Goiberri 287. zenbakia

Goierritarraren eta Otamotzen astekaria

287. zenbakia. 2018ko ekainaren 15a

GOI B ERRI Arantza Aranburu

Geologian doktorea da olaberritarra, eta EHUn eskolak ematen ditu. ‘Lurraren bidea’ dokumentala gidatu du. AIMAR MAIZ

Geologoa

«Txindoki arrezife bat da. Kretazeoan itsaso tropikal batean zegoen»

Mertxe Irazu 3 Iritzia 4-5 Goierriko Topaketa Feminista 6 Joakin eta Jokin Izagirre bolari segurarrak 8-9 Goierriko Mugetatik Bira (I) 12-13 Segurako San Joan jaiak 14-15 Olaberriko San Joan jaiak 16-17

02 GOIBERRI

PUBLIZITATEA

GOIBERRI 03

KATE MOTZEAn

Mertxe Irazu Garmendia Andereño jubilatua

«Altzaga bezalako herri txikietan bakardadea sumatzen da batzuetan» Tere Madainabeitia Altzaga Mintza praktika egitera etorri zen Mertxe Irazu (Hernani, 1949) Altzagara gaztetan, eta bertako senarra hartu zuen.

Beasainen 20 urte eman ondoren, Altzagara joan ziren bizitzera duela 22 urte, Sahatxeta etxera. Irakasle izan da 22 urtez Ordiziako Jakintza ikastolan; 9 urte daramatza jubilatuta.

Altzagan biziko ez bazina?

Txoria txori.

Hernanin edo Lazkaon.

Janari bat?

Altzagako alkate bazina?

Arraina plantxan.

Herria batzeko bideak jarriko nituzke.

Eta edari bat?

Zein zaletasun duzu?

Oporrak non?

Ibiltzea asko gustatzen zait.

Pirinioetan.

Pelikula bat?

Amets bat.

El club de los poetas muertos.

Euskal Herria libre izatea.

Liburu bat?

Jaso duzun oparirik bereziena?

Bai, oso bizitza lasaia da.

Toti Martinez de Lezearen edozein. Orain Isabel Allenderen Hija de la fortuna-rekin ari naiz.

Eta Altzagan?

Musika talde bat?

Baita ere, baina horrelako lekuetan batzuetan bakardadea sumatzen da.

Benito Lertxundi, Xabier Lete, Ez Dok Amairu...

Gustura bizi al zara jubilatuta?

Sagardoa.

Abesti bat?

«Haurrek eragiten didate irribarrea beti, baita okerren bat egiten dutenean ere»

Familia.

Zeri diozu beldurra?

Bakardadeari eta gaurko egoera soziopolitikoari.

Zerk eragiten dizu irribarrea?

Haurrek, baita oker bat egindakoan ere.

T. MADINABEITIA Diruz laguntzen duten erakundeak: Udalak: Altzaga, Arama, Ataun, Beasain, Itsasondo, Olaberria, Segura, Urretxu, Zaldibia, Zerain eta Zumarraga

GOI B ERRI

Argitaratzailea: Goierriko Hedabideak SL Zuzendaria: Iñaki Gurrutxaga Kudeatzailea: Josu Iñigo Koordinatzailea: Tere Madinabeitia

Diseinua eta banaketa: Bidera zerbitzuak. Berria Taldea Lege gordailua: SS-1638/2011

Egoitzak: Beasain:

Webgunea:

Oriamendi, 32. 20200.

Posta elektronikoa:

goiberri.eus

Urretxu:

goiberri@hitza.eus

Iparragirre, 11 (Kaletxiki). 20700.

Publizitatea:

Telefonoak: Beasain: 943-16 00 56 Urretxu: 943-72 34 08

Bezero arreta / harpidetzak:

607 530 424 – jizagirre@hitza.eus 902-82 02 01 – harpidetza@hitza.eus

04 GOIBERRI

IRITZIA

Garbiñe Etxaniz

Makrobiotikan aholkularia. Terapeuta

Bakea ala gerra, zuk erabaki rain dela hilabete pare bat esklerosi anizkoitza daukan saskibaloiko jokalari profesional baten berri izan nuen. Bere izena bolo-bolo dabil hedabideetan, eta guztiek aipatzen dute gaixotasunaren aurka daraman borroka.

Gaixotasunaz ari garenean, oso ohituak gaude terminologia belikoa erabiltzen, gaixotasunaren eta gizakiaren arteko borroka horretan bietako bat izaten da irabazlea, eta bestea galtzailea. Kontua da borroka horretan beti gaudela alerta egoeran, beti prest erasorako, eta horrek energia gastu handia suposatzen du, izugarri neketsua da etengabe alerta egoeran egotea, armak zut!; eta esperientziagatik dakit… horrela egon bainintzen denbora batean, gaitza edo ni, ea zein izan indartsuago. Baina, zorionez, bada beste bide bat borrokarena ez dena, bakearena baizik; gaixotasunaren aurka egin be-

O

harrean, bada beste aukera bat: osasunaren alde egitea.

Osasunaren alde egiteak ez du eskatzen zerbaiten aurka aritzea. Hori bera azaltzen saiatzen naiz gaixotasun baten diagnostikoarekin kontsultara laguntza eske etortzen denari: hartu arnasa sakon, lasaitu, hau ez da gerra bat, saia gaitezen zure gorputza esan nahian dabilena ulertzen, lagun diezaiogun, egin dezagun osasunerako bidea. Zer iruditzen zaizu bere aurka, haserre, aritu beharrean, eskutik heldu eta bidea elkarrekin egiten baduzue?

Badakit ez dela erraza, erantzukizuna gure gain hartzea eskatzen duelako eta lan asko egin behar delako. Bada esaldi bat asko gustatzen zaidana: «Osasuna egunero konkistatzen da»; eta halaxe da nire ustez. Osasuna izateko edo berreskuratzeko barne bidaia bat egin behar da, nork bere burua ezagutzeko bidaia, eta horrela bakarrik lortuko dugu benetan sendatzea, horrek esan nahi

duen guztiarekin. Eta ez dut uste bidaia hori inoiz amaitzen denik, horregatik bihurtzen da eguneroko lana…

Medikuntza fakultateetan gaixotasunari buruz asko erakusten da, sintomak aztertzen dira eta horiek tratatzeko botikak zein diren ikasten da; baina osasunari buruz ez da ezer erakusten… Zer da osasuna? Munduko Osasun Erakundeak dio osasuna ongizate fisiko, mental eta sozialaren egoera era-

batekoa dela, eta ez bakarrik gaixotasun eza. Botikak hartzea, beraz, ez da osasuna izateko modua; botikek ez dute ongizaterik ematen...

Horren harira izugarri erakartzen nauen ideia bat da pedagogia terapeutikoa izatea eta terapia, pedagogikoa. Ongizatea lortzeko bideak eskolan erakustea ez al litzateke zilegi?

Eta osasun bidea ikasi dutenak irakasle lanetan aritzea? Ba al dakizue gaztelaniazko doctor hitza latinezko docere aditzetik datorrela? Eta begira nondik, docere-k erakustea esan nahi du...

Osasun bidea ez da erraza, baina egiazkoa da. Batzuetan negar malkoetan eta besteetan irrifar batekin, ilunabar korapilatsuetan edo egunsenti zoriontsuetan… baina beti lanerako prest. Orain hamaika urte hasitako osasun bidean pentsatuz, esker onez beteta sentitzen naiz bidaia nire ondoan egitea erabaki zuenari, ausart; eta bizitzari, eman dizkigun esperientzia guztiengatik.

GOIBERRI 05

IRITZIA

Asteko irudia

Josu Maroto

Goierritik Zumaiara Arantza Aranbururekin geologiari buruz aritu gara ale honetan eta geologia entzunda, Zumaiako Itzurungo paisaia datorkio burura Josu Marotori.

Adiskide, ez dinat orojakile paperean hasi nahi, baina hartu gogoan ondoko definizio hau. Inposatu: Ezarri, norbait zerbait onartzera behartu (Harluxet). Joxepa, azken boladan, sarri entzuten ari naun euskaldunok euskara inposatzen dugula, beste hiztunen askatasuna urratzen dugula, euskara sustatzeko ekimenen bat bultzatzen badugu. Hiztegiko aipatu definizioa hizkuntza kontuetara ekarrita, noiztik ari gaitun euskaldunok beste bati zerbait (euskara) onartzera behartzen? Zalantza duenak irakur beza Joan Mari Torrealdai idazlearen Asedio al euskara azken liburua eta uxatuko ditu duda guztiak. Nire printzipioa hau dun: nire herrian euskararik gabe moldatzen den bizilagun horren aukera/patxada/ziurtasun berberarekin bizi nahi dinat neuk ere, eta noan lekura noala, nik euskaraz eginda, lehenengoan ulertuko nauten bermea nahi dinat, beste aldera jota gertatzen den moduan. Zergatik jatetxe batean jatekoen zerrenda erdara hutsean eskaini behar didate Lazkaon?

Edo zergatik mediku espezialistarengana noanean urduri joan be-

har dinat nire minak euskaraz ulertuko dizkidaten ziur jakin gabe?

Nor da inposatzailea? Nork nor behartzen din hemen hizkuntza jakin bat erabiltzera? Ez zagon nafar lurretara joan beharrik hizkuntzaren inposizioa nola ezartzen den ikusteko. Eta, argi, autoritatearekin topo egin eta «muy buenas, los papeles del coche, por favor» edukazio guztiarekin esanda ere, nor dun egoera horretan euskaraz hasteko gai? Are, haurrak atzeko eserlekuan badoaz…?

Inaxio Usarralde

bat eta

Aupa, Inaxio, animo!, hemen diagu Euskaraldia eta! Inposatu, ezarri, behartu … hitz itsusiak dituk, oso itsusiak. Elkarlanean eta borondatez, gogo onez jardun behar diagu. Bide horretatik ari gaituk entitateak (Euskal Herriko hiru gobernuak, foru diputazioak, udalak …) eta herritarrak (elkarteak, taldeak, pertsonak …) Euskaraldia elkarrekin prestatzen; eta, txoko honetatik, animatu nahi diat jendea, 16 urtez gorakoak, prestaketa lanetan parte hartzera, batzordeetara, azaroaren 23tik abenduaren 3ra euskara gehiago hitz egiteko ariketara, euskara gehiago entzuteko kalean, etxeetan, lantokietan ... Euskal Herriko 300 baino herri gehiagotan ariko gaituk horretan.

Euskararen alde egotetik euskararen alde egitera pasatu behar diagu. Batzuek Belarriprest izango gaituk: «Egidazu euskaraz, ulertzen dut eta. Agian erdaraz hitz egingo dizut, baina zuk niri euskaraz egitea nahi dut». Beste batzuek, berriz, Ahobizi: «Ulertzen duenari euskaraz egingo diot, hark erdaraz hitz egin arren. Ezezagunei, berriz, lehen hitza euskaraz egingo diet». Euskaraz hizketan jakin ez, baina ulertzen duenaren eta badakienaren arteko elka-

bat

Joxepa Madariaga

rrizketa elebiduna izatea lortu behar diagu: batak euskaraz hitz egin, besteak erdaraz, eta komunikatu! Inertziak apurtzea zaila izan arren, pixkana-pixkana lortu daitekeenez, erdaraz hitz egiteko ohitura aldatu eta euskaraz gehiago egiten hasiko gaituk. Pazientzia, patxada, goxotasuna eta umore ona izan behar dizkiagu oinarri, ez konfrontazioa. Hortik abiatuta, lortuko diagu euskararen erabileran aurrera pausoak ematea, pausoz pauso, aldaketa txikiak eginez. Gora Euskaraldia!

06 GOIBERRI

GAZTEAK

Feminismoaren hazia formakuntzarekin ereiten Ariane Vierbücher Ordizia Feminismoaren gaiaren inguruan etengabe azaleratzen diren zalantzei erantzuna emate aldera sortu zen Ordizian Formakuntza Feminista taldea, duela bi urte. Talde horren helburua genero auziaren zein harremantze ereduen gaineko hausnarketa sakon bat abiatzea izan zen hasiera-hasieratik, eta jardun horretan jarraitzen dute gaur egun ere. Honakoa tresna gisa baliatuz, gai horien inguruko jakintza, modu kolektiboan garatzeko ateak ireki zizkien honek guztiak.

Taldearen baitan emandako eztabaiden harira, «gaiarekiko ikuspegi orokor bat sozializatzeko beharra» zegoela ondorioztatu zuten, Formakuntza Feministako kideek adierazi dutenez. Horregatik, Goierri mailako jardunaldiak antolatu zituzten, martxoan. Lehenengo jardunaldi hark, «esku artean» duten proposamena ahalbidetu dute.

Izan ere, jardunaldi haien barruan, mahai ingurua ere egin zuten eta esperientzia «oso positiboa» izan zen. Hainbat herritarik gaiarekin konprometitutako jende ugari gerturatu zen Ordiziako Gaztetxera, feminismoa gaiak duen garrantzia eta dauden kezkaz ikusita: «Antolaketa bateratu zein ekintzaile baten ausentzia de-

Babeslea

Eskubitik ezkerrera, Natale Arizmendi, Asier Uranga eta Ihintza Garmendia. A. VIERBÜCHER tektatu dugu» azaldu du Ihintza Garmendiak, Ordiziako Formakuntza Feministako partaideetako batek.

«Antolaketa bateratu zein ekintzaile baten ausentzia detektatu dugu» Ihintza Garmendia

Formakuntza Feminista

Topaketa gaztetxean Gaiaren inguruan lanketa egiten jarraitzeko asmoarekin, Goierriko Topaketa Feminista antolatu dute gaurko Ordiziako Gaztetxean, eta egitarau polita prestatu dute.

Gaztetxean bertan egingo duten bazkariaren ekingo diote topaketari, 14:30ak aldera.

Arratsaldean, berriz, mahai ingurua antolatu dute feminismoari buruz eztabaidatu eta elkar harremantzeko helburuarekin. Ondoren, bertso poteoa egingo dute, herriko tabernetan 19:00etatik aurrera, eta iluntze partean, Gasteizko bi

talde igoko dira oholtza gainera, Droga Purpura eta Ziakhus eta H&J Crew taldeak, hain zuzen ere.

Egitaraua rdiziako Gaztetxean Goierriko Topaketa Ferminista antolatu dute gaur. Hona hemen egitaraua: 14;30. Bazkaria gaztetxean.

17:00. Mahaingurua. Feminismoaz eztabaidatzen.

19:00. Bertso poteoa herriko tabernetan.

22:30. Kontzertuak gaztetxean: Droga Purpura DJa eta Ziakhus eta H&J Crew rap taldea.

O

GOIBERRI 07

PUBLIZITATEA

08 GOIBERRI

ERREPORTAJEA

Bolari kastakoak Joakin eta Jokin Izagirre segurar aita-semeek urteak daramatzate bola jokoan.

Azken urteetan bolateak bizi izan duen bilakaeraren eredu dira. Segurako taldean elkarrekin aritu dira aurten ere; Gipuzkoako txapela janztea lortu dute.

Loinaz Agirre Segura Segurako Joakin eta Jokin Izagirreren bizitzaren zati garrantzitsua da bola jokoa edo bolatea.

Joakin aita –88 urte ditu– bola txapelketako beteranoena izan da aurten; 53 urteko Jokin semeak, berriz, txapelketarik gehienak irabazi ditu aurten.

Gipuzkoako bola eta toka federazioko zuzendaritzako kidea ere bada Izagirretar gaztea. Katea ez da eten Izagirretar bolarien kastan.

Jaiotetxean bertan, Aldata Erdi baserriko bolalekuan hasi zen Joakin bolatako lehenengo tiraldiak botatzen. «Orduan ez zegoen ez telebisiorik, ez futbolik orain bezala. Pilota eta bolak ziren gure jolasak. Jai arratsaldeetan kuadrilla juntatzen ginen bolatan».

Baserri askotan «nola halako» bolalekuak izaten zirela dio: «Bolatoki bat egiteko lursail bat behar zen. Oraingo bolatokirik ez zen izango, baina lurrean ohol bat jarri eta bukaeran birla batzuk jarrita nahikoa izaten zen. Aitak ere bazuen afizioa, eta etxean egindako bolak eta birlak izaten genituen».

Koxka tabernan «atzean utzitako bola bat» aitak etxera eramatea, luxua izan zela gogoratzen du Joakinek.

Seguran bertan ere, bolatoki bat baino gehiago zegoen; gaur egungo anbulatorioa zegoen tokian eta elizako portikoan.

«Meza zegoen garaian ez ibiltzeko agindua geneukan».

Zaletasun handia zegoen, eta jendetza elkartzen zen bo-

latokiaren alde banatan. «Bola bota eta askotan ez zen ikusten nola ailegatzen zen eta zenbat birla erortzen ziren». Apustua ere izaten zen tartean Joakinek gogoratu duenez. «Dirua jokatzen zen; txakur handia edo erreala botatzen zen eta irabazten zuenak jasotzen zuen.

Apustuak egiten ziren, hark baietz bost bota, besteak sei baietz..... Gaur egun hori galduta dago». Dena den, Jokinek nabarmendu duenez, «neurri batean» oraindik ere mantentzen da joko kutsu hori: «Bolariok diru bat jartzen dugu eta saritan banatu egiten da».

rrek. Jokinek ere «urte ona» izan du aurtengoa: taldekakoa irabazteaz gain, Martxeliño Agirrerekin bikotekakoa irabazi du; banaka, berriz, Lehendakari Txapelketa, Gipuzkoako Kopa eta Bolari Onena. Urtarriletik maiatzera bitarteko asteburuetan jokatzen dira lehiaketa horiek eta dagoeneko bukatu dute aurtengo saioa.

Txapelez gain, errekor baten jabe ere bada Jokin: «Tirada ofiziala zortzi bolakoa izaten da eta duela urte batzuk 8 tiralditan 54 birla bota nituen; sei zazpiko eta bi seiko. Zazpiko bat jotakoan gustura gelditzen gara eta egun hartan nik sei bota nituen. Artean, egurrezko bolak zeuden».

Semearen jarraipena Jokin semea ere elizako portikopeko bolatokian ibilitakoa da, oso gaztetan hasi baitzen aitaren zaletasunarekin. «Oso umetatik hasi nintzen, elizapeko bolatokian. Iluntzetan joaten nintzen», gogoratu du. Aitaren esanetan, Jokin oso gaztetan hasi zen bolatean nabarmentzen; «ia 13 urterekin hasi zen sariak ateratzen. Erakutsi beharrik ez zuen izan, oso erraz ikasi zuen. Berezkoak ere asko egiten du».

Harrezkeroztik euri asko egin du eta tiraldi ugari egin dituzte Joakinek eta Jokinek. Aurten, aita-semeek, taldekako txapelketa irabazi dute Segurako taldearekin. «Azkeneko urteetan beti egon gara talde ona, lehenengo eta bigarren ibiltzen gara gehienean. Belaunaldi aldaketa ere ematen ari da eta pozik gaude», diote Izagirreta-

Egurretik plastikora

«Orduan ez zegoen telebisiorik eta futbolik, pilota eta bolak ziren gure jolasak» Joakin Izagirre Bolaria

«Azken urteetan beti egon gara talde ona, lehenengo edo bigarren ibiltzen gara» Jokin Izagirre Bolaria

Azken urteetan bolatokian aldaketa handiak izan dira materialari dagokionean. «Bolatokia lehen egurrezkoa zen, bai ohola, bai bola eta bai birlak. Gaur egun, oholak egurrezkoa izatean jarraitzen du, baina bola eta birlak estandarizatu egin dira, plastikozkoak dira. Bola eta birla guztiak berdinak dira. Gaur egun materiala denontzako berdinagoa da».

Bolari dagokionean, beste aldaketa bat ere izan da azken urteetan: bi neurritako bolak aukeran izatea. «Emakumea bola jokora gerturatzen hasi zenean, bi bola jartzen hasi ziren aukeran. Biak neurri berdinekoak dira, baina pisu desberdina daukate, batek sei kilo inguru eta besteak 8 inguru. Nahi due-

GOIBERRI 09

ERREPORTAJEA

nak, nahi duen bola aukeratzen du. Tiraldia bola batekin hasten bada, berdinarekin jarraitu behar da», nabarmendu dute.

Izagirretarrek, bolarik pisutsuenarekin hobeto moldatzen dira oraingoz. Hori bai, bolatoki guztiak oraindik ere desberdinak dira, «bakoitzak bere erara jartzen baitu zorua. Mendia aldatzen da», zehaztu dute.

Bolaren eta birlen estandarizazioarekin, tiraldietan birla gehiago botatzen dira: «Gaur egun sei birlako tiraldia bilatzen da, hortik behera galtzea da.

Lehen, bostekoak ziren onak».

Dena den, oraindik ere inork ez du Jokin Izagirreren marka hautsi.

Gakoa, ikastea Bolatearen osasunari buruz galdetuta «zuri-beltza» dela erantzun du Jokinek. «Lehen indar asko zeukan herrietan ahuldu egin da eta beste batzuetan, bolarik ez zegoen tokian edo aspaldi ibili gabekoetan, berpiztu egin da. Gabiria da horren adibidea. Zarautz ere bai. Zerain eta Legazpi asko jaitsi dira, eta lehen jende gehiena ibiltzen zen. Dena den, joera okerragoarekin egon da». Aurrera egiteko gakoetako bat, bola jokoa ezagutzea dela uste du Jokinek: «Lehen bolatan jende askok zekien botatzen.

Bolatoki asko zeuden neurrian, jendea mugitzen zen. Gaur egun, pasako zaigu, gutxi ba-

tzuk badakigula baina askok ez dakiela, eta zailagoa da bolatokira joatea».

Helburu horrekin lotuta, azkeneko bost urteetan, eskola kirolaren barruan sartu dute bola jokoa. «Seguran eta Zegaman ematen ditu eskolak Xepeiño Agirrek. Haurrek behintzat badakite bolatokia non dagoen eta bola zer den.

Bolatea dagoela ikusiko dute eta ikasi daitekeela». Bestalde, ostegunero, Baratze pilotaleku ondoko bolatokian elkartzen dira segurarrak entrenatzeko.

Azken urteetan emakumezkoak ere hurbildu dira bola jokora; federazioko lehendakaria ere emakumezkoa da, Zeraingo Garbiñe Alustiza. «Hernaniko Rosak urteak daramatza eta Zerainen hasi ziren aurreneko emakumeak, eta gero Gabirian.

Villabonan ere badabiltza». Jokinek azpimarratu nahi duenez, sei emakumezko txapelketetan aritzen dira: «Gizonezkoen pare ibiltzen dira, eta tiraldi batzuk irabazi ere egin dituzte».

Alabekin hasteko prest Izagirretarren kastak jarraipena izan dezake oraindik, Jokinen esanetan, alabekin entrenatzen hasi beharrean dago eta.

Ezkerrean Jokin eta eskuinean Joakin Izagirre, Segurako Erreboteko bola tokian.

LOINAZ AGIRRE

10 GOIBERRI

ELKARRIZKETA

Arantza Aranburu Geologoa

«Bizitzarako perspektiba bat ematen du Geologiak, eta txiki egiten gaitu» Aimar Maiz Olaberria Geologian doktorea da Arantza Aranburu (Olaberria, 1966).

EHUn eskolak ematen ditu.

Atapuercan ibilia, Aralar eta kareharriak sakon ikertua, paisaian —eta ondorioz gure kulturan— geologiak izan duen eragina aztertzen ari da. Baita klima aldaketa ere, harrien hizkuntzalariak zientzia-arlo askotara iristen baitira. Lurraren bidea dokumentala gidatu du.

Askotan esan ohi da: ‘Harriek hizketan jakingo balute...’. Baina badakite, ezta?

Bai, adierazten badakite, eta asko daukate esateko. Irakurtzen ere jakin behar da. Gizakiok, gizarte modura, harrietan dagoena irakurtzen gutxien dakigun garaia orain da. Euskal Herriagatik ‘harrizko herria’ esaten da, eta nik uste badela halako kultura bat gurean, oso errotik lotua. Jende gehienak jakin izan du hareharria zer den, labanak zorrozteko edo sukarri modura zein erabili... Gaur ere eguneroko gauza asko arroketako mineraletatik aterata daude. Baina galdu dugu sen hori.

Zer esaten du harrizko mundu honek? Nola dago?

Asko dauka kontatzeko. 4.600 milioi urteko erregistroa dago.

Pasarte batzuetan, egunerokoa; beste batzuetan, noiz-

behinkako fenomenoak, bolkanen koladak, adibidez. Gure inguruko arroka gehienak itsaspean sortuak dira, eta kontatzen dizkiguten historiak itsaso ezberdinei lotuta daude beti.

Euskal herrian, asko jota, 200 milioi urtetik honako historia daukagu arroketan gordeta.

Asko dago oraindik irakurtzeko, letra txiki asko dago xehetzeko.

Garai batzuetako informazioa gehiago arakatu da eta gehiago dakigu, baina beste batzuetan oraindik titulu nagusiak baizik ez ditugu ezagutzen.

Zuk Aralar asko ikertu duzu.

Hor zer kontatzen da?

Aralarrek badu bihotz bat jurasiko garaikoa, erdigunean daukana zaharra da. Ertzetatik inguratuz, kretazeoko garai berriago bat dauka; Ataun aldean oso ondo ikusten da, eta Txindoki bera. Dena kareharria da, eta niri arroka mota hori irakurtzea egin zait gustagarrien.

Itsasoan sortua?

Txindoki bera arrezife bat da, Australiako oraingo arrezifebarreraren pareko. Kretazeoko itsaso tropikal batean zegoen, sakonera txikikoa. Arrezifeak bazuen ezponda bat, Ausa Gaztelu aldera begira dagoena.

Betaurreko hauekin Txindokira igotzen zarenean, koralen artean arrezife horretan igotzen zo-

azela iruditzen zaizu, itsaspean egongo bagina bezala ia.

Gero, tektonika tarteko, tolestu, estutu eta gora altxatu zen. Ordutik gaurdainokoan euri-urak, elurrak eta glaziarrak —egon, egon baitzen— utzitako arrastoak daude, kobazuloak.

Hor, kanpoan ikusten ez dena erregistratu da. Bi mundu horiek irakurriz, pasarte askotaz jabetzen gara. Hori egiten zait erakargarri Aralarren.

«Txindoki arrezife bat da. Kretazeoan itsaso tropikal batean zegoen, sakonera txikian» «Aralarren egiten diren ekintzak ondo neurtu behar dira, higaduragatik eta ur galeragatik» «Lur planetari ez diogu erregistroan ondoriorik utziko, baina gugan eragina izango du»

Aralar polemikaren erdian dago berriz. Nahikoa zaintzen al da? Horrenbesteko kaltea eragiten al zaio?

Ez dauka erantzun erraza. Baserriko alaba naiz, baina urte asko daramat kanpoan. Kaletarrok, hango lurretan bazkatuz dituen ardi edo abereetatik bizi denarekiko errespetu handiz hitz egin behar dugu. Ez naiz inor besteen etxean sartu eta zer egin behar den esateko.

Baina, planteatuta dauden hainbat ekintzak edo iraganean egin diren hainbatek Aralarko geologian eta Aralarren gizakiok ustiatzen ditugun baliabideetan eragina izan dute.

Konponbide zailena dutenak higadura eta lurzoru galera dira, eta lurzoruaren porositatea edo ehundura galtzea. Eta ura.

Gaur egun, arazorik handiena higadura da. Klima aldatzen ari da, eta ereduek diote euria egiteko modua aldatuko dela, jasa modura; horrek higadura areagotuko du. Egiten ditugun ekintzek lurzoru galera badakarte, hori ondo neurtu behar dugu. Lurzorua galtzen baldin bada, belarra galduko da, eta abere kopuruak aldatu beharko dira. Bigarren faktorea ura da.

Ura, zein zentzutan?

Zenbat eta obra gehiago egiten diren —lurra zanpatu, pistak

GOIBERRI 11

ELKARRIZKETA

dutela eragina: gu ari gara pilota botatzen, eta guk pairatuko dugu erantzuna. Gizakia bizitzeko egoki diren baldintzak deusezten ari gara. Baina hori gizakion problema da, ez Lurrarena. Zeini inporta zaio Lurra?

Hori hipokrisia da. Lurra ez dago salbatu beharrik, guk gure burua salbatu nahi dugu.

Gizakiaren Aroa deitu beharko geniokeela diote zenbaitzuek bizi dugunari, antropozenoa.

Azken glaziaziotik honakoa holozenoa da, azken 10.000 urte.

Orain, nola ari garen gizakiaren eraginez sortutako pilaketak ikusten, eta batik bat plastikoaren seinalea eta beste hainbat artefakto uzten ari garenez betiko, antropozenoa proposatu zuten. Geologoen artean batzuek defenditzen dute, eta beste batzuek diote ez dakigula aztarna hori erregistrora pasatuko den ere.

Egozentrismo hutsa hori ere?

Etorkizunetik ikusi beharko da gaurkoa. Dinosauroen egunean egunekoa ez da erregistrora pasa, pasarte batzuk baizik.

Gurea seguruenik pasatuko da, baina ez dakit zer. Oxala arrastorik utziko ez bagenu erregistroan, uztera goazenerako.

Nolatan Geologia?

AIMAR MAIZ

ireki...—, horrek uraren bidea aldatu egiten du. Epe motzera agian ez, baina luzera eduki dezake ondoriorik. Azpian dagoen ur biltegi hori, karsta, zaindu beharreko altxorra dela uste dut.

Geologikoki hitz eginda, Aralar da Goierriren ernemuina?

Euskal Herriko arroka zaharrenetarikoak Aiako Harriak dira.

Goierrin, Aizkorri eta Aralar garai berekoak dira, biak dira itsaso tropikalekoak. Inguru honetako arroka zaharrenak dira.

Baina, adina gora-behera, orografiak asko baldintzatu du.

Nolako paisaia eratu den?

Horrek egin gaitu gu garena.

Azken boladan paisaiaren gaian asko nabil. Paisaia ondare kulturaltzat hartzen da. Baina ez bakarrik gizakiak eman dion jantzi kulturala (artzaintza egon, pinudia egon...), baizik Aralar edo Aizkorri hor egotea geologiak baldintzatu duena ere bai. Paisaiaren hezurdura geologia da, nortasuna ematen diona, mentalitate eta izaera bat egin dituena. Eta gainetik jartzen diogun begetazioa, jantzia. Horregatik, uste dut eus-

kaldun garela dugun geologiagatik ere; ez hori soilik, baina baita horregatik ere.

Sukaldeko leihotik Txindoki ikusten nuen, txikitan. Koadernoetan, orriak eta orriak neuzkan hura margotuta. Ikastolan, Beasaingo Lizeoan, Natur Zientzietako irakasle Paki Aseginolazak eta haren anaia Karlos Aseginolazak esan zidaten Geologian apuntatzeko, haiek biologoak izanagatik. Unibertsitateko bigarren urtean aurkitu nuen Geologiaren mundua.

Gizakiok uzten dugun aztarna aipatu duzu. Zenbateko ondorioa uzten ari gara Lurrari?

Zer deskubritu zenuen?

Lur planetari, batere ez. Utziko diogu bere seinalea, meteorito batek utzi zuen bezala. Baina Lurrak jarraituko du, bere dinamika barne indarrek kontrolatzen dutelako, zorionez. Ez dago gure esku, bestela hori ere egingo genukeen. Egiten ari garen honetan guztian, kezkagarriena da gure ekintzek gugan

Niretzat mundu bat zen, karreran gozatu egin nuen. Ez dut ulertzen nolatan ez dakigun denok Geologiaz gehiago. Filosofia bezala da, oinarrizkoa eta bizitzarako perspektiba bat ematen duena. Txiki egiten gaitu, eta umiltasun puntu hori gizarte honek geroz eta gehiago behar duela uste dut.

12 GOIBERRI

GOIERRIKO MUGETATIK BIRA (I)

Goierriko Mendizale Beteranoak taldeko 35 kide, joan den larunbatean, Murumendiko gainean. GMB

Birako lehenengo etapa Goierriko Mendizale Beteranoak taldearen 10. urteurrenaren harira antolatutako Goierriko Mugetatik Bira martxan jarri da. Ekainaren 9an, larunbata, Gaintza–Aratz-Matxinbenta, 22,3 km-ko ibilaldia burutu dugu.

Marisa Galdeano Goizeko 7etan, autobusa, mendizale batzuekin Beasaindik abiatu da. 7:05ean Ordiziako Renferen geltokian, mendizale gehiago hartzeko geldiunea egin du. Eguna argituta zegoen, laino altu batzuk eta ostarte txikiak zeruan. 15º C-ko tenperatura, oinez ibiltzen hasteko giro ezin hobea. Guztira 35 lagun abiatu gara, horietatik 13 emakumezkoak.

Gaintza–Legorreta 07:20an Gaintzara iritsi gara. Motxilak, bastoiak eta, badaezpada ere, euritakoak eta aterkiak ere prestatu ditugu eta, segituan, Gaintzako plazan, taldeko argazkia egin dugu.

Gaintzako plazatik (446 m.) abiatu gara 07:30ean, eta Kale txiki jatetxearen aurretik igarota, porlanezko pista bat hartu dugu. Seinale batzuek (Bostaitzetara 1,5 km, Altzagaratera 45

minutu) bidea erakutsi digute.

Berehala bidegurutze batera iritsi gara. Ezkerretik, Arama eta Ordiziara joango ginateke baina guk eskuinetik jarraitu dugu Bostaitzetako leporako bidean (459 m). Bertan, beste bidegurutze bat topatu dugu. Guk aurrera jarraitu dugu, Altzagarateraino. Bidea oso erosoa da eta bitartean inguruko herriak eta mendiak ikusi ahal izan ditugu.

Ezkerrean Aizkorri, oso dotore agertu da, atzean Aralar eta, aurrera begira, Murumendi, gaurko gure helburuetako bat.

Altzagaraten, orain arteko pista utzi eta eskuinera biratu dugu, poliki poliki, Legorretara jaisteko. Urdaneta-azpi izeneko baserriaren albotik pasatu eta, porlanezko pista bat jarraituz, Legorretako (119 m.) lehen eraikinetara iritsi gara.

Legorreta–Santa Marina (Santamaña) 08:45ean, Lego-

rretako udaletxearen aurretik pasatu eta herria zeharkatu dugu. Giro onean, hizketan goaz. Leihoetatik harriduraz begiratu digute bizilagun batzuk eta beste bakarren batek ere, irribarrez animoak eman dizkigu.

N-1 errepide zaharra gurutzatu dugu eta Koate auzorantz abiatu gara. Eskailera batzuetatik igotzen hasi gara. Eguzkia jotzen hasia da eta gaineko arropak kentzeko geldialdi txiki bat egin dugu. Oriar baserria bere armarri ederrarekin ikusi eta Santa Anaren ermita eta Kabi alai baserria pasatu ondoren eskailerak igotzen jarraitu dugu.

Eskailerak eta bidezidorra utzi eta kilometro batean GI3521 errepidea jarraitu dugu.

Ondoren ILB/PR/GI-71 markak dituen pista jarraitu dugu. Pixkanaka gorantz doa pista, pinudi eta eukalipto basoen ar-

tean. Geroago, marka zuri-gorriak dituen IL/GR-35 bidetik jarraitu dugu. Eroso ibiliz Burnigurutzeta (512 m) izeneko parajera iritsi gara.

Denbora labur batean, Santutxutik Santamañara doan errepidea hartu dugu. Ezkerraldetik jarraitu dugu (1,5 km, gutxi gorabehera). Zerrategi baten ondotik igaro eta Santa Marina (Santamaña) auzora iritsi gara (Albiztur, 550 m).

S a n ta m a ñ a – M u r u m e n d i 10:30ean Santamañara iritsi eta Santamaña Haundi baserriaren fatxada ikusiz gozatu dugu eta bertako eliza gotikoaren ondoan atseden txiki bat hartu dugu hamaiketakoa egiteko. 15 minutuz aritu gara jaten eta edaten, eta, bitartean, hizketan eta pasadizoak kontatzen. Lagun batek, lehen Tartalorekin hitz egin duela esan digu. Ea Murumendiko Marik

GOIBERRI 13

GOIERRIKO MUGETATIK BIRA (I)

Nondik nora

Bideko toki interesgarriak Gaintza. Udalerri Euskaldunen Mankomunitateko (UEMA) kidea da, baita Enirio-Aralarkoa ere. Aipatzekoa da Tourseko San Martinen baseliza.

Bostaitzetako lepoa. Bidegurutzea da. Aurrera eginda Altzagarate aldera eramaten duena.

Legorreta. Udaletxeko fatxadan eta arkupeetan Koldobika Jauregiren ‘Baserri barneko zuhaitza’ izeneko eskultura ikus daiteke.

Burnigurutzeta..(512 m), 1699ko burdinazko gurutze bat dago. Albiztur, Bidegoian eta Legorretaren arteko muga da. Paraje honetan Joan Mari Jauregiren omenezko hilarria ikus daiteke.

Santa Marina (Santamaña). Albizturko udalerriko auzogune txikia da. Gipuzkoako barnealdeko Donejakue bidearen lehen trazatua bertatik igarotzen da.

Aipatzekoak dira Argisaingo Santa Marinaren eliza

salda prestatzen digun gu hara iristen garenerako. Horrela, algara eta barre artean, egonaldiko denbora bukatu zaigu.

Gaurko ibilbidearen erdia baino gehiago falta zaigu oraindik, baina indarrak berritu ditugunez, martxan jarri gara berriro.

Elizaren ondoan IL/GR-35 bidezidor luzearen panel bat dago eta baita Donejakue bideko gezi horiak ere, eta guk, bertatik jarraitu dugu bidea. Berehala, eskuinean iturri bat eta garbitoki ikusi ditugu. Pistak Larrañagagoiko baserrira eraman gaitu eta eskuinaldetik inguratu dugu. Handik aldapa gogor baina laburrean, bidezidor ederretik, Txapartegi baserriraino iritsi gara (590 m).

eta Santa Marina Handi baserria, antzinako erromesen ospitale izana.

Domingoko mugarria. Itsasondo, Beasain, Beizama eta Bidegoiango lurrak bat egiten duten puntua da, eta mugarri bikaina dago bertan.

Murumendi. Goierriko mendi enblematikoetako bat dugu. Mariren bizilekua edo koba duena. Tontorrean dauden antzinako herrixkaren aztarnak Burdin Arokoak dira.

Pagorriaga baserria. Landetxea eta oreinen etxaldea da.

Aratz-Matxinbenta auzoa. Beasain, Beizama, Ezkio, Itsaso eta Azpeitiko udalek partekatutako auzoa da Aratz-Matxinbenta. Bertan gordetzen ziren garai batean inguruko bideetara lapurretara irteten ziren bidelapurrak.

Beste aldapatxo baten ondoren, ondo markatutako bideak Azkontzegiko lepora eraman gaitu (641 m). Ondoren, eskuinaldetik datorren porlanezko pistatik jarraitu dugu.

Pista horrek Domingoko mugarriaren lepora eraman gaitu (605 m).

Bidea zabala da eta IL/GRren margoz markatua, baita Donejakue bideko zutoinez ere. Oinez joan gara pinudian zehar. Handik irtetean, pagadi batean sartu gara eta aldapa gogortu egin da. Euria hasi digu eta momentuz, pagoen babesean, ez gara busti, soilik euriaren hotsa entzun dugu. Aldapan gorantz jarraituta, 12:07an, Murumendi gainera iritsi gara (868 m).

Orain bai, orain bustitzen ari gara eta presaka, euritakoak jantzi eta aterki batzuk ere ireki ditugu. Taldeko argazkia egin eta Mariren saldarik gabe aldapan behera abiatu gara.

Murumendi–Aratz-Matxinbenta Pagorriaga baserri aldera egin dugu. Berriro ere pagadian sartu gara eta beherantz joan gara. IL/GR markak dituen pista batera iritsi gara eta ezkerraldetik jarraituz Mandubira jaitsiko ginateke, baina GPSdunek Pagorriagara eramango gaituena bilatu dute. Egurrezko langa bat zeharkatu dugu eta bide onetik goazela ere baieztatu dugu.

Pagorriagara iritsi eta ondoren pistatik jarraituz, Endriokor-

Matxinbenta

Sta. Marina

Murumendi Legorreta

Bostaitzeta Ordizia Beasain

Gaintza

Luzera: 22,3 kilometro Denbora: -/+ 6 ordu.

Igoera: 1.046 metro.

Jaitsiera: 1.248 metro.

Informazio gehiago: www.gmb.eus

ta baserrira jaitsi gara. Han pista utzi eta beste bide bat hartu dugu. Bukaeran, opari moduan, beste aldapa bati aurre egin behar izan diogu. Tipi-tapa eta sigi-saga, errekatxoaren hotsa entzunez eta mendafinaren usaina sentituz, Beasain, Azpeitia, Beizama, Ezkio eta Itsaso artean banaturiko AratzMatxinbenta auzora (250 m) iritsi gara. Gaurko etapa amaitu da. 13:30ean, gure zain zegoen autobusa hartu eta etxera itzuli gara.

14 GOIBERRI

SEGURAKO SAN JOAN JAIAK

Segurarrak festa egarriz Ekainak 16, larunbata: 16:00: 60. San Joan txirrindulari proba (Elite eta 23 azpikoak).

17:30: Gaztematikaren kurtso amaierako apar festa, Frontoi Zaharrean. Euria bada uztailaren 11ra atzeratuko da.

Ekainak 17, igandea: 09:30-11:00: Gipuzkoa mailako toka eta bola txapelketa, Erreboten.

Goizean: Herritarren arteko pilota txapelketa finalak, Frontoi Zaharrean.

Ekainak 18, astelehena: 18:30: Tobera musika eskolako ikasleen ikasturte bukaerako kontzertua, Frontoi Zaharrean.

Ekainak 22, ostirala, Mozorro Eguna: 18:00: Mutilen arteko areto futboleko txapelketaren finala. Baratze pilotaleku ondoko kantxan.

18:00: Buruhandi berriei ongi etorria, erraldoiek lagundurik.

19:30: Gau Argi musika taldearen emanaldia.

20:00: Zopa Pertzaren jaitsiera.

Pregoia, eta ondoren, mokadua plazan.

20:00: 2018ko kuadrilla lehiaketa. Mozorro topaketa plazan.

23:30: Gau Argi musika taldea.

Ekainak 23, larunbata, San Joan bezpera, Kuadrillen Eguna: 10:00: Plater hausketa, Mendotze aldean.

10:15: Goiz eresia Kriseilu Txistulari taldearekin.

11:30-14:00/16:30-19:00: Umeentzat eta gaztetxoentzat parkea, Wipeout, Baratze pilotalekuan.

12:30-15:00: The Joselontxo’s txaranga herrian zehar.

13:00: 2018ko Kuadrilla lehiaketako jokoak eta sari banaketa, plazan.

Ondoren: Kuadrillen arteko bazkaria, Frontoi Zaharrean. Eguraldi txarra bada, Baratze pilotalekuan.

17:00-20:00: The Joselontxo’s txaranga herrian zehar.

19:30-21:30: Disko festa Iñigo Etxenikerekin.

19:30: 2018ko Kuadrilla lehiaketako kantuak eta sari banaketa, plazan.

23:00: San Joan sua eta Akelarrea.

23:45: Disko festa Iñigo Etxenikerekin.

Ekainak 24, igandea, San Joan Eguna: 10:15: Goiz eresia Kriseilu Txistulari taldearekin.

10:45: Prozesioa San Joan irudiarekin eta Meza Nagusia elizan.

12:00: Andoni Egaña eta Sebastian Lizaso bertsolarien saioa, herriko abesbatzaren emanaldia eta herritarren hamaiketakoa, Arabarren plazan.

13:00: Herriko kirolari txapeldunei omenaldia eta herri kirol mistoak plazan. Aizkoran: Iker Vicente, Iñaki Azurmendi, Irati Astondoa eta Maika Aristegi. Harri jasotzen:Joseba Ostolaza eta Idoia Etxeberria.

17:30: Buruhandi eta erraldoiak.

18:00: Pilota partidak Baratze pilotalekuan. Lau t’ erdian: Gorka / Peña II.a. Binaka: Olaizola II.aImaz / Arteaga II.a - Albisu.

18:30-20:00: Ez da kasualitatea, bertso saio musikatua. Bertsolariak: Uxue Alberdi, Amaia Agirre, Onintza Enbeita, Alaia Martin eta zehaztu gabeko bertsolariak. Gitarra: Ixak Arruti. Bibolina: Gari Otamendi. Saxoa: Eneko Sierra.

20:00-21:30 / 23:30-01:30: Gabezin musika taldea.

GOIBERRI 15

SEGURAKO SAN JOAN JAIAK

Ekainak 25, astelehena, San Joan bigarrena, Jubilatuen Eguna, Umeen Eguna: 10:30: Haurrentzat jokoak: krosa eta marrazki jaia.

11:30: Jubilatuentzat toka, igel eta bote jokoak Plazan. Bukatutakoan sari banaketa.

Ondoren: Hamaiketakoa, Atseden Elkartean.

12:00-14:30: Kilkir txaranga herrian zehar.

13:00: Toka, bola eta sokatira txapelketa herrikoia, plazan. Hiru mailatan banatuko dira: 14 urtez azpikoak, emakumeak eta gizonak.

13:00: Txakolin dastaketa eta sardina jana.

14:00: Haurren bazkaria, frontoi zaharrean.

16:00: Jubenil mailako Gipuzkoako Txirrindulari Itzuliaren amaiera.

18:00-20:00: Kilkir txaranga herrian zehar.

18:30: Haurren danborrada.

19:30-21:30 / 23:00-10:00: Imanol, IĂąigo eta Unai trikitilari taldea.

21:30: Herri afari elegantea.

23:30: Zopa Pertzarekin kalejira, trikitilari, poteolari elegante eta herritarrekin. Irteera Txanbolinpetik.

00:00: Zopa Pertzaren igoera eta agurra.

Txirrindulari Elkarteko kideek irakurriko dute aurtengo pregoia ei lagun beteranok osatzen dute Segurako Txirrindulari elkartea, eta haiek izango dira aurtengo San Joan festei hasiera emango dien pregoilariak. Txirrindulari Elkarteko kideek urtean lau lasterketa antolatzen dituzte eta horretarako 50 bat laguneko talde baten laguntza izaten dute.

1977ko azaroaren 30ean sortu zuten elkartea Seguran txirrindularitza zaletasuna bultzatzeko helburu nagusiarekin. 41 urte hauetan hainbat proba antolatu dituzte, eta gaur egun urtean lau lasterketaren ardura izaten dute: maiatzean Jabier Ormazabalen omenezko jubenil mailakoa, San Joanetan amateur eta jubenil mailakoak, eta aurten emakumezko kadeteena ere antolatu dute. Txirrindulari probak antolatzeaz gain, herrian egiten diren hainbat ekintzetan laguntzen dute, batik bat, trafikoa erregulatuz.

S

16 GOIBERRI

OLABERRIKO SAN JOAN JAIAK

Jaiak suaren epelean Ekainak 22, ostirala: 11:00: Jolas parkea.

13:30: Haurrentzako bazkaria.

15:00: Jolas parkea.

18:00: 3x3 saskibaloi txapelketa.

18:30: Marrazki lehiaketako sari banaketa, udaletxean.

19:00: Pregoia, txupinazoa eta buruhandiak Maurixia taldeak alaiturik.

21:00: Arkume txuletatxoen parrilakada.

23:30: Su-festa Astondoa Pirotekniarekin.

Ondoren: Erromeria Tximeleta taldearekin.

Ekainak 23, larunbata, San Joan bezpera: 10:00: Jubenil mailako 29.

Gipuzkoako Txirrindulari Itzulia.

10:30: Gaztetxoen San Joanetako pilota txapelketaren finala, pilotalekuan.

17:00: Umeentzat jokoak. Haur krosa eta zinta karrera.

19:00: Lore bedeinkapena eliz atarian.

GOIBERRI 17

OLABERRIKO SAN JOAN JAIAK

19:30: San Joan arbolaren zutitzea.

20:30: Eusko Label oilaskoa eta Gernikako piperrak, sagardoarekin.

22:30: San Joan sua, dantzariekin, txalapartariekin eta Zeba abesbatzarekin.

Ondoren: La Mala Pecora taldearen kontzertua.

Ekainak 24, igadea, San Joan Eguna: 10:00: Gipuzkoa mailako bola txapelketa.

10:30: Pala txapelketa.

11:00: Meza nagusia Zeba abesbatzak lagunduta.

12:30: Hamaiketakoa.

Ondoren: Maialen Akizu eta Aratz Igartzabal bertsolarien saioa.

16:00: Goitibeherak herriko gaztetxoentzat.

17:30: Herri kirol saioa.

20:00: Sagardo eta txorizo dastaketa.

Ondoren: Musika.

San Joan bezperan loreak bedeinkatzeko ohitura bizirik San Joan bezperako ohitura nagusia sua piztea izaten da herririk gehienetan. Baina badira herri batzuk bestelako ohiturak ere mantentzen dituztenak. Olaberrian, suaz gain, makala altxatzeko eta loreak bedeinkatzeko ohiturei eusten diete oraindik. Tradizioaren arabera, apaiza bera ere joaten zen baserriz baserri, soroak bedeinkatzera. Hori galdu bada ere, herritarrak oraindik joaten dira eli-

zara, loreak nahiz barazkiak bedeinkatzera. Azken urteetan gaztetxoak izan dira ohiturari gehien eutsi diotenak. Inguruko larreetan hazten diren loreak bildu eta sortak eramaten dituzte San Joan bezperan. Behin bedeinkatuta, etxean gordetzen dira urtean zehar. Uztak zaintzen zituztela uste zen lehen, eta igartutako loreak sutara botatzen ziren.

San Joan bezperan berpiztuko dute ohitura hori.

18 GOIBERRI

GARAI BATEAN

Segurako Txirrindulari Elkarteko kideak, orain 25 urte, Seguran jokatu zen Euskal Bizikletako etaparen ondoren ateratako argazkian..GOIBERRI

Segurako ‘Mario Bros’ taldea

Erredakzioa Segura Goiko irudia 1993ko ekainaren 18an ateratakoa da. Segurako Txirrindulari Elkarteko kideak ageri dira bertan, bisera gorria eta tximeleta urdina jantzita.

Egun hartan Euskal Bizikletako 3. etaparen amaiera hartu zuen Segurak (Lizarra-Segura, 181 km.), eta behin eguneko lan eta kezka nagusiak bukatuta, graziadun argazki hori atera zuten.

Ezkerretik eskubira, eta goitik hasita, honakoak dira argazkikikoak: Iñaki Telleria, Juan Mari Gereñu, Pello Aizpeolea, Iñaki Ugalde, Jabier Arostegi, Pablo Gereñu zena, Iñaki Ormazabal, Jexux Gereñu, Joxe Mari Gereñu zena, Eustakio Telleria, Juan Mari Oiarbide eta Aitzol Telleria. Pello Ruiz Cabestanyk egun hartan lortu zuen profesionaletako bere azken garaipena.