinden om je even te feliciteren. Dan wordt er meteen een bos afzichtelijke gladiolen in je handen geduwd. Na de eindstreep moet je nog een stukje doorlopen, mét die bos gladiolen in je handen, en kun je je kruisje ophalen die de rest van je leven in een of ander bakje onderin de kast zal liggen.

Maar toch blijft het wel weer leuk. Het voelt een beetje als het WK. Wanneer er weer mensen over de eindstreep komen voelt het alsof ‘we’ een doelpunt maken in een belangrijke wedstrijd. De laatste lopers die binnenkomen zijn de winnende strafschoppen in de finale. Het saamhorigheidsgevoel van de Vierdaagse is wat het voor mij zo mooi maakt. Maar reken er maar niet op dat je mij ooit vier dagen in wandelschoenen zal zien lopen. Ik sta toch liever aan de kant te kijken met een biertje in mijn hand. Of twee.

25

Een dag eerder, op 21 februari, wordt de brandgrens van het bombardement herdacht. Langs de brandgrens, die door de hele stad wordt aangegeven met kleine zilveren plaatjes, staan honderden waxinelichtjes. In de smalle straatjes rond de Stevenskerk staan koren en muzikanten. Ook proberen enkele vertellers de bezoekers iets bij te brengen over het bombardement. Deze avond staat nog in het teken van optimisme en hoop. De volgende dag worden alle getroffenen herdacht.

26

“Als de klokken luiden, zijn wij twee minuten stil�

Op vrijdag 22 februari komen meer dan vierhonderd Nijmegenaren samen bij het monument De Schommel om het bombardement van 1944 te herdenken. Het bombardement, uitgevoerd door de Amerikanen, is nu precies 75 jaar geleden en daarom wordt er nu extra aandacht aan besteed.

Eenmaal aangekomen op het plein bij monument De Schommel valt gelijk op dat het bijna helemaal vol staat met mensen. Ongeveer vierhonderd mensen vullen het plein, van wie de meeste mensen witte haren hebben. Ook zijn er scholieren van de basisschool Montessori en het Montessori College.

Zij hebben brieven geschreven aan kinderen van de kleuterschool die zijn omgekomen tijdens het bombardement. Deze brieven worden opgehangen aan het monument, waarna een negenjarig meisje van de basisschool een gedicht voorleest. Een groot deel van de herdenking wordt besteed aan de omgekomen kinderen. Van de dertig kinderen die aanwezig waren op de kleuterschool tijdens het bombardement hebben maar vijf het overleefd.

EĂŠn van de overlevenden, Addie Gerrits, spreekt ook tijdens de herdenking en neemt het publiek mee in hoe zij die verschrikkelijke dag heeft ervaren. Het is muisstil wanneer ze vertelt hoe ze klem zat onder het puin van de ingestorte school en hoe haar broertje Jopie helaas niet werd gevonden.

In totaal zijn 766 mensen omgekomen tijdens het bombardement en wordt er tot op heden nog steeds over gediscussieerd of het een vergissingsbombardement was of dat Nijmegen doelbewust was gekozen. Bij de herdenking is ook een ambassadeur van de Verenigde Staten aanwezig, die samen met kinderen van de Montessori scholen een krans legt bij het monument. Daarnaast zijn er heel wat burgemeesters uit de omgeving van Nijmegen aanwezig die ook een krans neerleggen. Dit zorgt ervoor dat het monument aan het einde van de herdenking vol hangt met bloemen en verhalen.

27

Sportief Nijmegen Buiten de traditionele sporten om zoals voetbal, hockey, volleybal en zwemmen is er ook nog een speciale clique in Nijmegen die zich specialiseert in het digitale aspect van sport: eSports. Onder eSports vallen vele verschillende competitieve videogames, zoals Starcraft 2 (2010), League of Legends (2009), en meer recentelijk Fortnite (2017). Gijs Jacobs is de voorzitter van Dorans, de eSports-vereniging voor studenten van de HAN en de Radboud-universiteit.

Gijs vertelt: “Dorans is begonnen als een vriendenclub met een passie voor eSports – voornamelijk League of Legends. Samen hebben ze een vereniging gemaakt, hebben zich daar een jaar lang voor ingezet, statuten gemaakt bij de notaris, en toen is het een officiële vereniging geworden.”

Dorans heeft teams in verschillende spellen – voornamelijk lichte spellen, zodat ze op een laptop ook goed speelbaar zijn. Deze teams spelen regelmatig in online toernooien zoals de Dutch College League, de eerste nationale League of Legends-competitie in Nederland. Maar ook in Nijmegen spelen ze vaak lokaal toernooien, zoals LCN. LCN is een open toernooi voor 32 studententeams van het Radboud en speelt zich af op 7 maart 2019.

bron foto: Rosemarijn Muijen

eSports in Nijmegen is een volop levende tak van sport, wat wordt bewezen door het grote aantal videogame-zaken in het centrum van de stad.

Voor wat, hoort wat

Vrijdag 1 februari verzamelen onder andere basisschoolleerlingen en middelbare scholieren, gepensioneerden en spelers van de jeugdopleiding van NEC op het veld van het Goffert Stadion om dit schoon te maken. Het veld is bedekt met een laag sneeuw dat die nacht gevallen is. In ruil voor het sneeuwschuiven krijgen de vrijwilligers kaartjes voor de wedstrijd welke die avond op het veld gespeeld gaat worden. Op het programma staat een wedstrijd tussen NEC en jong FC Utrecht. Tussen 6.30 uur en 12.00 uur heeft de groep sneeuwschuivers het veld volledig geruimd. Tussendoor was er de ruimte om een sneeuwballengevecht met elkaar te houden.

Diezelfde avond speelt NEC de geplande wedstrijd, en ze winnen!

Een club die betrokken is met de inwoners van Nijmegen kan ook rekenen op steun wanneer zij dit nodig heeft.

28

Kas de Wit is een aanvallende middenvelder van de jeugdopleiding van NEC. Hij speelt momenteel in de 017-1 op eredivisie-niveau. Naar aanleiding van zijn topsport carrière, beantwoordt hij wat vragen over zijn (sport)leven.

Kas begon in 2010, op zevenjarige leeftijd, met voetballen bij Roda 28 in Winssen. In dat jaar werd hij gescout voor zowel NEC als Vitesse, waarbij hij talententrainingen mocht gaan volgen. Uiteindelijk moest hij de keuze maken tussen deze twee clubs en koos hij voor NEC. Waarom koos je voor NEC in plaats van Vitesse?

“NEC was voor mij dichterbij en daar vond ik de sfeer veel fijner dan bij Vitesse. Achteraf gezien zou dat ook kunnen omdat het complex van Vitesse verbouwd werd, waardoor het een beetje een chaos was daar.”

ningstijden. Mensen vinden het wel leuk om te horen als je verteld dat je een goede wedstrijd hebt gespeeld, maar het is niet dat ze tegen je opkijken ofzo. Iedereen is namelijk gewoon met zijn eigen ding bezig op school.”

Hoe combineer je school en sport?

“Ik vind het een goede combinatie. Wij trainen overdag waardoor we wel bepaalde lessen missen op school, maar ons rooster wordt zo aangepast dat het mogelijk is dat je die lessen gewoon kunt inhalen op een ander tijdstip of in een andere klas.”

Wat zijn je doelstellingen voor in de toekomst?

“In een van de Nederlandse jeugdelftallen terecht komen en mijn debuut maken bij NEC 1.”

“Ik heb gescoord tegen de top drie clubs van Nederland: PSV, Ajax en Feyenoord” Wat zijn tot nu toe de hoogtepunten geweest in jouw voetbalcarrière?

“Ik heb gescoord tegen de top drie clubs van Nederland: PSV, Ajax en Feyenoord.

Verder heb ik bij de voorselectie van het Nederlands elftal gezeten, wat ik een hele leuke ervaring vond. Bovendien vind ik toernooien spelen ook heel leuk. We hebben zowel binnenlandse als buitenlandse toernooien mogen spelen in landen als Polen en Oostenrijk. Binnenlandse toernooien waren ook erg leuk, omdat ik hier tegen de grote profclubs heb mogen voetballen, zoals Atletico Madrid, Juventus, Schalke, Manchester City, Borussia Dortmund, Besiktas en Everton.”

Hoe reageren mensen op het feit dat je bij NEC speelt?

“Ik heb voornamelijk veel voetbalvrienden die ik ook op school zie, aangezien ik op een school zit waarbij roosters worden gecombineerd met trai-

Bron foto: NEC

29

Bron foto: www.ronnie.nl

Interview Ronnie Ruysdael Ik woon op de wereld Ben een Europeaan Ik heb in mijn paspoort Nederland staan Kijk je nog beter zie je Gelderland maar Noem mij alsjeblieft een Nijmegenaar Ooh als ik over de brug weer mijn stad binnen rij Breekt altijd de zon door voel ik me weer blij London is leuk en New York is best fijn Maar het liefste wil ik in Nijmegen zijn Luister. Bij toeval kwam ik in die stad aan de Waal Ik werd smoorverliefd het ging met mijn aan de haal Ik wilde hier blijven en nimmer meer gaan Vandaar dat ik daar nu mijn wiegie heb staan We gaan naar het waalstrand en naar N.E.C. We lopen 4 dagen en de wereld loopt mee Het kriebelt, het gonst, het brijst, het is fijn hoe de oudste stad toch zo piepjong kan zijn Oooh als ik over de brug weer mijn stad binnen rij Breekt altijd de zon door, voel ik me weer blij London is leuk en New York is best fijn Maar het liefste wil ik in Nijmegen zijn En moet ik gaan werken verlaat dan de stad Weet dat ik altijd terugkeer mijn schat Dan draai ik me om en kijk nog heel even. Naar mijn grote vriend, naar de sint steven. En daar komt ie nog een keer Ooooh als ik over de brug weer mijn stad binnen rij, breekt altijd de zon door voel ik me weer blij. London is leuk en New York is best fijn. Maar het liefste wil ik in Nijmegen zijn Lalalalalalalala Lalalalalalalala Lalalalalalalala Lalalalalalalala Nijmegen Ooooh als ik over de brug weer mijn stad binnen rij Breekt altijd de zon door voel ik me weer blij. London is leuk en New York is best fijn Maar het liefste wil ik in Nijmegen zijn Je doet gek. Ga niet zo herd Loop niet te nuilen ik ga naar de luizenmerkt 30

Ronnie Ruysdael, ook wel ‘de koning van de polonaise’ genoemd, is zanger en Nijmegenaar in hart en nieren. Hij werd vooral bekend door zijn feestband De Sjonnies, waar hij later mee stopte. Het bekendste nummer van Ronnie Ruysdael gaat dan ook over zijn band met Nijmegen.

Wij spraken met hem en namen de songtekst met hem door.

Waarom heb je een liedje over Nijmegen geschreven?

“Omdat ik al jarenlang door Nederland reis om op te treden, ken ik heel veel plaatsen. En eigenlijk kom ik altijd weer tot dezelfde conclusie: dat ik de juiste keuze heb gemaakt om ooit hier te gaan wonen. Ik voel me hier thuis. En uiteindelijk hoorde daar ook een liedje bij. Om het gevoel dat ik zelf heb te omschrijven, maar wat ik ook vaak mensen heb horen zeggen: ‘Als je maar één keer weer die brug over bent...'”

‘Bij toeval kwam ik in die stad aan de waal’

Hoe kwam je per toeval in Nijmegen?

Lachend: ‘’Voor een mokkeltje… En dat is alweer meer dan 30 jaar geleden. Ik zat in de trein, reed over de spoorbrug, zag de Sint Steven staan boven op die bult en dacht: ‘Da’s mooi binnenkomen hier’. En dat vond ik in alle opzichten. Mensen zijn hier aardig, gewoon aardig. Daar kunnen ze in andere delen van ons land nog wel wat van leren.’’

‘We gaan naar het Waalstrand en naar NEC’

Met welke Nijmegenaar zou je nog een keer een liedje willen opnemen?

“Haha, zij zullen er vast niet op zitten te wachten, maar ik zou wel iets met de Staat willen doen.

Gewoon een gekke combinatie. Ik heb een keer bij Giel een rauwe versie gedaan van ‘Eet veel bananen’ met Kensington. Ik zit dan aan zoiets te denken.”

Hoeveel waarde hecht je aan deze plekken? ‘’Een stad aan het water is bijzonder. Zeker als dat water flink wordt gebruikt door allerlei soorten boten om hun vracht van de ene naar de andere plek te brengen. Eigenlijk zit je dan de hele dag naar een levende ansichtkaart te kijken. In de zomer wordt er lekker gezwommen en klit het hele zooitje bij elkaar om vuurtjes te stoken en goedkope wijn te drinken. Geweldig. Helemaal als ze de pit hebben om daarna hun rotzooi mee te nemen. Dat hoort er dan wel bij.

Het NEC-stadion is natuurlijk de heilige plek van de voetballiefhebber. Zelf ben ik geen sportman en kijk met bewondering naar het vuur van de fans.

Uiteraard is Nijmegen en NEC één en dezelfde, dus leef ik mee met successen en helaas ook met teleurstellingen van de club.’’

‘Noem mij alsjeblieft een Nijmegenaar’

‘We lopen 4 dagen en de wereld loopt mee’

Wat is je band met Nijmegen?

“In mijn lied ‘Nijmegen’ gooi ik een pot honing leeg over de stad. Over de Nimwegeneur die noar de luzemert git, over mijn grote vriend de Sint Steven, over het Waalstrand en over de jonge spirit van de stad.”

Heb jij zelf de vierdaagse meegelopen? Zou je dat ooit (weer eens) doen? ‘’Neen. Neen.’’

Waarom ben je zo trots om een Nijmegenaar te zijn?

“Ik ben eigenlijk geen rasechte Nijmegenaar. Ik ben hier niet geboren dus ik ben officieel import. Maar da’s niet belangrijk. Het is hier goed en ik ben er trots op wanneer ik word aangekondigd ergens in een vreemde stad als ‘daar is ’tie dan... Ronnie Ruysdael uit Nijmegen!'”

‘Het is fijn hoe de oudste stad toch zo piepjong kan zijn’

Wat bedoel je met een piepjonge stad? ‘’Als er veel studenten zijn is er ook een hoop levendigheid. Die verzinnen altijd wel weer iets nieuws, fietsen ‘s ochtends om 6 uur dronken lallend en giechelend door de straat, maar ze vinden elkaar ook in de muziek of het theater of wat dan ook. Als ik in een slaapstad zou wonen waar alleen bejaarden hun oude dag slijten zou ik me kapot vervelen. Geef mij maar het kriebelen, het gonzen en het bruisen van ons ‘eigeste’ Nijmegen.’’

‘Londen is leuk, New York is best fijn maar het liefste wil ik in Nijmegen zijn’

Waar ben je het liefst als je in Nijmegen bent? ‘’Overal en nergens, in en rondom het centrum.

Happie eten in een eetcafé, borreltje pakken in de kroeg, over de brug sjouwen naar de overkant, kijken welke winkels er weg of bij zijn gekomen in de Hezelstraat, grote stroopwafel halen op de markt en ga zo maar door…’’

31

De kostbare doeken van het stadhuis

Dwangbuis 32 uit het Cellenbroederenhuis

De duistere kant van Nijmegen De plekken waar je normaal nooit zal komen; van een oud gekkenhuis tot aan martelkelders.

Allemaal te ontdekken in Nijmegen maar niet iedereen weet de verborgen plekken te vinden.

Wij bezochten verschillende geheime locaties en kwamen meer te weten over de mysterieuze, soms zelfs lugubere, geschiedenis van Nijmegen.

Het eeuwenoude ellendige Cellenbroederenhuis Het kleine, witte, relatief-verborgen huis op Sint Anthoniusplaats: het Cellenbroederenhuis. Enkele meters verwijderd van hospice Bethlehem, voorheen een klooster waarvan de invloeden nog steeds je aandacht trekken. Het Cellenbroederenhuis was de thuisbasis voor de zogenoemde ‘Cellenbroeders’, een genootschap ontstaan in de 15e eeuw.

In 1815 werden de regenten van het broederschap opgedragen om krankzinnigen en pestlijders onder hun hoede te nemen. Dat gebeurde allemaal in het Dolhuis (een ‘gekkenhuis’), die toen nog gevestigd was aan de Pijkestraat in Nijmegen.

De Cellenbroeders kwamen met nieuwe methoden om deze mensen te behandelen. Zo maakten zij de eerste dwangbuis van Nederland: een stoffen kledingstuk waar geen eind aan de mouwen kwam. Een manier om ‘krankzinnigen’ tegen zichzelf te beschermen.

Nog steeds zijn de cellen -inclusief bedden met dwangbuizen- te zien in het huis op de Sint Anthoniusplaats. Deze cellen werden ook gebruikt in de Tweede Wereldoorlog als isoleercellen. Dit pand is inmiddels een monumentaal gebouw, te danken aan de lange, lugubere geschiedenis van het mysterieuze huis.

werd door de vrouwelijke Dido- om te kijken hoe zo’n stad opgebouwd moet worden. Aneas en Dido werden verliefd maar dat sprookje kwam snel ten einde. Aneas wilde zijn stad stichten en dat werd uitermate lastig met Dido aan zijn zijde. Hij verliet zijn liefde om de belofte aan zijn moeder waar te maken. Dido kon niet leven met de keuze van Aneas en vermoordde haarzelf. Het schijnt zo te zijn dat haar allerlaatste geschreeuw Aneas nog lang heeft achtervolgt.

In de Burgerzaal missen twee doeken die het verhaal compleet maken. Doek 5 en 8 zijn hoogstwaarschijnlijk gebruikt om stoelen te bekleden. En dát voor kunst dat naast de Nachtwacht heeft gelegen.

Mythe verborgen in ons stadhuis Je moet het maar nét weten. Extreem kostbare doeken die in ons Nijmeegse stadhuis hangen.

Verborgen in de Burgerzaal, een open lichte ruimte met enorme ventilatiesystemen in iedere hoek van de kamer. Die ventilatie is er trouwens alleen voor de doeken.

De reeks van de kunst vertelt het verhaal van Aneas en Dido. Aneas krijgt de opdracht van zijn moeder om een stad te stichten. Hij neemt een kijkje in een andere stad -die overigens geleid 33

Pijnbank uit de martelkelders

Het duistere gedeelte van Nijmegen: de martelkelders

Nog steeds is de pijnbank te zien waar berechtte personen hun marteling konden ondergaan. Er waHet stadhuis in Nijmegen is gevestigd in de Burcht- ren verschillende martelmethodes om de gestraften raat. Het is een historisch gebouw uit de zestiende hun pijnlijke vonnis te laten ervaren. Wanneer er iemand gemarteld werd, kon de gevangene in de eeuw. In dit gebouw zaten de burgemeester en de zogenoemde schepenen. Maar destijds zat zelfs de ruimte ernaast het geschreeuw horen, wat voor natuurlijk voor een naar gevoel zorgde. De laatste rechterlijke macht ook in het stadhuis gevestigd. ruimte naast de martelkamer is ook een gevanWanneer je de grote ruime zaal binnenloopt, valt genis. Maar dit is niet zomaar een gevangenis. In de oude bouwstijl meteen op. Een grote kroondeze ruimte zit stiekem in een donkere hoek een luchter is te zien in het midden van de zaal en deur met een groot metalen slot. Wanneer je deze grote ramen laten het buitenlicht weerkaatsen deur opendoet kom je in een heel erg kleine ruimte op de donkerblauwe tegels op de grond. Hoe het terecht waar de zwaarste criminelen in werden er tegenwoordig uitziet laat niets schemeren van opgesloten. Een bekend persoon die er opgesloten de grimmige zaken die zich er vroeger toch echt hebben afgespeeld. Onder het stadhuis bevindt zich heeft gezeten is oud-burgemeester Willem Roukens die door de strijd om het Nijmeegse stadhuis namelijk een erg duister gedeelte uit de Nijmeegwerd veroordeeld. Hij heeft eerst in de isoleerse geschiedenis. Na de huiskamertemperatuur te cel gezeten en is de dag erna op de Grote Markt hebben ingeruild voor de koude klamme temperatuur zoals we die gewend zijn in grotten, wordt het onthoofd. Dit geeft aan dat Nijmegen ook een zeer duidelijk dat dit stukje geschiedenis zich onder de duistere kant heeft in de geschiedenis.. grond afspeelt. In de donkere kelders van het stadhuis bevindt zich namelijk een eeuwenoude gevangenis. Aan de muur zit nog een ketting vast waar de gevangenen aan vast zaten wanneer ze berecht waren. Dit was absoluut geen prettige plek aangezien er in de ruimte naast de gevangenis nog veel duisterdere praktijken werden uitgevoerd.

34

Strategisch zicht op de Waalbrug vanuit de bunker

De verborgen bunker op het Valkhof De bunker op het Valkhof is de enige van de drie mitrailleurbunkers die is overgebleven uit de Tweede Wereldoorlog. De bunker is gebouwd door de Duitse bezetters in 1943 om de Waalbrug en de omgeving te beschermen tegen de Geallieerden.

De twee andere bunkers zijn gesloopt in 1947 en in 1984. De bunker heeft een grote rol gespeeld bij de hevige strijd tijdens Operatie Market Garden.

Deze operatie is ook wel de grootste operatie geweest tijdens de Tweede Wereldoorlog op Nederlands grondgebied.

17 september 1944 start Operatie Market Garden.

Het doel van deze operatie was dat de geallieerden een aantal bruggen over de grote rivieren van Nederland in handen zouden krijgen. Zo onder meer ook de Waalbrug die onder streng toezicht stond van de Duitsers vanuit de bunker op het Valkhof.

Het plan om deze bruggen in handen te krijgen werd gepresenteerd door veldmaarschalk Bernard Montgomery.

Na de oorlog moest alles wat men al aan de Duitsers liet denken weggehaald worden. Soms zelfs letterlijk ‘zand erover’. Dat is de reden dat de Valkhofbunker pas jaren later is opgedoken bij een opgraving. Het lag compleet verborgen onder het zand.

Vanaf het Valkhof lijkt het al wat mysterieus. Je ziet een trap die leidt naar een witte deur onder de grond. Wanneer je de deur opendoet, naar binnen loopt, komt een donkere ruimte je tegemoet. Het is er erg klam en het stinkt er. De bunker is verdeeld in kleine ruimtes. In iedere hoek van elke ruimte is een vitrinekast te zien met spullen uit de oorlog. Over het algemeen vind je er Duits materiaal zoals een gesp met een nazi-embleem en een Duitse helm. In twee ruimtes zijn zelfs poppen te zien die militairen voorstellen. Wanneer er een houten schot wordt weggehaald van de muur, is het strategische zicht op de Waalbrug van de Duitsers goed te zien. De kleine ruimte geeft goed weer hoe opgepropt de Duitse militairen moeten hebben gezeten destijds. Zij zaten daar soms zelfs met tientallen op een kluitje.

35

Door: Puck van Lanen

36

Meermaals per jaar is het raak: enorme hoeveelheden drugsafval worden gedumpt in de buurt van Nijmegen. Afgelopen oktober nog lag er een spoor van 9 kilometer drugsafval door enkele woonwijken, geloosd vanuit een busje.

De kosten voor de opruimingen, vaak voor de rekening van de grondeigenaren, zijn ontzettend hoog en de schade aan de natuur of  drinkwater wordt dan nog buiten beschouwing gelaten. De aantallen drugsafvaldumpingen blijven jaarlijks stijgen: de politie sprak afgelopen jaar zelfs over een recordaantal lozingen in Oost-Nederland.

De oplossing? Legalisering van XTC. Wat houdt ons tegen? Het is al jaren een veelgebruikte drug. Volgens Jellinek nemen maandelijks ongeveer 130.000 mensen een pilletje en sinds de jaren 80 is Nederland de grootste XTC-producent ter wereld. Uit diverse onderzoeken blijkt dat XTC minder schadelijk èn minder verslavend is dan alcohol. En alcohol is vrij verkrijgbaar in elke supermarkt.

De regering hoeft niet zelf drugslabs op te gaan zetten, maar moet wel de verantwoordelijkheid nemen. Het is onvermijdelijk. De productie kan gecontroleerd worden aan de hand van vergunningen. Alle verkrijgbare pillen moeten voldoen aan kwaliteitseisen, zodat je weet wat er precies in zit. Zo hoeven ze niet meer getest te worden, wat hier in Nijmegen trouwens alleen kan op de donderdagavond bij de verslavingskliniek Iriszorg.

De politiek is hierover ernstig verdeeld. De ChristenUnie pleit voor volledige uitroeiing van deze 'waardeloze drug', en volgens de VVD is het tolereren van harddrugs op geen enkele manier denkbaar. Toch zijn er ook partijen met een andere mening. Â Volgens GroenLinks is een drugsvrije wereld een illusie, daarom pleiten ze al meer dan 25 jaar voor regulatie van XTC. Ook D66 wil af van het criminaliseren van drugsgebruik en werken aan een realistisch beleid. Om dit te bekrachtigen stond hun jongerenafdeling begin dit jaar in verschillende steden, waaronder hier in Nijmegen, nep-XTC-pillen uit te delen.

We zijn dus al aardig op weg, maar er moet nog een boel gebeuren. De politiek moet hun gevoelens over harddrugs naast zich neerleggen en de feiten laten spreken. Het is beter voor de volksgezondheid, gaat drugsafvaldumpingen in onze kostbare natuur tegen en de georganiseerde misdaad wordt beroofd van een inkomstenbron. Legaliseer die pil!

37

Discofever bij Metro Kollektief

Jacob Verstegen Leeftijd: 21 Woonplaats: Nijmegen Bekend van: Metro Kollektief / DJ Jack Alley Beroep: Fashion Stylist

38

Met de bijnaam ´Berlijn aan de Waal´ is Nijmegen de thuisbasis van vele house- en technofeestjes. Zo ook Metro Kollektief: een maandelijks terugkerend feestje waar voornamelijk minder bekende, maar groeiende dj’s draaien. Jacob Verstegen (21) is een van de organisatoren van Metro Kollektief en daarnaast regelmatig achter de draaitafel te vinden als zijn alias Jack Alley.

‘Klopt! Destijds viel het ons op dat er ontzettend veel feesten georganiseerd worden in Nijmegen. In het weekend heb je soms wel drie of vier feesten op één avond. We besloten toen dat we onszelf eerst goed in Nijmegen op de kaart wilden zetten.

Dat de mensen ons kennen en we goed gevestigd zijn. Daarna willen we misschien weer gaan uitbreiden naar andere steden, maar dat is iets voor de toekomst. Onze focus ligt nu hier.’

Wat maakt Metro Kollektief bijzonder in de wirwar van Nijmeegse feesten?

‘Wij zijn als een van de weinigen bezig met vrijwel alleen aanstormend talent. Niet alleen de dj’s, maar ook de visual artists en fotografen zijn geen grote namen. Sommigen werken zelfs nog aan hun portfolio. Wij willen graag iedereen een kans geven en een podium bieden om daarna door te groeien. Meestal boeken we één wat grotere artiest per avond als publiekstrekker. De rest van de dj’s zijn voor de meeste bezoekers nog onbekend. Dat maakt ons wel bijzonder, denk ik.’

“Mensen die zeggen dat ze het leuk hebben, daar doe je het voor”

Is er samenwerking tussen de verschillende feesten in Nijmegen?

‘Elke drie maanden houden we een overleg met de organisatoren van alle dance-evenementen in Nijmegen. Hier bespreken we onder andere de planning, aanstormende talenten onder de dj’s en visual artists en gewoon wat algemene zaken.

Helaas is de samenwerking daarnaast vrij stroef. De grotere dance-feesten, zoals Drift en Subcultuur, hebben door sponsoring een groter budget beschikbaar dan wij hebben. Hierdoor lijken ze ons niet serieus te nemen en is samenwerking lastig. Beetje een kwestie van vriendjespolitiek. Dat is jammer, we zouden elkaar goed kunnen ondersteunen door bijvoorbeeld combinatiefeesten te organiseren.’

Wat voor ideeën hebben jullie verder nog voor de toekomst van Metro Kollektief?

‘We hebben net een nieuwe organisatie. We zijn gegroeid van drie naar negen personen. Daar gaat het publiek voorlopig vrij weinig van merken, behalve dat we nu vaker voor de schermen te vinden zijn tijdens feesten. In ieder geval zijn er nu meer mogelijkheden om te kijken naar nieuwe projecten.

We willen bijvoorbeeld gaan hosten op festivals, dat we daar een eigen podium krijgen. Daarnaast willen we aan de gang met live-streams via social media. Ook willen we een keer een uitwisseling doen van Nijmeegse en Arnhemse dj’s. Maar dat ligt allemaal nog in de toekomst! Voor het volgende clubseizoen gaan we ons nog meer focussen op de groeiende dj’s. Minder vaak een grotere artiest als headliner. De aandacht gaat nu echt naar aanstormend talent.’

“Wij willen dat iedereen een kans krijgt en door kan groeien”

“Alles kan, en dat is Wat is jouw rol binnen Metro Kollektief? ben Creative Manager en Event Manager bij café wat Nijmegen zo mooi ‘Ik de Plak, één van de twee locaties waar wij feesten maakt” geven. Bij café de Plak doe ik de organisatie: ik In het verleden hebben jullie ook feesten gegeven buiten Nijmegen, onder andere in Paradiso.

Waarom doen jullie dat niet meer?

Nijmegen “Ik woon al twee jaar in Nijmegen en ik zou niet meer anders willen.

De stad is geweldig. De mensen zijn leuk en iedereen ontvangt je met open armen. Er zijn heel veel verschillende subcultuurtjes: je hebt de dance-scene, de alto-scene... Alles kan, en dat is wat Nijmegen zo mooi maakt. Iedereen hoort er bij!”

boek de line-up, en... Eigenlijk regel ik alles. Ook bijvoorbeeld de aankleding, het decor. Ik stuur alles aan. Dat is wel een hoop werk: ik ben er ongeveer vijftien uur per week mee bezig. Daarnaast werk ik nog freelance als fashion stylist en in het weekend sta ik vaak als Jack Alley achter de draaitafel. Het is veel, maar ik vind het fantastisch. En als mensen tijdens een feest zeggen dat ze het leuk hebben, dan weet je weer waar je het voor doet.’

39

Een nachtburgemeester in het kort: Een nachtburgemeester is een ambassadeur van het nacht- en culturele leven van een stad, een soort cultuurbewaker. Dat het nacht- en culturele leven in een stad gewaarborgd wordt is belangrijk, omdat het creatieve figuren aantrekt en zij trekken vervolgens weer bedrijven aan.

De gemeente is grotendeels overdag aan het werk en zij krijgen minder van dit nachtleven mee, ook staan ze er te ver vanaf om een dialoog te voeren met de nachtbrakers.

40

Foto: Emil Cobussen

Het Nijmegen van de nachtburgemeester Nachtburgemeester van Nijmegen, Cas Leermakers, is vijf jaar geleden van Tilburg naar Nijmegen verhuisd. Nijmegen zou een tussenstop zijn, Amsterdam was het eigenlijke plan in verband met zijn werk. Ondanks dat hij niet van plan was om in Nijmegen te blijven wonen, woont hij er nu nog steeds. Wat vindt hij zo geweldig aan Nijmegen, wat houdt hem hier?

Vanaf oktober 2018 heeft de 29-jarige Cas de functie van nachtburgemeester officieel op zich genomen. Eerder dat jaar heeft hij daarvan de verkiezingen gewonnen.

Zijn favoriete plek in Nijmegen is ‘Opoe Sientje’, een bed en breakfastboot onder de Waalbrug. “Er hangt een hele relaxte, huiselijke sfeer. Dat is precies het gevoel dat ik bij Nijmegen krijg. Het voelt als thuiskomen, ik kan me niet voorstellen dat ik mijn weekenden ergens anders doorbreng.

Nijmegen heeft het dorpse gevoel met de stadse grootheid.”

Al diende Nijmegen voor de nachtburgemeester als tussenstation, tegenwoordig denkt hij er niet over om te vertrekken uit zijn stad.

Het eerste punt op zijn agenda is het verdringen van discriminatie in het Nijmeegse nachtleven.

“Het is niet meer van deze tijd en het hoort niet in Nijmegen thuis” vertelt Cas. Nijmegen is volgens hem een ontzettend warme en open stad. Door het omarmen van verschillende culturen, zoals Cas zegt dat Nijmegen doet, krijg je een diverse stad. Het wordt dan voor iedereen gezellig.

“Ik besefte dat Nijmegen een hele toffe stad is, met hele toffe mensen” Dat is ook precies de reden dat Cas in de stad is blijven hangen. Cas vertelt: “Toen ik hier net kwam wonen, kende ik vrijwel niemand. Ik ging vaak naar een kroegje, daar raakte ik aan de praat met de dj. Na een tijdje leerde ik via hem andere mensen kennen, ik merkte dat je hier heel makkelijk vrienden maakt. Al snel hadden we een hechte vriendengroep. Dat is wat me hier heeft gehouden.” In Tilburg heeft Cas nooit dat warme en welkome gevoel ervaren zoals hij in Nijmegen ervaart. Dat maakt Nijmegen uniek volgens de nachtburgemeester.

“Ik besefte dat Nijmegen een hele toffe stad is, met hele toffe mensen”, vervolgt hij. Wanneer Cas bezoek krijgt in Nijmegen probeert hij zijn stad te promoten, hij is er trots op om hier te wonen.

Daarnaast probeert hij mensen hetzelfde welkome gevoel te geven dat hij zelf ook ontvangen heeft.

41

Een avondwinkel waar geen alcohol verkocht mag worden: kan dat eigenlijk wel?

Sinds 2018 beheert Hakan Gurkan de Avondwinkel in het centrum van Nijmegen. Tot in de vroege uurtjes kunnen klanten bij hem terecht voor van alles en nog wat: van chips tot films en van shampoo tot ijsjes. Maar Hakan verkoopt niet alles, want de gemeente Nijmegen heeft bepaald dat de verkoop van alcohol in de avondwinkels in de stad ten strengste verboden is na tien uur ‘s avonds.

Het is iets na negen uur en het laatste uur is ingegaan. In de winkel is het druk, mensen lopen recht op hun doel af. Voor de één is dat een fles wijn en een zak chips en voor de ander is het een six-pack bier. “Mag ik misschien je legitimatie even zien?”, klinkt het een paar keer.

Iets voor tien uur loopt Hakan naar de glazen deur die de ‘normale’ producten van de sterke dranken scheidt. Hij doet de lamp in het gedeelte met alcohol uit en doet de glazen deur op slot. Hij laat zien dat er een alarm op de deur zit dat afgaat wanneer iemand hem open probeert te maken. Dan loopt hij naar de achterste wand van de winkel. Tegen die wand aan staat een grote koeling met flessen wijn en bier. Met een afstandsbediening zorgt hij ervoor dat de gehele koeling met een soort van tralies wordt afgeschermd. Vanaf dit moment is het ten strengste verboden om nog alcohol aan klanten te verkopen.

42

Niet elke klant weet van de regel af en dus lopen er af en toe mensen binnen die toch voor alcoholische dranken komen. Deze klanten staat Hakan netjes te hulp en hij wijst ze op andere alternatieven.

Het is te merken dat hij dit vaker doet, want bijna ingestudeerd verkoopt hij de klanten een nee: “Ik adviseer je om naar de Albert Heijn op het station te gaan. Die is tot een uur of twaalf open en daar verkopen ze wel gewoon alcohol.”

In 2018 is de Avondwinkel een petitie gestart om alcohol te mogen verkopen na tien uur ’s avonds.

Begin dit jaar is de petitie afgewezen door de gemeente Nijmegen, wat betekent dat het er voorlopig nog even niet in zit. “We moeten gewoon doen wat de gemeente zegt. Als wij nu tegen de regels in gaan, zal het ons nooit lukken om die vergunning te krijgen,” zegt Hakan. “Uiteindelijk zullen we onze zin krijgen, we moeten alleen nog eventjes volhouden.”

Wat je nog niet wist over Nijmegen Nijmegen is natuurlijk de stad van de Waalbrug, de Waagh en het Kronenburgerpark. Maar onze mooie stad heeft nog veel meer te bieden! Wist jij de volgende feitjes al?

In Nijmegen wonen meer vrouwen dan mannen. Waarschijnlijk komt dit voornamelijk doordat er een hoop sociale studies aangeboden worden op de HAN en de Radboud Universiteit.

Nijmegen is een stad met veel bijnamen. Zo wordt de stad Havana aan de Waal, de Rode stad en de Green Capital van Europa genoemd.

De Nijmeegse Vierdaagse is helemaal niet in Nijmegen begonnen. De wandelmars werd namelijk eerst in andere steden gehouden. Pas in 1925 heeft de organisatie voor onze mooie stad gekozen.

Het NEC-stadion ligt niet op, maar in de grond! In de jaren ’30 is het uitgegraven door duizenden werkloze Nijmegenaren.

Ook op cultureel gebied heeft Nijmegen natuurlijk een hoop te bieden. In de stad staan maar liefs 700 monumenten. Hiervan zijn 200 Rijksmonumenten en 500 Gemeentelijke monumenten.

Een hoop bekende Nederlanders zijn geboren op Nijmeegse bodem. Zo hebben onder andere Frank Boeijen, Daphne Deckers, Pieter Derks, Jeroen van der Boom en Sinan Can Nijmeegs bloed.

Nijmegen is door de Romeinen gesticht en heette destijds Noviomagus. Waarschijnlijk is Nijmegen de oudste stad van Nederland, in 2005 vierde de stad haar 2000e verjaardag.

Nijmegen is de thuisbasis voor maar liefst 50 sportverenigingen. Van hockey tot tafeltennis, we’ve got it all!

43

“Hier was ik de koning te rijk En moederziel alleen Als god in Frankrijk Hier heb ik geleefd” Frank Boeijen - Nijmegen bij zonsondergang