2 minute read
Gastredacteur Jacques Engelen over Piet Vellema
Kreta, Griekenland. 2005. De zesde International Sheep Veterinary Conference. Uit alle landen van de wereld kwamen schapendierenartsen bij elkaar om kennis uit te wisselen. Ik was erbij namens vakblad Het Schaap, als enige niet-dierenarts.
Vooraf dacht ik: eens kijken wat ik namens ons nietige schapenlandje kan opsteken. Nou, na drie dagen congres was me één ding duidelijk: dankzij de Gezondheidsdienst voor Dieren heeft Nederland een ongeloo ijk hoog niveau als het gaat om gezondheidszorg voor kleine herkauwers. Programma’s, kennis, kwaliteit. We zijn hier helemaal niet nietig.
Hoog aangeschreven
En dan Piet Vellema. We reisden in hetzelfde vliegtuig naar Kreta. Eenmaal geland heb ik hem amper meer gezien. Daar, in Griekenland, merkte ik hoe hoog hij staat aangeschreven in de internationale gezondheidszorg voor kleine herkauwers. Werkelijk iedereen wilde iets van Piet. Zijn mening vragen, met hem overleggen. De beste man had geen seconde rust.
Informatie overbrengen
Ik wist wel dat je voor schapengezondheidszorg bij GD, inmiddels Royal GD, moest zijn. Voor Het Schaap maak ik al heel lang erg dankbaar gebruik van hun kennis. Het prettige is dat we elkaar daarin altijd goed kunnen vinden: GD heeft de kennis en Het Schaap is een mooi medium om die informatie bij de Nederlandse schapenhouders te brengen. Soms ga ik ervoor naar Deventer en krijg dan een privé-college over een of andere schapenaandoening en schrijf daar dan een artikel over. Geregeld schreven en schrijven de GD-experts zelf. In Het Schaap hebben we ‘ziekte-alerts’, geschreven door GD’ers. We organiseerden samen informatiebijeenkomsten en de laatste jaren weten we elkaar erg goed te vinden met webinars.
Ongeloo ijk
In die samenwerking is Piet Vellema heel belangrijk geweest. Nooit klopte ik vergeefs bij hem aan. En het is ongeloo ijk hoeveel kennis hij paraat heeft. Nooit hoefde hij iets op te zoeken, op alle vragen had hij antwoorden paraat. Zijn kennis is ongekend. Een simpele aandoening of een zeer complexe ziekte, Piet weet alles. En hij deelt zijn kennis graag. Hij schreef boeken maar gaf net zo vrolijk op een zaterdagochtend een quiz over schapenziekten aan een select groepje fokkers van een schapenstamboek. En ja, ook in het buitenland wist men Piet Vellema dus te vinden.
Piet Vellema gaat stoppen met zijn werk bij GD. Er gaat wel iemand weg zeg. Maar hij laat ook heel veel achter.