Ut Dêr is se dan

Oeps

Blunders mei de baby

Jimme binne krekt heit & mem wurden en dan wolst fansels alles goed dwaan. Mar dat falt net altyd mei fansels alles goed dwaan. Mar dat falt net altyd mei as alles noch nij foar dy is. Oeps! Mar gjin noed, as alles noch nij foar dy is. Oeps! Mar gjin noed, begjinnersfoutsjes ha wy allegear wolris makke. begjinnersfoutsjes ha wy allegear wolris makke.

Anna Minkema: ‘Doe’t ús poppe noch mar twa moanne : ‘Doe’t ús poppe noch mar twa moanne âld wie, gongen wy in dei nei Texel. Ik miende alles âld wie, gongen wy in dei nei Texel. Ik miende alles ynpakt te hawwen, mar doe’t wy op Texel oankamen ynpakt te hawwen, mar doe’t wy op Texel oankamen en it tiid foar in fl eske wie, kaam ik derachter dat ik de en it tiid foar in fl eske wie, kaam ik derachter dat ik de fl esse fergetten wie. Dat gau nei in winkel om ien te fl esse fergetten wie. Dat gau nei in winkel om ien te heljen, mar ûndertusken hie de poppe al fl ink honger heljen, mar ûndertusken hie de poppe al fl ink honger en wie dy net mear mei in sobber stil te hâlden. Dêrnei en wie dy net mear mei in sobber stil te hâlden. Dêrnei ha ik noait wer de fl esse fergetten!’ : ‘Beppe soe ús lytse jonge de fl esse jaan, doe’t ik oan it wurk wie. Gelokkich wie

Martine Dijkstra-Hoekstra Martine Dijkstra-Hoekstra: ‘Beppe soe ús lytse jonge de fl esse jaan, doe’t ik oan it wurk wie. Gelokkich wie ik net lang fuort, want it woe net echt, sei beppe. ik net lang fuort, want it woe net echt, sei beppe. Wat bliek? De dop siet noch op ’e speen!’ Wat bliek? De dop siet noch op ’e speen!’

Thea de Boer-Bootsma: ‘It wie july 2018, Niels wie krekt berne en it wie bloedhyt bûten. Wy rûnen yn himd en berne en it wie bloedhyt bûten. Wy rûnen yn himd en koarte broek, mar Niels mocht it fansels net kâld krije. Hy koarte broek, mar Niels mocht it fansels net kâld krije. Hy hie in romper oan mei in bokspakje deroerhinne. Doe’t de hie in romper oan mei in bokspakje deroerhinne. Doe’t de ferloskundige delkaam, hat sy him út syn lijen ferlost.’ ferloskundige delkaam, hat sy him út syn lijen ferlost.’

Ferdinand: ‘De baby lag op de commode. Ik wilde even snel een nieuwe pamper pakken. Ik dacht dat ze wel zou blijven liggen. Dat had ik dus verkeerd gedacht. Boem! Gelukkig had ze niets, maar ik heb haar nooit weer één tel alleen op de commode laten liggen.’

Ferdinand: ‘De baby lag op de commode. Ik wilde even snel een nieuwe pamper pakken. Ik dacht dat ze wel zou blijven liggen. Dat had ik dus verkeerd gedacht. Boem! Gelukkig had ze niets, maar ik heb haar nooit weer één tel alleen op de commode laten liggen.’

Suzanne Postma: ‘Ik had als verse mama geen idee dat er verschillende maten luiers zijn. Toen onze grote kerel na drie maanden steeds maten luiers zijn. Toen onze grote kerel na drie maanden steeds vaker begon door te lekken, vond ik dat heel irritant. Tot iemand mij vaker begon door te lekken, vond ik dat heel irritant. Tot iemand mij erop attendeerde dat luiers maten hebben en dat maat 1 toch echt erop attendeerde dat luiers maten hebben en dat maat 1 toch echt “newborn” is en na drie maanden niet meer geschikt.’

Ineke Tjepkema-de Boer Ineke Tjepkema-de Boer: ‘Ik bin wolris mei ús soan (1) nei it wurk riden, om’t ik ferjitten wie om him nei de berneopfang te bringen. Se binne ek sa lekker stil yn ’e auto.’ opfang te bringen. Se binne ek sa lekker stil yn ’e auto.’

Freek Jan: ‘Ik mocht altyd graach even gek dwaan : ‘Ik mocht altyd graach even gek dwaan mei de lytse, fl eantúchje en sa. Mar as se krekt mei de lytse, fl eantúchje en sa. Mar as se krekt dronken hawwe, is dat wat in minder goed idee. dronken hawwe, is dat wat in minder goed idee. Se spuide myn hiele gesicht derûnder.’ Se spuide myn hiele gesicht derûnder.’

Femke: ‘Ik soe in foto fan ús tegearre meitsje, om’t se sa leaf : ‘Ik soe in foto fan ús tegearre meitsje, om’t se sa leaf tsjin my oan lei yn bêd. Liet ik net myn tillefoan sa op har tsjin my oan lei yn bêd. Liet ik net myn tillefoan sa op har lytse holtsje falle! Ik ha my noch noait sa skuldich fi eld!’

Pytrik de Groot: ‘Doe’t ús Janne in pear moanne âld wie, gongen we in dei te toeren lâns de Iselmar. By Koarnwert moast se molke hawwe, doe kamen wy derachter dat we alles by ús hiene, útsein de fl esse fan Janne. Lokkich hat de supermerk yn Makkum fl essen te keap. Gau it waarm wetter út de termoskanne deryn mei de molkepoeier. Janne bliid, wy bliid.’

Wietske van Popta: ‘Wy gongen foar it earst mei ús famke der op út. Se hie thús krekt de fl esse hân, dus dy hie ik net meinommen. Wy besleaten om noch even wat te drinken yn in restaurant. Doe begong ús famke dochs wat te jammerjen, se hie sin oan in fl eske. Dus ha wy hiel hurd ús kofje opdronken. Doe’t wy wer by de auto kamen, stie de autodoar noch wagewiid iepen. Mar ja, it wie de earste kear.’ wagewiid iepen. Mar ja, it wie de earste kear.’

Elske: ‘Se wie noch mar twa wike doe’t wy op brulloft moasten. Wy hienen har by in oppas brocht, mei fansels in fl eske kolve molke. No bliek dat wy de dop net goed op it fl eske dien hienen en alle molke yn ’e tas fuortrûn wie. Wylst wy yn tsjerke sieten, hat ús famke alles byelkoar raasd fan ’e honger. Sa sneu!’