01.09.2010 Hatırlıyacaksınız 2010 yılı başlarında Eskişehir Valiliği bir Lületaşı yarışması düzenlemişti ... Yarışma başarıyla sonuçlanmış ve ödüller sahiplerini bulmuş. Profesiyonel kategoride birincilik ödülü kimseye verilmemiş, öğrenci kategorisinde de mansiyon alan olmamış, ama tüm diğer ödüller başarılı yarışmacılara ulaşmış. Bunları geçenlerde, "şu yarışma acaba nasıl sonuçlandı" diye aklıma gelip yarışma adresi'ni ziyaret ettiğimde öğrendim. Gerçi yarışmaya sunulan objelerle ilgili çok ayrıntılı bilgi bulamadım ama alttaki adreslerden bazı görseller'e ulaşabildim. http://www.eskisehir.gov.tr/index.php?option=com_content&task=view& id=1262&Itemid=457 http://tasarim-itu.blogspot.com/2010/06/sinem-burcu-ve-ongununeskisehir.html
Eskişehir Valiliği, yarışma sayfasında yarışmanın amacı'nı şöyle tanımlanmıştı ; Yarışmanın Amacı • Lüle taşı kullanımında yeni ve farklı alanlar oluşturmak, • Lüle taşının tütün dışı kullanımında yeni alternatifler ortaya koymak, • Farklı malzemelerin bir arada kullanımı (Örneğin; değerli-yarı değerli madenler, değerli-yarı değerli taşlar ve farklı malzemeler) ile lületaşının ekonomik değerini arttırmak, • Hediyelik eşya, ofis ürünleri, takı, aksesuar ve bunun gibi yeni alanlar açarak, lületaşının günlük yaşamda kullanım alanını genişleterek ekonomik anlamda katma değer üretmek, • Kendini trendlerle birlikte katlayarak çoğaltan sürdürülebilir bir pazar yaratmak.
Yukarda görsellerini bulabildiğim ve sizinle de paylaştığım eserlerden, kol düğmeleri dışında hangileri ödül aldı bir fikrim yok. Yarışmacıların kendi objelerine yönelik önerdikleri üretim tekniği (ellemi yoksa otomasyon öneriliyormu) ve yarışma amaçlarından biri ve bence en önemlisi olan, "kendini trendlerle birlikte katlayarak çoğaltan sürdürülebilir bir pazar yaratma" ile ilgili çözüm önerilerini de öğrenemedim, oysa bence yarışmanın püf noktası bence bunlar idi.
İsterseniz önce sektöre kısacık bir göz atalım; Lületaşından bir şeyler üretmekle ilgili genel geçerli manzara şöyle bir ortam ...
Zaten sektörde dile getirlen şikayetler de bu yönde. Gençler bu işlerle pek ilgilenmiyor, ürüne talep olduğu halde üretim giderek azalıyor. Var olduğu hissedilen talebin karşılanması olanaksız. Seri üretim işin doğasına aykırı ... Gerçi, üretime destek olmak amacı ile kurslar düzenlenmeye, bazı kuruşlar bu tür çabaları finanse etmeye başlamış, hatta hanımlar da artık bu işe merak sarar olmuşlar ...
Ancak el altında bence bir de böyle potansiyel bir kitle var. Tabii belki bu çocukların abileri (ki bunlar bile yaz tatillerinde pekala aileye ve sürece destek olabilir, hem de gönüllü olarak ve becerebilecekleri de kesin). Ama asıl, sınav kazanamamış yada üniversite tahsilinden sonra iş bulamamış gençler bence bu iş için biçilmiş kaftan. Yani lületaşı ile uğraşan aile mensubu gençler, yada belki sektöre yeni girecek ailelerin genç bireyleri ...
Yeter ki onlarda bu zaten var olan teknoloji tutkunluğu doğru bir şekilde yönlendirilsin, üretim'e sırf bu yönleri ile bile katkı yapabilecekleri, böylece de aile bütçelerini esnetebilecekleri inancı onlara aşılansın. İlerki sayfalarda bulacağınız çizimler aracılığı ile, yarışmaya yolladığım senaryo ile ilgili düşünce ve önerilerimi sizlerle paylaşmak isterim. Senaryodan beklentim, böyle bir yaklaşım sayesinde "Lületaşı" sektörünün kısa sürede kendini toparlayacağı, atölyelerin ülke çapında ve belki yurt dışında da şubelerinin açılacağı idi ... (üstelik bir tek ürünle (!) ve tüm atölyeler birlikte. Bu arada geleneksel üretimi de sürdürerek) Valilik, böyle bir hareketi başlatabilir, üreticileri ve aileleri bu yönde teşvik edebilir, hatta başlangıçta gerekli teknolojik alt yapı için kredi desteği konusunda da yol gösterici olabilir, diye hayal etmiştim ... Bir başka fantazi de, ürünle ilgili her türlü telif hakkının, Eskişehir doğumlu Eskişehirlinin doğal hakkı, şeklinde olabailirdi ...
YARIŞMAYA YOLLADIĞIM PAFTALAR :