Νο 7 30/1/2014
έΛα Ρέ!! Είναι πρωτοφανές το πώς αυτός ο “ηρωϊκός” όχλος, σύμφωνα με τους υπουργούς-μάνατζερ, προσαρμόζεται με γρήγορους ρυθμούς σε χαμηλότερα επίπεδα διαβίωσης. Είναι εμφανές ότι σε λίγο θα ψάχνει καινούριους προστάτες σε νέους πολιτευτές που έχουν την ανάγκη διαμόρφωσης προσωπικού πελατολογίου. Είμαστε ικανοί τελικά να την τρώμε για χρόνια την σφαλιάρα. Μέχρι και ο ιδρώτας μας π ρ έ π ε ι ν α μ υ ρ ί ζ ε ι β λα κ ε ί α (επιτρέψτε μου αυτή την ποιητική εκτροπή). Ίσως να είναι η οπτική μου διαγώνια και να μην συλλαμβάνω την πραγματικότητα. Είναι αλήθεια άλλωστε ότι η πραγματικότητα ως λέξη, ως έννοια , είναι διφορούμενη. Το πώς την αντιλαμβάνεται κάποιος ή καλύτερα το πώς την βιώνει έχει άμεση σχέση με την τετραγωνική ρίζα της αντίληψης επί δύο δια το εμβαδόν της κενότητας του στομάχου.
Ευμορφία Δαπόντε 1
“...Η σφυγμομέτρηση των ασυνείδητων βλέψεων στο πεδίο της πολιτικής φάνηκε να δικαιολογείται από το ολοένα και πιο φανερό γεγονός, ότι οι ψηφοφόροι έχουν πάψει να είναι πολίτες με κρίση και λογική. […]
Η Επιθεώρηση Κοινωνικής Ψυχολογίας δημοσίευσε τα αποτελέσματα από ένα σχετικό πείραμα, που έκανε. Ζητήθηκε από διάφορους ανθρώπους, άλλους προσκείμενους στους Δημοκρατικούς και άλλους στους Ρεπουμπλικάνους, να ακούσουν μια δεκάλεπτη ομιλία πάνω στα εθνικά θέματα, διευκρινίζοντάς τους εξαρχής ότι συμμετέχουν σε ένα τεστ μνήμης. Είκοσι μέρες αργότερα, τους ζητήθηκε να πουν τι ειπώθηκε σ’ εκείνη την ομιλία. Αυτό που διαπιστώθηκε ήταν, ότι θυμόντουσαν κατά βάση μόνο εκείνα τα σημεία της που συμφωνούσαν με τις εκ των προτέρων δεδομένες πολιτικές τους προτιμήσεις και είχαν την τάση να ξεχνούν εντελώς όλα όσα δεν συμφωνούσαν με αυτές.
Το 1961 πολλοί πολιτικοί σχολιαστές επεσήμαναν τον αυξανόμενο ρόλο της “προσωπικότητας” στην αμερικάνικη πολιτική ζωή. Η Ντόροθι Τόμσον έκανε λόγο για “λατρεία της προσωπικότητας”, ενώ ο κοινωνιολόγος Ντέιβιντ Ρίσμαν απέδωσε αυτό το φαινόμενο στην τάση των πολιτών να εγκαταλείπουν τη μοίρα τους στα χέρια ηγετών.”
Vance Packard, The Hidden Persuaders (1957)
Πηγή: http://dangerfew.blogspot.gr/2014/02/01.html
———————————————————————————— «
Αλλωστε, αυτοί που πεθαίνουν είναι οι άλλοι»
(στο τάφο του Marcel Duchamp)
2