mei 2012 | #58 | fraters cmm
Nieuws brief#58
bvb
Zien - Bewogen Worden - In Beweging Komen
Woord van de redactie In deze lentetijd brengen wij met deze Nieuwsbrief wat ‘barmhartig zaaigoed’. Voorbeelden en verhalen over wat er kan ontstaan tussen mensen. Over mensen die de kleine zaadjes hebben gezien en gekoesterd, verzorgd en laten kiemen. Deze Nieuwsbrief #58 is de één na laatste papieren Nieuwsbrief; na nummer #59 stappen we met onze berichten, interviews en gedichten over naar de nieuwe website en de Digitale Nieuwsbrief. Momenteel wordt gekeken naar mogelijkheden voor een tweejaarlijkse Special waarin de wat langere, meer inhoudelijke verhandelingen en interviews kunnen worden opgenomen. We houden jullie op de hoogte.
Foto:Pieter Schunselaar (www.pieterschunselaar.com)
De zaaier Telkens weer hoorde ik de woorden: als er een God bestaat waarom zijn er dan honger en oorlog; waarom vernederen mensen elkaar; waarom wordt kinderen geweld aangedaan, sterven er jong, worden er ongelukkig geboren; waarom natuurrampen, dood? Toen kwam die dag dat ik het inzag: God bestaat niet! De honger en de oorlog bleven, mensen bleven elkaar vernederen, kinderen werd nog steeds geweld aangedaan, stierven er jong, werden er ongelukkig geboren. Nog steeds natuurrampen, nog steeds dood. Wel was ik gerustgesteld dat het niet de schuld van God was: die was immers opgehouden te bestaan. Toen ontmoette ik een wijze vrouw. Ze vertelde een bijna vergeten verhaal. Het verhaal over de zaaier. In die tijd was er een wereld vol van honger en oorlog, geweld, natuurrampen en dood. De
Marius Buiting Voorzitter bestuur BvB
mensen waren wanhopig en terneergeslagen. Maar daar was de zaaier. Eerst zaaide hij de liefde van de lente, die de dode natuur met bloemenpracht bekleedde. Toen zaaide hij de intieme liefde, opdat mensen konden groeien aan elkaar. Hij zaaide de liefde van zusterschap en broederschap die de mensen saamhorigheid en vriendschap bracht. En ten slotte zaaide hij de barmhartige liefde opdat ieder mens genegenheid ging voelen voor kwetsbaren en bedroefden. Nog steeds waren er honger en oorlog, geweld, natuurrampen en dood. Maar de zaden van de lente, van de intimiteit, van zusterschap en broederschap, en het zaad van barmhartigheid begonnen uit te botten en er kwam hoop en toekomst onder de mensen. Ik dacht: wat was het goed dat de zaaier toen zaaide. Ook vinden telkens nieuwe mensen nieuwe liefde in hun hart. Als God niet meer bestaat, soit. Maar wat wonderlijk dat die zaaier nog altijd zaait.