Wat zou gedaan moeten worden?

Wat kunnen niet-Moslim regeringen dan doen? Veel dingen, onder andere:

Houd op met het volhouden dat de islam een religie van vrede is. Dit is verkeerd

en onwaarheden zijn nooit productief. In feite is het helemaal niet nodig dat de president van de Verenigde Staten of de premier van Groot-Brittannië of enige andere Westerse leider überhaupt uitspraken doet over de aard van Islam. Ze zouden veel verstandiger zijn, door alleen te benoemen dat hun vijanden ernaar streven om de Islamitische sharia in te voeren in hun landen en in de wereld, en dat zij daar weerstand aan zullen bieden.

Start een volledig Manhattan-project om nieuwe energiebronnen te vinden. Tijdens de Tweede Wereldoorlog hebben de Verenigde Staten talloze dollars geïnvesteerd en de beste wetenschappelijke bij elkaar gezet in een project voor een atoombom. Vandaag moet een soortgelijke inspanning worden geleverd om een einde te maken aan de Westerse afhankelijkheid van olie uit de Islamitische landen – een afhankelijkheid die het buitenlands beleid van Westerse landen erg beïnvloedt en vervormt, waardoor ze niet alle stappen kunnen nemen die ze moeten nemen om zichzelf te verdedigen tegen de jihad die Mohammed predikte.

Stel westerse hulp afhankelijk van het herroepen van de jihad ideologie. Als de Westerse staten het bestaan van een wereldwijde imperialistische Islamitische motieven erkennen, zouden ze hulp aan staten als Egypte en Pakistan – waarin seculiere regeringen over het algemeen de verspreiding van jihadistische

leerstellingen in Moskeeën en Islamitische scholen tolereren – afhankelijk kunnen stellen aan een actieve afwijzing van die leringen en positieve stappen kunnen ondernemen tegen hen door de regeringen van elke staat. Deze landen belijden in officiële kanalen dat zij de hedendaagse jihad van Osama bin Laden en gelijkgestemde Moedjahedien verwerpen, maar de afwijzing lijkt niet geheel oprecht. In de tussentijd weigeren ze serieuze stappen te ondernemen tegen de Islamitische instellingen. Als de afwijzing oprecht zou zijn, zouden ze bijvoorbeeld programma's ontwikkelen voor Islamitische scholen, die uitleggen waarom Moslim suprematisme en Mohammeds aansporingen om oorlog te voeren geen waarde meer hebben in de wereld van vandaag of in de toekomst.

Roep Westerse (Europees of Amerikaanse) belangenorganisaties op om tegen de

jihadideologie in te gaan. In plaats van goedkeuring van een (seculiere) grondwet en Westerse waarden, zijn de boeken van Islamitische instellingen in de Verenigde Staten en Europa gevuld met jihadistische propaganda tegen Joden en Christenen. Een Amerikaans rapport uit 2005 van een stichting voor religieuze vrijheid (Freedom House Center for Religious Freedom) vond lectuur in

Amerikaanse moskeeën die haat onderwijzen voor niet-Moslims en stellen dat afvalligen van de Islam moeten worden gedood, in overeenstemming met

Mohammeds richtlijn. 53 Ook hier belijden Amerikaanse Moslimorganisaties dat zij de jihad van Osama bin Laden afwijzen, maar hun woorden worden maar mondjesmaat ondersteund met daden. Vijf jaar na de aanslagen van 11

september zijn er nog steeds geen georganiseerde, alomvattende programma's in Amerikaanse Moskeeën en scholen om les te geven tegen de jihad ideologie. En er zijn ook nog steeds geen programma’s die de gelovigen confronteren met elementen van Mohammeds leven die vandaag de dag jihadistisch geweld aanwakkeren. Dit is niet verrassend aangezien dergelijke groepen vaker dan eens voorkomen uit dubieuze groepen. Zo is de Moslimorganisatie CAIR (Council on American-Islamic Relations) voortgekomen uit de Palestijnse Hamas organisatie IAP (Islamic Association of Palestine, een Hamas-groep). Ondanks de centrale positie die jihad inneemt in de Islamitische theologie, worden deze organisaties door overheidsfunctionarissen en de reguliere media gezien als gematigde groepen. Moedige functionarissen en politici, als die er al zijn, zouden deze groepen moeten uitdagen om op te houden of gewoonweg hun mond te houden – om oprecht gematigde groepen en hervormings-initiatieven een kans te bieden. De gematigde groepen zouden vervolgens onderwijs moeten geven, en Moslims informeren over Mohammeds oorlogszuchtige voorbeeld. Diverse nietgematigde groepen moeten stoppen zich voor te doen als gematigde groepen. En de regering en de wetshandhavers moeten deze groepen dan ook niet langer vanzelfsprekend beschouwen als betrouwbare, loyale gematigden die zonder voorbehoud het westerse pluralisme accepteren. Herzie het immigratiebeleid met het oog op de jihad-ideologie. Westerse landen moeten immigratiebeleid ontwikkelen die harde vragen stellen over de opvattingen van de aanvrager over pluralistische samenlevingen, godsdienstvrijheid, vrouwenrechten en andere kenmerken van westerse samenlevingen – welke worden verworpen door elementen van Mohammeds leer en Islamitische wetgeving. Natuurlijk kan men niet verwachten dat elke asielzoeker eerlijke antwoorden geeft op de vragen, maar alleen al door het presenteren van deze vragen, wordt duidelijk gemaakt dat Sharia aanhangers niet welkom zijn – namelijk die mensen die openlijk streven om de Westerse pluralistische samenleving om te vormen in een sharia-theocratie. En deze laatste zouden dan indien mogelijk moeten worden vervolgd en het land uitgezet. De noodzaak van een immigratiebeleid met een dergelijke focus is verduisterd door de angst voor “racisme,” maar dit is geen raciale kwestie. Mohammeds leringen zijn beschikbaar voor alle rassen, en mensen van alle rassen hangen deze leer aan.

Als er geen Westerse politici kunnen worden gevonden die dapper genoeg zijn om deze

brandnetel op te pakken, zullen Westerse landen uiteindelijk een forse prijs betalen. Zeker als de jihadisten die in het land zijn toegelaten of hun kinderen, na verloop van tijd succesvolle

jihad-aanvallen uitvoeren of autochtone Moslims aansporen hetzelfde te doen. Ook wanneer ze de sharia met vreedzame middelen willen bevorderen, zoals men heeft geprobeerd via een campagne van de Verenigde Naties en in verschillende Europese landen, waarbij men op

slinkse wijze Islamitische wetten voor godslastering willen invoeren na de Mohammedcartoonrellen. 55

De woorden en daden van Mohammed zetten Moslims aan om gewelddaden te plegen – en dat al 1400 jaar lang. Deze zaken verdwijnen niet zomaar de komende decennia, ook niet zolang wij nog leven. Deze zaken kunnen ook niet zomaar worden weg onderhandeld. Het beste dat Westerse regeringen kunnen doen, is het karakter te erkennen van Islam en hun invloed proberen aan te wenden binnen hun land en over de gehele wereld, om te proberen Moslims te bewegen zich gematigd te noemen en om definitief afstand te doen van de jihadistische elementen van Islam. Daarbij moet men rekening houden met het feit dat de meeste Moslims Mohammed zullen blijven beschouwen als "een uitstekend voorbeeld van gedrag."

Hoe eerder dit wordt gedaan, hoe veiliger wij allemaal zullen zijn. Maar zolang dit veelzijdige probleem wordt genegeerd, zal Mohammed zijn volgelingen blijven inspireren om het zwaard op te heffen in zijn naam.