OOSTENRIJK
Flachau
HET SPORTIEFSTE FAMILIEHOTEL VAN OOSTENRIJK Tekst en foto’s: Vincent Zeebregts
Bij binnenkomst in het Oostenrijkse Flachau is het niet te missen: Sporthotel Tauernhof. Een grote, massieve muur, volgehangen met Focus mountainbikes verraadt dat dit het centrum van sportiviteit is. Een karakter waar overigens heel Flachau van doordrongen is, iedereen lijkt zich hier per fiets te verplaatsen. Niet zo verwonderlijk als je bedenkt dat we ons hier op de geboortegrond van Hermann Maier a.k.a. ‘The Herminator’ bevinden. 16
Groot Er zijn een boel mountainbikeroutes voor ‘grote mensen’ in Flachau, maar ook kindvriendelijke tochtjes zijn er genoeg. Rechts Klimmuur en fietsenstalling aan de ene kant, volleybalnet en skatehal aan de andere kant het hotel. In Tauernhof wordt gesport, zoveel mag duidelijk zijn.
FAMILY EDITION
Wandelen, fietsen, skateboarden, zwemmen; al bij aankomst weten we dat we weinig stil zullen zitten.
We parkeren snel de auto en als ik na het inchecken wat rondloop met de jongens, ontdekken we een halfopen hal met wat skateramps, een tafeltennistafel en trampoline. De hang-out zogezegd. Bij de hal staat een keet die tevens het sportieve hart van het hotel vormt. Het is immers de startplaats voor alle tochten en andere activiteiten en de standplaats van de gidsen en sportbegeleiders. Ook kan ik er voor de kinderen skateboards, stepjes, skelters en dergelijke lenen om mee los te gaan in de hal. Lenen inderdaad, want alles zit bij de prijs in begrepen. En dus vertrek ik, zodra de kinderen druk in hun spel zijn opgegaan, richting de Focus bikes om te kijken of er wat bijhangt. De mountainbikes sla ik over, ik heb immers mijn eigen Scalpel net van het dak van de auto gehaald en loop door naar binnen waar een kleine selectie racefietsen staat. En wat daar staat bevalt me, alles model 2013 en sommige nog eens afgemonteerd met DI2 ook. SPORTVAKANTIE Tevreden loop ik terug naar de receptie om op de muur met activiteiten te bekijken en te
bepalen waar we die week aan deel gaan nemen. De activiteiten bestaan uiteraard voor een groot deel uit fietstochten, zowel voor de mountainbike als de racefiets, maar daarnaast ook uit wandelingen, barbecues en andersoortig vermaak. Voor jong én oud, want naast fietsen heeft Sporthotel Tauernhof ook families hoog in het vaandel staan. Niet dat die familiesfeer afbreuk doet aan het sportieve imago overigens, integendeel. In het hotel maken ze onderscheid tussen ‘Fit for Fun’ en ‘Heavy Cycling’, waarbij het eerste staat voor het op een leuke en niet al te zware manier bezig zijn met fietsen en het tweede het beste te vergelijken is met de trainingskamp: een regelrechte aanslag op je lijf en een uitdaging voor je doorzettingsvermogen. Ik prent alles in mijn hoofd en ga terug naar de kamer om de opgedane kennis met de familie te delen. ZOALS DE WAARD IS... Nadat we de volgende ochtend hebben genoten van een sportersontbijt pakken we de mountainbikes om een rustig tochtje te maken naar Marbachalmen. Het tochtje is niet ver en
17
OOSTENRIJK
Flachau is een sportief dorp. Zo’n beetje iederéén verplaatst zich hier per fiets.
Linksorder Mijn vrouw stapt in Flachau voor het eerst op de racefiets. Ze is verkocht! Middenboven Berglucht maakt hongerig, maar ik heb geen cash
op zak. Gelukkig mag ik later terugkomen om te betalen. Rechtsboven Fietsend kom je langs de mooiste plekken in de omgeving. Hier: de Jägersee in het Kleinarldal.
leidt grotendeels over verharde fietspaden. Doel is de Prechtlalm en nadat we zo nu en dan gestopt zijn, waarbij de oudste het voor elkaar krijgt om in een koeienvlaai te stappen, rijden we over een grindpad omhoog richting een fantastische alm, omgeven door heel veel loslopende koeien. De alm is behoorlijk primitief, zó primitief dat er alleen cash betaald kan worden. En laat ik daar anno 2013 nou niet op zijn voorbereid. Teleurstelling op de gezichten van de kinderen… en van de vrouw, want berglucht maakt hongerig en ze vinden alle drie wel dat ze iets verdiend hebben. Blijkbaar is de twijfel van mijn gezicht te lezen, want de waardin komt naar mij toe en vraagt wat er is. Als ik uitleg waarom we nog niet zijn gaan zitten, zegt ze dat we gewoon wat moeten bestellen, betalen komt later wel. Een mooi staaltje ‘zoals de waard is, vertrouwt hij zijn gasten’. Ik leg uit dat ik de volgende dag de Grossglockner op ga fietsen, maar dat ik de dag erna beslist terug kom om te betalen en voor we het weten zitten we te genieten van allerlei lokale gerechten. Op de terugweg naar het hotel komen we erachter dat we nog wat vergeten
18
zijn: jasjes. Want de 320 hoogtemeters van de tocht zitten met name in de heenweg en dat maakt dat de terugweg snel en zonder al te veel inspanning verloopt, maar wel erg koud is. Gelukkig is daar uiteindelijk het zwembad van het hotel, waar we met zijn allen induiken om wat bij te komen en op te warmen. Ondertussen breng ik de gebruikte fietskleding naar de stalling en doe deze in de wasmand. De service van het hotel gaat zó ver dat je fietskleding van die dag de volgende ochtend weer frisgewassen klaar hangt om aan te trekken. Ik kan het niet laten om meteen even door te lopen naar de fietsenstalling om een fiets voor de volgende dag uit te zoeken. De DI2 afgemonteerde knalbakken zijn helaas al vergeven, maar ik ben desondanks in mijn nopjes met een van de andere andere topfietsen. OOSTENRIJKS HOOGSTE Als ik daarna terugloop probeert de receptioniste me te verleiden de volgende dag mee te gaan met de georganiseerde ochtendwandeling om de zon op te zien komen. Als ik zeg dat ik de Großglockner op ga fietsen en dus helaas mee kan, antwoordt ze dat
we om vier uur ’s ochtends vertrekken en dat we dus om negen uur al lang weer thuis zijn. Ik bedank haar vriendelijk voor de uitnodiging. Met een avondwandeling in het verschiet en een hele dag fietsen in het vooruitzicht kom ik wel aan mijn sportieve trekken. We moeten het ook niet overdrijven natuurlijk. De volgende ochtend bevind ik mij samen met begeleider Sepp en vier anderen in een busje op weg naar Bruck voor de beklimming van de hoogste berg van Oostenrijk. En hoewel het een uurtje rijden is, schiet de reis aardig op. Al was het maar omdat Rainer, een Zuid-Beierse atleet met een onnavolgbaar accent, onophoudelijk het hoogste woord voert. Eens even kijken wat hij presteert als hij op de fiets zit, denk ik. We parkeren de auto op de parkeerplaats van een supermarkt bij Bruck en spreken af dat we in eigen tempo omhoog rijden en elkaar boven op de berg weer tegenkomen bij het bord waar ‘Ziel’ op staat of bij een terrasje in Bruck zelf als we weer terug beneden zijn. De eerste kilometers rijden we gezamenlijk en tasten een beetje af. Maar vanaf de Mautstelle, waar fietsers gratis doorheen mogen, is het ieder voor
zich. Ik rijd dan ook al snel alleen en ervaar dat ook deze berg een pittige klim in zich heeft. Maar dat blijkt niet de enige uitdaging. Het is hartje zomer en dus rijd ik te midden van allerlei auto- en motorclubs, wat in eerste instantie voor een stukje afleiding zorgt, maar na een tijdje toch wel begint te storen. Oldtimers die een berg op rijden produceren blijkbaar een hoop uitlaatgassen.
Ook de andere hotelgasten zijn sportief, zo blijkt op weg naar de top van de Großglockner. Tijdens de tocht wordt ik meerdere malen verrast door Sepp die in de berm foto’s staat te maken van iedereen uit de groep, om vervolgens met het grootste gemak je weer voorbij te komen op zoek naar het volgende groepslid. Als ik eenmaal boven aan ben gekomen laat ik me snel door een stel toeristen op de foto zetten, draai mijn fiets om en zet koers naar beneden richting terras. Het duurt even voordat de groep compleet
OOSTENRIJK
is, maar vervolgens draaien we het filmpje van de heenweg achteruit af. Weer zit Rainer vol verhalen, dit keer met recht, want hij schijnt in een half uurtje naar boven gereden te zijn. Ik moet bekennen dat ik er niet bij was om het te checken, dus geef hem het voordeel van de twijfel. Terug in het hotel is het snel douchen en de rest van het gezin opzoeken, die zich lekker vermaakt hebben bij een klein attractieparkje in Wagrain, iets verderop. EEN TOPDAG Die avond wandelen we naar de alm van het hotel even buiten Flachau. We parkeren de auto bij Schloss Höch en zetten koers naar boven met een groot gezelschap. Boven aangekomen staat de crew van het hotel klaar om ons een glas schnaps in de hand te geven. De alm is werkelijk betoverend en rondom staan de tafels tjokvol met lokale gerechten. De aandacht wordt echter volledig in beslag genomen door een enorme pan, die naar verluidt tachtig kilo weegt, en waar vier gerechten tegelijk in worden klaargemaakt. Die pan komt later op de avond nog terug als de dames in het gezelschap, geheel
20
volgens traditie, wordt gevraagd om kaiserschmarrn te maken als afsluiter van de avond. Als we na een heerlijke avond weer terugwandelen krijgen we allemaal een fakkel in onze hand geduwd. Leuk, maar ook geen overbodige luxe, want in het bos is het pikkedonker.
De ene activiteit volgt de andere en de week vliegt voorbij. De kinderen genieten volop. De dag erna rijden we richting de Prechtlalm om de lunch van twee dagen eerder te betalen. We stoppen bij de Badesee waar ik vrouw en kinderen met badhanddoeken achterlaat, voor ik alleen mijn weg vervolg over de Ennsradweg. Deze fietsroute voert vanuit Flachau naar de Donau, en neemt normaal gesproken drie à vier dagen in beslag. Gelukkig is mijn tocht een stuk korter en ben ik een half uurtje later al op mijn plaats van bestemming. Zodra ik de alm binnenloop, word ik enthousiast begroet. Meteen wordt gevraagd naar mijn ervaringen op de Großglockner de dag ervoor, het
is duidelijk dat het gewaardeerd wordt dat ik terugkom om te betalen. Ik bedank voor het vertrouwen en rijd terug richting de rest van het gezin. Die middag volgt het hoogtepunt van het verblijf in Flachau. We gaan namelijk een ‘Fit for Fun’ route rijden en dat wordt voor mijn vrouw de vuurdoop op de racefiets. Met begeleider Lukas, buiten de vakanties student Sport en Management, en medelander Peer rijden we via Reitdorf en Eben naar Filzmoos. Hier stoppen we even, vergapen ons aan het fantastische uitzicht op het Dachsteiner gebergte, draaien de fietsen om en rijden weer terug naar Flachau. En passant komen we langs de Atomic fabrieken waar enorme hoeveelheden ski’s worden geproduceerd. Omdat de heenweg vooral bergop ging, kunnen we nu lekker genieten van de omgeving zonder ons al te veel in te hoeven spannen. Met veertig kilometer en 370 hoogtemeter op de teller komen we aan bij het hotel, bedanken onze gids voor het tochtje en gaan de kinderen opzoeken die zich een middag onder begeleiding van een sportinstructeur vermaakt hebben in de
FAMILY EDITION Duitsland
van het Duitse merk Focus te leen voor gasten. Van racefietsen tot mountainbikes naar kinderfietsen en aanhangers, alles is beschikbaar en bij de prijs inbegrepen.
Oostenrijk Salzburg Flachau
Italië
INFO FLACHAU ALGEMEEN Kijk voor meer info over Sporthotel Tauernhof op Tauernhof.at. Meer informatie over de bestemming is te vinden op flachau.com en salzburgerland.com.
speelhal van het hotel. Het goede nieuws van de dag is dat mijn vrouw helemaal om is en overweegt een racefiets aan te schaffen. Dat laat ik me natuurlijk geen twee keer zeggen en zit diezelfde avond al op internet te speuren naar ee geschikt modelletje. In de avond hebben we een galadiner ter afsluiting, waarbij de koks hun voortreffelijke gerechten van eerder in de week zowaar weten te overtreffen. Tot groot vermaak van de kinderen staat er ook een heuse chocoladefontein. De avond wordt bezegeld met een fotopresentatie voor de gasten, waarbij alle activiteiten van de week de revue passeren. DE UITSMIJTER En dan breekt de laatste dag van ons verblijf in Flachau aan. Gelukkig hebben we nog wat leuks op het programma staan. Na een vroege duik in het zwembad van het hotel lopen we richting het activiteitencentrum bij de VVV. We gaan namelijk met karts van de berg afrijden. Met een bus waarachter een aanhanger hangt met de karts erop, rijden we naar 1300 meter hoogte waar we parkeren bij Gasthof Sattelbauer. Hier
ERNAARTOE Het is iets minder dan 1000 km met de auto vanuit Utrecht naar Flachau. PRAKTISCH Sporthotel Tauernhof heeft een grote collectie fietsen
krijgen we instructies over remmen en bochten nemen en wordt de groep in tweeën gedeeld. Een beetje teleurgesteld worden we in de langzame familiegroep ingedeeld. Niet heel verwonderlijk, omdat we allebei een zoon op schoot hebben zitten. Als we net onderweg zijn in de eerste afdaling komt opeens mijn vrouw op hoge snelheid voorbij zetten. Mijn zoon en ik kunnen dat niet op ons laten zitten en gaan er direct achteraan, waarschuwingen dat inhalen niet de bedoeling is in de wind slaande. Gelukkig ziet onze instructrice het positief in en laat ons alsnog aansluiten bij de snelle groep. We maken een paar afdalingen, helemaal terug naar het dorp, waarbij het met de driewielers heerlijk driften is in iedere bocht. Dit is pas fun voor jong en oud.
ACCOMMODATIE Sporthotel Tauernhof stelt sportieve activiteiten én families centraal. Dat betekent dat je met de hele familie op pad kunt, maar ook dat je zelf een mooie ronde kunt fietsen of wandelen terwijl de kinderen vermaakt worden in het hotel.
Links Op de alm van het hotel is door de crew van Hotel Tauernhof een complete maaltijd verzorgd. Heerlijk!
Midden Mijn vrouw ontpopt zich tot een snelheidsmaniak op de kart; we mogen al snel naar de snelle groep.
De volgende ochtend nemen we nog snel een laatste duik in het zwembad, ontbijten en nemen afscheid van misschien wel het sportiefste hotel van Oostenrijk. De route gaat richting huis, maar wel met een kleine omweg. Even over de grens in Nederland moet ik namelijk de zojuist aangeschafte racefiets van mijn vrouw oppikken.
21