grey || a black and white photobook | Issue 12

grey

a black and white photobook

February 2013 #12

grey Σχεδιασμός /Design: Κωνσταντίνος Ανδρώνης [www.c-andronis.gr] www.greymagazine.gr |info@greymagazine.gr Τα πνευματικά δικαιώματα των φωτογραφίων ανήκουν εξ’ ολοκλήρου στους καλλιτέχνες.Απαγορέυεται η αναπαραγωγή των φωτογραφιών που δημοσιεύονται στο grey με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την εκ των προτέρων γραπτή συγκατάθεση των κατόχων των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

All rights lie with the artists. No part of the material published in grey may be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic or mechanical, including photocopy, recording or any other information storage and retrieval system, without prior permission in writing from the artists.

Ρυθμίστε την οθόνη σας, έτσι ώστε να βλέπετε όλες τις διαβαθμίσεις του γκρι Adjust your screen settings, so that you can see all shades of grey

DON HUDSON From the Archives PETROS KOTZABASIS Ιnsinuations TOMASZ LAZAR Theatre of life CHUCK PATCH Moment’s Notice DIMITRIS TRIANTAFYLLOY Untitled ALEXANDROS VRETTAKOS GUCA: The Balkans Woodstock CAMUS WYATT Urban Dreamland

Curated by Lukas Vasilikos

DON HUDSON

From the archives The photographs presented here were made between 1974 and 1987. Any resemblance to the appearance of truth depicted in these pictures is the result of a personal collaboration with the camera’s ability to render a particular portion of space and time. This has been an ongoing pursuit of mine

ΠΕΤΡΟΣ ΚΟΤZΑΜΠΑΣΗΣ PETROS KOTZABASIS

Υπαινιγμοί Φωτογραφίζω καθημερινά τα «πλούτη» της καθημερινότητας, δεν επιδιώκω παρά την στιγμή που η αφήγηση γίνεται περιττή με σκοπό να δημιουργήσω ένα νέο σύμπαν όπου όλα είναι φανερά και όμως κάτι κρύβουν, όχι με σύμβολα αλλά με υπαινιγμούς. Αφετηρία μου είναι η φράση του μεγάλου έλληνα ποιητή Οδυσσέα Ελύτη «με τις ξόβεργες μπορεί να πιάνεις πουλιά, δεν πιάνεις ποτέ το κελαηδητό τους».

Ιnsinuations I take photos on a daily basis of the “riches” of everyday life, chasing after the moment when narration becomes superfluous with the intention of creating a new universe where all is apparent but still something remains unseen, not through symbols but through hints. A springboard for me has been a quote by the great Greek poet Odysseas Elytis: “With lime twigs you may capture birds, yet you’ll never capture their chirp.”

TOMASZ LAZAR

Theatre of life Theater of life is a very personal project about life - how I perceive of it. It is an exploration of surrealism in everyday life. Theatre of life is an essay that is a combination of my experiences and thoughts about what surrounds me. Â As a result of fast changing technological development that are shaping our lives and the invading presence of the mass media, many people seem to feel disconnected from the world. Some seek refuge and create alternative realities for themselves. Some merely look for a temporary escape, by letting off steam. Some dress in costumes, play role games or pretend to be heroes from movies, games or Japanese anime. We all find our ways to cope somehow. These off moments are what interest me. Â Today, the place of the devine power has been taken over by the mass media. It is the mass media that shapes our lives, tells us what is right or wrong and creates the narrative of our existence. We are under the influence of a mass culture that comes straight from the television and the internet. It seems to me, people are increasingly getting lost between the borders of two worlds: the real world in which they live and the world created by the media. Â This phenomenon can most notably be seen in most highly developed countries, the place, where people rely more and more on technology in everyday life, where the mass media have had the greatest impact on people.

CHUCK PATCH

Moment’s Notice With the exception of a nearly 15 year interruption that occurred during the years when my wife and I were raising our children and establishing careers, I’ve been photographing seriously since about 1970. The vast majority of my work before those parenting/working years was done with one camera (a used Leica M2 I traded my ASAHI Pentax for in 1972) on one kind of film (Tri-X). The work in this set covers a huge time span and includes a few images from documentary projects I did in the late 70’s, but is primarily composed of street photography caught during commutes or rare days spent roaming about.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ DIMITRIS TRIANTAFYLLOU

‘’Η φωτογραφική δουλειά μου απαρτίζεται και συντίθεται από δικά μου συναισθήματα και προσωπικές ερωτήσεις τα οποία μετασχηματίζονται σε εικόνες, σε νοήματα, σε ερωτηματικά, σε μεγέθη και προσανατολισμούς . Βρίσκομαι σε μια συνεχή προσωπική αναζήτηση, σε ένα ταξίδι ενδοσκόπησης και κατανόησης. Κοιτάζω τους άλλους ανθρώπους και τις άλλες καταστάσεις, διεισδύω...ζω...αναπνέω...τεκμηριώνω...γνωρίζοντας ότι τελικά προσωπογραφώ ένα ημερολόγιο με τις δικές μου απαντήσεις . Το εργαλείο της φωτογραφικής έκφρασης με βοηθάει να σκάψω βαθιά στη ψυχή μου και να χρησιμοποιήσω τα ίχνη και τις ρωγμές, τους φόβους και τις χαρές για να δημιουργήσω ένα πολυεπίπεδο σώμα εργασίας.’’

“In my work I take my own feelings and questions and transform them into photographic projects. I feel that I am on a quest of introspection and personal understanding. I look at other people and other situations, and while documenting them I know that eventually I will be looking at myself. I dig deep into my own soul and use my findings to create a multi-layered body of work.”

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ ALEXANDROS VRETTAKOS

Γκούτσα: Το Γούντστοκ των Βαλκανίων Σε ένα μικρό χωριό στο κέντρο της Σερβίας, την Γκούτσα, διοργανώνεται κάθε Αύγουστο το μεγαλύτερο φεστιβάλ χάλκινων στα Βαλκάνια. Πολλές φορές όμως οι παραδοσιακές μελωδίες των σερβικών τρομπονιών, κατά την εκτέλεσή τους, δίνουν τη θέση τους σε έναν αυτοσχέδιο τζαζ ήχο, προσφέροντας μια ανεπανάληπτη εμπειρία στους επισκέπτες τού τόσο ιδιαίτερου αυτού φεστιβάλ. Ο ίδιος ο Μάιλς Ντέιβις, όταν επισκέφθηκε την Γκούτσα, είχε δηλώσει ότι δεν μπορούσε να φανταστεί πώς μπορεί κάποιος να παίξει έτσι με μια τρομπέτα. Ακόμη και ο πιο απαιτητικός επισκέπτης είναι αδύνατον να μην παρασυρθεί από την ατμόσφαιρα που παραπέμπει ξεκάθαρα στις ταινίες του Εμίρ Κουστουρίτσα («Underground», «Ο καιρός των τσιγγάνων», «Μαύρος γάτος, άσπρη γάτα»).

Guca: The Balkans Woodstock

CAMUS WYATT

Urban Dreamland New Zealand is a land at the end of the earth. The capital, Wellington, is a pocket-sized city caught between the ocean and mountains; the harsh southern sun and the frequent sea-borne rains. This is a series on the urban dreamland of this small city - a swiftly changing theatre of light, shadow and ever- present wind. It is a photographic exploration of the inhabitants in this young land and their environment.

Wellington, December 2012

Wellington, June 2012

Wellington, October 2012

Wellington, December 2012

Wellington, December 2012

Wellington, August 2010

Wellington, October 2009

Wellington, September 2012

Wellington, November 2010

Wellington, May 2012

Don Hudson

http://www.flickr.com/photos/seefood_vol1 donhudson1229@gmail.com

Petros Kotzabasis http://www.pkomo.gr info@pkomo.gr

Thomasz Lazar tomaszlazar.pl info@tomaszlazar.pl

Chuck Patch

www.flickr.com/photos/chuckp chuck.patch@gmail.com

Dimitris Triantafyllou www.dimitristriantafyllou.com/ dimitris.triantafyllou@gmail.com

Alexandros Vrettakos Camus Wyatt

www.camuswyatt.com camus@camuswyatt.com

grey is an online bimonthly black and white photography magazine.

Its purpose lies in presenting portfolios of artists who express themselves through black and white photography. grey is free for anyone to download. www.greymagazine.gr

Consider donating to grey through PayPal