3 minute read

30/40/50 jaar Essegem: leren in Jette

Vaak draaien de dingen vierkant, ook hier in Essegem. Maar soms klikken dingen ineen en is de cirkel ineens rond. Zo ook in dit verhaal over het cursusaanbod van Essegem.

Tekst & Foto: Ilse Verbeke

Advertisement

In mijn allereerste gesprek voor deze rubriek, met oud-centrumverantwoordelijke Jan Van der Auwermeulen, kwam het al ter sprake: de beginjaren van educatie en permanente vorming in de toenmalige trefcentra. Wie mij daar meer over kan vertellen is Annemie Troukens. Annemie startte in 1978 als stagiair ‘samenlevingsopbouw’ in de sociaal-culturele raad (voorloper van GC Essegem), kwam vast in dienst en bleef in Essegem tot 1993. Als sociaal-cultureel werker ondersteunde ze vooral de verenigingen en initiatieven van onderuit. Maar met de opening van Huize Essegem, in april 1983, kwam er ook ruimte en personeel om zelf activiteiten te ontwikkelen, wat resulteerde in een uitgebreid cursusaanbod.

Begin de jaren tachtig kwamen ook de eerste computers op. Essegem digitaliseerde zijn adressenbestand, stapte over van een tekstverwerker naar een pc voor de opmaak van de Gazet. Maar ook voor thuis kochten mensen een ‘Personal Computer’ en randapparatuur (lees: een printer, muizen kwamen pas later). Een lokale dealer (in Jette bijvoorbeeld Ordidata) verkocht die, maar eens thuis moest je het zelf rooien... Mensen stelden de vraag waar ze met die computer konden leren werken. Annemie vond een docent ‘computer’ van de Vlekho (nu onderdeel van KU Brussel-Leuven) en ging van start met ‘initiaties computer’. Die waren zo populair, met 70 man in de feestzaal op zaterdagvoormiddag, dat men soms twee cursussen per dag gaf.

De cursus ‘initiatie informatica’ bleef vele jaren in het aanbod maar verdween toen de computer wat meer ingeburgerd geraakte. In de plaats komen cursussen als ‘lekker vreemd koken’ en kantklossen. In 1987 bestond het educatieve aanbod uit niet minder dan 20 cursussen voor kinderen en volwassenen. Het werd gebundeld onder de titel ‘Leren te Jette’ en bestond uit allerlei turn- en danslessen, maar ook yoga, creatieve cursussen (schilderen op zijde, bloemschikken, naaien...), chinees schaken, geheugentraining en stadstuinieren... Bij het ontstaan van de gemeenschapscentra in de jaren 90 kwam er meer samenwerking en werd het aanbod cursussen op elkaar afgestemd. In onze regio kwam er een aanbod ‘Leren te Noordwest Brussel’. Met de eeuwwisseling werd het aanbod over gans Brussel gebundeld in wat nu het ‘N22-cursusaanbod’ heet.

Veertig jaar later zijn de computer en het internet niet meer weg te denken uit onze levens. Tegelijk groeit er een immense digitale kloof. Die neemt veel vormen aan, maar uit onderzoek van Imec blijkt dat vooral ouderen digitale moeilijkheden ondervinden. Daarom stapte Essegem mee op het spoor van de Digitrein*. Er worden dus terug ‘computerlessen’ georganiseerd in Essegem. De inhoud evolueerde van MSDOS en floppydisks, RAM-geheugen en printeraansluitingen naar Whatsapp, Itsme, smartphones en tablets, maar de interesse en opkomst blijft groot. En de cirkel, die is rond.

* Digitrein is een project dat Brusselse ouderen digitaal sterker wil maken, en op een simpele manier wegwijs maakt in de snel evoluerende wereld van apps en nieuwe technologieën. Bankieren, boodschappen doen, je gezondheid monitoren op je smartphone of computer: de Digitrein zet jouw op het spoor tijdens thematische workshops, individuele consultatiemomenten (Digidokter) en twee informele Digicafés. Check de achterflap van deze Gazet of www.essegem.be/ digitrein voor de eerstkomende data.

This article is from: