8 minute read
Week van de groeilamp zet opvoeding in de kijker
HUIS VAN HET KIND BERLARE
Advertisement
Opvoeden, help?!
Week van de Groeilamp zet opvoeding in schijnwerpers
De Week van de Opvoeding krijgt dit jaar een nieuw jasje. Van 16 tot 23 mei staan opvoeding en ouderschap extra in de kijker. Want groot worden, dat gaat niet vanzelf. Ouders, grootouders en andere opvoeders zorgen er elke dag voor dat kinderen opgroeien in een warme en positieve leefomgeving. Tijdens de ‘Week van de Groeilamp’ zetten we hen graag in de spotlights.
Het gekende Afrikaanse spreekwoord ‘it takes a village to raise a child’ spreekt boekdelen: opvoeden doe je niet alleen. Ouders laten zich waar mogelijk omringen door grootouders, familie, leerkrachten, opvangbegeleiding... Het voorbije jaar werd dat spreekwoordelijke dorp sterk ingekrompen. In coronatijden kunnen kinderen immers niet zomaar bij grootouders of andere familieleden terecht.
Absoluut geen evidente evenwichtsoefening als ouder. Daarom zetten we de plaatsen waar je je licht kan opsteken als je het even niet meer weet, graag in de kijker. Want ook dat is opvoeden: er is geen licht zonder schaduw. En dat is helemaal oké.
Benieuwd wat er op het programma staat? Hou de Facebookpagina en website van Huis van het Kind Berlare in de gaten!
Eerste Hulp Bij Opvoedingsvragen
Uit de enquête die Huis van het Kind Berlare afgelopen najaar afnam, bleek dat heel wat ouders nood hebben aan opvoedingsondersteuning in eigen gemeente. Bij Huis van het Kind Berlare ben je hiervoor aan het juiste adres. Je kan er terecht met al jouw opvoedingsvragen. De medewerkers verwijzen je met jouw specifieke vraag door naar de juiste partnerorganisatie zodat je vlot een passend antwoord krijgt:
Kind & Gezin. Op de website van de organisatie vind je een heel uitgebreide waaier aan info en je kan er ook telefonisch terecht. Voor een fysiek bezoek aan het consultatiebureau (Molendreef 19) maak je eerst een afspraak. Meer info op www.kindengezin.be, 078 150 100 en dender@kindengezin.be.
- Gezinnen met kinderen vanaf 3 jaar kunnen hier terecht: l Je kind opvoeden gaat niet vanzelf. De perfecte opvoeding bestaat immers niet. Als je het even niet meer weet, kan je bellen, chatten of mailen met
De Opvoedingslijn: www.opvoedingslijn.be, 078 15 00 10 of opvoedingslijn@groeimee.be. l Centra voor Leerlingenbegeleiding (CLB) zijn gespecialiseerd in de opvoeding en ontwikkeling van jouw kind op school. In Berlare werken we samen met drie CLB’s. Via de school van jouw kind verneem je waar je terechtkan. l Centra voor Algemeen Welzijnswerk (CAW) staan open voor vragen en problemen die te maken hebben met welzijn (gezondheid, relaties, geldzaken, wonen, vrije tijd…) Je kan rekenen op absolute discretie van de hulpverleners. Het dichtstbijzijnde CAW is in Dendermonde: onthaal.dendermonde@cawoostvlaanderen.be of 0800 13 500. l Op www.groeimee.be vind je nog meer opvoedingsinfo in dossiers en filmpjes. Hier vind je ook antwoorden op veelgestelde vragen en een algemeen overzicht van organisaties waar je terechtkan met je opvoedingsvragen.
RUBA GORGS
42 jaar Mama van tweeling Gorg en Jonell (14) Vrijwilliger in basisschool Sint-Jozef
“In 2017 kwam ons gezin in Berlare aan, nadat we op de vlucht moesten voor de oorlog in Syrië. Ook mijn job als leerkracht – die ik al 19 jaar uitoefende – moest ik achterlaten. Op dit moment volg ik Nederlandse lessen (niveau 8) en ben ik als vrijwilliger aan de slag in basisschool Sint-Jozef in Overmere. Mijn taak is om de leerkrachten te ondersteunen waar nodig. Stiekem droom ik ervan om dit ooit als job te doen. In Zweden is dit bijvoorbeeld een veelvoorkomend beroep, maar in België helaas nog niet. Zelf leerkracht worden, voelt voorlopig nog als een onmogelijke droom. De combinatie studeren aan de hogeschool en kinderen opvoeden, is nu eenmaal niet eenvoudig.
Als mama van twee (tiener)kinderen is opvoeden niet altijd evident. Bijvoorbeeld door sociale media of invloed van vrienden waar je niet altijd vat op hebt. Toch vind ik het belangrijk om zelf altijd het goede voorbeeld te geven. Vriendelijk en beleefd zijn, vind ik zelf bijvoorbeeld héél belangrijk. Daarnaast druk ik mijn kinderen ook op het hart om goed te studeren omdat ze op die manier een mooie toekomst kunnen opbouwen. Daarnaast hebben mijn man en ik heel veel respect voor elkaar, en dat geven we ook door aan onze zoon en dochter.
Het grootste verschil tussen Syrië en België? Kinderen krijgen hier héél wat meer. Speelgoed, maar zeker ook vrijheid! Voor de rest denk ik dat heel veel afhangt van de manier waarop je je kinderen opvoedt, in welk land je ook woont.”
Nog enkele tips van Ruba voor jonge ouders: - Luister naar je kinderen. - Geef hen advies, maar ook voldoende tijd. - Blijf dichtbij, maar laat hen ook eens los. - Geef niet zomaar alles wat ze willen. - Blijf rustig en positief. Er duiken sowieso wel eens problemen op, het is vooral van belang hoe je ermee omgaat. Los problemen zoveel mogelijk samen op.
ELLEN SERGEANT
40 jaar Mama van Merijn (15), Fenne (8) en Sterre (5) Mamacoach/doula
“Wij zijn een nieuw samengesteld gezin, waardoor er een vrij groot leeftijdsverschil is tussen onze kinderen. Best pittig soms. Om ervoor te zorgen dat ze zich alle drie op een fijne manier kunnen bezighouden - van tiener tot kleuter – moeten we soms inventief zijn! Maar om het met een cliché te zeggen: die onvoorwaardelijke liefde van de kinderen, daarvoor doe je het.
Ik ben iemand die opvoedt vanuit mijn buikgevoel. Rondom mij merk ik dat heel wat ouders moeite hebben om al die verschillende meningen en adviezen waarmee je als ouder om de oren geslaan wordt, naast zich neer te leggen. Het maakt hen vaak heel onzeker. Dat gevoel heb ik gelukkig niet. Ik geef dan ook de tip – zowel privé als vanuit mijn job als mamacoach/doula – dat je vooral je eigen gevoel moet volgen. Ook al is dat niet altijd makkelijk.
Durf ook te vertragen! Neem tijd voor je kinderen en luister naar elkaar. Durf elkaar in de ogen te kijken. En vooral: blijf ademen. Trek je gerust even terug op het toilet als je voelt dat het even niet gaat, en probeer opnieuw bewust te ademen. De coronacrisis is daar erg dubbel in. Aan de ene kant voel je als ouder de onzekerheid, zeker voor oudere kinderen. Zal het lukken om vanop afstand alles onder de knie te krijgen? En wat brengt de toekomst? Tegelijkertijd is er ook meer ruimte om rust in te bouwen in je gezin. Om de ratrace even achter te laten.
Tot slot geef ik ook graag mee aan ouders dat je niet voor iemand kan zorgen als je zelf niet goed in je vel zit. Durf hulp vragen als het nodig is. De zwangerschapstijd en de postnatale periode wordt nog te vaak gezien als ‘roze wolk’. Terwijl dat zeker niet altijd zo is.”
BOB RINGOET
36 jaar Papa van Marthe (2,5) en Lauren (10 maanden) Psychiatrisch verpleegkundige en bewust deeltijds aan de slag
“Als ik het ouderschap – hoe ik het op dit moment ervaar – mag omschrijven, doe ik het graag met volgende woorden: verrijkend, boeiend en vermoeiend! Opvoeden voelt een beetje als de opstart van een geheel nieuwe procedure, iets dat je van tevoren helemaal niet kende. Gelukkig kunnen wij dit binnen ons gezin met twee delen. Ik heb enorm veel respect voor mensen die het alleen doen, dat moet een ongelooflijk zware uitdaging zijn.
Ik koos er bij de geboorte van onze eerste dochter heel bewust voor om 4/5de te gaan werken. Voor mij voelt het als een enorme meerwaarde. De momenten die ik nu met mijn kinderen heb, die komen niet meer terug. Het voelt een beetje als ‘extra tijd’: tijd die ik niet zou hebben als ik voltijds zou werken. Voor mij is het de ideale balans om ouderschap en werk te combineren.
Ik besef wel dat niet iedereen zich geroepen voelt om deeltijds aan de slag te gaan, vooral bij papa’s is het niet zo ingeburgerd. Maar dat zorgende ligt mij echt. Ik werk als psychiatrisch verpleegkundige en binnen die sector is het een heel evidente keuze die ook ten volle ondersteund wordt. Uiteraard wordt er in de vriendenkring wel eens een mopje over gemaakt, maar dat laat ik helemaal niet aan mijn hart komen. Het zorgt ervoor dat mijn leven in evenwicht is. Er is ruimte om te werken, tijd voor mijn gezin én ook voldoende tijd voor mezelf. Een ideale balans dus.
Volg als jonge ouder vooral je buikgevoel en durf bepaalde adviezen of regeltjes gewoon naast je neer te leggen. Als ’s nachts een van onze dochters huilt, dan laten we haar niet liggen tot ze vanzelf weer in slaap valt. Ik zie dit niet als ‘verwennen’. Ik ken ook geen enkele tiener die nog tussen zijn ouders slaapt of die elke nacht in slaap wordt gewiegd… Dus ik heb er wel vertrouwen in.”
Ongebruikte luiers over? Schenk ze aan de ‘luierbank’!
Wist je dat een baby op één jaar tijd meer dan 2.500 luiers nodig heeft? De aankoop van luiers voor baby’s en jonge kinderen neemt een stevige hap uit het gezinsbudget. Om kwetsbare gezinnen hierin bij te staan, zullen er vanaf 1 mei op verschillende plaatsen in de gemeente inzamelboxen staan om luieroverschotten te verzamelen. Die worden vervolgens verdeeld aan gezinnen die er nood aan hebben.
Heb je thuis nog ongebruikte luiers omdat jouw kind gegroeid is of zindelijk is geworden? Op alle scholen in de gemeente vind je vanaf 1 mei een inzamelbox en ook verschillende armoedeorganisaties zamelen mee in. Zo kan je terecht bij Truilrekje, het Sint-Martinusfonds en Keramit om luiers af te geven. Ook in het Huis van het Kind zal er een box te vinden zijn.
Na de inzameling gaan vrijwilligers aan de slag om ze op te pikken en te sorteren. Zo kunnen kwetsbare gezinnen die in aanmerking komen één keer per maand een gratis pakket oppikken bij de sociale kruidenier Slaatje Praatje of Huis van het Kind. Kwetsbare gezinnen worden doorverwezen door het Sociaal Huis, Kind & Gezin of de verschillende armoedeorganisaties.
De luierbank is een initiatief van Huis van het Kind Berlare.