Slavs and Tatars to kolektyw artystyczny, który tworzy razem od 10 lat. Artystów interesuje przede wszystkim Eurazja, czyli region znajdujący się między już zburzonym Murem Berlińskim a Wielkim Murem Chińskim. Twórcy ze Slavs and Tatars mieszkają w różnych krajach, mówią wieloma językami, podróżują po całym świecie. Fascynuje ich historia, przenikanie kultur, języków i tradycji.
——— KARTA Edukacyjna dla dzieci ———
1 Co to za kolorowy bujak? Gdzie zwykle widujesz takie figurki? Mężczyzna w charakterystycznym nakryciu głowy to Molla Nasreddin – bohater legend i baśni, mędrzec i głupiec równocześnie. Jak myślisz, czemu siedzi na osiołku tyłem? To zwrócenie uwagi na to, że warto spoglądać w przeszłość, myśleć o historii, wyciągać wnioski, żeby nie popełnić tych samych błędów. Trzeba patrzeć wstecz, bo nie da się iść do przodu, jeśli się nie pozna i nie zrozumie tego, co jest za nami.
Ta nietypowa praca zachęca do interakcji. Ty też możesz usiąść na osiołku! Zdecyduj tylko jak – przodem czy tyłem do kierunku jazdy?
Tytuł wystawy odwołuje się do tradycji przekazywania opowieści z ust do ust. Usta-usta to też określenie udzielania pierwszej pomocy za pomocą sztucznego oddychania, ale tu chodzi o ożywianie tradycji i historii
WYSTAWA GRUPY
poprzez ich przekazywanie z pokolenia na pokolenie.
SLAVS AND TATARS
Często nie doceniamy naszej tradycji, a powinna być ona
USTA USTA
istotnym elementem współczesnego świata i naszego życia.
2
3
4
Choinka do góry nogami ubrana w różowe neony zamiast lampek choinkowych? Sztuka współczesna bywa naprawdę dziwna! Artyści lubią bawić się różnymi tematami, robią coś na opak, żartują ze znanych tematów, skłaniając nas w ten sposób do myślenia. Wiesz, że zanim pojawiły się choinki, pod sufitem wieszano do góry nogami gałązki sosny, jodły lub świerku? Jak myślisz, czy za dwa miesiące nasza choinka będzie wyglądać tak samo jak dzisiaj? A Twoja choinka w domu?
Na tradycyjny rożen do pieczenia kebabu artyści nadziali książki.
Komiksowe ilustracje wyszyte na dywanach opowiadają historię zmian językowych. Język zmienia się, a wraz z nim słowa i nazwy. W XIX wieku część terytorium Polski należała do Rosji – mocarstwa rządzonego przez cara. Rosjanie wprowadzili na podbitych ziemiach obowiązek mówienia i pisania po rosyjsku. Język polski jest dość podobny do rosyjskiego w brzmieniu, lecz zupełnie różni się od niego w zapisie.
A Ty jak ubierasz choinkę? Udekoruj narysowaną choinkę wszystkim, czym tylko chcesz!
Ile ich jest? Potrafisz rozpoznać, w jakich językach zostały napisane? Czemu artyści wybrali właśnie te książki? Ponieważ prezentują różne dziedziny i wiedzę. Okazuje się, że czytanie i jedzenie ma ze sobą wiele wspólnego. Czytanie wiąże się z myśleniem, ale i trawieniem – wiedzy. Jedzenie to pochłanianie, tak samo jak pochłania się książki, żeby szybko poznać ich zakończenie lub dowiedzieć się czegoś nowego.
Przyjrzyj się wszystkim dywanom i odnajdź znaki znajdujące się poniżej.
Jedna z książek leżących na dywanie prezentuje różne nazwy miejscowości – odnajdź Tomaszów Lubelski, Wrocław i Karakoc i zobacz, jak zmieniał się zapis nazw tych miast.
Dzieci musiały uczyć się w szkołach rosyjskiego alfabetu, czyli cyrylicy, i zapisywać przy jego pomocy polskie wyrazy. Okazało się jednak, że nie jest to takie proste! W alfabecie rosyjskim nie ma takich liter jak „ą” i „ę”! Jak można było wybrnąć z tej trudnej sytuacji? Rosjanie wprowadzili swoje dwie bardzo stare litery Ѫѫ i Ѧѧ. Możesz je zobaczyć w tej sali w formie drewnianych rzeźb-konfesjonałów. Okazuje się, że alfabet może się buntować przeciwko nagłym zmianom.
Spróbuj wymówić na głos litery „ą” i „ę”. Czy wydobywają się one z twojego gardła? A może z nosa?