Goiberri 276. zenbakia

Goierritarraren eta Otamotzen astekaria

276. zenbakia. 2018ko martxoaren 23a

GOI B ERRI Julen Iraola Musikaria

ÂŤTelebista, irratia eta musika beti gustatu izan zaizkitÂť 10-11

Julen Iraola ordiziarra hamaika saltsatan sartuta dabil azken urteetan. A. VIERBĂœCHER

Joseba Urdangarin 3 Iritzia 4-5 Gazte oporraldiak 6 Pago lepatuak 8-9 Joko eta apustuak 10-11 Xabier Anunzibai 14-15 Neguko eguraldia 16-17 Legazpi Musika Banda Seguran 18 Gabiriako Kortako errezeta 19

02 GOIBERRI

PUBLIZITATEA

GOIBERRI 03

KATE MOTZEAn

JOSUNE ZARANDONA

Joseba Urdangarin Lasa Urdangarin burdindegiko nagusia

«Urdangarin burdindegia Gipuzkoako denda zaharrenetakoa da» J. Zarandona Zumarraga Joseba Urdangarin Lasa (Zumarraga, 1961) Urdangarin burdindegiko nagusia da. 120 urtetik gora dituen familia negozioa da, «Gipuzkoako zaharrenetakoa», Urdangarinen esanetan.

Negozioaz arduratzen den familiako hirugarren belaunaldia da berea.

Lanaz gain, denbora librean kirola du afizio Urdangarinek.

Eta horien artean bat azpimarratzekotan, xakea. Urretxun jokatu berri den Eire-Bankoa txapelketan parte hartu du, eta aurten hala izan ez bada ere,

«askotan irabazi dut herriko jokalari onenaren saria», dio. Legazpiko Santikutz xake taldeko kidea da, eta Gipuzkoa mailako txapelketan ere parte hartzen du, lehenengo mailan.

Janari bat?

Amak prestatzen duen arroza.

Edari bat?

Ardo on bat otorduetarako.

Oporretarako leku bat?

Kantauriko kostako edozein leku.

Xakeaz gain, zein beste zaletasun dituzu?

Goierriko txoko bat?

Azkenaldian kayak-en munduan zaletu naiz.

Amets bat?

Liburu bat?

Papillon.

Musika talde bat?

Bakarlariak orokorrean, baina bereziki Joaquin Sabina.

Abesti bat?

La distancia.

Diruz laguntzen duten erakundeak: Udalak: Altzaga, Arama, Ataun, Beasain, Itsasondo, Olaberria, Segura, Urretxu, Zaldibia, Zerain eta Zumarraga

GOI B ERRI

Urretxuko Eire taberna.

«Alkate banintz, goiko auzoetara joateko baliabide gehiago jarriko nituzke»

Argitaratzailea: Goierriko Hedabideak SL Zuzendaria: Iñaki Gurrutxaga Kudeatzailea: Josu Iñigo Koordinatzailea: Tere Madinabeitia

Diseinua eta banaketa: Bidera zerbitzuak. Berria Taldea Lege gordailua: SS-1638/2011

Alaba zoriontsu ikustea.

Zumarragako alkate bazina?

Goiko auzoetara igotzeko baliabide gehiago jarriko nituzke, eskailera mekanikoak, kasu.

Zumarragan biziko ez bazina?

Kostako herri txiki batean.

Egoitzak: Beasain:

Webgunea:

Oriamendi, 32. 20200.

Posta elektronikoa:

goiberri.eus

Urretxu:

goiberri@hitza.eus

Iparragirre, 11 (Kaletxiki). 20700.

Publizitatea:

Telefonoak: Beasain: 943-16 00 56 Urretxu: 943-72 34 08

Bezero arreta / harpidetzak:

607 530 424 – jizagirre@hitza.eus 902-82 02 01 – harpidetza@hitza.eus

04 GOIBERRI

IRITZIA

Joxe Begiristain Euskara teknikaria

Eskerrak futbolari! rrtarrilaren 14an RealaBartzelona futbol partidan Maialen Lujanbiok ohorezko sakea atera zuen, Realak Maialen bertsolari txapeldunari eskaini nahi izan omen zion omenaldian.

Asko antzeman ditut gustura nire inguruan, hunkituta, Realaren detaileak on baizik egin ez ziolakoan euskarari eta euskal kulturari. Nik beste zerbait ere antzeman nuen, ordea: «¿Quién es esa?», galdezka, harriduraz, bere burua euskalduna denik zalantzan jartzea inori onartuko ez lioketen milaka eta milaka realzaleren adibidetzat dudana.

Otsailaren 17an Idiazabal-Elgoibar partidan euskaraz hitz egitea debekatu omen zien epaileak jokalariei. Bazirudien hautsak harrotuko zituela epailearen jarrera horrek… Ja!! Inor gogoratzen al da dagoeneko kontu hartaz? Aurrera samar joango balitz auzia, ez al litzateke agerian geratuko, partida horretan ez bezala agian, baina

U

partida askotan espainiera dela jokalarien berezko hizkuntza futbol zelaietan? Eta zer esanik ez, txapelketa horien kudeaketa guztian euskarak duen lekuaz.

Iñigo Martinezek Realari agur esateko argitaratu zuen mezua Ondarroako euskalkian egoteak ere (erdarazko mezua, espainiera estandarrean zegoen, nola ez!!) piztu zuen saltsa pixka bat, betiere, futbolaren inguruan gertatzeari esker. Baina horren eragina ere ez zen urrutira heldu, futbolzale gehienei bost axola zaielako euskalkian ala batuan ari zen: gehienek ez baitute ulertzen ez bata eta ez bestea. Hori bai: ez dut inon aurkitu futbolariaren gerozko adierazpenik, espainieraz alfabetatua izanik, euskaraz analfabetoa izateaz harro dagoela (edo ez dagoela) esanez.

Hiru adibide baizik ez dira.

Eta hiru horiek salbuespena baizik ez dute adierazten futbola vs euskara harremanean.

Ez-ohikoak diren heinean, futbol profesionalaren kudeatzaileek Bertsolari Txapelketaren

aitzakian euskararen munduari eskainitako minutuak, maila apaleko futbolean euskaraz egitea galaraztea salatu izana eta goi mailako futbolari batek euskaraz idaztea.

Alegia, norbaitek uste al du, benetan, Realari axola diola euskararen presentziak bere eguneroko jardunean? Alegia, inork espero al du, epaile batek futbolariei euskaraz egitea benetan debekatuko balie, futbolariek planto egingo luketela?

Alegia, inor kexatu al da orain artean, euskaraz alfabetatu

gabeek nahieran idazten dutelako? Martinez, futbolaria izateak, gurean ere futbolak duen eragina baizik ez dut antzeman nik hor.

Beraz, ez ditzagun gauzak nahastu. Ez behintzat euskarafutbola binomio antzua sortuz: futbola zerbait ez bada, tokian tokiko harrotasuna bizitzeko behintzat, ez da-eta. Ez da (inoiz ez baitu horretarako intentziorik ere agertu), bere baitan eragin zezakeen milaka eta milaka zaleengan euskararekiko keinu txikienik ere egiteko gaitasunik duen mundua, futbol profesionalarena.

Zorionez, Maialenek ez dauka mundu guztiaren aurrean (hamarreko txikia bertan dagoela-eta) baloi bati ostikada bat eman beharrik, bere balio pertsonala hauspotzeko: hamar eta handia baita Maialen euskal kulturan. Hori bai, Maialen bera, gainontzeko bertsolariak, euskara, euskal kultura… zeharo arrotzak zaizkien euskal klubetako negoziozaleei, euren burua zuritzeko gola sartu izana ez diet aitortuko nik behintzat.

Horien eta milaka futbolzaleren euskararekiko ezjakinkeria agerian utziz, euskaltasuna klubetako bufanden ikurrinetatik haraxeago dagoela ikusarazteko balioko ziela gutxi batzuei, Maialenen Anoetako presentziak? Hori hala balitz, eskerrak futbolari!!

GOIBERRI 05

IRITZIA

Asteko irudia

Josu Maroto

Stephen Hawking Martxoaren 14an hil zen Stephen Hawking zientzilariari txoko hau eskaini dio Josu Marotok bere esanak gogora ekarriz: «Unibertsoak ez du historia bakarra, baizik eta edozein balizko historia».

Esaten dute bizitzan egin beharreko gauzak hiru direla: haur bat izan, liburu bat idatzi eta zuhaitz bat landatu. Lehena iritsiko da noizbait, agian, bigarrena abian da, eta hirugarrena aspaldian egin nuen. Oroitzen dut Zuhaitz Egunean parte hartu nuenean, Lakiolara joan ginela eta binaka zuhaitz bat landatu genuela.

Gure izenekin etiketa bat jarri genion, eta noizean behin bisitan jo aten natzaion, etiketak kolorea eta nik interesa galdu genuen arte. Baina harro sentiarazten dit pentsatzeak paraje eder horretan nik landatutako zuhaitz bat dagoela. Pasa den igandean ospatu zen Zuhaitz Eguna eta Legazpiko haur pila bat igo ziren Lakiolara, beste behin, urteroko lana egitera, eta pentsatu nahi dut haiek ere nik izan nuen sentsazio berbera izango zutela. Keinu honek naturarekiko konziente izaten laguntzen digu txikitatik, landatzen ditugun zuhaitzak ez baitira apaingarri soilak mendia berdeago egingo dutenak, airea garbitzen ere lagunduko dute; egunero zikintzen dugun airea eta jada nahiko kutsatuta dagoena.

Eskolan ikasi genuen ere birziklatzen, ez dut oroitzen zein irakasgaitan. Informazioa eman ziguten eta guk etxean jarri genuen, sukaldeko armairuan. Duela gutxira arte egon zen han, eta oraindik ere gurasoek gogoratzen didate zein burugogor jartzen nintzen gaiarekin. Iruditzen zait helduok ere halako «formakuntza» behar dugula egin, aire zikinaren ordez loreak hobeak direlako.

Nagore Belastegi

bat eta

Naturarekiko kontzientzia aipatzen duzu. Sortzen garen une beretik hari lotuta gaude baina ez dakit, gaur egun, zein punturaino daukagun horren kontzientzia. Postaleko irudietatik harago, gure bizimodu plastifikatuan naturak duen garrantzia bigarren plano batean geratzen dela esango nuke. Industriak gure herrietan izan duen presentziaren ondorioz gure aireak duen kutsadura maila kezkagarria dela ohartarazi izan dute azken urteetan hainbat adierazlek. Eta inork ez dezala gaizki ulertu, jakin badakigulako industria izan dela gure eskualdeko garapenaren oinarrietako bat. Horrek ez du kentzen ordea bere isurien inguruko kudeaketa, agian, ez dela egokiena izan. Legazpi eta Zumarraga lotzen dituen bidegorritik noala pentsatu dut askotan zer nolakoa ote den sakonki arnasten ari naizen airea. Paranoikoa naizela esango du norbaitek, baina luzera (edo ez hain luzera) horren ondorioak ikusten has gaitezkeela uste dut. Klima aldaketaz ohartarazten dabiltza aditu zientifikoak azken urteetan, munduko herrialde

bat Iraia Oiartzabal

boteretsuenen arteko gailurrak ospatzen dira han eta hemen «desafio» horri nola aurre egin erabakitzeko, eta txikira joanda ikusten dut geure auzoetan keinu txikiena egiteko ere lanak ditugula. Sekulako zalaparta sortu zen Gipuzkoan orain urte batzuk zaborren kudeaketa dela eta. Ziurrenik izango ziren eztabaidarako arrazoiak, baina urte batzuk geroago aldatu al da zerbait hobera?

06 GOIBERRI

GAZTEAK

Oporraldiak non uskal Herriko nahiz kanpoko helmugak daude aukeran.

Navarredonda de Gredos (Avila). Abenturako ekintzak eta inguru naturaleko beste batzuk.

Hondarribia (Gipuzkoa). Bi aukera daude Hondarribian.

Batetik, piraguismoa eta paddle surf-ean hastapeneko ikastaroak. Bestetik, antzerkiaren inguruko animazio jarduerak.

Gasteiz (Araba). Gazte Rock.

Musika interesatzen zaien gazteentzat.

Zarautz (Gipuzkoa). Surf-a.

Las Dehesas (Madrid). Abentura eta natura.

Jerte (Caceres). Abentura anitzak eta kirol jarduerak.

Doneztebe (Nafarroa). Kirol abentura.

Piles (Valentzia). Ur ekintzak.

Son Bou (Menorca). Ur kirolak eta bisita kulturalak.

Tragacete (Cuenca). Askotariko abenturak.

Benicassim (Castellon). Uretako ekintzak.

E

Zarauzko oporraldian gazteak surf-a praktikatzen. GIPUZKOANGAZTE.EUS

Gazte oporraldiak kirola eta abentura uztartuz Josune Zarandona Goierri Urtero, Gipuzkoako Foru Aldundiak antolatzen dituen Gazte Oporraldiak programan izena emateko epea irekita dago. Martxoaren 26a izango da azken eguna.

Gazte Oporraldiak 14 eta 17 urte bitarteko gazteei zuzendu-

tako programa bat da. Kirola edo askotariko abenturak dituzte oporraldi guztiek oinarrian, etxetik kanpora, adin tarte anitzeko gazteekin elkarbizitzan sakontzeko.

Gazte Oporraldiak programaren barruan helmuga eta jarduera ezberdin askoren arte-

an aukeratu daiteke. Txandak 3 adin tartetan banatzen dira: 1415 urte, 16-17 urte eta 14-17 urte.

Guztira, zazpi eta hamar edo hamabi egun bitarteko jarduerak dira, Euskal Herriko zein Espainiako leku ezberdinetan gauzatuko direnak: Araban, Gipuzkoan, Nafarroan, Avilan, Madrilen edo Menorcan, besteak beste.

Babeslea

Bi hizkuntza aukeran Programan bi hizkuntza aukera daude: euskara eta gaztelania.

Euskara aukeratzen den kasuetan, harreman guztiak hizkuntza horretan izango direla esan

nahi du. Horregatik, parte hartzaileek gai izan behar dute harremanak euskaraz izateko.

Gaztelania aukeratzen den kasuetan, jarduera guztiak hizkuntza horretan egingo dira, eta beste autonomia erkidego batzuetako gazteekin batera gauzatuko dira.

Ordaindu beharreko kuotak progresiboak dira, eta 2016ko errenta aitorpenaren araberakoak izango dira. Gehienez ere, 7 eguneko egonaldiagatik 165 euro ordaindu beharko dira. 1012 eguneko egonaldiagatik, berriz, 228 euro. Tarifa bereziak ere badaude familia ugari edo behar bereziak dituzten horientzat. Izena gipuzkoangazte.eus webgunearen bitartez, edo Goierrin, Ordiziako zein Legazpiko Gazte Bulegoen bitartez egin daiteke.

08 GOIBERRI

GURE LURRA

Artelan biziak basoan Marti Boada, ingurumen zientzietan doktorea, Aizkorri-Aratz natur parkean egon berri da pago motzen lepatzeari buruzko bisita gidatu bat eskaintzen.

Teknika hori ehunka urtetan erabili izan da gure inguruko basoetan.

Josune Zarandona Zegama Marti Boada zientzialari katalana Zegaman izan berri da, Zegamako Udalak eta Gipuzkoako parketxe sareak antolatuta,

pago motzen lepatzeari buruzko bisita gidatu bat eskaintzen.

Goierri bisitatzen duen bosgarren aldia izan da, eta azkena ez izatea espero du, «ingurune

honek maiteminduta» baitauka.

Ingurumen zientzietan doktorea da Boada.

Gaur egun –nahiz eta 69 urte beteak

dituen—, Bartzelonako Unibertsitate Autonomoko irakaslea da, eta nazioarte mailako ingurumenaren aldeko hainbat elkartetako kide ere bada. Ba-

GOIBERRI 09

GURE LURRA

Aizkorri-Aratz natur parkeko pago motzak. Alboko irudian Joxe Ramon Agirre ‘Marron’ pago bat lepatzen. GOIBERRI

soak aztertzen egiten du batez ere lan, eta Goierri ingurukoak ondo ezagutzen ditu.

Aizkorriko basoetan antzinatik erabili izan da zuhaitzak lepatzearen teknika. Boadaren iritziz, «ehunka urteko tradizioa» duen ohitura da, belaunaldiz belaunaldi transmitituz joan dena. Zuhaitza lepatzea adaburua edo erdiko adarra moztea da, lepogainetik adarrak haz daitezen.

«Teknika bertutetsua» Euskal Herriko pagadi ugari ustiatzeko pagoak lepatu izan ohi dira. Zuhaitz horiei pago motzak edo lepatuak deitzen zaie.

Pagoez gain, haritzak eta lizarrak ere lepatu izan ohi dira. Forma oso bereziak hartzen dituzte zuhaitz horiek, estetika bere-

zi eta gogor horren atzean «artelan biziak» daude Boadaren hitzetan.

Kontrakoa pentsatzen duenik badago ere, Boadaren ustetan zuhaitzak zaintzeko teknika hori «iraunkortasunaren adibide garrantzitsua» da. Gure arbasoak, «erretzeko egurra lortzeko ez zutela zertan zuhaitza hil beharrik ohartu ziren». Eredu honek «biodibertsitatea garatzeko ere balio du». Zuhaitz hauetan animali mota gehiago aurkitu daitezke, dituen formei esker ezkutatzeko eta atsedenerako leku gehiago baitituzte.

«Bertutetsua da teknika hau zentzu horretan ere», gaineratu du Boadak.

Garai bateko butanoa

«Gizakiak naturarekin izan duen harremana ez da beti honen kalterako izan» «Lepatzearen teknika iraunkortasunaren aldeko metafora garbia da»

Marti Boada Doktorea

Gizakiak sarri naturarekin oso modu bortitzean jokatu duela onartzen duen arren, «gizonaren eragina ez dela beti naturaren kalterako izan» defendatzen du. Lepatzearen teknika jarri du horren adibide. Dena den, badira praktika hori zuhaitzen aurkako erasotzat hartzen duten sektoreak; «ni ez nago ados uste horrekin. Lepatzea iraunkortasunaren aldeko metafora garbia da», nabarmendu du.

Gure arbasoek beharrak bultzatuta asmatu zuten lepatzearen teknika. Moztutako enborrak eraikuntzarako edo itsasgintzarako erabiltzen ziren,

baita aipatu dugun bezala, erregai gisa erabiltzeko ere.

Adar lodienak eraikuntzarako eta itsasgintzarako erabiltzen ziren. «Itsasontziak egiteko, adibidez, zuhaitzean bertan angelu zehatzak ematen zitzaizkien adarrei, ondoren egurrak gutxiago sufri zezan».

Mendeetan zuhaitz hauetatik eratorritako egurra izan da gaur egungo gasak edo garai bateko butano bonbonak ordezkatu dutena. «Egur honi esker berotzen zituzten baserriak, edo egiten zuten ogia egosteko sua», dio Boadak. Lepatzearen teknikatik moztutako adar txikienak txondorrak egiteko ere erabiltzen ziren. Hain zuzen, bisita gidatu honetan moztutako adarrak urrian, Zegamako Anduetza parketxearen inguruan egingo duten txondorra eraikitzeko erabiliko dira.

Txondorra, urrian Joxe Ramon Agirre Marron ataundarra arduratuko da txondorraz. Hain zuzen, berak egin ditu pagoen lepatze lanak Boadaren bisita gidatuan. Kontatu duenez, urriaren hasieran hasiko dira txondorra eraikitzen, gero, San Martin inguruan ikatza ateratzeko.

Euskal Herrian txondorrak kono itxurakoak izan ohi dira eta horrelakoa izango da Zegaman egingo dutena ere. Txondorra, azken batean, «egurra egosteko labe bat da», dio Marronek. Hain zuzen, txondorretik ateratzen dena ez da kea izaten, «egoste prozesuan sortutako lurruna baizik». Txondorra egiteko teknikak eta beharrezko zaintzak azalduko dituzte urriko ekitaldian.

10 GOIBERRI

ELKARRIZKETA

A. VIERBÜCHER

Julen Iraola

Abeslaria eta soinu teknikaria

«Kirola praktikatzetik harago, badaude beste mila gauza gazteentzat»

GOIBERRI 11

ELKARRIZKETA

A. Vierbücher Ordizia Saltseroen artean saltseroenetakoa da Julen Iraola (Ordizia, 1996). Oraintxe, frente ugari ditu irekita; Segan eta Gaubela taldeetako abeslaria da, Belaino taldearentzat soinu teknikari lanak egiten ditu eta soinu teknikari ikasketak egiten ari da. Ordiziako Herri Antzokiko lan taldean ere badabil eta Ataun irratian kolaboraitzaile lanak egiten ditu. Gainera, orain dela gutxi Euskal Telebistako Bagoaz saioan agertu zen kantatzen, eta aurretik, Kantugiron ere parte hartu zuen, saioa irabaziz.

Nondik datorkizu saltsarako afizioa?

Egia esan, ez dakit, baina egia dena da betidanik gustatu izan zaidala saltsa. Gauza desberdinak probatzea dut gustuko.

Umetatik kirola praktikatzeko ideia sartu digutenaren sentsazioa dut; niri, ordea, beste gauza batzuk ematen zidaten atentzioa. Kirola praktikatzea oso ongi dago, baina hortik harago ere badaude beste mila gauza. Ordizian, esaterako, kirol taldeek diru laguntza asko jasotzen dute. Kultur taldeek ere laguntza berdinak izatea ez legoke batere gaizki. Kontuan hartu beharko lituzkete kirola ez den gauzetan interesa dituzten pertsona edota taldeak.

Niri, irratiaren mundua, telebista, musika eta zinema gustatu izan zaizkit txikitatik, pasioak dira niretzat. Eta orain, guztiak uztartzea lortu dut.

Segan taldeko abeslaria zara.

Pasa den urtean jaiotako proiektua da Segan. Egan talde mitikoko Xabier Saldias taldea uzteko gogoz zegoen eta berak egin zidan proposamena. Lau urte ibili naiz plazaz plaza Egan taldearekin eta haientzat Community Manager lanak egiten.

Esan daiteke Segan, Egan taldearen jarraipena dela. Segida eta Egan hitzak elkartzetik dator. Bi abeslari gaude, ni eta Izaro Markotegi legazpiarra.

Dantzariak ere baditugu. Sal-

diasek zuen ideiari jarraipena emateko modua da. Herriko jaietan animazio lanak egiteko ikuskizuna dugu. Musika motari dagokionez, eskaintza zabala dugu. Haur, gazte eta helduentzako ikuskizuna da egiten duguna. Lau-bat orduko saioa dugu prestatuta jendea dibertzeko.

Nolatan ezagutu zenuen Saldias?

Orain dela urte dexente, Altamira auzoko jaietan izan ziren Egan taldekoak. Ni ere han izan nintzen ikusle bezala eta asko gustatu zitzaidan egiten zuten ikuskizuna. Ikusleek ikuskizunean aktiboki parte hartzen dute, eta horrela, nik ere kantatu nuen egun hartan. Hura izan zen taldearekin lehenengo kontaktua.

Hurrengo urtean ere Altamiran izan ziren eta harremanak estutzen joateko balio izan zuen. Izan ere, nire familiak Altamiran duen tabernan afaltzera ere gonbidatu genituen.

Taldeko jarraitzaile sutsu egin nintzen denbora gutxian.

Nolakoa da jarraitzaile zaren talde horretako abeslari izatera heltzea?

Gerta dakizukeen gauzen artean gauzarik politena da. Saldiasek erretiratzeko gogoa zuen eta taldearekin jarraitzeko proposamena egin zidan. Nola esango nion ezetz?

Segan taldeko abeslaria ez ezik, Gaubela taldekoa ere bazara.

Gaubela proiektu oso berria da niretzat. Taldeak ibilbide luzea du, Egan taldearen garaikoa baita. Baina ni orain dela gutxi sartu naiz. Aurpegi berriak eta ukitu berri bat eman nahi zioten eta horregatik egin zidaten proposamena, eta nola ez, baiezkoa esan nien. Orain udako denboraldia prestatzen ari gara. Ea nola ateratzen den.

Instrumentudun taldea da, erromeria girokoa. Ilusio handiz hasi dut ibilbide berri hau.

Soinu teknikari lanak ere egiten dituzu. Nolatan hasi zinen lan horretan?

Jakintza Ikastolan nenbilenean irratia genuen, eta hantxe eman nituen lehenengo pausoak. Urte dezente eman nituen han. Irrati hura geldituta zegoen eta ikasle talde bat biziberritzen saiatu ginen. Irratsaio bat egin genuen eta ni aritu nintzen kontrol mahaiarekin.

Ondoren, Segan taldearekin aritu nintzen soinu teknikari lanak egiten. Esperientzia pixka bat banuen, Jakintzako irratian eta Segan taldekoekin hartutakoa, baina gehiago ikasteko gogoa ere banuenez, soinu teknikari ikasketak egitea pentsatu nuen. Eta horretan ere ari naiz oraintxe.

Ataun irratia. Zer kontatu dezakezu horri dagokionean?

Lagun baten bidez jakin nuen

«Irratiaren mundua, telebista eta musika gustatu izan zaizkit txikitatik» «Xabier Saldias Egan uzteko gogoz zegoen eta berak egin zidan proposamena» «Egan taldearen ‘Mexiko’ kantuarekin irabazi nuen Kantugiro» «Momentuz esku artean ditudan proiektuetan buru-belarri egin nahi dut lan»

proiektu honen inguruan eta Ioar Aizpuruarekin harremanetan jarri nintzen. Ioar Ataun irratiko sortzailea da, eta bera ezagutzean harrituta gelditu nintzen. Izan ere, 16 urte baino ez ditu eta orain dela bost urte jarri zuen abian Ataun irratia Internet bidez. Gurasoen laguntzarekin hasi zen beharrezko aparagailuak erosita. Bere izaera, mentalitatea, antolaketa... urrea balio duen mutila da.

Orain, proiektu horren parte ere banaiz beste hainbat kolaboratzailerekin batera. Irratsaio bat egiteko proposamena egin zidan Aizpuruak, baina saltsa gehiegitan nago sartuta oraintxe, eta nahiago nuen kolaboratzaile lanak egitea momentuz, eta halaxe ari naiz. Konfidantza handia sortzen didan proiektua da, ziur nago pixkana-pixkana hazten joango den irratia dela. Momentuz, bost urte bete ditu eta lanean jarraitzea da proiektu horretan sartuta gaudenon asmoa.

Kantugiro saioan ere parte hartu zenuen.

Ustekabekoa izan zen. Lagunekin kafe bat hartzen nengoela, ETBtik mezu bat jaso nuen Kantugiron parte hartu nahi ote nuen galdetzen. Une horretan ezin nuen sinetsi. Ordiziako festak ziren eta jende mordo baten aurrean kantatu behar nuen. Une hartan zer esan ez nekiela gelditu nintzen.

Hurrengo egunean baietz esan nien eta oso esperientzia polita izan zela aitortzen dut.

Oso ongi pasatu nuen, eta irabazi egin nuen. Ez nuen horrelakorik espero, oso bat-batekoa izan zen. Egan taldearen Mexiko kantarekin irabazi nuen.

Apropos aukeratu nuen kanta hori. Egan taldearen jarraitzaile sutsua bainaiz.

Nola ikusten duzu etorkizuna?

Momentuz esku artean ditudan proiektuetan buru-belarri egin nahi dut lan, guztiak aurrera segi dezan. Ilusio handia dut jarrita guztietan eta espero dut martxa onean jarraitzea.

12 GOIBERRI

ASTEKO GAIA

Apustu eta joko artean Jose Antonio Azpiazu historialariak jokoen eta apustuen gaiari buruzko ikerketaren emaitza plazaratu du.

Miriam Luki Legazpi XVI. eta XVII. mendeko merkataritza da Jose Antonio Azpiazu (Legazpi, 1944) historialariaren eta antropologian doktorearen arloa. Urteak egin ditu denboraren tarte eta gai zehatz hori ikertzen. Egindako ikerketetan jokoen eta apustuen gaiaren sokarekin egin du topo, eta 40 urteren bueltan material asko bildu ondoren, Juegos y apuestas en la historia de Euskal Herria (Txertoa) liburua kaleratu berri du. Abiapuntua, haatik, gertakizun zehatz baten aurkikuntza izan zela esan du: «XVI. mendean Anberes (Belgica) egungo Wall Street zen. Euskaldun bat tarteko, auzi baten arrastoa aurkitu nuen eta auziaren muina apustu bat zen».

Apustua, zehazki, Anberesetik Jerusalemera joatean zetzan; joan-etorria zazpi hilabetean egin behar zuten eta jokoan garairako «izugarria» zen urrezko txanpon piloa ipini zuten. «Irakurleei, beharbada, burura etorriko zaie Julio Verneren Munduari bira 80 egunetan eleberria. Vernek liburu hartan islatu zuen merkatari handiek, dirudunek, apusturako zuten zaletasuna. Asperdura astintzeko-edo apustuan ibiltzen ziren».

Apustuan, baina, ez ziren bakarrik dirudunak aritzen, «apustuak oso maite zituzten

herri arruntak eta kleroak ere».

Gizonezkoak zein emakumezkoak aritzen zirela dio: «Garmendia Larrañagak aipatzen du, XVIII. mendean, Oiartzunen (Gipuzkoa), antza denez emakumezkoak gogotik jokoan ari zirela eta gizonezkoak, agintari zibilak zein abadeak, neurriak hartzeko elkartu zirela, emakumeak lotu nahian-edo. Izan ere, emakumezko haiek ez zituzten lau txanpon jokatzen, familia ondasunak ere jokoan jartzen zituzten».

Jokoaren presentzia Euskal Herrian «pisutsua» izan dela dio. «Emakumeen historiarekin bezala, historialariek ez dute denbora gehiegi eman jokoen nahiz apustuen ikerketa egiten.

Seguruen itxura onekin bat egiten ez duen eremua delako eta legezkotasunaren ertzean egon den esparrua delako».

Euskalduna apustularia Urteetan bildutakoaz gain, agiritegietan arakatu du. «Valladolideko (Gaztela) Simancaseko agiritegian eta Chancillerian gure historia dago, Tolosako zein Oñatiko agiritegietan ere ibili naiz». Literatura eta bestelako entseguak ere zukutu ditu. Pio Barojaren obrari buruz mintzatu da bereziki: «Barojaren lan guztiak ditut eta haietako batean jasota utzi zuen zahar batek honakoa

esan zionekoa: badirudi jokoa dela geratzen den erlijio bakarra». Halaber, Caro Barojak –Azpiazuren tesi zuzendaria izan zen– kontatutako pasadizo bat gogoan du: «Gizon bat ezagutu zuen jokatzen zuena eta, behin, etxeratzerakoan, fitxa gorriekin jokatu zuelako galdu zuela esan zuen. Caro Barojak zioenez, jokoa arrazoitik urrun dago eta jendea menderatzen du».

Auñamendi entziklopedian euskaldunak apustulari gisa ezagunak direla dioela azpimarratu du Azpiazuk, «gure DNAn dagoen zerbait da, izan onerako edo txarrerako».

Liburuan joko eta apustu ohikoenak zeintzuk ziren zerrendatu du Azpiazuk eta gertakizunekin osatu ditu azalpenak. Bola jokoak beti borrokan amaitzen zirela azaldu du: «Txirloak gaizki jarrita zeudela edo batak bestea belaunean jotzen zuela... Kontua da beti sortzen zela iskanbilaren bat».

Idi proben aurreko egunetan jada inguruko jendea apustu egitera joaten zen. Itsaso munduan ere bazegoen zer jokatua, «traineruen inguruko apustuak ez dira atzokoak». Liburuan Donostia eta Ondarroa (Bizkaia) artean egindako apustu baten kontakizuna jaso du, XIX. mendean jazotakoa, «Ondarroako traineruak galdu, eta herria miseria gorrian geratu zen».

Joko lizunetarako gailuei buruzko atala dago Azpiazuren liburuan. «Tuteran gertatutako pasadizo bat jaso dut. Markesa batek errementari guztiei ba-

GOIBERRI 13

ASTEKO GAIA

Ezkerrean, Bilboko txakolindegi batean karta jokoan. Goian, Areson, Nafarroan, ahari borroka, 1899an. /POLIKARPO ELOSEGI

«Apustulari izaera gure DNAn dagoen zerbait da, izan onerako nola txarrerako» «Dena ikertua dagoela ematen du, baina euskaldunon historia oraindik egiteko dago» Jose Antonio Azpiazu Historialaria

nan-banan eskatu zien gailu berezi bat egiteko, bere zerbitzariak inauterietan entretenituta egotea nahi omen zuen.

Halako lanik egingo zuen errementaririk ez zuen aurkitu, izan ere bera markesa zen eta akaso agintariak ez ziren bere atzetik joango, baina ziur aski errementariaren atzetik bai».

Esoterismoa ere ukitu du.

Kartak botatzen zituztenak emakumezkoak izan ohi ziren, «zenbaitzuk abilidade bereziak zituzten». Oro har, karta jokoen inguruko material ugari bildu duela azaldu du Azpiazuk: «Diru jokoak, jokatzeko etxe bereziak eta ezkutukoak...

Dena ikertuta dagoela ematen du, baina dena ikertzeko dago.

Euskaldunon historia oraindik egiteko dago». Hurrengo lana karta jokoen inguruan egingo duela aurreratu du.

Jokoen eta apustuen atzean dirua egon badago, baina badago beste osagai bat, ezinbestekoa dena: ohorea. «Diruak beste pisu du ohoreak.

Oraindik ere garrantzi handia dauka. Irabazlea ohorearekin geratuko da eta galtzaileari hautsi egingo zaio, ez du onartuko halere inork iseka egitea.

Euskaldunontzat bereziki inportantea da. Gurean tratuak elkarri eskua emanda ixten ziren eta bete ezean, ohorearen kontrako ekintza zen».

14 GOIBERRI

ERREPORTAJEA

Xabier Anunzibai artista beasaindarra. LOINAZ AGIRRE

Margoa eta bolumena Xabier Anunzibai artista beasaindarrak ‘Bilduma’ erakusketa du jarrita Donostiako Tabakalerako laugarren solairuan, Kutxa Kultur espazioan.

Azken bost-sei urtetako lanen bilduma da. Apirilaren 15era arte dago ikusgai.

Loinaz Agirre Beasain Azken bostpasei urteetan egindako lanak bildu ditu Xabier Anunzibai artistak Tabakalerako Bilduma erakusketan. Guztira, 30 bat lan bildu ditu; estudioan egindako lanak eta aire libreko paretetan margotutako hainbat muralen argazkiak jaso ditu. «Estilo desberdinak landu ditut, joera daukat gauza berriekin saiakerak egiteko. Baina erakusketa jartzerakoan kon-

turatu naiz, nahiz eta bariazioak egon, azkenean lan guztiek lotura handia dutela. Eta lotura gehienbat da, pintura eta bolumena nahasteko joera.

Hori da loturarik sendoena. Irudi edo kolore aldetik aldatzen joaten naiz, baina pintura eta bolumenaren arteko lotura beti presente dago. Erakusketa jarritakoan konturatu nintzen lotura estua daukatela».

Material desberdinekin egin-

dako konposizioak, bolumenak, itzalak eta espazio negatiboek definitzen dute batez ere bere estudioko lana: «Estudioko lanari sandwich deitzen diot.

Oinarria zurezkoa izaten du, eta beste tapa bat du ixten duena, metakrilatozkoa, eta tartean nahi dudana sartzen dut. Bi kapa bezala ditu, eta barruan zerbait desberdina du».

Gehienbat egur eta metakrilatoarekin jolasten badu ere,

«paperarekin ere dezente ari naiz aspaldian, soka sartzeko joera ere badaukat... eta gero horren gainean, pinturarekin jolasten dut». Beasaindarraren ustez, «formatua nahiko berezia da, eta horrek egiten du nahiko pertsonala eta bereizgarria izatea».

Kaleko espazioa Kaleko lana ere eraman du Tabakalerako hormetara. «Mura-

GOIBERRI 15

erreportAjeA

Xtrem izena atzean utzi du Xabier Anunzibai artista beasaindarrak an eta hemen Xtrem hitza idazten egin zituen lehen urratsak Xabier Anunzibai artista beasaindarrak. «Graffitia Beasainera gerturatzen hasi zenean, arreta handia piztu zigun eta ez niri bakarrik, horretan hasi ginen batzuri, zerbait oso berria zelako». Bide berriak irekitzen joan zen pixkana: « Ni gehiago hasi nintzen figurazioarekin lanean, beste ideia batzuekin. Ikusi nuen izena errepikatze horrek ez ninduela betetzen, baizik eta momentu baten inpultso bat bezala izan zen eta beste lan mota bat hasi nintzen garatzen. Aldi berean, estudioko lanean hasi nintzen, koadroak egiten eta saltseatzen material eta teknika desberdinekin». Gaur egun, Xtrem izena atzean utzi du Anunzibaik.

H

lak margotzea nire lanaren parte garrantzitsua da eta nolabait erakusketan islatu nahi nuen».

Muralen argazkiak tartekatu ditu estudioko koadroen ondoan. «Eta askotan, muralek eta estudioko lanek badute lotura. Bi mundu horien arteko lotura ere adierazi nahi izan dut.

Loturak sortzea da nire lanaren ezaugarri nagusi bat, bai ideia, teknika zein material ezberdinen artekoa».

Muralak mundu zabalean Mundu mailan batean eta bestean aritu izan da muralak margotzen. Alemanian, Frantzian, Italian eta Espainian ibilia da, esaterako: «Urtero bidaiak ateratzen zaizkit proiektu desberdinetan parte hartzeko. Pinturarekin bidaiatzen ari naiz, eta jende asko ezagutzeko aukera

daukat. Joera berezi bat dago orain, lehen hiri handietan hasi ziren horrelako gauzak egiten eta orain herri txikietara eramaten ari dira horrelako proiektuak».

Castellongo (Herrialde Katalanak) Fanzara herriko esperientzia ekarri du gogora: «Fanzara herriak 100-200 biztanle dauzka, 2014an 20 artista gonbidatu gintuzten; 5 egunean, 40 mural egin genituen. Herritarrek ere ez zekiten zer gertatuko zen. Herria oso sakabanatuta zegoen, bi bando oso markatu zeuden, eta gauza da sekulako oihartzuna izan zuela.

El Pais egunkarian azaleko argazkia izan zen, eta leku turistiko bat bilakatu da. Eta herria elkartu egin da nolabait. Nahiko gauza kuriosoa da». Gaur egun, «autobusak joaten dira, ikas-

leak ere joaten dira... eredu bilakatu da», zehaztu du.

Garai batean Beasain ere famatua egin zen herriko artistek margotutako muralengantik, baina gaur egun Anunzibaik nahiago du toki ezkutuetan eta intimoetan margotzea. «Nahiko espazio intimoak aurkitzen ditut, erdi galduak, ni lasai egoteko ahalik eta distraziorik gutxienarekin, eta espektazio gutxi sortzeko. Baina proiektu desberdinetan parte hartzen dut eta sekulako ikusmina egoten da». Nolabaiteko «xarma» duten paretak eta lekuak bilatzen saiatzen da: «Ez dut margotzeagatik margotu nahi, zerbait gehiago izan behar du atzetik».

Hitzak eta mezuak Marrazkiaren gainean hitz bat edo esaldi bat idaztea ere

Anunzibairen ezaugarrietako bat da, berak sortutako tipografia bereziarekin. «Askotan ez dira aurretik prestatutakoak izaten; margotzen ari naizen bitartean bururatzen zaidan zerbait izaten da, eta ez da izaten gehiegi pentsatutakoa. Momentuak, irudiak edo espazioak sortzen didana izaten da, bere kabuz etor dadin uzten dut. Noiz edo noiz aurretik hitzen bat pentsatuta eraman dut, edo burura ez zaidanean etorri, behartu egin dut eta ez naiz gustura gelditu». Normalean euskaraz idazten ditu mezuak, «eta muralak atzerrian egiten ditudanean, saiatzen naiz bertako hizkuntza erabiltzen». www.xabieranunzibai.com webgunean ezagutu daitezke bere lanak.

16 GOIBERRI

EGURALDIA

Aurten bai, negua Euria, hotza eta elurra izan dira asteartean bukatu den neguaren ezaugarri nagusiak, eta datuak dira horren lekuko: 89 egunetatik 70etan egin du euria, bost aldiz zuritu da Goierri, eta -6,9 graduraino jaitsi da tenperatura.

Tere Madinabeitia Azken urteotako negu gogorrenaren ondoren, heldu da udaberria. Elurra, euria eta hotza protagonista izan dituen urtaro zaharra abenduaren 20an iritsi zen eta aste honetan bertan joan da, martxoaren 20an 17:15ean, 88 egun eta 23 ordu igaro eta gero. Urtaro berriak

ekainaren 21era arte iraungo du, 92 egun eta 18 ordu zehazki.

Askoren iritzirako gogorra eta luzea izateaz gain, ez du nolanahiko agurra egin neguak gainera, azken astinduak emanez joan da eta: elurra eta hotza ekarri ditu berriz. Eta elurra izan da, hain zuzen, aurtengoa berezi egin duena. Izan ere, ur-

teak ziren Goierriko herrietako kaleak aurten bezala zuri ikusten ez zirela. Aste honetakoa kontuan hartuta, bost aldiz zuritu du –abenduaren lehen egunetan ere bai, baina oraindik negua ofizialki sartu gabe zegoen–, elurra gehiagotan egin duen arren. Tenperaturen aldetik ere izan du berezitasu-

nik neguak, termometroa -6,9 graduraino jaitsi zelako otsailaren amaieran, azken urteetako marka bajuena ezarriz.

Baina Legazpiko Aemet estazio meteorologikoaz arduratzen den Alonso Francesek bertan jasotako datuen berri ematerakoan esan duen bezala, «nahiz eta hotza, elurra, euria

Neguko datu meteorologiko esanguratsuenak ORDIZIA abendua

urtarrila

otsaila

(20tik)

ZEGAMA martxoa

abendua urtarrila

otsaila

(20ra arte) (20tik)

LEGAZPI martxoa

abendua urtarrila

otsaila

(20ra arte) (20tik)

Tenperatura maximoa

20º aben. 30

18,8º urt. 4

19,1º ots. 15

18,8º mar. 9

15,4º aben. 30

16,5º urt. 3

17,8º ots. 16

16,2º mar. 10

Tenperatura minimoa

0,4º aben. 25

-2º urt. 9

-5,9º ots. 29

0,1º mar. 20

1,8º aben. 20

0,2º urt. 6

-6,9º ots. 27

Egun euritsuena

27,4 litro aben. 27

44 l. urt. 6

20 l. ots. 7

14,6 l. mar. 19

25,8 l. aben, 27

47,6 l. urt, 6

Euria guztira

62,8 litro 8 egun

248 l.

21 egun

243,6 l.

22 egun

76,3 l.

15 egun

73,6 l.

5 egun

180,2 l.

19 egun

Egun haizetsuena

80,1 km/o aben. 30

66,3 km/o urt. 15

66,7 km/o ots. 28

92,1 km/o mar. 9

92,4 km/o aben. 31

135,5 km/o 81,5 km/o urt. 29 ots. 13

Iturria: Ordiziako, Legazpiko eta Zegamako Euskalmet eta Aemet estazio meteorologikoak.

16º aben. 30

martxoa (20ra arte)

17º urt. 2

17,5º ots. 8,9

17,5º mar. 9

-0,4º 0,5º mar. 19-20 abe. 23

-1º urt. 9

-6,5º ots.27

3º mar. 16

19,6 l. ots. 1

14,2 l. mar. 19

35,9 l. aben. 27

35,7 l. urt. 11

41,7 l. ots. 3

30 l. mar. 16

147,9 l.

20 egun

93,2 l.

18 egun

115 l.

7 egun

300 l.

25 egun

316,1 l.

22 egun

125,2 l.

16 egun

-

-

-

101,3 km/o mar. 2 -

GOIBERRI 17

EGURALDIA

eta abar egin, naturak bere bidea jarraitzen du, eta zuhaitzak loratzen ari dira». Hau da, neguak negua izan behar duela eta aurten hala izan dela.

Euria eta elurra Euria izan da joan berri den neguaren ezaugarrietako bat. Urtaroak ia 89 egun iraun baditu, horietako ia 70etan zehar egin du euria Legazpin –Ordizia eta Zegama baino euritsuagoa da, datuek erakusten dutenez–, eta aipagarria da otsaileko marka, 21 egun jarraian egin baitzuen. Hilabete hori izan da, hain zuzen, Legazpiko euritsuena, 313 litro baino gehiagorekin.

Hango datuak jasotzeaz arduratzen den Francesek gogoratu duenez, 1946tik –ordutik gordetzen dira datu meterologikoak Legazpin– laugarren otsailarik euritsuena izan da aurtengoa: 1952an 529 litro jaso ziren eta hain urruti ez dauden 2013an eta 2015ean 459 litro eta 413 litro bildu ziren, hurrenez hurren. Negu osoari dagokionez, 856 litro jaso dira guztira Legazpin, iazko urte osoan zehar 1.460 litro neurtu ziren bitartean.

Elur kontuak ere aipagarriak izan dira agurtu berri den urtaroan, bostetan zuritu baita aurten Goierri, behe-behean gainera: urtarrilaren 6an, otsailaren 1-2an, otsailaren 6-7an, otsailaren 27-28an (itsasoraino iritsi zen orduan elurra) eta

Negua elurrarekin agurtu da aurten; irudian, Legazpi, aste honetako astearte goizean. T.M. martxoaren 20an. Besteak beste, eragozpen ugari eragin ditu elurrak kaleetan eta errepideetan, eta aipatzekoa da Errege egunean Etzegaraten gertatutakoa, orduak eta orduak egin zituzten eta bertan trabatuta ibilgailuek.

Tenperaturak ere hotzak «Lehengo neguak bezalakoa» izan omen da aurtengoa Alonso Frances legazpiarraren esa-

netan, baita tenperaturari dagokionez ere.Abenduko azken egunak eta urtarrila ez dira bereziki hotzak izan, tenperatura minimoak -2 gradutik ez direlako jaitsi, eta maximoak 18 graduak gainditu dituelako (hurrenez hurren, urtarrilaren 9an eta 4an Ordizian neurtutakoak). Otsaila, aldiz, hotza izan da; horren erakusle, Legazpin 0 azpiko tenperaturak izan dituzten 10 egunak, eta Zegaman

otsailaren 27an neurtu zen Goierriko minimoa, -6,9 gradukoa. Martxoa epelagoa izan da, batez ere aurreko bi hilabeteekin alderatuta, nahiz eta neguaren azken egunak hotzak izan diren.

Udaberriari buruz galdetuta, Francesen ustetan «suabea» izango da, baina agian negua apirilera arte luzatuko dela dio.

Gero, «tenperaturak epeldu eta euria moteldu egingo da».

18 GOIBERRI

MOTZEAN

Musika Legazpitik dator Azken hamarkadetan bezala, Legazpi Musika Bandako doinuek lagunduko dute aurten ere Seguran Ostiral Santuko prozesioa. Musikari legazpiarrek prest dituzte dagoeneko elizan eta kalean joko dituzten zazpi-zortzi piezak.

Tere Madinabeitia Segura Osagai ugari ditu Segurako Ostiral Santuko prozesio entzutetsuak, horien artean musika.

Segura bertako txistulari bandako eta abesbatzako kideez gain, Legazpi Musika Bandako kideak ere izango dira bertan, azken hamarkadetako hitzorduari hutsik egin gabe.

Ez dago dokumentatuta noiz hasi zen musikari legazpiarren parte hartzea, baina Laureano Telleriak azaldu duenez, banda horren kontratazioa 1982tik dago jasota prozesioa antolatzen dutenen agirietan. Aurtengoa, beraz, 37. urtea izango da gutxienez, eta bandako zuzendari Jesus Castillejok gidatuta, 40 bat musikari legazpiar arituko da Ostiral Santu honetan ere elizako antzezpenari eta kaleko prozesioari musika jartzen.

Prozesio martxak Prozesio batean jotzeak bere zailtasunak dituela dio Castillejok, martxan doazela jo behar dutelako musikariek. Horregatik, entseguetan, jo behar

Castillejo buruan dutela, Legazpi Musika Bandako kideak iazko prozesioan. PELLO AGIRREZABAL dituzten piezak lantzeaz gain, pausoa nola eraman ere ikasten dute.

Errepertorioari dagokionez, bandak zazpi-zortzi pieza eramango ditu prestatuta, bata hileta martxa, elizako antzezpenean jotzeko, eta besteak, kale-

an jotzeko martxa erregularrak edo prozesio martxak: Caridad, Jerusalen, Descanse en paz, Santos lugares, A San Antonio, Mater mea...

Segurako prozesioa gorriz markatuta izaten du bandak egutegian, Ostiral Santua egun

zaila delako musikariak elkartzeko batetik, eta Seguran beti ondo hartzen dituztelako bestetik. Duela gutxira arte, ekitaldia amaitutakoan, bakailaoz eta gaztaz osatutako afari-merienda ematen zieten; orain sagardotegira joaten dira.

GOIBERRI 19

ERREZETA

Bakailao gorritua MIKEL ALBISU

Gabiriako ‘klasikoa’

Osagaiak (4 lagunentzat)

oierriko jatetxe klasikoa bihurtu da Gabiriako Korta.

Inaxio Soraluzeren gidaritzapean, Lontxo Ormazabal gabiriarra da bertako sukaldaria. Jatetxe handia da, eta jantoki zabaleko beirate bikainetatik bista ikusgarriak daude.

Jateko orduan, sukaldaritza tradizionala da Kortan lantzen dutena, beti ere kalitatezko lehengaietan oinarritua. Baina, ukitu berritzaileagoa emateko, saiatzen da aldian-aldian plater berriak kartan sartzen.

Kortan itsaskia bizirik edukitzen dute bertako haztegietan, prestatu behar duten unera arte. Honela, bi lagunentzat marisko jana 88 euroan zerbitzatzen dute.

Itsaskiez gain, Kortako txuletak arrakasta handia izaten du.

Ivanka Sevdinak egiten dituen urdaiazpikodun kroketak, berriz, inguruko onenak direla esaten da.

Astearteetan jatetxea itxi egiten dute, asteko jai eguna dutelako Kortan.

G

400 gr bakailao 2 tipula 2 patata 4 arrautza

Prestaketa Ivanka Sevdina sukaldariak Portugalen ikasi zuen bertan hain ezaguna den bacalhau dourado edo bacalhau a bras errezeta prestatzen,

Lehenik patatak oso fin ebaki behar dira, lasto patata erara.

Frijitu eta gorde.

Dadotxoetan txikitutako bakailaoa zartaginean egin eta hau ere gorde.

Zartagin berean, bakailaoaren zukua baliatuz, juliana eran zatitutako tipula egin behar da, ondo gorritu arte.

Tipulari bakailaoa eta patata batzuk gehitu, baita irabiatutako arrautzak ere. Nahaski zukutsu bat lortu arte egin.

Aurkezpena Bakailaoa molde batekin atera platerera, eta gainetik patatekin apaindu.