De eerbiedwaardige assimilatie van Authoriteit.
Rede in burgerlijk Nederlands als gevolg van de aanvaarding van het ambt van Grootmeester staatskerkelijk recht aan de kerkelijke instituties van Duitsland en Nederland, alle fracties getrouw aan God Almachtig.
op woensdag 5 december 2018 door H.E. Grootmeester Patrick Aurelius Maximilian Pereira
COLOFON: De eerbiedwaardige assimilatie van Authoriteit Copyright Š 2018 H.E. Grootmeester Patrick A.M. Pereira patrickminister@gmail.com Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, door middel van druk, fotokopieÍn, geautomatiseerde gegevensbestanden of op welke andere wijze ook zonder voorafgaande schriftelijke of electronische toestemming van de auteur.
Zeer gewaardeerde lezers,
Nederland is al eeuwen van de wereld-top verstoten en Duitsland’s trosts is gebroken. Moderne volksiconen zoals de Nederlandse sport-kampioen Johan Cruijff was niet vies van een arbeidsovereenkomst in de “Tony Maccaroni” voetbal-competitie van Amerika. Geld, de godhoofd van de moderne van de wereld-top verstoten Nederlandse maatschappij, zouden vele dwazen zeggen dat hem bewoog om deze arbeidsovereenkomst aan te gaan. De erkenning en de acceptatie van een volk, dat meedoet in de wereldtop, is wat onze grootste sport kampioen dreef om elke Europesche wereldmachten te negeren. “Ik heb het ook kunnen maken in Amerika”. Nederlanders, geboren en getogen, van het caliber wereld-top, erkennen onze “micky mouse” competitie” niet. Onze maatschappij word door Nederlandse kampioenen gezien als een “opstapje”, hoogstends als “trainings-grond” om je voor te bereiden op “het echte werk”. De Duitse trots is gebroken, maar hoeveel trots kunnen wij als Nederlands collectief ons eigenlijk permiteren? Is de allereerste vraagstelling die ik u presenteer. De Duitse trots is van een andere orde, de voorman van de Nederlandse Protestantse kerk is van Duits bloed. Deze kampioen genaamd Martin Luther is de voorman van menig staatskerk in Europa, en dat al eeuwen lang. Deze Duitse kampioen is van het caliber “rijks-stichter”, een advocaat
zo gelikt dat het eigenhandig verantwoordelijk was, en is, voor astronomische miljarden besparingen in de Duitse staatskas, zonder commandant te zijn over een leger het toch weten af te kunnen dwingen om de Roomse monopolie op kerkbelasting te be-eindigen. Wij als Nederlands collectief hebben maar een kampioen gehad die eerbiedwaardig naast Martin Luther kon staan, ene heer Erasmus. U heeft vast wel eens iets over hem vernomen, maar wist u dat deze Nederlandse meneer de Griekse grond-text van het nieuwe testament versystemalizeerde, zo praktisch, dat Martin Luther in een tijdsbestek van luttele weken de gehele Duitse “Statenbijbel” kon produceren, een prestatie waar menig Europeaan van zijn tijd het met zijn leven heeft moeten bekopen, bij het verzoeken wat hij poogde: Het be-eindigen van de Roomse monopolie op “kerk-zaken”. Wij als Nederlandse kerk, ons collectief van onafhankelijk democratisch gekozen leiders en gemeenschappen, zijn niet simpelweg onderdanen van het werk van Martin Luther, maar hebben een actieve rol aan zijn success bijgedragen. Maar hoe efficient is ons democratisch kerk-systeem nou eigenlijk geworden na al deze eeuwen van autonomie? Bij jarenlange observatie in kerk-ambt is de schijn gebleken dat het kerkgezag wel degelijk word gerespecteerd, en dat de verkondigde zuivere leer word ge-accepteerd, en sterk in traditie word gehouden. Maar het oogt alsof de ene generatie de stok van de andere generatie probeert over te nemen, met de intentie om een maatschappelijke top-positie te bekleden, het is namelijk een uitzonderlijk geval als een van de democratisch verkozen priesters daadwerkelijk moeite doet om te begrijpen wat zijn mentor hem poogt te onderrichten, en dat de motivatie van de audientie meer draait om het bemachtigen van de stabiele en authoritaire positie, dan om te leren van het proper uitvoeren van het ambt Priester van de Nederlandse kerk. “Luisteren naar het baasje, zodat het baasje jou verkiest om het volgende baasje te worden.”
Het is geen moeilijke taak om aan u te verkondigen waarom wij als collectief nooit meer de aansluiting met de wereld-top hebben kunnen vinden. Ik heb persoonlijk meer tijd in opleiding besteed in de kerk van Duitsland, Zweden en Finland, dan in de Kerk van Nederland uit praktische overwegingen. Ik verzoek u dus mijn verarmt burgerlijk Nederlands te excuseren, en uw oordeel over mijn vaardigheid tot het uitvoeren van dit ambt, niet de beheersing van de taal van onze “Mickey Mouse” competitie in overweging te nemen bij dit oordeel, die u natuurlijk ontwikkeld door met diepgang te kijken naar de intellectuele inhoud van de gehele rede in zijn totaliteit. In onze modern maatschappij is het namelijk genormaliseerd dat de leerling een rapportcijfer geeft aan de leraar. De emotie zal velen van u nu al beheersen, nadat ik als relatief nieuwkomer in ambt zo’n kritisch beeld schets van de huidige conditie van onze maatschappij onder het huidige bewind, dat het lef heeft om zich elitair te gedragen. Dit is waarom het mij een verstandige zet leek om het heil te zoeken in het Duits kerkelijk rijk, en zijn taal. Ik heb in ambt, ruim duizend pagina’s gepubliceerd, maar geen enkel in de Nederlandse taal, allen in het Engels, omdat ik inschatte, dat het verstandiger is om de wereld-top aan te sturen, en de wereld-top zal u aansturen. Want Nederland is trots. De Duitse maatschappij heeft al decennia lang begrepen waarom dit een probleem is, er is namelijk geen priester van de Duitse kerk die het aandurft om het ambt “reichs-kirchenfuehrer” te bekleden. “Waardig om het baasje te worden, en kiezen om het niet te doen.” In ambtsbezoek aan de Kerk van Duitsland heb ik geconstateerd dat zelfs de meest onvaardige Duitse ambtspriester gemakkelijk mee zou kunnen doen in de absolute top van de Nederlandse priester elite, en een enkeling zou
zelfs met waardigheid de titel “reichs-kirchenfuerer” kunnen dragen. Die mentaliteit is een kwaliteit van nederigheid, een menselijk karaktereigenschap waarbij er een menselijk bewustzijn ontstaan is waar de energie achter de emotie van trots niet meer gegenereert word vanuit zijn ziel. Dit komt omdat God Almachtig de Duitse trots heeft weten kunnen breken. Het recentste verzoek van het stichten van een “Duits rijk” heeft het Duitse volk doen laten buigen naar redelijkheid, iets wat in Nederland helaas nog niet is voorgekomen. Ik vond het de redelijkste zet om de bond met het gezag achter de enige kerk ooit, die competitie heeft kunnen bedrijven met Roomse rijksstaatskerk, te versterken, en ondemocratisch in ambt een unie op te leggen aan het Nederlandse kerk collectief, dat getrouw aan God Almachtig is. U kunt vandaag kiezen voor uw trots, of voor de aansluiting met de wereld-top, voor onderschikking aan Goddelijk gezag of toegeven aan rebellie. In rebellie kunt u heerlijk dat functie-loze gevoel te ervaren dat trots genereert in uw emotionele wereld. “Onder de huidige koers bestaat de Nederlandse kerk als autonoom kerkorgaan binnenkort niet meer, het groeit niet meer mee met de expansiedrift en de onderzoekingsdrift van het Nederlandse volk. De oud-Nederlandse kerk als autonoom kerkorgaan is een plek waar mensen arrogant aan een text vasthouden, en zichzelf supereur vinden in hun luiheid, uitgekotst door de gehele Nederlandsche maatschappij als “onnodig authoritair”. Het is onredelijk om arrogant aan een text vast te houden en uzelf as elitaire te gedragen terweil u weigert te ontwikkelen en ondermaats presteert, want als deze text u niet in positie brengt om het volk naar een hogere weg te leiden, heeft de text, en het vasthouden aan deze text geen nut, anders dan uzelf een ceremoniele elite rol te verschaffen, iets wat in deze moderne democratische maatschappij on-acceptabel is te behouden.
De schrift is Heilig, en zal u ontwikkelen en beschaven, als de schrift dit niet met u doet of niet met u gedaan heeft, verzoek ik u publiekelijk afstand te nemen van uw priesterambt en u te verontschuldigen voor de gehele Nederlandse bevolking, dat u niet langer inzag dat de Heilige Schrift van God u had moeten ontwikkelen tot een Joseph, een Moses, een Jezus, een David, maar dat u dacht dat het redelijk was om achterover te zitten, u te bevlekken met kerk-politiek en morele corruptie zoals kindermisbruik terweil u aan en een boek vasthoud en wachten tot God ons allen magisch verlicht.” Oorlog is de wet van de onbeschaafde authoriteit die meent dat zijn trots aangetast word, in verarmt nederlands verkondig ik u met excellentie dat ik besef wat mijn woorden teweeg zullen brengen in onze maatschappij. Wereld-top heeft een kwaliteit dat bekend staat als het vermogen om imperalistisch te handelen. “Als grammatica de wet op overwinning zou zijn, dan zou een van jullie dit ambt bekleden en deze publicatie schrijven.” De Nederlandse staat heeft welzeker de oorlog verklaart aan het gezag van de Nederlands protestantse kerk, en elk van u ambtdragers is in onderschikking. Zoals u het mischien al kunt aanvoelen ga ik u nu verkondigen dat het in mijn geval niet zo is. En als u dat gevoel inderdaad ontwikkeld heeft, dan bent u van goed begrip. De staatsrechterlijke macht veroordeelt mij, tot ernstige gevangenis straffen, voor het vasthouden en prediken van het word van God in integere context, die niet gevalt in de staats-policy, en ik wandel drie dagen na mijn politiek georienteerde vrijheidsberoving de deur uit. Het kan uw trots aantasten, maar er word hier tot u geschreven door een authoriteit die de Nederlandse staat onder druk kan zetten. Dezelfde Nederlandse staat heeft u, als u behoort tot de authoriteiten van de Nederlandse kerk tot knechten vernederd, dit is feitelijk. En als u nu gevoelens van boosheid ontwikkeld, begrijpt u waarom ik zo kritisch schrijf over de toestand van ons collectief, en de goddelijke authoriteit ondemocratisch “opleg”.
In burgerlijk Nederlands sluit ik me aan bij de kerkelijke wereld-top, en ik dwing u om mee te komen. Wanneer ik mijzelf en mijn houding presenteer in menig Duits “Hauptkirche” buigt de voorganger met ontzag na het inzien van de integriteit en inzet die ik toon naar de discipline van het proper het beoefenen van Woord van God. De emotie die in mij opgewekt word bij het aanzien van onderschikkingsgedrag van een Duitse ambtdrager aan een Nederlandse ambtdrager, is een die geen van u allen heeft ervaren, zelfs niet uw adelijke staatshoofd. De bijbel word zowel in Nederland en Duitsland in de volksmond een “sprookjesboek” genoemt, en ik ben het daarmee eens. De natuur van de gebeurtenissen die ik in het dagelijks leven ervaar zijn inderdaad van het caliber “sprookje”. Ik verzeker u, de Gods-geinspireerde unie tussen de Kerk van Nederland en Duitsland is niet een waarvan Nederland zijn aanzien zal verliezen. Er is namelijk geen aanzien om kwijt te raken… Trots… het moeilijkst te behandelen thema, zelfs moeilijker dan populisme. Trots hinderd mensen om “supersnel” te groeien. Zolang trots u regeert is dit een “on-eerlijke” competitie. Trots en eer zijn tegenpolen als duisternis en licht. Een individu zonder trots, geregeert door eer, kijkt niet naar de persoon die spreekt, maar analyseert de intelligentie die uit de persoon komt, en assimileert alles kennis waarvan ingeschat word dat het redelijk tot goed is. Een trots individu onvaardig tot assimilatie, kan geen competitie bedrijven met een eerbiedwaardig individu. Een trotse man of vrouw word niet serieus genomen in de wereld-top. De Nederlandse kerk ziet het woord van God als “normaal”, dat is onze
“trots”. Als je aan de bijbel zit in Nederland, kun je veel weerstand verwachten, want je zit aan onze “trots”. De trots zal verdedigd worden, maar de mensen die deze trots verdedigen zijn niet intelligent genoeg om te begrijpen wat ze nou presies verdedigen. We hebben een nationale kerk, die we met trots behandelen, allemaal staan we achter Jezus Almachtig, en dan stuurt Jezus Almachtig een boodschapper, en die word dood-genegeert, met passie verafgunst, elke poging tot het hinderen van de roeping van zo’n invidivu zal worden genomen, en hij zal door de Nederlandse “kerk” gewetenloos uitgeroeit worden, elke poging tot geestelijkheid te creëren zal de kop in gedrukt worden omdat het draait om wie “het trotse baasje is”. Het draait in de Nederlandse kerk niet om God maar om de Nederlandse trots. Wanneer trots afwezig is, word de Bijbel anders bekeken, dan word op een integer manier verzocht om de goddelijke intelligentie van de profeten en apostelen te assimileren. Nederlands volk en kerk, zolang u de vaardigheid van assimilatie niet ontwikkeld, zal uw kritiek en koers niet in acht genomen worden. Zolang trots u regeert, is de bijbel een hogeschool waar u nooit in zult afstuderen, en u zult onder mijn bewind geen authoriteit genieten in welk kerkgebouw dan ook in Nederland, want ik voer regelmatig kwaliteitscontroles uit, en ben uitzonderlijk vaardig om uw gezichtsverlies te veroorzaken voor de mensen die geloven dat u “goddelijk gezag” draagt. Laten we overgaan tot de orde van de dag, en de kern van de zaak behandelen. Stel uzelf de vraag “wie vind ik de leukste person in mijn leven”. Welke persoon in uw leven waardeerd u het meeste? Ik bedoel dit ernstig. Onderzoek uw geheugen en maak u een analyse van welke type individuen u persoonlijk het leukst vond. Sta hier even bij stil.
Ik ken u niet persoonlijk maar ik weet dat alle mensen die u net in uw gedachten verschenen, dat dit mensen zijn die een positieve invloed hadden op uw levenskwaliteit. Mensen die u hielpen, ondersteunden, de leraren die u geholpen hebben om uw karakter te vormen, mensen die u geschenken gegeven hebben, mensen die aardig tegen u waren, mensen die u hielpen om carriere te maken, enzovoorts. Hun ondersteunende rol, veroorzaakte de emotionele reactie, dat u deze personen met een zeer vriendschappelijk oog bent gaan bekijken. U word geacht om deze wet te assimileren. Iedereen vind het leuk om iets te ontvangen, niemand vind het leuk om iets te geven. Zolang u, uw vrije wil gebruikt om uzelf te bevinden in de fractie van de Nederlandse kerk of bevolking dat exclusief wilt ontvangen, zult u niet aankomen waar uw ego u graag zou willen zien. Het zijn de woorden van Jezus dat het gezegender is om te geven dan te ontvangen, en deze woorden authorizeren de eerste wet van geestelijke authoriteit: Handelingen 20:35 Ik heb u in alles getoond, dat men, alzo arbeidende, de zwakken moet opnemen, en gedenken aan de woorden van den Heere Jezus, dat Hij gezegd heeft: Het is zaliger te geven, dan te ontvangen. De allerslimste onder u, tot aan de grootste primitieveling onder u, allen zijt u geboren met een talent. Het is uw morele plicht om te onderzoeken wat uw persoonlijk talent is, en deze te professionalizeren, zo dat het een oplossing word voor een maatschappelijk probleem. Uw financiele situatie is geen excuus om deze wet te negeren. Als u de opleiding die past bij uw talent niet kunt bekostigen: De bibliotheek is openbaar en makkelijk toegangkelijk. Zelfstudie tot professionalisme, met de hulp van de Heilige Geest van
God, brengt een ieder in staat, om van nut te zijn tot de maatschappij. U zult geen authoriteit kunnen bemachtigen zonder uw persoonlijke talent te professionalizeren, tenzij u in zo’n stand geboren bent dat u kunt genieten van een “ceremonieel” ambt. Het word van een redelijk mens verwacht dat het leert te luisteren. Te luisteren naar individuen in authoriteit, die ervaring hebben met het ontwikkelen van uw persoonlijke talent, in landsbelang. Uw trots zal u dwingen deze leraar na elke les in de rede te vallen, het is uw taak om u trots, als een emotie te observeren, net als boosheid, en deze te leren beheersen. Als u gelooft dat u vanuit een on-authoritaire positie, ooit een positive van authoriteit zult bemachtigen, zonder te leren “luisteren”, dan overtreed u de derde assymilatiewet. De mensen die het al voor elkaar gekregen hebben wat u verzoekt te doen, gaat u als counselors leren respecteren. Uw trots zal u verleiden om uzelf publiekelijk te gedragen alsof u gezag heeft, terweil u dit niet heeft. En wanneer u dan het middelpunt van spot word, zult u nog harder uw trots verdedigen, en uzelf isoleren. Trots, word niet langer getolereert, in de Staatskerkelijke unie tussen Nederland en Duitsland, en het is verwacht van de ambt-dragelijke lezer om trots uit ons collectieve karakterestieken te roeien, zoals God Almachtig dat met het “oppermachtige” Duitsland heeft gedaan.