BİRLEŞMİŞ MİLLETLER KALKINMA PROGRAMI (UNDP), KÜRESEL ÇEVRE FONU (GEF), KÜÇÜK DESTEK PROGRAMI (SGP) KAPSAMINDA GERÇEKLEŞTİRİLMİŞ ÇALIŞMANIN İKİNCİ AŞAMASI SONUCU GELİŞTİRİLMİŞ ÜRÜNLER İLE İLGİLİ TEKNİK AYRINTILAR
Proje Raporu
Temmuz 2010 Güner Mutaf
NOKTA ODAKLI, PARABOL AYNALI OCAK Bir SGP projesi kapsamında ele alınan ve 2006 yılında tamamlanan birinci aşamada geliştirilen ve yöre halkına teslim edilen "Nokta Odaklı Parabol Aynalı" ocaklarla ilgili olarak ortaya çıkan en belirgin eleştiri, ocakların kendi kendilerine güneşi takip etmiyor olması idi. Ocağın başında bekliyerek yemeğin pişmesi süresinde belirli aralıklarla ama sürekli olarak güneşe yönlendirmek, kullanıcılar tarafından eleştirilmişti. Aynı ocaklarla ilgili ikinci sorun ise, bu ocaklarda kullanılan "ikinci el" TV uydu anten çanklarının, ayrı ayrı firmalardan alındığı için, her birinin parabol odak mesafelerinin farklı olması; Üretilen ilk prototipte kullanılan çanak için hazırlanmış projeye göre üretilen taşıyıcı şasi sisteminde sağlanan dönüş çapları, sonradan alınan çanak odak mesafelerine uymadığı için pişirme alanları genellikle odak dışında kalmış ve bu ocaklarda birincisinde ulaşılan başarıya ulaşılamamıştır. Üçüncü sorun, çanakların birer parabolik aynaya dönüştürülmesi için içlerinin kaplanmasında kullanılan “kendiliğinden yapışkanlı, yansıtıcı yüzeyli aluminyumm film” uzun süre dış etkenlere dayanamıyor olması ve bir süre sonra yansıtıcılığını kaybederek güneş ışınlarının yemek kabı üzerinde odaklanmasının etkisinin azalması idi. Yine aynı ocakla ilgili bir dördücü sorun ise cüssesi ile ilgilidir. Kullanılmadığı kış aylarında, evin balkonu yada bahçenin bir köşesinde atıl olarak tutulan ocağın çok yer kaplaması, dolaşım alanı içersinde durması halinde çevresinde dolaşanlar tarafından sağa sola itilerek hırpalanması, ocağın bir yerden başka bir yere taşınmasının gerekmesi halinde ise cüssesiyle ilgili olarak yine sorunlar yaşanmakta idi.
Son olarak ta ocağı meydana getiren parçaların üretimlerinin çok ta kolay olmadığı söylenebilir. Belirli çaplarda boruları belirli çaplı kavislede kıvırmak özel aparat gerektirmektedir. Bu şartlarda üretilmiş parçaları da yine hassas geometrilerde bir araya getirmek için hassas kalıplama işlemleri gerekmektedir. Bu şartların kırsal bölgelerde sağlanmasının zorluğu, projenin birinci bölümünün bitmesinden sonra gerçekleştirilmeye çalışılan yerel olanaklarla üretim çabalarında ortaya çıkmıştır.
Tüm bu sorunlar ışığında geliştirilen yeni üründe, önce ocağı oluşturan parçaların bilgisayar ortamında gerçekleştirilmiş çizimleri hazırlandı, ardından da bilgisayar ortamında üretilmeleri gerçekleştirildi. Bu sayede olabildiğince hassas olarak üretilmiş bu parçalar, artık basit yöntemlerle ve özel aparatlar gerektirmeden birleştirilebiliyor ve montaj sorunsuzca tamamlanabiliyor. Parçalar az yer kaplayacak şekilde paketlenerek küçük koliler halinde kullanılacağı yere ulaşatırılabiliyor, yerinde de özel bir beceri gerektirmeden kullanıcısı tarafından birleştirilebiliyor. Eğer gerekirse yine kolaylıkla parçalara ayrılabiliyor.
24 parçadan oluşan ve kesimi sırasında parçalar üzerinde oluşturulan tırnak ve çentikler kullanılarak parabolik geometride birleştirilen yansıtıcı ayna, 0.5 mm kalınığında ve 304 kalite paslanmaz çelik levhadan ve Lazer kesimi yapılarak üretiliyor. 2500 mm x 1250 mm boyutundaki bir tabaka saçtan bir buçuk çanaklık malzeme elde ediliyor.
Çanağı oluşturan 24 parça birleştirildikten sonra geniş çaplı üst kenara 15 x 15 mm paslanmaz kutu profilden bükülerek üretilmiş bir çember, dar çaplı alt ucu ise tek parça
halinde ve üzerinde uygun geometri ve sayıda delikler bulunan, 3 mm galvaniz kaplı DKP saçtan üretilmiş bir küçük çember bağlanarak amaçlanan parabol geometri düzgün bir şekilde sabitlenmiş oluyor. Şasi elemanları ise yine 3 mm DKP sac kullanılarak ve CNC Lazer kesici ile kesilerek üretiliyor. Kesim işlemi bittikten sonra parçalar elektro galvaniz kaplanıyor ve montaja hazır hale getiriliyor.
Ayağı oluşturacak olan üç parça ve onları güçlendirecek olan üç kiriş elemanı birbirlerine üç adet vida ve dokuz adet sustalı pim kullanarak birleştiriliyor. Ayakların ucunda bulunan ortası boşaltılmış saç pabuçlar ise ocağı, rüzgarlı havalarda, toprağa çakılacak metal çubuklar yardımı ile sabitlenmesi amacı ile üretildiler.
Üç parça ayağı birbirine bağlamak için kullanılan altlı üstlü iki adet saçın ortasındaki 45 mm çaplı deliklere ise plastik burçlar yerleştiriliyor ve böylelikle ocağın güneşi takip ederken
etrafında döneceği düşey aksın yataklanması sağlanmış oluyor. Yine üç adet vida kullanılarak güneş takip aparatının bir parçası olan ve 3 mm saçtan kesilen kutu profil makara şasisi yerine monte ediliyor.
Plastik burçların yatakladığı aks borusuna ise, güneşi takip etmeyi sağlayan elektrik motoru ve kasnak gergi makaralarının yer aldığı şasi bağlanılıyor. Bu şasi üzerinde bulunan dört adet uzantıya ise üzerinde, çanağın yatay aks etrafında dönmesini (güneşin ufuk hattından yükselmesini ve alçalmasını takip etmek amacı ile) sağlayan makaraların kaydığı kanalların bulunduğu saçlar ve pişirme amacı ile kullanılacak kapların yerleştirileceği, kafes-tel düzlemi taşıyacak şasinin bağlanacağı saçlar vidalanıyor.
Üç ayağı birleştiren saçlardan üsttekinde bulunan kulaklara bağlanan saç şasi aracılığı ile 15 x 15 x 1,5 mm kesitinde bir kutu profil çember bağlanıyor. Bu çemberin üzerine, dişli yüzeyi dışa gelecek şekilde içi dışına gelecek şekilde ters çevrilmiş, uygun boyda bir triger kayışı geçiriliyor (modül: 5 mm, en: 15 mm, boy: 110 mm, diş sayısı 220 adet), böylelikle çember,
bir dişli çarka dönüştürülmüş oluyor. Güneşi takip etme amacı ile sistemin düşey aks etrafında dödürülmesi, motor miline bağlı triger makarasının (modül: 5, en: 15 mm diş sayısı: 10), güneş takip amaçlı dişliye sabitlenmiş uygun boydaki triger kayışının, bu büyük boylu dişliden destek alarak çanak şasisini düşey aks etrafında döndürülmesi ile sağlanıyor. Gün boyunca eğer pişirme süresi 10:00 ile 14:00 saatleri arasında gerçekleştirilecek ise, çanağın yatay aks etrafında döndürülmesine gerek kalmayacağı öngörülmektedir. (Güneşin 10:00 ile 12:00 ve 12:00 ile 14:00 saatleri arasında yükselme ve alçalma açıları yaklaşık üçer buçuk derecedir) Gerekse bile, düşey aks etrafında motor yardımı ile dönerek otomatik olarak takip edilen güneşin ışınlarının pişirme kabını ortalaması amacı ile çok seyrek olarak (yaklaşık iki saatte bir) yatay aksta ve elle yapılacak dokunuşların, kullanıcıyı çok meşgul etmiyeceği düşünülmektedir. Böylelikle pişirme süresi saat 18:00 'e kadar uzatılabilecektir. Gün boyu güneşin takip edilebilmesi için çanağın, düşey aks etrafında, dünyanın dönüş hızında döndürülmesi gerekmektedir. Dünyamız 24 saatte 360 derece dönerken saatte de 15 derecelik bir açı yapacak kadar dönmektedir. Sistemde kullanılan motorun çıkışına bağlı bir dişli sistemi (redüktör) bulunmaktadır ve bu sayede motor mili 11,5 saniyede ancak bir tur dönmektedir, yani motor milinin dönüş hızı 4,44 devir / dakikadır (rpm). Bir elektronik devre, 4,44 rpm. hızında dönen bu elektrik motoruna bir röle aracılığı ile, belirli süre aralıklarla belirli sürelerde enerji sağlamaktadır ve çanak bu sayede düşey aks etrafında saatte 15 derecelik bir dönüşü gerçekleştirebilmeltedir.
Yapılan hesaplamalara göre motorun bekleme süresi 582 saniye (yani beş dakikaya yakın bir süre), çalışma süresi ise 2 saniye olacaktır. Bu işlemin yapılabilmesi için ise, hem elektronik devreyi, hem de motoru beslemek üzere 12V, 4A gücünde bir mini akü kullanılmıştır. Sürecin sürekliliğini ise 20W 'lık bir güneş pili sağlamaktadır. Güneş pilinin sağladığı eneri şöyledir; (12V, ~0,4A). Bu enerji, 582 saniyede bir, 2 saniye çalışan bir motor ve nerdeyse
hiç akım çekmeyen bir elektronik devre için yeterli olmaktadır. Şarj devresinde akünün korunması için bir 13,8V 'a ayarlı regülatör devresi kullanılmıştır. Elektronik devre aslında programlanabilir bir "530 zamanlama" devresidir. Bir ODTÜ Tekno-park firması olan Reo-tek firması mensubu Özgür Gesli tarafından tasarlanan ve üretilen devrenin programlanması, mevcut iki adet buton ve bir ekran sayesinde kolaylıkla yapılabilmektedir. Ekranda izlenen ve limitleri beşer bin saniye olan "bekleme" ve "çalışma" süreleri, basamak basamak öngörülen sürelere göre kolaylıkla ayarlanabilmektedir.
Asal elemanlar 3 adet Resistor: 2R1, R310k, 1R2220. 3 adet Kapasitor: 1C1100nF, 1C21uF (elektrolitik), 1C310nF. 2 adet İntegre Devre: 1U1PIC16F628A, 1U27805. 1 adet Transistör: 1Q1BC140. 2 adet Diod: 1D11N4004, 1D2LED-GREEN.
7 adet Muhtelif eleman: 2 adet B1, B2. Buton 1 adet J1CONN-SIL3 (power girişi için. Header da olur, Yada PCB tipi klemens de olur.) 1 adet J2CONN-H16 (LCD icin 16 lı dişi header) 1 adet LCD1LM016L (2x16 lık LCD modul) 1 adet RL1 (Uygun bir röle). 1 adet RV11k (trimpod LCD kontrastı için)
ÖZET Devreye sokulan basit bir kontrol düzeneği ile sağlanan “Güneş Takip Becerisi” sayesinde artık ocağın başında bekleme zorunluluğu kalkmıştır. Ocaklarda kullanılan Parabol Aynalar artık öngörülen amaca göre üretilebilmekte, odak mesafeleri ve “Effektif alan genişlikleri” öngörülen kullanım amacına göre ve ihtiyaç duyulan güce göre ayarlanabilmektedir. Parabol Aynaların üretiminde kullanılan malzeme 304 kalite Paslanmaz çeliktir, kullanım süresince ve uzun vadede parlaklığını ve yansıtıcı özelliğini kaybetmiyecektir. Ocak, kolay bir araya getirilebilen parçalardan oluşmaktadır. Üretiminden hemen sonra ve ilerliyen yıllarda, kullanıcısı tarafından rahatlıkla sökülüp takılabilecek ve yer kaplama sorunu yaşanmayacaktır. Ocağa ait şasi ve çanak parçaları bilgisayar ortamında hazırlanmış çizimlerle gerçekleştirilmiş, bu çizimler üretime de yansıtılmış ve ağırlıklı olarak parçaların üretimleri CNC ortamında gerçekleştirilebilmektedir. Montaj sürecinde de bazı çentik ve deliklerin hizalanmasıyla gerçekleşen birleştirme işleminde özel aparatlara gerek kalmamaktadır. Bu durum, işçiliğin azalmasına ve dolayısıyla maliyetlerin düşürülmesine olanak sağlamıştır.
TEKNİK BİLGİ Çanak çapı : Effektif güneş gören alan : Ürettiği güç : Odaklama oranı : Odakta ulaşılan sıcaklık : Güneş takip mekanizması :
Kullanılan güç kaynağı : Yansıtıcı :
Şasi : Elektronik Devre :
120 cm 1.13 m2 ~ 1.13 kW ~ 6/100 ~ 600°C Çalışma ve durma zamanı elektronik olarak ayarlanabilen redüktörlü elektrik motoru ile ve tek aks (düşey) etrafında. 5 W’lik bir güneş pili ile sürekli şarjlı tutulan 12 V, 4 A’ lik mini kurşun Akü. 30 cm odak mesafeli 120 cm çaplı ve kolay sökülüp takılabilen, 24 parçadan oluşan 304 kalite "Paslanmaz Çelik" Noktasal Odaklı Parabol. 3 mm DKP saç ve sadece orta göbekte kullanılan Ø34 mm çelik boru. Tamamı elektro galvaniz kaplanmış. Elektrik Motorunun çalışma ve bekleme sürelerini ayarlayan “Programlanabilir bir mikro-işlemci devre”.
KURUTMA FIRINI Yine sözü edilen aynı SGP projesi kapsamında ele alınan ve 2006 yılında tamamlanan birinci aşamada geliştirilen kurutma fırınında ise şu sorunlar yaşanmıştır. Sıcak hava üreteci kutu, ürettiği sıcak havayı bir boru aracılığı ile fırını alttan beslemekte, fırına alttan giren sıcak hava ise doğal yollarla yükselirken meyva veya sebseler arasından geçmekte, yukarda yer alan çıkış bacasına ulaşamadan soğumakta ve bu da fırın içersindeki hava hareketlerini belirgin bir şekilde engellemekte ve yavaşlatmaktadır. Mevcut düzenekte kullanılan bağlantı borusunun çapı da yeterli büyüklükte olmadığı için fırına hava girişi, sıcak hava üreteci kutunun kapasitesinin çok altında gerçekleşmektedir. Fırın iç hava sirkülasyonunun alttan yukarı olarak tasarlanması, gün boyu fırın içersinde yükselebilen havanın taşıdığı nemin de sürekli olarak üst bölgelerde tutuluyor olmasını gerçekleştirmektedir. Oysa hava sirkülasyonunun durduğu akşam saatlerinde bu nemin yoğunlaşarak tekrar aşağı çökmesi ile meyva veya sebzelerin kuruma işlemi yavaşlamaktadır. Beş adet çekmecesi ile toplam 7.5 m2 lik bir yaygı alanına sahip olan bu fırınlarda kullanılan çekmeceler 110 cm x 110 cm boyutlarında üretilmişti. Yaygı alanının genişliği ve derinliği yayma ve toplama işlemini zorlaştırmış, ayrıca yuklendiklerinde ağırlaşmaları nedeni ile de çekmecelerin kızak mekanizmalarında bazı sorunlar ortaya çıkarmıştı. Tüm bunlar kullanıcı şikayetlerine neden olmuştur.
Bu sorunlar göz önünde tutularak kurutma fırınları için yeni sayılabilecek bir hava dolaşım geometrisi üzerinde durulmuş ve bu geometrinin gerekleri yerine getirilmeye çalışılmıştır. Sözü edilen geometride yenilik, “sıcak hava kutusu” nun fırın kasasına üstten bağlanmış
olmasıdır. Isınan hava artık fırına üstten girecektir. Ancak merkezdeki bu “sıcak hava kutusu” na ilave iki adet te onun iki yanına yerleştirilmiş “sıcak hava kutusu” vardır. Ortadaki “sıcak hava kutusu” nda ısınarak yükselip fırın kasasına üst kapaktan girecek olan sıcak hava, raflara serilmiş meyva veya sebzeler arasından soğuyarak ve aşağı doğru hareket edecek olan hava aslında doğal akışını gerçekleştirecektir. Bu arada yanlarda bulunan ve alt uçları fırın kasasının alt kotuna yeterli çaptaki hava kanalları ile bağlı olan yan “sıcak hava kutuları” içlerindeki havanın ısınması ile yükselmesi sonucu oluşan emiş gücü sayesinde fırın kasası dibinde birikecek havayı boşaltacak ve aynı anda fırın içi hava sirkülasyonunu da güçlendirecek ve hızlandıracak. Fırın içersinde 16 adet 75 cm x 75 cm boyunda raf bulunmaktadır ve raflar kasaya bilyalı teleskopik kızaklarlar kullanılarak sabitlenmiştir. Her raf'a, malzeme yüklenmesinin ve boşaltılmasının kolaylığının sağlanması için dörder adet ahşap çerçeve yerleştirilmiştir. Bu çerçevelerin alt yüzlerine kompozit sinek teli gerilmiştir. Dolap çeperleri içerden 10 mm kalınlığında ve bir yüzü parlak aluminyum folyo kaplı "polietilen" köpük levha ile kaplanarak yalıtılmıştır.
Sıcak hava üreten üç adet kutuda, şeffaf eleman olarak çift cıdarlı ve 8 mm kalınlığında "Polikarbonat" levha kullanılmıştır. Bu malzeme başta hafifliği, darbe ve UV radyasyonuna dayanıklılığı, kolay işlenebilirliliği, ardından da çift cıdarlı olması nedeni ile sağladığı ısı yalıtımı ve % 85 cıvarındaki ışık geçirgenliği ile çok uygun görülmüştü. Ancak sonraları özellikle ışık geçirgenliliği konusunda şüpheye düşüldü ve yerini cam'a bıraktı.
Sıcak Hava Kutuları içersinde, üzerleri mat siyah renkli ve yüksek sıcaklıklara dayanıklı "aerosol" boya ile boyanmış 0,7 mm kalınlığında ve 25 cm eninde yatay aluminyum levhalar kullanılmıştır. Üst uçları dışa doğru 3 cm eninde bir şerit olarak bükülmüş olan levhalar, kutu eninde ve alttan yukarı doğru birbirilerine yakın olarak, kutu içersinde yan duvarda bulunan çıtalara sabitlenmişlerdir. Ayrıca levhaların, yukarı doğru gidildikçe öndeki camdan kutunun arka duvarına doğru yaklaşması salanmıştır. Bu geometri, kutu içersinde ısınarak yükselen havanın törbülans oluşturmasının sağlanması amacı ile seçilmiştir.
Ayrıca, sıcak hava kutularını 60 derecelik bir açı ile ana kutuya bağlanmaları ile sağlanan rahat hava dolaşımı, ısınan havanın hızlı ve güçlü bir şekilde yükselebilmesi, sistemin az yer kaplıyor olması gibi bazı olumlu şartlar, güneş ışınlarının, ısı üreten kutulara dik açı yerine daha düşük açılarda gelmesinin olumsuz etkileri, özellikle güneşin yüksek seyrettiği yaz aylarında, tahmin edilenden fazla olmuştur. Bu sorundan yola çıkarak önümüzdeki dönemde, bir dördüncü sıcak hava kutusunu yine orta kutu ile aynı ölçülerde üreterek, daha yatık bir açıda orta kutunun alt ucuna eklenmesi düşünülmektedir.
TEKNİK BİLGİ Fırın dış boyutları :
en: 90 cm, Boy: 90 cm, yükseklik: 240 cm
Sıcak Hava Kutusu boyutları : Ana Modül :
85 cm x 25 cm yükseklik 210 cm
Yan Modüller :
75 cm x 25 cm yükseklik 210 cm artı bacalar
Raf boyutları :
75 cm x 75 cm, ~0.56 m2
Raf adeti ve toplam m2 :
16 adet raf, toplam ~9 m2
Fırın içi sirkülasyon için geçerli hava debisi :
Ölçümler henüz tamamlanamamıştır.
Sıcak Hava Kutularında ulaşılan max. hava sıcaklığı :
Ölçümler henüz tamamlanamamıştır.
KUTU OCAK Beş yüzeyi ısı yalıtım malzemesi ile sarmalanmış, bir yüzeyi ise saydam bir malzemeden oluşan bir kutu düşünün. Kutunun içinde her zaman yatay duran bir salıncak olsun. Kutunun içi ve içindeki salıncak üzerine konacak tencereler de siyaha boyanmış olsun. İşte biz bir "Kutu Ocak" yapmak üzere yola çıkarken bunları sağlamaya çalıştık. Kutunun boyutlarını yaklaşık 50 x 50 x 40 cm olarak seçtik ancak bu bize güneş gören yaklaşık 40 x 40 cm boyutlarında bir açıklık bıraktı. Bu açıklığı büyütmek için ise kutunun güneşe bakan yüzeyine, güneşe bakış aksına 30 derecelik bir açı ile bağlanacak, yansıtıcı yüzeyli kanatçıklar ekledik. Bu kanatlar, kesit alanı yaklaşık 1 m2 olan bir ışın demetini kutu içersine yönlendirebilmemizi sağladı.
Üretimde yine CNC kontrollü Lazer kesim yöntemini benimsedik. Bu amaca uygun çizimler ürettik ve hem iç cidarı oluşturan kutuyu, hem de bu kutuya bağlanan alt ve üst çerçeveyi, 0.5 mm kalınlığında ve galvanizli bir saçtan ürettik. 2500 x 1250 mm boyutlarında bir tabaka saçtan bir ocaklık malzeme alabildik.
Kesilmiş olarak elde ettiğimiz bu parçaları daha sonra basit bir kenet makinası kullanarak uygun yerlerinden ve uygun açılarda bükerek 3 Boyutlu hale getirdik. Ardından ilgili parçaları birbirlerine bir punto kaynak makinası kullanarak birleştirdik ve hem iç cıdarı oluşturan kutuyu hem de alt ve üst dış çerçeveleri elde etmiş olduk. Bu iki cidarı, aralarında boşluk bırakacak ve ısı köprüsü oluşmasını engelliyecek şekilde 20 mm çapında ve 6 cm boyunda teflon çubuklarla birbirlerine bağladık.
Ardından sistemi taşıyacak olan şasinin elemanlarını ürettik ve kutumuzu bu şasiye bağlarken, içerde yer alacak olan salıncağı da bu şasiye rijit olarak bağlıyarak, kutunun güneşe yönlendirilmesi sürecinde salıncağın hep yatay konumda olmasını sağlamış olduk. Salıncak malzemesini de yine lazer kesimi ile elde ettik ancak bu kez 2 mm kalınlığında DKP saç kullandık. Bu kesim sırasında aynı saçtan bir de açı ayarlama ve sabitleme desteği ürettik.
Şasinin altına yerleştirdiğimiz sabitleme şasisini ise kutu ocağın kullanılacağı yerde toprağa çakılabilmesini kolaylaştıracak bir geometri ve sağlamlıkta ürettik. Üst şasinin, güneş takibini kolaylaştırmak için alt şasi üzerinde kolay döndürlebiliyor olmasını ancak bırakıldığı konumdan rüzgara rağmen kalmasını sağlayacak şekilde tasarladık ve ürettik. Parçaları birleştirmeye, iç cıdar üzerine iki kat 3 cm kalınlığında taş yünü sararak başladık. Taş yünü malzemesinin korumaya almak amacı ile de üzerine bez takviyeli aluminyum folio sardık. Ardından alt kılıfın içersine de taş yünü yerleştirip, teflon çubuklar sayesinde arada 6 cm boşluk bırakarak iç cıdara bağladık. Sistemi taşıyıcı şasiye bağlarken yine ve daha iri çaplı teflon çubuklar kullandık ve salıncağı bu teflon çubuklar aracılığı ile dış askıya sabitledik. İç cıdar ise arada ve yatay aks etrafında serbestçe dönebilecek şekilde sisteme dahil edilmiş oldu. Yine 20 mm çapında teflon çubuklar aracılığı ile üst çerçeve iç cıdara sabitlendi. Lazer kesimi 304 kalite ve 0,5 mm kalınlığındaki paslanmaz çelik saçtan üretilmiş yansıtıcı elemanlar ise kolay sökülebilecek şekilde bu üst çerçeveye vidalandı.
Yansıtıcı elemanların herbiri ayrıca birbirlerine de basit geçmeler aracılığı ile kenetlendi. Kutu ocağın üst açıklığında ise ahşap çerçeve içersine yerleştirilmiş ve 5 mm kalınlığında bir cam kullanıldı.
TEKNİK BİLGİ
Ocak dış boyutları (yansıtıcı kanatlar hariç) : Effektif alan genişliği : Yaklaşık Ocak gücü :
en: 57 cm, Boy: 57 cm, yükseklik: 43 cm ~1,0 m2 1,0 kW