* TIP
DE MOED OM NIET TE SCHUILEN Henk-Jan Hoefman, voorzitter
De Beweging van Barmhartigheid is een spirituele beweging. Een netwerk van mensen die zich met elkaar verbonden weten. Mensen die vanuit hun eigen positie, op eigen wijze barmhartig willen leven en werken.
nden, Verras je vrie milie collega’s en fa met deze nieuwsbrief
BvB nieuws
BvB nieuwsbrief Januari 2015 | #68 |
In mijn kast staan meters boeken. Ze staan daar roerloos te wachten op welwillende ogen die de regels strelen, pagina na pagina. Woorden willen ontmoet worden. Auteurs trotseren geen writer’s blocks om daarna in de vergetelheid zoek te raken. Zij stopten hun ziel en zaligheid in de woorden die wij lezend weer tot leven wekken. Ik schaam me. De meeste boeken in mijn meters heb ik niet gelezen of maar half. Ze lonkten in de boekhandel naar me. Ik heb een zwak voor beloftes die omsloten worden door twee kaften. Een mooie titel is als een verleidelijke vrouw die elke rationale uit het koopproces wegvaagt. Het besef dat er thuis nog stapels ongelezen boeken liggen doet dan opeens niet ter zake. Tussen al het ongelezene staart me al maanden een titel aan die me de waarheid zegt: ‘De moed om niet te schuilen.’ Deze titel is al enige maanden mijn teacher, die me zachtmoedig doch dwingend influistert waar het in mijn beoefening nu om gaat. De alledaagse werkelijkheid vind ik de laatste tijd te onherbergzaam. Vloekend leg ik de krant weg. Boko Haram. Met betraande ogen wend ik me af als het journaal het ondenkbare toont. Parijs. Schuilhuizen genoeg; bezit, sex, werk, drank, pseudospiritualiteit, consumentisme, drugs, gebabbel. We hebben hele dorpen gebouwd met schuilhuizen. Het nieuwste huisontwerp heet: zelfingenomen verontwaardiging. Natuurlijk moeten we in de benen komen tegen onmenselijke en onbarmhartige daden. Als dit echter leidt tot een eenzijdig en luidruchtig activisme of politiek eigenbelang, dan wordt ons schuilhuis een bunker. Dan stopt elke beweging van barmhartigheid. De moed om niet te schuilen is de onderkenning dat ook ik, Henk-Jan, dader ben. Dat is pijnlijk confronterend en moeilijk onder ogen te zien. Mijn hart open houden in het lijden dat ik veroorzaak en mij wordt aangedaan is een opgave waarvoor we inspiratie vinden in het meest gelezen boek. Jezus zegt in zijn opperste lijden aan het kruis: “Vader vergeef hen want ze weten niet wat ze doen.” Wij moeten ons als daders aangesproken voelen, anders kunnen we de ander niet overtuigend op zijn daden aanspreken. Met het navolgen van Jezus worden onze schuilhuizen onbewoonbaar verklaard.
Van de redactie
Bij het begin van een nieuwe jaar neemt menigeen zich van alles voor om efficiënter, bewuster of gezonder door het leven te gaan. Als redactie doen wij dat ook met de thema van deze nieuwe Nieuwsbrief: Durf te kijken! Staan wij open voor het kwetsbare, het lelijke en het ongemakkelijke om ons heen? Durven wij het echt te zien, of draaien wij onze ogen ervoor weg? Als hoofdartikel daarom een brief geschreven door Daria BukviĆ die zij voorgelezen heeft op het Lowlands festival in de zomer van vorig jaar. Een prikkelend betoog dat spreekt over barmhartigheid jegens de ander en onszelf. En tijdens het samenstellen van de Nieuwsbrief speelt zich dan ook nog eens het onbarmhartige gebeuren af in Parijs. Durven kijken… een daad van moed, een daad van liefde. ZIEN
Beweging van Barmhartigheid BEWOGEN WORDEN
Het enige huis is een open hart. Misschien komt er een tijd dat onze vijanden te gast zullen zijn.
IN BEWEGING KOMEN
1