ŹRÓDŁA SZTUCZNEGO ŚWIATŁA OGIEŃ
POCHODNIA
Prehistoryczni myśliwi odkryli, że ogień jest nie tylko źródłem światła, ale także przyjemnie grzeje. Najpierw starali się podtrzymywać ogień, który zapalał się od uderzenia pioruna, później nauczyli się go rozniecać za pomocą krzemienia albo drewienek i kawałków kory.
Nie minęło wiele czasu, a ludzie nauczyli się nosić ogień ze sobą. Stało się to możliwe dzięki wynalezieniu pochodni - kija, którego czubek obwiązywano na przykład lnem i nasączano palną smołą albo olejem. Od tego momentu armie żołnierzy mogły maszerować również nocą. Pochodnię można też było wetknąć w szczelinę w kamiennym murze i w pomieszczeniu robiło się od razu jasno. Otwarty ogień był jednak bardzo niebezpieczny i często dochodziło do pożarów.
LAMPA OLEJNA Starożytne lampy olejne mogły świecić nawet kilka godzin i były bezpieczniejsze od pochodni. Używano w nich oleju z oliwek, rzepakowego lub innego. Knoty wyrabiano początkowo z mchu, potem z włókien lnianych i bawełny, natomiast miska mogła być kamienna, ceramiczna, metalowa, a nawet szklana.
4
Nasi przodkowie bali się ciemności, bo mogli się kryć w niej złodzieje albo drapieżne zwierzęta. Wielu ludzi w przeszłości wierzyło też w straszydła i duchy. Aby uchronić się przed tymi prawdziwymi i wymyślonymi wrogami, zaczęli odkrywać różne źródła światła. Dzięki nim mogli pracować także po zapadnięciu zmroku.
ŚWIECZKA W średniowieczu najczęściej używano świeczek wykonanych z łoju, ewentualnie z tłuszczu rybiego albo wielorybiego – wszystkie one jednak strasznie śmierdziały. Tylko bogaci mogli sobie pozwolić na taki luksus jak świece woskowe. Według nacięć na świecy ludzie mierzyli także czas. Podczas burzy, zwłaszcza na wsiach, zapalano gromnice, które – jak wierzono – miały uchronić mieszkańców domu przed uderzeniem pioruna.
LAMPA NAFTOWA W połowie XIX wieku Polak Ignacy Łukasiewicz wynalazł lampę naftową. Źródłem światła jest w niej paląca się nafta, czyli destylowana ropa naftowa. Lampy naftowe składały się z naczynka na naftę, knota, szklanego klosza, który wzmacniał światło, i lusterka odbijającego światło we właściwym kierunku.
ŻARÓWKA Życie ludzi na całym świecie zmieniło się wraz z wynalezieniem żarówki. Skonstruował ją Amerykanin Thomas Alva Edison w roku 1879, a jego pierwsza żarówka świeciła przez 40 godzin. Cienkie włókienko żarzące się w szklanej bańce nie zapala się dzięki temu, że w jej środku nie ma powietrza. Dzisiejsze żarówki mogą świecić przez długie miesiące i lata.
NOWOCZESNE ŹRÓDŁA ŚWIATŁA Dzięki wynalezieniu żarówki możliwe stało się pojawienie reflektorów, świetlówek, a nawet ogromnych podświetlonych billboardów. Centra wielkich miast rozświetlone są dziś we dnie i w nocy dziesiątkami świecących reklam, a na ulicach palą się latarnie uliczne.
5