Een beetje geluk

Tekst en foto’s: René Wetters

Omdat we zaterdag 26 januari in Enkhuizen zouden vissen, gingen Arnold en ik een paar dagen ervoor op verkenning in het IJsselmeerstadje. Dat we hierheen gingen had een paar redenen, onder andere dat we slechte berichten kregen uit de andere IJsselmeerhavens en omdat we gewoon ook een keer iets anders wilden. We waren hier met de club nog nooit geweest.

Een dag voor onze verkenning hoorde ik van een collega vliegvisser dat hij bij een hengelsportzaak hoorde dat van de IJsselmeerhavens alleen Enkhuizen goed zou zijn op dat moment, dus wie weet misschien hadden we een keer geluk.

Waar moet je bij de verkenning van zo’n visstek eigenlijk rekening mee houden? In ieder geval waar kan je parkeren, voor hoelang, is het ver van het viswater, waar zit de vis, hoe te vissen, waar is het makkelijkst om te verzamelen, waar lunchen? Enkele van ons zijn inmiddels op een leeftijd dat als er een sanitaire voorziening in de buurt is, ze de hele dag wat blijer kijken. Veel van deze informatie kun je van google maps halen, maar de omstandigheden ter plaatse bekijken helpt ook enorm.

Toen we aankwamen bleek al snel dat er voor het parkeren een blauwe kaart nodig was. Arnold en ik wilden starten in een van de havens maar op weg ernaartoe kruisten we een grachtje en zagen we al vis stijgen. Meteen maar even proberen. We begonnen al snel vis te vangen op een diepte van 1.30 meter. De eerste vissen waren handgrootte, maar toen we er grotere vliegen (haak 12) aandeden vingen we ook grotere vissen. Sterker nog, het waren zelfs hele mooi blankvoorns. Helaas moesten we het grachtje achter ons laten, want verder op verkenning. Nou, daar kan ik kort over zijn, het was uien! De havens waren vlak uit de kant al heel diep en zeer helder, we hebben daar geen aanbeet gezien. Omdat we verder antwoord op alles wat wij met onze verkenning wilden onderzoeken gevonden hadden, zijn we toch maar even terug naar het grachtje gegaan. Daar bleven we grote blankvoorns vangen en Arnold ook nog een mooie winde. Dus we gingen met een goed gevoel naar huis. De eerste verkenning was geslaagd.

Toen de dag aangebroken was om met de club te vissen, konden we ze meegeven dat ze in het grachtje moesten beginnen, op welke diepte en met wat grotere nimfen, Arnold en ik zouden tussendoor toch nog andere stekken uitproberen (die we van Marius hadden doorgekregen).

Het is een topdag geworden! Schitterend weer en 11 vissers die allemaal stonden te vangen. Sommige kwamen langzaam op gang of waren in de ochtend toch nog in één van de havens geweest. Het grachtje leverde echter veel mooie vis op. Er zaten zat blankvoorns bij die over de 30 cm gingen en de kleintjes waren helemaal niet zo klein. Zelfs een klein snoekje kon de verleiding niet weerstaan. We hadden dus echt geluk dat we in de ochtend tijdens eerste bezoek tijdens de verkenning een paar vissen aan de oppervlakte zagen jagen. Anders waren we het grachtje misschien wel voorbijgelopen. Tussen de middag was het standaardlunch: kibbeling en even gezellig de vangsten doornemen. Die vangsten zakten na de lunch ook niet in, het ging gewoon door, zodat sommige van ons meer dan 40, 50 of zelfs nog meer vissen vingen. Een dagje vliegvissen plannen is altijd moeilijk, vooral qua vangsten, maar soms zit alles mee en heb je geluk. Zelfs zo dat het anderen die niet op de geplande dag konden deelnemen stimuleerde om op een andere dag alsnog te gaan.