PASPOORT Voor reizigers, voor avonturiers, voor jou! MEI 2015
6 BACKPACK BESTEMMINGEN
onlij ‘Het is een perso
ing’ ke overwinnNA 18 PAGI
India n i k gelu n o isch Trag IN PAG
A 22
TOT JE ENKELS IN HET WATER; EEN HALF JAAR NAAR AUSTRALIË
‘ T h e wo
r l d i s yo
u r p l ay
ground PAGINA
6
’
WELKOMSWOORD VAN DE HOOFDREDACTEUR
I
k ben Levie, de hoofdredacteur van Paspoort. Voor je ligt een magazine waar onze redactie met hartenlust aan heeft gewerkt. Laat je meenemen op een wervelende reis die je meeneemt over de hele wereld. De afgelopen weken hebben we allemaal hard gewerkt om te produceren wat je nu in je handen hebt. Een magazine voor reizende jongeren, een magazine voor jou! Ondanks de stroeve start, waar we niet helemaal wisten wat we nu precies wilden maken, hebben we uiteindelijk de juiste koers ingezet met zijn allen. Meerdere wegen leiden naar Rome zeggen ze niet voor niets, toch?
Dit magazine is geen doorsnee tijdschrift over geweldige, mooie, fascinerende reizen waar alles gaat zoals je hoopt dat het gaat. Natuurlijk staan er verhalen in over expedities en vrijwilligerswerk voor zij die het nodig hebben in arme landen. Of een boeiend stuk over een meisje die van haar hobby haar werk heeft gemaakt als reisblogger! Maar reizen is zo veel meer dan dat. Soms loopt een vakantie net even anders dan verwacht. Zo lees je in Paspoort een meeslepend en ontroerend stuk over een meisje die betrokken raakte bij een ernstig ongeluk, waarbij haar moeder nog maar net aan de dood ontsnapte. Het gevolg was echter dat ze zelf aan de drugs raakte. Last van watervrees? Kijk dan vooral uit bij het stuk over Julia. Zij ging voor een tussenjaar naar AustraliĂŤ, maar kon niet weten dat haar verblijfplaats getroffen zou worden door ernstige overstromingen. Wij spraken haar over haar belevingen. Reizen zelf is natuurlijk leuk, maar wij hebben ook een kijkje genomen achter de schermen. Hoe worden reizen eigenlijk georganiseerd, en wie zijn de mensen hierachter? Ook hier hebben we een paar leuke verhalen over geschreven. Voor velen staat vakantie echter gewoon in het teken van feesten en ontdekken. In deze editie van Paspoort zal je verschillende rubrieken vinden: van bijzondere feiten over landen tot plekjes die nog niet ontdekt zijn en nog veel meer! De redactie en ik hebben met veel plezier aan het tijdschrift gewerkt. Hopelijk krijg je net zoveel plezier van het lezen van de verhalen in Paspoort. Dan komt het helemaal goed!
LEVIE VRIEND
2 - PASPOORT
MEI 2015 INHOUDSOPGAVE
10 - EEN FESTIVALVERSLAAFDE Ze volgt haar favoriete band ‘The Script’ overal waar ze maar kan. Ze gaat meerdere keren per jaar naar buitenlandse festivals. Sarah van Dort vertelt over haar festivalverslaving.
12 - BACKPAKEN DE DO’S EN DON’TS Ben je van plan om te gaan backpacken, dan kun je deze pagina niet overslaan. We vertellen je waar je het beste naar toe kunt gaan en wat je wel en wat absoluut niet moet doen tijdens het backpacken.
14 - OP REIS MET EEN CHRISTELIJKE REISORGANISATIE Wat is nou het verschil tussen een gewone reisorganisatie en een christelijke? Zien hun reizen er anders uit? Rick de Landmeter werkt voor Avanta, een christelijke reisorganisatie en vertelt over hun avonturen.
24 - DE HIGHLIGHTS VAN ISTANBUL Altijd al nieuwsgierig geweest naar deze kleurrijke stad? Hier lees je highlights van de grootste stad van Turkije.
22 - AUTO-ONGELUK INDIA Een leuke vakantie met je moeder in India die verandert in een nachtmerrie. Het overkwam Blaco Koster. Ze raakte samen met haar moeder betrokken bij een auto-ongeluk met een vrachtwagen. De chauffeur overleed, haar moeder lag lang in het ziekenhuis. Dit was het begin van haar cokeverslaving. Een openhartig gesprek met Koster.
27 - ZWIEREN LANGS ZWITSERSE BERGEN Op vakantie met je ouders en urenlang in de auto zitten. Iedereen heeft het wel eens meegemaakt. Levie Vriend, onze hoofdredacteur schreef erover.
28 - EEN SOLO REIS DOOR AMERIKA Voor haar was het een stap naar de volwassenheid. Florence Koster ging voor drie weken alleen naar Amerika. Ze bracht een bezoek aan San Fransisco en New York. Ze kijkt terug op haar soloreis en vertelt welk doel ze voor ogen had.
3 - PASPOORT
IK GA OP REIS EN IK NEEM MEE... Je hebt altijd wel iets wat in je koffer meegaat op vakantie. Hieronder vertellen wij, de redactie van Paspoort, wie we zijn, wat we meenemen en waarom deze items een must zijn op onze vakanties.
DE HOOFDREDACTEUR Mijn naam is Levie Vriend. Ik ben 20 jaar oud en woon in Uden, een dorpje in Noord-Brabant. Mijn favoriete bestemming is denk ik een warm land. Beetje uitgaan en genieten van de zon. Wat sowieso mijn tas ingaat is een Donald Duck. Gewoon op het strand genieten van onze vrolijke snater.
4 - PASPOORT
DE EINDREDACTIE Ik ben Co Rijnierse en ik ben 18 jaar. Ik ben geboren in de prachtige stad Nijmegen. In mijn ideale vakantie wissel ik mijn luie stoel af met een voetbal. De verste reis die ik heb gemaakt is naar Turkije, daar ben ik op uitwisseling geweest. Een hele mooie ervaring!
Ik ben Reinier van der Zouw, ik ben 17 jaar oud en ik kom uit Alblasserdam. Ik ga helaas niet zo vaak op vakantie, maar als ik op vakantie ga neem ik altijd mijn ipod touch mee, zodat ik overal naar ‘mijn muziek’ (momenteel zo’n 1500 nummers) kan luisteren. Mijn favoriete reisbestemming is Londen.
DE BEELDREDACTIE
Mijn naam is Jesse Kiel en ik ben 18 jaar, ik woon in Nuenen en ik studeer in Tilburg. Het liefst reis ik af naar landen als Nieuw-Zeeland met de wonderlijke landschappen. Maar echt genieten vind ik ook de Belgische Ardennen. Het is er rustig en vol oude dorpjes. Het is traditie om elke vakantie iets kleins mee te nemen dat ik daar vind. Dat stop ik in mijn kistje.
Ik ben Charlotte Nelissen en ik ben 20 jaar. Ik woon in Maastricht en studeer journalistiek in Tilburg. Ik reis het liefst naar Spanje met de Vogue in de ene hand en een zomerse cocktail in de andere hand.
DE VORMGEVERS Ik ben Itske Eertink en ik ben 19 jaar. Ik woon in Tilburg. Mijn favoriete land om te bezoeken is denk ik toch wel Italië, omdat je hier zoveel verschillende, prachtige steden hebt. En natuurlijk lekker eten. Op vakantie heb ik altijd een opschrijfboekje bij me zodat ik alle mooie dingen die ik meemaak kan opschrijven.
Mijn naam is Maartje Groenen, ik ben 17 jaar en ik kom uit Tilburg. Mijn favoriete vakantiebestemming is het eiland Rhodos in Griekenland, met haar prachtige ruïnes, mythes en legendes. En fetakaas. Vooral de fetakaas. Als ik op reis ga, neem ik altijd een boek mee om lekker in het zonnetje te lezen.
5 - PASPOORT
‘IK REIS OM
VERHALEN TE VERTELLEN’ Viola Welling schrijft reisverhalen voor www.girlslove2travel.com. Een reisblog die ze samen met twee andere meiden heeft opgericht. De blog is zo uitgegroeid dat er nu met tien meiden aan gewerkt wordt. Doordat ze op haar blog schrijft, krijgt ze persreizen aangeboden. Ze heeft dus van haar hobby haar werk gemaakt. Ze vertelt hoe haar liefde voor reizen ooit begon en deelt haar meest bijzondere reiservaringen - DOOR ITSKE EERTINK
WAAROM BEN JE GAAN REIZEN? “Als klein meisje fantaseerde ik altijd al over andere landen. Ik had ook een oma die veel verhalen over haar reizen vertelde. Ze was, samen met mijn opa, bijvoorbeeld een keer bij de Grand Canyon geweest toen zij nog jong waren. Alleen dacht ik altijd dat reizen niet aan mij besteed was, omdat ik uit een dorp kwam. Naarmate ik ouder werd leerde ik dat je het eigenlijk allemaal zelf in de hand hebt. Op het moment dat ik dit door kreeg heb ik alles op alles gezet om te kunnen reizen.”
HOE BEN JE MET HET REIZEN BEGONNEN? “De eerste keer dat ik ver en voor langere tijd wegging ben ik naar Azië gegaan, en dit vond ik zó gaaf. Op dat moment besloot ik dat ik een wereldreis wilde maken. Ik ben zeker een half jaar tot een jaar bezig geweest om mijn vader over te halen. Ik dacht toen dat het iets was wat je maar één keer in je leven doet. Hiermee heb ik hem ook overgehaald. Nadat ik terugkwam heb ik mijn studie afgemaakt en het eerste wat ik daarna wilde was gelijk weer op wereldreis. Mijn vader was verbaasd: “Het was toch een once in your lifetime experince?”. Sindsdien ben ik reisverslaafd, ik reis nu om verhalen te vertellen.”
WAT IS JE MEEST GESLAAGDE REIS TOT NU TOE? “Deze bestaat eigenlijk niet, want er zijn zoveel bijzondere plekken op de wereld. Maar ik vind wel dat Brazilië een heel compleet land is. Het Amazonegebied is de grootste jungle ter wereld, maar het heeft ook echt grote steden, de urban jungle, zoals Rio de Janeiro en Sao Paolo. En aan de
6 - PASPOORT
kust vind je de witte bounty stranden en tropische eilanden met baaitjes waar je niemand tegenkomt. Het is ook niet zo gek, want Brazilië is zo’n enorm groot land. Toen ik voor een van de eerste keren in Brazilië was schreef ik in mijn dagboekje: ‘ik geloof niet dat ik ooit in een land ben geweest met zoveel verschillende kleuren groen en een land waar bloemen gewoon in het wild groeien in de kleuren die wij alleen maar zien in de bloemenwinkel.”
WELKE PLEKKEN ZIJN JE HET MEEST BIJGEBLEVEN? “Je hoeft niet helemaal naar Brazilië te vliegen, ook in Europa heb je landen met prachtige stranden aan een azuurblauwe zee, zoals Kroatië. IJsland is weer een heel ander verhaal,. Dat is zo op en top rauw, je kan je ook echt voorstellen, wanneer je daar loopt, dat daar ooit een soort van Vikingen hebben geleefd. Je hebt er opengespleten aardkorsten en bevroren watervallen. En natuurlijk de warmwaterbronnen. Dat vind, ik denk, ik het allergaafste; aan de ene kant Jordanië met de vetste woestijnen en aan de andere kant IJsland met warmwaterbronnen en brute natuur. Eén beste stad of beste plek bestaat niet, ik denk dat we een heel leven nodig hebben om de wereld te ontdekken en dus met ieder bezoekje een stukje van onszelf te vinden.”
HOE ZIET JOUW PERFECTE VAKANTIE ERUIT? “Voor mij bevat de perfecte reis altijd een afwisseling tussen natuur, strand en de stad. Als ik zelf invulling aan een reis mag geven zorg ik ervoor dat daar altijd een goede balans tussen zit. Als je bijvoorbeeld naar Thailand gaat, vlieg je op Bangkok. Hier blijf je dan
vier of vijf dagen. Dan reis je door naar Ko Phangan, een eiland in de Golf van Thailand. Hier blijf je dan ook een dag of vijf. Vervolgens steek je de grens over naar Maleisië en daar ga je naar Taman Negara, een van de national parken van Maleisië. Als je hier een dag of vier bent geweest, heb je het wel weer gehad met de natuur en dan ga je door naar Kuala Lumpur. Als het kan zorg ik dus altijd voor veel afwisseling op reis.”
is your playground. Dat zeggen wij ook altijd. Het begint allemaal bij het doen, want je kan er wel over blijven fantaseren en over blijven dromen. Maar dat koopt niet jouw ticket en dat zorgt ook niet dat je in het vliegtuig stapt.”
HEB JE EEN TIP VOOR MENSEN DIE OOK WILLEN REIZEN? “Nou, ik zou zeggen: doe het! Trek erop uit, the world
WIE IS ZE? Viola Welling
HOE OUD IS ZE? 34 jaar
WAAR WOONT ZE? Amsterdam
WAT DOET ZE? Ze blogt over haar reizen
HOE VAAK REIST ZE OP EEN JAAR? Zo’n 12 keer op persreis en twee à drie keer op vakantie.
OP WELKE BLOG? www.girlslove2travel.com
MET WIE DOET ZE DIT? Ze heeft de blog opgericht met Fieke en Manon. Nu werken er tien meiden aan de blog.
HUN DOELGROEP: Jonge meiden die van reizen houden.
7 - PASPOORT
PARADIJSELIJK IBIZA voor arm en rijk
Honderd euro voor een biefstuk, tweehonderd euro voor een bedje aan het strand en tienduizend euro voor een VIP-tafel in een club. Het lijkt misschien een grap, maar als je echt veel geld hebt kun je het beste naar Ibiza. In mei begint het al te kriebelen en vanaf juni is het zo ver, de ‘’rijken’’ verzamelen zich weer op het Spaanse eiland. - DOOR: CHARLOTTE NELISSEN
DRIE PLEKKEN WAAR JE DE RICH AND FAMOUS’ KUNT VINDEN Strandtent Blue Marlin Ibiza Paris Hilton bestelt champagneflessen met vuurwerk en een VIP-tafel voor één avond is al snel boven de tienduizend euro. De eigenaar van Blue Marlin is Nederlands. Tijdens een EK of WK zijn ook veel Nederlandse voetbalvrouwen hier te vinden. Ze genieten dan van een Hollandse bitterbal, waarvan ze er zes kopen voor dertien euro.
Restaurant Lio Dit is het restaurant waar menig bekend voetballer al is gespot. Denk aan Andrea Pirlo van Juventus of Carlos Puyol, de ex- FC Barcelonaspeler. Een gin tonic is hier 35 euro en heb je al honger gekregen? Bestel dan snel een kabeljauw van 70 euro.
Gran Hotel Ibiza Eerder sliep Kim Kardashian er al en Frank de Boer van Ajax is ook fan. Wil je er slapen? Dat kost dan vijfhonderdeuro voor een tweepersoonskamer voor één nacht.
DRIE GOEDKOPE STUDENTEN
TIPS
VOOR
Kebab eten bij Can Vergé Voor zeven euro geniet je van het mooiste uitzicht over de baai van Sant Antonio en eet je kebab met verse yoghurtsaus voor zeven euro. Ook hebben ze hier de lekkerste pizza’s voor maximaal een tientje.
Ontbijten bij Bakery Victoria American pancakes of toch een verse ananassmoothie? Hier ontbijt je als je nog twijfelt tussen gezond of ongezond. Ze hebben hier de lekkerste croissants en koffiebroodjes. Bakery Victoria ligt midden in Ibiza-stad. Een klein, wit zaakje met alle prijzen onder de tien euro.
Biologisch bij Bio Bite
Bakery Victoria
PASPOORT- 888-- PASPOORT naam
Ga hier zeker eens heen voor een detox-sap na een avondje stappen. Ook de Griekse yoghurt met vers fruit en zelfgemaakte granola is aan te raden. Je bent hier vijf euro kwijt voor een stevig ontbijt, daarna kun je altijd nog shoppen aan de haven waar Bio Bite ligt.
EUROPESE FESTIVALGIDS
De meeste doorgewinterde festivalgangers zijn natuurlijk allang bekend met bijvoorbeeld Rock Werchter, Pukkelpop, Sziget en Glastonbury als alternatieven voor Nederlandse festivals, maar welke andere festivals in Europa zijn nou echt de moeite waard? Hier een viertal suggesties. - DOOR REINIER VAN DER ZOUW
LES ARDENTES
Wat: Zelf verklaard electro-rockfestival in Luik, maar dit jaar met een fikse dosis hiphop. Wanneer: Van 9 tot 12 juli. Hoe duur: Dagtickets kosten tot 4 april 55 euro, daarna 70. Een weekendticket kost je 150 euro, met camping komt daar nog een tientje bij. Een greep uit de line-up: Een bijzonder gevarieerde mix. Van de uber commerciële hiphop van Nicki Minaj tot de veel alternatievere Kendrick Lamar, die met To Pimp A Butterfly recentelijk volgens de kenners een van de beste hip hop albums van de eeuw uitbracht. Qua rock zijn onder andere ouwe rot Iggy Pop en garagepunkers The Hives dat weekend in Luik te vinden. Ook is de in Nederland volstrekt onbekende Duitse techno producer Paul Kalkbrenner headliner. Site: http://www.lesardentes.be/festival/nl
BENICÁSSIM
Wat: Spaans popfestival in het dorpje Benicássim. Wanneer: Van 16 tot 19 juli. Hoe duur: Een weekendticket kost 160 euro, er zijn geen dagtickets beschikbaar. Een greep uit de line-up: Britpoplegendes Blur, triphoppers Portishead en dance-pioniers The Prodigy. Site: www.fiberfib.com/en
LOKERSE FEESTEN
Wat: Een Belgisch tiendagenfestival in het stadje Lokeren, home of the Lokerse Paardenworsten. Wanneer: Van 31 juli tot 9 augustus. Hoe duur: Dagtickets variëren voorlopig van 32 tot 38 euro. Een greep uit de line-up: De line-up is nog niet voor iedere dag bekend, maar voorlopig sieren onder anderen Chic (met Nile Rodgers, bekend van Get Lucky van Daft Punk), Belgische rockgiganten dEUS en niemand minder dan onze eigen Marco Borsato het affiche. Site: http://www.lokersefeesten.be/
READING & LEEDS
Wat: Een Brits duofestival. De line-up van de festivals zijn identiek, maar het publiek op Reading staat bekend als het uitbundigst. Wanneer: Van 28 tot 30 augustus. Hoe duur: Een weekendticket met camping kost je 213 pond. Dagtickets gaan voor 66,50 pond over de (virtuele) toonbank. Een greep uit de line-up: Metalhelden Metallica, de radiovriendelijke folkjongens van Mumford & Sons en de weer bij elkaar gekomen The Libertines, dan waarschijnlijk met een nieuwe plaat op zak. Site: http://www.readingfestival.com/ http://www. leedsfestival.com/
9 - PASPOORT
‘ALLEEN
DE VOORPRET IS HET GELD AL WAARD’ Sarah van Dort (22) deinst er niet voor terug om een reisje te maken om haar ó zo geliefde artiesten te bezoeken. Snow Patrol is haar grote liefde en Sarah zag hen op veel verschillende plekken . - DOOR CO RIJNIERSE
“Als ze in Nederland zijn dan ga ik er altijd heen”. Ze heeft zelfs een tatoeage van Snow Patrol op haar onderarm. Vandaag baalt Sarah, een van haar lievelingsbands treedt op in de buurt, en ze kan er niet heen. “Dat doet me gewoon pijn.” Door alle festivals en concerten die ze heeft bezocht kan ze nu een indrukwekkend lijstje opnoemen aan muzikanten die ze ontmoet heeft. Zo herkent One Republic haar en heeft ze onder andere gesproken met leden van Royal Blood, The Script, Kensington en natuurlijk Snow Patrol. Rock Werchter is voor haar een speciaal festival. Sarah gaat er nu voor de derde achtereenvolgende keer naartoe. Ze hebben daar altijd een goede lineup en voor Sarah is “alleen de voorpret het geld al waard.” Een onvergetelijk moment maakte ze op Werchter mee toen ze de band Royal Blood voor het eerst zag. “Ik was daar met een vriendin en bij toeval
10 - PASPOORT 10 - naam
kregen we een line-up kaartje met daarop Royal Blood aangegeven. We zijn gaan kijken en sindsdien luister ik naar al hun CD’s.” Het is een speciale band geworden en Sarah heeft zelfs de zanger ontmoet. Volgend jaar gaat ze naar Sziget festival in Boedapest, Hongarije dat met een kleine vierhonderdduizend bezoekers het grootste festival van Europa is. Maar als er een festival is waar ze écht zo snel mogelijk naar toe moet dan is dat het Glastonbury festival, het walhalla van de rock-muziekliefhebbers uit Europa. Als afstudeercadeautje hoopt Sarah in 2017 naar het zuidwesten van Engeland af te reizen, nu heeft ze het nog te druk met haar studie. Maar er moet dan wel echte rockmuziek komen, vindt Sarah: “Als er maar geen act als Kanye West of dancemuziek komt”. De ouders van Sarah zijn er de oorzaak van dat ze van rockmuziek houdt. Ze is opgevoed met U2 en “ook wel wat Top-40 muziek”. Een aantal jaar
geleden werd ze gepest, had ze een moeilijke periode en behoefte aan muziek waar ze blij van werd en haar raakte. “Ik was anders dan anderen en sommigen accepteerden dat niet, blijkbaar is anders zijn genoeg reden om iemand kapot te maken.” Ze had ‘een soort van emo-tijd’, waarin ze alleen maar luisterde naar bands als Fall Out Boy, Simple Plan en Good Charlotte. “zodat ik even kon ontsnappen uit deze wereld en het idee had dat ik er niet alleen voor stond.” Muziek moet voor Sarah wel authentiek blijven, ze kan nog steeds alleen maar genieten van muziek die met echte instrumenten in elkaar is gezet.
tijdens de opening van de Olympische Spelen. Daar kwam ze, na het optreden van haar grote liefde Snow Patrol, terecht tussen tienduizenden Britten die hun volkslied schreeuwden. Dat was wel een beetje awkward. Ook kreeg ze bij twee concerten een knuffel van zanger Gary Lightbody. De eerste keer lukte dat door een spandoek met daarop de tekst ‘Would you hug me and just forget the world ?’ als in het refrein van hun single ‘Chasing Cars’.
Inmiddels mag Sarah zichzelf wel een diehard rockliefhebber noemen, al is ze die periode nu ook wel weer een beetje voorbij. Voorheen nam ze altijd bordjes mee met de vraag of ze setlists of plectrums mocht hebben. Op die manier verzamelde ze 12 plectrums en een stuk of 20 setlists. Maar als je zo diehard bent, moet je er ook wel wat voor over hebben. Sarah kan er bijvoorbeeld heel erg van balen als ze op de tweede of derde rij staat. “Daar neem ik geen genoegen mee. Ik ben niet de langste en vooraan staan natuurlijk de grootste fans, die zijn het leukst om bij te staan.” Sarah had lang niet altijd iemand om mee te nemen naar een concert, maar daar heeft ze geen moeite mee. Sommige fans van bepaalde bands zijn een soort van vrienden geworden, omdat ze elkaar zo vaak tegen komen. ”Dan kan ik ook gewoon in mijn eentje gaan, ik vermaak me toch wel. ”Zo was ze in 2012 in Londen
OPHEF ROND KANYE WEST OP GLASTONBURY Rapper Kanye West is aangekondigd als headliner van de editie van Glastonbury van dit jaar. Niet iedereen is het hier mee eens, vanwege zijn controversiële persoonlijkheid, en het feit 11 dat -Glastonbury PASPOORT van oorsprong een rockfestival is. Al 122.000 mensen hebben een petitie tegen het optreden getekend, onder hen Rolling Stones gitarist Ronnie Wood. Glastonbury-organisator Michael Eavis heeft laten weten dat hij bij zijn keuze voor West als headliner staat. In 2008 was Jay-Z overigens al headliner van het festival; ook dat ging gepaard met veel ophef, maar het optreden ging gewoon door.
11naam- PASPOORT 11
BACKPACKEN: WAT Backpacken is een droom van veel jonge reizigers, maar de vraag is altijd: Waar moet je beginnen? Je moet rekening houden met hoe je reist, waar je naartoe gaat en wat je meeneemt. Er komt veel bij kijken, maar dat maakt het niet minder leuk! Hieronder vind je tips over wat je wel en niet moet doen en een overzicht van de 6 mooiste backpack bestemmingen! - DOOR MAARTJE GROENEN
BACKPACK DO ’S AND DON ’TS
12 - PASPOORT
DO’S 1.Langzaam reizen. Het is leuk om zo snel mogelijk
DON ’TS 1.Ga niet af op wat er in een reisgids staat. Reisgid-
zo veel mogelijk te zien, maar je moet er ook de tijd voor nemen. Toch is het zo dat je, als je rustig op reis gaat en om je heen kijkt, vaak nog mooiere ervaringen opdoet.
sen verslaan nooit ervaringen van reizigers; ze maken een algemeen beeld van de reisbestemming. Voor reisadvies moet je toch echt een ervaringsdeskundige zoeken.
2.Je reis vastleggen. Houd een reisdagboek bij,
2Plan je hele reis goed, maar niet te goed. Je moet
film je reis of maak foto’s; het vastleggen van je reis heeft altijd voordelen. Je kunt zo lang terugkijken op wat je hebt gedaan, maar ook je reis delen met anderen.
er rekening mee houden dat je reis kan veranderen, zeker omdat backpacken geen zekere manier van reizen is.
3.Zorg dat je goed verzekerd bent en goede
3.Pak niet te veel in. Je moet met al je bagage
back-ups hebt. Veel dingen die je meeneemt zijn te vervangen, maar je pinpas, je paspoort en jezelf (!) heb je altijd nodig. Zorg dus dat je al je papieren goed op orde hebt voordat je op reis gaat.
lopen, dus zorg dat je lichte kleding meeneemt die snel droogt, zodat je niet helemaal bezweet ergens aankomt of dat het een dag duurt voordat je gewassen kleding droog is.
JE MOET WETEN TOP 6 MOOISTE BACKPACK BESTEMMINGEN
1:
THAILAND
Veel backpackers beginnen hun reis in Thailand. Thailand is namelijk het makkelijkst te bereiken vanuit Nederland en je kunt er terecht voor zowel een low-budget vakantie als een luxe reis.
Attayunda, Thailand
2:
AUSTRALIE
Australië is het land voor een ontdekkingsreis; je struikelt er over de backpackers. Het land is een van de populairste vakantielocaties voor avonturiers. Overnachtingen in Australië zijn goedkoop; hostels zijn gemiddeld €20,- per nacht. Maar vaak kun je ook voor minder al overnachten op een camping. Eborwatervallen, Australië
3:
INDONESIE
Een land met een rijke cultuur en ontzettend veel mooie plekjes. Het vliegticket is duur, maar je kunt er goedkoop verblijven (denk aan €8,- per nacht), mits je niet in Bali wilt overnachten. In Bali is de prijs over het algemeen enorm gestegen en dan krijgt je reis een hogere prijs.
Bali, Indonesië
4:
SLOVENIE
Het is waarschijnlijk niet het eerste land waar je aan denkt, maar in Slovenië kun je terecht voor een actieve backpack reis. Daarnaast kun je er goed shoppen. Het is relatief goedkoop, je kunt er voor zo’n €20,- per dag eten en slapen. Bletsjki Otok, Slovenië
5:
PERU
Peru is een typische bestemming voor backpackers. Veel backpackers gaan er heen voor de cultuur. Voor sightseeing moet je hier zeker zijn. Andes, Peru
6: IJSLAND
IJsland is zeker niet goedkoop, maar wel ontzettend mooi. Naast de vrij onbekende cultuur is ook de natuur prachtig. Deze bestemming is aan te raden als je niet voor het low-budget aspect van reizen gaat. Blauwe Laguna, IJsland
13 - PASPOORT
“
‘COMFORT EN AVONTUUR GAAN NIET SAMEN’”
Een volleybalwedstrijd met hoogopgeleide mannen uit Qatar en een diner bestaande uit schapenkoppen; het klinkt als het plot van een avonturenfilm, maar het is slechts een anekdote uit een van de reizen die Rick de Landmeter als reisleider heeft gemaakt voor Avanta. Een organisatie met een christelijk karakter die zich specialiseert in een primitieve, expeditionaire manier van reizen. Zowel reizigers als reisleiders hebben ’s ochtends vaak nog geen idee waar ze de volgende nacht zullen slapen. - DOOR: REINIER VAN DER ZOUW
14 - PASPOORT 14 - naam
A
vanta is absoluut niet te vergelijken met grote, commerciële reisbureaus. Die hebben van te voren hotels geboekt en excursies compleet ingepland. Daar worden grote groepen mensen keurig van A naar B getransporteerd, en weet men eigenlijk tot op de minuut af wat er gaat gebeuren. Avanta is hier precies het tegenovergestelde van. Bij ons weet je eigenlijk nooit waar je de volgende nacht slaapt. Ik ben bij de organisatie terechtgekomen toen ik op een reis meeging waar de dochter van de directeur ook bij was. Het klikte wel tussen ons, waarna ze vroeg of ik soms reisleider wilde worden. Dat wilde ik graag, dus ik ben tijdens een reis in Noorwegen ingestroomd. Tegelijkertijd studeerde ik op de militaire academie. Ik zie militair zijn als mijn werk, en reisleider zijn als een hobby. Maar het liefst ga ik zo vaak mogelijk per jaar op reis. Als ik begin met de reis heb ik als reisleider wel een paar globale ideeën in mijn hoofd, maar die ga ik niet vastleggen in een planning. Het zou namelijk altijd kunnen dat je onderweg mensen tegenkomt die net een geit geslacht hebben en je vervolgens uitnodigen voor een maaltijd. Omdat we een christelijke organisatie zijn reizen we in principe zo min mogelijk op zondag en proberen we altijd een kerkdienst te bezoeken. Bij een kerkbezoek kom je heel makkelijk in contact met mensen. Zo is er in het islamitische Mali een kleine christelijke minderheid, dus als er dan een groep Nederlandse christenen langskomt vinden ze dat prachtig. De taalbarrière vormt soms een probleem, maar er kan bijna altijd wel iemand opgetrommeld worden die Engels spreekt. Wat ik een groot voordeel vind aan onze back to the basics manier van reizen is dat je een hele hechte groep krijgt. Als iedereen zich om negen uur ’s avonds terugtrekt naar zijn hotelkamer leer je elkaar niet kennen, als je iedere avond met zijn allen tot laat met een chipje en een biertje bij het kampvuur zit wel. Dan komen er vaak ook nog best wel diepgaande gesprekken. Ik merk bijvoorbeeld aan studenten die meegaan op jongerenreizen dat die dat ook op prijs stellen. En ondanks dat de reis een christelijk karakter heeft is het geen probleem dat iemand een andere overtuiging heeft. Dat is dan ook leuk om over te discussiëren of te filosoferen.
Een van de momenten uit het reizen dat me nog het meest bijstaat is toen we op een reis door Qatar uitgenodigd werden in een compound van allemaal tenten. Er was een mannen- en een vrouwenafdeling, dus de groep werd opgesplitst. De mannen die daar waren, waren allemaal hoog opgeleid, dus daar viel goed mee te praten over zaken als politiek. Uiteindelijk zijn we daar uren gebleven; we kregen een diner van allemaal kolossale schalen rijst en schapenkoppen voorgeschoteld en we hebben met de groep een potje gevolleybald tegen de mannen. Waarschijnlijk een van de eerste volleybalinterlands tussen Nederland en Qatar. Maar zo gastvrij zijn ze natuurlijk niet in ieder land. We organiseren bijvoorbeeld ook reizen naar Scandinavische landen en daar is de cultuur weer heel anders, meer zoals hier. Ik kan me ook niet voorstellen dat een Nederlander zomaar en groep toeristen uitnodigt voor het eten. Dus bij dat soort reizen richten we ons vooral op de natuur en het avontuur. Dat avontuur is voor mij het belangrijkst, maar het is niet voor iedereen weggelegd. Ik zeg ook altijd: ‘avontuur en comfort gaan niet samen’. Als je wilt feesten, zuipen en de hele dag op het strand wil liggen moet je niet met Avanta meegaan. Wil je een avontuurlijke reis? Dan kan ik het je alleen maar aanraden. Je zit niet lekker op je gemak in een hotelkamer, maar je zal waarschijnlijk wel een keer met de hele groep samen moeten werken om een vast gelopen bus weer aan de praat te krijgen.”
15 - PASPOORT naam15
- DOOR JESSE KIEL;
FEITJES VAN O
WER
16 - PASPOORT
OVER DE HELE
RELD
17 - PASPOORT
‘JE
LEERT DE KLEINE DINGEN
WAARDEREN’”
Voor 17 dagen op expeditie naar Afrika om ontwikkelingswerk te doen: een droom die voor Jules Wilke (17) en Annelie Boeren (18) werkelijkheid werd in de zomervakantie van 2013. Twee jaar geleden ging Jules met de jongerenorganisatie Worldmapping naar Malawi en ze kijkt er nog steeds met een dankbaar gevoel naar terug. – DOOR MAARTJE GROENEN
Worldmapping organiseert reizen voor jongeren tussen de 14 en de 18 jaar, naar zes verschillende landen. Nadat Annelie haar aansprak met het idee om op reis te gaan, was Jules meteen enthousiast. “De keuze voor Malawi kwam door Google afbeeldingen; we zijn gaan kijken welke locatie we het mooist vonden. Best erg eigenlijk, maar de programma’s leken zoveel op elkaar dat we daar onze keuze niet op konden maken.”
PERSOONLIJKE OVERWINNING “De reis die ik heb gemaakt heeft erg veel indruk op mij gemaakt. Je beseft de waarde van het leven hier in Nederland. Als je daar over nadenkt, voelt dat heel raar. Het is een soort omgekeerde cultuurshock. Maar je leert ook de kleine dingen waarderen. Als je ervaringen als deze doet als je jong bent, denk ik dat het leven heel erg verrijkt. Als je gaat, dan denk je dat je daar de boel kan veranderen. Als ik nu op de expeditie terug kijk, heb ik eigenlijk niks kunnen
18 - PASPOORT
veranderen. Ik heb alleen mijn steentje bij kunnen dragen. Het is ook een persoonlijke overwinning. Je gaat ernaar toe om anderen te helpen en je wordt er zelf ook zoveel sterker van. Het is iets heel moois.”
KENNISMAKEN “Voordat je op reis gaat, zijn er twee voorbereidingsdagen. Deze dagen staan in het teken van kennismaking en de reis. Ik zag de groep waarmee ik op reis ging voor het eerst in real life. Voorheen hadden we al wel met elkaar gesproken via de WhatsApp groep, maar we wisten nog niet hoe iedereen er in het echt uitzag. In het begin was iedereen een beetje verlegen, maar al gauw werden we een hechte groep.”
YODEP “We zijn twee dagen op het project YODEP geweest, een project dat alles regelt binnen een kleine community. Wij gingen een badkamer bouwen.
Dit is dan niet een mooie badkamer met prachtig sanitair, maar verschillende gaten in de grond maken met bamboestokken er omheen. Dit project werd uitgevoerd bij een gezin waar de moeder en vier van de zes kinderen besmet waren met het HIV virus. Zij konden vanwege hun lage weerstand zelf niet bouwen. Om dan iets te kunnen betekenen voor deze mensen is zo ontzettend mooi. Het is heel dankbaar werk. Onze expeditieleider zei toen we daar aan het werk waren: ‘You guys just changed their lives.’”
ZELF ETEN MAKEN
‘You guys just changed their lives’
“We moesten een kip kopen, want zonder kip hadden we geen vlees. Maar kip in Malawi is geen verpakte kipfilet met een AH-merk. Kip in Malawi zit in een kooi. Dus als jij een kip wilt, krijg je een levende kip. Je kunt er geen tasje omheen doen, dus je moet met die kip in je handen lopen tot je thuis bent. De kip poept overal en, nou ja, het was geen succes. We kregen daarna kookles, waar we leerden hoe we de kip moeten slachten. Het is best bijzonder dat die kip uiteindelijk ook op je bord ligt.”
GELD INZAMELEN “Een reis als deze is natuurlijk best wel duur. We hebben geld ingezameld om alles te kunnen betalen. Een kunstenares wilde een van haar schilderijen graag beschikbaar stellen voor de loterij die we hebben georganiseerd en we hebben veel extra gewerkt. Daarnaast heb ik ook een half jaar helemaal niks gekocht. Dat is best moeilijk, vooral als je dan langs allemaal winkels komt met leuke dingen. Maar dat heb je er dan voor over. Verder kregen we veel donaties van vrienden en familie, maar ook van bedrijven. De gunfactor is behoorlijk hoog.”
MOOIE VERHALEN “Ik heb aan deze reis veel mooie verhalen over gehouden. Wat heel heftig was, was toen onze expeditieleider Joy zijn levensverhaal vertelde. Hij vertelde dat hij in de gevangenis had gezeten omdat hij opkwam voor zijn rechten. Hij is uiteindelijk vrijgelaten doordat zijn community voor hem opkwam. Hij zei: ‘Someday I will be the president of Malawi’. Dit zei hij zo overtuigend dat ik hem gelijk geloofde. De reis is iets wat ik altijd met mij mee zal nemen en ik ben ontzettend dankbaar dat ik hem heb mogen maken.”
MALAWI
Continent: Afrika Hoofdstad: Lilongwe Bevolking: 16,36 miljoen (2013) Valuta: Malawische kwacha Officiele taal: Engels President: Peter Mutharki Grenst aan: Mozambique, Zambia & Tanzania
19 - PASPOORT
20 - PASPOORT
VAKANTIEBESTEMMINGEN IN
EIGEN LAND
Moet je er niet aan denken om te vliegen, kan je niet tegen urenlang in de auto zitten, maar wil je tijdens je vakantie toch genieten van cultuur en geschiedenis? Dan zijn er ook in ons eigen land een hoop pittoreske stadjes, dorpjes en wateren om te bekijken. - DOOR CO RIJNIERSE
1.Als je écht Nederland wil zien moet je naar Volendam. Of als je veel Japanners wil zien, dan is het ook een ideale plek. Hoe dan ook, elke week kun je met een traditioneel geklede gids het dorp in. Het prachtige vissersdorp heeft 3 kerken en een oud centrum dat van oudsher Het Doolhof wordt genoemd. Volendam is beroemd om de vele souvenirshops en viswinkeltjes. Voor de cultuurliefhebber is er het Volendams museum en het Palingsound museum, met daarin alles over de bekende zangers uit het plaatsje.
2.Een ander ‘vergeten plekje’ is het Waddeneiland Schiermonnikoog. Het meest oostelijke eiland van Nederland
is bekend om de vele flora en fauna die zoveel mogelijk in leven gehouden wordt. Er is een fantastische omgeving om met de fiets te ontdekken, en ook in de zomer zit je er goed; er is een groot strand met vele duinen, wat tot de schoonste stranden van Nederland behoort. Het kost wat om de zee over te steken, maar dan heb je ook wat!
3.Naast de Waddeneilanden hebben we in Nederland nóg een ‘vergeten’ eiland. Tussen Zuid-Holland en Zee-
land ligt het natuurmonument Tiengemeten, een eiland van 100 bij 400 meter. Dit eiland bestaat voor een heel groot deel uit speelbos met natuur en water. Maar ook voor ouderen is er een hoop te bekijken, zo kun je een boottocht maken en wandelen in de authentieke Nederlandse omgeving.
4.Het Muiderslot en Slot Loevestein in respectievelijk Muiden en Zaltbommel behoren ook tot onze nationale trekpleisters. Tussen 1200 en 1400 werden deze sloten gebouwd en in het heden worden de rijksmusea goed bezocht. Jaarlijks bezoeken ongeveer 150.000 mensen de kastelen in Noord-Brabant en Noord-Holland.
5.Ook het drielandenpunt op de Vaalserberg in Zuid Limburg een leuke bezienswaardigheid. Vanuit verschillende torens in Duitsland en Nederland kun je, als het helder weer is, heel ver kijken. Voor kinderen is er een labyrint en een waterspeelplein, zodat je neefje ook kan afkoelen tijdens een heerlijke hete zomerdag.
21 - PASPOORT
‘TERWIJL MIJN MOEDER OPNIEUW
LEERDE LOPEN,
BELDE IK MET DE
DRUGSDEALER’
Het moest een mooie reis worden in 2008 voor Blanca Koster (31). Helaas werd het al snel een grote nachtmerrie in het verkeer van India. Vier weken leefde Koster in angst en dat was het begin van haar drugsverslaving. - DOOR: CHARLOTTE NELISSEN
‘’Mijn ouders en ik kwamen aan in Bombay. We stapten in een taxi en meteen dacht ik: ‘ik ga dood’. Het verkeer was echt heel heftig. Je hebt geen strepen op de weg, geen stoplichten, constant mensen die op de weg lopen en iedereen toetert er op los. Na één nacht in Bombay vlogen we naar Goa om lekker te relaxen en te bekomen van de lange reis. Op de vierde dag vertrokken we om half zes ’s ochtends met een privéchauffeur richting Hambi. Het was zo’n zes uur rijden dus ik luisterde nog even muziek op mijn iPod en sukkelde al snel in slaap. Ik werd wakker van een enorme klap. Ik zag dat we tegen een vrachtauto waren aangereden. Ik begon ontzettend hard te gillen en toen zag ik dat mijn moeder haar riem niet om had, omdat ze zonneallergie op 22 - PASPOORT
haar borst had. Ik zag dat ze heel erg bloedde en trok haar de auto uit. Mijn vader was in shock en liep wat rondjes rond de auto maar besefte volgens mij nog niet wat er precies gebeurd was. Ik ben op mijn knieën gaan zitten met mijn moeder op mijn schoot. Ik zag meteen dat ze haar benen had gebroken, die lagen er namelijk helemaal scheef bij. Ze had een enorm gat in haar hoofd en haar armen kon ze niet bewegen. Ze was ontzettend eng aan het ademen. Hoe gek het ook klinkt, ik was hartstikke stil en zei ik zacht tegen mijn moeder dat ze bij me moest blijven. Ik zag in mijn ooghoeken dat de chauffeur dood was. Hij ademde niet meer en er kwam bloed uit zijn oren. Ondertussen waren heel veel Indiërs om ons heen komen staan en keken naar mij en mijn moe-
der. De ambulance kwam. Het was een Jeep zonder deuren, dus de voeten van mijn moeder hingen eruit. Ik heb mijn moeder de hele reis naar het ziekenhuis vast gehouden. We kwamen terecht in een smerig, klein ziekenhuisje. Mijn vader, nog steeds in shock, zei op met een rustige stem dat hij naar een privékliniek wilde. Toen kwam er gelukkig wél een echte ambulance.’’
TWEE MINUTEN DOOD ‘’In de privékliniek werd mijn moeder van ons gescheiden. Voor een operatie aan beide benen en beide armen, die waren namelijk allemaal gebroken, moest mijn moeder tien dagen wachten. Die tien dagen werden we super verzorgd. Mijn vader en ik kregen een eigen bed en alles leek goed te komen. De operatie leek goed te gaan. Haar twee armen en
altijd wel iemand die graag experimenteerde en ook weleens blowde. Maar nu wilde ik een snuif coke, ik wilde weten hoe het voelde. Een paar snuifjes verder kwam ik er moeilijk vanaf. Ik heb het auto-ongeluk achter me gelaten door met een traumapsycholoog te praten maar ik heb nog steeds zin in drugs. Dan weet ik ’s middags al, ‘vanavond ga ik gebruiken’. Ik ga dan naar mijn vrienden en neem de coke mee, dan weet ik dat ze toch wel meedoen. Stoppen vind ik heel moeilijk. Ik ben wel bij een verslavingskliniek geweest, maar dat is niets voor mij.’’
‘Een verslavingskliniek is niks voor mij’ één been waren al geopereerd. Toen de artsen aan het tweede been wilde beginnen, stopte mijn moeder met ademen. Ze is twee minuten dood geweest. Het reanimeren wilde eerst niet lukken maar na drie minuten ademde ze weer. Ze werd in coma gehouden. Dit vond ik het ergste van allemaal. De arts zei dat hij twaalf uur later zou proberen haar wakker te maken. Als dat niet lukte, zou mijn moeder het niet redden. Moet je je voorstellen dat je je moeder ieder moment kunt kwijtraken, het was echt doodeng. Die nacht was een verschrikkelijke nachtmerrie. Ze zag er toen ook heel eng uit. Haar tong hing uit haar mond en ze had een dikke plastic buis in haar keel. Om haar bed rinkelde en piepte overal machientjes die haar in leven moesten houden. Van al die geluiden raakte in behoorlijk in paniek.’’
EEN SNUIF COKE ‘’Ze werd gelukkig wakker na twaalf uur. Vijf dagen later kon de operatie aan haar tweede been plaatsvinden. Mijn twee broers, die in Nederland waren, boekten de eerste vlucht naar India. Als mijn moeder dan tijdens de operatie was overleden, hadden ze haar in ieder geval nog kunnen spreken. Maar gelukkig ging de operatie goed, dus drie weken later vertrok ik weer naar huis met mijn broers. Mijn ouders werden twee weken later met een speciaal legervliegtuig naar huis gevlogen. Terwijl mijn moeder drie maanden opnieuw moest leren lopen in een verzorgingshuis, belde ik met een drugsdealer. Ik was
INDIA
Continent: Azië Inwoners (2013): 1252 miljard India is verantwoordelijk voor het hoogste aantal dodelijke verkeersongelukken. De autoindustrie is sterk groeiende met een jaarproductie van 3,5 miljoen voertuigen in 2010.. Mensen in India leggen van oudsher lange afstanden af te voet. Personenauto’s maken slechts 30% uit van het totale verkeer in de stedelijke gebieden van India. Elke drie minuten raakt er iemand betrokken bij een ongeluk in het verkeer van India.
23 - PASPOORT
ISTANBUL EEN STAD WAAR JE NOOIT GENOEG VAN KRIJGT
De stad die je in drie keer moet bezoeken, zo wordt Istanbul beschreven in het Trotterboekje dat over Turkije gaat. Er is zoveel te zien en te beleven, dit haal je niet met een keer. De stad wordt in drieen verdeeld door de Bosporus en de Gouden Hoorn. Het is niet de hoofdstad van Turkije, maar wel de grootste stad. Het heeft namelijk zo’n 14 miljoen inwoners. Ik ga je meenemen langs een aantal highlights van de havenstad. - DOOR ITSKE EERTINK
EVEN EEN LESJE GESCHIEDENIS Istanbul was ooit de hoofdstad van het Byzantijnse Rijk, gesticht door de Grieken. Daarna namen de Romeinen er de leiding en werd de naam Constantinopel. Later werd het ook nog de hoofdstad van het Ottomaanse Rijk. Nu is het alleen nog de hoofdstad van de provincie de gelijknamige provincie.
DE KRUIDENBAZAAR Als je op zoek bent naar typische Turkse kruiden dan moet je op de Kruidenbazaar zijn. Hier kijk je je ogen uit naar de verschillende kleuren. Ook je neus is hier druk bezig met het verwerken van alle verschillende geuren. Op deze bazaar, en trouwens ook op de Grote Bazaar, heeft iedereen wel een neef of vriend die in Nederland woont. Hiermee proberen ze je naar hun kraampje te lokken. Naast deze bezienswaardigheden vind je er natuurlijk nog veel meer, maar dat is eigenlijk te veel om op te noemen.
24 24 - PASPOORT - naam
DE BLAUWE MOSKEE Je vindt een heleboel bijzondere bezienswaardigheden in Istanbul. Je kunt er verschillende moskeeĂŤn bezoeken waaronder de Blauwe moskee. Deze moskee heeft het op twee na hoogste aantal minaretten ter wereld, namelijk zes. De moskee wordt de Blauwe Moskee genoemd, omdat hij betegeld is met allemaal blauwe tegeltjes. Zeker de moeite waard om te gaan kijken.
DE GROTE BAZAAR Er valt genoeg te shoppen in Istanbul. Dit doe je bijvoorbeeld op de Grote Bazaar. Het is een van de grootste overdekte markten van de wereld en bestaat uit meer dan 58 straten. Er bevinden zich ongeveer 1200 winkels. De bazaar ontvangt per dag tussen de 250.000 en 400.00 bezoekers. De markt is onderverdeeld in verschillende districten, waaronder bijvoorbeeld een gebied voor leren jassen of voor gouden sierraden.
25 - PASPOORT
TOPKAPIPALEIS Naast de vele moskeeĂŤn, kerken en synagogen zijn er ook nog andere dingen te bezoeken. Zo kun je het Topkapipaleis bezoeken. Dit paleis is lange tijd bewoont door de Osmaanse Sultan. Het paleis bestaat uit vier verschillende hoven. Het wordt nu gebruikt als museum.
26 - PASPOORT
ZWIEREN LANGS ZWITSERSE BERGEN - DOOR LEVIE VRIEND
I
k ging vroeger niet vaak op vakantie met mijn gezin. Als dit dan wel gebeurde, en dan nog naar het buitenland ook, was dit garantie voor feest. Maar het was niet vaak alleen leuk, het was net zo vaak gezeur en gestress. En er was kots, veel kots. In 2005, of 4, ik weet het niet meer, was Zwitserland de bestemming. De heenreis was nog goed te doen. Iedereen had goede moed en kon nog goed met elkaar overweg. Zodra we de grens over waren en Nederland achter ons lieten, gingen we spelletjes doen. Op zoek naar grappige nummerborden was vooral in Duitsland een succes, maar ook ‘ik zie ik zie wat jij niet ziet’ deed het altijd goed. Dat het object wat je in je hoofd had 2 seconden na vertellen al lang weer honderd meter achter je was, deed er niet toe. De muziek werd altijd met grote zorgvuldigheid uitgekozen. Ipods hadden we nog niet, cassettebandjes waren het helemaal. We mochten om beurten kiezen welke artiest uit de speakers van onze (net nieuwe!) Renault Kangoo zou klinken. Bij mij had Abba meestal de voorkeur, die had ik ooit gekregen van een kennis. Mooi man. Hoe leuk de heenweg ook was, hoe gezellig de vakantie ook bleek te zijn, de terugweg was altijd iets waar tegenop werd gezien. Niet alleen door mij, ook door mijn ouders. De koffers die op de heenweg nog zo vlot in de auto gingen, pasten uiteraard niet meer op de terugweg. Abba, wat op de heenweg nog zo lekker klonk, zorgde nu voor frustraties. Te zeurderig, te vaak gehoord, en te oud bovendien. De auto zelf zorgde ook altijd voor problemen, zelfs als hij net nieuw was. Niet in de laatste plaats omdat mijn broer en zusje groot zijn, net als ik. De kleinste moest altijd in het midden, maar als je eigenlijk geen kleine mensen hebt in je gezin, zoals bij ons, is dit ook weer zoiets. Toen we eenmaal allemaal zaten bleek dat die nieuwe Kangoo eigenlijk toch helemaal niet zo ruim was. Mensen met anorexia zouden er niet eens ingepast hebben, denk ik achteraf. Het ergste was het slapen. Het slapen zelf lukte nog wel, maar een bijkomend nadeel van Zwitserland is dat er heuvels zijn en wegen die niet bepaald recht zijn. Nee, haarspeldbochten zijn meer de regel dan uitzondering. Tof joh, als je die obstakels moet overwinnen terwijl je slaapt met 30 graden. Het eindigde altijd in kotsen. Dan begon ik, en volgde mijn zusje vanzelf. Ik omdat ik wagenziek was, mijn zusje omdat het kon. Zoiets. En die geur, een rat die al weken loopt te rotten op een zolderkamer ruikt waarschijnlijk beter. Maar goed, eenmaal teruggekomen in Nederland wachtte altijd de laatste verrassing. Of in ieder geval, dat hoopten we. Altijd zodra we de magische M van een afstandje zagen begonnen onze ogen te glunderen. Vaak reden we deze voorbij, onder veel commentaar vanaf de achterbank, en zelfs van papa, die toch ook wel honger had. Maar mama was de baas, zij bepaalde. Maar soms, soms hadden we geluk. Dan ging de auto naar de parkeerplaats van de Mac Donalds en konden we ons opmaken voor een heerlijke burger met friet. Wat was het toch mooi.
27 - PASPOORT
MET JEZELF OP
REIS
‘Ik besloot dwars door de mainstream te gaan.’ Het is voor sommigen de stap naar volwassenheid, anderen zien het als de uitgelezen kans om meer dan je eigen land te verkennen. In je eentje op reis naar het buitenland: Florence Koster deed het en ging voor drie weken naar San Francisco en New York. Hoe kijkt ze nu terug op haar solotrip? Had ze een doel voor ogen? - DOOR JESSE KIEL
Hoe kwam je op het idee om de reis te maken? “Dat is een heel lang verhaal. Ik heb in het verleden in Amerika gewoond en ik heb daar contact aan over gehouden met een aantal meisjes via Facebook. Zij wonen in San Francisco. Eerst was dat brieven schrijven en daarna was het idee om naar Parijs te gaan. Helaas ging dat niet echt door, maar na ons eindexamen kwamen we naar Engeland. Dat was zo leuk dat ik daarna toch in mijn eentje naar New York ben gevlogen.”
Hoe heb je doorgebracht?
daar
je
tijd
“De meeste tijd heb ik wel doorgebracht met vriendinnen. Dat was bewust, ik wilde wel zelf reizen maar in een land als Amerika kun je jezelf snel verloren voelen. Nadat ik was aangekomen in New York, ben ik naar het vakantiehuis van die vriendinnen gegaan. Het lag aan de kust, met kliffen en rotsen, dat is nou net waar de stad niet om bekend staat. Het is niet bepaald Times Square, Central Park of het Empire State Building.”
Wat zocht jij in Amerika? Met welk doel ging jij op reis? “Het is aan de ene kant zoiets van ‘ik ga studeren, net mijn eindexamen gehaald’ en iedereen was zijn vakanties aan het plannen. En om heel eerlijk te zijn had ik het er niet zo mee om een week lang op
28 - PASPOORT
Chersonissos te zitten. Bovendien was het al tijden geleden dat ik in Amerika geweest was. Ik besloot dwars door de mainstream te gaan. “
HEB JE IN NEW YORK OOK DE MENSEN OPGEZOCHT? “Mensen uit New York zijn heel anders. Heel stroef, hardwerkend en voor sommigen de minst leuke Amerikanen. Maar als je in het park zit, kan het zomaar zijn dat er iemand naast je gaat zitten en met je begint te praten. Op straat kun je ook zomaar in een conversatie belanden. Het is een hele open cultuur eigenlijk, niet zoals bij ons in Nederland. Mij vonden ze ook heel apart qua kleding en lengte. Je hoeft niet eens mensen op te zoeken, ze komen ook gewoon naar jou toe.”
Hoe was het om weer in de Amerikaanse cultuur te zijn? “Nou, ik kende het voor een deel natuurlijk al wel. Bij die familie was alles ook heel vertrouwd. Maar wij zijn natuurlijk wel opgegroeid met totaal andere normen en waarden. Het typerende daar was de grootte van alles en hoe mensen daar heel anders waren. Het ouderwetse van Europa heeft een stukje degelijkheid wat zij niet hebben. Dat vinden zij waarschijnlijk zo mooi aan ons, terwijl wij het moderne van Amerika waarderen. Het was in ieder geval heel erg groot, letterlijk alles. Daar leek ik stil.”
Waren er momenten?
ook
moeilijke
“Het was wel heel erg lastig toen de opa van een vriendin dood ging. Dat zorgde er wel voor dat ik helemaal alleen stond. Uiteindelijk heb ik een verblijfplaats kunnen regelen. Ik moest mezelf vermaken en dat ik wel gelukt. Maar dat was wel een moment waarop veel op je af kwam. Een ander panisch moment was het inchecken op het vliegveld van San Francisco. Het bleek dat KLM geknoeid had met de vliegtijden van mijn ticket. Als dit soort dingen zomaar gebeuren is het even schrikken.”
Waaruit bestond voorbereiding?
je
“Heel veel werken natuurlijk, haha. Maar niet alleen dat. Wat ik wel gemerkt heb is dat een goede voorbereiding ontzettend helpt. Mensen zeggen meestal ‘kijk gewoon wat je daar vindt en doe het
allemaal ter plekke’ maar het is een risico om je tijd daar te verdoen door een rommelige voorbereiding. Een half jaar voor de reis heb ik de tickets geboekt en activiteiten gezocht. Een tijdschema samengesteld. Het is essentieel om te weten waar je heen gaat. Zorg ervoor dat je het kent en een aanspreekpunt hebt in het land zelf. Het idee is natuurlijk dat je alleen gaat, maar stiekem gaat dat niet.”
Is het ook een manier om meer volwassen te worden? “Dat denk ik zeker. Vooral als je terug komt. Het stukje volwassenheid zit in het feit dat je niet alles meer deelt met je familie en ook voor jezelf dingen gaat regelen. Het is wel leuk om je verhalen te delen met familie, maar zij zijn daar dan geen onderdeel van geweest. Het is trouwens wel heel belangrijk om je beide ouders toestemming te vragen op papier, ander krijg je problemen op het vliegveld.”
FLORENCE KOSTER Leeftijd: 18 jaar Woonplaats: Nuenen Wat doet ze nu? Ze is tweedejaars student op de Tilburg Universiteit. Waar? Zelf woont ze nog in Nuenen. Reizen? Haar eerste buitenlandreis, naar New York en San Francisco, was vorig jaar. Nu ze officieel volwassen is, heeft ze al meerdere reizen achter de rug naar o.a. Frankrijk om daar op een camping te werken.
29 - PASPOORT
‘HET
WATER STOND ’ TOT AAN MIJN ENKELS’ Julia Weijs (20) ging in juli 2012 naar Australië voor een tussenjaar. Na haar havo vond ze het tijd voor wat avontuur. Wat ze vooraf niet kon weten was dat haar woonplaats Bundaberg getroffen zou worden door zware overstromingen. - DOOR LEVIE VRIEND
WAT WAS ER PRECIES AAN DE HAND? ‘’Zo aan het einde van de zomer hadden we plots te maken met hevige regenval. Niet een klein buitje zoals we dat hier in Nederland kennen, maar een week lang alleen maar regen, aan een stuk door. Ik had nog nooit zoiets gezien. Alle regen viel in het binnenland. Dat water moest terug naar de zee, waar wij in de buurt woonden. Al het water stroomde via rivieren onze kant op.’’
ZIJN ER VAKER OVERSTROMINGEN IN AUSTRALIE? ‘’Er valt wel vaker een hoop regen waar wij woonden. Toch was er al een aantal jaar niet meer zoveel gevallen. De keren dat er iets valt wordt er meestal lacherig over gedaan door de inwoners. Dan spelen kinderen op straat met surfplanken en varen ze met bootjes. Dit was andere koek.’’
WANNEER WERD JE GECONFRONTEERD MET HET WATER? ‘’Ik lag te slapen, toen ik om 3 uur ’s nachts plots wakker werd gemaakt. Ik hoorde mensen schreeuwen, en er was chaos. Mijn gastvader riep dat ik snel naar beneden moest komen. Hij was in paniek. Hij vertelde me dat ik snel wat kleren moest pakken. Toen ik be-
30 - PASPOORT 30 - naam
neden kwam vertelde een man dat ik mijn paspoort moest pakken. Ik was de meest logische dingen vergeten door de stress: liep ik daar alleen met sokken. Ik had geen idee wat ik aan het doen was. Ik had toen amper in de gaten wat er nu precies aan de hand was. Toen ik beneden kwam, merkte ik pas wat er aan de hand was: het water stond tot aan mijn knieën.’’
‘De hele keuken, woonkamer en eetkamer waren onbewoonbaar geworden’ EN TOEN? ‘’Samen met mijn gastbroer Grant, gastzusje Hayley en gastzus Kerry-Anne werd ik in een reddingsboot gezet. De eerste stop was een benzinestation. Hier was nog een plekje waar het droog was. Na vier uur wachten, waarvan drie in de hete zon zonder eten of drinken, gingen we naar een vriendin die verderop woonde. Hier konden we voorlopig wachten en even bijkomen. Een half uur later werden we gebeld. Een nabijgelegen dam brak
bijna door, wat voor een levensgevaarlijke situatie zou zorgen. Gelukkig konden we bij kennissen terecht, enkele kilometers verderop. Hier hebben we twee weken met twaalf mensen gezeten.’’
steedde ik er geen aandacht aan, het voelde als een ver-van-mijn bed-show. Nu ik zelf zoiets heb meegemaakt, weet ik hoe mensen zich in die gebieden voelen, wat ze meemaken. Dat zet je wel aan het denken.’’
WAS JE BANG? ‘’Ik verliet het huis zonder mijn gastouders Mark en Penny. Ik wist niet wanneer ik hen weer zou zien, hoe het met ze zou gaan. Wij waren wel veilig, maar ik wist niet hoe het ging met de rest. Dat maakte me bang. Op het moment dat we hoorden dat de dam op breken stond voelde ik me machteloos. Je weet dat je er niets tegen kunt doen, dat je weg moet.’’
HEEFT DEZE GEBEURTENIS JE AFGESCHRIKT OM TE REIZEN? ‘’Absoluut niet. Voor mijn studie moet ik volgend jaar weer naar het buitenland. Ik ben van plan weer naar Australië te gaan, of naar een ander Engelstalig land. De overstroming was vervelend, maar zorgt er niet voor dat ik niet meer durf te reizen. De wereld is zo mooi, ik wil nog een hoop zien.’’
WAT GEBEURDE ER NA DE OVERSTROMINGEN? ‘‘Na het stoppen van de regen was het tijd om te kijken hoe ons huis er aan toe was. Eenmaal daar aangekomen waren we allemaal stil. Er was niets meer van over. De hele keuken, woonkamer en eetkamer waren onbewoonbaar geworden. We hadden niets meer. Voor mij was dat vervelend, voor mijn gastgezin een totale ramp. Alles waar ze jaren voor hadden gespaard, weg. Fotolijstjes van overleden familie, weg. Meubels konden vervangen worden, we hebben in de eerste periode vooral spullen geleend. Zelf heb ik alleen wat kleren verloren.’’
HOE REAGEERDEN JE OUDERS? ? ‘’Die waren ontzettend bezorgd. Het was toch hun dochter die twee keer geëvacueerd werd, dat deed wel iets met ze. Het vervelende was dat er in de Nederlandse media niet veel aandacht aan werd besteed, en dat ik ze niet kon bereiken. Ze zaten een tijdje in onzekerheid. Toen ik ze weer kon bellen werden ze emotioneel, en ik ook trouwens. Ik was onwijs blij toen ik ze uiteindelijk weer zag, na alles wat ik had meegemaakt.’’
WAT HEEFT HET MET JE GEDAAN? ‘‘Ik waardeer nu meer wat ik heb. In Nederland zeuren we als er een klein buitje valt of als we door de regen naar school moeten fietsen. Nu zeur ik niet meer omdat ik weet wat regen écht tot gevolg kan hebben. Ook ben ik anders naar het journaal gaan kijken. Als ik vroeger iets zag over natuurrampen be-
31 - PASPOORT