In fact issue 22// Feb '14

22. 02. 2014

ΣΤΑ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΑ ΤΗΣ ΜΟΝΜΑΡΤΗΣ

Στέκει ένας κλόουν όχι σαν τους άλλους. Μεταμφιεσμένοι τόποι ή μεταμφιεσμένα πρόσωπα στους τόπους; Ο λυπημένος κλόουν και ο λογισμός του τρέχει αδιέξοδα στα υγρά σοκάκια της Μονμάρτης. Ζει την δική του εσωτερική περιπλάνηση μέσα από το φακό του Antoine Buttafoghi. Μια περιπλάνηση στους τόπους με τα μυστικά τους που γνωρίζει πιο καλά κι από την ίδια του την παλάμη. Στην προσπάθεια του δε, να μας βυθίσει στη σκέψη και στο παιχνίδι του υποσυνείδητου, εμπλέκεται σε ένα μασκάρεμα με δεύτερο πλάνο την γειτονιά που αγαπά πιο πολύ. Ένα καλντερίμι υγρό, όπως η ματιά του πίσω από τη μπογιά. Θέτει τον λυπημένο του εαυτό σε πρώτο πλάνο, βάζοντάς μας να αναλύσουμε την εμπλοκή ανάμεσα στη μεταμφιέση και τη μεταμόρφωση. Κι όπως συμβαίνει σε όλα τα πράγματα, η ματιά είναι πάντα προσωπική. Μεταφράζει ότι βλέπει αποκλειστικά με τη δική της οπτική. Για άλλους επώδυνη και γι' άλλους ευχάριστη, ωστόσο παραμένει, πάντα, το ίδιο προσωπική. Που να τρέχει άραγε ο λογισμός του; Σε ποια φτηνή, πονηρή ή μεγαλειώδη σκέψη; Πόσο θα θέλα να βυθιστώ μέσα σ' αυτή; Να ακούσω τί του ψιθυρίζει η αγαπημένη του γειτονιά; Πόσο μ' αρέσει να το κάνω... Που να τρέχει άραγε ο λογισμός του λυπημένου τούτου κλόουν; Μήπως τρέχει κάπου εκεί όπως λέει και ο στίχος... "Τα πεζοδρόμια της Μονμάρτης και τα υπόγεια μαγαζιά είναι μικρός αυτός ο χάρτης τον μάθαμε από παιδιά Δεν έχει ελπίδα, ούτε και φως κρυβόμαστε στα σκοτεινά δεν μας θυμάται ούτε θεός αλλά έχουμε όνειρα πολλά Δεν θ' αργήσει η στιγμή που θ' ανοίξω φτερά δεν θ' αργήσει η στιγμή θα πετάξω μακριά…" * στίχοι από το τραγούδι “Les mômes de la cloche” της θεατρικής παράστασης “Piaf”, ερμηνευμένο από την Τάνια Τσανακλίδου σε μετάφραση Άρη Δαβαράκη.

Μαρίνα Τσαματσούλη

10 >> 13 ερωτήσεις / Νίκος Βατόπουλος >>>>>>>>>>> 22 >> ON THE ROAD / JAPAN >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> 26 >> Dare People / Νίκος Λυμπεράτος >>>>>>>>>>>>>>>>>> 28 >> Dare People / Nεριτάν Zιντζιρία >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Το εξώφυλλο ανήκει στον Antoine Buttafoghi

Μηνιαία free press στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας // Τεύχος 22.02.2014 // ISSN: 2241 - 3073

Η ταυτότητα του in fact

Eκδότρια / Αρχισυντάκτρια: Mαρίνα Tσαματσούλη martsama@gmail.com Σύμβουλος έκδοσης / Καλλιτεχνική διεύθυνση: Νικόλας Μάξιμος Σχεδιασμός εντύπου / δημιουργικό: Imagine Design Arts Συντάκτες: Φοίβος Αντωνίου, Ίνα Καραγεώργου, Νίκη Νταϊρατζή, Κώστας Σμαραγδής, Γιώργος Χρυσικός Διόρθωση κειμένων: Γιώργος Χρυσικός Συνεργάτες: Ήρα Σινιγάλια, Σώτη Τριανταφύλλου, Μανίνα Ζουμπουλάκη, Χριστίνα Μήτρεντσε, Δημοσθένης Δαββέτας, Κανούτο Κάλλαν, Λιάνα Ζωζά, Ελένη Θανοπούλου, Ευφροσύνη Αγγελοπούλου, Παναγιώτης Χριστόπουλος, Φοίβος Αντωνίου, Βασίλης Μαράντος, Μαρία Ανδρεάδου, Γιώτα Τζότζολη, Ελένη Βαλτινού, Πέτρος Παναγιωτίδης, Κωνσταντίνος Μπιλιάνης, Γόβα

Φιλέτο, Pnig hRO, Άννα Βασιλική Παπαδιονυσίου, Ian Wicker, Ξενοφώντας Παπαευθυμίου, Βίκη Τηλιγάδα {μεταφράσεις} Νομική Σύμβουλος: Αντωνία Βαρελά Λογιστήριο: Θεόφιλος Ζησιμόπουλος Εκτύπωση: Λ. τσάντζαλος www.tsantzalos.gr in fact Θέρμου 37, 30300 Ναύπακτος τ: 26340 28143 e-mail: infactfreepress@gmail.com

Σημεία διανομής ΝΑΥΠΑΚΤΟΣ Bar 2 , Λιμάνι (stand) * Barbarossa Φορμίωνος 10 * Black Cotton, Φορμίωνος 13 * Taste, Λιμάνι Smart bar, Νότη Μπότσαρη 22 * Coffee Island, Τζαβέλλα 44 * Paso Latino, Τζαβέλλα 90 * Πυξίδα, Γρίμποβο * hotel Nafpaktos,Γρίμποβο * Βιβλιοθήκη Ναυπάκτου ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ Μουσείο “ΔΙΕΞΟΔΟΣ”, Ραζηκότσικα * Καφενείο “Μαλαβέτας”, Λόρδου Βύρωνα 25 * Avant Garde, Ραζηκότσικα 15 ΠΑΤΡΑ Πάρωδος, πάροδος Δρακοπούλου * θέατρο Λιθογραφείον, Μαιζώνος 172β * Salumeria, Πανταννάσης * Το όνομα του Ρόδου, Μαιζώνος 123 * γκαλερί Cube, Μιαούλη 39 * Χασομέρι, Κάστρο * Πανεπιστήμιο Πατρών * θέατρο Act, σκάλες Γεροκωστοπούλου * Pas Mal, μαρίνα Πάτρας * Si doux, Πατρέως 13 * Μικρός Πρίγκηπας, Ρήγα Φεραίου 148 *θέατρο Απόλλων, πλατεία Γεωργίου

ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΟΪΟΝ ΑΓΡΙΝΙΟ Φουαγιέ cafe, Ηλία Ηλιού 7 * Maison cafe, Χαριλάου Τρικούπη 18-20 * Δίπορτο, Σταίκου Δημ. 2 * Marpessa hotel – cafe, Παπαστράτου 76 ΑΘΗΝΑ Gallery Genesis, Χάρητος 35 * Κολωνάκι

AΠΑΓΟΡEYTΑΙ η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση ή διασκευή απόδοση του περιεχομένου της εφημερίδας με οποιονδήποτε τρόπο,μηχανικό ηλεκτρονικό, φωτοτυπικό, ηχογράφησηςή άλλο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη. Νόμος 2121/1993 και κανόνες διεθνούς δικαίου που ισχύουν στην ελλάδα.

in fact / KOINΩΝΙΑ / Όμορφος Νότος κείμενο+ΗΡΑ ΣΙΝΙΓΑΛΙΑ κείμενο+ΗΡΑ ΣΙΝΙΓΑΛΙΑ

media

Τα της ντουντούκας Ας επιτραπεί στη στήλη αυτή τη φορά να το πάει προσωπικά. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα έργα και οι μέρες του καθενός είναι άξια να γίνουν πρωτοσέλιδο ή τους χρήζουν παράσημα. Εντούτοις ζώντας στην εποχή των προσωπικών ιστοριών, που φτάνουν συχνά πυκνά να ανθολογούνται σε σελίδες περιοδικών και websites, παρατηρώ μια λογοκρισία η οποία επιβάλλει ένα happy end. Ακόμα στρέφουμε το φακό μας στο «πώς τα κατάφερα» παρά στο «πώς τα θαλάσσωσα», κι αυτό ενίοτε μοιάζει με κλειστή ερώτηση σε στημένο γκάλοπ. Μοιάζει το lifestyle της παλαιάς και συνάμα τόσο κοντινής πόρτας να ξεχνάει προς στιγμή τα φρου φρου και χάχανα και να σοβαρεύει αναζητώντας παραδείγματα, αξιοπρεπείς outsiders και start ups. Το παλιό δεν έχει πεθάνει και το νέο ακόμα δεν έχει κάνει πρεμιέρα παραφράζοντας τη γνωστή φράση. Τα media, ειδικά τα διαδικτυακά, αρέσκονται στο κυνήγι της ντουντούκας, με άλλα λόγια όσο πιο παράδοξη και παλαβή είναι η είδηση, τόσο καλύτερα. Αυτό που χάνεται βέβαια είναι η σχέση με τον αναγνώστη, η οποία καταλήγει στη σφαίρα του εφήμερου. Δεν είναι ώρα ακόμα για συμπεράσματα και για αφορισμούς, διότι αυτοί ανήκουν στα καθήκοντα άλλων, πάντως είναι μάλλον κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι θα πρέπει να αναζητήσει κανείς την πιστότητα του κοινού με άλλους τρόπους. Ασφαλώς όχι μεταφυσικούς. Αυτούς μπορεί να τους αναζητήσει κανείς στην Ελεύθερη Ώρα, μία από τις ελάχιστες εφημερίδες που αντί να φουντάρει αυξάνει την κυκλοφορία της με τρόπο που σε κάνει να πιστεύεις πια ότι ο Αντίχριστος όχι μόνο πουλάει αλλά και μιλάει. Το επόμενο είναι να δούμε επικαιροποιημένη τη φάρσα του Όρσον Ουέλς, που κόντεψε να τρελάνει την Αμερική και την καθ’ ημάς Ευρώπη, όταν από το μικρόφωνο του ραδιοφώνου ανήγγειλε την άφιξη των εξωγήινων στη γη. Ή μήπως ήρθαν; ΥΓ. Το βιβλίο του αναλυτή μέσων Ryan Holiday, Trust I’m lying είναι μια καλή απεικόνιση του χάους της ατάκας και του ξεσαλώματος που κυριαρχεί στην αρένα των media. Εξάλλου ο τίτλος τα λέει όλα.

in fact / ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ

κείμενο+ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡΥΣΙΚΟΣ

Από κακό κόρακα, κακό αυγό Αφορμή για αυτές τις σκέψεις στάθηκε ένα δυσάρεστο φαινόμενο που παρατηρώ τελευταία στο διαδίκτυο. Σε ιστοσελίδες, όπως το You Tube- που προσφέρουν στους χρήστες τη δυνατότητα σχολιασμού του περιεχομένου τους, σε μουσικά κομμάτια, κινηματογραφικές ταινίες και άλλα-, πολλές φορές τα σχόλια που συνοδεύουν τα βίντεο, ανήκουν σε ανήλικα παιδιά, σε εφηβική ή προεφηβική ηλικία. Παιδιά που βωμολοχούν διαπληκτιζόμενα μεταξύ τους για τα διαφορετικά μουσικά τους ακούσματα, τα ιδεολογικά «πιστεύω» τους -ασχέτως με το αν αυτά δεν είναι δυνατόν να έχουν διαμορφωθεί σε τόσο μικρή ηλικία-, τις αντίπαλες ποδοσφαιρικές τους ομάδες. Διαπληκτίζονται χωρίς να επιχειρηματολογούν-πώς θα μπορούσαν άλλωστε-, χωρίς να σέβονται τη διαφορετικότητα του άλλου, χωρίς ίχνος πολιτισμικής παιδείας ή παιδείας γενικότερα. Για το φαινόμενο αυτό η ευθύνη δεν μπορεί να βαραίνει το12χρονο. Αξιοσημείωτο είναι ότι η επιρροή του ευρύτερου κοινωνικού περιβάλλοντος στα παιδιά σε αυτή την ηλικία είναι μικρή, αν αναλογιστούμε ότι η καθημερινότητά τους περιορίζεται σε σπίτι–σχολείο. Έτσι η μέγιστη εστία επιρροής και παροχής αγωγής εντοπίζεται κυρίως στους γονείς, αλλά και στους εκπαιδευτικούς. Σε αυτή την ευαίσθητη ηλικία εκείνοι θα φιλτράρουν το τι θα πέσει στην αντίληψη του κάθε παιδιού και το πώς αυτό θα έχει αντίκτυπο στη διάπλαση του χαρακτήρα του. Οι γονείς στις μέρες μας θα πρέπει να ελέγχουν και να προσέχουν ένα νέο παράγοντα επηρεασμού των παιδιών τους που, αν και εξωτερικός, κατορθώνει να μπει σε κάθε σπίτι, το διαδίκτυο. Η αγωγή όμως ενός παιδιού δεν περιορίζεται στην κατευθυνόμενη γνώση και την προσαρμοσμένη παιδεία. Υπάρχει και ο παράγοντας της μίμησης. Οι επιστήμονες σε αυτό είναι κατηγορηματικοί: Ένα παιδί μαθαίνει τον κόσμο γύρω του, παρατηρώντας το περιβάλλον και τα ερεθίσματα που το πλαισιώνουν. Σε πρώτο στάδιο, αρχίζει η μίμηση συμπεριφορών από τα πρότυπα και τους «άλλους», τους γονείς, τους συγγενείς και τους δασκάλους. Στην αρχαιότητα, στην περίφημη δικαστική διαμάχη μεταξύ των ρητόρων Κόρακα και Τεισία, δασκάλου και μαθητή αντίστοιχα, οι δικαστές, δεν ήξεραν ποιον να πρωτοθαυμάσουν για τη ρητορική του δεινότητα, το δάσκαλο ή το μαθητή; Κατέληξαν στην παροιμιώδη έκτοτε φράση: «Εκ κακού κόρακος, κακόν ωόν», δηλαδή «από κακό κόρακα, κακό αυγό». Παραφράζοντάς το στις μέρες μας θα μπορούσαμε να πούμε ότι «το μήλο κάτω από τη μηλιά θα πέσει» ή «με όποιο δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις». Εξάλλου τα παιδιά δεν είναι τίποτα άλλο, παρά ένας καθρέφτης της κοινωνίας μας.

Παπαδιαμαντοπούλου 10, Πάτρα

…Ο Γόβα Φιλέτο ζει κι αυτός ανάμεσα μας κι αργά τα βράδια στέλνει mails στον κολλητό του Μήτσο (in fact όλοι έχουμε ένα Μήτσο για κολλητό) σχολιάζοντας τα πράγματα μέσα από την αλλόκοτη (queer) ματιά του

…Dear Μήτσο, φέτος τις απόκριες λέω να κάνουμε ένα πάρτι σαν τον παλιό, καλό καιρό. Θυμάσαι στο δημοτικό, που δεν μάς άφηναν να βγαίνουμε τα Σάββατα το απόγευμα μετά το σχολείο; Τότε που κάναμε 6 μέρες μάθημα και δεν είχαμε εβδομάδα χιονιού, παρά μόνο, όταν χιόνιζε γερά κι έκλειναν τα σχολεία, οι δρόμοι, και τα πάντα, τουλάχιστον για μια βδομάδα με εντολή της αγίας κι από καιρό καταργημένης Νομαρχίας! Εκείνα λοιπόν τα Σαββατόβραδα σκαρώναμε πάρτι, για να ’χουμε λόγο να βγαίνουμε και δικαιολογία για τους γονείς. Κι αν θυμάσαι καλά, τα δικά μου ήταν πάντα τα αποκριάτικα. Αρχικά ντυνόμουν καουμπόι για να ταιριάζω με τους Village People και το Y.M.C.A (κι όχι ίμκα βλάχα φιλενάδα) που το χόρευα σε άψογη χορογραφία, Δαλιανίδης - style! Αλλά μετά κόλλησα, χρόνια ολόκληρα. Ντυνόμουν κλόουν, μάλλον για να ταιριάζω με την ψευδή χορογραφία και χωροταξία της ζωής μου. Και συνέχισα το μασκάρεμα μέχρι τα 30 μου που βγήκα απ’ τη ντουλάπα. Εκεί μέσα έκλεισα στολές, αναστολές κι αποκριάτικα κι έκτοτε ντύνομαι την ύπαρξη μου και πάω. Anyway, enough με την ψυχανάλυση… θα το κάνουμε το πάρτι φέτος! Carnival Revival! Εγώ λέω να ντυθώ Πάπας Φραγκίσκος, έτσι, για να τον τιμήσω κι εγώ τον Ποντίφικα! Είδες τι ωραία που τα είπε: «Αν ένας άνθρωπος είναι γκέι, αναζητά το Θεό και έχει καλή θέληση, ποιος είμαι εγώ για να τον κρίνω;». Σου το έλεγα ότι όλα είναι ζήτημα καλής θέλησης και να μη φοβάσαι κρίσεις κι αποκλίσεις, αλλά έπρεπε να το ακούσεις κι απ’ τον Πάπα για να το πιστέψεις! Την πιο καλή θέληση την έδειξε όμως ο ίδιος μ’ αυτήν του τη δήλωση και γι αυτό τσίμπησε και τον τίτλο του «προσώπου της χρονιάς» από το Time, ενώ το gay περιοδικό Advocate τον αναγνώρισε ως τον άνθρωπο με τη μεγαλύτερη επιρροή το 2013 για τη ζωή των LGTB. Το γκομενάκι μου πάλι - που έχει ψηθεί ότι μετά από δέκα χρόνια συμβίωσης ήρθε η ώρα να κάνουμε κι ένα σύμφωνο κι αγωνιά τι θα γίνει με την έκβαση της υπόθεσης κι αν θα πάρει απόφαση η χρεοκοπημένη Ελλαδάρα να μην πληρώνει πρόστιμα και να συμμορφωθεί προς τας Ε.Ο.Κ.ικάς υποδείξεις (όπως τόσο καλά ξέρει άλλωστε!) - λέω να το ντύσω νυφούλα, μπας και ξεκαβλώσει, που μπελά δεν είχα και μπελά βρήκα μ’ όλη αυτή τη συζήτηση! Διότι δε λέω… Καταλαβαίνω τα χίλια δίκια αυτών που το απαιτούν και το πόσο καλό θα κάνει και σε μένα, όταν θελήσω να εξασφαλίσω τον σύντροφό μου περιουσιακά (λες κι έχω τίποτα να του δώσω!), αλλά κάτσε κουκλίτσα να το πάρω απόφαση! Και το Bungee jumping νόμιμο είναι, αλλά δεν έτρεξα να πηδήξω κι απ’ τη γέφυρα! Άσε που άπαξ και θελήσεις να λύσεις το σύμφωνο θα θέλει, και θα δικαιούται πλέον, και διατροφές! Στανταράκι! Παρεμπιπτόντως, κανένα χάπι για την συζυγοποίηση υπάρχει; Αν ξέρεις κάτι, πες μου!

tell me more...

By the way, θα καλέσω και τη θεία Ευθυμία που μας προέκυψε gay friendly σαν τον Πάπα και μια χαρά το έχει πάρει το κακό που τη βρήκε! Λέω να την πάω κόντρα μια που έχει και χιούμορ, και να την ντύσω Νιγηριανή φιλόζωη! Κι αν δεν κατάλαβες, άκουσον άκουσον! Το έχασε το μυαλό της μια κυρία στη Nasarawa της Νιγηρίας με τη νέα ομοφοβική νομοθεσία της χώρας της κι έφτασε στο σημείο να διώξει τη γάτα της, επειδή εκδήλωνε απρεπή σεξουαλική συμπεριφορά. Αποφάσισε να δώσει το -επί 7 ετών- κατοικίδιο της που φαίνεται ότι είχε τη συνήθεια να εκφράζει τις σεξουαλικές του ορμές στα υπόλοιπα αρσενικά γατιά της γειτονιάς. ‘Oπως δήλωσε και η ίδια «Υπάρχει ένας ιερός σκοπός στη δημιουργία ενός αρσενικού και ενός θηλυκού σε κάθε είδος. Να ικανοποιήσουν το σκοπό της αναπαραγωγής. ‘Oποιος ενδιαφέρεται να αποκτήσει έναν gay γάτο, μπορεί να τον πάρει. Δεν θέλω να τον έχω πια». Μέχρι στιγμής, κανείς στη συγκεκριμένη περιοχή δεν έχει δηλώσει ενδιαφέρον για τον gay γάτο. Λες να τον πάρουμε εμείς; Αν ήταν σκύλος, θα του κάναμε κι ένα σύμφωνο με τον σκύλο του Καρβέλα! Μέχρι και για τους πολιτικούς σκέφτηκα αμφίεση! Θα τους ντύσουμε τσατσάδες και νταβάδες! Τι γιατί Μήτσο μου; Τέσσερα χρόνια τώρα μας λένε «βάλε πλάτη» κι όλο κώλο δίνουμε! Στο κλαρί μας βγάλανε και τίποτα δε βγάλαμε! Μήπως καλυτέρα να ντυθώ εγώ Λεγάκη κι εσύ Ξηρός να ξεμπερδεύουμε; Τα λέμε, Γόβα Φιλέτο.

in fact / PLANET M.Z. κείμενο+ΜΑΝΙΝΑ ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗ

ÙÑ ÉÌ ÅÓ

φωτό+LUCIANA URTIGA

ÁÍ ÙÑ ÉÌ ÅÓ

Κανονικά

θα έπρεπε να φερόμαστε (όλοι) «σαν μεγάλοι άνθρωποι», αλλά δεν είναι καθόλου χάι να φέρεσαι ώριμα, δεν μας αρέσει, βαριόμαστε…και με λίγα λόγια ή με πολλά, φερόμαστε ανώριμα. Επειδή έχουμε κολλήσει και αισθανόμαστε έφηβοι. Ως τα ογδόντα… Κάθε φορά που εκνευρίζομαι και «το χάνω» και πετάω με νεύρο την Σουρωτή μου στο πάτωμα, εμφανίζεται κάποιος ενδιαφερόμενος να μου πεί: «φέρσου ώριμα, μεγάλοι άνθρωποι είμαστε!» Ακόμα κι όταν θεωρώ ότι φέρομαι ώριμα, δηλαδή, όλο και θα υπάρχει ΠΙΟ ώριμος τρόπος συμπεριφοράς που όμως δεν θέλω να τον ξέρω. Πόσο ώριμη πρέπει να΄ναι πλέον μια γυναίκα; Τη στιγμή μάλιστα που οι άντρες έχουν τα πρωτεία στην ανωριμότητα – γιατί πρέπει ντε και καλά εμείς να κρατήσουμε την σοβαρότητά μας; Αντε και την κρατήσαμε. Τι να την κάνουμε; Να την περιφέρουμε ως σύμβολο ενηλικίωσης μαζί με την ταυτότητα στα δόντια; Αν έχετε ακούσει δύο άντρες οποιασδήποτε ηλικίας να συζητάνε για ποδόσφαιρο, έχετε καταλάβει ότι οι άντρες μένουν 16 χρονών μέχρι ν΄αφήσουν την τελευταία πνοή τους. Θεωρείται οκέυ αυτό, με την λογική του «άντρες είναι, ας μην περιμένουμε και πολλά». Δύο γυναίκες άνω των 30 που κοιτάνε μίνι φουστίτσες σε κατάστημα για πιτσιρίκες, αντιμετωπίζονται ως ανόητες, ανώριμες και μεγαλομπεμπέκες.΄Η έτσι αισθάνονται, επειδή εμείς οι γυναίκες είμαστε ενοχικά άτομα. Ξέρουμε ότι είμαστε 30, 40, 50, 60 χρονών, δεν έχουμε αυταπάτες, ακόμα κι όταν κρύβουμε χρόνια στις συζητήσεις με άσχετες παρέες (με σχετικές παρέες δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα γιατί πάντα οι άλλοι έχουν καλύτερη μνήμη από μας…). Ξέρουμε τι είναι και τι δεν είναι «της ηλικίας μας». Αλλά δεν μας αρέσει πάντα το «της ηλικίας μας». Για την ακρίβεια, δεν μας αρέσει σχεδόν ποτέ. Το καλύτερο είναι ότι δεν φταίμε εμείς αλλά η κοινωνία, η οποία είναι αξιοθαύμαστο για πόσα ετερόκλητα θέματα φορτώνεται την ευθύνη: παλιά λέγαμε πώς η Αμερικάνικη κοινωνία είναι youth oriented, απευθύνεται κυρίως στην νεολαία. Δημιουργεί ινδάλματα νεαρής ηλικίας, θεοποιεί την νεανικότητα, την φρεσκάδα και την μετα-εφηβική λάμψη του ανθρώπου, ιδίως της γυναίκας. Οι Μεσογειακές κοινωνίες ήταν πιο (χμ) ώριμες απ΄αυτήν την άποψη γιατί ακόμα και σαν πρότυπο η «μεσογειακή καλλονή» είναι γύρω στα 30 – η Σοφία Λώρεν θεωρείται ακόμα σταρ και σύμβολο του σεξ, παρ΄όλο που κανείς δεν θυμάται πόσο χρονών είναι. Μόνο που, σιγά-σιγά οι κοινωνίες μπερδεύονται η μία με την άλλη και όλο υιοθετούμε στοιχεία της Αμερικάνικης, με αποτέλεσμα να΄ναι σήμερα youth oriented μέχρι και το Νεπάλ. Σ΄όλο τον κόσμο τα πρόσωπα στις διαφημίσεις κάθε είδους είναι μοντέλα 15-19 χρονών. Το οποίο είναι μεν ωραίο πράγμα, σε προδιαθέτει δε εντελώς αρνητικά ως προς το να μεγαλώσεις: δεν θέλεις. Γιατί αν μεγαλώσεις όλα αυτά τα ωραία πράγματα (ρούχα, καλλυντικά, αξεσουάρ, αναψυκτικά, περιοδικά, σνακς κλπ..) δεν θα σε αφορούν, δεν θα απευθύνονται σε σένα, θα είναι σαν να μην υπάρχεις κάν μέσα στην κοινωνία. Θα γίνεις σιγάσιγά αόρατη… Επομένως δεν είναι παράξενο που καμιά γυναίκα δεν γουστάρει να μεγαλώνει. Ας αφήσουμε τα ουσιαστικά – τις ευθύνες, υποχρεώσεις, αποφάσεις και τα οικογενειακά βάρη, τα οποία καλείσαι να φορτωθείς μεγαλώνοντας. Η Μόδα; Τα ρούχα που είναι όλο και πιο νεανικά, όλο και πιο ακατάλληλα για σένα επειδή μεγαλώνεις; Οι άντρες, που είναι εκ φύσεως προγραμματισμένοι να μην κοιτάζουν μια «μεγάλη γυναίκα» με τον ίδιο τρόπο που κοιτάζουν μια πιτσιρίκα;

Κάνουμε τα πάντα προκειμένου να μην μεγαλώνουμε με τον ρυθμό που μεγάλωναν οι προηγούμενες γενεές, και τα καταφέρνουμε μια χαρά. Οι γιαγιάδες μας στα 25 τους κρατούσαν ολόκληρη οικογένεια, παιδιά, σκυλιά, νοικοκυριό και κουζίνα, και έπαιρναν αποφάσεις με βαρύτητα ακριβώς όπως οι παππούδες μας. Μια γυναίκα στα 40 της, πριν μισόν αιώνα, ήταν τελειωμένη υπόθεση. Στην καλύτερη περίπτωση ήλπιζε να αποκτήσει εγγόνια και στην χειρότερη έμενε «στο ράφι» για το υπόλοιπο της ζωής της. Οι πιθανότητες να κάνει σεξ από κεί κι ύστερα (πόσο μάλλον να «αποκατασταθεί») ήταν μηδαμινές. Τώρα; Οι σαραντάρες που ξέρω είναι στο δεύτερο διαζύγιο κι οι περισσότερες βγαίνουν με άντρες νεότερούς τους. Κάνουν Pilates και γιόγκα και όταν ψωνίζουν, αγοράζουν ρούχα από τα μαγαζιά που ψωνίζουν οι κόρες, ή αυτές που θα μπορούσαν να ήταν κόρες τους. Δεν θέλουν να μεγαλώσουν, ειδικά αν δοκίμασαν να μεγαλώσουν σε κάποια φάση παίζοντας την ώριμη παντρεμένη, κι έφαγαν χυλόπιτα. Διαπίστωσαν ότι η ωριμότητα δεν είναι ωραίο πράγμα τελικά. Ισα που αναγκάζεσαι να φορέσεις ταγιέρ στο χρώμα της άμμου με τακούνι θεούσας, και βλέποντας στον καθρέφτη τον εαυτό σου σκέφτεσαι «πώ-πω, σαν θείτσα έγινα!». Η φωνή της λογικής σου λέει ότι δεν θα το αποφύγεις: μια μέρα θα γίνεις όντως σαν θείτσα, θα βαρύνεις με τα χρόνια, θα καταλάβεις ότι τα μίνι δεν «λένε» πάνω σου, θα πετάξεις τα ξώπλατα και θα σοβαρευτείς επιτέλους…αλλά όσο σε παίρνει και όσο αντέχεις, κάνεις την κουφή. Λες στη φωνή της λογικής να βγάλει το σκασμό και κάνεις περισσότερους κοιλιακούς, μια καλύτερη δίαιτα, μια νεανικότερη κουπ και ανταύγειες στα μαλλιά σου. Βάζεις την κρέμα με τις περισσότερες υποσχέσεις, αυτήν που θα σου χαρίσει λάμψη και θα σου κόψει δέκα χρόνια. Γιατί όπως έλεγε ως το τέλος η Λιζ Τέηλορ, όταν ήταν οκτακοσίων χρονών, «θέλεις να πεθάνεις νέα αλλά σε βαθειά γεράματα». Και θέλεις να κάνεις σάχλες – ακόμα. Υπάρχουν πολλές τρέλες που δεν δοκίμασες, πολλά extreme sports που δεν έκανες, πολλοί έρωτες που σού έχουν ξεφύγει. Δεν είσαι έτοιμη να μεγαλώσεις, όπως δεν ήσουν πριν 10 χρόνια και δεν θα είσαι μετά 10 χρόνια. Ακόμα κι όταν λές «δεν με πειράζει που μεγαλώνω»...σε πειράζει. Σε πειράζει επειδή υποψιάζεσαι ότι έχεις περισσότερα πράγματα πίσω σου από όσα μπροστά σου, ότι ο χρόνος τελειώνει αν τον αφήνεις ελεύθερο, ότι πηγαίνεις προς τον τερματισμό κι έχεις αφήσει πίσω σου την γραμμή της εκκίνησης. Και πάντα αναρωτιέσαι αν καλύπτεις την μεγαλύτερη δυνατή διαδρομή, αν πήρες την φουλ απόσταση, αν ξεκίνησες με το πρώτο «μπαμ»… κι αν τρέχεις με το σωστό τρόπο, με ντάκους και μίνι ή χωρίς. Λογικό είναι να αναρωτιέσαι επίσης κατά πόσον σου στέκεται ακόμα η μίνι φούστα, μια που μ’ αυτήν τρέχεις…

Όνομα: Ίκαρος Ματσούκας // Ikaros Matsoukas Τόπος καταγωγής: Αθήνα // Athens Σπουδές: Μαθηματικό Θεσσαλονίκης, Μεταπτυχιακό

στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών Ζει (τώρα) // Λονδίνο // London Τί σε έκανε να φύγεις από την Ελλάδα; Είχα πάρει την απόφασή μου καιρό. Πρέπει να πω ότι ήμουν τυχερός, αφού το επάγγελμα και η ειδίκευσή μου, μού επιτρέπουν να εργαστώ οπουδήποτε στον κόσμο. Αισθανόμουν πολύ περιορισμένος στην Ελλάδα. Ήθελα να δω νέα πράγματα, να αποκομίσω εμπειρίες και να εργαστώ με τους καλύτερους στον κλάδο μου. Ο ερχομός της κρίσης με έκανε πιο σίγουρο για την απόφασή μου. Έτσι, όταν ξαφνικά δόθηκε η ευκαιρία, παραιτήθηκα από τη δουλειά μου και έφυγα.

What made you leave Greece?

The decision was taken long ago. I must say I was lucky because as an SAP Treasury & Risk Management Consultant I could do the same job anywhere in the world. I felt very limited in Greece. I wanted to gain more experience, to explore new challenges and work with the best professionals. The coming of crisis just made myself more determined on my decision. So, when the opportunity turned up, I quit my job and Ι left. Ποια είναι τα θετικά που έχεις αποκομίσει το διάστημα που ζεις στο εξωτερικό; Είχα την τύχη να εργαστώ σε διάφορες πόλεις και χώρες, από τις Φιλιππίνες και τη Σιγκαπούρη έως τη Μόσχα και το Λονδίνο. Φυσικά δεν ήταν πάντα ευχάριστες, έχω έρθει αντιμέτωπος με διάφορες δύσκολες καταστάσεις, αλλά το τελικό πρόσημο ήταν πάντα θετικό. Όταν εργάζεσαι σε λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες μαθαίνεις να είσαι πιο ευέλικτος, πιο προσαρμοστικός σε καταστάσεις και αντιλήψεις. Αντίθετα σε χώρες και πόλεις, όπως η Σιγκαπούρη και το Λονδίνο, αποκομίζεις τεράστια εμπειρία, κυρίως στον εργασιακό τομέα. Είναι αλλιώς να εργάζεσαι για τη μεγαλύτερη εταιρία ορυκτών πόρων της Ελλάδας και αλλιώς για τη μεγαλύτερη του κόσμου...

What are the positives that you get the time you live abroad?

I have worked in various countries and cities, from the Philippines and Singapore to London and Moscow. There is nothing negative in gaining experience. Of course, not all times were pleasant, I have come across various difficult situations but the overall outcome is always very positive. When you work in less developed countries you learn to be more adaptive, more flexible. When you work in developed countries or cities such as London or Singapore, the working experience you gain is tremendous. You can imagine how different it is working for the largest natural resources company of Greece and working for the biggest one in the world. Τί σου τη “σπάει” στο μέρος που ζεις τώρα και τι βρήκες που να σε κάνει να νιώθεις τυχερός που ζεις και εργάζεσαι εκεί; Χμμ...Τίποτα ιδιαίτερο. Είμαι πολύ ευχαριστημένος. Οκ, στο Λονδίνο συγκεκριμένα πολλοί γκρινιάζουν για τον καιρό. Δεν έχουν άδικο, αλλά θεωρώ ότι εάν είσαι ευχαριστημένος με τη ζωή σου σε ένα μέρος, ο καιρός δεν έχει τόση σημασία. Άλλωστε, στο Λονδίνο μετακόμισα από τη Μόσχα όπου έζησα τον ρωσικό χειμώνα. Νιώθω τυχερός εδώ που βρίσκομαι γιατί όσον αφορά στον τομέα μου, οι σπουδαιότερες επιχειρήσεις βρίσκονται εδώ. To Λονδίνο είναι το χρηματοοικονομικό κέντρο του κόσμου. Εκτός αυτού, στη Βρετανία, όπως και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, νιώθεις ότι έχεις να κάνεις με ένα σοβαρό και οργανωμένο κράτος που σέβεται τους φόρους που πληρώνεις. Δεν έχει χρειαστεί για παράδειγμα να πάω σε καμία δημόσια υπηρεσία αυτοπροσώπως.

What annoys you at the place you are living now and what did you find that makes you feel lucky for living and working here?

Hmm, nothing really. I am very happy here. I know that Greeks in London usually complain about the weather. But, personally I believe that if someone is happy with his life in a place, the weather doesn’t matter much. After all, I was relocated to London after going through the Russian winter, working in Moscow.

I feel lucky being here for two reasons. First, as a professional I am working in the financial center of the world. Secondly, the UK, despite its problems, is a well-organised country. You feel more respected as a citizen here. Τί προτείνεις στους νέους που διστάζουν να κυνηγήσουν τα όνειρά τους στο εξωτερικό, βρισκόμενοι στο σταυροδρόμι της κρίσης; Να το πάρουν απόφαση και να το επιχειρήσουν. Οι εμπειρίες που θα αποκομίσουν θα ανοίξουν τους ορίζοντές τους τόσο πολύ, ώστε θα λένε μετά ότι ήταν μία από τις καλύτερες αποφάσεις της ζωής τους. Φυσικά πρέπει να το ψάξουν αρκετά, το εξωτερικό δεν είναι για όλους, δεν είναι ένας παράδεισος που απλά περιμένει. Ο ανταγωνισμός είναι τεράστιος, αλλά και οι ευκαιρίες πολλές.

What do you recommend to young people who hesitate to chase their dreams abroad finding themselves at the crossroad of the crisis?

Just do it. After some time, they will realize it was one of the best decision they took in their lives. Living abroad is one of the most eye-opening experiences. For most of them, it will change their lives to the better. However, they should keep in mind that there is no heaven waiting for them out there, the competition is very strong but there is a vast sea opportunities. Πιστεύεις πως η κρίση οδηγεί πολλά καλά μυαλά στο εξωτερικό μόνιμα; Και πριν την κρίση το ίδιο γινόταν. Απλώς η κρίση το επιταχύνει.

Do you believe that crisis leads a lot of bright minds abroad permantly?

Even before the crisis it was the same. The crisis just made things worse Τί σου λείπει περισσότερο από την Ελλάδα; Δεν μπορώ να αποφύγω την κλισέ απάντηση: Η οικογένειά μου, ο ήλιος, η θάλασσα, κ.α.

What do you miss more from Greece?

I cant avoid the cliché here: Family, sun, sea, etc. Με τί κίνητρο θα γύριζες αύριο το πρωί; Εάν ήταν Ιούλιος και είχα άδεια. Αστειεύομαι. Ακόμα κι αν η κατάσταση στην Ελλάδα βελτιωθεί, για να επιστρέψω σημαίνει ότι θα δεχθώ να επιστρέψω σε μια κατάσταση που θα μου προσφέρει λιγότερες ευκαιρίες, λιγότερες εμπειρίες, χαμηλότερες απολαβές. Όταν πάψουν τα παραπάνω να αποτελούν βασικές προτεραιότητες για εμένα, και όταν η κατάσταση στην Ελλάδα βελτιωθεί, ίσως το σκεφτώ. Αλλά αμφιβάλλω για το αν κάτι τέτοιο συμβεί στο άμεσο μέλλον.

With what motive would you return tomorrow morning?

If it was July and I was preparing for holidays. I am joking. Even if the situation gets much better, relocating to Greece would mean returning to a situation with fewer opportunities, less challenges, less income. If the above cease to be a priority and if the situation is improved, I might think relocating back to Greece. But I doubt this can happen anytime soon.

in fact / SOCIAL FRAME κείμενο+ΜΑΡΙΝΑ ΤΣΑΜΑΤΣΟΥΛΗ

To “in fact” στην έκθεση Την προηγούμενη εβδομάδα είχα τη χαρά να είμαι προσκεκλημένη στα εγκαίνια μιας ιδιαίτερης και πρωτότυπης έκθεσης στην Αθήνα στη gallery genesis στο Κολωνάκι. Τα έργα τέχνης και οι πίνακες της gallery έδωσαν τη θέση τους σε άρθρα που έχουν γραφτεί για την κρίση. Άρθρα για την οικονομία και την πολιτική, το παρόν και το μέλλον, τις χαμένες αξίες και τον έρωτα. Ανάμεσα σε άρθρα μεγάλων αθηναϊκών και πανελλαδικών εφημερίδων βρισκόταν και άρθρο του in fact και της συντάκτριας μας Ήρας Σινιγάλια. Γεγονός που με έκανε να νιώσω μεγάλη συγκίνηση, αλλά και επιβράβευση του αγώνα μου. Όταν ευχαρίστησα τη δημοσιογράφο και επιμελήτρια της έκθεσης Βασιλική Γραμματικογιάννη για την τιμή που μου έκανε να συμπεριλάβει άρθρο ενός επαρχιακού free press σε μια τέτοια έκθεση, μου απάντησε «ότι είναι καιρός να ξεπεράσουμε νοοτροπίες του παρελθόντος που συντέλεσαν να βρισκόμαστε σήμερα σε αυτή τη κατάσταση. Στην έκθεση ARTICLE μεγάλα και ηχηρά ονόματα στέκονται δίπλα σε μικρότερα, αθηναϊκά έντυπα δίπλα σε επαρχιακά γιατί θέλαμε να δείξουμε το πνεύμα της νέας εποχής που επιβάλει να αποτινάξουμε από πάνω μας το “ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε φίλε”. Το παράδειγμα μας το δίνει ο κορυφαίος Νάνος Βαλαωρίτης που ενδιαφέρθηκε για την ουσία της έκθεσης και την στήριξε αγκαλιάζοντας τόσο την ιδέα όσο και τους συμμετέχοντες σαν πατέρας που δίνει τη σκυτάλη στη νεότερη γενιά και την οδηγεί μέσα από ασφαλή μονοπάτια στο μέλλον». Στο Δελτίο Τύπου της έκθεσης ARTICLE διαβάζω: «Η κρίση είναι το νευραλγικό σημείο της εποχής μας και της ζωής μας. Είμαστε βυθισμένοι σε μια άνευ προηγουμένου κρίση, που επειδή είναι πολλαπλή και δύσκολα Η επιμελήτρια της έκθεσης ARTICLE και δημοσιογράφος Βασιλική Γραμματικογιάννη αφομοιώσιμη, τείνει να γίνει μόνιμη. Όμως κάτι που είναι μόνιμο είναι κρίση και ο ιδιοκτήτης της gallery Genesis Γιώργος Τζάνερης. ή είναι μια κανονικότητα; Από την αρχή της κρίσης μέχρι σήμερα έχουν γραφτεί άπειρα άρθρα. Άρθρα που καταδεικνύουν ένα ξεπερασμένο παρελθόν και ένα θολό μέλλον. Τα στοιχεία εκείνα δηλαδή που τροφοδοτούν τη κρίση. Άρθρα που συμβάλουν να διαγνώσει η κοινωνία το πρόβλημα και να βγει απ’ αυτό. Άρθρα που δεν εστιάζουν μόνο στην οικονομική πλευρά της κρίσης, αλλά στην πανταχού παρουσία της, που κάνει την κρίση να χάνει και το πρωταρχικό της νόημα». Η διαφορετική προσέγγιση της κρίσης με ιντριγκάρει και ρωτάω τη Βασιλική για το πώς προέκυψε η ιδέα. «Μετά από πέντε χρόνια κρίσης η κατάσταση αντί να βελτιώνεται, γίνεται ολοένα και χειρότερη. Αυτό δείχνει ξεκάθαρα ότι οι κρίσεις πάντα χρησιμοποιούνται για την καταδυνάστευση της κοινωνίας. Όμως η κρίση μπορεί να αποτελέσει και ευκαιρία για κοινωνικό μετασχηματισμό. Για να μετατραπεί όμως η κρίση σε ευκαιρία πρέπει να κατανοηθεί. Το φαινόμενο της κρίσης, όπως έχει επικοινωνηθεί, όχι μόνο δεν έχει συμβάλει στην κατανόηση της κρίσης αλλά αντίθετα μας έχει παραπλανήσει από την πραγματικότητα της έννοιας. Η κρίση με την ικανότητα της κριτικής. Η έκθεση ARTICLE επιχειρεί να συμβάλει ακριβώς σ’ αυτό. Να μας δώσει την ευκαιρία να επαναπροσδιορίσουμε το σκεπτικό μας ώστε να διαγνώσουμε το πρόβλημα και να βγούμε απ’ αυτό. Η κρίση μας εφοδιάζει με μια σημαντική ικανότητα. Την ικανότητα της πρωτοβουλίας. Μια τέτοια συμβολική πρωτοβουλία είναι και η έκθεση ARTICLE» εξηγεί η Βασιλική και συνεχίζει «και μια και μου δίνεις την ευκαιρία θα ήθελα να ευχαριστήσω το γκαλερίστα Γιώργο Τζάνερη που πίστεψε και στήριξε την ιδέα και το Γραφείο Δημοσίων Σχέσεων της Αριάδνης Νικάκη που βοήθησε για να υλοποιηθεί η έκθεση». Προσωπικά πιστεύω ότι η έκθεση ARTICLE επιτέλεσε το σκοπό της. Έφυγα από την έκθεση περισσότερο αισιόδοξη και αποφασισμένη για ένα καλύτερο αύριο, κατανοώντας το παρόν «όχι σαν χρόνο σφήνα ανάμεσα στο παρόν και στο μέλλον, αλλά σαν χρόνο για δράση και λήψεις αποφάσεων».

Στην έκθεση συμμετείχαν: Αύγουστος Κορτώ, Βαγγέλης Δαβιτίδης, Βαγγέλης Κορωνάκης, Βασίλης Καραγιάννης, Βασιλική Γραμματικογιάννη, Γιάννης Μακριδάκης, Γιάννης Μπασκόζος, Ήρα Σινιγάλια, Θάνος Δημάδης, Θοδωρής Αντωνόπουλος, Κρίτων Αρσένης, Νάνος Βαλαωρίτης, Νίκος Βατόπουλος, Ντίνα Δασκαλοπούλου, Πέτρος Μπιρμπίλης, Προκόπης Δούκας, Στάθης, Φλώρα Τζημάκα

Επιμέλεια έκθεσης: ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΓΙΑΝΝΗ

in fact / 13 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ από την Ήρα Σινιγάλια

Νίκος Βατόπουλος Καταγράφοντας το τώρα Ο υπεύθυνος του πολιτιστικού της Καθημερινής, δημοσιογράφος Νίκος Βατόπουλος, έχει μια ιδιαίτερη σχέση με την Αθήνα για την οποία διαπιστώνει ότι θα έχει ένα καλύτερο μέλλον. Ως άνθρωπος του τώρα εντούτοις, δεν του λείπει η αίσθηση της διαχρονίας, για αυτό και βλέπει την πόλη ως μια γραμμή ζωής που συνενώνεται στο χθες και το σήμερα μέσα από τους ανθρώπους της. Μέλλον όμως βλέπει και για τις εφημερίδες, παρότι έχει αλλάξει η διάχυση της πληροφορίας και ο τρόπος που διαβάζουμε. την ελευθερία του Τύπου, έχω να πω ότι παρότι η ελευθερία είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη, επιβιώνουν νοοτροπίες που χαρακτηρίζουν το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας σε όλες τις εκφάνσεις της. Δηλαδή, παραγοντισμός, ευνοϊκή μεταχείριση φίλων, οικογενειοκρατία και παρασιτισμός. Πάντως, η δημοσιογραφία στην Ελλάδα είναι ελεύθερη, αν θελήσει κανείς να την υπηρετήσει έτσι. Υποθέτω, όμως, ότι το κλείσιμο της ΕΡΤ, με τον τρόπο που έγινε, επέδρασε σε αυτήν τη χαμηλή βαθμολογία.

8. Τι βλέπετε ή τι θα θέλατε να βλέπετε από το παράθυρό σας; Ζω σε προάστιο και έχω αρκετό πράσινο ολόγυρα αλλά θα προτιμούσα ανάμεσα στα δέντρα να έβλεπα και ένα όμορφο, παλιό σπίτι με περιβόλι γεμάτο φυτά της Αττικής.

1. Ποιο εν ζωή πρόσωπο εκτιμάτε περισσότερο; Tους γονείς μου, γιατί από εκείνους διδάχτηκα την ανιδιοτελή αγάπη.

2. Ποια είναι η εικόνα που έχετε για την ευτυχία; Εσωτερική πληρότητα. Αυτή προϋποθέτει το αίσθημα της δικαιοσύνης, την ικανοποίηση της ανάγκης για γνώση, την αλληλοτροφοδότηση με ανθρώπους.

3. Ποιο θεωρείτε ως ιδιαίτερο γνώρισμα του χαρακτήρα σας; Την αυτοκυριαρχία. Κατ' επέκτασιν, την ψυχραιμία, την απόσταση από τις εν θερμώ καταστάσεις, την ισορροπία λογικής και συναισθήματος.

4. Αν ήσασταν ήρωας από τι θα σώζατε τον κόσμο; Από την τάση πολλών ανθρώπων να μεγεθύνουν το κακό και να υποτιμούν το καλό.

5. Το πιο μαγικό πράγμα που σας συνέβη τελευταία είναι... Η διαπίστωση ότι η Αθήνα έχει ένα καλύτερο μέλλον.

6. Πιστεύετε ότι το «χαρτί» και κατ’ επέκταση οι εφημερίδες οδεύουν προς το τέλος τους; Όχι. Πιστεύω ότι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο θα επιβιώσει η ανάγκη για αντικείμενα με όγκο και βάρος, είναι η ανάγκη για φυσική εξοικείωση. Αλλά η διάχυση της πληροφορίας έχει ήδη αλλάξει δια παντός, όπως και η διαδικασία της ανάγνωσης.

7. Την προηγούμενη εβδομάδα δημοσιεύθηκε η λίστα της οργάνωσης Δημοσιογράφοι χωρίς σύνορα (RSF) για την ελευθερία του Τύπου, όπου η Ελλάδα βρέθηκε στην 99η θέση σε σύνολο 180 χωρών, 15 θέσεις πιο κάτω συγκριτικά με πέρυσι. Αντανακλά αλήθειες αυτή η «κάθοδος» κατά τη γνώμη σας; Αν και δεν έχω πληροφόρηση, έχω να πω ότι η Ελλάδα σε πολλές λίστες καταλαμβάνει μία όχι τιμητική θέση. Δεν με εκπλήσσει, απλώς είχαμε γαλουχηθεί με την ιδέα ότι ζούμε σε μία ανοικτή κοινωνία. Έχουμε πολύ δρόμο ακόμη, για να αποδεχθούμε τους όρους της ελεύθερης αγοράς και του υγιούς ανταγωνισμού. Εφόσον, όμως, η ερώτηση αφορά

9. Ποιο είναι το καταφύγιό σας στην Αθήνα; Στην Αθήνα, έχω δύο αγαπημένες περιοχές. Και οι δύο έχουν αστικό βάθος. Η μία είναι η Νεάπολη, ανάμεσα στο Κολωνάκι και τα Εξάρχεια και η άλλη είναι η Πατησίων, από το Μουσείο ως την Πλατεία Αμερικής. Σε αυτές τις περιοχές αισθάνομαι ότι είμαι στο «καταφύγιό» μου.

10. Μια συνέντευξη, η οποία έμεινε χαραγμένη εντός σας. Η συνέντευξη που είχα πάρει από τον φωτογράφο Κώστα Μπαλάφα, στο σπίτι στο Χαλάνδρι, πριν από 20 και πλέον χρόνια. Φεύγοντας, έκοψε ένα ρόδι από τον κήπο και μου το έβαλε στο χέρι.

11. Πιστεύετε ότι με την κρίση υπάρχει στην Ελλάδα πολιτιστική άνθιση; Δεν θα έλεγα ότι υπάρχει πολιτιστική άνθιση, γιατί πρέπει να συνηγορούν πολλοί παράγοντες για κάτι τέτοιο, αλλά σίγουρα συμβαίνουν ενδιαφέροντα πράγματα. Έχω παρατηρήσει μια άνοδο στην ποιότητα και στην πυκνότητα των καλών δημιουργικών εκφράσεων. Πιστεύω στην αξία και στις δυνατότητες του Έλληνα καλλιτέχνη.

12. Έχετε μια ιδιαίτερη σχέση με την Αθήνα, που αποτυπώνεται τόσο στο βιβλίο σας «Το πρόσωπο της Αθήνας» όσο και στη σελίδα στο Face Book «Κάθε Σάββατο στην Αθήνα». Σε τι συνίσταται η ψυχή της πόλης κατά τη γνώμη σας; Η ψυχή της πόλης, κάθε πόλης, είναι οι άνθρωποί της. Ο τρόπος που βιώνω και αντιλαμβάνομαι προσωπικά την πόλη είναι μέσα από μία γραμμή ζωής που πάει πίσω και περιλαμβάνει όσους πέρασαν από την Αθήνα (και την είχαν δική τους πόλη) και που απλώνεται και στο μέλλον και περιλαμβάνει και όσους θα την αγαπήσουν, όταν εμείς δεν θα υπάρχουμε πια. Με αυτόν τον τρόπο, βιώνω τον ιστορικό χρόνο ως παρόντα και το ανάποδο. Έτσι, αισθάνομαι το βάθος και την προοπτική της πόλης. Μνήμη και δράση. Αγάπη και ευθύνη.

13. Γιατί γίνατε δημοσιογράφος; Έγινα δημοσιογράφος για δύο λόγους. Αφενός για την έλξη που ένιωθα πάντα για τον κόσμο των εντύπων και αφετέρου γιατί μου άρεσε να είμαι κομμάτι της καταγραφής του «τώρα» που θα γινόταν η ιστορία ή η μικροϊστορία του μέλλοντος.

in fact / ΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ κείμενο+ΜΑΡΙΝΑ ΤΣΑΜΑΤΣΟΥΛΗ

Antoine Buttafoghi

VISAGES

ET AUTRES DESTINATIONS Ο Antoine Buttafoghi, ο γάλλος φωτογράφος, γνωστός για τα digital έργα του μάς χαρίζει στο εξώφυλλο ένα πορτραίτο από την σειρά του “ Visages et autres destinations” ή αλλιώς “Πρόσωπα και άλλες διαστάσεις”. Με το concept αυτό εξερευνά ένα παιχνίδι σύνθεσης με πρόσωπα, άλλοτε γνωστά κι άλλοτε άγνωστα στους περισσότερους από εμάς. Στο αποτέλεσμα υπάρχει πάντα κάτι το ασυνήθιστο, συχνά μια κρυμμένη ομορφιά κάτω από το μανδύα της συνηθισμένης εικόνας. “Βγάζω φωτογραφίες από την καθημερινή ζωή με σκοπό να βρω εικόνες, όπου το αληθινό και η φαντασία συγκλίνουν” εξηγεί. “Από τον ψηφιακό μου σκοτεινό θάλαμο, και μέσα από ένα προσωπικό όραμα για την αλληλεπίδραση ανάμεσα στο υποκείμενο και το περιβάλλον, παλεύω για να εξανθρωπίσω μέρη πέρα από το συνηθισμένο πεδίο της όρασης”. Ο Antoine, που κατάγεται από το Vincennes, συνθέτει εικόνες στις οποίες η φαντασία με την πραγματικότητα αποκτούν έναν γόνιμο διάλογο: κάποιες φορές συγχωνεύονται αρμονικά, ενώ κάποιες η μια υπερτερεί της άλλης. Για το ιδανικό αποτέλεσμα απαιτούνται γνώσεις και τεχνική. Οφείλει να γνωρίζει άψογα τις ποικίλες οπτικές πιθανότητες, να πειραματίζεται με διαφορετικούς φωτισμούς, χρώματα, διαθέσεις και τη διάρκεια λήψεων, προκειμένου να ξεπεράσει την πραγματικότητα και να προσδώσει μια καινούρια διάσταση στη σύνθεση.

ΙνΦο / Antoine Buttafoghi ^ Digital Photography, Fine Arts, Photography * www.lelaboratoiredesreves.com

Φοροτεχνικές Αλήθειες

Μ

εγάλες και σημαντικές ανατροπές έχουν επέλθει στο φορολογικό τοπίο με την έλευση του 2014. Νέες προθεσμίες υποβολής δηλώσεων, αλλαγές στην τήρηση βιβλίων και στοιχείων για τους επαγγελματίες, νέο σύστημα υποβολής συγκεντρωτικών καταστάσεων πελατώνπρομηθευτών, ένταξη των αγροτών σε καθεστώς υποχρέωσης έκδοσης στοιχείων και τήρησης μηνιαίων καταστάσεων εσόδων-εξόδων, αλλαγές στον τρόπο φορολόγησης εισοδημάτων από διαφορετικές πηγές, νέος φόρος ακινήτων, τσουχτερά πρόστιμα για φορολογικές παραβάσεις, είναι μερικές μόνο από τις μεταβολές που θα ακολουθούν από εδώ και στο εξής τη ‘φορολογική’ μας ζωή.

Θολό το νέο φορολογικό τοπίο για λογιστές και φορολογούμενους, καθώς δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί η έκδοση ερμηνευτικών εγκυκλίων και υπουργικών αποφάσεων που θα καθορίσει τον τρόπο φορολόγησης όλων των εισοδηματικών κατηγοριών. Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα πληροφορίες, οι δηλώσεις εισοδήματος θα ξεκινήσουν να υποβάλλονται από τις 20 Μαρτίου και έως τις 30 Ιουνίου. Οι φόροι για τα εισοδήματα του 2013 θα υπολογίζονται αυτόματα, καθώς με την ηλεκτρονική υποβολή της φορολογικής δήλωσης θα τυπώνονται άμεσα και τα εκκαθαριστικά σημειώματα, τα οποία θα εξοφλούνται σε τρεις δόσεις, οι προθεσμίες των οποίων θα λήγουν 30 Ιουλίου, 30 Σεπτεμβρίου και 30 Νοεμβρίου 2014. Το έντυπο Ε9, που αφορά ενδεχόμενες μεταβολές στην περιουσιακή κατάσταση κατά το έτος 2013 υποβάλλεται φέτος νωρίτερα, δηλαδή από τις 17 Φεβρουαρίου έως τις 30 Μαΐου. Ο φόρος που θα προκύψει από το νέο Ενιαίο Φόρο Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝΦΙΑ), θε εξοφληθεί σε έξι μηνιαίες δόσεις, από 31 Ιουλίου έως 31 Δεκεμβρίου. Για τους φορολογούμενους που δεν είχαν μεταβολές κατά το προηγούμενο έτος και κατά συνέπεια δεν υποχρεούνται στην υποβολή Ε9, για τον υπολογισμό του φόρου θα λαμβάνεται υπόψη η περιουσιακή κατάσταση όπως είχε ήδη διαμορφωθεί με βάση τις δηλώσεις Ε9 των ετών 2005-2013. Σημαντικές είναι οι αλλαγές ως προς τον τρόπο φορολόγησης των εισοδημάτων από διαφορετικές πηγές. Πιο συγκεκριμένα, θεσπίζεται αυτοτελής φορολόγηση για τα εισοδήματα από ενοίκια με συντελεστή 11% από το πρώτο ευρώ και έως 12.000 ευρώ και για το υπερβάλλον με συντελεστή 33%. Αντιμέτωποι με πρόσθετους φόρους θα έρθουν χιλιάδες μισθωτοί και συνταξιούχοι, καθώς καθιερώνονται τρεις κλίμακες φορολόγησης: 22% για τα πρώτα 25.000 ευρώ, 32% μέχρι 41.000 ευρώ και 42% για το επιπλέον ποσό. Για τα εισοδήματα έως 21.000 ευρώ θα υπάρχει μείωση φόρου 2.100 ευρώ και για τα άνω των 21.000 ευρώ θα γίνεται έκπτωση φόρου 100 ευρώ για κάθε επιπλέον 1.000 ευρώ εισοδήματος και μέχρι τα 42.000 ευρώ, οπότε και η έκπτωση θα μηδενίζεται. Καταργούνται από τη φορολογία εισοδήματος φυσικών προσώπων σχεδόν όλες οι φοροαπαλλαγές, δηλαδή αυτές που αφορούν ενοίκιο κύριας κατοικίας και παιδιών που σπουδάζουν, δίδακτρα φροντιστηρίων και ξένων γλωσσών, ασφάλιστρα υγείας και συντάξεων. Παραμένει αλλά ψαλλιδίζεται η φοροαπαλλαγή για τις ιατρικές δαπάνες, καθώς και των δωρεών χρηματικών ποσών στο Δημόσιο κλπ. Σε ότι αφορά τη συγκέντρωση αποδείξεων για μισθωτούς και συνταξιούχους, καθορίστηκε το ποσό του 10% του εισοδήματος τους και μέχρι του ποσού των 10.500 ευρώ, ωστόσο δεν έχει ακόμα διευκρινιστεί ποιες αποδείξεις ‘μετράνε’, καθώς πληροφορίες αναφέρουν ότι μάλλον δε θα γίνονται δεκτές εκείνες των σουπερ μάρκετ και ειδών πρώτης ανάγκης, αλλά όσες προέρχονται από ορισμένους επαγγελματικούς κλάδους, όπως υδραυλικούς, συνεργεία αυτοκινήτων, δικηγόρους κλπ. Οι ελεύθεροι επαγγελματίες είναι εκείνοι που για άλλη μια φορά θα κληθούν να σηκώσουν δυσβάσταχτα φορολογικά βάρη, καθώς καταργείται πλέον το αφορολόγητο όριο των 5.000 ευρώ και θεσπίζεται συντελεστής φορολόγησης 26% από το πρώτο ευρώ για εισόδημα έως 50.000 ευρώ και 35% για εισόδημα μεγαλύτερο των 50.000 ευρώ. Παύει οριστικά το προνόμιο μείωσης φόρου από συγκέντρωση αποδείξεων, και δίνεται μόνο η δυνατότητα αναγνώρισης των επαγγελματικών δαπανών και των ασφαλιστικών τους εισφορών. Επίσης, καθιερώνεται η υποχρέωση ηλεκτρονικής υποβολής συγκεντρωτικών καταστάσεων πελατών-προμηθευτών ανά μήνα, υποχρεωτικά από τον Απρίλιο και εξής. Σημαντικές αντιδράσεις έχει δημιουργήσει η υποχρέωση ένταξης των αγροτών στο κανονικό καθεστώς ΦΠΑ με έκδοση στοιχείων και τήρηση μηνιαίων καταστάσεων εσόδων-εξόδων. Πιο συγκεκριμένα, την υποχρέωση αυτή έχουν όσοι αγρότες πραγματοποίησαν κατά την προηγούμενη διαχειριστική περίοδο από την πώληση αγροτικών προϊόντων παραγωγής τους ακαθάριστα έσοδα άνω των 10.000 ευρώ και έλαβαν δικαιώματα ενιαίας ενίσχυσης πάνω από 5.000 ευρώ. Οι αγρότες αυτοί θα φορολογηθούν με συντελεστή 13% από το πρώτο ευρώ. Ωστόσο, σύμφωνα με πληροφορίες, τις επόμενες μέρες θα εκδοθεί διευκρινιστική εγκύκλιος από το υπουργείο, σύμφωνα με την οποία θα αυξηθούν τα εισοδηματικά όρια υποχρεωτικής ένταξης των αγροτών σε τήρηση βιβλίων και στοιχείων, τα οποία δεν αποκλείεται να φτάσουν μέχρι το ποσό των 15.000 ευρώ. Ευφρ. Χρ. Αγγελοπούλου Λογίστρια Α’

in fact / το mouse που βρυχάται επιμέλεια+ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡΥΣΙΚΟΣ

ANIMALIA //

GREEN //

ΥΓΕΙΑ //

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ //

ENAΣ ΓΑΤΟΣ…ΓΙΓΑΝΤΑΣ

ΤΑ ΦΥΤΑ ΕΧΟΥΝ…ΛΟΓΙΚΗ;

ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ…

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΙΣ ΡΙΖΕΣ;

Θα ήταν σίγουρα εντυπωσιακό να παρατηρούσε κανείς μια γάτα με μήκος ένα μέτρο και βάρος περισσότερο από δέκα κιλά να περιπλανιέται στους δρόμους, για να βρει φαγητό. Αναμφίβολα, τα υπόλοιπα αδέσποταIθαIείχανIιδιαίτεροiπρόβλημα, καθώς ο γλυκύτατος Pickles δεν είναι και ο πιο εύκολος «αντίπαλος» στην αναζήτηση τροφής. Οι περιπέτειες του «CatasaurusiRex»,iόπωςiτονiονόμασαν παρομοιάζοντάς τον με τον τρομακτικό Τυραννόσαυρο, έλαβαν τέλος, γιατί βρέθηκε ένα ζευγάρι με το πάθος και τον... χώρο να τον φιλοξενήσει. Ο Andrew Milicia και η κοπέλα του Emily Zarvos αναφέρουν ότι ερωτεύτηκαν τον τεράστιο γάτο από την πρώτη στιγμή που τον είδαν και αποφάσισαν να τον υιοθετήσουν. Τώρα το μόνο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο φοβερός και τρομερός Pickles είναι η γκρίνια των νέων του φίλων, καθώς το αιλουροειδές καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος του καναπέ!

Οι χορτοφάγοι θα πρέπει ίσως να αναθεωρήσουν μερικά πράγματα σχετικά με τις διατροφικές τους πρακτικές. Σύμφωνα με πορίσματα νέων μελετών που έρχονται στο φως της δημοσιότητας και αφορούν στην «ευφυΐα» των φυτών, αποδεικνύεται πιθανότατα η ικανότητά τους να «ακούνε» και να παράγουν ήχους. Όπως δείχνουν οι έρευνεςTτηςIβιολόγουIδρ.Monica Gagliano και του ειδικού σε ζητήματα εμβιομηχανικής δρ. Rob Malkin, τα φυτά όχι μόνο έχουν τη δυνατότητα να αντιληφθούν τους ήχους του περιβάλλοντός τους, αλλά και να παράγουν «θορύβους». Οι επιστήμονες θεωρούν ότι είναι ακόμη νωρίς για να αποφανθούν με βεβαιότητα αν αυτούς τους ήχους και θορύβους τους παράγουν σκόπιμα, ωστόσο είναι βάσιμες οι υποψίες τους ότι αυτές οι συμπεριφορές των φυτών ενδέχεται να αποτελούν μέρος ενός ευρύτερου συστήματος ευφυΐας.

Μπορεί παλιότερα η κατάθλιψη να αποτελούσε θέμα ταμπού, ωστόσο η κατακόρυφη αύξηση της ψυχικής διαταραχής που εμφανίζεται πλέον και σε παιδιά 10 ετών φέρνει το θέμα στο προσκήνιο. Σύμφωνα με έρευνα, το 10% των παιδιών σχολικήςiηλικίαςiέχειiεκδηλώσειiσυμπτώματα ψυχικής νόσου και η αιτία είναι το «τοξικό περιβάλλον» του διαδικτύου, το οποίο πυροδοτεί τον εκφοβισμό, καθώς και άλλες πιέσεις της σύγχρονης ζωής, οι οποίες καλλιεργούν το άγχος. Συνολικά 4.391 παιδιά ηλικίας 10 ετών και κάτω έχουν λάβει θεραπεία για την κατάθλιψη, το άγχος ή το στρες την τελευταία 5ετίας σε δύο από τα μεγαλύτερα Κέντρα Ψυχικής Υγείας της Βρετανίας. Τα δύο αυτά κέντρα αντιπροσωπεύουν μία μόνο μερίδα του πληθυσμού. Επομένως, ο πραγματικός αριθμός των παιδιών που αντιμετωπίζουν τέτοιου είδους προβλήματα είναι πολύ μεγαλύτερος.

Κάτι πρωτοφανές συμβαίνει στην Αθήνα της κρίσης και του τέλους των ψευδαισθήσεων περί χλιδής και ευζωίας. Σύμφωνα με την Έρευνα Κίνησης Μουσείων και Αρχαιολογικών Χώρων, παρατηρήθηκε αύξηση των επισκεπτών σε μουσεία κατά 17,5% και των εισπράξεων τους κατά 28,2% κατά τον Οκτώβριο του 2013, σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2012. Παρόµοια τάση παρατηρείται και στους αρχαιολογικούς χώρους, όπου εµφανίζεται αύξηση των επισκεπτών κατά 20,5% και αύξηση των αντίστοιχων εισπράξεων σε ποσοστό 16,7% σε σχέση µε τον αντίστοιχο µήνα του 2012. Βέβαια στην αύξηση αυτή πρέπει να έχει συμβάλλει και η επέκταση της περιόδου διακοπών των ξένων τουριστών στην Ελλάδα. Συγκεντρωτικά στο πρώτο δεκάµηνο του 2013, υπήρξε αύξηση κατά 15,7% στους επισκέπτες των µουσείων και οµοίως αύξηση κατά 14,5% στις εισπράξεις σε σχέση µε την αντίστοιχη περίοδο του 2012.

ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ // ΜΕΛΙ Το μέλι είναι πολύτιμο στην καθημερινότητά μας, αφού χρησιμοποιείται όχι μόνο στη μαγειρική και τη ζαχαροπλαστική, αλλά αποτελεί και τη βάση για ενδιαφέρουσες ιατρικές και μη θεραπείες. Είναι ιδανικό για τη φροντίδα τραυμάτων, αφού οι φυσικές αντιβακτηριδιακές ιδιότητες του μελιού είναι ότι πρέπει για να φροντίσουμε εγκαύματα, εκδορές και κοψίματα. Καταπολεμά επίσης τα εντερικά παράσιτα. Το μέλι μπορεί να συνεφέρει από το χανγκόβερ, αφού με την υψηλή περιεκτικότητα του σε φρουκτόζη βοηθά τον οργανισμό να μεταβολίσει το αλκοόλ πιο γρήγορα. Επιπλέον είναι ένα φυσικό ήπιο απολεπιστικό, γεγονός που το καθιστά ιδανικό για την περιποίηση του προσώπου. Είναι μοναδική πηγή ενέργειας. Συμβάλλει στον καλύτερο ύπνο μιας και μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των επιπέδων των ορμονών του στρες στο σώμα που δυσκολεύουν τον ύπνο. Τέλος, αποτελεί ιδανικό μαλακτικό για τα μαλλιά.

FLAPPY BIRD - APPLICATION Μαζική τρέλα έχει προκαλέσει το νέο παιχνίδι για smartphones, το οποίο καθήλωσε τους παίκτες σε όλο τον κόσμο. Μάλιστα, είναι τόσο δημοφιλές που μετά την ξαφνική απόσυρσή του, οι παίκτες πληρώνουν μέχρι και 99.000 ευρώ για να το αποκτήσουν ξανά. Ο δημιουργός του αποφάσισε να αποσύρει το παιχνίδι από τα διαδικτυακά καταστήματα (Apple Store και Google Play), όχι για νομικούς ή άλλους παρόμοιους λόγους, αλλά γιατί είχε χάσει την ησυχία του. Συγκεκριμένα, μπορεί το παιχνίδι να ήταν δωρεάν, αλλά απέφερε στον δημιουργό του περίπου $50.000 την ημέρα, από τις διαφημίσεις, με αποτέλεσμα το κινητό του να μη σταματάει να χτυπάει και τα mail να έρχονται βροχή.

SONY - Walkman NWZ-W270 MP3 player Η ιδέα να δημιουργηθεί ένα αδιάβροχο mp3 υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια. Πολλοί άνθρωποι έχουν νιώσει την επιθυμία να ακούσουν μουσική την ώρα που κολυμπάνε. Η Sony μπορεί να μην πρωτοτύπησε στη δημιουργία του πρώτου mp3 που θα μπορεί να λειτουργεί εντός και εκτός νερού, καθώς προηγήθηκαν αρκετές συσκευές με αυτή τη δυνατότητα, οι οποίες προέρχονται από άλλες εταιρίες. Ωστόσο, η γνωστή τεχνολογική εταιρία κατάφερε να καινοτομήσει στο τομέα του μάρκετινκ, αφού φρόντισε ο τρόπος που θα πουλά το προϊόν της να είναι μοναδικός. Για την ακρίβεια, αν κάποιος θελήσει να αποκτήσει το mp3 της Sony, θα πρέπει να αγοράσει... ένα μπουκάλι νερό. Η συσκευή της εταιρίας είναι τοποθετημένη στο εσωτερικό του μπουκαλιού.

APPLE - iPhone 6 Όταν η Apple παρουσίαζε το iPhone 5, αρκετοί έσπευσαν να σχολιάσουν το μεγάλο μέγεθος του δημοφιλέστερου κινητού στο κόσμο. Ωστόσο, η αμερικανική εταιρία δεν έδειξε να πτοείται από τα σχόλια για το τελευταίο της μοντέλο, αφού ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει στην αγορά το καινούργιο iPhone 6 με ακόμα μεγαλύτερη οθόνη. Τις τελευταίες μέρες αρκετές φωτογραφίες από τη νέα γενιά των κινητών της Apple έχουν κάνει το γύρο του διαδικτύου. Σύμφωνα με πληροφορίες που μεταδίδει το Business Insider, η Apple έχει ήδη ετοιμάσει τα δύο καινούργια της μοντέλα, το πρώτο μεγέθους 4,7 ιντσών και το δεύτερο μεγέθους 5,5 ιντσών. Εκτός αυτού, η νέα γενιά κινητών της αμερικανικής εταιρίας θα είναι πιο ανθεκτική σε γρατσουνιές, καθώς η οθόνη τους θα είναι φτιαγμένη από κρύσταλλο ζαφειριού. Το iPhone 6 θα έχει ακόμα καλύτερη κάμερα, αλλά θα είναι και ελαφρύτερο από τα προηγούμενα μοντέλα.

TAXIBEAT - APPLICATION Πρόκειται για το Taxibeat, την πρωτοποριακή ελληνική εφαρμογή για κινητά και υπολογιστές, που έχει κατακτήσει όλο τον κόσμο. Χρησιμοποιώντας την, ο επιβάτης μπορεί να επιλέξει ποιον οδηγό ταξί θα καλέσει για να τον μεταφέρει στον προορισμό του, διαλέγοντας με βάση την υψηλότερη βαθμολογία, το όχημα, το πόσο κοντά είναι στο σημείο που ο ίδιος βρίσκεται, αλλά και ανάλογα με τις έξτρα υπηρεσίες που προσφέρει. Αφού κατέκτησε την Ελλάδα, η εν λόγω εφαρμογή έχει αρχίσει να γίνει ιδιαίτερα δημοφιλής σε όλο τον κόσμο.

RYNO - ΜΟΝΟΤΡΟΧΗ ΜΟΤΟΣΙΚΛΕΤΑ H γέννηση της μονότροχης ηλεκτρικής μοτοσικλέτας «Ryno» χρονολογείται από τότε που η μικρή κόρη του δημιουργού της ρώτησε μια μέρα τον μπαμπά της, αν θα μπορούσε να κατασκευάσει κάτι σαν αυτό που είχε δει σε ένα επεισόδιο της σειράς καρτούν Dragon Ball. Μερικά χρόνια αργότερα, η μοτοσικλέτα Ryno ήταν πραγματικότητα. Η χρήση της στους δρόμους των ΗΠΑ θεωρείται νόμιμη. Με τη βοήθεια γυροσκοπίων και επιταχυνσιόμετρων για ισορροπία και κύλιση, το εν λόγω όχημα είναι ευκολότερο στην οδήγηση ακόμη και από μία κανονική μοτοσικλέτα: την καβαλάς, γέρνεις προς το μέρος της και είσαι έτοιμος να ξεκινήσεις...

in fact / ΕΠΙΣΤΗΜΗ / Βιοεπιστήμη κείμενο+ΕΛΕΝΗ ΘΑΝΟΠΟΥΛΟΥ {PhD, DIU Cytogenetics}

STAP κύτταρα: νέα κατηγορία αρχέγονων κυττάρων (ή βλαστοκυττάρων) που δημιουργείται μετά από στρες. Θα είναι η νέα εποχή της αναγεννητικής ιατρικής;

Τ

ο περιοδικό μας από την αρχή της κυκλοφορίας του, μέσα από τις στήλες In Fact//Yγεία και In Fact//Eπιστήμη, έχει πολλές φορές προβάλλει μελέτες που αφορούν σε αρχέγονα κύτταρα (ή βλαστοκύτταρα). Η βιολογία των αρχέγονων κυττάρων αποτελεί νέο επιστημονικό πεδίο, που συνεχώς αυξάνεται σε γνώση, δημιουργώντας νέες προοπτικές για την αντιμετώπιση παθολογικών καταστάσεων στον άνθρωπο. Η αναγνώριση των ιδιοτήτων των αρχέγονων κυττάρων, η απομόνωσή τους από τους διάφορους ιστούς και ο χειρισμός τους στο εργαστήριο, είναι οι κυριότεροι στόχοι και προβληματισμοί. Μια επαναστατική μέθοδος δημιουργίας αρχέγονων κυττάρων από ενήλικα κύτταρα ποντικού, μετά από περιβαλλοντικό ερέθισμα ή στρες, περιγράφεται σε δύο πρόσφατες μελέτες που έγιναν με τη συνεργασία ερευνητικών κέντρων της Βοστώνης και της Ιαπωνίας. Τα αρχέγονα κύτταρα έχουν τεράστιο ενδιαφέρον για ιατρικές εφαρμογές, καθώς ως πολυδύναμα κύτταρα μπορούν να διαφοροποιηθούν σε οποιοδήποτε σωματικό ανθρώπινο κύτταρο (π.χ. αίματος, ήπατος, πάγκρεας, καρδιάς, μυ κλπ). Η χρήση τους για την αντικατάσταση ηλικιωμένων, φθαρμένων ή άρρωστων ιστών, θα μπορούσε να είναι η σημαντικότερη επιλογή στη θεραπεία διαφόρων εκφυλιστικών παθήσεων. Οι κυριότερες ομάδες αρχέγονων κυττάρων με δυνατότητα διαφοροποίησης σε όλα τα κύτταρα του οργανισμού, είναι τα εμβρυϊκά βλαστοκύτταρα και τα επαγόμενα πολυδύναμα βλαστοκύτταρα, ή iPS κύτταρα. Τα εμβρυϊκά βλαστοκύτταρα απομονώνονται από έμβρυο 4-5 ημερών, διαδικασία η οποία διακόπτει την ανάπτυξη του εμβρύου. Τα επαγόμενα βλαστοκύτταρα προέρχονται από ενήλικα σωματικά κύτταρα, τα οποία τροποποιούνται γενετικά και αποκτούν ιδιότητες εμβρυϊκών βλαστοκυττάρων. Για παράδειγμα, κύτταρα του δέρματος μετατρέπονται σε iPS κύτταρα από τα οποία μπορούν να προέλθουν άλλα κύτταρα του σώματος. Οι δυσκολίες στην κλινική χρήση των εμβρυϊκών βλαστοκυττάρων και των iPS κυττάρων, προκύπτουν από ηθικούς και ιατρικούς προβληματισμούς. Αφενός η διακοπή στην ανάπτυξη του εμβρύου αποτελεί τεράστιο ηθικό ζήτημα, αφετέρου η θεραπευτική χορήγηση των εμβρυικών βλαστοκυττάρων σε πειραματόζωα, έχει αναδείξει προβλήματα, όπως η δημιουργία τερατωμάτων, ή απαιτεί τη χορήγηση αγωγής που καταστέλλει το ανοσοποιητικό σύστημα. Μπορεί με τα επαγόμενα βλαστοκύτταρα να αποφεύγονται τα ηθικά διλήμματα, όμως η γενετική παρέμβαση στα ενήλικα κύτταρα για την μετατροπή τους σε πολυδύναμα iPS, έχει σημαντικούς κινδύνους, με κυρίαρχο την ανάπτυξη όγκων, που περιορίζουν τη θεραπευτική χρήση στον άνθρωπο. Η γενετική τροποποίηση των ώριμων κυττάρων περιλαμβάνει την είσοδο γονιδίων και παραγόντων τα οποία επαναπρογραμματίζουν και επαναφέρουν τα κύτταρα σε αρχέγονη κατάσταση, όμοια με αυτή των εμβρυϊκών βλαστοκυττάρων. Στη συνέχεια, κατάλληλοι παράγοντες διαφοροποιούν τα iPS κύτταρα σε κύτταρα συγκεκριμένου ιστού. Στόχος των ερευνητών είναι να αναπτυχθούν πρωτόκολλα, ώστε τα διαφοροποιημένα κύτταρα να χρησιμοποιηθούν με ασφάλεια για την αποκατάσταση της φυσιολογικής λειτουργίας των ανθρώπινων οργάνων. Στα πειράματα των πρόσφατων μελετών, περιγράφεται η επαναφορά των ώριμων κυττάρων σε αρχέγονη κατάσταση χωρίς γενετική τροποποίηση, δηλαδή χωρίς αλλαγή του πυρήνα ή εισαγωγή γονιδίων που να προσδίδουν στα κύτταρα ιδιότητες εμβρυϊκών βλαστοκυττάρων. Οι ερευνητές έδειξαν πως μόνο με την έκθεση των κυττάρων σε περιβαλλοντικό στρες, επιτυγχάνεται η αλλαγή τους σε πολυδύναμα κύτταρα, ικανά να διαφοροποιηθούν (σχεδόν) σε κάθε κυτταρικό τύπο. Συγκεκριμένα, χρησιμοποιήθηκαν λεμφοκύτταρα από ενήλικα ποντίκια, τα οποία αφού επωάστηκαν για λίγη ώρα σε όξινο περιβάλλον (χαμηλό pH), ενεργοποίησαν την έκφραση γονιδίων αρχέγονης κατάστασης. Το φαινόμενο ονομάστηκε ‘προκαλούμενη απόκτηση πολυδυναμίας μετά από ερέθισμα’ (Stimulus-Triggered Acquisition of Pluripotency, ή STAP), ενώ τα κύτταρα που προήλθαν, αποτέλεσαν μια νέα κατηγορία κυττάρων, τα STAP κύτταρα. Τα STAP κύτταρα χαρακτηρίστηκαν ως κύτταρα με μοναδική πολυδυναμία, αυτό-ανανέωση και δυνατότητα διαφοροποίησης σε άλλους ιστούς. Μετά από μεταμόσχευση σε έμβρυα ποντικιών, διαπιστώθηκε πως ανέπτυξαν όλους τους ιστούς στα νεογέννητα ποντίκια. Η ιδέα της δημιουργίας αρχέγονων κυττάρων μετά από στρες, είναι γνωστή από προηγούμενες μελέτες σε φυτά, ενώ αρχέγονα ανθρώπινα κύτταρα ανιχνεύτηκαν σε λιπώδη ιστό μετά από συνθήκες στρες. Είναι όμως η πρώτη φορά που περιγράφεται ο επαναπρογραμματισμός των σωματικών κυττάρων σε κύτταρα με ιδιότητες εμβρυϊκών βλαστοκυττάρων μετά από περιβαλλοντικό ερέθισμα και χωρίς γενετική παρέμβαση. Η επανάληψη της ίδιας μελέτης σε ανθρώπινα κύτταρα, είναι το επόμενο στοίχημα των επιστημόνων. Αν αποδειχθεί πως ώριμα ανθρώπινα κύτταρα μπορούν να επιστρέψουν σε αρχέγονη κατάσταση μετά από περιβαλλοντικό ερέθισμα ή μηχανικό στρες, μια νέα εποχή στη θεραπεία ασθενειών και στην αποκατάσταση άρρωστων ιστών θα ξεκινήσει.

Οι μελέτες παρουσιάζονται στις εξής επιστημονικές αναφορές: H. Obokata et al., “Stimulus-triggered fate conversion of somatic cells into pluripotency,”Nature,505:641-47, 2014 H. Obokata et al, “Bidirectional developmental potential in reprogrammed cells with acquired pluripotency,” Nature,505:676-80, 2014

in fact / ΕΠΙΣΤΗΜΗ / Υγεία γράφει ο Γεώργιος Πετσίνης {MD, PhD Ορθοπαιδικός χειρουργός - Αρθροσκόπος}

Σύγχρονη αντιμετώπιση των παθήσεων του γόνατος για άτομα από 15 έως 85 ετών – Χειρουργική μικρών τομών

Το γόνατο είναι από τις αρθρώσεις του ανθρώπινου σώματος που καταπονούνται περισσότερο, μια και υφίσταται υπερβολική χρήση στην καθημερινότητα, στο περπάτημα, το τρέξιμο, τις αθλητικές δραστηριότητες. Είναι σχεδιασμένο έτσι ώστε, να μας επιτρέπει να βαδίζουμε, να στεκόμαστε, να ανεβαίνουμε σκάλες και να εκτελούμε σύνθετες κινήσεις. Λόγω της πολυπλοκότητας και του εύρους των κινήσεων που πραγματοποιεί (κάμψη, έκταση, στροφικές και πλάγιες κινήσεις) και λόγω της αδιάκοπης χρήσης του, το γόνατο είναι η άρθρωση που παρουσιάζει τη συχνότερη εμφάνιση παθήσεων, που οφείλονται είτε σε τραυματισμούς στα νεώτερα άτομα, είτε σε μακροχρόνια φθορά, στα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας. Οι παθήσεις αυτές προκαλούν έντονο πόνο, μείωση του εύρους των κινήσεων της άρθρωσης, και τελικά ελαχιστοποίηση της δυνατότητας για εργασία, αθλητικές ή και απλές καθημερινές δραστηριότητες, με αποτέλεσμα σημαντική έκπτωση της ποιότητας ζωής του ατόμου. Οι συχνότερες βλάβες που εμφανίζονται στην άρθρωση του γόνατος είναι: 1)στα νεώτερα άτομα και ιδιαίτερα στους αθλητές (επαγγελματίες ή μη) οι ρήξεις των μηνίσκων και των χιαστών συνδέσμων και οι τραυματικές βλάβες του αρθρικού χόνδρου, ενώ 2)στα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας το μείζον πρόβλημα που καταπονεί την άρθρωση είναι η οστεοαρθρίτιδα, δηλαδή η φθορά των αρθρικών επιφανειών, που σε προχωρημένο στάδιο οδηγεί στην ελάττωση του εύρους κίνησης, παραμόρφωση του άξονα του ποδιού και έντονο πόνο, πολλές φορές ακόμη και στην ηρεμία (νυχτερινός πόνος). Υπάρχει η άποψη στο ευρύ κοινό ότι οι βλάβες που οφείλονται σε τραυματισμό του γόνατος, όπως οι ρήξεις των μηνίσκων, αφορούν κυρίως τους ποδοσφαιριστές. Πράγματι, σε όσους ασχολούνται με το ποδόσφαιρο, αλλά και το μπάσκετ, το βόλεϊ ή το τένις, αθλήματα δηλαδή που καταπονούν τα γόνατα, ο κίνδυνος αυτός είναι αυξημένος για ευνόητους λόγους. Ωστόσο, ανάλογοι τραυματισμοί των μηνίσκων μπορεί να συμβούν στην καθημερινή μας ζωή μετά από συνδυασμό απότομου πατήματος και στροφικής κίνησης του ποδιού, που μπορεί να συμβεί μετά από ένα στραβοπάτημα σε ένα σπασμένο πεζοδρόμιο ή μετά από ένα βαθύ κάθισμα. Η ρήξη του προσθίου χιαστού είναι βλάβη που γίνεται μετά από άσκηση μεγαλύτερης βίας στο γόνατο και εκτός από τους επαγγελματίες ή τους ερασιτέχνες αθλητές, μπορεί να συμβεί και μετά από μία πτώση από ύψος ή μετά από ένα τροχαίο ατύχημα. Η θεραπεία των παραπάνω κακώσεων είναι κατά κύριο λόγο χειρουργική και συγκεκριμένα είναι η αρθροσκόπηση του γόνατος. Η αρθροσκόπηση είναι μία επέμβαση που γίνεται μέσω 2 τομών του δέρματος της τάξης των 5 χιλιοστών, μία από την έσω και μία από την έξω πλευρά του γόνατος. Από τη μία οπή, εισάγεται μία πολύ μικρή κάμερα, που μεταφέρει την εικόνα σε ένα μόνιτορ και μας επιτρέπει να επισκοπήσουμε λεπτομερώς την άρθρωση, και από την άλλη εισάγονται ειδικά εργαλεία, με τα οποία μπορούμε να ράψουμε ένα σπασμένο μηνίσκο ή να αφαιρέσουμε το σπασμένο τμήμα του που μπλοκάρει ή δημιουργεί πόνο στην άρθρωση του γόνατος, ή να αποκαταστήσουμε τον πρόσθιο χιαστό που έχει υποστεί ρήξη. Η επέμβαση απαιτεί νοσηλεία μίας μέρας και ο ασθενής, για τις περιπτώσεις των ρήξεων των μηνίσκων, βγαίνει από το Νοσοκομείο την ίδια ή την επόμενη ημέρα, περπατώντας χωρίς πατερίτσες και χωρίς νάρθηκες και επιστρέφει άμεσα στις δραστηριότητές του. Για τις περιπτώσεις της αποκατάστασης του προσθίου χιαστού μετά την κατάλληλη φυσικοθεραπεία ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει όχι μόνο στις καθημερινές αλλά και στις αθλητικές δραστηριότητές του και μάλιστα επαγγελματικού επιπέδου.

Η οστεοαρθρίτιδα του γόνατος αφορά στην καταστροφή του αρθρικού χόνδρου, του προστατευτικού δηλαδή εκείνου ιστού, που ελαχιστοποιεί τις τριβές μεταξύ των οστών που σχηματίζουν την άρθρωση του γόνατος. Η πάθηση αυτή προσβάλλει κυρίως ηλικίες ασθενών μετά τα 50 έτη με ιδιαίτερη έξαρση σε ηλικίες άνω των 60-65. Η καταστροφή του χόνδρου έχει ως αποτέλεσμα δυσκαμψία, πόνο, παραμόρφωση, δυσχέρεια βάδισης και ενίοτε αστάθεια στην κίνηση του γόνατος προκαλώντας σοβαρή αναπηρία στον πάσχοντα και επηρεάζοντας αρνητικά την ποιότητα ζωής και τη λειτουργικότητά του. Η οστεοαρθρίτιδα του γόνατος δεν είναι μια σπάνια νόσος μια και είναι δεύτερη σε συχνότητα μετά τη στεφανιαία νόσο της καρδιάς και προσβάλλει περίπου το 10-12% του πληθυσμού άνω των 60-65 ετών. Τα αίτια της δεν είναι απολύτως διευκρινισμένα, ποικίλουν και συνήθως προκύπτουν από ένα συνδυασμό παραγόντων. Σημαντικό ρόλο παίζει η κληρονομικότητα, γενετικοί παράγοντες, η παχυσαρκία, η έλλειψη άσκησης, η βαριά χειρωνακτική εργασία, ενώ η εμφάνισή της σε μικρές ηλικίες συνδέεται κυρίως με μετατραυματικά αίτια (ρήξη μηνίσκων, συνδεσμική αστάθεια γόνατος, κατάγματα πέριξ του γόνατος κλπ). Η θεραπεία ανάλογα με το είδος και τη βαρύτητα της βλάβης είναι είτε συντηρητική είτε χειρουργική. Έτσι στα αρχικά στάδια της νόσου προτείνεται η συντηρητική θεραπεία η οποία περιλαμβάνει αγωγή με αντιφλεγμονώδη φάρμακα, ενέσεις μέσα στην άρθρωση του γόνατος, αποφυγή δραστηριοτήτων (γονάτισμα, ανεβοκατέβασμα σκάλας, κ.α.) που καταπονούν το γόνατο και φυσικοθεραπεία. Σε πιο προχωρημένα στάδια της νόσου, ένα μεγάλο ποσοστό των πασχόντων ασθενών αναγκάζεται να υποβληθεί τελικά σε χειρουργική επέμβαση, που είναι η ολική αρθροπλαστική του γόνατος. Η ολική αρθροπλαστική γόνατος, είναι η τοποθέτηση μιας τεχνητής άρθρωσης από κράμα μετάλλων τιτανίου και πολυαιθυλένιο (πλαστικό), που αντικαθιστά τη φθαρμένη άρθρωση και επιλύει τα προβλήματα του πόνου και της κίνησης του γόνατος. Τα τελευταία χρόνια, μια νέα τεχνική τοποθέτησης της ολικής αρθροπλαστικής γόνατος ξεκίνησε να εφαρμόζεται με επιτυχία, η ολική αρθροπλαστική ελάχιστης επεμβατικότητας γνωστή ως ΜΙKA (MINIMALLY INVASIVE KNEE ARTHROPLASTY). Πρόκειται για την εμφύτευση με ειδικό εξοπλισμό και τεχνική, της αρθροπλαστικής μέσω μικρής τομής και ελάχιστης διατάραξης των μαλακών μορίων. Ενώ δηλαδή με την παραδοσιακή μέθοδο η εμφύτευση της αρθροπλαστικής διενεργείται μέσω τομής άνω των 20 εκατοστών στο γόνατο, η MIKA τοποθετείται μέσω τομής μόλις 8 εκατοστών. Το αποτέλεσμα δεν είναι μόνο αισθητικό. Ο ασθενής που υποβάλλεται στην παραπάνω μέθοδο βιώνει ελάχιστο μετεγχειρητικό πόνο, αποκαθιστά την κίνηση του γόνατος και επιστρέφει στις δραστηριότητές του πολύ γρηγορότερα, ενώ παράλληλα ελαχιστοποιείται η απώλεια αίματος με αποφυγή πολλές φορές της ανάγκης μεταγγίσεως. Επιπλέον μειώνεται δραματικά η παραμονή στο νοσηλευτικό ίδρυμα από 8-10 μέρες σε 3-4 μέρες, ενώ μειώνεται και ο χρόνος τελικής αποκατάστασης, φυσικοθεραπείας και εξάρτησης από βοηθητικά μέσα (βακτηρίες, μπαστούνι κλπ). Τα αποτελέσματα της αρθροπλαστικής ελάχιστης επεμβατικότητας είναι εξαιρετικά, επιβεβαιώνοντας τα αντίστοιχα του εξωτερικού και μπορεί να εφαρμοστεί στο 80-90% των περιπτώσεων αρθρίτιδας γόνατος. Σε κάποιες περιπτώσεις η μέθοδος δεν μπορεί να εφαρμοστεί. Αφορά γόνατα στα οποία έχει προηγηθεί χειρουργείο ή κάποιο γόνατο που είχε υποστεί κάταγμα και υπάρχουν υλικά στο εσωτερικό του. Σ' αυτές τις περιπτώσεις η μέθοδος της ολικής αρθροπλαστικής ελάχιστης επεμβατικότητας δεν ενδείκνυται. Πρέπει να τονιστεί πάντως ότι παίζει μεγάλο ρόλο η εμπειρία του χειρουργού στην επιτυχία της συγκεκριμένης μεθόδου και ότι απαιτείται πολύ υψηλού βαθμού εκπαίδευση. Η ολική αρθροπλαστική ελάχιστης επεμβατικότητας μπορεί να συνδυαστεί σε επιλεγμένες περιπτώσεις και με ρομποτικό σύστημα, ενώ το κόστος της είναι ίδιο με της παραδοσιακής μεθόδου.

Αρθροπλαστική με μικρή τομή

Αρθροπλαστική με κλασσική τομή

Μικρότερος χρόνος παραμονής (3 ημέρες)

Χρόνος παραμονής (8-10 ημέρες)

Μικρότερη τομή (8-10 cm)

Τομή > 20 cm

Ελάχιστη παρέμβαση στα μαλακά μόρια

Ευρεία διάνοιξη των εν τω βάθει ιστών

Μικρή απώλεια αίματος

Μεγάλη απώλεια αίματος (μετάγγιση)

Συντομότερος χρόνος αποκατάστασης

Μεγαλύτερος χρόνος αποκατάστασης

Εξάρτηση από πατερίτσες ή Π (10-14 ημέρες)

Μεγαλύτερος χρόνος εξάρτησης (2-3 μήνες)

Ελάχιστος μετεγχειρητικός πόνος

Πολύ ισχυρός μετεγχειρητικός πόνος

Ο πόνος στο γόνατο θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με τη δέουσα σοβαρότητα και υπευθυνότητα τόσο από τον ασθενή όσο και από τον εξειδικευμένο Ορθοπαιδικό χειρουργό, έτσι ώστε αρχικά να τεθεί η σωστή διάγνωση για το ποιο είναι το πρόβλημα και στη συνέχεια να δοθεί η κατάλληλη θεραπεία. Το αν θα πρέπει κάποιος να χειρουργηθεί και το τι χειρουργείο θα πρέπει να κάνει και πότε, είναι κάτι που θα συναποφασίσουν ο έμπειρος Ορθοπαιδικός και ο ασθενής. Η εφαρμογή της αρθροπλαστικής μικρών τομών και η αρθροσκοπική χειρουργική, είναι μέθοδοι που απαιτούν ιδιαίτερη εμπειρία και υψηλού βαθμού εξειδίκευση του χειρουργού και δίνουν απάντηση στις ανάγκες του σύγχρονου ανθρώπου-ασθενούς, εξασφαλίζοντας άμεση αντιμετώπιση του πόνου, ελάχιστο χρόνο νοσηλείας, γρήγορη επιστροφή στις καθημερινές ή αθλητικές δραστηριότητες, συντομότερη επάνοδο στην εργασία και μειωμένο κόστος νοσηλείας.

*ο Γεώργιος Πετσίνης {MD, PhD Ορθοπαιδικός χειρουργός – Αρθροσκόπος} έχει κάνει εξειδίκευση στην Ελβετία Site: www.arthro-specialist.gr *E-mail: gpetsin@otenet.gr * Τηλ: 2610316602

ON THE ROAD / JAPAN φ ω τ ό + Ε Φ Η

Α Ν Α Γ Ν Ο Π Ο Υ Λ Ο Υ { α ρ χ α ι ο λ ό γ ο ς }

in fact / DARE PEOPLE συνέντευξη+ΜΙΜΙΚΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ

Κάνει τα πρώτα βήματα του στο χορό το 1994, ακολουθεί η υποκριτική. Αν τον ρωτήσεις τι αγαπά πιο πολύ, θα απαντήσει αμέσως, την κίνηση… Επικοινωνεί μέσα από το χορό και πιστεύει πως η τέχνη πρέπει να προβάλει την ομορφιά και την αγάπη. Δεν τον τρομάζει ο χρόνος και εστιάζει πάντα στο παρόν.

Πώς και πότε αρχίζει η περιπέτεια με το χορό; Και τι είναι αυτό που σε οδήγησε εκεί; Ξεκίνησε το 1994, όταν έκανα το πρώτο μάθημα σύγχρονου χορού στην Πάτρα με την Τατιάνα Λοβέρδου. Μέχρι τότε είχα σπουδάσει στο ΤΕΦΑΑ Αθήνας και ήμουν στον χώρο του αθλητισμού και της γυμναστικής. Μεγάλωσα με το ‘νους υγιής εν σώματι υγιεί’ και τα ιδεώδη του ολυμπισμού. Αλλά μου έλειπε η έκφραση ενός άλλου κόσμου, του εσωτερικού κόσμου ή εαυτού. Αυτή η ανάγκη με οδήγησε στο χορό. Έτσι μέσα από το ίδιο όχημα, το σώμα, αλλά με μια τελείως διαφορετική σχέση με αυτό, βρήκα τη διέξοδο και την επόμενη χρονιά άλλαξα χώρο. Πήγα στην Αθήνα, όπου είχα την τύχη να δουλέψω αμέσως με το χοροθέατρο Ανάλια και τη δασκάλα και χορογράφο Μαίρη Τσούτη. Η Μαίρη μου μετέδωσε την βαθιά και ουσιαστική ιερότητα του χορού, μια στάση ενατένισης, κάτι για το οποίο αισθάνομαι ευγνώμων. Η υποκριτική πότε αρχίζει να σε απασχολεί; Την ίδια περίοδο, με τράβηξαν και τα δύο μαζί. Στην αρχή δεν ήξερα τι να επιλέξω, χόρευα με διάφορες ομάδες και ταυτόχρονα έπαιρνα μαθήματα υποκριτικής. Το 1997 ξεκίνησα στο εργαστήρι υποκριτικής του Άκη Δαβή. Όταν τελείωσα όμως, επικεντρώθηκα στο χορό, πήγα για σπουδές στη Νέα Υόρκη, κυρίως στο στούντιο της Trisha Brown Dance Company, και αργότερα σπούδασα Dance Performance στο πανεπιστήμιο Roehampton. Νιώθεις πιο πολύ χορευτής ή ηθοποιός; Σίγουρα χορευτής, ο χορός, η κίνηση είναι αυτό που αγαπώ περισσότερο. Σαν ηθοποιός ήταν η τρίτη δουλειά αυτή που έκανα τώρα. Πολύ συχνά δυσκολεύτηκα να δώσω μια ταυτότητα σε μένα, τώρα πλέον δεν με απασχολεί καθόλου. Δεν με απασχολεί αν θα μπει κάτι κάτω από το όνομα μου. Όταν πεθαίνουμε, ποια είναι η ταυτότητα μας στην άλλη ζωή; Όταν χορεύω είμαι χορευτής, όταν χορογραφώ είμαι χορογράφος, όταν διδάσκω είμαι δάσκαλος, όταν υποκρίνομαι είμαι ηθοποιός. Δεν μπορώ να αρνηθώ να κάνω κάτι επαγγελματικά που μου αρέσει και το αγαπώ, αρκεί να το έχω σπουδάσει, να το έχω μελετήσει. Καταλαβαίνω την σπουδαιότητα της εξειδίκευσης που προστάζει η εποχή μας, που πάει παρέα με την καριέρα, αλλά καταλαβαίνω επίσης την σπουδαιότητα της συνθετικής ικανότητας. Το κόστος όμως στη δεύτερη περίπτωση είναι μεγάλο. Ο άνθρωπος είναι ένα σύνολο λειτουργιών, που αλληλοεπηρεάζονται και εξελίσσονται,

πόσο μάλλον στη σκηνή, όπου αυτές πρέπει να υπηρετήσουν ένα στόχο, μια ιδέα, μια έννοια για τον κόσμο. Αυτό που με τραβάει περισσότερο στον χορό, εκτός της δουλειάς με το σώμα, είναι ότι σε σχέση με το λόγο, το σώμα διατηρεί πιο εύκολα μια προμορφική, προκαλλιτεχνική, αρχετυπική σχέση με την έκφραση, ένα δεσμό ανάμεσα στο κοσμικό και το υπερβατικό. Ο λόγος δημιουργήθηκε αργότερα, έχει πιο πολύ τον κίνδυνο να μας παγιδεύει στη λογική. Χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι και ο λόγος δεν μπορεί να υπηρετήσει την παραπάνω σχέση. Η κίνηση είναι συνώνυμο της ζωής. Επίσης στο χορό είσαι τελείως μόνος, εσύ με το σώμα και την ψυχή σου, γυμνός από όλα, για να πεις οτιδήποτε. Στο θέατρο υπάρχει ένα κείμενο που συνήθως έχει γράψει κάποιος άλλος. Ποια πιστεύεις ότι είναι η θέση του χορού στην Ελλάδα σήμερα και ποια η σχέση του Έλληνα με τον χορό; Ο σύγχρονος χορός στην Ελλάδα είναι μια πολύ νέα τέχνη, αλλά συνεχώς γίνεται και πιο δημοφιλής τόσο στην εκπαιδευτική όσο και στην καλλιτεχνική του διάσταση. Εξακολουθεί όμως να είναι μια τέχνη με πρόβλημα στην εκπαίδευση της. Η διαφορά θα συμβεί μόνο, όταν μπει στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση, κάτι που συζητιέται πολλά χρόνια, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Υπάρχουν αξιόλογοι χορογράφοι και πολύ καλοί χορευτές. Οι Έλληνες πάντα αγαπούσαν το χορό, δεν είναι τυχαίος ο πλούτος των παραδοσιακών μας χορών. Όσο για το σύγχρονο χορό, επειδή έχει μια άλλη διάσταση από αυτή των παραδοσιακών, φαίνεται ότι όσο τον γνωρίζουμε τόσο πιο πολύ τον αγαπάμε. Εκτός Αθηνών πόσο εύκολο είναι σε έναν άνθρωπο του χορού να δημιουργήσει, αλλά παράλληλα πόσο εύκολα μπορεί κάποιος να εκπαιδευτεί; Όσον αφορά στη δημιουργία, όλα εξαρτώνται από μας, από την αγάπη και την γνώση του αντικειμένου, αλλά και την ανάγκη να δημιουργήσουμε. Η μεγάλη δυσκολία που υπάρχει είναι η περιορισμένη δυνατότητα επιλογής συνεργατών. Δεν υπάρχει μια επαρκής κοινότητα χορευτών. Όσο για την εκπαίδευση, ενώ κι εδώ οι επιλογές είναι περιορισμένες, παρόλα αυτά οι βάσεις, τα ερεθίσματα και τα μηνύματα υπάρχουν, ώστε κάποιος να πάρει την εκκίνηση, και αν θελήσει να συνεχίσει μετά αλλού. Σκέφτεσαι κάτι που θα μπορούσες να κάνεις στην Πάτρα; Να συνδυάσεις τη δημιουργία με τη διδασκαλία; Διδάσκω πολλά χρόνια, διάφορες πρακτικές κίνησης και χορό, σε διαφορετικά είδη κοινού. Η διδασκαλία μαζί με τη δημιουργία και το performing συνθέτουν ένα τρίγωνο ισορροπίας για μένα. Αυτή τη στιγμή αναθεωρώ τα σχέδια μου για όλα αυτά, οπότε υπάρχουν σκέψεις, αλλά ακόμη όχι αποφάσεις. Μόλις ολοκλήρωσες τον 2 κύκλο παραστάσεων του θεατρικού έργου Chat του Gustavo Ott, στην Αθήνα και στο θέατρο Vault, είχε προηγηθεί ο 1ος κύκλος στο θέατρο Λιθογραφείο στην Πάτρα. Μια παράσταση που μιλούσε για την βία, πώς βίωσες αυτό τον κύκλο των τεσσάρων ιστοριών και πώς αισθάνεσαι απέναντι στη βία; Στην αρχή δεν ήθελα να είμαι σε αυτό το έργο, δεν μου άρεσε η βία που υπήρχε. Αποφάσισα να συνεργαστώ σαν ηθοποιός και βέβαια και στην επιμέλεια της κίνησης βλέποντας μια δική μου πρόκληση εκεί. Να δουλέψω με την υποκριτική μαζί με μια ομάδα ηθοποιών και έναν σκηνοθέτη που εκτιμώ, όπως είναι ο Χρήστος Στρέπκος, και να δώσω την δική μου οπτική σε ρόλους που εγώ ο ίδιος αρχικά απέρριπτα λόγω της βίας που πρόβαλλαν. Δυσκολεύτηκα σε αρκετές πρόβες και συνεχώς αναθεωρούσα τη σχέση μου με το έργο. Για κάποιους λόγους νιώθω αμέσως τη βία σε οποιαδήποτε μορφή της, είτε προς έμενα είτε προς άλλους. Μερικές φορές αισθάνομαι θυμό. Η βία είναι ένας κρυμμένος φόβος. Νομίζω ότι η μόνη αντίδραση που μπορώ να έχω είναι η μη αντίδραση, η εσωτερική ησυχία. Η μόνη αντιμετώπιση που μπορούμε να έχουμε απέναντι στη βία, είναι αυτή. Κι αν μπορούμε να πάμε παραπέρα, η αγάπη. Φαντάσου πώς μπορεί να αντιδράσει κάποιος που σου επιτίθεται, όταν του δείξεις αγάπη. Αν της δώσουμε το χώρο θα ξεφουσκώσει, αρκεί βέβαια να μην κινδυνεύουν ζωές, αλλά σε αυτό η ευθύνη είναι του καθενός ατομικά. Βλέπουμε τι γίνεται συνέχεια. Όσο κανείς αντιδρά στη βία με βία, αλλά και όσο την προβάλλει, ουσιαστικά την θρέφει. Εκεί ήταν και η ένσταση μου για το ‘Chat’. Γι αυτό και νομίζω ότι η τέχνη θα πρέπει να προβάλλει την ομορφιά, την αγάπη. Με αφορμή λοιπόν αυτό, τι σε επηρεάζει στις επιλογές σου και τις συνεργασίες σου; Η προϋπόθεση είναι η αλληλοεκτίμηση. Και βέβαια η καλλιτεχνική σύμπνοια. Η επιλογή στο τι θα δημιουργήσω, εξαρτάται από το αν αυτό υπηρετεί αυτό που θεωρώ σαν σκοπό της τέχνης, να φανερώσει την ουσιαστική ύπαρξη και ομορφιά των πραγμάτων, να αποκαλύψει το ιερό στοιχείο, το υπερβατικό, μια μεταφυσική αντίληψη ζωής, μια αυθεντικότητα που υπερβαίνει και ταυτόχρονα περιλαμβάνει τη συνείδηση. Μέσα από αυτό το πρίσμα ο καλλιτέχνης προσφέρει, υπηρετεί.

Να μιλήσουμε λίγο και για την επαφή με το κοινό. Πώς είναι να το προσεγγίζεις μέσα από την κίνηση και πως μέσα από το λόγο, υπάρχει διαφορά; Το μόνο που αλλάζει αφορά ίσως στο μέσο με το οποίο γίνεται η επαφή. Από τη στιγμή που είσαι στη σκηνή, είτε χορεύεις, είτε τραγουδάς, είτε μιλάς, η ανάγκη για επαφή με το κοινό είναι η ίδια, και είναι κοινός στόχος, όπως και η διάθεση για προσφορά. Ο κόσμος έρχεται γιατί θέλει να κάνει επαφή. Υπάρχει ένας κοινός χώρος ανάμεσα στον performer, στο κοινό και σε κάτι ακόμη…Σε αυτό το χώρο γίνεται η επαφή, Μια ιδιαιτερότητα του χορού είναι η επαφή μέσω της κιναισθητικής αντίληψης. Αυτό που κάνει το σώμα του χορευτή, το νιώθει άμεσα το σώμα του θεατή γιατί μοιράζονται το ίδιο μέσο έκφρασης, είναι αυτό που συμβαίνει όταν σαν θεατής αρχίζεις να πάλλεσαι στην καρέκλα σου χωρίς να το καταλαβαίνεις. «Ξανακοιτώντας» δουλειές που έχεις κάνει στο παρελθόν θα άλλαζες κάτι σήμερα;... Δεν επιστρέφω σε παλιότερες δουλειές, θεωρώ ότι τη στιγμή που έγιναν, αυτή ήταν η αλήθεια τους και τέλειωσαν με αυτή. Νιώθεις την ανάγκη να επαναλάβεις μια παράσταση σου σε νέα μορφή; Κατ' εξαίρεση ίσως θα ήθελα να ξαναδουλέψω το τελευταίο μου σόλο, που έδειξα το Μάιο του 2013, επηρεασμένο από ένα τραγούδι του Leonard Cohen, επειδή νιώθω μεγάλη συγγένεια με αυτό. Θα άλλαζα κάποια μέρη του ως προς το κινητικό περιεχόμενο. Χορός και χρόνος. Σώμα και Αντοχή. Σε τρομάζει ο χρόνος; Μου αρέσει αυτή η ερώτηση. Είναι τεράστιο θέμα, και ένα από τα βασικά προβλήματα της σημερινής μας ζωής. Τι είναι χορός; Αν είναι μόνο η επιδεξιότητα, η δύναμη, η αντοχή, η φόρμα, η μορφή...την πατήσαμε. Τι είναι χρόνος, ποια η σχέση μας με αυτόν; Αν είναι οι ώρες, τα χρόνια, οι μετρήσεις…πάλι την πατήσαμε. Δείτε το κοινό που υπάρχει ανάμεσα στις μετρήσεις και στους παράγοντες δύναμη, αντοχή κλπ. Αυτοί οι παράγοντες μπορούν να μετρηθούν γιατί είναι μορφές, όπως είναι ο χρόνος. Όμως υπάρχει στο χορό κάτι που δεν μπορεί να μετρηθεί, κάτι που δεν είναι μορφή, που είναι πέρα από τη μορφή και το χρόνο. Τι είναι αυτό και πόσο μας ενδιαφέρει; Σε τι χρειάζεται το παρελθόν και το μέλλον; Όταν εστιάσεις μόνο στο παρόν, ο χρόνος εξαφανίζεται. Γιατί; Το ίδιο ισχύει και για το σώμα, για το χορό. Γιατί οι πιο μεγάλοι σε ηλικία χορευ τές με γοητεύουν περισσότερο; Γιατί πρέπει ένα σώμα να χορεύει μόνον όταν είναι νέο, και μάλιστα καλύτερα από ένα πιο ηλικιωμένο; Το σώμα είναι όμορφο σε κάθε ηλικία. Γιατί η κοινωνία μας προβάλλει μόνο το νέο σώμα, τη φόρμα, την εικόνα, και αγνοεί το γερασμένο, και αυτό που είναι πέρα από τη μορφή και το χρόνο; Πότε θα ξεφύγουμε από όλα αυτά; Στις πρωτόγονες και πιο σοφές κοινωνίες οι πρεσβύτεροι ήταν στην κορυφή. Η σχέση σου με την πειθαρχία; Να πειθαρχώ χωρίς να πειθαρχώ. Θα άλλαζες κάτι; Σε σένα… στον κόσμo; Θα διέλυα την πλάνη της χωριστικότητας. Το ότι εγώ είμαι χωριστός από σένα, από τη φύση και από το Θεό. Τι σου λείπει; Τίποτα, όλα είναι, όπως πρέπει να είναι. Τι σε θλίβει; Η αδυναμία επικοινωνίας. Ο θάνατος. Η θλίψη όμως, όπως είπε ένας μεγάλος δάσκαλος, ο Μάνουελ Σοχ, είναι μια μεγάλη δύναμη που μπορεί να σε περάσει στην απέναντι όχθη... Τι σε κάνει να χαμογελάς; Η αλήθεια. Η αγάπη. Η πίστη. Η ελευθερία. Τα ίδια με κάνουν να κλαίω.

in fact / DARE PEOPLE συνέντευξη+ΗΡΑ ΣΙΝΙΓΑΛΙΑ

NåñéôÜí Zéíôæéñßá Σινεμά, η ατμόσφαιρα! Το «Χαμομήλι» του κατέπληξε κοινό και κριτικούς στη Δράμα και ήδη μετράει πάνω από 15 βραβεία και συμμετοχές σε 35 διεθνή φεστιβάλ. Πρόσφατα μπήκε και στη λίστα των καλύτερων ταινιών, σύμφωνα με τους ειδικούς του Cineuropa. Ο 24χρονος σκηνοθέτης Nεριτάν Ζιντζιρία παρά το νεαρό της ηλικίας του έχει ήδη καταφέρει πολλά και συνεχίζει. Με μια νέα ταινία που είναι ήδη στα σκαριά, το μέλλον του ανήκει. φωτό+ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΘΕΟΦΥΛΑΚΤΟΣ

Μια εμπειρία που σε σημάδεψε; Το τελευταίο μου χαστούκι το έφαγα στην Τοσκάνη. Είχα ετοιμάσει βαλίτσες από καιρό, ανυπομονούσα να θαυμάσω από κοντά τον Caravaggio. Ο David (Δαβίδ) του Michelangelo ήταν αυτός που με καθήλωσε. Στεκόμουν ώρα μπροστά του και αδυνατούσα να συλλάβω το μέγεθος του έργου. Μοιάζει ακίνητο, αλλά το διέπει μια μεγάλη ταχύτητα, ένας εσωτερικός ίλιγγος. Είναι σαν τη σβούρα: στη μεγαλύτερή της ταχύτητα ακινητοποιείται. Αδυνατούσα να πιστέψω ότι έκανε μονοκόμματο αυτό το έργο στην ηλικία των 24. Αν το παρατηρήσεις, υπάρχουν μικρές δυσαρμονίες, μάλλον εκούσια, αλλά παρόλα αυτά είναι αξεπέραστο. Βιβλία που σε γοήτευσαν; Από βιβλία, πρόσφατα γνώρισα τον Kharms, ενώ κατάφερα να βρω και τις πολυπόθητες επιστολές του Beckett. Ο χρόνος, αλλά και ο αέναος κύκλος της άρνησης του τελευταίου, θα με συγκινούν για χρόνια. Μεγάλη αγάπη παραμένουν τα αρχαία κείμενα. Ο Αισχύλος, ο Σοφοκλής και το αιώνιο οντολογικό ζήτημα. Εκτός από τον κινηματογράφο ποια άλλη «τρέλα» έχεις; Μου αρέσει πολύ η μαύρη μουσική και έχω μια αδυναμία στη Motown. Γεννήθηκα στην Αλβανία όπου πριν από την πτώση του Hoxha (Χότζα) απαγορευόταν η ξένη μουσική, πόσo μάλλον η αμερικάνικη. Υπήρχε ωστόσο ένας μουσικός που κατάφερε να ξεπεράσει τις απαγορεύσεις και όλοι συντονίζονταν στα ιταλικά μέσα που παρανόμως εκπέμπανε, ήταν ο Michael Jackson. Η μητέρα μου μού έλεγε πως λίγα χρόνια αργότερα, όταν εγώ γεννήθηκα, έπαιζε σχεδόν παντού και στα νοσοκομεία ακόμα. Με τον καιρό ανέπτυξα μια ιδιαίτερη αγάπη στην πρώτη του περίοδο, όταν ήταν πιτσιρικάς στη Motown. Ωστόσο είμαι κακός στη μουσική. Σε προχωρημένη σχετικά ηλικία είχα ξεκινήσει μαθήματα φωνητικής και πιάνου, στα 15 μου δηλαδή, και στα πρώτα μαθήματα δεν μπορούσα με τίποτα να ακολουθήσω τις νότες. Έπαιζε η καθηγήτρια, ξεκινούσε το τραγούδι και τραγουδούσα σε άλλες νότες. Τσαντιζόταν, έπαιζε άλλη νότα και εγώ τραγουδούσα σε άλλη! Γιατί κάνεις σινεμά; Ο καθένας έχει το δικό του τρόπο να κάνει σινεμά. Είναι μια εντελώς προσωπική υπόθεση και ευτυχώς που είναι έτσι. Πρόκειται για ένα παιχνίδι εμμονών. Αν καταφέρω και «θεραπεύσω» κάτι μέσα μου με τη σκηνοθεσία, τότε μάλλον θα σταματήσω το σινεμά. Αν καταφέρω και δημιουργήσω δηλαδή ένα πλήρες έργο. Έχει μεγάλη σημασία για εμένα ο συνεχής επαναπροσδιορισμός των μέσων και του τελικού προορισμού, η διεργασία που βιώνεις μέσα στην ταινία σου. Είναι μια επένδυση ζωής από άποψη χρημάτων, μυαλού, ενέργειας. Ένας συγκεκριμένος χρόνος στον οποίο μεγαλώνεις, ζεις και αφήνεις πράγματα στο όνομα μιας εικόνας-της πρώτης εικόνας. Την εικόνα που κινηματογραφιστές κυνηγάνε να ξαναζήσουν. Η πρώτη εικόνα μου, η γιαγιά μου να μαγειρεύει. Αυτή η αναζήτηση συντηρεί τον οδυσσειακό μου κύκλο. Φοβάσαι κάτι συγκεκριμένα; Φοβάμαι να μη χάσω τους αγαπημένους μου ανθρώπους, όχι την αποτυχία. Στο προσωπικό σινεμά από τη στιγμή που μια ταινία θα εκφράσει το δημιουργό της, έχει πετύχει το σκοπό της. Το αν είναι καλή ή κακή δεν χωρά περαιτέρω συζήτηση, κάποιες φορές αναπτύσσεται μια επικοινωνία, μια γέφυρα μεταξύ ταινίας και κοινού και άλλες όχι. Από αυτή την άποψη, ναι, μπορεί μια ταινία να μην καταφέρει να επικοινωνήσει.

Εικόνα από τη βραβευμένη ταινία "Χαμομήλι"

Ποιο είναι το δώρο που σου έκανε το σινεμά; Χάρη στο σινεμά αγάπησα τους ανθρώπους. Μεγάλωσα στο Τριανόν το οποίο τότε έπαιζε Ιρανικό, Ινδικό, Τούρκικο κινηματογράφο – Güney που κάποτε ήταν και στα ντουζένια του. Στο Τριανόν δούλευε η αδελφή μου από το 2000. Από δέκα ετών έμπαινα εκεί τζάμπα με ποπ κορν και γρανίτες, όμως ντρεπόμουν μη με δει ο ιδιοκτήτης. Ξεκίνησα να συμπεριφέρομαι σαν τυπικός πελάτης. Ποπ κορν, έμπαινα μέσα-καθόμουν, έφευγα. Στην πρώτη φάση, προκειμένου να κρατήσω τον εαυτό απασχολημένο, δεδομένου ότι κάποιες ταινίες ήταν σκληροπυρηνικά προσωπικές, είχα επικεντρωθεί στην καμπίνα προβολής. Ήταν υπνωτική. Λίγο αργότερα ήρθαν ταινίες και δημιουργοί αφοπλιστικά όμορφοι, όπως ο Bresson και ο Μπαλταζάρ του. Πώς πρωτομπήκες στον χώρο αυτό; Δεν μπορούσα να ακολουθήσω την ακαδημαϊκή οδό για την οποία με προόριζαν οι δικοί μου. Ήμουν καλός μαθητής έως την πρώτη λυκείου, στη δευτέρα έβγαλα 13 και στην τρίτη λυκείου κόντεψα να μείνω: με έσωσαν οι φιλόλογοι που με θυμόντουσαν ως καλό μαθητή. Στη δευτέρα λυκείου είχα πάρει πιο ζεστά το θέμα του κινηματογράφου και βρέθηκε στο δρόμο μου ο Μπουγιάρ Αλιμάνι, σκηνοθέτης και αδερφικός φίλος, ο οποίος μπήκε ανάμεσα σε εμένα και την οικογένειά μου και μαλάκωσε κάπως τη σύγκρουση. Στα 18, αντί πανελληνίων, παρουσίασα την πρώτη μου ταινία «Την Καλύτερη Νύφη». Η πρώτη φορά πάντα πονάει και εδώ συνδέθηκε με την ανάγκη μου να αναζητήσω συγκεκριμένους εκφραστικούς κώδικες, να δω αν όντως μπορώ να κάνω σινεμά. Ακόμα περισσότερο ήταν ο εγωισμός του πιτσιρικά που ήθελε να αποδείξει στους γονείς του ότι δεν πήρε φοιτητές, αλλά κάνει ταινία με επαγγελματίες - χωρίς σοβαρό προυπολογισμό. Χτύπησα πόρτες και πόρτες. Άλλες άνοιξαν, άλλες όχι. Ήταν εξάλλου προ κρίσης και μπορούσαν να βοηθήσουν έναν πιτσιρικά που ήθελε να κάνει το κέφι του. Και έγινε. Τι ετοιμάζεις τώρα; Σύντομα ξεκινάω τα γυρίσματα της τρίτης μου μικρού μήκους ταινίας με τίτλο «Γενέθλια». Κεντρικός πυρήνας αυτής, το Κανούν, η αλβανική εκδίκηση. Ανεβαίνω βόρεια στα σύνορα με το Μαυροβούνιο, εκεί όπου ο αλβανικός κώδικας τιμής επιβάλλει έναν συγκεκριμένο τρόπο ζωής. Παράλληλα συνεχίζω να γράφω την πρώτη μου μεγάλου μήκους. Τελικά η δημιουργία είναι πόνος; Η δημιουργία συνεπάγεται φθορά. Σε αυτά που γράφω υπάρχει έντονο το στοιχείο του πένθους. Ο θάνατος δεν είναι το τέλος, αλλά η αρχή. Οι νεκροί δεν πεθαίνουν ποτέ. Οι ζωντανοί είναι η τροφή τους. Για μια ταινία 15 λεπτών, όπως το «Χαμομήλι», έγραψα ένα σενάριο τριών σελίδων. Κάτι τέτοιο δεν μπορεί να δουλέψει τεχνικά, με την έννοια ότι κάθε σελίδα αποτελεί και ένα λεπτό κινηματογράφου σε μια τυπική παραγωγή. Μάλλον είμαι δύσκολος στο γράψιμό μου - είναι πολύ εσωτερικό και υποφέρει από έναν κρυπτικό χαρακτήρα. Ίσως να μην ξέρω να γράφω σύμφωνα με αυτό που κατά γενική ομολογία θεωρείται καλογραμμένο σενάριο. Πάντα υπάρχει ένας συνομιλητής στις ταινίες μου που στη φάση της προετοιμασίας, δεν τον πολυσκέφτομαι. Έχει πάντως τη μορφή του ιδανικού θεατή, είναι ένας δεύτερος εαυτός. Ο κινηματογράφος είναι ρυθμός ή κάτι άλλο; Ο ρυθμός αποδίδεται λανθασμένα στο χρόνο. Είναι μια εσωτερική πραγματικότητα, ένα αναπόσπαστο κομμάτι της σύνθεσης του πλάνου, γι’ αυτό εξαρτάται από την κίνηση των στοιχείων στο κάδρο. Το σινεμά είναι ατμόσφαιρα. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως αγνοώ την αριστοτελική του αρχή: την ιστορία. Πόσο σε βοήθησε η ΕΡΤ στη μέχρι στιγμής πορεία σου; Με ενόχλησε το κλείσιμο της ΕΡΤ. Περισσότερο με ενόχλησε ο κανιβαλισμός γύρω από αυτήν. Ήταν σοκαριστικό το τι ακολούθησε. Ήμουν από τους τελευταίους που γύρισαν ταινία με την βοήθεια του προγράμματος «Μικροφίλμ», του προγράμματος που φρόντιζε να συνδράμει τους νέους σκηνοθέτες. Δεν θα μπορούσα να είχα κάνει την ταινία δίχως αυτό. Η ΕΡΤ εκπαίδευσε και δημιούργησε σκηνοθέτες. Πιστεύεις στο Θεό; Πιστεύω στην αγάπη. Ποια είναι αυτή; Της μάνας μου το γάλα! Δεν ξεχνάω, μοιράζομαι, πονάω. Ζεστά… Από την άλλη, δεν πιστεύω στο Θεό με την «τεχνική» έννοια του όρου, αλλά σε μια ενέργεια που δεν χάνεται, που φέρνει κοντά κάποια στοιχεία. Ίσως, πάλι, να υπάρχει Θεός και να μην είναι τόσο καλός στη δουλειά του. Δεν τα προλαβαίνει όλα, προσπαθεί πολύ αλλά κάποια πράγματα του ξεφεύγουν. Ένας Θεός κοντά σε εμάς.

in fact / ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ επιμέλεια+ΜΑΡΙΝΑ ΤΣΑΜΑΤΣΟΥΛΗ

Η πενταλογiα

“Ζωφoρος της Πaτρας” με το Διονυσιακo Καρναβaλι!

Το in fact βρήκε τον Κρυμμένο Θησαυρό του Καρναβαλιού, στο εργαστήρι ζωγραφικής του πατρινού ζωγράφου Σωτήρη Ιωσηφίδη στην είσοδο της πόλης, στο Ρίο. Η έκπληξή μας ήταν μεγάλη, αντικρίζοντας σε μια πενταλογία πινάκων, την αποκαλούμενη -κατά τον δημιουργό της- “Ζωφόρο της Πάτρας”. Ο ζωγράφος με τους συμβολισμούς του επιχειρεί να αποδώσει το μεγαλείο του Πατρινού Καρναβαλιού και του χαμένου ρομαντισμού του άλλοτε. Απαλλαγμένος από κάθε ακαδημαϊκή γνώση ο Ιωσηφίδης δίνει λόγο στην εικόνα με ένα δικό του προσωπικό Μπαρόκ στυλ, όπως ο ίδιος το χαρακτηρίζει. Το όνειρο του Σωτήρη Ιωσηφίδη, είναι να δει επιτέλους το έργο του στη θέση που ονειρεύτηκε και στη θέση που του αξίζει, γιατί, κατά τη γνώμη του είναι κομμένο και ραμμένο για το Δημοτικό θέατρο Απόλλων στην Πάτρα -στις διαστάσεις του φουαγιέ του εξάλλου προσαρμόστηκαν και οι διαστάσεις και των 5 πινάκων-. Εμείς πάντως, πιστεύουμε ότι το έργο θα βρει τη θέση του. Δεν ανησυχούμε καθόλου γι΄αυτό... Ο Πατρινός πένταχας, το εικαστικό μύθευμα του Σωτήρη Ιωσηφίδη, είναι το έργο “Η Ζωφόρος των Πατρών ”.

1.“Η αρπαγή της Πατρινοπούλας” Παρουσιάζει τη βασίλισσα του καρναβαλιού στο θεωρείο του θεάτρου σαν στο άρμα της να μαγεύεται από τον Διόνυσο μεταμορφωμένο σε λιοντάρι. Η Πατρινοπουλα πετάει την μάσκα της έφηβης και τρέχει μαζί του στην πλατεία του θεάτρου.

2. “Τα μπουρμπούλια” ή “Πρόκληση” Παρουσιάζεται η Πατρινοπούλα σε αντιστοίχιση με τον Οδυσσέα που ήταν δεμένος στο κατάρτι από τις Σειρήνες. Η διάσημη υδροχόος της κρήνης ρίχνει με δύναμη το νερό στις ρόδες του άρματος του βασιλιά καρνάβαλου - Διονύσου και με τη βοήθεια αρλεκίνων που γυρίζουν τη ρόδα του άρματος τον κατευθύνουν στη βασίλισσα.

3.“Η διαδήλωση του 2003” Ονομάζεται “το γκρουπ των Μαινάδων” και είναι εμπνευσμένο από το μήνυμα των μαινάδων και τις αντιπολεμικές διαδηλώσεις εκείνη την εποχή των αποκριών του 2003.

4.”Ο αναρχικός χορός της Νεφελοκοκκυγίας” Εδώ η Πατρινοπούλα βασίλισσα του καρναβαλιού χορεύει με το Διόνυσο-λιοντάρι που την οδηγεί στη σακαράκα στο θέατρο Απόλλωνα στο ρυθμό και τις ιαχές των φαλλών – πουλιών της αποκριάς στο λιμάνι της πόλης.

5.“Η έκσταση της ταραντέλας” Είναι εμπνευσμένο από τον αρχαίο χορό του ρυθμού και του πάθους, που κάθε Αποκριά επαναπατρίζεται στην πόλη του μεγάλου καρναβαλιού. Εκεί το λιοντάρι-Διόνυσος και ένας άλλος πάνω στο κίτρινο παπάκι Διόνυσος σηκώνουν τα ποτήρια στο ευοί ευάν μέσα από τις ζητωκραυγές των εξεγερμένων φαλλών, αλλά και το φίλημα στον κρότο του τακουνιού της ταραντέλας από ένα άσπρο πουλί – περιστέρι.

Ινφο / O Σωτήρης Ιωσηφίδης γεννήθηκε στο Ρίο της Πάτρας το 1942. Σε νεαρή ηλικία έκανε ελεύθερες σπουδές ζωγραφικής στην γενέτειρα πόλη. Το 1969 παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής στην Wimbledon College of Art του Λονδίνου, αλλά έφυγε από εκεί γιατί, όπως ο ίδιος λέει: «δεν ήθελε τα φώτα των άλλων, ήθελε τα δικά του φώτα». Από το 1987 και μετά συμμετείχε σε πολλές μεγάλες ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, τιμώντας την πόλη μας και εκπροσωπώντας επάξια την χώρα μας. Στην Πάτρα διάφοροι φορείς, όπως το Πανεπιστήμιο Πατρών, ο Δήμος Ρίου και οι φίλοι της ευρύτερης τέχνης έχουν επανειλημμένα οργανώσει εκθέσεις με τα έργα του, ενώ τον έχουν βραβεύσει για την προσφορά του στην τέχνη. Έχει εκπροσωπήσει επάξια τη χώρα μας σε μεγάλα διεθνή συμπόσια και έχει εντυπωσιάσει τον εγχώριο, αλλά και τον διεθνή συναδελφικό του κόσμο. Πολλά έργα του βρίσκονται στην κατοχή του δημοσίου, αλλά και στα χέρια αξιόλογων και διάσημων ιδιωτών, όπως είναι η διακεκριμένη ζωγράφος και διευθύντρια του Υπουργείου Πολιτισμού του Λιβάνου Dimma Rand και ο ‘’πατέρας’’ του D.N.A. James D.Watson.

in fact / ΤΕΧΝΗ ΜΕ ΣΤΥΛ κείμενο+ΛΙΑΝΑ ΖΩΖΑ {ιδιοκτήτρια της Cube gallery}

Ο Αρλεκίνος του Πικάσο “Δεν είμαι παρά ένας κοινός σαλτιμπάγκος, που κατάλαβε το πνεύμα των καιρών του και εξήντλησε όσο καλύτερα μπορούσε τη βλακεία, τη ματαιοδοξία, τη φιλοχρηματία των συγχρόνων του ...” δήλωνε ο Πάμπλο Πικάσο στη συνέντευξη που έδωσε στο διάσημο συγγραφέα Τζιοβάνι Παπίνι. Ο παραπάνω αυτοχαρακτηρισμός του Πικάσο όμως μας δίνει την εξήγηση για τη σχεδόν εμμονική εμφάνιση του Αρλεκίνου του, στα έργα τόσο της Γαλάζιας όσο και της Ροζ περιόδου της ζωγραφικής του, που διαδέχονται η μια την άλλη; Στη Μπλε ή Γαλάζια περίοδο (1901-1904), κατά την οποία ο Πικάσο πηγαινοέρχεται μεταξύ Βαρκελώνης και Παρισιού, τα έργα του χαρακτηρίζονται από το μπλε χρώμα και τους ψυχρούς τόνους και συμβολίζουν μια συναισθηματικά φορτισμένη περίοδο της ζωής του, λόγω της αυτοκτονίας του επίσης ζωγράφου και φίλου του Carlos Casagemas. Μερικά από τα πιο γνωστά έργα του ανήκουν σε αυτή, απεικονίζοντας ακροβάτες, αρλεκίνους, πόρνες, επαίτες και καλλιτέχνες. Η μπλε περίοδος περιλαμβάνει έργα που ολοκληρώθηκαν κυρίως στο Παρίσι, αλλά είναι περισσότερο επηρεασμένα από την ισπανική ζωγραφική. Τα έργα της συγκεκριμένης περιόδου χαρακτηρίζονται από έντονη πνευματικότητα και μια αίσθηση μυστικότητας. Λιτότητα, απλότητα, μονοχρωμία, αρμονία, φιγούρες απελπισμένες, περνούν μηνύματα που προβληματίζουν μέσα σε ένα κλίμα φορτισμένο μελαγχολικά. Η Ροζ περίοδος αρχίζει το 1904, όταν ο Πικάσο επιστρέφει και αποφασίζει να εγκατασταθεί μόνιμα στο Παρίσι. Ξαναβρίσκει τους φίλους του και τα συναισθήματα αλλάζουν. Είναι την εποχή που το Τσίρκο Μεντράνο κάνει παραστάσεις στο Παρίσι και η Μονμάρτρη είναι γεμάτη από γελωτοποιούς, ακροβάτες, αρλεκίνους και πλανόδιους ηθοποιούς. Το Τσίρκο Μεντράνο υπήρξε έμπνευση και για αρκετούς από τους σύγχρονους ζωγράφους του Πικάσο. Η περίοδος αυτή είναι μικρή σε χρονική διάρκεια (1904 -1905), αλλά πολύ σημαντική στην καλλιτεχνική πορεία του Πικάσο, γιατί έχει σαν αποκορύφωμα τη δημιουργία ενός από τα πιό γνωστά έργα του, την “Οικογένεια Σαλτιμπάγκων” (1905), ενός έργου μεγάλης σημασίας, πολύ έντονα ατμοσφαιρικό και κυρίως συμβολικό. Λέγεται ότι ο πίνακας αυτός παριστάνει με συμβολικό τρόπο την παλιά γνωστή παρέα του Πικάσο στο Παρίσι, με τον ίδιο στο ρόλο του Αρλεκίνου. Μέσα από το έργο αυτό διαφαίνεται η διάθεση του καλλιτέχνη στο να παραλληλίσει την δύσκολη ζωή των καλλιτεχνών με τον πλανόδιο βίο των αρλεκίνων και ακροβατών του έργου, σκιαγραφώντας έτσι την κοινωνική θέση των καλλιτεχνών μέσα στο αδιάφορο και πολλές φορές εχθρικό κοινό της τότε εποχής. Αλλά και σε ένα από τα νεώτερα έργα του, στο “Οι τρεις μουσικοί” (1921) ξανασυναντάμε τον Αρλεκίνο, ανάμεσα σε έναν πιερότο και έναν μοναχό, που κάθονται μπροστά σε ένα τραπέζι και κρατούν μουσικά όργανα και μια παρτιτούρα. Οι φιγούρες του πιερότου και του αρλεκίνου, που συναντάμε πολύ συχνά στη ζωγραφική του Πικάσο αποτελούν έναν ειδικό χαρακτηριστικό συμβολισμό για τον καλλιτέχνη. Θεωρείται πιθανόν ο Πικάσο να έχει απεικονίσει τον εαυτό του στη θέση του αρλεκίνου και δύο ποιητές φίλους του στις άλλες μορφές. Η σύνθεση θυμίζει αναμνηστική φωτογραφία τριών φίλων μεταμφιεσμένων με αποκριάτικα ρούχα ή μια σκηνή από θεατρικό έργο. Μοιάζει επίσης με πρόβα ορχήστρας. Ο πίνακας αποτελεί μια αλληγορία του καλλιτέχνη ως ερμηνευτή, ένα βασικό και συχνά επαναλαμβανόμενο θέμα στο αυτοβιογραφικό έργο του Πικάσο. Ο Πικάσο ζωγράφισε ξανά αυτό το έργο σε διάφορες παραλλαγές.

Ένας από τους Αρλεκίνους του Πικάσο βρισκόταν ανάμεσα στα επτά έργα γνωστών ζωγράφων, που κλάπηκαν από το μουσείο Κούνστχαλ στο Ρότερνταμ το 2012. Τελικά, δεν ξέρουμε, αν η τύχη του ήταν να καεί στο φούρνο της μητέρας του ενός από τους φερόμενους ως δράστες, στην προσπάθειά της να απαλλαγεί από τα κλεμμένα έργα. Στη συνέχεια ανακάλεσε την ομολογία της.

Ένας άλλος Αρλεκίνος, αυτός που δίνει ένα φιλί στη νύφη, αγοράστηκε το Νοέμβριο του 1989 από τον Ιάπωνα Tomonori Tsurumaki σε δημοπρασία για 51,3 εκατομμύρια δολάρια. Ο προηγούμενος ιδιοκτήτης του έργου ήταν ο γιός του Πικάσο.

Ο γιός του Πικάσο απεικονίστηκε και εκείνος από τον πατέρα του, σαν Αρλεκίνος, σε ένα από τα πιο γνωστά στο κοινό έργα του Πικάσο και ίσως και ένα από τα πιο ευαίσθητα.

Ο “Καθισμένος Αρλεκίνος” (1901), έργο και αυτό της Γαλάζιας περιόδου, εμφανίζει το θεατρικό χαρακτήρα των έργων του Πικάσο. Καθισμένος σε ένα καφέ που είναι δημόσιος χώρος, ο Αρλεκίνος εμφανίζει μια προσωπική μελαγχολία κάτω από το λευκό του προσωπείο.

Με το έργο του Πάμπλο Πικάσο και την ανάλυσή του έχουν ασχοληθεί και θα συνεχίσουν να το κάνουν πολλοί ιστορικοί τέχνης και αναλυτές του εικαστικού χώρου. Ο ίδιος πάντα ιδιοφυής … : “ Όλοι θέλουν να καταλάβουν τη ζωγραφική. Γιατί δεν προσπαθούν να καταλάβουν το κελάηδημα των πουλιών; Τους αρέσει η νύχτα, ένα λουλούδι, τόσα πράγματα γύρω τους, χωρίς να τα καταλαβαίνουν. Γιατί πρέπει οπωσδήποτε να καταλάβουν τη ζωγραφική;”

in fact / ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ Transitions 1. Balkans

Dan Perjovschi

Διάλεξη

ΤΟΙΧΟ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΤΟΝ

ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΤΟΥ FACEBOOK

10 Μαρτίου 2014 Λιτές γραμμές – απίστευτα νοήματα από τον οξυδερκή σκιτσογράφο με το αφοπλιστικό χιούμορ απέναντι και στις πιο σκοτεινές συγκυρίες της ιστορίας. Είναι ο διεθνώς αναγνωρισμένος Ρουμάνος καλλιτέχνης Νταν Περζόφσκι, γεννηθείς το 1961, που έρχεται στην Στέγη με μια μία ανατρεπτική διάλεξη – περφόρμανς με τίτλο "From the Museum wall to the Facebook wall". Με εμφανίσεις στο ΜΟΜΑ της Νέας Υόρκης, τη Ruhrtriennale, το κέντρο Pompidou και τις Μπιεννάλε της Βενετίας, της Κωνσταντινούπολης και της Θεσσαλονίκης, ο Περζόφσκι εύστοχα και άμεσα διύσδιει με τα σκίτσα του στο ανθρώπινο, ταλαιπωρημένο μυαλό του σύγχρονου πολίτη και του καταγράφει με μια παιδικότητα αλλά ταυτόχρονα και μια ευφυή χιουμοριστική προσέγγιση όλα τα βασάνα που του έχει τροφοδοτήσει η καθημερινότητα στο μετακαπιταλιστικό σύστημα. Ο Νταν είναι ένας από τους πολλούς βαλκάνιους καλλιτέχνες που συμμετέχουν για εννιά μέρες στο πρώτο γεωπολιτικό φεστιβάλ με τίτλο Transitions (Μεταβάσεις) που φιλοξενεί η Στέγη Γραμμάτων και Τέχνων τον Μάρτη. Καλλιτέχνες που τα τελευταία χρόνια "ταράζουν" τη διεθνή σκηνή με τις ριζοσπαστικές φόρμες, την ποιητική δύναμη και τον έντονα πολιτικοποιημένο χαρακτήρα τους. Κινούμενοι τολμηρά στα όρια της περφόρμανς, του χορού, του θεάτρου, των εικαστικών και της μουσικής, γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στα χρόνια του "υπαρκτού σοσιαλισμού", έγιναν μάρτυρες της βίας και του χάους της μετα-σοσιαλιστικής περιόδου, για να βιώσουν σήμερα το ναυάγιο του νεοφιλελεύθερου μοντέλου. Σκοπός της Στέγης είναι να διευρύνει και να εμβαθύνει τον πολιτιστικό διάλογο με κοινωνίες που κλυδωνίζονται τις τελευταίες δύο δεκαετίες από ραγδαίες πολιτικές και οικονομικές αλλαγές, ενώ συγχρόνως αντιμετωπίζουν ακραία κοινωνικά φαινόμενα.

ΙνΦο // 19:00 Μικρή Σκηνή ^ Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών * Συγγρού 186 * www.stg.com // Αθήνα

Dan Perjovschi, Διάλεξη "Από τον τοίχο του Μουσείου στον τοίχο του Facebook", 10/3/2014, Transitions 1. Balkans (5-16 Μαρτίου 2014), Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών

in fact / ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

επιμέλεια+ΙΝΑ ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΟΥ

ΝΕΕΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΕΣ // Sillyboy - Do it Again Δύο μήνες μετά από την κυκλοφορία του "Supply Chain" από το αμερικάνικο label TVD Records, ο παραγωγός Sillyboy επιστρέφει με ένα νέο κομμάτι από τον επερχόμενο τρίτο δίσκο. Το "Do It Again" είναι το πρώτο κομμάτι από το νέο του album που θα κυκλοφορήσει μέσα στο 2014.Το βίντεο κλιπ σκηνοθετήθηκε από τον Στάθη Μουρδουκούτα της ομάδας the ''cOre'' και έκανε πρεμιέρα μέσα από το Καναδικό μουσικό περιοδικό ''Exclaim''. Το βίντεο είναι ένα μονοπλάνο διάρκειας 35 δευτερολέπτων, όπου συμμετέχουν φίλοι και εθελοντές από σχολές καλών τεχνών και χορού. ΙνΦο // Exclaim Magazine:http://exclaim.ca/MusicVideo/ClickHear/sillyboy-do_it_again_video

Electric Litany – Enduring Days You Will Overcome Η Inner Ear με χαρά ανακοινώνει την κυκλοφορία του δεύτερου πολυαναμενόμενου album των Electric Litany, με τίτλο “Enduring Days You Will Overcome”. Πρόκειται για τον καρπό μιας δύσκολης και στάσιμης εποχής. Παρόλα αυτά, επιβεβαιώνοντας κάθε λέξη του τίτλου του, είναι η απόδειξη πως η συνειδητή καρτερικότητα της δημιουργίας είναι η λύση για να ξεπεραστούν τα προβλήματα και να προχωρήσουμε παρακάτω. Το album ξεπηδάει από τις στάχτες ενός lo-fi κόσμου και διατηρώντας τον λυρισμό και τη χαρακτηριστική «στοιχειωμένη» ατμόσφαιρα των Electric Litany εκφράζει τον έρωτα, την αφοσίωση και την υπομονή που οδηγούν στην ομορφιά, τη δημιουργία και την απελευθέρωση. Ταυτόχρονα καταγράφει τις πρακτικές δυσκολίες και τα καθημερινά προβλήματα διαβίωσης και επιβίωσης όπως τα έζησε το συγκρότημα τα τελευταία 3,5 χρόνια μέχρι την ολοκλήρωση των ηχογραφήσεων αυτού του album.

To 2012 το συγκρότημα ήρθε σε επαφή με τον μυθικό παραγωγό Alan Parsons, ο οποίος αφού άκουσε το “How To Be A Child And Win The War” συμφώνησε να συνεργαστεί μαζί τους. Οι ηχογραφήσεις ήταν περιπετειώδεις και «φιλοξενήθηκαν» σε διάφορα studio στο Λονδίνο, σε ένα studio στην ύπαιθρο της Βόρειας Ουαλίας και στο στούντιο των Κόρε.Ύδρο. στην Κέρκυρα. Το mastering για άλλη μια φορά έγινε στα Abbey Road Studios.Το “Enduring Days You Will Overcome” κυκλοφορεί σε βινύλιο, cd και digital album. ΙνΦο // www.electriclitany.com ^ www.inner-ear.gr

ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ // Ανδρέας Νικολάου together for ever //25.02 έως 22.03.14 Η Γκαλερί Cube, εγκαινιάζει τη συνεργασία της με τον Ανδρέα Νικολάου και φιλοξενεί την ατομική του έκθεση, όπου ο εικαστικός παρουσιάζει ζωγραφικά έργα με θέμα το ανθρώπινο σώμα, στην πιο εύληπτη - σε πρώτη εντύπωση - μορφή του. Πρόκειται για μοναχικές αλλά και συντροφικές φιγούρες που στροβιλίζονται σε αέναους χώρους με τα άπειρα και χαώδη μυστικά που τα διέπουν να διαφαίνονται πίσω από τα ομιχλώδη χρώματα. Άνθρωποι που αναλήπτονται σε ένα απέραντο σύμπαν για ένα ταξίδι με συντροφιά το φεγγάρι, η προσωπική μυθολογία του ζωγράφου, ιδεατά σώματα που δεν προδίδουν το κάλλος τους στο βωμό του πρόσκαιρου μιασματικού ξαφνιάσματος που προστάζει η "παντοδύναμη" σύγχρονη τέχνη. Άνθρωποι που ευγενικά συναισθήματα τους ανάγουν σε σφαίρες ιδεατές, ποιητικές και αποστρέφουν τα ματιά από εντόσθια, άτυχα ζώα σε θανατερά ενυδρεία γεμάτα φορμόλη και γεννητικά όργανα που βλαστούν σε παιδικά πρόσωπα, όλον αυτό το μαύρο και θλιβερό θίασο που οι "μεγάλες χώρες" και οι "μεγάλοι συλλέκτες" προτείνουν και επιβάλλουν! Ινφο // cube gallery * Μιαούλη 39, Πάτρα ▪ τηλ. 2611110069 ^ email: lianazoza@cubegallery.gr

ΓΛΥΠΤΙΚΗ // έκθεση συρματογλυπτκής του Γ. Αναστάση // έως 9.03.14 Η εξαιρετικά πρωτότυπη έκθεση του Γιώργου Αναστάση, ίσως και η μοναδική στην Ελλάδα αφού κάτι παρόμοιο δεν έχει ξαναπαρουσιαστεί εκτίθεται στο Ιστορικό Μουσείο «Διέξοδος» από τα μέσα Φλεβάρη. Πρόκειται για την έκθεση μιας σειράς απίστευτων γλυπτών, φτιαγμένων από σύρμα αλουμινίου που προκαλούν ιδιαίτερη εντύπωση οι λεπτομέρειες του πλεξίματός των. Γλυπτά που ο καλλιτέχνης τα τυλίγει με εντυπωσιακή πυκνότητα και προσοχή και τα κάνει να μοιάζουν με σκίτσα πάνω σε φωτογραφίες. Ο δημιουργός των εκθεμάτων, Γιώργος Αναστάσης, είναι αυτοδίδακτος και οι εμπνεύσεις του είναι καθημερινά αντικείμενα αλλά και πρόσωπα που αν τα δεί κάποιος από τη σωστή γωνία είναι σαν να είναι φτιαγμένα από μολύβι και αιωρούνται στον αέρα. ΙνΦο // λειτουργεί κάθε Πέμπτη με Κυριακή 11.οο έως 13.οο και 6.3ο έως 8.3o μ.μ. ^ ΔΙΕΞΟΔΟΣ * Αθ. Ραζηκότσικα 25 // Μεσολόγγι

ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ // Οι απόψεις ενός κλόουν του Χάινριχ Μπελ // έως 16.03.14 Ο Χανς Σνηρ εγκαταλείπει το πατρικό του σπίτι, για να απομακρυνθεί από την ψευτιά και την υποκρισία των δικών του και των "ισχυρών" που τους περιστοιχίζουν. Γίνεται κλόουν και δίνει παραστάσεις από πόλη σε πόλη, έχοντας μαζί του τη Μαρί, την πρώτη και μοναδική του αγάπη. Έπειτα από έξι χρόνια δύσκολης συμβίωσης, η Μαρί τον εγκαταλείπει για να παντρευτεί έναν σπουδαίο παράγοντα του γερμανικού καθολικισμού, κι ο Χανς, που δεν καταφέρνει να την ξεπεράσει, κατρακυλάει σταθερά. Ζητιάνος πια, θα καταλήξει στα σκαλιά του σιδηροδρομικού σταθμού της Βόννης, περιμένοντας τη Μαρί να επιστρέψει από το γαμήλιο ταξίδι της.«Οι απόψεις ενός κλόουν» είναι ένα μυθιστόρημα που ξεσήκωσε θύελλα όταν κυκλοφόρησε λόγω της ανελέητης κριτικής που ασκούσε ο νομπελίστας πεζογράφος στο μεταπολεμικό κατεστημένο της Γερμανίας. Ινφο // Σκηνοθεσία: Αργύρης Ξάφης. Παίζουν: Γιώργος Γάλλος, Δέσποινα Κούρτη, Θανάσης Λέκκας, Δημήτρης Παπανικολάιου, Κορνήλιος Σελαμσής. ^ Τετάρτη, Σάββατο: 18:oo, 21:οο, Πέμπτη, Παρασκευή: 21:οο, Κυριακή 19:3ο ^ Εθνικό Θέατρο: Κτίριο Τσίλλερ – Σκηνή “Νίκος Κούρκουλος” * Αγίου Κωνσταντίνου 22-24 // Αθήνα

ΘΕΑΤΡΟ // Με αφορμή το χιόνι που λιώνει // έως 16.03.14 Συνεχίζονται οι παραστάσεις στο Εκπαιδευτικό Χώρο Μπάρι του έργου Με αφορμή το χιόνι που λιώνει, μία θεατρική διασκευή από το έργο του Φιόντορ Μιχαήλοβιτς Ντοστογιέφσκι Σημειώσεις από το Υπόγειο. Η παράσταση είχε παρουσιαστεί με μεγάλη επιτυχία στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου στην Αθήνα το 2004 και τώρα επιστρέφει με τους ίδιους συντελεστές στο Μπάρι, αλλά με διαφορετική σκηνοθετική ματιά, αυτή της Ελένης Μποζά. Κεντρικό πρόσωπο της νουβέλας ο άνθρωπος χωρίς όνομα, που μιλάει από το υπόγειο της ύπαρξής του. Ο συγγραφέας σκιαγραφεί τις στιγμές όλων μας όταν καταβυθιζόμαστε στην ανάλυση του εαυτού μας, χωρίς να έχουμε τη δυνατότητα να συνειδητοποιήσουμε, να εκτιμήσουμε και να πάρουμε θέση απέναντι από τα σημαντικά γεγονότα που ορίζουν τη ζωή μας… ΙνΦο // Φωτισμοί: Νίκος Σωτηρόπουλος ^ Παίζουν: Νίκος Γιαλελής-Σοφιάννα Θεοφάνους ^ Παραστάσεις: 22,23 Φεβρουαρίου και 7,8,9,14,15,16 Μαρτίου ^ Παρασκευή-Σάββατο στις 22:οο και Κυριακή στις 19:οο και 22:οο. Εκπαιδευτικός χώρος Μπάρι * Σανταρόζα 7 & Καρόλου // Πάτρα

ΠΑΡΑΜΥΘΙ // «Η μοναξιά του χαρταετού» Μια φορά τον χρόνο πολύχρωμες φιγούρες χαρταετών στολίζουν τον ουρανό. Μόνο για μια μέρα... Έχετε αναρωτηθεί όμως ποτέ, τι κάνουν οι χαρταετοί όλο τον υπόλοιπο χρόνο; Αν δώσετε προσοχή μπορεί να αντιληφθείτε τα δράματα και τα θαύματα που συμβαίνουν μέσα σε σκοτεινά υπόγεια και σοφίτες. Γιατί μπορεί οι χαρταετοί να μην έχουν φωνή, αλλά έχουν ψυχή, νιώθουν, χαίρονται, λυπούνται, αγωνιούν, αγαπούν... Αυτή είναι η ιστορία του χαρταετού που πρωταγωνιστεί στο παραμύθι του πατρινού Κωνσταντίνου Κυριακόπουλου. Το βιβλίο συνοδεύεται από ζωγραφικά σχόλια του Παναγιώτη Καρώνη και διατίθεται από τα κεντρικά βιβλιοπωλεία και από την ΚΟΙΝΟ_ΤΟΠΙΑ, από τις εκδόσεις ΤΟ ΔΟΝΤΙ. ΙνΦο // todonti.wordpress.com // Πάτρα

in fact / ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ κείμενο+ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡΥΣΙΚΟΣ

Βarbarossa

LIVE UNPLUGGED / NAFPAKTOS

To café-bar Barbarossa στο λιμάνι της Ναύπακτου έχει χρόνια τώρα κερδίσει τις εντυπώσεις και αποτελεί αγαπημένο στέκι ντόπιων και μη. Ο μοναδικός του χώρος που θυμίζει εσωτερικό πλοίου, το υπέροχο μπαλκονάκι με θέα στον πατραϊκό, όπως και η ποιότητα των παροχών του, αλλά και η ευγένεια του προσωπικού, έχουν κλέψει τις καρδιές μας αποτελώντας εγγύηση για τη διασκέδασή μας. Από το 2010 στο Barbarrosa ξεκίνησε κάτι νέο και πρωτοποριακό για τα δεδομένα της πόλης, τα Barbarossa Live Unplugged. Από τότε και στο εξής άλλαξε εντελώς ο μουσικός χάρτης της πόλης. Πετυχημένα σχήματα αποδεικνύουν ότι το ταλέντο και η αγάπη για τη μουσική, κάνουν θαύματα και μπορούν να καθηλώσουν τους θαμώνες ακόμη και για 5 συνεχόμενες ώρες μουσικού προγράμματος. Φέτος το Barbarrosa φιλοξενεί τα Live Unplugged κάθε Δευτέρα και Πέμπτη. Τις Δευτέρες εμφανίζονται ο Βασίλης Ράλλης και ο Σταύρος Ναθαναήλ που μας ταξιδεύουν σε ήχους ροκ έντεχνου και λαϊκού τραγουδιού. Τις Πέμπτες η Κωνσταντίνα Χαντζηανδρέου, ο Γιάννης Μητσόπουλος και ο Βασίλης Ράλλης τραγουδούν έντεχνα, ροκ, ποπ και λαικά κομμάτια. Ας γνωρίσουμε τους πρωταγωνιστές των ΒΑRΒΑROSSA LIVE UNPLUGGED.

Σταύρος Ναθαναήλ: Κατάγεται από τη Λεμεσό της Κύπρου και ήρθε στην Πάτρα για σπουδάσει ηλεκτρολόγος όπου και παρέμεινε. Το μικρόβιο της μουσικής μπήκε ξαφνικά στη ζωή του μετά από ένα ατύχημα που είχε όντας αθλητής. Έκτοτε για να εκτονώσει την ενέργειά του αποφάσισε να ασχοληθεί με τη μουσική και το τραγούδι. Δηλώνει τραγουδοποιός, παίζει κιθάρα, συμμετέχει σε σχήματα και συνεργασίες. Λέει πως κάθε Δευτέρα το live στο Barbarossa είναι κάτι σαν το εξομολογητήριό του. Εκεί αδειάζει από κάθε τι τον απασχολεί και παίζει μουσική για τους φίλους του. Γιατί όλοι όσοι τον ακούν κάθε Δευτέρα δεν είναι απλά πελάτες, αλλά πλέον, φίλοι. Οι επιρροές του πολλές, ξεχωρίζει όμως τον δάσκαλό του Γιάννη Ζουγανέλη, τον Μίλτο Πασχαλίδη και τον Αλκίνοο Ιωαννίδη. Η μουσική για τον Σταύρο είναι το οξυγόνο του. Βασίλης Ράλλης: Κατάγεται από την Πάτρα, είναι μόλις 22 ετών και ασχολείται με τη μουσική επαγγελματικά τα 4 τελευταία χρόνια. Έχει το δικό του μουσικό σχήμα στο οποίο πειραματίζεται ανάμεσα σε ήχους και στίχους. Λέγεται Motostyle ( ροκ ήχος με ελληνόφωνο στίχο).Τους έχουμε δει σε καλοκαιρινά φεστιβάλ, όπως το πολύ εναλλακτικό ‘’Ήχοι του Δάσους’’, ενώ πρόσφατα κυκλοφόρησαν στο youtube το νέο τους single “Τσιχλόφουσκα”. Ο Βασίλης γράφει μουσική και στίχους, όλη μέρα, κάθε μέρα. Η μουσική είναι η καθημερινότητά του. Πώς και ασχολήθηκε με όλα αυτά; Απλά έγραφε λέξεις σε ένα κομμάτι χαρτί και ήθελε να τις μελοποιήσει. Κι έτσι άρχισαν σιγά-σιγά όλα.

Κωνσταντίνα Χαντζηανδρέου: Γεννήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1987. Μεγάλωσε και ζει στο Αντίρριο. Σπούδασε στο ΤΕΙ Λογιστικής. Τα πρώτα ερεθίσματα για τη μουσική τα πήρε από την οικογένειά της μιας και όλοι στο σπίτι της έπαιζαν κάποιο μουσικό όργανο. Έτσι από μικρή άρχισε να τραγουδάει και να παίζει κιθάρα. Τα τελευταία 3 χρόνια τραγουδά στο Βarbarossa στη Ναύπακτο και είναι πολύ χαρούμενη για αυτό. Εύχεται πάντα να υπάρχει η μουσική στη ζωή της και να μπορεί να κάνει αυτό που αγαπά. Για την Κωνσταντίνα εξάλλου το τραγούδι είναι ένας τρόπος ζωής. Ένας τρόπος έκφρασης, εκτόνωσης και επικοινωνίας με τους ανθρώπους. Το μουσικό της πρότυπο; Ο Freddie Mercury, ένας θρύλος της μουσικής και για εκείνη ο κορυφαίος καλλιτέχνης. Γιάννης Μητσόπουλος: Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Ναύπακτο. Αν και ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός, έχει μάθει να ακούει σε δύο ονόματα, Γιάννης και Βασίλης, που είναι ο δίδυμος, πανομοιότυπος αδερφός του. Σπούδασε Διοίκηση Τουριστικών Επιχειρήσεων στο ΤΕΙ Θεσσαλονίκης . Τα πρώτα του σταθερά βήματα στη μουσική ήταν τα live στο Barbarossa. Τα δύο τελευταία χρόνια μαθαίνει μόνος του κιθάρα και παράλληλα γράφει τα δικά του τραγούδια. Θεωρεί πως δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην αγαπάει τη μουσική. Το τραγούδι για αυτόν είναι συναίσθημα, η "υλοποίηση" των συναισθημάτων του. Ένας τρόπος για να εκφράζεται και να υπάρχει. Πιστεύει ότι κάποιος δεν μπορεί να έχει μόνο ένα πρότυπο μουσικά, αλλά δεν κρύβει το θαυμασμό του για το Μιχάλη Χατζηγιάννη.

in fact / ΜΟΥΣΙΚΟ ΚΑΛΕΙΔΟΣΚΟΠΙΟ από τον ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟ (mojoradio 107.7 / The Tandem Project )

Eclectic Groove Sounds Vol.8 >>ENAS DISCOS IRTHE APOPSE AP’TA PALIA Erykah Badu – Baduizm (Universal Records 1997) Η Erykah Badu είναι γνωστή ως «η πρώτη κυρία της Neo-Soul», κι όχι αδικαιολόγητα. Το ντεμπούτο άλμπουμ της, “Baduizm”, θεωρείται ορόσημο για το είδος της Neo-Soul, καθώς βοήθησε να γίνει αυτό δημοφιλές, μαζί με τα: “ Brown Sugar” του D'Angelo (1995) και “Urban Hang Suite” του Maxwell (1996). Επιστροφή στην απλότητα της πρώιμης 70’s Soul, πολιτικός στίχος και κοινωνικο σχόλιο που αποφεύγουν τους αποκλεισμούς και προσπαθούν να κατανοήσουν γιατί η αφροαμερικάνικη κουλτούρα είχε, ήδη από τα 80’s του Reagan, διαποτιστεί από μια φαύλη, υλιστική στάση. Το “Baduizm” σήμερα στέκει αυτόνομο και φαντάζει ως ο χαμένος σύνδεσμος μεταξύ του street funk, της basement jazz και του bohemian hip hop των 70’s και της επανεφεύρεσης των blues από τους Portishead. Την παραγωγή του χειρίστηκε η ίδια η Badu μαζί με τους: Madukwu Chinwah, John Meredith, James Poyser & The Roots ενώ το κομμάτι που απογείωσε τις πωλήσεις του ήταν το, κλασσικό πλέον, "On & On".

>>FOCUS ON... GOOD TIMES Τρεις νέες κυκλοφορίες από ήδη αγαπημένους καλλιτέχνες.

Sharon Jones & The Dap-Kings - Give The People What They Want (Daptone Records 2014) Το 2013 ήταν ιδιαίτερα δύσκολο για την Sharon Jones, μιας από τις πιο σημαντικές εκπροσώπους της neo-funk σκηνής, καθώς αναγκάστηκε να αναβάλει την κυκλοφορία του 5ου άλμπουμ της και να ακυρώσει όλες τις συναυλίες της, εξαιτίας σημαντικού προβλήματος υγείας, που ευτυχώς ξεπεράστηκε. Όλα τα παραπάνω κάνουν ακόμα πιο σημαντική την άφιξη του “Give The People What They Want”, αλλά και την επιστροφή της στους συναυλιακούς χώρους μέσα στον Φλεβάρη! Περαστικά Sharon, μας έλειψες!

Kadebostany - Pop Collection (Mental Groove Records 2013) Περήφανοι και ένδοξοι πρεσβευτές μιας νέας ποπ εποχής, οι Kadebostany αφήνουν την φανφάρα εξω από το όνομα τους και κυκλοφορούν το πολύ-αναμενόμενο νέο άλμπουμ "Pop Collection", μια συναρπαστική συλλογή pop ύμνων που είναι βέβαιο ότι θα διατηρήσει τη φήμη της μπάντας και θα επιδήξει το ταλέντο της στη συγχώνευση διάφορων στυλ μουσικής και επιρροών με σκοπο το καλύτερο δυνατόν αποτέλεσμα. Επικό, ελκυστικό και μοναδικό, το "Pop Collection" είναι ένα ευέλικτο άλμπουμ που μας προσφέρει μια πολύχρωμη παλέτα τραγουδιών που αψηφούν τους καθορισμούς των ορίων της ποπ.

Mulatu Astatke - Sketches of Ethiopia (Harmonia Mundi 2013) Το “Sketches of Ethiopia” είναι, όσο κι αν μας κάνει εντύπωση, το πρώτο άλμπουμ που ηχογράφησε σε διεθνές label μεγάλης επιρροής ο Mulatu Astatke, ο νονός της Ethio-jazz, με την μπάντα Step Ahead που τον ακολουθεί στις τουρνέ του ανά τον κόσμο. Το άλμπουμ, είναι ένα μείγμα από πρωτότυπες συνθέσεις και διασκευές παραδοσιακών Αιθιοπικών μελωδιών. Τον κλασικό 70’s ήχο του Mulatu θα τον βρείτε στα κομμάτια "Gumuz", μια παραδοσιακή μελωδία που δίνεται με μια χαλαρή, West Coast jazz-funk ενορχήστρωση, και "Motherland Abay", μια σύνθεση του – «βιτρίνα» των Αιθιοπικών οργάνων. Το υπόλοιπο άλμπουμ αντανακλά την up-tempo, dance-friendly, ζωντανά ηχογραφημένη προσέγγιση των Step Ahead.

>>PALI KOMMATIA ISE?(6 free downloads inside!)

1.Kill Emil & The Yumas feat. Sistah Sofia–Lucianna 2014 κατεβάστε το εδώ: http://frontyard.bandcamp.com 2.Karuan-Chocolate Distance (Mr. Urbs' Hot Chocolate Mix) 2013 ακούστε το εδώ: https://soundcloud.com/karuanofficial/chocolate-distance-mr-urbs-hot 3.Mako & The Hawk - Hold On 2013 από το “Party Going On” e.p 4.Nostalgia 77 feat. Josa Peit - What Do You Know 2014 προπομπός του νέου άλμπουμ!

5.Gunter Noris - Gemini (Renegades Of Jazz Edit) 2013 κατεβάστε το εδώ: https://soundcloud.com/renegadesofjazz/guenter-noris-gemini-roj-edit 6.Calibro 35-Milan, Michigan 2013 κατεβάστε αυτό κι άλλα πολλά της Record Kicks ξεκινώντας από εδώ: https://soundcloud.com/recordkicks/calibro35_bonus 7.Eddie Bradford - You Made Your Bed (Scrimshire I'm Soapy Edit) 2013 καταπληκτικό! Κατεβάστε το εδώ: https://soundcloud.com/scrimshire/eddie-bradford-you-made-your 8.Smokey Bandits-The Rooster (Samba Mix) 2013 από το “The Rooster” e.p 9.Maleeka-The Breakers Gang 2014 από το άλμπουμ “Holes In The Ground!”

10.Creedence Clearwater Revival-I Heard It Through The Grapevine (The Reflex Revision) 2013 ακούστε τo στο youtube.

>>FREE DOWNLOADS (Ode to Ghana) Σκοπός αυτής της στήλης είναι να σας βγάλει απ'τον κόπο του ψαξίματος! Αυτό το μήνα σας προτείνουμε: την free συλλογή "Ode to Ghana" που παρουσιάζει η Hobo Truffles μια παγκόσμια κολεκτίβα μουσικών παραγωγών που λειτουργεί κι ως ιντερνετικό δισκογραφικό label. Μια συλλογή φόρος τιμής στην afro-jazz μουσική της Ghana. Μαγική! Κατεβάστε την εδώ: http://hobotruffles.bandcamp.com/album/ode-to-ghana-2 Καλές ακροάσεις!

in fact / ΕΜΠΝΕΥΣΗ

ΜΕΤΑΜΟΡΦ Τ

ι συμβαίνει όταν η μεταμόρφωση αποκτά πρόσωπο; Πρωτοποριακοί καλλιτέχνες όπως ο Βραζιλιάνος εικονογράφος Rafael Grampa και ο Γάλλος μουσικός και εικαστικός Woodkid πειραματίζονται στο θέμα και δίνουν τη δική τους απάντηση. «Συχνά αναρωτιέμαι τι ακριβώς είναι η ομορφιά και τι θεωρείται άσχημο. Γι’ αυτό είμαι καλλιτέχνης» λέει ο Rafael Gramp. Και συνεχίζει: «Όταν αποφάσισα να ασχοληθώ με την εικονογράφηση, εργαζόμουν ως director of animation σε ένα πραγματικά ενδιαφέρον animation studio. Ήταν ένα περιβάλλον που μου προσέφερε μεγάλες ευκαιρίες, αλλά εργαζόμουν για το όραμα κάποιου άλλου, όχι για το δικό μου. Έτσι, αποφάσισα να αποχωρήσω και να γίνω αυτό που πάντα ήθελα… Για να προκαλώ τους ανθρώπους να αμφισβητούν καθιερωμένες αλήθειες και εν τέλει, τον ίδιο τους τον εαυτό και τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται τον κόσμο». Ο 35χρονος Gramp διακρίνεται για τα εντυπωσιακά χρώματα και οι εξαντλητικές λεπτομέρειες που περιλαμβάνονται στο έργο του. Από τον επανασχεδιασμό του Daredevil μέχρι την ιδιαίτερη απόδοση του σύγχρονου Batman, το αντισυμβατικό στυλ σχεδίασης του Gramp τον έκανε τον πρώτο Βραζιλιάνο καλλιτέχνη που κλήθηκε να δημιουργήσει μια νέα σειρά κόμικς για το Wolverine. O Gramp βραβεύτηκε με Eisner το 2008 για τη συμμετοχή του στην ανεξάρτητη ανθολογία “5”. Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε την πρώτη του ατομική δουλειά, το ανεξάρτητο γραφιστικό αριστούργημα Mesmo Delivery, για την οποία απέσπασε δύο HQ MIX AWARDS και τα Βραζιλιάνικα Eisner Awards για “Best “Best Especial Graphic Novel”. Ο Gramp, όπως και ο Γάλλος εικονογράφος και μουσικός Yoann

ΦΩΣΗ ΤΩΡΑ Lemoine, περισσότερο γνωστός με το όνομα Woodkid, συμμετέχουν μαζί με άλλους καλλιτέχνες στη νέα καμπάνια «Transform Today» της σουηδικής βότκας Absolut (περισσότερα για αυτή την καμπάνια στο www.absolut.com ή στο Absolut YouTube Channel), η οποία πατάει πάνω στο θέμα της μεταμόρφωσης. Ο Γάλλος πολύ-καλλιτέχνης δίνει τη δική του ερμηνεία για τη μεταμόρφωση: «Είμαι ένας άνθρωπος που βαριέται εύκολα και επιδιώκει διαρκώς την εξέλιξη. Μεταμόρφωση για μένα δεν είναι το να αρνείσαι αυτό που ήσουν κάποτε –είναι η ανάγκη να γίνεις κάτι περισσότερο, κάτι καινούριο, κάτι καλύτερο. Υπάρχουν χιλιάδες πράγματα που δεν έχω δοκιμάσει και θα ήθελα τόσο πολύ να ανακαλύψω. Μένει να δούμε ποιο θα είναι το επόμενό μου βήμα». Στην πραγματικότητα ο Woodkid είναι ένα παγκόσμιο μουσικό και οπτικό project του Yoann Lemoine, που σημειώστε είναι: illustrator, graphic designer, σκηνοθέτης μουσικών video και μουσικός. Το 2012 ο Yoann κέρδισε το βραβείο του καλύτερου σκηνοθέτη της χρονιάς στα ΜVPA awards στο Los Angeles και ήταν υποψήφιος για 6 ΜΤV Video Music Awards για τα video clips της Lana Del Ray, του Drake και της Rihanna. Επίσης, τo video clip που σκηνοθέτησε ο ίδιος για το τραγούδι του “Run Boy Run” ήταν υποψήφιο στην κατηγορία Best Music Video του 2013 στα Grammy Awards. Το τελευταίο του άλμπουμ “The Golden Age”κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 2013. Η στιγμή που διάλεξε η Absolut για να προχωρήσει στην καμπάνια «Transform Today» είναι κομβική, καθώς έχουν περάσει 30 χρόνια από την πρώτη καλλιτεχνική διαφήμιση που δημιούργησε για τη βότκα αυτή ο Andy Warhol, με αφορμή πάντα το καμπυλωτό μπουκάλι. Η ίδια η εταιρεία τώρα έχει έναν πιο φιλόδοξο στόχο, να δώσει μια σπρωξιά μπροστά στην καλλιτεχνική σκηνή, όπως υποστηρίζουν οι υπεύθυνοί της. Παράλληλα με τη συνεργασία με τους Woodkid και Rafael Gramp, η Absolut θα συνεργαστεί με τον Αμερικάνο digital media artist Aaron Koblin και τη Γαλλίδα σχεδιάστρια υψηλής ραπτικής Yiqing Yin.

in fact / Εμπρός, καλό μου αμάξι... Όλα όσα θα θέλατε να ξέρετε για την πετρελαιοκίνηση!!! Στις περισσότερες των περιπτώσεων το περιορισμένο κόστος χρήσης που εξασφαλίζει ένας κινητήρας diesel είναι από μόνο του αρκετό ώστε να υπερκαλύψει, έστω και σε βάθος χρόνου, τη διαφορά τιμής που κατά κανόνα χωρίζει μία πετρελαιοκίνητη από μία βενζινοκίνητη πρόταση. Απλοί, μαθηματικοί υπολογισμοί, που λίγο έως πολύ, επιβεβαιώνονται και στην πράξη, επισημαίνουν πως όσο περισσότερα είναι τα χιλιόμετρα που διανύεις τόσο πιο γρήγορα θα επιτευχθεί η πολυπόθητη απόσβεση της "επένδυσης" που θα πραγματοποιήσεις, επιλέγοντας ένα μοντέλο diesel. Η ανθεκτικότητα κινητήρων diesel είναι μεγαλύτερη; Οι δυνάμεις που αναπτύσσονται στο εσωτερικό ενός κινητήρα diesel εξαιτίας της αυξημένης συμπίεσης καθώς και οι θερμοκρασίες είναι σημαντικά μεγαλύτερες σε σχέση με έναν κινητήρα βενζίνης. Συνεπώς έχουμε να κάνουμε με ανθεκτικότερες κατασκευές. Οι πετρελαιοκινητήρες ρυπαίνουν; Οι κινητήρες diesel διακρίνονται για τις περιορισμένες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Ταυτόχρονα, ειδικά φίλτρα συγκράτησης περιορίζουν σε ιδιαίτερα χαμηλά επίπεδα τις εκπομπές μικροσωματιδίων. Τέλος, οξειδωτικοί καταλύτες φροντίζουν με τη σειρά τους και για τον περιορισμό των εκπομπών NOx. Οι εκδόσεις diesel υπολείπονται σε επιδόσεις; Η μικρότερη -σε σχέση με έναν αντίστοιχου κυβισμού υπερτροφοδοτούμενο βενζινοκινητήρα- ισχύς ενός κινητήρα diesel καθώς και το περιορισμένο εύρος λειτουργίας του μετριάζουν τις επιδόσεις. Ωστόσο, η διαφορά στις επιταχύνσεις από στάση περιορίζεται -αν δεν εκμηδενίζεται- στις επιταχύνσεις εν κινήσει (ρεπρίζ). Οι κινητήρες πετρελαίου διαθέτουν πιο αραιά διαστήματα συντήρησης; Κατά κανόνα ένας κινητήρας diesel δεν συντηρείται το ίδιο συχνά με έναν κινητήρα βενζίνης. Ωστόσο, αυτό εξαρτάται από την πολιτική που ακολουθεί κάθε κατασκευαστής. Οι κινητήρες diesel παράγουν υψηλότερα επίπεδα θορύβου-κραδασμού; Η αδυναμία απόλυτου ελέγχου της ανάφλεξης του καυσίμου κατά την είσοδό του στους θαλάμους καύσης προκαλεί επιπλέον θόρυβο και τωρα πια όμως με τον ανταγωνισμο και την αναπτυξη της τεχνολογιας-τεχνογνωσιας τα επιπεδα θωρυβου εχουν περιοριστη στο ελαχιστo Οι εκδόσεις diesel είναι ακριβότερες; Το κόστος παραγωγής ενός κινητήρα diesel, συμπεριλαμβανομένων και των περιφερειακών εξαρτημάτων που τον συνοδεύουν, (βλέπε φίλτρο συγκράτησης μικροσωματιδίων) είναι υψηλότερο σε σχέση με το κόστος παραγωγής ενός αντίστοιχων προδιαγραφών κινητήρα βενζίνης. Το γεγονός αυτό αυξάνει την τελική τιμή αγοράς μίας πετρελαιοκίνητης πρότασης. Οι κινητήρες diesel είναι επιρρεπής σε βλάβες; Οι κινητήρες diesel θεωρούνται πιο αξιόπιστοι καθώς δεν διαθέτουν ένα ευάλωτο ηλεκτρικό κύκλωμα όπως οι κινητήρες βενζίνης. Αντιθέτως, η αντλία καυσίμου στην περίπτωση των κινητήρων diesel θεωρείται πιο ευαίσθητη, γεγονός που προϋποθέτει υψηλή ποιότητα καυσίμων.

To Κόστος χρήσης Η αυξημένη αποδοτικότητα που εξασφαλίζουν τα χαρακτηριστικά λειτουργίας ενός κινητήρα πετρελαίου, μεταφράζεται στην πράξη σε χαμηλότερη -συγκριτικά με έναν αντίστοιχου κυβισμού κινητήρα βενζίνης- κατανάλωση καυσίμου. Αν μάλιστα συνυπολογίσουμε τα οικονομικά οφέλη που προκύπτουν από τις περιορισμένες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και τη διόλου ευκαταφρόνητη διαφορά στην τιμή των καυσίμων (βενζίνης-πετρελαίου), τότε η απόσβεση του επιπλέον κόστους που θα καταβάλλει κανείς για την αγορά ενός πετρελαιοκίνητου οχήματος είναι θέμα χρόνου. Τα πετρελαιοκίνητα μπορεί να είναι πιο ακριβά αλλά«καίνε» πολύ λιγότερο καύσιμο. Ο λόγος για τα τέλη κυκλοφορίας. Εδώ τα diesel παίζουν σε δικό τους τερέν, αφού εκπέμπουν αισθητά λιγότερο διοξείδιο του άνθρακα (CO2) από τα βενζινοκίνητα. Και το τελευταίο είναι αυτό βάσει του οποίου υπολογίζονται τα τέλη κυκλοφορίας. Έτσι, ο κανόνας θέλει τα diesel να έχουν φτηνότερα ή ακόμη και μηδενικά τέλη κυκλοφορίας, λόγω χαμηλότερων εκπομπών CO2. Τα συμπεράσματα δικά σας !!!!

fitness center ladies only Η φιλοσοφία του γυμναστηρίου Fun Power αποτυπώνεται πάνω στη φράση “μόνο για γυναίκες” και προσφέρει ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα ασκήσεων κατάλληλο για κάθε ηλικία και κάθε επίπεδο φυσικής κατάστασης. Η ιδιοκτήτρια και γυμνάστρια Φανή Αρβανίτη πρωτοπορεί δημιουργώντας ευέλικτα μαθήματα και προγράμματα και μας εξηγεί τι προσφέρουν αναλυτικά: Hips& Abs Μάθημα που συνδυάζει τη σουηδική γυμναστική με την αεροβική. Εστιάζει κυρίως σε ασκησιολόγιο για τα πόδια και την κοιλιά με λάστιχα. Έχει σκοπό τη φυσική ενδυνάμωση - χωρίς βάρη, μόνο με το σώμα μας- και το κάψιμο του λίπους.

Fight Αεροβική άσκηση που έχει ως σκοπό την απώλεια λίπους και την αύξηση της αντοχής. Επίσης τη βελτίωση των καρδιοαναπνευστικών προβλημάτων μέσω της άσκησης και την σταδιακή μείωση της χοληστερίνης και των τριγλυκεριδίων.

Cross Τι είναι το crossfit; Πρόκειται για ένα πρόγραμμα ενδυνάμωσης και βελτίωσης της φυσικής μας κατάστασης που στηρίζεται στην εναλλαγή λειτουργικών ασκήσεων. Το μεγαλύτερο μέρος του προγράμματος γίνεται με μεγάλη ένταση και πολλές φορές χωρίς παύση. Βασικός σκοπός του η γράμμωση και το κάψιμο λίπους.

Balls training Πρόκειται για ένα διασκεδαστικό πρόγραμμα με μπάλες βαράκια και λάστιχα. Πολλαπλές εναλλαγές ασκήσεων στατικών, εδάφους και αεροβικής με τις μπάλες. Εστιάζει σε όλα τα σημεία του σώματος.

Power yoga Θέλετε να απαλλαγεί το σώμα σας από κάθε είδους επιβλαβείς τοξίνες; Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος από την πρακτική της power yoga. Όλες οι τοξίνες αποβάλλονται μέσω του ιδρώτα από το σώμα. Μερικά ακόμη οφέλη είναι: η βελτίωση στην αναπνοή, η ανακούφιση από το άγχος και η αύξηση του αισθήματος ευεξίας.

ΙνΦΟ // Δευτέρα με Σάββατο 1ο.οοπ.μ. - 1ο.οομ.μ Εθνικής Αντιστάσεως & Θέρμου, Ναύπακτος^ τηλ: 693 499 5244

in fact / IN TOWN NOW

ΚΑΦΕΟΥΖΟΖΥΘΟΜΕΖΕΔΟΠΩΛΕΙΟ

“ΠΑΠΟΥΛΗΣ”

Το παραδοσιακό μεζεδοπωλείο Πάπουλης είναι το σήμα κατατεθέν του λιμανιού της Ναυπάκτου. Είναι κτισμένο στο παλιό αρχοντικό της οικογένειας Πάπουλη εντός των τειχών του ενετικού κάστρου της πόλης. Ο Πάπουλης φημίζεται για το μπαλκονάκι του, όπου, αν είσαι τυχερός και προλάβεις τραπεζάκι, μπορείς να αφεθείς στη υπέροχη θέα του πατραϊκού κόλπου. Οι ιδιοκήτες προσφάτως ανακαίνισαν το χώρο προσθέτοντας ένα μικρό μαγειρειό- μπαρ, όπως ήταν παλιά στο σπίτι της οικοδέσποινας, ενώ παράλληλα διαμορφώθηκε το υπόγειο, όπου ο πελάτης μπορεί να δει από κοντά μέρος των τειχών του κάστρου να στηρίζει τα θεμέλια του μαγαζιού. Το μενού περιλαμβάνει κάθε είδους πικάντικα μεζεδάκια, ψαρομεζέδες αλλά και δροσερές σαλάτες. Σας συστήνουμε ανεπιφύλακτα τον καταπληκτικό “μπεκρή μεζέ” και το σπετζοφάι! Προσφέρει ακόμη ποικιλίες για μπύρα, μεγάλη γκάμα από μάρκες ούζου και τσίπουρου. Η εξυπηρέτηση του προσωπικού είναι άψογη και χαρακτηρίζεται από ευγένεια και πολλά χαμόγελα. Ανοιχτό καθημερινά, από το πρωί έως αργά το βράδυ. ^^ Σισμάνη & Φορμίωνος, Λιμάνι Ναυπάκτου * τηλ: 2634400168

T

ο “Παραδοσιακό Καφεκοπτείο ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ” εμφανίστηκε στην καρδιά της Ναυπάκτου πριν από 20 χρόνια περίπου. Στόχος της οικογένειας Τσουκαλά, είναι να προσφέρει στους πελάτες της γνήσια παραδοσιακά προϊόντα από όλη την Ελλάδα καθώς και είδη, που βρίσκεις συνήθως σε ντελικατέσσεν μαγαζιά μιας μεγαλούπολης. Στην υποδοχή συναντάς τους φιλικούς ιδιοκτήτες, άμεσοι και ενημερωμένοι, έτοιμοι να εξυπηρετήσουν. Σήμα κατατεθέν ο φρεσκοκομμένος καφές, ο βασιλιάς του καταστήματος. Το χαρμάνι είναι Τσουκαλάς και φτιάχνεται στο εργαστήριο που βρίσκεται δίπλα. Οι κόκκοι άριστης ποιότητας και ο ιδιοκτήτης δε μοιράζεται με κανέναν το μυστικό του. Όσο για τα βότανα, χρειάζεται κανείς τουλάχιστον μία ώρα για την πρώτη γνωριμία. Ξεχωρίζει η μυρωδάτη ρίγανη από το χωριό. Λίγο πιο κάτω το βλέμμα μας αιχμαλωτίζουν τα τσουβάλια με τα όσπρια, βιολογικά και μη. Φασόλια, φακές, ρεβίθια όλων των ειδών απαραίτητα για κάθε μαγείρισσα που σέβεται τον εαυτό της. Όλα χύμα. Όπως παλιά. Το σκηνικό αμέσως θυμίζει το παλιό παντοπωλείο της γειτονιάς, όταν η γιαγιά μας μάς έσερνε μαζί της για να προμηθευτεί το υλικό που θα έκανε τη διαφορά στα πιάτα των γιορτινών, οικογενειακών μαζώξεων γύρω από το τραπέζι. Λίγα βήματα πιο μέσα οι μυρωδιές ξεχύνονται και ανακατεύονται μεταξύ τους δημιουργώντας ένα μεθυστικό άρωμα. Όλα τα μπαχαρικά σε σκόνη βρίσκονται στη σειρά, ενώ οι φανατικοί της Ανατολής εδώ θα βρουν χουρμάδες χωρίς κουκούτσια. Στο βάθος σε περίοπτη θέση υπάρχουν εκατοντάδες καραμέλες, με ζάχαρη χωρίς ζάχαρη, με στέβια, για διαβητικούς, αλλά και για τους πολύ μα πολύ λιχούδηδες, καθώς και κάθε λογής ξηροί καρποί.

Δε μένει παρά να το επισκεφτείτε...