25e jaargang nr. 2, juli 2020
OPENINGSTIJDEN Maandag:
08.30 – 17.30 uur
Dinsdag:
08.30 – 17.30 uur
Woensdag: 08.30 – 17.30 uur Donderdag: 08.30 – 17.30 uur Vrijdag:
08.30 – 17.30 uur
Zaterdag:
08.30 – 17.00 uur
Colofon
Alles rond lidmaatschap, vergunningen en ledenadministratie Postadres: gHV-groene Hart, Postbus 162, 3720 AD Bilthoven. ledenadministratie@vispas.nl telefoon 030-6058400 Algemeen correspondentie-adres Madesteinweg 34, 2553 EC Den Haag secretaris@ghvgroenehart.nl
Telefonisch informatie (geen voicemail) 070-3297965 Clubhuis GHV-Groene Hart, Madesteinweg 34 - 2553 EC Den Haag Voorzitter/Webmaster ton van der spiegel
Secretaris Juri Froger
Penningmeester Ben Boere
Tweede secretaris Hans Moolenaar
Tweede penningmeester emile Meuldijk
Bestuurslid Coördinator uitgifte vergunningen rob Cramer Bestuurslid Externe relaties viswaterhuur Marius van kampen
Bestuurslid Commissie Viswaterbeheer kors Verweij vwb@ghvgroenehart.nl Bestuurslid Roofviscommissie Haakon nadorp roofvissen@ghvgroenehart.nl
Bestuurslid Vliegviscommissie Jan ockhorst vliegvissen@ghvgroenehart.nl Bestuurslid Jeugdcommissie raymond renirie jeugd@ghvgroenehart.nl
Vertegenwoordiger afdeling VWP Ben Boere vwpgouda@ghvgroenehart.nl
Vertegenwoordiger afdeling MWV emile Meuldijk mooiweervissers@ghvgroenehart.nl Website/Internet GHV-Groene Hart www.ghvgroenehart.nl Meldpunt spiegelkarperprojecten skp@ghvgroenehart.nl of via aanmeldbutton website Meldpunt vissterfte sos@ghvgroenehart.nl
Redactie Nieuwslijn Hans Moolenaar (ton van der spiegel) p/a GHV/Groene Hart redactie, Madesteinweg 34, 2553 EC Den Haag redactie@ghvgroenehart.nl Contactadres Karperactiviteiten karpervissen@ghvgroenehart.nl Contactadres Speyclub speyclub@ghvgroenehart.nl
Clubhuisbeheerder Wim Peeters beheerder@ghvgroenehart.nl
In deze uitgave
6
CORONADRUKTE
10
13
4
Voorwoord
6
Corona-drukte
5
9
Broeksloot VoorBurg toen en nu
VerslAg 2 JAAr WeDstrIJD
VlIegVIssen
nieuwe datum Algemene ledenvergadering
Doe het zelf: vang een watermonster!
10 Viswater, toen en nu: de Broeksloot Voorburg
13 Verslag twee jaar wedstrijd vliegvissen
14 roofvis event afd. VWP gouda 16 Wordt het baars of ruisvoorn?
18 gespiegeld
20 Werpcursus 2020
21 91 Internationale deelnemers streetfishing
22 Hoe kan het zo zijn? (Column, J. Hoogervorst)
4
VOORWOORD
Beste sportvissers,
We hebben als samenleving een moeilijke tijd achter de rug. De coronacrisis heeft ons halverwege maart ineens in al ons doen en laten een behoorlijke stap terug laten zetten. een intelligente lockdown, maar wel zodanig dat we ons toch ineens behoorlijk in ons dagelijks werk belemmerd voelden. Veel mensen zaten gedwongen volop thuis. en juist het sportvissen bleek in deze moeilijke tijd een welkome manier om even een frisse neus te halen en je zinnen te verzetten. Vissen mocht nog in ons land. Natuurlijk moest je in je eentje vissen, op rustige stekken, op 1,5 meter en liefst meer afstand van andere vissers, geen karpertentjes naast elkaar, ook niet op 1,5 meter, minder gezellig voor sommigen dus, maar wat een mogelijkheden om toch nog om aan de waterkant te kunnen ontspannen. In heel Nederland grepen veel mensen dan ook naar hun hengel om eruit te zijn. Door velen werd de hengelsport (opnieuw) ontdekt. Onze hengelsportwinkeliers kregen het heel druk. Ook bij onze vereniging was dat te merken, de inschrijormulieren om lid te worden en de VISpas van onze vereniging te bestellen, de stadsvisbewijzen om met 1 hengel in Den Haag te kunnen vissen, ze waren niet aan te slepen. Een groot compliment aan ons bestuurslid Rob Cramer die tijdens de lockdown een groot aantal winkels steeds maar weer opnieuw van voorraad heeft voorzien.
Dat iedereen ineens weer ging vissen, bleef ook in de landelijke, regionale en lokale media niet onopgemerkt. Stadsomroep Den Haag FM kwam zelfs speciaal naar de Madesteinplas bij ons clubhuis om daar sfeervolle Tv-opnames te maken van de aanwezige sportvissers. Onze clubhuisbeheerder Wim Peeters had zich speciaal daarvoor met een vaste hengel aan de brede vaart achter het clubhuis genesteld. Dat was weer eens wat anders Wim, dan een dubbelhandig zalmhengel đ&#x;˜Š.
En tenslotte de verenigingsactiviteiten. Direct na het ingaan van de lockdown hebben we alle activiteiten moeten staken, van bestuurs- en commissievergaderingen tot avonden en uitjes van de activiteitencommissies. Het bestuur heeft besloten om dat in ieder geval tot 1 september zo aan te houden. Dat geldt ook voor het wedstrijdvissen, ondanks aankondigingen dat kleine lokale viswedstrijdjes in eigen verenigingswater mogelijk zouden zijn.
Op al onze verenigingswateren blijven viswedstrijden voorlopig tot 1 september verboden.
Ook kon onze Algemene Ledenvergadering in mei niet doorgaan. In dit Magazine kunt u lezen dat we deze nu op 19 september a.s. in de middag willen houden, maar alleen na aanmelding vooraf, zodat we voldoende voorzorgsmaatregelen kunnen treen om de vergadering te kunnen houden zonder de publieke gezondheid in gevaar te brengen.
Ook dit magazine treft u later in de bus, net als het maartnummer. Wij zijn voornemens door verminderde behoefte om over de verenigingsactiviteiten te delen, wegens het welvallen ervan, om eventueel een van de vier edities te laten vervallen. Mocht dat zo zijn, dan komt de derde editie ergens in het late najaar. ton van der spiegel, voorzitter
nIeuWe DAtuM uItgestelDe AlgeMene leDenVergADerIng Als gevolg van de lockdown is onze Algemene Ledenvergadering van 20 mei jl. niet doorgegaan. Verenigingen moeten jaarlijks binnen 6 maanden na afloop van het boekjaar de jaarrekening ter vaststelling voorleggen aan de algemene ledenvergadering. De ALV kan wettelijk gezien besluiten deze termijn met 4 maanden te verlengen. Maar de ALV kon niet bijeenkomen, dus verlenging leek in eerste instantie niet mogelijk.
Echter, met de per 24 april jl. in werking getreden ‘Tijdelijke wet COVID-19 Justitie en Veiligheid’ (de "Spoedwet") is de bevoegdheid om deze termijn te verlengen tijdelijk bij het bestuur van de vereniging neergelegd. In een (digitale) bestuursvergadering in juni 2020 heeft ons bestuur dan ook besloten om van deze verlengingstermijn gebruik te maken.
Het bestuur stelt daarom voor om de uitgestelde ALV nu te laten plaatsvinden op zaterdagmiddag 19 september 2020 vanaf 14:00 uur in clubhuis De Topstek, Madesteinweg 34, Den Haag.
De agenda voor deze ALV is - op een agendapunt na - dezelfde als die reeds is gepubliceerd in het GHV Groene Hart Magazine van maart 2020 (25e jaargang, nr. 1) en ook digitaal is in te zien via onze website: https://ghvgroenehart.nl/ghv-groene-hart-magazine/. Het agendapunt 8: het uitreiken van jubileumspelden zal komen te vervallen. Veel van de jubilarissen behoren tot de zgn. risicogroep die beter nog grotere bijeenkomsten kan vermijden. De jubilarissen hebben de speldjes inmiddels per post van onze secretaris ontvangen.
We gaan er vooralsnog van uit dat ook in september nog RIVM-richtlijnen zullen gelden. We houden er in ieder geval rekening mee dat dan nog steeds de regel van toepassing is dat mensen die niet tot een huishouden behoren altijd 1,5 meter afstand tot elkaar houden. Afhankelijk van het aantal leden dat zal deelnemen aan de ALV zal het bestuur beslissen welke maatregelen moeten worden genomen om de vergadering te kunnen houden zonder de publieke gezondheid in gevaar te brengen. Daarom geldt voor deze ALV een aanmeldingsplicht, die uiterlijk 9 september 2020 bij het bestuur bekend moet zijn. Aanmelden kan bij de secretaris via secretaris@ghvgroenehart.nl . Het bestuur
CORONA-DRUKTE
6
sportvisserij nederland maakte melding van meer dan 25.000 extra verkochte Vispassen en het zal niemand ontgaan zijn: toegenomen drukte aan de waterkant.
Dat vissen zo populair is in deze maanden die beheerst worden door de corona-maatregelen, is op zich mooi. Jeugd die weer gaat vissen, maar je ziet het eigenlijk in alle ‘jaarklassen’ om maar even in vistermen te spreken. Maar die stijgende populariteit heeft ook een keerzijde…
Met name bij het moderne karpervissen is er al jaren een tendens gaande dat de visserij tegenwoordig meer bepaald wordt door medevissers, dan door de vis (karper) zelf. Stekken die geclaimd worden, je afvragen of iemand anders al op ‘jouw’ stek gevoerd heeft, - waarmee, hoeveel en hoe vaak, welke rig is in de mode en wordt daardoor wellicht sneller met gevaar geassocieerd door de karper? Allemaal vragen die onzekerheden oproepen. Het gebruik van voerboten en rubberboten draagt daar nog eens aan bij. Daarmee wordt een water al snel een stuk kleiner. Waar heeft hij zijn rigs gedropt? Dat kan onder zijn eigen kantje zijn, maar net zo goed tegen een eiland op 250 meter afstand of zelfs om het hoekje tegen een ‘onbereikbare’ dikke rietkraag…
Hoe Vroeger Hoe Beter… Hoe rustIger. HeerlIJk! Nu met al die extra mensen aan de waterkant, valt het niet mee om je eigen ding te doen, je eigen plan te trekken. Al helemaal niet op populaire, goed bereikbare wateren. Karpertentjes die als paddenstoelen uit de grond schieten, witvissers die ineens overal opduiken omdat er geen wedstrijden gevist mogen worden, recreatieve vissers die ineens overal vandaan lijken te komen, auto het liefst 2 meter achter hun, klapstoeltje uit en lekker vissen, lekker buiten zitten. Vangen is vaak bijzaak… VergeeFse MoeIte Voor iemand die graag heel gericht op grote vissen jaagt en het liefst alleen aan de waterkant zit, is dit wel even schrikken, zeker in de weekenden. In alle vroegte ben ik opgestaan en zit bij het eerste licht op je stek te genieten
Zo ZIe Ik een PolDersloot Het lIeFst: WeInIg WInD en geen AnDere VIsser te Bekennen.
van de stilte, de vogelluiden en een eerste bak koffie. Heerlijk! Laat eerst het voer maar even zijn werk doen op de plekjes, die ik kort daarvoor al van wat particles en pellets hebt voorzien. In een rustig hoekje voor de zekerheid ook maar wat drijvende brokken gegooid.. Bij een van de voerplekjes, net achter het losse riet, zie ik wat activiteit in de vorm van aasbelletjes, dat schept verwachting en hoop. Hoop die vervliegt als plots een auto komt aangereden en pontificaal de berm inrijdt pal aan het water. Met veel kabaal wordt de visuitrusting uit de kofferbak gehaald, deuren die dichtgegooid worden en steunen die de grond ingaan. Een stuk rietkraag moet wijken onder al dat geweld… Ik kijk even vragend in zijn richting zo van ‘wat ga jij nou doen?’ maar ik zie al dat het vergeefse moeite is. Ik pak mijn spullen op en zoek mijn heil ergens anders. Ik weet nog een mooie poldersloot even verderop in een weiland. Onderweg daar naar toe passeer ik nog een wiel, een plasje van nog geen halve hectare groot, en zie dat het mooie aprilweer daar ook al de nodige vissers heeft aangetrokken. 1,5 meter afstand is er nog net bij.. Bij de sloot in het weiland aangekomen kan ik mij ogen nauwelijks geloven. Ook daar staat een auto met twee vissers die net aan het uitpakken zijn. Ze zijn gewoon pardoes het weiland ingereden tot aan het water. De boer is al niet zo happig op vissers, dus dat is vragen om moeilijkheden. Nu en in de toekomst…
In PolDerWAteren en In ‘stADsWAteren’ ZIe Je steeDs VAker 60 CM+ BrAseMs. HeeFt u Al WAt geVAngen? Kortom, die dag is er eentje om snel te vergeten. Maar ook de weken daarna word ik meermaals geconfronteerd met die extra drukte. Van vissers, maar ook van wandelaars die ook ineens overal opduiken. Heb ik net, op gepaste afstand (lees: 20 meter) een groepje graskarpers in het vizier die interesse beginnen te tonen in mijn broodkorsten, hoor ik stemmen in de verte.
… en steeDs Meer Zeelten!
(karper)vissers geen blik waardig keuren of van het bestaan niet afweten omdat ze zich te ver van de gebaande paden in niemandsland bevinden. Geluk bij een ongeluk, in Nederland hebben we er daar nog genoeg van, al wordt het wel steeds minder en moeilijker te vinden. Met name de westelijke provincies Noord- en Zuid-Holland, maar ook Utrecht en Flevoland zijn gelukkig gezegend met een overvloed aan water, groot en klein, waar je met een beetje moeite best nog heerlijk in alle rust kunt vissen. Zeker als je licht bepakt op stap gaat. Wandelend of met de fiets kom je op plekken waar de meeste vissers geen weet van hebben. In polders en natuurgebieden, maar even zo goed in stedelijke gebieden met parkvijvers en singels. Wateren die steeds helderder zijn geworden met meer plantengroei en waar soms ook beste vissen zwemmen. Verrassend grote karpers, graskarpers, maar ook dikke brasems van 60 cm+ en meer en meer mooie zeelten.
Wateren die zich ideaal lenen voor de struinende visserij met de pen of drijvende visserij. Een visserij die mij, met de nodige heimwee, sterk doet terugdenken aan mijn jeugd toen je alles op de fiets moest doen en je actieradius beperkt was. Dat klinkt misschien negatief en beperkend, maar het tegendeel is/was waar!
Zelfs toen ik een auto had, ging de fiets vaak mee achterin, om zo al fietsend een polder te verkennen, de ogen constant gericht op het water, speurend naar vis of activiteit. sIMPel VoertJe VAn (tortel)DuIVenVoer, legkorrels en WAt BlIkMAIs.
Twee wandelaars die voor dag en dauw zijn opgestaan en vrolijk kwetterend langs de sloot aan komen lopen. “Goedemorgen, heeft u al wat gevangen?” vragen ze vriendelijk terwijl ze mij passeren en met ferme pas verder lopen in de richting van het groepje graskarpers. Het onvermijdelijke gebeurt, de sloot ontploft met dikke boeggolven en als eerbetoon wijzen de wandelaars mij nog even op de plek; daar zitten de vissen! En bedankt… geluk BIJ een ongeluk Nee, wil je echt je eigen ding kunnen doen, dan zal je het moeten hebben van vergeten plekken, van vergeten watertjes, van onooglijke sloten en hoekjes. Watertjes die de meeste
struInenD Met Het PennetJe De AAngeVoerDe stekJe AFVIssen.
een VerBorgen en ‘Vergeten’ CultuurslootJe… Vol Met AZenDe kArPers! ouDerWets? Even terug in de tijd, naar de beperkte actieradius als visser zonder auto. Het grote voordeel daarvan was dat je het beperkte gebied wel als je broekzak kende, elk vuilhoekje, elke verborgen sloot, en dat je daar regelmatig langskwam of ging kijken. Zag je vis in de oppervlakte, of aan het azen op de bodem, dan haalde je snel je hengel, een witbrood, wat brokken of een blikje zoete mais en wat wormen. Of je ging diezelfde avond of de volgende ochtend je geluk beproeven. Je miste zelden een kans voor open doel. Nu betrap ik me erop dat het gras altijd groener lijkt als het ver weg is. Wat je van ver weg haalt is lekkerder zeggen ze, maar dat is zeker niet altijd het geval!
grAskArPers ZIJn sCHuW en Zo VerstoorD –
AnDere VIssers en WAnDelAArs kun Je DAn MIssen Als kIesPIJn.
Met de fiets kon je ook niet veel spullen meenemen en dat maakte dat verkassen, zoeken, struinen de enige visserij was die je kende. En dat loonde, geloof mij maar. Ook nu zie je vissers, die zich die ‘ouderwetse’ manier van vissen tot in de perfectie hebben eigen gemaakt en hun ding doen op ‘vergeten’ wateren die ze als hun broekzak kennen. Boudewijn ‘boustails’ Margadant is daar een heel mooi voorbeeld van. Veel observeren, veel wandelen en fietsen, regelmatig plekjes van wat voer voorzien en die dan vervolgens in korte priksessies afromen.
Een hit & run tactiek die duidelijk zijn vruchten afwerpt. Lukt het op het ene plekje niet, dan door naar het andere
ZelFs In De Meest onooglIJke slootJes ZIJn Ze nu te VAngen.
waar het voer misschien al wel vis op de stek heeft getrokken.
In feite vissen de voerplekjes voor je… Stek verstoord door de dril van een karper of door een vis die geschrokken is? Je kunt natuurlijk wachten tot de rust is weergekeerd, maar dat kun je veel beter en effectiever doen op een andere aangevoerde ‘verborgen’ stek! Voorwaarde is wel dat je eigen plan kunt trekken, je niet al teveel rekening hoeft te houden met andere vissers die roet in het eten kunnen gooien… en dat valt op dit moment, met al die extra coronadrukte aan de waterkant, niet mee.
Arnout terlouw
steeDs Meer PlAntengroeI WAAr De kArPers ZICH VeIlIg(er) Voelen.
Doe het zelf: vang een watermonster! Bij het lezen van bovenstaande titel vraagt iedereen zich natuurlijk direct af, zitten er watermonsters in onze viswateren? We weten dat er veel verschillende soorten organismen in onze wateren voorkomen, van microscopisch kleine soms monsterachtig uitziende waterdiertjes tot enorme snoeken, snoekbaarzen en meervallen. Maar dat bedoelen we niet. We zijn op zoek naar meer informatie over de waterkwaliteit. Door het onderzoeken van een kleine hoeveelheid water uit een sloot, plas of kanaal, een zgn. ‘watermonster’, kun je veel over de kwaliteit van het gehele water te weten komen. Vrijwilligers van onze commissie Viswaterbeheer en de commissie Haagse wateren zijn in de afgelopen jaren door het onderzoeken van ons viswater al veel over de waterkwaliteit, waterplanten, vissen en andere waterorganismen in ons water te weten gekomen. Ze hebben onderzoeken gedaan naar de visstand door het vangen van vis met speciale beroepsvangtuigen of met grote schepnetten. Ze hebben naar de waterkwaliteit gekeken door het zuurstofgehalte van het water te meten, gekeken naar de helderheid van het water, naar voorkomen van waterplanten. Daardoor zijn we goed op de hoogte van de ecologische gezondheid van ons viswater. Maar het kan nog beter. We hebben als vereniging visrecht in heel veel wateren in Zuid-Holland en een deel van Utrecht en dat is zo’n uitgestrekt gebied dat we nog lang niet van elke sloot of plas genoeg weten. Daarom willen we ook u als lid van onze hengelsportvereniging inschakelen. Er zijn momenteel veel initiatieven om naast het wateronderzoek dat wetenschappers al uitvoeren, ook burgers in te schakelen. Zo kan elk watertje achter het huis of in de buurt worden meegenomen in het onderzoek. Er zijn de afgelopen jaren verschillende initiatieven op het gebied van het zgn. burgeronderzoek naar de waterkwaliteit geweest.
Zo hebben Natuur & Milieu en de ASN Bank in de zomer van 2019 aan vrijwilligers over het gehele land ‘Watermonster-meetkits’ ter beschikking gesteld. In deze zomer wordt dat weer herhaald. Van dit burgeronderzoek hebben we voor dit artikel de toepasselijke naam “Vang een watermonster’ geleend. Verder zijn er de ‘Slootjesdagen’ van het IVN. Helaas moesten die dit jaar vanwege corona worden afgelast. Voor scholen is er voor onderzoek naar waterdiertjes gebruikgemaakt van de leskist ‘Slootonderzoek’ van de gemeente Den Haag. Sportvisserij Nederland heeft in haar lespakketten voor de jeugd op de Stekkie website diverse leuke opdrachten
ZoekkAArt WAterDIertJes sPortVIsserIJ neDerlAnD.
9
WAterDIertJes onDer De loeP nMe Den HAAg
en zoekkaarten voor wateronderzoek. We willen als vereniging u graag stimuleren om ook aan zo’n water- of slootonderzoek mee te doen. En het gaat ons niet alleen om verenigingswater, onderzoeksresultaten uit alle wateren zijn welkom. Het is vooral onze bedoeling om het waterbewustzijn van kinderen en (groot)ouders te vergroten. Het zou mooi zijn als het hele gezin meedoet! Bent u geïnteresseerd om aan zo’n burgeronderzoek naar de waterkwaliteit mee te doen? Meldt u dan bij ons aan via de volgende e-mail: slootjesonderzoek@ghvgroenehart.nl. ton van der spiegel
WAterMonstersonDerZoek nAtuur & MIlIeu.
10
Viswater, toen en nu: de Broeksloot Voorburg
Van boerensloot naar het stadswater van heden
In de artikelenserie ‘ons viswater, toen en nu’ hebben we inmiddels al de trekvliet en de oude rijn behandeld. twee gerenommeerde, grotere viswateren waarvan onze vereniging visrechthebbende is. Waarom nu ineens naar een viswater dat niet direct bekend is bij de meeste van onze leden, en ook niet echt aansprekend vanwege de talloze vismogelijkheden en vangsten? De Broeksloot in Voorburg is het viswater van mijn jeugd en is voor mij als visbioloog altijd de ideale referentie geweest van een gezonde en levende boerensloot met een prachtige, gevarieerde visstand. urenlang langs de oever gehurkt of op de buik liggend in het heldere en plantenrijke water turen en vissen met de vaste hengel wachtend op mooie ‘opstekers’, heeft mij toen veel geleerd over de vissoorten van de boerensloot. Wat is er van die sloot terechtgekomen? en is er met alle waterkwaliteitsveranderingen en stedelijke beperkingen nog ruimte voor een boerensloot? strAnDWAl De Broeksloot in Voorburg is een watergang die omstreeks de 14de eeuw werd gegraven aan de westelijke rand van de meest oostelijke strandwal. Deze strandwal is een zandrug die parallel aan de kustlijn loopt en gevormd is tijdens de laatste ijstijd. De strandwal was vanwege zijn hoge ligging zeer geschikt voor bewoning. Hierop werd rondom de Oude Kerk die begin 13de eeuw een al bestaand houten kerkje
uit de 11de eeuw verving, het centrum van het dorp Voorburg gesticht. Buiten het dorp waren toen al behalve een aantal grotere ridderhofsteden, zoals De Loo, Duijvestein, kasteel De Werve, Leeuwensteijn aan de Vliet en kasteel De Binckhorst, tal van kleinere boerderijen gevestigd, vooral langs de Broeksloot. Vanaf de 17de eeuw werden de flanken van de strandwal benut voor de aanleg van buitenplaatsen.
De eeuwenoude ‘Heerwech’ over de strandwal was een belangrijke vervoersader. Via deze weg waren de buitenplaatsen in de zomermaanden goed te bereiken voor de eigenaren die in de omliggende steden hun hoofdverblijf hadden. Boezemland en veenweidegebied De Broeksloot maakt deel uit van de zgn. boezemlanden op de strandwal van Voorburg.
Boezemland is het gebied dat zonder bemaling vrij kan afwateren op de boezem. En dat is ook het geval met de Broeksloot die vanaf de Landscheiding tussen Rijnland en Delfland langs het oude centrum van Voorburg loopt en uitmondt in de Trekvliet, een zijkanaal van de Vliet. Overigens is er ook een verbinding tussen Broeksloot en de Vliet via een lange duiker onder het Oosteinde door. Tussen de strandwal van Voorburg en die van het Haagse Bos was ooit een drassig en veenachtig gebied ontstaan. Die veengrond was steeds meer in bruikbare grond herschapen door afwatering via onder andere de Broeksloot. De naam ‘Broek” herinnert nog aan de oude benaming voor moerassig land. Door de ontwatering klonk het veen in de 14de eeuw snel in, trad daling van het maaiveld in en werd het land weer drassiger. In de 15de eeuw slaagde men erin het waterpeil beter beheersbaar te maken door inpoldering en bemaling met molens. Tot ongeveer 1950 bestond er nog steeds tussen deze strandwallen een aaneengesloten veenweidegebied van ca. 3 bij 4 kilometer: de Veen- en Binckhorstpolder. De polder waterde af op de Broeksloot via het gemaal aan de Van Woudekade en de molen De Vlieger aan de Badhuislaan. Na 1950 zijn er delen ontpolderd (o.a. het Bezuidenhout en Mariahoeve) en werd het gebied steeds verder verstedelijkt.
Van het oorspronkelijke polderlandschap is nu alleen nog een klein stukje behouden bij de oude boerderij Essesteijn, die nu als kinderboerderij fungeert. Ook staat daar inmiddels de molen De Vlieger, die in 1989 is verplaatst, omdat de molen op de oorspronkelijke plek bij de Badhuislaan steeds verder ingesloten raakte door hoge gebouwen.
VIsstAnD Van de visstand weten we dat die in de tweede helft van de vorige eeuw heel goed is geweest. Het was de kenmerkende visstand van een boerensloot met helder water, veel onderwaterplanten en een ruige en gevarieerde oeverbegroeiing. De waterbodem was zanderig met een geringe sliblaag. Ondanks de steeds verdergaande beschoeiing van de oevers en inpassing in het stedelijk karakter van de opruk-
BoerDerIJ oostenBurg AAn De Broeksloot Anno 1910 kende nieuwbouwwijken bleef de visstand in de Broeksloot het karakter behouden van een visgemeenschap die past bij het ruisvoorn-snoek- en snoekblankvoorntype. Ongetwijfeld heeft hierin meegespeeld dat er vooral in de paaitijd altijd vis vanaf de Vliet en Trekvliet de Broeksloot optrok.
Uit eigen ervaring weet ik dat je in de jaren ’60 en ’70 na het ‘schoonmaken’ van een stukje sloot door waterplanten (met een oud fietswiel aan een touw) te verwijderen, er prachtige zeelten en vooral ook kroeskarpers kon vangen. Een inkijkje in het vangstlogboek van onze oud-secretaris Lex Peters laat van de jaren ’80 en ’90 hetzelfde beeld zien: heel veel kroeskarper en zeelt. Maar ook hele beste vangsten van bak-
ken van ruisvoorns, zoals ik ook zelf heb kunnen meemaken met de vlokhengel.
Het ging overigens niet altijd even goed met de waterkwaliteit. Het kwam elk jaar wel voor dat het gemaal aan de Van Woudekade zoveel vies water uit de Veen- en Binckhorstpolder maalde, dat er overal vis in noodademhaling aan het wateroppervlak was te zien. Vis met schepnetten vangen, verzamelen en in het niet bemalen deel van de Broeksloot overzetten, daarvoor kwamen dan veel sportvissers in actie.
Dat was ook de reden dat het noordelijk deel van de Broeksloot in de richting van de boerderij Essesteijn altijd qua visvangst het beste deel was.
kAArt VAn VoorBurg e.o. Anno 1880 Met Broeksloot
ouD BestuurslID lex Peters 31 CM
Met een ruIsVoorn VAn
Anno 2020 Na jaren van afwezigheid ben ik onlangs weer eens wezen kijken bij de Broeksloot. Vooral ook omdat in het Waterplan Leidschendam-Voorburg 2007-2015 veel maatregelen waren aangekondigd, waaraan ikzelf bij het brainstormen over verbetering indertijd ook nog een bijdrage heb kunnen leveren. Het bezoek viel mij zowaar niet tegen! Ondanks de verstedelijking ligt de Broeksloot er over de volle lengte nog steeds prachtig bij. Alleen ter hoogte van de Utrechtse Baan is het allemaal wat ‘steniger’. En nog steeds wordt het onder water steeds meer een echte boerensloot naarmate je de kant van boerderij Essesteijn opgaat. Tussen de vele waterplanten ook wel weer zeelten en afgepaaide brasems gezien. Geen ruisvoorns helaas gezien. En zou er nog kroeskarper zitten? Wie probeert het eens uit? Of zijn we niet meer gewend om tussen de waterplanten te vissen? Om daar te kunnen vissen heb je overigens wel een VISpas nodig. ton VAn Der sPIegel
Bronnen: Waterplan Leidschendam-Voorburg 20072015. Hoogheemraadschap van Rijnland, Hoogheemraadschap van Delfland, gemeente Leidschendam-Voorburg, 2007. Een speelse straat in West. 100 jaar Vrijburgstraat. Historisch Voorburg, jaargang 18, 2012,nr. 1. 100 jaar Laan van Oostenburg. Van landelijk zandpad tot statige laan. Historisch Voorburg, jaargang 14, 2008 ,nr. 2. http://www.hansroodenburg.nl/polder/ http://landgoedwandelen.nl/wandelroutes/leidschendam-voorburg/ https://www.topotijdreis.nl/
De Broeksloot is in het verleden vele malen op tekeningen en schilderijen afgebeeld. Een van de kunstenaars die meerdere afbeeldingen van de Broeksloot en directe omgeving heeft gemaakt, is de Haagse schilder en tekenaar, Paulus Constantijn La Fargue (1729 1782).
Hij behoorde tot de betere topografische kunstenaars van zijn tijd. Hij schilderde wat hij zag. Hij fantaseerde er niets bij. En dat maakt de hierboven afgebeelde penseeltekening van hem getiteld ‘De Broeksloot bij Voorburg met het huis Vrijburg’ uit 1757 (Rijksmuseum, Amsterdam) zo interessant om te vergelijken met dezelfde locatie anno 2020. Het Huis te Vrijburg was een prachtige buitenplaats gelegen ter hoogte van wat nu de Tuinluststraat bij Opa’s Veldje in Voorburg is. De Broeksloot is er nog; het Huis te Vrijburg is rond 1800 afgebroken. En precies waar in de penseeltekening twee mannen op het pad met elkaar staan te praten, heeft de auteur van dit artikel 200 jaar later van zijn vader leren vissen! Het pad langs de sloot was er toen nog.
VERSLAG TWEE JAAR WEDSTRIJD VLIEGVISSEN
13
een kleine drie jaar geleden kwam onze secretaris Chris met het idee de belangstelling voor deelname aan het nk vliegvissen binnen de commissie te peilen; een aantal van ons had wel belangstelling, die van mij vooral voortkomend uit het feit dat ik de laatste jaren weinig gevist had en dit als een goede gelegenheid zag om de routine weer op te bouwen.
Peter VroegInDeWeIJ (Foto Door ruDy VAn DuynHoVen)
Op een onzalig uur stonden we dan ook bij de loting voor de laatste wedstrijd van 2017, om eens mee te lopen en ook later op de dag zelf wat te vissen. Het eerste dat opviel was toch wel de samenhorigheid van die wedstrijdmannen en -vrouwen. Maar daarnaast ook de bereidheid met ons ervaringen en kennis te delen en toch ook wel de onderlinge concurrentie die er van af spat. Na de loting wordt er naar het water (De Merwede) gereden, en gaan direct na de eerste toeter de mannen aan de slag: er wordt zeer gericht op aantallen (zeer) kleine vis gevist. Alleen de eerste 2 vissen worden gemeten en zijn bepalend bij een gelijk spel, verder gaat het puur om het tellen. Al snel is duidelijk dat behalve ervaring ook loting een rol speelt. Sommige plekken bulken nu eenmaal van de kleine vis en hoe eerder op de dag je zo’n stek loot hoe beter je kansen, maar ook ervaring en de handigheid van je gelote partner die immers moet onthaken (en moet tellen) spelen een rol. Na een paar uurtjes hadden we het wel gezien en wagen we voorbij het wedstrijdparcours zelf een poging. Die voor mij nogal dramatisch verloopt. In een paar uur weet ik slechts een paar visjes te landen. En dan te beden-
ken dat de winnaar van die dag in 50% vistijd er meer dan 100 weet te vangen. Dat geeft toch wel te denken! Van de aanwezige commissieleden besluiten de meesten niet deel te nemen aan de wedstrijden. Het is dan ook best een investering in tijd en materiaal. Slechts Hanafi Saleh en ik zei de gek blijven over. In 2018 moet het gaan gebeuren. Vier wedstrijden plus evt. een finale, waarvoor alleen de beste 30 uitgenodigd zullen worden. De eerste wedstrijd vindt plaats op Baggelhuizen, met een waterstand zo hoog dat zeker 30% van de oever afvalt. De vakken zijn dus klein, en de ruimte voor backcasts ook. Kort gezegd, lastig, en noch Hanafi noch ikzelf weten een vis te landen. De tweede wedstrijd is op De Ronde Bleek. Ik vis een keer voor, vang twee vissen. Maar tijdens de wedstrijd (vanaf vastgelegde vlotten, per manche met bootjes verplaatsing) is het snoeiheet, de vis ligt heel diep en is nauwelijks tot aanbijten te verleiden. Kortom, ook deze keer weet ik geen vis te verleiden, Hanafi moest deze wedstrijd missen.
3de wedstrijd: Schellinkhout. Ondanks de ziekte van mijn schoonmoeder kom
ik opdagen, maar mijn gedachten zijn er niet bij. Ik vind het een rotvisserij ook; het is bloedheet, naarmate de dag vordert komen er steeds meer zonneaanbidders bij, en dat gepruts met kleine rotnimfjes beheers ik totaal niet. Ik krijg een aanbeetje of 8, en allemaal weten ze er voor het net weer af te spartelen. Rotdag. Hans vangt er 5, blijft dus tenminste niet visloos. Hij komt op de 34ste plek terecht.
Ook wedstrijd 4 is witvis; Merwede. Hier miegelt het van de kleine witvis en minibaarsjes: De vangstaantallen zijn dan ook idioot; in wat op een halve visdag neer komt weet winnaar René Koops 164 (!) van die aquariumvisjes in het netje van zijn tegenstander te prutsen, met menig doublet en triplet daartussen. Han’s 37ste plek weet hij met 45 witvisjes te veroveren, ik eindig op 40 met 31 stuks… Niet in de top 30, ook geen finale voor 2018. Soit. Ondanks het bedroevende resultaat besluit ik 2019 toch ook mee te vissen, in de hoop iets geleerd te hebben van 2018. Voor Hanafi komt het in de agenda niet uit, en hij schrijft niet in. Ik neem me voor meer te gaan oefenen op de wedstrijdwateren zelf en
WeDstrIJDVIssers (Foto Door ruDy VAn DuynHoVen)
14
(Foto Door ruDy VAn DuynHoVen)
meer tijd aan mijn vliegendozen te besteden. Afwachten‌ Het aantal deelnemende teams is in 2019 opgelopen van 7 naar 10, en individueel van 47 naar 58! Dat zal het er niet eenvoudiger op maken, aan de andere kant, daar zitten ook een stel nieuwelingen tussen. Dussss wie weet!?
Wedstrijd 1 is op de Kool in Heelweg. Ik heb twee weekenden voorgevist en best goed gevangen op de latex buzzers van Klaas van der Heijden zijn buzzerstrips, dus dit jaar heb ik een tactiek en een beetje ervaring. Ook heb ik een doos met kant-en-klare onderlijnen voorbereid met vliegen in verschillende gewichten, geknoopt op uocarbon en met de vliegen in lusjes. Kleine dingen die wel het verschil kunnen maken, en warempel, al op de eerste stek weet ik drie vissen te landen, terwijl Manfred van Halteren naast mij er twee pakt. Ik had wel mazzel met loten op die eerste stek, maar goed‌ Ook op de tweede stek komen er nog twee vissen uit. Mijn maat heeft er nu drie in totaal, dus ik lig in ieder geval op hem voor‌ Dan valt het stil, de derde stek is bij de ondiepe zijkant en ik haal de diepere stukken gewoon niet. Als ik verkas naar de volgende stek word ik niet heel blij, aan de lange zijde en het is ook hier ondiep. Eigenlijk zie ik hier om me heen niemand vis vangen terwijl Rene Koops (ja, hij weer!) op de plek die ik net verlaten heb de ene na de andere aanbeet loskrijgt door wel achter het talud te kunnen werpen! Op de laatste plek zie ik bij iedereen de motivatie verdwijnen. Er wordt niet
meer van tempo, diepte of vliegen gewisseld, etc. Maar ik weet mezelf om de een of andere reden te motiveren, zie weinig vis meer draaien, maar verwissel toch nog een keer van leader, waardoor ik met deze zwaardere combi een goede meter dieper vis‌ en haak er nog een! Na toch wel heel voorzichtig drillen komt deze ook in het net, en ik kan het niet geloven, zes stuks op een water waar ik nog maar een jaar geleden nooit een bewijsje kreeg! Tijdens een wedstrijd! Tijdens de prijsuitreiking ben ik toch wel benieuwd naar mijn plaatsing, al verwacht ik er niet heel veel van. Maar als nummer 10 met vier vissen genoemd wordt begrijp ik dat ik in de top 10 van deze wedstrijd zit! En pas de achtste naam die genoemd wordt is de mijne! Derde plek! Ongelooijk, en ik ben niet de enige die dat vindt đ&#x;˜Š. De tweede wedstrijd is op De Ronde Bleek. Ik weet slechts 1 dag voor te vissen, maar weet wel vijf vissen op deze
moeilijke plas te foppen. Op een combinatie van buzzers en kleine goud/tungstenkop marabou streamertjes en vanuit de BB. Ook de wedstrijd is immers vanuit de bellyboot. De wedstrijd is apart opgezet deze keer: De Ronde Bleek wordt in tweeÍn gedeeld en de helft van de bellies vist het eerste ochtenddeel op de ene helft, de volgende op de andere, ’smiddags andersom. In de ochtend wordt hier-en-daar best OK gevangen, zelfs droog! (Heb ik helemaal niet overwogen, stom), maar het gaat niet hard. Ik krijg 1 aanbeet tijdens het voortslepen van mijn vlieg, maar die schiet los, tot aan de lunch gebeurt er bij mij geen bal meer. Na de lunch gaan we weer te water, maar het gepeddel met mijn vrij lompe bellyboot begint aardig zijn tol te eisen. Dan krijg ik om een uur of halfdrie een snoeiharde beuk en meteen gieren de zenuwen door mijn keel: Deze niet vergokken nou! Met mijn vrij zachte #6 kan ik goed contact houden, en na een minuut of 8 krijg ik toch wel een behoorlijke joekel van een regenboog in mijn net. Ik laat hem duidelijk aan de jury op het vlot zien om vervolgens het verplichte gepeddel naar het vlot aan te gaan om mijn vliegen op weerhaakloosheid te laten controleren. Gobberdobbe, wat een pesteind‌ Met deze ene vis ben ik echter wel ontzettend blij, hij brengt me een 30ste plek, terwijl er van de 48 vissers 12 visloos blijven! Er zijn 10 deelnemer met 1 vis, de winnaar (Peter Elberse, ook Nederlands Kampioen (voor de 4de keer!)) heeft er verdorie 10! Er valt nog een hoop te leren! Tot mijn hele grote spijt moet ik de derde wedstrijd verstek laten gaan: Ik val in voor Paul Hogervorst die wegens gezondheidsproblemen niet in staat is
(Foto Door ruDy VAn DuynHoVen)
naar Alaska te gaan. Voor het tweede jaar achter elkaar bevind ik me dus tussen de beren in de zon/regen/wind en wat dies meer zij om zalm te pesten. Rot, maar iemand moet het doen… De laatste reguliere wedstrijd is op witvis, in GHV water nabij Haastrecht. Het is in het donker effe knap lastig zoeken, maar iedereen komt op tijd binnendruppelen voor een bak koffie en de loting. Het weer? Euh… prut! Er staat een onbarmhartige koude wind en geregeld stort het uit de hemel. Ik ben geen koukleum, maar nu wel heel blij dat ik mijn warmteondergoed vanmorgen nog even meegepakt heb. En ik besluit ook gewoon mijn waadpak aan te trekken, iets waar ik geen spijt van krijg. Gelukkig een goed jack, capuchon over de pet, en gaan maar. Ook nu heb ik onderlijnen geprepareerd, maar ik heb niet kunnen voorvissen. Ik ben net terug uit Alaska en mijn werk is weer volop in charge. Ondanks de wind neem ik alleen twee 2-tjes mee. De wind is wel hard, maar komt van schuin achter, een rolworp zal meestal voldoende zijn. We beginnen op de eerste helft van het water dat in parcoursjes van 12 tot 30 meter (afhankelijk van de omstandigheden zoals zijsloten en zo) is ingedeeld. Niet mijn favoriete visserij, zeker niet onder deze omstandigheden. Om kort te zijn, In de ochtend weet ik een fantastische 5 (!) visjes te vangen, en het is voor iedereen ontzettend taai. Bij het stekken wisselen van ochtend naar middag horen we echter dat het op het tweede parcours zo mogelijk nog beroerder is, en dat blijkt ook zo, ik vang er niet een meer bij! Maar iedereen loopt in de middag op het tweede stuk te tobben, met hier en daar een uitzondering. De paar plekjes waar je bij een zijslootje kan vissen leveren nog wel wat op, maar zo gelukkig hebben wij niet geloot. Mijn 5 witvisjes resulteren in een bedroevende 23ste plek. Maar er blijven 5 deelnemers visloos!
Overall ben ik 19de in de voorrondes en ik mag dus dit jaar in de finale vissen. Dat is deze keer forel (het is om het jaar 2x forel 3x witvis en andersom) en vindt plaats op Baggelhuizen. Ik ga twee weken van tevoren voorvissen en het is ongelooflijk taai. Er zijn reguliere regenbogen uitgezet in plaats van geslachtsloze, en ze scholen enorm samen. En er zijn er ook al aardig wat uit. Als zo’n school langskomt wil er soms 1tje aanbijten, maar ze hebben
meer interesse in elkaar dan in eten. Als het goed is wordt er komende week uitgezet, maar dat is best kort dag.
De setup is anders dan bij de andere wedstrijden: 30 deelnemers, 6 ploegen en 6 zones. Elke zone is ingedeeld in vier stekken, waar de ploegleden, met telkens 1 “schrijver” op de kant, doorheen rouleren. Het weer is goed; helder, niet te veel wind, maar wel koud, zeker in de schaduw. Op de eerste stek, het dichtst bij het clubhuis van de Assense vliegvissers vangt niemand wat, ook de ploeg naast ons niet. Op de tweede plek weet René Koops op de 1 of andere manier drie vissen te pakken, maar het is super taai zien we ook om ons heen. Die nieuwe vis heeft zich nog niet verspreid, dat moge duidelijk zijn. De tijd verstrijkt, we rouleren op de zones, zien Koops er nog twee vissen bij vangen, maar het is heel taai. Dan vangt 1 van mijn ploegleden een vis, dan de ploeg naast ons. Laatste stek, tweede beurt, zzzipp… Mijn BHK variant krijgt superkrachten! Yes! Aanbeet. Ik ben als een kind zo blij als de vis in het net zit. Die hatelijke 0 is weg! Geconcentreerd blijven nu! Het schemert en ze bewegen weer een beetje… Voorlaatste stek. Nope. Laatste stek… Zzzzip… 10 seconden voor de toeter wordt dezelfde killer gepakt en voorzichtig, maar dwingend uitgedrild en in het net gemanoeuvreerd. Whoehoe! Tijdens de nabespreking wordt een beetje gemopperd op mijn vis, die in het eindklassement van vandaag een enorme sprong betekent: in plaats van de 14de plek kom ik op de 6de en stijg ik in het eindklassement van de 19de
naar de 15de plek, iets waar ik stiekem best een beetje trots op ben. Volgend jaar? Ja, ik heb me nog 1 keer ingeschreven. Om te zien of ik het beter kan doen, en te zien of de resultaten van dit jaar pure mazzel waren of niet.
Wat nagedachten: • Alleen vissen zonder team is echt een nadeel omdat je niet samen kan voorvissen, ervaringen uitwisselen, patronen delen enz. Jammer dus dat we geen team hebben kunnen vormen. Waarschijnlijk doet Han komend jaar weer mee, maar als er belangstellenden zijn?
• De wedstrijdvissers zijn echt wel een hechte ploeg, waar een wat verlegen kerel zoals ik ook niet makkelijk aansluiting vindt. Na het eerste jaar word je toch wel gegroet, en zeker als je een beetje meespeelt ook wel aangesproken.
• Tijdens de wedstrijd wordt er weinig kennis gedeeld, maar erna zijn de mannen wat opener. Bijvoorbeeld na het fiasco vorig jaar op DRB kreeg ik diverse tips van betere vissers. (Niet ervoor nee, dat niet.)
• Het is best zwaar. Als ik een wedstrijd ver weg (Assen, Baggelhuizen of Sterksel (NB), DRB) heb pak ik de maandag vrij. Anders trek ik het echt niet. • De wedstijden (en het voorvissen) zijn leerzaam! Ook bij het recreatievissen merk ik dat ik zelden meer blank, iets dat vroeger toch wel regelmatig gebeurde.
tight lines! Peter Vroegindeweij.
De VIs WorDt ter MetIng AAngeBoDen AAn De Jury (Foto Door ruDy VAn DuynHoVen)
WORDT HET BAARS OF RUISVOORN?
16
Ik zie tom niet veel. eigenlijk alleen op verjaardagen van de familie. Hij is een man van de vaste hengel, de feeder en ’s winters zo af en toe wat snoeken. staat-ie onverwachts op de stoep! Zijn elektrische fiets aan het testen. We zitten al snel aan tafel en praten over het vissen.
Hij vist met elastiek en dunne lijntjes. Weet dus welke prestaties je neer kan zetten met 8, 10 of 12/00 mm. Brasems van 50 cm en meer zijn voor hem geen probleem. Zeelten van ronde de 40 cm ziet hij ook regelmatig langskomen. Mijn visserij met 12/00 aan een ultra licht werphengeltje ziet hij niet zo zitten. Heeft allerlei bedenkingen. terwijl ik diezelfde ‘elasticiteit’ uit de buiging van de hengel en de werking van de slip haal.
omdat ik al aantekeningen aan het maken ben voor een gepland artikel heb ik een lijstje paraat van mijn vangsten van half augustus tot en met half september. Alles gevangen met een kunstaashengel, waarmee 2 gram geworpen kan worden en voorzien van een lijn van 12/00. Ik overhandig hem:
Baars Blankvoorn Blei ruisvoorn snoek
129 stuks 18 stuks 8 stuks 263 stuks 2 stuks
Wat voor directe indruk deze informatie maakt op Tom weet ik niet, want ik ga even een pilsje halen voor ons beiden. Als ik terugkom ligt het lijstje op tafel. Ik zet het pils ernaast en vervolg mijn verhaal. In het Wilde Westen overtuigde niets beter dan een geladen pistool. Bij ons is het vangen van vis een bevestiging dat we goed bezig zijn. Billy the Kid is niet zonder slag of stoot scherpschutter geworden. Voor het beheersen van dit ultra lichte materiaal is het ook nodig dat alle capaciteiten tot het uiterste ontwikkeld worden. Met 12/00 op voorn vissen is niets bijzonders, maar hiermee met kunstaas vissen voor velen toch een brug te ver. Maar luister. Je trekt met deze hengel de polder in om ruisvoorn te vangen. Ruisvoorns zijn schitterende vissen, maar tegenwoordig krijgen ze niet meer de gelegenheid om groot te worden. En grote vissen zijn sowieso al schaars. Achterin de polder, na wat klein spul gevangen te hebben, kom je tot de ontdekking dat er baars aanwezig is. Aan je made of worm vergrijpt zich geregeld een baars.
grootste(n): 27+29+30 cm grootste(n): 20+21+22 cm grootste: 18 cm grootste(n): 18+19+20+22 cm grootste: 55 cm Maar in de zak van je visjas zit een doosje met minuscuul kunstaas. Je vervangt alles voor een spinstangetje plus een spinnertje en vangt een vijftal baarzen, alleen al op deze plek. Verderop liggen er misschien nog wel meer op je te wachten. Wat haak- en kunstaas is het enige dat nodig is voor een geslaagde visdag.
Ik weet hoe Tom in het leven staat en iedere tak van onze geliefde visserij is ook een kwestie van instelling. Toch toon ik hem wat kunstaasjes. Kleine spinnertjes liggen te pronken op tafel naast het bier. Wat moet ik zeggen? Voor mij leven ze al. Spreken ze een taal. Ze verhalen van avontuur langs de waterkant. Van opspattend water. Van een baars die met zijn scherpe stekels in mijn hand prikt. Van zonlicht dat met de hengel een verbinding aangaat. Het spel van geven en nemen. Maar ik vertel dat de spinnerbladen een lengtemaat hebben van 18-20-22 mm. Dat de onverzwaarde spinners niet veel wegen. Inclusief spinstangetje en anti-kinklood van ½ gram zo’n 2 gram. Want de hengel is gemaakt voor gewichten tot 2 gram. De weerstand
die dit spinnertje levert door het draaien van het blad tijdens het binnenvissen moet beperkt zijn. Soepel draaien en weinig weerstand leveren is het motto. Perfect voor ondiep water. Eenieder kiest zijn spinner naar eigen inzicht, omdat de breedte en de dikte van het spinnerblad ook meespreken hoe de spinner overkomt op de hengel. De attentiewaarde voor de vis is voldoende en geschikt voor deze hengel. Kleiner zou ik niet gaan, want dit vermindert de vangkansen. Ik gebruik ze met een dregje. Met een wijdte die net zo breed is als het spinnerblad. Aanbijten betekent ‘hangen’. Aan missers heb ik een hekel. Tom pakt het ene verzwaarde spinnertje er tussenuit. Die weegt uit zichzelf al 2 gram en heeft alleen een spinstangetje nodig om klaar te zijn voor gebruik. Omdat een anti-kinkmiddel ontbreekt zal de dunne lijn gaan kinken. Dit kan lastig zijn vanwege het kringelen van de lijn om de hengeltop. Een ongemak dat we voor lief moeten nemen.
Met zijn ‘body’ toont het visueel meer. Maar ik gebruik hem alleen als de windsterkte toeneemt of als ik gedwongen ben iets verder te werpen om de vis te bereiken. Een nadeel is dat ze in stilstaand water soms slecht aan het draaien te krijgen zijn. De kunststof kraal op het lijfje heb ik verwijderd om de afstand spinnerbladhaak te verminderen. Kunstaas zo uit de verpakking voldoet me meestal niet. “Weet je wat nog meer indruk maakt?” zeg ik tegen hem.
Uit mijn kunstaasdoosje pak ik een Salmo Hornet Sinking van 1,5 gram en toon het in de palm van mijn hand. Een prachtige mini-plug voor dieper water. Een klein warteltje eraan bevestigen is alles wat-ie nodig heeft om een vanger van maxi-formaat op baars te zijn. Tom knikt met zijn hoofd. “Zeg Moos … gebruik je dit mini-kunstaas vaak?” De hengel heb ik gekocht in 2010. En ik vis er van juni tot oktober regelmatig mee. In juni en juli grotendeels langs de randen van kanalen en vaarten met helder water en augustus en septem-
diepte om daar gemakkelijk voedsel te vinden. De vele kringetjes verraden hun aanwezigheid. Een made of een worm wordt dan met graagte genomen. Een vis van het wijde water is toch nog weer sterker dan een polderexemplaar. En hij heeft meer ruimte om verzet te plegen. In de polder is kroos de normaalste zaak van de wereld. Voor licht en dun drijvend kroos is de windrichting de bepalende factor. Deze situatie is weer erg aanlokkelijk voor de ruisvoorn. Vallen de aanbeten weg omdat de school het hazenpad gekozen heeft dan is het tijd om het kunstaas weer aan de lijn te knopen. Het is een actieve en visuele visserij die mij veel voldoening geeft. Het is een lust voor het oog. Zo gauw de mogelijkheden er zijn pak ik ze met beide handen aan. “Zeker weer een Fair Play hengel?” Ik kijk hem aan en zie een schuchtere glimlach. “Maar dit is de lichtste spinhengel ter wereld. Geen ‘old school’, maar ‘new wave’”.
ber in poldersloten. Op uitgestrekt en wijd water zijn de beste plekken onbereikbaar en voor de op één na beste stekken moet je intensief zoeken. Niet dralen, maar na iedere worp een stukje opschuiven. Je kan ze er niet áán kijken. De vis moet opgezocht worden en daar gaat tijd in zitten. Vis pal langs de kant, aanlegsteigers en boten. De begroeiing loopt af en toe wel tot enige meters uit die kant.
Neem het talud ook mee. Soms tref je een school baars actief, hoog in het water. Dat is magnifiek. Die baarzen hebber er zin in en dat merk je ook. In de herfst, als de gemalen water uit de polder lozen waarin zich kroos bevindt, is er kans dat de ruisvoorn zich hoog aan de oppervlakte bevindt. Door stroming wordt het kroos verspreid en ‘dunner’ als het ware. Ruisvoorns komen aan de oppervlakte vanuit de
Een alternatief in de hengelsportmarkt is er niet. De beperkingen van de hengel zijn te groot om veel kopers te trekken. Een fijne hengel voor de visser die zich aangesproken voelt. Alleen te gebruiken als het droog weer is, want bij nattigheid blijft de lijn plakken aan de hengel en het geringe werpgewicht kan dit niet opheffen. Is het de intentie om een dagje slechts met kunstaas te vissen, dan is het gebruik van 16/00 mm lijn te overwegen. De hengel laat dit ook toe en het geeft ietsjes meer zekerheid in geval van vastzitten. Het zelfvertrouwen groeit en je ervaart de mogelijkheden van het materiaal. Na het vangen van honderden ruisvoorntjes en baarsjes levert het landen van een snoekje ook geen problemen meer op. Beheersing gecombineerd met vakmanschap. “Mooie spulletjes”, zegt Tom.
We legen de glazen en nemen afscheid. En de elektrische fiets wordt van de standaard gehaald. Een hand gaat omhoog en ik kijk hem na totdat hij om de hoek van de straat verdwijnt. Ik denk dat Tom er niet aan gaat beginnen. U wel? Maurice van ‘t Hof
18
GESPIEGELD
In deze rubriek zal ik in iedere editie van het gHV / groene Hart Magazine vertellen over spiegelkarperproject gerelateerde zaken. Vaak zal één van onze eigen skP’s onderwerp van gesprek zijn, soms zal ik wat dieper in gaan op een bepaald type spiegelkarper, of we kijken eens wat één specifieke projectspiegel zoal uitspookt op onze wateren. In deze ‘Gespiegeld’ stel ik de Godfather van de Spiegelkarperprojecten en voorman van de Belangenvereniging Verantwoord Karperbeheer (BVK), Joris Weitjens, wat vragen over de in 2018 opgezette Matching Community. Maar eerst even de BVK in een notendop. Deze vereniging zet zich in voor een goed, sterk en gevarieerd karperbestand in de open wateren van Nederland en België. Met verantwoord beheer kan de karperpopulatie op peil worden gebracht en gehouden.
Dit doen zij onder andere door data van zoveel mogelijk SKP’en te verzamelen en te analyseren alsook het (her)opstarten van slapende en nieuwe spiegelkarperprojecten. Met de verzamelde gegevens komt de BVK tot interessante bevindingen en adviezen over bijvoorbeeld de ideale uitzetkarper, de beste periode om uit te zetten en informatie over het migratiegedrag van karpers en nog veel meer.
Op 1 september 2018 is de Matching Community (MC) van start gegaan. Kun je uitleggen wat de MC inhoudt en wat het doel erachter is?
De MC is een samenwerkingsverband waarin het matchen van vangstfoto’s aan plankfoto’s (van spiegelkarpers) centraal staat. Het doel is simpelweg zoveel mogelijk matches maken. Matches zijn niet alleen puur fun voor melders, het is de benzine voor SKP-monitoring en daarmee/ daardoor leert iedereen nog steeds heel veel over karper en karperbeheer.
Wat was voor de BVK de reden om dit op te starten en hoe hebben jullie dit aangepakt?
Het begon in Friesland. Dat project begon met uitzetten in 2005. Terugkijkend was dat zo’n beetje het begin van een bijna tien jaar durende crisis in het
aanbod van uitzetkarper. Je kon uitsluitend kiezen uit verschillende rassen/bloedlijnen van consumptiekarpers. Ze hadden één ding gemeen: weinig schubben op de flank. Dat is niet ideaal voor matchen en al helemaal niet als je er duizenden achter elkaar op de plank zet. Wijtze Tjoelker trok aan de bel die al heel lang boven SKP Friese boezem hing: het matchen was daar voor Wijtze niet meer te doen. Sportvisserij Nederland heeft ons toen vanaf 2017 een tijd lang geholpen bij het zoeken naar een geschikte partij plus financiering om het matchen van spiegelkarpers (meer) te automatiseren. De bereidwilligheid van verschillende federaties is mij meegevallen, maar het project strandde toch op de financiën en op de weerbarstigheid van de materie. Zo eenvoudig is het echt niet voor computers om karpers te matchen. Toen was het kiezen of delen: persoon-
Hoi Joris, leuk dat je tijd vrij wilt maken voor dit email-interview. Liever hadden we elkaar weer eens face to face gesproken, dat is al veel te lang geleden. Natuurlijk is de corona-crisis de boosdoener, normaal gesproken hadden we elkaar gezien op de BVK dag, waar Erik en ik een presentatie zouden geven over de verschillen in overleving tussen types uitzetkarper.
Hoi Juri, Ja, ik had me echt verheugd op de BVKmeeting en zeker ook op de geplande meeting in Woerden met de Matching Community. We e-mailen ons bij de BVK, met bestuursleden in Vlaanderen en Frankrijk, altijd al een ongeluk, maar nu is het vaak niet leuk meer. Het werkt ook gewoon beter en sneller als je elkaar even echt spreekt. Maar goed, in het najaar moet dat allemaal wel weer kunnen.
een kAle DuItser 2005 uIt FrIeslAnD, In 2020 geMAtCHt Door De MC
lijk kan ik maar heel moeilijk rustig doorleven als ik weet dat plankfoto’s van schijnbaar ‘onmatchbare’ spiegelkarpers van open water liggen te verstoffen in een archiefje van een ex-SKP-coördinator. Dus zocht ik naar alternatieve manieren van matchen. Gedurende dat zoekproces werd mij duidelijk hoeveel ‘matchkracht en -ervaring’ er binnen verschillende SKP’s aanwezig is. Niet om te paaien, maar jij vertelde me al eens dat matchen voor de Haagse boezem eerder secondedan –minutenwerk is. Puur omdat je weet waar je moet zoeken! Als je die matchkracht en matchervaring kunt bundelen, en delen met anderen was (en ben) ik ervan overtuigd dat we matching en daarmee SKP-monitoring levend kunnen houden.
De matchers van de MC hebben allemaal een integriteitsverklaring moeten tekenen. Wat is hier de reden van?
Als matcher krijg je vangsten van een ander onder ogen. Melders zijn heel verschillend, maar wat werkelijk niemand pikt is het als meldingen voor eigen gewin wordt gebruikt. Zelfs die schijn moet je zien te voorkomen, want anders haken melders onherroepelijk af. Dat is lastig voor matchers en SKPcoördinatoren die als karpervisser actief zijn in de regio waar de meldingen vandaan komen. Ideaal is eigenlijk als de matcher niet actief vist in de regio waarin hij of zij matcht. Met de integriteitsverklaring en onze spelregels laten we aan melders zien dat we hun belangen heel serieus nemen en laten we tegelijkertijd ook aan matchers zien dat we hoge eisen stellen aan hun betrouwbaarheid. Matchers krijgen de sleutel van aangewezen mappen op onze MC-One Drive met daarin mappen met plankfoto’s, maar ook met terugmeldingen. Nu is de MC nog vrij klein is, is de sociale controle groot, maar als we zo blijven groeien wordt het des te belangrijker dat we aangesloten matchers en SKPcoördinatoren elkaar kunnen corrigeren en de BVK toezicht houdt. Ons motto is dat de melder van een spiegelkarper de baas is en blijft over z’n melding. De melding wordt dus niet gedeeld met mensen buiten de MC, laat staan zonder toestemming gepubliceerd. Die discretie moet een garantie zijn dat de meldingenstroom niet, zoals je heel vaak ziet, stokt als de kar-
pers (te) groot worden. Inmiddels draait de MC nu bijna twee jaar. Is de BVK tevreden met de werking ervan en over eventuele resultaten?
Persoonlijk ervaar ik het als een groot plezier om in een team te matchen. Weliswaar doe je het matchen alleen voor je pc of laptop of zelfs op je telefoon (ik niet hoor...) maar ervaringen uitwisselen over dat matchen, de match checken en elkaar complimenteren met een match werkt heel stimulerend. Je moet een beetje gek zijn voor dit werk en dan is het heerlijk als je merkt dat anderen diezelfde drive hebben. We zitten als MC nog steeds in de beginfase, maar we beginnen langzaam op stoom te komen en (goede) naam te maken. Dat is vooral te danken aan onze contacten met federaties die grote SKP’s onder zich hebben. Dat begon met SKP Friese boezem en intussen hebben we de plankfoto’s van open water van vier verschillende federaties onder onze hoede. Zoals met alle nieuwe dingen loop je gaandeweg tegen obstakels aan. Het is de kunst om flexibel te zijn en goed te luisteren naar de wensen van de SKP-coördinator. Elk SKP heeft zo z’n eigen bijzonderheden. We leveren zoveel mogelijk maatwerk zonder te tornen aan de MC-regels. Ter ondersteuning van de MC hebben jullie dit jaar een meld-app gelanceerd om het melden van spiegelkarpers zo laagdrempelig mogelijk te maken. Werkt dit zoals gehoopt?
Dat mag je wel zeggen. Het idee van een webapp hebben we natuurlijk van de GHV. Erik en jij hebben ons daarbij op het goede spoor gezet. Rond 1 april waren we zover en begonnen we gelijk een meldcampagne. Dat hebben we
MuIDen
geweten. De eerste twee weken werden we overspoeld door meldingen uit het gehele land en soms gewoon van de vijver voor de deur… We hebben de grootste achterstanden nu bijna weggewerkt, maar er ligt nog genoeg matchmateriaal. Overigens is dat altijd al de praktijk geweest in open water. Een deel kun je gewoon niet direct matchen. Ik hoop dat melders dat ook begrijpen. Maar uitstel betekent bij ons zeker geen afstel. Met name in de rustige wintermaanden worden er nog veel ‘achterstallige matches’ gemaakt. Zijn er al mooie matches gedaan waar je misschien iets over wil en kan vertellen?
Ik moet zeggen dat bij grote projecten, met vele duizenden plankfoto’s en buren die niet fotograferen, zoals de benedenrivieren en Friese boezem bijna elke match wel een klein feestje waard is.Dat samenwerking binnen de MC loont wordt bijna wekelijks bewezen. De titel lid van verdienste mag wat mij betreft nu al gaan naar: Ate Loonstra.Hij wist de afgelopen maanden vele lang onvindbare spiegelkarpers alsnog te matchen. Dat niet alleen: hij vond met eigen vangsten ook de weg naar het pas aangesloten SKP van Naarden –Vesting. Muiden.
Geen lastige klant qua herkenbaarheid deze vis die al jaren op het IJmeer rondzwemt, maar onvindbaar in talloze uitzetarchieven van open water. Ik checkte onder andere de Veluwerandmeren en de IJssel. Tot de laatste vanger en matcher bij de MC, Ate Loonstra zo slim was om de vis afgelopen maand aan te bieden bij het project van Naarden-Vesting, zeg maar twee SKP’s naar het oosten. En toen was de vis binnen een paar minuten gematcht!
20
Grootste kick voor mij zijn toch die vissen die van ver weg blijken te komen. Soms stuit je daar per toeval op.
Veel matchers zullen ook wel herkennen dat bijzondere schubbenpatronen, zeker als je er lang naar hebt gezocht, zich vastzetten in je hoofd. Dat had ik laatst nog met een vis van het Hollands Diep een vis met drie megagrote schubben op de flank.
strIJensAs onBekenD 10 kg APrIl 2020
Ik zag gelijk dat dit geen vis was van SKP Benedenrivieren. Toen ik weken later wat zat te scrollen door de uitzetbestanden van stuwvak 2 van Nederrijn-Lek stuitte ik dus op zo’n patroon. Als je dan plank en vangstfoto naast elkaar hebt staan op je scherm is de voldoening enorm.
De vis was over de rivieren minimaal 85 km naar het zuidwesten gemigreerd. Het is niet eens zozeer de afstand, maar zie maar eens op dat je zo’n vangstfoto naast een van die vele duizenden plankfoto’s van al die SKP’s van open water krijgt. Dat blijft een magisch moment.
Joris, dank voor je tijd, we gaan er mee aan de slag voor ons Magazine. Heel veel succes met de BVK, we zijn je schatplichtig. JurI Froger
googleeArtH IMAge stuWVAk 2 strIJensAs
Heb je affiniteit met karpers matchen en vooral ook vrije tijd beschikbaar, dan kun je je aanmelden bij matchingcommunity@outlook.com
Wordt lid van de BVk!
Voor €12,50 per jaar bent u al lid van de Belangenvereniging Verantwoord karperbeheer. Absoluut de moeite waard!
kijk maar eens op de website, www.karperbeheer.nl, deze staat vol met interessante bevindingen en leuke rubrieken zoals de ‘spiegel van de Maand’.
Afgelopen januari heeft in gouda het evenement streetfishing plaats gevonden. Dit was een zeer leuke en succesvolle dag. We willen hierbij nog de hoofdsponsor sHIMAno en sponsoren spro, John kooij, Hengelsport gouda, Chris Bertels en De spot Waddinxveen hartelijk bedanken voor hun sponsoring en bijdrage aan dit geweldige evenement. Ieder jaar staan deze sponsoren voor ons klaar en dat wordt zeer gewaardeerd.
groet Wilbert Mostert
De HengelsPort sPeCIAlIst VAn De krIMPenerWAArD.
Bij onderstaande winkeliers en regionale aanmeldpunten kan men lid worden van gHV - groene Hart en direkt de schriftelijke toestemming meekrijgen na betaling van de verschuldigde contributie.
Albatros Hengelsport *
Dr. Lelykade 68-70
De sportvisser *
Jan van der Heijdenstraat 61
Camp Carp *
2583 CM Scheveningen
Appelstraat 199
2564 EE Den Haag
Huis te Landelaan 45 - 47
2283 VA Rijswijk
070-3556013
070-3239816
2522 EL Den Haag
070-3905820
Dierenspeciaalzaak Petshop gouda Bosboom Toussaintkade 18 & 24
2802 XB Gouda
0182-756017
Hengelsport de spot
2741 JA Waddinxveen
0182-620417
Dierenshop rijswijk *
Hofstede Dier en tuin*
Schrepelpad 6
Hengelsport gouda
Walvisstraat 96
Hengelsport leiden
Hengelsport Zoetermeer * Hotspot Fishing
klaas van der Heijden * nico’s Hengelsport *
Paddy Hengelsport * rtV Hengelsport *
teunissen Hengelsport Vismania
Zuidkade 1
Mary Beystraat 9
2491 EE Den Haag/Leidschendam 2802 SE Gouda
2324 DK Leiden
Oranjelaan 31
2712 GA Zoetermeer
De Savornin Lohmanplein 40k
2566 AE Den Haag
Van de Wateringelaan 1b
2274 CA Voorburg
Ripselaan 3
Rottumsestraat 11a Almeloplein 60
Korevaarstraat 37
van Foreestlaan 10
* Winkeliers waar ook het Stadsvisbewijs van Den Haag los te koop is.
2375 NA Rijpwetering
070-3935118 070-3860916
0182-529091
071-5318002
079-3164822
071-5801323
070-3674467
2583 HG Den Haag
06-14536756
2533 AD Den Haag
070-8874370
2311 JT Leiden
2404 HC Alphen aan de Rijn
070-3873831
071-5122053
0172-491772
22
HOE KAN HET ZO ZIJN?
ColuMn JoHn HoogerVorst Het afgelopen jaar ben ik geregeld terug bij waar het ooit begon. Ik probeer weer karpers te vangen. Iets wat ik de afgelopen twintig jaar weinig heb gedaan. Wat mij opviel was hoe vertrouwd mijn hengels, die zo lang ongebruikt waren, weer aanvoelden. Hengels die allerlei herinneren aan speciale vangsten en mensen, die mij toentertijd inspireerden, naar boven brachten. Hoe zou het met hen gaan? Zo kwam ik ook mijn eigen nestor van het vissen op karper weer tegen. Mijn eigen persoonlijke Groothuis. Hoe kan het zo zijn…?
Inmiddels beide ouder, praatte we elkaar bij over ons ‘vissers’ leven. Waarbij ook enige foto’s werden getoond om de verhalen te illustreren. Op één van zijn foto’s was wel een heel opmerkelijke vis te zien. Een vol met grote schubben bedekte spiegelkarper die ook nog een aanzienlijke lengte bezat. De vis was enkele jaren geleden door hem gevangen op een open systeem van sloten en vaarten. Ach, kon ik
maar zo’n vis vangen. Laat staan die betreffende vis. Natuurlijk sprak ik met mijn eigen vismaat over die vis. En na de omschrijving van de vis kwam iets opmerkelijks naar voren. Hij had twintig jaar geleden ook een volschub gevangen, indertijd ook een kleinere, maar het zou zomaar dezelfde kunnen zijn. Foto’s werden vergeleken en wat bleek?! Het schubbenpatroon, de vingerafdruk van een vis, kwam geheel overeen. Mijn vismaat had in 2001, twintig jaar geleden, diezelfde karper gevangen. De vis was toen iets meer dan twintig pond. Hoe kan het zo zijn…
Vanaf dat moment werd de vis nog specialer en mijn wens om deze te vangen nog groter. Afgelopen winter visten mijn vismaat en ik door op karper. En geregeld hadden we het over die volschubspiegel. Ach hoe groot zou de kans zijn…. al die kilometers water? Winter werd voorjaar. De avonden werden langer en zo ging ik na het werk nog een paar uurtjes vissen. Hoewel de visserij de afgelopen weken slecht is, was ik toch hoopvol om een vis te vangen. Marijke zou die avond nog langskomen met friet en frikadellen. En zodoende zaten we samen in de avondzon. En zowaar een aanbeet. De
vis gaat tijdens de dril steeds zwaarder aanvoelen, maar in het troebele water zie ik geen glimp van de vis. Totdat de vis plots als een duikboot naar het wateroppervlak komt. Als ik de vis zie denk ik meteen: “Dit kan er zo toch maar één zijn?!”. Er zijn twee pogingen nodig om de vis in het net te krijgen. Eenmaal in het net, bel ik mijn vismaat. In mijn enthousiasme zeg ik dat ik de volschub heb. Maar zo zeker was dat helemaal nog niet, ik had hem nog niet boven water gezien. Meteen is hij onderweg, toch zit ik wat vertwijfeld aan de waterkant, ben ik niet te voorbarig met het trekken van conclusies? Als mijn vismaat er is blijkt het inderdaad een weerzien tussen oude bekenden. Hoewel hij zich de vis waarschijnlijk beter herinnert dat andersom. Het meet- en weeg ritueel volgt. Nadat de foto’s zijn gemaakt, bel ik mijn eigen ‘Groothuis’ en vertel het verhaal. Hij is ook aangenaam verrast dat de vis nog leeft. Na al die jaren in het Westland niet meer op karper gevist te hebben, vang ik na vele schubkarpers als eerste grote vis juist die vis. Een vis die mij met twee andere vissers verbindt. Vissers die, net als de vis, door de inspiratie die ze geven speciaal zijn. Hoe kan het zo zijn…?
Van de Wateringelaan 1 b - 2274 CA Voorburg
tel.: 070-3873831 - info@paddyhengelsport.nl
De grootste en best gesorteerde hengelsport speciaalzaak in de regio. karpervissen - Witvissen - roofvissen De koffie staat klaar!
openingstijden :
Maandag
9.00 uur - 18.00 uur
Donderdag 9.00 uur - 21.00 uur
Dinsdag
Vrijdag
9.00 uur - 18.00 uur
9.00 uur - 18.00 uur
Woensdag 9.00 uur - 18.00 uur
Zaterdag
9.00 uur - 17.00 uur
www.paddyhengelsport.nl - online shop 24 uur per dag!
HOFSTEDE DIER & TUIN ALLES VOOR DE SPORTVISSER!
Tegen inlevering van deze bon
2KO0RT% IN G
Alles voor:
ZEEVISSEN KARPERVISSEN ROOFVISSEN WITVISSEN
OP EEN HENGELSPORTARTIKEL NAAR KEUZE Maximaal 1 bon per klant. Niet geldig i.c.m. andere aanbiedingen.
sCHrePelPAD - telDO 0708.00 386- 09 16 - WWW.HoFsteDeDIerentuIn.nl RUIM 5000 M 2 SCHREPELPAD66- 2491 ee MADen 8.00HAAg - 18.00 21.00 MA - 18.00 Wo8.00 8.00- 18.00 - 18.00 VR 8.00 Vr- 18.00 8.00 - 18.00 Zo TUIN! 12.00 - 17.00 VOOR DIER EN 24918.00 EE DEN HAAG DI DI - 18.00 Do 8.00 8.00- 18.00 - 21.00 ZA 8.00 ZA- 17.00 8.00 - 17.00 TEL 8.00 070 386 09 16 WO WWW.HOFSTEDEDIERENTUIN.NL ruIM 5.000 M² Voor DIer en tuIn
Ripselaan 3, 2375 NA Rijpwetering