>> Όμορφος νότος:
"οδός απώλειας"
>> Παιδεία: O χαμένος ορίζοντας" της Σώτης Τριανταφύλλου
>> Canuto Kallan:
ένας δημιουργός μας εύχεται "Love, Hope, Faith and Wisdom"
22 . 01 . 2014
"In Love With Fashion" Ο Ιανουάριος μοιάζει με βρέφος. Κουβαλάει όλες τις παραξενιές ενός πλάσματος που μόλις έρχεται στην ζωή και εμείς είμαστε αμήχανοι μπροστά του, καθώς υποδέχεται μια ολόκληρη νέα χρονιά. Στην 4η έκδοση του Splash Calendar 2014 ο Ιανουάριος μεταμορφώνεται σε μια έκρηξη χρωμάτων και γίνεται της μόδας. Είναι που η τέχνη αγκαλιάζει αυτόν τον νεογέννητο μήνα και τον ντύνει με χρώματα για χάρη του ημερολογίου. Η ιδέα ανήκει στον Άραβα φωτογράφο Tejal Patni από το Ντουμπάι και πράγματι αποτελεί χάρμα οφθαλμών. Με την ίδια διάθεση της πολυχρωμίας αποφασίσαμε να χρωματίσουμε σημειολογικά και το εξώφυλλό μας, το πρώτο του χρόνου τούτου. Πρόκειται για το χαρακτικό του Ελληνοδανού ζωγράφου Κανούτο Κάλλαν, με τον τίτλο “Love, Hope, Faith and Wisdom”. Βλέποντάς το, το ξεχωρίσαμε αμέσως, καθώς μας έκανε εντύπωση πως 4 πρόσωπα, το ένα δίπλα στο άλλο, με έντονες πινελιές φτιαγμένα, φέρουν το καθένα ένα από τα πιο δυνατά στη σημειολογία, γυναικεία ονόματα. Ονόματα που γίνονται έννοιες. Έννοιες που γίνονται ιδέες. Ιδέες που μακάρι για όλο τον κόσμο να γίνουν πραγματικότητα. Σίγουρα ξέρουμε πως το κόκκινο είναι της Αγάπης, για τα υπόλοιπα όμως...καθένας από μας έδωσε κι άλλο χρώμα!
Μαρίνα Τσαματσούλη
12 >> ΟΙ ΝΤΟΠΙΟΙ // Τα μυστικά του σέφ Στάθη Κόκκαλη >>>>>>>>>>> 22 >> ON THE ROAD // ΠΑΤΡΑ >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> 26 >>Woman to Woman // Άρτεμις Καρνέζη & Ελισάβετ Γεωργιάδη>>>
Μηνιαία free press στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας // Τεύχος 22.01.2014 // ISSN: 2241 - 3073
Η ταυτότητα του in fact
Eκδότρια / Αρχισυντάκτρια: Mαρίνα Tσαματσούλη martsama@gmail.com Σύμβουλος έκδοσης / Καλλιτεχνική διεύθυνση: Νικόλας Μάξιμος Σχεδιασμός εντύπου / δημιουργικό: Imagine Design Arts Συντάκτες: Φοίβος Αντωνίου, Ίνα Καραγεώργου, Νίκη Νταϊρατζή, Κώστας Σμαραγδής, Γιώργος Χρυσικός Διόρθωση κειμένων: Γιώργος Χρυσικός Συνεργάτες: Ήρα Σινιγάλια, Σώτη Τριανταφύλλου, Μανίνα Ζουμπουλάκη, Χριστίνα Μήτρεντσε, Δημοσθένης Δαββέτας, Κανούτο Καλλάν, Λιάνα Ζωζά, Ελένη Θανοπούλου, Ευφροσύνη Αγγελοπούλου, Παναγιώτης Χριστόπουλος, Φοίβος Αντωνίου, Βασίλης Μαράντος, Μαρία Ανδρεάδου, Γιώτα Τζότζολη, Ελένη Βαλτινού, Πέτρος Παναγιωτίδης, Κωνσταντίνος Μπιλιάνης, Γόβα
Φιλέτο, Pnig hRO, Άννα Βασιλική Παπαδιονυσίου, Ian Wicker, Ξενοφώντας Παπαευθυμίου, Βίκη Τηλιγάδα {μεταφράσεις} Νομική Σύμβουλος: Αντωνία Βαρελά Λογιστήριο: Θεόφιλος Ζησιμόπουλος Εκτύπωση: Λ. τσάντζαλος www.tsantzalos.gr in fact Θέρμου 37, 30300 Ναύπακτος τ: 26340 28143 e-mail: infactfreepress@gmail.com
Σημεία διανομής ΝΑΥΠΑΚΤΟΣ Bar 2 , Λιμάνι (stand) * Barbarossa Φορμίωνος 10 * Black Cotton, Φορμίωνος 13 * Taste, Λιμάνι Smart bar, Νότη Μπότσαρη 22 * Coffee Island, Τζαβέλλα 44 * Paso Latino, Τζαβέλλα 90 * Πυξίδα, Γρίμποβο * hotel Nafpaktos,Γρίμποβο * Βιβλιοθήκη Ναυπάκτου ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ Μουσείο “ΔΙΕΞΟΔΟΣ”, Ραζηκότσικα * Καφενείο “Μαλαβέτας”, Λόρδου Βύρωνα 25 * Avant Garde, Ραζηκότσικα 15 ΠΑΤΡΑ Πάρωδος, πάροδος Δρακοπούλου * θέατρο Λιθογραφείον, Μαιζώνος 172β * Salumeria, Πανταννάσης * Το όνομα του Ρόδου, Μαιζώνος 123 * γκαλερί Cube, Μιαούλη 39 * Χασομέρι, Κάστρο * Bodegas, Ρήγα Φεραίου, * θέατρο Act, σκάλες Γεροκωστοπούλου * Pas Mal, μαρίνα Πάτρας * Si doux, Πατρέως 13 * Philosophy The Artistic Cafe, Παντανάσσης 9 * Tag, Αγίου Ανδρέου 127& Παντανάσσης * Μικρός Πρίγκηπας, Ρήγα Φεραίου 148 *θέατρο Απόλλων, πλατεία Γεωργίου
ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΟΪΟΝ ΑΓΡΙΝΙΟ Φουαγιέ cafe, Ηλία Ηλιού 7 * Maison cafe, Χαριλάου Τρικούπη 18-20 * Δίπορτο, Σταίκου Δημ. 2 * Marpessa hotel – cafe, Παπαστράτου 76
AΠΑΓΟΡEYTΑΙ η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση ή διασκευή απόδοση του περιεχομένου της εφημερίδας με οποιονδήποτε τρόπο,μηχανικό ηλεκτρονικό, φωτοτυπικό, ηχογράφησηςή άλλο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη. Νόμος 2121/1993 και κανόνες διεθνούς δικαίου που ισχύουν στην ελλάδα.
in fact / KOINΩΝΙΑ / Όμορφος Νότος
Οδός απώλειας
φωτό © Giacomo Favilla
κείμενο+ΗΡΑ ΣΙΝΙΓΑΛΙΑ
Πρόσφατα μίλησα με ένα νεαρό ταλαντούχο σκηνοθέτη ετών 23. Έρρεαν τα λόγια και φτάσαμε στις ταινίες του οι οποίες ανοίγουν το θέμα της απώλειας, ως έσχατης έννοιας που ενώπιόν της τίθεται το ερώτημα "και τώρα, τι;" Οι ειδικοί προσπαθώντας να χαρτογραφήσουν αυτό το ερώτημα προίκισαν την απώλεια με πέντε στάδια: την άρνηση -δεν μπορεί να συμβαίνει σε εμένα αυτό. Το θυμό: έφυγες τώρα που σε χρειαζόμουν περισσότερο. Τη διαπραγμάτευση: αν έμενες, θα ήμουν καλό παιδί. Τη θλίψη: δεν θέλω να δω κανένα ούτε να βγω. Και την αποδοχή: έφυγες, αλλά θα συνεχίσω να ζω με τη σοφία σου. Αυτά είναι τα πέντε στάδια της απώλειας και οι ειδικοί λένε επίσης ότι δεν είναι απαραίτητο να τα βιώσουμε όλα ούτε και να τα περάσουμε με τη σειρά. Η οδός απώλειας δεν έχει πινακίδες άλλωστε. Και σε μια εποχή που η ζωή πνίγεται από το κυνήγι της προθεσμίας στο πλαίσιο του μεταμοντέρνου καπιταλιστικού ανθρώπου που καλείται να τα προλαβαίνει όλα, η διαδικασία να μεταβολίσεις το πένθος σου ή την απώλειά σου μεταβάλλεται κι αυτή σε προϊόν το οποίο επιβάλλεται να αντιμετωπιστεί με αντικαταθλιπτικά, συνεδρίες με ψυχολόγους, τάι τσι και γυμναστήρια. Το δάκρυ στην υπηρεσία της εμπορευματοποίησης, πακεταρισμένο σε συσκευασία δώρου. Κι όμως μια μικρή αντίσταση ξεπροβάλλει: είναι η συνειδητοποίηση ότι ο συναισθηματικός χρόνος είναι άχρονος. Είναι εσωτερικός παλμός, μακριά από ρολόγια και ημερολόγια. Κι εδώ ο επίλογος είναι και η λύση, την οποία έδωσε για άλλους επιφανειακά λόγους ο ανυπέρβλητος συγγραφέας και Νομπελίστας και άθεος και αριστερός και Πορτογάλος, ο Ζοζέ Σαραμάνγκου, όταν στο Περί Τυφλότητας έγραψε: να δώσουμε χρόνο στο χρόνο. Κι αυτό με όσο το δυνατό λιγότερη μοναξιά, γιατί το τέρας φοβάται το μαζί. Πόσο μάλλον το συλλογικό! Ο μοναχικός δρόμος της συνειδητότητας τύπου Έρχαρτ Τόλε, τον οποίο επιστρατεύονται πολλοί, για να εξηγήσουν την κρίση, γίνεται αδιέξοδο, όταν εξαντλείται στο εγώ. Παρθενογέννεση μπορεί να υπάρχει. Παρθενο...ύπαρξη όχι.
Posted on κείμενο+ΓΙΑΝΝΑ ΣΤΕΡΓΙΟΥ {υπ.διδάκτωρ στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου}
Η αισιοδοξία τους ενοχλεί - Τι επαγγέλεστε, παρακαλώ; - Διανοούμενος. Σκεφτόμουν πόση τέχνη χρειάζεται για να μετατρέψεις μεταμοντέρνους είλωτες σε καρικατούρες. Όχι και τόσο τυχαία αφορμή ένα άρθρο σε μία free press εφημερίδα στο οποίο ασκούταν κριτική για την «γκρίνια» αριστερόφρονων, βολεμένων, διαδικτυακών επαναστατών, με αφορμή τα πουλόβερ που ενθουσίασαν τον κ. Καμίνη. Η «γκρίνια» ως στοιχείο ανούσιου ανθρώπου, χρεώθηκε παραδοσιακά στη γυναίκα. Η γκρινιάρα σύζυγος, ερωμένη, μάνα. Ο χαρακτηρισμός είναι τόσο αποτελεσματικός που σκεπάζει λόγια και επιχειρήματα για να καταλήξει από πλευράς αποδέκτη ένα ειρωνικό μειδίαμα. Αυτός ο «ανώνυμος άλλος γκρινιάρης» αποκτά ατομικά χαρακτηριστικά και η φιγούρα του ποζάρει ως απάντηση σε κάθε δήλωση, status στα social media, σκέψη που αντιτίθεται σε ό,τι τον ειρωνεύεται. Χρειάζεται cultural capital για να δημιουργήσεις και έπειτα να παγιώσεις την «γκρινιάρα καρικατούρα». Το «πολιτισμικό κεφάλαιο», γνώσεις, τυπικά προσόντα, πολιτισμικές δεξιότητες και τεχνογνωσία,- τους πιστώνω με τον όρο αλλά πιο περιορισμένο από όσο ο Bourdieu το προσδιορίζει- έχει τη δύναμη να επιβάλει εξουσιαστικούς διαχωρισμούς και να επιφέρει τη σιωπή ή και αποδοχή των κυριαρχούμενων. Όσοι δεν σωφρονίζονται με το βιοτικό ύφος της διανόησης αυτής εκπίπτουν στην κατηγορία του αντιλόγου που είναι διασκεδαστικό να ειρωνεύεσαι και με αυτό τον τρόπο να ασκείς την ευφυή σου κατά τα άλλα γραφή, να θέτεις σε κίνηση και τον άλλο γοητευτικό εαυτό σου, αυτόν του νάρκισσου, σκεπτόμενου μαχαλόμαγκα και να εντυπωσιάζεις με τις ευρωπαϊκοφανείς σου αράδες σε facebook, twitter ή όπου αλλού σου δίνουν την «ελευθερία» να φτάνεις σε έκσταση διαβάζοντάς σε. Η έκσταση γίνεται «διονυσιακή» όταν σε αναδημοσιεύουν, συντάσσονται μαζί σου και παρέα με τους ετεροκαθορισμένους ακολούθους ψιθυρίσεις «μαζί τα φάγαμε», κατακρίνεις τον κοινωνικό παρασιτισμό, βρίσκεις λογική στις απολύσεις, διαρρηγνύεις τα ιμάτιά σου για τους τεμπέληδες δημοσίους υπαλλήλους και τόσες άλλες αναξιοπρεπείς συμπεριφορές «των άλλων». Κι όταν έρθει η ώρα του αντιλόγου μηχανεύεσαι λουστραρισμένους τρόπους αποστομωτικής απάντησης στην οποία καταλήγεις να υπονοείς ή ρητά να αναφέρεσαι στον λαϊκισμό. Φυσικά φοράς ενίοτε και την ψύχραιμη αξιοπρέπειά σου και καταγγέλλεις την ανθρωποφαγία, την υπερβολή των οιμωγών ή το βίαιο λεξιλόγιο που περιέχει λέξεις διχασμού, ανόητα πάντα χρησιμοποιημένες: προδότες, κρεμάλες, χούντα, ψόφος. Εδώ υπάρχει μία αλήθεια. Εκχωρήθηκε η βαρύτητα των λέξεων σε ανθρώπους που τις μετέτρεψαν σε σύμβολα λαϊκίστικης παράνοιας, χωρίς φειδώ στη χρήση τους. Η πολιτική ναυτία που προκλήθηκε έπρεπε να τιμωρηθεί και έτσι το μαγικό ραβδί της αυτοαποκαλούμενης διανόησης δημιούργησε γκρινιάρικες καρικατούρες που τους ενοχλούν τα πουλόβερ των δέντρων, το κίνημα της τζάμπα αγκαλιάς και άλλες πράξεις αισιοδοξίας που απαγορεύεται να τις θεωρήσεις εμπαιγμό της απελπισίας σου. Ξεχάσανε όμως ότι η υπερβολή γεννά την ύβρη και νομοτελειακά επέρχεται η τιμωρία. Το κίνημα του «μαγικού ραβδιού» αυτομετατράπηκε κι εκείνο σε καρικατούρα. Κατέληξε στερεοτυπικό, τόσο που δεν μπορείς εύκολα να αντιληφθείς το προσωπικό ύφος του γραφόμενου προσώπου και νομίζεις ότι σε όλες τις φυλλάδες κρύβεται από πίσω τους το ίδιο χέρι, το ίδιο χαμόγελο που μοιράζεται αφειδώλευτα σε όσους μπορούν να του υποσχεθούν θέσεις, προβολή, επιχορήγηση, ο ίδιος νους που συνιστά ψυχραιμία και κυρίως χλευασμό σε καθέναν που προτείνει αντίσταση.
in fact / ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ κείμενο+ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡΥΣΙΚΟΣ
Πιστεύω τω φίλω… Προσπαθώντας κάποιος να γράψει για τη φιλία αντιμετωπίζει τον κίνδυνο να ανακαλέσει στις μνήμες των αναγνωστών εκθεσιολόγια Γυμνασίου. Για να αποφύγω τον σκόπελο του ορισμού, ο οποίος θα ήταν πιθανότατα δανεισμένος από κάποιον φιλόσοφο που πραγματεύεται το θέμα, θα πω μόνο ότι η φιλία ανήκει στην ιδιαίτερη κατηγορία εκείνων των εννοιών που δεν μπορούμε εμείς, οι απλοί θνητοί, αυτοδύναμα να ορίσουμε, αλλά γνωρίζουμε ακριβώς το τι είναι και σε ποιες περιστάσεις υπάρχουν ή δεν υπάρχουν. Είναι ένα από τα παράλογα γνωστά-άγνωστα. Ενδεικτικά αναφέρω περιστάσεις που νιώθουμε την αίσθηση της φιλίας: φίλος είναι αυτός που με ένα βλέμμα του θα σε ηρεμήσει, χωρίς να πει τίποτα, απλά ακούγοντάς σε, αυτός από τον όποιο θα ζητήσεις βοήθεια, όταν θα τη χρειαστείς, και θα στη δώσει απλόχερα, εκείνος στον οποίο θα δείξεις τον πραγματικό σου εαυτό και θα σε αποδεχθεί, όπως είσαι. Για μένα, φίλοι είναι οι άνθρωποι εκείνοι που μου μαθαίνουν πρακτικά την έννοια του αλτρουισμού. Πολλά έχουν ειπωθεί και γράφει κατά καιρούς για τη φιλία και την αξία της. Θα σταθώ δια βραχυτάτων σε τρεις διαχρονικές ρήσεις που αναφέρονται αντίστοιχα σε τρεις πτυχές της έννοιας: στον φθόνο, στην ειλικρίνεια και στις σύγχρονες μορφές της φιλίας. Πριν από 2.500 χρόνια ο Αισχύλος έκανε λόγο για το θέμα του φθόνου στο πλαίσιο μιας φιλίας: «Λίγοι άνθρωποι έχουν στη φύση τους να τιμούν χωρίς φθόνο τον ευτυχισμένο φίλο τους», έγραψε. Σε αυτά τα λόγια βρίσκεται μια σημαντική ιδιότητα της φιλίας, η πιο αποδεικτική ίσως για τη δύναμή της και την πραγματική της υπόσταση: ο πραγματικός φίλος πρέπει να χαρεί με τη χαρά σου και την επιτυχία σου ακόμη και όταν εκείνος δεν τα έχει. Καλύτερος φίλος επομένως είναι εκείνος που θα σου σταθεί περισσότερο στις χαρές σου παρά στις λύπες σου. Εν τέλει ο φίλος φαίνεται στα δύσκολα. Ο Oscar Wilde στον 19ο αιώνα έλεγε πως: «Οι πραγματικοί φίλοι θα σε μαχαιρώσουν από μπροστά». Και αυτό είναι το σημείο, όπου η φιλία δείχνει το σπουδαιότερο - κατά την άποψή μου- γνώρισμά της, την ειλικρίνεια. Πόσοι από εμάς δε χάσαμε «φίλους», όταν αναγκαστήκαμε να γίνουμε ειλικρινείς απέναντί τους; Μετρώ δυστυχώς κάποιες προσωπικές ανάλογες εμπειρίες και μάλιστα μια πρόσφατη. Δεν είναι αληθινός σου φίλος αυτός που σου χαϊδεύει τα αυτιά, εκείνος είναι κόλακας. Ο φίλος ο αληθινός θα σου τα πει, όπως έχουν, και όχι, όπως θα ήθελες να τα ακούσεις. Στην εποχή μας εξάλλου η φιλία έχει πάρει νέες μορφές, που εν μέρει υπονομεύουν την αυθεντική της υπόσταση. Τα ηλεκτρονικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αντικαθιστούν τον παραδοσιακό τρόπο δημιουργίας φιλικών σχέσεων. Δε θα παρουσιαστώ ως απόλυτος κατήγορός τους. Αντιθέτως έχουν και τη δυνατότητα να αποτελέσουν αρωγούς της φιλίας σε δύο περιπτώσεις: όταν χρησιμοποιούνται ως τρόπος πρώτης επικοινωνίας μεταξύ άγνωστων ανθρώπων ή για τη διατήρηση της επαφής μεταξύ ατόμων που η κατά πρόσωπο συνάντηση δεν είναι εφικτή! Ωστόσο, οι 1.000 «φίλοι» μας στο facebook επί παραδείγματι, δεν είναι φίλοι μας με την πραγματική έννοια του όρου. Αποτελούν μια υπόσχεση πως, αν κάποτε βρεθούμε μαζί τους ή επικοινωνήσουμε ουσιαστικά, θα μπορέσουν ίσως να γίνουν φίλοι μας. Ο Robert Brault αναφέρθηκε εύστοχα στο θέμα αυτό λέγοντας: «Εκτιμώ τον φίλο που βρίσκει χρόνο για μένα στην ατζέντα του, αλλά βασίζομαι στον φίλο που για μένα δεν συμβουλεύεται την ατζέντα του». Γιατί οι πραγματικοί φίλοι δεν βρίσκονται σε καμία ατζέντα, σε κανένα friend list, αλλά στην καρδιά!
π-ί-σ-ω-α-π-τ-ι-ς-γ-ρ-α-μ-μ-έ-ς
Αισιοδοξία ποίημα του Ναζίμ Χικμέτ*
Μέρες καλές θα δούμε, παιδιά, μέρες καλές, ηλιόλουστες θα δούμε. Μες στα γαλάζια θα οδηγήσουμε τη μηχανή μας, παιδιά, μες στα ολόφωτα γαλάζια θα οδηγήσουμε. Ω, και σαν πατήσουμε την τελευταία ταχύτητα, οι στροφές, ο σάλαγος της μηχανής ου ου ου ου ου ου ου ου ου ου... Ποιός ξέρει, ρε παιδιά, πόσο παράξενο θα είναι πράγμα να παίρνουμε φιλιά με 160 χιλιόμετρα ταχύτητα! Να, που τώρα υπάρχουνε για μας τις Κυριακές, τις Παρασκευές, ανθισμένα περιβόλια μονάχα τις Κυριακές, τις Παρασκευές... Να που τώρα εμείς
σαν να γροικάμε κάποιας νεράιδας το παραμύθι, σεργιανούμε τα μαγαζιά στις φωτισμένες στράτες, τα μαγαζιά, τα 77πατα, που είναι φκιασμένα ατόφια από κρύσταλλο. Να που εμείς φωνάζουμε τώρα... Απόκριση: Ανοίγει το βιβλίο με το μαύρο καπάκι: η φυλακή. Αρπάζουνε τα λουριά τα μπράτσα μας. Το σπασμένο κόκαλό μας είναι μες στα αίματα. Να που τώρα εμείς έχουμε στο τραπέζι μας μια φορά τη βδομάδα κρέας, και να που τα παιδιά μας απ' τη δουλειά γυρνούνε σπίτι κίτρινα, σκελετωμένα... Να που τώρα εμείς...
Να με πιστεύετε... Μέρες καλές θα δούμε, παιδιά, μέρες καλές, ηλιόλουστες θα δούμε. Μες στα γαλάζια θα οδηγήσουμε τη μηχανή μας, παιδιά, μες στα ολόφωτα γαλάζια θα οδηγήσουμε!...
(ποιήμα του 1930) *Ο Ναζίμ Χικμέτ είναι Τούρκος λογοτέχνης
in fact /ΑΠΟΨΕΙΣ κείμενο+ΣΩΤΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ
Φ
τάσαμε ως εδώ, σ’ αυτή την οικονομική και αξιακή φρίκη, επειδή στην Ελλάδα διαλύσαμε, χωρίς καμιά συμβολή της “επαράτου” Ευρωπαϊκής Ένωσης, το σύστημα της παιδείας. Το λύκειο είχε υποτιμηθεί από τότε που ήμουν κι εγώ μαθήτρια: στη δευτέρα και στην τρίτη λυκείου διαβάζαμε περισσότερο για το φροντιστήριο (δηλαδή για τις εισαγωγικές εξετάσεις στο πανεπιστήμιο) παρά για το σχολείο. Εδώ και πάνω από τριάντα χρόνια, το απολυτήριο του λυκείου είναι ένα παλιόχαρτο• μπορεί να το αποκτήσει ακόμα κι ένας ημιαναλφάβητος – ο οποίος στη συνέχεια μπορεί να μπει στο πανεπιστήμιο (εφόσον οι βάσεις είναι τόσο χαμηλές) και να γίνει καταληψίας, αιώνιος φοιτητής και κοπρόσκυλο. Αντί να δίνουμε βάρος και σπουδαιότητα στο σχολείο, αντί να είναι “δύσκολες” οι εξετάσεις για το απολυτήριο (όπως συμβαίνει στις περισσότερες χώρες), στην Ελλάδα οι μαθητές ενθαρρύνονται να παραμελούν το σχολείο, ώστε να μπουν στο πανεπιστήμιο. Όταν μπαίνουν στο πανεπιστήμιο, βρίσκονται μπροστά στην αμάθεια και τον φανατισμό των συνδικαλιστών και των καθηγητών, σ’ ένα περιβάλλον βανδαλισμών, γενικευμένης αυθαιρεσίας, κακογουστιάς και βαθιάς άγνοιας. Εξαιρέσεις υπάρχουν, αλλά δεν είναι οι εξαιρέσεις που συγκροτούν τη γενική κατάσταση. Χάνεται ανυπολόγιστος αριθμός σχολικών ωρών λόγω αποχών: στην Ελλάδα οι πολίτες αποκτούν πολιτικά δικαιώματα πολύ νωρίτερα από την ηλικία της ψήφου – παιδιά δεκατεσσάρων ετών διαδηλώνουν στους δρόμους και στα προαύλια των σχολείων για ζητήματα που, όπως είναι φυσικό, δεν γνωρίζουν. Όσο για τους εικοσάχρονους παίζουν τον ρόλο του παιδιού, όταν αυτός τους συμφέρει και τον ρόλο του ενηλίκου, όταν πρόκειται να κάνουν επανάσταση στο πλαίσιο του πανεπιστημίου “πλάι” στους δήθεν επαναστάτες καθηγητές. Τα πανεπιστήμια υπολειτουργούν διότι έχουν παρεξηγηθεί όλες οι αξίες κι όλα τα δικαιώματα. Όσο για τις υποχρεώσεις ουδείς τις αναγνωρίζει. Αλλά, όπως οι άνθρωποι γίνονται ζώα, όταν δεν έχουν δικαιώματα, γίνονται ζώα κι, όταν δεν έχουν υποχρεώσεις. Η εκπαίδευση είναι αυτοσκοπός, αλλά για όποιον θέλει και υποχρεώνεται να βρει δουλειά το συντομότερο, είναι απαραίτητες συγκεκριμένες επιλογές: στο παρελθόν, ήταν τιμή για τους ανθρώπους να ξέρουν μια “τέχνη”• να μπορούν, λόγου χάρη, να φτιάξουν κάτι με τα χέρια τους. Αυτό τους προστάτευε από την ανεργία και έδινε νόημα στην ύπαρξή τους. Σήμερα δεν κάνουμε τίποτα με τα χέρια μας, είμαστε “άχρηστοι”: όλοι θέλουν να μπουν στο πανεπιστήμιο, ακόμα κι αν είναι ανεπίδεκτοι μαθήσεως. Κατά συνέπεια, τα πανεπιστήμια είναι γεμάτα ανθρώπους που δεν μαθαίνουν τίποτα σε βάθος, που δεν ενδιαφέρονται παρά μόνον για “δουλίτσες” και για εκείνη την ψευδαισθητική ασφάλεια που καλλιέργησε η ελληνική γραφειοκρατία. Μπαίνοντας πριν από λίγο καιρό σε μια πανεπιστημιακή αίθουσα αγανακτώ με τη βρομιά και ρωτώ τους φοιτητές: “Γιατί υπάρχουν σκουπίδια κάτω;” και σκύβω να μαζέψω ό,τι μπορώ. Με κοιτούν σαν να κάνω κάτι αλλόκοτο, ενώ ο “συνδικαλιστής” της τάξης μού απαντάει με ύφος περισπούδαστο και βλοσυρό:
“Έχουν περικοπεί τα κονδύλια!”. Σ’ αυτό το σημείο, έχω τη φαντασίωση ότι τον χαστουκίζω κι ότι βλέπει αστεράκια. Έχουν περικοπεί τα κονδύλια γι’ αυτό ρίχνετε στο δάπεδο πλαστικά ποτήρια και καλαμάκια; Ποιος θα τα μαζέψει; Η απάντηση είναι ότι, αφού στο σπίτι τα μαζεύει “η μαμά”, στον δημόσιο χώρο θα τα μαζέψει “το κράτος”. Αν θέλαμε όμως να αποκτήσουμε αληθινή παιδεία, θα επιστρατεύαμε τους απλούς κανόνες: μάθε το μάθημά σου, φέρσου με ευπρέπεια, σεβάσου τους άλλους και τον χώρο σου. Για να επιστρατευτούν αυτοί οι κανόνες –τους οποίους επιζητούν και τα ίδια τα παιδιά παρότι συχνά αντιδρούν- πρέπει να γίνονται σεβαστοί από τους “μεγάλους”: αν πρυτάνεις περιφρονούν τις αποφάσεις του κοινοβουλίου και παριστάνουν τους εξεγερμένους, αν μπεκροπίνουν και καπνίζουν στον πανεπιστημιακό χώρο, πώς περιμένουμε να λειτουργήσουν οι νόμοι και οι θεσμοί; Ποιος θα διδάξει τους κανόνες στη σχολική τάξη και στο αμφιθέατρο; Πώς θα δημιουργηθούν πολίτες κι όχι μέλη ενός όχλου; Οι κανόνες είναι ανακουφιστικοί και τα παιδιά σπανίως τους παίρνουν προσωπικά, όπως παίρνουν προσωπικά τον αυταρχισμό ή το χάος που επικρατεί, όχι σπάνια, στην οικογένειά τους. Το σχολείο και τα ΑΕΙ δεν είναι εξ ορισμού χώρος εξέγερσης: είναι εξ ορισμού χώρος μάθησης. Για να εξεγερθούμε, πρέπει πρώτα να μάθουμε αυτό εναντίον του οποίου ενδέχεται να εξεγερθούμε. Θυμάμαι, για παράδειγμα, πως ,όταν εργαζόμουν σε μια κινηματογραφική σχολή, αράδιαζα τα γεγονότα και περιέγραφα τα κινήματα της ιστορίας του κινηματογράφου –το γαλλικό νέο κύμα, λόγου χάρη, το οποίο βαριέμαι θανάσιμα- χωρίς να αναφέρω τι μου άρεσε και τι όχι. Δεν βρισκόμουν εκεί, για να κατεδαφίσω τη νουβέλ βαγκ – βρισκόμουν, για να ανοίξω έναν δρόμο γνώσεων και κρίσης. Αν κάποιος από τους σπουδαστές, μετά από έρευνα, κατέληγε ότι η νουβέλ βαγκ είναι υπερτιμημένη, τότε απλώς θα συμφωνούσαμε. Με την ίδια λογική, όταν διδάσκεις αμερικανική ιστορία, δεν λες στα παιδιά ότι ο Τζέφερσον ήταν δουλοκτήτης και παλιοχαρακτήρας. Τους λες ότι ήταν ένας από τους ιδρυτές των Ηνωμένων Πολιτειών – και πάει λέγοντας. Στη συνέχεια, ίσως ακολουθήσει αμφισβήτηση και εξισορρόπηση. Το σχολείο δίνει βασικές πληροφορίες και ανοίγει έναν ορίζοντα: δεν είναι ούτε λέσχη συζητήσεων, ούτε χώρος μηδενισμού και μιζεραμπιλισμού – σίγουρα δεν είναι χώρος όπου εκτυλίσσεται η πολυθρύλητη πάλη των τάξεων. Η “συζήτηση” με τους μαθητές είναι η πρόχειρη λύση για τον αμήχανο, ανασφαλή και αμαθή καθηγητή που δεν έχει αρκετή αυτοπεποίθηση για να κάνει μάθημα. Όπως η “σύντηξη”, η κατάργηση των ορίων και των ρόλων- το να πίνεις ούζα με τους σπουδαστές και το να υιοθετείς το γλωσσικό ιδίωμα της νεολαίας για να φαίνεσαι “in”- είναι η στάση του καθηγητή που κολακεύει τα παιδιά και προσκολλάται, με αξιολύπητο τρόπο, στην εφηβική ηλικία. Βλέπω στον τοίχο του πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας το σύνθημα: “Δημοκρατία ή χάος;” Κι από κάτω την απάντηση: “Χάος”. Μάλιστα: η ευχή των χαοτικών πραγματοποιήθηκε.
in fact / CITY ROOM κείμενο+ΜΑΡΙΑ ΑΝΔΡΕΑΔΟΥ
Εισπρακτικές:
Νούμερα που φέρνουν νούμερα
Στις Εισπρακτικές εταιρείες ο χώρος που αναλογεί στον εργαζόμενο είναι ένα περίπου τετραγωνικό μέτρο. Μεγάλες αίθουσες, χωρισμένες σε κουβούκλιαγραφεία. Ένας υπολογιστής και ένα τηλέφωνο-συνδεδεμένο στον υπολογιστήείναι τα απαραίτητα εργαλεία του. Μιας και ο χρόνος που θα ξοδέψει στο κουβούκλιό του είναι πολύς, το μετατρέπει σε κάτι από το σπίτι του. Φωτογραφίες, αυτοκολλητάκια, μολυβοθήκη και ό,τι μπορεί να τον κάνει να νιώσει οικεία με τη φυλακή του. Μεταξύ των γραφείων υπάρχουν ενίοτε διαχωριστικά, ούτως ώστε να μη μπορεί να επικοινωνήσει με τον διπλανό φυλακισμένο και κάνουν τακίμι, συζήτηση, κουτσομπολιό και χαθεί χρόνος εργασίας. Κάθε λεπτό είναι πολύτιμο και κάθε κλήση που χάνει στοιχίζει. Τα τηλέφωνα ελέγχονται μέσω του συστήματος των κομπιούτερς. Μετριούνται οι κλήσεις που έκανε, πόση ώρα ήταν ανοιχτή η γραμμή, πότε το έκλεισε, πόσος χρόνος μεσολάβησε μέχρι να σηκώσει πάλι το ακουστικό. Στις περισσότερες εταιρίες πλέον δεν τον προσέχουν και έχει συνδεδεμένο ακουστικό στ’ αυτί, ώστε να μη χάνεται πολύτιμος χρόνος με το κατέβαζε-σήκωνε. Σε ένα οκτάωρο ο μέσος κοινός ρομποτάνθρωπος κάνει περί τις 200 κλήσεις. Όλο αυτό, επιστημονικά τεκμηριωμένο από σπουδαγμένους ανθρώπους, που δεν αποκλείεται στο Διδακτορικό τους το αντικείμενο μελέτης τους να ήταν «Ταχύτητα πληκτρολόγησης τηλεφωνικού αριθμού». Η ρομποτοστάση του καλού τηλεφωνητή-εισπράκτορα είναι θέση μάχης. Καλό είναι να μην αφήνει κενό μεταξύ συρμού (της καρέκλας του) και αποβάθρας (γραφείου του), διότι ο χρόνος που μεσολαβεί μέχρι να πλησιάσει του στοιχίζει κλήσεις. Στις Εισπρακτικές εταιρίες δεν έχεις όνομα. Είσαι ένας agent.Αυτή είναι και η επίσημη ορολογία. Έχεις ένα νούμερο όμως, που σε αντιπροσωπεύει. Είσαι ας πούμε ο agent 4217. Όλοι είναι agents, με το δικό του νούμερο ο κάθε ένας, και έχεις κι έναν supervisor – η άλλη επίσημη ονομασία του υπευθύνου σου. Ο supervisor σου έχει αναλάβει μια ομάδα agents (μεταξύ των και εσύ). Κάθε μέρα έρχεται ο βοηθός του, που λέγεται βοηθός supervisor με ένα report που γράφει το νούμερό σου, πόσες κλήσεις έκανες, πόση ώρα διήρκησαν. Επίσης καταγράφεται, η ώρα που βγήκες διάλειμμα κι αν ήσουν πίσω στην ώρα σου
ή «έφαγες» δυο-τρία λεπτά σημαντικής εργασίας. Ο χρόνος που ξόδεψες για να πας προ νερού σου επίσης προσμετράται. Αν υπερβαίνει το μέσο κοινό όρο (πείτε μας ποιος είναι;) ακολουθεί παρατήρηση για το ουροποιητικό και αποχετευτικό σου σύστημα και σε δεύτερο επίπεδο αναπλήρωση του χαμένου χρόνου που ξόδεψες ικανοποιώντας τις φυσικές σου ανάγκες, με υπερωριακή κάλυψή του. Στην Εισπρακτική που εργάζεσαι η δουλειά είναι χωρισμένη σε δύο επίπεδα. Στο «ελαφρύ» επίπεδο, που αφορά καθυστερήσεις σε πληρωμές καρτών, δανείων και μέχρι 3 μήνες. Αυτό λέγεται Pre Collection. Εδώ απαιτείται η απόλυτη ταχύτητα. Δε παίρνεις καν εσύ τηλέφωνο. Το κομπιούτερ σου που είναι συνδεδεμένο με ένα τηλέφωνο και αυτό με ένα ακουστικό στο αυτί του, κάνει τις κλήσεις αυτόματα. Πάνω στην οθόνη υπάρχει ένα χρονόμετρο που τρέχει. Όσο χρόνο θα μιλάς, αυτό θα καταγράφει και μηδενίζει μόλις προχωρήσεις στον επόμενο πελάτη. Στόχος είναι να καταφέρεις σε ένα λεπτό να σου υποσχεθεί ο πελάτης πως θα πάει να πληρώσει (και φυσικά να το κάνει). Αν ο πελάτης έχει παράπονα, αν έχει ερωτήσεις να σου απευθύνει ή οτιδήποτε άλλο, τη πάτησες. Το report που τα καταγράφει όλα θα σε έχει «δώσει» κανονικά. Οι αργοί, δε κάνουν γι αυτή τη δουλειά. Το άλλο επίπεδο σε μια Εισπρακτική εταιρία είναι το Hard Collection. Το Hard collection είναι για γερά στομάχια. Στις Εισπρακτικές εταιρίες δε γίνονται χάρες. Δε χαϊδολογούν. Δε λυπούνται. Αυτοί εσένα. Εσύ τους οφειλέτες. Είσαι μια μηχανή που μαζεύει λεφτά για λογαριασμό άλλων. Ψάξε και βρες τον τρόπο σου λένε. Αν φέρνεις χρήμα στην εταιρία, μένεις. Αν όχι, φεύγεις. Εκεί κάπου διαχωρίζεται ο άνθρωπος από τη μηχανή. Ούτε καν το ζώο. Στις Εισπρακτικές εταιρίες είσαι μια μηχανή που κόβει χρήμα. Είσαι αυτός που κάνει τη «βρώμικη» δουλειά για λογαριασμό των τραπεζών. Αυτός που ακούει τις βωμολοχίες, τις βρισιές, τις κατάρες δεκάδων ταλαιπωρημένων ανθρώπων κάθε μέρα. Αυτός που φτάνει να μετράει το βιoς του με εξώδικα. Στις Εισπρακτικές εταιρείες είναι ένα νούμερο που φέρνει νούμερα.
tell me more...
…Ο Γόβα Φιλέτο ζει κι αυτός ανάμεσα μας κι αργά τα βράδια στέλνει mails στον κολλητό του Μήτσο (in fact όλοι έχουμε ένα Μήτσο για κολλητό) σχολιάζοντας τα πράγματα μέσα από την αλλόκοτη (queer) ματιά του …Dear Μήτσο, Με γκρίνια βγήκε το '13 (όπως του άξιζε άλλωστε, τέτοιο που ήταν!). Ελα όμως που ξημερώνει '14 και πρέπει να το δούμε αλλιώς, μήπως και ζήσουμε να προλάβουμε το '15! Οπότε το θέμα μας για απόψε θα είναι: «Η Σκαρλετοποίηση και πώς να την επιτύχετε.» Και τι εννοώ. Τη θυμάσαι, φαντάζομαι τη Σκάρλετ την Ο’ Χάρα από το «Όσα παίρνει ο άνεμος». Λοιπόν ποτέ δεν κατάλαβα πώς αυτός ο σκατοχαρακτήρας αγαπήθηκε απ’ το πλατύ κοινό. Κακομαθημένη γόνος πλουσίας οικογενείας του Αμερικανικού Νότου, με τις μελαμψές δουλάρες να νοιάζονται ακόμα και για την ανάσα της, αναλώνεται και εξαντλείται σε χοροεσπερίδες και φλερτ με όσα αρσενικά αντιληφθεί σε απόσταση ενός μέτρου. Ερωτεύεται τον Άσλευ τον Ουίλκς που τελικά τη φτύνει και παντρεύεται τη χτικιάρα ξαδέλφη του. Αυτή πάλι, για να του μπει στο μάτι, παντρεύεται τον Ρετ τον Μπάτλερ, βαρύ κι ασήκωτο τυχοδιώκτη που αυτός τη θέλει, αλλά αυτή τον έχει, για να τον παίζει. Της σκάει κι απ’ τα αριστερά ο εμφύλιος των Βορείων που (άκουσον άκουσον) θέλουν να της πάρουν τις δουλάρες και εκεί πλέον τα παίζει η πλουσία! Την κάνουν τ’ αρσενικά για τα στρατά, περνά ταλαιπωρίες μόνη με τις δουλάρες, κάνει εθελοντισμό, την κάνουν κι οι δουλάρες (εκτός από μια χαζή και μια πιστή), παρά τρίχα να χάσει και το σπίτι της, αλλά η μύτη, μύτη! Κι έτσι για να ολοκληρωθεί το δράμα της, στην τελική σκηνή της ταινίας, σούρνεται στα πατώματα παρακαλώντας τον Ρετ, (που έχει επιστρέψει, άμα το πέρας των μαχών) να μην την κάνει με βαριά πηδηματάκια, γι’ άλλη μια φορά (αφού δεν παλεύεσαι κούκλα μου!). Τρώει και τα μούτρα της σε μια σκάλα! (ξέρεις, απ’ αυτές των αρχοντικών του Αμερικανικού Νότου). κι εκεί που λες: «ψόφησε η καργιόλα επιτέλους τέσσερις ώρες εδώ μέσα πιάστηκα ο πούστης!», σηκώνεται, ξεσκονίζεται, βλέπει τον Ρετ να χάνεται στο βάθος του ορίζοντα και γυρνά και σου λέει όλο νάζι: «δεν τρέχει μια, αύριο ξημερώνει μια καινούργια μέρα!». Μωρή τράβα να δεις αν έρχομαι, που έφαγες ολόκληρο εμφύλιο και το φτύσιμο του αιώνα στη μάπα και μου το παίζεις κι ατσαλάκωτη! Τέτοια αναισθησία; Πουθενά να μην κωλώνει το Σκαρλετάκι; Όταν την πρωτοείδα την ταινία ,θυμάμαι είχα φύγει φουρκισμένος απ’ το σινεμά, μια που πάντα μου την έδιναν οι αθεόφοβοι τύποι, αυτοί που δεν ιδρώνει το αυτί τους. Και μ’ αυτήν την εντύπωση κυκλοφορούσα για την Ο’ Χάρα όλα αυτά τα χρόνια! Κοίτα να δεις όμως Μητσάκο που έχει ο καιρός γυρίσματα και τώρα τελευταία, όλο και πιο συχνά, το επικαλούμαι το Σκαρλετάκι. Το επικαλούμαι κι αναζητώ τρόπους Σκαρλετοποίησης, για να μην ιδρώνει το αυτί μου με όλα τα κουλά που ακούω: -Τον Πειραιώς Σεραφείμ που απειλεί με αφορισμό το ΠΑΣΟΚ, επειδή κατέθεσε τροπολογία στον αντιρατσιστικό νόμο για την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια, αντί να το έχει ήδη στείλει στο πυρ το εξώτερον. Κι αυτό και τη Νέα Δημοκρατία για το χάλι στο οποίο μας οδήγησαν! -Το Ανώτατο Δικαστήριο της Ινδίας που κήρυξε με νόμο παράνομες τις ομοφυλοφιλικές πράξεις, κάτι που σχολιάστηκε από τους ειδικούς ως μέγιστη οπισθοδρόμηση αναφορικά με τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων στη χώρα. Συγκεκριμένα, η απόφαση έπαυσε προηγούμενη απόφαση-ορόσημο του Ανωτάτου Δικαστηρίου του Δελχί, που το 2009 είχε αποποινικοποιήσει τις ίδιες πράξεις, και δίνει εντολή στους βουλευτές να ψηφίσουν σχετικό νόμο. (Τι έγινε παιδιά θα αποφασίσετε; Γιατί έχω και το κάρυ στη φωτιά και θα μου πιάσει). Μήπως να βγάλουν καμιά άκρη με τους ομαδικούς βιασμούς γυναικών μέρα μεσημέρι, αντί να τα βάζουν με τον δόλιο τον Ινδό gay (που τί να κάνει κι αυτός - με Bollywood μεγάλωσε!) -Τη νέα λέξη της χρονιάς Selfie, σύμφωνα πάντα με το λεξικό της Οξφόρδης! Selfie: Μια φωτογραφία σας (σε διάφορες πόζες) που την τραβήξατε μόνος/η σας, συνήθως από την κάμερα του κινητού τηλεφώνου, με σκοπό να την ανεβάσετε και να τη μοιραστείτε με τους διαδικτυακούς σας φίλους στο facebook, το instagram, ή το twitter. Στο χωριό μου αυτό το έλεγαν ξίπασμα! Σκαρλετοποίηση λοιπόν: Όσα πάνε κι όσα έρθουν, χωρίς να δίνεις σημασία σε οτιδήποτε σε χαλάει, στην προσπάθεια να διαφυλάξεις ότι έχει απομείνει από την ψυχική σου ισορροπία. (Κι αν δεν το κατάλαβες , θέτω υποψηφιότητα για τη νέα λέξη του 2014, σύμφωνα πάντα με το λεξικό της Οξφόρδης!) Το μόνο κακό είναι ότι ακόμα δεν έχω βρει τη συνταγή! Άσε που παίζει, η Σκαρλετοποίηση να επιβραδύνει και τους ρυθμούς της επανάστασης. Ή ήρωες θα γίνουμε ή την πάρτη μας θα κοιτάξουμε. Και τα δύο, δε γίνεται! Το νου σου στις σκάλες Μήτσο! Τα λέμε, Γόβα Φιλέτο.
in fact / PLANET M.Z. κείμενο+ΜΑΝΙΝΑ ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗ
ΞΕΚΙΝΑΜΕ ΑΝΑΛΑΦΡΑ: ΜΕΤΑ ΤΟ ΣΕΞ
T
α όσα λέμε μετά το σεξ, δείχνουν ένα σωρό πράγματα για την σχέση μας, την διανοητική μας κατάσταση αλλά και για το ίδιο το σεξ. Ενα ολόκληρο πάνελ από σεξομανείς εμπειρογνώμονες έχει εργαστεί σκληρά πάνω στον τομέα, άρα εσείς δεν έχετε παρα να μελετήσετε τα αποτελέσματα....
φωτό+ ''Ecstasy'' by Dr. D. Foothead
Όποτε βρίσκεται κανείς στην δύσκολη θέση να γράψει μία σκηνή με τους πρωταγωνιστές να συζητάνε «μετά το σεξ», βρίσκεται σε πραγματικά δύσκολη θέση. Θα αναρωτηθείτε τι σχέση έχει αυτό με σάς την αναγνώστρια που σπανίως χρειάζεται να γράψει σκηνή τέτοιου είδους (ή οποιαδήποτε σκηνή). Και θα σας απαντήσω ότι οι σκηνές που γράφονται, για σήριαλ, ταινίες ή βιβλία, είναι βγαλμένες μέσα από τη ζωή: αν έχετε ζήσει «μετα-σεξ κουβέντες», ξέρετε και πώς γράφεται η σκηνή. Βέβαια κάθε σεξ είναι διαφορετικό, και κάθε μετα-σεξ κουβέντα εκφράζει αυτήν την διαφορετικότητα – τόσο του σεξ όσο και της ερωτικής σχέσης. Μερικές φορές το σεξ είναι τόσο «ουάου» που κανένας δεν λέει κουβέντα μετά: αυτό είναι το καλύτερο είδος σεξ και κάθε γυναίκα οφείλει να το βιώσει τουλάχιστον μιά φορά (ή και εκατό) στη ζωή της. Να μείνει δηλαδή άφωνη, μουγκαφόν, τόσο ενθουσιασμένη με την εμπειρία, που να μη θέλει να ανοίξει το στόμα της. Αν εξαιρέσουμε την περίπτωση «ουάου»... όλες οι άλλες περιπτώσεις επιδέχονται ερμηνείας. Εκτός του ότι μπορούν άνετα να παίξουν σε σενάριο, βιβλίο, διήγημα και πάει λέγοντας, μια και ήδη έχουν βρεί τη θέση τους στην πραγματικότητα. Μετά το σεξ δύο* άνθρωποι ξαπλωμένοι σ΄ένα κρεβάτι μπορεί να αντιδράσουν με έναν από τους παρακάτω τρόπους: *(Οι άνθρωποι μπορεί να είναι περισσότεροι από δύο, αλλά για πρακτικούς λόγους εμείς μένουμε στο παραδοσιακό σχήμα του ζευγαριού. Καλέστε όποιους θέλετε στο φινάλε, δικό σας σεξ είναι!) 1.«Πώς είπαμε το ονοματάκι σου;» Ερμηνεία: one-night’s-stand, όχι εξαιρετικό (γιατί αν ήταν, θα ακούγαμε απλώς «ουάου»). Αλλά όχι και χάλια, γιατί κανένας δεν θέλει να μάθει πως λένε το άτομο με το οποίο μόλις έκανε χάλια σεξ. Μπορεί να είναι η αρχή ενός έρωτα μεγάλου, εκτός κι αν το ονοματάκι ξεχνιέται εν ριπή οφθαλμού και πέντε λεπτά αργότερα ο ενδιαφερόμενος σε αποκαλεί διστακτικά «μωρό». Αντί να σε αποκαλέσει «πώς σε είπαμε?» 2.«...Και μετά η Νατάσσα μου λέει, μα γιατί τον άφησες να το κάνει αυτό; Κι εγώ της λέω....» Ερμηνεία: πολύμηνη σχέση με αδιάφορες προοπτικές (σκασίλα σας) και με μέτριο σεξ που δεν συγκλονίζει κανέναν απολύτως. Μπορεί τα άτομα να είναι παντρεμένα, αλλά είναι μάλλον απίθανο: όταν είσαι χρόνια μ΄έναν άνθρωπο ξέρεις ότι δεν πρέπει να λες κοινοτυπίες μετά το σεξ γιατί εκνευρίζεστε και οι δύο. Το βουλώνετε αμφότεροι και κάθεστε να διαβάσετε κανένα βιβλίο ή να χαζέψετε τηλεόραση. 3.«Ποτέ δεν το έχω κάνει αυτό...» Ερμηνεία: Καινούργια σχέση, ή μάλλον, σεξ που ο/η ομιλών/ούσα θα ήθελε με τρέλα να γίνει σχέση. Εννοείται ότι το έχει κάνει αυτό, και μύρια όσα. Απλώς δηλώνοντας ότι υπάρχει μία πρωτιά εδώ, μπορεί και να κάνεις τον άλλον (ή την άλλην) να πιστέψει ότι δεν είσαι το άτομο που πιθανώς νομίζει ότι είσαι. Μερικές φορές, όταν δηλώνουμε ότι «δεν το ξανακάναμε ποτέ αυτό» πιστεύουμε κι εμείς οι ίδιοι ότι έχουμε πάθει άνοια κι ό,τι συνέβη στο παρελθόν έγινε delete. Μερικές φορές πάλι, όχι. 4.«Χρρρρρ» Ερμηνεία: ο ήχος ροχαλητού σημαίνει (α) ή ότι είστε παντρεμένοι εδώ και αιώνες ή (β) ότι σκοπεύετε να χωρίσετε σύντομα. Αν και, μπορεί ακόμα να σημαίνει (γ) ότι κάπου αλλού πηγαίνετε στις ελεύθερες ώρες σας και κάνετε σεξ μετά από το οποίο λέτε «ουάου». Υπάρχει και η περίπτωση να σημαίνει (δ) ότι έχετε ναρκοληψία, ή όπως αλλιώς την λένε αυτήν την πάθηση που οι άνθρωποι ξεραίνονται στα καλά καθούμενα.
PLANET M.Z.
5.«Λοιπόν είδα σ΄ένα ντοκυμαντέρ ότι οι δύτες στην Ερυθρά Θάλασσα βουτάνε στα χίλια μέτρα και φοράνε ωτοασπίδες...» Ερμηνεία: δεν πά’ να φοράνε και μανταλάκια; Μετά από ένα τέτοιου είδους σχόλιο, αυτός/ή που το ξεστόμισε έχει χάσει εντελώς το παιχνίδι. Όσο σέξυ κι αν ήταν το σεξ, κανένας δεν θέλει να ακούει μπούρδες αμέσως μετά. Μπορεί νά΄ναι ιδέα μου, αλλά όποιος μιλάει για ντοκυμανταίρ μετά το σεξ πρέπει να ευνουχίζεται. Με πιρούνι. 6.«Αύριο σκέφτομαι να φτιάξω μπριάμι». Ερμηνεία: παντρεμένοι χρόνια, με παιδιά. Το κάνανε ήσυχα-ήσυχα (το σεξ) για να μην ακούει η οικογένεια, και τώρα επιστρέφουν σ’ αυτό που είναι – στην οικογένεια. Μπορεί το σεξ να ήταν τέλειο, απλώς οι άνθρωποι ξέρουν ότι δεν χρειάζεται να το συζητήσουν (αφού το κάνανε; Το συζητούν μόνον όταν έχουν καιρό να το κάνουν). Αντίστοιχα, ο άντρας μπορεί να πεί «λέω να πάω το αμάξι για σέρβις αύριο» ή οτιδήποτε πρακτικό του ιδίου φυράματος. Αν δεν ταιριάζανε, δεν θα συμπεθεριάζανε. 7.«Ο πρώην μου, που ήταν γυμναστής...» Ερμηνεία: σχέση που θα λήξει σύντομα, όπως και αν η φράση προέρχεται από άντρα και περιλαμβάνει τις λέξεις «η πρώην μου η μοντέλα...». Γιατί ο γυμναστής και η μοντέλα, ό,τι και να έκαναν στο κρεβάτι, σίγουρα το έκαναν χωρίς μπάκα και χωρίς ψωμάκια, αντίστοιχα. Κανένας φυσιολογικός άνθρωπος που βρίσκεται σ΄ένα κρεβάτι ξεβράκωτος μετά το σεξ, δεν θέλει να φέρει στο μυαλό του την εικόνα ενός γυμναστή ή μίας μοντέλας. Αν παρελπίδα φέρει αυτήν την εικόνα, κοιτάζει με τό΄να μάτι την πόρτα και με τ΄άλλο την μπάκα/τα ψωμάκια του/της. 8.«Για να δούμε τι έκανε η ΑΕΚ/Ολυμπιακός/Παναθηναικός...» Ερμηνεία: φοβερή ατάκα που συνοδεύεται από ψάξιμο για το τηλεκοντρόλ/λάπτοπ. Σημαίνει πώς το άτομο είναι γκάγκα, άντρας και ποδοσφαιρόφιλος – αλλά ταυτόχρονα πώς είναι ζώον, γιατί δεν μπορεί να κρατηθεί μισή ωρίτσα στο χουχουλιαστό και μετά να τσεκάρει την παλιο-ομάδα του. Εμείς οι γυναίκες δεν κάνουμε ποτέ τέτοια φάλτσα, άρα η φράση ανήκει αποκλειστικά σε άντρα. 9.«Θα μου πάρεις την τσάντα που είδαμε στην βιτρίνα; Εεεε, μπουμπουκάκο μου; Θα μου την πάρεις;» Ερμηνεία: η σχέση είναι παραδοσιακή, ενός sugar daddy με μία πιτσιρίκα που έχει ενδεχομένως προδιαγραφές βίζιτας. Μιά κανονική γυναίκα ξέρει ότι δεν λέει να ζητάς τσάντες μετά το σεξ, γιατί ακόμα κι αν σου τις πάρει ο ενδιαφερόμενος, δεν θα μείνει ενδιαφερόμενος για πολύ. Κρατιέσαι και ζητάς ό,τι είναι να ζητήσεις αργότερα. Που έχεις και περισσότερες πιθανότητες να εισακουστεί το αίτημά σου. Αν και, όπως είναι τα πράγματα, καλύτερα να κρατηθείς για μήνες/χρόνια. 10.«Καλά, ήταν πολύ τζετ... πολύ ουάου...» Ερμηνεία: επειδή το «ουάου» δεν είναι μόνο του, αλλά συνοδεύεται από άλλους όρους λιγότερο επιστημονικούς, συμπεραίνουμε ότι πρόκειται για εφηβικό σεξ. Είτε οι ενδιαφερόμενοι είναι 17, οπότε εκφράζουν καλύτερα τις απόψεις τους μ΄αυτόν τον τρόπο, είτε μπεμπεκίζουν. Με την έννοια ότι αν ακούσεις πως ήσουν «τζετ» στο σεξ και είσαι άνω των 25, θα μαζέψεις τα μπογαλάκια σου και θα φύγεις...εκτός και αν το σεξ ήτανε πιά τόσο «ουάου» που θα κάνεις ότι δεν άκουσες. 11.«Σσσστ....λες να μας πήραν χαμπάρι;» Ερμηνεία: παράνομο σεξ που λαμβάνει χώρα σε μέρος ακατάλληλο, π.χ. γραφείο, κουζίνα σπιτιού με κόσμο στο σαλόνι, αεροπλάνο, τραίνο, τουαλέτα ταβέρνας ή τουαλέτα κλαμπ. Το αν θα έχει συνέχεια ή όχι, παίζεται. Η συζήτηση πάντως κινείται στα ίδια πλαίσια («κάνε ησυχία», «πρόσεχε», «να δώ πώς θα βγούμε απο δώ μέσα», «σφήνωσα» κ.α.) , δηλαδή δεν αποκτάει φιλοσοφικό βάθος. 12.«Μπορείς να με λύσεις επιτέλους;» Ερμηνεία: kinky sex. Αν ο τόνος προδίδει ότι η συνέχεια της φράσης θα ήτανε «...μη σου σπάσω το κεφάλι», το σεξ, παρά το δέσιμο, δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Αν ο τόνος προδίδει κάτι υπέροχο που δεν επιτρέπεται να δημοσιευτεί...όλα πήγανε κατ΄ευχήν και το ζευγάρι θα συνεχίσει να δένεται. Σίγουρα υπάρχουν άλλες χίλιες συζητήσεις που γίνονται σε όλη την επικράτεια μετά το σεξ. Οπως υπάρχουν και άνθρωποι, που δεν μιλάνε ντιπ καθόλου, ή άνθρωποι που θεωρούν ξενέρωμα το να πούνε το οτιδήποτε μετά από μιά τόσο ωραία εμπειρία. Πολλοί κάνουν σεξ και σηκώνονται και φεύγουν για να αποφύγουν το ακανθώδες θέμα «τι να συζητήσουμε». Αλλά σε γενικές γραμμές, όταν το σεξ είναι καλό, κάτι λές μετά. Επειδή το κεφάλι σου είναι στα σύννεφα και τα μυαλά σου στα κάγκελα του κρεβατιού, ό,τι και να πεις θά΄ναι λίγο. Γι αυτό κι οι πιο πετυχημένες σκηνές «συζήτησης μετά το σεξ» στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο δείχνουν τους πρωταγωνιστές να κοιτάνε το ταβάνι αγκαλιασμένοι, με ζεστό φωτισμό, πορτοκαλιές ανταύγειες, τέλεια μαλλιά, υπέροχο μέηκ-απ και λαμπερό δέρμα...επειδή οι σκηνές «συζήτησης μετά το σεξ», όπως είπαμε, είναι βγαλμένες μέσα από τη ζωή...
in fact / ΟI NTOΠΙΟΙ συνέντευξη+ΜΑΡΙΝΑ ΤΣΑΜΑΤΣΟΥΛΗ
Ο ανερχόμενος σεφ Στάθης Κόκκαλης σκηνοθετεί πιάτα με άνεση και τρέλα στην κουζίνα του δικού του γαστρονομικού φιλμ.
Μ
υριστήκαμε εύκολα τον σεφ Στάθη Κόκκαλη και του ζητήσαμε να μας ξεναγήσει στον γαστρονομικό του κόσμο. Πρόκειται για τον μόλις 27 ετών πατρινό που έχει ήδη κατακτήσει το χώρο της μαγειρικής τέχνης. Σπούδασε στη ΣΤΕ Κέρκυρας και στη συνέχεια εργάστηκε στην Ελλάδα σε διάφορα ξενοδοχεία και εστιατόρια. Αργότερα δίδαξε στην μετεκπαίδευση της Στε στην Πάτρα μέχρι που έφυγε για τη Γαλλία, όπου και φοίτησε στη σχολή της Le Gordon Blue. Εκεί συνεργάστηκε με μεγάλους Chef, όπως ο Αlain Ducasse και ο Gordon Ramsay. Πριν από 2 χρόνια ίδρυσε τη δική του μαγειρική ομάδα ΄΄The Social Cuisinistas’’. Είναι τακτικό μέλος της Λέσχης Αρχιμαγείρων Ελλάδας (Chef club of Greece) καθώς και της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Αρχιμαγείρων(Wacs).Εκτός κουζίνας ασχολείται με το snowboard και τα extreme sports. Λατρεύει τις δυνατές φιλίες, την οικογένειά του, την αλήθεια- όσο και αν αυτή κάποιες φορές πονάει- και τον επί 13 χρόνια καλύτερο του φίλο, τον Σεζάρ,ι ένα πανέμορφο γαλλικό μπουλντόγκ. Τι ετοιμάζει ένας σεφ στο άτομο που λατρεύει; Αναλόγως το άτομο που έχεις δίπλα σου. Θα μου άρεσε να στήσω ένα μενού 5 πιάτων για το άτομο αυτό περιγράφοντάς του το πώς νιώθω και με ποιες γεύσεις το παρομοιάζω. Ανάλογες με το χαρακτήρα του προσώπου θα είναι και οι γεύσεις και τα αρώματα. Για παράδειγμα σε ένα δυναμικό άτομο που με κάνει να νιώθω το άρωμα της ζωής, θα ταίριαζε η κανέλα. Γλυκιά, αρωματική με μια σπιρτάδα γλυκού καψίματος, αν μείνει στο στόμα πολύ ώρα ή πέσει παραπάνω στην συνταγή. Μου αρέσει να μαγειρεύω για την κοπέλα μου ή για κάποιον που λατρεύω όχι απαραίτητα ερωτικά. Λατρεύω να μου το ζητάνε πάντως... Πως συμπεριφέρεσαι μέσα στην κουζίνα σου: χαλαρά ή αυταρχικά και γιατί; Ρωτήστε τους συνεργάτες μου... Θα σας απαντήσουν ομόφωνα (γέλια). Αυταρχικά. Σίγουρα αυταρχικά. Η κουζίνα δεν είναι ένας δημοκρατικός χώρος κατά τη γνώμη μου. Επικρατεί μοναρχία για το καλό όλων. Ένας πρέπει να είναι ο αρχηγός. Έχω επιλέξει τους καλύτερους και στηρίζομαι σε αυτούς, όπως και αυτοί σ΄εμένα. Λατρεύω σαν την ζωή μου τους συνεργάτες μου και μπορώ να μιλάω ώρες γι αυτούς. Είναι η οικογένειά μου. Έχεις σκεφτεί πότε ότι είσαι ένας σκηνοθέτης σε φιλμ μέσα στην κουζίνα σου; Κάθε μέρα. Είναι πολύ όμορφο συναίσθημα και το εκλαμβάνω ακριβώς έτσι. Πρέπει να βρω τους ρόλους, τις θέσεις την γωνίες της κάμερας και το πιο όμορφο σενάριο - μενού για να κόψει πολλά εισιτήρια... Σκεφτείτε την πρώτη μέρα κάθε εστιατορίου ή την πρώτη μέρα αλλαγής μενού. Είναι σαν πρώτη προβολή. Καθημερινά όμως νέοι πελάτες έρχονται, για να δουν για πρώτη φορά την ταινία μου. Πρέπει να μείνουν ευχαριστημένοι. Και αυτοί που έρχονται κάθε μέρα δεν πρέπει να βαρεθούν. Είναι μεγάλη ευθύνη και μεγάλη χαρά, όταν πέσει η αυλαία και υπάρχει χειροκρότημα.
ΟI NTOΠΙΟΙ
Ξυπνάς Κυριακή με τρελό hangover, ποιο πιάτο σε επαναφέρει σε νορμάλ κατάσταση; Το πρώτο μου άγχος και προσμονή είναι να πάρω τους συνεργάτες μου στο εστιατόριο, για να δω πόσα reserve έχουμε, όπως κάνω και κάθε μέρα. Εάν οι κρατήσεις είναι αρκετές, σίγουρα η ψυχολογία μου εκτοξεύεται αυτόματα και είμαι έτοιμος να δημιουργήσω για τον εαυτό μου κάτι ανάλογο με την αξία της Κυριακής στη ζωή μου. Σίγουρα αυτό που θα έσβηνε το hangover είναι μια γλυκιά γεύση ενός pancake η κάποιο muffin με πικρή σοκολάτα και μια κούπα ζεστός καφές. Τι προσέχεις περισσότερο στους ανθρώπους που συναναστρέφεσαι: τον τρόπο που τρώνε ή τον τρόπο που μιλάνε; Και τα δύο είναι παιδεία. Είναι τρόπος ζωής. Ένα ρητό λέει “είμαστε ό,τι τρώμε”. Έναν άνθρωπο, όταν τον γνωρίζεις, τον καταλαβαίνεις όχι από τα πολλά του λόγια, αλλά από τον τρόπο που τρώει. Ποιος δεν έχει πάει σαν πρώτο ραντεβού σ' ένα εστιατόριο; Τα λόγια είναι λίγα στην αρχή. Μιλούν οι γεύσεις. Αν τρως σωστά, καλά και με όμορφους τρόπους, σίγουρα θα μιλάς και θα σκέφτεσαι έτσι. Είναι θέμα παιδείας. Το φαγητό είναι τρόπος συμπεριφοράς, όπως και η ομιλία. Με ποιά υλικά ή μπαχαρικά, μυρωδικά ή άλλα υλικά θα παρομοίαζες τον αγαπημένο σου δάσκαλο, δηλαδή το μαγειρικό σου πρότυπο; Το μαγειρικό πρότυπό μου είναι ο μεγαλύτερος εν ζωή chef για μένα, ο Alain Ducasse. Δεν θα αδικήσω όμως και το άλλο πρότυπό μου, τον μεγάλο Gordon Ramsay. Δύο άνθρωποι- σταθμοί στη ζωή μου. Δύο εντελώς διαφορετικοί chef, με τεράστιο ταλέντο και γνώσεις. Γι' αυτό θα τους παρομοιάσω με δύο διαφορετικά μπαχαρικά, με την ίδια χρησιμότητα όμως. Για τον Alain Ducasse το αλάτι: συνταγή χωρίς αλάτι δεν υπάρχει. Αυτό έχει τον τελευταίο λόγο σε μια γεύση. Αν είσαι κουρασμένος τρως αλάτι για να ανεβάσεις σφυγμούς και να συνεχίσεις. Για τον Gordon Ramsay το πιπέρι. Καυτερό, με γεμάτη γεύση και κοφτή. Επιβλητικό και χωρίς όρια. Μπορεί να κάνει τα πάντα. Από το να σου φτιάξει το πιο υπέροχο φαγητό μέχρι και να στο καταστρέψει. Υπάρχει κάτι, μια ανάμνηση συγκεκριμένη που σε έκανα να αγαπήσεις την μαγειρική; Τα σαββατιάτικα πρωινά που ξυπνούσα με μια μυρωδιά από φρέσκα τηγανόψωμα με μέλι και ζάχαρη, φτιαγμένα από τη γιαγιά μου, την Ευσταθία. Τα υπέροχα κυριακάτικα τραπέζια με την μητέρα μου να μαγειρεύει τα πιο απλά, μα όμως τόσο νόστιμα φαγητά. Το πρότυπό μου, ο πατέρας μου. Ένας μεγάλος chef που μαγείρευε πάντα με αγάπη και τιμιότητα. Του ορκίστηκα πως μια μέρα θα γίνω καλύτερος από αυτόν. Τι δεν πρέπει να λείπει ποτέ από την κουζίνα σου; Αγάπη και λόγος. Χωρίς αγάπη και χωρίς λόγο-κίνητρο δεν κάνεις τίποτα. Υπάρχουν όρια στην δημιουργία ενός πιάτου; Θεωρώ πως ναι. Όλοι λένε ότι η κουζίνα δεν έχει όρια. Για μένα έχει. Το φαγητό είναι αγαθό. Πιστεύω πολύ στο θεό και δεν μου αρέσει να βλέπω να γελοιοποιείται κάποιο αγαθό, για να φτιάξουμε για παράδειγμα αστεία σεξιστικά πιάτα σε σχήματα από γεννητικά όργανα. Επίσης λατρεύω πολύ τα ζώα. Θεωρώ πως κάποια ζώα τρώγονται, ενώ κάποια όχι. Δεν αντέχω στην ιδέα πως στην Κίνα αυτή τη στιγμή η νέα μόδα είναι το κρέας από σκύλο και η εισαγωγή από κεφάλια γάτας. Ας τα βάλουμε σε μια σειρά. Υπάρχουν και όρια. Θα μαγείρευες για τους φτωχούς και άστεγους μιας πόλης; Όνειρο ζωής. Θεωρώ πως, αν μου δώσει ο θεός την ευκαιρία να το κάνω, θα είναι το πρώτο πράγμα που θα γράφω στο βιογραφικό μου. Δείπνα που θα είναι για όλους. Έλληνες και ξένους. Όλους. Ακόμα και για τα αδέσποτα. Μπορούμε έτσι να σώσουμε τους συνανθρώπους μας και τις ψυχές μας. Ποια είναι η γνώμη σου για τα τηλεπαιχνίδια μαγειρικής; Θα συμμετείχες ποτέ σε κάποια τηλεοπτική εκπομπή μαγειρικής; Έχω τη χειρότερη γνώμη για όλα αυτά τα παιχνίδια. Δεν μπορεί να γίνει κάποιος master chef με 2 μήνες τηλεόραση, ενώ άλλοι έχουν ματώσει στους 50 βαθμούς και για 25 χρόνια μέσα στις κουζίνες. Αν και έχω πολλούς φίλους μέσα από τέτοια παιχνίδια, θεωρώ πως ποτέ δεν θα πήγαινα εκεί. Είμαστε ανοιχτοί στην περιφέρεια στις νέες προτάσεις ενός σεφ που θέλει να μας προτείνει το διαφορετικό; Δυστυχώς όχι. Ίσως σε λίγο καιρό να αλλάξει όλο αυτό. Σας ορκίζομαι ότι εγώ θα προσπαθήσω να το αλλάξω κάνοντας βραδιές γεύσης και απόλαυσης ανά διαστήματα. Ήδη δουλεύω με την ομάδα μου πάνω σε ένα τέτοιο project, που δεν έχει να κάνει με μαγαζί, αλλά μόνο με γεύση και απόλαυση. Μιλάτε εξάλλου με έναν άνθρωπο, που στα 4 του χρόνια έβαλε το χέρι του στο μίξερ, ενώ η μητέρα του έφτιαχνε κέικ, για να δει αν όντως ήταν κακό αυτό...
inΦo // τη μαγειρική του Στάθη Κόκκαλη μπορείτε να την απολαύσετε στο wine/ bar/ restaurant / BODEGAS στην Πάτρα *
Ονομα: Βασίλης Ράϊκος // Vassilis Raikos Τόπος καταγωγής: Πάτρα // Patra Σπουδές: Βιολογία - Επιστήμη τροφίμων (Αγγλία-Σκωτία) Biology - Food Science(England/Scotland) Ζει (τώρα) // Αμπερντήν, Σκωτία//Aberdeen, Scotland
Tί σε έκανε να φύγεις από την Ελλάδα; Η λίστα είναι πολύ μεγάλη, φοβάμαι. θα σου αναφέρω μόνο τα σημαντικότερα: 1. Ελλειψη επαγγελματικής προοπτικής και αποκατάστασης. 2. Ανασφάλεια για το μέλλον σε όλα τα επίπεδα. 3.Πολύ χαμηλό επίπεδο παρεχόμενων υπηρεσιών (υγεία, ασφάλεια κ.α.). 4. Παντελής έλλειψη εμπιστοσύνης στους κυβερνώντες. 5. Απογοήτευση από την ανικανότητα των πολιτών να αλλάξουμε νοοτροπία. 6. Βεβαιότητα ότι τίποτα από τα παραπάνω δεν θα βελτιωθεί βραχυπρόθεσμα. What made you leave Greece The list is very long, I’m afraid. I’ll mention to you the most important reasons 1.The lack of professional career prospects and settling down 2.Insecurity for the future in all levels 3.Very low standard of provided services (health, insurance etc) 4.Total lack of trust to those who govern 5.Dissatisfaction from the inability of the citizens to change our attitudes 6.Certainty that none of the above will become better in the near future
Ποια είναι τα θετικά που έχεις αποκομίσει το διάστημα που ζεις στο εξωτερικό; -Επαγγελματική αποκατάσταση. -Δωρεάν υγεία. -Σεβασμός στα δικαιώματα μου ως πολίτη και εργαζόμενου μέλους μιας κοινωνίας. -Τήρηση των νόμων και κανόνων από όλους στο ίδιο μέτρο. What are the positives that you get the time you live abroad? -Professional reinstatement -Free health -Respect to my rights as a citizen and working member of a society -Observance of the laws and rules from everybody at the same degree
Τί σου τη "σπάει" στο μέρος που ζεις τώρα και τι βρήκες που να σε κάνει να νιώθεις τυχερός που ζεις και εργάζεσαι εκεί; Μου τη σπάει ο καιρός και που δεν μπορώ να κολυμπήσω στη θάλασσα. Βρήκα την ηρεμία μου που δεν είχα στην Ελλάδα για χρόνια! Επίσης οι άνθρωποι είναι πιο ειλικρινείς, περισσότερο εργατικοί και λιγότερο θεωρητικοί σε σχέση με τους Έλληνες. What annoys you at the place you are living now and what did you find that makes you feel lucky for living and working here? I hate the weather and not being able to swim in the sea. I found the tranquility I didn’t have in Greece for years. Also people are more honest, more hardworking and less theoretical in relation to Greeks.
Τί προτείνεις στους νέους που διστάζουν να κυνηγήσουν τα όνειρα τους στο εξωτερικό, βρισκόμενοι στο σταυροδρόμι της κρίσης; Τους προτείνω ανεπιφύλακτα (και κυρίως στο επιστημονικό προσωπικό) να φύγουν για το εξωτερικό. Δεν είναι όλα ρόδινα βέβαια, αλλά (κάτω από προϋποθέσεις) είναι πολύ καλύτερα από την Ελλάδα του σήμερα (η οποία δεν έχει καμία προοπτική και ελπίδα). Είναι απλά μια απόφαση, ας το τολμήσουν! What do you recommend to young people who hesitate to chase their dreams abroad finding themselves at the crossroad of the crisis? I suggest, without a single doubt and especially to scientists, to leave for abroad. Of course not everything is easy but (under circumstances) things are much better than in today’s Greece (which has no prospects and hope) It’s simply a decision. They should dare it.
Πιστεύεις πως η κρίση οδηγεί πολλά καλά μυαλά στο εξωτερικό μόνιμα; Σίγουρα, αλλά κατά την γνώμη μου, η Ελλάδα στη φάση που βρίσκεται δεν έχει ανάγκη από ‘καλά μυαλά’. Αυτό για μένα είναι μύθος, η Ελλάδα έχει ανάγκη από ανθρώπους να κάνουν απλά τη δουλειά τους... Do you believe that the crisis leads a lot of bright minds abroad permanently? Definitely, but in my opinion, Greece in the phase it is now does not have the need for great minds. That for me is just a myth, Greece needs people to just do their work.
Τί σου λείπει περισσότερο από την Ελλάδα; Η οικογένεια μου, το σπίτι μου, το καλό φαγητό… What do you miss more from Greece? My family, my home, good food...
Με τι κίνητρο θα γύριζες αύριο το πρωί; Αύριο το πρωί; Με κανένα! Θα πάρει πολλά χρόνια, για να αλλάξει η σημερινή κατάσταση! With what motive would you return tomorrow morning? Tomorrow morning? Nothing! It will take many years for the situation to change!
in fact // OI ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ συνέντευξη+ΜΑΡΙΝΑ ΤΣΑΜΑΤΣΟΥΛΗ
Canuto Kallan “Το να είσαι καλλιτέχνης δεν ήταν ποτέ εύκολο, πόσο μάλλον σήμερα...”
Εχει μια στενή και έντονη σχέση με το τελάρο. Φαίνεται να επικοινωνεί μαζί του μέσα από τα χρώματα που επιλέγει να το “ντύσει”. Χρώματα είτε σε αποχρώσεις του γκρί, επηρεασμένος από τον μακρύ σκοτεινό χειμώνα στη Δανία, είτε σε μια απίστευτη πολυχρωμία που μάλλον έρχεται να τον ισσοροπήσει αφήνοντάς τον να πειραματιστεί με το ζωηρό ελληνικό φως. Είναι ο ελληνοδανός ζωγράφος και χαράκτης Κανούτο Κάλλαν. Τέσσερις γυναικείες φιγούρες με ονόματα σημαντικά: Ελπίδα, Σοφία, Αγάπη και Πίστη. Αυτές κοσμούν το εξώφυλλό μας από το ομώνυμο έργο σας, το οποίο μας δανείσατε για το πρώτο τεύχος του 2014. Πως αυτές οι έννοιες σάς συντροφεύουν μέσα στα χρόνια, στη καθημερινότητά, αλλά και στην τέχνη σας; Για να φτιάξω αυτό το έργο εμπνεύστηκα από μια φωτογραφία που απεικόνιζε μία μικρή ομάδα προσφύγων. Μια ομάδα που άφησε τη χώρα της ελπίζοντας σε ένα καλύτερο μέλλον. Την Ελπίδα τη βλέπω σαν το παιδί, την Αγάπη σαν τη μητέρα, τη Σοφία σαν τη γιαγιά και τέλος την Πίστη σαν την πίστη πως η μετανάστευση σε μια καινούρια χώρα θα αλλάξει τη ζωή τους. Αυτές οι τέσσερις, αυτά τα ιδανικά, χαρακτηρίζουν τις προσωπικές μας ζωές, τις σχέσεις μας με τους φίλους, τους συζύγους, τους συνεργάτες. Το να είσαι καλλιτέχνης δεν ήταν ποτέ εύκολο, πόσο μάλλον σήμερα... Αν μία έστω από αυτές τις ιδέες λείψει, αμφιβάλλω αν κάποιος θα μπορούσε να θεωρηθεί καλλιτέχνης. Ο καλλιτέχνης πρέπει να νιώσει έντονη αγάπη και πάθος γι' αυτό που κάνει (σχεδόν τόσο βασικά όσο το οξυγόνο ή το νερό για τη ζωή). Γεννηθήκατε στη Δανία, αλλά ζείτε και μεγάλο διάστημα στην Ελλάδα. Πόσο αυτά τα δύο κράτη σας έχουν επηρεάσει στον καλλιτεχνικό σας ταξίδι; Αν και ζωγράφιζα από μικρός, ήμουν αρκετά μεγάλος, όταν αποφάσισα να μπω στη Σχολή Καλών Τεχνών. Στην πραγματικότητα το να μάθω ελληνικά ήταν η ώθηση που τελικά μου έδειξε ότι, αν κάποιος θέλει πραγματικά να μάθει κάτι, μπορεί να το πετύχει. Ο πατέρας μου ήταν Δανός, αλλά η μητέρα μου γεννήθηκε στην Αθήνα, με Έλληνα πατέρα από την Κωνσταντινούπολη και Γερμανό-Πολωνή μητέρα από το Βερολίνο. Κατά τη διάρκεια του πολέμου έφυγαν ως πρόσφυγες στη Σουηδία. Αυτή η πολυγλωσσία πέρασε και σε μένα. Για τριάντα χρόνια το όνειρο μου ήταν να μάθω ελληνικά. Τελικά τα κατάφερα να έρθω στην Αθήνα και να σπουδάσω με υποτροφία ελληνικά. Βλέποντας τα έργα σας διακρίνω μια αγάπη για πλήρη ελευθερία στην επιλογή των χρωμάτων, τις απλές φόρμες, αλλά και την παραμόρφωση των μορφών. Τι σας οδηγεί εκεί, σ' αυτή την επιλογή έκφρασης; Τα χρώματά μου είναι επηρεασμένα από τα παιδικά μου χρόνια στη Δανία, όπως επίσης και οι φόρμες μου. Πέρα από την τέχνη, είδα παρόμοιους πίνακες από τους ζωγράφους COBRA (Ager Jorn, Karel Appel, Constant, Corneille κ.α.), Emil Nolde, Edward Munch κ.α. Η τέχνη τους σίγουρα με επηρέασε. Υποθέτω ότι η έντονη επιθυμία μου για τα χρώματα είναι ο μακρύς σκοτεινός χειμώνας στη Δανία. Κατά τη διάρκεια αυτής της εποχής η φύση είναι όλη γκρι. Πιστεύω ότι κατά βάθος αυτό έχει δώσει σε μένα, καθώς και σε πολλούς άλλους καλλιτέχνες από το Βορρά, την ανάγκη να χρησιμοποιούμε χρώματα. Δηλαδή, τα ζωηρά και αγνά χρώματα που βλέπω ως επιρροή του έντονου ελληνικού φωτός. Τι νιώθετε περισσότερο: χαράκτης ή ζωγράφος; Πώς συνδυάζονται αυτά τα δύο; Θεωρώ τον εαυτό μου οπτικό καλλιτέχνη. Για μένα το θέμα είναι περισσότερο τεχνικό. Θα έλεγα για παράδειγμα ότι ως καλλιτέχνης χρησιμοποιώ περισσότερα πινέλα και ως τυπογράφος χρησιμοποιώ κυρίως πρέσσα ή silk-screens. Μερικά έργα είναι ευκολότερο να τα προσεγγίσεις εκτυπώνοντάς τα, παρά να τα ζωγραφίσεις. Έτσι, ανάλογα από το τι θέλω να κάνω, αποφασίζω, αν η εικόνα θα εκτυπωθεί ή θα ζωγραφιστεί.
OI ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ Τι σας προκαλεί ενδιαφέρον στην εποχή μας, ώστε να το αποτυπώσετε καλλιτεχνικά; Ζώντας στην Ελλάδα σήμερα και βλέποντας τους κλέφτες να κρίνουν τους εαυτούς τους και την υπόλοιπη χώρα, είναι πολύ εύκολο να νιώσω την έλλειψη ελπίδας για ένα καλύτερο μέλλον. Έτσι έχω μια έντονη ανάγκη να διαδώσω την ελπίδα και να κάνω τους ανθρώπους να σκέφτονται νέες λύσεις στα προβλήματά τους. Γι' αυτό εξάλλου ονόμασα ένα πρόσφατο έργο μου: “There is always a window” (“Υπάρχει πάντα ένα παράθυρο”). Πόσο δύσκολο ή εύκολο είναι ένας σύγχρονος εικαστικός να επικοινωνήσει με το κοινό και να μεταδώσει όλα όσα έχει στο μυαλό του μέσα από μια έκθεση; Δεν ξέρω τι να απαντήσω σε αυτήν την ερώτηση, επειδή πραγματικά δεν σκέφτομαι τις δυσκολίες. Αυτό που κάνω, το κάνω πρώτα από όλα επειδή χρειάζεται να το κάνω και νιώθω ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα του. Δεν σκέφτομαι ποτέ το αν η τέχνη μου θα γίνει κατανοητή ή όχι.
Αισθάνεστε μόνος και έρημος, φοβάστε για το σήμερα, το αύριο, το χθες. Ποιο από τα έργα σας, βλέποντάς το σας κάνει ξανά αισιόδοξο; Υποθέτω ότι είμαι αισιόδοξος από τη φύση μου. Αν και ήρθαμε μόνοι μας σε αυτόν τον κόσμο και μόνοι θα φύγουμε, πρέπει να πω ότι σπάνια νιώθω μόνος ή μοναχικά. Αντιθέτως η αγάπη για τη σύζυγό μου, τις δύο κόρες μου και τους φίλους μου δεν μου δίνουν περιθώριο να νιώσω έτσι. Μερικές φορές σκόπιμα πρέπει να ψάξω ώστε να συγκεντρωθώ στην τέχνη μου. Πότε θα σας ξαναδούμε στην Ελλάδα; Ζω κυρίως στην Αθήνα. Έτσι πολύ συχνά συμμετέχω σε εκθέσεις στην Ελλάδα που άλλοτε είναι ομαδικές κι άλλοτε ατομικές. Πρόσφατα πήρα μέρος σε μια έκθεση εμπνευσμένη από ποιήματα του Κ. Π. Καβάφη που συντόνισε ο καθηγητής μου Γιάννης Ψυχοπαίδης και σύντομα θα συμμετέχω σε ανάλογη έκθεση εμπνευσμένη από ποιήματα διαφόρων ποιητών. Πέρα από αυτές τις ομαδικές εκθέσεις, ελπίζω σύντομα να μπορέσω να δείξω τα δικά μου γραφικά έργα, τα οποία δεν έχω εκθέσει ποτέ στην Ελλάδα.
InΦο // Ο Κανούτο Τσαλίδης Κάλλαν είναι Ελληνοδανός ζωγράφος. Έμαθε πρώτα την τέχνη του επιπλοποιού και ύστερα αποφοίτησε το 1990 ως Ενεργειακός Μηχανικός µε Μεταπτυχιακό στην Επιστήμη της Μηχανικής από το Πολυτεχνείο DTU της Δανίας. Σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών από όπου αποφοίτησε το 2003. Η ζωγραφική πράξη του Κανούτο Κάλλαν εντάσσεται αναμφισβήτητα μέσα στη μεγάλη παράδοση των κινημάτων του μοντερνισμού, αλλά και στον τόπο και στο χρόνο μέσα στον οποίο ζει. Οι φιγούρες του Κανούτο Κάλλαν διοχετεύουν συχνά δυνατά μηνύματα διαμαρτυρίας και κοινωνικής κριτικής και φέρνουν το θεατή αντιμέτωπο με τη σκληρή πλευρά της σύγχρονης ανθρώπινης ύπαρξης, τη μη ισορροπημένη, βίαιη σχέση του ανθρώπου με την κοινωνία, τη φύση και τον ίδιο του τον εαυτό. Ζεί και εργάζεται στην Αθήνα και στην Κοπεγχάγη.
in fact / το mouse που βρυχάται επιμέλεια+ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡΥΣΙΚΟΣ
//GREEN//
//BEAUTY//
//ΥΓΕΙΑ//
//LIFESTYLE //
ΑΙΘΑΛΟΜΙΧΛΗ…SOS
«ΚAI ΒΓΑΛΕ ΤΟ ΚΡΑΓΙΟΝ ΣΟΥ…»
ΑΛΚΟΟΛ ΤΟ... «ΦΑΡΜΑΚΟ»
Εντείνονται, εν μέσω της χειμερινής περιόδου, οι προσπάθειες για την ενθάρρυνση χρήσης ηλεκτρικών συστημάτων θέρμανσης, προκειμένου να μειωθεί το φαινόμενο της αιθαλομίχλης που προκαλείται από τη μαζική καύση ξύλων και άλλων υλικών σε τζάκια και ξυλόσομπες. Η αδυναμία μείωσης του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης, σε συνδυασμό με την κατάρρευση μισθών και εισοδημάτων, έχει οδηγήσει την πλειονότητα των νοικοκυριών στην ενεργειακή φτώχεια, αφού το ακριβό πετρέλαιο «ακύρωσε» την κεντρική θέρμανση στα αστικά κέντρα «επιβάλλοντας» από πέρυσι την αιθαλομίχλη. Στο μείζον ζήτημα έχουν σημάνει τον «κώδωνα του κινδύνου» οι αρμόδιες υπηρεσίες, προειδοποιώντας για τις βλαβερές συνέπειες και την αύξηση θνησιμότητας λόγω των αιωρούμενων σωματιδίων. Την προσοχή των ευπαθών ομάδων εφιστά με ανακοίνωση που εξέδωσε το υπουργείο Υγείας συστήνοντας στα άτομα με αναπνευστικό πρόβλημα ή καρδιοπάθειες καθώς και στα παιδιά να περιορίσουν κάθε έντονη σωματική δραστηριότητα, ιδιαίτερα αν αυτή γίνεται σε εξωτερικούς χώρους.
Το κραγιόν είναι ένα από τα αγαπημένα καλλυντικά των γυναικών. Σε όλες τις γυναικείες τσάντες υπάρχει πάντα ένα κραγιόν ή ένα lip-gloss για ώρα... ανάγκης. Πού καταλήγει όμως το γυαλιστερό χρώμα των χειλιών και πόσο επικίνδυνο είναι για την υγεία; Μελέτες έχουν δείξει ότι κάποια κραγιόν περιέχουν έως και οκτώ βαρέα μέταλλα. Τα περισσότερα περιέχουν ίχνη μολύβδου ο οποίος όμως, σύμφωνα με τον Αμερικανικό Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων, δεν αποτελεί άμεσο κίνδυνο για την υγεία. Πάντως, διαχρονικά οι δερματολόγοι εκφράζουν την ανησυχία τους για τις παρενέργειες των κραγιόν και για το λόγο αυτό συστήνουν στις γυναίκες να αποφεύγουν την επαναλαμβανόμενη χρήση κατά τη διάρκεια της ημέρας. Το κραγιόν, όπως δείχνουν σχετικές μελέτες, δεν μένει πάντα στα χείλη, αλλά καταλήγει - εκτός από τα μάγουλα άλλων ανθρώπων- και στο... στομάχι των γυναικών. Συγκεκριμένα, υπολογίζεται ότι μια γυναίκα που το χρησιμοποιεί σε καθημερινή βάση τρώει σε όλη τη διάρκεια της ζωής της 2,5 με 3 κιλά κραγιόν.
Οπως έχει προκύψει από διάφορες πρόσφατες επιστημονικές μελέτες, η μέτρια κατανάλωση αλκοόλ μπορεί να μειώσει σημαντικά τον κίνδυνο χολολιθίασης, αφού αυξάνει την «καλή» χοληστερόλη στο αίμα, με αποτέλεσμα να μεταβάλει τη συγκέντρωση χοληστερόλης στη χοληδόχο κύστη. Επίσης ανάλογη έρευνα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, όσοι δεν πίνουν αλκοόλ, διατρέχουν έως και 4 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν αρθρίτιδα, σε σχέση με όσους πίνουν αλκοόλ τουλάχιστον δέκα φορές τον μήνα, ενώ βάσει άλλης το αλκοόλ μπορεί να περιορίσει και τα συμπτώματα της νόσου. Επιστήμονες διαπίστωσαν ακόμη ότι το αλκοόλ βοηθά και στη μνήμη, αφού όσοι καταναλώνουν μέτριες ποσότητες αλκοόλ, έχουν 23% λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν νοητική εξασθένηση, νόσο του Αλτσχάιμερ και άλλες μορφές άνοιας. Ιδανικό ποτό για την περίπτωση αυτή θεωρείται το κρασί. Οπως προέκυψε από έρευνα της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Χάρβαρντ, η μέτρια κατανάλωση αλκοολούχων ποτών μειώνει και τον κίνδυνο εκδήλωσης καρδιακών παθήσεων κατά 40%.
ΜΟΔΑ ΚΑΙ… ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ Θα μπορούσε η γκαρνταρόμπα σας να ευθύνεται για την καταστροφή των δασών και την εξαφάνιση σπάνιων ειδών; Ερευνητές εξηγούν πώς οι ίνες κυτταρίνης που χρησιμοποιούνται στην κλωστοϋφαντουργία είναι μια σημαντική αιτία της απώλειας της βιοποικιλότητας σε όλο τον κόσμο. Από την έκταση των αρκτικών δασών του Καναδά ως τα υπό εξαφάνιση τροπικά δάση της Ινδονησίας και τους πανύψηλους, ηλικίας 1.000 ετών κέδρους της Βόρειας Αμερικής, τα δάση του κόσμου θερίζονται σε ανησυχητικό ρυθμό για την π α ρ α γ ω γ ή kυ φ α σ μ ά τ ω ν . k Π ε ρ ί π ο υ 100.000.000 δέντρα το χρόνο κόβονται για την κατασκευή πολτού για τα υφάσματα και ο αριθμός αυτός συνεχώς αυξάνεται. Ουραγκοτάγκοι, καριμπού, τίγρεις, αρκούδες και δισεκατομμύρια ωδικών πτηνών θεωρούν αυτά τα δάση σπίτι τους, ωστόσο το βλέπουν να συρρικνώνεται ολοένα και περισσότερο και να μετατρέπεται σε νέες τάσεις στην πασαρέλα .
//ΚΟΣΜΟΣ// ΤΡΟΦΙΜΑ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ Το νούμερο είναι δυσθεώρητο! Τα τρόφιμα που πετάμε κάθε χρόνο σε παγκόσμιο επίπεδο αγγίζουν τους 1.3 δισ. τόνους! Η εικόνα γίνεται ακόμη πιο γλαφυρή, αν σκεφτεί κανείς ότι η παραπάνω ποσότητα ισοδυναμεί με 40 εκατομμύρια - φορτωμένες με τρόφιμα- τριαξονικές νταλίκες! Πρόκειται για το 1/3 των τροφίμων που αγοράζουμε κάθε χρόνο. Μόνο οι ποσότητες τροφίμων που πετιούνται στην Ευρώπη και τη Βόρειο Αμερική αρκούν για να ταΐσουν τρεις φορές τους πενασμένους όλου του κόσμου (υπολογίζονται στο 1 δισ.), ενώ μόνο στην Ευρωπαϊκή Ένωση πετιούνται ετησίως 3 εκατομμύρια τόνοι ψωμιού.
PUT DOWN YOUR PHONE AND LIVE… Ηταν 9 Ιανουαρίου του 2007, όταν ο Στιβ Τζομπς περήφανα παρουσίασε το πρώτο iPhone. Από τότε το «κόσμημα» της Apple άλλαξε τη ζωή των ανθρώπων. Οχι απαραίτητα πάντα προς το καλύτερο. Σε αυτά τα επτά χρόνια το iPhone δημιούργησε νέες συνήθειες στους καταναλωτές. Από τη μία τους έδωσε έναν ολόκληρο κόσμο στην παλάμη τους, από την άλλη όμως ολοένα και περισσότεροι νιώθουν πως ζουν μόνο μέσω της συσκευής. Αυτό το γεγονός πριν από μερικούς μήνες έδωσε έμπνευση στην ηθοποιό Σαρλίν ντε Γκούζμαν να γυρίσει ένα βίντεο (I forgot my I-phone) για το πόσο περίεργη ή και παράλογη φαίνεται η... κοινωνία του iPhone σε κάποιον που δεν το κρατά στο χέρι του. Δείτε το: http://www.youtube.com/watch?v=OINa46HeWg8
OPEL-EΞΥΠΝΑ, ΜΠΡΕΛΟΚ-ΧΑΛΑΚΙ Ενας Βέλγος οικογενειάρχης, ευαισθητοποιημένος από τους θανάτους παιδιών που οι γονείς τους τα είχαν «ξεχάσει» μέσα στα αυτοκίνητά τους για ώρες κάτω από τον καυτό ήλιο, επινόησε ένα σύστημα προειδοποίησης που θα επιτρέπει να αποφευχθούν στο μέλλον τέτοιες τραγωδίες. Το σύστημά του, που μπορεί να προσαρμοστεί σε όλα τα αυτοκίνητα, αποτελείται από ένα χαλάκι με αισθητήρες που τοποθετείται κάτω από το καθισματάκι του παιδιού και συνδέεται ασύρματα με τα κλειδιά του οδηγού, όπως ανακοίνωσαν η αυτοκινητοβιομηχανία Opel και η διαφημιστική εταιρεία LDV United. Οταν η μηχανή του αυτοκινήτου σβήσει και ο οδηγός απομακρυνθεί από το όχημα, αφήνοντας πίσω του το παιδί στο κάθισμά του, το μπρελόκ των κλειδιών του δίνει ένα πρώτο "σήμα συναγερμού". Οι αισθητήρες από το χαλάκι μετρούν τη θερμοκρασία στο εσωτερικό του αυτοκινήτου και, εάν ξεπεράσει τους 28 βαθμούς Κελσίου, ηχεί δυνατότερα ο συναγερμός στα κλειδιά του οδηγού, ενημερώνοντάς τον ότι πρέπει να επιστρέψει αμέσως στο όχημα.
ΒΙΟΒΟΤ-ΡΟΜΠΟΤΙΚΟ ΣΠΕΡΜΑ Οι επιστήμονες στο Ινστιτούτο Νανοεπιστημών στη Δρέσδη της Γερμανίας ανακοίνωσαν, σύμφωνα με την Independent, το πρώτο σπέρμα που βασίζεται στην τεχνική «biobots», δηλαδή των βιολογικών ρομπότ. To biobot μπορεί να εγκλωβίσει ένα σπερματοζωάριο μέσα σε έναν μεταλλικό νανοσωλήνα και έπειτα οι επιστήμονες με τη βοήθεια μαγνητών μπορούν να ελέγχουν την κατεύθυνσή του. Το biobot, το οποίο αναφέρεται σε ένα βακτήριο ή κύτταρο, που έχει προγραμματιστεί να συμπεριφέρεται με έναν ορισμένο τρόπο, θα μπορούσε να τεθεί σε μια σειρά χρήσεων, μεταξύ των οποίων και ο τομέας της γονιμότητας.
VALEO – PARKING SYSTEM Είναι το κλασικό άγχος σχεδόν κάθε οδηγού. Ιδιαιτέρως για τις γυναίκες είναι ένας μόνιμος βραχνάς. Πώς παρκάρεις με τις ελάχιστες δυνατές μανούβρες; Πώς τα καταφέρνεις χωρίς να χτυπήσεις τα σταθμευμένα αυτοκίνητα, αλλά και το δικό σου; Σε όλα αυτά τα ζητήματα η γαλλική κατασκευάστρια εταιρία εξοπλισμού αυτοκινήτων Valeo έχει τη λύση. Παρουσίασε, στο πλαίσιο της διεθνούς έκθεσης υψηλής τεχνολογίας CES, τον αυτόματο παρκαδόρο. Κι όταν λέμε αυτόματο, εννοούμε και αυτόνομο, καθώς δεν χρειάζεται καν την παρουσία του οδηγού μέσα στο αυτοκίνητο. Στην πραγματικότητα, βρίσκεις τη θέση στάθμευσης, βγαίνεις από το αυτοκίνητο, ενεργοποιείς το σύστημα Valeo, που λειτουργεί σαν εγκέφαλος, και φεύγεις δίχως να κοιτάξεις πίσω σου. Το σύστημα θα αναλάβει μόνο του τα υπόλοιπα.
in fact / SOCIAL FRAME επιμέλεια+ΒΙΚΗ ΤΗΛΙΓΑΔΑ
“ Dear Standard” ¸íá çÌåñïëüãéï Ìå éóôïñßåò ôùí åíïßêùí ôïõ îåíïäï÷åßïõ
Η
αλυσίδα ξενοδοχείων “The Standard”-γνωστή για την ιδιαίτερη διακόσμηση των δωματίων και των σουιτών της- που βρίσκεται στο Λος Άντζελες, στη Νέα Υόρκη και στο Miami, εξέδωσε ένα πρωτότυπο ημερολόγιο για τους μήνες του 2014. Αυτό που το κάνει να ξεχωρίζει είναι πως φτιάχτηκε από το προσωπικό του ξενοδοχείου και με…ελάχιστη βοήθεια από τους ενοίκους που πέρασαν μερικές νύχτες στο Standard. Σχεδιασμένο από το ολλανδικό πρακτορείο επικοινωνιών KesselsKramer, το γυαλιστερό κόκκινο ημερολόγιο του 2014 περιέχει τα πιο παράξενα, τα πιο τρελά ή απλά τα πιο αστεία σχόλια των επισκεπτών των ξενοδοχείων “The Standard” καθόλη τη διάρκεια του 2013. Στις φωτογραφικές αναπαραστάσεις συμμετέχει το προσωπικό του “The Standard” με ένα ιδιαίτερο χιουμοριστικό τρόπο. Στο ημερολόγιο περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων οι ιστορίες ενός πελάτη που παραπονέθηκε ότι το νερό της μπανιέρας του ήταν ζεστότερο και από το νερό στα Ισλανδικά θερμόλουτρα, ενώ η πιο παράλογη ίσως καταγραφή ανήκει σ' ένα ζευγάρι που ζήτησε αποζημίωση διότι ήπιε πολύ κατά τη διάρκεια της διαμονής του! Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν από το Γάλλο φωτογράφο Thomas Mailandaer στο The Standard Downtown LA, The Standard Hollywood και το The Standard High Line στη Νέα Υόρκη. Το ημερολόγιο είναι διαθέσιμο στο διαδίκτυο καθώς και σε όλα τα καταστήματα The Standard shops.
Πηγή //www.yatzer.com
ON THE ROAD / ΠΑΤΡΑ φωτό+ΞΕΝΟΦΩΝΤΑΣ ΠΑΠΑΕΥΘΥΜΙΟΥ
in fact / GREEN
» α τ ο π ί τ ε μ ά τ ε π «Δεν
2ήμερο
φεστιβάλ κατά της σπατάλης τροφίμων Τι κοινό έχουν οι σεφ Λευτέρης Λαζάρου, Άκης Πετρετζίκης, Αλέξανδρος Παπανδρέου, Tip the chef και Troo Food Liberation με το Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, το Παιδικό Μουσείο, το Let’s go green και την ομάδα Playroom; Όλοι ενώνουν τις δυνάμεις τους και συμμετέχουν με ευφάνταστες δράσεις στο διήμερο φεστιβάλ κατά της σπατάλης τροφίμων, που συνδιοργανώνουν το WWF Ελλάς και το ΜΠΟΡΟΥΜΕ, στις 25 και 26 Ιανουαρίου στο Impact Hub Athens. Η σπατάλη τροφίμων είναι ένα τεράστιο πρόβλημα σε παγκόσμιο, ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο. 179 κιλά τροφής σπαταλάει κάθε χρόνο ένας Ευρωπαίος, πετώντας ουσιαστικά στα σκουπίδια 590 ευρώ ανά νοικοκυριό. Η ευαισθητοποίηση των πολιτών γύρω από το ζήτημα της σπατάλης τροφίμων αποτελεί κομβικό σημείο για την αλλαγή προτύπου και στάσης ζωής επιφέροντας πολλαπλά οφέλη στην κοινωνία, το περιβάλλον και τον προϋπολογισμό του κάθε νοικοκυριού. Μέσα σε αυτήν την πραγματικότητα, το πρόγραμμα του WWF «Καλύτερη Ζωή», το οποίο πραγματοποιείται με την αποκλειστική δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, και το ΜΠΟΡΟΥΜΕ διοργανώνουν την εκδήλωση με ουσιαστικό στόχο την ανάδειξη των πολλών πτυχών της σπατάλης τροφίμων και η συμμετοχή του κοινού μέσα από προτάσεις, λύσεις και συμβουλές για την αξιοποίηση περισσευούμενου φαγητού. Για δύο μέρες, οι πολίτες προσκαλούνται να δουν έμπειρους και ταλαντούχους σεφ να μαγειρεύουν ευφάνταστες συνταγές με περισσεύματα τροφίμων ή κοντόληκτα προϊόντα. Τα εν λόγω τρόφιμα θα μαγειρευτούν με απλούς τρόπους σε μια επίδειξη τεχνικών και συνταγών αξιοποίησης περισσευούμενων τροφίμων.
Το παιδικό κομμάτι του φεστιβάλ γεμίζει με υπέροχες δράσεις και βιωματικά προγράμματα από το Ελληνικό Παιδικό Μουσείο, την ομάδα Playroom και το Let’s go green. Τα παιδιά ευαισθητοποιούνται στον συνδυασμό των τροφών και επανεκτιμούν τη μεσογειακή διατροφή μέσα από τη διαδικασία της παρασκευής ενός φαγητού, ανακαλύπτουν τον δεκάλογο εξοικονόμησης φαγητού και τον τρόπο καταπολέμησης της σπατάλης και μαθαίνουν να κομποστοποιούν από τη θεωρία στην πράξη. Στο πλαίσιο του φεστιβάλ, το Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο διοργανώνει ένα βιωματικό εργαστήριο για μικρούς και μεγάλους, όπου οι συμμετέχοντες μαθαίνουν να διαβάζουν τις ετικέτες στις συσκευασίες των τροφίμων κάνοντας το πρώτο καθοριστικό βήμα για την πρόληψη της παραγωγής τροφικών αποβλήτων. Παράλληλα, οι καλεσμένοι μπορούν να περιηγηθούν σε έκθεση φωτογραφίας του Andrea Bonetti, να παρακολουθήσουν βραβευμένα ντοκιμαντέρ που πραγματεύονται τη σπατάλη τροφίμων και να μάθουν να κομποστοποιούν ό,τι δεν γίνεται να καταναλωθεί. Τέλος, οι επισκέπτες μπορούν να κάνουν μια διαφορετική περιήγηση στα ράφια και στην κουζίνα του σπιτιού τους και να μάθουν απλούς πρακτικούς τρόπους περιορισμού της σπατάλης. Η εκδήλωση έχει ελεύθερη είσοδο και είναι ανοιχτή στο κοινό από τις 11.00 έως τις 19.00, Σάββατο και Κυριακή. Το κλείσιμο του διήμερου φεστιβάλ θα γίνει μαζί με τους φίλους της ιστοσελίδας «Οι Συνταγές της Παρέας». Τα μέλη της δυναμικής κοινότητας μαγειρικής θα φτιάξουν γλυκά στο σπίτι τους και θα τα φέρουν στο Impact Hub Athens με σκοπό να δοθούν μέσω του ΜΠΟΡΟΥΜΕ σε ίδρυμα ή φορέα που τα χρειάζεται!
ΟΛΑ ΘΑ ΣΥΜΒΟΥΝ ΣΤΟ: Impact Hub Athens / Καραϊσκάκη 28 / Ψυρρή (στάση μετρό Μοναστηράκι)
Η στήλη ΕΠΙΣΤΗΜΗ της συντάκτριάς μας Ελένης Θανοπούλου επιστρέφει με το τεύχος Φεβρουαρίου.
in fact / WOMAN TO WOMAN συνεντεύξεις+ΗΡΑ ΣΙΝΙΓΑΛΙΑ
Άρτεμις Καρνέζη Ευσταθής ισορροπία Ίσως όταν θεραπεύει να βλέπει κάποιες αόρατες νότες, ως παρ’ ολίγον μουσικός. Πιστεύει ότι η θεραπεία είναι τέχνη και μετά από είκοσι χρόνια εμπειρίας στο βελονισμό, τη ρεφλεξολογία και την Κινεζική ιατρική τη μοιράζεται μαζί μας στο πρώτο της βιβλίο. Με αφορμή αυτό μιλήσαμε για τη χαμένη ισορροπία των καιρών, για την κρίση αλλά και για την ελληνική κουζίνα, χωρίς συντηρητικά εννοείται. -Είχες μουσικές σπουδές με προοπτικές και μάλιστα στο Ωδείο Αθηνών. Πώς αποφάσισες να στραφείς στις εναλλακτικές θεραπείες; Οι σπουδές μου στη μουσική ξεκίνησαν από μικρή ηλικία ως φυσική συνέπεια, αφού προέρχομαι από μουσική οικογένεια (σημείωση της γράφουσας: ο πατέρας της Αρτέμιδος είναι ο γνωστός μουσικός Λάκης Καρνέζης). Για μένα δεν υπήρχε άλλη επιλογή από το να ασχοληθώ με τη μουσική. Πηγαίνοντας στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στη Νορβηγία, για να συνεχίσω τις σπουδές μου, ανακάλυψα ότι στις Σκανδιναβικές χώρες ήδη από τότε, από το 1988, οι εναλλακτικές θεραπείες ήταν πολύ διαδεδομένες. Παράλληλα με τη μουσική είχα ένα αυθόρμητο ενδιαφέρον για το ανθρώπινο σώμα και τις λειτουργίες του. Εκεί, στη Νορβηγία, αποφάσισα ότι θα μπορούσα να ακολουθήσω συγχρόνως με τη μουσική και σπουδές στις εναλλακτικές θεραπείες, συγκεκριμένα στο βελονισμό και την Κινέζικη ιατρική. Το νέο αντικείμενο με προσήλκυε όλο και περισσότερο και πριν τελειώσω τις σπουδές μου, ήδη έκανα θεραπευτικές συνεδρίες. Όταν γύρισα στην Ελλάδα το 1993, ξεκίνησα αμέσως να εργάζομαι στο Κέντρο Αισθητικής και Δερματολογίας της Τόνιας Ζαγαρίτη στο Κολωνάκι. Έκτοτε η επαγγελματική μου πορεία ήταν σταθερή, κάνοντας αρκετά χρόνια επισκέψεις κατ’ οίκον, ώσπου έφτιαξα ένα δικό μου χώρο στο Χαλάνδρι. Και με το χρόνο ανακάλυψα πόσο στενά συνδεόταν η μουσική με τη θεραπεία… -Ποιος είναι ο συνδετικός κρίκος μεταξύ τους; Η μουσική από μόνη της λειτουργεί θεραπευτικά, όπως και όλες οι τέχνες, είτε αν είσαι ακροατής, είτε, ακόμα περισσότερο, αν είσαι μουσικός. Και η θεραπεία είναι μια μορφή τέχνης, εφόσον ασκείται με αγνή πρόθεση, δηλαδή αγάπη προς το συνάνθρωπο και αυτόν που υποφέρει. Ασφαλώς χρειάζεται και ένστικτο για να αποφασίσει ο θεραπευτής το είδος της θεραπείας. -Τι λείπει στην Ελλάδα ως προς τον τομέα των εναλλακτικών θεραπειών; Υπάρχει μεγάλη διαφορά τα τελευταία 20 χρόνια. Όταν επέστρεψα, οι έννοιες ρεφλεξολογία ή βελονισμός ήταν άγνωστες στο ευρύ κοινό, γιατί δεν υπήρχε πληροφόρηση. Σήμερα όμως και τα ΜΜΕ αναφέρονται στο θέμα, υπάρχουν αξιοπρεπείς σχολές και πολύς κόσμος που ασχολείται. Υπάρχουν θεραπευτές που έχουν έρθει από το εξωτερικό, άλλοι που έφυγαν και επέστρεψαν και αρκετοί δάσκαλοι. Η άνθιση αυτή σημειώνεται στην Ελλάδα τώρα, αντίθετα στην Αμερική και στην Ευρώπη προϋπήρχε με πανεπιστήμια που διδάσκουν το αντικείμενο, ενώ σε εμάς υπάρχουν ιδιωτικές σχολές. Δεν θεωρώ λοιπόν ότι λείπει κάτι, βρισκόμαστε σε μια εξελικτική πορεία. Προφανώς απουσιάζει το νομικό πλαίσιο που θα οδηγούσε και στην ίδρυση πανεπιστημίου. Όσο υπάρχει όμως κόσμος που ασχολείται και σπουδάζει το αντικείμενο, πιστεύω ότι τελικά θα δημιουργηθεί το νομικό πλαίσιο. Στον κλάδο της ρεφλεξολογίας έχουμε το Σύλλογο Ελληνικής Ρεφλεξολογίας, ενεργό και δυναμικό, ο οποίος παλεύει για τη διάδοσή της και σε νομικό πλαίσιο, ώστε να προστατεύεται η ίδια η επιστήμη, το επάγγελμα και όσοι το ασκούν αλλά και για να υπάρχει και υψηλό επίπεδο.
-Όλα αυτά τα χρόνια τι έμαθες θεραπεύοντας; Όσο πιο κοντά έρχεται ο άνθρωπος στη φύση και συντονίζεται με τους φυσικούς νόμους, τόσο πιο υγιής είναι. Όσο απομακρύνεται, τόσο πιο πολύ νοσεί και στα τρία επίπεδα, στο σώμα, το πνεύμα και την ψυχή. Δεν είναι τυχαίο ότι η διάδοση των εναλλακτικών θεραπειών συνδέεται με την ανάγκη του ανθρώπου να βρει λύσεις και να επαναφέρει τη χαμένη του ισορροπία, αφού έχει βάλει τον εαυτό του σε ένα επίπεδο εγρήγορσης, προκειμένου να αποκτήσει περισσότερα υλικά αγαθά και να ανταπεξέλθει στον εξοντωτικό ρυθμό της πόλης και του δυτικού τρόπου ζωής. Για μένα άλλωστε μία από τις ρίζες της παρούσας κρίσης είναι και αυτό. -Υπό το φως της εναλλακτικής προσέγγισης, πόσο χρειαζόμαστε τα φάρμακα; Σίγουρα τα φάρμακα είναι αναγκαία σε συγκεκριμένες περιπτώσεις και σώζουν ζωές. Όμως το θέμα είναι πώς να μη φτάσεις στο σημείο να χρειαστείς φάρμακα, τουλάχιστον όχι με τη συνήθη συχνότητα. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι να αντιμετωπίσουμε τις ασθένειες, τις ανισορροπίες του οργανισμού και τα συμπτώματα μέσω των εναλλακτικών θεραπειών. -Τι είναι ένας οργανισμός σε ανισορροπία; Είναι ένας νους σε σύγχυση, είναι μπλοκαρισμένα συναισθήματα και βέβαια ένα σώμα που υποφέρει. Τα συμπτώματα είναι τα ορατά αποτελέσματα της συνολικής ανισορροπίας. -Στην Ελλάδα η δυτική ιατρική πώς αντιμετωπίζει τις εναλλακτικές θεραπείες; Σε ιδιωτικό επίπεδο υπάρχουν πολλοί γιατροί του δυτικού συστήματος που χρησιμοποιούν τις εναλλακτικές μεθόδους (βελονισμός, ομοιοπαθητική) για τους ίδιους και για την οικογένειά τους. Σε πιο ευρύ φάσμα, ήδη κάποια νοσοκομεία έχουν συμπεριλάβει το βελονισμό και τη ρεφλεξολογία ως συμπληρωματικές μεθόδους για την ανακούφιση των ασθενών. Για παράδειγμα, τα ιατρεία πόνου ασκούν το βελονισμό, ενώ στο Ωνάσειο προσφέρεται η ρεφλεξολογία από εθελοντές ρεφλεξολόγους. -Πώς αποφάσισες να γράψεις αυτό το βιβλίο; Προέκυψε από τα μαθήματα που κάνω στην Ακαδημία Αρχαίας Ελληνικής και Παραδοσιακής Κινεζικής Ιατρικής (www.akadimia.gr) και συγκεκριμένα μέσα από την επιλογή του υλικού που συνέθετε τη διδακτέα ύλη για το μάθημά μου. Όσα χρόνια ασκώ τη θεραπεία αυτό γίνεται με βάση τη σύνθεση της συγκεκριμένης ύλης. Να πω ότι το βιβλίο αυτό μπορεί να το μελετήσει κάποιος που απλώς θέλει να ενημερωθεί για το ζήτημα χωρίς να έχει ασχοληθεί με το θέμα προηγουμένως αλλά και ένας επαγγελματίας που θέλει να εμβαθύνει και να αποκομίσει νέες πληροφορίες. Υπάρχει βέβαια και το προσωπικό στοιχείο, αυτό που θεωρώ εγώ πρωτοποριακό, δηλαδή ο συνδυασμός και η σύνδεση της ρεφλεξολογίας με τις αρχές της Κινέζικης ιατρικής και του βελονισμού. Επιπλέον το ότι κυκλοφορεί κλείνοντας 20 χρόνια ενασχόλησης με τη θεραπεία, ενέχει ένα συμβολισμό, συνδυάζοντας την κλινική πράξη και τη διδασκαλία. Να ξεκαθαρίσω ότι δεν θεωρώ τον εαυτό μου συγγραφέα, τουλάχιστον όχι ακόμα (γέλια)! -Η διατροφή παίζει ιδιαίτερο ρόλο στην ολιστική προσέγγιση της υγείας. Πόσο συμβατή είναι η Ελληνική κουζίνα με αυτή; Η Ελληνική γη εντάσσεται σε μια τέτοια προσέγγιση, γιατί μας δίνει όλο το φάσμα της τροφής, ώστε να θραφούμε και να παραμείνουμε υγιείς. Όσο πιο κοντά βρισκόμαστε στη φύση, τόσο πιο κοντά ερχόμαστε στην επιλογή της σωστής τροφής. Σε ένα πιο φυσικό περιβάλλον, ας πούμε, αναγνωρίζεις πότε πρέπει να φας κάτι ανάλογα με την εποχή του, για παράδειγμα, από εδώ και μπρος πρέπει να ξεχάσουμε τις ντομάτες. Άλλος βασικός κανόνας είναι να καταναλώνεις προϊόντα του τόπου σου. Η δύναμη της κάθε τροφής που περνά και στο δικό μας σώμα προκύπτει από τη συγκεκριμένη εποχή και τον τόπο που βγαίνει. Αυτή η τροφή επομένως δεν ταξιδεύει, γιατί παράγεται στον ίδιο τόπο που ζούμε, δεν συντηρείται μέρες στα ψυγεία. -Αυτό εντούτοις αντιτάσσεται στο παγκοσμιοποιημένο οικονομικό σύστημα που στηρίζεται στην ελεύθερη αγορά και ροή των προϊόντων… Αφού κι εγώ εντάσσομαι σε ένα τέτοιο σύστημα, δικαιούμαι να έχω μια ελεύθερη επιλογή. Επιπλέον τόσο οι Κινέζοι όσο και ο Ιπποκράτης μίλησαν εκτεταμένα για τη σχέση της τροφής με το ανθρώπινο σώμα. Συγκεκριμένα, θεωρούσαν ότι οι κλιματολογικές συνθήκες μεταφέρονται στις τροφές, εφόσον αυτές είναι εποχιακές. Συνέδεσαν το κλίμα με τις ενεργειακές ποιότητες της τροφής. Τα τέσσερα στοιχεία του Ιπποκράτη (ψυχρό, θερμό, υγρό, ξηρό) και τα πέντε στοιχεία των Κινέζων (ξύλο, μέταλλο, νερό, φωτιά, γη) εμπεριέχονται σε διάφορες αναλογίες στην κάθε τροφή. Το ίδιο συμβαίνει και στο ανθρώπινο σώμα: ανάλογα με την εσωτερική κλιματολογική συνθήκη που ισχύει εντός του (υγρή, ξηρή, θερμή κ.λπ.) προτείνονται και οι αντίστοιχες τροφές που εξισορροπούν τα στοιχεία, όσο γίνεται περισσότερο. Για παράδειγμα, σε έναν εμπύρετο προτείνονται τροφές και βότανα που έχουν ψυχρή ενεργειακή φύση. -Με τη Μεσογειακή διατροφή υπάρχει σύνδεση; Αν συντονίζεται με τους νόμους της φύσης, ναι, – η ίδια η φύση μάς δείχνει τι είναι καλό να τρώμε σε κάθε στιγμή. Επίσης, η Ελληνική γη από μόνη της μας προσφέρει πολλές επιλογές τροφών από όλα τα στοιχεία, εφόσον και το κλίμα μας είναι από τα πιο ισορροπημένα. -Περίγραψέ μου τον ιδανικό θεραπευτή. Εν δυνάμει είμαστε όλοι θεραπευτές. Αν σε κάποιον αναπτυχθεί και εκφραστεί ιδιαιτέρως, είναι αποτέλεσμα της ιδιοσυγκρασίας του, των συγκυριών στη ζωή του και της υψηλής ανάγκης του να βοηθήσει τον εαυτό του και τους γύρω του υποκινούμενος όχι από την αλαζονεία του εγώ για εξουσία ή εδραίωση, αλλά από την αγάπη για το συνάνθρωπό του και για τους ζώντες οργανισμούς. Κάποιοι μέσα σε όλο αυτό θα ξεχωρίσουν και λόγω ταλέντου. -Πόσο έχει επηρεάσει η κρίση τον κλάδο σου; Προσπαθούμε να μη θεωρούμαστε είδος πολυτελείας, όσο κι αν η κρίση μας επηρεάζει. Από την άλλη, ο κλάδος έχει ανοδική πορεία, ακριβώς λόγω της κρίσης, εφόσον μας οδηγεί σε έναν πιο απλό, φυσικό, ίσως και πιο αληθινό τρόπο ζωής που είναι και σχετικά ανέξοδος. -Τι σημαίνει για εσένα κρίση; Έχει να κάνει με τη συνειδητότητα. Έχω την αίσθηση ότι η πολιτικο-οικονομική κρίση είναι καθρέφτισμα της κρίσης στη συνειδητότητα του κόσμου. Μέχρι τώρα η κοινωνία μας αναπτύχθηκε στη βάση της ισχυροποίησης του εγώ που θέλει να έχει περισσότερο πλούτο, εξουσία, καθώς και στην ιδέα του ανταγωνισμού. Φαίνεται ότι αυτός ο τρόπος δεν πια λειτουργικός και ως προς το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο αλλά και σε πιο προσωπικό επίπεδο. Κρίση περνούν και οι ανθρώπινες σχέσεις, όταν αναπτύσσονται στη βάση του ποιος θα έχει μεγαλύτερη εξουσία, είτε έμμεσα είτε άμεσα. Πιστεύω ότι έρχεται μια νέα εποχή στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα και στον τρόπο που σχετιζόμαστε. -Πώς το καταφέρνεις αυτό; Ξεκινώ από το μικρό, στενό μου κοινωνικό περιβάλλον προσπαθώντας να μην έχω την ανάγκη να ισχυροποιήσω το εγώ μου και ελπίζοντας στην εξάπλωση αυτού του τρόπου, όπως μια πέτρα δημιουργεί επάλληλους κύκλους στο νερό. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα καταφέρνω πάντα (γέλια). -Επιτυχημένος άνθρωπος είναι… Ο παραπάνω (γέλια)! Το βιβλίο της Άρτεμις Καρνέζη «Η ρεφλεξολογία συναντά τα πέντε στοιχεία και τους μεσημβρινούς» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ακαδημία.
in fact /
Ελισάβετ Γεωργιάδη Η
Μουσικh των Αλλαγων
Πρόεδρος του σωματείου Musical Movement και μουσικοθεραπεύτρια, η Ελισάβετ Γεωργιάδη συμβάλλει στη δημιουργία μιας πιο υγιούς κοινωνίας μέσα από το έμφυτο δώρο της μουσικότητας που υπάρχει σε όλους μας. Μερικές νότες μπορεί να γίνουν η πυξίδα της αλλαγής. Τόσο απλά, τόσο μελωδικά! -Τι θέλησες να αλλάξεις μέσα από τη δράση του σωματείου Μusical Movement; Ο τρόπος που αλληλεπιδρούν η μητέρα και το βρέφος και η ποιότητα της διαπροσωπικής τους σχέσης αποτελεί θεμέλιο λίθο της ψυχικής υγείας και της ενεργοποίησης των νοητικών δυνατοτήτων του ανθρώπου. Σε ένα περιβάλλον που στερεί από το παιδί την ανάγκη του για συναισθηματική επικοινωνία και κοινωνική συναναστροφή ή απουσιάζει η στοργή, η ζεστασιά και η σωστή εκτίμηση των αναγκών του, υπάρχει κίνδυνος ανάπτυξης ψυχικών διαταραχών και μειωμένης νοητικής απόδοσης. Οι διαταραχές αυτές συνοδεύουν το άτομο στη ζωή του με σημαντικό προσωπικό, κοινωνικό και οικονομικό κόστος. Μέσα από το πρίσμα αυτό, στόχος μας είναι η ευαισθητοποίηση και η ενημέρωση γύρω από τις πρωταρχικές ανάγκες και το διαπροσωπικό κόσμο του βρέφους και του παιδιού και η υποστήριξη των γονέων προς τη δημιουργία υγιών και πλούσιων σε εμπειρίες δεσμών με τα παιδιά τους. Επιδιώκουμε οι οικογένειες αυτές να βγουν από τον κύκλο της παραίτησης, της απομόνωσης ή της επιθετικότητας στις μεταξύ τους σχέσεις και να εισέλθουν στην σφαίρα της αγάπης, της προσφοράς και της δημιουργίας. Όσο περισσότερα ζευγάρια βρεφών-μητέρων ή βρεφών-πατέρων υποστηρίζουμε, τόσο περισσότερο συμβάλλουμε κι εμείς στη δημιουργία μιας πιο υγιούς κοινωνίας. -Ποιες δυσκολίες συναντάτε στο έργο σας; Τη συγκέντρωση πόρων, ώστε να είμαστε σε θέση υλοποιούμε τους στόχους μας. Ένα μεγάλο μέρος των υπηρεσιών προσφέρεται στις οικογένειες εθελοντικά, αυτό όμως έχει οδηγήσει και στη δυσκολία προσέλκυσης καταρτισμένου και έμπειρου προσωπικού και στη διακοπή της συνέχειας των σχέσεων εμπιστοσύνης που χτίζουν βρέφη και γονείς με τους θεραπευτές.
-Έχετε ενίσχυση από το κράτος ή απευθύνεστε στην καλή θέληση των χορηγών; Τα τελευταία χρόνια απευθυνόμαστε κυρίως σε ιδιώτες χορηγούς τους οποίους ενημερώνουμε αναλυτικά για τους σκοπούς του σωματείου αλλά και για τον καθοριστικό ρόλο που μπορεί να παίξει η μουσική στην υγιή ανάπτυξη του βρέφους και του παιδιού. Στο πλαίσιο αυτό, πραγματοποιήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2013 στο Athenian Residence μια μουσική βραδιά ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης, αφιερωμένη σε βρέφη και παιδιά με ιδιαίτερες ανάγκες επικοινωνίας και έκφρασης. -Πόσο έχει επηρεάσει η κρίση τη δουλειά σου ως μουσικοθεραπεύτρια; Μήπως για μας εκεί έξω μοιάζει σαν μια πολυτέλεια; Η κρίση έχει σίγουρα επηρεάσει το επάγγελμά μας. Πολλοί γονείς δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να παρακολουθήσει το παιδί τους συνεδρίες μουσικοθεραπείας. Η Ελλάδα είναι η μοναδική Ευρωπαϊκή χώρα που το επάγγελμα του μουσικοθεραπευτή δεν έχει ακόμα επίσημα αναγνωριστεί, με αποτέλεσμα οι υπηρεσίες να μην καλύπτονται από τα ασφαλιστικά ταμεία του κράτους. Πιστεύω όμως ότι η απάντηση είναι κρυμμένη στο δεύτερο σκέλος της ερώτησης. Νομίζουμε ότι η μουσικοθεραπεία αποτελεί μόνο μια συμπληρωματική, υποστηρικτική θεραπεία και όχι ότι αποτελεί σημαντικό κομμάτι μιας διεπιστημονικής προσέγγισης. Η μουσική όμως προσφέρει κάτι μοναδικό σε σχέση με τις άλλες θεραπείες. Η ευαίσθητη χρήση της μουσικής από το θεραπευτή έχει ως στόχο να αγγίξει τον ψυχικό πυρήνα του παιδιού και να ικανοποιήσει την ανάγκη του για στοργή, αποδοχή και επικοινωνία. Με τον τρόπο αυτό δημιουργεί αισθησιοκινητικές-συναισθηματικές εμπειρίες, οι οποίες με τη σειρά τους ενεργοποιούν τις νοητικές διεργασίες της αντίληψης, ερμηνείας και ανταπόκρισης στο περιβάλλον. Μέσα από αυτή την διεργασία αλληλεπίδρασης το βρέφος αρχίζει να διαμορφώνει εικόνα για τον εαυτό του, τους άλλους και τον κόσμο γύρω του. Αυτό συμβαίνει διότι η μουσικότητα είναι έμφυτη στον άνθρωπο και, σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, έχει προκαθορισμένο ρόλο στην ανάπτυξη του βρέφους. Λέγοντας έμφυτη, εννοούμε ότι δεν χρειάζεται προηγούμενη εμπειρία για να γίνει κατανοητή. Έχει την ιδιότητα να προϋπάρχει στην ανθρώπινη νόηση ως όρος για την απόκτηση οποιασδήποτε άλλης εμπειρικής γνώσης. -Ποιο είναι το όραμά σου για τη Musical Movement; Να μπορούμε είμαστε δίπλα σε κάθε παιδί ή γονέα που δυσκολεύεται να βρει τρόπους να εκφράσει τις έμφυτες ικανότητές του και την αγάπη του. Κάθε τι θετικό υπάρχει μέσα μας, αρκεί να υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες για να αναπτυχθεί. Θα ήθελα να συμβάλουμε και εμείς με το δικό μας τρόπο στην εξάλειψη της ψυχολογικής δυστυχίας, η οποία είναι, κατά τη γνώμη μου, η αρχή κάθε δυστυχίας. -Τι θα ήθελες να αλλάξεις στον εαυτό σου, αν είχες τη δυνατότητα μιας… δεύτερης ευκαιρίας; Την επιμονή μου να θέλω να γίνονται τα πράγματα με το δικό μου τρόπο, ειδικά στη δουλειά. -Λένε ότι για να κάνεις αυτό που σου αρέσει πάντα κάτι πληρώνεις. Το δικό σου τίμημα; Η μουσικοθεραπεία, ως επάγγελμα και τομέας της έρευνας, καλλιεργεί δεσμούς με πολλούς τομείς όπως μουσικολογία, κοινωνιολογία, εκπαίδευση, ιατρική, ψυχολογία και ανθρωπολογία, ενώ παράλληλα είναι τέχνη και ως τέτοια κινείται στη σφαίρα του ονείρου και της φαντασίας. Το σωματείο, από την άλλη μεριά, απαιτεί οργάνωση και καλή διοίκηση. Θα περιέγραφα τον εαυτό μου ως άτομο με πολλά ενδιαφέροντα και δεν μπορώ να σκεφτώ μια άλλη απασχόληση που να καλύπτει όλες αυτές τις πλευρές. Είμαι αρκετά τυχερή, γιατί η ενασχόληση με αυτό το αντικείμενο καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος των ενδιαφερόντων μου. Δεν άφησα πίσω μου κάτι άλλο ως εκκρεμότητα. -Ποιος είναι ο επιτυχημένος άνθρωπος; Αυτός που έχει ειλικρινή σχέση με τον εαυτό του, τις ανάγκες και τα θέλω του, που έχει επίσης τη φαντασία και την ικανότητα να ονειρεύεται όλα τα παραπάνω και να τα πραγματοποιεί. Αυτός στην πραγματικότητα είναι και ο πλούσιος άνθρωπος, τουλάχιστον σύμφωνα με την ετυμολογία της λέξης, δηλαδή «πλήρης ουσίας». -Ποιος σε επηρέασε ουσιαστικά στη ζωή σου; Η οικογένειά μου –οι γονείς μου και ο αδερφός μου- και γενικότερα οι άνθρωποι που με αγαπούν. Ειδικά ο αδερφός μου, ο Νίκος, μου έδωσε πολλά ερεθίσματα μέσα από τις δικές του αναζητήσεις στη μουσική, τη λογοτεχνία και τον αθλητισμό. -Λέγεται ότι η νέα ταυτότητα της Ελλάδας θα καθοριστεί μέσα από τον πολιτισμό. Συμφωνείς και πώς θα μπορούσες να συμβάλεις σε αυτό; Η έννοια του πολιτισμού είναι πολυδιάστατη και εμπεριέχει τη σύλληψη και πραγμάτωση πνευματικών και υλικών έργων, όπως και αυτό που ονομάζουμε καλλιέργεια, αισθητική και παιδεία. Πιστεύω ότι χωρίς το δεύτερο σκέλος δεν μπορεί εύκολα να υπάρξει το πρώτο. Πρέπει να ξεπεράσουμε το επίπεδο του στείρου ατομικισμού, του φόβου, της καχυποψίας, του βολέματος, της αντιγραφής και της επίπλαστης ευγένειας και να εμφυσήσουμε στη νέα γενιά εσωτερική ελευθερία και δημιουργικότητα. Θεωρώ ότι μέσα από τη φροντίδα του ψυχικού και πνευματικού κόσμου του βρέφους και του παιδιού, βάζουμε κι εμείς ένα λιθαράκι προς αυτή την κατεύθυνση. -Τι σχέδια έχετε ως οργάνωση για το άμεσο μέλλον και τι ελπίζετε να πετύχετε μέσα από αυτά; Οι άμεσοι στόχοι μας είναι η εντατικοποίηση των εκδηλώσεων ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης του κόσμου πάνω στη σημασία που έχουν οι πρώιμες εμπειρίες αλληλεπίδρασης και η ποιότητα του δεσμού βρέφους-γονέα. Επίσης η διεύρυνση των μονάδων μουσικοθεραπείας για βρέφη και γονείς σε συνεργασία με φορείς σχετικούς με την ψυχική υγεία του παιδιού και της οικογένειας. Πιστεύουμε ότι η γνώση είναι βίωμα το οποίο περνάει μέσα από την ψυχή και το σώμα μας. Μέσα από τη δημιουργία θετικών μουσικών εμπειριών, βρέφη και γονείς μπορούν πιο εύκολα να δημιουργήσουν δεσμούς στοργής και αγάπης, απαραίτητους για την υγιή τους ανάπτυξη. -Με ποιες αξίες θα πορευθούμε στο παρόν και το μέλλον; Με την ανάληψη προσωπικής ευθύνης. Και αυτό περιλαμβάνει ελευθερία, αγάπη για αυτό που κάνεις και δύναμη να το υλοποιήσεις. -Κι αν φοβηθούμε την ευθύνη; Όταν δεν καταφέρνεις να ξεπερνάς τους φόβους σου, εύκολα οδηγείσαι στην αποτυχία. Βέβαια το θέμα είναι να τους αναγνωρίζεις και να βρεις τη δύναμη να τους ξεπεράσεις. Κάποιοι είναι τυχεροί γιατί είχαν δίπλα τους ανθρώπους που τους εμφύσησαν αυτή τη δύναμη μέσα από την αποδοχή, τη στήριξη, την αγάπη, το σεβασμό. Ένας ρόλος μας ως σωματείο είναι να στηρίξουμε άτομα που δεν έχουν αυτή την τύχη.
Περισσότερα για το σωματείο Musical Movement στο www.musicalmovement.gr
in fact / ΘΕΜΑ επιμέλεια+ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡΥΣΙΚΟΣ φωτό+ΓΙΩΤΑ ΠΑΓΚΡΑΤΗ
STRAY STORIES Δύο πρόσφατες ειδήσεις σχετικά με δύο φρικτούς βασανισμούς ζώων στην περιοχή μας σοκάρουν: στο Μεσολόγγι βοσκός σκότωσε σκυλί με τσεκούρι, ενώ στη Ναύπακτο σκύλος βρέθηκε κρεμασμένος έξω από το καταφύγιο αδέσποτων ζώων. Φρίκη και οργή κατακλύζουν την ψυχή, οποιουδήποτε έχει συναισθήματα. Εγείρονται ερωτήματα ποικίλα, όπως για παράδειγμα το αν η δικαιοσύνη θα τιμωρήσει αυτούς τους υπανθρώπους ή το γιατί η κοινωνία έχει δείξει τέτοια ανοχή σε ανάλογα ζητήματα στο παρελθόν. Στον αντίποδα όμως υπάρχουν και εκείνοι που αντιστέκονται σε κάθε είδους βαναυσότητα απέναντι στα ζώα. Η Εθελοντική Ομάδα Φιλόζωων Ναυπάκτου τα τελευταία χρόνια προσπαθεί να σώσει και να συντηρήσει όσα περισσότερα αδέσποτα ζώα μπορεί με προγράμματα εμβολιασμού και στείρωσης και να ευαισθητοποιήσει την κοινωνία της πόλης που- δυστυχώς κατά ένα ανησυχητικά μεγάλο ποσοστό- δεν διαθέτει κανένα φιλοζωικό αίσθημα. Τα ζώα συντροφιάς δεν είναι αδέσποτα από τη φύση τους. Πάνε χιλιάδες χρόνια από τότε που ο άνθρωπος τα εξημέρωσε προκείμενου να τον εξυπηρετήσουν στις ανάγκες του. Από τότε που εξημερώθηκαν, έχουν χάσει κατά το μέγιστο το ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Στο δρόμο δεν μπορούν να επιβιώσουν. Οπότε ας μην διευρύνουμε άλλο το φαύλο κύκλο της εγκατάλειψης ζώων. Τα σκυλιά δεν είναι παιχνίδια. Είναι ζωντανές ψυχές. Δεν πρέπει να αγοράζουμε ή να χαρίζουμε ζώα, αν δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για τη φροντίδα τους και τη δέσμευση για τα επόμενα 10 τουλάχιστον χρόνια. Αν πάλι πάρουμε συνειδητή απόφαση να αποκτήσουμε υπεύθυνα ένα σκύλο, μπορούμε να υιοθετήσουμε ένα αδέσποτο και να μην ενισχύσουμε το παράνομο εμπόριο καθαρόαιμων σκύλων (βιομηχανία puppy mills). Και θυμηθείτε, αν δεν είναι δυνατόν να είμαστε φιλόζωοι, τουλάχιστον ας μην γινόμαστε βάρβαροι απέναντι στα ζώα. Φιλοξενούμε ενδεικτικά μερικές μόνο φωτογραφίες από τους πολλούς εγκαταλελειμμένους σκύλους που φροντίζει η Ομάδα Εθελοντών Ναυπάκτου και ταυτόχρονα παρουσιάζουμε τη μικρή-μεγάλη ιστορία του καθενός, όπως ακριβώς μας τη διηγήθηκαν οι εθελοντές. Όλα τα σκυλιά είναι εμβολιασμένα και στειρωμένα. Ευχή μας είναι να βρει το καθένα ένα σπίτι και να ευαισθητοποιηθεί η τοπική κοινωνία απέναντι στο ζήτημα.
ΒΕΝ: Είναι τυφλός εκ γε νετής. Ένα β γούστου το ροχερό από υ 2010 εθελ γευμα του Α όντρια τον β δρόμο με έν υρήκε να περ α σχοινί, το ιφέρεται στο οποίο είχε κ του. Από τό ν υριολεκτικά τε τον έχει μπει στο λαιμ στο σπίτι τη να τον υιοθ ό ς, μέχρι να ετήσει. βρεθεί κάπ οιος
ν εγζωος» κυνηγός το «καλός» και «φιλό ιος δεν πο υ το Κά » Σ: είο ΡΗ αλ ΧΑ «εργ λη μας, όταν πια το νος μέ αγ ομ τρ λύ κατέλειψε στην πό πο το θήραμα. Ήταν ι ρε φέ υ το ένα ει να ήσ σε μπορού να τον χτυπ είχε ως αποτέλεσμα τό ική Αυ . ομ ός ον βικ οικ φο ν ι κα Με τη του σπάσει το πόδι. ς ρα άκ ι ίρε χα ν αυτοκίνητο και να έο πλ ν φρόντισαν και το ου σμ κό υ το βοήθεια υγείας.
CHE:Βρέθηκε στις νεροτσουλήθρες της Ναυπάκτου σε πολύ άσχημη κατάσταση: πεινασμένος, φοβισμένος και με ψωρίαση. Έκανε θεραπεία και τώρα φιλοξενείται μέχρι να βρεθεί σπίτι.
ΜΑΝΟΥΛΑ: Την εγκατέλειψαν κοκαλιασμένη μαζί με τα 9 κουτάβια της μέσα σε ένα τσουβάλι! Τα παιδιά της Φιλοζωικής κατάφεραν να την επαναφέρουν και να δώσουν τα 8 από τα παιδιά της σε ευσυνείδητους ιδιοκτήτες. Η Μανούλα τώρα ζει στον κήπο του Ξενία στη Ναύπακτο.
OMOΡΦΟΣ: Πεινασμένος και λυπημένος ένα μεσημέρι του καλοκαιριού εμφανίστηκε στο λιμάνι της Ναυπάκτου! Κάποιο «μαγικό» χεράκι μάλλον τον άφησε εκεί πιο πέρα. Από τότε η ομάδα τον περιθάλπει και τον φροντίζει! Όποιος έχει πιεί τον καφέ του στο λιμάνι, σίγουρα τον έχει δει. Έχει γίνει η μασκότ του.
ΠΑΠΠΟΥΣ: Βρέθηκε σε κατάσταση πλήρους ασιτίας ένα φθινοπωρινό πρωινό του 2013 στην παραλία της Ψανής. Ήταν τόσο αδύναμος που δεν μπορούσε καν να περπατήσει. Είναι μεγάλος σε ηλικία, όπως εξάλλου υποδηλώνει και το όνομά του, ενώ μόλις πρόσφατα και μετά από πολύ φαγητό «πήρε τα πάνω του».
ΥΙΟΣ: (όντας μόλις ζόρικο παιχνίδι ξε αι υ έπ υ το α τα αδέρφια το Αν και η μοίρ μένος μαζί με δε ε έμ ηκ επ έθ ια βρ ίρ ν με την κα 25 ημερώ εάτων), ο ίδιος έμ μμ αν ρι ι ορ ζε α απ πι κο σε σά και τώρα οντών σώθηκε ους της βαση των εθελ έα στους δρόμ αρ οπ λι πα πη οι όλ υπ λος με την πόλης.
ΜΠΟΖΟ: Είναι από τα νέα μέλη της ομάδας. Μόλις την προηγούμενη εβδομάδα βρέθηκε στο Αντίρριο να περιπλανιέται μέσα στη βροχή. Ένα ακόμη θύμα της απερισκεψίας των συνανθρώπων μας.
*Η Εθελοντική Ομάδα Φιλόζωων Ναυπάκτου στο fb: https://www.facebook.com/nafpaktosstrays
in fact / ΤΕΧΝΗ ΜΕ ΣΤΥΛ κείμενο+ΛΙΑΝΑ ΖΩΖΑ {ιδιοκτήτρια της Cube gallery}
Σ
τη χρονιά που μας πέρασε, χρονιά δύσκολη, χρονιά της κρίσης που έγινε πανευρωπαϊκή και δεν έμεινε μόνο στα οικονομικά, αλλά έγινε κρίση κυρίως αξιών, η τέχνη μας κλείνει το μάτι. Σε πείσμα των καιρών συνεχίζει να υπάρχει και να μας απασχολεί θετικά σε παγκόσμιο επίπεδο. Αντί για ένα κείμενο σχολιαστικό για τη χρονιά που μας πέρασε, έγινε μια επιλογή συμβάντων που αφορούν την τέχνη και σίγουρα δεν μας αφήνουν αδιάφορους.
•Πίνακας του Πάμπλο Πικάσο με 100 ευρώ. Με μόλις 100 ευρώ θα μπορέσει να αποκτήσει πίνακα του Πάμπλο Πικάσο ''Ο άνθρωπος με το καπέλο στην όπερα'' ο τυχερός που θα κληρωθεί στη λοταρία του Οίκου δημοπρασιών Sotheby’s. Την ιδέα είχε ο εγγονός του ζωγράφου Ολιβιέ και τύπωσε 50.000 λαχνούς των 100 ευρώ.
•Η Ζάχα Χαντίντ, η πιο γνωστή γυναίκα αρχιτέκτονας του κόσμου, δεν είναι πολύ ευχαριστημένη με τους κριτικούς όπως ο Τζον Στιούαρτ, οι οποίοι χλεύασαν το στάδιο, το οποίο σχεδίασε για το Παγκόσμιο Κύπελλο 2022 στο Κατάρ και την παρομοίασε με την Τζόρτζια Ο Κιφ των πραγμάτων στα οποία μπορείς να περπατήσεις μέσα. "Είναι πραγματικά ενοχλητικό ότι κρίνουν με ανοησίες, όπως αυτό που ειπώθηκε," λέει αποκλειστικά στο Τάιμ η Χαντίντ. "Τι είναι αυτά που λέτε; Οτιδήποτε με μια τρύπα στη μέση είναι ένας κόλπος; Αυτό είναι γελοίο". Το κοίλο στάδιο έχει ανοιχτή οροφή και έχει ως στόχο να θυμίσει το πανί του ντάου, ενός παραδοσιακού κοινού αλιευτικού σκάφους στο Κατάρ. "Ειλικρινά, αν ένας άντρας είχε κάνει αυτό το έργο", προσθέτει, οι κριτικοί δεν θα είχαν κάνει τέτοιες άσεμνες συγκρίσεις
•105 εκατομμύρια δόθηκαν για το έργο του ‘Αντι Γουόρχολ "Crash Car Silver" (Διπλή καταστροφή). Η δημοπρασία έγινε από τον οίκο Sotheby’s στη Νέα Υόρκη και ο αγοραστής που έδωσε το ιστορικό για έργο του Γουόρχολ, ποσό, μέσω τηλεφώνου, δεν έγινε γνωστός.
•Αυτός είναι πλέον ο ακριβότερος πίνακας όλων των εποχών. Σε ποσό-ρεκόρ πουλήθηκε από τον οίκο Christie’s το ζωγραφικό τρίπτυχο του Φράνσις Μπέικον που φέρει τον τίτλο «Τρεις μελέτες του Λούσιαν Φρόιντ». Η δημοπρασία του πίνακα στον οποίο το μοντέλο είναι ο συνάδελφος και φίλος του Μπέικον, ο βρετανός Λούσιαν Φρόιντ, έγινε στη Νέα Υόρκη και το σφυρί χτύπησε για τελευταία φορά στα 142,4 εκατομμύρια δολάρια, ποσό που είναι το μεγαλύτερο για πώληση πίνακα μέχρι τώρα σε δημοπρασία. Το όνομα του αγοραστή δεν έγινε γνωστό, η Daily Mail αναφέρει πάντως ότι αυτός είναι ο Ρομάν Αμπράμοβιτς.
•Σε μια ακόμα εμπρηστική κίνηση, που είχε ως προφανή στόχο την αγορά της σύγχρονης τέχνης, προέβη ο γνωστός-άγνωστος, Βρετανός καλλιτέχνης της street art, Banksy, στα πλαίσια του project του “Better out than In” που πραγματοποίησε το μήνα Οκτώβριο στη Νέα Υόρκη. Ο Μπάνκσι έστησε έναν πάγκο στο Central Park και έβαλε ένα πειστικότατο ηλικιωμένο, να πουλήσει 100% αυθεντικά, υπογεγραμμένα έργα του στην υπαίθρια αγορά, προσφέροντάς τα για 60 δολάρια το καθένα. Ο πρώτος αγοραστής, παζάρεψε και αγόρασε δύο από τα έργα για 30 δολάρια το ένα. Η συνολική είσπραξη, από την υπαίρθρια γκαλερί, ανήλθε στα 420 δολάρια. Oπως αναφέρει ο Guardian, η συνολική εκτίμηση των αυθεντικών έργων του Βρετανού καλλιτέχνη που πουλήθηκαν υπολογίζεται σε 165.000 ευρω.
•Άγνωστος πίνακας του Βίνσεντ Βαν Γκογκ. Το Μουσείο Βαν Γκογκ προέβη σε μια πολύ σημαντική ανακοίνωση. Όπως ανέφερε εντοπίστηκε ένας άγνωστος πίνακας του Βίνσεντ Βαν Γκογκ που για χρόνια βρισκόταν σε νορβηγική σοφίτα και υπήρχε η εντύπωση ότι ανήκε σε άλλο ζωγράφο. Ο πίνακας με τίτλο "Ηλιοβασίλεμα στο Montmajour" απεικονίζει δέντρα, θάμνους και ουρανό, ζωγραφισμένα με τις γνωστές έντονες πινελιές του Βαν Γκογκ. Στα αποκαλυπτήρια του πίνακα ο διευθυντής του μουσείου Axel Rueger περιέγραψε την ανακάλυψη ως “εμπειρία ζωής" και έκανε γνωστό ότι ο πίνακας που ανήκει πλέον σε άγνωστο ιδιώτη συλλέκτη θα εκτεθεί εκεί από την 24η Σεπτεμβρίου. Ο Rueger είπε ότι το ίδιο το μουσείο είχε απορρίψει την αυθεντικότητα του πίνακα στη δεκαετία του 1990, εν μέρει επειδή δεν είχε υπογραφή. Ωστόσο, οι νέες τεχνικές έρευνας και μια διετής έρευνα τους έπεισαν. Η τοποθεσία που απεικονίζει ο πίνακας, μπορεί να προσδιοριστεί: Είναι κοντά στο Arles της Γαλλίας, όπου ο Βαν Γκογκ ζούσε εκείνη την εποχή, κοντά στο λόφο Montmajour και στα ερείπια της μονής με το ίδιο όνομα. Τα ερείπια μπορεί να τα δει στο βάθος του έργου, από την αριστερή πλευρά. •Το Κατάρ ξοδεύει δισεκατομμύρια δολάρια σε έργα τέχνης. Περισσότερα από 70 εκατ. δολ. για το "White Center" του Rothko το 2007, περισσότερα από 20 εκατ. δολ. την ίδια χρονιά για installation του Damien Hirst και 250 εκατ. δολ. το 2011 για το "Card Players" του Cezanne, η μεγαλύτερη τιμή που έχει γίνει γνωστή για έναν πίνακα. Κανείς δεν ήξερε με βεβαιότητα ποιός ήταν πίσω από τόσο ακριβές αγορές. Τον τελευταίο καιρό όμως, όπως γράφουν οι NY Times, όλα τα στοιχεία δείχνουν προς το Κατάρ. Κεντρικό πρόσωπο στην αγορά τέχνης του Κατάρ παίζει η Sheika al Mayassa bint Hamad bin Khalifa al-Thani, πρόεδρος της επιτροπής μουσείων του Κατάρ και αδερφή του νέου Εμίρ. Στην ηλικία των 30, έχει γίνει μία από τις μεγαλύτερες παίκτριες παγκοσμίως στον κόσμο της τέχνης. Κανείς δεν ξέρει πόσα έχει ξοδέψει από τότε που ανέλαβε τη θέση, αλλά ειδικοί εκτιμούν ότι το ετήσιο μπάτζετ της επιτροπής φθάνει το ένα δισεκατομμύριο δολάρια. Για να έχετε ένα μέτρο σύγκρισης, το ΜoMA ξόδεψε 32 εκατ. δολ. το οικονομικό έτος που τέλειωσε τον Ιούνιο του 2012, για να αγοράσει τέχνη, και το Metropolitan 39 εκατ. δολ. Τα τελευταία χρόνια η επιτροπή του Κατάρ έχει δημιουργήσει τρία μουσεία υψηλής τέχνης στην πρωτεύουσα του κρατιδίου, Ντόχα, αλλά οι ειδικοί υποψιάζονται ότι τα αριστουργήματα που έχουν αγοραστεί πρόσφατα θα αποτελέσουν μέρος της συλλογής ενός νέου μουσείου σύγχρονης τέχνης. Τα πετροδολάρια του Κατάρ ανεβάζουν τις τιμές στον χώρο της τέχνης παγκοσμίως. Όμως η φοβία του David Νας, έμπορου τέχνης από τη Νέα Υόρκη φαντάζει δικαιολογημένη: "Όταν τελειώσει το πρόγραμμά τους και αποσυρθούν από την αγορά, θα αφήσουν ένα μεγάλο κενό, το οποίο δεν βλέπω να μπορεί να καλυφθεί από κανένα". •«Οδηγό Ομοφυλοφιλίας» εξέδωσε το Βρετανικό Μουσείο. Στην έκδοση οδηγού ομοφυλοφιλίας, που επικεντρώνεται στα ομοφυλοφιλικά στοιχεία τα οποία μπορεί κανείς να εντοπίσει σε ορισμένες συλλογές, προχώρησε το Βρετανικό Μουσείο. Ο οδηγός με τίτλο «A Little Gay History (Μια μικρή ομοφυλοφιλική ιστορία)» ρίχνει μια διαφορετική ματιά στα εκθέματα του μουσείου και η έκδοση του, όπως σημειώνουν τα Νέα στο σάιτ τους, συμπίπτει με το Φεστιβάλ Ομοφυλοφιλικής Υπερηφάνειας που διοργανώνεται στο Λονδίνο. «Τα περισσότερα μουσεία έχουν συλλογές με ελληνικά και ρωμαϊκά αγάλματα που απεικονίζουν γυμνούς άνδρες. Ετσι, για τους άνδρες που επιθυμούσαν - ερωτικά - άλλους άνδρες, αυτοί ήταν κάποιοι από τους ελάχιστους χώρους όπου μπορούσαν να κοιτάξουν γυμνά ανδρικά κορμιά με έναν τρόπο πολιτισμικά ευυπόληπτο» εξηγεί ο Ρίτσαρντ Πάρκινσον, συγγραφέας του οδηγού. Ο Πάρκινσον εξετάζει τις καλλιτεχνικές απεικονίσεις της ομοφυλοφιλίας και τις δυσκολίες στο να βρεθούν καταγραφές της ομοφυλοφιλικής επιθυμίας. Συνοδεύεται από ακουστικό υλικό. «Τα μουσεία ήταν πάντα πολύ σημαντικοί χώροι στους οποίους οι άνθρωποι μπορούσαν να ανακαλύψουν τη δική τους σεξουαλική ταυτότητα» γράφει στον οδηγό ο συγγραφέας του. •88.500 ευρώ για το πορτρέτο του Καβάφη από τον Εγγονόπουλο. Το βυζαντινής τεχνοτροπίας πορτρέτο του μεγάλου ποιητή Κ.Π. Καβάφη από τον υπερρεαλιστή ζωγράφο και ποιητή Νίκο Εγγονόπουλο πουλήθηκε για 88.500 ευρώ, σύμφωνα με την iefimerida, σε δημοπρασία του οίκου Π. Βέργος. To πορτρέτο φιλοτεχνήθηκε το 1948 με βάση μια φωτογραφία του ποιητή, που είχε τραβήξει ο γλύπτης Μιχάλης Τόμπρος, όταν ο Καβάφης ήταν βαριά άρρωστος στον Ερυθρό Σταυρό. «Ήταν πολύ καταπονημένος» σημείωσε ο Εγγονόπουλος, «αλλά είχε μια φλόγα μέσα του, αυτή τη θεϊκή φλόγα. Και αυτή τη φωτογραφία δεν ήθελα να την αφήσω έτσι και με τον πίνακα μου την καθάρισα». Ο πίνακας απεικονίζει τον ποιητή μέχρι τη μέση, να φοράει ένα μεγάλο μαντήλι και καρό σακάκι. Ακολουθείται η βυζαντινοπρεπής τεχνική των λευκών γραμμών στην απόδοση του προσώπου, ενώ στο φόντο διακρίνεται τμήμα τοιχογραφίας με άνδρα που κρατάει ειλητό με το κείμενο: «Δόκιμε Σοφιστή που απέρχεσαι εκ Συρίας και περί Αντιοχείας σκοπεύεις να συγγράψεις». Η ταυτότητα του νέου ιδιοκτήτη αυτού του ιστορικού πίνακα παραμένει μέχρι στιγμής άγνωστη. •Η αποκάλυψη της παλέτας του Βαν Γκογκ. Νέες τεχνικές δείχνουν ότι τα χρώματα που χρησιμοποιούσε ο ζωγράφος δεν ήταν όπως τα βλέπουμε τώρα. Το υπνοδωμάτιο του Βίνσεντ Βαν Γκογκ σε έναν πίνακα του 1888, με το μελί-κίτρινο κρεβάτι στη γωνία ενός δωματίου με γαλάζιους τοίχους και τις χαρακτηριστικές αντιθέσεις των χρωμάτων, είναι άμεσα αναγνωρίσιμο από τους λάτρεις της τέχνης. Αλλάζει η εμπειρία μας μαθαίνοντας ότι ο Βαν Γκογκ χρωμάτισε τους τοίχους σε βιολετί, και όχι γαλάζιο, επηρεαζόμαστε αν μάθουμε ότι δεν ήταν ένας ζωγράφος που πάλευε με τους δαίμονές του, αλλά ένας καλλιτέχνης με προσανατολισμό και στόχο; Όπως γράφουν οι New York Times, αυτά είναι τα ερωτήματα που θέτει μια νέα ανάλυση των έργων του, η οποία κράτησε οχτώ χρόνια. Οι επιστήμονες της Shell σε συνεργασία με τον ολλανδικό οργανισμό Πολιτιστικής Κληρονομιάς και τους επιμελητές του πρόσφατα ανακαινισμένου Μουσείου Βαν Γκογκ στη Νέα Υόρκη, εξέτασαν εκατοντάδες καμβάδες, όπως και τις παλέτες του, χρωστικές ουσίες, γράμματα και σημειώσεις του καλλιτέχνη. «Ανακαλύψαμε ότι ο Βαν Γκογκ ήταν ένας πολύ μεθοδικός καλλιτέχνης, κάτι που έρχεται σε αντίθεση με το γνωστό μύθο ότι ήταν ένας μανιακός, ενδεχομένως ελαφρά διαταραγμένος άνθρωπος που έριχνε αυθόρμητα μπογιά σε έναν καμβά», λέει ο κύριος Rüger. «Hταν κάποιος που ήξερε πολύ καλά τις ιδιότητες των υλικών που χρησιμοποιούσε, τον τρόπο χρήσης τους και δημιουργούσε συνθέσεις πολύ σκόπιμα. Υπό αυτή την έννοια είναι μια σημαντική τροπή που δίνει μια καλύτερη ιδέα του τι είδους καλλιτέχνης ήταν ο Βαν Γκογκ». Τα αποτελέσματα των ερευνών θα αποκαλυφθούν στην έκθεση «Van Gogh at Work" που θα γίνει στο μουσείο Βαν Γκογκ στο Άμστερνταμ. •Μετά από 30 χρόνια: Άγνωστες φωτογραφίες του Andy Warhol από τον Steve Wood. Επί τρεις δεκαετίες, μόνο ο Βρετανός φωτορεπόρτερ Steve Wood γνώριζε την ύπαρξη του μικρού θησαυρού, που ήταν κρυμμένος στο αρχείο του: το 1981 είχε φωτογραφίσει τον Andy Warhol σε ένα ξενοδοχείο της γαλλικής πόλης Deauville. Τα σπάνια πορτρέτα, όπου ο διάσημος καλλιτέχνης ποζάρει με χαρακτηριστική σοβαρότητα, κρατώντας ένα ηλιοτρόπιο, ένα τεύχος του αμερικανικού περιοδικού «Interview» ή με μία τσάντα στην πλάτη, δεν δημοσιεύτηκαν ποτέ επειδή ο φωτογράφος αμέλησε να τις στείλει στα πρακτορεία. Τα πορτρέτα θα παρέμεναν στην αφάνεια αν το 2012 ο φωτογράφος δεν δεχόταν επίσκεψη από τον συνάδελφο και φίλο του David Munns, ο οποίος παρομοίασε το στούντιό του με το εργαστήριο του Warhol. «Βάζω στοίχημα ότι δεν τον γνώρισες ποτέ», πρόσθεσε, γεγονός που ώθησε τον Wood να ανασύρει τα ξεχασμένα αρνητικά, μόνο και μόνο για να αποδείξει ότι είχε πράγματι συναντηθεί με τον σημαντικό εκπρόσωπο της ποπ αρτ. Κατόπιν παρότρυνσης του Munns, ο Wood δέχτηκε τελικά να δημοσιοποιήσει τις φωτογραφίες, αν και εξακολουθούσε να αμφισβητεί την αξία τους. Από τις 3 έως τις 9 Μαΐου, τα πορτρέτα θα εκτεθούν για πρώτη φορά, στο Νεοϋορκέζικο «345meatpacking venue» με τίτλο «Lost and found», ενώ ορισμένες από αυτές θα παρουσιαστούν και στο Λονδίνο.
in fact / ΤΕΧΝΗ ΜΕ ΣΤΥΛ
•Κυβιστική τέχνη αξίας $1 δις δώρο στο Μητροπολιτικό Μουσείο. Μια από τις πιο σημαντικές δωρεές έργων τέχνης, η αξία των οποίων φτάνει το 1 δισεκατομμύριο δολάρια, εξασφάλισε το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης, σύμφωνα με τους New York Times. Πρόκειται για 78 πίνακες και γλυπτά Κυβιστών καλλιτεχνών, ανάμεσα τους 33 έργα του Πικάσο, 17 του Μπρακ, 14 του Λεζέ και 14 του Γκρις. Η δωρεά εγκρίθηκε από το συμβούλιο του μουσείου χθες Τρίτη. Οι ειδικοί λένε πως η συλλογή έχει κορυφαία καλλιτεχνική αξία και θα βοηθήσει οικονομικά το μουσείο, το δυνατό σημείο του οποίου δεν ήταν η τέχνη των αρχών του 20ου αιώνα. Ο διευθυντής του μουσείου Thomas Campbell δήλωσε στους NYT πως «Με τη δωρεά αυτή το Μητροπολιτικό Μουσείο περνά στο προσκήνιο, όσον αφορά την τέχνη των αρχών του 20ου αιώνα. Πρόκειται για μια συλλογή που δεν μπορεί να αναπαραχθεί, κάτι που οι διευθυντές μουσείων μόνο στα όνειρα τους μπορούν να δουν.» Τη δωρεά της Κυβιστικής του συλλογής έκανε ο μεγιστάνας των καλλυντικών Leonard A. Lauder.
•Αυθεντική είναι η «άγνωστη» Μόνα Λίζα. Σύμφωνα με νέες έρευνες που εξέτασαν τον άγνωστο πίνακα που απεικονίζει τη Μόνα Λίζα, οι αναλυτές εκτιμούν ότι πρόκειται για αυθεντικό έργο τέχνης του ιταλού ζωγράφου, Λεονάρντο Ντα Βίντσι. Η ανακοίνωση σύμφωνα με το Reuters, έγινε από ένα ελβετικό ίδρυμα τέχνης που υποστηρίζει ότι η Μόνα Λίζα του Isleworth είναι αυθεντική και η γυναίκα που απεικονίζεται είναι νεότερη από εκείνη που υπάρχει στο Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι. Οι μετρήσεις έδειξαν ότι ο πίνακας χρονολογείται μεταξύ 1410 και 1455, κάτι που αποκλείει το ενδεχόμενο να πρόκειται για αντίγραφο.
•Γυναίκα βανδάλισε διάσημο πίνακα του Ντελακρουά. Μία επισκέπτρια στο Μουσείο Louvre-Lens, έγραψε πάνω στον διάσημο πίνακα «Ελευθερία» του Ευγένιου Ντελακρουά, την κωδική ονομασία «AE911» που παραπέμπει σε μία Διαδικτυακή συλλογή υπογραφών αμερικανών πολιτών που απαιτούν από το Λευκό Οίκο να πραγματοποιήσει μία ανεξάρτητη έρευνα για τα τραγικά γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001. Μόλις η 28χρονη γυναίκα έγινε αντιληπτή, απομακρύνθηκε από έναν άλλον επισκέπτη και έναν άντρα ασφαλείας, ενώ στη συνέχεια συνελήφθη από τις αστυνομικές αρχές. Οι συντηρητές τέχνης που εξέτασαν τον βανδαλισμό εκτιμούν ότι ο πίνακας μπορεί εύκολα να αποκατασταθεί.
•Ένας πίνακας του Μοντιλιάνι, στον οποίο απεικονίζεται η ερωμένη του, ξεπέρασε σε τιμή τον Πικάσο και τον Ρενουάρ στην δημοπρασία που έγινε στα πλαίσια του Christie's International στο Λονδίνο. Oπως γράφει το Bloomberg, η τιμή – ρεκόρ για τον πίνακα του 1919 ήταν 214 εκατομμύρια δολάρια. «Το χρηματιστήριο είναι ανεβασμένο», δήλωσε ο έμπορος τέχνης Christophe van de Weghe. «Ο κόσμος έχει περισσότερη αισιοδοξία και θέλει να ξοδέψει λεφτά για τέχνη. Νιώθει ασφαλής με τα μεγάλα ονόματα». Στον πίνακα του Μοντιλιάνι, "Jeanne Hebuterne (au chapeau)" παρουσιάζεται η ερωμένη του ζωγράφου. Ο ζωγράφος πέθανε το 1920, φτωχός, σε ηλικία 35 ετών. Η Hebuterne αυτοκτόνησε την επόμενη μέρα, βυθισμένη στο πένθος, μαζί με το αγέννητο παιδί τους.
•Ένα μυστικό κάτω από ένα αριστούργημα του Ρέμπραντ. Μια νέα, πειραματική μέθοδος δείχνει τα διαδοχικά στρώματα του πίνακα, αποκαλύπτοντας μια άλλη εικόνα. Ο πίνακας του Ρέμπραντ «ηλικιωμένος άντρας με στρατιωτική στολή», συλλαμβάνει μια πλούσια ιστορία σε ένα πορτρέτο: η στολή ίσως συμβολίζει τη δύναμη και τον πατριωτισμό των Ολλανδών κατά τη διάρκεια του αγώνα για την ανεξαρτησία από την Ισπανία. Ενώ ο άντρας είναι στραμμένος προς τον παρατηρητή, τα μάτια του κοιτάνε στο πλάι, δίνοντας στην εικόνα μια αίσθηση αμεσότητας. Μετά από εξέταση του πίνακα με συμβατικές ακτίνες Χ οι ερευνητές ανακάλυψαν μια «περιοχή μεγαλύτερης πυκνότητας» στο πορτρέτο, που έδειχνε ότι ο καλλιτέχνης είχε κάνει μια προηγούμενη προσπάθεια στον ίδιο καμβά. Σύμφωνα με το ίδρυμα Getty, η γνώση υπήρχε από το 1984. Όμως υπήρχε δυσκολία στην αποκάλυψη της κρυμμένης εικόνας, γιατί ο Ρέμπραντ χρησιμοποίησε χρώματα ίδιας χημικής σύστασης και στις δύο εκδοχές. Eτσι, ήταν απαραίτητη η χρήση ακτινών Χ εξελιγμένης τεχνολογίας. Μια νέα πειραματική μέθοδος που εξελίχθηκε στο Πανεπιστήμιο της Αμβέρσας δίνει τη δυνατότητα να δούμε πραγματικά τι κρύβεται κάτω από το πορτρέτο, γράφει το Smithsonian. Οι επιστήμονες έφτιαξαν έναν παραστατικό πίνακα που δείχνει και τα δύο πορτρέτα.
Ο Βίνσεντ Βαν Γκογκ όταν είπε: “Ονειρεύομαι ότι ζωγραφίζω και μετά ζωγραφίζω αυτό που ονειρεύομαι” έδωσε στην τέχνη τη διάσταση που έχει πραγματικά, μακρυά από χρηματιστήρια της τέχνης και κάθε είδους κρίση.
in fact / ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Ο ΑΝΔΡΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΥΑ ΓΡΑΒΑΤΑ Μαύρη κωμωδία των Ελ Ρόι & ΑΒΓ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ VOLT ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΛΙΘΟΓΡΑΦΕΙΟΝ
«Ο άνδρας με την πουά γραβάτα» έκανε το άλμα του για πρώτη φορά από τη σκηνή του θεάτρου «Αλκμήνη – Άκης Δαβής» στην Αθήνα σε μια παράσταση με ευρηματική σκηνοθεσία από τους «VOLT». Η μαύρη κωμωδία είναι γραμμένη συλλογικά από τη δημιουργική ομάδα «El Roy & ΑΒΓ» αλλα και απο τους VOLT. Στην Πάτρα είναι ο πρώτος τους σταθμός εκτός Αθηνών και συγκεκριμένα στη σκηνή του θεάτρου “ΛΙΘΟΓΡΑΦΕΙΟΝ“. Τί συμβαίνει στο μυαλό του Ιάκωβου Λέδερμαν; Η ανέλιξή του στην ιεραρχία της «Fabulous Life & Co», της τράπεζας όπου εργάζεται, ήταν ιδιαίτερα γρήγορη. Εδώ και τέσσερα χρόνια απασχολείται στο Business Center, στα κεντρικά γραφεία της, που στεγάζονται στους πρώτους 30 ορόφους του κτιρίου. Το γραφείο του Ιάκωβου Λέδερμαν είναι στον 24ο. Έξι όροφοι τον χωρίζουν από την κορυφή της ιεραρχίας και την απόλυτη επαγγελματική καταξίωση, ενώ εικοσιτέσσερις από το πεζοδρόμιο. Ένα πρωινό, λίγο πριν αρχίσει το ωράριο εργασίας, αποφασίζει να βάλει τέλος στη ζωή του πηδώντας από τον 24ο όροφο του γραφείου του. Λίγα κλάσματα του δευτερολέπτου πιο πριν, πατούσε απελπισμένος το κούφωμα του ανοικτού παραθύρου του γραφείου του και τώρα αισθάνεται για πρώτη φορά τόσο ελεύθερος και φαίνεται να απολαμβάνει τη θέα. Φοβίες και ανεκπλήρωτοι πόθοι διατρέχουν τη σκέψη του Ιάκωβου Λέδερμαν κατά το χρόνο της πτώσης και τον φέρνουν αντιμέτωπο με τις επιλογές της ζωής του. Σε ένα παιχνίδι ισορροπίας μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας, το όνειρο προσπαθεί να διεκδικήσει μια θέση στη ζωή, ακόμα και για ένα λεπτό. Δεν είναι ποτέ αργά για ανατροπές. Μικρές ή μεγάλες. Μπείτε στο υπερβατικό σύμπαν του Ιάκωβου Λέδερμαν και ακολουθείστε τον άφοβα στην πτώση του! Σκηνοθεσία, Επιμέλεια, Διασκευή: Volt Σκηνικά, Κοστούμια, Φωτογραφίες, Δημιουργικό: Μικέλα Τσόντζου Μουσική Επιμέλεια: Volt Ερμηνεύουν: Αντώνης Τακτικός, Κατερίνα Ζαφειροπούλου, Άννα Ψυχογιού, Βαγγέλης Παπατζανάκης
παραστάσεις // ΣΑΒΒΑΤΟ 25 + ΚΥΡΙΑΚΗ 26.01. 14 ώρα: 21:00 // Τιμή Εισιτηρίου: 10€ Γενική Είσοδος Θέατρο Λιθογραφείον Μαιζώνος 172β , τ.κ. 26222, Πάτρα - τηλ.: 2610328394 www.lithografion.gr
in fact / ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ // ΕΡΓΑ ΤΗΣ ΜΑΡΙΝΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΗ // 16.1 ΕΩΣ 8.2.14 Η Γκαλερί Cube, παρουσιάζει την καινούρια δουλειά της Μαρίνας Κωνσταντάκη, στην πρώτη ατομική της έκθεση που ξεκίνησε την Πέμπτη 16 Ιανουαρίου 2014. Η Μαρίνα Κωνσταντάκη σε συνέχεια της συμμετοχής της, στους “Χαμαιλέοντες” (Γκαλερί Cube, Ιούλιος 2012), επιστρέφει εικαστικά στην Cube, με την ατομική της έκθεση που πραγματοποιείται στα πλαίσια της Fresh Art. Η δημιουργία κάθε έργου της, όπως λέει η ίδια, οφείλεται κυρίως στην ενεργοποίηση της φαντασίας της. Τα έργα παρουσιάζουν με τον πλέον πλουραλιστικό τρόπο έναν ασυνήθιστο και αλλόκοτο κόσμο, σουρεαλιστικά πλασμένο με στοιχεία εμπνευσμένα απο την καθημερινότητα. Αποδίδονται με μια χιουμοριστική γλώσσα, κρύβοντας πολλές ανήσυχες σκέψεις σχετικά με την διαφορετικότητα των καιρών μας. ΙνΦο // cube gallery ▪ Μιαούλη 39, 26222 Πάτρα ▪ τηλ. 2611110069 ▪ www.cubegallery.gr
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ // ΑΓΩΝΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΣΚΙΩΝ // ΕΩΣ 28.02.14 Ο Πολιτιστικός Οργανισμός Δήμου Πατρέων διοργανώνει τους 5ους Αγώνες Ελληνικού Θεάτρου Σκιών (αφιερωμένους στη μνήμη του καραγκιοζοπαίχτη Γιάνναρου), που θα πραγματοποιηθούν από 3 έως 6 Απριλίου 2014 στην Πάτρα, με στόχο την ανάδειξη και ανανέωση του Ελληνικού Θεάτρου Σκιών. Στο διαγωνισμό μπορούν να πάρουν μέρος όλοι όσοι το επιθυμούν, υποβάλλοντας αίτηση συμμετοχής και τα δικαιολογητικά στη γραμματεία του οργανισμού με την ένδειξη: ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ-ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ, Ακτή Δυμαίων 50, τ.κ.26333-Πάτρα, «5οι Αγώνες Ελληνικού Θεάτρου Σκιών». Η προθεσμία υποβολής των αιτήσεων συμμετοχής λήγει την Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου το μεσημέρι. ΙνΦο // Πολιτιστικός Οργανισμός Δήμου Πατρέων ▪ Ακτή Δυμαίων 50 // Πάτρα Τηλ.: 2610 390900 ▪ Email: info@patrasculture.gr
ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ // ΜΙΑ ΣΥΜΠΡΑΞΗ ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.ΠΑΤΡΑΣ ΚΑΙ EΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ // ΜΟΥΣΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ Συνεχίζονται με μεγάλη συμμετοχή τα σεμινάρια του Εργαστηρίου Μουσικού Θεάτρου του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Πάτρας. Το θέμα του επόμενου σεμιναρίου είναι: ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΦΩΝΗΣ Διδάσκει: Φωτεινή Κωστοπούλου, υψίφωνος γ’ κύκλος: Σάββατο 25 & Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2014 δ’ κύκλος: Σάββατο 22 & Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2014 ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ & ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΟΠΕΡΑΣ ΤΟΥ ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΥ Διδάσκει: Χαράλαμπος Γωγιός, συνθέτης-μουσικολόγος α’ κύκλος (Ιταλία): Παρασκευή 31 Ιανουαρίου, Σάββατο 1 & Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2014 β’ κύκλος (Γαλλία): Σάββατο 8 & Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2014 γ’ κύκλος (Γερμανία): Παρασκευή 14, Σάββατο 15 & Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2014 ΞΕΝΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ & ΣΤΙΧΟΥΡΓΙΑ Διδάσκει: Χαράλαμπος Γωγιός, συνθέτης-μουσικολόγος α’ κύκλος (ιταλικά): Σάββατο 1 & Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2014 β’ κύκλος (γαλλικά): Σάββατο 8 & Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2014 γ’ κύκλος (γερμανικά): Σάββατο 15 & Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2014 ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΟΠΕΡΑΣ ΤΟΥ ΜΠΑΡΟΚ ΙΙ Διδάσκει: Νίκος Σπανός, κοντρατενόρος ΙνΦο // θεάτρο Απόλλων ▪ Όθωνος-Αμαλίας 6 ▪ τηλ. 2610.273613
ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ // Η «ΦΑΥΣΤΑ» …ΞΑΝΑΚΤΥΠΑ! // 21.1 ΕΩΣ 3.2.14 από τη Θεατρική Ομάδα Εργαζομένων του Πανεπιστημίου Πάτρας Ξανανεβαίνουν επί σκηνής 13 ηθοποιοί και ερμηνεύουν την αξεπέραστη «Φαύστα» του Μποστ, σε μία σύγχρονη ανάγνωση, με γεύση κωμικού θρίλερ! Η Θεατρική Ομάδα Εργαζομένων του Πανεπιστημίου Πάτρας, ξεκίνησε τις παραστάσεις πέρυσι, στις 13 Δεκεμβρίου, ημέρα κατά την οποία έφυγε, το 1995, από την …ενδιαφέρουσα πλην μάταιον ζωήν, ο αξέχαστος Μποστ. Ο επί σειρά ετών συνεργάτης της ομάδας Διονύσης Βούλτσος, ευθύνεται για την απεγνωσμένη σκηνοθεσία του έργου. Την πειραγμένη μουσική της παράστασης υπογράφει ο Γιώργος Δίπλας, ενώ τους χαλασμένους φωτισμούς ανέλαβε ο Νίκος Σωτηρόπουλος. Τις ατσαλιές στο σκηνικό χώρο, τις χρεώθηκαν ο Μανώλης Στεφανουδάκης και ο Χαράλαμπος Κατραβάς. Όλη η ομάδα, τέλος, ανακάτεψε ξένες ντουλάπες, για να βρει κοστούμια. Εμφανίζονται, κατά σειράν, επί σκηνής και πασχίζουν να ερμηνεύσουν τους ρόλους οι ηθοποιοί: Μάσιγκα Παπαϊωάννου, Μαριετίνα Βαρβαρίγου, Σπυριδούλα Θεοτοκάτου, Ανδρέας Τερζής, Κίρα Μουμλάντζε, Χαράλαμπος Κατραβάς, Κική Κουβαρά και Βασίλης Παπαδόπουλος. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο σκηνοθέτης είχε τη φαεινή ιδέα να ενσωματώσει στη δράση και ένα χορό από γάτες...Τη γατοσύναξη, λοιπόν, απαρτίζουν οι: Χρήστος Παπαμέτης, Δημήτρης Ραφτόπουλος, Μανώλης Στεφανουδάκης, Κίρα Μουμλάντζε, Ανδριάνα Γεωργίου, Γωγώ Τζιώρα και Βασίλης Παπαδόπουλος. «Άστα, κλαύστα» επικρατεί και στις κονσόλες: Με την Αναστασία Ντρίζη στα φώτα και την Καλλιρρόη Τσώκου στον ήχο. Την αφίσα της παράστασης μουντζούρωσε ο Γιώργος Ζαφείρης. ΙνΦο // 24, 25, 26, 27, 31 Ιανουαρίου και 1, 2, 3 Φεβρουαρίου, στις 9.00 το βράδυ στο Θεατράκι «Μελίνα Μερκούρη», στο κτίριο Βιολογίας. Πληροφορίες στο τηλέφωνο: 6975768895.
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ // ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΝΗΛ ΤΖΟΡΝΤΑΝ Η Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού ΚΟΙΝΟ_ΤΟΠΙΑ, σε μια ευρύτερη συζήτηση για θέματα όπως οι συνέπειες της βίας, η σεξουαλικότητα, η αναζήτησης ταυτότητας όχι μόνο σεξουαλικού αλλά πολιτικού κοινωνιολογικού και φυλετικού περιεχομένου, αλλά και θέματα όπως η σύγχρονη πολιτική ιστορία της Ευρώπης, παρουσιάζει ένα τριήμερο αφιέρωμα στον Ιρλανδό σκηνοθέτη, συγγραφέα και σεναριογράφο Νηλ Τζόρνταν (Neil Jordan). Στο τέλος κάθε προβολής ακολουθεί συζήτηση. Το αφιέρωμα και τα κείμενα επιμελήθηκε ο Παναγιώτης Καρώνης. ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΒΟΛΩΝ // Παρασκευή 24/1:Το παιχνίδι των λυγμών (The Crying Game) στις 20:00 Σάββατο 25/1:Το τέλος μιας σχέσης (The End of the Affair) στις 20:00 Κυριακή 26/1:Μάικ Κόλινς, ο επαναστάτης (Michael Collins) στις 17:00 & Συνέντευξη με έναν βρικόλακα (Interview with the Vampire) στις 20:00 ΙνΦο //ΚΟΙΝΟ_ΤΟΠΙΑ ▪ Μαιζώνος 139 ▪ 4ος όροφος ▪ www.koinotopia.g
ΟΠΕΡΑ // ΓΙΑ ΚΙΘΑΡΑ ΚΑΙ ΠΙΑΝΟ ΣΤΗ "ΔΙΕΞΟΔΟ" // 25.1.14 Η «Διέξοδος» στην Ιερή Πόλη του Μεσολογγίου γιορτάζοντας φέτος τα 15 χρόνια συνεχούς και αδιάλειπτης ενεργού παρουσίας της ως Κέντρο Λόγου & Τέχνης αλλά και ως Ιστορικό Μουσείο, ξεκινάει τις πολιτιστικές της δραστηριότητες το Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2014 στις 8 το βράδυ ακριβώς με την διοργάνωση μιας συναυλίας μουσικής δωματίου που αναβιώνει το θεσμό των κατ’ οίκον κοντσέρτων του 19ου αιώνα, όταν οι μεσοαστικές οικογένειες διοργάνωναν συναυλίες για κιθάρα & πιάνο προκειμένου να μοιραστούν με τους φίλους τους τις αγαπημένες μελωδίες από τις πιο δημοφιλείς όπερες. Μια ξεχωριστή βραδιά με έργα εμπνευσμένα από όπερες των Ροσσίνι, Μπελλίνι, Βέρντι και Μότσαρτ που θα ερμηνεύουν η σολίστ κλασσικής κιθάρας Μαρία Καβούνη και η πιανίστα Εύα Βλαχάκου από την πρώτη και μοναδική έκδοσή τους η οποία προέρχεται από τη Βιβλιοθήκη του Κονγκρέσου της Ουάσιγκτον. ΙνΦο // Κέντρο Λόγου & Τέχνης ΔΙΕΞΟΔΟΣ ▪ Αθ. Ραζή- Κότσικα 25 ▪ Μεσολόγγι ▪ τηλ. 26310.51260 & e-mail:info@diexodos.com.gr
ΣΥΝΑΥΛΙΑ // Last Drive & Illegal Operation Secret Gig II στην ΣΤΕΓΗ // 8.2.14
Δεύτερη συναυλία στο πλαίσιο των Secret Gigs, με δύο σχήματα που συνδέουν τις απαρχές της ελληνικής ανεξάρτητης ροκ σκηνής με την περίοδο της πιο ζωηρής και ακμαίας φάσης της. Οι Last Drive, όταν εμφανίστηκαν στην αθηναϊκή σκηνή το 1983, τάραξαν για τα καλά τα νερά του ανεξάρτητου ελληνικού ροκ και ανέβασαν τον πήχη του αρκετά ψηλά. Τριάντα χρόνια μετά, εξακολουθούν να συγκαταλέγονται στα κορυφαία ονόματα αυτού του χώρου, χάρη στον ασυμβίβαστο χαρακτήρα της μουσικής τους. Για τους Illegal Operation, η έμπνευση πηγάζει από ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο της αμερικανικής μουσικής: τα μπλουζ. Στα κομμάτια τους, όμως (και στις διασκευές τους επίσης), δεν αρκούνται σε μια νοσταλγική αναπαραγωγή αυτής της μουσικής. Αντιθέτως, έχουν καταφέρει να εντάξουν με μαεστρία αφομοιωμένες επιρροές από το ροκ και τον πειραματισμό, δημιουργώντας έναν καθαρά δικό τους ήχο. ΙνΦο // 21:00 Μικρή Σκηνή στην Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών ▪ Λεωφόρος Συγγρού 107-109 ▪ Αθήνα ▪ τηλ. 213 0 178000 & e-mail: info@sgt.gr
in fact / ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ
''
ου 2 0 1 4
' ' C B ΤΟΥ B
ως κα Από 7 έ
Α Ι Ε Γ Ο Π Υ Α Τ Σ
ουαρί ρ β ε Φ ι 23
α ωστούλ Κ ς α ζ ΐ Λου λα), παουσική Κωστού πραγμ α , ΐζ α ί υ ο σ ην e (Λ νοθε μένη στ t Louis ψη, σκη , η Viole ου BBC» βασισ η e λ r y λ h ύ is σ σε Derb γεια τ ς Delia Στα Υπό
« ρια άσταση συνθέτ ρώτα γγλίδας οθεατρική παρ από τα π ωΑ α ς ν έ η τ ε ξ ιοφ ήρ υσικ ιοφυΐα yre, υπ σια ραδ , την μο σική ιδ Derbish ερίπου διακό φαντασίας, a ην μου ς Κακογιάννης τ li e ό D π α π ,η ής ια σμένη ιχάλη ήχους γ ς επιστημονικ το BBC αρconcrete Εμπνευ στο ίδρυμα Μ ύ. ά usique ε μουσική και λά ιρ λ m ε α ς ι σ ο , η ε γ o τ ς ζ ρ h ι θμ ό. ής κα νωστη tor W νέθεσ ρουσιά ή της δημιου c ίγ υ ικ o σ σ σ νικό στα D α υ ία π ο ω υ τ μ ο φ ε ς τ ς α η ω ιο τ ή ή ζ κ δ ε α α ικ ικ ή δ γ μ ρ σ ο ία θέ ου ον ματικ ής αναλ C. Για μ ουσικό θέτρια για τη μ λήπτρια απ’ τ (Paul ο εκτρονικ rkshop του BB το θρυλικό μ ν χ λ υ η η σ ς ς η χανίας ν ω τ η υ ί ι ς o ε μ σ α ο θ κ ς ιο ρ W φ β ό ς ω η ic π ς λ ώ a ική ροσ καθ ειάς της Deli p ho n Πρωτο ής μουσ υσία της δουλ υ Radio προγράμματα r πρότεινε την ογία ότι είχε π ικ ο τ ρ ο η π χ μ έ ςε ή. ιηο στελ ικαιολ raine πτικά πους τη έργο κα είναι η μουσικ με τη δ ι τηλεο ς Ron G κπροσώ ρώντας ότι το ν ε ε νικά κα o. Ο συνθέτη α δικαιώματα, δ ίς ε ς υ ιλ το οφ εω Wh είμενό νείμει τ στόσο η και δημ τευμένη και θ Doctor ου αντικ νθέτες ανία, ω ατος, της απο η π υ χ α ο σ η ς ν γ μ υ d ο ε r ο π ιο κ a ρ α β η ική νήθ ε χώ νώς ου ήπ vant g τη μουσ πό κύρωση τ αρτιτούκε μ ε a 73 εμφα αι εργάζεται σ σ 9 η τ 1 υ σ ο ο ά έ Τ γ ν κ Cκ ςπ νερ ης α no). ειχθεί ε χιλιάδε ό το BB ρόνια τ Yoko O ικός συ να αναμ αίνει στα 64 χ ητοταινίες και Η μουσ y, Pink Floyd, , αποχωρεί απ ι ε ίθ ε π e τέ γν π εθ ην McCartn ωρίστηκαν πο ικές μα καθώς ενιάς, τ τερης γ σικό της έργο ηκαν 264 μουσ γν α ώ ν ε α ν ν ς ε δ θ ου ικό της βρέ ο νέο μ r, μουσ Campe λοκληρώσει τ ς. Στη σοφίτα r te e P η ο τ ο α Το 2000 προλαβαίνει ν υ αλκοολισμού ιο εν ν δ ό a ρ li χ e ο ρ D του μακ εξαιτίας ρες.
uise) iolet Lo (V α λ ύ στο λα υΐζα Κω ουίζα Κωστού ινΦο // ΣΤΕΣ: ική: Λο Λ σ , υ ς ο ή Ε μ π Λ , μ ΣΥΝΤΕ οθεσία της Γαρ η, σκην Λουίζα αναγιώ io 19) d Σύλληψ Μουσικοί: Π ούρης tu τ ν (S υ ο ς η Κ ίρ ς ας Ηθοποιο σίλης Κουντού λίδης- Βασίλη : Ανδρέ α αυ ν MoCm Video: Β sign: Άρης Π ώ υ ε κ υσ De τικών σ Sound ν - ηχη α λ ώ ύ ικ ο τ σ σ υ ο Κω Μ ευή DIY Κατασκ ης άρος λ άκης Φ Μονόπω Επιμέλεια: M ς ή κο Εικαστικ μάς Οικονομά ακρής ω του Μ Θ ς : αναγιώ ασίλη Φώτα φίες: Β ς: Νεόφυτος Π ση α ρ γ ο τ γή Φω Ζού παραγω ς: Μάνια Βοηθός επικοινωνία νη ννης Υπεύθυ ακογιά άλης Κ ιχ Μ α ρυμ Box, Ίδ α Black ος) σ υ ο ίθ αύρ >>Α ς 206, Τ κή (Πειραιώ & Κυρια άββατο ρίου 2014 Σ , ή υ ε ουα ασκ >>Παρ ς και 23 Φεβρ ω έ 7 ό Απ ν 21:30 χυλείω αρξης: Ώρα έν ιβάλ Αισ τ σ ε Φ του τήριξη ν υποσ η τ ε Μ >>
ισε τη υ καθόρ γγλία πο πό την Α ς. α ΐα υ φ η ιδιο άνν μουσική ιχάλης Κακογι Μ yre, μία Ίδρυμα Derbish Η Delia κή μουσική στο νι ηλεκτρο
νη σύγχρο
in fact / ΜΟΥΣΙΚΟ ΚΑΛΕΙΔΟΣΚΟΠΙΟ από τον ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟ (mojoradio 107.7 / The Tandem Project )
Eclectic Groove Sounds Vol. 6 >>ENAS DISCOS IRTHE APOPSE AP’TA PALIA De La Soul–3 Feet High & Rising (Tommy Boy Music 1989) Ο ηλεκτρονικός James Lavelle τους αποκάλεσε «Pink Floyd του hip hop», λέγοντας για το ντεμπούτο τους “3 Feet High & Rising” : «είναι το δικό τους “Dark Side of the Moon”.Ο τρόπος που εξελίσσεται μουσικά και ηχητικά, αλλά και η χρήση της γλώσσας ήταν τόσο ασυνήθιστη και εκτός πραγματικότητας!». Η nu soul ντίβα Macy Gray το μνημόνευσε ως «το καλύτερο άλμπουμ της τελευταίας δεκαπενταετίας» στο Q προσθέτοντας: «They're like The Beatles of hip hop!». Οι De La Soul λοιπόν! Τρία cool τυπάκια από το Long Island της Νέας Υόρκης που ήρθαν να αντιτάξουν τα ψυχεδελικά grooves τους, τα εξεζητημένα samples (ένας δίσκος εκμάθησης Γαλλικών,ο Johnny Cash, ο Otis Redding, οι Hall & Oates, οι Steely Dan, το P-Funk, οι The Turtles που τους μήνυσαν για την χρήση του “You Showed Me” στο “Transmitting Live From Mars” και αμέτρητοι άλλοι) και το εκλεπτυσμένο χιούμορ τους, στην επιθετικότητα και την macho αντίληψη του Gangsta Rap της δυτικής ακτής.Ήδη με την πρώτη δουλειά τους βάζουν στο κόλπο την ανατολική ακτή, κηρύττουν την στιλιστική έναρξη της εναλλακτικής hip hop σκηνής των 90s, ανοίγοντας παράλληλα τον δρόμο για καλλιτέχνες όπως οι Jungle Brothers, A Tribe Called Quest, Brand Nubian, Digable Planets και Arrested Development. Αναζητήστε το!
>>FOCUS ON... GOOD TIMES Τρεις νέες κυκλοφορίες για να περάσετε καλά!. Soulful Orchestra - A Mood So...( Record Kicks 2013) Η καταπληκτική funk μπάντα από το Τορίνο της Ιταλίας επανέρχεται μετά το 45αρι "Soul Burger" του 2008 με την πρώτη ολοκληρωμένη δισκογραφική της δουλειά! Ήχος γεμάτος, απολαυστικό Hammond, δυνατό σαξόφωνο, ντραμς που «τα σπάνε» και η θεϊκή φωνή της soul ντίβας Maya . Βάλτε τα παπούτσια του χορού και ετοιμαστείτε για ένα πολύχρωμο ταξίδι στον κόσμο της Soulful Orchestra! Da Lata - Fabiola (Agogo Records 2013) Δέκα χρόνια μετά το δεύτερο άλμπουμ τους “Serious”, κι ενώ όλοι κοντεύαμε να ξεχάσουμε την ύπαρξη τους, οι Da Lata επέστρεψαν με νέα δουλειά! οι Βρετανοί Christian Franck και Patrick Forge μάζεψαν γι αυτό το άλμπουμ μια dream team μουσικών και τραγουδιστών απ’ όλο τον κόσμο: Mayra Andrade από το Πράσινο Ακρωτήριο, Miguel Atwood Ferguson και Rich Medina από τις Η.Π.Α, Marcelo Janeci, Luisa Maita, Graveola & Fabricio FBC από τη Βραζιλία, Sacha Gabriel από τον Καναδά, Jason Yarde και Finn Peters από το Η.Β. και τέλος Diabel Cissokho από τη Σενεγάλη. Αρωγοί όλοι στη δημιουργία ενός ήχου ακατέργαστου, γήινου και ζωντανού, μίξη Αφρικανικών και Βραζιλιάνικων επιρροών με ξεκάθαρα χορευτική διάθεση και ευδιάκριτα Λονδρέζικο attitude! Σπεύσατε! Vono Box - El Vono (Mana Mana Records 2013) 0ι Vono Box υπήρξαν ως ένα downtempo / lounge project των παραγώγων Nafta, Suefo & Parizs με βάση την Βουδαπέστη, από το 2000 μέχρι το 2012 που διαλύθηκαν.Κομμάτια τους θα συναντήσετε σε πολλές διεθνείς συλλογές αλλά ποτέ δεν κυκλοφόρησαν κάποιο e.p ή άλμπουμ. Αυτό το κενό έρχεται να καλύψει αυτή η συλλογή που κυκλοφόρησε μέσα στο 2013 για να μας θυμίσει τα cinematic downtempo “La planιte” και “Crime City”, το αστείο swing-hop “Hello Joe” και το lounge classic “Teddy Acapulco” με το χορταστικό βιμπράφωνο του! Εδώ (και μόνο εδώ) θα βρείτε και τα 3 ακυκλοφόρητα κομμάτια “Panama”, “Bubbles” και “Delirium Waltz”. Απαραίτητο!
>>PALI KOMMATIA ISE?(6 free downloads inside!) Ξεχωρίσαμε και προτείνουμε: 1. Mockbirth - Tristan 2013 (λυρικό κι Ελληνικό) >> 2. MadColour - Many Things Have Changed 2013 (soulful hip hop) κατεβάστε το εδώ: https://soundcloud.com/mad-colour/madcolour-many-things- have- changed >> 3. Good Groove Orchestra - Tell Me 2013 (slow & sexy) >> 4. Mister T. & Jean Honeymoon - The Secret (Club des Belugas Remix) 2013 (jazzy) >> 5. Dusty Springfield - Spooky (Jayl Funk Edit) 2013 (groovy) κατεβάστε το εδώ: https://soundcloud.com/jaylfunk/dusty-springfield-spooky >> 6. N'Fa Jones - Life's A Game (Tom Showtime Re-Rub) 2013 (reggae/dub hip hop) κατεβάστε το εδώ: https://soundcloud.com/tomshowtime/lifes-a-game-nfa-jones-tom >> 7. Hartley & Wolfe - Walk On The Wild Side 2013 (cover by DJ Vadim new project) κατεβάστε το εδώ: https://soundcloud.com/dj-vadim/hartley-wolfe-walk-on-the-wild >> 8. Keb Mo - Am I Wrong? (Shaka Remix) 2013 (electro blues to dance to) κατεβάστε το εδώ: https://soundcloud.com/shakasound/am-i-wrong-shaka/s-zbZOE >> 9. High Contrast Kiss Kiss Bang Bang (Dutty Moonshine Remix) 2013 (κολληματικό!) κατεβάστε το εδώ: https://soundcloud.com/duttymoonshine/kiss-kiss-bang-bang-remix >> 10. Boca 45 feat. The Good People - We're Right Here 2013 (the sound of revolution) ακούστε/δείτε τα υπόλοιπα στο youtube.
>>FREE DOWNLOADS (Wonderwheel 10 Year Time Capsule ) Σκοπός αυτής της στήλης είναι να σας βγάλει απ' τον κόπο του ψαξίματος! Αυτό το μήνα σας προτείνουμε: τη free συλλογή με 11 tracks από τον κατάλογο της χορευτικότατης Wonderwheel Recordings από τη Νέα Υόρκη που επιμελήθηκε και χαρίζει ο ιδρυτής και ιδιοκτήτης της, Nickodemus για να γιορτάσει μαζί μας τα δεκάχρονά της! Κατεβάστε την εδώ: http://wonderwheelrecordings.bandcamp.com/ Καλές ακροάσεις!
in fact / Η ΠΟΛΗ & Η ΖΑΧΑΡΗ Από αυτό το τεύχος η in fact θα φιλοξενεί τον Αιμίλιο Πανταζόπουλο του “Emiliano Patra”, ο οποίος, όταν δεν χάνεται στο εργαστήριό του για να φτιάξει γλυκά με κεφαλαία, γράφει για μια πόλη που της αξίζει περισσότερη ζάχαρη.
ΠΑΤΡΑ ΔΕΚΑΕΤΙΑ’50-‘60 Πάντα είχα την περιέργεια για το τι συνέβαινε τις προηγούμενες δεκαετίες στα Ζαχαροπλαστεία της Πάτρας. Έτσι μιλώντας με πελάτες που μεγάλωσαν στις δεκαετίες του ΄50 και του ’60 άντλησα αρκετές πληροφορίες. Τα Ζαχαροπλαστεία βρίσκονταν σε άμεση σχέση με τα σινεμά της εποχής. Ήταν (και ακόμη είναι) περάσματα κοινωνικότητας, όπου το γλυκό αντικαθιστούσε την επιθυμία και προηγούνταν του λόγου. Το ενδιαφέρον για μια γυναίκα εκδηλωνόταν με το κέρασμα μίας πάστας. Εποχές σκληρές, δύσκολες και απλές, όταν δεν χρειαζόταν να περάσει 12 το βράδυ, για να πιεις ένα ποτό, να κοινωνικοποιηθείς και να γνωρίσεις έναν άνθρωπο. Δεν υπήρχαν εξάλλου ποτά. Το γλυκό να κρατάει μια αιωνιότητα… Το γλυκό ήταν το προοίμιο της βέρας! Σινεμά και Ζαχαροπλαστείο συνδέονταν σαν είδος διασκέδασης. Το καθένα φημισμένο για τις δικές του σπεσιαλιτέ: το Ζαχαροπλαστείο Καραβίτης στην οδό Αγίου Νικολάου δίπλα από το IDEAL, όπου και μαθήτευσα τη δεκαετία του 1990, φημισμένο για τα μικρά γλυκά και τα σοκολατάκια πολυτελείας, ο Κόντος, γνωστός για τις σφολιάτες και τα μπολ σπέσιαλ δίπλα από τον ΕΣΠΕΡΟ στην Πλ. Γεωργίου, τα ΟΛΥΜΠΙΑ με τις καταπληκτικές μαρέγκες και το εξαιρετικό παγωτό στην οδό Γούναρη δίπλα από το ΠΑΝΘΕΟΝ, ο Βοσινάκης, με patisserie, «εξελιγμένη» για την εποχή, δίπλα από το ΠΑΝΘΕΟΝ επίσης. Αυτό λοιπόν που κατάλαβα είναι ότι το Ζαχαροπλαστείο ήταν άμεσα συνδεδεμένο με την ανερχόμενη αστική κοινωνία της πόλης και συνέβαλε τα μέγιστα στην ανάπτυξη και στη δομή της καινούργιας πόλης της Πάτρας. Πολλοί πιστεύουν ότι θα ξαναγυρίσουμε σε αυτόν τον τρόπο διασκέδασης. Κύκλος είναι και γυρίζει, σοκολάτα και ζάχαρη μυρίζει!
Η συνταγή του Αιμιλιάνου TARTATIN με πράσινα μήλα {Τάρτα τατέν ή Ανάποδη Μηλόπιτα} “Χρησιμοποιώ ένα συστατικό της περιοχής: την Τεντούρα!”
ΥΛΙΚΑ 2 κομμάτια έτοιμη σφολιάτα στο μέγεθος της τάρτας 1 πράσινο μήλο 100 γραμμ. ζάχαρη 50 γραμμ. βούτυρο 60 γραμμ. Τεντούρα Χάχαλη
ΕΚΤΕΛΕΣΗ Κόβουμε το μήλο σε λεπτές φέτες και τις τοποθετούμε σε μια ατομική ταρτιέρα. Πασπαλίζουμε με ζάχαρη τα μήλα και περιχύνουμε το βούτυρο, για να τα ροδίσουμε για 10 με 15 λεπτά σε δυνατό φούρνο. Σβήνουμε με την Τεντούρα Χάχαλη και σκεπάζουμε τα μήλα με τα δύο τεμάχια σφολιάτας. Συνεχίζουμε το ψήσιμο στους 180 ο C για ακόμα 10 με 15 λεπτά. Τα βγάζουμε από το φούρνο και τα αναποδογυρίζουμε προσεκτικά σ΄ένα ανάλογο πιάτο. Η τάρτα σερβίρεται με λίγη σαντιγύ ή παγωτό. Είναι μια απλή, γρήγορη, εύκολη και πολύ νόστιμη συνταγή. Καλή επιτυχία
Η ποτοποιία "ΤΕΝΤΟΥΡΑ ΚΑΣΤΡΟ" είναι μια από τις πιο γνωστές και παραδοσιακές της περιοχής των Πατρών. Πρόκειται για μια οικογενειακή επιχείρηση της οποίας οι ρίζες ξεκινούν τον 19ο αιώνα από τη Χίο. Ο παππούς Γεώργιος Χάχαλης που ζούσε στον Άγιο Γεώργιο της Χίου ήταν γνώστης όλων των μυστικών της απόσταξης. Οι γνώσεις του γύρω από την τέχνη της παρασκευής του ούζου και των άλλων ποτών πέρασαν και στις επόμενες γενιές της οικογένειας και οι παραδοσιακές συνταγές τηρούνται πιστά μέχρι σήμερα. Η επιχείρηση μεταφέρθηκε στην Πάτρα το 1939 και από το 1993 λειτουργεί στην περιοχή Ρωμανός που φημίζεται για την άριστη ποιότητα του νερού. Παράγει ΟΥΖΟ, ΜΑΣΤΙΧΑ, ΜΠΡΑΝΤΥ, ΛΙΚΕΡ. Ιδιαίτερο βάρος έχει δοθεί στην παραγωγή του ηδύποτου "ΤΕΝΤΟΥΡΑ ΚΑΣΤΡΟ" που παρασκευάζεται με παραδοσιακό τρόπο και προϊόντων που περιέχουν εκχυλίσματα Τεντούρας, όπως λουκούμι και λοιπά ζαχαρώδη. *Αγίου Νικολάου 95, ΠΑΤΡΑ Τηλ.: 2610277077 Email:tentoura@pat.forthnet.gr
in fact /ΒΟΛΤΑ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ επιμέλεια+ΕΛΕΝΗ ΒΑΛΤΙΝΟΥ
>>Everlasting love Η best-selling συλλογή Heart4Heart απογειώνει την ρομαντική και fashionable διάθεση και προσφέρει εντυπωσιακές επιλογές για να δημιουργήσετε το ιδανικό δώρο για την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Η συλλογή Heart4Heart θα σας συναρπάσει και οι επιλογές σε ασημένια ή ροζ επιχρύσωση θα σας βοηθήσουν να βρείτε αυτό που σας ταιριάζει. Ιδανική για τις μοντέρνες και «αθεράπευτα ρομαντικές», η συλλογή από κολιέ, βραχιόλια, μοναδικά δαχτυλίδια και ρολόγια αποτελεί την πιο ρομαντική πρόταση δώρου. Περισσότερα στο www.follifollie.com
>>Καλή είδηση: Η lavera σταματάει τις εξαγωγές προς την Κίνα μέχρι να σταματήσουν τα υποχρεωτικά πειράματα στα ζώα Η lavera αποφάσισε να σταματήσει τις εξαγωγές των καλλυντικών της στην Κίνα, αφαιρώντας από το δίκτυό της μια σημαντική αγορά, λόγω της πρόσφατης απόφασης της Κινεζικής κυβέρνησης να καταστήσει υποχρεωτικές τις δοκιμές στα ζώα όλων των προϊόντων καλλυντικής χρήσης. Για το λόγο αυτό, η εταιρεία ανακοίνωσε χωρίς δεύτερη σκέψη την προσωρινή αναστολή των εξαγωγών της προς τη Κίνα, μέχρι να αρθεί αυτή η απόφαση που αντιβαίνει πλήρως τις αξίες και τη φιλοσοφία της lavera και έχει δεχτεί σφοδρή κριτική από ανθρώπους από όλον τον κόσμο. Η lavera κατασκευάζει πάνω από 25 χρόνια πιστοποιημένα φυσικά καλλυντικά στο ιδιόκτητο εργοστάσιό της, το οποίο είναι ένα από τα μεγαλύτερα εργοστάσια παρασκευής φυσικών καλλυντικών στην Ευρώπη με υπερσύγχρονο μηχανολογικό εξοπλισμό που καλύπτει 100.000 τμ. Σαν κατασκευάστρια εταιρεία, είναι και ανέκαθεν ήταν κατά των πειραμάτων σε ζώα και δεν έχει εφαρμόσει ποτέ αυτή τη μέθοδο για να δοκιμάσει τα προϊόντα της. Αντιθέτως, μπορεί να διασφαλίσει ότι όλα τα συστατικά που χρησιμοποιεί είναι γνωστά, καταχωρημένα και ελεγμένα, ενώ η αποτελεσματικότητα των προϊόντων και η συμβατότητά τους με το δέρμα είναι τεκμηριωμένη με εναλλακτικές μεθόδους, όπως μέσω δοκιμών σε εθελοντές ή μέσω συνεργασιών με ινστιτούτα δοκιμών. Για το λόγο αυτό τα προϊόντα της lavera είναι πιστοποιημένα από τους μεγαλύτερους ανεξάρτητους Ευρωπαϊκούς Οργανισμούς, όπως ο Natrue και ο Vegan, και έχουν διακριθεί από πλήθος άλλων φορέων παγκοσμίως, χωρίς να χρειαστεί να δοκιμαστούν ποτέ σε ζώα.
>>Η Absolut συνεργάζεται με τέσσερις πρωτοπόρους καλλιτέχνες, για να εμπνεύσει μία νέα γενιά δημιουργικής έκφρασης >>ΚΟΡΡΕΣ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΜΑΛΛΙΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΤΡΙΧΟΠΤΩΣΗΣ H γυναικεία και ανδρική τριχόπτωση τίθεται στο επίκεντρο της νέας σειράς εξειδικευμένης φροντίδας μαλλιών ΚΟΡΡΕΣ. Δύο διαφορετικές συνθέσεις στοχεύουν στις ιδιαίτερες και αυξημένες ανάγκες της τρίχας και του τριχωτού της κεφαλής, η υγεία των οποίων πλήττεται καθημερινά από παράγοντες, όπως στρες, κόπωση, χημικές διεργασίες, styling, αυστηρές δίαιτες, αλλά και ορμονικές διακυμάνσεις. Η γνώση του Φαρμακείου και εξειδικευμένα φυσικά δραστικά συστατικά με τεκμηριωμένη δράση, ενσωματώνονται στα δύο συστήματα εντατικής φροντίδας ενάντια στη γυναικεία και ανδρική τριχόπτωση αντίστοιχα, προσφέροντας, μέσω του συνδυασμού των τονωτικών σαμπουάν και λοσιόν, μέγιστη αποτελεσματικότητα σε όλες τις σημαντικές παραμέτρους -μείωση της τριχόπτωσης, πιο δυνατά, ανθεκτικά και πυκνά μαλλιά, με περισσότερο όγκο. Η Κυστίνη τοποθετείται στην κορυφή της λίστας των κύριων συστατικών –αποτελεί το βασικότερο αμινοξύ της κερατίνης και τον πιο σημαντικό παράγοντα για την ανάπτυξη της τρίχας, συμβάλλοντας στη μείωση της τριχόπτωσης, στην αύξηση της πυκνότητας και του ρυθμού ανάπτυξης των μαλλιών. Οι Γλυκοπρωτεϊνες ενισχύουν τη δύναμη του συστήματος κατά της γυναικείας τριχόπτωσης, εστιάζοντας στους θύλακες και σταθεροποιώντας τη ρίζα της τρίχας. Στην περίπτωση των εξειδικευμένων ανδρικών προϊόντων, τα Ιχνοστοιχεία συνεργάζονται με την Κυστίνη, τονώνοντας και αναζωογονώντας την τρίχα.
Η Absolut συνεχίζει τη μακρά και επιτυχημένη παράδοσή της στις δημιουργικές συνεργασίες με τον κόσμο της τέχνης, και παρουσιάζει τη νέα της συνεργασία με τέσσερις πρωτοπόρους καλλιτέχνες, που σπάνε τα στεγανά και τολμούν να μεταμορφώνουν διαρκώς τον εαυτό τους και το έργο τους. Η συνεργασία αυτή είναι μέρος της νέας παγκόσμιας καμπάνιας της Absolut, με τίτλο “Transform Today”: ένα κάλεσμα στη δημιουργικότητα που κρύβει ο καθένας μας μέσα του, που στοχεύει να εμπνεύσει την καλλιτεχνική μεταμόρφωση γύρω μας. • Ο Rafael Grampá, Βραζιλιάνος εικονογράφος που μεταμορφώνει το παραδοσιακό graphic design, αντιμετωπίζοντας την κάθε σελίδα που δημιουργεί ως χορογραφία, και όχι ως μια ακόμα αφήγηση. • Ο Woodkid, γνωστός και ως Yoann Lemoine, είναι ένας πολυτάλαντος Γάλλος καλλιτέχνης: illustrator και σχεδιαστής, σκηνοθέτης αλλά και μουσικός. • Ο Aaron Koblin, Αμερικανός digital media artist που ισορροπεί ανάμεσα στην τέχνη και την τεχνολογία και είναι γνωστός για την ανατρεπτική του ματιά στην απεικόνιση των οπτικών δεδομένων. • Η Yiqing Yin, ανερχόμενη σχεδιάστρια μόδας από τη Γαλλία που έχει ήδη προκαλέσει αίσθηση στον παραδοσιακό κόσμο της υψηλής ραπτικής. Ανακαλύψτε τις δημιουργίες και τις σκέψεις των Grampá, Woodkid, Koblin και Yin στο absolut.com ή στο Absolut YouTube channel, και παρακολουθήστε το facebook.com/absolutvodkagreece για να μαθαίνετε πρώτοι τα νέα της ABSOLUT.
in fact / IN TOWN NOW επιμέλεια+ΙΝΑ ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΟΥ
Το 'Ονομα του Ρόδου
Αν σε ψάχνει οποιοσδήποτε από το πρωί μέχρι αργά το απόγευμα κι έχεις ξεχάσει το κινητό στο σπίτι, το συγκεκριμένο Coffee είναι το ιδανικό σημείο για να σε βρει. Το Όνομα του Ρόδου αποτελεί το αγαπημένο σημείο συνάντησης των πατρινών και ξεκάθαρο φαβορί για τον πρώτο καφέ της ημέρας. Στην συνέχεια, σιγά σιγά μεταμοφώνεται σε bar που κυριαρχούν οι ροκ ήχοι, ενώ αργά το βράδυ οι παρέες φτιάχνουν τη δική τους ατμόσφαιρα. Αν βρεθείτε εκεί την σωστή ώρα, λίγο πριν τα μεσάνυχτα θα νομίσετε πως βρίσκεστε σε πριβέ πάρτυ με καλεσμένους τους δικούς σας φίλους. Η κάβα καλά ενημερωμένη και το σέρβις άμεσο και φιλικό. Η μικρή αυλή στον πεζόδρομο, ιδανική για όσους λατρεύουν το κάπνισμα. Coffee bar*Μαιζώνος & Βούρβαχη 123, Πάτρα
The Black Cotton Bar Το νεοκλασικό της οδού Φορμίωνος στο λιμάνι της Ναυπάκτου αναπαλαιώθηκε, και φιλοξενεί τους πιο αυθεντικούς jazz, funk, soul, blues και swing ήχους που έχουν ακουστεί στην νυχτερινό χάρτη της πόλης. Όμορφα διαμορφωμένος και διακοσμημένος χώρος, με ζεστά χρώματα και τον κατάλληλο φωτισμό, το “The Black Cotton Bar” προσφέρει απλόχερα τους jazz&blues σκοπούς σαν ένα άλλο μικρό καταφύγιο της jazz και αναμένεται να γίνει το στέκι όσων θέλουν να απολαμβάνουν υπέροχες μουσικές, και ατμόσφαιρα… αλά Νέα Ορλεάνη. Μπαρ για κρασί*Φορμίωνος 13* τηλ: 26340.25285, Ναύπακτος ανοιχτά: Πέμπτη, Παρασκευή & Σάββατο 8:00 μ.μ. - 2:00 π.μ.
Beer&mania
Περιβάλλον: Καθημερινά, μετά τις επτά το απόγευμα μπορείτε να επιλέξετε μπύρες από γνωστές ζυθοποιίες σε χαμηλές τιμές, καθώς και την υπέροχη μπύρα Franziskaner. Μια εναλλακτική πρόταση για μπύρα: μενού προσεγμένο και βαρελίσια trappiste δίνουν μια ξεχωριστή προσωπικότητα στο μαγαζί. Ο chef Παύλος Τζάνος θα συνοδεύσει το ποτό σας με εκπληκτικές δημιουργίες. Τιμές: λογικές Μπυραρία*Σισμάνη 34, Στενοπάζαρο Ναυπάκτου*τηλ: 6944.882047