Ευχαριστούμε όλους όσους μας βοήθησαν!
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
1. ΕΝΑ,ΔΥΟ,ΤΡΙΑ, ΚΟΚΚΙΝΟ ΦΩΣ……………………4 2. Η ΚΟΛΟΚΥΘΙΑ…………………………………………………6 3. Η ΤΥΦΛΟΜΥΓΑ………………………………………………..8 4. Ο ΡΟΛΟΓΑΣ……………………………………………………10 5. ΟΙ ΒΟΛΟΙ…………………………………………………………12 6. ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ (Αυτοί που φυλούν κάτι.)…….14 7. ΠΕΡΝΑ ΠΕΡΝΑ Η ΜΕΛΙΣΣΑ……………………..16 8. ΤΑ ΚΕΡΑΜΙΔΑΚΙΑ………………………………………..18 9. ΤΑ ΜΗΛΑΚΙΑ………………………………………..……...20 10. ΤΟ ΚΡΥΜΜΕΝΟ ΓΡΑΜΜΑ……………………..….22 11. ΤΟ
ΚΡΥΦΤΟ……………………………………………...24
12. ΤΟ ΚΥΝΗΓΗΤΟ…………………………………………....26 13. ΤΟ ΜΑΝΤΗΛΙ……………………………………………....28 14. ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ, ΚΕΙΜΕΝΑ ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ………………………………………………..30 15. ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ……………………………………………....31
ΕΝΑ, ΔΥΟ, ΤΡΙΑ, ΚΟΚΚΙΝΟ ΦΩΣ
Το παιδί που φυλάει στέκεται γυρισμένο στον τοίχο ενώ τα υπόλοιπα παιδιά σχηματίζουν μια γραμμή αρκετά μέτρα μακριά του. Στο διάστημα που το παιδί λέει: « Ένα, δύο, τρία, κόκκινο φως.», τα υπόλοιπα παιδιά παίρνουν διάφορες στάσεις πλησιάζοντας σιγά, σιγά προς το παιδί που φυλάει. Μόλις το παιδί που φυλάει σταματήσει, γυρίζει απότομα προς το μέρος των υπόλοιπων παιδιών που έχουν σταματήσει στις στάσεις που πήραν νωρίτερα. Αν κάποιο απ’ αυτά κουνιέται, καίγεται
και
δεν
παίζει
άλλο.
Το
παιχνίδι
επαναλαμβάνεται μέχρι τη στιγμή που κάποιο παιδί ακουμπήσει το παιδί που φυλάει. Τότε όλα τα παιδιά αρχίζουν να τρέχουν για να περάσουν από την αφετηρία και το παιδί που πριν φυλούσε, τα κυνηγά. Αν πιάσει κάποιο παιδί, πριν αυτό περάσει τη γραμμή της αφετηρίας, τότε είναι το επόμενο που θα τα φυλάει, αλλιώς θα φυλάει πάλι το ίδιο παιδί.
Θανάσης Τάνσαρλης
Η ΚΟΛΟΚΥΘΙΑ Η κολοκυθιά παίζεται με πολλά παιδιά που κάθονται σε έναν κύκλο. Ένα παιδί κάνει τη μάνα και δίνει αριθμούς σε όλα τα παιδιά με τη σειρά. Το κάθε παιδί έχει ένα νούμερο και πρέπει οι άλλοι να το θυμούνται. Η μάνα ξεκινάει και λέει: -Έχω μια κολοκυθιά που κάνει δύο κολοκύθια. Το παιδί που έχει τον αριθμό δύο λέει: -Γιατί να κάνει δύο; Και η μάνα λέει: -Αμ πόσα να κάνει; Και το παιδί λέει: -Να κάνει τρία. Το παιδί που έχει τον αριθμό τρία λέει: -Γιατί να κάνει τρία; Και η μάνα ρωτάει: -Αμ πόσα να κάνει; Και το παιδί που έχει το τρία λέει: -Να κάνει πέντε. Και έτσι συνεχίζεται το παιχνίδι. Αν κάποιο παιδί πει να κάνει έναν αριθμό που δεν υπάρχει, χάνει και βγαίνει από τον κύκλο. Επίσης αν κάποιο παιδί πει
να κάνει τον αριθμό του, τότε
το παιχνίδι τελειώνει και το παιδί αυτό βγαίνει από το παιχνίδι. Οι υπόλοιποι παίζουν το παιχνίδι από την αρχή. Δημήτρης Τσακιρίδης
Η ΤΥΦΛΟΜΥΓΑ
Παίρνουμε ένα σκοινί και ένα μαντίλι. Κάνουμε έναν κύκλο με το σκοινί ή τον σχεδιάζουμε στο χώμα. Δένουμε τα μάτια με το μαντίλι σ΄ ένα παιδί. Εκείνο πρέπει να πιάσει ένα παιδί που βρίσκεται στον κύκλο. Όταν το πιάσει, προσπαθεί να μαντέψει ποιο είναι. Αν βρει ποιο παιδί είναι, αλλάζουν θέση και
φοράει
εκείνο, το μαντίλι. Αν δεν βρει το όνομα του παιδιού που έπιασε, ξαναφοράει το μαντίλι και προσπαθεί να πιάσει ένα άλλο παιδί.
Άννα Τζουμαλάκη
Ο ΡΟΛΟΓΑΣ
Το παιχνίδι αυτό παίζεται από λίγα ή πολλά παιδιά. Ένα παιδί παριστάνει τον ρολογά και τα άλλα παιδιά πηγαίνουν πίσω από μία γραμμή μακριά από τον ρολογά. Ο ρολογάς γυρνάει την πλάτη του στα παιδιά κι εκείνα ένα ένα τον ρωτούν: -Ρολογά, ρολογά! Τι ώρα είναι; Εκείνος λέει: -Είναι τρεις ώρες μπροστά. ή -Είναι δύο ώρες πίσω. Τα παιδιά κάνουν τόσα βήματα, όσα είπε ο ρολογάς. Πρέπει να κάνουν μεγάλα βήματα, όταν πηγαίνουν μπροστά και μικρά πηγαίνουν
πίσω.
βήματα
Όποιος ακουμπήσει
όταν πρώτος
τον ρολογά είναι ο νικητής και παίρνει τη θέση του.
Χάρης Σιδερίδης
ΟΙ ΒΟΛΟΙ
Οι βόλοι παλιά ήταν από πηλό και βαμμένοι με διάφορα χρώματα. Ένα από τα παιχνίδια που παιζόταν με τους βόλους ήταν το «Τριγωνάκι». Χάραζαν στο χώμα ένα τρίγωνο και ο κάθε παίχτης έβαζε δύο από τους βόλους του. Τέσσερα μέτρα μακριά έβαζαν μία πέτρα, τον μπάστακα. Τα παιδιά έριχναν τους βόλους τους προς τον μπάστακα και όποιος έφτανε πιο κοντά έπαιζε πρώτος. Ο παίχτης έριχνε με τον αντίχειρα τον βόλο του στο τριγωνάκι. Αν χτυπούσε κάποιον από τους βόλους που ήταν μέσα στο τρίγωνο και τον έβγαζε έξω, τον κέρδιζε. Αν έχανε και ο βόλος του έμενε μέσα στο τρίγωνο, ο επόμενος παίχτης, χτυπώντας τον βόλο, κέρδιζε όλους όσους είχε μαζέψει ο προηγούμενος μέχρι τότε.
Ιάσωνας Πεπούδης
ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ (Αυτοί που φυλούν κάτι.)
Τα παιδιά κάνουν ένα κύκλο. Διαλέγουν δύο αγόρια κι
ένα κορίτσι για να γίνουν
φύλακες.
Βρίσκουν τρεις πέτρες, τις βάζουν στο κέντρο του κύκλου
και τις φυλάνε.
προσπαθούν φύλακες αρπάζει
να
πιάσουν μια
τις
ένα παιδί
πέτρα,
παιχνίδι. Αν ένα χωρίς
πάρουν
Τα άλλα
παιδί
πέτρες. την
το βγάζουν αρπάξει
να το πιάσουν, γίνεται
φύλακας που
παιδιά Αν οι
ώρα που από
μία
το πέτρα
φύλακας. Ο
έχασε την πέτρα αλλάζει θέση με
το παιδί. Το παιχνίδι μπορεί να συνεχιστεί για όση ώρα θέλουν τα παιδιά.
Αμαλία Βαφειάδου
ΠΕΡΝΑ ΠΕΡΝΑ Η ΜΕΛΙΣΣΑ
Δύο παιδιά ξεκινούν δίνοντας από ένα κρυφό όνομα ο καθένας στην ομάδα του. Τα δύο παιδιά ξεκινούν
τραγουδώντας
το
τραγούδι:
«Περνά
περνά η μέλισσα», κρατώντας τα χέρια τους ψηλά και ενωμένα. Όσο τραγουδούν, τα υπόλοιπα παιδιά περνούν από κάτω. Το τελευταίο παιδί που θα περάσει κάτω από τα χέρια τους, το πιάνουν και το
ρωτάνε
ποιο
από
τα
δύο
κρυφά
ονόματα
επιλέγει. Μόλις το παιδί διαλέξει, πηγαίνει πίσω από την αντίστοιχη ομάδα και σχηματίζουν μια ουρά. Νικήτρια ομάδα είναι αυτή που θα έχει τα περισσότερα παιδιά.
Στεφανία Νικολούδη
ΤΑ ΚΕΡΑΜΙΔΑΚΙΑ
Χωριζόμαστε σε δυο ομάδες. Στην αρχή η ομάδα μας βάζει πέντε κεραμιδάκια το ένα πάνω στο άλλο. Η αντίπαλη ομάδα παίρνει προσπαθεί
μια μπάλα
και
να ρίξει τα κεραμιδάκια. Αν τα ρίξει,
εμείς παίρνουμε την μπάλα και δεν αφήνουμε να πλησιάσουν
στα
κεραμιδάκια.
πρέπει να βάλει τους. Αν έναν
ξανά
Η
άλλη
ομάδα
τα κεραμιδάκια στη θέση
παίχτη της τον χτυπήσουμε με
την μπάλα, όταν στήνει τα κεραμιδάκια, αυτός βγαίνει
από
στήσουν
τα
το
παιχνίδι. Αν μπορέσουν
κεραμιδάκια,
κερδίζουν.
Αν
να όμως
καταφέρουμε να χτυπήσουμε όλους τους παίχτες της
αντίπαλης
βγαίνουν
ομάδας
από το
με
την
μπάλα,
τότε
παιχνίδι και κερδίζει η ομάδα
μας.
Καραστεργίου Παναγιώτα
ΤΑ ΜΗΛΑΚΙΑ
Έχουμε δύο τέρματα. Στο κάθε τέρμα είναι ένα παιδί. Στη μέση
μπαίνουν τρία, τέσσερα ή και
περισσότερα παιδιά. Αυτός
που είναι στο ένα
τέρμα πετάει την μπάλα ψηλά για να την πιάσει αυτός που είναι στο άλλο τέρμα. Αν κάποιο από τα παιδιά που είναι στη μέση μήλο και
μια ζωή. Αν αυτός
τέρμα, ρίξει την μπάλα που
την πιάσει, έχει ένα
δεν έχει
που είναι στο
και χτυπήσει κάποιον
μήλο, τότε αυτός
καίγεται και
βγαίνει. Μετά όταν κάψουν τρία ή και περισσότερα παιδιά και μείνει το τελευταίο, αυτό «κάνει τα δώδεκα». Τα παιδιά μετράνε μέχρι το δώδεκα. Αυτόν που είναι τελευταίος πρέπει να τον κάψουν. Αν δεν τον κάψουν, ξαναμπαίνουν όλα τα παιδιά μέσα και το παιχνίδι ξεκινά πάλι από την αρχή. Αν τον κάψουν, οι παίχτες αλλάζουν θέσεις. Αυτοί που ήταν στα τέρματα, μπαίνουν στη μέση και αυτοί που ήταν στη μέση πηγαίνουν στα τέρματα.
Μάριος Πεπούδης
ΤΟ ΚΡΥΜΜΕΝΟ ΓΡΑΜΜΑ Χωριζόμαστε σε ομάδες. Η κάθε ομάδα γράφει από ένα γράμμα. Μέσα στο γράμμα περιγράφει(με γρίφους, προσθέσεις, αφαιρέσεις και γράμματα) ένα αντικείμενο. Στη συνέχεια οι ομάδες κρύβουν τα γράμματα και πρέπει να βρουν πού είναι τα γράμματα των άλλων ομάδων. Όταν τα βρίσκουν, τα
διαβάζουν
και
σκέφτονται
ποιο
είναι
το
αντικείμενο που περιγράφουν οι άλλες ομάδες. Οι παίχτες της ίδιας ομάδας συζητούν χαμηλόφωνα για να μην τους ακούσουν οι άλλοι και γράφουν σε ένα χαρτί τις λύσεις που πιστεύουν ότι είναι σωστές. Στο τέλος όλες οι ομάδες ανακοινώνουν ποια είναι τα αντικείμενα που βρήκαν. Ένας κριτής ελέγχει αν τα αντικείμενα που βρήκαν οι ομάδες είναι τα σωστά και λέει ποιοι νίκησαν.
Έρσι Πότσι
Το παιχνίδι αυτό είναι το πρώτο που παίξαμε, το δημιουργήσαμε εμείς και ταυτόχρονα ανακαλύψαμε ότι ένα παιχνίδι μπορεί να δημιουργηθεί με απλά υλικά(π.χ. μολύβι
και
διασκεδαστικό!
χαρτί)
και
να
είναι
ευχάριστο
και
ΤΟ ΚΡΥΦΤΟ
Το κρυφτό παίζεται με δύο ή με περισσότερα παιδιά. Πρώτα, διαλέγουν ποιος θα «τα φυλάει» με «Α μπε μπα μπλομ». Αυτός που «τα φυλάει» κλείνει τα μάτια του
μπροστά σε ένα δέντρο ή
έναν τοίχο και μετράει
πέντε πέντε μέχρι το
εκατό. Τα υπόλοιπα παιδιά κρύβονται μέχρι να τελειώσει το μέτρημα. Αυτός που «τα φυλάει» ψάχνει να βρει πού κρύφτηκαν τα παιδιά. Αν βρει κάποιο
παιδί,
τρέχει
μέχρι
το
σημείο
βρισκόταν, όταν μετρούσε και λέει το
που
όνομα του
παιδιού που είδε. Μετά συνεχίζει να ψάχνει μέχρι να βρει όλα τα παιδιά. Όταν
βρει πού κρύβονται
όλα τα παιδιά, το παιχνίδι τελειώνει. Αν θέλουν να ξαναπαίξουν, θα «τα φυλάει» το παιδί που βρέθηκε πρώτο.
Γιάννης Βελίτσκοβ
ΤΟ ΚΥΝΗΓΗΤΟ
Πέντε ως
οκτώ παιδιά χαράζουν μία γραμμή
στο χώμα για αφετηρία
και ορίζουν και
την
τούκα(το τέρμα που είναι είτε ένα δέντρο, είτε μια πόρτα, είτε μια πέτρα στημένη στο χώμα). Ύστερα με λάχνισμα ή με κλήρο διαλέγουν αυτόν που θα τα φυλάει. Μόλις παιδιά τρέχουν φυλάει
τρέχει
να να
δοθεί
το σύνθημα, τα
φύγουν κι αυτός τα
πιάσει,
ενώ
που τα
εκείνα
με
ελιγμούς
προσπαθούν να τον αποφύγουν και να
φτάσουν
στην τούκα. Μόλις φτάσουν, πρέπει να
τη χτυπήσουν, να τη φτύσουν και να φωνάξουν: «Έφτυσα!». Αν ένα παιδί χτυπηθεί στον ώμο από αυτόν που τα φυλάει, προτού να φτάσει στην τούκα ή αν ξεχάσει να φτύσει, τότε καίγεται και τα φυλάει αυτός με τη σειρά του.
Ιωάννα Τσίπη
ΤΟ ΜΑΝΤΗΛΙ («Αλάτι ψιλό, αλάτι χοντρό….») Είναι ένα παιχνίδι που παίζεται με πολλά παιδιά. Τα παιδιά κάνουν έναν κύκλο και κάθονται κάτω. Ένα παιδί δεν κάθεται κάτω γιατί παίρνει ένα μαντήλι. Κάνει όσους κύκλους θέλει γύρω από τα παιδιά και σκέφτεται σε ποιον να αφήσει το μαντήλι. Την ίδια ώρα τα παιδιά που κάθονται λένε ένα τραγούδι: Αλάτι ψιλό,
Παπούτσια δεν μου πήρε
αλάτι χοντρό,
να πάω στον χορό
έχασα την μάνα μου
κι αν δεν μου τα πάρει,
και πάω να την βρω.
τι θα κάνω εγώ;
Το παιδί που είναι όρθιο, αφήνει κρυφά το μαντήλι πίσω από κάποιο παιδί που κάθεται. Εκείνο πρέπει να κυνηγήσει, αυτό το παιδί που του άφησε το μαντήλι, γύρω από τον κύκλο. Το παιδί που του άφησε το μαντήλι πρέπει να καθίσει στη θέση του παιδιού που το κυνηγάει. Αν το πιάσει πριν καθίσει, συνεχίζει το ίδιο παιδί να κρατάει το μαντήλι. Αν καθίσει και δεν το πιάσει, το μαντήλι το παίρνει το άλλο παιδί. Γιώργος Σιόντας
ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΚΟΥΤΑΡΕΩΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ, ΚΕΙΜΕΝΑ ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ Β1
Βαφειάδου Αμαλία Βελίτσκοβ Γιάννης Καραστεργίου Παναγιώτα Νικολούδη Στεφανία Πεπούδης Ιάσωνας Πεπούδης Μάριος Πότσι Έρσι Σιδερίδης Χάρης Σιόντας Γιώργος Τάνσαρλης Θανάσης Τζουμαλάκη Άννα Τσακιρίδης Δημήτρης Τσίπη Ιωάννα ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ Η ΔΑΣΚΑΛΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΟΥ Β1
Βούλτσου Γιάννα
ΙΟΥΝΙΟΣ 2017
ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΚΑΙ Η ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥ Το παιχνίδι είναι η κύρια πηγή ανάπτυξης. Είναι η πρώτη πηγή μάθησης για τον άνθρωπο, την οποία ανακαλύπτει μόνος του, ασυναίσθητα και είναι μια μέθοδος ευχάριστη και αποδοτική που τον βοηθά να μάθει κάτι νέο, να επιβεβαιώσει αυτά που ήδη γνωρίζει και να αλληλεπιδράσει με τους άλλους. Η
καθημερινή
παρακολούθηση
τηλεοπτικών
παιχνιδιών, τα οποία είναι ξεκομμένα από τη φυσική πραγματικότητα των παιδιών, καλλιεργεί την παθητικότητα και την απραξία . Η αδράνεια στην οποία οδηγούνται τα παιδιά, σε συνάρτηση με την πληθώρα εικόνων μέσω της τηλεόρασης και των ψηφιακών παιχνιδιών που έχουν στη διάθεσή τους,
διαμορφώνουν
ένα
πρόσφορο
έδαφος
για
αρνητικές συνέπειες στην ψυχοσωματική εξέλιξη και ισορροπία τους. Επιδίωξή μας ενεργητική
λοιπόν θα έπρεπε να είναι η
ενασχόληση
του
παιδιού
με
το
παιχνίδι. Αν και θεωρείται από κάποιους μια πράξη χωρίς σκοπό, αποτελεί μια ανάγκη, μια ορμή ψυχοσωματική του οργανισμού, η οποία διαδραματίζει ένα σημαντικό ρόλο στην ομαλή σωματική, ψυχοπνευματική, κοινωνική ανάπτυξη και ενηλικίωση του ατόμου.