Νο 14 8/3/2015
έΛα Ρέ!!
Αυτό που μας επιβάλλεται είναι να προσαρμοστούμε. Να μην μείνουμε ακίνητοι , να συνεχίσουμε. Τελικά η αποχαύνωση είναι «χειροποίητη». Προσωπική υπόθεση, προσαρμοσμένων ατόμων. Που κάνουμε μπόλικη φασαρία, με έπαρση, αλλά τις περισσότερες φορές χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα. Μ΄ αρέσει η εξής φράση της Angelica Liddell: “... μ’ αρέσουν οι άνθρωποι που δεν δέχονται με τίποτα να κατανοήσουν τον κόσμο.” Ευμορφία Δαπόντε 1
Η ψευδαίσθηση της ανθρώπινης βούλησης Θεόδουλος Γεωργιάδης
Νέα μελέτη υποστηρίζει ότι έχει εντοπίσει ισχυρές ενδείξεις που δίνουν ένα τέλος στο δίλημμα αν οι πράξεις μας είναι αποτέλεσμα δικών μας προθέσεων ή όχι, αναφέροντας ότι οι "σκέψεις γεννούν τη δράση" και όχι το αντίθετο. Κάποιοι, όμως, δεν βιάζονται να κλείσουν το θέμα που απασχολεί φιλόσοφους, ψυχολόγους και νευροεπιστήμονες εδώ και αιώνες: υπάρχει ή όχι συνειδητή βούληση; Ο Daniel Wegner ήταν πολυβραβευμένος Αμερικανός κοινωνικός ψυχολόγος και καθηγητής ψυχολογίας στο Harvard. Έφυγε από τη ζωή, πέρυσι, νικημένος από την αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση (ALS), σε ηλικία 65 ετών. Ωστόσο, άφησε πίσω του σπουδαίο έργο, το οποίο, συχνά, φανερώνει την ανατρεπτική του σκέψη. Στο βιβλίο του “The Illusion of Conscious Will”, ο Wegner υποστήριξε ότι η ελεύθερη βούληση είναι, στην ουσία, μία αυταπάτη, μία ψευδαίσθηση του ανθρώπου. Για να το αποδείξει, διεξήγαγε μία σειρά πειραμάτων, στα οποία φάνηκε ότι οι άνθρωποι μπορούν εύκολα να πειστούν ότι έχουν τον έλεγχο μίας κατάστασης, ακόμα και όταν κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Περί ελεύθερης βούλησης Η ύπαρξη ή όχι της ελεύθερης βούλησης είναι ένα μακραίωνο ερώτημα, με το οποίο ασχολήθηκαν φιλόσοφοι, ψυχολόγοι και, πιο πρόσφατα, νευροεπιστήμονες. Υπάρχουν δύο σχολές σκέψης. Επιγραμματικά, η μία υποστηρίζει ότι οι προθέσεις μας ελέγχουν τις πράξεις μας, ενώ η δεύτερη θεωρεί ότι αυτό που λέμε “προθέσεις” δεν είναι οι αιτίες των πράξεών μας, αλλά τα προϊόντα τους. Οι περισσότεροι άνθρωποι θα υποστήριζαν ότι η κοινή λογική λέει ότι η πρώτη σχολή σκέψης είναι η σωστή και ότι η δεύτερη είναι, απλώς, μία προσπάθεια να υπονομευθεί η έννοια της ελεύθερης βούλησης. Ωστόσο, δεν έχει βρεθεί ο τρόπος, το προφανές να αποδειχθεί και να γίνει σαφές πέραν πάσης αμφιβολίας. Έτσι, καταλήγουμε στο δίλημμα που περιγράφει ο ψυχολόγος Roy Baumeister του Πανεπιστημίου Florida State: “Είναι το άτομο μια αυτόνομη οντότητα που γνήσια επιλέγει το πώς θα δράσει μέσα από πολλαπλές πιθανές επιλογές; Ή είναι ένας απλός κρίκος σε μια αλυσίδα, έτσι ώστε οι δράσεις του να είναι το αναπόφευκτο προϊόν αιτιών που προέρχονται από προηγούμενα συμβάντα και κανένας δεν μπορεί ποτέ να δράσει διαφορετικά από τον τρόπο με τον οποίο τελικά έδρασε;”.[ …] Πηγή: http://www.pathfinder.gr/stories/3534161/%CE%B7F%88%CE%B5%CF%85%CE%B4%CE%B1%CE%B9%CF%83%CE%B8%CE%B7%CF%83%CE% B7-%CF%84%CE%B7%CF%822