Michael rieu en reise i bilder og skulpturer

Michael Rieu ● EN

REISE I BILDER OG SKULPTURER

ISBN 34342354432

MICHAEL RIEU

EN REISE I BILDER OG SKULPTURER

MICHAEL RIEU

EN REISE I BILDER OG SKULPTURER

GRAFISK PARTNER - KRISTIANSAND 2015

Arbeidene til Michael Rieu er en vandring gjennom en skog av symboler.

Han viser en nesten tvangsmessig repetisjon i valg av motiv, men likevel uten å gjenta seg selv. En serie bilder, fragmenter av et liv – en rekonstruksjon av en historie, historien om kunstneren selv. De utallige repetisjonene i tegningene hans er studier for å nærme seg nye veier.

Som en poet av form og farger bruker kunstneren elementene på en visuell måte hvor hensikten hele tiden er fornyelse, og for å fortelle sin historie.

Hode, fisk, palett, båt, kvinne, det innadvendte menneske, fremkommer som bilder fra det ubevisste, som tegn på et indre eller tidligere liv. Denne sekvens av visuelle ekko veves inn i

arbeidet. En kvinne, en mann, et skip, en skisse gjenoppstår senere i en skulptur, eller i en tegning i rekken av forvandlingsscener som skaper visuell dynamikk. Enkelte malerier, tegninger, har fått en disig slør med fjærlett pensel, jordfarger – av og til framstår hvite og svarte kontraster, eller fargene exploderer i en orgie av oransje, blått, gult og rødt…

Et skip, en invitasjon til en stor reise, kanskje til Haarlem, invitasjon til et nostalgisk minne. To motsatte poler som gir liv til arbeidet, et arbeid som slites mellom sin tilknytning til fortiden og et konstant behov for fornyelse, tilknytningen til hjemstedet og åpningen mot veien videre.

5

6

Het werk van Michael Rieu, een wandeling door een woud van symbolen, vertoont bijna dwangmatig steeds terugkerende vormen zonder in herhaling te verstarren. Een opeenvolging van momentopnames, fragmenten, van een leven die een reconstructie mogelijk maken van een verhaal, het verhaal van de kunstenaar.

Zijn tekeningen lijken paradoxalerwijze dankzij oneindige herhalingen het nieuwe te bereiken.

Als een schrijver van vormen en kleuren gebruikt de kunstenaar de elementen van een visuele zin, waarvan de syntaxis zich steeds vernieuwd, om zijn verhaal te vertellen. Hoofd, vis, de afgesloten mens, palet, schip, vrouw, zij verschijnen als beelden uit het onderbewuste, als tekenen van een innerlijk of eerder leven die via een serie van visuele echo’s de continuïteit door het werk weven. Dikwijls ontvluchten een vrouw, een man, een schip, aan een schets ze worden

sculptuur om uiteindelijk weer in een andere tekening te verschijnen, in een serie van gedaanteverwisselingen, etappes die een visuele dynamiek scheppen. De kleuren die, volgens de kunstenaar; «twee nieuwe hindernissen» na de vormen, zijn teruggebracht tot een camaïeu van grijs- blauw of rose.

Enkele doeken of tekeningen zijn gekleurd met de bruine tinten van de aarde, soms staan wit en zwart tegenover elkaar, maar elders botsen oranje, blauw, geel en rood of de kleuren worden bedekt door een waas van penseelstreken.

Een schip… uitnodiging tot een reisde Grote Reis, misschien.. – Haarlem.. uitnodiging tot een nostalgische herinnering. Twee tegengestelde polen die het werk bezielen, het werk dat verscheurd wordt tussen de verbondenheid met het verleden en de constante behoefte tot vernieuwing, het beeld van de geboorteplaats en de opening tot al het mogelijke.

7

8

Les travaux de Michael Rieu nous offrent un voyage à travers une forête de symboles. Ils révèlent un choix restreint et répété de motifs, qu’il reprend systématiquement, à la manière de leitmotivs, pourrait-on dire.

Des séries d’images, des fragments de vie : la reconstruction d’une histoire, l’histoire de l’artiste lui-même. Dans ses œuvres, ces innombrables répétitions sont pour lui des études propres à découvrir de nouvelles voies.

Compositeur de formes et de couleurs, Michael Rieu utilise ses matériaux dans le but de se renouveler et de transmettre le récit visuel de sa vie. Têtes, poissons, palettes, bateaux, femmes, sont la représentation d’images venues de l’inconscient, les signes d’une vie intérieure – voire antérieure – sortes d’échos visuels qui s’entremêlent et se répondent au cours du travail. Une femme, un homme, un

bateau ou une esquisse, « renaissent » toujours quelque part, dans une sculpture ou un dessin, dans une succession de métamorphoses, créant une dynamique visuelle.

La palette de Michael Rieu est riche.

Parfois les couleurs sont tendres, légères, terrestres, d’autres fois elles s’opposent dans les noirs et les blancs, ou alors elles explosent dans une orgie d’oranges, de bleus, de jaunes et de rouges.

Un vaisseau, l’invitation à un grand voyage. Peut-être pour Haarlem.

L’invitation à un souvenir nostalgique.

Deux pôles contradictoires qui inspirent au travail. Un travail où s’opposent l’attachement au passé, la tradition, et le besoin de renouvellement ; l’attachement au terroir, la terre natale, et l’aspiration vers de nouveaux horizons, de nouvelles voies.

9

The work of Michael Rieu, a walk through a forest of symbols, shows almost compulsive repetitive shapes without freezing in repetition. A sequence of snapshots, fragments of a life that allow a reconstruction of a story, the story of the artist. His drawings seem to reach the new, paradoxically thanks to infinite repetitions.

As a writer of shapes and colours the artist uses the elements of a visual sense, whose syntax is always renewing itself, to tell his story. Head, fish, the man closed, palette, ship, female, they appear as images from the subconscious, as signs of an inner or earlier life that through a series of visual echoes weave the continuity through the work. A woman, a man, a ship, often flee to a drawing, they become sculpture to finally appear again in

another drawing, in a series of metamorphoses, stages which create a visual dynamic. The colours that, according to the artist; "two new obstacles" after the forms, are reduced to a mosaic of grey-blue or pink. Some canvases or drawings are coloured with the brown –Earth tones, sometimes white and black face opposite each other, but elsewhere collide orange, blue, yellow and red or the colours are covered by a haze of brush strokes.

A ship ... invitation to travel-the Great Trip, maybe.. – Haarlem.. invitation to a nostalgic memory. Two opposite poles that ensoul the work, the work that is torn between the connection with the past and the constant need for and innovation, the image of the birthplace and the opening to everything still yonder.

11

En rytter, søkende etter visdom og lykke, fullkommenhet og uendelig rikdom.

Han renser seg i skogsvann og i havet for å holde ånden ren og klar.

Slik kan han mestre fallgruvene (utfordringene) langs veiene hvor han vandrer gjennom livets kaotiske og forvirrende landskap.

Han er bevisst verdien av korte møter og varig vennskap med dyr og mennesker.

Søker å overvinne usikkerhet og angst, skape muligheter som avføder unike kunstverk.

Seksti år på farten og ferden fortsetter…

Een ruiter, op zoek naar wijsheid en geluk, tevredenheid en oneindige rijkdom.

Hij wast zich in zoute wateren en meren om helder en schoon te blijven.

Door chaotische en verwarrende landschappen voert de weg die hij inslaat, de weg van uitdagingen en gevaren.

Waarde van korte ontmoetingen en langdurige vriendschap van dier en mens.

Op zoek zijn angsten te ervaren en te overwinnen.

Mogelijkheden creëren en daaruit beelden laten ontstaan.

In zijn rugzak zestig jaar bagage om de reis verder te gaan.

12

Un voyageur, en quête de bonheur et de sagesse, d’équilibre et de perfection.

Regénéré par l’eau de mer et l’eau des lacs, il reste propre et lucide.

Traversant des paysages confus et chaotiques il suit sa voie, la voie des risques et du défi.

Il sait la valeur des rencontres éphémères et des amitiés durables, apprise au contact des animaux et des hommes.

Il affronte incertitudes et angoisses, il les surmonte, créant des possibilités, et des images surgissent auxquelles il donne forme.

Dans ce bagage : soixante années de vie, et son voyage continue.

A rider seeks wisdom and happiness, satisfaction and infinite wealth.

He washes himself in saline waters and lakes to stay clear and clean in chaotic and confusing landscapes. The road that he takes is the path of challenges and dangerous troughs.

He whose lifelong quest is to experience fears and master them, values the brief encounters and everlasting friendships between animals and humans; opportunities for creation have come, resulting images emerged.

Sixty years in his backpack luggage to travel on with.

14

15

16

17

Krigsmonument fra 2. verdenskrig; «Mann foran eksekusjonspelotong.»

Bronseskulptur av Marie Andriessen, Haarlem, Nederland. Dette verket gjorde dypt inntrykk i ungdommen og inspirerte til eget arbeid.

Oorlogsmonument beeld in brons.

Naam beeld; «Man voor het vuurpeloton» Mari Andriessen Dreef Haarlem 7 mrt 1949 ter nagedachtenis represaille 15 gevangen door de Duitsers neergeschoten 7 mrt 1945.

Dit beeld heeft tijdens zijn jonge jaren diepe sporen achter gelaten.En zijn werk beinvloed.

Stèle commémorative de la 2ème guerre mondiale : « Homme face au peloton d’exécution. » Sculpture en bronze de Marie Andriessen, Haarlem, Hollande. Cette œuvre fit une profonde impression, et fut une source d’inspiration.

«Man for the firing squad» of Mari Andriessen Dreef, Haarlem, 7 Mar 1949, in memory reprisal 15 captured by the Germans shot 7 Mar 1945.

18

19

20

21

22

23

«Fallende mann.» Seoul, Korea, år 2000. Krigsmonument i hvit granitt over falne nederlandske soldater i Koreakrigen 1953.

«Vallende man.» Seoul, Korea, jaar 2000. Oorlogsmonument in wit graniet, de Nederlands gevallen soldaat Koreaanse oorlog in 1953.

« Homme tombant », victime de guerre.

Séoul, Corée du Sud, 2000.

Stèle commémorative en granit blanc, élevée pour la mémoire des soldats hollandais tombés pendant la guerre de Corée en 1953.

Falling man, war victim this is about pictures of a statue in Korea.

Korean period, Seoul 2000.

Sculptur in white granite.

War memorial for the Dutch soldier, Koreanwar 1953

24

25

27

Tydelig tale.

Eldre former, nye uttrykk.

Følsomme linjer.

Praktfulle overflater og rene linjer, understreket av marmorens egen struktur.

Stille refleksjon.

Dypgrå, fløyelssorte toner.

Hodene reflekterer tankene rundt evig livskraft.

Stor frihet.

Marmorhvit.

Krepsrosa.

Speide utover i stillhet.

Gammel visdom hugget i stein.

Tilstedeværelse hugget i stein.

Utgravde lag med urgammelt liv.

Sammenpressede tider.

Naturlige tegninger.

Det usagte.

Steinen vekkes til nytt liv.

Evighet.

Visdom.

Uten ord.

Dyptgående, undersøkende prosess.

28

Klare taal.

Nieuwe vormen uiterlijk maar ook IN de koppen!

Gevoelslijnen.

Prachtvlakken en schone lijnen met de bijpassende dissonant van het marmer zelf.

Serene inkeer.

Diepgrijze tonen absorberend zwart.

Marmerwit.

Kreeftjesroze.

Uitziend in stilte.

Aloude wijsheid in steen vervat.

Aanwezigheid in steen uitgehouwen.

Opgediepte lagen oeroud leven.

Samengebalde tijden.

Natuurlijke tekening.

Uitgesproken zwijgzaamheid.

Losgetrommelde versteende stemmen.

Overziende eeuwigheid.

Slleswetende sprekende kop.

Het heeft geen woorden.

Diepgaan voor het proces , onderzoekend.

Het heeft een enorme vrijheid.

De koppen reflecteren de gedachten over eeuwige levenskracht.

29

Discours clair.

Formes anciennes, expressions nouvelles.

Lignes sensibles.

Surfaces superbes et lignes pures, soulignées par la structure du marbre lui-même.

Réflexion tranquille.

Tons gris sombres et velours noirs.

Les Têtes représentent la réflexion sur l’énergie vitale éternelle.

Grande liberté.

Marbre blanc.

Rose écrevisse.

Observer en silence.

Antique sagesse sculptée dans le roc.

Présence éveillée sculptée dans le roc.

Couches dela vie originelle mises à jour. Époques comprimées.

Dessins naturels.

Le non-dit.

La pierre s’éveille à une vie nouvelle. Éternité.

Sagesse.

Sans parole.

Processus de recherche en profondeur.

32

Plain language.

New forms of appearance but also in the Heads.

Sensitive lines.

Splendour surfaces and fine beauteous lines with the matching intuiting dissonance of the marble itself.

Serenity’s coolness; beauty’s repentance of fire.

Deep gray tones absorbing black.

Marblewhite.

Shrimppink.

Solve its questions in silence.

Ancient wisdom contained in stone.

Presence carved in stone.

Unearthed layers ancient life.

Compacted times.

Natural drawing.

Pronounced silence.

Loose tumbled petrified voices.

Surveying eternity.

All-knowing talking heads.

It has no words.

Plunch deep in the process, explore.

It has a huge freedom.

The heads are reflecting the thoughts of eternal life.

33

34

35

36

Jeg vandrer gjennom verkstedet hans. Undrende beveger jeg meg rundt, aner tankene hans, hans indre liv. Bare her er han synlig, intens, klar og tydelig, samtidig stille og innhyllet som i et drømmespråk. Konsentrert form full av kjærlighet, visdom og glede, og stille sorg over det å være menneske på jorden.

Skulpturene samlet som var de et stilleben mellom malerier. De lever sitt eget liv, hver av dem er et fragment av et hele som er større enn summen av hver enkelt del.

På et bord Støvete hoder. Ved siden en kvinneakt i tre.

Maleri om Utøya Oksehodet; et symbol på kraften mellom to mennesker. Kvinnen er skutt og drept og er på vei over i en annen tilstand, et annet liv. Mannen støtter henne, holder henne fast og leder henne. Han blir alene igjen.

Elg i solnedgang Tradisjonelt, romantisk tema. Romantikken blir ofte brukt på en kitschaktig måte i bilder og malerier. Elgjakten i oktober er en viktig begivenhet i Norge.

Tema morgenbad En dukkert i sjøen, i et vann, en tidlig sommermorgen; en norsk tradisjon.

Havet, hennes lange bølgende hår, hennes åpne armer og spredte ben. Jeg dukker inn i hennes dyp.

Ah, solen atter på himmelen.

Tidlig opp, det kjennes som om jeg er den eneste.

En salig, rik følelse.

Skagerak, igjen så vennlig.

En manet, enorm, rosa, oransje, med sine lange tråder.

Hun lot meg i fred, heldigvis.

Jeg vet det.

Atelieret mitt venter.

I all sin prakt.

Jeg kommer.

En glemt sannhet Tenkt kunst er ingen kunst, forklarende kunst er ingen kunst.

Hersk over havet, sett ut garna, ønsk deg de salte frukter.

Strømmende vann tilbake til sin rene kilde dypt forankret i jorden; varm meg.

38

Øy i det fjerne, to heier i horisonten Evighetens ledetråd.

Land i det fjerne, stillhet midt i stormen.

Livet som orgasme, brusende, med et banneord og et sukk er det over.

Forbi det som ikke lenger er levende eller dødt består et vi.

Glatte flater speiler dype avgrunner. Å se havet i øynene. Å kjenne solen i hjertet.

Strålende soloppgang, en ny dag.

Hvert morgengry født på ny.

Dykke ned i det myke vannet, den moderlige sjøen.

Havets livmor.

Solnedgang fratar dagen sin tyngde. Å lengte og bli en del av livet selv.

Himmelhøye jubelrop.

Bevegelser i sjelen ser lyset.

Maleren maler inspirert av sin modell.

Forsvinner i øyeblikkets fall.

Den dyktige mannen.

Blindet, forstummet.

Kunstneren, profeten.

Evigheten er som et sekund.

Tårnet på katedralen, som en obelisk.

En ode til livet.

Stående hoder ser utover hav. En måneskinnssøyle, en liten strand, en liten rød hytte. De hører hjemme her.

39

Dwalend door het atelier; verwonderd loop ik rond en rond, ervaar zijn gedachten, zijn innerlijk leven, alleen hierin is hij te zien, luid en duidelijk als in een driftig schrift, stil en omfloerst als in een dromerig schrijven, geconcentreerde vorm vol liefde wijsheid vreugde en stil verdriet om mens te zijn op aarde.

Atelier; de beelden,samengevormd in stillevens tussen schilderijen leiden een geheel eigen leven elk beeld onderdeel van een geheel dat meer is dan de som der delen.

Verstofte kopjes, vrouwentorso’s, verstild in tijd en ruimte.

Het eeuwig mens-zijn in een hoofd samengebracht en weergegeven.

Schilderij Utoya De stierenkop, oxenkop is symbool voor de kracht tussen twee mensen. De vrouw is neergeschoten en gaat over in een ander leven. De man stut haar, houdt haar vast en begeleidt haar hij blijft alleen achter.

Schilderij Eland en zonsondergang Traditioneel romantisch thema, de romantiek wordt vaak kitscherig gebruikt in afbeeldingen en schilderijen. De elandjacht is op 15 oktober in Noorwegen een belangrijke dag.

Schilderijen serie Morgenbad een Noorse traditie in de vroege ochtend een duik in water te nemen, het liefst de zee.

Man vrouw LIEFDE angst lijden als licht en donker niet bestaand zonder elkaar.

Mens worstelend met materie krijgt Gestalt in marmer, het wezenlijke verbeeld.

Staande koppen uitziend over zee een maanlichtkolom een strandje een rood houten huisje, ze horen er thuis.

Een stenen brug, een bultrug, een vrouw met strooien hoed; helder water spoelt je schoon. Brood en kaas zomerfruit en lichte wijn, een houten tafel, het Zijn.

42

De zee met haar lange golvende haren, haar armen open haar benen wijd, een duik in haar diepte. hĂŠhĂŠ,met de zon weer aan de hemel 7uur op,het lijkt erop dat ik de enige ben dat is een zalig en rijk gevoel daarom was het skagerak weer zo vriendelijk een enorme meduse,roze oranje met haar lange slierten ze liet mij gelukkig met rust ik weet het mijn atelier wacht in al zijn pracht ik kom er aan.

Een vergeten waarheid; bedachte kunst is geen kunst uitlegkunst is geen kunst.

Heers de zee, zet de netten, verlang de zoute vruchten stromend water terug naar de heldere bron, diep in schoot der aarde, verwarm mij.

43

Eiland in de verte, twee heuvels aan de horizon Lemniscaat der oneindigheid Land aan de einder stilte in de storm Leven als orgasme, bruisend en in een vloek en zucht voorbij..

Voorbij geen leven geen dood bestaat een wij Spiegelgladde oppervlakken weerspiegelen diepe gronden De zee in de ogen te zien De zon in het hart te voelen Glorieuze zonsopkomst een nieuwe dag Elk ochtendgloren wedergeboren Duik in zachte wateren van de moederlijke zee Baarmoederlijke oceaan Zonsondergang ontneemt de dag zijn zwaarte Verlangen een te worden met het leven zelf Hemelhoog juichend Roerselen van de ziel zien het licht De schilder schildert zijn inspiratie door zijn model Verdwijnen in het moment van de val Man van stavast Verblind en stomgeslagen, de profeet Wassen zich schoon van elkaar Voor eeuwig is maar even, een tel Obelisk, de Bavo uit het raam Opgericht koppig zwellichaam ode aan de maan Menhir der moderne mens, ode aan het leven (beeldentuin) Het Carnac van later

Je déambule dans son atelier. Surpris, étonné, j’en fait et refait le tour, et je découvre ses pensées, son monde intérieur. Ce n’est qu’ici, dans cet atelier, qu’il est visible, intense, calme, clair et précis, et en même temps écrit dans le langage du rêve. Forme concentrée remplie d’amour, de sagesse et de joie, et de cette douleur muette d’être un être humain.

Les sculptures assemblée sont comme des natures mortes entre les peintures. Elles vivent leur propre vie, et chacune est le fragment d’un tout plus grand que la somme de chacune d’entre elles.

Têtes poussiéreuses. Un nu de femme en bois.

Utøya La tête de taureau symbolise l’énergie entre deux personnes. La femme vient de se faire tuer, et est en train de passer à une autre forme de vie. L’homme la soutient et la guide. Il va rester seul.

Elan au coucher du soleil Thème traditionnel, romantique. Le romantisme est souvent utilisé de façon « kitsch » en peinture. La chasse à l’élan en octobre est un évènement important en Norvège.

Toilette du matin Un plongeon dans la mer ou dans un lac, tôt un matin d’été : une tradition norvégienne.

La mer, ses longs cheveux ondoyants, ses bras ouverts, ses jambes écartées, je plonge dans ses profondeurs.

Ah ! de nouveau le soleil dans le ciel !

Tôt levé. J’ai le sentiment d’être le seul.

Sensation riche et euphorique.

C’est pour cela que le Skagerak m’est redevenu sympatique.

Une énorme méduse rose et orange, avec ses longs tentacules... Elle m’a laissé tranquille, heureusement.

Je le sais : Mon atelier m’attend Dans toute sa splendeur.

J’arrive.

Une vérité oubliée : de l’art pensé, ce n’est pas de l’art. Un art expliqué, ce n’est pas de l’art.

Soumets la mer, jette tes filets, souhaite-toi des fruits salés.

Eau qu’un puissant courant ramène à sa source pure dans les profondeurs de la terre ; réchauffe-moi !

48

50

Île dans le lointain Deux personnes poussent des cris à l’horizon.

Fil conducteur de l’èternité.

Pays lointain, calme au milieu de la tempête.

La vie ; orgasme bouillonnant, un juron, un râle, et c’est terminé.

Au-delà de ce qui est vivant ou mort, demeure un « nous ».

Des surfaces polies comme un mirroir reflètent des abimes sans fond.

Regarder la mer dans les yeux.

Sentir le soleil en plein cœur.

Lever de soleil sublime, un jour nouveau.

Renaissant à chaque aube.

Se plonger dans cette eau tendre, l’océan maternel.

L’utérus de la mer.

Le coucher du soleil soulage le jour de son fardeau.

L’impatient désir de devenir une part de la vie même.

Cris de joie hauts comme le ciel.

Mouvements de l’âme. Voir la lumière.

Le peintre inspiré par son modèle.

Disparait dans la chute d’un instant.

L’homme habile.

Aveuglé, réduit au silence.

L’artiste. Le prophète.

Car l’éternité est comme une seconde.

La tour de la cathédrale, comme un obélisque.

Une ode à la vie.

Les Têtes, debout sur le rivage, contemplent la la mer. Un rayon de lune, une petite plage, une petite cabane rouge. Ici, elles sont chez elles.

51

En dukkert i sjøen, i et vann, en tidlig sommermorgen; en norsk tradisjon.

Havet, hennes lange bølgende hår, hennes åpne armer og spredte ben.

Jeg dukker inn i hennes dyp.

Ah, solen atter på himmelen.

Tidlig opp, det kjennes som om jeg er den eneste.

En salig, rik følelse.

Skagerak, igjen så vennlig.

En manet, enorm, rosa, oransje, med sine lange tråder.

Hun lot meg i fred, heldigvis.

Jeg vet det.

Atelieret mitt venter.

I all sin prakt.

Jeg kommer.

En glemt sannhet: Tenkt kunst er ingen kunst, forklarende kunst er ingen kunst.

Hersk over havet, sett ut garna, ønsk deg de salte frukter.

Strømmende vann tilbake til sin rene kilde dypt forankret i jorden; varm meg. Øy i det fjerne, to heier i horisonten.

Evighetens ledetråd.

Land i det fjerne, stillhet midt i stormen.

Livet som orgasme, brusende, med et banneord og et sukk er det over.

Forbi det som ikke lenger er levende eller dødt består et vi.

Glatte flater speiler dype avgrunner. Å se havet i øynene. Å kjenne solen i hjertet.

Strålende soloppgang, en ny dag.

Hvert morgengry født på ny.

Dykke ned i det myke vannet, den moderlige sjøen.

Havets livmor.

Solnedgang fratar dagen sin tyngde. Å lengte og bli en del av livet selv.

Himmelhøye jubelrop.

Bevegelser i sjelen ser lyset.

Maleren maler inspirert av sin modell.

Forsvinner i øyeblikkets fall.

Den dyktige mannen.

Blindet, forstummet.

Kunstneren, profeten.

Evigheten er som et sekund.

Tårnet på katedralen, som en obelisk.

En ode til livet.

52

53

54

De zee met haar lange golvende haren, haar armen open haar benen wijd, een duik in haar diepte hĂŠhĂŠ,met de zon weer aan de hemel 7uur op,het lijkt erop dat ik de enige ben dat is een zalig en rijk gevoel daarom was het skagerak weer zo vriendelijk een enorme meduse,roze oranje met haar lange slierten ze liet mij gelukkig met rust ik weet het mijn atelier wacht in al zijn pracht ik kom er aan een vergeten waarheid; bedachte kunst is geen kunst uitlegkunst is geen kunst heers de zee, zet de netten, verlang de zoute vruchten stromend water terug naar de heldere bron, diep in schoot der aarde, verwarm mij eiland in de verte, twee heuvels aan de horizon Lemniscaat der oneindigheid Land aan de einder stilte in de storm Leven als orgasme, bruisend en in een vloek en zucht voorbij..

Voorbij geen leven geen dood bestaat een wij Spiegelgladde oppervlakken weerspiegelen diepe gronden De zee in de ogen te zien De zon in het hart te voelen Glorieuze zonsopkomst een nieuwe dag Elk ochtendgloren wedergeboren Duik in zachte wateren van de moederlijke zee Baarmoederlijke oceaan Zonsondergang ontneemt de dag zijn zwaarte Verlangen een te worden met het leven zelf Hemelhoog juichend Roerselen van de ziel zien het licht De schilder schildert zijn inspiratie door zijn model Verdwijnen in het moment van de val Man van stavast Verblind en stomgeslagen, de profeet Wassen zich schoon van elkaar Voor eeuwig is maar even, een tel Obelisk, de Bavo uit het raam Opgericht koppig zwellichaam ode aan de maan Menhir der moderne mens, ode aan het leven Het Carnac van later 55

Un plongeon dans la mer ou dans un lac, tôt un matin d’été : une tradition norvégienne. la mer, ses longs cheveux ondoyants, ses bras ouverts, ses jambes écartées, je plonge dans ses profondeurs.

– Ah ! de nouveau le soleil dans le ciel !

Tôt levé. J’ai le sentiment d’être le seul.

Sensation riche et euphorique.

C’est pour cela que le Skagerak m’est redevenu sympatique.

Une énorme méduse rose et orange, avec ses longs tentacules... Elle m’a laissé tranquille, heureusement.

Je le sais : Mon atelier m’attend Dans toute sa splendeur.

J’arrive.

– une vérité oubliée : de l’art pensé, ce n’est pas de l’art. Un art expliqué, ce n’est pas de l’art.

– soumets la mer, jette tes filets, souhaite-toi des fruits salés.

Eau qu’un puissant courant ramène à sa source pure dans les profondeurs de la terre ; réchauffe-moi !

– île dans le lointain. Deux personnes poussent des cris à l’horizon.

Fil conducteur de l’èternité.

Pays lointain, calme au milieu de la tempête.

La vie ; orgasme bouillonnant, un juron, un râle, et c’est terminé.

Au-delà de ce qui est vivant ou mort, demeure un « nous ».

Des surfaces polies comme un mirroir reflètent des abimes sans fond.

Regarder la mer dans les yeux.

Sentir le soleil en plein cœur.

Lever de soleil sublime, un jour nouveau, Renaissant à chaque aube.

Se plonger dans cette eau tendre, l’océan maternel, L’utérus de la mer.

Le coucher du soleil soulage le jour de son fardeau.

L’impatient désir de devenir une part de la vie même.

Cris de joie hauts comme le ciel.

Mouvements de l’âme. Voir la lumière.

Le peintre inspiré par son modèle Disparait dans la chute d’un instant.

L’homme habile Aveuglé, réduit au silence.

L’artiste. Le prophète.

Car l’éternité est comme une seconde, La tour de la cathédrale, comme un obélisque.

Une ode à la vie.

56

58

59

Her long, wavy, hair; her arms, open; her legs, wide. Dive into her depths!

Swimming with the sun in the sky just 7hrs on, it seems that I'm the only one (which is) a blessed and rich feeling!

The Skagerrak is kind to me, again A huge medusa, pink with orange hair long strings fortunately she lets me alone I know my studio is waiting in all its splendor I’m coming a forgotten truth; conceived art is not yet art, explanation of art isn’t art conquer the sea, put out the nets, wish to crave the salty fruit flowing water returning to its brilliant source, deep bosom of the earth, warm me Island in the distance, two hills on the horizon this can be a poem but also in lines Lemniscate of infinity Land on the horizon silence in the storm Life as orgasm , bubbly and gone in a curse and sigh..

Beyond nor life nor death; we exist Mirror-smooth surfaces reflect deep soils To look the sea in the eyes Feel the sun in the heart Glorious sunrise opens a new day Each dawn reborn Dive into gentle waters of the mother sea Ectopic ocean Sunset deprives the day’s gravity Desire to become one with life itself Sky high jubilant Stirrings of the soul will see the light The painter paints his inspiration via his model Disappear in the moment of the fall Man mend men Blinded and dumb beaten, the Prophet Wash themselves clean of each Forever is but a moment, a split second Obelisk, the Bavo out the window Upwards stubborn grand swelling ode to the moon Menhir of modern man , ode to life The Carnac of later 60

61

Oksehodet; et symbol pĂĽ kraften mellom to mennesker. Kvinnen er skutt og drept og er pĂĽ vei over i en annen tilstand, et annet liv.

Mannen støtter henne, holder henne fast og leder henne. Han blir alene igjen.

62

63

64

65

De stierenkop, oxenkop is symbool voor de kracht tussen twee mensen. De vrouw is neergeschoten en gaat over in een ander leven. De man stut haar, houdt haar vast en begeleidt haar hij blijft alleen achter.

67

68

La tête de taureau symbolise l’énergie entre deux personnes. La femme vient de se faire tuer, et est en train de passer à une autre forme de vie. L’homme la soutient et la guide. Il va rester seul.

70

71

The bull, oxenkop is symbolic of the between two people. The woman was shot and turns into another life. The man bears her, hold her and guides her. He is left, alone.

Wandering through the studio, marvelling I walk round and round, experience his thoughts, his inner life, only here he can be seen, loud and clear as a script tempered, quiet and muffled like a dreamy writing, concentrated form full of love wisdom joy and the silent sorrow to be human on earth.

Dusty heads in stone, female torsos, hushed in time and space.

Involvement in ordinary life is reflected in his paintings.

Painting Utoya The bull, oxenkop is symbolic of the between two people. The woman was shot and turns into another life. The man bears her, hold her and guides her. He is left, alone.

Painting Eland and sunset Traditionally a romantic theme, often used in kitschy pictures and paintings, the Moose Hunt takes place in Norway on 15 October. An important day in the calendar.

Paintings series Morgenbad is a Norwegian tradition, people enjoy a dip in the sea water in the early morning.

The sea Her long, wavy, hair; her arms, open; her legs, wide. Dive into her depths!

Swimming with the sun in the sky just.

7hrs on , it seems that I'm the only one.

(Which is) a blessed and rich feeling!

The Skagerrak is kind to me, again.

A huge medusa, pink with orange hair long strings.

Fortunately she lets me alone.

I know.

My studio is waiting.

In all its splendor.

I’m coming.

A forgotten truth; conceived art is not yet art, explanation of art isn’t art.

Conquer the sea, put out the nets, wish to crave the salty fruit.

Flowing water returning to its brilliant source, deep bosom of the earth, warm me.

76

Island in the distance, two hills on the horizon Lemniscate of infinity.

Land on the horizon silence in the storm.

Life as orgasm, bubbly and gone in a curse and sigh.

Beyond nor life nor death; we exist.

Mirror-smooth surfaces reflect deep soils.

To look the sea in the eyes.

Feel the sun in the heart.

Glorious sunrise opens a new day.

Each dawn reborn.

Dive into gentle waters of the mother sea.

Ectopic ocean.

Sunset deprives the day’s gravity.

Desire to become one with life itself.

Sky high jubilant.

Stirrings of the soul will see the light.

The painter paints his inspiration via his model.

Disappear in the moment of the fall.

Man mend men.

Blinded and dumb beaten, the Prophet.

Wash themselves clean of each.

Forever is but a moment, a split second.

Obelisk, the Bavo out the window.

Upwards stubborn grand swelling ode to the moon.

Menhir of modern man, ode to life.

The Carnac of later.

77

Tradisjonelt, romantisk tema. Romantikken blir ofte brukt på en kitschaktig måte i bilder og malerier. Elgjakten i oktober er en viktig begivenhet i Norge.

Traditioneel romantisch thema, de romantiek wordt vaak kitscherig gebruikt in afbeeldingen en schilderijen. De elandjacht is in oktober in Noorwegen een belangrijke maand.

Thème traditionnel, romantique. Le romantisme est souvent utilisé de façon « kitsch » en peinture. La chasse à l’élan en octobre est un évènement important en Norvège.

Traditionally a romantic theme , often used in kitschy pictures and paintings, the Moose Hunt takes place in Norway in the mounth of October.

An important evenemet in the autumn.

78

79

80

81

82

83

84

85

86

87

88

89

90

91

92

93

94

95

98

99

100

Mann, kvinne, kjærlighet, lidelse, lys og mørke består ikke uten hverandre.

Menneskets strev med materie tar form i marmor.

Skulpturer som smelter sammen med naturen og omgivelsene.

Det evige, å være menneske, bragt sammen og gjengitt i et hode.

Hodene reflekterer tankene rundt evig livskraft.

Stor frihet.

Marmorhvit.

Krepsrosa.

Speide utover i stillhet.

Gammel visdom hugget i stein.

Tilstedeværelse hugget i stein.

Utgravde lag med urgammelt liv.

Sammenpressede tider.

Naturlige tegninger.

Det usagte.

Steinen vekkes til nytt liv.

Evighet.

Visdom.

Uten ord.

Dyptgående, undersøkende prosess.

101

Man vrouw LIEFDE angst lijden als licht en donker niet bestaand zonder elkaar.

Mens worstelend met materie krijgt Gestalt in marmer, het wezenlijke verbeeld.

Beelden die opgaan in de natuur, versmelten met de omgeving.

Het eeuwig mens-zijn in een hoofd samengebracht en weergegeven.

De koppen reflecteren de gedachten over eeuwige levenskracht.

Het heeft een enorme vrijheid Marmerwit Kreeftjesroze Uitziend in stilte Aloude wijsheid in steen vervat Aanwezigheid in steen uitgehouwen Opgediepte lagen oeroud leven Samengebalde tijden Natuurlijke tekening Uitgesproken zwijgzaamheid Losgetrommelde versteende stemmen Overziende eeuwigheid Alleswetende sprekende kop Het heeft geen woorden Diepgaan voor het proces , onderzoekend Het heeft een enorme vrijheid

102

Homme, femme, amour, souffrance, lumière, obscurité, ne peuvent exister l’un sans l’autre.

La peine de l’homme aux prises avec la matière prend forme dans le marbre.

Les sculptures se fondent dans leur environnement.

L’éternel et l’humain, réunis et recrés dans une Tête.

Les Têtes représentent la réflexion sur l’énergie vitale éternelle.

Grande liberté.

Marbre blanc.

Rose écrevisse.

Observer en silence.

Antique sagesse sculptée dans le roc.

Présence éveillée sculptée dans le roc.

Couches dela vie originelle mises à jour. Époques comprimées.

Dessins naturels.

Le non-dit.

La pierre s’éveille à une vie nouvelle. Éternité.

Sagesse.

Sans parole.

Processus de recherche en profondeur.

Man woman LOVE fear suffering as light and dark are co-existent.

Man struggling with matter: Gestalt in marble , the essential imagined.

The Archetypal human is gathered into a Head and represented here.

The heads are reflecting the thoughts of eternal life.

It has a huge freedom.

Marblewhite.

Shrimppink.

Solve its questions in silence.

Ancient wisdom contained in stone.

Presence carved in stone.

Unearthed layers ancient life.

Compacted times.

Natural drawing.

Pronounced silence.

Loose tumbled petrified voices.

Surveying eternity.

All-knowing talking heads.

It has no words.

Plunch deep in the process, explore.

106

107

108

109

110

111

112

113

117

118

119

Galleri Arteriet på Lumber i Kristiansand viser flere av arbeidene til Michael Rieu.

Han er representert med skulpturer og bilder utført i med flere teknikker og virkemidler. Fra november 2013 til februar 2014 viste gallerier mer enn 70 av Rieus verk med stort og smått.

Utstillingen viste kunstnerens store variasjon i utrykksform og teknikker. Spesielt interessant er rytterskulpturen “Rytter” i hvitpatinert bronse. Her ser vi en hest og en rytter med horn. Rieu viser et sterkt modernistisk uttrykk i sine bilder og figurer.

Hovedtemaet i denne utstillinen var hoder malt på tre og lerret eller som skulpturer i forskjellige materialer.

Rieu er også glad i store bilder og utstillingen viste flere malerier opp til tre meters høyde eller bredde.

120

122

123

Michael Rieu ● EN

REISE I BILDER OG SKULPTURER

ISBN 34342354432

MICHAEL RIEU

EN REISE I BILDER OG SKULPTURER