Fragment książki „Dom cioci Lusi"

Mam na imię Wandzia, Zosia i Basia.

Opowiem wam swoją historię.

W domu mieszkało dużo dzieci.

Nie było tu żadnej mamy ani żadnego taty.

Ale była ciocia Lusia. Bardzo nas kochała i opiekowała się nami.

Nocami nie mogłam spać. Zastanawiałam się, kiedy zobaczę rodziców.

Czy pojechali tam, skąd nikt nie wraca?

Czasem słyszałam cichy płacz z któregoś łóżeczka.

Ciocia Lusia pocieszała nas, że wojna kiedyś minie – tak jak mija noc.