Zernike Zaken 12.1

Uitgave van het

ZERNIKE COLLEGE Jaargang 11, nr. 4 november 2009

blad

voor ou ders

Introductiekampen eerste klassen groot succes Openbaar Onderwijs op eigen benen Montessori-bovenbouw van start 1

Inhoud Agenda 2 Het openbaar onderwijs in Groningen op eigen benen 3 Wie ben ik 4 Veilig fietsen met behulp van de Verkeersmarkt 4 De Montessori-bovenbouw steekt van wal 6 Hallo, wij zijn Evelien en Margot 6 Interview met Milan Oei, de nieuwe 7 teamleidster Atheneumplus Introductieweek Zuidlaren 8 Kamp Earnewâld 8 Introductiekamp Rummerinkhof 9 Brugklas Kamp Winsum 2009 10

Kamp derde klas Werkweek Tsjechië Leerlingen ontwerpen een prima parkeerplaats Brief aan ouders Column Jan Vos: pensioen Wie ben ik?

Leerlingen krijgen twee nieuwe zolderlokalen Antibacteriële zeep tegen Virussen?

Wist u dat…

Bijbaantjes Column Harrie Hadders: excursie als ontdekkingsreis

11 11 13 14 15 16 16 17 17 18 19

Agenda onder voorbehoud November 2 t/m 6 toetsweek 1 Bovenbouw Westerse Drift 4 MR 4 oudercommissie Harm Jan Zondag 4 profielkeuzeavond Atheneum4 Runnerinkhof en Zuidlaren 5 profielkeuzeavond Montessori jaar 3 6 rapporten mee Atheneumplus 6 voorlichtingsdag Rijksuniversiteit Groningen 7 open dag Hanzehogeschool 9 en 10 beroepenvoorlichting Augustinuscollege 12 beroepenvoorlichting Augustinuscollege 12 t/m 18 toetsweek Montessori jaar 3

16 17 23 23 24 25 26 28 30 30

mentorspreekavond Atheneumplus rapporten mee Zuidlaren ouderavond jaar 3 Atheneumplus start Montessori periode 2 rapporten mee Rummerinkhof mentorspreekavond Atheneum4/5/6 mentorspreekavond Havo4/5 open dag NHL mentorspreekavond Rummerinkhof (behalve 1F,3C,3D) rapporten mee Harm Jan Zondag

In week 46/47 vinden de mentorgesprekken in Zuidlaren plaats.

Cultuuragenda week 46: Optreden Atheneum6 drama op O.B.S. De Wierde 10 december: Night of the Classics week 4: Aanbod workshops, CKV-bovenbouw

Colofon Redactie: Petra Agricola, Gerrit Douma, Erwin van Dijk, Harrie Hadders, Karin Hofman, Gea Hoornsman, Josja Postma en Peter Tolsma Fotografie omslag: Thom Dercksen 2

Eind- en tekstredactie: Josja Postma en Peter Tolsma Prepress: Van Liere Media, Emmen E-mail ZernikeZaken: jpostma@zernike.nl ptolsma@zernike.nl

Het openbaar onderwijs in Groningen op eigen benen

Door Dirk Dijkstra, rector

Op 1 januari 2010 eindigt er een tijdperk voor het openbaar onderwijs in de stad Groningen.

Vanaf die datum wordt het openbaar onderwijs verzelfstandigd, wordt het los gekoppeld van het gemeentebestuur en ondergebracht in een stichting met een onafhankelijk bestuur. Met de vaststelling van het voorstel ‘Openbare scholen in de stad op eigen benen’ in september 2008, stemde de gemeenteraad in met het oprichten van een zelfstandige stichting. Na deze vaststelling kon gestart worden met het oprichtingsproces met als einddoel om op 1 januari 2010 tot een College van Bestuur (CvB), met als controlerend orgaan een Raad van Toezicht, te komen. Met dit besluit volgt Groningen een landelijke trend.

De openbare scholen in Groningen hebben zich in de afgelopen jaren ontwikkeld tot professionele organisaties die goed in staat zijn zelfstandig vorm en inhoud te geven aan het onderwijs en hun maatschappelijke opdracht. Uit gesprekken met het onderwijsveld is gebleken dat er een breed draagvlak is voor verzelfstandiging van het openbaar onderwijs in een stichting. Daarnaast kiest het college van B & W er voor om als lokale overheid een rol te blijven spelen, daar waar het gaat om de borging van de identiteit en kwaliteit van het openbaar onderwijs. De gemeente blijft ook de eerste tijd huisvestingszaken regelen tot het moment dat huisvestingsgelden worden gedecentraliseerd naar de schoolbesturen.

De verzelfstandiging brengt de openbare scholen, ten opzichte van de gemeente, in dezelfde positie als de bijzondere scholen. De gemeente is verantwoordelijk voor het lokale onderwijsbeleid in brede zin, terwijl het nieuwe CvB zal optreden als schoolbestuur. Tot nu toe vervulde de wethouder van onderwijs beide rollen.

Wat betekent dit voor het Zernike College? We vallen nu nog onder het bestuur van de Gemeente Groningen. Na verzelfstandiging vallen we onder de stichting openbaar onderwijs, samen met 20 basisscholen, drie scholen voor speciaal onderwijs en zes scholen voor voortgezet onderwijs. De huisvesting van onze school in drie gemeentes maakt de huidige bestuursvorm heel ingewikkeld en daarmee minder effectief. De

nieuwe bestuursvorm zal er voor zorgen dat de verhoudingen tussen schoolbestuur en gemeentes duidelijker en transparanter zijn.

Voor de ouders, de leerlingen en het personeel zal er weinig veranderen. Het openbaar onderwijs zal zich als nieuwe organisatie nadrukkelijker profileren. Zo zal het bestuur zich in de landelijke VO-raad een plaats verwerven en zal de openbaar onderwijs organisatie zich in de pers vaker als onderwijsgroep melden. Leidend voor leerlingen en ouders blijven echter de scholen en de schoolnamen.

Het CvB zal bestaan uit twee personen, een voorzitter met als aandachtsgebied het voortgezet onderwijs en een lid met als sector speciaal en primair onderwijs. Daarnaast zal er een stafbureau (nu een onderdeel van OCSW aan de Europaweg) worden ingericht ter ondersteuning van het CvB en de scholen. De rectoren van de scholen van Voorgezet Onderwijs zullen samen met het CvB het strategische beleid van het openbaar Voortgezet Onderwijs bepalen. Binnen vastgestelde kaders zullen de scholen zelf in samenspraak met de verschillende geledingen uitwerking geven aan het te voeren schoolbeleid.

Het nieuwe CvB zal zorgen dat er kortere lijnen zijn tussen school en schoolbestuur en kan daarrdoor voor de scholen slagvaardiger en daadkrachtiger optreden naar gemeentes en andere schoolbesturen. Voor het Zernike College heb ik er vertrouwen in dat de verzelfstandiging de kwaliteit van het onderwijs zal bevorderen en ook nieuwe kansen voor de school blijft bieden.

3

Wie ben ik?

Ik ben Janneke Moorlag en 25 jaar jong. Ik ben docente Frans en heb op verscheidene scholen stage gelopen in onder andere Zeist en Alphen ad Rijn. Na mijn afstuderen ben ik vertrokken naar Frankrijk en heb daar gewerkt op een “collège” (franse middelbare school, klas 1 t/m 4).

Sinds januari 2009 werk ik op het Zernike College op de locatie Helperbrink. Ik woon nog in Heerenveen maar heb vanaf 1 november een huis in Groningen. Ik hou van sporten, muziek, de Franse taal natuurlijk en gezelligheid!

Eerste indruk van het Zernike College?

Ik vind het op de Helperbrink in één woord geweldig! Collega’s, leerlingen, de sfeer, het gebouw, het TEAM! Frans is een geweldige taal en ik ben bezig elke leerling daarvan te overtuigen en dat lukt aardig ;)

Veilig fietsen met behulp van de Verkeersmarkt Door Martin Zoetman

De Groningse gemeenten en de provincie Groningen zetten zich intensief in voor permanent verkeerseducatie voor de jeugd.

4

Al een aantal jaren nemen de eerste klassen van diverse locaties van het Zernike College daarom deel aan de verkeersmarkt. Dat deze juist voor de

eerste klassen wordt georganiseerd ligt voor de hand, omdat het Zernike een regiofunctie heeft en leerlingen voor het eerst de veilige directe omgeving van hun basisschool verlaten. Na de zomervakantie moeten ze vaak grotere afstanden op de fiets overbruggen.

Op de verkeersmarkt worden leerlingen dan ook met de meest voorkomende gevaarlijke situaties in het verkeer geconfronteerd: er staat een vrachtwagen waarin de kinderen plaatsnemen en mogen vertellen wat ze naast, achter en voor de auto wel en juist niet zien (de welbekende en levensgevaarlijke dode hoek!). Slechtziende en blinde vrijwilligers laten de kinderen ervaren hoe het is om in hun situatie aan het verkeer deel te nemen. Er wordt een traject per rolstoel afgelegd, er wordt uitgelegd en in praktijk gebracht wat te doen als je auto te water raakt. De reactiesnelheid van kinderen wordt getest als ze met

of zonder walkman op aan het verkeer deelnemen (de uitslag zal u niet verbazen), de politie laat middels een ’dronkemansbril’ zien wat een automobilist ziet als hij te veel alcohol genuttigd heeft en drie machinisten van de NS tonen een indrukwekkende film, waarin scholieren een bewaakte en gesloten spoorwegovergang naderen en toch oversteken‌ Al deze stations worden door de scholieren in groepjes van ongeveer tien gepasseerd, waarbij ze per station tien minuten actief bezig zijn. Het zijn stuk voor stuk heel praktische opdrachten die naar we hopen indruk op onze leerlingen maken en die ze, natuurlijk het allerbelangrijkst, adequaat moeten toepassen in het dagelijks verkeer!

5

De Montessori-bovenbouw steekt van wal Door Bas Blanken & Tim Loos, Teamleiding Montessori-bovenbouw

En eindelijk was het dan zover. Op dinsdag 25 augustus stapten 111 Montessori-leerlingen het gebouw aan de Westerse Drift binnen voor de start van hun bovenbouw Montessori. Na een intensieve en enthousiaste voorbereiding door het team was daarmee de start van onze nieuwe afdeling Montessori-bovenbouw een feit.

Een gloednieuwe afdeling, met een eigen onderwijs-ontwerp, naast de bestaande bovenbouw (het Studiehuis) in de bovenbouwvestiging Westerse Drift. Dat betekent een spannende start en een start waarvan je weet dat je het onverwachte moet verwachten. Een voorbeeld daarvan zijn de kinderziektes waarmee we te kampen hebben ge-

had bij het maken van de leerlingroosters. Door het in gebruik nemen van een (voor ons) nieuw roosterbeheerprogramma was aanvankelijk een aantal leerlingroosters niet in orde. Aanvankelijk vervelend genoeg, maar inmiddels is dit verholpen. Zoals de Britten zeggen, “Whatever doesn’t kill you, makes you stronger.”, en zo is het. Nu het rooster op orde is, is de volgende stap dat leerlingen inderdaad zelf hun begeleidingslessen kunnen kiezen.

En nu zijn we dan al twee maanden verder. We hebben een erg leuke groep enthousiaste en positieve leerlingen, er wordt in goede sfeer met elkaar en met de docenten gewerkt. De klasse- , begeleidings- en mentorlessen zijn in volle gang en zo ook ons nieuw ontwikkelde leergebied “Studium Generale”. De eerste toetsen hebben we achter de rug en na een goede eerste ouderavond is nu de internationale uitwisseling aanstaande.

Met gepaste trots: onze Montessori-bovenbouw staat er en is in full swing.

We houden u op de hoogte.

Hallo, wij zijn Evelien en Margot. Wij zitten op de nieuwe Montessori-bovenbouw Het was in het begin best wel wennen. De Westerse Drift is voor ons een nieuwe school. Wij zitten in een gemengde mentorklas, dat betekent zowel reguliere als montessori- leerlingen.

In het begin vonden sommige dit wat minder, want de bedoeling was dat we met alle Montessori-leerlingen in één klas zouden zitten. Nu vinden we het best leuk om nieuwe mensen te leren kennen. Doordat we allemaal O&O hebben, hebben we vier uur met elkaar les, ook gaan we samen op uitwisseling naar Polen.

Op de Montessori-bovenbouw hebben we twee soorten lessen. In de klassenlessen krijgen we vooral veel uitleg en is de leraar veel aan het woord. In de begeleidingslessen werken we aan praktische opdrachten, extra opdrachten en daarnaast soms huiswerk. De meeste lessen zijn met een klein aantal mensen waardoor de leraar meer tijd voor je heeft. Dat werkt erg fijn, zo kunnen je vragen goed beantwoord worden.

Niet alle begeleidingslessen lopen nog even lekker. Wij hopen dat het snel beter wordt.

De meeste leerlingen zijn erg enthousiast en tonen veel inzet, dit vinden de docenten erg leuk.

Soms zijn we wat te druk. Wij vinden dat juist 6

gezellig en kunnen goed in een luidruchtige klas werken.

Het Montessori is een enthousiaste nieuwe stroming. Soms is het vervelend dat we vergeleken worden met de leerlingen van het reguliere onderwijs. Voor de rest zijn we heel blij dat we in de eerste stroom van de Montessori-bovenbouw zitten, zodat wij ook nog wat inbreng hebben in het hoe en wat.

Interview met Milan Oei, de nieuwe teamleidster Atheneumplus

Milan Oei werkt al 14 jaar als docente Engels en mentrix in de Atheneumplus-afdeling. De afgelopen twee jaar assisteerde zij tevens teamleider Peter Wageman. Met het vertrek van Peter naar de bovenbouw kwam de functie van teamleider vrij. Milan solliciteerde en werd met ingang van dit schooljaar benoemd tot de nieuwe teamleidster.

Milan, nog tijd voor een mini- interview als verse teamleidster?

Ha ha, dat lukt nog net hoor. Peter zei laatst dat dit nog een rustige periode is, maar zo ervaar ik het toch niet helemaal. Ik was natuurlijk al redelijk ingewerkt als assistente, maar nu ben ik eindverantwoordelijke en dat is toch wel een verschil.

Waar zit ‘m dat verschil dan in?

Ten eerste in een aantal concrete teamleiderstaken die je erbij krijgt, zoals ’s morgens bij de deur staan of een project inpassen in het rooster.

Daarnaast doe ik nu alle contacten met de ouders, mag ik de boer op om leerlingen te werven

en ben ik het aanspreekpunt voor leerlingen en collega’s en dat laatste gaat achter elkaar door.

En hoe bevalt het? Wat vind je leuk en waar loop je tegenaan?

Het bevalt me erg goed! Het leukste vind ik dat de werkzaamheden heel gevarieerd zijn. Veel regeldingen, veel aanloop, vaak ad hoc oplossingen moeten vinden, daar hou ik van. Lastig is nog het doseren van mijn werkzaamheden. Ik moet nog beter leren prioriteiten te stellen, me afvragen: wat moet eerst?

Tot slot: Wat trekt je aan in de Atheneumplus kinderen?

Een belangrijke onderlegger van de school is eigenwijs onderwijs. En veel van de Atheneumplus kinderen willen nog wel eens eigenwijs zijn. Dat is ook leuk aan ze. Het is een bewuste keuze van de school om deze leerlingen te leren zelf na te denken en ervoor uit te komen als ze anders denken. Dat levert discussie op, maar daagt ook uit.

7

Hallo iedereen, Ik, Ineke Lammers (klas Z1A), ga jullie een stukje vertellen over de introductieweek van het Zernike College Zuidlaren.

Introductieweek De introductieweek van het Zernike in Zuidlaren begon met het ontmoeten van je klas en je ging met je mentor mee. In de klas ging je een rondje doen, je moest kort iets over je zelf vertellen.

Daarna moesten wij een naambordje maken en werden er dingen over de school uitgelegd. We gingen de eerste dag verder niks bijzonders doen.

De tweede dag gingen we bezig met Idols en ook spelletjes doen om elkaar beter te leren kennen. ‘s Middags hadden we een sport- en spelmiddag in De Zwet. Alle eerste klassen vormden een groepje en speelden/deden de spellen. Klas Z1D had de meeste punten dus zij hadden de beker gewonnen en moesten mooi op de foto. De sport- en spelmiddag duurde tot drie uur, daarna ging iedereen naar huis.

Kamp Earnewâld Door Karin Hofman

Op woensdagochtend 26 augustus 2009 vertrokken de bussen met Montessorileerlingen uit klas één en twee vanaf het Hoornsemeer richting camping ‘It Wiid’ in Earnewâld. Na aankomst zetten alle kinderen hun tent op. De één bleek duidelijk een geoefend kampeerder, de ander had duidelijk minder ervaring, wat tot hilarische situaties leidde. Met behulp van waterspelletjes en teambuilding-activiteiten leerden de klassen elkaar op de eerste dag beter kennen. De tweedeklassers volgden tijdens het hele kamp zelfgekozen workshops. Van duiken tot jongleren en van olievaten bespelen tot kanoën, er was voor ieder wat wils. Op de eerste avond draaiden er twee films en op de tweede avond draaide een DJ muziek. Met heel wat ‘gave moves’ en gespring gingen veel kinderen uit hun dak. Tijdens het surveilleren van de docenten was het dan ook heerlijk rustig en klonk er uit menig tentje zelfs zacht gesnurk. Op vrijdagmorgen werden na het ontbijt de tentjes weer ingepakt. Om half twaalf stonden alle kinderen weer klaar bij de bussen en 8

De volgende dag gingen we voorrondes houden voor Idols, uit elke klas mocht één groepje ’s avonds bij Idols optreden. Die avond was de disco en mochten de groepjes om de buurt hun act laten zien. Eerst kwamen er drie klassen, toen was er weer disco en daarna kwamen de andere drie klassen. Klas Z1A heeft hiermee gewonnen, met een act van Hein, Sven en Bastiaan. De disco duurde tot half 10 want de volgende ochtend gingen we survivalen bij Breeland. We vertrokken ’s morgens om kwart voor acht bij de school.

Toen we er aan kwamen werd even uitgelegd wat we gingen doen. Er stonden twee tenten waar we ons konden omkleden. We vertrokken per klas en moesten lopend een route afleggen en door een maïsveld en over een touwbrug. Daarna ging je met een kano een kilometer over het water kanoën en vervolgens lopend terug. Het was een leuke survivaltocht, maar helaas was het niet heel mooi weer.

De introductieweek was echt leuk.

na een korte terugreis konden de kinderen hun ouders weer begroeten op de parkeerplaats in Groningen. We kunnen terugkijken op een succesvol kamp met een fantastische sfeer.

Door Hadiel Elkhier 1G

Dit jaar ben ik voor het eerst met het Zernike Montessori College op kamp geweest en ik vond

het best spannend. We kwamen na een korte reis aan en moesten onze tenten gaan opzetten. Dat was leuk. De eerste dag was leuk: we begonnen met het Montessorispel bij een web van touwen en we moesten er één voor één door zonder het touw aan te raken. Je moest met de hele klas samenwerken. Die middag gingen we nog meer spelletjes doen. Voor het eten hadden we tijd om te zwemmen en dat was tof. Daarna moesten

we gaan avondeten en dat was macaroni. Na het eten hadden we nog wat tijd voor onszelf en daarna begon de film. De tweede dag gingen we ontbijten daarna hadden we een voetbal clinic van SC Heerenveen. Dat was leuk. ’s Middags hadden we activiteiten die we zelf gekozen hadden en ik had voor snorkelen en frisbee gekozen.

Die avond hebben we nog een heel leuke disco gehad. De derde dag gingen we weer naar huis.

Introductiekamp jaar 1, Rummerinkhof Door Egbert Takens en Jasper Verkuijl

Van woensdag 26 augustus tot en met vrijdag 28 augustus zijn alle eerste klassen op introductiekamp geweest. In totaal ruim 150 brugklassers hebben samen met zo’n twintig begeleiders drie dagen gekampeerd op het terrein van camping Meerwijck aan het Zuidlaardermeer.

Alle bagage werd per huifkar vervoerd, de klassen fietsten vervolgens door een prachtig natuurgebied naar de camping.

Vorig jaar zijn we voor het eerst te gast geweest op deze camping en omdat de gastvrije eigenaars het ons erg naar de zin hebben gemaakt, zijn we dit jaar weer gegaan. We mochten beschikken over alle faciliteiten, zoals een grote recreatiezaal (waar een vette disco werd gehouden en waar we konden eten), een speeltuin, een overdekt zwembad en natuurlijk het bos en het strand.

Het eten was goed geregeld; aan de lopende band kon iedereen zijn ontbijt en lunch krijgen. ’s Avonds werd er Chinees eten en patat geserveerd.

De donderdag stond in het teken van samenwerkingsspelen en Schotse Highland Games. Eén avond werd door de begeleidende bovenbouwleerlingen gevuld met spelletjes, de andere avond was er een spetterende disco. Beide avonden werden gezellig rond het kampvuur afgesloten. Het was weer erg geslaagd en zeker voor herhaling vatbaar!

Introductiekamp jaar 1, Rummerinkhof Door Amber en Mina 1f

We gingen met zijn allen op de fiets naar het introductiekamp. Als eerste zetten de kinderen de tenten op. Daarna mochten ze iets voor zichzelf doen. We mochten onder andere zwemmen. ‘s Avonds kregen we heel lekker eten: patat! Chinees eten kregen we de dag daarna, dus het eten was zeker geslaagd!

We deden allemaal leuke dingen; zwemmen, disco en op het strand zitten. Het was wel grappig dat we bij de Highland Games die pakken aan moesten en we gingen ook heel veel spelletjes doen.

Alles was goed georganiseerd!

Nu houden we een interview met Diana uit 1D over wat ze van het kamp vond:Ik vond het introductiekamp wel leuk, de camping vond ik ook wel leuk. De kabelbaan vond ik wel leuk en het zwembad ook. Ik vond het wel interessant dat er een groot springkussen was. Wat ik niet leuk vond; dat we in tenten moesten slapen. En waarom? Omdat ik kamperen haat. De disco was vet leuk!

9

Brugklas Kamp Winsum 2009 Woensdag 26 augustus was het weer zover. Alweer voor de vijftiende keer konden de kersverse Atheneumplus leerlingen elkaar en de mentoren leren kennen voordat het echte leerwerk op school begon. Zoals gebruikelijk was het Groningse Winsum de plek waar dit alles plaatsvond. Met een dikke 100 kilometer fietsen en een kanotocht in het vooruitzicht, werden vol goede moed de tenten opgezet, de fietsen geprepareerd en de droge kleren klaargelegd. Selena van Abel beleefde de eerste dag als volgt: “Daarna gingen we op de fiets naar Aduarderzijl, er waren ook tweedeklassers die mee gingen.

Bij een sluis hebben we verschillende opdrachten gedaan in groepjes, met mini-laptops. Na de opdrachten zijn we doorgefietst naar Ezinge, waar we eerst bij een kerkje zijn geweest en daarna naar een museum. Hier ging het over een wierde, een paar kinderen uit het groepje konden informatie halen en de anderen moesten er dan een verslag van maken. Na terugkomst gingen we kanoën. Daarna hadden de begeleiders een soort buffet klaargemaakt van brood10

jes, beleg en groente.”

De dag erna was ‘de dag van de lange fietstocht’.

Van Winsum helemaal naar Lauwersoog! Wouter de Boer vond vooral het vroege opstaan zwaar: “Goedemorgen, wakker worden!! Wat!?!? Het is 6 uur ! Ja, ik kan er niks aan doen maar we moeten om 8 uur op de fiets zitten richting Lauwersoog.

Inderdaad dat is ver (60 km retour). Bij aankomst gingen we vissen in de zee en daarna zijn we gaan wadlopen. Als afsluiting zijn we gaan vissen in het Lauwersmeer. ’s Avonds hebben we gegeten, want de zeekraal vulde onze hongerige magen niet goed. En ’s avonds was er natuurlijk een bonte avond.”

Vrijdagochtend werd het kamp afgesloten met een bezoek aan museum Het Hoogeland in Warffum.

Daar mocht vooral de historische snoepwinkel zich verheugen op de belangstelling van de leerlingen.

De regen van ’s ochtends maakte snel plaats voor zon en zo konden de tenten droog weer mee terug naar huis. Als het kamp een voorbode is voor de komende jaren, belooft het veel goeds!

Kamp derde klas Door Stephanie Siersma en Harm Tiggelaar

De derde klas leerlingen van het Zernike Montessori Junior College hebben van 2 tot en met 4 september met elkaar en hun nieuwe klas kennis kunnen maken tijdens het inmiddels traditionele kamp in Gasselternijveen.

Na een lange, maar prachtige fietstocht van de Helperbrink door het Drentse land naar de Veenkolonieën, verdeelden de leerlingen zich over hun huisjes. Iedere leerling kreeg de beschikking over budget om inkopen te doen en het avondeten te bereiden. ’s Avonds konden de leerlingen op de dansvloer hun kunsten vertonen en hun energie kwijtraken. Dat sommigen zich hierbij hadden ingehouden bleek bij de surveillance ’s nachts. Gelukkig werden Arno en Harm T. bereid gevonden de volgende ochtend een bij deze overtreding passende extra activiteit te verzorgen.

Werkweek Tsjechië Door Nienke Lurvink

De werkweek in Tsjechië met klas vier van de afdeling Techniek beloofde een zonnige week te worden. De weersverwachting was optimaal. We hadden er allemaal zin in.

De heenreis verliep vlot. Ruim voor op schema tuften we over de Duitse Autobahn. Het slapen in een bus viel een aantal leerlingen tegen. Met kleine rode oogjes stapten ze om 9 uur uit de bus in Terezin, een dorp dat in de Tweede Wereldoorlog was gebruikt door de Duiters als concentratiekamp voor Joden. Zelfs de zon kon dit stadje niet echt een vrolijk aanzicht geven en de leerlingen waren dan ook onder de indruk van het geheel.

Gelukkig zat het weer mee, want na de korte nacht werd de tweede dag gevuld met allerlei survivalactiviteiten, zoals de stormbaan, kanoën en de evenwichtsbalk boven water.

Vooral bij de laatste was het zaak enige schroom te overwinnen. Dit bleek zelfs voor enkele begeleiders als Henk en Marcel mogelijk. Na een voedzame barbecue was de avond verder vrij te besteden. De laatste avond werd door de leerlingen goed besteed met allerlei activiteiten voor en na bedtijd.

Onder het genot van een zonnetje, werd de laatste ochtend besteed aan het inpakken van de tassen en het schoonmaken van de huisjes. De fietstocht terug was het laatste obstakel, maar dankzij het weer en de geweldige organisatie van het bagagevervoer door onder andere Henri en Jan H. verliep ook dit gesmeerd. We kunnen terugkijken op een geslaagd derdejaarskamp.

Na Terezin ging de reis verder naar Praag waar we incheckten in hotel LUNA. Een hotel dat volledig opgetrokken was uit beton en maar liefst dertien verdiepingen telde. En dertien verdiepingen is veel … als de lift niet goed werkt. Er konden slechts zes leerlingen tegelijk in de lift en dan deed hij er vijf minuten over om naar boven en weer helemaal naar beneden te komen.

Het zonnetje lachte ons nog steeds toe en Praag lag aan onze voeten, dus dat werd lopen, een rondleiding door het historische deel van Praag.

Op de tweede dag was een bezoek aan de Skoda-

11

fabriek gepland en na deze excursie was het de leerlingen vrij om Praag te bezoeken.

Dag drie: inpakken en wegwezen. Het uitchecken duurt zeker net zo lang als het inchecken, want wat naar boven gaat, moet ook weer naar beneden komen en de lift is er in twee dagen niet sneller op geworden. Als we dan eindelijk allemaal weer in de bus zitten, gaan we op weg naar het Reuzengebergte waar een actief programma voor ons klaar staat. In Pec pod Snesca kunnen de leerlingen rodelen, tokkelen en over een hindernisbaan gaan. Ze leven zich helemaal uit.

Daarna is rust geboden, want op de laatste dag

12

staat een behoorlijke klim op het programma.

Na het ontbijt vertrekt de groep naar de top van de Snesca, de hoogste berg van TsjechiÍ. De echte die-hards doen de hele klim naar de top en dan via twee andere bergen weer naar beneden, een wandeling van 30.000 stappen en ruim zeven uur wandelen. Na de pizza’s, die ook op de laatste wandelaars staan te wachten, is het tijd om naar huis te gaan. Maar niet voor er nog een laatste controle heeft plaats gevonden. Oogst: twee bibiguns, die niet ingevoerd mogen worden en dus terplekke onschadelijk gemaakt worden.

Leerlingen ontwerpen een prima parkeerplaats

Bij het technasiumvak ‘Onderzoek & Ontwerpen’ zijn de leerlingen wel gewend dat ze bij elk project werkzaam zijn voor een opdrachtgever ‘uit het echte leven’. Maar als de vestigingsdirecteur van de Rummerinkhof, Bob van den Berg, vraagt of je de nieuwe parkeerplaats zou willen ontwerpen, dan is er helemaal niets schools meer aan en heb je een authentieke opdracht binnengesleept. De vraag werd vorig schooljaar

voorgelegd aan de leerlingen van R3A; het beste ontwerp zou daadwerkelijk gerealiseerd worden! Jorrit Waslander en Rolf Daling, inmiddels bovenbouwleerlingen, hebben bewezen dat ze goede architecten en ontwerpers in spé zijn. De parkeerplaats is nu gerealiseerd en de uitvoering komt bijna exact overeen met hun ontwerp. Een resultaat om trots op te zijn!

13

Groningen, 20 september 2009 Betreft: Cultuur Marathon 2010

Beste collega’s, ouders/verzorgers en belangstellenden, Dit jaar is het de 11e keer dat we de CultuurMarathon organiseren.

Voor diegenen voor wie dit fenomeen nieuw is: de CultuurMarathon is een happening van vier dagen waarbij de leerlingen van de onderbouw getrakteerd worden op leuke workshops waarbij de nadruk ligt op cultuur en sport. De leerlingen maken voorafgaand zelf een keuze uit het grote aantal aangeboden workshops.

De CultuurMarathon van dit jaar zal plaatsvinden op 26, 27, 28 én 29 april 2010.

Onze feestelijke slotavond is op donderdag 29 april ’s avonds in de Kimme in Zuidlaren.

Zet deze datum nu alvast in je agenda!

Om ons aanbod te vernieuwen hebben we elk jaar weer nieuwe workshops nodig. Heb je een leuk idee of wil je zelf een culturele of sportieve workshop geven, meld je dan aan. In principe is (bijna) alles mogelijk, als het maar een activiteit is voor jongeren van 12 tot 15 jaar.

De procedure verloopt als volgt: 1. De workshopdocent levert teksten en gegevens aan, zie formulier op www.zernike.nl.

2. De teksten worden gebundeld in een boekje, waarmee leerlingen keuzes kunnen maken.

3. De keuzes van leerlingen worden verzameld en geteld. Op basis van de inschrijvingen wordt besloten of een workshop doorgaat 4. Wij nemen contact met de workshopdocent op: of de workshop wel of niet door kan gaan.

Lijkt het je leuk om zelf een workshop te geven? Vul dan het workshopformulier in inclusief een leuke, wervende tekst voor je workshop. Heb je al eerder een workshop gegeven tijdens de CultuurMarathon vul dan ook dit jaar het formulier helemaal in. Je vindt het formulier op de site van het Zernike, www.zernike.nl.

Stuur het formulier: • per post: Ingeborg Abrahamse, Postbus 149, 9750 AC Haren • of in mijn postbakje • of per mail: iabrahamse@zernike.nl

We vragen u dringend het formulier vóór 13 november te mailen!

Wij hopen dat we op de medewerking van een ieder kunnen rekenen en vertrouwen erop dat deze week weer een succes wordt!

Met vriendelijke groet namens de CultuurMarathon Commissie, Ingeborg Abrahamse Van Iddekingeweg: Juan Cushcagua Harm Jan Zondag: Han Crombach, Boukje Dijk Rummerinkhof: Kirsten Holwerda, Marije Oosterbaan Helperbrink: Herminda Vleems Zuidlaren: Jannemiek de Bruin Westerse Drift: Ingeborg Abrahamse, Sjoerd Bosgra De mailadressen vindt u in het Zernike boekje.

14

14

Hoe voelt dat nou, gepensioneerd zijn, is de vraag die mij de laatste tijd het meest wordt gesteld. Nou, ten eerste voel je je opeens een stuk ouder. Eerder leefde je gewoon, maar na al die berichten van pensioenfondsen (in mijn geval zeven), ben je je plotseling bewust van je leeftijd. Dat is in eerste instantie negatief: je bent nu echt wel over the hill, zoals dat heet. Je weet dat de fysieke ongemakken onherroepelijk naderbij komen, hoe hard je ’s zaterdags ook over het voetbalveld rent.

Het voelt ook positief: dit heb je toch maar gehaald, de troost bij iedere verjaardag als je ouder wordt. Verder ben ik blij dat ik een beetje doorwerk, ik word namelijk gelukkig van mijn werk. Ook heb ik ontdekt dat, wanneer je als leraar steeds maar ‘output’ pleegt, je een onweerstaanbare drang naar ook eens

COLUMN

Pensioen

weer ‘input’ krijgt. Je wil wel eens weer wat (nieuws) leren. Zo heb ik al een handvol boeken achter elkaar gelezen en ren me rot naar toneel, muziek en lezingen.

Hoe moet dat met die arme collega’s van mij, die al tientallen jaren hier niet aan toe komen, omdat ze voltijd werken, denk ik dan. Ik heb maar ruim acht jaar op school gewerkt, nota bene in deeltijd! Pleidooi voor een tijdje ‘bijtanken’ in de CAO, dus. Geldt trouwens ook voor de zogenaamde zware beroepen, ook het lichaam moet bijkomen. Zou wel eens flink kunnen schelen in allerlei zorgkosten.

Wanneer ik dit schrijf, ligt half politiek Nederland vechtend over de vloer omtrent de AOW-leeftijd. Volgens mij kan men zich beter druk maken over de kwaliteit van de arbeid.

Indien mensen gelukkig worden van hun werk, willen ze heus wel langer werken. Al of niet in deeltijd.

15

Wie ben ik?

Met ingang van dit schooljaar ben ik, Binne Zijlstra, gestart als docent biologie en wiskunde op het Junior College aan de Rummerinkhof. In 2000 ben ik afgestudeerd aan de lerarenopleiding in Leeuwarden. Direct na mijn opleiding ben ik gaan werken op De Wilgenborgh (school voor voortgezet speciaal onderwijs) in Groningen. Na daar ruim acht jaar gewerkt te hebben vond ik het tijd om eens ergens anders te kijken. Vorig jaar heb ik dan ook gewerkt als teamleider in een opvang voor kinderen en jongeren met psychiatrische problematiek in Almere. Na een heel enerverend, dankbaar en leuk jaar kwam ik toch tot de conclusie dat onderwijs in je bloed gaat zitten en er maar moeilijk uit te krijgen is!

Eerste indruk van het Zernike College?

Inmiddels zitten mijn ‘witte broodsweken’ op het Zernike er al weer op! Mijn eerste indruk is een heel positieve. De Rummerinkhof is een kleine en veilige leeromgeving waar leerlingen gezien worden en mede hierdoor voel ik me thuis. Het contact met de leerlingen en collega’s ervaar ik als zeer plezierig. Vanuit mijn ervaring hoop ik een bijdrage te leveren aan het verbeteren van de structuur voor leerlingen die daar meer behoefte aan hebben.

Leerlingen krijgen twee nieuwe zolderlokalen De basisberoepsklassen op de Helperbrink hebben aan het begin van dit schooljaar twee nieuwe zolderlokalen in gebruik genomen. De lokalen zijn mooi opgeknapt en met de aanschaf van nieuw meubilair en computers zijn de lokalen compleet.

In de zolderlokalen wordt aan kleine groepjes leerlingen lesgegeven op hun eigen niveau. De kinderen kunnen met onderwijsassistente Marina of met medewerkers van het zorgteam nu extra ondersteuning krijgen in hun eigen gezellige en rustige lokalen waar ze zich prettig voelen. Ook heeft de eerste basisberoepsgerichte klas een eigen klaslokaal gekregen.

De leerlingen van 1H volgen bijna alle lessen in dit lokaal en hoeven niet elke les van lokaal 16

te wisselen. Dit geeft meer rust en het heeft ook wel wat, vinden de leerlingen: “Wij kunnen lekker blijven zitten, de docenten komen naar ons toe!”.

Antibacteriële zeep tegen Virussen?

Door Peter Tolsma, docent biologie.

Ik heb er zin in. Vandaag gaan we onderzoeken welke plek op school zich het vieste mag noemen.

En dat zegt wel iets, want de Westerse Drift is niet moeders mooiste. De havo 4 klas is gretig en wil wel eens weten waar de meeste bacteriën groeien.

Ik kan ze nog net in bedwang houden en snel uitleggen: hoe je nu eigenlijk bacteriën op kunt kweken zodat je ook daadwerkelijk kan zien waar de meeste bacteriën groeien.

Om het nog een beetje spannender te maken gaan we ook onderzoeken welke zeep bacteriën om zeep helpt. Overal zie je nu de antibacteriële zeep staan. Peperduur, maar werkt dat eigenlijk wel en waarom staat er eigenlijk op antibacterieel terwijl het tegen virussen moet helpen. Ik heb geleerd dat een virus geen bacterie is. Ik vraag Robert of hij proefkonijn wil spelen. Hij wil wel en moet van mij eerst zonder handen te wassen een voedingsplaatje bemonsteren, daarna doet hij het nog een keer met water, hierna gewone zeep en tot slot de antibacteriële zeep.

Nu gaan de klaslokaaldeuren open en gaan de leerlingen de school bemonsteren, de meeste gaan op zoek in de toiletten of op de toetsenborden van de computers of ze bacteriën kunnen spotten. Best snel komen ze terug en hebben de n het lokaal proefjes keurig uitgevoerd. Achter in staat een droogstoof, deze mag zich ontfermen over de voedingsplaatjes. We kweken de bacteriën twee dagen onder een tropische temperatuur van dertig graden. Ze delen ongeveer elk half uur, dus al na twee dagen heb je een behoorlijke kolonie te pakken en deze is ook zichtbaar.

De leerlingen kunnen nu tellen waar de meeste bacteriën zich ophouden.

De uitslag van mijn experiment of antibacteriële zeep goed werkt, was niet erg veelbelovend. Het maakte niet uit of je nu je handen waste, zeep gebruikte, water gebruikt, overal vonden we bacteriën.

Een les later gingen we wangslijmvliescellen bekijken onder de microscoop, erg leuk je eigen cellen bekijken. Ik vroeg ze nog of ze ook het Mexicaanse griepvirus konden zien. De hele klas ging verwoedt kijken wie besmet was met het virus. Gelukkig hebben ze hem niet gevonden.

Wist u dat… school een nieuwe mailserver gebruikt en we 10 GB (= héél veel) opslag hebben?

• de(http://outlook.com) inlognaam@zernike.nl wachtwoord een digitale helpdesk heeft met handleidingen (o.a. nieuwe mail),aanbiedingen en • deICTschool nieuws? http://helpdesk.zernike.nl

• we op alle gebouwen nieuwe (kleuren)printers en kopieermachines gekregen hebben?

• alle gebouwen nu duidelijk te herkennen zijn aan de drie nieuwe vlaggen voor de hoofdingang? van de excursie van TL4 naar Polen te zien zijn op www.coolshots.nl; link foto’s en • dedanfoto’s excursie Van Iddekinge 2009. redactielid Harrie Hadders op 45-jarige leeftijd nog keeper is in Tynaarlo 1 (voetbal) en • ons op een zondag in september maar liefst elf van de andere spelers die met zijn team meededen in de klas heeft gehad? NB. Ook een jongen uit TL 4, die hij op dit moment nog steeds lesgeeft.

• de XXLband weer een daverend succes was op Noorderzon?

Olthof uit A3plus een boek heeft geschreven over Sluwe Dieren, naar aanleiding van een • Loes opdracht over ‘dieren in de literatuur’ bij het vak Nederlands?

17

Oosterbaan’s bijbaan: (docent engels Rummerikhof)

Hoera voor de horeca!

Als je de Engelse taal prachtig vindt en de kans krijgt om op je achttiende op werkvakantie naar Ierland te gaan, dan zeg je geen “No thanks”. Het overkwam Marije Oosterbaan, docent Engels op de Rummerinkhof, in de zomer van 2001. Haar oom werkte als kok in het pittoreske Borrisokane en daar kon de plaatselijke pub als ‘waitress’ wel een gezellige Nederlandse “ik ben wel van de biertjes” meid gebruiken. Tot de officiële sluitingstijd hard werken, maar als de gordijnen van de Ierse tweede huiskamer dichtgingen, kreeg Marije ruimschoots de tijd om tussen jong en oud Guinness te leren drinken. Na de zomer kwamen haar ervaringen goed van pas; als studente werd Marije lid van roeivereniging Gyas. Al snel kwam ze in de (bar)commissie terecht en kreeg ze naamsbekendheid als enthousiast barkeepster, als creatief verkleedpartijganger en als gedreven organisator. Op het Zernike vallen Marije’s organisatiekwaliteiten en creativiteit -originele lesinhoud!- ook op en wat de personeelsfeestjes betreft: “Let’s put the rum in the Rummerinkhof!”

De bijbaan van Klaas Pen (vestigingsdirecteur Westerse Drift) Als bijbaantje heb ik een aantal jaren tijdens de zomervakanties in de Rivella-fabriek gewerkt. Wat ik daar deed was de hele dag pallets lossnijden en dan de kratjes met lege flessen op de band plaatsen in lijn twee. Ik vond het leuk werk, waar wel het één en ander te ontdekken viel. Helemaal aan het eind van die band stonden dan weer enkele zware jongens die de gevulde flessen in de kratjes weer van de band afhaalden. Dat waren stoere jongens met oorringetjes die ergens uit het noorden van Friesland kwamen en speciaal met een busje werden opgehaald. De vakantiewerkers en de vaste jongens keken daar met enig gezag tegen aan. Aan oorringetjes waren wij van de Rivella in Wolvega toen nog niet toe, Rivella werd 18

pas na vertrek uit mijn geboorteplaats een tikje vreemd. We maakten overigens niet alleen Rivella: de Rivella-fabriek deed bijvoorbeeld de frisdrank van de SRV erbij (Voor de jongere generatie: Dit was een rijdende supermarktwagen die op gezette tijden door de wijken reed.) en ik ontdekte dat de cassis van de SRV toch echt de lekkerste was!

Ik deed het blijkbaar goed, want op een gegeven moment, toen ik daar al een paar jaar werkte, kreeg ik promotie en mocht ik naar de geheimzinnige afdeling ‘Vreemde flessen’. Ik had me al een tijd afgevraagd wat dat zou moeten zijn, maar nu kwam ik er achter. Onder leiding van de vaste arbeider Homme Heida (prachtige naam, die moet erin) verhuisde ik dus naar een andere hoek van d fabriek. En wat blijkt: er kwamen ook ‘vreemde’ de flessen van andere fabrieken - Coca Cola, Fanta, R Raak etc. - binnen die gesorteerd moesten word den.

Het kon kennelijk uit om die weer naar de a andere fabrieken terug te sturen. Op een gegeven m moment was er een actie, waarbij je met drie H Hero-wikkels en een goede slagzin een tienertoer k winnen (in de jaren zeventig nog acht dagen kon a achter elkaar vrij reizen in de trein!). Al snel had i behoorlijk wat wikkels en verzond ik een aantal ik s slagzinnen ten faveure van deze concurrent. Aan h eind van mijn vakantiewerkperiode ontving ik het e schrijven van de Herofabriek waarin ze meldeen d dat deze vaste Heroklant een dubbele tienerden t toer had gewonnen. Met dank aan Homme Heida en zijn vreemde flessen.

De bijbaan van...

Toine Smolders (teamleider HAVO/VMBO in Zuidlaren) Van Toine kunnen we zeggen dat hij op vele plaatsen inzetbaar is. Tijdens zijn studie in Leiden was dat al niet anders. We weten niet precies hoe lang hij gestudeerd heeft, maar aan het aantal baantjes te zien, heeft het nogal even geduurd.

Toine is begonnen bij een tulpenbedrijf. Hij mocht daar de tulpen rechtleggen èn op lengte.

Daarna was hij ervoor verantwoordelijk dat de koekjes goed in een blik gedaan werden. Toen ook dat begon te vervelen, zocht hij z’n heil in een conservenfabriek. Sinds die tijd eet hij selectief.

Toen trok het schoonmaakbedrijf en maakte hij namens een schoonmaakbedrijf het bureau van Maarten ’t Hart schoon.

Tot slot heeft Toine er nog een blauwe maandag voor gezorgd dat we onze post op tijd kregen.

Een week Polen met TL 4. ,,Meneer, kan ik hier ook pinnen? Meneer, hoe moet dat? Meneer, komen er euro’s uit of Pools geld?” Een week vragen beantwoorden, een week bijna in de zorg. Veel regelen, want oei, wat zijn sommigen afhankelijk. Hoe bestel ik een bord patat, hoe vraag ik waar de wc is, waarom ben ik vanochtend niet gewekt, kunt u de chauffeur bellen, mijn tas ligt nog in de bus. Leerlingen in een verzorgingsstaat, alles is en moet piekfijn geregeld worden.

Het is 1980. Harrie gaat met vijf andere jongens op vakantie. Op de fiets naar Alpe d’Huez. Zelf de route uitstippelen, zelf alles regelen, uitzoeken en natuurlijk zelf koken.

Na twee campings besloten wij om maar bij de boer te gaan staan. Gewoon op afstappen, vragen en vaak kwam het goed. Slapen in de hooiberg, tanden poetsen in de dorpsfontein, soms mee aan tafel bij de boerenfamilie.

Steeds weer een verrassing, eten wat de pot schaftte.

Veel lol, vaak ging het goed, soms wat minder. Zoals bij de eerste boer. Voordat we weer vertrokken werden we even bij monsieur binnengeroepen. Zelfgemaakte schnaps, of we een glaasje wilden proeven. “Tuurlijk”, zeiden we en nadat de vraag of het lekker was door ons bevestigend was beantwoord, kregen we

COLUMN

Excursie als ontdekkingsreis

prompt nog eentje voorgeschoteld. En nog ééntje. Sterk spul, die schnaps en bijna achterstevoren op de fiets gingen we slingerend verder naar het zuiden. Weinig opgeschoten die dag.

We fietsten van de ene verrassing naar de andere. Slapen in een koestal of bij een boer in huis. Pech? Dan midden op de weg staan.

Wiel in de hand, duidelijk omhoog en je kreeg steevast een lift naar de fietsenmaker. Zelfs een keer in een politiebusje en daarna bijna (vrijwillig!) geslapen op het bureau. Lachen!

Alles zelf regelen, vrijwel niets gepland. Avontuur met hoofdletters.

De school als ontdekkingsreis. Hier kunnen de excursies bijgeplaatst worden. De leerlingen ontdekken heel veel (s’nachts..), maar ook hoe je jezelf moet redden. En dat is voor veel jongeren lastig en nieuw, want ja, alles is tegenwoordig geregeld. All in, heet dat, van wieg tot graf, alles moet klaar staan en in orde zijn. Maar oh wee als het niet zo is…

Want eerlijk gezegd, daar wilde ik eigenlijk mijn column over doen. De gemiddelde leerling gaat er vanuit dat alles goed gaat, alles leuk is en geregeld is. Is logisch, vinden ze.

En omdat het logisch is, is het ook logisch dat er geen dank je wel volgt… Dus geen reacties op de week. Oh ja, toch wel. Bij een enkeling liep het niet zoals verwacht… En ja, dat hoor je na afloop direct. Want klagen, daar zijn we goed in. Of hoor ik in mijzelf nu een klager…?

19

blad

voor ou ders