5-7July 2018
Καλλιτεχνική ομάδα Video Art Μηδέν 2018
\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\ \\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\ Καλλιτεχνική ∆ιεύθυνση: Γιούλα Παπαδοπούλου, Μαργαρίτα Σταυράκη Ομάδα καλλιτεχνικής επιμέλειας: Γιούλα Παπαδοπούλου, Μαργαρίτα Σταυράκη, Γιώργος ∆ημητρακόπουλος, Μαρία Μπουρίκα, Σταύρος Καπέτης, Ντάνυ Κάργας, Νίκος Ποδιάς, Σοφία Γρηγοριάδου, Παναγιώτης Βούλγαρης Προσκεκλημένα φεστιβάλ/επιμελητές: Cairo Video Festival / Mena El Shazly and Mohamed Allam (Αίγυπτος), Video Art Festival Now&After / Marina Fomenko (Ρωσία) Συνεργάτες: Βασίλης Παπαευσταθίου/ Νέα Κινηματογραφική Λέσχη Καλαμάτας Filmhouse, Bandapart Recording Studio Τεχνική υποστήριξη / video editing: Γιάννης Σκουλιδάς Poster image credit: Anna Tsukanova-Kott Graphic design: dk design Website: Χρήστος Τσαμαρδάς Ευχαριστούμε ιδιαίτερα τους: Susan Mar Landau, Άννα Χατζηγιαννάκη, ∆ρ. Ευαγγελία Μηλίτση-Κεχαγιά, Μαίρη Τσουλάκου, Κατερίνα Τζαμουράνη, Βένια Σπάλα, ∆ημήτρη Χριστόπουλο, Νίκο Ηλιόπουλο, Όλγα Παπαδοπούλου Οι εκδηλώσεις του Video Art Μηδέν στην Καλαμάτα για το 2018 πραγματοποιούνται με την υποστήριξη του ∆ήμου Καλαμάτας και της ∆ημοτικής Κοινωφελούς Επιχείρησης ΦΑΡΙΣ. Οι πρωινές εκδηλώσεις στο Αρχαιολογικό Μουσείο Μεσσηνίας πραγματοποιούνται σε συνδιοργάνωση με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Μεσσηνίας. www.festivalmiden.gr || festivalmiden@gmail.com
Πέμπτη 5 Ιουλίου
Αίθριο Αρχαιολογικού Μουσείου Μεσσηνίας -------21.30 (πεζόδρομος Αγ.Ιωάννου-Μπενάκη, Ιστορικό Κέντρο Καλαμάτας)
•The way it looks back at you | επιμέλεια: Γιούλα Παπαδοπούλου &
Μαρία Μπουρίκα | 47 λεπτά
• Act… with or without expression | επιμέλεια: Μαργαρίτα Σταυράκη | 47 λεπτά
Παρασκευή 6 Ιουλίου
Προβολές στο Αρχαιολογικό Μουσείο Μεσσηνίας -------11.00-14.00 (πλατεία 23ης Μαρτίου, Ιστορικό Κέντρο Καλαμάτας)
•Παρουσίαση/ανοικτή ομιλία | 30 λεπτά •Inscapes | επιμέλεια: Γιούλα Παπαδοπούλου | 30 λεπτά •Cairo Video Festival: Three Questions on Contemporary Visual Elements επιμέλεια: Mena El Shazly and Mohamed Allam |50 λεπτά •Fragments of a story | επιμέλεια: Μαργαρίτα Σταυράκη | 49 λεπτά
Μικρή οθόνη: •In between: passages and (de/) monumentalisations
επιμέλεια: Σοφία Γρηγοριάδου | 46 λεπτά •Scenes from an unwritten fairytale | επιμέλεια: Γιούλα Παπαδοπούλου | 49 λεπτά
Παραθαλάσσιες προβολές -------21.30 (Thalassa Lounge, Ναυαρίνου 135)
•Daydream | επιμέλεια: Γιώργος ∆ημητρακόπουλος | 65 λεπτά •Filmhouse - Νέα Κινηματογραφική Λέσχη Καλαμάτας: Parallel Experiences | επιμέλεια: Βασίλης Παπαευσταθίου | 45 λεπτά
Σάββατο 7 Ιουλίου
Προβολές στο Αρχαιολογικό Μουσείο Μεσσηνίας -------11.00 -13.30 (πλατεία 23ης Μαρτίου, Ιστορικό Κέντρο Καλαμάτας)
•Anatomy of silence | επιμέλεια: Γιούλα Παπαδοπούλου | 32 λεπτά •International Video Art Festival Now&After: What do you think you remember? επιμέλεια: Marina Fomenko | 50 λεπτά •Flow along surface | επιμέλεια: Νίκος Ποδιάς | 50 λεπτά
Μικρή οθόνη: •A chance to Cut is a Chance to Cure | επιμέλεια: Παναγιώτης Βούλγαρης | 57 λεπτά •vDance: poses, movements and short narratives | επιμέλεια: Μαργαρίτα Σταυράκη | 70 λεπτά
Πεζόδρομος Αναγνωσταρά, Bandapart -------21.30 (Αναγνωσταρά 20, Στοά Λόντου)
•Freeze Frame | επιμέλεια: Σταύρος Καπέτης | 50 λεπτά •Get [it] out of your system | επιμέλεια: Γιούλα Παπαδοπούλου | 42 λεπτά
Παράλληλες προβολές μέσα στο Bandapart Recording Studio -------21.00 •The world is a theater | επιμέλεια: Γιούλα Παπαδοπούλου | 41 λεπτά •Shell/Κέλυφος | επιμέλεια: Ντάνυ Κάργας | 40 λεπτά | ενήλικο κοινό
Αναλυτικό πρόγραμμα | 5-7 Ιουλίου Πέμπτη 5 Ιουλίου
Αίθριο Αρχαιολογικού Μουσείου Μεσσηνίας -------21.30 (πεζόδρομος Αγ.Ιωάννου-Μπενάκη, Ιστορικό Κέντρο Καλαμάτας)
Ενότητα 1: The way it looks back at you\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\ Επιμέλεια: Γιούλα Παπαδοπούλου & Μαρία Μπουρίκα ∆ιάρκεια: 47 λεπτά
Το παρόν είναι το μέλλον του παρελθόντος. Τι συμβαίνει όταν παγιδεύεσαι σε ένα αλλόκοτο και δυστοπικό παρόν του μέλλοντος; Η ενότητα παρουσιάζει 8 έργα βίντεο που ανα-κυκλώνουν το χρόνο υπνωτικά, δημιουργώντας δυνατές εικόνες που μοιάζουν να έρχονται από τον κόσμο των ονείρων – ή από ένα μελλοντικό παρόν.
1. Alexandre Alagôa, Vortex, Πορτογαλία 2017, 9.05 2. Albert Merino, Bestiari, Ισπανία 2018, 5.10 3. Chaja Hertog & Nir Nadler, Harvest, Ολλανδία 2013, 11.09 4. Tessa Ojala, Intolerance, Φινλανδία 2015, 2.39 5. Muhammad Taymour, The Caller, Αίγυπτος 2017, 9.30 6. Silvia De Gennaro, Travel Notebooks: Bilbo, Bizkaia- Spain, Ιταλία 2017, 3.07 7. Gray Swartzel, Self-Portrait with Mother (Serve), ΗΠΑ 2018, 2.17 8. Marius Krivičius, Andrej Polukord, Sunny Day, Λιθουανία 2017, 1.47
Ενότητα 2: Act… with or without expression\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\ Επιμέλεια: Μαργαρίτα Σταυράκη ∆ιάρκεια: 47 λεπτά
Μια επιμέλεια βίντεο-performance (δράσεων) που βασίζεται στην ταυτότητα του σώματος, με αναφορές στην τελετουργία, την φιλοσοφία & την ποίηση, τον ανθρώπινο αποπροσανατολισμό και την ιστορία των οικογενειακών σχέσεων.
1. Gabriel Andreu, My Father’s Tears, Μ. Βρετανία 2016, 3.52 2. Eduardo Herrera, Liberación, Αργεντινή 2016, 2.30 3. Michele Manzini, In the House of Mantegna, Ιταλία 2017, 6.36 4. Nuno Veiga, Boa Morte, Πορτογαλία 2018, 4.05 5. Alexander Isaenko, Memorial, Ουκρανία 2016, 12.24 6. Elisabetta Di Sopra, The Care, Ιταλία 2018, 2.34 7. Miloushka Bokma, Thuis, Home, Heimat, Ολλανδία 2018, 7.57 8. Aleksandra Mlynarczyk-Gemza, KOAN: What did your face looked like before your parents were born?, Πολωνία 2014, 1.18
9. Gray Swartzel, Self-Portrait with Mother (Offering), ΗΠΑ 2018, 3.24
Παρασκευή 6 Ιουλίου
Προβολές στο Αρχαιολογικό Μουσείο Μεσσηνίας -------11.00-14.00 (πλατεία 23ης Μαρτίου, Ιστορικό Κέντρο Καλαμάτας)
Ανοικτή διάλεξη/ συνέντευξη τύπου
Οι καλλιτεχνικές διευθύντριες, η επιμελητική ομάδα και συνεργάτες του Video Art Μηδέν θα πραγματοποιήσουν μια παρουσίαση και ανάλυση του προγράμματος, συζητώντας τις βασικές θεματικές, τους κοινούς τόπους και τις τάσεις στη βιντεοτέχνη σε παγκόσμιο επίπεδο. Προσκεκλημένη ομιλήτρια είναι η Ιστορικός Τέχνης και New Media Art Curator Άννα Χατζηγιαννάκη.
Ενότητα 1: Inscapes\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\ Επιμέλεια: Γιούλα Παπαδοπούλου ∆ιάρκεια: 30 λεπτά
Mια επιλογή σύγχρονης Ελληνικής βιντεοτέχνης, με 6 έργα που οδηγούν τον θεατή σε εσωτερικά, προσωπικά “τοπία” και σκηνικά ελάχιστης δράσης, αντανακλώντας υπαρξιακές, ψυχολογικές και μεταφυσικές προσεγγίσεις του εαυτού και εξερευνώντας -με ποιητικό και συμβολικό τρόπο - τη σχέση μας με τον εσωτερικό και εξωτερικό κόσμο. 1. Ελένη Μουστάκα, UnfraMe, Ελλάδα 2018, 5.29 2. Θωμάς Βαλλιανάτος, Shan Shui Paintscape (G), Ελλάδα 2018, 2.20 3. Σοφία Λιάρου, Debris, Ελλάδα 2017, 5.05 4. Φένια Κωτσοπούλου, Itinerários, Μ. Βρετανία 2015, 5.20 5. White Dog Films [∆ημήτρης Παπαδόπουλος], g/h0st, Ελλάδα 2018, 6.24 6. Χριστίνα Μερτζάνη / free fall company, Αλίκη Χιωτάκη & ∆ημήτρης Μπαρνιάς, 60 pulses, Ελλάδα 2016, 3.32
Ενότητα 2: Cairo Video Festival: Three Questions on Contemporary Visual Elements\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\ Επιμέλεια: Mena El Shazly and Mohamed Allam ∆ιάρκεια: 50 λεπτά
Το Φεστιβάλ Βίντεο του Καΐρου (cvf.medrar.org) ξεκίνησε να διοργανώνεται το 2005 από τον οργανισμό Medrar for Contemporary Art. Από τότε έχουν πραγματοποιηθεί οκτώ φεστιβάλ, φέρνοντας καλλιτέχνες από διαφορετικές χώρες να παρουσιάσουν έργα βιντεοτέχνης και πειραματικού κινηματογράφου στην Αίγυπτο. Το φεστιβάλ είναι αφιερωμένο στη δημιουργική σκέψη και τον πειραματισμό. Οι επιλεγμένες ταινίες παρουσιάζονται σε ένα ευρύ κοινό στην Αίγυπτο, εισάγοντας το κοινό του φεστιβάλ σε διαφορετικές και νέες ιδέες και δημιουργώντας ένα σημαντικό σημείο συνάντησης στην περιοχή, για καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο. Οι επιμελητές Mena El Shazly, Mohamed Allam και Adel el Siwy (που υπογράφει το θεωρητικό κείμενο της επιμέλειας) θέτουν με αυτή την ενότητα 3 ερωτήματα: 1. Υπάρχουν όρια και περιορισμοί ανάμεσα στις διάφορες μορφές εικαστικών τεχνών; 2. Πώς το βίντεο ενσωματώνει στοιχεία από τις άλλες τέχνες και ειδικά από τη ζωγραφική παράδοση; 3. Το τελευταίο ερώτημα που μένει να απαντηθεί στο μέλλον
είναι αν, με τη διάχυση και την ρευστή αλληλοεπικάλυψη των τεχνών που παρατηρείται στην παγκόσμια σύγχρονη εικαστική σκηνή, την ταχύτητα εναλλαγής των εικόνων και τις πολλαπλές δυνατότητες νέων μέσων εικαστικής παραγωγής, οδηγούμαστε σε νέα εικαστικά στοιχεία που δεν έχουν ακόμη αποκαλυφθεί. 1. Rasha Amin, Lost In Transition, Αίγυπτος 2015, 2.38 2. Ageda Kopla Taldea, Couplets for an Everlasting Eve, Ισπανία 2016, 5.20 3. Young Joo Lee, Disgraceful Blue, Ν. Κορέα 2016, 10.3 4. Mina Mir, All Tru-ish, ΗΠΑ 2015, 2.37 5. Masanobu Hiraoka, The Eye of the Storm, Ιαπωνία 2015, 5.03 6. Haoge Liu, Fish Tank, Κίνα 2016, 5.59 7. Bhopal, The path, Γαλλία 2016, 6.34 8. Marwan El Gamal, Egg Legs, Αίγυπτος 2015, 7.40
Ενότητα 3: Fragments of a story\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\ Επιμέλεια: Μαργαρίτα Σταυράκη ∆ιάρκεια: 49 λεπτά
Η αυτονόμηση αφηγηματικών στοιχείων και η επανασύνδεση τους σε μια ενότητα βιντεοτέχνης. Το αντικείμενο, η χειρονομία και ο χώρος γίνονται έργα από μόνα τους, κάποιες φορές αποποιούνται τον αφηγηματικό τους ρόλο, άλλοτε απλά τον υπαινίσσονται και άλλοτε πάλι τον υπηρετούν ποιητικά. 1. Mircea Bobînă, Dust, Μολδαβία 2017, 1.00 2. Eleonora Roaro, 00:00:01:00, Μ. Βρετανία 2016, 2.00 3. Hanna Schaich, 400000 times, Γερμανία 2017, 4.36 4. Ειρήνη Φολερού, Revealing, Μ. Βρετανία 2016, 1.19 5. Anna Macdonald, After Mrs Mills, Μ. Βρετανία 2016, 2.37 6. Hamza Kirbas, I, YOU, S/HE, WE, Τουρκία 2017, 00.47 7. John C. Kelley, Drum Solo, ΗΠΑ 2018, 4.54 8. Cat Del Buono, Pass the Buck, ΗΠΑ 2018, 1.33 9. Mauricio Sanhueza, The House, Περού 2018, 8.15 10. François Roux, The Western Bug, Καναδάς 2014, 1.22 11. Collin Bradford, End Light, ΗΠΑ 2016, 11.07 12. François Roux & Mathieu Bouillod, Phantom’s Ontology, Βέλγιο 2014, 3.45 13. Marcia Beatriz Granero, Minada, Βραζιλία 2015, 2.15 Παράλληλα σε μικρή οθόνη (Αρχαιολογικό Μουσείο Μεσσηνίας):
Ενότητα 4: In between: passages and (de/)monumentalisations\\\\\\\\ Επιμέλεια: Σοφία Γρηγοριάδου ∆ιάρκεια: 46 λεπτά
Μια σειρά βίντεο που αφορούν ενδιάμεσες καταστάσεις και χώρους. Κάποια από αυτά προβληματίζονται γύρω από το τι προβάλλεται και τι αποσιωπάται στον δημόσιο αστικό χώρο, ενώ άλλα προτείνουν μεταβάσεις που διαταράσσουν και προβληματοποιούν τόσο τις πολικότητες όσο και τα όρια ανάμεσα στο προσωπικό και το δημόσιο, το οικείο και το ανοίκειο, το μνημειακό και το αντιμνημείο.
1. Aurèle Ferrier, TRANSITIONS, Ελβετία 2017, 12.48 2. Di Hu, Passage, Κίνα 2016, 11.11 3. Wojciech Gilewicz, Sculptures, ΗΠΑ/Πολωνία 2017, 9.00 4. François Roux, Delayed Boomerang, Γαλλία 2015, 2.08 5. Przemek Wegrzyn, Practice, Πολωνία 2016, 10.00
Ενότητα 5: Scenes from an unwritten fairytale\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\ Επιμέλεια: Γιούλα Παπαδοπούλου ∆ιάρκεια: 49 λεπτά
Μια ενότητα που συνδιαλέγεται με πολλές διαφορετικές εκδοχές της βιντεοτέχνης και, μέσα από ποικίλες τεχνικές και διαφορετικές αφηγήσεις, μας ταξιδεύει σε κόσμους παραμυθένιους και πολύχρωμους, άλλοτε παιχνιδιάρικους και άλλοτε σκοτεινούς, με μια απόκοσμη χροιά. 1. Patricia Bentancur, Untitled, (Play), Ουρουγουάη 2014, 1.35 2. Rita Casdia, It's you, Ιταλία 2017, 2.35 3. Ana Brotas & Xavier Ovídio, Living Forms, Πορτογαλία 2017, 3.10 4. Maria Korporal, Dust Thou Art, Γερμανία 2017, 3.32 5. Sven Windszus, PURE WHITE, Γερμανία 2017, 3.00 6. Chen Wang, Utopia Process, ΗΠΑ 2018, 4.34 7. Segovan, Khoros (3), Γαλλία/Καναδάς 2018, 2.40 8. Natasha Cantwell, Spinneret, Αυστραλία/Νέα Ζηλανδία 2018, 1.40 9. Pablo-Martín Córdoba, Paris-Saint-Lazare Station, April 10, 2017, 12h03-12h07, Γαλλία 2017, 4.26 10. Juan Alonso & Nicolás Rico, Focãris, Κολομβία 2014, 2.56 11. Alva Morgenstern, Happily Ever After, Αυστρία 2017, 7.17 12. Μαίρη Σάββα, broken, Ελλάδα 2017, 4.10 13. Yuri Dorokhin / REC Studio, Baikal-Totem, Ρωσία 2017, 3.57
Παραθαλάσσιες προβολές -------21.30 (Thalassa Lounge, Ναυαρίνου 135)
Ενότητα 1: Daydream\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\ Επιμέλεια: Γιώργος ∆ημητρακόπουλος ∆ιάρκεια: 65 λεπτά
∆ιαφορετικοί ήχοι και μουσικά στυλ μαζί σε μια ενότητα μουσικών βίντεο, σαν μια ανέμελη βόλτα στην παραλιακή ζώνη μιας μεσογειακής πόλης. 1. Dean Winkler, Maureen Nappi, Donald S. Butler, 140 Characters, ΗΠΑ/Αυστραλία 2017, 05.35 2. Sara Bonaventura, stakra, ΗΠΑ/Ιταλία 2017, 4.50 3. Toby Kaufmann-Buhler & Assembler/Responder, Kenojuak Ashevak, ΗΠΑ 2017, 3.13 4. APOTROPIA, Φ, Ιταλία 2017, 4.44 5. Adrián Regnier, N., Μεξικό 2017, 9.09 6. Eleonora Roaro, 00:00:01:00, Μ. Βρετανία 2016, 2.00
7. Nadine Arbeiter, My Three Lyrical Identities, Γερμανία 2016, 6.30 8. Αντώνης Ροζάκης, Escape shadows (from Athens), Ελλάδα 2014, 2.42 9. Anna Tsukanova-Kott, EAT ART, Ρωσία 2018, 3.38 10. Φένια Κωτσοπούλου & Daz Disley, Carriage Return, Μ. Βρετανία 2017, 1.00 11. Pasquale D'Amico, True Love, Ιταλία 2017, 2.43 12. Jason Bernagozzi, Emergence, ΗΠΑ 2017, 2.50 13. Mikio Saito, The Fish, Ιαπωνία 2017, 5.56 14. Jack Williams, Light Switch, Ιαπωνία 2017, 1.40 15. Gérard Cairaschi, IRAE, Γαλλία 2017, 5.25
Ενότητα 2: Filmhouse: Parallel Experiences // Παράλληλες Εμπειρίες
\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\
Επιμέλεια: Βασίλης Παπαευσταθίου ∆ιάρκεια: 45 λεπτά
“Η μουσική και ο κινηματογράφος είναι παράλληλες εμπειρίες, είναι γραμμικές, είναι αφηγηματικές” Todd Haynes Η Νέα Κινηματογραφική Λέσχη Καλαμάτας παρουσιάζει μια ενότητα μουσικών βιντεο-κλιπ, που έχουν γυρίσει γνωστοί σκηνοθέτες του κινηματογράφου, σε μια προσπάθεια να συνδεθεί το μουσικό μήνυμα με την κινούμενη εικόνα. Στην ενότητα αυτή γνωστοί σκηνοθέτες, όπως ο Spike Jonze, o Wong Kar-Wai, ο David Fincher, o David Lynch και ο Michel Gondry, συναντούν την μουσική των Chemical Brothers, του Moby και των Arcade Fire εκτός των άλλων. Εδώ η κινηματογραφική τέχνη ακολουθεί, υποτάσσει, επιβάλλεται και υποβάλλεται από γνωστές μελωδίες αγαπημένων κομματιών, δημιουργώντας μια μοναδική οπτικοακουστική εμπειρία.
Σάββατο 7 Ιουλίου Προβολές στο Αρχαιολογικό Μουσείο Μεσσηνίας -------11.00 -13.30 (πλατεία 23ης Μαρτίου, Ιστορικό Κέντρο Καλαμάτας)
Ενότητα 1: Anatomy of silence\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\ Επιμέλεια: Γιούλα Παπαδοπούλου ∆ιάρκεια: 32 λεπτά
Μια ενότητα ελληνικής βιντεοτέχνης, η οποία συγκεντρώνει εικαστικά έργα που σχολιάζουν σιωπηρά αλλά αιχμηρά την ανθρώπινη ύπαρξη, μέσα από δυνατές συμβολικές εικόνες και μινιμαλιστικές δράσεις. 1. Μπάμπης Βενετόπουλος, Ship of Fools, Ελλάδα 2017, 3.32 2. For Cancel [Τάκης Ζερδεβάς, Ζωή Πυρίνη, Μάκης Φάρος], Through the wasteland, Ελλάδα 2018, 6.29 3. Μάκης Φάρος, The will, Ελλάδα 2018, 4.01 4. Γιούλα Παπαδοπούλου, Fall, Ελλάδα 2018, 1.51 5. Πόλυ Κοκκινιά, Out my body, Ελλάδα 2005, 1.59 6. Αλέξανδρος Κακλαμάνος, Skin Shedding, Ελλάδα 2016, 7.57 7. Φώτης Κολοκυθάς, Point, Ελλάδα 2017, 2.25 8. Γιάννης Παππάς, Reflex, Γερμανία 2017 1.34 9. Άννα Βάσωφ, Popcorn Free Throws, Αυστρία 2018, 1.32
Ενότητα 2: International Video Art Festival Now&After: What do you think you remember?\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\ Επιμέλεια: Marina Fomenko ∆ιάρκεια: 50 λεπτά
Το διεθνές φεστιβάλ βιντεοτέχνης Now&After (www.now-after.org) πραγματοποιείται στη Μόσχα από το 2011. Εστιάζει στην παρουσίαση, ανάπτυξη και προώθηση Ρώσικης αλλά και διεθνούς βιντεοτέχνης, φέρνοντας μαζί αναγνωρισμένους και αναδυόμενους καλλιτέχνες απ’ όλο τον κόσμο και παρουσιάζοντας τη δουλειά τους σε ευρύ κοινό. ∆ιοργανώσεις του Now&After έχουν λάβει χώρα στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Μόσχας, στο State Museum of Gulag History και στο Schusev State Museum of Architecture, στο State Darwin Museum, στο CCI Fabrika και στο Artplay Center. Το φεστιβάλ διοργανώνει ο μη-κερδοσκοπικός οργανισμός Media Art Centre Now&After, ο οποίος συνεργάζεται με πολιτιστικούς οργανισμούς στη Ρωσία και στο εξωτερικό, παρουσιάζοντας τις συλλογές του σε εθνικό και διεθνές επίπεδο. Ιδρύτρια και καλλιτεχνική διευθύντρια του θεσμού είναι η Marina Fomenko. “Η εξουσία είναι παντού. Όχι επειδή συμπεριλαμβάνει τα πάντα, αλλά επειδή έρχεται από παντού.” - Michel Foucault Τα φαντάσματα της εξουσίας μας καταδυναστεύουν ακόμη κι όταν προσπαθούμε να τα αγνοήσουμε. Η ενέργεια της εξουσίας που δεν έγινε δημιουργική τείνει προς την καταστροφή. Στη συλλογική μας μνήμη η εξουσία καταγράφεται ως καταστολή και
αντίθεση προς τη διαμαρτυρία, ως στατική ενέργεια υπακοής με αποθέματα καταστροφικής δυναμικής. 1. Yael Toren, Earth, Ισραήλ 2015, 2.52 2. Еlena Artemenko, Soft Power, Ρωσία 2016, 10.00 3. Julia Kurek, Lucha Libre, Πολωνία 2015, 7.49 4. Daniel Pesta, I Was Born in Your Bed, Τσεχία 2012-2013, 10.00 5. Michael Alekseenko, Dust, Ουκρανία 2014, 7.00 6. Marina Fomenko, The Stone Guest, Ρωσία 2017, 8.20
Ενότητα 3: Flow along surface\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\ Επιμέλεια: Νίκος Ποδιάς ∆ιάρκεια: 50 λεπτά
Η αποθέωση του ωραίου, η ανάγκη αποδοχής, ο αυτοσαρκασμός, η αυτό-έκφραση, το παιχνίδι των αλλαγών, η μεταμόρφωση, η αγωνία της παρατεταμένης νεότητας, η επιβολή ενδυματολογικών κανόνων σύμφωνα με τα κοινωνικά στερεότυπα συνυπάρχουν σε μια ενότητα-σχόλιο για τον λαμπερό και μυστηριώδη ελιτίστικο κόσμο της μόδας. 1. Khalil Charif, Celebrity, Βραζιλία 2017, 1.53 2. ELAWIATR, 'The Sculpture that comes out from the Museum of Art' Royal Palace, Milan, Ιταλία 2014, 1.55 3. Leandro Estrella, Assisted_Self-Portrait, Ιταλία 2014, 1.30 4. Paul Taylor, #selfiesuit_departure V2, ΗΠΑ 2017, 6.00 5. Davide Canali, Different pulses, Ιταλία 2018, 2.57 6. Martina Menegon, It Suits Me Well, Αυστρία 2016, 1.02 7. Ramia Beladel, Life's but a walking shadow, Μαρόκο 2014, 2.01 8. Tania Bohuslavska, Clothes or against the objectification, Ουκρανία 2016, 1.45 9. Khalil Charif, Cannot, Βραζιλία 2015, 0.42 10. Nicolás M. Pintos, Coiffeur, Αργεντινή 2016, 2.49 11. Ruy Cézar Campos, Entangled Landing Points, Βραζιλία 2017, 9.05 12. Marcia Beatriz Granero, Lacuna, Βραζιλία 2017, 9.00 13. Melanie Menard, Tricyclic Transform, Μ.Βρετανία 2015, 4.57 Παράλληλα σε μικρή οθόνη (Αρχαιολογικό Μουσείο Μεσσηνίας):
Ενότητα 4: A chance to Cut is a Chance to Cure\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\ Επιμέλεια: Παναγιώτης Βούλγαρης ∆ιάρκεια: 57 λεπτά
Μια σειρά έργων βίντεο με άξονα τον ιδιαίτερο ήχο του καθενός. Μια αλληλουχία έντονων μηχανικών ήχων και σιωπών, σαγηνευτικών μουρμουρητών και πολεμικών κραυγών, εξωτικών τραγουδιών και ηλεκτροακουστικής μουσικής, αποκρυπτογραφεί, καθώς κλιμακώνεται, την έννοια του τόπου ως παράδεισου, δυστοπίας, θραύσματος και ποίησης, οδηγώντας τον θεατή σε ένα συναρπαστικό οπτικοακουστικό ταξίδι
αναζήτησης. 1. Di Hu, Urban Sculptures, Κίνα 2017, 6.15 2. Randomproject300, 3stones, Ρωσία 2018, 6.06 3. Hanna Ben-Haim Yulzeri, Lurking, Ισραήλ 2012, 5.58 4. Jack Williams, Light Switch, Ιαπωνία 2017, 1.40 5. Luca Ferri, AB OVO, Ιταλία 2017, 24.00 6. Susanne Wiegner, noctilucent clouds, Γερμανία 2017, 6.12 7. Nenad Nedeljkov, Stretching of Daily Life, Σερβία 2017, 4.48
Ενότητα 5: vDance: poses, movements and short narratives\\\\\\\\\\\\\ Επιμέλεια: Μαργαρίτα Σταυράκη ∆ιάρκεια: 70 λεπτά
Μια ενότητα βίντεο που η πόζα και η κίνηση γίνεται χορός και ποίηση. Ο χορός άλλοτε είναι φυσικός και άλλοτε προκύπτει από την επεξεργασία της κινούμενης εικόνας. Ο περιβάλλων χώρος άλλοτε είναι πραγματικός, ορισμένος, και άλλοτε ψηφιακός και ουδέτερος, άλλοτε υποκινεί τον χορό και άλλοτε μένει σε δεύτερο πλάνο για να συγκεντρωθούμε απόλυτα στην κίνηση των σωμάτων. Ο χορός, η κίνηση και η πόζα αποτελούν μια αρχέγονη ανάγκη του ανθρώπου, που συμμετέχει στην ψηφιακή εποχή. 1. Izabella Retkowska, Inertness, Πολωνία 2016, 1.10 2. Marta Arjona & Mei Casabona, X-TREM, Ισπανία 2016, 5.24 3. Αλίκη Χιωτάκη, Cipher, Ελλάδα 2017, 1.18 4. Daphna Mero, Selfiesism - Dance Duet, Ισραήλ & ΗΠΑ 2017, 5.03 5. Fran Orallo, the chaos theory, Μ. Βρετανία 2018, 3.40 6. Gaetano Maria Mastrocinque, Argille, Ιταλία 2016, 5.47 7. Johannes Christopher Gérard, Night, Street, Lantern, Pharmacy, Ρωσία 2017, 4.51 8. Dancevacuum dance company-Βίκυ Βασιλοπούλου, Handmade, Ελλάδα 2018, 8.11 9. Same As Sister/Briana Brown-Tipley & Hilary Brown and Aitor Mendilibar, Odd Jewels: Beauty Under Mask, ΗΠΑ 2018, 8.26 10. Cecilia Seaward, Recollect, ΗΠΑ 2016, 2.40 11. Stefano Croci & Luca Veggetti, Scenario, Ιταλία 2017, 22.00
Πεζόδρομος Αναγνωσταρά, Bandapart -------21.30 (Αναγνωσταρά 20, Στοά Λόντου)
Ενότητα 1: Freeze Frame\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\ Επιμέλεια: Σταύρος Καπέτης ∆ιάρκεια: 50 λεπτά Το Αναλογικό Vs (σε αντιδιαστολή με) το Ψηφιακό. Αναλογικό πλαίσιο, αναλογική κίνηση, αναλογικός ρυθμός, αναλογική ιστορία σε αντιδιαστολή με την ψηφιακή ζωή, τη ζωή μας.
1. Daniel Bernhardt, Eyes everywhere, Αυστρία 2018, 4.41 2. Max Hattler, Divisional Articulations, Χονγκ-Κονγκ 2017, 4.33 3. Rodrigo Faustini, Boy transcoded from Phosphene, Βραζιλία 2017, 2.03 4. Pavel Matoušek, Jn 1:1, Τσεχία 2013, 3.11 5. Christian Noelle Charles, CC Time – Procrastination Time, Μ. Βρετανία 2017, 2.28 6. Tomislav Findrik, Oyashio, Κροατία 2017, 4.29 7. Soheil Seraji and Amin Djavadi, the poem of time, Ιράν 2017, 1.43 8. Anton Hecht, Dummy Run, Μ. Βρετανία 2016, 2.18 9. Μιχάλης Βαζίκας, LUNACY, Ελλάδα 2016, 3.17 10. Marianna Milhorat (Film) & Brian Kirkbride (Sound), Sky Room, ΗΠΑ 2017, 5.55 11. Anna Beata Baranska & Michal Baranski, Open structure!, Πολωνία 2018, 1.05 12. Patricia Bentancur, Untitled, (Play), Ουρουγουάη 2014, 1.35 13. Antonello Matarazzo, POLITIK, Ιταλία 2017, 2.08 14. Adrián Regnier, ‘Y.’, Μεξικό 2016, 5.00
Ενότητα 2: Get [it] out of your system\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\ Επιμέλεια: Γιούλα Παπαδοπούλου ∆ιάρκεια: 42 λεπτά
Τα 9 έργα της ενότητας διαπραγματεύονται, άλλα με περισσότερο άμεσο και άλλα με περισσότερο συμβολικό τρόπο, έννοιες και εκδοχές της πολιτικής και κοινωνικής ζωής που απασχολούν όλους μας στη σύγχρονη πραγματικότητα. Πολιτικά συστήματα και τακτικές, αλήθειες και ψέματα στα πολιτικά παιχνίδια, το σκληρό πρόσωπο της οικονομίας και των επιχειρήσεων, η κοινωνική εξαθλίωση, οι ατέλειωτοι πόλεμοι, τα ατέρμονα «γιατί» και η ψυχολογία της μάζας αποτελούν τις βασικές θεματικές των έργων που παρουσιάζονται. Με έναν συμβολικό τρόπο, η ενότητα ξεκινά και τελειώνει σχεδόν κυκλικά με μια φωτιά σε έναν κάδο, αλλά με μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση και αφήγηση, οδηγώντας κλιμακωτά σε μια -πιθανή και πάντα συμβολικήλύση. 1. Γιώργος ∆ρόσος, Distcrit one, Ελλάδα 2014-2015, 1.50 2. Mircea Bobînă, ФРИДОМ/Freedom, Μολδαβία/Ρουμανία 2018, 4.24 3. Ana Rodríguez León, Beyond action, Ισπανία 2018, 5.40 4. Anna Grigorian, The Jumping Ruler, Αρμενία/Καναδάς 2017, 5. 40 5. Rosary Solimanto, Beggar, ΗΠΑ 2017, 3.57 6. Pablo Polledri, Corp, Ισπανία 2016, 9.00 7. Mansoor Mansoori, Fire and Ash, Ινδία 2018, 3.45 8. Kuesti Fraun, How many beans make five?, Γερμανία 2018, 2.13 9. Eyal Segal, Montag, Ισραήλ 2017, 5.41
Παράλληλες προβολές μέσα στο Bandapart Recording Studio -------21.00 Ενότητα 1: The world is a theater \\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\ Επιμέλεια: Γιούλα Παπαδοπούλου ∆ιάρκεια: 41 λεπτά
Μια ενότητα Ελληνικής βιντεοτέχνης, με έργα που αφηγούνται ιστορίες, όχι μέσα από τα συμβατικά μέσα μιας γραμμικής αφήγησης, αλλά καθοδηγώντας το βλέμμα του θεατή σε μια ποιητική ροή εικόνων και ήχων. Τα όσα διαδραματίζονται, καλείται να τα «επιλέξει» και να τα συνδέσει ο ίδιος ο θεατής. Οι εικόνες -και η ερμηνεία τους- μπορεί να είναι οικείες ή σαν βγαλμένες μέσα από ένα θέατρο παραλόγου. Όμως και η ίδια η ζωή είναι ένα θέατρο παραλόγου, όπως υπογραμμίζει με χιούμορ, μέσω μιας συμβολικής αντίστιξης, το έργο που κλείνει την ενότητα. 1. Στέλιος Ντεξής & Μυρτώ Βουνάτσου, Νο Depth of Field, Ελλάδα, 2014, 4.00 2. Παναγιώτα Τζαμουράνη, Breathing, Ελλάδα 2017, 4.00 3. Ιωάννης Παπαϊωάννου, Βλέμμα, Ελλάδα 2016, 5.15 4. Γιώργος Ευθυμίου, I am just trying to say that I love life, Ελλάδα 2017, 6.00 5. Μάκης Κυριακόπουλος, A process to incomplete a complete body, Ελλάδα 1017, 10.00 6. Danny Kargas, Stepping forward, Ελλάδα 2018, 1.20 7. Magenta (Κατερίνα Σωτηρίου & Έλενα Τιμπλαλέξη), Puck’s Dream, Ελλάδα 2016, 8.30 8. Alexander Parnassus/Λίλη Μουτεβελή/Φώτης Κολοκυθάς, You can dance, you can die, having the fun of your life, Ελλάδα 2018, 0.57
Ενότητα 2: Shell/Κέλυφος | [ενήλικο κοινό]\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\ Επιμέλεια: Ντάνυ Κάργας ∆ιάρκεια: 40 λεπτά
Μία ενότητα αφιερωμένη στο γυμνό σώμα (κέλυφος) ως μέσο έκφρασης & διαλόγου. 1. Thiago Sacramento, G, Βραζιλία 2017, 5.58 2. Marta Arjona & Ariadna Llussà, ZOÍ I ζωή, Ισπανία 2017, 3.40 3. Γιάννης Παππάς, Genius Loci, Γερμανία 2015, 4.33 4. Davide De Lillis, Hey dude, Γερμανία 2018, 3.33 5. Πάνος Μαζαράκης, Metoikesis, Ελλάδα 2016, 1.00 6. Izabella Retkowska, Inertness, Πολωνία 2016, 1.10 7. Ira Rokka, #Me, Ρωσία/Γαλλία 2017, 9.30 8. Νίκος Γιαβρόπουλος, Γανυμήδης, Ελλάδα 2017, 4.20 9. Roch Forowicz, DETECTION, Πολωνία 2015, 4.33
ΧΟΡΗΓΟΣ
ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ
ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ
ΧΟΡΗΓΟΙ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ
ΧΟΡΗΓΟΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ
Kalamata